W&T Wetenschap & Technologie
Een plek om te discussiëren over wetenschappelijke onderwerpen, wetenschappelijke problemen, technologische projecten en grootse uitvindingen.
08-08-2012
Keniaans fossiel werpt nieuw licht op vroege menselijke evolutie
Fossielen gevonden in Kenia lijken te bevestigen dat er zo'n twee miljoen jaar geleden twee andere soorten van ons geslacht Homo naast de Homo erectus, onze directe voorouder, leefden.
Foto: AFP
Dat schrijven onderzoekers van het Koobi Fora Research Project (KFRP) onder leiding van Maeve Leakey en Fred Spoor deze week in het tijdschrift Nature.
Onder de tussen 2007 en 2009 opgegraven fossielen ten oosten van het Keniaanse Turkana-meer bevinden zich een deel van de schedel, een zeer complete onderkaak en een deel van een andere onderkaak.
Seksuele verschillen
De fossielen ondersteunen daarmee de hypothesen rond een veertig jaar geleden gevonden schedel. In 1972 ontdekte het KFRP een fossiel dat bekend staat onder de naam KNM-ER 1470 en mogelijk een andere soort zou zijn, de Homo rudolfensis. De schedel onderscheidt zich door een grote herseninhoud en een lang, plat gezicht.
Deze ontdekking zorgde voor een langlopend debat over hoeveel verschillende soorten Homo er naast de H. erectus leefden tijdens het Pleistoceen. De ongewone vorm van 1470's schedel werd door sommige wetenschappers aan seksuele verschillen, natuurlijke variaties of ziektes toegeschreven en schaarden hem onder de H. habilis. Anderen zagen er toch een aparte soort in.
Twee redenen lagen ten grondslag aan het langdurige dispuut. Ten eerste was de vergelijking met andere fossielen lastig, omdat er geen tanden of onderkaak meer bij de overblijfselen van 1470 zaten. Daarnaast bestonden er geen andere fossiele schedels die een dergelijk plat en lang gezicht hadden zoals 1470, waardoor de representativiteit van de schedel in twijfel werd getrokken. De nieuwe fossielen lossen beide problemen op.
Vindplaats
De vindplaats van de fossielen ligt binnen een straal van tien kilometer van 1470's locatie en ze zijn tussen de 1,78 en 1,95 miljoen jaar oud.
"Gecombineerd laten de drie nieuwe fossielen veel duidelijker zien hoe 1470 eruit zag," legt Spoor uit. "Hieruit volgt dat er twee soorten vroege Homo naast H. erectus leefden. De nieuwe fossielen helpen bij het ontrafelen van hoe onze tak van menselijke evolutie bijna twee miljoen jaar geleden eerst ontstond en tot bloei kwam."
Goede reconstructie
De fossiele schedel heeft een goed bewaarde bovenkaak met daarin nog vrijwel alle kiezen, waardoor er voor het eerst een goede reconstructie van 1470 te maken is. Een van de onderkaken is extra bijzonder omdat het de meest complete onderkaak betreft van een vroege Homo.
De fossielen zijn nog niet ingedeeld bij een specifieke soort, zoals de H. habilis of H. rudolfensis. De schrijvers van de paper vonden het nog te vroeg om hier een besluit over te nemen.
(nu.nl)
Keniaans fossiel werpt nieuw licht op vroege menselijke evolutie
Fossielen gevonden in Kenia lijken te bevestigen dat er zo'n twee miljoen jaar geleden twee andere soorten van ons geslacht Homo naast de Homo erectus, onze directe voorouder, leefden.
Foto: AFP
Dat schrijven onderzoekers van het Koobi Fora Research Project (KFRP) onder leiding van Maeve Leakey en Fred Spoor deze week in het tijdschrift Nature.
Onder de tussen 2007 en 2009 opgegraven fossielen ten oosten van het Keniaanse Turkana-meer bevinden zich een deel van de schedel, een zeer complete onderkaak en een deel van een andere onderkaak.
Seksuele verschillen
De fossielen ondersteunen daarmee de hypothesen rond een veertig jaar geleden gevonden schedel. In 1972 ontdekte het KFRP een fossiel dat bekend staat onder de naam KNM-ER 1470 en mogelijk een andere soort zou zijn, de Homo rudolfensis. De schedel onderscheidt zich door een grote herseninhoud en een lang, plat gezicht.
Deze ontdekking zorgde voor een langlopend debat over hoeveel verschillende soorten Homo er naast de H. erectus leefden tijdens het Pleistoceen. De ongewone vorm van 1470's schedel werd door sommige wetenschappers aan seksuele verschillen, natuurlijke variaties of ziektes toegeschreven en schaarden hem onder de H. habilis. Anderen zagen er toch een aparte soort in.
Twee redenen lagen ten grondslag aan het langdurige dispuut. Ten eerste was de vergelijking met andere fossielen lastig, omdat er geen tanden of onderkaak meer bij de overblijfselen van 1470 zaten. Daarnaast bestonden er geen andere fossiele schedels die een dergelijk plat en lang gezicht hadden zoals 1470, waardoor de representativiteit van de schedel in twijfel werd getrokken. De nieuwe fossielen lossen beide problemen op.
Vindplaats
De vindplaats van de fossielen ligt binnen een straal van tien kilometer van 1470's locatie en ze zijn tussen de 1,78 en 1,95 miljoen jaar oud.
"Gecombineerd laten de drie nieuwe fossielen veel duidelijker zien hoe 1470 eruit zag," legt Spoor uit. "Hieruit volgt dat er twee soorten vroege Homo naast H. erectus leefden. De nieuwe fossielen helpen bij het ontrafelen van hoe onze tak van menselijke evolutie bijna twee miljoen jaar geleden eerst ontstond en tot bloei kwam."
Goede reconstructie
De fossiele schedel heeft een goed bewaarde bovenkaak met daarin nog vrijwel alle kiezen, waardoor er voor het eerst een goede reconstructie van 1470 te maken is. Een van de onderkaken is extra bijzonder omdat het de meest complete onderkaak betreft van een vroege Homo.
De fossielen zijn nog niet ingedeeld bij een specifieke soort, zoals de H. habilis of H. rudolfensis. De schrijvers van de paper vonden het nog te vroeg om hier een besluit over te nemen.
(nu.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
13-08-2012
Evolutie waar je bij staat
DNA in boomtop wijkt sterk af van dat in de wortels
Bomen evolueren terwijl ze groeien. De genetische verschillen tussen het topje en de wortels zijn verrassend groot, meldden evolutiebiologen Ken Paige en Brett Olds (University of Illinois) onlangs tijdens het jaarcongres van de Ecological Society of America.
De onderzoekers bestudeerden het DNA van de ‘black cottonwood tree’, Populus trichocarpa. Deze populierensoort kan 200 jaar oud worden en heeft als bijzonderheid dat hij zichzelf kan klonen: uit uitlopers van de wortels groeien weer nieuwe bomen.
Het was in 2006 tevens de eerste boomsoort waarvan het volledige genoom werd gepubliceerd. Maar achteraf is het de vraag hoe representatief dat genoom was.
Olds heeft namelijk DNA van de verste uitlopers, de onderste takken en de wortels van een elftal bomen vergeleken, waarbij hij telkens ook nog de moederboom en een van haar klonen vergeleek. Iets dat een paar jaar geleden nog onbetaalbaar zou zijn geweest, maar met de nieuwste sequencingtechnologie ineens een routineklusje is geworden.
Resultaat: ten eerste 188.406 mutaties die in dat genoom uit 2006 niet zijn terug te vinden. En moeder- en kloonbomen met toppen die genetisch meer op elkaar lijken dan op hun eigen wortels.
De mutaties zitten vooral in genen die te maken hebben met essentiële functies zoals celdood, metabolisme en immuunrespons. Olds vermoedt dat schadelijke mutaties in zulke genen er gewoon uit evolueren terwijl de boom doorgroeit.
Het betekent tevens dat het een beetje naief is om één blaadje te sequensen en dan te denken dat je het genoom van de hele boom in handen hebt.
bron: news@nature
(c2w.nl)
Evolutie waar je bij staat
DNA in boomtop wijkt sterk af van dat in de wortels
Bomen evolueren terwijl ze groeien. De genetische verschillen tussen het topje en de wortels zijn verrassend groot, meldden evolutiebiologen Ken Paige en Brett Olds (University of Illinois) onlangs tijdens het jaarcongres van de Ecological Society of America.
De onderzoekers bestudeerden het DNA van de ‘black cottonwood tree’, Populus trichocarpa. Deze populierensoort kan 200 jaar oud worden en heeft als bijzonderheid dat hij zichzelf kan klonen: uit uitlopers van de wortels groeien weer nieuwe bomen.
Het was in 2006 tevens de eerste boomsoort waarvan het volledige genoom werd gepubliceerd. Maar achteraf is het de vraag hoe representatief dat genoom was.
Olds heeft namelijk DNA van de verste uitlopers, de onderste takken en de wortels van een elftal bomen vergeleken, waarbij hij telkens ook nog de moederboom en een van haar klonen vergeleek. Iets dat een paar jaar geleden nog onbetaalbaar zou zijn geweest, maar met de nieuwste sequencingtechnologie ineens een routineklusje is geworden.
Resultaat: ten eerste 188.406 mutaties die in dat genoom uit 2006 niet zijn terug te vinden. En moeder- en kloonbomen met toppen die genetisch meer op elkaar lijken dan op hun eigen wortels.
De mutaties zitten vooral in genen die te maken hebben met essentiële functies zoals celdood, metabolisme en immuunrespons. Olds vermoedt dat schadelijke mutaties in zulke genen er gewoon uit evolueren terwijl de boom doorgroeit.
Het betekent tevens dat het een beetje naief is om één blaadje te sequensen en dan te denken dat je het genoom van de hele boom in handen hebt.
bron: news@nature
(c2w.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
http://www.bbc.co.uk/news/science-environment-19250778
Neanderthal breeding idea doubted
Similarities between the DNA of modern people and Neanderthals are more likely to have arisen from shared ancestry than interbreeding, a study reports.
Neanderthal breeding idea doubted
Similarities between the DNA of modern people and Neanderthals are more likely to have arisen from shared ancestry than interbreeding, a study reports.
Niet meer aanwezig in dit forum.
Dan zou ik geneigd zijn te denken aan een mechanisme dat die veranderingen in DNA aanstuurt, als in de toppen dezelfde mutaties voorkomen. Een soort lokale genexpressie maar dan ingrijpender.quote:En moeder- en kloonbomen met toppen die genetisch meer op elkaar lijken dan op hun eigen wortels.
Ooit schreef oh-oh het volgende:Management en beleid en zo, dat kan elke debiel leren.
Die viel mij ook al op.
Vraagje: lijken de wortels van moeder en dochter ook meer op elkaar (zou je wel verwachten gezien de wijze van klonen) dan de wortels op de toppen (van zichzelf natuurlijk).
Dan krijg je dus dat de wortels en toppen van moeders en dochters op elkaar lijken, maar de wortels en toppen van dezelfde plant niet.
Levert geen evolutie op, want moeders en dochters zijn (vrijwel) gelijk aan elkaar. Behalve dan als de toppen afbreken, op de grond vallen en verder groeien. Wel een leuk mechanisme dan!
Vraagje: lijken de wortels van moeder en dochter ook meer op elkaar (zou je wel verwachten gezien de wijze van klonen) dan de wortels op de toppen (van zichzelf natuurlijk).
Dan krijg je dus dat de wortels en toppen van moeders en dochters op elkaar lijken, maar de wortels en toppen van dezelfde plant niet.
Levert geen evolutie op, want moeders en dochters zijn (vrijwel) gelijk aan elkaar. Behalve dan als de toppen afbreken, op de grond vallen en verder groeien. Wel een leuk mechanisme dan!
Onderschat nooit de kracht van domme mensen in grote groepen!
Der Irrsinn ist bei Einzelnen etwas Seltenes - aber bei Gruppen, Parteien, Völkern, Zeiten die Regel. (Friedrich Nietzsche)
Der Irrsinn ist bei Einzelnen etwas Seltenes - aber bei Gruppen, Parteien, Völkern, Zeiten die Regel. (Friedrich Nietzsche)
14-08-2012
Nieuw studie trekt seks tussen Neanderthaler en moderne mens in twijfel
Een nieuw onderzoek trekt de theorie dat onze voorouders en Neanderthalers seks hadden sterk in twijfel. De onderzoekers laten zien dat het genetisch materiaal van Neanderthalers dat in moderne mensen is teruggevonden niet het resultaat hoeft te zijn van seks tussen de twee soorten.
Enkele jaren geleden concludeerden onderzoekers dat ongeveer één tot vier procent van het DNA van moderne mensen (dat zijn wij dus) afkomstig is van Neanderthalers. Ze baseerden die conclusie op een grootscheeps onderzoek. Ze bestudeerden het DNA van mensen wereldwijd en vergeleken het met DNA van Neanderthalers. Zo ontdekten ze dat alle mensen (behalve Afrikanen) een stukje van het Neanderthaler DNA in zich dragen. Dat Afrikanen geen stukje Neanderthaler bij zich droegen, zou komen doordat moderne mensen en Neanderthalers zich pas met elkaar mengden nadat beide soorten Afrika hadden verlaten.
Toch niet waterdicht?
Het onderzoek leek waterdicht. Met het DNA dat tegenwoordig in moderne mensen wordt teruggevonden als het belangrijkste bewijs. Maar is dat bewijs wel echt zo overtuigend? Onderzoekers van de universiteit van Cambridge trekken dat in het blad Proceedings of the National Academy of Sciences in twijfel. Ze laten zien dat de één tot vier procent van de genen die we met Neanderthalers delen ook op een andere manier verklaard kunnen worden.
Gezamenlijke voorouder
De onderzoekers wijzen erop dat de Neanderthaler en de moderne mens ooit een voorouder deelden. Het DNA dat Neanderthalers en moderne mensen delen, kan toegeschreven worden aan die gezamenlijke voorouder. Niet seks, maar de voorouder die de twee soorten ooit deelden, zou verklaren waarom ons DNA enkele overeenkomsten vertoont met het DNA van Neanderthalers.
Het verhaal
De voorouder van de Neanderthaler en moderne mens leefde zo’n 500.000 jaar geleden in Afrika en Europa. Zo’n 350.000 tot 300.000 jaar geleden scheidden de voorouders in Europa en Afrika zich van elkaar. Ze hadden niet langer contact en de Afrikaanse tak evolueerde zich tot de moderne mens. De Europese tak tot de Neanderthaler. De moderne mensen die in het noorden van Afrika woonden, bevonden zich dichter bij Europa en zouden ook meer van het DNA dat ze (via hun gedeelde voorouder) nog met de Neanderthaler deelden, behouden hebben dan de familieleden die zuidelijker woonden. Later waren het deze mensen die Europa (met een aantal genen van hun voorouder, die ze deelden met de Neanderthaler) binnentrokken. Dat verklaart waarom moderne mensen (behalve Afrikanen) een stukje DNA delen met de Neanderthaler, zonder dat ze daarvoor seks hoeven te hebben gehad.
De onderzoekers benadrukken dat ze niet willen beweren dat Neanderthalers en moderne mensen nooit seks hadden. “Ons onderzoek laat duidelijk zien dat de patronen die we momenteel in het genoom van de Neanderthaler zien niet uitzonderlijk zijn en in lijn zijn met wat we zouden verwachten als de twee soorten nooit met elkaar vermengd zijn,” vertelt onderzoeker Andrea Manica. “Dus als er al een vermenging plaatsvond – het is moeilijk om overtuigend te bewijzen dat dat nooit gebeurde – dan zou dit minimaal zijn en veel minder vaak gebeurd zijn dan mensen nu beweren.”
(scientias.nl)
Nieuw studie trekt seks tussen Neanderthaler en moderne mens in twijfel
Een nieuw onderzoek trekt de theorie dat onze voorouders en Neanderthalers seks hadden sterk in twijfel. De onderzoekers laten zien dat het genetisch materiaal van Neanderthalers dat in moderne mensen is teruggevonden niet het resultaat hoeft te zijn van seks tussen de twee soorten.
Enkele jaren geleden concludeerden onderzoekers dat ongeveer één tot vier procent van het DNA van moderne mensen (dat zijn wij dus) afkomstig is van Neanderthalers. Ze baseerden die conclusie op een grootscheeps onderzoek. Ze bestudeerden het DNA van mensen wereldwijd en vergeleken het met DNA van Neanderthalers. Zo ontdekten ze dat alle mensen (behalve Afrikanen) een stukje van het Neanderthaler DNA in zich dragen. Dat Afrikanen geen stukje Neanderthaler bij zich droegen, zou komen doordat moderne mensen en Neanderthalers zich pas met elkaar mengden nadat beide soorten Afrika hadden verlaten.
Toch niet waterdicht?
Het onderzoek leek waterdicht. Met het DNA dat tegenwoordig in moderne mensen wordt teruggevonden als het belangrijkste bewijs. Maar is dat bewijs wel echt zo overtuigend? Onderzoekers van de universiteit van Cambridge trekken dat in het blad Proceedings of the National Academy of Sciences in twijfel. Ze laten zien dat de één tot vier procent van de genen die we met Neanderthalers delen ook op een andere manier verklaard kunnen worden.
Gezamenlijke voorouder
De onderzoekers wijzen erop dat de Neanderthaler en de moderne mens ooit een voorouder deelden. Het DNA dat Neanderthalers en moderne mensen delen, kan toegeschreven worden aan die gezamenlijke voorouder. Niet seks, maar de voorouder die de twee soorten ooit deelden, zou verklaren waarom ons DNA enkele overeenkomsten vertoont met het DNA van Neanderthalers.
Het verhaal
De voorouder van de Neanderthaler en moderne mens leefde zo’n 500.000 jaar geleden in Afrika en Europa. Zo’n 350.000 tot 300.000 jaar geleden scheidden de voorouders in Europa en Afrika zich van elkaar. Ze hadden niet langer contact en de Afrikaanse tak evolueerde zich tot de moderne mens. De Europese tak tot de Neanderthaler. De moderne mensen die in het noorden van Afrika woonden, bevonden zich dichter bij Europa en zouden ook meer van het DNA dat ze (via hun gedeelde voorouder) nog met de Neanderthaler deelden, behouden hebben dan de familieleden die zuidelijker woonden. Later waren het deze mensen die Europa (met een aantal genen van hun voorouder, die ze deelden met de Neanderthaler) binnentrokken. Dat verklaart waarom moderne mensen (behalve Afrikanen) een stukje DNA delen met de Neanderthaler, zonder dat ze daarvoor seks hoeven te hebben gehad.
