W&T Wetenschap & Technologie
Een plek om te discussiëren over wetenschappelijke onderwerpen, wetenschappelijke problemen, technologische projecten en grootse uitvindingen.
OK, dus het genoom wijst op 80.000 jaar ouderdom en de stratigrafie op ca 40.000 jaar.
Ik mag hier waar ik woon, vanwege de archeologische waardering, niet dieper dan 30 cm spitten. Het wordt zo duidelijk waarom dat is. Of liever gezegd: zou kunnen zijn, want ik woon op een stuwwal, dus alles is toch al overhoop gehaald door het landijs. En hier is vooral geërodeerd, niks afgezet.
Het grappige is, dat de datering van een genoom, als ik mij goed herinner, gebaseerd is op het optreden van een bepaald soort mutaties. Voor mij als leek op dit gebied, lijkt me dat glad ijs. Immers, om wat voor reden dan ook, kunnen mutaties soms opeens heel vaak optreden of juist minder vaak.
Ik mag hier waar ik woon, vanwege de archeologische waardering, niet dieper dan 30 cm spitten. Het wordt zo duidelijk waarom dat is. Of liever gezegd: zou kunnen zijn, want ik woon op een stuwwal, dus alles is toch al overhoop gehaald door het landijs. En hier is vooral geërodeerd, niks afgezet.
Het grappige is, dat de datering van een genoom, als ik mij goed herinner, gebaseerd is op het optreden van een bepaald soort mutaties. Voor mij als leek op dit gebied, lijkt me dat glad ijs. Immers, om wat voor reden dan ook, kunnen mutaties soms opeens heel vaak optreden of juist minder vaak.
Onderschat nooit de kracht van domme mensen in grote groepen!
Der Irrsinn ist bei Einzelnen etwas Seltenes - aber bei Gruppen, Parteien, Völkern, Zeiten die Regel. (Friedrich Nietzsche)
Der Irrsinn ist bei Einzelnen etwas Seltenes - aber bei Gruppen, Parteien, Völkern, Zeiten die Regel. (Friedrich Nietzsche)
In die stuwwallen worden ook wel stenen werktuigen gevonden die dateren van 'bewoning' van voordat het landijs de stuwwal opstuwde. In 1979 is er een opgraving in de groeve Kwintelooijen tussen Rhenen en Veenendaal geweest om de gelaagdheid van de stuwwal aldaar te onderzoeken. Laagopbouw, zandsamenstelling stuifmeel en muizenkiesjes uit kleilagen, maar ook dierenbotten en vuurstenen werktuigen. (bij dierenbotten moet je ook denken aan oude bosolifant, een soort neushoorn, nijlpaard en een soort edelhert). Dus er is in die stuwwallen toch het een en ander te vinden, en uit een tijd van voor de moderne mens, dus H.Neanderthensis of H.Heidelbergensis.) Maar ga niet zelf graven, want er is een verschil tussen gedegen onderzoek en schatgraverij.quote:Op zaterdag 1 september 2012 23:51 schreef Kees22 het volgende:
OK, dus het genoom wijst op 80.000 jaar ouderdom en de stratigrafie op ca 40.000 jaar.
Ik mag hier waar ik woon, vanwege de archeologische waardering, niet dieper dan 30 cm spitten. Het wordt zo duidelijk waarom dat is. Of liever gezegd: zou kunnen zijn, want ik woon op een stuwwal, dus alles is toch al overhoop gehaald door het landijs. En hier is vooral geërodeerd, niks afgezet.
Ik kan me voorstellen dat dichter bij de Rijn een en ander door riviererosie verstoord is, maar ik heb wel eens een bronzen bijl gezien die uit de rivierafzettingen was opgebaggerd.
Daarvoor ben je een leekquote:Het grappige is, dat de datering van een genoom, als ik mij goed herinner, gebaseerd is op het optreden van een bepaald soort mutaties. Voor mij als leek op dit gebied, lijkt me dat glad ijs.
Vergis je niet wat die genetici er allemaal uit kunnen afleiden als ze genomen op mutaties vergelijken,
divergentietijd, en ik meen zelfs eens te hebben gelezen dat ze ook iets kunnen zeggen over populatiegrootte ten tijde van de divergentie, maar het is een gebied waar ik ook niet alles over weet. Ik ben ook maar een leek.
[ Bericht 0% gewijzigd door barthol op 02-09-2012 01:16:31 ]
Huidige trend atmosf. CO2 Mauna Loa: 411 ppm ,10 jaar geleden: 387 ppm , 25 jaar geleden: 358 ppm
Natuurlijk, voor de grond opgestuwd werd heeft er van alles op geleefd. Maar dateren wordt dan wel erg lastig, lijkt me.
Hier vlakbij zijn er wat grafheuvels, er is hier flink heen en weer geschoten in de oorlog, de directe omgeving is een tijdlang als vuilnisbelt gebruikt door bewoners etc. Een buurman heeft eens een vouwbeen (boekbindersgereedschap) gevonden! Midden in het bos.
Onder mijn huis is de grond opgehoogd tijdens de bouw, dus ik kan nog een beetje graven.
In de links die je gaf stond inderdaad ook iets over populatiegrootte.
En ik las ooit dat de Finnen uit een kleine groep voortgekomen zijn. Maar in dat laatste geval heb je dan ook een behoorlijke populatie die je kunt onderzoeken. In dit geval zijn er een vingerkootje (met nieuwe techniek), een tand en nog een stukje bot. Hoogstens drie personen.
Nou ja, ik ga dat vak toch niet studeren, dus moet wel bijna goedgelovig zijn.
Hier vlakbij zijn er wat grafheuvels, er is hier flink heen en weer geschoten in de oorlog, de directe omgeving is een tijdlang als vuilnisbelt gebruikt door bewoners etc. Een buurman heeft eens een vouwbeen (boekbindersgereedschap) gevonden! Midden in het bos.
Onder mijn huis is de grond opgehoogd tijdens de bouw, dus ik kan nog een beetje graven.
In de links die je gaf stond inderdaad ook iets over populatiegrootte.
En ik las ooit dat de Finnen uit een kleine groep voortgekomen zijn. Maar in dat laatste geval heb je dan ook een behoorlijke populatie die je kunt onderzoeken. In dit geval zijn er een vingerkootje (met nieuwe techniek), een tand en nog een stukje bot. Hoogstens drie personen.
Nou ja, ik ga dat vak toch niet studeren, dus moet wel bijna goedgelovig zijn.
Onderschat nooit de kracht van domme mensen in grote groepen!
Der Irrsinn ist bei Einzelnen etwas Seltenes - aber bei Gruppen, Parteien, Völkern, Zeiten die Regel. (Friedrich Nietzsche)
Der Irrsinn ist bei Einzelnen etwas Seltenes - aber bei Gruppen, Parteien, Völkern, Zeiten die Regel. (Friedrich Nietzsche)
Nee, je hebt meer als Denisova allelen ook nog te vinden zijn bij groepen mensen die nu leven.quote:
In dit geval zijn er een vingerkootje (met nieuwe techniek), een tand en nog een stukje bot. Hoogstens drie personen.
Altijd een beetje oppassen met aannames vanuit een eigen logica, die kunnen tot voorbarige conclusies leiden.
Huidige trend atmosf. CO2 Mauna Loa: 411 ppm ,10 jaar geleden: 387 ppm , 25 jaar geleden: 358 ppm
Oh ja, dat was ook zo, was ik even vergeten.quote:
[..]
Nee, je hebt meer als Denisova allelen ook nog te vinden zijn bij groepen mensen die nu leven.
Altijd een beetje oppassen met aannames vanuit een eigen logica, die kunnen tot voorbarige conclusies leiden.
Onderschat nooit de kracht van domme mensen in grote groepen!
Der Irrsinn ist bei Einzelnen etwas Seltenes - aber bei Gruppen, Parteien, Völkern, Zeiten die Regel. (Friedrich Nietzsche)
Der Irrsinn ist bei Einzelnen etwas Seltenes - aber bei Gruppen, Parteien, Völkern, Zeiten die Regel. (Friedrich Nietzsche)
09-09-2012
Maak kennis met uzelf: de Homo sapiens
Tal van mensachtigen kwamen, zagen en verdwenen. Maar de Homo sapiens kwam, zag en overwon en bevolkt tot op de dag van vandaag de wereld. Wat is zijn geheim?
