Pak een paar ingredienten en je maakt er wat smaakvols van. Dat gaat steeds beter en krijg complimenten.
Wel tof. Vind het best wel rot dat ik gewoon geen koksopleiding heb gedaan.
Het voelt toch altijd minder en alsof je maar wat aan rotzooit. Maar ja, intussen heb ik geen recepten meer nodig. Leuke overgang in het hobby koken.
Soms moet je dingen wel eens nakijken zoals b.v. bij een appeltaart bakken maar de dagelijkse kost is allemaal zonder recept.Appeltaart gaat ook lukken. Maar niet andermans appeltaart.quote:Op woensdag 16 februari 2011 01:41 schreef trovey het volgende:
Ik kook al jarenlang zonder recepten en ja, het smaakt ook nog.
Wat ik bedoel is dat het koken anders is geworden. Ik was nogal van de recepten namelijk. Maar merk steeds meer dat ik ze niet meer nodig heb. Het begon met variatie maar kan het inmiddels zelf verzinnen en je krijgt er gevoel voor. Best een leuke overgang. Tof zelfs.
Meestal 1 of 2x met recept en daarna zonder.
Aldoende leert men.quote:Op woensdag 16 februari 2011 02:22 schreef Staal het volgende:
[..]
Appeltaart gaat ook lukken. Maar niet andermans appeltaart.
Wat ik bedoel is dat het koken anders is geworden. Ik was nogal van de recepten namelijk. Maar merk steeds meer dat ik ze niet meer nodig heb. Het begon met variatie maar kan het inmiddels zelf verzinnen en je krijgt er gevoel voor. Best een leuke overgang. Tof zelfs.
De deur van de koelkast/ diepvries opentrekken en dan verzinnen wat je eet komt bij mij wel dagelijks voor.
Er zijn ook gerechten waar ik nog steeds het recept nodig heb of waar ik alles precies afmeet (pizzadeeg of pannenkoeken). Soms bekijk ik op Internet recepten voor inspiratie, vaak heb je dan al een voorstelling of en hoe iets smaakt, maar bij voorkeur wil ik er graag een receptbeeld bij. Ik heb ook een hekel aan kookboeken zonder foto's.
Ik denk trouwens dat de meeste mensen een wokgerecht of pastasaus op gevoel kunnen koken, maar als ik voor meer mensen uitgebreider moet koken dan word ik snel onzeker, vooral wat bereidingstijden en hoeveelheden betreft. Ik zou niet zo snel professioneel kunnen koken, ik mis vooral ook de raffinesse en schiet te kort bij de presentatie van gerechten. Uit pakjes kook ik soms wel nog uit gemaakssucht, maar ik probeer het te vermijden.
wissel af met koken op recept (al houd ik me dan nog steeds nooit aan 't recept, meer een soort leidraad) en met 'bij mekaar gooien waar ik zin in heb en wat er in huis is'
Ik heb dat ook wel een beetje. Natuurlijk, iedereen die zich een poosje in koken en eten heeft verdiept, ontwikkelt vanzelf voldoende smaakgevoel om ongeveer te weten wat lekker bij elkaar smaakt. En ja, dan kun je vrij eenvoudig, door gewoon een hoop lekkere ingrediënten bij elkaar te gooien, zorgen voor een tamelijk smakelijke maaltijd.quote:
Ik vind het nogal ovrrated, dat zogenaamde koken zonder recept.
Indrukwekkend vind ik dat niet. Hoogstens handig. Ik haal zelf toch echt wel heel veel voldoening uit het zo goed mogelijk uitvoeren van een complex en beproefd recept, waarvan je na het eten denkt: ja, dat was iets bijzonders, en wat ben ik dankbaar dat dit recept is voortgekomen uit heel veel kennis, ervaring, durf en creativiteit, of een jarenlange eetcultuur.
Het is maar héél weinig mensen gegeven om nieuwe gerechten te laten ontstaan die waanzinnig lekker én nieuw en origineel zijn. Waarbij elk ingrediënt onmisbaar is, precies in de juiste verhouding, voor iets dat verrukkelijk is en meer is dan de som der delen.
Want dat is écht iets anders dan simpelweg een goed eetbare curry, soep, pasta of ovenschotel in elkaar knallen van een paar lekkere ingrediënten die elkaar niet in de weg zitten. Dat kan iedereen, mits een beetje kookbenul en intacte smaakpapillen.
Dus, mijns inziens, niets om over op te scheppen.
Het in de eerste post genoemde 'hobbykoken' bestaat voor mij dan ook vooral uit proberen boven jezelf uit te stijgen met complexe of anderzijds interessante recepten die je nooit eerder hebt gemaakt, om te zien of je een beetje kunt begrijpen waarom een specifiek recept werkt en om bepaalde technieken onder de knie te krijgen.
Gewoon wat lekkers door elkaar gooien en complimentjes krijgen is voor mij geen 'hobbykoken', dat is voor mij een onfortuinlijke dag waarop ik maar een kwartier de tijd heb om iets op tafel te zetten.