De onderzoekers benadrukken dat ze niet willen beweren dat Neanderthalers en moderne mensen nooit seks hadden. “Ons onderzoek laat duidelijk zien dat de patronen die we momenteel in het genoom van de Neanderthaler zien niet uitzonderlijk zijn en in lijn zijn met wat we zouden verwachten als de twee soorten nooit met elkaar vermengd zijn,” vertelt onderzoeker Andrea Manica. “Dus als er al een vermenging plaatsvond – het is moeilijk om overtuigend te bewijzen dat dat nooit gebeurde – dan zou dit minimaal zijn en veel minder vaak gebeurd zijn dan mensen nu beweren.”
(scientias.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
Veel van de conclusies van dit soort onderzoek zijn niet gebaseerd op waarnemingen, maar op veronderstellingen en extrapolaties. Ik geef een voorbeeld, deels uit frustratie, deels uit verveling en deels om te illustreren hoe subtiel het kan zijn.
Vraag: Hoe zwaar is het hoofd van een kennis die met mij aan de bar van een kroeg zit? Hoe zwaar is de borst van een bekend fotomodel? Hoe zwaar is de arm van een schoolmeisje? Vragen van respectievelijk iemand die die gast erg dom vond, een fan van het model en het schoolmeisje zelf in de JeugdWetenschapsquiz.
Wij, allen academisch geschoold, kwamen er niet uit hoe je dat probleem op kon lossen zonder het lichaamsdeel af te hakken. Punt is, dat het ergens aan vast zit en de zwaartekracht dus via dat bevestigingspunt uitgesmeerd wordt over de rest van het lichaam. Maar ja, een hoofd, een borst of een arm afhakken vinden de meeste mensen geen aanvaardbare optie.
Toen de jeugdwetenschapsquiz op tv kwam, zat ik op het puntje van mijn stoel. Maar ik zakte al snel terug. De oplossing werd gesuggereerd als volgt. Het meisje stak haar arm in het water van een cilinder die tot de rand gevuld was met water. Het volume van het uitstromende water werd gemeten.
Vervolgens werd een varkenspoot met een bekend gewicht in een volle cilinder water gedaan en werd het water opgevangen.
Uit de verhouding tussen de massa van de varkenspoot en het volume van het uitgestroomde water werd de dichtheid van de varkenspoot berekend. Vervolgens werd via het volume water dat de meisjesarm verdreef, het gewicht van die arm berekend.
Het moge duidelijk zijn dat de wens van het meisje: meten wat het gewicht van haar arm is, niet vervuld is.
En de aanname die aan de berekening ten grondslag ligt, is ook nog erg discutabel. Die is namelijk, dat de dichtheid van een levende arm van een jong menselijk meisje gelijk is aan de dode, uitgebloede poot van een varken.
Dus in de eerste plaats werd ten onrechte gesuggereerd dat het gewicht gemeten werd.
En ten tweede werd tijdens de berekening uitgegaan van ongeteste en dus discutabele aannames.
Ik vond het een doodzonde om middelbare scholieren op deze manier te misleiden.
Jaren later sprak ik de uitlegger, maar hij woof mijn bezwaar weg.
Dit soort misverstanden treden al te vaak op. Dus bij dit soort extrapolaties heb ik altijd mijn voorbehoud.
Vraag: Hoe zwaar is het hoofd van een kennis die met mij aan de bar van een kroeg zit? Hoe zwaar is de borst van een bekend fotomodel? Hoe zwaar is de arm van een schoolmeisje? Vragen van respectievelijk iemand die die gast erg dom vond, een fan van het model en het schoolmeisje zelf in de JeugdWetenschapsquiz.
Wij, allen academisch geschoold, kwamen er niet uit hoe je dat probleem op kon lossen zonder het lichaamsdeel af te hakken. Punt is, dat het ergens aan vast zit en de zwaartekracht dus via dat bevestigingspunt uitgesmeerd wordt over de rest van het lichaam. Maar ja, een hoofd, een borst of een arm afhakken vinden de meeste mensen geen aanvaardbare optie.
Toen de jeugdwetenschapsquiz op tv kwam, zat ik op het puntje van mijn stoel. Maar ik zakte al snel terug. De oplossing werd gesuggereerd als volgt. Het meisje stak haar arm in het water van een cilinder die tot de rand gevuld was met water. Het volume van het uitstromende water werd gemeten.
Vervolgens werd een varkenspoot met een bekend gewicht in een volle cilinder water gedaan en werd het water opgevangen.
Uit de verhouding tussen de massa van de varkenspoot en het volume van het uitgestroomde water werd de dichtheid van de varkenspoot berekend. Vervolgens werd via het volume water dat de meisjesarm verdreef, het gewicht van die arm berekend.
Het moge duidelijk zijn dat de wens van het meisje: meten wat het gewicht van haar arm is, niet vervuld is.
En de aanname die aan de berekening ten grondslag ligt, is ook nog erg discutabel. Die is namelijk, dat de dichtheid van een levende arm van een jong menselijk meisje gelijk is aan de dode, uitgebloede poot van een varken.
Dus in de eerste plaats werd ten onrechte gesuggereerd dat het gewicht gemeten werd.
En ten tweede werd tijdens de berekening uitgegaan van ongeteste en dus discutabele aannames.
Ik vond het een doodzonde om middelbare scholieren op deze manier te misleiden.
Jaren later sprak ik de uitlegger, maar hij woof mijn bezwaar weg.
Dit soort misverstanden treden al te vaak op. Dus bij dit soort extrapolaties heb ik altijd mijn voorbehoud.
Onderschat nooit de kracht van domme mensen in grote groepen!
Der Irrsinn ist bei Einzelnen etwas Seltenes - aber bei Gruppen, Parteien, Völkern, Zeiten die Regel. (Friedrich Nietzsche)
Der Irrsinn ist bei Einzelnen etwas Seltenes - aber bei Gruppen, Parteien, Völkern, Zeiten die Regel. (Friedrich Nietzsche)
20-08-2012
Is dit de oorzaak van onze intelligentie?
Je ooit al afgevraagd hoe het eigenlijk komt dat de mens het intelligentste wezen op de aardbol is? Wetenschappers aan de universiteit van Colorado claimen het antwoord te weten. Een piepklein deeltje van een proteďne, genaamd DUF1220, zou de oorzaak zijn van onze goed ontwikkeld brein.
De snelle en ingrijpende evolutie van onze hersenen laat wetenschappers al decennialang verbijsterd achter, maar nu zou het antwoord open en bloot op tafel liggen. "DUF1220 is de sleutel tot de grootte en complexiteit van onze hersenen", stelt professor James Silka.
Intelligentie
Het menselijk brein vandaag is maar liefst drie keer groter dan dat ten tijde van de mensapen. Ook in verhouding tot de lichaamsgrootte palmen onze hersenen nu een veel groter volume in. De hersenschors, fundamenteel voor analyse en interpratie, is bovendien veel beter ontwikkeld en bevat een hogere concentratie aan neuronen. Maar, hoe is het gebeurd?
DUF1220
"Dit onderzoek toont aan dat we de evolutionaire groei van het menselijke brein te danken hebben aan een specifieke unit binnen een proteďne, wat we een eiwitdomein noemen. Meer dan bij eender welk ander ras, zijn ze het talrijkst aanwezig in de mens", verklaart Silka.
In het menselijk DNA zitten meer dan 270 kopieën van DUF1220 gecodeerd. Ter vergelijking: chimpansees hebben 125 exemplaren, gorilla's 99 en muizen slechts eentje. "De rode draad doorheen het onderzoek werd snel duidelijk. Hoe meer kopieën van DUF1220, hoe groter het brein, zowel binnen het menselijk ras als bij verschillende andere diersoorten", klinkt het.
Afwijkingen
Verder werd het eiwitdomein ook gekoppeld aan micro- en macrocefalie, afwijkingen waarbij de hersenen respectievelijk te klein en te groot zijn. "Deze ontdekking opent heel wat nieuwe deuren. Zo kan de kennis worden toegepast bij de diagnose van ziekten die gelinkt zijn aan hersengrootte. In een breder kader brengt het een nieuwe manier aan het licht om het menselijk brein te bestuderen", besluit professor Silka.
(HLN)
Is dit de oorzaak van onze intelligentie?
Je ooit al afgevraagd hoe het eigenlijk komt dat de mens het intelligentste wezen op de aardbol is? Wetenschappers aan de universiteit van Colorado claimen het antwoord te weten. Een piepklein deeltje van een proteďne, genaamd DUF1220, zou de oorzaak zijn van onze goed ontwikkeld brein.
De snelle en ingrijpende evolutie van onze hersenen laat wetenschappers al decennialang verbijsterd achter, maar nu zou het antwoord open en bloot op tafel liggen. "DUF1220 is de sleutel tot de grootte en complexiteit van onze hersenen", stelt professor James Silka.
Intelligentie
Het menselijk brein vandaag is maar liefst drie keer groter dan dat ten tijde van de mensapen. Ook in verhouding tot de lichaamsgrootte palmen onze hersenen nu een veel groter volume in. De hersenschors, fundamenteel voor analyse en interpratie, is bovendien veel beter ontwikkeld en bevat een hogere concentratie aan neuronen. Maar, hoe is het gebeurd?
DUF1220
"Dit onderzoek toont aan dat we de evolutionaire groei van het menselijke brein te danken hebben aan een specifieke unit binnen een proteďne, wat we een eiwitdomein noemen. Meer dan bij eender welk ander ras, zijn ze het talrijkst aanwezig in de mens", verklaart Silka.
In het menselijk DNA zitten meer dan 270 kopieën van DUF1220 gecodeerd. Ter vergelijking: chimpansees hebben 125 exemplaren, gorilla's 99 en muizen slechts eentje. "De rode draad doorheen het onderzoek werd snel duidelijk. Hoe meer kopieën van DUF1220, hoe groter het brein, zowel binnen het menselijk ras als bij verschillende andere diersoorten", klinkt het.
Afwijkingen
Verder werd het eiwitdomein ook gekoppeld aan micro- en macrocefalie, afwijkingen waarbij de hersenen respectievelijk te klein en te groot zijn. "Deze ontdekking opent heel wat nieuwe deuren. Zo kan de kennis worden toegepast bij de diagnose van ziekten die gelinkt zijn aan hersengrootte. In een breder kader brengt het een nieuwe manier aan het licht om het menselijk brein te bestuderen", besluit professor Silka.
(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
21-08-2012
Oudste resten van moderne mens ontdekt in zuidoost Azië
Wetenschappers hebben in het noorden van Laos een schedel teruggevonden die zeker 63.000 jaar oud is. Dat betekent dat moderne mensen hier zo’n 20.000 jaar eerder dan gedacht al vertoefden.
“Het is een bijzonder oud fossiel van de moderne mens en het is ook een bijzonder oud fossiel voor deze regio,” legt onderzoeker Laura Shackelford uit. “Er zijn andere fossielen van moderne mensen gevonden in China of het zuidoosten van Azië die wellicht net zo oud zijn, maar deze zijn of niet goed te dateren of ze vertonen geen overduidelijke kenmerken van moderne mensen. Deze schedel is goed te dateren en vertoont heel duidelijke kenmerken van moderne mensen.”
Uit Afrika
De schedel kan ons mogelijk vertellen hoe onze verre voorouders vanuit Afrika reisden. Sommige onderzoekers stellen dat ze de kust volgden en richting het zuiden trokken: naar de Aziatische eilanden en Australië. Maar de vondst van deze schedel wijst erop dat het verhaal een stuk ingewikkelder was. Er waren ook moderne mensen die naar het noorden trokken. “Gezien de leeftijd van de schedel kunnen fossielen in deze regio directe voorouders zijn geweest van de eerste migranten die naar Australië trokken, maar het is ook mogelijk dat het vasteland in het zuidoosten van Azië een soort kruispunt was vanwaar moderne mensen in verschillende richtingen migreerden.” Eén ding staat na de ontdekking van deze schedel wel vast: moderne mensen trokken veel sneller dan gedacht uit Afrika weg en eenmaal in Azië aangekomen waren ze niet bang om landschappen die ze eerder vreemd waren, te verkennen.
Verschillende resten van de moderne mens die 63.000 jaar geleden in dit deel van Azië leefde. Foto: F. Demeter.
Eerste bewijs
De vondst onderschrijft ook eerdere genetische studies, zo meldt het blad Proceedings of the National Academy of Sciences. Hieruit bleek dat mensen zo’n 60.000 jaar geleden al in dit deel van de wereld moesten wonen. “Dit is het eerste gefossiliseerde bewijs daarvoor.”
De schedel werd gevonden in een grot. Naast de stoffelijke resten hebben de onderzoekers geen andere objecten – zoals gereedschappen – teruggevonden. Dat wijst erop dat de moderne mensen niet in de grond woonden en er ook hun doden niet begroeven. Waarschijnlijk is de moderne mens aan wie de schedel toebehoorde buiten de grot gestorven en later de grot in gespoeld.
(scientias.nl)
Oudste resten van moderne mens ontdekt in zuidoost Azië
Wetenschappers hebben in het noorden van Laos een schedel teruggevonden die zeker 63.000 jaar oud is. Dat betekent dat moderne mensen hier zo’n 20.000 jaar eerder dan gedacht al vertoefden.
“Het is een bijzonder oud fossiel van de moderne mens en het is ook een bijzonder oud fossiel voor deze regio,” legt onderzoeker Laura Shackelford uit. “Er zijn andere fossielen van moderne mensen gevonden in China of het zuidoosten van Azië die wellicht net zo oud zijn, maar deze zijn of niet goed te dateren of ze vertonen geen overduidelijke kenmerken van moderne mensen. Deze schedel is goed te dateren en vertoont heel duidelijke kenmerken van moderne mensen.”
Uit Afrika
De schedel kan ons mogelijk vertellen hoe onze verre voorouders vanuit Afrika reisden. Sommige onderzoekers stellen dat ze de kust volgden en richting het zuiden trokken: naar de Aziatische eilanden en Australië. Maar de vondst van deze schedel wijst erop dat het verhaal een stuk ingewikkelder was. Er waren ook moderne mensen die naar het noorden trokken. “Gezien de leeftijd van de schedel kunnen fossielen in deze regio directe voorouders zijn geweest van de eerste migranten die naar Australië trokken, maar het is ook mogelijk dat het vasteland in het zuidoosten van Azië een soort kruispunt was vanwaar moderne mensen in verschillende richtingen migreerden.” Eén ding staat na de ontdekking van deze schedel wel vast: moderne mensen trokken veel sneller dan gedacht uit Afrika weg en eenmaal in Azië aangekomen waren ze niet bang om landschappen die ze eerder vreemd waren, te verkennen.
Verschillende resten van de moderne mens die 63.000 jaar geleden in dit deel van Azië leefde. Foto: F. Demeter.
Eerste bewijs
De vondst onderschrijft ook eerdere genetische studies, zo meldt het blad Proceedings of the National Academy of Sciences. Hieruit bleek dat mensen zo’n 60.000 jaar geleden al in dit deel van de wereld moesten wonen. “Dit is het eerste gefossiliseerde bewijs daarvoor.”
De schedel werd gevonden in een grot. Naast de stoffelijke resten hebben de onderzoekers geen andere objecten – zoals gereedschappen – teruggevonden. Dat wijst erop dat de moderne mensen niet in de grond woonden en er ook hun doden niet begroeven. Waarschijnlijk is de moderne mens aan wie de schedel toebehoorde buiten de grot gestorven en later de grot in gespoeld.
(scientias.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
24-08-2012
Nieuw bewijs gevonden dat Neanderthaler rechtshandig was
Een nieuw onderzoek bevestigt dat één van de meest complete skeletten die ooit van een Neanderthaler is teruggevonden, toebehoorde aan een rechtshandige exemplaar. En dat vertelt ons heel veel over het brein van deze mensachtige.
In 1957 troffen onderzoekers in Frankrijk één van de meest complete skeletten van een Neanderthaler aan. In de jaren zeventig bestudeerden ze het nog eens goed en toen ontstond de theorie dat de Neanderthaler rechtshandig was. Ze trokken die conclusie omdat de rechterarm van de Neanderthaler veel gespierder was dan zijn linkerarm.
Tanden
Nieuw onderzoek onderschrijft nu die studie. De onderzoekers bestudeerden de armen en schouders nog eens, maar keken ook naar krassen op de tanden van de Neanderthaler. “We hebben al wel eerder krassen op de tanden van Neanderthalers bestudeerd, maar in alle gevallen waren dit geďsoleerde tanden of tanden in kaken die niet direct geassocieerd konden worden met een skelet,” legt onderzoeker David Frayer uit. “Het is voor het eerst dat we het patroon dat we in de tanden zien kunnen vergelijken met het patroon dat we in de armen zien.”
Derde hand
De Neanderthalers gebruiken hun tanden als hun derde hand: ze hielden er dingen mee vast wanneer ze beide handen al in gebruik hadden. De onderzoekers keken met name naar de beschadigingen aan de snij- en hoektanden, zo meldt het blad PLoS ONE. De richting waarin deze beschadigingen lopen, wijzen erop dat de Neanderthaler objecten met de linkerhand vastgreep, en met de rechterhand sneed en af en toe raakten ze dan de tanden en lieten ze krassen achter.”
Lateraliteit
Dat deze Neanderthaler vooral zijn rechterarm gebruikte, is heel belangrijk informatie. Het wijst er namelijk op dat er toen al sprake was van lateraliteit (elke hersenhelft heeft eigen functies). Tegenwoordig is de linkerhersenhelft verantwoordelijk voor het aansturen van de rechterzijde van ons lichaam. Ook is deze hersenhelft verantwoordelijk voor onze taal. Dus als Neanderthalers voornamelijk rechtshandig waren, is het heel aannemelijk dat ze ook op het gebied van taal al ver ontwikkeld waren.
Onderzoek wijst erop dat deze Neanderthaler geen uitzondering was: zo’n 89 procent van alle teruggevonden Neanderthalers was waarschijnlijk rechtshandig. En daarmee lagen de verhoudingen onder de Neanderthalers niet heel anders dan nu onder moderne mensen het geval is: zo’n 90 procent van de wereldbevolking is rechtshandig.
