R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Zozo, dat is een hoop.quote:Op donderdag 3 maart 2011 19:51 schreef Auti het volgende:
[..]
Hmm.. eens even kijken. een duidelijke TT, een reeks, 75 stuks lang, toch vrij duidelijke posts..
Nee, dit is een circus
Ik ben geen autist, ik ben mens met de diagnose PDD-NOS ADHD gecombineerde type gesuperponeerd op een dystimische stoornis en qua persoonlijkheid moet er gedacht worden aan Borderline kenmerken. Zo staat het zwart op wit.
En jij?, op welke manier voelde jij je aangetrokken tot dit topic?
Sinds kort is mijn diagnose officieel van borderline persoonlijkheidsstoornis veranderd naar asperger en persoonlijkheidsstoornis NAO met borderline kenmerken.
signatuurloos
Ik heb alleen het Syndroom van deze knakker:quote:
[..]
Zozo, dat is een hoop.
Sinds kort is mijn diagnose officieel van borderline persoonlijkheidsstoornis veranderd naar asperger en persoonlijkheidsstoornis NAO met borderline kenmerken.
Children of the night. What music they make.
en wie is dat?
Insanity: doing the same thing over and over again and expecting different results.
Niemand kent het gewicht van de last waaronder een ander gebukt gaat - George Herbert.
Niemand kent het gewicht van de last waaronder een ander gebukt gaat - George Herbert.
Nou hier mijn voorstelpoging 
Ik heb mijn diagnose gekregen rond mijn 7e. Toen heb ik in veel 'inrichtingen' gezeten zoals Dr.Leo Kannerhuis enz. Ik was vrij extreem vroeger en omdat ik werd gepest omdat ik 'anders' was, was ik tamelijk pissed off op alles en iedereen. Nu gaat alles goed en men merkt niks aan mij. Ik volg de opleiding Recht & Arbeidsrecht en heb PDD ( dacht ik xD )
Qua relaties merk ik het nog heel af en toe. Ik kan ook moeilijk zien of iemand mij leuk vind ja of nee. Maar ik ben wel de gene die het initiatief neemt om iets te doen!
Ik heb mijn diagnose gekregen rond mijn 7e. Toen heb ik in veel 'inrichtingen' gezeten zoals Dr.Leo Kannerhuis enz. Ik was vrij extreem vroeger en omdat ik werd gepest omdat ik 'anders' was, was ik tamelijk pissed off op alles en iedereen. Nu gaat alles goed en men merkt niks aan mij. Ik volg de opleiding Recht & Arbeidsrecht en heb PDD ( dacht ik xD )
Qua relaties merk ik het nog heel af en toe. Ik kan ook moeilijk zien of iemand mij leuk vind ja of nee. Maar ik ben wel de gene die het initiatief neemt om iets te doen!
Ja en relatie zegt mij ook wel wat alleen zit ik meer met de twijfel omdat als ik iets voor iemand voel ik dat gevoel niet ergens kan plaatsen:(quote:
Nou hier mijn voorstelpoging
Ik heb mijn diagnose gekregen rond mijn 7e. Toen heb ik in veel 'inrichtingen' gezeten zoals Dr.Leo Kannerhuis enz. Ik was vrij extreem vroeger en omdat ik werd gepest omdat ik 'anders' was, was ik tamelijk pissed off op alles en iedereen. Nu gaat alles goed en men merkt niks aan mij. Ik volg de opleiding Recht & Arbeidsrecht en heb PDD ( dacht ik xD )
Qua relaties merk ik het nog heel af en toe. Ik kan ook moeilijk zien of iemand mij leuk vind ja of nee. Maar ik ben wel de gene die het initiatief neemt om iets te doen!
En ja dat van pissed off zijn klinkt mij erg bekend in de oren ja.
Insanity: doing the same thing over and over again and expecting different results.
Niemand kent het gewicht van de last waaronder een ander gebukt gaat - George Herbert.
Niemand kent het gewicht van de last waaronder een ander gebukt gaat - George Herbert.
Oh dat kan ik wel alleen zie ik niet of iemand MIJ leuk vind bijv. in een caféquote:
[..]
Ja en relatie zegt mij ook wel wat alleen zit ik meer met de twijfel omdat als ik iets voor iemand voel ik dat gevoel niet ergens kan plaatsen:(
En ja dat van pissed off zijn klinkt mij erg bekend in de oren ja.
Dat heb ik nog nooit gemerkt aan een vrouwlijk persoon dus tja... eigenlijk zit ik daar dus ook wel mee. En ik voel wel dat ik iemand leuk vind maar het gevoel een plekje geven lukt mij niet waardoor ik me over mijn gevoelens voor iemand nogal eens onzeker voel en het niet zeker weet.quote:
[..]
Oh dat kan ik wel alleen zie ik niet of iemand MIJ leuk vind bijv. in een café
Insanity: doing the same thing over and over again and expecting different results.
Niemand kent het gewicht van de last waaronder een ander gebukt gaat - George Herbert.
Niemand kent het gewicht van de last waaronder een ander gebukt gaat - George Herbert.
Maar je hebt wel een vriendin gehad / daar dingen mee gedaan? Dan kan je misschien het gevoel plaatsen?quote:
[..]
Dat heb ik nog nooit gemerkt aan een vrouwlijk persoon dus tja... eigenlijk zit ik daar dus ook wel mee. En ik voel wel dat ik iemand leuk vind maar het gevoel een plekje geven lukt mij niet waardoor ik me over mijn gevoelens voor iemand nogal eens onzeker voel en het niet zeker weet.
Ja het gevoel plaatsen heeft alleen veel tijd nodig.quote:
[..]
Maar je hebt wel een vriendin gehad / daar dingen mee gedaan? Dan kan je misschien het gevoel plaatsen?
En ik heb momenteel wel een vriendin waar ik ook het 1 en ander mee gedaan heb maar om dan het vervolg gevoel om het zo maar even te noemen ook te plaatsen lukt nog niet echt... waardoor ik gewoon aan mijn gevoel voor haar twijfel marja... ik hou gewoon van d'r met dat in me achterhoofd gaat het wel goed:D
Insanity: doing the same thing over and over again and expecting different results.
Niemand kent het gewicht van de last waaronder een ander gebukt gaat - George Herbert.
Niemand kent het gewicht van de last waaronder een ander gebukt gaat - George Herbert.
"Houden van" is voor mij ook een heel raar iets. Ik kan het wel, en richting mijn ouders/broertje/zusje is het ook echt wel anders dan richting dierbare vriend(inn)en of naar mijn 
, maar toch... Het blijft vaag. Ik ben ook heel erg nuchter op een of andere manier. Ik "mis" niet snel dingen/mensen. Hoogstens dat het even wennen is als je je leven eraan hebt aangepast en het valt dan weg, maar meer ook niet. "Je bent alleen geboren, dus waarom zou je dan niet alleen doodgaan? Je zal het toch altijd zelf moeten doen." Dat soort gedachten.
, maar toch... Het blijft vaag. Ik ben ook heel erg nuchter op een of andere manier. Ik "mis" niet snel dingen/mensen. Hoogstens dat het even wennen is als je je leven eraan hebt aangepast en het valt dan weg, maar meer ook niet. "Je bent alleen geboren, dus waarom zou je dan niet alleen doodgaan? Je zal het toch altijd zelf moeten doen." Dat soort gedachten.
Geluk is een richting,
geen punt
---Loesje---
geen punt
---Loesje---
ja inderdaad dat herken ik wel jaquote:
"Houden van" is voor mij ook een heel raar iets. Ik kan het wel, en richting mijn ouders/broertje/zusje is het ook echt wel anders dan richting dierbare vriend(inn)en of naar mijn
Insanity: doing the same thing over and over again and expecting different results.
Niemand kent het gewicht van de last waaronder een ander gebukt gaat - George Herbert.
Niemand kent het gewicht van de last waaronder een ander gebukt gaat - George Herbert.
Ik heb wel es met de gedachte gespeeld me daar aan te melden, maar ben een beetje bang dat het zo'n forum is waar alle neuzen dezelfde kant op staan, en waar dit soort theorieën bijna sektarisch worden aangehangen.quote:
Inderdaad... het is ‘Ik heb autisme’. Op het Asperger-forum identificeren mensen zich helemaal met hun Asperger, zo sterk dat het bijna hilarisch is. Ze verzetten zich tegen de NT-wereld, sommigen denken zelfs dat Aspergers een nieuwe stap in de evolutie zijn.
