R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Huisarts wilde geen slaapmedicatie geven, vond het toch verstandiger om aan de anti-depressiva te gaan. Ik heb me er lang tegen verzet, maar ga het nu toch maar proberen. Ik heb net bij de apotheek Sertraline (50 mg) meegekregen en moet na de feestdagen weer naar de huisarts om te kijken hoe het gaat en of het opgehoogd moet worden. Denk wel dat het slim is om er nu mee te beginnen, omdat ik nu vakantie heb. Als ik dan veel last heb van bijwerkingen is dat niet zo erg, omdat ik toch niet naar school ofzo hoef. Maar vind het toch wel spannend hoe het zal gaan...
Jammer dat je geen slaap medicatie kreeg, maar Anti-depressiva. Maar aan de andere kant mischien ook wel wat beter, die helpen je mischien met iets meer dan slapen, en je kan ze de hele vakantie uittesten, en als het niks alsnog stoppen ermee.quote:Op donderdag 16 december 2010 15:04 schreef Sylvana het volgende:
Huisarts wilde geen slaapmedicatie geven, vond het toch verstandiger om aan de anti-depressiva te gaan. Ik heb me er lang tegen verzet, maar ga het nu toch maar proberen. Ik heb net bij de apotheek Sertraline (50 mg) meegekregen en moet na de feestdagen weer naar de huisarts om te kijken hoe het gaat en of het opgehoogd moet worden. Denk wel dat het slim is om er nu mee te beginnen, omdat ik nu vakantie heb. Als ik dan veel last heb van bijwerkingen is dat niet zo erg, omdat ik toch niet naar school ofzo hoef. Maar vind het toch wel spannend hoe het zal gaan...
En ach, over een maand tijdens je terapie kan je er mischien met een psycholoog/deskundige over praten.
Hier gaat het wel redelijk, ook al ben giga moe. Heb niet kunnen slapen, dus maar weer uit bed gekomen, en maar uithouden tot vanavond en desnoods gewoon extra vroeg mijn bed in. Want als ik nu zou slapen dan lig ik om 3 uur vannacht nog wakker
Verder goed uitrusten want morgen mag ik de ziektekostenverzekeraar bellen, omdat er vandaag bij het ophalen van de medicatie aardig wat misging, en iets wat vergoed zou worden nu dus niet vergoed is.
Maar goed, ik zie het morgen wel
Omdat ik zelf er niet uit ben gekomen heb ik volgende week nog een consult volgende week.
Voor volgende week moet ik opschrijven waar ik mee zit, wat ik graag aan mezelf zou willen veranderen.
Omdat ik ook best wel op zie tegen mijn stage periode. Ik zou wel op het OM stage willen lopen, maar daar vind ik mezelf bijvoorbeeld niet goed genoeg.
Ik heb wel gehoord dat ik wel sociaal ben, omdat ik me dus stoor aan het feit dat ik mezelf niet sociaal vind
Voor volgende week moet ik opschrijven waar ik mee zit, wat ik graag aan mezelf zou willen veranderen.
Omdat ik ook best wel op zie tegen mijn stage periode. Ik zou wel op het OM stage willen lopen, maar daar vind ik mezelf bijvoorbeeld niet goed genoeg.
Ik heb wel gehoord dat ik wel sociaal ben, omdat ik me dus stoor aan het feit dat ik mezelf niet sociaal vind
Sterktequote:
Huisarts wilde geen slaapmedicatie geven, vond het toch verstandiger om aan de anti-depressiva te gaan. Ik heb me er lang tegen verzet, maar ga het nu toch maar proberen. Ik heb net bij de apotheek Sertraline (50 mg) meegekregen en moet na de feestdagen weer naar de huisarts om te kijken hoe het gaat en of het opgehoogd moet worden. Denk wel dat het slim is om er nu mee te beginnen, omdat ik nu vakantie heb. Als ik dan veel last heb van bijwerkingen is dat niet zo erg, omdat ik toch niet naar school ofzo hoef. Maar vind het toch wel spannend hoe het zal gaan...
"Geef me een joint", zei de goudvis, "Dan word ik haai"
Diep van binnen ben jij dus wel sociaal. En het opzien tegen dingen die onbekend zijn is redelijk normaal ..dat had ik ook voordat mijn stage begon wilde ik het liefst overal mee stoppen en me in een kamertje op mijn stage opsluiten.quote:
Omdat ik zelf er niet uit ben gekomen heb ik volgende week nog een consult volgende week.
Voor volgende week moet ik opschrijven waar ik mee zit, wat ik graag aan mezelf zou willen veranderen.
Omdat ik ook best wel op zie tegen mijn stage periode. Ik zou wel op het OM stage willen lopen, maar daar vind ik mezelf bijvoorbeeld niet goed genoeg.
Ik heb wel gehoord dat ik wel sociaal ben, omdat ik me dus stoor aan het feit dat ik mezelf niet sociaal vind
Verder goed dat je binnenkort nog een gesprek hebt, helpt mishcien nog wat verder op weg.
Hier daarstraks een gigantische zenuw/depressie/hyperactieviteits shot gehad. Omdat ik achter een gigantische fout ben gekomen, blijkt dat ik vakantie heb 27 februari..maar dat mijn ticket per ongeluk voor de 27 was geboekt maar in maart :s
Dus ik als een gek telefoonnr. zoeken en bellen en zoeken en rekenen (met financieen) en de zenuwen waren niet te houden...maar nu is het over. Heb de reis moeten anuleren tegenover een vergoeding van ongeveer 170 euro, en een nieuw ticket moeten boeken voor andere datums, met ene verlies van maar 170 euros, wat nog redelijk is.
EN ik kan nu lekker gaan rusten..maar moet eerst rusitg zien te worden
ik ben net een stuiterbal
Dankjequote:
Ik heb net mijn eerste dosis anti-depressiva ingenomen (alleen, vriendlief is nu nog wel aan het werk) en vond het toch wel erg moeilijk
Heb het echt met tranen in mn ogen ingenomen. Ik heb het zo lang zonder geprobeerd, maar ik red het gewoon echt niet meer zonder. En dat komt toch wel hard aan Verder wel goed geslapen vannacht, dus dat scheelde wel. Al was ik wel vroeg wakker voor mijn doen ( 10 uur) omdat ik toch wel erg bang was voor eerste dosis.
@cafpow: kan me goed voorstellen dat je dan een zenuw/hypershot krijg als je daar achter komt. Gelukkig dat je het allemaal nog hebt kunnen omzetten, maar 170 euro is toch een boel geld hoor. Vannacht goed kunnen slapen?
Dankjewel 
Bijwerkingen komen wel snel, heb nu al last van een droge mond, last van mn buik en hoofdpijn. Maar even lekker douchen nu
Bijwerkingen komen wel snel, heb nu al last van een droge mond, last van mn buik en hoofdpijn. Maar even lekker douchen nu
Pfff
Weer even een wat minder momentje. Ging zo goed de laatste tijd, maar nu zal ook wel vermoeidheid een rol spelen, dat ik weer tranen in mijn ogen voel.
En misschien wel ik wel/nog steeds te graag en moet me realiseren dat dat gewoon weg (nog) niet mogelijk is, maar dat wel wel op de juiste koers liggen. Maar toch is dit gevoel gewoon niet prettig om zo af en toe te hebben. Maar wie weet is dit zo weer over en voel ik me dadelijk weer zoals ik me de afgelopen tijd voelde.
Misschien ben ik ook wel te bang dat meallemaal te veel wordt, vanaf 10 januari ga ik een dag meer werken (nog steeds vrijwillig). En wil gewoon niet dat ik weer net als afgelopen zomer mezelf voorbijloop en weer een flinke zet achteruit wordt gekegeld.
Zucht..
Weer even een wat minder momentje. Ging zo goed de laatste tijd, maar nu zal ook wel vermoeidheid een rol spelen, dat ik weer tranen in mijn ogen voel.
En misschien wel ik wel/nog steeds te graag en moet me realiseren dat dat gewoon weg (nog) niet mogelijk is, maar dat wel wel op de juiste koers liggen. Maar toch is dit gevoel gewoon niet prettig om zo af en toe te hebben. Maar wie weet is dit zo weer over en voel ik me dadelijk weer zoals ik me de afgelopen tijd voelde.
Misschien ben ik ook wel te bang dat meallemaal te veel wordt, vanaf 10 januari ga ik een dag meer werken (nog steeds vrijwillig). En wil gewoon niet dat ik weer net als afgelopen zomer mezelf voorbijloop en weer een flinke zet achteruit wordt gekegeld.
Zucht..
"Geef me een joint", zei de goudvis, "Dan word ik haai"
@ sylvana, hopelijk gaat het inmiddels iets beter met die bijwerkingen en vallen ze wel mee.
Verder, tja 170 euro is veel, maar als ik denk dat ik zonder reis had kunnen komen te zitten en ruim 1200 verloren, tja dan vindt ik 170 nog erg meevallen...
Maar gelukkig is alles in orden, nu even een originele manier verzinnen om familie digitaal op de hoogte te stellen van mijn bezoek.
Verder loopt het hier vandaag wel redelijk, ben lekker buiten wezen eten (wokken), en ff centrum ingeweest. En nu ben ik bekaf en zit ik lekker met een kop thee achter de pc.
@ bos, ach mindere momenten zullen er altijd zijn. EN zolang je maar rustig het meer werken opbouwt komt het wel goed. Kan je niet anders eerst een halve dag meer werken en zo steeds verder opbouwen?
Verder, tja 170 euro is veel, maar als ik denk dat ik zonder reis had kunnen komen te zitten en ruim 1200 verloren, tja dan vindt ik 170 nog erg meevallen...
Maar gelukkig is alles in orden, nu even een originele manier verzinnen om familie digitaal op de hoogte te stellen van mijn bezoek.
Verder loopt het hier vandaag wel redelijk, ben lekker buiten wezen eten (wokken), en ff centrum ingeweest. En nu ben ik bekaf en zit ik lekker met een kop thee achter de pc.
@ bos, ach mindere momenten zullen er altijd zijn. EN zolang je maar rustig het meer werken opbouwt komt het wel goed. Kan je niet anders eerst een halve dag meer werken en zo steeds verder opbouwen?