De afgelopen weken heeft u op Scientias.nl kennis kunnen maken met de meest uiteenlopende mensachtigen. We begonnen met Ardipithecus ramidus, oftewel Ardi. Daarna lieten we u kennis maken met Lucy. Vervolgens was het de beurt aan de Homo habilis, waarna ook de Floresmens een plekje in deze reeks kreeg. En daarna kwam de Neanderthaler aan bod. Stuk voor stuk interessante mensachtigen die in grotere of kleinere mate op ons lijken. Maar geen van deze mensachtigen redden het: ze zijn geschiedenis geworden. Slechts één mensachtige bleek werkelijk geschikt om de wereld te bevolken. En dat bent u, de Homo sapiens.
Grote schedel
Na een evolutie die vele miljoenen jaren duurde, ontstond zo’n 195.000 jaar geleden de Homo sapiens. Een soort die zich op diverse vlakken van eerdere mensachtigen onderscheidde. De grootste verschillen zijn toch wel zijn lichte bouw (waardoor deze zich snel, zonder dat het veel energie kostte kon voortbewegen) en de relatief grote schedel. De H. sapiens ontstond in Afrika en kwam zo’n 50.000 jaar geleden naar Europa.
Een schedel van een H. sapiens. Foto: Human Origins Program.
Niet alleen
Maar in Europa was de H. sapiens niet alleen. Neanderthalers hadden het gebied vele jaren daarvoor al betrokken en beide soorten leefden zeker 6000 jaar naast elkaar. Veel wetenschappers gaan er niet vanuit dat het daar bij bleef: de H. sapiens en Neanderthalers zouden elkaar ook ontmoet hebben en zelfs seks hebben gehad. 1 tot 4 procent van het DNA van alle moderne mensen (met uitzondering van Afrikanen) bestaat namelijk uit genetisch materiaal van de Neanderthaler. Wat er uiteindelijk met de Neanderthaler is gebeurd, is niet helemaal duidelijk. Vaststaat dat de soort verdween. Mogelijk stierf deze uit door competitie met mensen en/of klimaatverandering of ging de soort op in de populatie moderne mensen. Overigens is de Neanderthaler niet de enige die contact had met de H. sapiens. Ook de Homo denisova lijkt seks gehad te hebben met H. sapiens.
Een H. sapiens met gereedschappen. Foto: Mercy (via Wikimedia Commons).
Waarom wij?
Zoals gezegd gingen heel wat mensachtigen de H. sapiens voor. En uiteindelijk verdwenen al die mensachtigen. Zelfs de soorten waarmee de moderne mensen de aarde nog even deelden. Maar waarom? Waarom bleef de H. sapiens bestaan en verdwenen de anderen? Het is heel lastig om die vraag te beantwoorden. Het enige wat we eigenlijk kunnen doen, is de verschillen tussen onze soort en andere mensachtigen vaststellen.
Modern gedrag
De Homo sapiens wordt regelmatig aangeduid als de moderne mens. Maar die benaming heeft de soort niet alleen te danken aan de moderne bouw. Belangrijker is misschien nog wel het moderne gedrag. Dat is natuurlijk een breed begrip, maar over het algemeen bedoelen wetenschappers daar onder meer de volgende eigenschappen mee: de vaardigheid om acties te plannen, om technieken te verbeteren, om een complex sociaal netwerk te onderhouden, om creatief te zijn, om met symbolen en rituelen te werken en om zich aan de veranderende omgeving aan te passen. Het is hoogstwaarschijnlijk niet zo dat die ‘moderne’ eigenschappen stuk voor stuk pas ontstonden toen de eerste modern uitziende mensachtigen ontstonden. Waarschijnlijk ging dat geleidelijk. Eerder kon u op Scientias.nl bijvoorbeeld al lezen dat Neanderthalers mogelijk ook al met symbolen werkten en dat oudere mensachtigen ook al gereedschappen gebruikten. Maar de Homo sapiens was – mede dankzij zijn grote brein – in staat om al die kenmerken die wij nu met een ‘modern mens’ associëren, te vertonen. En – misschien nog wel belangrijker – hij kon deze naar een hoger plan tillen en zijn levensstijl indien nodig aan de veranderende omstandigheden aanpassen.
IJstijd
En dat laatste was zeker geen overbodige luxe. Zo hadden de H. sapiens in Europa bijvoorbeeld heel wat te verduren. Ze maakten de IJstijd mee en zagen daardoor hun omgeving en voedselvoorziening radicaal veranderen. Recent onderzoek toont aan dat dat een gebeurtenis was waar bijvoorbeeld de Neanderthalers moeite mee hadden. De dramatische klimaatveranderingen kwamen hard aan bij de soort. Zo hard zelfs dat deze mogelijk op het randje van de afgrond kwam te balanceren. Mogelijk was het op momenten als deze dat de H. sapiens als ‘superieure soort’ uit de bus kwam en zich aanzienlijk beter aan de omstandigheden kon aanpassen dan de andere soorten.
In de duizenden jaren die volgden, ontwikkelde H. sapiens zich in een ongekend tempo. Technologische innovaties volgden elkaar rap op, wereldgodsdiensten ontstonden, verschillende culturen ontwikkelden zich en profileerden zich met de gigantische bouwwerken die we tot op de dag van vandaag kunnen bezichtigen. Denk aan Stonehenge, maar ook aan de piramides en veel later de enorme bouwwerken van de Maya’s tot aan het hoogste gebouw ter wereld: de Burj Khalifa in Dubai. En met zeven miljard soortgenoten lijkt de H. sapiens op het moment onaantastbaar te zijn. Homo sapiens: een soort die voor altijd blijft?
(HLN)
Maak kennis met uzelf: de Homo sapiens
Tal van mensachtigen kwamen, zagen en verdwenen. Maar de Homo sapiens kwam, zag en overwon en bevolkt tot op de dag van vandaag de wereld. Wat is zijn geheim?
De afgelopen weken heeft u op Scientias.nl kennis kunnen maken met de meest uiteenlopende mensachtigen. We begonnen met Ardipithecus ramidus, oftewel Ardi. Daarna lieten we u kennis maken met Lucy. Vervolgens was het de beurt aan de Homo habilis, waarna ook de Floresmens een plekje in deze reeks kreeg. En daarna kwam de Neanderthaler aan bod. Stuk voor stuk interessante mensachtigen die in grotere of kleinere mate op ons lijken. Maar geen van deze mensachtigen redden het: ze zijn geschiedenis geworden. Slechts één mensachtige bleek werkelijk geschikt om de wereld te bevolken. En dat bent u, de Homo sapiens.
Grote schedel
Na een evolutie die vele miljoenen jaren duurde, ontstond zo’n 195.000 jaar geleden de Homo sapiens. Een soort die zich op diverse vlakken van eerdere mensachtigen onderscheidde. De grootste verschillen zijn toch wel zijn lichte bouw (waardoor deze zich snel, zonder dat het veel energie kostte kon voortbewegen) en de relatief grote schedel. De H. sapiens ontstond in Afrika en kwam zo’n 50.000 jaar geleden naar Europa.
Een schedel van een H. sapiens. Foto: Human Origins Program.
Niet alleen
Maar in Europa was de H. sapiens niet alleen. Neanderthalers hadden het gebied vele jaren daarvoor al betrokken en beide soorten leefden zeker 6000 jaar naast elkaar. Veel wetenschappers gaan er niet vanuit dat het daar bij bleef: de H. sapiens en Neanderthalers zouden elkaar ook ontmoet hebben en zelfs seks hebben gehad. 1 tot 4 procent van het DNA van alle moderne mensen (met uitzondering van Afrikanen) bestaat namelijk uit genetisch materiaal van de Neanderthaler. Wat er uiteindelijk met de Neanderthaler is gebeurd, is niet helemaal duidelijk. Vaststaat dat de soort verdween. Mogelijk stierf deze uit door competitie met mensen en/of klimaatverandering of ging de soort op in de populatie moderne mensen. Overigens is de Neanderthaler niet de enige die contact had met de H. sapiens. Ook de Homo denisova lijkt seks gehad te hebben met H. sapiens.