Ik heb daar wel een account, maar ik heb maar ca. 5 post gemaakt
Children of the night. What music they make.
Daar heb ik dus ook moeite mee en daarom durf ik dus ook nooit initiatief te nemen. Verder verzin ik van alles waarom zij mij niet zal vinden.quote:
Nou hier mijn voorstelpoging
Ik heb mijn diagnose gekregen rond mijn 7e. Toen heb ik in veel 'inrichtingen' gezeten zoals Dr.Leo Kannerhuis enz. Ik was vrij extreem vroeger en omdat ik werd gepest omdat ik 'anders' was, was ik tamelijk pissed off op alles en iedereen. Nu gaat alles goed en men merkt niks aan mij. Ik volg de opleiding Recht & Arbeidsrecht en heb PDD ( dacht ik xD )
Qua relaties merk ik het nog heel af en toe. Ik kan ook moeilijk zien of iemand mij leuk vind ja of nee. Maar ik ben wel de gene die het initiatief neemt om iets te doen!
14 SHADES OF GREY
Nothing is black or white. Nothing is wrong or right. But everything is 14 shades of grey.
Nothing is black or white. Nothing is wrong or right. But everything is 14 shades of grey.
Heel goed om de sterke kanten te belichten! Goed kunnen tekenen, een instrument bespelen of handig zijn met computers zijn concrete vaardigheden waar je iets mee kunt. In tegenstelling tot alles weten van dinosaurissen en daar de hele woensdagmiddag over te praten.quote:Op donderdag 3 maart 2011 21:55 schreef Pandora73 het volgende:
[..]
Tja. Dat is ook een manier om het positief te bekijken hè.
Ik probeer als mensen me om tips vragen omdat ze kinderen hebben met een ASS of zoiets, altijd te benadrukken dat er inderdaad grote nadelen aan zitten voor degene met ASS, maar dat er ook positieve kanten aan zitten. Dat ze die moeten vinden, en dat moeten benadrukken. Al is het maar dat ze goed kunnen tekenen, of goed een instrument kunnen spelen, of apparaten uit elkaar halen en weer netjes in elkaar zetten, dat ze daar dan de nadruk op moeten leggen. "Kijk, en dát kan jij dus veel beter dan de andere kinderen in de klas!"
Overigens is dat over "een nieuwe stap in de evolutie" afkomstig uit een artikel in de Groene Amsterdammer, dat hier integraal is geplaatst (het artikel is op de site van de Groene alleen te lezen als je daar geregistreerd bent).
Jij hebt ook heel mooie kwaliteiten gezien het werk dat je doet
Ik werk nu 1,5 à 2 jaar. Sja... vind het niet eens zo relevant hoeveel er over 5 of 10 jaar binnenkomt. Het is een virtueel punt. Hoe lang duurde het bij jou voordat je goed in kaart had waar je ambitities en interesses liggen?
Ik ga het artikel eens lezen
Eindoordeel: je gaat boven de gestelde eisen uit.
Autisme geneesbaar Tsja 
14 SHADES OF GREY
Nothing is black or white. Nothing is wrong or right. But everything is 14 shades of grey.
Nothing is black or white. Nothing is wrong or right. But everything is 14 shades of grey.
Ik heb het ooit eens gewaagd op een HB forum te beginnen over de positieve kanten van HB. De vlammen sloegen nog niet niet van het scherm af, zal ik je vertellen.quote:
[..]
Ik heb wel es met de gedachte gespeeld me daar aan te melden, maar ben een beetje bang dat het zo'n forum is waar alle neuzen dezelfde kant op staan, en waar dit soort theorieën bijna sektarisch worden aangehangen.
HB=zielig, dat was daar de mening.
En moet je nagaan, dan gaat het nog maar om internet.quote:
[..]
Ik heb het ooit eens gewaagd op een HB forum te beginnen over de positieve kanten van HB. De vlammen sloegen nog niet niet van het scherm af, zal ik je vertellen.
HB=zielig, dat was daar de mening.
Dan zullen ze het nog zwaar gaan krijgen in de echte wereld
Eindoordeel: je gaat boven de gestelde eisen uit.
Die is gemeen en boos.quote:
[..]
En moet je nagaan, dan gaat het nog maar om internet.
Dan zullen ze het nog zwaar gaan krijgen in de echte wereld
HB ers die het wel gemaakt hebben zijn natuurlijk niet echt HB maar brave lievelingetjes van de meester.
Het toppunt van briljantie is volgens hen een zolderkamertje en 3 onafgemaakte opleidingen.
Oké, wat is er dan mis met hoogbegaafdheid?quote:Op vrijdag 4 maart 2011 22:03 schreef MuyTrabajo het volgende:
[..]
Die is gemeen en boos.
HB ers die het wel gemaakt hebben zijn natuurlijk niet echt HB maar brave lievelingetjes van de meester.
Het toppunt van briljantie is volgens hen een zolderkamertje en 3 onafgemaakte opleidingen.
Hoi, ik ben robuust89 en ik ben nieuw!
School is een beetje saai. En je klikt er niet echt met de mensen.quote:
[..]
Oké, wat is er dan mis met hoogbegaafdheid?
Maar als je volwassen bent kun je je eigen plekje vinden. Em het is verdomde handig dat je met een beetje inzet meteen een 'exellente student' bent en je kan onderscheiden van de rest.
read all about it. Hoogbegaafdheid? - deel 2quote:
[..]
Oké, wat is er dan mis met hoogbegaafdheid?
Moraal van het verhaal, zij hebben daar met zijn allen bedacht dat ze heel speciaal zijn en dat alles ligt aan de domme maatschappij. En wie daar aan twijfelt, die 'heeft zich niet goed ingelezen'.
Lekker elkaar napraten en andersdenkenden weg flamen.
Lekker elkaar napraten en andersdenkenden weg flamen.
Mag ik eens een linkje naar dit 'HB forum'? Ik vraag me of er echte verschillen zijn tussen bijvoorbeeld fok discussies of een discussie op zo'n forum.
En anders kan ik ook heel goed zielig doen.
En anders kan ik ook heel goed zielig doen.
Ben ook wel benieuwd...
die forums, sja... op het FOK! forum hebben mensen (denk ik) meer draagkracht, de sfeer is er veel vrijer.
Op het bekendste Asperger forum draait vrijwel alles om herkenning en erkenning. Tegen de gedachte van de meerderheid ingaan, dan maak je je zacht gezegd niet populair.
Het autismeforum op LinkedIn moet je ook heel voorzichtig zijn; ervaringsdeskundigheid is overgewaardeerd en NT-ers worden geacht zich uitgebreid te verdiepen in ASS (lastig als je 40 uur per week werkt).
[ Bericht 23% gewijzigd door schaal_9 op 05-03-2011 00:31:02 ]
die forums, sja... op het FOK! forum hebben mensen (denk ik) meer draagkracht, de sfeer is er veel vrijer.
Op het bekendste Asperger forum draait vrijwel alles om herkenning en erkenning. Tegen de gedachte van de meerderheid ingaan, dan maak je je zacht gezegd niet populair.
Het autismeforum op LinkedIn moet je ook heel voorzichtig zijn; ervaringsdeskundigheid is overgewaardeerd en NT-ers worden geacht zich uitgebreid te verdiepen in ASS (lastig als je 40 uur per week werkt).
[ Bericht 23% gewijzigd door schaal_9 op 05-03-2011 00:31:02 ]
Eindoordeel: je gaat boven de gestelde eisen uit.
Hoi Allemaal, ik meld mij voor het eerst in dit topic.
Ik heb net deze week de diagnose van Asperger gekregen. Ik heb de details nog niet gelezen, maar volgens de 2e lijnspsycholoog die mij onderzocht weet zij zeker dat ik deze aandoening heb. "In een lichte vorm?" vroeg ik nog, 'nee niet in een lichte vorm' was het antwoord.
En ik was helemaal niet voor een diagnose naar de psycholoog gegaan. Al dat ik wilde was om hulp te krijgen om beter te worden in vriendschap en relaties. Maar eerst moest er volgens hun een diagnose komen. Dus nu die er is, kan er dan eindelijk hulp geboden worden.
Het lijkt mij op dit moment maar beter om dit niet aan anderen te vertellen. Je weet maar nooit hoe daar op gereageerd wordt. Zijn er verder nog aandere nadelen nu je officieel een label opgeplakt krijgt als Asperger? Ik zat namelijk eerst best te twijfelen of dat nou wel verstandig is. Dat het niet tegen me gaat werken zeg maar.