@Cafpow: ja, dan is 170 euro niet veel als je ook 1200 euro kwijt had kunnen raken,
Inmiddels gaat het wel redelijk, nog wel een droge mond en last van mn buik, maar het is goed te doorstaan. heb vanmiddag ook gewoon een was gedraaid en opgehangen en boodschappen gedaan enzo
Jouw dag klinkt goed
Inmiddels gaat het wel redelijk, nog wel een droge mond en last van mn buik, maar het is goed te doorstaan. heb vanmiddag ook gewoon een was gedraaid en opgehangen en boodschappen gedaan enzo
Jouw dag klinkt goed
Ja, was wel een goede dag. ben nu alleen helemaal op. En nog een paar leuke winterse foto's gemaaktquote:
@Cafpow: ja, dan is 170 euro niet veel als je ook 1200 euro kwijt had kunnen raken,
Inmiddels gaat het wel redelijk, nog wel een droge mond en last van mn buik, maar het is goed te doorstaan. heb vanmiddag ook gewoon een was gedraaid en opgehangen en boodschappen gedaan enzo
Jouw dag klinkt goed
Maar dat komt ook doordat ik meer moeite heb met inslapen laatste tijd.
Ik werk maar 2 tot 3 uur per dag en zoveel zal ik die dag extra ook werken. Dat had ik even moeten vermelden, sorryquote:
@ sylvana, hopelijk gaat het inmiddels iets beter met die bijwerkingen en vallen ze wel mee.
Verder, tja 170 euro is veel, maar als ik denk dat ik zonder reis had kunnen komen te zitten en ruim 1200 verloren, tja dan vindt ik 170 nog erg meevallen...
Maar gelukkig is alles in orden, nu even een originele manier verzinnen om familie digitaal op de hoogte te stellen van mijn bezoek.
Verder loopt het hier vandaag wel redelijk, ben lekker buiten wezen eten (wokken), en ff centrum ingeweest. En nu ben ik bekaf en zit ik lekker met een kop thee achter de pc.
@ bos, ach mindere momenten zullen er altijd zijn. EN zolang je maar rustig het meer werken opbouwt komt het wel goed. Kan je niet anders eerst een halve dag meer werken en zo steeds verder opbouwen?
"Geef me een joint", zei de goudvis, "Dan word ik haai"
Ik heb net die aflevering van Labyrint over mindfulness gezien, goeie docu! 12 januari heb ik gesprek bij Mediant en daarna hoor ik of ik ben ingeloot voor mindfulnesscursus. Als dat niet zo is ga ik toch maar naar Nijmegen toe denk ik
Ik hoop voor je dat je ingeloot wordt. Ik kan ook bijna niet wachten op mijn proefles mindfullness, die is op 9 januari. Iedereen in mijn omgeving zegt wel dat het goed voor me kan zijn.quote:
Ik heb net die aflevering van Labyrint over mindfulness gezien, goeie docu! 12 januari heb ik gesprek bij Mediant en daarna hoor ik of ik ben ingeloot voor mindfulnesscursus. Als dat niet zo is ga ik toch maar naar Nijmegen toe denk ik
"Geef me een joint", zei de goudvis, "Dan word ik haai"
Ik denk zeker dat het goed kan zijn. Ik ben er thuis al een aantal maanden mee bezig, met mindfulness en meditatie. Heb wel 1 keer een meditatieworkshop gevolgd, maar een 8-weekse training lijkt me helemaal ideaal, dan heb je ook echt een stok achter de deur. Want nu schiet het er thuis toch wel vaak bij in. En als je het regelmatig doet, dan blijf je het ook wel doen, helemaal als je het goede effect merkt natuurlijkquote:
[..]
Ik hoop voor je dat je ingeloot wordt. Ik kan ook bijna niet wachten op mijn proefles mindfullness, die is op 9 januari. Iedereen in mijn omgeving zegt wel dat het goed voor me kan zijn.
Groepsknuffel
Sylvana, knap hoor dat je het toch hebt ingenomen. En je moet het niet als falen zien want dat is het niet. Die medicijnen worden je voorgeschreven omdat je dat nu gewoon een tijdje nodig hebt.
Sylvana, knap hoor dat je het toch hebt ingenomen. En je moet het niet als falen zien want dat is het niet. Die medicijnen worden je voorgeschreven omdat je dat nu gewoon een tijdje nodig hebt.
precies hier ben ben ik het mee eens. EN zowieso moet je jezelf en je lichaam tijd geven om te wennen aan de medicatie. Want de werking van je lichaam en geest wordt overhoop gehaald en mote zich aanpassen aan de nieuwe manier van funccioneren.quote:Op vrijdag 17 december 2010 22:04 schreef caroline88 het volgende:
Groepsknuffel
Sylvana, knap hoor dat je het toch hebt ingenomen. En je moet het niet als falen zien want dat is het niet. Die medicijnen worden je voorgeschreven omdat je dat nu gewoon een tijdje nodig hebt.
Fijn, ik heb weer eens gezeik met mijn vriend.
nou heb ik dus totaal geen slaap meer en weet ik dus nu ook al dat mijn humeur voor de rest van de dag verziekt is
nou heb ik dus totaal geen slaap meer en weet ik dus nu ook al dat mijn humeur voor de rest van de dag verziekt is
Ik heb even jullie hulp nodig.
Heb veel sombere gedachtes de laatste tijd(het heeft allemaal geen zin enzo) ik wil erover praten.
Afspraak met de psycholoog is pas weer over 3 weken.
Zo laten of zal ik kijken of ik eerder langs kan komen?
Heb veel sombere gedachtes de laatste tijd(het heeft allemaal geen zin enzo) ik wil erover praten.
Afspraak met de psycholoog is pas weer over 3 weken.
Zo laten of zal ik kijken of ik eerder langs kan komen?
Ik vrees dat dit ook mijn lotgenoten-topic gaat worden.
Altijd bijzonder opgewekt en vrolijk geweest, maar ik merk zelf dat het de laatste jaren gewoon moeite en energie kost om het allemaal in de positieven te houden.
Weinig puf/zin en interesses meer in m'n hobby's, kan me al jaren amper tot niet concentreren op dingen of iets afmaken, voel me ondertussen vaker down dan blij, de negatieve dingen blijven me langer bij dan de positieve die ik veelal gewoon vergeet en ik loop genoeg dagen met het gevoel rond dat het allemaal niet zo nodig meer hoeft en heb het idee dat er nog maar iets groots hoeft te gebeuren op negatief gebied en dat ik knap.
Ben al die jaren eigenlijk nooit zo serieus bezig geweest m'n psychologische kant, schreef wat dingen van me af en dat was het dan wel dacht ik, maar ik merk steeds meer dat ik nog bijzonder veel blijf zitten met dingen die gebeurd zijn, dat ik het niet los kan laten, het me beïnvloed, haal minder plezier uit relaties, uitgaan, vrije tijd of de zaken die normaal mijn interesse hadden en er gaan dagen voorbij dat ik de verplichte dingen doe en verder niets anders, gewoon omdat ik me er niet toe kan zetten.
Hoe dan ook, ik denk en 'vrees' dat ik ook maar een de stap moet wagen om me eens door te laten lichten door een psych, al vrees ik meer de uitkomsten dan de gesprekken en de te behandelen punten.
Ik ga deze week dus maar naar de huisarts voor een doorverwijzing, want ik wil gewoon weer de oude worden, nouja eerder de nieuwe aangezien 'de oude' al sinds m'n jonge kinderjaren niet bepaald geweldig was.
Best maf eigenlijk hoe erg je tegen zoiets opziet, heb al bergen aan medicijnen, afsprakenkaarten en consulten liggen thuis, maar het idee dat het in m'n bovenkamer niet geweldig zit en iemand anders dat mogelijk bevestigd voelt toch wel beangstigend.
Altijd bijzonder opgewekt en vrolijk geweest, maar ik merk zelf dat het de laatste jaren gewoon moeite en energie kost om het allemaal in de positieven te houden.
Weinig puf/zin en interesses meer in m'n hobby's, kan me al jaren amper tot niet concentreren op dingen of iets afmaken, voel me ondertussen vaker down dan blij, de negatieve dingen blijven me langer bij dan de positieve die ik veelal gewoon vergeet en ik loop genoeg dagen met het gevoel rond dat het allemaal niet zo nodig meer hoeft en heb het idee dat er nog maar iets groots hoeft te gebeuren op negatief gebied en dat ik knap.
Ben al die jaren eigenlijk nooit zo serieus bezig geweest m'n psychologische kant, schreef wat dingen van me af en dat was het dan wel dacht ik, maar ik merk steeds meer dat ik nog bijzonder veel blijf zitten met dingen die gebeurd zijn, dat ik het niet los kan laten, het me beïnvloed, haal minder plezier uit relaties, uitgaan, vrije tijd of de zaken die normaal mijn interesse hadden en er gaan dagen voorbij dat ik de verplichte dingen doe en verder niets anders, gewoon omdat ik me er niet toe kan zetten.
Hoe dan ook, ik denk en 'vrees' dat ik ook maar een de stap moet wagen om me eens door te laten lichten door een psych, al vrees ik meer de uitkomsten dan de gesprekken en de te behandelen punten.
Ik ga deze week dus maar naar de huisarts voor een doorverwijzing, want ik wil gewoon weer de oude worden, nouja eerder de nieuwe aangezien 'de oude' al sinds m'n jonge kinderjaren niet bepaald geweldig was.
Best maf eigenlijk hoe erg je tegen zoiets opziet, heb al bergen aan medicijnen, afsprakenkaarten en consulten liggen thuis, maar het idee dat het in m'n bovenkamer niet geweldig zit en iemand anders dat mogelijk bevestigd voelt toch wel beangstigend.
quote:
Groepsknuffel
Sylvana, knap hoor dat je het toch hebt ingenomen. En je moet het niet als falen zien want dat is het niet. Die medicijnen worden je voorgeschreven omdat je dat nu gewoon een tijdje nodig hebt.