Een H. sapiens met gereedschappen. Foto: Mercy (via Wikimedia Commons).
Waarom wij?
Zoals gezegd gingen heel wat mensachtigen de H. sapiens voor. En uiteindelijk verdwenen al die mensachtigen. Zelfs de soorten waarmee de moderne mensen de aarde nog even deelden. Maar waarom? Waarom bleef de H. sapiens bestaan en verdwenen de anderen? Het is heel lastig om die vraag te beantwoorden. Het enige wat we eigenlijk kunnen doen, is de verschillen tussen onze soort en andere mensachtigen vaststellen.
Modern gedrag
De Homo sapiens wordt regelmatig aangeduid als de moderne mens. Maar die benaming heeft de soort niet alleen te danken aan de moderne bouw. Belangrijker is misschien nog wel het moderne gedrag. Dat is natuurlijk een breed begrip, maar over het algemeen bedoelen wetenschappers daar onder meer de volgende eigenschappen mee: de vaardigheid om acties te plannen, om technieken te verbeteren, om een complex sociaal netwerk te onderhouden, om creatief te zijn, om met symbolen en rituelen te werken en om zich aan de veranderende omgeving aan te passen. Het is hoogstwaarschijnlijk niet zo dat die ‘moderne’ eigenschappen stuk voor stuk pas ontstonden toen de eerste modern uitziende mensachtigen ontstonden. Waarschijnlijk ging dat geleidelijk. Eerder kon u op Scientias.nl bijvoorbeeld al lezen dat Neanderthalers mogelijk ook al met symbolen werkten en dat oudere mensachtigen ook al gereedschappen gebruikten. Maar de Homo sapiens was – mede dankzij zijn grote brein – in staat om al die kenmerken die wij nu met een ‘modern mens’ associëren, te vertonen. En – misschien nog wel belangrijker – hij kon deze naar een hoger plan tillen en zijn levensstijl indien nodig aan de veranderende omstandigheden aanpassen.
IJstijd
En dat laatste was zeker geen overbodige luxe. Zo hadden de H. sapiens in Europa bijvoorbeeld heel wat te verduren. Ze maakten de IJstijd mee en zagen daardoor hun omgeving en voedselvoorziening radicaal veranderen. Recent onderzoek toont aan dat dat een gebeurtenis was waar bijvoorbeeld de Neanderthalers moeite mee hadden. De dramatische klimaatveranderingen kwamen hard aan bij de soort. Zo hard zelfs dat deze mogelijk op het randje van de afgrond kwam te balanceren. Mogelijk was het op momenten als deze dat de H. sapiens als ‘superieure soort’ uit de bus kwam en zich aanzienlijk beter aan de omstandigheden kon aanpassen dan de andere soorten.
In de duizenden jaren die volgden, ontwikkelde H. sapiens zich in een ongekend tempo. Technologische innovaties volgden elkaar rap op, wereldgodsdiensten ontstonden, verschillende culturen ontwikkelden zich en profileerden zich met de gigantische bouwwerken die we tot op de dag van vandaag kunnen bezichtigen. Denk aan Stonehenge, maar ook aan de piramides en veel later de enorme bouwwerken van de Maya’s tot aan het hoogste gebouw ter wereld: de Burj Khalifa in Dubai. En met zeven miljard soortgenoten lijkt de H. sapiens op het moment onaantastbaar te zijn. Homo sapiens: een soort die voor altijd blijft?
(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
10-09-2012
Beesten vangen op Borneo
Expeditie moet evolutionair raadsel oplossen
Op de Maleisische berg Kinabalu leven unieke dieren en planten. Oeroude klimaatvluchtelingen of relatief kort geleden ontstane soorten? Vandaag is een expeditie begonnen die daar antwoord op moet geven.
Mount Kinabalu
© sebr / Flickr
De berg Kinabalu in Maleisisch Borneo heeft een unieke flora en fauna. Hoe komt dat?
In 2007 bezegelden Maleisië, Indonesië en Brunei de bescherming van het bergachtige en ontoegankelijke binnenland van Borneo. Het letterlijke hoogtepunt van de biodiversiteit van dit Hart van Borneo is de Kinabalu-berg, met zijn 4.095 m de hoogste piek in Zuidoost-Azië. Geologisch gezien is de berg jong (slechts anderhalf miljoen jaar), maar hij heeft een unieke flora en fauna. Hier leven duizenden soorten die nergens anders ter wereld voorkomen.
Het ontstaan van al deze endemische soorten is een mysterie: zijn het jonge soorten, kort geleden afgesplitst van de soorten die aan de voet van de bergen leven? Of zijn het misschien restanten van soorten die in vroeger tijden, toen het klimaat koeler was, overal in Borneo leefden? Met andere woorden: is het Hart van Borneo een broedplaats of een bewaarplaats van de evolutie?
Beginnen op de top
De onderzoekers beginnen op de top van de Kinabalu-berg. Daar gaan ze op zoek naar dieren, planten en schimmels die alleen maar hier voorkomen en nergens anders ter wereld. Daarna reizen ze af naar de lager gelegen berghellingen van de Crocker range, waar ze verwachten verwante soorten te vinden. De kans dat ze tot nu toe onbekende soorten tegenkomen is groot.
Eenmaal terug in Leiden wordt de machinerie van het DNA-lab van Naturalis ingeschakeld om het geheim van de berg te ontraadselen. Het DNA van de verzamelde organismen wordt onderzocht. Daaruit rolt voor elke groep organismen het antwoord of de unieke soorten van de bergtop vroeger of later zijn ontstaan dan hun verwanten lager in het land. Halverwege 2013 mondt al het werk uit in een gezamenlijke wetenschappelijke publicatie.
De resultaten leveren belangrijke informatie voor de natuurbeschermers in de drie landen: eindelijk weten ze hoe de unieke biodiversiteit van het Hart van Borneo ontstaan is. Kennis over de evolutie van dit rijke gebied is belangrijk voor de bescherming van de biodiversiteit, niet alleen op Borneo maar ook op soortgelijke plekken elders ter wereld.
De onderzoekers houden een dagelijks blog bij, dat op de site van Naturalis te lezen en te bekijken is. Met vandaag: de eerste dierenvangsten en een glimp van de grote berg.
Menno Schilthuizen is initiatiefnemer en leider van deze expeditie. Zelf gaat hij zich richten op kaaskevers, en de vraag of hun geslachtsdelen in een wapenwedloop verzeild zijn geraakt. Hij vertelt daar meer over in dit mini-interview.
Peter Koomen doet onderzoek aan springspinnen die precies op mieren lijken. Hij legt in dit korte interviewuit hoe dat zo gekomen is en wat hij op de berg wijzer hoopt te worden.
Harry Smit vangt watermijten. Deze minieme beestjes gebruiken gekartelde messen waarmee ze hun prooien doorboren en uitzuigen. Hij gaat zeker nieuwe soorten vinden, vertelt hij.
Frederic Lens onderzoekt planten die houtachtig zijn geworden. Hij is gewend om onderzoek te doen in de veilige omgeving van de Naturalis-archieven, maar heeft nu bloedzuigersokken en bergschoenen aangeschaft.
Rachel Schwallier, zelf vegetariër, is op jacht naar vleesetende bekerplanten. Ze gaat hun 'magen' legen om te zien wat ze precies eten en hoopt een stamboom van de grote plantenfamilie te kunnen opstellen.
Joszef Geml gaat ongetwijfeld meer nieuwe soorten ontdekken dan de rest van het team bij elkaar. Hij is de schimmelspecialist. Binnen zijn vakgebied is de berg nog een witte plek op de kaart, zegt hij.
René Geurts richt zich op een bijzondere boom die wel vier meter per jaar kan groeien. Dat dankt de plant aan zijn speciale relatie met bodembacteriën. Hoe is dat zo gekomen, wil hij weten.
Peter Hovenkamp gaat mee voor de varens. Komen de bijzondere planten aangewaaid vanuit de Himalaya of zijn ze lokaal ontstaan? Hij hoopt op verrassingen.
En er gaan nog meer onderzoekers mee. Lees hier wat ze bezielt.