De grap is trouwens dat ik dankzij een reactie hier op FOK op mijn vorige topic mij heb laten doorverwijzen naar een psycholoog.
Ik heb net deze week de diagnose van Asperger gekregen. Ik heb de details nog niet gelezen, maar volgens de 2e lijnspsycholoog die mij onderzocht weet zij zeker dat ik deze aandoening heb. "In een lichte vorm?" vroeg ik nog, 'nee niet in een lichte vorm' was het antwoord.
En ik was helemaal niet voor een diagnose naar de psycholoog gegaan. Al dat ik wilde was om hulp te krijgen om beter te worden in vriendschap en relaties. Maar eerst moest er volgens hun een diagnose komen. Dus nu die er is, kan er dan eindelijk hulp geboden worden.
Het lijkt mij op dit moment maar beter om dit niet aan anderen te vertellen. Je weet maar nooit hoe daar op gereageerd wordt. Zijn er verder nog aandere nadelen nu je officieel een label opgeplakt krijgt als Asperger? Ik zat namelijk eerst best te twijfelen of dat nou wel verstandig is. Dat het niet tegen me gaat werken zeg maar.
De grap is trouwens dat ik dankzij een reactie hier op FOK op mijn vorige topic mij heb laten doorverwijzen naar een psycholoog.
De voor en nadelen hangen voor een groot gedeelte van je leeftijd en jou eigen style af denk ik.quote:
Hoi Allemaal, ik meld mij voor het eerst in dit topic.
Ik heb net deze week de diagnose van Asperger gekregen. Ik heb de details nog niet gelezen, maar volgens de 2e lijnspsycholoog die mij onderzocht weet zij zeker dat ik deze aandoening heb. "In een lichte vorm?" vroeg ik nog, 'nee niet in een lichte vorm' was het antwoord.
En ik was helemaal niet voor een diagnose naar de psycholoog gegaan. Al dat ik wilde was om hulp te krijgen om beter te worden in vriendschap en relaties. Maar eerst moest er volgens hun een diagnose komen. Dus nu die er is, kan er dan eindelijk hulp geboden worden.
Het lijkt mij op dit moment maar beter om dit niet aan anderen te vertellen. Je weet maar nooit hoe daar op gereageerd wordt. Zijn er verder nog aandere nadelen nu je officieel een label opgeplakt krijgt als Asperger? Ik zat namelijk eerst best te twijfelen of dat nou wel verstandig is. Dat het niet tegen me gaat werken zeg maar.
De grap is trouwens dat ik dankzij een reactie hier op FOK op mijn vorige topic mij heb laten doorverwijzen naar een psycholoog.
Insanity: doing the same thing over and over again and expecting different results.
Niemand kent het gewicht van de last waaronder een ander gebukt gaat - George Herbert.
Niemand kent het gewicht van de last waaronder een ander gebukt gaat - George Herbert.
quote:
[..]
Die is gemeen en boos.
HB ers die het wel gemaakt hebben zijn natuurlijk niet echt HB maar brave lievelingetjes van de meester.
Het toppunt van briljantie is volgens hen een zolderkamertje en 3 onafgemaakte opleidingen.
En een HB Auti zit op een zolderkamer met 3 monitors 
Wat leuk
Ik zie dat soort uitlatingen dan als een soort van frustratie uitlaat kleppie, dat gebeurt ook heel veel en heel hard hoor bij hoogbegaafden. Maar zodra je niet meer normaal cq rationeel met die mensen kan praten dan is er echt wel meer aan de hand.
Als ze echt HB zijn en je gaat een diep gesprek aan, dan is de afkeer ook te relativeren en te verklaren of te begrijpen. Of het is megalomaan.
Het is een groep die zich doorgaans erg onbegrepen voelt of schaapachtig-/kuddegedrag niet kan aanzien, en dat kan zich dan wel eens uiten in spottende of megalomane uitspraken. Als je dan zo''n groepje bij elkaar zet wat elkaar kan opjutten en aansteken dan heb je al gauw een modderpoel. Het is niet repressentatief en het schets ietwat een verkeerd beeld.
Ik hou er zelf ook niet van, maar ik kan het gedrag wel een beetje begrijpen omdat ik mij daar zelf ook wel schuldig aan maak. Maar ik wil daar niet mee etaleren of zoals ik dus ook heb meegemaakt in dat wereldje, ik kots ook op Mensa.. Ik kan daar gewoon niet tegen, en dat is het ASS gedeelte denk ik. "Ik vind ze maar dom"
[ Bericht 0% gewijzigd door Auti op 05-03-2011 04:06:54 ]
-weg-
Er zijn in de praktijk drie nadelen:quote:
Hoi Allemaal, ik meld mij voor het eerst in dit topic.
Ik heb net deze week de diagnose van Asperger gekregen. Ik heb de details nog niet gelezen, maar volgens de 2e lijnspsycholoog die mij onderzocht weet zij zeker dat ik deze aandoening heb. "In een lichte vorm?" vroeg ik nog, 'nee niet in een lichte vorm' was het antwoord.
En ik was helemaal niet voor een diagnose naar de psycholoog gegaan. Al dat ik wilde was om hulp te krijgen om beter te worden in vriendschap en relaties. Maar eerst moest er volgens hun een diagnose komen. Dus nu die er is, kan er dan eindelijk hulp geboden worden.
Het lijkt mij op dit moment maar beter om dit niet aan anderen te vertellen. Je weet maar nooit hoe daar op gereageerd wordt. Zijn er verder nog aandere nadelen nu je officieel een label opgeplakt krijgt als Asperger? Ik zat namelijk eerst best te twijfelen of dat nou wel verstandig is. Dat het niet tegen me gaat werken zeg maar.
De grap is trouwens dat ik dankzij een reactie hier op FOK op mijn vorige topic mij heb laten doorverwijzen naar een psycholoog.
1) Gedoe met eigen verklaring als je nog je rijbewijs moet/wil gaan halen
2) Afsluiten overlijdensrisicoverzekering in verband met hypotheek
3) Het risico dat je een hele studie van Asperger gaat maken (bij lotgenoten vind je veel herkenning).
Ik kan je aanraden het in ieder geval niet aan collega’s of je leidinggevende te vertellen. Als de diagnose je in de weg zit, misschien zelfs niet op autismeforums komen en doen alsof je neus bloedt.
Maar wacht even... alleen een psychiater mag een officiële diagnose stellen, dus officieel heb je geen etiket
Eindoordeel: je gaat boven de gestelde eisen uit.
Het forum waar ik op zat is allang weg, even zoeken naar opvolgers.quote:
Mag ik eens een linkje naar dit 'HB forum'? Ik vraag me of er echte verschillen zijn tussen bijvoorbeeld fok discussies of een discussie op zo'n forum.
En anders kan ik ook heel goed zielig doen.
http://www.hb-forum.nl/
Ja, ik zie dit ook meer op gespecialiseerde fora.quote:
Ben ook wel benieuwd...
die forums, sja... op het FOK! forum hebben mensen (denk ik) meer draagkracht, de sfeer is er veel vrijer.
Op het bekendste Asperger forum draait vrijwel alles om herkenning en erkenning. Tegen de gedachte van de meerderheid ingaan, dan maak je je zacht gezegd niet populair.
Het autismeforum op LinkedIn moet je ook heel voorzichtig zijn; ervaringsdeskundigheid is overgewaardeerd en NT-ers worden geacht zich uitgebreid te verdiepen in ASS (lastig als je 40 uur per week werkt).
Zo werkt het inderdaad!quote:
Het is een groep die zich doorgaans erg onbegrepen voelt of schaapachtig-/kuddegedrag niet kan aanzien, en dat kan zich dan wel eens uiten in spottende of megalomane uitspraken. Als je dan zo''n groepje bij elkaar zet wat elkaar kan opjutten en aansteken dan heb je al gauw een modderpoel. Het is niet repressentatief en het schets ietwat een verkeerd beeld.
Ik ken ook hoogbegaafden die helemaal op hun plekkie zitten, waar anders zijn mag en kuddegedrag niet de norm is. Die hebben die frustraties veel minder.
