De kunst van het loslaten van je ex # 152

quote:

Op zondag 13 februari 2011 14:59 schreef Mr.Myst het volgende:

@CeeZee: Dat maatjes-gevoel is vervelend he. Dat mis ik ook ontzettend, zelfs na bijna 3 maanden. Ik heb destijds bewust (in overleg met m'n ex) ervoor gekozen om haar van alles te verwijderen. Geen Hyves meer, geen msn. Ik weet dat ze inmiddels ook FB heeft, maar ook daar zijn we geen 'vrienden', dat gaat voorlopig ook niet gebeuren.

Zoals gezegd is er de afgelopen tijd wel het een en ander voorgevallen op 'ex-gebied', maar mijn gevoel daarbij is heel erg dubbel. Ik weet niet wat ik ermee wil. Ik wil vooral niet meer teleurgesteld worden.

Jaa ik denk dat dat maatjes gevoel pas echt weg is als je een nieuw maatje hebt..

Wij hebben niet bewust gekozen om wel of geen facebook vrienden te blijven (geen hyves meer, want hij had zijn hyves alleen nog omdat ik er wel eens iets op achterliet dus die heeft ie helemaal verwijderd..) dus het is raar om hem nu opeens te verwijderen..

Ik hoop ook niet dat ik nog te veel teleurgesteld ga worden, maar hij was degene die vroeg of we nog een keer iets gaan doen en ik ben ergens blij dat ie me nog aandacht geeft. Ik ga dus zonder verwachtingen kijken wat er donderdag gebeurd.. En als het ongemakkelijk is dan weet ik genoeg, dan was dat meteen de laatste keer

quote:

Op zondag 13 februari 2011 14:42 schreef Neo-Mullen het volgende:

[..]

Ik kreeg het gevoel dat er wederzijdse gevoelens waren... Dat was trouwens ook zo (heeft ze verteld). Maar blijkbaar heeft die andere ex ook weer alles uit de kast gehaald om haar voor d'r te winnen en daar lijkt ze nu voor te vallen.

.. Alsof ze no op de basisschool zit en elke keer gaat voor de jongen met de meeste snoepjes ofzo

Oeh al die mensen die hun ex weer zien, spannend spannend. Zie haar ongeveer 2x in de week nu. Gaat opzich best goed. We vermaken ons prima maar het gevoel is aan mijn kant (nog) niet echt terug.

Plus zoals ik vermeld had vanmorgen is de dame die ik zie zitten sinds kort weer vrijgezel. Er is het laatste halfjaar over en weer al het nodige geflirt. Eens kijken hoe dat zich de komende tijd ontwikkelt. Volgens mij zit ik mezelf weer in de problemen te werken haha.

quote:

Op zondag 13 februari 2011 15:40 schreef Male23 het volgende:
Oeh al die mensen die hun ex weer zien, spannend spannend. Zie haar ongeveer 2x in de week nu. Gaat opzich best goed. We vermaken ons prima maar het gevoel is aan mijn kant (nog) niet echt terug.

Plus zoals ik vermeld had vanmorgen is de dame die ik zie zitten sinds kort weer vrijgezel. Er is het laatste halfjaar over en weer al het nodige geflirt. Eens kijken hoe dat zich de komende tijd ontwikkelt. Volgens mij zit ik mezelf weer in de problemen te werken haha.

Wil je dan wel dat het gevoel voor haar terug komt?
Of is het gewoon alleen voor de gezelligheid, zonder verwachtingen?

Ik sta er wel voor open ja. Dat heb ik haar ook gezegd.
Mocht er tussentijds is met iemand anders gebeuren van mijn kant dan is het gewoon exit. Voor mij is dat een teken dat ik haar niet meer zie zitten. Voor haar eigenlijk ook.
Zij is erachter gekomen dat ze heel graag met mij verder wil en wil in feite 'op mij wachten' of hoe je het ook wilt noemen.

quote:

Op zondag 13 februari 2011 15:44 schreef Male23 het volgende:
Ik sta er wel voor open ja. Dat heb ik haar ook gezegd.
Mocht er tussentijds is met iemand anders gebeuren van mijn kant dan is het gewoon exit. Voor mij is dat een teken dat ik haar niet meer zie zitten. Voor haar eigenlijk ook.
Zij is erachter gekomen dat ze heel graag met mij verder wil en wil in feite 'op mij wachten' of hoe je het ook wilt noemen.

Oh oke.
En blijft het dan bij oppervlakkig met elkaar omgaan, of hebben jullie ook weer seks enzo?
Want het is dan idd wel belangrijk dat zij weet dat er een kans bestaat dat het toch niks word..

(wie had het uitgemaakt?)

Mijn ex is de laatste week altijd boos op me maar ik heb geen idee waarom.
Ik heb haar ook niet gezien alleen 3 keer aan de telefoon gesproken.
En tijdens haar 'boze periode' heeft ze toch valentijnsdingen gehaald voor morgen, het begint allemaal best belachelijk te worden.

Ik ging er eigenlijk van uit dat ze van plan was om Valentijn met iemand anders te vieren omdat wij de laatste week niet bepaald goed met elkaar omgingen. Denk ook niet dat ik haar morgen ga (wil) zien.

Gister op stap geweest en gezoend met een leuke meid, ze ziet mij ook wel zitten...alleen is ze niet zo leuk (en vertrouwd mischien wel) als mijn ex.. en als ik er over nadenk, niemand eingelijk op dit moment!
Ik ben er nog niet klaar voor denk ik, maar aan de andere kant ze is wel leuk! zou het ook kut vinden als ze bijv. met een ander ging nu, dus heb ik toch wel ergens een gevoel bij haar..zou mischien spijt krijgen als ik haar laat lopen, als ik haar over een paar weken/maanden zou tegen komen, zou ik er waarschijnlijk wel vol voor gaan...

hmzz morgen is wel valentijnsdag hè.......... ?

quote:

Op zondag 13 februari 2011 20:00 schreef H6-4ever het volgende:
Gister op stap geweest en gezoend met een leuke meid, ze ziet mij ook wel zitten...alleen is ze niet zo leuk (en vertrouwd mischien wel) als mijn ex.. en als ik er over nadenk, niemand eingelijk op dit moment!
Ik ben er nog niet klaar voor denk ik, maar aan de andere kant ze is wel leuk! zou het ook kut vinden als ze bijv. met een ander ging nu, dus heb ik toch wel ergens een gevoel bij haar..zou mischien spijt krijgen als ik haar laat lopen, als ik haar over een paar weken/maanden zou tegen komen, zou ik er waarschijnlijk wel vol voor gaan...

hmzz morgen is wel valentijnsdag hè.......... ?

Nee morgen is het 14 februari

quote:

Op zondag 13 februari 2011 20:13 schreef J0ycie88 het volgende:

[..]

Nee morgen is het 14 februari

Is maar net wat je erzelf van vindt/maakt...heb ook niet zoveel met valentijsdag, maar is nu wel een goede reden om ff wat van me te laten horen...

quote:

Op zondag 13 februari 2011 20:35 schreef H6-4ever het volgende:

[..]

Is maar net wat je erzelf van vindt/maakt...heb ook niet zoveel met valentijsdag, maar is nu wel een goede reden om ff wat van me te laten horen...

En dat vind ik dus onzin.. Kon net zo gisteren.. Maar kan ook net zo goed over een maand..

quote:

Op zondag 13 februari 2011 20:37 schreef J0ycie88 het volgende:

[..]

En dat vind ik dus onzin.. Kon net zo gisteren.. Maar kan ook net zo goed over een maand..

