Is er leven na de dood?

quote:

Op zondag 20 februari 2011 22:12 schreef reformatorisch het volgende:

[..]

Dan kan je ook twijfelen aan andere geschriften zoals;

-Bhagavad Gt
-Diverse Boeddhistische geschriften
-Tora
-Koran
-etc (vul zelf maar in)

Ook kan je dan twijfelen aan biografieën over diverse mensen

Dat lijkt me een heel gezonde instelling, twijfel aan alles en niets is wat het lijkt.

quote:

Op zondag 20 februari 2011 22:12 schreef reformatorisch het volgende:

[..]

Dan kan je ook twijfelen aan andere geschriften zoals;

-Bhagavad Gt
-Diverse Boeddhistische geschriften
-Tora
-Koran
-etc (vul zelf maar in)

Ook kan je dan twijfelen aan biografieën over diverse mensen

Dat lijkt me niet meer dan logisch. "Twijfelen" moet je hier dan vooral lezen als "bewust zijn van het innemen van bepaalde standpunten" en kleuringen, denk ik.

De evangelieën zijn daar een goed voorbeeld van. Een aardig voorbeeld is hoe de Farizeëers worden neergezet als hypocriete leermeesters die met hun verstand op 0 de Thora willen naleven.

Ik ben niet religieus, maar ik heb wel heel sterk het gevoel dat mijn lichaam slechts een tijdelijk omhulsel is van iets groters. Een energie, een ziel zo je wil. Ik denk dat na je dood die energie vrijkomt en zich weer in een nieuwe vorm van leven zal uiten, waar dan ook in het universum.
Maar dit is uiteraard slechts een overpeinzing gebaseerd op gevoel. We zullen het wel zien als we sterven... of niet, als blijkt dat er niets is na de dood. Kan ook natuurlijk.

quote:

Op maandag 21 februari 2011 16:58 schreef UltraR het volgende:
Ik ben niet religieus, maar ik heb wel heel sterk het gevoel dat mijn lichaam slechts een tijdelijk omhulsel is van iets groters. Een energie, een ziel zo je wil. Ik denk dat na je dood die energie vrijkomt en zich weer in een nieuwe vorm van leven zal uiten, waar dan ook in het universum.
Maar dit is uiteraard slechts een overpeinzing gebaseerd op gevoel. We zullen het wel zien als we sterven... of niet, als blijkt dat er niets is na de dood. Kan ook natuurlijk.

Klopt, maar dan zonder bewustzijn.

wat klopt er en wat is dan zonder bewustzijn?

quote:

Op maandag 21 februari 2011 17:04 schreef nostradama het volgende:
wat klopt er en wat is dan zonder bewustzijn?

Nou, ik zal niet zeggen dat het letterlijk klopt. Maar je wordt natuurlijk gerecycled als je doodgaat. Je ''energie'' of hoe je het ook wil noemen, al je deeltjes, misschien wordt je wel compost voor een hele mooie boom.

Oh ja ik begrijp je nu. Je ziet het eigenlijk op puur wetenschappelijk gebied. Omzetting van de ene stof naar de andere. Van mensenvlees naar regenworm als het ware. Heeft een regenworm dan geen bewustzijn? Eentje van zichzelf of eentje van dat mensenvlees of een stukje van beiden, misschien? Of hoe zie je dat dan?

quote:

Op dinsdag 15 februari 2011 08:08 schreef HaerdenC het volgende:
ik vind het vooral een zekere vorm van arrogantie om te denken dat wij als mensen wat meer zouden zijn dan de rest en zouden verder leven na de dood ... mijn persoonlijk idee ... we zijn gewoon een deeltje van de voedings piramide ... ga je dood ben je eten voor andere beesjes en kriebeldiertjes. Al de rest is bullshit tot er echt bewijs is ...

nja misschien ben ik niet open genoeg, ik zeg ook niet dat mijn idee de waarheid is! Neem dat aub niet verkeerd op ... ook niet boos worden op mij het is gewoon hoe ik de zaken zie (nogal wat mensen die wel geloven in leven na de dood worden wel eens boos over mijn uitleg ... helaas snap ik niet waarom)

Ik vind het niet echt arrogantie... Het is een angst om te verdwijnen die voorkomt uit.. narcisme? Of egoisme wellicht? Kan er niet mijn vinger op leggen.