En als je die frustraties wel hebt, zul je ze irl niet zo vaak uiten, want dan krijg je 'tegengas'. Maar op zo'n gespecialiseerd forum wordt dat alleen maar versterkt
Wat je ook vaak ziet is dat mensen zich hoogbegaafd noemen omdat ze denken dat ze hoogbegaafd zijn. Omdat ze zich anders voelen. Maar dan blijken hun interesses vaak niet verder te gaan dan wicca, spiritualiteit en paarden.quote:
Moraal van het verhaal, zij hebben daar met zijn allen bedacht dat ze heel speciaal zijn en dat alles ligt aan de domme maatschappij. En wie daar aan twijfelt, die 'heeft zich niet goed ingelezen'.
Lekker elkaar napraten
Niet dat ik denk dat alle hoogbegaafden zich allemaal met kwantummechanica bezighouden of zo, maar mensen die zo slim zijn zullen over het algemeen toch wel een iets bredere interesse hebben?
Ook mooi, op ouder fora. Dan scoort zon kind toch niet zo hoog en roept iedereen 'hij heeft vast faalangst'. Dat kan natuurlijk. Maar en zijn 98% kinderen die niet hoogbegaafd zijn en maar 2% die het wel zijn.
Welke kans is nou groter, dat je toch een gewoon kind hebt? Of toch een genie met faalangst?
De reality check ontbreekt zeg maar.
En in het echte leven krijg je die wel, daar zal de buurvrouw of tante er wel eens vraagtekens bij zetten. Maar wacht, 'die zit vol vooroordelen' of 'die heeft zich niet ingelezen'. De bekende methoden om anderen de mond te snoeren.
Huh? Sinds wanneer is Asperger een potentieel dodelijke ziekte? Help!quote:
2) Afsluiten overlijdensrisicoverzekering in verband met hypotheek
Voor hoe lang is zo’n plekkie zaligmakend? Je hebt mensen om je heen die in hetzelfde schuitje zitten, dezelfde handicap hebben. Herkenning en erkenning vinden. Maar om verder te kunnen groeien heb je ook mensen nodig die een andere kijk op de wereld of het leven hebben, je daarin begeleiden. Ik denk dat zo’mensa of soos wel een geschikt tussenstation is als opstapje naar een groep meer diverse mensen.quote:
[..]
Ik ken ook hoogbegaafden die helemaal op hun plekkie zitten, waar anders zijn mag en kuddegedrag niet de norm is. Die hebben die frustraties veel minder.
En als je die frustraties wel hebt, zul je ze irl niet zo vaak uiten, want dan krijg je 'tegengas'. Maar op zo'n gespecialiseerd forum wordt dat alleen maar versterkt
Denk je dat er tussen een gespecialiseerd forum en een groep HB-ers (die dus op hun plekkie zitten) in het reële leven een groot verschil zit?
Eindoordeel: je gaat boven de gestelde eisen uit.
Huh, wat heeft Asperger nou weer met het krijgen van een hypotheek of een rijbewijs te maken?quote:
[..]
Er zijn in de praktijk drie nadelen:
1) Gedoe met eigen verklaring als je nog je rijbewijs moet/wil gaan halen
2) Afsluiten overlijdensrisicoverzekering in verband met hypotheek
3) Het risico dat je een hele studie van Asperger gaat maken (bij lotgenoten vind je veel herkenning).
Ik kan je aanraden het in ieder geval niet aan collega’s of je leidinggevende te vertellen. Als de diagnose je in de weg zit, misschien zelfs niet op autismeforums komen en doen alsof je neus bloedt.
Maar wacht even... alleen een psychiater mag een officiële diagnose stellen, dus officieel heb je geen etiket
Ben je dan opeens een risicogeval?
Ik was het inderdaad al niet van plan om het aan de buitenwereld verder te vertelen. Vraag me trouwens wel af wat de reden is om het maar beter niet te vertellen aan bijv collega's of leidinggevende.
Dat hangt er vanaf. Soms is het beter om te vertellen. Het kan spanningen en misverstanden uit de weg helpen. Maar het kan ook negatief zijn en tegen je gebruikt worden.quote:
[..]
Huh, wat heeft Asperger nou weer met het krijgen van een hypotheek of een rijbewijs te maken?
Ben je dan opeens een risicogeval?
Ik was het inderdaad al niet van plan om het aan de buitenwereld verder te vertelen. Vraag me trouwens wel af wat de reden is om het maar beter niet te vertellen aan bijv collega's of leidinggevende.
14 SHADES OF GREY
Nothing is black or white. Nothing is wrong or right. But everything is 14 shades of grey.
Nothing is black or white. Nothing is wrong or right. But everything is 14 shades of grey.
Volgens CBR formeel wel. Ze hebben ook een checklist met risicofactoren gemaakt.quote:
[..]
Huh, wat heeft Asperger nou weer met het krijgen van een hypotheek of een rijbewijs te maken?
Ben je dan opeens een risicogeval?
Ik was het inderdaad al niet van plan om het aan de buitenwereld verder te vertelen. Vraag me trouwens wel af wat de reden is om het maar beter niet te vertellen aan bijv collega's of leidinggevende.
Checklist risicofactoren ASS
Overlijdensrisicoverzekering schijnt te maken te hebben met een verhoogd risico op psychoses, waardoor je mogelijk een hogere premie betaalT. Als je niet zo goed functioneert op je werk... ASS is aangeboren, aardige kans dat je er dan bij een reorganisatie uit ligt.
Eindoordeel: je gaat boven de gestelde eisen uit.
Als je in je echte leven op een plek zit waar je geaccepteerd wordt, en je energie kwijt kan heb je in een virtueel plekkie om stoom af te blazen met gelijkgestemden minder nodig.quote:
[..]
Voor hoe lang is zo’n plekkie zaligmakend? Je hebt mensen om je heen die in hetzelfde schuitje zitten, dezelfde handicap hebben. Herkenning en erkenning vinden.
Maar om verder te kunnen groeien heb je ook mensen nodig die een andere kijk op de wereld of het leven hebben, je daarin begeleiden. Ik denk dat zo’mensa of soos wel een geschikt tussenstation is als opstapje naar een groep meer diverse mensen.
Denk je dat er tussen een gespecialiseerd forum en een groep HB-ers (die dus op hun plekkie zitten) in het reële leven een groot verschil zit?
Ok, ik snap dat autorijden niet altijd even vlot gaat.quote:
[..]
Volgens CBR formeel wel. Ze hebben ook een checklist met risicofactoren gemaakt.
Checklist risicofactoren ASS
Overlijdensrisicoverzekering schijnt te maken te hebben met een verhoogd risico op psychoses, waardoor je mogelijk een hogere premie betaalT. Als je niet zo goed functioneert op je werk... ASS is aangeboren, aardige kans dat je er dan bij een reorganisatie uit ligt.
Maar overlijdensrisico, dat betekent toch ook een verzekering die te maken heeft met vroegtijdig overlijden? Voor zover ik weet is anorexia de enige geesteziekte waar je concreet aan kan sterven. (en depressie ook, misschien, zelfmoord ed)
Ja precies. Ik heb in de onderbouw continu moeten aanhoren hoe slim iemand was (iq van in de 170), en daar wordt je na verloop van tijd zo knettergek van. Toen ik er iets van zei kreeg ik meteen de reactie "ja, maar jij bent niet HB". Z'n reactie was wel leuk toen ik te horen kreeg dat ik net niet HB wasquote:
[..]
Wat je ook vaak ziet is dat mensen zich hoogbegaafd noemen omdat ze denken dat ze hoogbegaafd zijn. Omdat ze zich anders voelen. Maar dan blijken hun interesses vaak niet verder te gaan dan wicca, spiritualiteit en paarden.
Niet dat ik denk dat alle hoogbegaafden zich allemaal met kwantummechanica bezighouden of zo, maar mensen die zo slim zijn zullen over het algemeen toch wel een iets bredere interesse hebben?
Ook mooi, op ouder fora. Dan scoort zon kind toch niet zo hoog en roept iedereen 'hij heeft vast faalangst'. Dat kan natuurlijk. Maar en zijn 98% kinderen die niet hoogbegaafd zijn en maar 2% die het wel zijn.
Welke kans is nou groter, dat je toch een gewoon kind hebt? Of toch een genie met faalangst?
De reality check ontbreekt zeg maar.
En in het echte leven krijg je die wel, daar zal de buurvrouw of tante er wel eens vraagtekens bij zetten. Maar wacht, 'die zit vol vooroordelen' of 'die heeft zich niet ingelezen'. De bekende methoden om anderen de mond te snoeren.