(scientias.nl)
Nieuw bewijs gevonden dat Neanderthaler rechtshandig was
Een nieuw onderzoek bevestigt dat één van de meest complete skeletten die ooit van een Neanderthaler is teruggevonden, toebehoorde aan een rechtshandige exemplaar. En dat vertelt ons heel veel over het brein van deze mensachtige.
In 1957 troffen onderzoekers in Frankrijk één van de meest complete skeletten van een Neanderthaler aan. In de jaren zeventig bestudeerden ze het nog eens goed en toen ontstond de theorie dat de Neanderthaler rechtshandig was. Ze trokken die conclusie omdat de rechterarm van de Neanderthaler veel gespierder was dan zijn linkerarm.
Tanden
Nieuw onderzoek onderschrijft nu die studie. De onderzoekers bestudeerden de armen en schouders nog eens, maar keken ook naar krassen op de tanden van de Neanderthaler. “We hebben al wel eerder krassen op de tanden van Neanderthalers bestudeerd, maar in alle gevallen waren dit geďsoleerde tanden of tanden in kaken die niet direct geassocieerd konden worden met een skelet,” legt onderzoeker David Frayer uit. “Het is voor het eerst dat we het patroon dat we in de tanden zien kunnen vergelijken met het patroon dat we in de armen zien.”
Derde hand
De Neanderthalers gebruiken hun tanden als hun derde hand: ze hielden er dingen mee vast wanneer ze beide handen al in gebruik hadden. De onderzoekers keken met name naar de beschadigingen aan de snij- en hoektanden, zo meldt het blad PLoS ONE. De richting waarin deze beschadigingen lopen, wijzen erop dat de Neanderthaler objecten met de linkerhand vastgreep, en met de rechterhand sneed en af en toe raakten ze dan de tanden en lieten ze krassen achter.”
Lateraliteit
Dat deze Neanderthaler vooral zijn rechterarm gebruikte, is heel belangrijk informatie. Het wijst er namelijk op dat er toen al sprake was van lateraliteit (elke hersenhelft heeft eigen functies). Tegenwoordig is de linkerhersenhelft verantwoordelijk voor het aansturen van de rechterzijde van ons lichaam. Ook is deze hersenhelft verantwoordelijk voor onze taal. Dus als Neanderthalers voornamelijk rechtshandig waren, is het heel aannemelijk dat ze ook op het gebied van taal al ver ontwikkeld waren.
Onderzoek wijst erop dat deze Neanderthaler geen uitzondering was: zo’n 89 procent van alle teruggevonden Neanderthalers was waarschijnlijk rechtshandig. En daarmee lagen de verhoudingen onder de Neanderthalers niet heel anders dan nu onder moderne mensen het geval is: zo’n 90 procent van de wereldbevolking is rechtshandig.
(scientias.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
Ik heb al meer haar op mijn lijf dan dit mannetje!quote:Op zaterdag 25 augustus 2012 09:28 schreef ExperimentalFrentalMental het volgende:
24-08-2012
Nieuw bewijs gevonden dat Neanderthaler rechtshandig was
[ afbeelding ]
Een nieuw onderzoek bevestigt dat één van de meest complete skeletten die ooit van een Neanderthaler is teruggevonden, toebehoorde aan een rechtshandige exemplaar. En dat vertelt ons heel veel over het brein van deze mensachtige.
In 1957 troffen onderzoekers in Frankrijk één van de meest complete skeletten van een Neanderthaler aan. In de jaren zeventig bestudeerden ze het nog eens goed en toen ontstond de theorie dat de Neanderthaler rechtshandig was. Ze trokken die conclusie omdat de rechterarm van de Neanderthaler veel gespierder was dan zijn linkerarm.
Tanden
Nieuw onderzoek onderschrijft nu die studie. De onderzoekers bestudeerden de armen en schouders nog eens, maar keken ook naar krassen op de tanden van de Neanderthaler. “We hebben al wel eerder krassen op de tanden van Neanderthalers bestudeerd, maar in alle gevallen waren dit geďsoleerde tanden of tanden in kaken die niet direct geassocieerd konden worden met een skelet,” legt onderzoeker David Frayer uit. “Het is voor het eerst dat we het patroon dat we in de tanden zien kunnen vergelijken met het patroon dat we in de armen zien.”
Derde hand
De Neanderthalers gebruiken hun tanden als hun derde hand: ze hielden er dingen mee vast wanneer ze beide handen al in gebruik hadden. De onderzoekers keken met name naar de beschadigingen aan de snij- en hoektanden, zo meldt het blad PLoS ONE. De richting waarin deze beschadigingen lopen, wijzen erop dat de Neanderthaler objecten met de linkerhand vastgreep, en met de rechterhand sneed en af en toe raakten ze dan de tanden en lieten ze krassen achter.”
Lateraliteit
Dat deze Neanderthaler vooral zijn rechterarm gebruikte, is heel belangrijk informatie. Het wijst er namelijk op dat er toen al sprake was van lateraliteit (elke hersenhelft heeft eigen functies). Tegenwoordig is de linkerhersenhelft verantwoordelijk voor het aansturen van de rechterzijde van ons lichaam. Ook is deze hersenhelft verantwoordelijk voor onze taal. Dus als Neanderthalers voornamelijk rechtshandig waren, is het heel aannemelijk dat ze ook op het gebied van taal al ver ontwikkeld waren.
Onderzoek wijst erop dat deze Neanderthaler geen uitzondering was: zo’n 89 procent van alle teruggevonden Neanderthalers was waarschijnlijk rechtshandig. En daarmee lagen de verhoudingen onder de Neanderthalers niet heel anders dan nu onder moderne mensen het geval is: zo’n 90 procent van de wereldbevolking is rechtshandig.
(scientias.nl)
Onderschat nooit de kracht van domme mensen in grote groepen!
Der Irrsinn ist bei Einzelnen etwas Seltenes - aber bei Gruppen, Parteien, Völkern, Zeiten die Regel. (Friedrich Nietzsche)
Der Irrsinn ist bei Einzelnen etwas Seltenes - aber bei Gruppen, Parteien, Völkern, Zeiten die Regel. (Friedrich Nietzsche)
quote:
[..]
Ik heb al meer haar op mijn lijf dan dit mannetje!
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
26-08-2012
Maak kennis met uw voorouder: de Neanderthaler
Deze mensachtige was creatief, sterk en waarschijnlijk ook niet heel erg onaantrekkelijk: de Neanderthaler. De soort is bekend, maar wordt desalniettemin omringd door vraagtekens.
In de 19e eeuw werden in het Neanderdal de eerste resten van een nieuwe mensachtige gevonden. In 1908 troffen archeologen in Frankrijk het eerste complete skelet van de mensachtige aan. Al gauw werd duidelijk dat het om een nieuwe soort ging en die werd vernoemd naar de eerste vindplaats: Neanderthaler. In de jaren die volgden, werden er nog veel meer skeletten teruggevonden: van mannen, vrouwen, ouderen en kinderen. Ook vonden archeologen gereedschappen van de Neanderthalers terug. En zo werd het beeld van deze mensachtige die wel heel nauw aan de mens verwant is, steeds completer.
De Neanderthaler De gemiddelde mannelijke Neanderthaler was tussen de 1.52 en 1.68 meter groot. Hij woog zo’n 55 tot 80 kilo en had een schedel die groter was dan die van ons moderne mensen.Dom
Wanneer mensen denken aan Neanderthalers, dan denken ze vaak aan een ietwat lompe en domme mensachtige. Recentelijk onderzoek heeft wel aangetoond dat daar weinig van klopt. Zo denken onderzoekers dat de Neanderthalers creatief waren, ze maakten tekeningen, ontwikkelden pigment en waren ook al veel met hun uiterlijk bezig. Ook waren het goede jagers en waren ze in staat om vuur te maken. Bovendien zouden ze intelligent genoeg zijn geweest om zich met symboliek en wellicht zelfs religie bezig te houden. Zo zijn er opvallend veel graven gevonden waarin de overleden Neanderthalers op bijzondere wijze en met de nodige objecten ter ruste zijn gelegd. Onduidelijk is waarom de Neanderthalers hun doden zo begroeven, maar het lijkt er wel op dat ze hier een bedoeling mee hadden.
Deze schedel van een Neanderthaler werd in Irak teruggevonden. Uit de resten van deze Neanderthaler blijkt wel dat het hem niet meezat. Op jonge leeftijd kreeg hij een klap op het hoofd die ervoor zorgde dat hij zijn rechterarm (en mogelijk zijn rechterbeen) niet langer kon aansturen. Ondanks die problemen werd de Neanderthaler bijzonder oud: zo'n 35 tot 40 jaar. Dat wijst erop dat hij gedurende zijn leven verzorgd en geholpen werd door andere Neanderthalers. Foto: Chip Clark / Smithsonian Institution.
Projectie
Het beeld van de domme Neanderthaler is ondanks al dat bewijs hardnekkig. En het onderzoek omtrent de vondst van het eerste volledige skelet van een Neanderthaler heeft daar ongetwijfeld aan bijgedragen. De onderzoekers schilderden de Neanderthaler af als een primitieve soort wiens houding meer weg had van een aap dan van een mens. Dat had zeker te maken met het feit dat de onderzoekers in die tijd niet geloofden dat de Neanderthaler een voorouder van de mens was. Ze projecteerden hun eigen ideeën over de mensachtige op de Neanderthaler en zagen zo dingen die er niet waren. En daar plukken wij nog steeds de wrange vruchten van.
Geslachtsgemeenschap
Dat de verschillen tussen de moderne mens en de Neanderthaler niet zo groot waren als de onderzoekers ons in het begin wilden doen geloven, blijkt ook wel uit het feit dat onze voorouders de Neanderthaler wel zagen zitten. Recentelijk onderzoek heeft aangetoond dat de Neanderthaler regelmatig seks heeft gehad met onze voorouders. Ongeveer 1 tot 4 procent van ons DNA is afkomstig van Neanderthalers. Hoe ‘gewoon’ deze intieme ontmoetingen tussen Neanderthalers en onze voorouders waren, is onduidelijk. Recent onderzoek wijst er echter op dat de twee mensachtigen niet zo heel vaak seks hadden: dat kwam hooguit zo’n 430 keer voor. Overigens mag onze soort zich waarschijnlijk gelukkig prijzen dat de Neanderthalers en onze voorouders het bed deelden: het maakte ons mogelijk weerbaarder.
Links de meest complete schedel die ooit van een Neanderthaler is teruggevonden. Foto: James Di Loreto / Donald H. Hurlbert / SI.edu. Rechts de schedel van een oude Neanderthaler die waarschijnlijk last had van artitis en ook bijna al zijn tanden kwijt was geraakt. Foto: Tyler Evans (SI.edu).
Jagen
De Neanderthalers moeten van oorsprong vooral planteneters zijn geweest. Maar – met name in het noordelijke deel van Europa – waren die planten niet altijd voorhanden en dus werd er – afhankelijk van het seizoen – ook veel gejaagd. En jagen konden de Neanderthalers wel. Ze hadden het vooral gemunt op steenbokken, maar ook op wilde zwijnen en herten. De fossiele resten laten echter zien dat de jacht niet altijd goed verliep. Opvallend veel resten van Neanderthalers vertonen sporen van (geheelde) breuken. In 1994 vergeleken onderzoekers de verwondingen van de Neanderthalers met die van rodeoruiters. Er bleken flink wat overeenkomsten te zijn. Zo was er in beide groepen bijvoorbeeld opvallend vaak sprake van verwondingen aan het hoofd en de nek. Het wijst erop dat Neanderthalers net als rodeoruiters dicht bij grote dieren in de buurt kwamen en dat dat soms wat minder fortuinlijk afliep.
Een reconstructie van het hoofd van een Neanderthaler. Afbeelding: Hermann Schaaffhausen (via Wikimedia Commons).
De Neanderthalers hielden het al met al lang vol op deze aarde. Hun soort kwam zo’n 200.000 jaar geleden op en pas 28.000 jaar geleden stierven de Neanderthalers uit. Het uitsterven van deze soort is één van de grootste mysteries. Tot op de dag van vandaag is namelijk onduidelijk wat er met de Neanderthalers is gebeurd. Konden ze de competitie met de moderne mensen niet aan? Of vermengden ze zich juist met de moderne mensen en verdween de soort zo? Of was klimaatverandering de belangrijkste oorzaak van het verdwijnen van deze soort? We weten het tot op heden niet. Een ding lijkt wel vast te staan: de Neanderthaler verdween nooit helemaal en leeft dankzij de vermenging met onze voorouders nog in heel veel moderne mensen voort.
Alles weten over de mensachtigen die de afgelopen honderdduizenden jaren de aarde bevolkten? Dat kan! De afgelopen weken hebben we verschillende mensachtigen belicht. Lees hier bijvoorbeeld het verhaal van Ardi, of maak hier kennis met Lucy of hier met de handige Homo habilis of verdiep u hier eens in de enige echte hobbit.
(scientias.nl)
Maak kennis met uw voorouder: de Neanderthaler
Deze mensachtige was creatief, sterk en waarschijnlijk ook niet heel erg onaantrekkelijk: de Neanderthaler. De soort is bekend, maar wordt desalniettemin omringd door vraagtekens.
In de 19e eeuw werden in het Neanderdal de eerste resten van een nieuwe mensachtige gevonden. In 1908 troffen archeologen in Frankrijk het eerste complete skelet van de mensachtige aan. Al gauw werd duidelijk dat het om een nieuwe soort ging en die werd vernoemd naar de eerste vindplaats: Neanderthaler. In de jaren die volgden, werden er nog veel meer skeletten teruggevonden: van mannen, vrouwen, ouderen en kinderen. Ook vonden archeologen gereedschappen van de Neanderthalers terug. En zo werd het beeld van deze mensachtige die wel heel nauw aan de mens verwant is, steeds completer.
De Neanderthaler De gemiddelde mannelijke Neanderthaler was tussen de 1.52 en 1.68 meter groot. Hij woog zo’n 55 tot 80 kilo en had een schedel die groter was dan die van ons moderne mensen.Dom
Wanneer mensen denken aan Neanderthalers, dan denken ze vaak aan een ietwat lompe en domme mensachtige. Recentelijk onderzoek heeft wel aangetoond dat daar weinig van klopt. Zo denken onderzoekers dat de Neanderthalers creatief waren, ze maakten tekeningen, ontwikkelden pigment en waren ook al veel met hun uiterlijk bezig. Ook waren het goede jagers en waren ze in staat om vuur te maken. Bovendien zouden ze intelligent genoeg zijn geweest om zich met symboliek en wellicht zelfs religie bezig te houden. Zo zijn er opvallend veel graven gevonden waarin de overleden Neanderthalers op bijzondere wijze en met de nodige objecten ter ruste zijn gelegd. Onduidelijk is waarom de Neanderthalers hun doden zo begroeven, maar het lijkt er wel op dat ze hier een bedoeling mee hadden.
Deze schedel van een Neanderthaler werd in Irak teruggevonden. Uit de resten van deze Neanderthaler blijkt wel dat het hem niet meezat. Op jonge leeftijd kreeg hij een klap op het hoofd die ervoor zorgde dat hij zijn rechterarm (en mogelijk zijn rechterbeen) niet langer kon aansturen. Ondanks die problemen werd de Neanderthaler bijzonder oud: zo'n 35 tot 40 jaar. Dat wijst erop dat hij gedurende zijn leven verzorgd en geholpen werd door andere Neanderthalers. Foto: Chip Clark / Smithsonian Institution.
Projectie
Het beeld van de domme Neanderthaler is ondanks al dat bewijs hardnekkig. En het onderzoek omtrent de vondst van het eerste volledige skelet van een Neanderthaler heeft daar ongetwijfeld aan bijgedragen. De onderzoekers schilderden de Neanderthaler af als een primitieve soort wiens houding meer weg had van een aap dan van een mens. Dat had zeker te maken met het feit dat de onderzoekers in die tijd niet geloofden dat de Neanderthaler een voorouder van de mens was. Ze projecteerden hun eigen ideeën over de mensachtige op de Neanderthaler en zagen zo dingen die er niet waren. En daar plukken wij nog steeds de wrange vruchten van.
Geslachtsgemeenschap
Dat de verschillen tussen de moderne mens en de Neanderthaler niet zo groot waren als de onderzoekers ons in het begin wilden doen geloven, blijkt ook wel uit het feit dat onze voorouders de Neanderthaler wel zagen zitten. Recentelijk onderzoek heeft aangetoond dat de Neanderthaler regelmatig seks heeft gehad met onze voorouders. Ongeveer 1 tot 4 procent van ons DNA is afkomstig van Neanderthalers. Hoe ‘gewoon’ deze intieme ontmoetingen tussen Neanderthalers en onze voorouders waren, is onduidelijk. Recent onderzoek wijst er echter op dat de twee mensachtigen niet zo heel vaak seks hadden: dat kwam hooguit zo’n 430 keer voor. Overigens mag onze soort zich waarschijnlijk gelukkig prijzen dat de Neanderthalers en onze voorouders het bed deelden: het maakte ons mogelijk weerbaarder.
Links de meest complete schedel die ooit van een Neanderthaler is teruggevonden. Foto: James Di Loreto / Donald H. Hurlbert / SI.edu. Rechts de schedel van een oude Neanderthaler die waarschijnlijk last had van artitis en ook bijna al zijn tanden kwijt was geraakt. Foto: Tyler Evans (SI.edu).
Jagen
De Neanderthalers moeten van oorsprong vooral planteneters zijn geweest. Maar – met name in het noordelijke deel van Europa – waren die planten niet altijd voorhanden en dus werd er – afhankelijk van het seizoen – ook veel gejaagd. En jagen konden de Neanderthalers wel. Ze hadden het vooral gemunt op steenbokken, maar ook op wilde zwijnen en herten. De fossiele resten laten echter zien dat de jacht niet altijd goed verliep. Opvallend veel resten van Neanderthalers vertonen sporen van (geheelde) breuken. In 1994 vergeleken onderzoekers de verwondingen van de Neanderthalers met die van rodeoruiters. Er bleken flink wat overeenkomsten te zijn. Zo was er in beide groepen bijvoorbeeld opvallend vaak sprake van verwondingen aan het hoofd en de nek. Het wijst erop dat Neanderthalers net als rodeoruiters dicht bij grote dieren in de buurt kwamen en dat dat soms wat minder fortuinlijk afliep.