Ik hou juist van recepten!
[ Bericht 0% gewijzigd door minilot op 17-02-2011 09:01:00 ]
en in die trend heb ik dan ook antwoord op de vraag gegeven Snap ik ook wel.quote:
och, ik claim dan ook niet vernieuwend te zijn, maar ik denk dat TS meer doelt op het kijken van vrij standaard dingen zonder dat je elke keer het recept er bij moet pakken; dat je op een gegeven moment gewoon weet hoe lang je gerecht in de oven moet, hoeveel er van wat bij moet, etc.
Het ging me er meer om dat de hele insteek van TS lijkt te zijn (zie ook topictitel): "Wanneer ben je opgehouden met een kneusje zijn dat recepten nodig heeft, om uit te groeien tot een stoere bink die ze niet nodig heeft?"
Dat hoor ik vaak, en het sluit niet aan bij hoe ik over het gebruik van recepten denk.
zo kun je 't ook lezen..Nou, dat vind ik nogal ver gaan...ik mag toch hopen dat TS de receptkokers geen kneusjes vindt.quote:
[..]
Het ging me er meer om dat de hele insteek van TS lijkt te zijn (zie ook topictitel): "Wanneer ben je opgehouden met een kneusje zijn dat recepten nodig heeft, om uit te groeien tot een stoere bink die ze niet nodig heeft?"
Maar ja, het is idd maar net hoe je het opvat...quote:
[..]
Wat ik bedoel is dat het koken anders is geworden. Ik was nogal van de recepten namelijk. Maar merk steeds meer dat ik ze niet meer nodig heb. Het begon met variatie maar kan het inmiddels zelf verzinnen en je krijgt er gevoel voor.
Ik eet bij andere mensen vaak genoeg van die bij pleur-maar-bij-elkaar-gerechten waar ze zelf trots op zijn en waar ze van hun ouders/vriendin/huisgenoten talloze complimenten over hebben gekregen, en dat is dan toch wel vaak iets dat ik mezelf en m'n lief nóóit voor zou durven zetten.
Ik eet alles altijd met een brede grijns op, want ik vind het altijd hartstikke lief als iemand voor me kookt, en als ik honger heb vreet ik eigenlijk alles wel met smaak op, maar daar houdt het dan ook wel op. Bij de meeste mensen komt het zonder recept koken nu eenmaal gewoon neer op studentenvoer. Niks mis mee, maar zeker ook niet iets waar ik zelf ooit tegen iemand over zou durven opscheppen.
herkenbaarquote:
Ik moet trouwens eerlijk bekennen dat ik er voor mezelf ook wel een beetje kritisch in ben hoor...
Ik eet bij andere mensen vaak genoeg van die bij pleur-maar-bij-elkaar-gerechten waar ze zelf trots op zijn en waar ze van hun ouders/vriendin/huisgenoten talloze complimenten over hebben gekregen, en dat is dan toch wel vaak iets dat ik mezelf en m'n lief nooit voor zou zetten.
Ik eet alles altijd met een brede grijns op, want ik vind het altijd hartstikke lief als iemand voor me kookt, en als ik honger heb vreet ik eigenlijk alles wel met smaak op, maar daar houdt het dan ook wel op. Bij de meeste mensen komt het zonder recept koken nu eenmaal gewoon neer op studentenvoer. Niks mis mee, maar zeker ook niet iets waar ik zelf ooit tegen iemand over zou durven opscheppen.
nu maak ik zelf ook nog wel eens wat 'studentenvoer' (ben nog student, dat mag
) maar heb vervolgens niet de neiging om daar enorm over op te gaan scheppen ofzo, want 't is en blijft bij mekaar pleur voer smakelijk, maar zeker niet wereldverbeterend Hehe. Het is dat ik aan tafel een extreem sociale blije doos ben, anders zou niemand me ooit nog durven uitnodigen.quote:
Maar nogmaals: indien erge honger, dan ben ik echt een vuilnisbak. Dan lust ik alles, en eet ik desnoods gewoon andermans macaroni met een saus uit een Honig-pakje op. Al vind ik er dan stiekem wel heel erg het mijne van. En ga ik er achteraf heel onaangenaam tegen mijn lief over zitten klagen.
ik nodig meestal mensen hier uit, en dan sloof ik me uit ik houd van uitsloven, niet voor de complimentjes maar omdat ik dan een nòg beter excuus heb om meer dan 'standaard' te koken en uren in de keuken te staan.. 
En omdat ik ondertussen al weer heel wat jaartjes fanatiek kook heb ik ook behoorlijk goed geleerd in te schatten wat ik wel en wat ik niet iets vind. Steeds nieuwe technieken en ingrediënten proberen, dat vind ik de uitdaging!