Gelijktijdig is nóg een Naturalis-expeditie bij Borneo aan de gang, maar dan in zee. De onderzoekers zullen veel duiken op de extreem soortenrijke riffen van de koraaldriehoek. Ook zij houden een weblog bij.
(wetenschap24.nl)
Beesten vangen op Borneo
Expeditie moet evolutionair raadsel oplossen
Op de Maleisische berg Kinabalu leven unieke dieren en planten. Oeroude klimaatvluchtelingen of relatief kort geleden ontstane soorten? Vandaag is een expeditie begonnen die daar antwoord op moet geven.
Mount Kinabalu
© sebr / Flickr
De berg Kinabalu in Maleisisch Borneo heeft een unieke flora en fauna. Hoe komt dat?
In 2007 bezegelden Maleisië, Indonesië en Brunei de bescherming van het bergachtige en ontoegankelijke binnenland van Borneo. Het letterlijke hoogtepunt van de biodiversiteit van dit Hart van Borneo is de Kinabalu-berg, met zijn 4.095 m de hoogste piek in Zuidoost-Azië. Geologisch gezien is de berg jong (slechts anderhalf miljoen jaar), maar hij heeft een unieke flora en fauna. Hier leven duizenden soorten die nergens anders ter wereld voorkomen.
Het ontstaan van al deze endemische soorten is een mysterie: zijn het jonge soorten, kort geleden afgesplitst van de soorten die aan de voet van de bergen leven? Of zijn het misschien restanten van soorten die in vroeger tijden, toen het klimaat koeler was, overal in Borneo leefden? Met andere woorden: is het Hart van Borneo een broedplaats of een bewaarplaats van de evolutie?
Beginnen op de top
De onderzoekers beginnen op de top van de Kinabalu-berg. Daar gaan ze op zoek naar dieren, planten en schimmels die alleen maar hier voorkomen en nergens anders ter wereld. Daarna reizen ze af naar de lager gelegen berghellingen van de Crocker range, waar ze verwachten verwante soorten te vinden. De kans dat ze tot nu toe onbekende soorten tegenkomen is groot.
Eenmaal terug in Leiden wordt de machinerie van het DNA-lab van Naturalis ingeschakeld om het geheim van de berg te ontraadselen. Het DNA van de verzamelde organismen wordt onderzocht. Daaruit rolt voor elke groep organismen het antwoord of de unieke soorten van de bergtop vroeger of later zijn ontstaan dan hun verwanten lager in het land. Halverwege 2013 mondt al het werk uit in een gezamenlijke wetenschappelijke publicatie.
De resultaten leveren belangrijke informatie voor de natuurbeschermers in de drie landen: eindelijk weten ze hoe de unieke biodiversiteit van het Hart van Borneo ontstaan is. Kennis over de evolutie van dit rijke gebied is belangrijk voor de bescherming van de biodiversiteit, niet alleen op Borneo maar ook op soortgelijke plekken elders ter wereld.
De onderzoekers houden een dagelijks blog bij, dat op de site van Naturalis te lezen en te bekijken is. Met vandaag: de eerste dierenvangsten en een glimp van de grote berg.
Menno Schilthuizen is initiatiefnemer en leider van deze expeditie. Zelf gaat hij zich richten op kaaskevers, en de vraag of hun geslachtsdelen in een wapenwedloop verzeild zijn geraakt. Hij vertelt daar meer over in dit mini-interview.
Peter Koomen doet onderzoek aan springspinnen die precies op mieren lijken. Hij legt in dit korte interviewuit hoe dat zo gekomen is en wat hij op de berg wijzer hoopt te worden.
Harry Smit vangt watermijten. Deze minieme beestjes gebruiken gekartelde messen waarmee ze hun prooien doorboren en uitzuigen. Hij gaat zeker nieuwe soorten vinden, vertelt hij.
Frederic Lens onderzoekt planten die houtachtig zijn geworden. Hij is gewend om onderzoek te doen in de veilige omgeving van de Naturalis-archieven, maar heeft nu bloedzuigersokken en bergschoenen aangeschaft.
Rachel Schwallier, zelf vegetariër, is op jacht naar vleesetende bekerplanten. Ze gaat hun 'magen' legen om te zien wat ze precies eten en hoopt een stamboom van de grote plantenfamilie te kunnen opstellen.
Joszef Geml gaat ongetwijfeld meer nieuwe soorten ontdekken dan de rest van het team bij elkaar. Hij is de schimmelspecialist. Binnen zijn vakgebied is de berg nog een witte plek op de kaart, zegt hij.
René Geurts richt zich op een bijzondere boom die wel vier meter per jaar kan groeien. Dat dankt de plant aan zijn speciale relatie met bodembacteriën. Hoe is dat zo gekomen, wil hij weten.
Peter Hovenkamp gaat mee voor de varens. Komen de bijzondere planten aangewaaid vanuit de Himalaya of zijn ze lokaal ontstaan? Hij hoopt op verrassingen.
En er gaan nog meer onderzoekers mee. Lees hier wat ze bezielt.
Gelijktijdig is nóg een Naturalis-expeditie bij Borneo aan de gang, maar dan in zee. De onderzoekers zullen veel duiken op de extreem soortenrijke riffen van de koraaldriehoek. Ook zij houden een weblog bij.
(wetenschap24.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
Vet en uitsnede van mij.quote:
09-09-2012
Maak kennis met uzelf: de Homo sapiens
[knip..]
Niet alleen
Maar in Europa was de H. sapiens niet alleen. Neanderthalers hadden het gebied vele jaren daarvoor al betrokken en beide soorten leefden zeker 6000 jaar naast elkaar. Veel wetenschappers gaan er niet vanuit dat het daar bij bleef: de H. sapiens en Neanderthalers zouden elkaar ook ontmoet hebben en zelfs seks hebben gehad. 1 tot 4 procent van het DNA van alle moderne mensen (met uitzondering van Afrikanen) bestaat namelijk uit genetisch materiaal van de Neanderthaler. Wat er uiteindelijk met de Neanderthaler is gebeurd, is niet helemaal duidelijk. Vaststaat dat de soort verdween. Mogelijk stierf deze uit door competitie met mensen en/of klimaatverandering of ging de soort op in de populatie moderne mensen. Overigens is de Neanderthaler niet de enige die contact had met de H. sapiens. Ook de Homo denisova lijkt seks gehad te hebben met H. sapiens.
[knip]
(HLN)
Interessante constatering. Wel voer voor racisten, maar mede daarom wel erg interessant.
Onderschat nooit de kracht van domme mensen in grote groepen!
Der Irrsinn ist bei Einzelnen etwas Seltenes - aber bei Gruppen, Parteien, Völkern, Zeiten die Regel. (Friedrich Nietzsche)
Der Irrsinn ist bei Einzelnen etwas Seltenes - aber bei Gruppen, Parteien, Völkern, Zeiten die Regel. (Friedrich Nietzsche)
19-09-2012
Slangen en hun stamboom
Pootloosheid was aanpassing aan ondergronds leven
De eerste slangen leefden waarschijnlijk ondergronds, leert een nieuwe reptielenstamboom, gemaakt op basis van veel DNA-onderzoek. En hagedissen verloren hun poten keer op keer, steeds om dezelfde reden.
Groene groefkopadder
© J. P. Lawrence
Bovengronds levend zonder poten, dat moet wel een slang zijn.
Hagedissen en slangen stammen allemaal af van dieren met vier poten. Je denkt misschien dat de splitsing tussen de twee dateert van het moment dat de voorouders van de slangen hun ledematen verloren, terwijl de hagedissen ze hielden. Maar zo simpel is het niet gegaan. Een nieuwe, grootschalige analyse van het DNA van de reptielen onderstreept dat. De resulterende stamboom is gepubliceerd in Biology Letters en bevat een paar verrassingen.
Het is geen nieuws dat er pootloze hagedissen bestaan, zoals de hazelworm. Dat zijn geen slangen, maar dieren die pas veel later in de evolutie hun poten kwijtraakten. Ze zijn niet de enige. Er is daarnaast namelijk de familie van de wormhagedissen, ondergronds levende reptielen die ook tot de hagedissen gerekend worden. En ook nog de familie van de slanghazelwormen, die er ongeveer net zo regenwormachtig uitzien. Plus de heuppotigen, ook al hagedissen zonder ledematen, afgezien van een paar flapjes die de overblijfselen van achterpoten zijn. Vier groepen dus.