Je denkt heel helder he Joyce
Het is natuurlijk wel klef om je ex net op 14 februari te gaan contracteren... my 2 cents.

quote:

Op zondag 13 februari 2011 21:57 schreef Octagon het volgende:

[..]

Je denkt heel helder he Joyce
Het is natuurlijk wel klef om je ex net op 14 februari te gaan contracteren... my 2 cents.

het is niet zijn ex een nieuw meisje. En trouwens sommige mogen het suf of commercieel vinden maar soms is iets krijgen of als iemand iets voor je doet op valentijnsdag best leuk/romantisch.
Ik denk trouwens wel als je ex iets gaat sturen met valentijn, je toch wel heel goed moet nadenken want het kan dan juist meer lading hebben en wil je dat wel echt.

quote:

Op zondag 13 februari 2011 21:57 schreef Octagon het volgende:

[..]

Je denkt heel helder he Joyce
Het is natuurlijk wel klef om je ex net op 14 februari te gaan contracteren... my 2 cents.

Ik denk heel helder.. ik heb gewoon echt niets met valentijnsdag..

quote:

Op zondag 13 februari 2011 15:47 schreef CeeZee het volgende:

[..]

Oh oke.
En blijft het dan bij oppervlakkig met elkaar omgaan, of hebben jullie ook weer seks enzo?
Want het is dan idd wel belangrijk dat zij weet dat er een kans bestaat dat het toch niks word..

(wie had het uitgemaakt?)

Hebben met name sex. Ze weet dat er een kans is dat het niet wat wordt. Ze heeft mij sinds het uit is wat dingen geflikt waardoor ik het voor mezelf kan goed praten dat ik haar misschien wel een beetje gebruik.

quote:

Op zondag 13 februari 2011 12:30 schreef Neo-Mullen het volgende:
Bah, het steekt me behoorlijk om te weten dat ze momenteel een goed weekend met hem heeft. Ze zouden vanalles gaan ondernemen en morgen ook (14 feb ). Precies een jaar geleden zaten we samen in een gezellig huisje op Landal Greenparks zal haar wsl zijn ontgaan dat dat dit weekend een jaar geleden is.

Vandaag en de komende 2 dagen vrij... iemand tips om m'n hoofd naar iets anders te kunnen zetten dan het leed dat valentijnsdag heet?

Hmm herken het wel, een beetje het gevoel de grote ''verliezer'' te zijn in het verhaal. Heb het zelf ook nog wel eens hoor. Ex die alweer lang en breed een paar weken in een nieuwe relatie zit, en dan ik, die nog steeds in het loslaten van je ex topic loop te posten over haar, terwijl ik waarschijnlijk al weken niet in haar gedachten ben voorgekomen...

Tja, ook mijn ex gaat morgen een valentijnsdag met haar nieuwe vriend beleven. Net zoals ze dat vorig jaar met mij deed, het jaar daarvoor met een andere vriend, en daarvoor met een andere vriend, en volgend jaar weer met een andere vriend...

Ik ben zelf blij dat ik niet hoef mee te doen aan dat hele valentijnsgedoe, en ook dat ik momenteel niet in een relatie zit vind ik best lekker, al mis ik sommige dingen wel. Wat me echter wel in de weg zit, is dat sommige mensen zoals mijn ex zo makkelijk steeds weer iets anders kunnen vinden, dat ik ga denken waarom ik niet? Terwijl ik haar persoonlijk niet echt mis...

Miss herken je dat...

Waarom jij niet? Heel makkelijk: omdat je nog steeds met haar bezig bent.

quote:

Op zondag 13 februari 2011 15:04 schreef goofy_goober het volgende:

[..]

Mevrouw voor jou.

Dat dus.
Ik val op vrouwen en op mannen, dus ik snap de verwarring wel.

quote:

Op zondag 13 februari 2011 23:08 schreef goofy_goober het volgende:
Waarom jij niet? Heel makkelijk: omdat je nog steeds met haar bezig bent.

I know...

Ach tsja, het is ( al klinkt het misschien niet altijd zo) wel met verloop van tijd een heel stuk minder geworden hoor, vooral sinds ze een nieuwe vriend heeft, maar ik denk inderdaad nog best vaak aan haar..
Niet meer in de zin van dat ik haar mis en dat ik haar graag snel weer zou willen zien, het tegenovergestelde juist, maar keer op keer vind ik het gewoon zo raar hoe het gelopen is...

En heb ik het hele ''verhaal'' voor mezelf op een rijtje, als het ware aan mezelf uitgelegd, begint het later weer gewoon opnieuw..

Maarja ben erachter gekomen dat ik gewoon lekker bezig moet blijven met vanalles en nog wat. Merk dat wanneer ik goed bezig ben in de zin van tentamenweken, uitgaan, vrienden, werk etc, ik er helemaal niet mee bezig ben en mezelf eigenlijk half uitlach dat ik er zo moeilijk over doe..

Maar wanneer ik aan het falen ben, wanneer ik met een kater weer eens een dag school heb overgeslagen, te ver ben gegaan met alcohol met uitgaan, of in nutteloos onproductief gedrag val, dan voelt het allemaal weer heel kut...

quote:

Op zondag 13 februari 2011 23:05 schreef Bartinhoo het volgende:

[..]

Hmm herken het wel, een beetje het gevoel de grote ''verliezer'' te zijn in het verhaal. Heb het zelf ook nog wel eens hoor. Ex die alweer lang en breed een paar weken in een nieuwe relatie zit, en dan ik, die nog steeds in het loslaten van je ex topic loop te posten over haar, terwijl ik waarschijnlijk al weken niet in haar gedachten ben voorgekomen...

Tja, ook mijn ex gaat morgen een valentijnsdag met haar nieuwe vriend beleven. Net zoals ze dat vorig jaar met mij deed, het jaar daarvoor met een andere vriend, en daarvoor met een andere vriend, en volgend jaar weer met een andere vriend...

Ik ben zelf blij dat ik niet hoef mee te doen aan dat hele valentijnsgedoe, en ook dat ik momenteel niet in een relatie zit vind ik best lekker, al mis ik sommige dingen wel. Wat me echter wel in de weg zit, is dat sommige mensen zoals mijn ex zo makkelijk steeds weer iets anders kunnen vinden, dat ik ga denken waarom ik niet? Terwijl ik haar persoonlijk niet echt mis...

Miss herken je dat...

Waarom moet jij elke keer blijven benadrukken dat ze van het ene vriendje naar de andere hopt? Je gaat er nu al vanuit dat ze volgend jaar alweer een andere vriend heeft? Zij is met haar leven doorgegaan, vind dat het ook best nog wel even heeft geduurd voordat ze een nieuwe vriend kreeg.

Misschien vat ik het verkeerd op.. Maar zo niet, dan vind ik dat erg onrespectvol naar je ex toe.. Wat heeft ze je in vredesnaam aangedaan behalve liefdesverdriet bezorgd?

Weet je.. Life goes on..

goeiemorgen allemaal,

lees dat het met de meeste mensen wel goed gaat hier wat natuurlijk mooi is

Hier ook niks te klagen en hoewel er, net als bij Octagon, nog geen nieuwe zaken in het verschiet liggen kan ik me er ook niet heel druk om maken...
Zelfs vandaag niet

Nooit gedacht dat ik hier ooit zou posten, maar wil toch even mijn (prettige) ervaring kwijt, misschien hebben jullie er wat aan.

Wij zijn nu anderhalve week uit elkaar nadat het al een maandje wat minder ging. Niet het samenleven, maar wel de sex. Zij voelde maar weinig meer voor mij. Na 10 jaar leuk gevonden te zijn is dat natuurlijk even hard voor mij, maar dan is het gewoon het best er een punt achter te zetten. We waren 6 jaar samen.

