Moeilijkste keuze uit mijn leven...

quote:

Op maandag 13 december 2010 12:09 schreef Scorpie het volgende:
Ik zou de benen nemen TS. Of iig een vaderschapstest

Dat zeker Wel jammer dat ze weet waar je woont etc

Ik stel voor dat we de psychologische en sociologische effecten van een scheiding op kinderen in een apart topic behandelen.

Ik zou voor onbepaalde tijd onderduiken ts...

-weg-

[ Bericht 97% gewijzigd door Daniel1976 op 13-12-2010 14:29:08 ]

ik durf het bijna niet te zeggen, maar in gevallen als die van ts hoop ik stiekum op een miskraam (wat ook heel erg is).
ik heb teveel jonge mensen hun levens zien verwoesten, kind toch houden en dan een paar jaar later is het één hok met herrie, alles nog veel gecompliceerder en voor het kind absoluut geen gezonde situatie.

ik heb desondanks veel respect voor je Monopoly, dat je het toch wilt proberen.
mocht het kind alsnog komen, dan lijkt me papa op afstand nog het beste.

waarschijnlijk hadden jullie anders nooit een relatie gehad, omdat jullie karakters teveel verschillen.

Ik denk dat TS bij de GROTE groep gaat horen waarbij de papa na het 3e a 4e jaar het gezin verlaat.

Terecht overigens, als er verder GEEN goede relatie is met de moeder dan moet je zodra het kan (wanneer de kleine zonder kan) uit elkaar gaan ipv je leven en jaren daarvan weggooien in een hopeloze relatie.

Persoonlijk denk ik dat jullie beide met een abortus beter af zouden zijn, nu zit je de rest van je leven vast aan iemand met wie je verder niets hebt. Die nu al een onaangename persoonlijkheid heeft en je van alles de schuld geeft. En hoe komt zo'n 18 jarige aan schulden? Wat voor schulden? Teveel bellen met het mobieltje en daardoor 300 euro bij de telefoonmaatschappij ok, nog begrijpbaar. Maar als het ernstiger is zoals 1000 euro bij Wehkamp voor kleren dan vrees ik voor de toekomst.

En lijkt het erop dat ze de rest van haar leven bij jou gaat langskomen voor problemen en geld? Hoe zijn haar kansen om zelfstandig te worden? Dus dat ze nog een studie gaat doen en part/fulltime gaat werken?

Weekendpapa!!

Het siert je dat je er wil zijn voor je kind. Maar in hemelsnaam blijf niet samen om het kind. Dat gaat vaker fout dan goed.

Maak nu alvast afspraken en laat die vastleggen bij de notaris!!

Misschien heb ik er overheen gelezen maar heeft TS de positieve zwangerschapstest gezien?

Ja dus, never mind.

Ik heb het idee dat er ergens iets niet klopt, misschien inderdaad een vaderschapstest doen ofzo.

quote:

Zo 2,5 maand geleden heb ik een leuke meid leren kennen in de kroeg. We raakte aan de praat, en na ongeveer een week begonnen we een relatie.
Na een maand kwamen er wat lichte irritaties.
Tot zij mij op een zondagochtend opbelt en zegt dat ze een week over tijd is met haar menstruatie.
Ze is nu ongeveer 9 weken, ze heeft over 3 weken de eerste echo

10 weken geleden heb je haar ontmoet
9 weken geleden begon de relatie
9 weken is ze nu zwanger
dus 7 weken geleden zou haar menstruatie moeten zijn begonnen?
en 6 weken geleden, op een zondagochtend, vertelde ze je dat ze zwanger was?
en 5 weken geleden begonnen de irritaties?

Potverdorie man, ze kan nu nog abortus laten doen. 9 weken is nog niet ver!

Een kleine ingreep van een 10 minuten versus je hele leven op de schop... ik zou er echt nog eens serieus met haar over praten en haar heel duidelijk maken dat ze er alleen voor staat.

Dat je er bent voor het kind maar geen relatie met haar, niet samenwonen, geen arm om haar heen als ze het moeilijk heeft, niks. Nu niet en nooit niet.Desnoods lieg je tot je blauw ziet. Kijken of ze dan nog zo tegen abortus is.
Het laatste wat je namelijk wil is dat zij dit kind houdt met de gedachte dat jullie bij elkaar blijven. Zij moet die keuze maken op basis van dat ze er alleen voor staat. Dat is namelijk de realiteit, jullie zijn echt niet nog bij elkaar over een paar jaar.

