Het dreumestopic (1-2 jaar) deel 100!!!!

quote:

Op zondag 2 januari 2011 11:03 schreef Stiemie het volgende:
Miss dat van die voornaam doet Linde ook. Dan vraagt ze ineens in de bus: "Papa C. gaan we zo..." Voelt altijd een beetje alsof ze meerdere papa's heeft ofo.

Claudia we wonen op 40 minuten van het ziekenhuis af,dus dat is prima aan te reizen.
We zullen elkaar ook afwisselen met het slapen hier, om het voor beiden minder zwaar te maken.

En de fam woont ook op ongeveer 40 minuten hiervandaan, verder hebben we in Gent zelf nog vrienden wonen waar we soms ook blijven eten.
Fam neemt veel uit handen oa de was enzo, een ronald mac donald huis kennen ze hier volgens mij niet.
En we hebben hier een magnetron dus vriendlief neemt straks wat van die magnetronmaaltijden mee, want telkens ergens gaan eten word op een gegeven moment zo prijzig

Jeetje Bar, die onzekerheid.... Hopelijk komt er wat concreets uit de onderzoeken. Heel heel veel sterkte.

Even een buh-post. Mette heeft zo verschrikkelijk gespookt vannacht. Ik heb al een week de meest nare hoofdpijnen. Dus kon het echt moeilijk handelen ( ze slaapt al tijden slecht maar vannacht spande de kroon).
Lopen is nog niet in trek, jammergenoeg. Ik denk dat ik te graag wil. Ze staat wel zo nu en dan los en daar is ze al behoorlijk behendig in. Ik wacht vol ongeduld...

Fijn dat jullie ook veel hulp krijgen, Bar, dat kun je goed gebruiken nu!

wickie, wat vervelend. En zo weinig aan te doen he, pfff. Kun je nog een dutje doen vandaag?

Claudia, wij noemen elkaar eigenlijk ook zelden bij naam. Soms roep ik hem om ergens mee te helpen, en dan gebruik ik wel vaak zijn naam om te zorgen dat hij ook luistert Mijn naam zal wel even duren, denk ik

Ronald MCDonald zegt mij alleszins ook niets.
Ik woon zelf op een goed half uur rijden van Gent. Als ik iets kan doen, Bar, dan roep je maar. Ik heb volgende week nog vakantie dus heb mijn handen redelijk veel vrij. Een logeerkamer heb ik jammer genoeg niet

Claudia en Miss_sly, hoe noem je elkaar dan? Hé? Nee toch?
Hier komt onze naam toch wel regelmatig langs 'F, wil jij even de was mee nemen van boven?' etc.etc.
En idd heeft Sasha het wel eens over Papa F. of Mama J. of gewoon alleen de naam. Grappig wel, maar ook dagenlang dat we het niet horen.

Oscar gaat ook steeds meer babbelen. Heel duidelijk 'ja' oa. En Aut, Poe, Bu'ba en ijsssss. Ik liet hem een foto van zichzelf zien met een ijsje (bij Ikea), en ik hoor ineens ijsssss. Oh, en vooo kan hij ook, in opperste adoratie voor de vogels buiten.

Wij noemen elkaar papa en mama...

quote:

Op zondag 2 januari 2011 13:16 schreef Ssserpente het volgende:
Wij noemen elkaar papa en mama...

Ook als de telefoon gaat en het is voor hem?

Wij noemen elkaar wel papa en mama als we in gesprek zijn met de kinderen, dus idd met zijn allen aan tafel bijv.
Maar als de mannen aan het spelen zijn en bijv. de telefoon gaat, dan zeg ik F, telefoon voor je, en niet Papa, telefoon voor je.
Ik zou weer wel zeggen 'Sasha, wil je papa even roepen, zeg maar dat er telefoon is'.

Ja hoor, en ook als ie me op m'n werk belt.

Bar, wat een onzekerheid. Ik hoop echt dat ze snel de vinger op de oorzaak kunnen leggen, en dat je mannetje snel weer naar huis mag.

Miss_sly, wat zielig van dat gal spugen. Dat is ook nog eens een ontzettend vieze smaak. Heeft ze daar last van?

Stiemie, ook geen tips, wel fijn dat ze vanmorgen heeft uitgeslapen. Wij hadden vannacht ook weer eens een nacht die je snel wilt vergeten. Om 0.00 uur wakker, in paniek en huilen, Na een tijdje op schoot weer in bed, na 10 min weer huilen. Hele riedeltje weer opnieuw, maar weer hetzelfde resultaat. Toen heb ik maar een flesje met verdunde melk gemaakt, helmaal op en daarna niet meer gehoord. Tot 4.30. Hij was door het dolle heen: krijsen en gillen etc. Ik kreeg hem niet stil, ook niet toen hij eruit was. Hij bleek helemaal nat te zijn, dus onder het gillen (werkelijk, zoiets had ik nog nooit gehoord) alles uit, alles nieuw, en vervolgens heeft hij nog een half uur op schoot moeten nasnikken. Weer in bed, weer gillen. Toen maar een papfles -> geslapen tot 9.30 .