Maar dat alles voorbij is hierna, weet niet; toch een beetje een anticlimax zou dat zijn. Vooral omdat het dan zo nutteloos lijkt? (ben lichtelijk afkerig van hedonisme) Geloven doe ik waarschijnlijk niets tot ik oud wordt en/of angstiger voor het einde.

• Dat er geen leven na de dood is komt denk ik vaak voort uit een fysiek, mechanistisch wereldbeeld en de aanname dat wij, als ‘bewustzijn’, het gevolg zijn van fysieke processen (hersenactiviteit).

• Als fysieke processen/hersenactiviteit de oorzaak is, dan zou het schrijven van een subliem gedicht net zo vrijwillig zijn als een epileptische aanval (vrij vertaald citaat van Raymond Tallis die hier een leuk boek over heeft geschreven: Aping Mankind).

• Het is dus veel logischer dat het omgekeerd is, dat bewustzijn de oorzaak is en hersenactiviteit het gevolg is van de invloed van bewustzijn op een fysiek lichaam.

• Zoals zwaartekracht/energie van invloed is op de aarde en eb en vloed veroorzaakt.

• Dat het leven bij de dood eindigt is dan net zo aannemelijk als de stelling dat de maan niet meer bestaat omdat (een) vloed voorbijgaat.

Bij de dood houdt het al op, dus nee, geen "leven" na de dood naar alle waarschijnlijkheid.


Probeer het iets positiever te zien.

http://academicearth.org/courses/death

Erg interessante Yale lecture over dood.

Had deze post al in een ander topic geplaatst maar daar wordt er niet meer gereageerd, dus dan hier maar eens proberen:

Ik heb zelf het vermoeden dat bewustzijn overal aanwezig is. Niet perse op de manier zoals wij dat ervaren natuurlijk, maar meer een soort van proto-bewustzijn. Iets wat ontstaat wanneer je energie en informatie met elkaar mengt. Ik denk dat het zeker mogelijk is dat ons bewustzijn (niet ons zelfbewustzijn en ons ego) weer terug zal keren in die zee van het proto-bewustzijn. En terugkeren is dan niet eens het goeie woord, omdat we nu al continu verbonden zijn met dit proto-bewustzijn. Ons eigen zelfbewustzijn is meer een soort van tijdelijke concentratie van bewustzijn in die zee van het proto-bewustzijn en zo gauw ons lichaam het begeeft zal die concentratie van bewustzijn weer terugstromen in die zee.

Ik kom tot deze ideeen door dromen die ik heb gehad waarbij mijn "ik" niet aanwezig was, maar waar ik een soort van schouwbewustzijn had. Een bewustzijn zonder duidelijk grenzen dat verbonden was met alles om zich heen. Ook heb ik een verlichtende ervaring gehad, waardoor ik in mijn ogen een dieper inzicht heb gekregen in de natuur van bewustzijn. En natuurlijk zijn er de verhalen van de bijna-dood ervaringen en hierbij gaat het mij vooral om de ernst van de mensen die dit hebben ervaren. Zij lijken toch echt iets te hebben ervaren dat verder gaat dan een hallucinatie. Ook trips op DMT lijken een werkelijkheid achter ons eigen beperkte zelfbewustzijn bloot te leggen.

Een van de vooraanstaande wetenschappers in deze docu vertelt zo'n beetje hetzelfde verhaal:


Through the Wormhole - Season 2, Episode 1: Is There Life After Death

In the premiere episode of the second season, Morgan Freeman dives deep into this provocative question that has mystified humans since the beginning of time. Modern physics and neuroscience are venturing into this once hallowed ground, and radically changing our ideas of life after death. Freeman serves as host to this polarized debate, where scientists and spiritualist attempt to define 'what is consciousness,' while cutting edge quantum mechanics could provide the answer to what happens when we die.

Hosted by Morgan Freeman, Through the Wormhole will explore the deepest mysteries of existence - the questions that have puzzled mankind for eternity. What are we made of? What was there before the beginning? Are we really alone? Is there a creator? These questions have been pondered by the most exquisite minds of the human race. Now, science has evolved to the point where hard facts and evidence may be able to provide us with answers instead of philosophical theories. Through the Wormhole will bring together the brightest minds and best ideas from the very edges of science - Astrophysics, Astrobiology, Quantum Mechanics, String Theory, and more - to reveal the extraordinary truth of our Universe.