Leuke anekdote die hier wel van toepassing is: Paar jaar terug was ik met mn vriendin uitgenodigd door een oudbestuurslid van het bestuur waar we met zn allen in hadden gezeten. Echt lekker klikte het niet, maar hij was het type sociaalgestoorde weirdo die onze subtiele hints niet oppikte. Wij zouden dus komen eten. Aangekomen verteld ie dat ie niet soms ineens zin had om creatief te doen in de keuken, en dat er dan eigenlijk altijd wel wat lekkers uitkwam. Toen het eten uit de combimagnetron kwam (die op de combistand stond, voor mij al een teken dat het niet veel goeds kan zijn) leek het op een soort ovenschotel, met kaas bovenop. Het geheel leek een stevige consistentie te hebben. Niets was minder waar. De opscheplepel verdween met een flinke *gloep* in de smurrie. Het bleek een combinatie te zijn van een soort champignonroomsauspoeder uit een zakje, met brokken aardappel, stukken worst, pasta, spinazie, prei en nog meer ondefinieerbare ingredienten. Bah
Als ik een klassieker wil maken, dan sla ik het even na bij Artusi, Child of Pauli
Al is er natuurlijk niet per definitie iets mis met een ovenschotel die 'gloep' doet als je een lepel erin steekt omdat er champignonsoep/saus met groenten en vlees onder een kazig dakje zit.quote:
Toen het eten uit de combimagnetron kwam (die op de combistand stond, voor mij al een teken dat het niet veel goeds kan zijn) leek het op een soort ovenschotel, met kaas bovenop. Het geheel leek een stevige consistentie te hebben. Niets was minder waar. De opscheplepel verdween met een flinke *gloep* in de smurrie. Het bleek een combinatie te zijn van een soort champignonroomsauspoeder uit een zakje, met brokken aardappel, stukken worst, pasta, spinazie, prei en nog meer ondefinieerbare ingredienten. Bah
Ik geef als meeneem-eten voor mijn lief, als hij 's avonds meteen vanuit werk naar school moet, graag van dat soort hartige, romige soep-based ovenschoteltjes mee.
Of kippenpastei, met kip en groenten in champignonsoep/saus onder een deegdakje.
Daar springen bij mijn lief de tranen van in de ogen hoor! Mits je zelf een kick-ass champignonsoep maakt natuurlijk. En dáár zit het 'm in.
Want als je even zoekt naar een beproefd megauberhemels recept voor een paddestoelensoep, dan kun je daarmee zo'n gerecht beslist naar een hoger level tillen. En ik kan uit mijn hoofd, zonder recept, best met bloem, boter, room, melk, champignons, peper, zout en wat worcestersaus een aardig soepje/sausje maken, waarvan je denkt: "prima te bikken".
Als ik echter de instructies volg van, bijvoorbeeld, een wijsneuzerige Franse chefkok die na tweeduizend keer uitproberen in het uiteindelijke recept loopt te bitchen over het soort paddestoelen, de zelfgetrokken bouillon, en over NIET MEER DAN driekwart sjalotje en PRECIES zeventien milliliter sherry en na EXACT acht minuten het vuur omhoog, dan kun je er donder op zeggen dat je daarna iets voortreffelijks in je ovenschaal staat te gieten.
Dus ja, studentenvoer, vast. Maar wel lekker. Geen idee of het de 'minilot challenge' aankan, maar het is vast binnen te houden
Nee, is ook zo, maar (gelukkig voor jullie) kan ik de smaak en textuur van dat 'gerecht' niet goed overbrengen. Het was echt heel vies :p. Na het eten kregen we trouwens nog de opdracht af te wassen, 'want hij had al gekookt'...
. (kijk, zo iets hoor je als gast gewoon uit jezelf aan te bieden, waarop de gastheer zoiets vaak afslaat). Pietverdriet heeft trouwens ook wel een goed punt met de patisserie. Nu ben ik zelf nogal actief met pizzamaken (ja echt
), en er zijn echt hordes mensen op internet die er een hele wetenschap van gemaakt hebben, en ook hebben ontdekt dat kleine veranderingen in verhouding tussen gist en zout soms al veel uitmaken. Wat voor een vreemde vogel ben je dan als je dat zo aan de kant schuift en zegt dat je de hoeveelheden 'op gevoel' (lees - elke keer anders) doet.Je voelt toch wel aan wanneer je deeg goed is? een snufje meer zout zou dan toch niet zoveel uit moeten maken? Of praat ik nou poep?quote:
@minilot,
Nee, is ook zo, maar (gelukkig voor jullie) kan ik de smaak en textuur van dat 'gerecht' niet goed overbrengen. Het was echt heel vies :p. Na het eten kregen we trouwens nog de opdracht af te wassen, 'want hij had al gekookt'...
Pietverdriet heeft trouwens ook wel een goed punt met de patisserie. Nu ben ik zelf nogal actief met pizzamaken (ja echt
Inderdaad! Waarom het wiel opnieuw uitvinden, als moedige lieden je al zijn voorgegaan?quote:
Pietverdriet heeft trouwens ook wel een goed punt met de patisserie. Nu ben ik zelf nogal actief met pizzamaken (ja echt
Ik zeg: hulde aan goede recepten!