Een reconstructie van het hoofd van een Neanderthaler. Afbeelding: Hermann Schaaffhausen (via Wikimedia Commons).
De Neanderthalers hielden het al met al lang vol op deze aarde. Hun soort kwam zo’n 200.000 jaar geleden op en pas 28.000 jaar geleden stierven de Neanderthalers uit. Het uitsterven van deze soort is één van de grootste mysteries. Tot op de dag van vandaag is namelijk onduidelijk wat er met de Neanderthalers is gebeurd. Konden ze de competitie met de moderne mensen niet aan? Of vermengden ze zich juist met de moderne mensen en verdween de soort zo? Of was klimaatverandering de belangrijkste oorzaak van het verdwijnen van deze soort? We weten het tot op heden niet. Een ding lijkt wel vast te staan: de Neanderthaler verdween nooit helemaal en leeft dankzij de vermenging met onze voorouders nog in heel veel moderne mensen voort.
Alles weten over de mensachtigen die de afgelopen honderdduizenden jaren de aarde bevolkten? Dat kan! De afgelopen weken hebben we verschillende mensachtigen belicht. Lees hier bijvoorbeeld het verhaal van Ardi, of maak hier kennis met Lucy of hier met de handige Homo habilis of verdiep u hier eens in de enige echte hobbit.
(scientias.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
Dat is dus wel grappig: een deel van ons DNA komt overeen met een deel van het Neanderthal-DNA. Maar ook komt een heel groot deel van ons DNA overeen met dat van allerlei andere, nog levende, primaten.
De ene onderzoeker concludeert seks en de bijbehorende journalist maakt ervan, dat er fors onderling geneukt is. De andere concludeert tot mutaties en de bijbehorende journalist maakt er parallelle takken van.
En wij, als lezers die geen kans hebben om de feiten te zien, slingeren heen en weer.
De ene onderzoeker concludeert seks en de bijbehorende journalist maakt ervan, dat er fors onderling geneukt is. De andere concludeert tot mutaties en de bijbehorende journalist maakt er parallelle takken van.
En wij, als lezers die geen kans hebben om de feiten te zien, slingeren heen en weer.
Onderschat nooit de kracht van domme mensen in grote groepen!
Der Irrsinn ist bei Einzelnen etwas Seltenes - aber bei Gruppen, Parteien, Völkern, Zeiten die Regel. (Friedrich Nietzsche)
Der Irrsinn ist bei Einzelnen etwas Seltenes - aber bei Gruppen, Parteien, Völkern, Zeiten die Regel. (Friedrich Nietzsche)
30-08-2012
Waarom mannen geen wervelkolom in penis hebben
De mannelijke gemeenschappelijke voorouder van de mens en de chimpansee had een soort van wervelkolom in hun geslachtsorgaan die de stimulatie tijdens het paren vergrootte, dat blijkt uit een nieuwe studie. Door de evulotie is dit bij de mens en de Neanderthaler verdwenen, maar de chimpansee bleef deze behouden.
Deze wervelkolom kon ook schade aanrichten bij de vrouwtjes tijdens de geslachtsgemeenschap. Wetenschappers maakten een vergelijkende analyse van de genomen van de mens, Neanderthaler en chimpansee. Ze identificeerden 37.251 genensequenties die wel bij primaten in het verleden voorkomen, maar verloren gingen bij mensen en Neanderthalers. Dan concentreerden ze zich op moleculaire gebeurtenissen die geleid hebben tot duidelijke anatomische veranderingen bij mensen.
Geen seks met anderen
Zo ontdekten ze dat er 510 genen verloren gingen bij mensen, vaak ging het om genen die met de zenuwfuncties of hormoonregulatie te maken hadden. Een daarvan is verantwoordelijk voor het feit dat de menselijke penis geen wervelkolom meer heeft. Deze maakte dat mannen hun vrouwelijke soortgenoten beter konden stimuleren tijdens de geslachtsgemeenschap, maar deze kon ook schade tijdens het paren aanrichten, hierdoor waren vrouwen minder ontvankelijk voor seks met andere mannen.
Monogamie
De mens en de Neanderthaler gingen een ander evolutionair pad op dan andere primaten doordat mensen steeds vaker als koppel door het leven gingen. Deze bevindingen ondersteunen ook de theorie dat mensen en Neanderthalers seksueel compatibel waren en dat de kans groot is dat ze ooit met elkaar paarden. "Mensen ontwikkelden het systeem van de monogamie op lange termijn, waardoor ze anatomische veranderingen ondergingen", aldus onderzoeker David Kingsley. "Hierdoor hebben mannen geen wervelkolom meer in de penis, duurt de geslachtsdaad nu langer en zijn vrouwen langer seksueel ontvankelijk dan enkel in de periode rond de ovulatie."
De evolutionaire weg van de mens en de chimpansee scheidde zich ongeveer zes miljoen jaar geleden, bij de mens en de Neanderthaler gebeurde dat ongeveer 500.000 jaar geleden
(HLN)
Waarom mannen geen wervelkolom in penis hebben
De mannelijke gemeenschappelijke voorouder van de mens en de chimpansee had een soort van wervelkolom in hun geslachtsorgaan die de stimulatie tijdens het paren vergrootte, dat blijkt uit een nieuwe studie. Door de evulotie is dit bij de mens en de Neanderthaler verdwenen, maar de chimpansee bleef deze behouden.
Deze wervelkolom kon ook schade aanrichten bij de vrouwtjes tijdens de geslachtsgemeenschap. Wetenschappers maakten een vergelijkende analyse van de genomen van de mens, Neanderthaler en chimpansee. Ze identificeerden 37.251 genensequenties die wel bij primaten in het verleden voorkomen, maar verloren gingen bij mensen en Neanderthalers. Dan concentreerden ze zich op moleculaire gebeurtenissen die geleid hebben tot duidelijke anatomische veranderingen bij mensen.
Geen seks met anderen
Zo ontdekten ze dat er 510 genen verloren gingen bij mensen, vaak ging het om genen die met de zenuwfuncties of hormoonregulatie te maken hadden. Een daarvan is verantwoordelijk voor het feit dat de menselijke penis geen wervelkolom meer heeft. Deze maakte dat mannen hun vrouwelijke soortgenoten beter konden stimuleren tijdens de geslachtsgemeenschap, maar deze kon ook schade tijdens het paren aanrichten, hierdoor waren vrouwen minder ontvankelijk voor seks met andere mannen.
Monogamie
De mens en de Neanderthaler gingen een ander evolutionair pad op dan andere primaten doordat mensen steeds vaker als koppel door het leven gingen. Deze bevindingen ondersteunen ook de theorie dat mensen en Neanderthalers seksueel compatibel waren en dat de kans groot is dat ze ooit met elkaar paarden. "Mensen ontwikkelden het systeem van de monogamie op lange termijn, waardoor ze anatomische veranderingen ondergingen", aldus onderzoeker David Kingsley. "Hierdoor hebben mannen geen wervelkolom meer in de penis, duurt de geslachtsdaad nu langer en zijn vrouwen langer seksueel ontvankelijk dan enkel in de periode rond de ovulatie."
De evolutionaire weg van de mens en de chimpansee scheidde zich ongeveer zes miljoen jaar geleden, bij de mens en de Neanderthaler gebeurde dat ongeveer 500.000 jaar geleden
(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
31-08-2012
Denisova-meisje had donker haar en bruine ogen
Twee jaar geleden werden in een grot in Siberië resten van een bijzondere mensachtige gevonden. Uit het DNA van dit 'Denisova-meisje' blijkt dat ze een donkere huidskleur, donker haar en bruine ogen had.
Foto: ANP
Dat en meer concluderen wetenschappers onder leiding van Svante Pääbo van het Max Planck Instituut in Leipzig vrijdag in Science.
Het 'Denisova-meisje' leefde waarschijnlijk tegelijk met de Neanderthalers en de moderne homo sapiens op aarde en is ongeveer evenveel verwant aan beide. Ze leefde volgens de analyse zo'n 80.000 jaar geleden in Siberië.
.In januari 2011 publiceerden onderzoekers van hetzelfde lab al over dit meisje, maar de kwaliteit van hun DNA-analyse was nog te laag om het genetisch materiaal te kunnen vergelijken met dat van de mens en de Neanderthaler.
Vingerbotje
Het is opmerkelijk dat het de onderzoekers nu is gelukt zo'n gedetailleerde analyse van het Denisova-DNA uit te voeren. Ze beschikten namelijk over een heel kleine hoeveelheid DNA, dat ook nog van matige kwaliteit was.
Het was afkomstig uit een vingerbotje en tanden van het meisje. Om dit DNA te bestuderen ontwikkelden de onderzoekers een speciale methode, waarbij ze de DNA-strengen eerst van elkaar los weekten. Hierdoor is de analyse van dezelfde kwaliteit als die van een nog levende mens.
Seks
Uit de analyse blijkt dat Denisovanen net als Neanderthalers DNA hebben uitgewisseld met onze voorouders, wat het aannemelijk maakt dat ze seks met elkaar hebben gehad.
Volgens de onderzoekers is bij mensen die leven in Papoea Nieuw-Guinea 3 procent van het DNA afkomstig van Denisovanen, bij Chinezen is dat percentage verwaarloosbaar, bij andere bevolkingsgroepen al helemaal.
Centraal zenuwstelsel
Ook blijkt op basis van herleiding naar de vader en moeder van de genen van het meisje dat de genetische diversiteit van de Denisovanen erg laag was.
De onderzoekers hebben daarnaast een lijst samengesteld van verschillen tussen mens, Neanderthaler en Denisovanen. Onder meer genen betrokken bij de aanleg van het centrale zenuwstelsel zijn bij ons anders dan bij de andere twee. Verder onderzoek moet meer inzicht geven in wat ons als soort uniek maakt.
Dankzij de nieuwe methode weten de onderzoekers nu meer over het DNA van de Denisova-mensachtigen dan over dat van Neanderthalers en andere mensachtigen. Ze zijn van plan om het DNA van deze soorten opnieuw in kaart te gaan brengen.
Door: NU.nl/Jop de Vrieze .
(nu.nl)
Denisova-meisje had donker haar en bruine ogen
Twee jaar geleden werden in een grot in Siberië resten van een bijzondere mensachtige gevonden. Uit het DNA van dit 'Denisova-meisje' blijkt dat ze een donkere huidskleur, donker haar en bruine ogen had.
Foto: ANP
Dat en meer concluderen wetenschappers onder leiding van Svante Pääbo van het Max Planck Instituut in Leipzig vrijdag in Science.
Het 'Denisova-meisje' leefde waarschijnlijk tegelijk met de Neanderthalers en de moderne homo sapiens op aarde en is ongeveer evenveel verwant aan beide. Ze leefde volgens de analyse zo'n 80.000 jaar geleden in Siberië.
.In januari 2011 publiceerden onderzoekers van hetzelfde lab al over dit meisje, maar de kwaliteit van hun DNA-analyse was nog te laag om het genetisch materiaal te kunnen vergelijken met dat van de mens en de Neanderthaler.
Vingerbotje
Het is opmerkelijk dat het de onderzoekers nu is gelukt zo'n gedetailleerde analyse van het Denisova-DNA uit te voeren. Ze beschikten namelijk over een heel kleine hoeveelheid DNA, dat ook nog van matige kwaliteit was.
Het was afkomstig uit een vingerbotje en tanden van het meisje. Om dit DNA te bestuderen ontwikkelden de onderzoekers een speciale methode, waarbij ze de DNA-strengen eerst van elkaar los weekten. Hierdoor is de analyse van dezelfde kwaliteit als die van een nog levende mens.
Seks
Uit de analyse blijkt dat Denisovanen net als Neanderthalers DNA hebben uitgewisseld met onze voorouders, wat het aannemelijk maakt dat ze seks met elkaar hebben gehad.
Volgens de onderzoekers is bij mensen die leven in Papoea Nieuw-Guinea 3 procent van het DNA afkomstig van Denisovanen, bij Chinezen is dat percentage verwaarloosbaar, bij andere bevolkingsgroepen al helemaal.
Centraal zenuwstelsel
Ook blijkt op basis van herleiding naar de vader en moeder van de genen van het meisje dat de genetische diversiteit van de Denisovanen erg laag was.
De onderzoekers hebben daarnaast een lijst samengesteld van verschillen tussen mens, Neanderthaler en Denisovanen. Onder meer genen betrokken bij de aanleg van het centrale zenuwstelsel zijn bij ons anders dan bij de andere twee. Verder onderzoek moet meer inzicht geven in wat ons als soort uniek maakt.
Dankzij de nieuwe methode weten de onderzoekers nu meer over het DNA van de Denisova-mensachtigen dan over dat van Neanderthalers en andere mensachtigen. Ze zijn van plan om het DNA van deze soorten opnieuw in kaart te gaan brengen.
Door: NU.nl/Jop de Vrieze .
(nu.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
In een krantenbericht hierover las ik, dat voorouders van het meisje naar het oosten waren getrokken en daar een hoger ontwikkelde stam was tegengekomen.
Ik snapte niet hoe je aan DNA zou kunnen zien uit welke richting iemand vandaan komt.
Ik snapte niet hoe je aan DNA zou kunnen zien uit welke richting iemand vandaan komt.
Onderschat nooit de kracht van domme mensen in grote groepen!
Der Irrsinn ist bei Einzelnen etwas Seltenes - aber bei Gruppen, Parteien, Völkern, Zeiten die Regel. (Friedrich Nietzsche)
Der Irrsinn ist bei Einzelnen etwas Seltenes - aber bei Gruppen, Parteien, Völkern, Zeiten die Regel. (Friedrich Nietzsche)
Omdat vooral vroeger mensen niet heel mobiel waren was DNA (specifieke mutaties in genen) nogal regio gebonden... als je dus ziet dat er langzaam steeds meer oosterse genen in komen kun je dus zien dat ze naar het oosten zijn gegaan (je moet dan wel de controle hebben dat de westerse populatie westers bleef en dat dus niet mensen vanuit het oosten naar het westen zijn getrokken) maar zo kan je dat dus concluderenquote:
In een krantenbericht hierover las ik, dat voorouders van het meisje naar het oosten waren getrokken en daar een hoger ontwikkelde stam was tegengekomen.
Ik snapte niet hoe je aan DNA zou kunnen zien uit welke richting iemand vandaan komt.
En mochten we vallen dan is het omhoog. - Krang (uit: Pantani)
My favourite music is the music I haven't yet heard - John Cage
Water: ijskoud de hardste - Gehenna
My favourite music is the music I haven't yet heard - John Cage
Water: ijskoud de hardste - Gehenna
Je hebt een setje chromosomen of ander DNA. Hoe weet je dan wanneer welk gen daar in terecht is gekomen? En hoe snel dat is gegaan?quote:Op zaterdag 1 september 2012 12:08 schreef Bosbeetle het volgende:
[..]
Omdat vooral vroeger mensen niet heel mobiel waren was DNA (specifieke mutaties in genen) nogal regio gebonden... als je dus ziet dat er langzaam steeds meer oosterse genen in komen kun je dus zien dat ze naar het oosten zijn gegaan (je moet dan wel de controle hebben dat de westerse populatie westers bleef en dat dus niet mensen vanuit het oosten naar het westen zijn getrokken) maar zo kan je dat dus concluderen
Ik begreep ook dat dit voorbeeld bijna uniek was, dus waar haal je dan de kennis van het DNA uit andere regio's vandaan?
En als het niet zo uniek is, wat is dan de nieuwswaarde?
Onderschat nooit de kracht van domme mensen in grote groepen!
Der Irrsinn ist bei Einzelnen etwas Seltenes - aber bei Gruppen, Parteien, Völkern, Zeiten die Regel. (Friedrich Nietzsche)
Der Irrsinn ist bei Einzelnen etwas Seltenes - aber bei Gruppen, Parteien, Völkern, Zeiten die Regel. (Friedrich Nietzsche)
Dat is iets wat je dus krijgt als je heel veel DNA sequenties krijgt en analyseerd je kunt door heel veel van die data naast elkaar te leggen zien wat waar vandaan komt dan krijg je wat een phylogentische boom genoemd wordt en uit die boom kun je zien waar een bepaalde mutatie voor het eerst voorkwam. De 'waar' is een beetje vreemd in deze maar je weet ook wat van de voorouders...quote:
[..]
Je hebt een setje chromosomen of ander DNA. Hoe weet je dan wanneer welk gen daar in terecht is gekomen? En hoe snel dat is gegaan?
Ik begreep ook dat dit voorbeeld bijna uniek was, dus waar haal je dan de kennis van het DNA uit andere regio's vandaan?
En als het niet zo uniek is, wat is dan de nieuwswaarde?
Waarom het uniek was in dit geval zal zijn dat ze door alle data die er als controle naast gebruikt is... ik weet de originele bron niet maar dit soort studies vergen heel veel data en uitpluis werk (naast DNA dus ook geschiedenis, stamboom etc etc). Waar bijvoorbeeld de stam met hogere intteligentie claim vandaan komt weet ik niet...
Veel van dit soort studies worden gedaan met mitochondriaal DNA (DNA in mitochondrien dat alleen door de moeder wordt doorgegeven) uit dit soort studies wordt ook de afkomst en verspreiding van mensen afgeleid.
En mochten we vallen dan is het omhoog. - Krang (uit: Pantani)
My favourite music is the music I haven't yet heard - John Cage
Water: ijskoud de hardste - Gehenna
My favourite music is the music I haven't yet heard - John Cage
Water: ijskoud de hardste - Gehenna
Om het artikel waar je aan refereert goed te kunnen beoordelen is het natuurlijk handig als je een link geeft naar het krantenbericht waar je het over hebt.quote:
In een krantenbericht hierover las ik ....
Huidige trend atmosf. CO2 Mauna Loa: 411 ppm ,10 jaar geleden: 387 ppm , 25 jaar geleden: 358 ppm
Maar in mijn krant stond, dat het nou juist heel zeldzaam was dat er van zo lang geleden nog bruikbaar DNA gevonden was. Er zijn dus helemaal niet zo veel data waarmee dit onderzoek vergeleken kan worden.
Dat verhaal van de phylogenetische boom ken ik wel, maar ik heb toch het gevoel dat er behoorlijk hineingeďnterpretiert wordt.
Dat verhaal van de phylogenetische boom ken ik wel, maar ik heb toch het gevoel dat er behoorlijk hineingeďnterpretiert wordt.
Onderschat nooit de kracht van domme mensen in grote groepen!