Een andere interessante docu om te kijken is "DMT- The Spirit Molecule":

http://thespiritmolecule.com/

Dat mensen zeggen dat ik graag hierin wil geloven omdat ik bang zou zijn voor de dood, dat lach ik weg. Eeuwige rust lijkt me namelijk fijner dan een soort van eeuwige reincarnatie, waarbij ik tot in de eeuwigheid geconfronteerd wordt met de domheid van de mens.

ik denk juist dat ergeen leven is na de dood maar als het er is heb ik wel meerdere gedachtes hierover. mischien zou het net zoals bij boeddhisme dat je eigenlijk leeft om te leren en weer terug komt om door te leren en ik denk dat je je eigen leven weer beleeft maar je maakt andere keuzes. dus andere paralele dimensies zijn andere keuzes die je in je leven maakt. maar er zijn dan miljarden dimensies. maar het zijn ideen en ik geloof er niet (helemaal) in

quote:

Op dinsdag 15 februari 2011 03:14 schreef ikbennieuwopfok het volgende:
Even afgezien van geloof, denken jullie dat er een soort van leven na de dood is?

Laten we hopen van niet. Een aantal redenen:

Dat zou betekenen dat het een enorme warboel in de 'hemel' zou moeten zijn. Allemaal verschillende mensen (zielen) uit verschillende tijden met verschillende geloven etc. Dat zou niet heel erg goed samen gaan denk ik. Daarbij moet je je altijd het volgende afvragen: zou jij na dit leven nog 'oneindig' willen 'leven' ergens in een hemel? Ik niet om eerlijk te zijn.

Edit: Ook zou de hemel dan aardig groot moeten zijn en ook leven van eventuele andere planeten moeten plaatsen. Verder zijn ook insecten etc levende wezens en zouden ook die naar de hemel gaan dan. God (mocht die bestaan) kan onderscheid maken, als de hemel zou bestaan, dan zou het een natuurlijk iets moeten zijn (net als al het andere in het universum) waardoor er geen onderscheid gemaakt zal worden.

Ik denk dat de theorie over leven na de dood puur uit angst of verdriet is ontstaan. Wanneer je komt te overlijden zul je er gewoon niet meer zijn. Het voordeel is dat je hier zelf niets van merkt, alleen de mensen die je achterlaat zullen er last van hebben.

Ik zeg gewoon zoveel mogelijk doen en genieten in je leven!

quote:

Op zaterdag 6 juli 2013 20:26 schreef Riyakuya het volgende:

[..]

Ik zeg gewoon zoveel mogelijk doen en genieten in je leven!

Op basis van wat je zegt: waarom is dit je conclusie? Je zult het je toch niet herinneren. Op den duur zal niemand zich het herinneren. Of je plezier had of niet heeft dan ook geen enkele waarde.

quote:

Op zaterdag 6 juli 2013 20:59 schreef Cockwhale het volgende:

[..]

Op basis van wat je zegt: waarom is dit je conclusie? Je zult het je toch niet herinneren. Op den duur zal niemand zich het herinneren. Of je plezier had of niet heeft dan ook geen enkele waarde.

Wat maakt het uit? Dus alleen omdat je er later niet aan terug kunt denken kun je nu geen plezier maken? Beetje vreemde manier van denken. Juist omdat er niets is moet je nu zoveel als je kunt leven en plezier maken

quote:

Op zaterdag 6 juli 2013 20:59 schreef Cockwhale het volgende:

[..]

Op basis van wat je zegt: waarom is dit je conclusie? Je zult het je toch niet herinneren. Op den duur zal niemand zich het herinneren. Of je plezier had of niet heeft dan ook geen enkele waarde.

Dat vind ik ook een rare redenatie. Je geniet toch van de gelukkige momenten in je leven op het moment zelf? De herinnering eraan lijkt me daar volkomen los van staan.

quote:

Op maandag 21 februari 2011 17:05 schreef Supersoep het volgende:

[..]

Nou, ik zal niet zeggen dat het letterlijk klopt. Maar je wordt natuurlijk gerecycled als je doodgaat. Je ''energie'' of hoe je het ook wil noemen, al je deeltjes, misschien wordt je wel compost voor een hele mooie boom.