Zou hij dan toch honger hebben? Ik vind dat hij al zoveel eet op een dag, maar misschien krijgt hij toch te weinig. Hij eet in totaal: papfles, 2 stukken fruit, 3 boterhammen en een flinke avondhap en nog een fles voor het slapen gaan.

Trix, hoeveel eet Stef ongeveer, en Claudia, Ivan? Ik was er nooit onzeker over, maar ik heb echt het idee dat die jongen blijft eten als ik het blijf aanbieden. We moeten pas eind januari weer naar het cb, dus gewicht en lengte weet ik niet zo goed...

quote:

Op zondag 2 januari 2011 13:20 schreef Ssserpente het volgende:
Ja hoor, en ook als ie me op m'n werk belt.

Ok! Ik krijg echt de kriebels van dat idee Hij is mijn vader toch niet!
Grappig dat anderen daar totaal geen probleem mee hebben terwijl ik daar echt hele sterke gevoelens bij heb.

Nee joh, natuurlijk niet. Vreselijk!

Bar Wat onzeker nog, sterkte ermee.

Pfew...
Ik heb er ooit eens een heel gesprek over gehad met de moeder van mijn ex. Die zei nog steeds 'vraag maar aan papa' toen mijn ex en zijn broer al twintigers waren.
Ik denk dan zeg gewoon T, die jongens zelf weten inmiddels heus wel dat je daarmee hun vader bedoelt.

Maar we dwalen af. Sorry!

haha, nee, wij noemen elkaar ook geen papa en mama Wel idd in gesprek met Senna ofzo, maar anders niet. Maar wij zijn wel heel zoet, denk ik, want wij noemen elkaar vaak liefje en moppie enzo Dus onze namen komen niet heel vaak langs. Wel dus als ik bij de commode sta en ik heb hem geroepen (liefje wil je even....) en hij reageert dan niet, dan roep ik hem bij naam.

Aoraki, wat vervelend en vreemd, dat gillen en krijsen. Zou dat werkelijk van de honger zijn? Misschien haalt hij ook wel wat troost uit het ritueel van het flesje drinken?

Dat gal spugen heeft ze wel even last van, ook van de smaak, denk ik. Toch vind ik het verwonderlijk hoe goed ze dan zelf kan regelen wat ze moet/wil hebben. Tot ze een keer of 3 gespuugd heeft, wil ze niets. Dan wil ze vaak wat drinken, vaak spuugt ze dan nog een keer, en dan vraagt ze na een minuut of 10 om eten. Als ik eerder iets aanbied, hoeft ze niets.

Bar wat vreselijk die onduidelijkheid

quote:

Op zondag 2 januari 2011 13:19 schreef Brighteyes het volgende:

[..]

Ook als de telefoon gaat en het is voor hem?

Wij noemen elkaar wel papa en mama als we in gesprek zijn met de kinderen, dus idd met zijn allen aan tafel bijv.
Maar als de mannen aan het spelen zijn en bijv. de telefoon gaat, dan zeg ik F, telefoon voor je, en niet Papa, telefoon voor je.
Ik zou weer wel zeggen 'Sasha, wil je papa even roepen, zeg maar dat er telefoon is'.

Hier eigenlijk hetzelfde.

Ik verbaas me steeds meer over de woordenschat van Tess. Staat ze net op de commode, wIjst naar de kast en zegt schoen!
Ik denk dat we nu op zo'n 60 woorden zitten.

Van de week, ze gooit een bal en een pop achter mijn bed, kijkt heel beteutert, zegt: isse bal en pop nou?? Hmm hij isseweg!

Ow, dat is een mooie zin van Tess

In zo'n geval zou Senna me vragend aankijken, het handgebaartje maken en vragen "kandanou?"

quote:

Op zondag 2 januari 2011 13:14 schreef Brighteyes het volgende:
Claudia en Miss_sly, hoe noem je elkaar dan? Hé? Nee toch?
Hier komt onze naam toch wel regelmatig langs 'F, wil jij even de was mee nemen van boven?' etc.etc.
En idd heeft Sasha het wel eens over Papa F. of Mama J. of gewoon alleen de naam. Grappig wel, maar ook dagenlang dat we het niet horen.

'Liefje' meestal.

En ik vind het eigenlijk volstrekt normaal om, ook tegen twintigers, zoiets te zeggen als 'vraag maar aan mama/papa'. Ik noem mijn moeder nog steeds niet bij haar voornaam, nooit gedaan en ga ik ook niet doen. Dat zou nu heel afstandelijk voelen.

quote:

Op zaterdag 1 januari 2011 22:48 schreef Stiemie het volgende:
Ze gaat wel eerst rustig in bed liggen, maar na een minuut of 10 is ze helemaal hysterisch. Nou ja ik dacht eerst ook wel dat ze gewoon bij ons wilde zijn, dat ze ons gewoon weinig zag door werk enzo. Maar nu zijn we allebei al een week thuis en ik zit elke avond/nacht gewoon weer met het driftkikkertje binnen... het is zo ondertussen gewoon een beetje op denk ik...