Der Irrsinn ist bei Einzelnen etwas Seltenes - aber bei Gruppen, Parteien, Völkern, Zeiten die Regel. (Friedrich Nietzsche)
Der Irrsinn ist bei Einzelnen etwas Seltenes - aber bei Gruppen, Parteien, Völkern, Zeiten die Regel. (Friedrich Nietzsche)
Regionale krant. Stond net wat andere informatie in dat in bovenstaand stukje.quote:
[..]
Om het artikel waar je aan refereert goed te kunnen beoordelen is het natuurlijk handig als je een link geeft naar het krantenbericht waar je het over hebt.
O.a. dat alleen een vingerkootje over was en dat eigenlijk niemand begreep waarom de rest wel en dit stukje niet vergaan was.
Ik weet niet hoe ik moet linken naar een papieren krant en heb het stukje niet hier.
Onderschat nooit de kracht van domme mensen in grote groepen!
Der Irrsinn ist bei Einzelnen etwas Seltenes - aber bei Gruppen, Parteien, Völkern, Zeiten die Regel. (Friedrich Nietzsche)
Der Irrsinn ist bei Einzelnen etwas Seltenes - aber bei Gruppen, Parteien, Völkern, Zeiten die Regel. (Friedrich Nietzsche)
Dan is het misschien zaak om wat betere bronnen op te zoeken, het kan heel goed zijn dat zo'n krant wat onzin schrijft..quote:
[..]
Regionale krant. Stond net wat andere informatie in dat in bovenstaand stukje.
Huidige trend atmosf. CO2 Mauna Loa: 411 ppm ,10 jaar geleden: 387 ppm , 25 jaar geleden: 358 ppm
Duh. Vertel mij wat. Hou op, schei uit, breek me de bek niet open. Om over onderzoek nog maar niet te spreken!!quote:
[..]
Dan is het misschien zaak om wat betere bronnen op te zoeken, het kan heel goed zijn dat zo'n krant wat onzin schrijft..
Maar linken naar dat artikel maakt het natuurlijk nog steeds niet betrouwbaarder.
Grotendeels stond er hetzelfde in als in dat stuk hierboven, alleen niks over Nieuw-Guinea en China.
Onderschat nooit de kracht van domme mensen in grote groepen!
Der Irrsinn ist bei Einzelnen etwas Seltenes - aber bei Gruppen, Parteien, Völkern, Zeiten die Regel. (Friedrich Nietzsche)
Der Irrsinn ist bei Einzelnen etwas Seltenes - aber bei Gruppen, Parteien, Völkern, Zeiten die Regel. (Friedrich Nietzsche)
Misschien is wikipedia de voor de hand liggende ingang om wat meer informatie te krijgen. (of de vele wetenschappelijke publicaties die er al jaren over verschijnen, of artikelen zoals b.v. op ScienceDaily)quote:
[..]
Duh. Vertel mij wat. Hou op, schei uit, breek me de bek niet open. Om over onderzoek nog maar niet te spreken!!
Maar linken naar dat artikel maakt het natuurlijk nog steeds niet betrouwbaarder.
Grotendeels stond er hetzelfde in als in dat stuk hierboven, alleen niks over Nieuw-Guinea en China.
Dat er Denisova allelen teruggevonden werden bij mensen rond Nieuw Guinea was natuurlijk al veel langer bekend.
[ Bericht 3% gewijzigd door barthol op 01-09-2012 13:33:42 ]
Huidige trend atmosf. CO2 Mauna Loa: 411 ppm ,10 jaar geleden: 387 ppm , 25 jaar geleden: 358 ppm
Dank voor de links.quote:
[..]
Misschien is wikipedia de voor de hand liggende ingang om wat meer informatie te krijgen. (of de vele wetenschappelijke publicaties die er al jaren over verschijnen, of artikelen zoals b.v. op ScienceDaily)
Dat er Denisova allelen teruggevonden werden bij mensen rond Nieuw Guinea was natuurlijk al veel langer bekend.
Het valt op dat ze wel steeds ouder wordt: in 2010 is ze van 30.000 jaar geleden, in 2012 van 40.000 jaar en in het stuk hierboven al 80.000 jaar!
Onderschat nooit de kracht van domme mensen in grote groepen!
Der Irrsinn ist bei Einzelnen etwas Seltenes - aber bei Gruppen, Parteien, Völkern, Zeiten die Regel. (Friedrich Nietzsche)
Der Irrsinn ist bei Einzelnen etwas Seltenes - aber bei Gruppen, Parteien, Völkern, Zeiten die Regel. (Friedrich Nietzsche)
Dan moet je uitzoeken waar elke bewering vandaan komt.quote:
[..]
Dank voor de links.
Het valt op dat ze wel steeds ouder wordt: in 2010 is ze van 30.000 jaar geleden, in 2012 van 40.000 jaar en in het stuk hierboven al 80.000 jaar!
Strategrafisch (de datering van de bodemlagen waarin de vondst werd gedaan) is er een datering tussen de 50.000 en de 30.000 jaar geleden. De c14 datering van voorwerpen uit de zelfde laag is rond de 40.000 jaar geleden. Voor zover de archeologische dateringen.
Huidige trend atmosf. CO2 Mauna Loa: 411 ppm ,10 jaar geleden: 387 ppm , 25 jaar geleden: 358 ppm
Nou ja, 30.000 of 40.000 vind ik nog te overbruggen, maar hierboven staat zelfs 80.000, dat is toch wel een heel verschil. En dat vingerkootje kan toch maar in één laag gelegen hebben.quote:
[..]
Dan moet je uitzoeken waar elke bewering vandaan komt.
Strategrafisch (de datering van de bodemlagen waarin de vondst werd gedaan) is er een datering tussen de 50.000 en de 30.000 jaar geleden. De c14 datering van voorwerpen uit de zelfde laag is rond de 40.000 jaar geleden. Voor zover de archeologische dateringen.
En je hebt wel gelijk, dat ik niet zo snel op een tweedehands artikel moet afgaan, maar op het eerste gezicht heb ik natuurlijk net veel meer dan dat.
Onderschat nooit de kracht van domme mensen in grote groepen!
Der Irrsinn ist bei Einzelnen etwas Seltenes - aber bei Gruppen, Parteien, Völkern, Zeiten die Regel. (Friedrich Nietzsche)
Der Irrsinn ist bei Einzelnen etwas Seltenes - aber bei Gruppen, Parteien, Völkern, Zeiten die Regel. (Friedrich Nietzsche)
30.000 is dus nooit goed. De strategrafische datering van een laag betreft bijna altijd een periode, het heeft dus een ondergrens en een bovengrens, en die laag 11 waarin het vingerkootje werd gevonden werd dus strategrafisch gedateerd tussen 30.000 en 50.000 jaar geleden. Dus het is "ouder dan" 30.000.quote:
[..]
Nou ja, 30.000 of 40.000 vind ik nog te overbruggen, maar hierboven staat zelfs 80.000, dat is toch wel een heel verschil. En dat vingerkootje kan toch maar in één laag gelegen hebben.
En je hebt wel gelijk, dat ik niet zo snel op een tweedehands artikel moet afgaan, maar op het eerste gezicht heb ik natuurlijk net veel meer dan dat.
Maar hoeveel ouder? Ook al is de laag gedateerd tussen 30.000 en 50.000 jaar geleden. Dat wat erin ligt kan ook ouder dan 50.000 jaar zijn, maar dus nooit jonger dan 30.000 jaar.
De C14 datering van om en nabij de 40.000 jaar kwam van additionele voorwerpen uit dezelfde laag.
Maar een laag kan ook heel complex zijn om te dateren. (Ik heb vroeger zelf in de archeologie gewerkt) en wat ik ervan heb begrepen was de betreffende laag 11 in die Denisova grot ook complex.
Tot voor kort werd de datering dus aangehouden van de strategrafie, en van voorwerpen uit dezelfde laag.
Nu is er een nieuwe publicatie gekomen, met alle onderzoeksresultaten. En helaas kan ik alleen het abstract lezen en niet de volledige publicatie, (want voor het volledige artikel moet je betalen) En ik moet dus ook uitgaan van publicaties van betrouwbare wetenschapjournalisten die wel de volledige publicatie hebben doorgenomen.
Wat ik daaruit begrijp is dat het vingerkootje na wetenschappelijk onderzoek uiteindelijk gedateerd is als 80.000 jaar oud. En dat is dus een nieuw gegeven.
Nou heb je al die verschillende data bij elkaar, en ja het is mogelijk dat een 80.000 jaar oud skeletdeel uit een verstoorde oudere laag uiteindelijk in een jongere laag (van (of tussen) 30.000-50.000 jaar oud) terecht is gekomen. Kan ook verklaren waarom er niet van een volledig skelet sprake was.quote:Knochen 80.000 Jahre alt
Erstmals versuchten die Wissenschaftler auch, über die DNA-Sequenz das Alter des Fingerknochens zu bestimmen. Wissenschaftler seien bislang von 30.000 bis 50.000 Jahren ausgegangen.
Die Max-Planck-Forscher kommen bei ihren komplizierten Berechnungen nun auf 80.000 Jahre. Für diesen Ansatz brauche man eine unglaubliche Präzision in der Entzifferung des Genoms, sagte der Erstautor der Studie, Matthias Meyer. Sicher sei diese Altersbestimmung anhand der DNA aber noch nicht. "Feinjustierung und Fehlerquellen ausschließen - das ist jetzt weitere Arbeit."
bron
[ Bericht 0% gewijzigd door barthol op 01-09-2012 23:51:33 ]
Huidige trend atmosf. CO2 Mauna Loa: 411 ppm ,10 jaar geleden: 387 ppm , 25 jaar geleden: 358 ppm
OK, dus het genoom wijst op 80.000 jaar ouderdom en de stratigrafie op ca 40.000 jaar.
Ik mag hier waar ik woon, vanwege de archeologische waardering, niet dieper dan 30 cm spitten. Het wordt zo duidelijk waarom dat is. Of liever gezegd: zou kunnen zijn, want ik woon op een stuwwal, dus alles is toch al overhoop gehaald door het landijs. En hier is vooral geërodeerd, niks afgezet.
Het grappige is, dat de datering van een genoom, als ik mij goed herinner, gebaseerd is op het optreden van een bepaald soort mutaties. Voor mij als leek op dit gebied, lijkt me dat glad ijs. Immers, om wat voor reden dan ook, kunnen mutaties soms opeens heel vaak optreden of juist minder vaak.
Ik mag hier waar ik woon, vanwege de archeologische waardering, niet dieper dan 30 cm spitten. Het wordt zo duidelijk waarom dat is. Of liever gezegd: zou kunnen zijn, want ik woon op een stuwwal, dus alles is toch al overhoop gehaald door het landijs. En hier is vooral geërodeerd, niks afgezet.
Het grappige is, dat de datering van een genoom, als ik mij goed herinner, gebaseerd is op het optreden van een bepaald soort mutaties. Voor mij als leek op dit gebied, lijkt me dat glad ijs. Immers, om wat voor reden dan ook, kunnen mutaties soms opeens heel vaak optreden of juist minder vaak.
Onderschat nooit de kracht van domme mensen in grote groepen!
Der Irrsinn ist bei Einzelnen etwas Seltenes - aber bei Gruppen, Parteien, Völkern, Zeiten die Regel. (Friedrich Nietzsche)
Der Irrsinn ist bei Einzelnen etwas Seltenes - aber bei Gruppen, Parteien, Völkern, Zeiten die Regel. (Friedrich Nietzsche)
In die stuwwallen worden ook wel stenen werktuigen gevonden die dateren van 'bewoning' van voordat het landijs de stuwwal opstuwde. In 1979 is er een opgraving in de groeve Kwintelooijen tussen Rhenen en Veenendaal geweest om de gelaagdheid van de stuwwal aldaar te onderzoeken. Laagopbouw, zandsamenstelling stuifmeel en muizenkiesjes uit kleilagen, maar ook dierenbotten en vuurstenen werktuigen. (bij dierenbotten moet je ook denken aan oude bosolifant, een soort neushoorn, nijlpaard en een soort edelhert). Dus er is in die stuwwallen toch het een en ander te vinden, en uit een tijd van voor de moderne mens, dus H.Neanderthensis of H.Heidelbergensis.) Maar ga niet zelf graven, want er is een verschil tussen gedegen onderzoek en schatgraverij.quote:
OK, dus het genoom wijst op 80.000 jaar ouderdom en de stratigrafie op ca 40.000 jaar.
Ik mag hier waar ik woon, vanwege de archeologische waardering, niet dieper dan 30 cm spitten. Het wordt zo duidelijk waarom dat is. Of liever gezegd: zou kunnen zijn, want ik woon op een stuwwal, dus alles is toch al overhoop gehaald door het landijs. En hier is vooral geërodeerd, niks afgezet.
Ik kan me voorstellen dat dichter bij de Rijn een en ander door riviererosie verstoord is, maar ik heb wel eens een bronzen bijl gezien die uit de rivierafzettingen was opgebaggerd.
Daarvoor ben je een leekquote:Het grappige is, dat de datering van een genoom, als ik mij goed herinner, gebaseerd is op het optreden van een bepaald soort mutaties. Voor mij als leek op dit gebied, lijkt me dat glad ijs.
Vergis je niet wat die genetici er allemaal uit kunnen afleiden als ze genomen op mutaties vergelijken,
divergentietijd, en ik meen zelfs eens te hebben gelezen dat ze ook iets kunnen zeggen over populatiegrootte ten tijde van de divergentie, maar het is een gebied waar ik ook niet alles over weet. Ik ben ook maar een leek.
[ Bericht 0% gewijzigd door barthol op 02-09-2012 01:16:31 ]
Huidige trend atmosf. CO2 Mauna Loa: 411 ppm ,10 jaar geleden: 387 ppm , 25 jaar geleden: 358 ppm
Natuurlijk, voor de grond opgestuwd werd heeft er van alles op geleefd. Maar dateren wordt dan wel erg lastig, lijkt me.
Hier vlakbij zijn er wat grafheuvels, er is hier flink heen en weer geschoten in de oorlog, de directe omgeving is een tijdlang als vuilnisbelt gebruikt door bewoners etc. Een buurman heeft eens een vouwbeen (boekbindersgereedschap) gevonden! Midden in het bos.
Onder mijn huis is de grond opgehoogd tijdens de bouw, dus ik kan nog een beetje graven.
In de links die je gaf stond inderdaad ook iets over populatiegrootte.
En ik las ooit dat de Finnen uit een kleine groep voortgekomen zijn. Maar in dat laatste geval heb je dan ook een behoorlijke populatie die je kunt onderzoeken. In dit geval zijn er een vingerkootje (met nieuwe techniek), een tand en nog een stukje bot. Hoogstens drie personen.
Nou ja, ik ga dat vak toch niet studeren, dus moet wel bijna goedgelovig zijn.
Hier vlakbij zijn er wat grafheuvels, er is hier flink heen en weer geschoten in de oorlog, de directe omgeving is een tijdlang als vuilnisbelt gebruikt door bewoners etc. Een buurman heeft eens een vouwbeen (boekbindersgereedschap) gevonden! Midden in het bos.
Onder mijn huis is de grond opgehoogd tijdens de bouw, dus ik kan nog een beetje graven.
In de links die je gaf stond inderdaad ook iets over populatiegrootte.
En ik las ooit dat de Finnen uit een kleine groep voortgekomen zijn. Maar in dat laatste geval heb je dan ook een behoorlijke populatie die je kunt onderzoeken. In dit geval zijn er een vingerkootje (met nieuwe techniek), een tand en nog een stukje bot. Hoogstens drie personen.
Nou ja, ik ga dat vak toch niet studeren, dus moet wel bijna goedgelovig zijn.
Onderschat nooit de kracht van domme mensen in grote groepen!
Der Irrsinn ist bei Einzelnen etwas Seltenes - aber bei Gruppen, Parteien, Völkern, Zeiten die Regel. (Friedrich Nietzsche)
Der Irrsinn ist bei Einzelnen etwas Seltenes - aber bei Gruppen, Parteien, Völkern, Zeiten die Regel. (Friedrich Nietzsche)
Nee, je hebt meer als Denisova allelen ook nog te vinden zijn bij groepen mensen die nu leven.quote:
In dit geval zijn er een vingerkootje (met nieuwe techniek), een tand en nog een stukje bot. Hoogstens drie personen.
Altijd een beetje oppassen met aannames vanuit een eigen logica, die kunnen tot voorbarige conclusies leiden.
Huidige trend atmosf. CO2 Mauna Loa: 411 ppm ,10 jaar geleden: 387 ppm , 25 jaar geleden: 358 ppm
Oh ja, dat was ook zo, was ik even vergeten.quote:
[..]
Nee, je hebt meer als Denisova allelen ook nog te vinden zijn bij groepen mensen die nu leven.
Altijd een beetje oppassen met aannames vanuit een eigen logica, die kunnen tot voorbarige conclusies leiden.
Onderschat nooit de kracht van domme mensen in grote groepen!
Der Irrsinn ist bei Einzelnen etwas Seltenes - aber bei Gruppen, Parteien, Völkern, Zeiten die Regel. (Friedrich Nietzsche)
Der Irrsinn ist bei Einzelnen etwas Seltenes - aber bei Gruppen, Parteien, Völkern, Zeiten die Regel. (Friedrich Nietzsche)
09-09-2012
Maak kennis met uzelf: de Homo sapiens
Tal van mensachtigen kwamen, zagen en verdwenen. Maar de Homo sapiens kwam, zag en overwon en bevolkt tot op de dag van vandaag de wereld. Wat is zijn geheim?
De afgelopen weken heeft u op Scientias.nl kennis kunnen maken met de meest uiteenlopende mensachtigen. We begonnen met Ardipithecus ramidus, oftewel Ardi. Daarna lieten we u kennis maken met Lucy. Vervolgens was het de beurt aan de Homo habilis, waarna ook de Floresmens een plekje in deze reeks kreeg. En daarna kwam de Neanderthaler aan bod. Stuk voor stuk interessante mensachtigen die in grotere of kleinere mate op ons lijken. Maar geen van deze mensachtigen redden het: ze zijn geschiedenis geworden. Slechts één mensachtige bleek werkelijk geschikt om de wereld te bevolken. En dat bent u, de Homo sapiens.