Kort nadat ze had toegegeven mij niet meer leuk te vinden kwam er iemand in haar leven die ze ook altijd al leuk vond. We hebben altijd een open relatie gehad en ik heb haar al eerder aangespoord daar iets mee te doen, maar hij wilde toen niet. Nu wilde hij natuurlijk wel. In de laatste maand van onze relatie heeft ze contact met hem vermeden maar het bloed kruipt natuurlijk waar het niet gaan kan. Gevolg is dat ze nu anderhalve week flink on the rebound is met deze jongen. Ik ken hem ook best goed en ik mag hem graag.

Onze relatie is zoals ik al zei altijd open geweest. Onze communicatie ook. Dat ze sex met die jongen heeft interesseert me dan ook weinig. Bovendien had ik al een beetje afscheid genomen de laatste maand voor het uit ging. De frequentie van het rebounden kwetst soms wel een beetje. Ze hebben geen relatie (en eerlijk gezegd zie ik die ook niet werken, ook niet als ik het objectief bekijk) maar voor mijn gemoedsrust hoop ik dat:

1) De fase van het rebounden afneemt

of

2) Ze een relatie krijgen

Dan nu mijn prettige ervaring: Er is nog steeds chemie, alleen geen wederzijdse aantrekking meer. Ik ben 'gefriend-zoned'. Ik ben daar op zich wel tevreden mee, de sex heb ik al afscheid van genomen en we hebben 6 jaar lang wel een geweldig sexleven gehad. Onze communicatie is nog steeds goed en ik kan mijn twijfels over haar reboundgedrag gewoon bij haar kwijt. Ze zegt dat het haar verdriet doet als het me kwetst, maar we willen allebei niet dat ze overdreven rekening met mij gaat houden.

Ze komt nog bij mij over de vloer en we hebben nog leuke avonden met vrienden. We vinden dit allebei prettig en voor mij neemt het vreemde gevoel langzaam af. Ik heb ook geen liefdesverdriet, maar natuurlijk wel het gemis van iemand in huis. Ik voel me snel eenzaam en probeer dat op te vullen met vrienden en kennissen. Dat voelt gelukkig goed. Zij doet overigens hetzelfde met haar rebound en zegt daardoor maar weinig gemis te voelen. Ik snap dat wel.

Hoe dan ook, ik mocht willen dat ik een rebound had zoals zij, heb daar natuurlijk ook behoefte aan. Helaas is er op dit moment geen optie, maar ik ben wel goedgemutst. Ik weet dat mijn relatie op een prettige manier geëindigd is en dat ik haar nog gewoon kan bellen of iets afspreken als ik ergens mee zit, ik blijf dus niet met onbeantwoorde vragen achter. Daardoor heb ik ontzettend veel zin om contacten met vrienden aan te halen, erop uit te gaan en kansen te benutten. Ben niet desperate, maar wel alert en voel me over het algemeen lekker.

Behalve alleen eten en lange zondagen. Die zijn het zwaarst. Maar dat zal wel slijten. Bottom line: onze communicatie is altijd heel sterk geweest, nooit echt knallende ruzies en alles bespreekbaar houden. Dat doen we nu nog. Voor haar rebound voelt dat heel vreemd, voor ons voelt het fijn om zo af te hebben gesloten en nog zo met elkaar te kunnen spreken.

Goed, dat was mijn verhaal. Ik kom wel over haar heen. Heel cliché, maar er zijn meer vissen in de zee. Ik ben dan wel geen Adonis, maar vind mezelf wel een ontzettend leuk persoon en heb behalve een stukgelopen relatie alles wat een vrouw zoekt in een man. Mijn tijd komt wel weer en misschien wel sneller dan ik denk

Altijd mooi om te lezen dat sommige mensen positief in het leven blijven staan na een breuk.

quote:

Op maandag 14 februari 2011 06:31 schreef J0ycie88 het volgende:

[..]

Waarom moet jij elke keer blijven benadrukken dat ze van het ene vriendje naar de andere hopt? Je gaat er nu al vanuit dat ze volgend jaar alweer een andere vriend heeft? Zij is met haar leven doorgegaan, vind dat het ook best nog wel even heeft geduurd voordat ze een nieuwe vriend kreeg.

Misschien vat ik het verkeerd op.. Maar zo niet, dan vind ik dat erg onrespectvol naar je ex toe.. Wat heeft ze je in vredesnaam aangedaan behalve liefdesverdriet bezorgd?

Weet je.. Life goes on..

Nou dat is heel simpel, omdat met het uitgaan van de relatie iets is bevestigd wat ik tijdens de relatie al heel vaak vermoedde, maar toen altijd wegstopte in mijn gedachten onder het mum van ''ach, dat valt kennelijk nog best wel mee, want de dingen die ze zegt zijn best heftig over gevoelens voor mij''...

Want precies wat ik hier nu zeg, dacht ik voordat ik een relatie met haar kreeg ook al over haar.
Ik ken haar al mijn hele leven, en voor de relatie hebben we al 4 jaar samengewerkt als collega' s. En als ik haar over jongens hoorde praten vond ik het altijd net een meisje van 13 lijken....
Ze had namelijk voor mij een relatie met een bevriende redelijk serieuze en verstandige collega van mij, anderhalf jaar lang, en ik heb altijd gedacht ''wat ziet hij eigenlijk in haar''...

Laat staan dat ik ooit verwachtte zelf met haar in een relatie te belanden... Maar door haar directheid naar mij toe, zonder gene en vanuit het niets interesse in mij tonen en dan niet voorzichtig maar de volle mep. En juist het feit dat het tijdens de relatie ook zo oppervlakkig bleef, nooit echt eens persoonlijke vragen, persoonlijk geinteresseerd geweest naar mij. Ik wel naar haar, maar kreeg dan nooit echt antwoord.
Nu lijkt het inderdaad alsof ik als mosterd na de maaltijd haar allerlei verwijten loop te maken, maar het is wel de kern van waarom ik er nog steeds wel mee zit. Gewoon de oppervlakkigheid van haar gedrag, ze lijkt in mijn ogen een relatie te hebben om een relatie te hebben, zonder daarbij echt een binding nodig te hebben met de persoon waarmee ze die relatie aangaat...

quote:

Op maandag 14 februari 2011 10:27 schreef Bartinhoo het volgende:

[..]

Nou dat is heel simpel, omdat met het uitgaan van de relatie iets is bevestigd wat ik tijdens de relatie al heel vaak vermoedde, maar toen altijd wegstopte in mijn gedachten onder het mum van ''ach, dat valt kennelijk nog best wel mee, want de dingen die ze zegt zijn best heftig over gevoelens voor mij''...

Want precies wat ik hier nu zeg, dacht ik voordat ik een relatie met haar kreeg ook al over haar.
Ik ken haar al mijn hele leven, en voor de relatie hebben we al 4 jaar samengewerkt als collega' s. En als ik haar over jongens hoorde praten vond ik het altijd net een meisje van 13 lijken....
Ze had namelijk voor mij een relatie met een bevriende redelijk serieuze en verstandige collega van mij, anderhalf jaar lang, en ik heb altijd gedacht ''wat ziet hij eigenlijk in haar''...

Laat staan dat ik ooit verwachtte zelf met haar in een relatie te belanden... Maar door haar directheid naar mij toe, zonder gene en vanuit het niets interesse in mij tonen en dan niet voorzichtig maar de volle mep. En juist het feit dat het tijdens de relatie ook zo oppervlakkig bleef, nooit echt eens persoonlijke vragen, persoonlijk geinteresseerd geweest naar mij. Ik wel naar haar, maar kreeg dan nooit echt antwoord.
Nu lijkt het inderdaad alsof ik als mosterd na de maaltijd haar allerlei verwijten loop te maken, maar het is wel de kern van waarom ik er nog steeds wel mee zit. Gewoon de oppervlakkigheid van haar gedrag, ze lijkt in mijn ogen een relatie te hebben om een relatie te hebben, zonder daarbij echt een binding nodig te hebben met de persoon waarmee ze die relatie aangaat...