Klinkt alsof jij er voor jouw gevoel alles voor doet (zorgen voor een financieel stabiele situatie), maar zij dit in haar onzekerheid niet ziet, mogelijk omdat ze meer waarde hecht aan hoeveel interesse je in de zwangerschap toont, of je erover leest en of je je in een gelijke positie bevindt (of je ook 'zwanger' bent). Dat kan haar gedrag enigszins verklaren.

Als het ook maar een beetje zo is dat ze dit kind deels wil om jouw aandacht/affectie te krijgen/houden, zou ik voor abortus zijn.

quote:

Op dinsdag 14 december 2010 02:53 schreef AnnaTralala het volgende:

Als het ook maar een beetje zo is dat ze dit kind deels wil om jouw aandacht/affectie te krijgen/houden, zou ik voor abortus zijn.

Emotionele chantage Als moeder van 2 kinderen ben ik in zo'n situatie absoluut voor abortus. Enig idee wat een kind kost, TS? Een baby kost misschien niet zo veel maar hoe ouder ze worden hoe duurder het wordt. Een baby moet elke 3 uur gevoed worden, wist je dat? Je zit de rest van je leven aan haar vast. De eerste 18 jaar moet je dingen bespreken en daarna, verjaardagen, trouwdagen, etc.

Ik heb het idee dat TS alleen aan de financiën denkt, niet aan het gevolg van deze voor de baby (die nog geen baby is overigens). Is het goed voor een kind om in zo'n situatie ter wereld te komen? Ik heb niet het idee dat de moeder een stabiele, sterke vrouw is die deze situatie wel aan kan. Een baby gaat deze "relatie" niet redden, het is absurd om te denken dat dat wel gaat gebeuren.

[ Bericht 5% gewijzigd door Miracle_Drug op 14-12-2010 07:59:12 ]

2,5 maand 'relatie' (voor zover je daar al van kunt spreken)... 18 jaar... En dan een kind opvoeden... Zijn jullie wel helemaal wijs? Lekker stabiel voor dat kind ook straks.

En ik zou maar eens laten testen of het wel echt jouw kind is. Briljant trouwens dat je het al in de eerste week zonder condoom hebt gedaan. Slim bezig. Misschien ook maar gelijk een SOA-testje doen?

quote:

Op maandag 13 december 2010 12:04 schreef Hanoying het volgende:
Hij is momenteel erg trots op zichzelf maar al met al is ze pas een maand of twee zwanger en zit hij al aan zijn max, bovendien is hij zelf nogal labiel. Hij kwam om 3 uur online met de mededeling dat ze het wel erg fijn hadden buiten haar buien om, dat hij van haar hield en dat hij er alles aan wilde doen en om 5 uur ging hij slapen met de mededeling dat hij het maar het beste uit kon maken.

Dan heb je toch echt weinig verstand van vrouwen zeg..

Na het lezen van dit hele topic en de antwoorden van de TS heb ik zo'n idee dat hij niet veel ervaring heeft met vrouwen. Wellicht dat dit zelfs zijn eerste vriendinnetje is.

[ Bericht 13% gewijzigd door goofy_goober op 14-12-2010 08:22:34 ]

quote:

Op maandag 13 december 2010 12:15 schreef twiFight het volgende:

[..]

Nu ben je ook sensatie aan het zoeken.
....

Iemand moet de boel op scherp zetten toch?

Feit is dat TS een slappe zak is en met zijn huidige instelling wordt het allemaal één groot drama. Ik denk dat hij twee opties heeft:
- Hij zet zijn ego een jaartje opzij en stelt zich op als onvoorwaardelijke steun en toeverlaat of;
- Hij stelt nu vast dat het niets wordt samen en is vervolgens eerlijk naar haar toe dat hij er wel zal zijn voor het kind maar niet als partner.

In ieder geval een beetje duidelijkheid. Zoals het nu is doet hij halfslachtig zijn best maar ondertussen weet zijn vriendin niet wat ze aan hem heeft, blijft de hele situatie voor haar onzeker en zit ze de rest van de zwangerschap zwaar ongelukkig in de stress.