In de nieuwe stamboom staan die vier behoorlijk ver uit elkaar. Ze hebben elk onafhankelijk van de anderen hun poten aan de wilgen gehangen, en zijn stuk voor stuk meer verwant aan hagedissen mét poten dan aan elkaar.
Blindslangen
Om het allemaal nog ingewikkelder te maken, is er ook nog een groep slangetjes die uiterlijk heel veel lijken op sommige pootloze hagedissen: de blindslangen. Uit hun DNA blijkt nu dat dit niet één groep is. Blindslangen zijn onder te verdelen in drie typen. Twee daarvan horen bij elkaar, en de andere is meer verwant met de rest van de slangen. Dat wijst er volgens de onderzoekers op dat álle slangen waarschijnlijk begonnen zijn als ondergronds levende dieren, die pas later aangepast zijn geraakt aan een bovengronds bestaan.
Eigenlijk ook wel logisch, als je kijkt naar de groepen hagedissen die hun poten kwijtraakten. Die leven ook allemaal ondergronds, of hooguit in de strooisellaag, zoals de hazelworm. Blijkbaar is het aannemen van zo’n levenswijze voor een reptiel dé reden om poten liever kwijt dan rijk te zijn. Voor salamanders trouwens ook, bewijzen de wormsalamanders (dat zijn dus amfibieën, geen reptielen). Slangen zijn de enige pootloze groep die vervolgens een succesvolle carričre boven de grond heeft doorgemaakt.
Ook opvallend in deze stamboom: niet slangen, maar een groep hagedissen waaronder gekko’s staan het verst van de rest. Het is dus niet zo dat er eerst een splitsing tussen slangen en hagedissen is geweest, waarna die ieder in allerlei soorten opgedeeld raakten. De hagedissen zijn eigenlijk een grote groep waar slangen deel van uitmaken, zou je kunnen zeggen. En denk maar niet dat de slangen de eersten waren die pootloos werden. De slanghazelwormen waren ze voor. En die worden ook tot de hagedissen gerekend. Ingewikkeld, ik zei het al.
(wetenschap24.nl)
Slangen en hun stamboom
Pootloosheid was aanpassing aan ondergronds leven
De eerste slangen leefden waarschijnlijk ondergronds, leert een nieuwe reptielenstamboom, gemaakt op basis van veel DNA-onderzoek. En hagedissen verloren hun poten keer op keer, steeds om dezelfde reden.
Groene groefkopadder
© J. P. Lawrence
Bovengronds levend zonder poten, dat moet wel een slang zijn.
Hagedissen en slangen stammen allemaal af van dieren met vier poten. Je denkt misschien dat de splitsing tussen de twee dateert van het moment dat de voorouders van de slangen hun ledematen verloren, terwijl de hagedissen ze hielden. Maar zo simpel is het niet gegaan. Een nieuwe, grootschalige analyse van het DNA van de reptielen onderstreept dat. De resulterende stamboom is gepubliceerd in Biology Letters en bevat een paar verrassingen.
Het is geen nieuws dat er pootloze hagedissen bestaan, zoals de hazelworm. Dat zijn geen slangen, maar dieren die pas veel later in de evolutie hun poten kwijtraakten. Ze zijn niet de enige. Er is daarnaast namelijk de familie van de wormhagedissen, ondergronds levende reptielen die ook tot de hagedissen gerekend worden. En ook nog de familie van de slanghazelwormen, die er ongeveer net zo regenwormachtig uitzien. Plus de heuppotigen, ook al hagedissen zonder ledematen, afgezien van een paar flapjes die de overblijfselen van achterpoten zijn. Vier groepen dus.
In de nieuwe stamboom staan die vier behoorlijk ver uit elkaar. Ze hebben elk onafhankelijk van de anderen hun poten aan de wilgen gehangen, en zijn stuk voor stuk meer verwant aan hagedissen mét poten dan aan elkaar.
Blindslangen
Om het allemaal nog ingewikkelder te maken, is er ook nog een groep slangetjes die uiterlijk heel veel lijken op sommige pootloze hagedissen: de blindslangen. Uit hun DNA blijkt nu dat dit niet één groep is. Blindslangen zijn onder te verdelen in drie typen. Twee daarvan horen bij elkaar, en de andere is meer verwant met de rest van de slangen. Dat wijst er volgens de onderzoekers op dat álle slangen waarschijnlijk begonnen zijn als ondergronds levende dieren, die pas later aangepast zijn geraakt aan een bovengronds bestaan.
Eigenlijk ook wel logisch, als je kijkt naar de groepen hagedissen die hun poten kwijtraakten. Die leven ook allemaal ondergronds, of hooguit in de strooisellaag, zoals de hazelworm. Blijkbaar is het aannemen van zo’n levenswijze voor een reptiel dé reden om poten liever kwijt dan rijk te zijn. Voor salamanders trouwens ook, bewijzen de wormsalamanders (dat zijn dus amfibieën, geen reptielen). Slangen zijn de enige pootloze groep die vervolgens een succesvolle carričre boven de grond heeft doorgemaakt.
Ook opvallend in deze stamboom: niet slangen, maar een groep hagedissen waaronder gekko’s staan het verst van de rest. Het is dus niet zo dat er eerst een splitsing tussen slangen en hagedissen is geweest, waarna die ieder in allerlei soorten opgedeeld raakten. De hagedissen zijn eigenlijk een grote groep waar slangen deel van uitmaken, zou je kunnen zeggen. En denk maar niet dat de slangen de eersten waren die pootloos werden. De slanghazelwormen waren ze voor. En die worden ook tot de hagedissen gerekend. Ingewikkeld, ik zei het al.
(wetenschap24.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
20-09-2012
Genetische mutatie stelde onze voorouders in staat Afrika te verkennen
Nieuw onderzoek suggereert dat een genetische mutatie onze voorouders in staat stelde om het centrale deel van Afrika te verlaten en zich over het gehele continent te verspreiden.
De Homo sapiens ontstond zo’n 180.000 jaar geleden in het midden van Afrika. Gedurende 100.000 jaar bleven onze voorouders in dat gebied leven. Pas daarna verspreidden ze zich over het continent. Maar waarom wachtten onze voorouders zo lang met het verkennen van de rest van Afrika?
Vissen
Onderzoekers hebben daar wel ideeën over. Zo bedachten ze dat de locatie heel belangrijk was voor onze voorouders. In het midden van Afrika bevond zich water en in dat water leefden schaaldieren en vissen. En die hadden de mensen hard nodig: daar haalden ze namelijk het stofje DHA uit: een stofje dat complexe hersenfuncties mogelijk maakt.
Planten
Een nieuw onderzoek onderschrijft die theorie nu. Onderzoekers hebben namelijk ontdekt dat er iets meer dan 85.000 jaar geleden een belangrijke genetische variant op chromosoom 11 ontstond. Dankzij deze genetische variant waren mensen in staat om de stofjes die nodig waren voor complexe hersenfuncties en de groei van het brein deels uit planten te halen. Hierdoor waren mensen voor hun portie DHA niet langer alleen afhankelijk van vissen. “Er is een grote discussie geweest over hoe de oude mensen in staat waren om voldoende DHA te verkrijgen om de grootte en complexiteit van het brein in stand te houden,” vertelt onderzoeker Floyd Chilton. “Het is geweldig om te bedenken dat we nu het gebied met daarin de genetische variatie die rond de tijd waarin de oude mensen uit het centrale deel van Afrika vertrokken, hebben blootgelegd.”
De onderzoekers deden hun ontdekking door de genen van moderne mensen uit verschillende delen van de wereld te bestuderen. Hun volledige onderzoek is terug te vinden in het blad PLoS ONE
(scientias.nl)
Genetische mutatie stelde onze voorouders in staat Afrika te verkennen
Nieuw onderzoek suggereert dat een genetische mutatie onze voorouders in staat stelde om het centrale deel van Afrika te verlaten en zich over het gehele continent te verspreiden.
De Homo sapiens ontstond zo’n 180.000 jaar geleden in het midden van Afrika. Gedurende 100.000 jaar bleven onze voorouders in dat gebied leven. Pas daarna verspreidden ze zich over het continent. Maar waarom wachtten onze voorouders zo lang met het verkennen van de rest van Afrika?