Dat was toch wel ff schrikken 
Don't know where to go
But I lock and load
Shoot that sky till the moon explode
Moon explode
But I lock and load
Shoot that sky till the moon explode
Moon explode
Wat wordt er een enorme hoop bullshit gespuid in dat "HB-topic" zeg. Pffff.
(Overigens: ik ben lid van Mensa - dus formeel hoogbegaafd, lagere school een klas overgeslagen omdat ik al kon lezen en schrijven en altijd al met die hogere klas mee zat te werken, gymnasiumdiploma met 10 vakken (7 was normaal in 1991, weet niet hoe het nu zit?) en pas na mijn 30e de diagnose Asperger.)
Vooral dat artikel dat wordt aangehaald uit de Volkskrant doet mijn bloed écht koken. Autisten kunnen per definitie geen HAVO of VWO doen, want autisten kunnen dat niet aan: te veel prikkels en te veel sociale interactie. Sjongejonge wat een kul. Zeker de wat slimmere autisten (zoals ik dan - niet om arrogant te zijn maar het is wel een feit) kunnen met die snelle processor onder hun schedeldak een hoop compenseren.
Ik heb me automatisch trucjes aangeleerd. Daarmee lukte het om in ieder geval enigszins sociaal te lijken.
En in veel opzichten was de middelbare school een hel. Ik werd gepest, uitgelachen als ik weer eens een sociale flater sloeg, was veel te eerlijk over mijn verliefdheden en wilde heeeeel graag bij de populaire meisjes horen, wat door mijn conservatieve kledingstijl (mijn ouders vonden tweedehandskleding prima) natuurlijk nooit lukte. En ik was een totale loser bij gymnastiek. Maar tegelijk was het, achteraf bekeken, een geweldige tijd. Onbevangen, iedere dag nieuwe dingen leren, goede gesprekken - met de leraren, dat dan weer wel - , zekerheid dat als ik maar gewoon deed wat me gezegd werd het wel goedkwam (huiswerk maken = cijfers halen), weinig verantwoordelijkheid die ik zelf moest dragen (met name financieel natuurlijk), en er werd door mijn ouders - op hun eigen onbeholpen wijze - goed voor me gezorgd.
Ik verlang nu vaak terug naar die schooltijd. Het leven was toen nog veel makkelijker... Ook al stond ik totaal buiten de groep en was ik vaak zwaar ongelukkig. (Ik zat op mijn 14e al met een mes op mijn pols - maar vond dat te zielig voor mijn ouders en broertje en zusje
)
Excuses voor de rant maar ik kan daar echt zo boos om worden, over die onwetendheid en vooroordelen... Bah.
(Overigens: ik ben lid van Mensa - dus formeel hoogbegaafd, lagere school een klas overgeslagen omdat ik al kon lezen en schrijven en altijd al met die hogere klas mee zat te werken, gymnasiumdiploma met 10 vakken (7 was normaal in 1991, weet niet hoe het nu zit?) en pas na mijn 30e de diagnose Asperger.)
Vooral dat artikel dat wordt aangehaald uit de Volkskrant doet mijn bloed écht koken. Autisten kunnen per definitie geen HAVO of VWO doen, want autisten kunnen dat niet aan: te veel prikkels en te veel sociale interactie. Sjongejonge wat een kul. Zeker de wat slimmere autisten (zoals ik dan - niet om arrogant te zijn maar het is wel een feit) kunnen met die snelle processor onder hun schedeldak een hoop compenseren.
Ik heb me automatisch trucjes aangeleerd. Daarmee lukte het om in ieder geval enigszins sociaal te lijken.
En in veel opzichten was de middelbare school een hel. Ik werd gepest, uitgelachen als ik weer eens een sociale flater sloeg, was veel te eerlijk over mijn verliefdheden en wilde heeeeel graag bij de populaire meisjes horen, wat door mijn conservatieve kledingstijl (mijn ouders vonden tweedehandskleding prima) natuurlijk nooit lukte. En ik was een totale loser bij gymnastiek. Maar tegelijk was het, achteraf bekeken, een geweldige tijd. Onbevangen, iedere dag nieuwe dingen leren, goede gesprekken - met de leraren, dat dan weer wel - , zekerheid dat als ik maar gewoon deed wat me gezegd werd het wel goedkwam (huiswerk maken = cijfers halen), weinig verantwoordelijkheid die ik zelf moest dragen (met name financieel natuurlijk), en er werd door mijn ouders - op hun eigen onbeholpen wijze - goed voor me gezorgd.
Ik verlang nu vaak terug naar die schooltijd. Het leven was toen nog veel makkelijker... Ook al stond ik totaal buiten de groep en was ik vaak zwaar ongelukkig. (Ik zat op mijn 14e al met een mes op mijn pols - maar vond dat te zielig voor mijn ouders en broertje en zusje
)Excuses voor de rant maar ik kan daar echt zo boos om worden, over die onwetendheid en vooroordelen... Bah.
Geluk is een richting,
geen punt
---Loesje---
geen punt
---Loesje---
Een IQ van 170 wil nog niet zeggen dat je per definitie intelligenter bent als iemand met een IQ van 128, al is het wel waarschijnlijk.quote:
[..]
Ja precies. Ik heb in de onderbouw continu moeten aanhoren hoe slim iemand was (iq van in de 170), en daar wordt je na verloop van tijd zo knettergek van. Toen ik er iets van zei kreeg ik meteen de reactie "ja, maar jij bent niet HB". Z'n reactie was wel leuk toen ik te horen kreeg dat ik net niet HB was
IQ is alleen maar een correlatie met intelligentie. Zo was Nobelprijswinnaar Richard Feyman superintelligent, maar had hij slechts een IQ score van 124 gehaald.
idd. Alsof autisten domme automaten zijn.quote:
Excuses voor de rant maar ik kan daar echt zo boos om worden, over die onwetendheid en vooroordelen... Bah.
Toch vind ik het wel interessant, het verklaart waarom veel hb mensen voor autist worden aangezien.
Klopt, hij presteert van geen kant. Niet dat ik het licht ben, maar ik heb over een 2,5 jaar m'n BBE, ik wil nog wel eens zien of hij dat over een jaar of 4 kan zeggen.quote:
[..]
Een IQ van 170 wil nog niet zeggen dat je per definitie intelligenter bent als iemand met een IQ van 128, al is het wel waarschijnlijk.
IQ is alleen maar een correlatie met intelligentie. Zo was Nobelprijswinnaar Richard Feyman superintelligent, maar had hij slechts een IQ score van 124 gehaald.
Don't know where to go
But I lock and load
Shoot that sky till the moon explode
Moon explode
But I lock and load
Shoot that sky till the moon explode
Moon explode
@Pandora73: dat mensen met autisme geen HAVO/VWO kunnen doen, is inderdaad onzin. Misschien dat het vroeger zo was, toen de maatschappij minder complex was en de criteria voor een diagnose veel hoger lagen.
Petje af dat je je weg hebt weten te vinden op de arbeidsmarkt. Zo kun je respect afdwingen. Je hebt veel mensen zonder beperking, mensen die jou eerder hebben gepest, achter je gelaten!
Je hebt het gevoel dat het leven vroeger veel gemakkelijker was. Komt dat doordat het nu veel complexer is, met meer keuzemogelijkheden?
Petje af dat je je weg hebt weten te vinden op de arbeidsmarkt. Zo kun je respect afdwingen. Je hebt veel mensen zonder beperking, mensen die jou eerder hebben gepest, achter je gelaten!
Je hebt het gevoel dat het leven vroeger veel gemakkelijker was. Komt dat doordat het nu veel complexer is, met meer keuzemogelijkheden?
Eindoordeel: je gaat boven de gestelde eisen uit.
Ik zag laatst een programma : Je zal t maar hebben. Nu was daar een vrouw met autisme die ''flipte'' op krukken etc.
''Flippen'' jullie ook wel eens op dingen ofzo? Ik had dit wel tot mn 8e ofzo nu nooit meer xD
''Flippen'' jullie ook wel eens op dingen ofzo? Ik had dit wel tot mn 8e ofzo nu nooit meer xD
@Schaal_9:
Vooral veel meer verantwoordelijkheden. Ik moet voor mezelf zorgen, letterlijk en figuurlijk. En niemand die me zegt wat ik moet doen. Dat ik goed moet eten, dat ik mijn huis schoon moet houden, dat ik mijn financiën op orde moet houden. (En ja dat ik dat moet doen dat weet ik wel, maar ik krijg het gewoon niet altijd voor elkaar).