Maar je hebt geen idee hoe haar relatie nu is, en misschien is ze bij deze jongen wel helemaal niet oppervlakkig.. Jij kan hier niet over oordelen. Je bent al zoveel maanden verder.. (als zij een relatie wilt op een relatie te hebben had ze een week na jou al een nieuwe vriend) En zij is ook zoveel maanden verder (en zoveel maanden gegroeid)

En als dit is waar je zo vreselijk mee zit en niet achter je kan laten, waarom spreek je het dan niet uit naar haar..?

quote:

Op maandag 14 februari 2011 10:11 schreef goofy_goober het volgende:
Altijd mooi om te lezen dat sommige mensen positief in het leven blijven staan na een breuk.

Ach, het helpt dat we nog op goede voet staan en dat we heel bewust hebben besloten elk onze eigen weg te gaan. Ik neem niemand iets kwalijk, ook mezelf niet.

Het ligt natuurlijk aan de manier waarop je uit elkaar gaat, maar ik houd me vast aan dat zij mij nog steeds een leuk persoon vindt en me 10 jaar lang waanzinnig aantrekkelijk heeft gevonden. Dat straal ik nu ook uit, als zij het vond dan zijn er vast veel meer en die kunnen niet ver weg zijn.

Ik hoop dat andere mensen hier misschien iets uit oppikken en er stil bij staan dat elke relatie ook lang goed is geweest. Dat heb je aan jezelf te danken en dat mag je best uitstralen. Je bent immers succesvol geweest in de liefde en hebt geen enkele reden om aan te nemen dat het je niet weer gaat lukken.

quote:

Op maandag 14 februari 2011 10:33 schreef J0ycie88 het volgende:

[..]

Maar je hebt geen idee hoe haar relatie nu is, en misschien is ze bij deze jongen wel helemaal niet oppervlakkig.. Jij kan hier niet over oordelen. Je bent al zoveel maanden verder.. (als zij een relatie wilt op een relatie te hebben had ze een week na jou al een nieuwe vriend) En zij is ook zoveel maanden verder (en zoveel maanden gegroeid)

En als dit is waar je zo vreselijk mee zit en niet achter je kan laten, waarom spreek je het dan niet uit naar haar..?

Ik denk het wel, het is namelijk just the way she is... Om dat nu allemaal uit te gaan leggen wordt een te lang verhaal dat ook nog eens te negatief over gaat komen dus daar ga ik niet aan beginnen...

Daarnaast is dit niet de eerste jongen waarmee ze heeft geprobeerd aan te pappen hoor sinds het uit is met mij, dat begon al een week nadat het uitwas, er moet alleen wel iemand zijn die hapt natuurlijk....

Maargoed, ik veroordeel niet dat zij doet wat ze doet, het enige dat ik zeg is dat dit voor mij enkele dingen duidelijk heeft gemaakt die ik al wist voor- en tijdens de relatie, en dat doet me nu nog wel eens pijn...

En dat haar vertellen schiet ik in mijn ogen helemaal niets mee op, wat moet zij met die informatie? Daarnaast zou ik mezelf echt enorm voor lul zetten om na 7 maanden van amper contact ( waardoor zij is gaan denken dat ik ook doorgegaan ben met mijn leven, en op veel punten is dat ook zo) , opeens weer over onze relatie te beginnen, terwijl zij er echt nooit meer aan denkt..

quote:

Op maandag 14 februari 2011 10:42 schreef Mystikvm het volgende:

Ach, het helpt dat we nog op goede voet staan en dat we heel bewust hebben besloten elk onze eigen weg te gaan. Ik neem niemand iets kwalijk, ook mezelf niet.

Het ligt natuurlijk aan de manier waarop je uit elkaar gaat, maar ik houd me vast aan dat zij mij nog steeds een leuk persoon vindt en me 10 jaar lang waanzinnig aantrekkelijk heeft gevonden. Dat straal ik nu ook uit, als zij het vond dan zijn er vast veel meer en die kunnen niet ver weg zijn.

Ik hoop dat andere mensen hier misschien iets uit oppikken en er stil bij staan dat elke relatie ook lang goed is geweest. Dat heb je aan jezelf te danken en dat mag je best uitstralen. Je bent immers succesvol geweest in de liefde en hebt geen enkele reden om aan te nemen dat het je niet weer gaat lukken.

Ik vind dat je echt een goede instelling hebt!
Zo probeer ik ook te denken, alleen heb ik af en toe een wat minder momentje

Mijn vriend en ik zijn ook op een goede manier uit elkaar gegaan, geen ruzies (ook niet in de relatie) en ik kan het hem niet kwalijk nemen dat het gevoel weg is. Daarom hebben wij ook nog contact op een normale, vriendschappelijke manier.En dat vind ik wel fijn, dat hij me nog wel als een vriend ziet.

Het enige verschil is dat ik het wel vervelend zou vinden als hij een andere vriendin krijgt. Wij hadden dan ook geen open relatie en ikkan best jaloers zijn.. Alleen dat is onvermijdelijk dus ook daar ga ik wel weer over heen komen als het zover is

quote:

Op maandag 14 februari 2011 11:42 schreef CeeZee het volgende:

[..]

Ik vind dat je echt een goede instelling hebt!
Zo probeer ik ook te denken, alleen heb ik af en toe een wat minder momentje

Mijn vriend en ik zijn ook op een goede manier uit elkaar gegaan, geen ruzies (ook niet in de relatie) en ik kan het hem niet kwalijk nemen dat het gevoel weg is. Daarom hebben wij ook nog contact op een normale, vriendschappelijke manier.En dat vind ik wel fijn, dat hij me nog wel als een vriend ziet.

Het enige verschil is dat ik het wel vervelend zou vinden als hij een andere vriendin krijgt. Wij hadden dan ook geen open relatie en ikkan best jaloers zijn.. Alleen dat is onvermijdelijk dus ook daar ga ik wel weer over heen komen als het zover is

Ik ben ook niet immuun voor mindere momenten. Wat ik dan doe is toch met vrienden afspreken ook al heb ik dan niet zoveel zin. Het is achteraf toch altijd leuk en dan is het fijn om zelfvertrouwen getankt te hebben.

Het is altijd moeilijk om je ex met iemand anders te zien, ook al was de relatie wel open. Dat ze het nu met iemand anders doet kwetst me niet, maar ik vind het wel zonde dat ze dat niet meer met mij wil delen. Maar inderdaad, je groeit er wel overheen, het is een zure appel die erbij hoort. Ik hoop voor je dat je genoeg andere zaken hebt waar jij je aandacht op kan richten. Wie weet wel iemand anders, dan ziet de wereld er al snel een stuk rooskleuriger uit

En valt het tot dusver mee of tegen: valentijnsdag? Voor mij is deze dag als ieder ander. Zit toch tot half 6 op het werk en daarna koken, eten, effe halfuurtje hardlopen en wellicht daarna nog een filmpje of achter de pc zitten en dat was dan alweer de maandag...

Doet me niets dat het vandaag valentijnsdag is...