Vissen
Onderzoekers hebben daar wel ideeën over. Zo bedachten ze dat de locatie heel belangrijk was voor onze voorouders. In het midden van Afrika bevond zich water en in dat water leefden schaaldieren en vissen. En die hadden de mensen hard nodig: daar haalden ze namelijk het stofje DHA uit: een stofje dat complexe hersenfuncties mogelijk maakt.
Planten
Een nieuw onderzoek onderschrijft die theorie nu. Onderzoekers hebben namelijk ontdekt dat er iets meer dan 85.000 jaar geleden een belangrijke genetische variant op chromosoom 11 ontstond. Dankzij deze genetische variant waren mensen in staat om de stofjes die nodig waren voor complexe hersenfuncties en de groei van het brein deels uit planten te halen. Hierdoor waren mensen voor hun portie DHA niet langer alleen afhankelijk van vissen. “Er is een grote discussie geweest over hoe de oude mensen in staat waren om voldoende DHA te verkrijgen om de grootte en complexiteit van het brein in stand te houden,” vertelt onderzoeker Floyd Chilton. “Het is geweldig om te bedenken dat we nu het gebied met daarin de genetische variatie die rond de tijd waarin de oude mensen uit het centrale deel van Afrika vertrokken, hebben blootgelegd.”
De onderzoekers deden hun ontdekking door de genen van moderne mensen uit verschillende delen van de wereld te bestuderen. Hun volledige onderzoek is terug te vinden in het blad PLoS ONE
(scientias.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
Ik was benieuwd wat DHA nou eigenlijk was, vermoedde een vetzuur en kwam uit op:
http://nl.wikipedia.org/wiki/Docosahexaeenzuur
Docosahexaeenzuur (DHA) of 22:6(ω-3) is een polyonverzadigd vetzuur dat behoort tot de klasse van de omega 3-vetzuren. Chemisch gezien is DHA een carbonzuur met een keten van 22 koolstofatomen en zes cis-dubbele bindingen. De eerste dubbele binding staat op de derde koolstof, te beginnen met het einde van de keten (omega), vandaar omega 3.
Voorkomen
Docosahexaeenzuur komt vooral voor in vette zeevis, zoals Europese zalm en Atlantische haring. De voornaamste voedingsbron van DHA is dan ook visolie. De DHA in vis is meestal afkomstig van heterotrofe micro-algen en komt via de voedselketen in de vis terecht. DHA wordt commercieel eveneens bereid uit dergelijke micro-algen. De meeste dieren, en ook de mens, maken zelf slechts zeer weinig DHA aan (uit alfa-linoleenzuur via eicosapentaeenzuur), zodat we DHA in de praktijk kunnen beschouwen als een essentieel nutriënt.
Biologische functies
DHA wordt in het lichaam gemetaboliseerd tot docosanoďden (docosatriënen, resolvines en neuroprotectinen), die belangrijke hormonale functies vervullen. DHA is één van de belangrijkste vetzuren in sperma- en hersenfosfolipiden en is een belangrijk bestanddeel van het netvlies. Supplementering van DHA zou het risico op hart- en vaatziekten kunnen verkleinen door verlaging van het triglycerideniveau in het bloed. Tekorten aan DHA leiden tot verlaging van het serotonineniveau in de hersenen[2] en worden geässocieerd met ADHD, de ziekte van Alzheimer[3] en depressie[4] . Supplementering van DHA zou dan ook kunnen helpen tegen deze aandoeningen[5]. Ook tegen bepaalde kankers zou DHA kunnen helpen
Deze: http://en.wikipedia.org/wiki/Docosahexaenoic_acid
zegt o.a.:
Cold-water oceanic fish oils are rich in DHA. Most of the DHA in fish and multi-cellular organisms with access to cold-water oceanic foods originates from photosynthetic and heterotrophic microalgae, and becomes increasingly concentrated in organisms the further they are up the food chain.
en:
Some animals with access to seafood make very little DHA through metabolism, but obtain it in the diet. However, in strict herbivores, and carnivores that do not eat seafood, DHA is manufactured internally from α-linolenic acid, a shorter omega-3 fatty acid manufactured by plants (and also occurring in animal products as obtained from plants).
Dat sluit niet goed aan bij jouw verhaal. Want daar blijven de mensen hangen bij warm, zoet water.
http://nl.wikipedia.org/wiki/Docosahexaeenzuur
Docosahexaeenzuur (DHA) of 22:6(ω-3) is een polyonverzadigd vetzuur dat behoort tot de klasse van de omega 3-vetzuren. Chemisch gezien is DHA een carbonzuur met een keten van 22 koolstofatomen en zes cis-dubbele bindingen. De eerste dubbele binding staat op de derde koolstof, te beginnen met het einde van de keten (omega), vandaar omega 3.
Voorkomen
Docosahexaeenzuur komt vooral voor in vette zeevis, zoals Europese zalm en Atlantische haring. De voornaamste voedingsbron van DHA is dan ook visolie. De DHA in vis is meestal afkomstig van heterotrofe micro-algen en komt via de voedselketen in de vis terecht. DHA wordt commercieel eveneens bereid uit dergelijke micro-algen. De meeste dieren, en ook de mens, maken zelf slechts zeer weinig DHA aan (uit alfa-linoleenzuur via eicosapentaeenzuur), zodat we DHA in de praktijk kunnen beschouwen als een essentieel nutriënt.
Biologische functies
DHA wordt in het lichaam gemetaboliseerd tot docosanoďden (docosatriënen, resolvines en neuroprotectinen), die belangrijke hormonale functies vervullen. DHA is één van de belangrijkste vetzuren in sperma- en hersenfosfolipiden en is een belangrijk bestanddeel van het netvlies. Supplementering van DHA zou het risico op hart- en vaatziekten kunnen verkleinen door verlaging van het triglycerideniveau in het bloed. Tekorten aan DHA leiden tot verlaging van het serotonineniveau in de hersenen[2] en worden geässocieerd met ADHD, de ziekte van Alzheimer[3] en depressie[4] . Supplementering van DHA zou dan ook kunnen helpen tegen deze aandoeningen[5]. Ook tegen bepaalde kankers zou DHA kunnen helpen
Deze: http://en.wikipedia.org/wiki/Docosahexaenoic_acid
zegt o.a.:
Cold-water oceanic fish oils are rich in DHA. Most of the DHA in fish and multi-cellular organisms with access to cold-water oceanic foods originates from photosynthetic and heterotrophic microalgae, and becomes increasingly concentrated in organisms the further they are up the food chain.
en:
Some animals with access to seafood make very little DHA through metabolism, but obtain it in the diet. However, in strict herbivores, and carnivores that do not eat seafood, DHA is manufactured internally from α-linolenic acid, a shorter omega-3 fatty acid manufactured by plants (and also occurring in animal products as obtained from plants).
Dat sluit niet goed aan bij jouw verhaal. Want daar blijven de mensen hangen bij warm, zoet water.
Onderschat nooit de kracht van domme mensen in grote groepen!
Der Irrsinn ist bei Einzelnen etwas Seltenes - aber bei Gruppen, Parteien, Völkern, Zeiten die Regel. (Friedrich Nietzsche)
Der Irrsinn ist bei Einzelnen etwas Seltenes - aber bei Gruppen, Parteien, Völkern, Zeiten die Regel. (Friedrich Nietzsche)
04-10-2012
Mensachtige at 1,5 miljoen jaar geleden al regelmatig vlees
Wetenschappers hebben stukjes van een 1,5 miljoen jaar oude schedel teruggevonden die erop wijzen dat vlees eten in die tijd al heel gewoon was. En dat zou betekenen dat wij mensen al veel eerder dan gedacht met enige regelmaat vlees op het menu hadden staan.
Uit eerdere onderzoeken bleek al dat oude mensachtigen al vlees aten. Maar grote vraag was: aten ze met enige regelmaat vlees of kwam dat slechts sporadisch voor? Lang was dat lastig vast te stellen. Maar een nieuwe vondst brengt daar verandering in.