Grote schedel
Na een evolutie die vele miljoenen jaren duurde, ontstond zo’n 195.000 jaar geleden de Homo sapiens. Een soort die zich op diverse vlakken van eerdere mensachtigen onderscheidde. De grootste verschillen zijn toch wel zijn lichte bouw (waardoor deze zich snel, zonder dat het veel energie kostte kon voortbewegen) en de relatief grote schedel. De H. sapiens ontstond in Afrika en kwam zo’n 50.000 jaar geleden naar Europa.
Een schedel van een H. sapiens. Foto: Human Origins Program.
Niet alleen
Maar in Europa was de H. sapiens niet alleen. Neanderthalers hadden het gebied vele jaren daarvoor al betrokken en beide soorten leefden zeker 6000 jaar naast elkaar. Veel wetenschappers gaan er niet vanuit dat het daar bij bleef: de H. sapiens en Neanderthalers zouden elkaar ook ontmoet hebben en zelfs seks hebben gehad. 1 tot 4 procent van het DNA van alle moderne mensen (met uitzondering van Afrikanen) bestaat namelijk uit genetisch materiaal van de Neanderthaler. Wat er uiteindelijk met de Neanderthaler is gebeurd, is niet helemaal duidelijk. Vaststaat dat de soort verdween. Mogelijk stierf deze uit door competitie met mensen en/of klimaatverandering of ging de soort op in de populatie moderne mensen. Overigens is de Neanderthaler niet de enige die contact had met de H. sapiens. Ook de Homo denisova lijkt seks gehad te hebben met H. sapiens.
Een H. sapiens met gereedschappen. Foto: Mercy (via Wikimedia Commons).
Waarom wij?
Zoals gezegd gingen heel wat mensachtigen de H. sapiens voor. En uiteindelijk verdwenen al die mensachtigen. Zelfs de soorten waarmee de moderne mensen de aarde nog even deelden. Maar waarom? Waarom bleef de H. sapiens bestaan en verdwenen de anderen? Het is heel lastig om die vraag te beantwoorden. Het enige wat we eigenlijk kunnen doen, is de verschillen tussen onze soort en andere mensachtigen vaststellen.
Modern gedrag
De Homo sapiens wordt regelmatig aangeduid als de moderne mens. Maar die benaming heeft de soort niet alleen te danken aan de moderne bouw. Belangrijker is misschien nog wel het moderne gedrag. Dat is natuurlijk een breed begrip, maar over het algemeen bedoelen wetenschappers daar onder meer de volgende eigenschappen mee: de vaardigheid om acties te plannen, om technieken te verbeteren, om een complex sociaal netwerk te onderhouden, om creatief te zijn, om met symbolen en rituelen te werken en om zich aan de veranderende omgeving aan te passen. Het is hoogstwaarschijnlijk niet zo dat die ‘moderne’ eigenschappen stuk voor stuk pas ontstonden toen de eerste modern uitziende mensachtigen ontstonden. Waarschijnlijk ging dat geleidelijk. Eerder kon u op Scientias.nl bijvoorbeeld al lezen dat Neanderthalers mogelijk ook al met symbolen werkten en dat oudere mensachtigen ook al gereedschappen gebruikten. Maar de Homo sapiens was – mede dankzij zijn grote brein – in staat om al die kenmerken die wij nu met een ‘modern mens’ associëren, te vertonen. En – misschien nog wel belangrijker – hij kon deze naar een hoger plan tillen en zijn levensstijl indien nodig aan de veranderende omstandigheden aanpassen.
IJstijd
En dat laatste was zeker geen overbodige luxe. Zo hadden de H. sapiens in Europa bijvoorbeeld heel wat te verduren. Ze maakten de IJstijd mee en zagen daardoor hun omgeving en voedselvoorziening radicaal veranderen. Recent onderzoek toont aan dat dat een gebeurtenis was waar bijvoorbeeld de Neanderthalers moeite mee hadden. De dramatische klimaatveranderingen kwamen hard aan bij de soort. Zo hard zelfs dat deze mogelijk op het randje van de afgrond kwam te balanceren. Mogelijk was het op momenten als deze dat de H. sapiens als ‘superieure soort’ uit de bus kwam en zich aanzienlijk beter aan de omstandigheden kon aanpassen dan de andere soorten.
In de duizenden jaren die volgden, ontwikkelde H. sapiens zich in een ongekend tempo. Technologische innovaties volgden elkaar rap op, wereldgodsdiensten ontstonden, verschillende culturen ontwikkelden zich en profileerden zich met de gigantische bouwwerken die we tot op de dag van vandaag kunnen bezichtigen. Denk aan Stonehenge, maar ook aan de piramides en veel later de enorme bouwwerken van de Maya’s tot aan het hoogste gebouw ter wereld: de Burj Khalifa in Dubai. En met zeven miljard soortgenoten lijkt de H. sapiens op het moment onaantastbaar te zijn. Homo sapiens: een soort die voor altijd blijft?
(HLN)
Maak kennis met uzelf: de Homo sapiens
Tal van mensachtigen kwamen, zagen en verdwenen. Maar de Homo sapiens kwam, zag en overwon en bevolkt tot op de dag van vandaag de wereld. Wat is zijn geheim?
De afgelopen weken heeft u op Scientias.nl kennis kunnen maken met de meest uiteenlopende mensachtigen. We begonnen met Ardipithecus ramidus, oftewel Ardi. Daarna lieten we u kennis maken met Lucy. Vervolgens was het de beurt aan de Homo habilis, waarna ook de Floresmens een plekje in deze reeks kreeg. En daarna kwam de Neanderthaler aan bod. Stuk voor stuk interessante mensachtigen die in grotere of kleinere mate op ons lijken. Maar geen van deze mensachtigen redden het: ze zijn geschiedenis geworden. Slechts één mensachtige bleek werkelijk geschikt om de wereld te bevolken. En dat bent u, de Homo sapiens.
Grote schedel
Na een evolutie die vele miljoenen jaren duurde, ontstond zo’n 195.000 jaar geleden de Homo sapiens. Een soort die zich op diverse vlakken van eerdere mensachtigen onderscheidde. De grootste verschillen zijn toch wel zijn lichte bouw (waardoor deze zich snel, zonder dat het veel energie kostte kon voortbewegen) en de relatief grote schedel. De H. sapiens ontstond in Afrika en kwam zo’n 50.000 jaar geleden naar Europa.
Een schedel van een H. sapiens. Foto: Human Origins Program.
Niet alleen
Maar in Europa was de H. sapiens niet alleen. Neanderthalers hadden het gebied vele jaren daarvoor al betrokken en beide soorten leefden zeker 6000 jaar naast elkaar. Veel wetenschappers gaan er niet vanuit dat het daar bij bleef: de H. sapiens en Neanderthalers zouden elkaar ook ontmoet hebben en zelfs seks hebben gehad. 1 tot 4 procent van het DNA van alle moderne mensen (met uitzondering van Afrikanen) bestaat namelijk uit genetisch materiaal van de Neanderthaler. Wat er uiteindelijk met de Neanderthaler is gebeurd, is niet helemaal duidelijk. Vaststaat dat de soort verdween. Mogelijk stierf deze uit door competitie met mensen en/of klimaatverandering of ging de soort op in de populatie moderne mensen. Overigens is de Neanderthaler niet de enige die contact had met de H. sapiens. Ook de Homo denisova lijkt seks gehad te hebben met H. sapiens.
Een H. sapiens met gereedschappen. Foto: Mercy (via Wikimedia Commons).
Waarom wij?
Zoals gezegd gingen heel wat mensachtigen de H. sapiens voor. En uiteindelijk verdwenen al die mensachtigen. Zelfs de soorten waarmee de moderne mensen de aarde nog even deelden. Maar waarom? Waarom bleef de H. sapiens bestaan en verdwenen de anderen? Het is heel lastig om die vraag te beantwoorden. Het enige wat we eigenlijk kunnen doen, is de verschillen tussen onze soort en andere mensachtigen vaststellen.
Modern gedrag
De Homo sapiens wordt regelmatig aangeduid als de moderne mens. Maar die benaming heeft de soort niet alleen te danken aan de moderne bouw. Belangrijker is misschien nog wel het moderne gedrag. Dat is natuurlijk een breed begrip, maar over het algemeen bedoelen wetenschappers daar onder meer de volgende eigenschappen mee: de vaardigheid om acties te plannen, om technieken te verbeteren, om een complex sociaal netwerk te onderhouden, om creatief te zijn, om met symbolen en rituelen te werken en om zich aan de veranderende omgeving aan te passen. Het is hoogstwaarschijnlijk niet zo dat die ‘moderne’ eigenschappen stuk voor stuk pas ontstonden toen de eerste modern uitziende mensachtigen ontstonden. Waarschijnlijk ging dat geleidelijk. Eerder kon u op Scientias.nl bijvoorbeeld al lezen dat Neanderthalers mogelijk ook al met symbolen werkten en dat oudere mensachtigen ook al gereedschappen gebruikten. Maar de Homo sapiens was – mede dankzij zijn grote brein – in staat om al die kenmerken die wij nu met een ‘modern mens’ associëren, te vertonen. En – misschien nog wel belangrijker – hij kon deze naar een hoger plan tillen en zijn levensstijl indien nodig aan de veranderende omstandigheden aanpassen.
IJstijd
En dat laatste was zeker geen overbodige luxe. Zo hadden de H. sapiens in Europa bijvoorbeeld heel wat te verduren. Ze maakten de IJstijd mee en zagen daardoor hun omgeving en voedselvoorziening radicaal veranderen. Recent onderzoek toont aan dat dat een gebeurtenis was waar bijvoorbeeld de Neanderthalers moeite mee hadden. De dramatische klimaatveranderingen kwamen hard aan bij de soort. Zo hard zelfs dat deze mogelijk op het randje van de afgrond kwam te balanceren. Mogelijk was het op momenten als deze dat de H. sapiens als ‘superieure soort’ uit de bus kwam en zich aanzienlijk beter aan de omstandigheden kon aanpassen dan de andere soorten.
In de duizenden jaren die volgden, ontwikkelde H. sapiens zich in een ongekend tempo. Technologische innovaties volgden elkaar rap op, wereldgodsdiensten ontstonden, verschillende culturen ontwikkelden zich en profileerden zich met de gigantische bouwwerken die we tot op de dag van vandaag kunnen bezichtigen. Denk aan Stonehenge, maar ook aan de piramides en veel later de enorme bouwwerken van de Maya’s tot aan het hoogste gebouw ter wereld: de Burj Khalifa in Dubai. En met zeven miljard soortgenoten lijkt de H. sapiens op het moment onaantastbaar te zijn. Homo sapiens: een soort die voor altijd blijft?
(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
10-09-2012
Beesten vangen op Borneo
Expeditie moet evolutionair raadsel oplossen
Op de Maleisische berg Kinabalu leven unieke dieren en planten. Oeroude klimaatvluchtelingen of relatief kort geleden ontstane soorten? Vandaag is een expeditie begonnen die daar antwoord op moet geven.
Mount Kinabalu
Š sebr / Flickr
De berg Kinabalu in Maleisisch Borneo heeft een unieke flora en fauna. Hoe komt dat?
In 2007 bezegelden Maleisië, Indonesië en Brunei de bescherming van het bergachtige en ontoegankelijke binnenland van Borneo. Het letterlijke hoogtepunt van de biodiversiteit van dit Hart van Borneo is de Kinabalu-berg, met zijn 4.095 m de hoogste piek in Zuidoost-Azië. Geologisch gezien is de berg jong (slechts anderhalf miljoen jaar), maar hij heeft een unieke flora en fauna. Hier leven duizenden soorten die nergens anders ter wereld voorkomen.
Het ontstaan van al deze endemische soorten is een mysterie: zijn het jonge soorten, kort geleden afgesplitst van de soorten die aan de voet van de bergen leven? Of zijn het misschien restanten van soorten die in vroeger tijden, toen het klimaat koeler was, overal in Borneo leefden? Met andere woorden: is het Hart van Borneo een broedplaats of een bewaarplaats van de evolutie?
Beginnen op de top
De onderzoekers beginnen op de top van de Kinabalu-berg. Daar gaan ze op zoek naar dieren, planten en schimmels die alleen maar hier voorkomen en nergens anders ter wereld. Daarna reizen ze af naar de lager gelegen berghellingen van de Crocker range, waar ze verwachten verwante soorten te vinden. De kans dat ze tot nu toe onbekende soorten tegenkomen is groot.
Eenmaal terug in Leiden wordt de machinerie van het DNA-lab van Naturalis ingeschakeld om het geheim van de berg te ontraadselen. Het DNA van de verzamelde organismen wordt onderzocht. Daaruit rolt voor elke groep organismen het antwoord of de unieke soorten van de bergtop vroeger of later zijn ontstaan dan hun verwanten lager in het land. Halverwege 2013 mondt al het werk uit in een gezamenlijke wetenschappelijke publicatie.
De resultaten leveren belangrijke informatie voor de natuurbeschermers in de drie landen: eindelijk weten ze hoe de unieke biodiversiteit van het Hart van Borneo ontstaan is. Kennis over de evolutie van dit rijke gebied is belangrijk voor de bescherming van de biodiversiteit, niet alleen op Borneo maar ook op soortgelijke plekken elders ter wereld.
De onderzoekers houden een dagelijks blog bij, dat op de site van Naturalis te lezen en te bekijken is. Met vandaag: de eerste dierenvangsten en een glimp van de grote berg.
Menno Schilthuizen is initiatiefnemer en leider van deze expeditie. Zelf gaat hij zich richten op kaaskevers, en de vraag of hun geslachtsdelen in een wapenwedloop verzeild zijn geraakt. Hij vertelt daar meer over in dit mini-interview.
Peter Koomen doet onderzoek aan springspinnen die precies op mieren lijken. Hij legt in dit korte interviewuit hoe dat zo gekomen is en wat hij op de berg wijzer hoopt te worden.
Harry Smit vangt watermijten. Deze minieme beestjes gebruiken gekartelde messen waarmee ze hun prooien doorboren en uitzuigen. Hij gaat zeker nieuwe soorten vinden, vertelt hij.
Frederic Lens onderzoekt planten die houtachtig zijn geworden. Hij is gewend om onderzoek te doen in de veilige omgeving van de Naturalis-archieven, maar heeft nu bloedzuigersokken en bergschoenen aangeschaft.
Rachel Schwallier, zelf vegetariër, is op jacht naar vleesetende bekerplanten. Ze gaat hun 'magen' legen om te zien wat ze precies eten en hoopt een stamboom van de grote plantenfamilie te kunnen opstellen.
Joszef Geml gaat ongetwijfeld meer nieuwe soorten ontdekken dan de rest van het team bij elkaar. Hij is de schimmelspecialist. Binnen zijn vakgebied is de berg nog een witte plek op de kaart, zegt hij.
René Geurts richt zich op een bijzondere boom die wel vier meter per jaar kan groeien. Dat dankt de plant aan zijn speciale relatie met bodembacteriën. Hoe is dat zo gekomen, wil hij weten.
Peter Hovenkamp gaat mee voor de varens. Komen de bijzondere planten aangewaaid vanuit de Himalaya of zijn ze lokaal ontstaan? Hij hoopt op verrassingen.
En er gaan nog meer onderzoekers mee. Lees hier wat ze bezielt.
Gelijktijdig is nóg een Naturalis-expeditie bij Borneo aan de gang, maar dan in zee. De onderzoekers zullen veel duiken op de extreem soortenrijke riffen van de koraaldriehoek. Ook zij houden een weblog bij.
(wetenschap24.nl)
Beesten vangen op Borneo
Expeditie moet evolutionair raadsel oplossen
Op de Maleisische berg Kinabalu leven unieke dieren en planten. Oeroude klimaatvluchtelingen of relatief kort geleden ontstane soorten? Vandaag is een expeditie begonnen die daar antwoord op moet geven.
Mount Kinabalu
Š sebr / Flickr
De berg Kinabalu in Maleisisch Borneo heeft een unieke flora en fauna. Hoe komt dat?
In 2007 bezegelden Maleisië, Indonesië en Brunei de bescherming van het bergachtige en ontoegankelijke binnenland van Borneo. Het letterlijke hoogtepunt van de biodiversiteit van dit Hart van Borneo is de Kinabalu-berg, met zijn 4.095 m de hoogste piek in Zuidoost-Azië. Geologisch gezien is de berg jong (slechts anderhalf miljoen jaar), maar hij heeft een unieke flora en fauna. Hier leven duizenden soorten die nergens anders ter wereld voorkomen.
Het ontstaan van al deze endemische soorten is een mysterie: zijn het jonge soorten, kort geleden afgesplitst van de soorten die aan de voet van de bergen leven? Of zijn het misschien restanten van soorten die in vroeger tijden, toen het klimaat koeler was, overal in Borneo leefden? Met andere woorden: is het Hart van Borneo een broedplaats of een bewaarplaats van de evolutie?
Beginnen op de top
De onderzoekers beginnen op de top van de Kinabalu-berg. Daar gaan ze op zoek naar dieren, planten en schimmels die alleen maar hier voorkomen en nergens anders ter wereld. Daarna reizen ze af naar de lager gelegen berghellingen van de Crocker range, waar ze verwachten verwante soorten te vinden. De kans dat ze tot nu toe onbekende soorten tegenkomen is groot.
Eenmaal terug in Leiden wordt de machinerie van het DNA-lab van Naturalis ingeschakeld om het geheim van de berg te ontraadselen. Het DNA van de verzamelde organismen wordt onderzocht. Daaruit rolt voor elke groep organismen het antwoord of de unieke soorten van de bergtop vroeger of later zijn ontstaan dan hun verwanten lager in het land. Halverwege 2013 mondt al het werk uit in een gezamenlijke wetenschappelijke publicatie.
De resultaten leveren belangrijke informatie voor de natuurbeschermers in de drie landen: eindelijk weten ze hoe de unieke biodiversiteit van het Hart van Borneo ontstaan is. Kennis over de evolutie van dit rijke gebied is belangrijk voor de bescherming van de biodiversiteit, niet alleen op Borneo maar ook op soortgelijke plekken elders ter wereld.
De onderzoekers houden een dagelijks blog bij, dat op de site van Naturalis te lezen en te bekijken is. Met vandaag: de eerste dierenvangsten en een glimp van de grote berg.
Menno Schilthuizen is initiatiefnemer en leider van deze expeditie. Zelf gaat hij zich richten op kaaskevers, en de vraag of hun geslachtsdelen in een wapenwedloop verzeild zijn geraakt. Hij vertelt daar meer over in dit mini-interview.