Dank jullie wel en zo is het natuurlijk ook, alleen toch voelt het nog wel een beetje als falen. Maarja, heb dan ook weinig zelfvertrouwen, dus geef mezelf al snel ergens de schuld van of dat ik gefaald heb. Hoop dat ik het ook zoals jullie kan gaan zienquote:
[..]
precies hier ben ben ik het mee eens. EN zowieso moet je jezelf en je lichaam tijd geven om te wennen aan de medicatie. Want de werking van je lichaam en geest wordt overhoop gehaald en mote zich aanpassen aan de nieuwe manier van funccioneren.
Ik zou proberen om eerder een afspraak te maken, helemaal met de feestdagen in zicht is 3 weken nog wel erg lang.quote:
Ik heb even jullie hulp nodig.
Heb veel sombere gedachtes de laatste tijd(het heeft allemaal geen zin enzo) ik wil erover praten.
Afspraak met de psycholoog is pas weer over 3 weken.
Zo laten of zal ik kijken of ik eerder langs kan komen?
Lastpost, goed van je dat je om een doorverwijzing gaat vragen, klinkt als een goede beslissing als ik zo je verhaal lees. Succes!
Hier vannacht wel redelijk geslapen, vriendlief ligt nog te slapen, maar ik was wakker en had geen zin meer om te blijven liggen. Ben benieuwd hoeveel sneeuw er nog gaat vallen. Als dat niet veel is vanmiddag even de stad in, anders blijven we lekker warm thuis
goedenmorgen 
hier beginnen we vandaag rustig. Vandaag wordt een huiselijk dagje, een beetje afstoffen/stofzuigen enzo. Heb helemaal geen zin om vandaag naar buiten te gaan lekker een dagje mezelf thuis bezig houden.
@ Gimmegore, (Knuffel.) Hoop dat je toch wat hebt kunnen slapen.
@ Scarface, ik zou toch echt contact opzoeken met je psych. Desnoods gewoon om even te bespreken wat je kan doen met de stemming waarin je loopt. Enne, pm me maar gerust als je dat nodig en of prettig vindt.
@ Lastpost, zoals ik het lees is het beste idd hulp zoeken in jou geval want als je al tijden zo rondloopt is het wel duidelijk dat er geen vooruitgang inzit, en een prof kan je er mischien beter bij helpen.
@ Sylvana, je moet jezelf gewoon wat tijd gunnen. En vooral proberen afleiding te vinden, want als je constant bezig blijft met de medicatie(in je hoofd dan) dan heb je eerder kans op nare effecten.
Nou, ik ga beginnen met wat opruimen hier, ik heb echt een zooitje aan kleding en schoenen en papieren hier op mijn bureau liggen.
hier beginnen we vandaag rustig. Vandaag wordt een huiselijk dagje, een beetje afstoffen/stofzuigen enzo. Heb helemaal geen zin om vandaag naar buiten te gaan
lekker een dagje mezelf thuis bezig houden.@ Gimmegore,
(Knuffel.) Hoop dat je toch wat hebt kunnen slapen.@ Scarface, ik zou toch echt contact opzoeken met je psych. Desnoods gewoon om even te bespreken wat je kan doen met de stemming waarin je loopt. Enne, pm me maar gerust als je dat nodig en of prettig vindt.
@ Lastpost, zoals ik het lees is het beste idd hulp zoeken in jou geval want als je al tijden zo rondloopt is het wel duidelijk dat er geen vooruitgang inzit, en een prof kan je er mischien beter bij helpen.
@ Sylvana, je moet jezelf gewoon wat tijd gunnen. En vooral proberen afleiding te vinden, want als je constant bezig blijft met de medicatie(in je hoofd dan) dan heb je eerder kans op nare effecten.
Nou, ik ga beginnen met wat opruimen hier, ik heb echt een zooitje aan kleding en schoenen en papieren hier op mijn bureau liggen.
Lekker zo'n rustig dagje, dat wordt het hier ook. En ik probeer idd afleiding te zoeken, ook zodat ik niet de hele tijd de bijwerkingen voel, maar even mn aandacht op wat anders kan richten
Succes met opruimen!
Succes met opruimen!
Ik ga zo maar eens lekker een eindje met de hond wandelen.
Word ik tenminste een beetje rustig van en stiekem ontloop ik dan mijn vriend eventjes.
Dat mis ik wel aan samenwonen. Ik kan me hier nergens terug trekken.
Misschien dat ik maar wat voor mezelf moet gaan zoeken
Word ik tenminste een beetje rustig van en stiekem ontloop ik dan mijn vriend eventjes.
Dat mis ik wel aan samenwonen. Ik kan me hier nergens terug trekken.
Misschien dat ik maar wat voor mezelf moet gaan zoeken
Hoezo kun je je nergens terugtrekken in huis dan? Heb je geen aparte slaapkamer ofzo? Ik woon ook samen, maar als ik me even wil terugtrekken dan ga ik gewoon met een boek of de laptop in de slaapkamer zitten.
We hebben óf een ijskoude zolder óf een bloedhete kamer met reptielenquote:
Hoezo kun je je nergens terugtrekken in huis dan? Heb je geen aparte slaapkamer ofzo? Ik woon ook samen, maar als ik me even wil terugtrekken dan ga ik gewoon met een boek of de laptop in de slaapkamer zitten.
Wat allebei eigenlijk hobbykamers zijn van mijn vriend.
Slaapkamer kom ik niet echt tot rust, omdat het daar zo'n zooi is.
Ben eerst maar eens begonnen met schoonmaken/opruimen. Maar ik zit me nu wel op te vreten hoe hij zometeen thuis zal komen en hoe het dan gaat.
Dat is idd wel lastig dan ja. Waarom zit je je op te vreten hoe hij zo thuis zal komen, waar is hij geweest dan? Succes met opruimen/schoonmaken!
Gewoon, werken, maar ik weet niet wat voor bui hij nu weer heeft.quote:
Dat is idd wel lastig dan ja. Waarom zit je je op te vreten hoe hij zo thuis zal komen, waar is hij geweest dan? Succes met opruimen/schoonmaken!
Het kan best zijn dat hij nu zo'n beetje vergeten is wat er gisteren is gebeurd of dat hij nu doet alsof er niets gebeurd is
Hebben jullie die ruzie van gisteren niet uitgepraat dan?quote:
[..]
Gewoon, werken, maar ik weet niet wat voor bui hij nu weer heeft.
Het kan best zijn dat hij nu zo'n beetje vergeten is wat er gisteren is gebeurd of dat hij nu doet alsof er niets gebeurd is
Nee, want mijn vriend is boos naar bed gegaan en ik heb nog tot 02:00 op de bank gezeten, bibberen en huilen.quote:
[..]
Hebben jullie die ruzie van gisteren niet uitgepraat dan?
Ik sliep pas tegen een uurtje of 04:30 en toen ik wakker werd was hij al naar zijn werk.
En hij is nou thuis en doet alsof er niks aan de hand is.
Nou ja, hij is redelijk ontwijkend
*knuffel*quote:
[..]
Nee, want mijn vriend is boos naar bed gegaan en ik heb nog tot 02:00 op de bank gezeten, bibberen en huilen.
Ik sliep pas tegen een uurtje of 04:30 en toen ik wakker werd was hij al naar zijn werk.
En hij is nou thuis en doet alsof er niks aan de hand is.
Nou ja, hij is redelijk ontwijkend
Dat is ook niet echt fijn om met ruzie te gaan slapen en dat hij dan al weg is als je wakker wordt. Als je er nog erg mee zit zou ik er toch nog maar even met hem over hebben.
@ gimmegore, hopelijk hebben julile de ruzie inmiddels een beetje besproken.
Verder hier net klaar, was vandaag echt enorm traag bezig. NU nog douchen en dan kan ik de rest van de middag/avond lekker niksen.
En ik moet zeggen ik ben blij dat ik vandaag de straat niet op ben gegaan, alleen maar even vuilnis wegbrengen hier om de hoek. Want het is hier echt meer dan spekglad
Verder hier net klaar, was vandaag echt enorm traag bezig. NU nog douchen en dan kan ik de rest van de middag/avond lekker niksen.
En ik moet zeggen ik ben blij dat ik vandaag de straat niet op ben gegaan, alleen maar even vuilnis wegbrengen hier om de hoek. Want het is hier echt meer dan spekglad
Gimmegore, hopelijk is het weer goed tussen jou en je vriend nu!
Hoe is het bij iedereen vandaag gegaan?
Hier wel goed, heb vandaag geen last van bijwerkingen en heb lekker lui op de bank Serious Request gekeken. Dat staat de komende dagen hier de hele dag aan. En tussendoor spelen vriendlief en ik dan spelletjes enzo We hebben ook nog afgewassen, dus nog wel iets nuttigs gedaan. Stemming is wel redelijk goed, sneeuw ziet er wel leuk uit als je gewoon lekker warm binnen zit
Hoe is het bij iedereen vandaag gegaan?
Hier wel goed, heb vandaag geen last van bijwerkingen en heb lekker lui op de bank Serious Request gekeken. Dat staat de komende dagen hier de hele dag aan. En tussendoor spelen vriendlief en ik dan spelletjes enzo
We hebben ook nog afgewassen, dus nog wel iets nuttigs gedaan. Stemming is wel redelijk goed, sneeuw ziet er wel leuk uit als je gewoon lekker warm binnen zit
Klinkt als een heerlijk dagje Sylvana!
Hier ook een vergelijkbaar dagje met Serious Request Zo meteen dat even onderbreken en dan BZV kijken 
Hier ook een vergelijkbaar dagje met Serious Request
Zo meteen dat even onderbreken en dan BZV kijken
"Wat is liefde? De behoefte aan zichzelf te ontsnappen."
Volgens mij was het overal wel een vergelijkbaar dagje, hier ongeveer maar dan zonder serious request. Wel super veel geslapen vanacht, bijna 12 uurtjes, van 12 uur s nachts tot half 12 vanmorgen.quote:
Gimmegore, hopelijk is het weer goed tussen jou en je vriend nu!
Hoe is het bij iedereen vandaag gegaan?
Hier wel goed, heb vandaag geen last van bijwerkingen en heb lekker lui op de bank Serious Request gekeken. Dat staat de komende dagen hier de hele dag aan. En tussendoor spelen vriendlief en ik dan spelletjes enzo
verder daarna een pakketje bij een multishop hier in de buurt wezen halen. Daarna thuisgekomen ff wat tomatensoep gedronken als lunch en naar de supermarkt gegaaan.