. Pasta's, groentesoep en wokschotels lukt me ook prima. Maar wil ik het wat "culinairder" , dan heb ik wel recepten nodig. Ik vind het eigenlijk ook wel leuk om te snuffelen tussen recepten, dan doe je vaak toch wat ideeën op waar je zelf niet direct aan gedacht zou hebben.
Dat vind ik ook het leuke aan uit eten gaan, dat je (voor jou) verrassende combinaties tegenkomt. Zo hadden we laatst in een restaurant aardpeersoep met geschaafde pure chocola erover. Nóóit gedacht dat dat zo'n lekkere combinatie zou zijn
.(Brood)deeg is een erg lastig, en ja een snuf meer of minder zout maakt uit.quote:
[..]
Je voelt toch wel aan wanneer je deeg goed is? een snufje meer zout zou dan toch niet zoveel uit moeten maken? Of praat ik nou poep?
[ Bericht 0% gewijzigd door Pietverdriet op 16-02-2011 15:39:20 ]
Correctie alleen voor slagroom maken in de melkfabriek gebruikte ik een recept. (voor de verhouding bindmiddelen) en dat was wel altijd lekkere slagroomquote:Op woensdag 16 februari 2011 15:30 schreef OVchipkaart het volgende:
Ik kook altijd zonder recept maar het smaakt dan ook nooit ergens naar
Bindmiddelen in de slagroom???quote:
[..]
Correctie alleen voor slagroom maken in de melkfabriek gebruikte ik een recept. (voor de verhouding bindmiddelen) en dat was wel altijd lekkere slagroom
WTF??
Het ging over pizzadeegquote:
[..]
Brood(deeg) is een erg lastig, en ja een snuf meer of minder zout maakt uit.
Pizzadeeg is in principe het zelfdequote:
Ja, maar daar boeit het niet zo erg, omdat je er nog een mep ingrediënten overheen pleurt. Brooddeeg is een ander verhaal, mijns inziens.quote:
[..]
Pizzadeeg is in principe het zelfde
Jup gesuikerde room (40% vet) daar zit een mengsel van bindmiddelen bij in omdat er anders vocht van de slagroom afkomt (1 van de tests na 2 dagen koelkast mag er geen vocht af komen), en dat willen heren banket bakkers niet.quote:
[..]
Bindmiddelen in de slagroom???
WTF??
Dit waren zakken slagroom die naar banketbakkers gingen, (en de lekkerste slagroom die ik ooit geproefd heb, veel mensen vonden het te melkig, ik ben er ook achter gekomen dat sommige banketbakkers waar het heen ging (bij ons in het drop) het 2 keer verdunde met water
)Maarja er gaat dus een klein beetje carrageen + nog 2 natuurlijke bindmiddelen in waarvan ik de naam kwijt ben.
Nou ja, kijk, zout heeft een retarderend effect op gist, m.a.w. de gist gaat minder hard/snel werken/delen etc. Als je nu een recht-toe-recht-aan recept gebruikt voor b.v. brood met twee warme rijsperiodes, waarbij de hoeveelheid gist vrij hoog is, zal een snuf (ook zoiets, wat is een snuf?) zout niet veel uitmaken. Maar zodra je wat verder wil, en je steeds minder gist toevoegt, zodat je het deeg langer kan laten rijzen, b.v. in de koelkast voor soms wel 2, 3 dagen, begint het toch wel allemaal wat nauwer te luisteren.quote:
[..]
Je voelt toch wel aan wanneer je deeg goed is? een snufje meer zout zou dan toch niet zoveel uit moeten maken? Of praat ik nou poep?
Steeds als iemand dát zegt, sterft er ergens in Italië een pizzabakker!quote:
[..]
Ja, maar daar boeit het niet zo erg, omdat je er nog een mep ingrediënten overheen pleurt.
deeg is deeg en luistert nauw. Niets afwegen als je kookt is prima maar als je met deeg of patisserie etc aan de slag gaat is het onzinnig.quote:
Ik kook gewoon dagelijkse kost zonder recept, iedereen die kookt kan wel AVG, een pastasaus of soep of stoofpot oid in elkaar gooien en dan is het nog lekker ook. Verder kook ik vaak mét recept en verander gaandeweg dingen naar mijn eigen smaak
Maar écht koken en jezelf nieuwe dingen aanleren/ nieuwe dingen ontdekken etc, zoals mini en anderen zeggen, is imho toch iets anders. Daar gebruik ik recepten voor, ik heb niet de illusie dat ik als hobbykokje (moet altijd wel lachen om de toon in je posts staal
) het beter weet dan de mensen die mij voorgingen en met veel tijd en moeite en geduld mooie gerechten gemaakt hebben.Ik snap de enigszins badinerende 'nee ik gebruik geen recepten hoor' houding van mensen dan ook niet zo
(zie je ook vaak in die kookprogramma's )RIPquote:
[..]