Misschien omdat ik mezelf duidelijk probeer te maken dat zowel mijn ex als haar nieuwe vriend fulltime werken en waarschijnlijk valentijnsdag een dagje hebben vervroegd naar gisteren, en het leed al achter de rug is

Waarom boeit het me ook echt nog

2 weken in bed liggen na een operatie is niet goed voor het piekeren, dipdagje vandaag

Of dat zegt ze om jou te ontzien, omdat ze weet dat je tript van de gedachte van haar en d'r ex, een romantische film, een knusse tweezitter en een fles wijn...

quote:

Op maandag 14 februari 2011 12:41 schreef goofy_goober het volgende:
En valt het tot dusver mee of tegen: valentijnsdag? Voor mij is deze dag als ieder ander. Zit toch tot half 6 op het werk en daarna koken, eten, effe halfuurtje hardlopen en wellicht daarna nog een filmpje of achter de pc zitten en dat was dan alweer de maandag...

De dag is net zo kut als alle andere.
Natuurlijk heb ik erg goede herinneringen aan Valentijnsdag, en ik zou er alles voor over hebben om het nog met haar te kunnen vieren. Maar dat gaat niet gebeuren, klaar. Ik heb er vorige week nog serieus over zitten denken om een kaartje te sturen. Maar waarom zou ik? Het is toch nutteloos.
Het enige waar ik wel 'bang' voor ben is dat ik hoor dat ze nu een nieuwe vriend zou hebben, Valentijnsdag is daar natuurlijk de ideale dag voor. Weet niet of dat vermoeden terecht is, maar het zou maar zo kunnen. Het zou voor mij persoonlijk een teleurstelling zijn, al weet ik dat ik er niks aan kan doen, dat ik er eigenlijk niet naar moet kijken. Maar toch zou het ongelofelijk steken.

holy crap, na 7,5 maand krijg ik het voor elkaar om in huilen uit te barsten. Boos op mezelf

En dat vanwege valentijn?

quote:

Op maandag 14 februari 2011 15:45 schreef goofy_goober het volgende:
En dat vanwege valentijn?

neuh, valentijn is maar bull shit...kzag n foto van hem met zn nichtje..

Als het maar oplucht... Niks om je boos over te maken, hoewel ik me er iets bij voor kan stellen.
Foto's kunnen soms heel lastig zijn, in mijn ervaring tenminste. It brings back the memories...

quote:

Op maandag 14 februari 2011 15:48 schreef Mr.Myst het volgende:
Als het maar oplucht... Niks om je boos over te maken, hoewel ik me er iets bij voor kan stellen.
Foto's kunnen soms heel lastig zijn, in mijn ervaring tenminste. It brings back the memories...

ja ach, ik zal altijd ergens van hem blijven houden, daar moet ik mee leren leven. Gelukkig besef ik wel nu dat ik veel beter verdien.

quote:

Op maandag 14 februari 2011 15:51 schreef zwartedoos het volgende:

[..]

ja ach, ik zal altijd ergens van hem blijven houden, daar moet ik mee leren leven. Gelukkig besef ik wel nu dat ik veel beter verdien.

Wel goed dat je je beseft dat je beter verdient, het was achteraf toch niet 'de ware', of een perfecte relatie?
Ik denk dat je voor je ex altijd wel een bepaald gevoel blijft houden, genegenheid, of houden van. Of dat ooit slijt weet ik niet, ik hoop het wel.

quote:

Op maandag 14 februari 2011 15:57 schreef Mr.Myst het volgende:

[..]

Wel goed dat je je beseft dat je beter verdient, het was achteraf toch niet 'de ware', of een perfecte relatie?
Ik denk dat je voor je ex altijd wel een bepaald gevoel blijft houden, genegenheid, of houden van. Of dat ooit slijt weet ik niet, ik hoop het wel.

hij had teveel problemen (waar hij niet aan werkte) om een relatie in stand te houden. Verder zag ik hem wel als de ware. Maar ik kon niet alles in mijn eentje oplossen. Heb me heel lang afgevraagd wat ik anders had moeten doen. Maar daar ben ik klaar mee. Het lag niet aan mij. Het lag aan hem. Na mij had hij ook een relatie, die is inmiddels ook al 4x aan en uit geweest. Zegt ook wel wat. Slijten zal het zeker wel. Maar denk dat ik pas echt hem vergeet als ik weer iemand anders tegenkom.

quote:

Op maandag 14 februari 2011 16:11 schreef zwartedoos het volgende:

[..]

hij had teveel problemen (waar hij niet aan werkte) om een relatie in stand te houden. Verder zag ik hem wel als de ware. Maar ik kon niet alles in mijn eentje oplossen. Heb me heel lang afgevraagd wat ik anders had moeten doen. Maar daar ben ik klaar mee. Het lag niet aan mij. Het lag aan hem. Na mij had hij ook een relatie, die is inmiddels ook al 4x aan en uit geweest. Zegt ook wel wat. Slijten zal het zeker wel. Maar denk dat ik pas echt hem vergeet als ik weer iemand anders tegenkom.

Problemen zijn er om op te lossen, dat moet hij echter wel zelf doen. Ik kan me dan ook voorstellen dat het voor jou op een gegeven moment genoeg was. Natuurlijk blijf je je eerst dan afvragen of je de juiste keuze hebt gemaakt, vooral omdat je nog van degene houdt. Maar een relatie moet van twee kanten komen, en het mag niet zo zijn dat jij degene bent die er alle energie in moet steken. Daar ga je zelf aan onderdoor.
Zo'n knipperlichtrelatie zegt inderdaad (vaak) ook iets over de persoon in kwestie.

Ik denk ook wel dat het op den duur zal slijten, ik zit zelf nog midden in het verwerken van de breuk, en heb nog niet het gevoel dat het ooit zal slijten.
Ik begin me echter wel af en toe af te vragen of het beter zal worden als ik iemand anders zou ontmoeten. Ik kan daar nog geen volmondig 'ja' op zeggen, maar het zou niet meer dan logisch zijn dat, wanneer je iemand anders ontmoet waar je gevoelens voor krijgt, je gevoel voor je ex verdwijnt.
Ik hoop het in ieder geval van harte...

quote:

Op maandag 14 februari 2011 16:23 schreef Mr.Myst het volgende:

[..]

Problemen zijn er om op te lossen, dat moet hij echter wel zelf doen. Ik kan me dan ook voorstellen dat het voor jou op een gegeven moment genoeg was. Natuurlijk blijf je je eerst dan afvragen of je de juiste keuze hebt gemaakt, vooral omdat je nog van degene houdt. Maar een relatie moet van twee kanten komen, en het mag niet zo zijn dat jij degene bent die er alle energie in moet steken. Daar ga je zelf aan onderdoor.
Zo'n knipperlichtrelatie zegt inderdaad (vaak) ook iets over de persoon in kwestie.

Ik denk ook wel dat het op den duur zal slijten, ik zit zelf nog midden in het verwerken van de breuk, en heb nog niet het gevoel dat het ooit zal slijten.
Ik begin me echter wel af en toe af te vragen of het beter zal worden als ik iemand anders zou ontmoeten. Ik kan daar nog geen volmondig 'ja' op zeggen, maar het zou niet meer dan logisch zijn dat, wanneer je iemand anders ontmoet waar je gevoelens voor krijgt, je gevoel voor je ex verdwijnt.
Ik hoop het in ieder geval van harte...

ik ben er dan ook aan onderdoor gegaan, letterlijk en figuurlijk. Had nooit gedacht dat iemand me zo kon breken dat ik niet meer wilde leven. Maar ik ben opgekrabbeld en heb hulp gezocht en dag bij dag ging het iets beter. Daarom was ik ook boos op mezelf dat ik vandaag moest huilen. Maar ja.