De werkvloer nu is voor mij veel ingewikkelder dan de middelbare school toen (al had ik dat toen echt niet geloofd, en als ik dat wel geloofd had, had ik dat mes toen uit wanhoop alsnog doorgedrukt denk ik). Je moet met zoveel dingen rekening houden, en er hangen echt mensen (klanten) achter die de dupe kunnen worden als ik mijn werk niet goed doe. Of het bedrijf krijgt schadeclaims met bedragen die ik mijn leven lang niet bij elkaar verdien. De belangen zijn dus veel groter, en dat is voor mij erg lastig.
Plus dat ik toen niemand echt te vriend hoefde te houden, omdat ik nog wel snapte dat ik mijn klasgenoten waarschijnlijk daarna nooit meer zou zien, maar de omgang met mijn collega's kan wel zorgen dat ik problemen op mijn werk krijg (bijvoorbeeld als ik ze tegen de haren instrijk). En aangezien ik over een jaar of 3 mijn baan kwijtraak, wil ik wel graag een goede "reputatie" hebben om nog verder te kunnen solliciteren enzo. Als iedereen denkt "Die Pandora is een enorme bitch en daar valt niet mee te werken", dan gaat niemand me aannemen natuurlijk. Dus ik moet ook nog eens om mijn toekomst denken. Hoewel ik me er ook geen enkele voorstelling van kan maken hoe die er over 1, 2, of 5 jaar uit gaat zien.
Maar goed, vandaar dat ik soms de eenvoud van toen wel eens mis.
Misschien is dat ook deels de reden dat ik nu tegen mijn tweede overspannenheid aan zit (de eerste was in 2005, het heeft toen 2 jaar geduurd voor ik qua uren en qua hoeveelheid werk die ik verzette weer helemaal op "normaal niveau" was). Ik kan het gewoon niet loslaten en "go with the flow" enzo. Dan denk ik alleen maar "Ja maar dit moet nog gebeuren, en ja maar daar moet nog wat worden gedaan, en ja maar die klant moet nog worden teruggebeld..." enzovoorts.
Vooral veel meer verantwoordelijkheden. Ik moet voor mezelf zorgen, letterlijk en figuurlijk. En niemand die me zegt wat ik moet doen. Dat ik goed moet eten, dat ik mijn huis schoon moet houden, dat ik mijn financiën op orde moet houden. (En ja dat ik dat moet doen dat weet ik wel, maar ik krijg het gewoon niet altijd voor elkaar).
De werkvloer nu is voor mij veel ingewikkelder dan de middelbare school toen (al had ik dat toen echt niet geloofd, en als ik dat wel geloofd had, had ik dat mes toen uit wanhoop alsnog doorgedrukt denk ik). Je moet met zoveel dingen rekening houden, en er hangen echt mensen (klanten) achter die de dupe kunnen worden als ik mijn werk niet goed doe. Of het bedrijf krijgt schadeclaims met bedragen die ik mijn leven lang niet bij elkaar verdien. De belangen zijn dus veel groter, en dat is voor mij erg lastig.
Plus dat ik toen niemand echt te vriend hoefde te houden, omdat ik nog wel snapte dat ik mijn klasgenoten waarschijnlijk daarna nooit meer zou zien, maar de omgang met mijn collega's kan wel zorgen dat ik problemen op mijn werk krijg (bijvoorbeeld als ik ze tegen de haren instrijk). En aangezien ik over een jaar of 3 mijn baan kwijtraak, wil ik wel graag een goede "reputatie" hebben om nog verder te kunnen solliciteren enzo. Als iedereen denkt "Die Pandora is een enorme bitch en daar valt niet mee te werken", dan gaat niemand me aannemen natuurlijk. Dus ik moet ook nog eens om mijn toekomst denken. Hoewel ik me er ook geen enkele voorstelling van kan maken hoe die er over 1, 2, of 5 jaar uit gaat zien.
Maar goed, vandaar dat ik soms de eenvoud van toen wel eens mis.
Misschien is dat ook deels de reden dat ik nu tegen mijn tweede overspannenheid aan zit (de eerste was in 2005, het heeft toen 2 jaar geduurd voor ik qua uren en qua hoeveelheid werk die ik verzette weer helemaal op "normaal niveau" was). Ik kan het gewoon niet loslaten en "go with the flow" enzo. Dan denk ik alleen maar "Ja maar dit moet nog gebeuren, en ja maar daar moet nog wat worden gedaan, en ja maar die klant moet nog worden teruggebeld..." enzovoorts.
Geluk is een richting,
geen punt
---Loesje---
geen punt
---Loesje---
En wat voor werk doe je dan als vragen mag?quote:
@Schaal_9:
Vooral veel meer verantwoordelijkheden. Ik moet voor mezelf zorgen, letterlijk en figuurlijk. En niemand die me zegt wat ik moet doen. Dat ik goed moet eten, dat ik mijn huis schoon moet houden, dat ik mijn financiën op orde moet houden. (En ja dat ik dat moet doen dat weet ik wel, maar ik krijg het gewoon niet altijd voor elkaar).
De werkvloer nu is voor mij veel ingewikkelder dan de middelbare school toen (al had ik dat toen echt niet geloofd, en als ik dat wel geloofd had, had ik dat mes toen uit wanhoop alsnog doorgedrukt denk ik). Je moet met zoveel dingen rekening houden, en er hangen echt mensen (klanten) achter die de dupe kunnen worden als ik mijn werk niet goed doe. Of het bedrijf krijgt schadeclaims met bedragen die ik mijn leven lang niet bij elkaar verdien. De belangen zijn dus veel groter, en dat is voor mij erg lastig.
Plus dat ik toen niemand echt te vriend hoefde te houden, omdat ik nog wel snapte dat ik mijn klasgenoten waarschijnlijk daarna nooit meer zou zien, maar de omgang met mijn collega's kan wel zorgen dat ik problemen op mijn werk krijg (bijvoorbeeld als ik ze tegen de haren instrijk). En aangezien ik over een jaar of 3 mijn baan kwijtraak, wil ik wel graag een goede "reputatie" hebben om nog verder te kunnen solliciteren enzo. Als iedereen denkt "Die Pandora is een enorme bitch en daar valt niet mee te werken", dan gaat niemand me aannemen natuurlijk. Dus ik moet ook nog eens om mijn toekomst denken. Hoewel ik me er ook geen enkele voorstelling van kan maken hoe die er over 1, 2, of 5 jaar uit gaat zien.
Maar goed, vandaar dat ik soms de eenvoud van toen wel eens mis.
Misschien is dat ook deels de reden dat ik nu tegen mijn tweede overspannenheid aan zit (de eerste was in 2005, het heeft toen 2 jaar geduurd voor ik qua uren en qua hoeveelheid werk die ik verzette weer helemaal op "normaal niveau" was). Ik kan het gewoon niet loslaten en "go with the flow" enzo. Dan denk ik alleen maar "Ja maar dit moet nog gebeuren, en ja maar daar moet nog wat worden gedaan, en ja maar die klant moet nog worden teruggebeld..." enzovoorts.
Ik werk bij een grote verzekeringsmaatschappij op de kennisafdeling, waar ik me bezig houd met de polisvoorwaarden van onder andere de aansprakelijkheids-, rechtsbijstand- en ongevallenverzekeringen. Dit moeten we dan steeds bijhouden ten opzichte van wet- en regelgeving, uitspraken van rechters, marktontwikkelingen, pers (Radar, Kassa en Telegraafquote:
[..]
En wat voor werk doe je dan als vragen mag?
) en dergelijke. Ook behandelden we daar complexe klachten, schrijven modelbrieven en brochures, productinformatie op internet en persberichten en zorgen we dat de opleidingen van de buitendienst en de call-center medewerkers inhoudelijk juist zijn.
Geluk is een richting,
geen punt
---Loesje---
geen punt
---Loesje---
Een iq test meet wat het meet...quote:Op zaterdag 5 maart 2011 18:40 schreef Rubber_Johnny het volgende:
[..]
Een IQ van 170 wil nog niet zeggen dat je per definitie intelligenter bent als iemand met een IQ van 128, al is het wel waarschijnlijk.
IQ is alleen maar een correlatie met intelligentie. Zo was Nobelprijswinnaar Richard Feyman superintelligent, maar had hij slechts een IQ score van 124 gehaald.
Hoe definieer je intelligentie, daar hangt veel af.
IQ=IQ.quote:
[..]