Steeds als iemand dát zegt, sterft er ergens in Italië een pizzabakker!
jaja, die willen dat de slagroom op het gebak nog dagenlang stijf blijft.quote:
[..]
Jup gesuikerde room (40% vet) daar zit een mengsel van bindmiddelen bij in omdat er anders vocht van de slagroom afkomt (1 van de tests na 2 dagen koelkast mag er geen vocht af komen), en dat willen heren banket bakkers niet.
Prutsersquote:Dit waren zakken slagroom die naar banketbakkers gingen, (en de lekkerste slagroom die ik ooit geproefd heb, veel mensen vonden het te melkig, ik ben er ook achter gekomen dat sommige banketbakkers waar het heen ging (bij ons in het drop) het 2 keer verdunde met water
Ik loop vaker te schelden op de kwaliteit van gebak of brood, en dat is terecht
Dus dáárom zijn de echte in NL vrijwel uitgestorven en heb je overal turkse pizzabakkers die het niet kunnen.quote:
Steeds als iemand dát zegt, sterft er ergens in Italië een pizzabakker!
Goed, als ik pizzadeeg maak dan duurt dat ook niet veel langer als een paar uur, ik heb het niet over dagen rijzen, dus dan zal een grammetje meer of minder ook niet uitmaken. En als mijn pizzadeeg ietsjes te zout is so be it, ik ga niet met een of andere weegschaal mijn hoeveelheid zout afmeten.quote:
[..]
Steeds als iemand dát zegt, sterft er ergens in Italië een pizzabakker!
Voor hetzelfde geldt is mijn tomatenprutje weer iets zouter, is de kaas die ik gebruik zouter dan normaal of heb ik een ander soort vlees dat weer zouter is, dat luistert in mijn ogen niet zo nauw voor de smaak.
Ik vind het dan weer allemaal net iets te pretentieus om over een grammetje zout te struikelen, maar dat kan ook weer aan mij liggen.
Toch was het super lekker slagroom, ik nam altijd mosterpotjes mee voor iedereen, en het is verreweg de lekkerste slagroom die ik ooit geproefd heb.quote:
[..]
jaja, die willen dat de slagroom op het gebak nog dagenlang stijf blijft.
[..]
Prutsers
Ik loop vaker te schelden op de kwaliteit van gebak of brood, en dat is terecht
Eigenlijk had ik het ook eens zonder carrageen moeten proeven
Wat je in die pakjes in de supermarkt koopt lijkt er iig niet op kwa smaak. Lekker koken leer je van je moeder.
Ik weet niet eens hoe ik moet koken met een kookboek.
kop 'n graten zitten d'r nog an!quote:
iemand trouwens nog een lekker recept voor dorade? dat heeft m'n man daarnet op de markt gekocht. Alleen ontdaan van ingewanden
3 kilo zout?quote:* 1 dorade (à 800 g) of goudbrasem
* 3 kg grof zout
* 2 eetlepels olie
* voor de saus:
* sap van 1 citroen
* 6 eetlepels olijfolie
* 2 teentjes knoflook, geperst
Bevochtig het zout met ca. 200 ml water. Schep ca. tweederde van de zoutmassa op een bakplaat. Bestrijk de vis met olie en leg hem op het zout. Verdeel de rest van het zout over de vis en druk goed aan. Verwarm de vis 40-50 minuten in de op 190-210 °C voorverwarmde oven. Breek na het bereiden de zoutkorst open en verwijder de korst. Verdeel de vis in stukjes. Klop voor de saus het citroensap goed met de olie en de knoflook en serveer de saus bij de vis.
bedoel dus meer of iemand van hier een reeds door die persoon beproefd recept heeft...
Recept is te groot woord, toevallig deed ik deze keer maar wat. ;-)
Maar beetje koriander, zeezout, knoflook en olie vijzelen en daar de vis mee insmeren.
Daarna bakken op de grill / in de grillpan.
Geserveerd met aardappelsalade en groene salade:
(voor uitgebreidere info effe klikken)
Hoe dan ook, je hoeft er weinig mee te doen. Alleen zouten en op de grill kan ook.
Ik eet er iig gestoofde venkel bij
met wat knolselderijpuree een recept voor pannenkoekenquote:
Het ging op gegeven moment vanzelf, je krijgt gewoon gevoel voor dingen die je bij elkaar kunt doen en bij bereidingstijden, maar soms gaat ook nog wel iets mis en smaakt het gewoon niet zo lekker als je dacht of is iets te ver doorgekookt of juist nog te rauw.
De deur van de koelkast/ diepvries opentrekken en dan verzinnen wat je eet komt bij mij wel dagelijks voor.
Er zijn ook gerechten waar ik nog steeds het recept nodig heb of waar ik alles precies afmeet (pizzadeeg of pannenkoeken). Soms bekijk ik op Internet recepten voor inspiratie, vaak heb je dan al een voorstelling of en hoe iets smaakt, maar bij voorkeur wil ik er graag een receptbeeld bij. Ik heb ook een hekel aan kookboeken zonder foto's.