Was wel blij dat alles binnen een paar minutjes loopafstand van huis is, want het is me toch vermoeiend om in de sneeuw te lopen
Daarna lekker thuisgehangen, wat achter de pc, geholpen met kleren wassen enzo. En straks tv kijken. En daarna mijn bedje in.
@GimmeGore, ik heb geen goed gevoel bij het feit dat je vriend alle vrije ruimte in het huis als zijn hobbykamers heeft geclaimd.
x jaar terug, ik volgde opleiding schoonheidsspecialiste zodat ik de wens van mijn vriendje kon vervullen en thuis bij de kindjes blijven (zonder helemaal contact met de buitenwereld te verliezen, dan zou ik salon aan huis hebben). Maar toen ik een kamer nodig had om te oefenen was er voor mij opeens geen plaats (hoewel er dus wel een ongebruikte kamer was, alleen daar waren wat reparaties nodig).
Ik heb toen mijn eigen huis gekocht en ben daar gaan wonen. Een paar jaar later met hem getrouwd en nog een paar jaar later gescheiden. Want er was geen plaats voor mij in zijn leven.
Maar goed dat is mijn verhaal. Trek je eigen conclusies.
Dit weekend was niet veel soeps want ik had heel veel slaap. Heb zaterdagochtend wat ingehaald, ben op tijd naar bed gegaan. En vandaag rond het middaguur toch weer heel wat gedommeld hoewel ik dus dacht redelijk uitgerust te zijn.
Aan het eind van de middag toch mijn training gedaan. Kleine aanpassing met nieuwe oefening erbij. Hij was wel zwaar (moest gewicht boven mijn hoofd tillen) maar gelukkig wel eenvoudig om uit te voeren dus dat viel een stuk mee. En het voelt goed dat ik het toch maar gedaan heb.
x jaar terug, ik volgde opleiding schoonheidsspecialiste zodat ik de wens van mijn vriendje kon vervullen en thuis bij de kindjes blijven (zonder helemaal contact met de buitenwereld te verliezen, dan zou ik salon aan huis hebben). Maar toen ik een kamer nodig had om te oefenen was er voor mij opeens geen plaats (hoewel er dus wel een ongebruikte kamer was, alleen daar waren wat reparaties nodig).
Ik heb toen mijn eigen huis gekocht en ben daar gaan wonen. Een paar jaar later met hem getrouwd en nog een paar jaar later gescheiden. Want er was geen plaats voor mij in zijn leven.
Maar goed dat is mijn verhaal. Trek je eigen conclusies.
Dit weekend was niet veel soeps want ik had heel veel slaap. Heb zaterdagochtend wat ingehaald, ben op tijd naar bed gegaan. En vandaag rond het middaguur toch weer heel wat gedommeld hoewel ik dus dacht redelijk uitgerust te zijn.
Aan het eind van de middag toch mijn training gedaan. Kleine aanpassing met nieuwe oefening erbij. Hij was wel zwaar (moest gewicht boven mijn hoofd tillen) maar gelukkig wel eenvoudig om uit te voeren dus dat viel een stuk mee. En het voelt goed dat ik het toch maar gedaan heb.
Klein opkikkertje van de dag. De kachel is er ein-de-lijk.
Minder leuk is dat het nu definitief gedaan is met de stilte. Dat gesis van gaskachels.
Minder leuk is dat het nu definitief gedaan is met de stilte. Dat gesis van gaskachels.
Fijn dat de kachel er eindelijk is 
Hier zijn de boodschappen voor de hele week weer in huis Hier zit de supermarkt gelukkig ook vlakbij, is geen doorkomen aan. Donderdag gaan we lekker naar de sauna, hopelijk zijn de wegen dan wat beter begaanbaar.
Mn lichaam went volgens mij vrij snel aan de meds, heb vandaag ook nog geen last van bijwerkingen
Heb al een was opgeruimd en een nieuwe was in de wasmachine gedaan. Die straks nog ophangen en verder lekker relaxen met de laptop op de bank en Serious Request aan
Hier zijn de boodschappen voor de hele week weer in huis
Hier zit de supermarkt gelukkig ook vlakbij, is geen doorkomen aan. Donderdag gaan we lekker naar de sauna, hopelijk zijn de wegen dan wat beter begaanbaar.Mn lichaam went volgens mij vrij snel aan de meds, heb vandaag ook nog geen last van bijwerkingen
Heb al een was opgeruimd en een nieuwe was in de wasmachine gedaan. Die straks nog ophangen en verder lekker relaxen met de laptop op de bank en Serious Request aan
Ach toch prettig dat je ni gewoon een permanente oplossing hebt.quote:Op maandag 20 december 2010 14:48 schreef caroline88 het volgende:
Klein opkikkertje van de dag. De kachel is er ein-de-lijk.
Minder leuk is dat het nu definitief gedaan is met de stilte. Dat gesis van gaskachels.
Ik zit er echt doorheen voor vandaag heb echt geen zin meer en ben nu bekaf. En die sneeuw mag nu wel weer weg vindt ik.
Vandaag moest ik naar de bieb en met het Ov. Gaan is een ramp ik woon er ongeveer 15 minuten vandaan maar met het Ov. Is het bijna 45 min. Ben dus op de fiets gegaan was wel te doen maar ben nu dus echt helemaal op.
En dan moet ik zonodig mijn ma ophalen bij de supermarkt om het karretje te sjouwen en dat stomme mens kan haar klep niet dichthouden en loopt allerlei dingen te vertellen waarvan ik dus echt geen In heb om het aan te horen.
Dus dan wisselt mijn stemming nogal.
Maar goed ik straks even op bed liggen.
Van mijn jarenlange depressie ben ik inmiddels af. Althans: ik weet alles zo goed te relativeren, ontwijken ook wel en de knop om te zetten dat ik er eigenlijk bijna het hele jaar geen last van heb gehad. Ik ben mezelf er heel erg voor aan het behoeden; het gaat bij mij echt flink mis als ik een diep dal zit. Luchtig door het leven gaan lukt me goed, verdringen werkt bij mij zonder dat het ineens terugkomt (tot nu toe).
Mijn angsten lijken moeilijker aan te pakken, want die heb ik nog steeds. Echt voor de stomste dingen. Ik ben niet bang voor dingen (en dieren) waar andere mensen bang voor zouden zijn, maar ik kan gigantisch angstig zijn omdat ik een klein stukje moet fietsen. Ineens. Gewoon even naar de supermarkt is voor mij... nou ja, niet zo gewoon. De deurbel en telefoon beangstigen me ook heel erg. Ik schrik me er kapot door, elke keer wel. Een deur die opengaat als ik bijvoorbeeld in het ouderlijk huis ben en m'n hart zit in m'n keel. Echt heel erg. Ik tril ook veel en mijn ademhaling is onregelmatig. Ongeveer één keer in de maand krijg ik last van evenwichtsstoornissen (althans ik denk dat dat het is). Dan word het zwart voor mijn ogen, langzaam, krijg ik het afwisselend heel koud en warm, vaak verdwijnt mijn gehoor ook voor dat moment en mijn hart begint raar te slaan. Als ik niet snel kan zitten of liggen manifesteer ik me op de grond en wacht ik tot het over gaat. Het is een soort slow motion-flauwvallen en dan net niet helemaal. Ik ben sowieso al-tijd nerveus. Ik ben het liefst alleen tenzij iets afgesproken is, maar als iets onverwacht gebeurd slaat de angst weer toe, paniek. En naar de stad gaan vind ik doodeng. Doe ik ook amper. Veel mensen. (Een dagje pretpark is ook heel erg, dan zie ik er ook echt uit alsof alle energie uit me gezogen is. Kapot.) Of een verlichte snackbar binnenlopen (géén idee waarom). En het gekke is dat ik eigenlijk best een hoge pet van mezelf op heb. Ik kom er maar niet goed uit waar die angsten vandaan komen. Of het is omdat ik bang ben voor die mensen (onverwachte gebeurtenissen) of zo, of dat het echt met mij persoonlijk te maken heeft.
Ik heb echt van die momenten dat ik gewoon rustig met iemand een gesprek voer en ineens begint mijn been te trillen, mijn ademhaling gek te doen, worden mijn ogen helemaal droog (ik draag lenzen en dan zie ik ineens helemaal blurry) en/of ik begin te trillen/wankelen. Soms lijkt het alsof ik een berg angsten meer heb gekregen doordat die depressie zo goed weggewerkt is.
Mijn angsten lijken moeilijker aan te pakken, want die heb ik nog steeds. Echt voor de stomste dingen. Ik ben niet bang voor dingen (en dieren) waar andere mensen bang voor zouden zijn, maar ik kan gigantisch angstig zijn omdat ik een klein stukje moet fietsen. Ineens. Gewoon even naar de supermarkt is voor mij... nou ja, niet zo gewoon. De deurbel en telefoon beangstigen me ook heel erg. Ik schrik me er kapot door, elke keer wel. Een deur die opengaat als ik bijvoorbeeld in het ouderlijk huis ben en m'n hart zit in m'n keel. Echt heel erg. Ik tril ook veel en mijn ademhaling is onregelmatig. Ongeveer één keer in de maand krijg ik last van evenwichtsstoornissen (althans ik denk dat dat het is). Dan word het zwart voor mijn ogen, langzaam, krijg ik het afwisselend heel koud en warm, vaak verdwijnt mijn gehoor ook voor dat moment en mijn hart begint raar te slaan. Als ik niet snel kan zitten of liggen manifesteer ik me op de grond en wacht ik tot het over gaat. Het is een soort slow motion-flauwvallen en dan net niet helemaal. Ik ben sowieso al-tijd nerveus. Ik ben het liefst alleen tenzij iets afgesproken is, maar als iets onverwacht gebeurd slaat de angst weer toe, paniek. En naar de stad gaan vind ik doodeng. Doe ik ook amper. Veel mensen. (Een dagje pretpark is ook heel erg, dan zie ik er ook echt uit alsof alle energie uit me gezogen is. Kapot.) Of een verlichte snackbar binnenlopen (géén idee waarom). En het gekke is dat ik eigenlijk best een hoge pet van mezelf op heb. Ik kom er maar niet goed uit waar die angsten vandaan komen. Of het is omdat ik bang ben voor die mensen (onverwachte gebeurtenissen) of zo, of dat het echt met mij persoonlijk te maken heeft.