En ja... hij zit ook zwaar ongelukkig in de stress maar hij is een man en moet zich niet aanstellen, hij is niet degene die een kind in zijn buik draagt en hij kan de komende 7 maanden prima binnenvetten. Het ergste wat de stress met hem kan doen is een paar grijze haren of iets diepere inhammen, het ergste wat de stress en het verdriet met haar kunnen doen is een half authistisch kind op de wereld zetten.

Als de beslissing tot geen abortus inmiddels genomen is dan moet hij first and foremost aan het kind denken, je wil tenslotte wel een gezond kind. Je krijgt geen gezond kind als de moeder de hele zwangerschap huilt en stresst en als hij geen toeverlaat voor haar kan zijn met zijn "ik moet je gezeur al weken aanhoren het is nu genoeg ik ga een paar dagen weg!" dan moet hij dit inderdaad maar niet doen. Misschien dat haar ouders haar beter kunnen verzorgen dan hij dat kan. Als hij denkt dat hij het wel kan dan moet hij ophouden met zeuren en klagen en een half jaartje een rots in de branding worden, in ieder geval niet van dit halfzachte op zichzelf gerichte geneuzel.

quote:

Op dinsdag 14 december 2010 07:41 schreef Miracle_Drug het volgende:

[..]

Emotionele chantage Als moeder van 2 kinderen ben ik in zo'n situatie absoluut voor abortus. Enig idee wat een kind kost, TS? Een baby kost misschien niet zo veel maar hoe ouder ze worden hoe duurder het wordt. Een baby moet elke 3 uur gevoed worden, wist je dat? Je zit de rest van je leven aan haar vast. De eerste 18 jaar moet je dingen bespreken en daarna, verjaardagen, trouwdagen, etc.

Ik heb het idee dat TS alleen aan de financiën denkt, niet aan het gevolg van deze voor de baby (die nog geen baby is overigens). Is het goed voor een kind om in zo'n situatie ter wereld te komen? Ik heb niet het idee dat de moeder een stabiele, sterke vrouw is die deze situatie wel aan kan. Een baby gaat deze "relatie" niet redden, het is absurd om te denken dat dat wel gaat gebeuren.

Ik kan je vertellen dat TS juist heel erg bezig is met de gevolgen voor de baby. Hij kijkt echt niet alleen naar het financiële plaatje, al is dat wel een belangrijk punt natuurlijk.

quote:

Op dinsdag 14 december 2010 09:53 schreef LovelyLady het volgende:
Allereerst heb ik diep respect voor je dat je de verantwoordelijkheid op je wil nemen, maar bedenk goed of dit inderdaad wel de juiste keuze is.
Ik kan wel 100 adviezen geven maar de 1 zegt dit en de ander zegt dat. Ik denk dat dat alleen maar verwarrend is.
Enig advies wat ik wil geven is dat mochten jullie besluiten om het kind te houden dat jij als vader zorg dat je je rechten hebt. (erkenning en omgangsregeling)

Verder wil ik alleen maar zeggen, iets wat misschien totaal overbodig lijkt te zijn, omdat er genoeg mensen in je omgeving zijn, dat mocht je willen, je me mag pmen.
Sterkte en een dikke knuffel

Je hebt totaal geen rechten als vader. Leuk he? Postbus54 check het maar.

Ik kan je niet helpen maar ik vind het ontzettend tof van je dat je het kind houdt!

Volg dit topic al vanaf de start. Het voelt voor mij te onwerkelijk voor woorden aan.
Wel/niet en niet/wel, een pieprelatie en complete onduidelijkheid of hij wel/niet de vader is.

Een mama(?) van 18 die om onduidelijke redenen niet eerst nadenkt en "principieel" JA zegt en een pappie(?) die dan ook over principe's begint. Hij die nog nooit haar ouders ontmoet heeft. En dan nog dat ze eigenlijk nu al niet meer samen door een deur kunnen. Pappie die zijn zwangere vriendin nu al van alles kwalijk neemt en zichzelf zo zielig vindt, want hij is toch zo geweldig dat ie "gezegd" heeft dat ie er zal zijn? (wat zijn woorden toch verrekte gemakkelijk als je de daden vergeet...hier een beetje lopen klagen....pfff)

Als het geen troll is dan is het wel een zwangerschap waarbij Buro Jeugdzorg nu alvast de eerste afspraken mag gaan plannen. Niet dat BJZ nu oplossingen zal brengen
Sorry hoor, niet lullig bedoeld, maar dit vormt serieus het recept voor heel veel problemen, pijn en leed.