Wat dan ook mijn opvatting is over reincarnatie. Al is de carne in dit geval vega.

nee als je dood bent ben je dood dan houd het gewoon op vaag idee maar het is zo

quote:

Op zondag 20 februari 2011 17:23 schreef fluitbekzeenaald2.0 het volgende:
Het geloof in een leven na de dood is irrationeel en op niets anders gebaseerd dan wishful thinking. Na het leven ben je dood. Zo simpel is het.

Na dit leven keer je terug naar de staat voor dit leven, namelijk de staat van niet-leven. De uitspraak "leven na de dood is irrationeel" krijgt zo een heel andere betekenis.

quote:

Op woensdag 22 juni 2011 13:41 schreef obewow het volgende:
Als fysieke processen/hersenactiviteit de oorzaak is, dan zou het schrijven van een subliem gedicht net zo vrijwillig zijn als een epileptische aanval (vrij vertaald citaat van Raymond Tallis die hier een leuk boek over heeft geschreven: Aping Mankind).

Als je zogenaamd verlichte mensen als U.G. Krishnamurti en Sri Ramana Maharshi mag geloven, bestaat vrije wil slechts voor zolang je niet geëmancipeerd bent tot een verlicht mens. Daar waar de illusie heerst van een individuele 'ik', ofwel het ego, daar bestaat de illusie van vrije wil.

Zou de zelf eenmaal oplossen in de grote Zelf, zoals Maharshi het zou noemen, dan is het niet langer de individuele zelf dat zich beweegt door deze realiteit. Wat zich dan beweegt is dat wat je daadwerkelijk bent, namelijk onderdeel van deze realiteit zelf. Het is dus niet jij, maar de realiteit die zich beweegt. (met bewegen bedoel ik 'tot actie overgaan')

In Zen noemt men dat 'abiding' with the Unconsious (lees er slechts in het Engels over), in het christendom 'overgave aan God', en in het Taoïsme 'één worden met de Tao'. Een moderne spiritueel leraar als Eckhart Tolle noemt het 'in het Nu zijn'. Ook schijnen heren als Aristoteles en Descartes zulke staten van bewustzijn te hebben benoemd, maar daarvan weet ik niet wat de benaming was. Wellicht wil iemand zo vriendelijk zijn dat aan te brengen.

Je zou het wellicht kunnen vergelijken met de staat van bewustzijn waar een artiest zich in bevindt wanneer hij vol in het creëren opgaat. Doorgaans noemen we dat inspiratie; een woord dat ook wel vervangen kan worden door 'leven inblazen' en etymologisch verbonden is aan woorden als psyche, ademen, blazen, leven en geest.

Wat wetenschap en religie gemeen lijken te hebben is dat beide kunnen benoemen dat bewustzijn er is, maar niet de vinger kunnen leggen op wat het is. Wellicht zit het probleem in dat het niet is waar de vinger naar wijst, maar dat het de vinger zelf is waar in gezocht moet worden (en zelfs dát is niet geheel waar het te vinden is). In deze uitspraak is overigens geïnspireerd door een Zen-koan.

De eerste vraag is waarom zijn we op aarde.
Die vraag heeft nog niemand kunnen beantwoorden zonder fabeltjes te verkondigen.

Je wordt geboren
je zorgt dat je genen overleven door je voort te planten.
Je zorgt dat de genen die je hebt voortgebracht overleven om zich voort te planten.
Daarna heb je geen functie meer wat je genen betreft.

Wat heeft je geest voor functie?
Concurreert die geest
plant die zich voort?
beïnvloed die iets of zo?
Ik zie geen enkele reden waarom dat zo zou zijn en de vraag is niet: waarom is er geen leven na de dood maar waarom zou dat er wel zijn.

Leven na de dood is een enig sprookje.
Dat zijn Sinterklaas en de Kerstman ook.
Beide zijn van hun sokkel gevallen en liggen naast het hemelse fabeltje.

Geloven is een van de sterkste concepten van de mens.
Daar zijn grote uitvindingen door gedaan en zijn grote daden verricht.

Wil je graag geloven dat er leven is na de dood dan moet je dat gewoon doen.
Wat iedereen ook beweerd.
Jij bent de belangrijkste mens in je leven en je moet doen waar jij je gelukkig bij voelt.
Maar leef wel alsof dit je enige leven is.
Of er wel of geen leven is na de dood, dit is je enige leven hier op de aarde.