Peter Koomen doet onderzoek aan springspinnen die precies op mieren lijken. Hij legt in dit korte interviewuit hoe dat zo gekomen is en wat hij op de berg wijzer hoopt te worden.
Harry Smit vangt watermijten. Deze minieme beestjes gebruiken gekartelde messen waarmee ze hun prooien doorboren en uitzuigen. Hij gaat zeker nieuwe soorten vinden, vertelt hij.
Frederic Lens onderzoekt planten die houtachtig zijn geworden. Hij is gewend om onderzoek te doen in de veilige omgeving van de Naturalis-archieven, maar heeft nu bloedzuigersokken en bergschoenen aangeschaft.
Rachel Schwallier, zelf vegetariër, is op jacht naar vleesetende bekerplanten. Ze gaat hun 'magen' legen om te zien wat ze precies eten en hoopt een stamboom van de grote plantenfamilie te kunnen opstellen.
Joszef Geml gaat ongetwijfeld meer nieuwe soorten ontdekken dan de rest van het team bij elkaar. Hij is de schimmelspecialist. Binnen zijn vakgebied is de berg nog een witte plek op de kaart, zegt hij.
René Geurts richt zich op een bijzondere boom die wel vier meter per jaar kan groeien. Dat dankt de plant aan zijn speciale relatie met bodembacteriën. Hoe is dat zo gekomen, wil hij weten.
Peter Hovenkamp gaat mee voor de varens. Komen de bijzondere planten aangewaaid vanuit de Himalaya of zijn ze lokaal ontstaan? Hij hoopt op verrassingen.
En er gaan nog meer onderzoekers mee. Lees hier wat ze bezielt.
Gelijktijdig is nóg een Naturalis-expeditie bij Borneo aan de gang, maar dan in zee. De onderzoekers zullen veel duiken op de extreem soortenrijke riffen van de koraaldriehoek. Ook zij houden een weblog bij.
(wetenschap24.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
Vet en uitsnede van mij.quote:
09-09-2012
Maak kennis met uzelf: de Homo sapiens
[knip..]
Niet alleen
Maar in Europa was de H. sapiens niet alleen. Neanderthalers hadden het gebied vele jaren daarvoor al betrokken en beide soorten leefden zeker 6000 jaar naast elkaar. Veel wetenschappers gaan er niet vanuit dat het daar bij bleef: de H. sapiens en Neanderthalers zouden elkaar ook ontmoet hebben en zelfs seks hebben gehad. 1 tot 4 procent van het DNA van alle moderne mensen (met uitzondering van Afrikanen) bestaat namelijk uit genetisch materiaal van de Neanderthaler. Wat er uiteindelijk met de Neanderthaler is gebeurd, is niet helemaal duidelijk. Vaststaat dat de soort verdween. Mogelijk stierf deze uit door competitie met mensen en/of klimaatverandering of ging de soort op in de populatie moderne mensen. Overigens is de Neanderthaler niet de enige die contact had met de H. sapiens. Ook de Homo denisova lijkt seks gehad te hebben met H. sapiens.
[knip]
(HLN)
Interessante constatering. Wel voer voor racisten, maar mede daarom wel erg interessant.
Onderschat nooit de kracht van domme mensen in grote groepen!
Der Irrsinn ist bei Einzelnen etwas Seltenes - aber bei Gruppen, Parteien, Völkern, Zeiten die Regel. (Friedrich Nietzsche)
Der Irrsinn ist bei Einzelnen etwas Seltenes - aber bei Gruppen, Parteien, Völkern, Zeiten die Regel. (Friedrich Nietzsche)
19-09-2012
Slangen en hun stamboom
Pootloosheid was aanpassing aan ondergronds leven
De eerste slangen leefden waarschijnlijk ondergronds, leert een nieuwe reptielenstamboom, gemaakt op basis van veel DNA-onderzoek. En hagedissen verloren hun poten keer op keer, steeds om dezelfde reden.
Groene groefkopadder
Š J. P. Lawrence
Bovengronds levend zonder poten, dat moet wel een slang zijn.
Hagedissen en slangen stammen allemaal af van dieren met vier poten. Je denkt misschien dat de splitsing tussen de twee dateert van het moment dat de voorouders van de slangen hun ledematen verloren, terwijl de hagedissen ze hielden. Maar zo simpel is het niet gegaan. Een nieuwe, grootschalige analyse van het DNA van de reptielen onderstreept dat. De resulterende stamboom is gepubliceerd in Biology Letters en bevat een paar verrassingen.
Het is geen nieuws dat er pootloze hagedissen bestaan, zoals de hazelworm. Dat zijn geen slangen, maar dieren die pas veel later in de evolutie hun poten kwijtraakten. Ze zijn niet de enige. Er is daarnaast namelijk de familie van de wormhagedissen, ondergronds levende reptielen die ook tot de hagedissen gerekend worden. En ook nog de familie van de slanghazelwormen, die er ongeveer net zo regenwormachtig uitzien. Plus de heuppotigen, ook al hagedissen zonder ledematen, afgezien van een paar flapjes die de overblijfselen van achterpoten zijn. Vier groepen dus.
In de nieuwe stamboom staan die vier behoorlijk ver uit elkaar. Ze hebben elk onafhankelijk van de anderen hun poten aan de wilgen gehangen, en zijn stuk voor stuk meer verwant aan hagedissen mét poten dan aan elkaar.
Blindslangen
Om het allemaal nog ingewikkelder te maken, is er ook nog een groep slangetjes die uiterlijk heel veel lijken op sommige pootloze hagedissen: de blindslangen. Uit hun DNA blijkt nu dat dit niet één groep is. Blindslangen zijn onder te verdelen in drie typen. Twee daarvan horen bij elkaar, en de andere is meer verwant met de rest van de slangen. Dat wijst er volgens de onderzoekers op dat álle slangen waarschijnlijk begonnen zijn als ondergronds levende dieren, die pas later aangepast zijn geraakt aan een bovengronds bestaan.
Eigenlijk ook wel logisch, als je kijkt naar de groepen hagedissen die hun poten kwijtraakten. Die leven ook allemaal ondergronds, of hooguit in de strooisellaag, zoals de hazelworm. Blijkbaar is het aannemen van zo’n levenswijze voor een reptiel dé reden om poten liever kwijt dan rijk te zijn. Voor salamanders trouwens ook, bewijzen de wormsalamanders (dat zijn dus amfibieën, geen reptielen). Slangen zijn de enige pootloze groep die vervolgens een succesvolle carričre boven de grond heeft doorgemaakt.
Ook opvallend in deze stamboom: niet slangen, maar een groep hagedissen waaronder gekko’s staan het verst van de rest. Het is dus niet zo dat er eerst een splitsing tussen slangen en hagedissen is geweest, waarna die ieder in allerlei soorten opgedeeld raakten. De hagedissen zijn eigenlijk een grote groep waar slangen deel van uitmaken, zou je kunnen zeggen. En denk maar niet dat de slangen de eersten waren die pootloos werden. De slanghazelwormen waren ze voor. En die worden ook tot de hagedissen gerekend. Ingewikkeld, ik zei het al.
(wetenschap24.nl)
Slangen en hun stamboom
Pootloosheid was aanpassing aan ondergronds leven
De eerste slangen leefden waarschijnlijk ondergronds, leert een nieuwe reptielenstamboom, gemaakt op basis van veel DNA-onderzoek. En hagedissen verloren hun poten keer op keer, steeds om dezelfde reden.
Groene groefkopadder
Š J. P. Lawrence
Bovengronds levend zonder poten, dat moet wel een slang zijn.
Hagedissen en slangen stammen allemaal af van dieren met vier poten. Je denkt misschien dat de splitsing tussen de twee dateert van het moment dat de voorouders van de slangen hun ledematen verloren, terwijl de hagedissen ze hielden. Maar zo simpel is het niet gegaan. Een nieuwe, grootschalige analyse van het DNA van de reptielen onderstreept dat. De resulterende stamboom is gepubliceerd in Biology Letters en bevat een paar verrassingen.
Het is geen nieuws dat er pootloze hagedissen bestaan, zoals de hazelworm. Dat zijn geen slangen, maar dieren die pas veel later in de evolutie hun poten kwijtraakten. Ze zijn niet de enige. Er is daarnaast namelijk de familie van de wormhagedissen, ondergronds levende reptielen die ook tot de hagedissen gerekend worden. En ook nog de familie van de slanghazelwormen, die er ongeveer net zo regenwormachtig uitzien. Plus de heuppotigen, ook al hagedissen zonder ledematen, afgezien van een paar flapjes die de overblijfselen van achterpoten zijn. Vier groepen dus.
In de nieuwe stamboom staan die vier behoorlijk ver uit elkaar. Ze hebben elk onafhankelijk van de anderen hun poten aan de wilgen gehangen, en zijn stuk voor stuk meer verwant aan hagedissen mét poten dan aan elkaar.
Blindslangen
Om het allemaal nog ingewikkelder te maken, is er ook nog een groep slangetjes die uiterlijk heel veel lijken op sommige pootloze hagedissen: de blindslangen. Uit hun DNA blijkt nu dat dit niet één groep is. Blindslangen zijn onder te verdelen in drie typen. Twee daarvan horen bij elkaar, en de andere is meer verwant met de rest van de slangen. Dat wijst er volgens de onderzoekers op dat álle slangen waarschijnlijk begonnen zijn als ondergronds levende dieren, die pas later aangepast zijn geraakt aan een bovengronds bestaan.
Eigenlijk ook wel logisch, als je kijkt naar de groepen hagedissen die hun poten kwijtraakten. Die leven ook allemaal ondergronds, of hooguit in de strooisellaag, zoals de hazelworm. Blijkbaar is het aannemen van zo’n levenswijze voor een reptiel dé reden om poten liever kwijt dan rijk te zijn. Voor salamanders trouwens ook, bewijzen de wormsalamanders (dat zijn dus amfibieën, geen reptielen). Slangen zijn de enige pootloze groep die vervolgens een succesvolle carričre boven de grond heeft doorgemaakt.
Ook opvallend in deze stamboom: niet slangen, maar een groep hagedissen waaronder gekko’s staan het verst van de rest. Het is dus niet zo dat er eerst een splitsing tussen slangen en hagedissen is geweest, waarna die ieder in allerlei soorten opgedeeld raakten. De hagedissen zijn eigenlijk een grote groep waar slangen deel van uitmaken, zou je kunnen zeggen. En denk maar niet dat de slangen de eersten waren die pootloos werden. De slanghazelwormen waren ze voor. En die worden ook tot de hagedissen gerekend. Ingewikkeld, ik zei het al.
(wetenschap24.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
20-09-2012
Genetische mutatie stelde onze voorouders in staat Afrika te verkennen
Nieuw onderzoek suggereert dat een genetische mutatie onze voorouders in staat stelde om het centrale deel van Afrika te verlaten en zich over het gehele continent te verspreiden.
De Homo sapiens ontstond zo’n 180.000 jaar geleden in het midden van Afrika. Gedurende 100.000 jaar bleven onze voorouders in dat gebied leven. Pas daarna verspreidden ze zich over het continent. Maar waarom wachtten onze voorouders zo lang met het verkennen van de rest van Afrika?
Vissen
Onderzoekers hebben daar wel ideeën over. Zo bedachten ze dat de locatie heel belangrijk was voor onze voorouders. In het midden van Afrika bevond zich water en in dat water leefden schaaldieren en vissen. En die hadden de mensen hard nodig: daar haalden ze namelijk het stofje DHA uit: een stofje dat complexe hersenfuncties mogelijk maakt.
Planten
Een nieuw onderzoek onderschrijft die theorie nu. Onderzoekers hebben namelijk ontdekt dat er iets meer dan 85.000 jaar geleden een belangrijke genetische variant op chromosoom 11 ontstond. Dankzij deze genetische variant waren mensen in staat om de stofjes die nodig waren voor complexe hersenfuncties en de groei van het brein deels uit planten te halen. Hierdoor waren mensen voor hun portie DHA niet langer alleen afhankelijk van vissen. “Er is een grote discussie geweest over hoe de oude mensen in staat waren om voldoende DHA te verkrijgen om de grootte en complexiteit van het brein in stand te houden,” vertelt onderzoeker Floyd Chilton. “Het is geweldig om te bedenken dat we nu het gebied met daarin de genetische variatie die rond de tijd waarin de oude mensen uit het centrale deel van Afrika vertrokken, hebben blootgelegd.”
De onderzoekers deden hun ontdekking door de genen van moderne mensen uit verschillende delen van de wereld te bestuderen. Hun volledige onderzoek is terug te vinden in het blad PLoS ONE
(scientias.nl)
Genetische mutatie stelde onze voorouders in staat Afrika te verkennen
Nieuw onderzoek suggereert dat een genetische mutatie onze voorouders in staat stelde om het centrale deel van Afrika te verlaten en zich over het gehele continent te verspreiden.
De Homo sapiens ontstond zo’n 180.000 jaar geleden in het midden van Afrika. Gedurende 100.000 jaar bleven onze voorouders in dat gebied leven. Pas daarna verspreidden ze zich over het continent. Maar waarom wachtten onze voorouders zo lang met het verkennen van de rest van Afrika?
Vissen
Onderzoekers hebben daar wel ideeën over. Zo bedachten ze dat de locatie heel belangrijk was voor onze voorouders. In het midden van Afrika bevond zich water en in dat water leefden schaaldieren en vissen. En die hadden de mensen hard nodig: daar haalden ze namelijk het stofje DHA uit: een stofje dat complexe hersenfuncties mogelijk maakt.
Planten
Een nieuw onderzoek onderschrijft die theorie nu. Onderzoekers hebben namelijk ontdekt dat er iets meer dan 85.000 jaar geleden een belangrijke genetische variant op chromosoom 11 ontstond. Dankzij deze genetische variant waren mensen in staat om de stofjes die nodig waren voor complexe hersenfuncties en de groei van het brein deels uit planten te halen. Hierdoor waren mensen voor hun portie DHA niet langer alleen afhankelijk van vissen. “Er is een grote discussie geweest over hoe de oude mensen in staat waren om voldoende DHA te verkrijgen om de grootte en complexiteit van het brein in stand te houden,” vertelt onderzoeker Floyd Chilton. “Het is geweldig om te bedenken dat we nu het gebied met daarin de genetische variatie die rond de tijd waarin de oude mensen uit het centrale deel van Afrika vertrokken, hebben blootgelegd.”
De onderzoekers deden hun ontdekking door de genen van moderne mensen uit verschillende delen van de wereld te bestuderen. Hun volledige onderzoek is terug te vinden in het blad PLoS ONE
(scientias.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
Ik was benieuwd wat DHA nou eigenlijk was, vermoedde een vetzuur en kwam uit op:
http://nl.wikipedia.org/wiki/Docosahexaeenzuur
Docosahexaeenzuur (DHA) of 22:6(ω-3) is een polyonverzadigd vetzuur dat behoort tot de klasse van de omega 3-vetzuren. Chemisch gezien is DHA een carbonzuur met een keten van 22 koolstofatomen en zes cis-dubbele bindingen. De eerste dubbele binding staat op de derde koolstof, te beginnen met het einde van de keten (omega), vandaar omega 3.
Voorkomen
Docosahexaeenzuur komt vooral voor in vette zeevis, zoals Europese zalm en Atlantische haring. De voornaamste voedingsbron van DHA is dan ook visolie. De DHA in vis is meestal afkomstig van heterotrofe micro-algen en komt via de voedselketen in de vis terecht. DHA wordt commercieel eveneens bereid uit dergelijke micro-algen. De meeste dieren, en ook de mens, maken zelf slechts zeer weinig DHA aan (uit alfa-linoleenzuur via eicosapentaeenzuur), zodat we DHA in de praktijk kunnen beschouwen als een essentieel nutriënt.
Biologische functies
DHA wordt in het lichaam gemetaboliseerd tot docosanoďden (docosatriënen, resolvines en neuroprotectinen), die belangrijke hormonale functies vervullen. DHA is één van de belangrijkste vetzuren in sperma- en hersenfosfolipiden en is een belangrijk bestanddeel van het netvlies. Supplementering van DHA zou het risico op hart- en vaatziekten kunnen verkleinen door verlaging van het triglycerideniveau in het bloed. Tekorten aan DHA leiden tot verlaging van het serotonineniveau in de hersenen[2] en worden geässocieerd met ADHD, de ziekte van Alzheimer[3] en depressie[4] . Supplementering van DHA zou dan ook kunnen helpen tegen deze aandoeningen[5]. Ook tegen bepaalde kankers zou DHA kunnen helpen
Deze: http://en.wikipedia.org/wiki/Docosahexaenoic_acid
zegt o.a.:
Cold-water oceanic fish oils are rich in DHA. Most of the DHA in fish and multi-cellular organisms with access to cold-water oceanic foods originates from photosynthetic and heterotrophic microalgae, and becomes increasingly concentrated in organisms the further they are up the food chain.
en:
Some animals with access to seafood make very little DHA through metabolism, but obtain it in the diet. However, in strict herbivores, and carnivores that do not eat seafood, DHA is manufactured internally from α-linolenic acid, a shorter omega-3 fatty acid manufactured by plants (and also occurring in animal products as obtained from plants).
Dat sluit niet goed aan bij jouw verhaal. Want daar blijven de mensen hangen bij warm, zoet water.
http://nl.wikipedia.org/wiki/Docosahexaeenzuur
Docosahexaeenzuur (DHA) of 22:6(ω-3) is een polyonverzadigd vetzuur dat behoort tot de klasse van de omega 3-vetzuren. Chemisch gezien is DHA een carbonzuur met een keten van 22 koolstofatomen en zes cis-dubbele bindingen. De eerste dubbele binding staat op de derde koolstof, te beginnen met het einde van de keten (omega), vandaar omega 3.
Voorkomen
Docosahexaeenzuur komt vooral voor in vette zeevis, zoals Europese zalm en Atlantische haring. De voornaamste voedingsbron van DHA is dan ook visolie. De DHA in vis is meestal afkomstig van heterotrofe micro-algen en komt via de voedselketen in de vis terecht. DHA wordt commercieel eveneens bereid uit dergelijke micro-algen. De meeste dieren, en ook de mens, maken zelf slechts zeer weinig DHA aan (uit alfa-linoleenzuur via eicosapentaeenzuur), zodat we DHA in de praktijk kunnen beschouwen als een essentieel nutriënt.