Ik heb echt van die momenten dat ik gewoon rustig met iemand een gesprek voer en ineens begint mijn been te trillen, mijn ademhaling gek te doen, worden mijn ogen helemaal droog (ik draag lenzen en dan zie ik ineens helemaal blurry) en/of ik begin te trillen/wankelen. Soms lijkt het alsof ik een berg angsten meer heb gekregen doordat die depressie zo goed weggewerkt is.
Heb net je verhaal doorgelezen. En weet niet wat te zeggen behalve succes met het overwinnen van je angstenquote:Op dinsdag 21 december 2010 04:28 schreef Grunge. het volgende:
Van mijn jarenlange depressie ben ik inmiddels af. Althans: ik weet alles zo goed te relativeren, ontwijken ook wel en de knop om te zetten dat ik er eigenlijk bijna het hele jaar geen last van heb gehad. Ik ben mezelf er heel erg voor aan het behoeden; het gaat bij mij echt flink mis als ik een diep dal zit. Luchtig door het leven gaan lukt me goed, verdringen werkt bij mij zonder dat het ineens terugkomt (tot nu toe).
Mijn angsten lijken moeilijker aan te pakken, want die heb ik nog steeds. Echt voor de stomste dingen. Ik ben niet bang voor dingen (en dieren) waar andere mensen bang voor zouden zijn, maar ik kan gigantisch angstig zijn omdat ik een klein stukje moet fietsen. Ineens. Gewoon even naar de supermarkt is voor mij... nou ja, niet zo gewoon. De deurbel en telefoon beangstigen me ook heel erg. Ik schrik me er kapot door, elke keer wel. Een deur die opengaat als ik bijvoorbeeld in het ouderlijk huis ben en m'n hart zit in m'n keel. Echt heel erg. Ik tril ook veel en mijn ademhaling is onregelmatig. Ongeveer één keer in de maand krijg ik last van evenwichtsstoornissen (althans ik denk dat dat het is). Dan word het zwart voor mijn ogen, langzaam, krijg ik het afwisselend heel koud en warm, vaak verdwijnt mijn gehoor ook voor dat moment en mijn hart begint raar te slaan. Als ik niet snel kan zitten of liggen manifesteer ik me op de grond en wacht ik tot het over gaat. Het is een soort slow motion-flauwvallen en dan net niet helemaal. Ik ben sowieso al-tijd nerveus. Ik ben het liefst alleen tenzij iets afgesproken is, maar als iets onverwacht gebeurd slaat de angst weer toe, paniek. En naar de stad gaan vind ik doodeng. Doe ik ook amper. Veel mensen. (Een dagje pretpark is ook heel erg, dan zie ik er ook echt uit alsof alle energie uit me gezogen is. Kapot.) Of een verlichte snackbar binnenlopen (géén idee waarom). En het gekke is dat ik eigenlijk best een hoge pet van mezelf op heb. Ik kom er maar niet goed uit waar die angsten vandaan komen. Of het is omdat ik bang ben voor die mensen (onverwachte gebeurtenissen) of zo, of dat het echt met mij persoonlijk te maken heeft.
Ik heb echt van die momenten dat ik gewoon rustig met iemand een gesprek voer en ineens begint mijn been te trillen, mijn ademhaling gek te doen, worden mijn ogen helemaal droog (ik draag lenzen en dan zie ik ineens helemaal blurry) en/of ik begin te trillen/wankelen. Soms lijkt het alsof ik een berg angsten meer heb gekregen doordat die depressie zo goed weggewerkt is.
Hallo mensjes,
Het spijt me dat ik een tijdje niks van me heb laten horen maar ik was drukdrukdruk met van alles en nog wat
Ik ben nu eindelijk een beetje aan het genieten van mijn kerstvakantie.
De vorige keer postte ik dat ik een niet zo leuk gesprek heb gehad bij de GGZ, laatst werd ik dus gebeld met de uitslagen van de tests, dat was een matige drepressie, angststoornis (nu niet omdat ik medicijnen slik) en agorafobie (pleinvrees) dat is alleen nu niet bij mij aanwezig maar dat komt omdat ik het ooit gehad heb ofzo.
Na die diagnose ben ik naar de huisarts gegaan omdat ik het er eigenlijk niet mee eens was, na een lang gesprek met de huisarts die mij ook een aantal dingen heeft uitgelegd.. zei hij heb je ooit wel eens van een borderline gehoord... ik zo ja.. De huisarts denkt dus dat ik een borderline heb. Hij zou het nooit zeggen als hij het bijna niet zeker wist (zo is hij) dus ik heb me er al een tijdje bij neergelegd dat ik het gewoon heb, alle symptomen passen in mij dusja.
Nu heb ik ook nog verhoging van mijn medicijnen gehad (van 20 naar 30 mg) omdat ik tot februari moet wachten voor de therapie.
Ik moet ondertussen bij hem langskomen om polshoogte te nemen of dus alles goed gaat. Het is dus best wel heftig. Ik heb besloten om er volgende week langs te gaan omdat ik wil dat hij met de begleider van ggz belt om zijn 'diagnose' te overleggen. Ik weet niet of een huisarts een officieele diagnose mag stellen maarja. Ik heb wel is eerder gedacht aan een borderline dus het verbaaste me eigenlijk niks.
Nu hopen dat alles beter gaat. Ik voel me al een stukje beter omdat het een 'naam' heeft.
Het spijt me dat ik een tijdje niks van me heb laten horen maar ik was drukdrukdruk met van alles en nog wat
Ik ben nu eindelijk een beetje aan het genieten van mijn kerstvakantie.
De vorige keer postte ik dat ik een niet zo leuk gesprek heb gehad bij de GGZ, laatst werd ik dus gebeld met de uitslagen van de tests, dat was een matige drepressie, angststoornis (nu niet omdat ik medicijnen slik) en agorafobie (pleinvrees) dat is alleen nu niet bij mij aanwezig maar dat komt omdat ik het ooit gehad heb ofzo.
Na die diagnose ben ik naar de huisarts gegaan omdat ik het er eigenlijk niet mee eens was, na een lang gesprek met de huisarts die mij ook een aantal dingen heeft uitgelegd.. zei hij heb je ooit wel eens van een borderline gehoord... ik zo ja.. De huisarts denkt dus dat ik een borderline heb. Hij zou het nooit zeggen als hij het bijna niet zeker wist (zo is hij) dus ik heb me er al een tijdje bij neergelegd dat ik het gewoon heb, alle symptomen passen in mij dusja.
Nu heb ik ook nog verhoging van mijn medicijnen gehad (van 20 naar 30 mg) omdat ik tot februari moet wachten voor de therapie.
Ik moet ondertussen bij hem langskomen om polshoogte te nemen of dus alles goed gaat. Het is dus best wel heftig. Ik heb besloten om er volgende week langs te gaan omdat ik wil dat hij met de begleider van ggz belt om zijn 'diagnose' te overleggen. Ik weet niet of een huisarts een officieele diagnose mag stellen maarja. Ik heb wel is eerder gedacht aan een borderline dus het verbaaste me eigenlijk niks.
Nu hopen dat alles beter gaat. Ik voel me al een stukje beter omdat het een 'naam' heeft.
Hmm..als eerste kan een huisarts geen diagnose geven, dat moet door een gespecialiseerd persoon(volgens mij psycholoog/psychiater) gebeuren.quote:
Hallo mensjes,
Het spijt me dat ik een tijdje niks van me heb laten horen maar ik was drukdrukdruk met van alles en nog wat
Ik ben nu eindelijk een beetje aan het genieten van mijn kerstvakantie.
De vorige keer postte ik dat ik een niet zo leuk gesprek heb gehad bij de GGZ, laatst werd ik dus gebeld met de uitslagen van de tests, dat was een matige drepressie, angststoornis (nu niet omdat ik medicijnen slik) en agorafobie (pleinvrees) dat is alleen nu niet bij mij aanwezig maar dat komt omdat ik het ooit gehad heb ofzo.
Na die diagnose ben ik naar de huisarts gegaan omdat ik het er eigenlijk niet mee eens was, na een lang gesprek met de huisarts die mij ook een aantal dingen heeft uitgelegd.. zei hij heb je ooit wel eens van een borderline gehoord... ik zo ja.. De huisarts denkt dus dat ik een borderline heb. Hij zou het nooit zeggen als hij het bijna niet zeker wist (zo is hij) dus ik heb me er al een tijdje bij neergelegd dat ik het gewoon heb, alle symptomen passen in mij dusja.
Nu heb ik ook nog verhoging van mijn medicijnen gehad (van 20 naar 30 mg) omdat ik tot februari moet wachten voor de therapie.
Ik moet ondertussen bij hem langskomen om polshoogte te nemen of dus alles goed gaat. Het is dus best wel heftig. Ik heb besloten om er volgende week langs te gaan omdat ik wil dat hij met de begleider van ggz belt om zijn 'diagnose' te overleggen. Ik weet niet of een huisarts een officieele diagnose mag stellen maarja. Ik heb wel is eerder gedacht aan een borderline dus het verbaaste me eigenlijk niks.
Nu hopen dat alles beter gaat. Ik voel me al een stukje beter omdat het een 'naam' heeft.
Ik hoop dat je een beetje een milde variant te pakken hebt, want een neef van mij die heeft dat dus en nou, ja laten we het erop houden dat het dus echt vaak goed misgaat.
Er zijn zelf tijden geweest waarin hij durende bepaalde perioden niet alleen gelaten mocht worden.
Maar goed ik wil je geen angst aanpraten.
Verder tja, als dingen een naam hebben dan ben je in ieder geval deels van die onzekerheid af, en kan je het een plekje en wat rust geven. Dat is bij mij en de PDD-Nos in ieder geval zo.
Van mijn kant uit, ben ik echt super moe de afgelopen dagen en slaap niet zo heel optimaal. maar ik val super diep. Maar lig super veel te dromen(waarbij ik wakker wordt met een soort angst/hyper gevoel), eigenlijk pieker ik in mijn slaap verder over alles wat mij nog een beetje dwarszit.
