Originele taal- en spelfouten #50

quote:

Op donderdag 10 februari 2011 15:15 schreef DaMart het volgende:
waarom is Paulus Pietsma nog niet geintimideerd in de TV Kantine?

TS was vast geďmiteerd door iets toen hij die TT typte.

Weer een juweeltje

quote:

Op donderdag 10 februari 2011 15:15 schreef DaMart het volgende:
waarom is Paulus Pietsma nog niet geintimideerd in de TV Kantine?

TS was vast geďmiteerd door iets toen hij die TT typte.

quote:

Op donderdag 10 februari 2011 12:28 schreef Bleie het volgende:
Je had jezelf misschien beter kunnen verdedigen door te wijzen op de trend die al enkele eeuwen gaande is dat d-woorden naar w-woorden. Vroeger zei je: 'het huis daar ik woon', tegenwoordig is het 'het huis waar ik woon'. 'Dat' en 'wat' gaan ook die kant op, dus je loopt gewoon vooruit op een taalontwikkeling.

En dit is dan het antwoord op de vraag van Kees.
Je ziet iets telkens fout gedaan worden en opeens zie je tot je schrik dat je het zelf ook af en toe bent gaan doen. Fouten kunnen besmettelijk zijn.

Jonge mensen die het niet leuk vinden om achter hun een pino te krijge

quote:

Op donderdag 10 februari 2011 20:26 schreef DrDurden het volgende:
Jonge mensen die het niet leuk vinden om achter hun een pino te krijge

oke, ik snap werkelijk waar niets van die TT en van de OP nog veel minder

quote:

Op donderdag 10 februari 2011 12:28 schreef Bleie het volgende:
Nee Lord_Vetinari, hier ga je toch echt even de fout in. 'Hetgeen' heeft ofwel een ingesloten antecedent ('hetgeen ik wel snap, vind ik vervelend'), of het heeft een hele zin als antecedent ('hij vindt dat vervelend, hetgeen ik wel snap'). Hier is 'het deel' het antecedent, en daar hoort volgens de regeltjes toch echt 'dat' bij.

Ja, precies.
Ik heb ook altijd geleerd dat je het "wat" moet kunnen vervangen door "datgene wat". (Of het moet op een hele zin slaan enzovoorts, maar nu even specifiek over dat-/hetgene.)
Ongeveer zoals het hier staat:

quote:

(4) als het antecedent in het betrekkelijk voornaamwoord besloten ligt (wat kan in dit geval vervangen worden door datgene wat): Ik bevestig hierbij wat ik u reeds mondeling heb meegedeeld

quote:

Op donderdag 10 februari 2011 02:20 schreef deelnemer het volgende:

[..]



Je bent wel leuk.

Wel een ommezwaai van atheist naar een christen die flekkeloos de theologie van de kerk vertolkt.

quote:

Op donderdag 10 februari 2011 18:37 schreef Teslynd het volgende:

[..]

En dit is dan het antwoord op de vraag van Kees.
Je ziet iets telkens fout gedaan worden en opeens zie je tot je schrik dat je het zelf ook af en toe bent gaan doen. Fouten kunnen besmettelijk zijn.

Dat vermoed ik ook als een van de oorzaken. Het schijnt dat mensen grotendeels schrijven op hun visuele geheugen.
Bij weinig gebruikte woorden word ik zelf onzeker omdat ik niet meer goed kan zien hoe het woord geschreven moet worden. Het kan er raar uitzien, maar toch weet ik niet meer hoe het wel moet. Een woord als accessoires, bijvoorbeeld. Die dubbele s is logisch, want de e is kort. Maar die dubbele c? Voor een e klinkt de c als s, maar voor een medeklinker toch als k? En wat zijn de Franse regels dienaangaande?

Ik vermoed dat spellingen als flekkeloos of nieuwschierig uit dezelfde onzekerheid voortkomen. De f uit een dialect en de sch naar analogie van scheren, scharen etc..

Ik vind zelf de overtreffende trap gevolgd door ooit een van de lelijkste foute vormen in het Nederlands. Ik heb dat gebruik voorbereid zien worden vanaf pakweg de jaren 70 en opeens was er een omslagpunt (eind jaren 90, begin jaren 0) en ging iedereen het doen. Ik merk hoe ik zelf gevoelsmatig op het woord ooit begin te anticiperen als ik een overtreffende trap zie.
Niet lang geleden is er een omslagpunt geweest waarin "twee keer groter dan" gebruikt wordt in plaats van "twee keer zo groot als". Niet zozeer taalkundig fout als wel rekenkundig fout.
Ik huiver voor de dag dat ik het zelf zo ga doen.

Je accessoire brengt me op het halfvergeten dameswoord (opzoeken!) necessaire.
Dus lettergreep ces met daarvoor de ac (denk aan acquisitie) of de ne (het oorspronkelijke franse woord is nécessaire). Volgens mij is accessoire een van die woorden die zowel zus als zo uitgeproken mogen worden. In dit geval zowel aksesswares als assesswares. De acce dus als akse in acceptgirokaart. Of zeg jij asseptgirokaart?