Hoe lang is het voor jou geleden?

quote:

Op maandag 14 februari 2011 16:33 schreef zwartedoos het volgende:

[..]

ik ben er dan ook aan onderdoor gegaan, letterlijk en figuurlijk. Had nooit gedacht dat iemand me zo kon breken dat ik niet meer wilde leven. Maar ik ben opgekrabbeld en heb hulp gezocht en dag bij dag ging het iets beter. Daarom was ik ook boos op mezelf dat ik vandaag moest huilen. Maar ja.

Hoe lang is het voor jou geleden?

Deze week is het drie maanden uit... Geloof me als ik zeg dat ik precies weet hoe je je voelt. Door die periode ga ik nu ook heen. Knap dat je dat zo neer durft te zetten (dat geeft mij de moed om dat ook te doen). Ik ben ook bezig met hulp, want alleen ga ik hier niet uitkomen.
Toch zal het uiteindelijk wel gaan lukken, met wat hulp van de juiste personen.

Ik vind het niet meer dan logisch dat je boos bent geworden omdat je moest huilen. Ik hoop dat het je enigszins heeft opgelucht, en dat je die boosheid nu een beetje kwijt bent. Zie het als een bevestiging van het feit dat we allemaal onze gevoelens hebben, en soms kan een (onverwachte) 'trigger' die emoties weer tevoorschijn halen. Dus die boosheid is logisch, maar eigenlijk onterecht! Als je je er maar niet teveel in mee laat slepen, maar zo te lezen gaat dat niet gebeuren.

Hoi! Wat is Valentijnsdag toch een stomme commerciële dag niet. Moest gelijk aan jullie denken.

Hier alles prima, druk bezig met een nieuwe relatie .

quote:

Op maandag 14 februari 2011 16:41 schreef Mr.Myst het volgende:

[..]

Deze week is het drie maanden uit... Geloof me als ik zeg dat ik precies weet hoe je je voelt. Door die periode ga ik nu ook heen. Knap dat je dat zo neer durft te zetten (dat geeft mij de moed om dat ook te doen). Ik ben ook bezig met hulp, want alleen ga ik hier niet uitkomen.
Toch zal het uiteindelijk wel gaan lukken, met wat hulp van de juiste personen.

Ik vind het niet meer dan logisch dat je boos bent geworden omdat je moest huilen. Ik hoop dat het je enigszins heeft opgelucht, en dat je die boosheid nu een beetje kwijt bent. Zie het als een bevestiging van het feit dat we allemaal onze gevoelens hebben, en soms kan een (onverwachte) 'trigger' die emoties weer tevoorschijn halen. Dus die boosheid is logisch, maar eigenlijk onterecht! Als je je er maar niet teveel in mee laat slepen, maar zo te lezen gaat dat niet gebeuren.

3 maanden is idd nog behoorlijk vers...heb me ook beseft dat ik me niet hoef te schamen dat ik hulp heb gezocht. Het is eerder iets waar je trots op moet zijn, hij nam de hulp niet aan die hij kreeg en zolang hij dat niet doet zal het ook niet beter met hem gaan.

De enige tip die ik je kan geven is zoek veel afleiding met vrienden e.d. En iets wat mijn psych zei: Het is niet erg om nog van hem te houden, dat mag best...je moet alleen accepteren dat het niet werkt...

quote:

Op maandag 14 februari 2011 16:48 schreef zwartedoos het volgende:

[..]

3 maanden is idd nog behoorlijk vers...heb me ook beseft dat ik me niet hoef te schamen dat ik hulp heb gezocht. Het is eerder iets waar je trots op moet zijn, hij nam de hulp niet aan die hij kreeg en zolang hij dat niet doet zal het ook niet beter met hem gaan.

De enige tip die ik je kan geven is zoek veel afleiding met vrienden e.d. En iets wat mijn psych zei: Het is niet erg om nog van hem te houden, dat mag best...je moet alleen accepteren dat het niet werkt...

Het is ook niet zozeer dat ik me ervoor schaam. Mijn omgeving weet ervan af, daar ben ik best wel open in. Ik besef me ook dat ik er zelf niet uit ga komen, als ik zo door blijf gaan. Wat dat betreft zie ik het wel rationeel in, maar de spreekwoordelijke 'knop' omzetten, dat kan ik niet. Ik WIL de situatie wel accepteren, maar het lukt me niet. Dat frustreert me ook behoorlijk.
Des te meer omdat de breuk voor mij uit het niets kwam vallen, en ik vooral ook niet mag denken dat het aan mij ligt. Dat heb ik inmiddels wel geaccepteerd, maar het blijft onbegrijpelijk dat deze relatie geen stand heeft kunnen houden. Dat is overigens niet alleen mijn subjectieve mening, maar ook de mening van mensen in mijn omgeving, die het 'van een afstand' kunnen bekijken.

Ik probeer afleiding te zoeken, maar dit is lastig. Het is namelijk zo dat ik een paar vrienden heb, maar die wonen op grote afstand, en hebben weinig tijd om af te spreken. De 'vrienden' die ik had, waren vooral vrienden van mijn ex. Dat contact verwatert, want ik zag ze eigenlijk alleen als we samen wat leuks gingen doen.
Wat dat betreft is het dus lastig, ik moet mijn sociale leven weer opnieuw op zien te bouwen. Het is absoluut niet zo dat ik niet sociaal ingesteld ben (ik heb ook een sociale opleiding gevolgd, helaas niet af kunnen maken), maar op het moment is het even wat lastiger. Sporten zit er niet in, op m'n werk zitten nauwelijks mensen van mijn leeftijd.
Ik hoop over een tijdje weer te kunnen gaan studeren, dat zou de kans op een beter sociaal leven wat groter maken. En natuurlijk elke kans aangrijpen om iets leuks te gaan doen. Dat doe ik dan ook, hoewel ik niet kan zeggen dat ik er echt van geniet, al probeer ik dat wel uit te stralen. Dat is ook een stukje gewenning, want 'genieten' deed ik als ik iets leuk deed met mijn ex. Nu moet ik uit gaan zonder mijn ex, met mensen waarmee ik niet echt een klik heb, en dan is het toch wat lastiger om een leuke avond te hebben, al doe je nog zo ontzettend je best.

Het heeft echt zijn tijd nodig bij mij. Er zijn veel mensen bij wie dat voor onbegrip zorgt. 'Geen hand vol, maar een land vol'. Dat is allemaal leuk en aardig, maar eerst moet dat gevoel voor mijn ex wegebben. Dat is nog veel te sterk op dit moment. Ik zie het allemaal best rationeel in, volgens mij (en dat werd ook nog eens bevestigd door een hulpverlener). Het is puur het gevoel wat mij parten speelt.
Dat 'verwijt' is mij ook al wel vaker gemaakt (overigens niet door mijn ex): Ik zou té gevoelig zijn, te lief. Mijn ex was dat echter ook (al twijfel ik daar nu wel aan), dat was op zich wel een goede match.

Misschien wel iets wat tekenend voor mijn situatie/mijn gevoel is, mijn vader kwam vorige week met de volgende uitspraak: 'Het eindigen van een relatie is niet het einde van de wereld. Voor jou is het op dit moment echter wel het einde van de wereld. Je had het ultieme geluk gevonden, en dat ben je nu verloren.'

quote:

Op maandag 14 februari 2011 17:04 schreef Mr.Myst het volgende:

[..]

Het is ook niet zozeer dat ik me ervoor schaam. Mijn omgeving weet ervan af, daar ben ik best wel open in. Ik besef me ook dat ik er zelf niet uit ga komen, als ik zo door blijf gaan. Wat dat betreft zie ik het wel rationeel in, maar de spreekwoordelijke 'knop' omzetten, dat kan ik niet. Ik WIL de situatie wel accepteren, maar het lukt me niet. Dat frustreert me ook behoorlijk.
Des te meer omdat de breuk voor mij uit het niets kwam vallen, en ik vooral ook niet mag denken dat het aan mij ligt. Dat heb ik inmiddels wel geaccepteerd, maar het blijft onbegrijpelijk dat deze relatie geen stand heeft kunnen houden. Dat is overigens niet alleen mijn subjectieve mening, maar ook de mening van mensen in mijn omgeving, die het 'van een afstand' kunnen bekijken.