Ik denk trouwens dat de meeste mensen een wokgerecht of pastasaus op gevoel kunnen koken, maar als ik voor meer mensen uitgebreider moet koken dan word ik snel onzeker, vooral wat bereidingstijden en hoeveelheden betreft. Ik zou niet zo snel professioneel kunnen koken, ik mis vooral ook de raffinesse en schiet te kort bij de presentatie van gerechten. Uit pakjes kook ik soms wel nog uit gemaakssucht, maar ik probeer het te vermijden.
gewoon mixen tot je de goede dikte heb. Makkelijker is er bijna niet Ja natuurlijk bedoel ik dat plus dat je zelf gewoon kunt verzinnen. Dat je creatiever wordt i.p.v. een recept uit te printen en dat te maken.quote:
och, ik claim dan ook niet vernieuwend te zijn, maar ik denk dat TS meer doelt op het kijken van vrij standaard dingen zonder dat je elke keer het recept er bij moet pakken; dat je op een gegeven moment gewoon weet hoe lang je gerecht in de oven moet, hoeveel er van wat bij moet, etc.
Voor mij heel wat in vrij korte tijd. Het is namelijk nog maar een jaar geleden dat ik weleens pakken van de Knorr haalde. Zogenaamd uit gemak, maar dat is gewoon gelul. Zelf koken is niet meer werk.
Absoluut geen opscheppen zoals Minilot een beetje zuur suggereert. Ik ben gewoon enthousiast en heb heel veel geleerd over hoe je kun je kunt spelen met ingredienten en wat het doet.
Nou Minilot heeft blijkbaar problemen met mij, denk ik?quote:
[..]
Nou, dat vind ik nogal ver gaan...ik mag toch hopen dat TS de receptkokers geen kneusjes vindt.
Geen idee. Ik zou zoiets nooit zeggen. Maar maak er gerust van wat je wilt.
Ik opperde in een ander topic als uitdaging zelfs dat je ook uit blik kunt koken zonder dat het naar blik smaakt. Nou meteen de kliekzuurtjes van CUL erin en nee, hoor. Niks.
Echt niet dat Minilot je woorden verkeerd interpreteerde.
Je zegt geen recepten "meer" nodig te hebben, echt wel dat dat badinerend is.quote:Op woensdag 16 februari 2011 01:35 schreef Staal het volgende:
intussen heb ik geen recepten meer nodig. Leuke overgang in het hobby koken.
Echt wel dat je daarmee aangeeft je beter ontwikkeld te voelen dan een hobbykok die nog wel recepten gebruikt. Echt wel dat je jezelf hoger op de hobbykokladder vindt geklommen.
Verder ben ik het zo'n beetje met alles wat Minilot zegt eens.
Herken me ook in haar minder aardige trekjes, ha! Op de terugweg klagen tegen je lief, haha.
Dat je het er allemaal van weet te maken joh. Ben je ongesteld?quote:
Gelul.
Echt niet dat Minilot je woorden verkeerd interpreteerde.
[..]
Je zegt geen recepten "meer" nodig te hebben, echt wel dat dat badinerend is.
Echt wel dat je daarmee aangeeft je beter ontwikkeld te voelen dan een hobbykok die nog wel recepten gebruikt. Echt wel dat je jezelf hoger op de hobbykokladder vindt geklommen.
Verder ben ik het zo'n beetje met alles wat Minilot zegt eens.
Herken me ook in haar minder aardige trekjes, ha! Op de terugweg klagen tegen je lief, haha.
Joh, maak er van wat je wilt. Ik heb zo niet gepost en het al helemaal niet zo bedoeld.quote:
Waar haal je het eigenlijk vandaan. En dan dat hatelijke op de terugweg klagen tegen je lief. Sad.
Beetje jammer dat ik iedere keer tegen dezelfde zuurtjes aanloop. Geeft niks. Ik laat me niet wegjagen uit CUL. Morgen mag je weer, goed?
.Nou, daar haal ik het vandaan dus. Uit jouw woorden, uit jouw post.
Beetje slap om te doen of je neus bloedt en het aan ons slechte karakter ligt.
Je hebt helemaal gelijk joh.quote:
Waar ik het vandaan haal? Ik post er toch een kwoot bij?
Nou, daar haal ik het vandaan dus. Uit jouw woorden, uit jouw post.
Beetje slap om te doen of je neus bloedt en het aan ons slechte karakter ligt.
Welterusten. Sterkte morgen.quote:
Ik ben wel een fan van recepten, vooral om van te leren en ter inspiratie, als ik ze dan ook echt ga maken pas ik ze vaak aan, aan mn eigen smaak en beschikbaarheid van ingredienten. Dat houdt me bezig en ik eet er heerlijk van, maar ik zou niet durven beweren dat ik de recepten per definitie verbeter.
Hela, hela! Dat ik in de auto op de terugweg tegen mijn lief zit te mopperen over andermans pakjeseten maakt mij nog geen akelig type! Staal, ik heb doorgaans een bijzonder zonnige en lieftallige inborst!quote:
Beetje slap om te doen of je neus bloedt en het aan ons slechte karakter ligt.