Kind
De onderzoekers ontdekten de fragmenten van de schedel in Tanzania. De schedel is zo’n 1,5 miljoen jaar oud en behoort toe aan een een kindje dat nog net geen twee jaar oud was. De schedel vertoont beschadigingen die erop wijzen dat het kind aan bloedarmoede leed.
De schedelfragmenten en beschadigingen eraan. Foto’s: Dominguez-Rodrigo M, Pickering TR, Diez-Martin F, Mabulla A, Musiba C, et al. (2012) Earliest Porotic Hyperostosis on a 1.5-Million-Year-Old Hominin, Olduvai Gorge, Tanzania. PLoS ONE 7(10): e46414. doi:10.1371/journal.pone.0046414.
Bloedarmoede en vlees
Maar hoe kan die bloedarmoede nu bewijzen dat mensen in die tijd al regelmatig vlees aten? Dat leggen de onderzoekers in het blad PLoS ONE uit. De beschadigingen aan de botten wijzen erop dat het eten van vlees zo normaal was dat wanneer kinderen het niet aten, ze last kregen van bloedarmoede. Waarschijnlijk ontstond de bloedarmoede toen het kind van moedermelk overstapte op vast voedsel, maar geen vlees kreeg. Een andere mogelijkheid is dat het kindje nog steeds moedermelk dronk en dat de moeder te weinig vlees at. In beide gevallen bewijst de bloedarmoede dat deze oude mensen 1,5 miljoen jaar geleden al joegen en zich lichamelijk helemaal hadden ingesteld op het eten van vlees.
Voor onderzoekers is het heel belangrijk om te weten wanneer mensen begonnen met het regelmatig eten van vlees. “Vlees eten was een belangrijke factor die invloed had op het groter worden van het brein van de oude mensachtigen, de sociale organisatie en geografische bewegingen,” schrijven de onderzoekers.
(scientias.nl)
Mensachtige at 1,5 miljoen jaar geleden al regelmatig vlees
Wetenschappers hebben stukjes van een 1,5 miljoen jaar oude schedel teruggevonden die erop wijzen dat vlees eten in die tijd al heel gewoon was. En dat zou betekenen dat wij mensen al veel eerder dan gedacht met enige regelmaat vlees op het menu hadden staan.
Uit eerdere onderzoeken bleek al dat oude mensachtigen al vlees aten. Maar grote vraag was: aten ze met enige regelmaat vlees of kwam dat slechts sporadisch voor? Lang was dat lastig vast te stellen. Maar een nieuwe vondst brengt daar verandering in.
Kind
De onderzoekers ontdekten de fragmenten van de schedel in Tanzania. De schedel is zo’n 1,5 miljoen jaar oud en behoort toe aan een een kindje dat nog net geen twee jaar oud was. De schedel vertoont beschadigingen die erop wijzen dat het kind aan bloedarmoede leed.
De schedelfragmenten en beschadigingen eraan. Foto’s: Dominguez-Rodrigo M, Pickering TR, Diez-Martin F, Mabulla A, Musiba C, et al. (2012) Earliest Porotic Hyperostosis on a 1.5-Million-Year-Old Hominin, Olduvai Gorge, Tanzania. PLoS ONE 7(10): e46414. doi:10.1371/journal.pone.0046414.
Bloedarmoede en vlees
Maar hoe kan die bloedarmoede nu bewijzen dat mensen in die tijd al regelmatig vlees aten? Dat leggen de onderzoekers in het blad PLoS ONE uit. De beschadigingen aan de botten wijzen erop dat het eten van vlees zo normaal was dat wanneer kinderen het niet aten, ze last kregen van bloedarmoede. Waarschijnlijk ontstond de bloedarmoede toen het kind van moedermelk overstapte op vast voedsel, maar geen vlees kreeg. Een andere mogelijkheid is dat het kindje nog steeds moedermelk dronk en dat de moeder te weinig vlees at. In beide gevallen bewijst de bloedarmoede dat deze oude mensen 1,5 miljoen jaar geleden al joegen en zich lichamelijk helemaal hadden ingesteld op het eten van vlees.
Voor onderzoekers is het heel belangrijk om te weten wanneer mensen begonnen met het regelmatig eten van vlees. “Vlees eten was een belangrijke factor die invloed had op het groter worden van het brein van de oude mensachtigen, de sociale organisatie en geografische bewegingen,” schrijven de onderzoekers.
(scientias.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
1 fragmentje van 1 schedeltje.quote:
04-10-2012
Mensachtige at 1,5 miljoen jaar geleden al regelmatig vlees
(scientias.nl)
Nou zal de hele populatie in die tijd misschien niet zo heel groot geweest zijn. Maar ik vind de steekproef toch wel erg klein om conclusies te trekken over de hele populatie.
Edit:
Ik mag graag vlees eten, liever dan planten. Al ben ik te laf om zelf te slachten.
Maar ik zou dit niet durven gebruiken als argument tegen vegetariërs.
Onderschat nooit de kracht van domme mensen in grote groepen!
Der Irrsinn ist bei Einzelnen etwas Seltenes - aber bei Gruppen, Parteien, Völkern, Zeiten die Regel. (Friedrich Nietzsche)
Der Irrsinn ist bei Einzelnen etwas Seltenes - aber bei Gruppen, Parteien, Völkern, Zeiten die Regel. (Friedrich Nietzsche)
Of het nou één fragment uit één schedel is, of duizenden fragmenten uit duizenden schedels, het blijft een naturalistische drogreden.quote:
[..]
1 fragmentje van 1 schedeltje.
Nou zal de hele populatie in die tijd misschien niet zo heel groot geweest zijn. Maar ik vind de steekproef toch wel erg klein om conclusies te trekken over de hele populatie.
Edit:
Ik mag graag vlees eten, liever dan planten. Al ben ik te laf om zelf te slachten.
Maar ik zou dit niet durven gebruiken als argument tegen vegetariërs.
05-10-2012
Wanneer deelden Neanderthalers en moderne mensen voor het laatst de lakens?
Een nieuw onderzoek onderschrijft de hypothese dat Neanderthalers en moderne mensen seks hadden en verraadt bovendien wanneer ze voor het laatst de grot deelden: ergens tussen 86.000 en 37.000 jaar geleden.
In 2010 werd duidelijk dat mensen die niet in Afrika wonen genetisch meer met Neanderthalers gemeen hadden dan mensen in Afrika. Er zijn twee hypotheses die dat kunnen verklaren. De eerste is vrij simpel: moderne mensen verlieten Afrika en mengden zich daarna met de Neanderthaler. Gevolg: nageslacht van de moderne mensen die niet in Afrika leven, heeft meer genetisch materiaal van de Neanderthaler in zich dan nakomelingen van moderne mensen die in Afrika bleven en de Neanderthaler niet tegen het lijf liepen. De tweede hypothese stelt dat een groep mensachtigen waaruit zowel de Neanderthalers als de moderne mensen voortkomen opgesplitst werd en dat de groep die meer gemeen had met de Neanderthaler uiteindelijk Afrika verliet.
Maar welke hypothese klopt nu? In een nieuw onderzoek gaan wetenschappers op zoek naar een antwoord op die vraag. Ze bestudeerden stukjes DNA die vandaag de dag in moderne Europeanen terug te vinden zijn, maar die vergelijkbaar zijn met DNA van de Neanderthaler. De onderzoekers waren vooral geďnteresseerd in de lengte van deze stukjes. Hoe langer het DNA van de Neanderthalers namelijk al in moderne mensen zit, hoe kleiner de stukjes worden. Want in elke generatie wordt het stukje DNA kleiner.
Op basis van de lengte van het DNA konden de onderzoekers dus vaststellen hoe lang het geleden is dat het DNA van Neanderthalers in de moderne mens belandde. De onderzoekers schatten dat het zo’n 37.000 tot 86.000 jaar geleden was en waarschijnlijk ergens tussen 47.000 en 65.000 jaar geleden. Lang daarvoor hadden moderne mensen Afrika al verlaten. Het onderzoek suggereert dus dat Neanderthalers kinderen kregen met de voorouders van mensen die tegenwoordig buiten Afrika woonden. Het lijkt er dus op dat de eerste hypothese klopt: Neanderthalers en moderne mensen deelden echt de lakens en de laatste keer dat ze dat deden is hooguit zo’n 86.000 jaar geleden.