En tja, de sneeuw ben ik ook zat, de afgelopen 3 dagen al 2x op de fiets naar buiten geweest en dat is behoorlijk lastig, en vermoeiend. En morgen moet ik naar amsterdam wat zaakjes regelen voor mijn vakantie. En dat wordt dus de trein nemen, dus ik hoop dat ik niet komt vast te zitten op Amsterdam centraal met mijn moeder..want die gaat dan weer beginnen te zeuren en te klagen
Verder ben ik ook nog zwaar aan het balen, wat mijn mobieltje is dood. En dat wordt dus weer een uitgave die ik niet had verwacht.
Dus ik vraag aand e kerstman geld, want dan hoef ik iets minder in mijn buidel te tasten
Maar goed, ik kijk nog steeds op tegen de aanstaande kerstdagen, maar ik ben blij als ik ervanaf ben..
En nu kruip ik mijn bedje in
Wat een strijd en narigheid allemaal.
Ik doe mijn best om mijn slapen weer op orde te krijgen. Laat me 's avonds niet meer zo vaak verleiden om maar door te blijven gaan op het internet. Het gaat allemaal wel goedkomen maar ik ben niet zo alert dat ik nu verder weet wat ik zeggen moet om hier iemand te helpen. Sterkte.
En het is echt nog maar een paar nachtjes slapen tot 6 januari.
Ik doe mijn best om mijn slapen weer op orde te krijgen. Laat me 's avonds niet meer zo vaak verleiden om maar door te blijven gaan op het internet. Het gaat allemaal wel goedkomen maar ik ben niet zo alert dat ik nu verder weet wat ik zeggen moet om hier iemand te helpen. Sterkte.
En het is echt nog maar een paar nachtjes slapen tot 6 januari.
Pff ik zit er ook weer in geloof ik, helemaal niks kan me nog plezieren 
Er zijn ook regelmatig momenten (waaronder nu) dat ik er eigelijk helemaal geen zin meer in heb herkenbaar anyone?
Er zijn ook regelmatig momenten (waaronder nu) dat ik er eigelijk helemaal geen zin meer in heb
herkenbaar anyone?
Er geen zin meer in hebben qua je hele leven. Dat is voor mij persoonlijk niet echt herkenbaar.quote:
Pff ik zit er ook weer in geloof ik, helemaal niks kan me nog plezieren
Er zijn ook regelmatig momenten (waaronder nu) dat ik er eigelijk helemaal geen zin meer in heb
Wel heb ik vooral overdag moeite om me bezig te houden, dan heb ik weinig zin in de dingen die ik graag doe. Heb er ook weinig energie voor zelfs. In ieder geval voelt het niet goed aan om die dingen te doen.
Maar dat is niet wat je bedoelt, of wel?
"Geef me een joint", zei de goudvis, "Dan word ik haai"
Hmm..tja dit is wel herkenbaar. hoewel ik niet al te vaak tot zulke extremen kom. Heb ik dat als ik echt super moe ben heel erg.quote:
Pff ik zit er ook weer in geloof ik, helemaal niks kan me nog plezieren
Er zijn ook regelmatig momenten (waaronder nu) dat ik er eigelijk helemaal geen zin meer in heb
Nou, gisteren dus naar amsterdam geweest, op zich wel te doen me de trein, een vertraging van 20 minuten op de heenreis en 30 minuten bij de terugreis maar we hadden geen haast dus was het prima te doen.
Maar echt wat maken de buitenlandse autoriteiten er een zooitje van, heb een nieuw paspoort(dubbele nationaliteit) aangevraagd, en nu hebben ze weer problemene met mij in hun systeem.Waardoor mijn paspoort waarschijnlijk niet op tijd klaar is, tenminste voor mijn reis.
Dus moet ik met mijn nederlandse paspoort op zich geen probleem, maar ik ben 2 dagen te laat terug in Nederland.dus als ze stempelen en de autoriteit om mijn paspoort vragen kan ik in de problemen komen.Dus tja, allemaal super irritant.
Maar goed, wel heerlijk geslapen vannacht na ruim 10 uurtjes op straat in de kou rondlopen.
Alleen niet alle aankopen kunnen doen, dus mag nu even snel de laatste inkopen doen
Caroline, goed van je dat je weer probeert om een goed slaapritme te krijgen!
GlenSpey, vervelend dat niks je meer kan plezieren en je er helemaal geen zin meer in hebt. Ik herken het eerste wel, maar het is niet zo dat ik het echt helemaal niet meer zie zitten of suïcudaal ben. Sterkte ermee!
Cafpow, wat een gedoe met dat paspoort zeg! Is het gelukt om alle aankopen te doen vandaag?
Hier gisteren heerlijk naar de sauna geweest, was echt lekker. Lekker in de sauna's geweest, in de baden, lekker een half uur een hamambehandeling gehad, lekker gegeten, was echt een relaxte dag dus
Vandaag lekker uitgeslapen en vanmiddag de was opgeruimd en schoongemaakt en opgeruimd enzo. Vanavond nog even afwassen en de finale-avond van Serious request kijken Voel me best goed iig, slik nu een week sertraline en heb niet echt last meer van bijwerkingen, ben soms een beetje suffig, maar verder niet echt meer last van bijwerkingen, dus dat is wel fijn Ik zie wel een beetje op tegen de feestdagen, maar zie wel hoe het allemaal loopt.
GlenSpey, vervelend dat niks je meer kan plezieren en je er helemaal geen zin meer in hebt. Ik herken het eerste wel, maar het is niet zo dat ik het echt helemaal niet meer zie zitten of suïcudaal ben. Sterkte ermee!
Cafpow, wat een gedoe met dat paspoort zeg! Is het gelukt om alle aankopen te doen vandaag?
Hier gisteren heerlijk naar de sauna geweest, was echt lekker. Lekker in de sauna's geweest, in de baden, lekker een half uur een hamambehandeling gehad, lekker gegeten, was echt een relaxte dag dus
Vandaag lekker uitgeslapen en vanmiddag de was opgeruimd en schoongemaakt en opgeruimd enzo. Vanavond nog even afwassen en de finale-avond van Serious request kijken
Voel me best goed iig, slik nu een week sertraline en heb niet echt last meer van bijwerkingen, ben soms een beetje suffig, maar verder niet echt meer last van bijwerkingen, dus dat is wel fijn Ik zie wel een beetje op tegen de feestdagen, maar zie wel hoe het allemaal loopt.
hier zit ik nu achter de pc. De laatste inkopen zijn helemaal gelukt. Ik heb het alleen niet gered om even naar de apotheek te gaan om wat medicijnen af te halen.
EN met dat paspoort heb ik altijd gedoe..ik weet niet wat het is, maar ze hebben altijd wel wat.
Wat fijn dat je de kerst zonder bijwerkingen kan doorbrengen.
EN tja opkijken tegen de kerstdagen is voor mij iets normaals, maar ach je moet er maar doorheen
Dus allen een prettige feestdagen
EN met dat paspoort heb ik altijd gedoe..ik weet niet wat het is, maar ze hebben altijd wel wat.
Wat fijn dat je de kerst zonder bijwerkingen kan doorbrengen.
EN tja opkijken tegen de kerstdagen is voor mij iets normaals, maar ach je moet er maar doorheen
Dus allen een prettige feestdagen
Ik heb lichttherapie nu, dat werkt echt goed! Volgende week nog een weekje. Maar heb veel meer energie en meer zin om dingen aan te pakken, zoals klusjes in huis
Blij
Blij
Spelende vrouw, wat heeft u nu geleerd?
allemaal gelukkig kerstfeest.
En ik wordt hier gek, had een oom beloofd een aantal cd'tjes te maken voor hem, en daarna de labels enzo te printen..en ik krijg ze niet goed gezet
En ik wordt hier gek, had een oom beloofd een aantal cd'tjes te maken voor hem, en daarna de labels enzo te printen..en ik krijg ze niet goed gezet
Ja fijne feestdagen.
Zit nu bij pa en heb het behoorlijk zwaar nu. Probeer me groot te houden tegenover mijn vader, maar het valt niet mee. Hopelijk is het eten wel gezellig en lekker. We gaan zo wokken hier in huis.
Zit nu bij pa en heb het behoorlijk zwaar nu. Probeer me groot te houden tegenover mijn vader, maar het valt niet mee. Hopelijk is het eten wel gezellig en lekker. We gaan zo wokken hier in huis.
"Geef me een joint", zei de goudvis, "Dan word ik haai"
Fijne kerstdagen allemaal 
Morgen naar mijn ouders toe. Heb er niet echt zin in. Maar ja, ik ga er maar heen met een idee van "let's get is over with" zo dat het niet meer hoeft voor een jaar.
Morgen naar mijn ouders toe. Heb er niet echt zin in. Maar ja, ik ga er maar heen met een idee van "let's get is over with" zo dat het niet meer hoeft voor een jaar.
Ik voel me zo rot nu. Probeer vanalles om weer in een goede mood te komen, gezellig met pa kletesen. goede muziek op zetten, lekker fokken. Maar het lukt even gewoon niet, maar dat is denk ik wel herkenbaar voor velen van jullie.
Zo lastig dit, voel je je een paar dagen redelijk goed, doet gewoon de dagelijkse dingen, begeeft je zonder al te veel problemen tussen de mensen, maar toch lijkthet of het allemaal soms net te veel is, of je het allemaal niet goed doet of aankan.
Pff misschien moet ik wel dit gewoon even over laten gaan en zal ik me morgen wel weer beter voelen, maar ik ben de wisselvalligheid gewoon zat. Wil me gewoon net zoals 2 jaar terug goed voelen en overdag gewoon mijn dingen kunnen doen..
Maar misschien denk ik hier morgen wel weer anders over. want het gaat steeds beter met me en sta ik er beter voor dan 1 - 1.5 jaar geleden.. Maar toch steeds dat teruggeworpen worden..
Pff
Zo lastig dit, voel je je een paar dagen redelijk goed, doet gewoon de dagelijkse dingen, begeeft je zonder al te veel problemen tussen de mensen, maar toch lijkthet of het allemaal soms net te veel is, of je het allemaal niet goed doet of aankan.