Ik probeer afleiding te zoeken, maar dit is lastig. Het is namelijk zo dat ik een paar vrienden heb, maar die wonen op grote afstand, en hebben weinig tijd om af te spreken. De 'vrienden' die ik had, waren vooral vrienden van mijn ex. Dat contact verwatert, want ik zag ze eigenlijk alleen als we samen wat leuks gingen doen.
Wat dat betreft is het dus lastig, ik moet mijn sociale leven weer opnieuw op zien te bouwen. Het is absoluut niet zo dat ik niet sociaal ingesteld ben (ik heb ook een sociale opleiding gevolgd, helaas niet af kunnen maken), maar op het moment is het even wat lastiger. Sporten zit er niet in, op m'n werk zitten nauwelijks mensen van mijn leeftijd.
Ik hoop over een tijdje weer te kunnen gaan studeren, dat zou de kans op een beter sociaal leven wat groter maken. En natuurlijk elke kans aangrijpen om iets leuks te gaan doen. Dat doe ik dan ook, hoewel ik niet kan zeggen dat ik er echt van geniet, al probeer ik dat wel uit te stralen. Dat is ook een stukje gewenning, want 'genieten' deed ik als ik iets leuk deed met mijn ex. Nu moet ik uit gaan zonder mijn ex, met mensen waarmee ik niet echt een klik heb, en dan is het toch wat lastiger om een leuke avond te hebben, al doe je nog zo ontzettend je best.

Het heeft echt zijn tijd nodig bij mij. Er zijn veel mensen bij wie dat voor onbegrip zorgt. 'Geen hand vol, maar een land vol'. Dat is allemaal leuk en aardig, maar eerst moet dat gevoel voor mijn ex wegebben. Dat is nog veel te sterk op dit moment. Ik zie het allemaal best rationeel in, volgens mij (en dat werd ook nog eens bevestigd door een hulpverlener). Het is puur het gevoel wat mij parten speelt.
Dat 'verwijt' is mij ook al wel vaker gemaakt (overigens niet door mijn ex): Ik zou té gevoelig zijn, te lief. Mijn ex was dat echter ook (al twijfel ik daar nu wel aan), dat was op zich wel een goede match.

Misschien wel iets wat tekenend voor mijn situatie/mijn gevoel is, mijn vader kwam vorige week met de volgende uitspraak: 'Het eindigen van een relatie is niet het einde van de wereld. Voor jou is het op dit moment echter wel het einde van de wereld. Je had het ultieme geluk gevonden, en dat ben je nu verloren.'

dat was bij mij ook het grootste probleem, het begrijpen..ik heb me erbij neergelegd dat ik op sommige dingen nooit antwoord zal krijgen. Het maakte me kapot, het waarom..
Genieten van dingen heb ik eigenlijk pas sinds een paar weken weer terug. Ik heb veel afleiding gezocht, op stap gegaan, gelachen etc maar van binnen voelde ik me nog net zo ellendig. Toch heeft het me geholpen. Mijn zelfvertrouwen groeide weer en ik zat iig niet thuis te janken. Dat deed ik wel 's nachts als ik thuis kwam Soms ook in de kroeg, dat was helemaal erg, maar gelukkig had ik veel lieve mensen om me heen.
Ik snap dan ook dat je in een vervelende situatie zit..
En opmerkingen als geen hand vol maar een land vol schiet je niks mee op, je ziet die anderen toch niet staan..
Wel fijn dat je met je pa erover kan praten..

quote:

Op maandag 14 februari 2011 17:24 schreef zwartedoos het volgende:

[..]

dat was bij mij ook het grootste probleem, het begrijpen..ik heb me erbij neergelegd dat ik op sommige dingen nooit antwoord zal krijgen. Het maakte me kapot, het waarom..
Genieten van dingen heb ik eigenlijk pas sinds een paar weken weer terug. Ik heb veel afleiding gezocht, op stap gegaan, gelachen etc maar van binnen voelde ik me nog net zo ellendig. Toch heeft het me geholpen. Mijn zelfvertrouwen groeide weer en ik zat iig niet thuis te janken. Dat deed ik wel 's nachts als ik thuis kwam Soms ook in de kroeg, dat was helemaal erg, maar gelukkig had ik veel lieve mensen om me heen.
Ik snap dan ook dat je in een vervelende situatie zit..
En opmerkingen als geen hand vol maar een land vol schiet je niks mee op, je ziet die anderen toch niet staan..
Wel fijn dat je met je pa erover kan praten..

Inderdaad, ik besef me wel dat ik geen antwoord zal krijgen op mijn vragen. Misschien ook omdat die er simpelweg niet zijn. Er zijn echter dingen waar ik mijn vraagtekens bij zet, qua gedrag/houding en de totale omslag bij mijn ex. Het zijn dingen die ik moet accepteren, maar die ongewild toch nog steeds verwondering en onbegrip oproepen. Ik krijg dat ook maar niet uit mijn gedachten, en dat put me uit. Ik slaap al maanden nauwelijks, en dat is ook iets waar ik nu met een psych gericht aan wil gaan werken. Het accepteren/loslaten, slapen, en mijn zelfvertrouwen weer terug zien te krijgen.

Het is inderdaad fijn dat ik erover kan praten thuis, het is alleen jammer dat het me niet oplucht. Mijn ouders luisteren vooral, proberen tips te geven, proberen me wakker te schudden, maar ze staan in principe ook machteloos. Ik moet het immers zelf doen. Natuurlijk luister ik naar ieders adviezen, en ik probeer er ook echt iets mee te doen. Het is dus echt niet zo dat mensen 'tegen een muur staan te lullen', dat ik doof ben voor advies. Het is alleen lastig om er echt iets mee te doen.

Ik ben blij dat jij wel weer kan genieten van leuke dingen! Ik denk dat dat heel belangrijk is, ook in verband met het terugkrijgen van je eigenwaarde/zelfvertrouwen.
Ik ben toevallig zaterdagnacht even weggeweest. Hoewel het eigenlijk niet gezellig was (de 'klik' waarover ik sprak), heb ik er toch het beste van proberen te maken. Ik heb wel geprobeerd het gezellig te maken, lekker gek te doen, en proberen te genieten. Helaas is dat niet goed gelukt. En dan voelt het bij het thuiskomen inderdaad ongelofelijk kut.
Ik weet ook dat ik dit gewoon moet blijven doen, zoveel mogelijk afleiding proberen te zoeken, ook al geeft het nog geen voldoening. Ik kan ook thuis zielig in een hoekje gaan zitten huilen, maar daar schiet je ook niks mee op.
Het is alleen wel zo dat het op dit moment dus even moeilijk is om afleiding te vinden, maar wanneer die kans zich voordoet, grijp ik hem met beide handen aan.

Ik kan me voorstellen dat, wanneer je (te?) veel alcohol op hebt, en je ronduit klote voelt, je emoties er in de kroeg uit kunnen komen. Dat is natuurlijk absoluut niet iets wat je wil, maar als je lieve vrienden om je heen hebt, maakt dat niet uit, en hoef je je daar absoluut niet voor te schamen! En juist op zulke momenten leer je je vrienden kennen, en dat moet ook een ontzettend fijn gevoel zijn!