(scientias.nl)
Wanneer deelden Neanderthalers en moderne mensen voor het laatst de lakens?
Een nieuw onderzoek onderschrijft de hypothese dat Neanderthalers en moderne mensen seks hadden en verraadt bovendien wanneer ze voor het laatst de grot deelden: ergens tussen 86.000 en 37.000 jaar geleden.
In 2010 werd duidelijk dat mensen die niet in Afrika wonen genetisch meer met Neanderthalers gemeen hadden dan mensen in Afrika. Er zijn twee hypotheses die dat kunnen verklaren. De eerste is vrij simpel: moderne mensen verlieten Afrika en mengden zich daarna met de Neanderthaler. Gevolg: nageslacht van de moderne mensen die niet in Afrika leven, heeft meer genetisch materiaal van de Neanderthaler in zich dan nakomelingen van moderne mensen die in Afrika bleven en de Neanderthaler niet tegen het lijf liepen. De tweede hypothese stelt dat een groep mensachtigen waaruit zowel de Neanderthalers als de moderne mensen voortkomen opgesplitst werd en dat de groep die meer gemeen had met de Neanderthaler uiteindelijk Afrika verliet.
Maar welke hypothese klopt nu? In een nieuw onderzoek gaan wetenschappers op zoek naar een antwoord op die vraag. Ze bestudeerden stukjes DNA die vandaag de dag in moderne Europeanen terug te vinden zijn, maar die vergelijkbaar zijn met DNA van de Neanderthaler. De onderzoekers waren vooral geďnteresseerd in de lengte van deze stukjes. Hoe langer het DNA van de Neanderthalers namelijk al in moderne mensen zit, hoe kleiner de stukjes worden. Want in elke generatie wordt het stukje DNA kleiner.
Op basis van de lengte van het DNA konden de onderzoekers dus vaststellen hoe lang het geleden is dat het DNA van Neanderthalers in de moderne mens belandde. De onderzoekers schatten dat het zo’n 37.000 tot 86.000 jaar geleden was en waarschijnlijk ergens tussen 47.000 en 65.000 jaar geleden. Lang daarvoor hadden moderne mensen Afrika al verlaten. Het onderzoek suggereert dus dat Neanderthalers kinderen kregen met de voorouders van mensen die tegenwoordig buiten Afrika woonden. Het lijkt er dus op dat de eerste hypothese klopt: Neanderthalers en moderne mensen deelden echt de lakens en de laatste keer dat ze dat deden is hooguit zo’n 86.000 jaar geleden.
(scientias.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
Is het niet zo dat men tegenwoordig aanneemt dat onze hersenen in een tijdsbestek van 20.000 jaar volledig ge-evolueert is van iets eenvoudigs tot wat we nu hebben?
Meende dat 7-8 jaar geleden gelezen te hebben. Weet enkel niet of ze dat idee nog vasthouden.
Meende dat 7-8 jaar geleden gelezen te hebben. Weet enkel niet of ze dat idee nog vasthouden.
Op vrijdag 6 januari 2012 23:32 schreef remlof het volgende:
7 mei ga ik op Pim Fortuyn z'n graf pissen *G*
7 mei ga ik op Pim Fortuyn z'n graf pissen *G*
En weet je ook wat er dan uit ontstaat na die volledige evolutie? Supermens? en zo ja,hoe ziet die er dan uit? Een veredelde "hancock"type?
Ik snap niet goed wat je daar mee wilt zeggen.quote:
[..]
Of het nou één fragment uit één schedel is, of duizenden fragmenten uit duizenden schedels, het blijft een naturalistische drogreden.
Onderschat nooit de kracht van domme mensen in grote groepen!
Der Irrsinn ist bei Einzelnen etwas Seltenes - aber bei Gruppen, Parteien, Völkern, Zeiten die Regel. (Friedrich Nietzsche)
Der Irrsinn ist bei Einzelnen etwas Seltenes - aber bei Gruppen, Parteien, Völkern, Zeiten die Regel. (Friedrich Nietzsche)
Evolutie kan niet volledig zijn. Het is een mechanisme zonder doel.quote:Op zaterdag 6 oktober 2012 13:02 schreef Iwanius het volgende:
En weet je ook wat er dan uit ontstaat na die volledige evolutie? Supermens? en zo ja,hoe ziet die er dan uit? Een veredelde "hancock"type?
Free Assange! Hack the Planet
[b]Op dinsdag 6 januari 2009 19:59 schreef Papierversnipperaar het volgende:[/b]
De gevolgen van de argumenten van de anti-rook maffia
[b]Op dinsdag 6 januari 2009 19:59 schreef Papierversnipperaar het volgende:[/b]
De gevolgen van de argumenten van de anti-rook maffia
Dus uiteindelijk zal het Neanderthal-DNA weer verdwijnen?quote:
05-10-2012
Wanneer deelden Neanderthalers en moderne mensen voor het laatst de lakens?
[ afbeelding ]
Een nieuw onderzoek onderschrijft de hypothese dat Neanderthalers en moderne mensen seks hadden en verraadt bovendien wanneer ze voor het laatst de grot deelden: ergens tussen 86.000 en 37.000 jaar geleden.
In 2010 werd duidelijk dat mensen die niet in Afrika wonen genetisch meer met Neanderthalers gemeen hadden dan mensen in Afrika. Er zijn twee hypotheses die dat kunnen verklaren. De eerste is vrij simpel: moderne mensen verlieten Afrika en mengden zich daarna met de Neanderthaler. Gevolg: nageslacht van de moderne mensen die niet in Afrika leven, heeft meer genetisch materiaal van de Neanderthaler in zich dan nakomelingen van moderne mensen die in Afrika bleven en de Neanderthaler niet tegen het lijf liepen. De tweede hypothese stelt dat een groep mensachtigen waaruit zowel de Neanderthalers als de moderne mensen voortkomen opgesplitst werd en dat de groep die meer gemeen had met de Neanderthaler uiteindelijk Afrika verliet.
Maar welke hypothese klopt nu? In een nieuw onderzoek gaan wetenschappers op zoek naar een antwoord op die vraag. Ze bestudeerden stukjes DNA die vandaag de dag in moderne Europeanen terug te vinden zijn, maar die vergelijkbaar zijn met DNA van de Neanderthaler. De onderzoekers waren vooral geďnteresseerd in de lengte van deze stukjes. Hoe langer het DNA van de Neanderthalers namelijk al in moderne mensen zit, hoe kleiner de stukjes worden. Want in elke generatie wordt het stukje DNA kleiner.
Op basis van de lengte van het DNA konden de onderzoekers dus vaststellen hoe lang het geleden is dat het DNA van Neanderthalers in de moderne mens belandde. De onderzoekers schatten dat het zo’n 37.000 tot 86.000 jaar geleden was en waarschijnlijk ergens tussen 47.000 en 65.000 jaar geleden. Lang daarvoor hadden moderne mensen Afrika al verlaten. Het onderzoek suggereert dus dat Neanderthalers kinderen kregen met de voorouders van mensen die tegenwoordig buiten Afrika woonden. Het lijkt er dus op dat de eerste hypothese klopt: Neanderthalers en moderne mensen deelden echt de lakens en de laatste keer dat ze dat deden is hooguit zo’n 86.000 jaar geleden.
(scientias.nl)
Sterke nog: alle DNA zal verdwijnen.
Onderschat nooit de kracht van domme mensen in grote groepen!
Der Irrsinn ist bei Einzelnen etwas Seltenes - aber bei Gruppen, Parteien, Völkern, Zeiten die Regel. (Friedrich Nietzsche)
Der Irrsinn ist bei Einzelnen etwas Seltenes - aber bei Gruppen, Parteien, Völkern, Zeiten die Regel. (Friedrich Nietzsche)
quote:
[..]
Of het nou één fragment uit één schedel is, of duizenden fragmenten uit duizenden schedels, het blijft een naturalistische drogreden.
Free Assange! Hack the Planet
[b]Op dinsdag 6 januari 2009 19:59 schreef Papierversnipperaar het volgende:[/b]
De gevolgen van de argumenten van de anti-rook maffia
[b]Op dinsdag 6 januari 2009 19:59 schreef Papierversnipperaar het volgende:[/b]
De gevolgen van de argumenten van de anti-rook maffia