Een iq test meet wat het meet...
Hoe definieer je intelligentie, daar hangt veel af.
Intelligentie?
Liefde is wat mij betreft dan feitelijk ook helemaal geen romantisch fenomeen. Het wordt als romantisch voorgesteld en dat kan ik wel begrijpen. Het maakt de kille werkelijkheid wat warmer. De kille werkelijkheid is namelijk dat je er inderdaad geheel alleen voor staat in het leven. De liefdesrelaties zijn rationeel verklaarbaar als opportunistisch. Maar de vraag is dan vooral: is dat erg?quote:
"Houden van" is voor mij ook een heel raar iets. Ik kan het wel, en richting mijn ouders/broertje/zusje is het ook echt wel anders dan richting dierbare vriend(inn)en of naar mijn
Daar ben ik het niet met je eens, want je staat er in het leven niet alleen voor (in praktijk zijn er zat voorbeelden dat het wel zo is, maar de natuur is anders).quote:
[..]
Liefde is wat mij betreft dan feitelijk ook helemaal geen romantisch fenomeen. Het wordt als romantisch voorgesteld en dat kan ik wel begrijpen. Het maakt de kille werkelijkheid wat warmer. De kille werkelijkheid is namelijk dat je er inderdaad geheel alleen voor staat in het leven. De liefdesrelaties zijn rationeel verklaarbaar als opportunistisch. Maar de vraag is dan vooral: is dat erg?
Om even de "natuurlijke" theorie erbij te halen, mensen zijn groepsdieren en leven sinds mensenheugenis in kudde's. Die kudde's kun je tegenwoordig met je (verre) familie vergelijken, alleen omdat er een bloedlijn tussen mensen is kijken ze na elkaar om. Een groot verschil met vrienden, daar is geen bloedlijn en gaat het juist om of men goed met elkaar kan opschieten en dat men dan eventueel twijfelachtig elkaar helpt.
Een mens is geen vos die alleen moet overleven, daar zit een wezenlijk verschil in.
Dat liefde wordt geromantiseerd ben ik met je eens, alleen het bestaat wel degelijk. Aan mezelf merk ik het hoe fijn ik het vind als een meisje mij aait, knuffelt of hand in hand loopt. Dat geeft me een heel goed (= niet geil) gevoel, en ik ben zeker dat je als je mijn hersen(stromen) danwel stoffen zou moeten dat er een meetbaar resultaat uitkomt (endorfine?). En ik merk dat ik veel om de genegenheid van vrouwen geef, dat staat los van seksualiteit.
Dus ik vind het te kort door de bocht om liefde als mindfuck van de mens zelf neer te zetten.
Het woord liefde beschrijft een observeerbaar en voor jezelf merkbaar verschijnsel. In die zin is het bestaan van liefde ook een feit. Ik ken dat gevoel natuurlijk ook. Maar het is per definitie ook een mindfuck omdat het zich in je mind afspeelt en dat het een fuck is heeft ermee te maken dat het geen goede weerspiegeling is van de werkelijkheid. Liefde maakt blind is in dat verband al een mooi gezegde.quote:
[..]
Daar ben ik het niet met je eens, want je staat er in het leven niet alleen voor (in praktijk zijn er zat voorbeelden dat het wel zo is, maar de natuur is anders).
Om even de "natuurlijke" theorie erbij te halen, mensen zijn groepsdieren en leven sinds mensenheugenis in kudde's. Die kudde's kun je tegenwoordig met je (verre) familie vergelijken, alleen omdat er een bloedlijn tussen mensen is kijken ze na elkaar om. Een groot verschil met vrienden, daar is geen bloedlijn en gaat het juist om of men goed met elkaar kan opschieten en dat men dan eventueel twijfelachtig elkaar helpt.
Een mens is geen vos die alleen moet overleven, daar zit een wezenlijk verschil in.
Dat liefde wordt geromantiseerd ben ik met je eens, alleen het bestaat wel degelijk. Aan mezelf merk ik het hoe fijn ik het vind als een meisje mij aait, knuffelt of hand in hand loopt. Dat geeft me een heel goed (= niet geil) gevoel, en ik ben zeker dat je als je mijn hersen(stromen) danwel stoffen zou moeten dat er een meetbaar resultaat uitkomt (endorfine?). En ik merk dat ik veel om de genegenheid van vrouwen geef, dat staat los van seksualiteit.
Dus ik vind het te kort door de bocht om liefde als mindfuck van de mens zelf neer te zetten.
De romantisering van liefde is hoofdzakelijk gebaseerd op de idee van onvoorwaardelijke liefde en dat bestaat gewoon niet. Aan alle relaties zijn voorwaarden verbonden, ook aan liefdesrelaties. Misschien zie je dat aan het begin niet vanwege je roze bril. Die roze bril is trouwens ook een indicatie voor de mindfuck die liefde is.
Dit alles doet misschien overkomen dat ik de liefde afschrijf. Dat is niet zo. Ik dicht liefde een groot belang toe. Het is een belangrijk ingrediënt voor een vreedzame samenleving en die zie ik graag. Maar voor mij verliest het aan romantische en magische waarde als ik het rationeel benader. En dat is naar mijn mening uiteindelijk wel de meest realistische benadering.
Met dit gedeelte ben ik het pertinent niet eens, want het speelt zich weliswaar in je geest af, maar het is wél een weerspiegeling van de werkelijkheid.quote:
[..]
Het woord liefde beschrijft een observeerbaar en voor jezelf merkbaar verschijnsel. In die zin is het bestaan van liefde ook een feit. Ik ken dat gevoel natuurlijk ook. Maar het is per definitie ook een mindfuck omdat het zich in je mind afspeelt en dat het een fuck is heeft ermee te maken dat het geen goede weerspiegeling is van de werkelijkheid. Liefde maakt blind is in dat verband al een mooi gezegde.
Waarom?
Omdat je liefde wetenschappelijk kan bewijzen, de aanwezigheid van een persoon heeft een meetbare invloed (vraag me niet naar de exacte parameters, maar denk aan bijv. endorfine die worden uitgestoten) op je geestesgesteldheid.
Een mindfuck is voor mij bijv. als iemand beweert stemmen in zijn hoofd te horen. Dan geloof ik best dat hij deze stemmen hoort, maar dan is het toch zijn geest die hem de perceptie geeft dat er stemmen zijn. Dit is in mijn ogen wél een mindfuck omdat je niet wetenschappelijk kan bewijzen dat er in zijn hersens iets dergelijks plaatsvind.
Net zoals geloof overigens, daar is ook geen enkel wetenschappelijk bewijs voor, maar ik kan me goed voorstellen dat mensen in staat zijn hun eigen geest te laten geloven dat er een god is. Alleen is zoiets niet meetbaar doordat de hersens een stofje afgeven, wat bij liefde wel zo is.
Alleen is liefde wel weer een vreselijk ruim en rekbaar begrip, het kan zijn dat we op dat punt al verschillende dingen bedoelen.
Op dit punt ben ik het echter helemaal met je eens, ik denk dat liefde het beste vergeleken kan worden met een vriendschap + intimiteiten. Als je kijkt naar je vriendschappen, dan zie je dat die zich een tijdlang erg sterk ontwikkelen omdat je goed met elkaar kan opschieten en dezelfde interesse's deelt. Maar na verloop van tijd zie je vele vriendschappen gewoon weer uit elkaar groeien omdat men zich op verschillende wijze ontwikkeld of andere interesse's krijgt.quote:De romantisering van liefde is hoofdzakelijk gebaseerd op de idee van onvoorwaardelijke liefde en dat bestaat gewoon niet. Aan alle relaties zijn voorwaarden verbonden, ook aan liefdesrelaties. Misschien zie je dat aan het begin niet vanwege je roze bril. Die roze bril is trouwens ook een indicatie voor de mindfuck die liefde is.
Zo is het ook met liefdesrelaties, niets is onvoorwaardelijk, het kan best zijn dat je na een tijd ook weer uit elkaar groeit of dat je tijdens je relatie iemand anders vindt waar je een nog betere vriendschap + intimiteiten mee kan ontwikkelen.
Zie bovenstaande reactie, ik benader het ook rationeel en probeer vanuit een wetenschappelijk perspectief te redeneren. Maar ik ben het helemaal met je eens dat het geromantiseerde beeld ('de ware', 'eeuwige liefde') juist weer niet op ratio is gebaseerd.quote:Dit alles doet misschien overkomen dat ik de liefde afschrijf. Dat is niet zo. Ik dicht liefde een groot belang toe. Het is een belangrijk ingrediënt voor een vreedzame samenleving en die zie ik graag. Maar voor mij verliest het aan romantische en magische waarde als ik het rationeel benader. En dat is naar mijn mening uiteindelijk wel de meest realistische benadering.