Ik heb ook al aan oorpijn door tandenpijn gedacht, maar binnen liggen op het aankleedkussen is dan weer geen probleem. Voor de zekerheid het bedje wel wat omhoog gezet voor je weet maar nooit...

Nou ja duim mee want mijn vriend legt haar er nu net weer in na een rondje lopen door het huis...

Even zonder verder bijgelezen te hebben:

Da's niet leuk Stiemie,.... bah! Het klinkt voor mij eerlijk gezegd een beetje als verlatingsangst: ze ligt in bed, en heeft op een gegeven moment door dat ze daar alleen is en blijft, papa en mama komen niet terug.... en als ze huilt, dan wel! Ik zou eens proberen om bijv om de 10 min even te gaan kijken oid. Misschien helpt dat? En hopelijk is ook dit een faaaase

Oh jeetje Bar, zie onzekerheid lijkt me zo ontzettend energie vreten... brrr! Maar: idd beter nu in het zkh, dan dat jullie alweer thuis zijn, zoals je zelf ook schrijft. Sterkte daar!

quote:

Op zondag 2 januari 2011 13:22 schreef Aoraki het volgende:

Zou hij dan toch honger hebben? Ik vind dat hij al zoveel eet op een dag, maar misschien krijgt hij toch te weinig. Hij eet in totaal: papfles, 2 stukken fruit, 3 boterhammen en een flinke avondhap en nog een fles voor het slapen gaan.

Ivan zit op dit schema:

Ontbijt: boterham, beker melk
Tussendoor: fruit
Lunch: een boterham met een beker melk
Tussendoor: afhankelijk van hoe laat hij wakker wordt van zijn 2e slaapje, maar meestal een boterham en soms gewoon een soepstengel
Avondeten: wat wij eten, een best flinke portie maar met veel minder vlees/vis dan wij en wat yoghurt na

Als we denken dat hij nog honger heeft krijgt hij extra fruit of een soepstengel en bij wijze van hoge uitzondering een vierde boterham.

Ivan houdt uit zichzelf ook niet echt op met eten. We zijn pas wezen gourmetten en toen bleef hij ook maar eten en eten, al gaat hij op een gegeven moment wel meer met zijn eten spelen en steeds iets minder eten. Het baart me ook wel wat zorgen omdat hij toch al een flinke jongen is, maarja, hij heeft wat in het basisschema zit gewoon nodig en het is gezond, dus ik zou niet weten wat we eraan kunnen veranderen.

Als je denkt dat Thomas nog honger heeft zou ik gewoon eens proberen om hem meer aan te bieden. Werkt het, dan was het honger. Werkt het niet, dan stop je er weer mee. Ik zou 's nachts wel eerst proberen of hij genoegen neemt met alternatieven (bij het bed blijven zitten, uit bed halen, wat laten drinken, temperatuur opnemen, eventueel paracetamol geven).

Mijn broertje en ik noemen mijn moeder ook nog steeds mama en mijn man noemt zijn moeder ook nog steeds zo. Ik zou het heel gek vinden om mijn moeder ineens bij haar voornaam te noemen.
Wat ik trouwens wel echt een hele vreemde gewoonte vind is dat mijn schoonzus haar schoonouders ook mama en papa noemt.

Wow, wat kunnen jullie dreumesjes al knappe moeilijke woorden en zinnen zeggen. Stef kan zelfs al zingen!

Even crossposten hoor, Niels heeft voor het eerst schoentjes aangehad vanmiddag en toen zijn we even naar buiten gegaan, waar hij zelf heeft gelopen


"dat!"


Alles was mega-interessant: struiken, een put, een chipszakje, wat je niet met je wantjes op kunt pakken dus dan maar met je mond

Twinkly wat een leuke foto's. Dat wijzende handje bij de speeltuin! (en dat snoetje ook....)
_{En je hebt een leuke jas aan trouwens.}

In ''gesprek'' met Wolf noem ik mijn man wel ''papa'', maar anders niet. Mijn ouders noem ik ook gewoon papa en mama en mijn moeder zegt in gesprek met mij ook ''papa'' als ze het over mn vader heeft.
Wat ik wel om te jeuken vind is als men elkaar papa en mama noemt zonder dat het kind erbij is
en wat Twinkly ook zegt, ik zou het ook heel gek vinden/voelen om mn schoonouders mama en papa te noemen.Ze zijn aardig maar echt mn ouders niet

Ik zag ze net in het fototopic, echt zooo schattig die foto's van Niels aan de wandel stoer kind