Ik doelde inderdaad op de quote die Robin al aanhaalde, dat uit je post te halen viel dat je met recepten koken als een startpunt ziet, waar je op den duur aan voorbij zou groeien. Ik zie dat gewoon een beetje anders - ik denk dat er gemiddeld genomen veel beter gekookt zou worden als mensen zich wat vaker aan goede recepten zouden houden. Meer niet. Als je dat zuur vindt, dan ben jij de mopperkont!
Oh, maar ik wil in zulks een setting juist graag tegen Robin, maar we zitten helaas in hetzelfde kamp.quote:
Ik stel voor dat deze discussie in een modderbad beslecht wordt, waarbij de deelneemsters uiteraard in bikini gekleed zijn. In afwachting van de pics, OT:
[ Bericht 2% gewijzigd door minilot op 17-02-2011 09:05:34 ]
quote:
Want dat is écht iets anders dan simpelweg een goed eetbare curry, soep, pasta of ovenschotel in elkaar knallen van een paar lekkere ingrediënten die elkaar niet in de weg zitten. Dat kan iedereen, mits een beetje kookbenul en intacte smaakpapillen.
Toch komt het daar in huize CF op bijna alle doordeweekse dagen op neer. Met twee drukke banen en nooit tijd om weekboodschappen te doen, ontkom je d'r zowat niet aan.Maar goed, ik ben het met je eens hoor; om nieuwe technieken (of nieuwe keukens) aan te leren, heb je toch echt een recept nodig.
leuke is van recepten dat als je resultaat top is, dan begint het experimenteren ermee ( komt niet altijd ten goede overigens) maar zo werkt het bij mij. En voor iedereen kan het anders zijn maar helemaal zonder recepten koken? nee dat denk ik niet. Althans voor mij niet.
Ja, inderdaad. Maar laten we het liever hebben over wel of geen recepten en wat en wanneer wel of niet. Vind ík een stuk interessanter in ieder geval.quote:
Ik stel voor dat deze discussie in een modderbad beslecht wordt, waarbij de deelneemsters uiteraard in bikini gekleed zijn. In afwachting van de pics, OT:
Ik ben wel een fan van recepten, vooral om van te leren en ter inspiratie, als ik ze dan ook echt ga maken pas ik ze vaak aan, aan mn eigen smaak en beschikbaarheid van ingredienten. Dat houdt me bezig en ik eet er heerlijk van, maar ik zou niet durven beweren dat ik de recepten per definitie verbeter.
trail ?quote:
Blijft toch meestal een kwestie van trail and error, denk ik dan.
Het probleem zit hem dan ook in het pleur maar wat bij mekaar. Vooral omdat dan beter eten wordt gezien als meer bij elkaar pleuren, champignons zijn ook lekker, dus meer champignons erbij, gehakt én spek, om het eens even extra lekker te maken. Zonder idee erachter van het hoe en waarom. Ik kom in de supermarkt ook vaak irritant in de weg staande groepjes studenten tegen die aan het vergaderen zijn over wat ze eten, en dan moet om een of andere reden iedereen zijn zegje doen, en dus ook iedereen een ingredient inbrengen. Dat soort logica.quote:
Ik moet trouwens eerlijk bekennen dat ik er voor mezelf ook wel een beetje kritisch in ben hoor...
Ik eet bij andere mensen vaak genoeg van die bij pleur-maar-bij-elkaar-gerechten waar ze zelf trots op zijn en waar ze van hun ouders/vriendin/huisgenoten talloze complimenten over hebben gekregen, en dat is dan toch wel vaak iets dat ik mezelf en m'n lief nóóit voor zou durven zetten.
Ik eet alles altijd met een brede grijns op, want ik vind het altijd hartstikke lief als iemand voor me kookt, en als ik honger heb vreet ik eigenlijk alles wel met smaak op, maar daar houdt het dan ook wel op. Bij de meeste mensen komt het zonder recept koken nu eenmaal gewoon neer op studentenvoer. Niks mis mee, maar zeker ook niet iets waar ik zelf ooit tegen iemand over zou durven opscheppen.
Ik heb zelf nog nooit uit een boek gekookt en één keer van een recept (mislukt). Altijd in voor nieuwe ervaringen en ik ga het echt een keer doen. Maar ik heb leren koken als student zoals zovelen, en kookboeken aanschaffen was gewoon niet iets wat in dat leven paste. Wel waren er in tentamenperiodes altijd leuke kookprogramma's op de BBC. Dan pik je behalve degelijke combinaties ook een achterliggende logica op. Toen ben ik ook de studentenhap juist gaan terugbrengen tot de essentie in plaats van opleuken met extra ingredienten. 3 a 4 smaken en dan misschien nog iets voor de balans. En als je alles uit je hoofd doet ga je ook niet gewoon oplezen en uitvoeren, maar moet je zelf nadenken over wat er nog bij moet, in welke volgorde en waarom en hoeveel. Daar ga je volgens mij ook beter van koken.