2 jaar geleden toen ik een wat mindere periode had, ging ik de oorzaak van alles bij mijn autisme leggen. Toen ging ik ook eens op een groot autisme forum kijken. Heel veel herkenning maar ben daar (gelukkig) niet lang blijven hangen. Wat ik daar allemaal las gaf weinig hoop voor de toekomst.
Ik denk dat de succes verhalen niet zo'n behoefte hebben om op een forum te gaan zitten dus lees je vaak alleen negatieve dingen op zulke sites.
Ik denk dat de succes verhalen niet zo'n behoefte hebben om op een forum te gaan zitten dus lees je vaak alleen negatieve dingen op zulke sites.
Science flies you to the moon. Religion flies you into buildings.
Op dat grote forum gaat het vaak over wat er niet mogelijk is. Je kunt er wel een idee hoe het ook had kunnen aflopen. Als je er te lang blijft hangen, je loopt het risico jezelf met mensen te idenficeren die "nog autistischer" zijn dan je zelf bent.quote:
2 jaar geleden toen ik een wat mindere periode had, ging ik de oorzaak van alles bij mijn autisme leggen. Toen ging ik ook eens op een groot autisme forum kijken. Heel veel herkenning maar ben daar (gelukkig) niet lang blijven hangen. Wat ik daar allemaal las gaf weinig hoop voor de toekomst.
Ik denk dat de succes verhalen niet zo'n behoefte hebben om op een forum te gaan zitten dus lees je vaak alleen negatieve dingen op zulke sites.
Ben je inmiddels wel een stuk gegroeid, heb je de moeilijke periode overwonnen?
@Rubber_Johnny:
Autsider moet je inderdaad een accountje aanmaken.
Eindoordeel: je gaat boven de gestelde eisen uit.
Ja, het is iets anders dan op een zolderkamertje zittenquote:
Maar ff serieus, waarom doet liefde pijn?
Eindoordeel: je gaat boven de gestelde eisen uit.
Moet ik daar echt antwoord op geven op heb je nooit liefde/verliefdheid gekend? Ik kom er morgen op terug.quote:
[..]
Ja, het is iets anders dan op een zolderkamertje zitten
Maar ff serieus, waarom doet liefde pijn?
Ondertussen kan ik zaken noemen als de soulmate van je leven vinden, maar juist door die zolderkamer of je autisme het nét niet waar weten te maken en dergelijke. De ene keer krijg je te horen dat je een mensenschuwe debiel bent, de andere keer moet je het er maar mee doen dat je "ander bent dan anderen". En vooralsnog heb ik dat gedoe dus nog niet weten te ontcijferen.
edit; misschien moet je dat zelf ook nog meemaken, ik ben niet op de hoogte van jouw dating scene en ervaringen, kortom; ik weet niet hoevaak jij al op je bek bent gegaan qua relaties e.d.
-weg-
Eigenlijk is het raar, een autist die gaat uitleggen dat liefde pijn kan doen..
Maar ik ken het gevoel dus wel degelijk en het is zwaar slopend en ik kan er ook niet mee omgaan. Het is heel mooi, maar ls het fout gaat dan is het heel zuur.
En tegenwoordig is het ook al anders, door het individuele. Daarom loop het ook vaak stuk, de essentie is weg, het is commercieel/ter behoeve van, geworden.
En kijk eens hoeveel muziek er over dit onderwerp gaat, eindeloos.
Het is hét emotionele raakvlak, het is een soort virus geworden... mindfuck zoals eerder gezegd.
Nogmaals, love hurts.
Maar ik ken het gevoel dus wel degelijk en het is zwaar slopend en ik kan er ook niet mee omgaan. Het is heel mooi, maar ls het fout gaat dan is het heel zuur.
En tegenwoordig is het ook al anders, door het individuele. Daarom loop het ook vaak stuk, de essentie is weg, het is commercieel/ter behoeve van, geworden.
En kijk eens hoeveel muziek er over dit onderwerp gaat, eindeloos.
Het is hét emotionele raakvlak, het is een soort virus geworden... mindfuck zoals eerder gezegd.
Nogmaals, love hurts.
-weg-
Nee, de liefde heb ik nog nooit mogen ervaren; ben er ook niet concreet mee bezig geweest. Dat kwam ook omdat ik (tot 2009) niet eens mijn eigen brood kon verdienen.quote:
[..]
Moet ik daar echt antwoord op geven op heb je nooit liefde/verliefdheid gekend? Ik kom er morgen op terug.
Ondertussen kan ik zaken noemen als de soulmate van je leven vinden, maar juist door die zolderkamer of je autisme het nét niet waar weten te maken en dergelijke. De ene keer krijg je te horen dat je een mensenschuwe debiel bent, de andere keer moet je het er maar mee doen dat je "ander bent dan anderen". En vooralsnog heb ik dat gedoe dus nog niet weten te ontcijferen.
edit; misschien moet je dat zelf ook nog meemaken, ik ben niet op de hoogte van jouw dating scene en ervaringen, kortom; ik weet niet hoevaak jij al op je bek bent gegaan qua relaties e.d.
Ik kan niet goed inschatten als een vrouw mij leuk vind... waardoor ik weer veel meer herkenning vind bij Aspergers dan bij de mensen op mijn afdeling.
Mijn lengte werkt ook niet echt mee. Ik ben ondertussen wel met mijn ontwikkeling bezig, dus wie weet
Eindoordeel: je gaat boven de gestelde eisen uit.
Je bent idd niet superlang, maar dat hoeft niet perse een belemmering te zijn.quote:Op zondag 6 maart 2011 20:00 schreef schaal_9 het volgende:
[..]
Nee, de liefde heb ik nog nooit mogen ervaren; ben er ook niet concreet mee bezig geweest. Dat kwam ook omdat ik (tot 2009) niet eens mijn eigen brood kon verdienen.
Ik kan niet goed inschatten als een vrouw mij leuk vind... waardoor ik weer veel meer herkenning vind bij Aspergers dan bij de mensen op mijn afdeling.
Mijn lengte werkt ook niet echt mee. Ik ben ondertussen wel met mijn ontwikkeling bezig, dus wie weet
Het gaat er ook om wat je te bieden hebt. Je hebt een goede opleiding en een goede baan
Erg opvallend dat je het ervaren van liefde koppelt aan de voorwaarde dat je zelfstandig je brood moet kunnen verdienen. Het zijn 2 verschillende dingen
Sommige mensen vind ik erg mooi om te zien en ik vind het ook wel leuk om met mensen te praten, maar met (intieme) relaties kan ik gewoon niks. 
signatuurloos
Het zijn 2 verschillende dingen ja, en over het algemeen is het aantrekkelijker voor de vrouw als de man zijn zaakjes op orde heeft. Het ligt er dan ook aan hoe je er zelf naar kijktquote:
[..]
Erg opvallend dat je het ervaren van liefde koppelt aan de voorwaarde dat je zelfstandig je brood moet kunnen verdienen. Het zijn 2 verschillende dingen
Hoi, ik ben robuust89 en ik ben nieuw!
Dat is waar. Schaal_9 heeft op zich wel een punt, hij heeft alleen een beetje de neiging om het zwart wit te trekken. Maar ja, het zwart-wit denken hoort er dan ook een beetje bijquote:
[..]
Het zijn 2 verschillende dingen ja, en over het algemeen is het aantrekkelijker voor de vrouw als de man zijn zaakjes op orde heeft. Het ligt er dan ook aan hoe je er zelf naar kijkt
Volgens mij is Schaal_9 best aantrekkelijk genoeg om een leuke vriendin te krijgen. Hij is goed opgeleid en heeft een mooie baan al weet ik niet hoe hij irl communiceert. Maar hij moet er dan wel op uit, zoiets gaat niet vanzelf. Maar ja altijd gemakkelijk gezegd natuurlijk.
[ Bericht 1% gewijzigd door EchtGaaf op 07-03-2011 11:47:54 ]
wat dan ( kut vraag :x )quote:
Sommige mensen vind ik erg mooi om te zien en ik vind het ook wel leuk om met mensen te praten, maar met (intieme) relaties kan ik gewoon niks.