En over respect hebben dat ie de verantwoordelijkheid op zich wil nemen: Als TS zich nu aan een hypotheek zou verbinden van 'tig jaar omdat zijn vriendin het wil zou iedereen 'm voor gek verklaren.
Hier is een veel diepere en grotere verantwoordelijkheid aan de hand en nu zou ik respect moeten hebben? Het is meer dan voldoende gezegd al hier, 'k heb het idee dat dat 'kindje' hier zwaar overgeromantiseerd wordt en dat beiden totaal niet stilstaan bij het feit dat hun leventje zoals ze die geleeft hebben compleet over is.
Vind het echt sneu dit.

quote:

Op dinsdag 14 december 2010 10:39 schreef LovelyLady het volgende:
Joh je meent het? Daarom zoveel mogelijk laten vastleggen
Tegenwoordig heb je als vader ECHT wel rechten

Nou wat een rechten.
Je hebt het recht om tot het kinds 18e verjaardag te betalen ja en als het daarna gaat studeren nog wat langer. En zo te horen zal mama wel in de soos terecht komen en dan komen ze het geld wel bij je halen, als je het kind tenminste erkend.

Omgang is een heel ander probleem. Als mama in kwestie (dat kind van 18 dus) het in haar bol krijgt en roept dat ze TS niet vertrouwd vanwege agressiviteit / kindermisbruik. Dan kiest de rechter in de meeste gevallen toch voor zekerheid voor het kind en dus einde omgang met papa.

Denk je dat er een stichting dwaze vaders bestaat omdat vaders zoveel rechten hebben?
Heb je al ergens in de krant gelezen dat die stichting zich onder het rijkelijk vloeien van champagne heeft opgeheven wegens bereikte doelen?

quote:

Op dinsdag 14 december 2010 10:39 schreef LovelyLady het volgende:

[..]

Joh je meent het? Daarom zoveel mogelijk laten vastleggen
Tegenwoordig heb je als vader ECHT wel rechten

Jup. Zoals daniel aangeeft. Alleen als mama het wilt.

Als vader kun je overigens ook geen 'vaderschapstest' eisen. Als moeder wel. Kun je de alimentatie afdwingen. Het rechtensysteem in Nederland zit volgens mij zelfs zo in elkaar, dat je als kind van een spermadonor zelfs alimentatie bij je vader kunt gaan eisen. Inderdaad krankzinnig, maar de wet maakt hier geen uitzondering op en DUS is het mogelijk. Lees je even wat beter in.

quote:

Op dinsdag 14 december 2010 11:23 schreef Fes1-2 het volgende:

[..]

Als vader kun je overigens ook geen 'vaderschapstest' eisen. Als moeder wel. Kun je de alimentatie afdwingen. Het rechtensysteem in Nederland zit volgens mij zelfs zo in elkaar, dat je als kind van een spermadonor zelfs alimentatie bij je vader kunt gaan eisen. Inderdaad krankzinnig, maar de wet maakt hier geen uitzondering op en DUS is het mogelijk. Lees je even wat beter in.

Klopt het is ooit voorgekomen in Nederland dat de vrouw via een spermadonor en IV een kind kreeg, de vader wist te achterhalen en deze moest volgens de wet betalen. En zelfs dan kan je nog niet eens een omgangsregeling eisen als de moeder dit niet wilt. Je kan dus tot dat dit kind volwassen is moeten dokken voor je eigen kind die je zelfs nooit hebt mogen zien.

Het verhaal wordt in Nederland pas helemaal krankzinnig als je niet getrouwd bent en de moeder overlijd tijdens de bevalling.

quote:

Op dinsdag 14 december 2010 11:26 schreef Frag_adder het volgende:

[..]

Klopt het is ooit voorgekomen in Nederland dat de vrouw via een spermadonor en IV een kind kreeg, de vader wist te achterhalen en deze moest volgens de wet betalen. En zelfs dan kan je nog niet eens een omgangsregeling eisen als de moeder dit niet wilt. Je kan dus tot dat dit kind volwassen is moeten dokken voor je eigen kind die je zelfs nooit hebt mogen zien.

Het verhaal wordt in Nederland pas helemaal krankzinnig als je niet getrouwd bent en de moeder overlijd tijdens de bevalling.

Broodje Aap verhaal.