Maar het is maar wat je maakt. Ik vergelijk het altijd met muziek, een Frans haute cuisinegerecht is als een klassiek symfonie, veel instrumenten in precies de juiste verhoudingen etc, dan moet je wel bladmuziek kunnen lezen en exact zo kunnen uitvoeren. Maar de Italiaanse en Spaanse keuken dat is drum, bass, gitaar en stem en rocken maar, dat gaat om de energie van de eenvoud en het gevoel.
Typoquote:
Mensen door paden slepen en hopen dat ze hun fout inzien, je kent het wel
! Bijvoorbeeld ontbijtkoek met een soort jam en daar bovenop slagroom Kom ik meestal op als ik stoned ben, veel geniale ideeën voor eten komen dan op. .omgquote:
het klinkt niet lekker BobVaak zijn de meest lekkere dingen gewaagde dingen wat betreft eten.quote:
. Maar of ik ze nou expres of per ongeluk tegen ben gekomen ik neem het niet opnieuw als het niet blijkt te smaken. .Wat fijn dat je dat dan meld. Ga maar lekker wijntjes en koffie zuipen dan, hypocriet.quote:
.En sommige recepten heb ik al zo vaak gemaakt dat ik het wel uit mn hoofd weet. Maar ik vind het wel erg leuk om nieuwe recepten te zoeken, door kookboeken te bladeren en wat nieuws te maken
M.i. is zonder recepten koken wel echt iets (als je iets op tafel wil zetten wat goed smaakt) wat je creativiteit, inventiviteit én smaak op de proef stelt. Kijk, ik kan een recept volgen, en als het voldoende tot in de details is genoteerd dan kan ik een gerecht maken zonder enig benul van smaken combineren te hebben (ergo, zonder te snappen waarom het smaakt, en waarom het zo moet), of zonder ooit gekookt te hebben (ik zou er dan enorm lang over doen natuurlijk, ok).
Een góed gerecht zonder recept neerzetten lukt je echt alleen met een flinke dosis basiskennis (oa techniek) en gevoel voor smaak, én uberhaupt smaak (om tijdens het koken je gerecht te finetunen).
Maar het is idd onzinnig om overal steeds het wiel opnieuw mee uit te vinden, zeker als het gaat om basisrecepten. Maar het lijkt mij creatiever en knapper om op mèt die basisrecepten je eigen combinaties te maken, dan om een meesterrecept tot in detail volledig na te maken. Dat laatste is wel leerzaam, én zinvol als je gewoon een topmaaltijd wil neerzetten (ik heb niet de illusie dat ik zelf 'even' iets kan verzinnen wat het haalt bij iets wat een culinair wonder na meerdere malen proberen en proeven heeft bedacht).
Met pannenkoeken kun je helemaal los hoor. Daar kun je echt veel mee, en dan heb ik 't niet over de mix alleen.quote:
[..]
een recept voor pannenkoeken
Ik kook -gelukkig- ook steeds meer zonder pakjes, én zonder recepten, al moet ik wel oppassen dat ik inderdaad niet bovenstaande 'techniek' toepasquote:
[..]
Het probleem zit hem dan ook in het pleur maar wat bij mekaar. Vooral omdat dan beter eten wordt gezien als meer bij elkaar pleuren, champignons zijn ook lekker, dus meer champignons erbij, gehakt én spek, om het eens even extra lekker te maken. Zonder idee erachter van het hoe en waarom. Ik kom in de supermarkt ook vaak irritant in de weg staande groepjes studenten tegen die aan het vergaderen zijn over wat ze eten, en dan moet om een of andere reden iedereen zijn zegje doen, en dus ook iedereen een ingredient inbrengen. Dat soort logica.
Soms als ik dan gewoon maar iets op gevoel maak, denk ik, oh dat erbij en dat erbij, terwijl het volgens mij juist de kunst is om met een [beperkt] aantal bijpassende ingredienten iets lekkers te maken.Op vrije dagen vind ik het juist heerlijk om kookboeken en tijdschriften te lezen voor inspiratie, en om nieuwe dingen (MET recept!) uit te proberen. Wat dan weer ergens in mn hoofd opgeslagen word en een keer op een door de weekse dag weer eens boven komt drijven als ik weer wat bij elkaar probeer te gooien
En dat van RobinOok en Minilot van het tegen je partner zeiken op de terugweg herken ik
Een vriendin van me is een echte Hollandse pot kookprinses (niks mis mee) die af en toe lekker de week breekt met een pakje Kofta of iets, wat dan ontzettend droog en yuk uitvalt. Vervolgens schept ze er weken op over die heerlijk Kofta 
Moet dan ook gelijk aan dat kerstprogramma van Herman den Blijker denken waar vrienden/familie na jaren het jaarlijkse gore kerstdiner (boerenkool met frituurvet erdoorheen geprakt
) eindelijk durven te zeggen dat het eigenlijk niet te vreten is