Pff misschien moet ik wel dit gewoon even over laten gaan en zal ik me morgen wel weer beter voelen, maar ik ben de wisselvalligheid gewoon zat. Wil me gewoon net zoals 2 jaar terug goed voelen en overdag gewoon mijn dingen kunnen doen..
Maar misschien denk ik hier morgen wel weer anders over. want het gaat steeds beter met me en sta ik er beter voor dan 1 - 1.5 jaar geleden.. Maar toch steeds dat teruggeworpen worden..
Pff
"Geef me een joint", zei de goudvis, "Dan word ik haai"
precies zo denk ik er ook over. Vooral de laatste 4 kerst die ik hier in Nederland heb gevierd vindt ik zo saai. Voor mij is het net als 2 zondagen achter elkaar...met het verschil dat ik de dagen ervoor veel te doen heb, aan kleine dingen kopen.quote:
Fijne kerstdagen allemaal
Morgen naar mijn ouders toe. Heb er niet echt zin in. Maar ja, ik ga er maar heen met een idee van "let's get is over with" zo dat het niet meer hoeft voor een jaar.
Maar ik moet me toch groot houden, vanwege mijn ma.Zij is echt een kerstfanaat en kan zo overdreven veel genieten van alles en ik dus totaal niet.
En zat van dingen die ik dan weer merk, vanuit andere personen uit, waar ik zo gigantisch van baal. En ieder jaar raak nog ik nog meer teleurgesteld door bepaalde personen.
Maar goed, ik zit nu op bed, en ga straks maar slapen.
En dan nog ff tweede kerstdag door zien te komen en dan nog even oud en noeiw en dan is het weer klaar..ik kan echt niet wachten tot deze dagen over zijn
Ik heb de Kerst overleefd, maar ben wel ontzettend moe nu. Het was allemaal wel gezellig en lekker enzo, maar het heeft wel erg veel energie gekost. Vandaag tot half 3 vanmiddag geslapen, maar heb nog totaal geen energie. Heb wel boodschappen gedaan, maar verder maar even rustig aan doen vandaag. Moet van de week nog wel een aantal dingen doen en dan vrijdag nog oud en nieuw. Dus maar even goed op mezelf letten dat ik niet over mn kunnen heen ga.
Ik zie ook zwaar op tegen vrijdag. En ik dacht dat vorig jaar al een ramp was met oud en nieuw. Dat zal dit jaar wel weer niet anders zijn.
Ik heb ook nog geen idee waar ik ben vrijdag op zaterdag, Denk dat het beter is om thuis te blijven in een vertrouwde omgeving, Dan maar alleen het nieuwe jaar ingaan, leuk is anders natuurlijk maar het kan even niet anders.
Sowieso zoals zaterdag hier al gepost, lijk ik weer in een terugval te zijn beland. Zie het allemaal niet meer zitten enzo. Terwijl ik het allemaal 2 weken terug nog allemaal positief in zag.
Vandaag ook ik kon me maar niet toe zetten om iets te doen. Ja boodschappen is me nog net gelukt, maar daar is ook alles mee gezegd. wel heerlijk gekookt en lekker gegeten samen met mijn huisgenote, maar toch dat is even een lichte opleving voel ik me even een half uur goed en wordt het daarna in een keer weer een stuk droeviger, en waarom ben ik somber? Kan niks verzinnen en dat is misschien juist het frustrerende er aan....
Ach ja, misschien toch maar proberen met mijn behandelaren contact te zoeken, misschien weten zij wel een oplossing. Afspraken met hun zijn pas over een paar weken en dat is dus nog best wel een tijdje.
Ik heb ook nog geen idee waar ik ben vrijdag op zaterdag, Denk dat het beter is om thuis te blijven in een vertrouwde omgeving, Dan maar alleen het nieuwe jaar ingaan, leuk is anders natuurlijk maar het kan even niet anders.
Sowieso zoals zaterdag hier al gepost, lijk ik weer in een terugval te zijn beland. Zie het allemaal niet meer zitten enzo. Terwijl ik het allemaal 2 weken terug nog allemaal positief in zag.
Vandaag ook ik kon me maar niet toe zetten om iets te doen. Ja boodschappen is me nog net gelukt, maar daar is ook alles mee gezegd. wel heerlijk gekookt en lekker gegeten samen met mijn huisgenote, maar toch dat is even een lichte opleving voel ik me even een half uur goed en wordt het daarna in een keer weer een stuk droeviger, en waarom ben ik somber? Kan niks verzinnen en dat is misschien juist het frustrerende er aan....
Ach ja, misschien toch maar proberen met mijn behandelaren contact te zoeken, misschien weten zij wel een oplossing. Afspraken met hun zijn pas over een paar weken en dat is dus nog best wel een tijdje.
"Geef me een joint", zei de goudvis, "Dan word ik haai"
Vervelend dat die "feest"dagen ieder jaar weer zoveel stress opleveren.
Ik ben gewoon weer alleen thuis zoals alle jaren. Al verwacht ik dat het dit jaar een stuk stiller zal zijn. Dus hoef ik niet meer tot 2 uur op te blijven tot al het vuurwerk is afgestoken.
Ik ben gewoon weer alleen thuis zoals alle jaren. Al verwacht ik dat het dit jaar een stuk stiller zal zijn. Dus hoef ik niet meer tot 2 uur op te blijven tot al het vuurwerk is afgestoken.
tja, feestdagen zijn altijd stressvol. Vooral voor personen met veel te doen en grotere families.
Voor mij is kerst dus altijd dubbel, want aan de ene kant is het ieder jaar hetzelfde en met dezelfde persoon, maar aan de andere kant is het lekker rustig. Maar toch mis ik de drukte wel.
Oud& nieuw is hier altijd gewoon thuis met zijn 2tjes op de bank tv kijken en ik met pc/ipod..en dan rond half2 ofzo gewoon lekker naar bed, als de buren klaar zijn met het vuurwerk
Voor mij is kerst dus altijd dubbel, want aan de ene kant is het ieder jaar hetzelfde en met dezelfde persoon, maar aan de andere kant is het lekker rustig. Maar toch mis ik de drukte wel.
Oud& nieuw is hier altijd gewoon thuis met zijn 2tjes op de bank tv kijken en ik met pc/ipod..en dan rond half2 ofzo gewoon lekker naar bed, als de buren klaar zijn met het vuurwerk
ik heb daar ervaring mee. Het is wel prettig, alleen mij zelf hielp het op kort termijn om even rust te krijgen maar daarna keerde het toch weer terug. Maar als je op dat moment geen andere optie hebt is het heerlijk.quote:
Iemand hier ervaring met alles opschrijven om het te kunnen verwerken?
Ik kon na 1x schrijven meestal wel weer een paar dagen vooruit
Ja, ik heb mijn levensverhaal meerdere keren opgeschreven en als ik ergens mee zit schrijf ik het ook op om het helder te krijgenquote:
Iemand hier ervaring met alles opschrijven om het te kunnen verwerken?
Geeft vaak wel even rust in mn hoofd, maar het is niet zo dat het op de lange termijn echt werkt.
Volgens mij komt er vanavond ook een docu hierover . Dacht om half 9 op ned2 . Stond een stuk over in de spits
. Dacht om half 9 op ned2 . Stond een stuk over in de spits
Two things are infinite: the universe and human stupidity; and I'm not sure about the the universe
Don’t take my kindness for weakness and then expect me to treat you the same
Don’t take my kindness for weakness and then expect me to treat you the same
quote:
[..]
ik heb daar ervaring mee. Het is wel prettig, alleen mij zelf hielp het op kort termijn om even rust te krijgen maar daarna keerde het toch weer terug. Maar als je op dat moment geen andere optie hebt is het heerlijk.
Ik kon na 1x schrijven meestal wel weer een paar dagen vooruit
Hm. Ik wil wel iets wat op de langere termijn werkt. Ik had juist gedacht dat als ik alles opschrijf het ineens ook een heel stuk duidelijker is voor me wat er precies was en dat het dan makkelijker is om alles los te laten. Ik weet alleen echt niet hoe ik daaraan begin.quote:
[..]
Ja, ik heb mijn levensverhaal meerdere keren opgeschreven en als ik ergens mee zit schrijf ik het ook op om het helder te krijgen
Zijn er wel langere termijn oplossingen?
Ik ga het niet kijken hoor.quote:
Volgens mij komt er vanavond ook een docu hierover
De titel alleen al, "ïedereen depressief", op zo`n documentaire zit ik niet te wachten eigenlijk.
Het was maar als tip hoorquote:Op dinsdag 28 december 2010 18:07 schreef ScarFace- het volgende:
[..]
Ik ga het niet kijken hoor.
De titel alleen al, "ïedereen depressief", op zo`n documentaire zit ik niet te wachten eigenlijk.
Two things are infinite: the universe and human stupidity; and I'm not sure about the the universe
Don’t take my kindness for weakness and then expect me to treat you the same
Don’t take my kindness for weakness and then expect me to treat you the same
Tegan, opschrijven werkt. Want dat is een beetje als het aan iemand vertellen. Voordat je het kunt opschrijven (/vertellen) moet je het eerst duidelijk onder woorden brengen. Door die actie ben je al wat aan het ordenen. En door het uit te schrijven geef je het ook een plekje. Dat geeft ook een beetje opluchting.
Maar naast het uitschrijven heb ik ook veel zelfhulp boeken en trainingen gedaan. Met de nodige vragenlijsten die speciaal ontworpen zijn om inzicht te krijgen in waarom je dingen op een bepaalde manier voelt of doet. En het gekke is, vaak schrijf ik ongeveer hetzelfde maar af en toe komt er dan toch opeens een net iets andere kijk op het geheel of een lightbulb moment.
Hoe je eraan begint? Dat bepaal je zelf. Zulke boekjes zijn makkelijk te vinden, haal ze uit de bieb dan kost het je ook geen geld en zeker in het begin doe je nog wel eens een "miskoop". Want welke schrijver jou wel of niet aanspreekt dat is iets heel persoonlijks.
Of begin een dagboek.
Of een gratitude journal. Dat is een schrift waarin je elke dag 5 dingen opschrijft waar je dankbaar voor bent. Grote dingen, kleine dingen en soms ook best vaak dingen die je al eens eerder genoemd hebt. En soms meer dan 5. Maar nooit minder en je moet het elke dag doen.