Flekkeloos en groffe en swa worden fonetisch geschreven omdat het taalonderwijs zo slordig geworden is. Spellen matig en uitspraak matig. Als je dat niet meteen op de basisschool leert, hoe schrijf je dan later? De eerste jaren waarin je het moeizaam geleerde lezen leert toepassen, zit je met de ene rooie kop na de andere, omdat je dan ziet hoe woorden blijkbaar geschreven čn uitgesproken moeten worden. Je gebruikte blijkbaar gęnante kinderwoorden.

Overigens staat op de leesplank van "aap noot mies" nog bok met een horizontaal streepje boven de o. Mijn zus maakte daar een keer een opmerking over en toen wist het weer. Er waren inderdaad klasgenoten die dat met een korte ň (beetje engels klinkend) uitspraken, zoals ik nog heel vage herinneringen heb aan bakker met anderhalve k uit moeten spreken. Kijk, dat vroeger mijn moeder sommige woorden anders uitsprak, was natuurlijk wat anders. Moeders waren hopeloos ouderwets en ze praatten nog met resten dialect.

De overtreffende trap die al bij voorbaat met meest gevormd wordt, kan ook zo storend zijn. Het ziet er vaak enigszins hysterisch uit.

quote:

Op vrijdag 11 februari 2011 21:04 schreef Treinhomo het volgende:

[..]

Die komt wel heel erg rechtstreeks uit het Engels... "I am considering"

Met "ik ben overwegende" had het nog gekund, al is dat wel ouderwets. Maar denk bijvoorbeeld aan "ik ben zoekende".

Hm, ik zou zelf nooit zeggen "Ik ben lopende gekomen" of "Ik ben denkende..", maar in beide gevallen zonder -e. Maar goed, dat is persoonlijke voorkeur denk ik.

quote:

Op vrijdag 11 februari 2011 21:11 schreef El_Liberaliste het volgende:
Veel mensen zij van nature nogal conservatief ('vroeger was alles beter'). Ik ook behoorlijk. De muziek en series uit je jeugd vind je 20 jaar later nog steeds het beste, etc. Oude goede dingen die verdwijnen zijn vervelend. En wanneer zoiets terugkomt, ben je weer helemaal blij
Anyway, progressieve types zeggen vaak dat je vooruit moet gaan enzo, dat dingen veranderen en dat je daaraan moet meedoen of ervan moet profiteren. En hoewel ik qua nature juist heel conservatief ben, hebben ze wel gelijk.
Kijk bijvoorbeeld naar types van rond de 50-60 (pre-bejaarden) die geen zin hebben om mee te gaan met moderne innovaties zoals internet, mobiele telefonie etc. Dat werkt natuurlijk uiteindelijk in je eigen nadeel. Ik merk dat op mijn opleiding (iets met reclame enzo) iedereen altijd het eerste overal bij is. Zo waren ze er 3 jaar geleden al aan het twitteren, wat toen nog iedereen van buitenaf verafschuwde, inclusief mezelf. Nu nog steeds, maar ondertussen merk je dat je als jonge ondernemer / netwerkgeneratie-figuur niet meer zonder kunt. Ja je kunt wel zonder, maar dan snij je jezelf in je handen.

(...)

Geef hem een vinger...

quote:

Op vrijdag 11 februari 2011 22:24 schreef Teslynd het volgende:
Met "ik ben overwegende" had het nog gekund, al is dat wel ouderwets. Maar denk bijvoorbeeld aan "ik ben zoekende".

Voor mijn gevoel kan "ik ben overwegend" niet en "ik ben zoekend" wel.
Ik weet niet waarom, maar het heeft iets te maken met het aspect van voortduring dat in het tegenwoordig deelwoord zit.
In het werkwoord overwegen zit dat van zichzelf al, geloof ik. "Ik ben overwegend" voelt aan als dubbel.
Is er een taalkundige in de zaal die dit kan bevestigen of ontkennen?

quote:

Op vrijdag 11 februari 2011 22:27 schreef Pandora73 het volgende:
Hm, ik zou zelf nooit zeggen "Ik ben lopende gekomen" of "Ik ben denkende..", maar in beide gevallen zonder -e. Maar goed, dat is persoonlijke voorkeur denk ik.

In het eerste geval zonder -e, in het tweede geval met -e.
Waarom weet ik niet.
Ik ben gekomen terwijl/doordat ik liep.
Ik ben bezig met denken.

Ik ben bezig met zoeken: Ik ben zoekende.
Ik ben bezig met overwegen: Ik ben overwegende Ik overweeg

In elk geval in bepaalde zinsvormen zoals "overwegende dat zus en zo, " en "denkende dat".

quote:

Op zaterdag 12 februari 2011 02:36 schreef Teslynd het volgende:
In elk geval in bepaalde zinsvormen zoals "overwegende dat zus en zo, " en "denkende dat".

Zoals gebruikelijk in gerechtelijke uitspraken en wettelijke formuleringen..

quote:

Op vrijdag 11 februari 2011 23:32 schreef Mempex0 het volgende:

[..]

Ten eerste is dat kind 9 dus die zijn dol op zoetigheid
Ten tweede leed ze aan diabetici dus dat maakt het dubbel zo moeilijk voor haar.

Die zijn ook erg vervelend...