On the positive side: op een gegeven moment interesseren die vragen die je nog hebt je ook niks meer.

ik haat dit soort dagen.

schrale troost om te weten dat dr nieuwe vlam z'n sexleven uit alleen maar teleurstellingen bestaat

ach ja, eigen schuld domme lul, je had een mooi nieuw liefje kunnen hebben, als je je niet laat leiden door angst. kluns.

zo, das er ook weer uit.

quote:

Op maandag 14 februari 2011 16:46 schreef ex het volgende:
Hoi! Wat is Valentijnsdag toch een stomme commerciële dag niet. Moest gelijk aan jullie denken.

Hier alles prima, druk bezig met een nieuwe relatie .

Priceless met die nick.

quote:

Op maandag 14 februari 2011 21:03 schreef Neo-Mullen het volgende:
En dan op onverwachte manier toch allerlei foto's zien van haar en dr toekomstige vriend... damn dat was ff slikken

Wat is het nou? Wordt die ex van dr nou haar nieuwe lover of is dit weer zo'n verwrongen toekomstbeeld wat zich in je gedachten afspeelt? Ene moment vergaat de wereld, dan is er weer niks aan het handje, en nu is het toch serieuzer dan gedacht? Verwarrend hoor.

Begin te merken dat ik geen idee heb wat ze uitspookt, mij goed begint te doen...trots op mijzelf al meer als 2 weken niet op haar hyves gekeken...zal ook goed voor jou zijn neo...alleen zeg je wel onverwachts gezien, ja das kloten zorgen dat dat niet meer gebeurd dan!

edit

Heerlijk anti valentijn gevierd dit jaar met mijn vrienden, net als 2 jaar terug
Niks romantisch en heel veel eten!
Is veel leuker dan vorig jaar valentijn vieren..

Dat was gewoon samen in bed liggen, lief zijn en carnavallen.. Net zoals de dag erna
Ik heb hem ook niet gemist vandaag, nouja, niet erger dan op andere dagen.
Heb me vandaag prima vermaakt zonder hem, en daar word ik ook steeds beter in

Ik besef me ook dat ik niet alleen hem mis, maar gewoon iemand met wie ik alles kan delen.
Maar dat komt wel weer en tot die tijd red ik me wel!

(dit roep ik nu omdat ik weer een goede dag heb dus als ik hier weer een keer op terug kom en mezelf tegenspreek dan weten jullie dat ik een slechte dag heb, zoals eergister..)

[ Bericht 1% gewijzigd door CeeZee op 15-02-2011 00:05:54 ]

Hay jongens!

Ik wilde toch even melden dat ik me supergoed voel de laatste tijd, eigenlijk geen last meer van dipjes. En heb het idee dat dat nu ook gewoon over is. Op het moment kan ik ook heel nuchter nadenken en dat scheelt enorm!

Ik was vergeten dat het gister valentijnsdag was

Gister gewoon een nutteloze actiefilm gekeken met een vriend en zo schandalig veel gegeten dat ik nu nog vol zit

O, en haar weer verwijderen van m'n facebook heeft me echt 10x goed gedaan. Geen onverwachte berichtjes, zij kan mij niet meer aanspreken en ik kijk niet ff stiekem of ze ook op de chat zit. Ideaal.

Ik zie dat van 2 weken terug maar gewoon als een door alcohol/wiet ingegeven dipje dat niet meer zal voorkomen.

quote:

Op dinsdag 15 februari 2011 14:22 schreef Neo-Mullen het volgende:
Zo, v-day is voorbij. Nu kan ik weer rustig verder.

Wie van jullie is trouwens bezig met scharrelen? Helpt het bij jullie om daarmee over je ex te komen of heeft het andere redenen?

Define scharrelen.

Ik ben wel bezig met scharrelen ja (niet dat het lukt )
Maar de enige reden dat ik dat doe, is omdat ik mn ex jaloers wil maken (Niet dat dat zal lukken want zij had na een week al een ander en ik heb nog helemaal niks, maarja )

quote:

Op dinsdag 15 februari 2011 14:31 schreef Neo-Mullen het volgende:

[..]

Nou, one night stands en gewoon seks hebben met iemand zonder echt een gevoel daarbij te hebben van liefde.

Ja, eigenlijk te veel. De eerste 3 maanden nadat het uit was geloof ik wel 4 of 5 ONS, en nog meer nutteloos gezoen. De volgende 3 maanden daarna 2 of 3 ONS geloof ik, en wederom meer nutteloos gezoen.

Het is een fase, en geen idee of ik daar al helemaal klaar mee ben. Ik vind 't niet bijzonder, maar het is een soort van opvulling voor jezelf denk ik. Je voelt je weer even gewild.

_{Ik kan niet echt zeggen dat ik het nou zo fantastisch vond ofzo. Seks met 1 persoon waar je echt om geeft is echt veel beter. En nee, ik ben er niet 'trots' op ofzo, ik ben gewoon aardig open in dat soort dingen.}

Ik scharrel niet.

Op zich zou ik het niet erg vinden om nu met een leuke jongen te zoenen, denk dat ik dan wel makkelijker over mijn ex heen kom, maar meer dan dat echt niet. Ik heb nu ook helemaal geen behoefte aan seks (wat ik in de relatie zelf wel veel had) dus ik zie voor mij op dit moment geen reden om one night stands te hebben (ik zou er op zich wel open voor staan, maar heb het nu niet nodig).
Voor mij liggen seks en liefde denk ik nog wat dicht bij elkaar

Als ik weer verliefd ben komt die behoefte vanzelf weer terug denk ik

quote:

Op dinsdag 15 februari 2011 15:58 schreef CeeZee het volgende:
Ik scharrel niet.

Op zich zou ik het niet erg vinden om nu met een leuke jongen te zoenen, denk dat ik dan wel makkelijker over mijn ex heen kom, maar meer dan dat echt niet. Ik heb nu ook helemaal geen behoefte aan seks (wat ik in de relatie zelf wel veel had) dus ik zie voor mij op dit moment geen reden om one night stands te hebben (ik zou er op zich wel open voor staan, maar heb het nu niet nodig).
Voor mij liggen seks en liefde denk ik nog wat dicht bij elkaar

Als ik weer verliefd ben komt die behoefte vanzelf weer terug denk ik

Ongetwijfeld, maar ik denk dat het ook te maken heeft met het feit dat vrouwen de scheiding tussen seks en liefde moeilijker kunnen maken.

_{Misschien best hard, maar ik voelde niets voor de vrouwen met wie ik seks had. Maargoed, veel verwachtingen van een ONS mogen ze m.i. niet hebben...}

Jaa daar ben ik het wel mee eens, dat klopt vaak..
Hoewel ik vrouwen ken die veel erger zijn dan mannen

Ik heb persoonlijk gewoon liever seks met iemand van wie ik hou

quote:

Op dinsdag 15 februari 2011 16:43 schreef CeeZee het volgende:
Jaa daar ben ik het wel mee eens, dat klopt vaak..
Hoewel ik vrouwen ken die veel erger zijn dan mannen

Ik heb persoonlijk gewoon liever seks met iemand van wie ik hou

Daar heb je helemaal gelijk in, en dat gaf ik in het begin al aan.

Voor mij was het een beetje een soort van gevoel dat je toch nog gewild bent. Het is eigenlijk instant-gratification, maar het duurt maar even totdat je weer wakker wordt. Ach, en alcohol speelt dan ook wel een redelijk grote rol.

ONS zijn aardig betekenisloos, een beetje loos (geil) vermaak. Geef mij maar seks met iemand van wie je houdt

Ben ik het ook mee eens, ONS is maar zeer tijdelijk goed, voor je zelfvertrouwen...denk wel (te) vaak terug aan sex met mijn ex, mis dat ook best wel eingelijk ......