Biologische functies
DHA wordt in het lichaam gemetaboliseerd tot docosanoďden (docosatriënen, resolvines en neuroprotectinen), die belangrijke hormonale functies vervullen. DHA is één van de belangrijkste vetzuren in sperma- en hersenfosfolipiden en is een belangrijk bestanddeel van het netvlies. Supplementering van DHA zou het risico op hart- en vaatziekten kunnen verkleinen door verlaging van het triglycerideniveau in het bloed. Tekorten aan DHA leiden tot verlaging van het serotonineniveau in de hersenen[2] en worden geässocieerd met ADHD, de ziekte van Alzheimer[3] en depressie[4] . Supplementering van DHA zou dan ook kunnen helpen tegen deze aandoeningen[5]. Ook tegen bepaalde kankers zou DHA kunnen helpen
Deze: http://en.wikipedia.org/wiki/Docosahexaenoic_acid
zegt o.a.:
Cold-water oceanic fish oils are rich in DHA. Most of the DHA in fish and multi-cellular organisms with access to cold-water oceanic foods originates from photosynthetic and heterotrophic microalgae, and becomes increasingly concentrated in organisms the further they are up the food chain.
en:
Some animals with access to seafood make very little DHA through metabolism, but obtain it in the diet. However, in strict herbivores, and carnivores that do not eat seafood, DHA is manufactured internally from α-linolenic acid, a shorter omega-3 fatty acid manufactured by plants (and also occurring in animal products as obtained from plants).
Dat sluit niet goed aan bij jouw verhaal. Want daar blijven de mensen hangen bij warm, zoet water.
Onderschat nooit de kracht van domme mensen in grote groepen!
Der Irrsinn ist bei Einzelnen etwas Seltenes - aber bei Gruppen, Parteien, Völkern, Zeiten die Regel. (Friedrich Nietzsche)
Der Irrsinn ist bei Einzelnen etwas Seltenes - aber bei Gruppen, Parteien, Völkern, Zeiten die Regel. (Friedrich Nietzsche)
04-10-2012
Mensachtige at 1,5 miljoen jaar geleden al regelmatig vlees
Wetenschappers hebben stukjes van een 1,5 miljoen jaar oude schedel teruggevonden die erop wijzen dat vlees eten in die tijd al heel gewoon was. En dat zou betekenen dat wij mensen al veel eerder dan gedacht met enige regelmaat vlees op het menu hadden staan.
Uit eerdere onderzoeken bleek al dat oude mensachtigen al vlees aten. Maar grote vraag was: aten ze met enige regelmaat vlees of kwam dat slechts sporadisch voor? Lang was dat lastig vast te stellen. Maar een nieuwe vondst brengt daar verandering in.
Kind
De onderzoekers ontdekten de fragmenten van de schedel in Tanzania. De schedel is zo’n 1,5 miljoen jaar oud en behoort toe aan een een kindje dat nog net geen twee jaar oud was. De schedel vertoont beschadigingen die erop wijzen dat het kind aan bloedarmoede leed.
De schedelfragmenten en beschadigingen eraan. Foto’s: Dominguez-Rodrigo M, Pickering TR, Diez-Martin F, Mabulla A, Musiba C, et al. (2012) Earliest Porotic Hyperostosis on a 1.5-Million-Year-Old Hominin, Olduvai Gorge, Tanzania. PLoS ONE 7(10): e46414. doi:10.1371/journal.pone.0046414.
Bloedarmoede en vlees
Maar hoe kan die bloedarmoede nu bewijzen dat mensen in die tijd al regelmatig vlees aten? Dat leggen de onderzoekers in het blad PLoS ONE uit. De beschadigingen aan de botten wijzen erop dat het eten van vlees zo normaal was dat wanneer kinderen het niet aten, ze last kregen van bloedarmoede. Waarschijnlijk ontstond de bloedarmoede toen het kind van moedermelk overstapte op vast voedsel, maar geen vlees kreeg. Een andere mogelijkheid is dat het kindje nog steeds moedermelk dronk en dat de moeder te weinig vlees at. In beide gevallen bewijst de bloedarmoede dat deze oude mensen 1,5 miljoen jaar geleden al joegen en zich lichamelijk helemaal hadden ingesteld op het eten van vlees.
Voor onderzoekers is het heel belangrijk om te weten wanneer mensen begonnen met het regelmatig eten van vlees. “Vlees eten was een belangrijke factor die invloed had op het groter worden van het brein van de oude mensachtigen, de sociale organisatie en geografische bewegingen,” schrijven de onderzoekers.
(scientias.nl)
Mensachtige at 1,5 miljoen jaar geleden al regelmatig vlees
Wetenschappers hebben stukjes van een 1,5 miljoen jaar oude schedel teruggevonden die erop wijzen dat vlees eten in die tijd al heel gewoon was. En dat zou betekenen dat wij mensen al veel eerder dan gedacht met enige regelmaat vlees op het menu hadden staan.
Uit eerdere onderzoeken bleek al dat oude mensachtigen al vlees aten. Maar grote vraag was: aten ze met enige regelmaat vlees of kwam dat slechts sporadisch voor? Lang was dat lastig vast te stellen. Maar een nieuwe vondst brengt daar verandering in.
Kind
De onderzoekers ontdekten de fragmenten van de schedel in Tanzania. De schedel is zo’n 1,5 miljoen jaar oud en behoort toe aan een een kindje dat nog net geen twee jaar oud was. De schedel vertoont beschadigingen die erop wijzen dat het kind aan bloedarmoede leed.
De schedelfragmenten en beschadigingen eraan. Foto’s: Dominguez-Rodrigo M, Pickering TR, Diez-Martin F, Mabulla A, Musiba C, et al. (2012) Earliest Porotic Hyperostosis on a 1.5-Million-Year-Old Hominin, Olduvai Gorge, Tanzania. PLoS ONE 7(10): e46414. doi:10.1371/journal.pone.0046414.
Bloedarmoede en vlees
Maar hoe kan die bloedarmoede nu bewijzen dat mensen in die tijd al regelmatig vlees aten? Dat leggen de onderzoekers in het blad PLoS ONE uit. De beschadigingen aan de botten wijzen erop dat het eten van vlees zo normaal was dat wanneer kinderen het niet aten, ze last kregen van bloedarmoede. Waarschijnlijk ontstond de bloedarmoede toen het kind van moedermelk overstapte op vast voedsel, maar geen vlees kreeg. Een andere mogelijkheid is dat het kindje nog steeds moedermelk dronk en dat de moeder te weinig vlees at. In beide gevallen bewijst de bloedarmoede dat deze oude mensen 1,5 miljoen jaar geleden al joegen en zich lichamelijk helemaal hadden ingesteld op het eten van vlees.
Voor onderzoekers is het heel belangrijk om te weten wanneer mensen begonnen met het regelmatig eten van vlees. “Vlees eten was een belangrijke factor die invloed had op het groter worden van het brein van de oude mensachtigen, de sociale organisatie en geografische bewegingen,” schrijven de onderzoekers.
(scientias.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
1 fragmentje van 1 schedeltje.quote:
04-10-2012
Mensachtige at 1,5 miljoen jaar geleden al regelmatig vlees
(scientias.nl)
Nou zal de hele populatie in die tijd misschien niet zo heel groot geweest zijn. Maar ik vind de steekproef toch wel erg klein om conclusies te trekken over de hele populatie.
Edit:
Ik mag graag vlees eten, liever dan planten. Al ben ik te laf om zelf te slachten.
Maar ik zou dit niet durven gebruiken als argument tegen vegetariërs.
Onderschat nooit de kracht van domme mensen in grote groepen!
Der Irrsinn ist bei Einzelnen etwas Seltenes - aber bei Gruppen, Parteien, Völkern, Zeiten die Regel. (Friedrich Nietzsche)
Der Irrsinn ist bei Einzelnen etwas Seltenes - aber bei Gruppen, Parteien, Völkern, Zeiten die Regel. (Friedrich Nietzsche)
Of het nou één fragment uit één schedel is, of duizenden fragmenten uit duizenden schedels, het blijft een naturalistische drogreden.quote:
[..]
1 fragmentje van 1 schedeltje.
Nou zal de hele populatie in die tijd misschien niet zo heel groot geweest zijn. Maar ik vind de steekproef toch wel erg klein om conclusies te trekken over de hele populatie.
Edit:
Ik mag graag vlees eten, liever dan planten. Al ben ik te laf om zelf te slachten.
Maar ik zou dit niet durven gebruiken als argument tegen vegetariërs.
05-10-2012
Wanneer deelden Neanderthalers en moderne mensen voor het laatst de lakens?
Een nieuw onderzoek onderschrijft de hypothese dat Neanderthalers en moderne mensen seks hadden en verraadt bovendien wanneer ze voor het laatst de grot deelden: ergens tussen 86.000 en 37.000 jaar geleden.
In 2010 werd duidelijk dat mensen die niet in Afrika wonen genetisch meer met Neanderthalers gemeen hadden dan mensen in Afrika. Er zijn twee hypotheses die dat kunnen verklaren. De eerste is vrij simpel: moderne mensen verlieten Afrika en mengden zich daarna met de Neanderthaler. Gevolg: nageslacht van de moderne mensen die niet in Afrika leven, heeft meer genetisch materiaal van de Neanderthaler in zich dan nakomelingen van moderne mensen die in Afrika bleven en de Neanderthaler niet tegen het lijf liepen. De tweede hypothese stelt dat een groep mensachtigen waaruit zowel de Neanderthalers als de moderne mensen voortkomen opgesplitst werd en dat de groep die meer gemeen had met de Neanderthaler uiteindelijk Afrika verliet.
Maar welke hypothese klopt nu? In een nieuw onderzoek gaan wetenschappers op zoek naar een antwoord op die vraag. Ze bestudeerden stukjes DNA die vandaag de dag in moderne Europeanen terug te vinden zijn, maar die vergelijkbaar zijn met DNA van de Neanderthaler. De onderzoekers waren vooral geďnteresseerd in de lengte van deze stukjes. Hoe langer het DNA van de Neanderthalers namelijk al in moderne mensen zit, hoe kleiner de stukjes worden. Want in elke generatie wordt het stukje DNA kleiner.
Op basis van de lengte van het DNA konden de onderzoekers dus vaststellen hoe lang het geleden is dat het DNA van Neanderthalers in de moderne mens belandde. De onderzoekers schatten dat het zo’n 37.000 tot 86.000 jaar geleden was en waarschijnlijk ergens tussen 47.000 en 65.000 jaar geleden. Lang daarvoor hadden moderne mensen Afrika al verlaten. Het onderzoek suggereert dus dat Neanderthalers kinderen kregen met de voorouders van mensen die tegenwoordig buiten Afrika woonden. Het lijkt er dus op dat de eerste hypothese klopt: Neanderthalers en moderne mensen deelden echt de lakens en de laatste keer dat ze dat deden is hooguit zo’n 86.000 jaar geleden.
(scientias.nl)
Wanneer deelden Neanderthalers en moderne mensen voor het laatst de lakens?
Een nieuw onderzoek onderschrijft de hypothese dat Neanderthalers en moderne mensen seks hadden en verraadt bovendien wanneer ze voor het laatst de grot deelden: ergens tussen 86.000 en 37.000 jaar geleden.
In 2010 werd duidelijk dat mensen die niet in Afrika wonen genetisch meer met Neanderthalers gemeen hadden dan mensen in Afrika. Er zijn twee hypotheses die dat kunnen verklaren. De eerste is vrij simpel: moderne mensen verlieten Afrika en mengden zich daarna met de Neanderthaler. Gevolg: nageslacht van de moderne mensen die niet in Afrika leven, heeft meer genetisch materiaal van de Neanderthaler in zich dan nakomelingen van moderne mensen die in Afrika bleven en de Neanderthaler niet tegen het lijf liepen. De tweede hypothese stelt dat een groep mensachtigen waaruit zowel de Neanderthalers als de moderne mensen voortkomen opgesplitst werd en dat de groep die meer gemeen had met de Neanderthaler uiteindelijk Afrika verliet.
Maar welke hypothese klopt nu? In een nieuw onderzoek gaan wetenschappers op zoek naar een antwoord op die vraag. Ze bestudeerden stukjes DNA die vandaag de dag in moderne Europeanen terug te vinden zijn, maar die vergelijkbaar zijn met DNA van de Neanderthaler. De onderzoekers waren vooral geďnteresseerd in de lengte van deze stukjes. Hoe langer het DNA van de Neanderthalers namelijk al in moderne mensen zit, hoe kleiner de stukjes worden. Want in elke generatie wordt het stukje DNA kleiner.
Op basis van de lengte van het DNA konden de onderzoekers dus vaststellen hoe lang het geleden is dat het DNA van Neanderthalers in de moderne mens belandde. De onderzoekers schatten dat het zo’n 37.000 tot 86.000 jaar geleden was en waarschijnlijk ergens tussen 47.000 en 65.000 jaar geleden. Lang daarvoor hadden moderne mensen Afrika al verlaten. Het onderzoek suggereert dus dat Neanderthalers kinderen kregen met de voorouders van mensen die tegenwoordig buiten Afrika woonden. Het lijkt er dus op dat de eerste hypothese klopt: Neanderthalers en moderne mensen deelden echt de lakens en de laatste keer dat ze dat deden is hooguit zo’n 86.000 jaar geleden.
(scientias.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
Is het niet zo dat men tegenwoordig aanneemt dat onze hersenen in een tijdsbestek van 20.000 jaar volledig ge-evolueert is van iets eenvoudigs tot wat we nu hebben?
Meende dat 7-8 jaar geleden gelezen te hebben. Weet enkel niet of ze dat idee nog vasthouden.
Meende dat 7-8 jaar geleden gelezen te hebben. Weet enkel niet of ze dat idee nog vasthouden.
Op vrijdag 6 januari 2012 23:32 schreef remlof het volgende:
7 mei ga ik op Pim Fortuyn z'n graf pissen *G*
7 mei ga ik op Pim Fortuyn z'n graf pissen *G*
En weet je ook wat er dan uit ontstaat na die volledige evolutie? Supermens? en zo ja,hoe ziet die er dan uit? Een veredelde "hancock"type?
Ik snap niet goed wat je daar mee wilt zeggen.quote:
[..]
Of het nou één fragment uit één schedel is, of duizenden fragmenten uit duizenden schedels, het blijft een naturalistische drogreden.
Onderschat nooit de kracht van domme mensen in grote groepen!
Der Irrsinn ist bei Einzelnen etwas Seltenes - aber bei Gruppen, Parteien, Völkern, Zeiten die Regel. (Friedrich Nietzsche)
Der Irrsinn ist bei Einzelnen etwas Seltenes - aber bei Gruppen, Parteien, Völkern, Zeiten die Regel. (Friedrich Nietzsche)
Evolutie kan niet volledig zijn. Het is een mechanisme zonder doel.quote:Op zaterdag 6 oktober 2012 13:02 schreef Iwanius het volgende:
En weet je ook wat er dan uit ontstaat na die volledige evolutie? Supermens? en zo ja,hoe ziet die er dan uit? Een veredelde "hancock"type?
Free Assange! Hack the Planet
[b]Op dinsdag 6 januari 2009 19:59 schreef Papierversnipperaar het volgende:[/b]
De gevolgen van de argumenten van de anti-rook maffia
[b]Op dinsdag 6 januari 2009 19:59 schreef Papierversnipperaar het volgende:[/b]
De gevolgen van de argumenten van de anti-rook maffia
Dus uiteindelijk zal het Neanderthal-DNA weer verdwijnen?quote:
05-10-2012
Wanneer deelden Neanderthalers en moderne mensen voor het laatst de lakens?
[ afbeelding ]
Een nieuw onderzoek onderschrijft de hypothese dat Neanderthalers en moderne mensen seks hadden en verraadt bovendien wanneer ze voor het laatst de grot deelden: ergens tussen 86.000 en 37.000 jaar geleden.
In 2010 werd duidelijk dat mensen die niet in Afrika wonen genetisch meer met Neanderthalers gemeen hadden dan mensen in Afrika. Er zijn twee hypotheses die dat kunnen verklaren. De eerste is vrij simpel: moderne mensen verlieten Afrika en mengden zich daarna met de Neanderthaler. Gevolg: nageslacht van de moderne mensen die niet in Afrika leven, heeft meer genetisch materiaal van de Neanderthaler in zich dan nakomelingen van moderne mensen die in Afrika bleven en de Neanderthaler niet tegen het lijf liepen. De tweede hypothese stelt dat een groep mensachtigen waaruit zowel de Neanderthalers als de moderne mensen voortkomen opgesplitst werd en dat de groep die meer gemeen had met de Neanderthaler uiteindelijk Afrika verliet.
Maar welke hypothese klopt nu? In een nieuw onderzoek gaan wetenschappers op zoek naar een antwoord op die vraag. Ze bestudeerden stukjes DNA die vandaag de dag in moderne Europeanen terug te vinden zijn, maar die vergelijkbaar zijn met DNA van de Neanderthaler. De onderzoekers waren vooral geďnteresseerd in de lengte van deze stukjes. Hoe langer het DNA van de Neanderthalers namelijk al in moderne mensen zit, hoe kleiner de stukjes worden. Want in elke generatie wordt het stukje DNA kleiner.
Op basis van de lengte van het DNA konden de onderzoekers dus vaststellen hoe lang het geleden is dat het DNA van Neanderthalers in de moderne mens belandde. De onderzoekers schatten dat het zo’n 37.000 tot 86.000 jaar geleden was en waarschijnlijk ergens tussen 47.000 en 65.000 jaar geleden. Lang daarvoor hadden moderne mensen Afrika al verlaten. Het onderzoek suggereert dus dat Neanderthalers kinderen kregen met de voorouders van mensen die tegenwoordig buiten Afrika woonden. Het lijkt er dus op dat de eerste hypothese klopt: Neanderthalers en moderne mensen deelden echt de lakens en de laatste keer dat ze dat deden is hooguit zo’n 86.000 jaar geleden.
(scientias.nl)
Sterke nog: alle DNA zal verdwijnen.
Onderschat nooit de kracht van domme mensen in grote groepen!
Der Irrsinn ist bei Einzelnen etwas Seltenes - aber bei Gruppen, Parteien, Völkern, Zeiten die Regel. (Friedrich Nietzsche)
Der Irrsinn ist bei Einzelnen etwas Seltenes - aber bei Gruppen, Parteien, Völkern, Zeiten die Regel. (Friedrich Nietzsche)