Eigenlijk is dat iets heel anders dan dingen van je af schrijven en inzicht krijgen maar het is een leuke en opbouwende oefening. Ik doe het zelf al jaren. Vooral leuk toen ik werd uitgedaagd om achter elkaar 100 dingen op te schrijven waar ik dankbaar voor ben. Dat was echt een heel aparte ontdekkingsreis
Maar naast het uitschrijven heb ik ook veel zelfhulp boeken en trainingen gedaan. Met de nodige vragenlijsten die speciaal ontworpen zijn om inzicht te krijgen in waarom je dingen op een bepaalde manier voelt of doet. En het gekke is, vaak schrijf ik ongeveer hetzelfde maar af en toe komt er dan toch opeens een net iets andere kijk op het geheel of een lightbulb moment.
Hoe je eraan begint? Dat bepaal je zelf. Zulke boekjes zijn makkelijk te vinden, haal ze uit de bieb dan kost het je ook geen geld en zeker in het begin doe je nog wel eens een "miskoop". Want welke schrijver jou wel of niet aanspreekt dat is iets heel persoonlijks.
Of begin een dagboek.
Of een gratitude journal. Dat is een schrift waarin je elke dag 5 dingen opschrijft waar je dankbaar voor bent. Grote dingen, kleine dingen en soms ook best vaak dingen die je al eens eerder genoemd hebt. En soms meer dan 5. Maar nooit minder en je moet het elke dag doen.
Eigenlijk is dat iets heel anders dan dingen van je af schrijven en inzicht krijgen maar het is een leuke en opbouwende oefening. Ik doe het zelf al jaren. Vooral leuk toen ik werd uitgedaagd om achter elkaar 100 dingen op te schrijven waar ik dankbaar voor ben. Dat was echt een heel aparte ontdekkingsreis
Ik vind het heel moeilijk om te beginnen. Er zijn echt teveel dingen gebeurd. Ik ben nu eindelijk op het punt waar ik eigenlijk hulp wil zoeken en om dat te doen vind ik dat ik eigenlijk alles moet opschrijven, want vertellen gaat me echt nooit lukken. Wil gewoon alles laten lezen door de psycholoog ofzo. Ik las ergens een tip om eerst periodes in je leven te noemen en dan uit iedere periode de defining moments uit te schrijven, dat ga ik proberen denk ik.
Zo'n gratitudeboekje komt bij mij echt niet vol. Zou vandaag niet een ding kunnen noemen...
Zo'n gratitudeboekje komt bij mij echt niet vol. Zou vandaag niet een ding kunnen noemen...
De strekking van die documantaire op Nederland twee was dat je eerst pillen moest slikken en dan hulp moest zoeken . En tegelijkertijd zeiden ze dat er teveel mensen aan de medicijnen zaten.
. En tegelijkertijd zeiden ze dat er teveel mensen aan de medicijnen zaten.
Ik heb de docu ook gezien, maar vond het maar een beetje vaag, omdat die mensen die er verstand van zouden moeten hebben het totaal niet met elkaar eens waren en steeds andere dingen zeiden.
En wat ik juist begreep was dat mensen juist niet meteen aan de pillen moesten gaan, maar eerst gewoon met praten het moesten proberen op te lossen. En dat alleen de hele zware gevallen nog aan de pillen moesten. Dan zouden er van de 800.000 mensen die aan de AD zitten nog 200.000 overblijven.
En wat ik juist begreep was dat mensen juist niet meteen aan de pillen moesten gaan, maar eerst gewoon met praten het moesten proberen op te lossen. En dat alleen de hele zware gevallen nog aan de pillen moesten. Dan zouden er van de 800.000 mensen die aan de AD zitten nog 200.000 overblijven.
Tegan, Sylvana, ik heb het niet gezien (heb geen tv) maar denk niet dat deze discussie ooit zal eindigen. Want er is gewoon geen simpele oplossing. Pillen kunnen helpen maar ik geloof niet dat pillen echt beter kunnen maken. Denk dat het altijd in combinatie met praten moet. Maar ook dat helpt niet altijd. Het blijven toch 2 persoonlijkheden, moet maar net klikken met elkaar en het is ook niet dat je met twee fijne gesprekjes een oplossing hebt.
Hey,
Ik vind nergens echt een topic over Anorexia, maar angst en depressie past er wel in eigelijk...
Tzit hem zo: heb al drie jaar een eetstoornis en ben in behandeling geweest. Maar het lijkst wel of ik er niet van af kom. Tblijft een moeiljik onderwerp om over te praten. Mensen snappen niet wat het is.
Tis niet van mager willen zijn, zo begint het niet.
Ik verloor mijn opa, mijn held, geraakte alle standvastigheid in mijn leven kwijt. Ik had me nog nooit zo eenzaam gevoeld. Nochtans ben ik sociaal en heb vele vrienden, mijn ouders en vrienden zagen het helemaal niet aankomen.
Anorexia hielp mij de pijn, de verwerking, niet te voelen. Ik had weer een doel, ik voelde mij veilig in de kooi van beenderen.
Ik mis opa nog elke dag. Hij is gestorven, op een maand tijd aan kanker. Niemand wist het, behalve hijzelf. Hij wist het al een jaar!! Maar zei niets, omdat hij niet naar het ziekenhuis wou en omdat hij ons van de 'last' wou besparen. Zo leerde ik later. 1maand, en hij was weg. Ik heb nooit de kans gehad afscheid te nemen, toen ik bij hem kwam was het al te laat. Hij kon niet meer spreken. Zijn geest was dood. 1 laatste blik en een poging om in mijn hand terug te knijpen, dat is het laatste dat ik van hem kreeg. Soms duikt hij op in mijn dromen, dan lijkt het of hij weer leeft.
Heeft iemand tips, om dit te verwerken?
Ik vind nergens echt een topic over Anorexia, maar angst en depressie past er wel in eigelijk...
Tzit hem zo: heb al drie jaar een eetstoornis en ben in behandeling geweest. Maar het lijkst wel of ik er niet van af kom. Tblijft een moeiljik onderwerp om over te praten. Mensen snappen niet wat het is.
Tis niet van mager willen zijn, zo begint het niet.
Ik verloor mijn opa, mijn held, geraakte alle standvastigheid in mijn leven kwijt. Ik had me nog nooit zo eenzaam gevoeld. Nochtans ben ik sociaal en heb vele vrienden, mijn ouders en vrienden zagen het helemaal niet aankomen.
Anorexia hielp mij de pijn, de verwerking, niet te voelen. Ik had weer een doel, ik voelde mij veilig in de kooi van beenderen.
Ik mis opa nog elke dag. Hij is gestorven, op een maand tijd aan kanker. Niemand wist het, behalve hijzelf. Hij wist het al een jaar!! Maar zei niets, omdat hij niet naar het ziekenhuis wou en omdat hij ons van de 'last' wou besparen. Zo leerde ik later. 1maand, en hij was weg. Ik heb nooit de kans gehad afscheid te nemen, toen ik bij hem kwam was het al te laat. Hij kon niet meer spreken. Zijn geest was dood. 1 laatste blik en een poging om in mijn hand terug te knijpen, dat is het laatste dat ik van hem kreeg. Soms duikt hij op in mijn dromen, dan lijkt het of hij weer leeft.
Heeft iemand tips, om dit te verwerken?
Heb net weer even bijgelezen hier. Ik heb daarstraks na ruim een jaar weer een super lichte angstaanval gehad. Had hem wel onder controle uiteindelijk, maar zal het straks wel even uitleggen.
En Closedwindow ik heb iets soortgelijks meegemaakt op mijn 12/13e en ik zal straks duidelijk reageren. Maar nu ben ik net binnen, en moet nog even bijkomen...
En Closedwindow ik heb iets soortgelijks meegemaakt op mijn 12/13e en ik zal straks duidelijk reageren. Maar nu ben ik net binnen, en moet nog even bijkomen...
Zoiets kon ik er ook uithalen, Beetje krom eigenlijk. Nja je zag bij die beurs ook dat ze allemaal andere dingen zeiden :/quote:Op woensdag 29 december 2010 15:20 schreef Sylvana het volgende:
Ik heb de docu ook gezien, maar vond het maar een beetje vaag, omdat die mensen die er verstand van zouden moeten hebben het totaal niet met elkaar eens waren en steeds andere dingen zeiden.
En wat ik juist begreep was dat mensen juist niet meteen aan de pillen moesten gaan, maar eerst gewoon met praten het moesten proberen op te lossen. En dat alleen de hele zware gevallen nog aan de pillen moesten. Dan zouden er van de 800.000 mensen die aan de AD zitten nog 200.000 overblijven.
Two things are infinite: the universe and human stupidity; and I'm not sure about the the universe
Don’t take my kindness for weakness and then expect me to treat you the same
Don’t take my kindness for weakness and then expect me to treat you the same
Ik heb denk ik ook een soort van innerlijke dip, ofzo iets want ik heb me er zelf nooit in verdiept.
Ik voel me laatste tijd gewoon kut, ik denk telkens over alles na wat me dwars zit en ik ga over elk negatief ding wat over me word gezegt nadenken. Maar het vreemde is als ik uiteindelijk met vrienden om ga, ben ik niet chagerijnig ofzo. Pas als ik alleen ben ga ik weer nadenken over alles wat me dwars zit, en me kut voelen.
Weet iemand wat er ongeveer bij mij dwars zit? Ik denk trouwens dat het geen winterdip is aangezien, ik al het hele jaar hier last van heb.
Ik voel me laatste tijd gewoon kut, ik denk telkens over alles na wat me dwars zit en ik ga over elk negatief ding wat over me word gezegt nadenken. Maar het vreemde is als ik uiteindelijk met vrienden om ga, ben ik niet chagerijnig ofzo. Pas als ik alleen ben ga ik weer nadenken over alles wat me dwars zit, en me kut voelen.
Weet iemand wat er ongeveer bij mij dwars zit? Ik denk trouwens dat het geen winterdip is aangezien, ik al het hele jaar hier last van heb.
mijn mening is, dat pillen je wel kunnen helpen maar het zijn meer korte termijn en tussentijdse oplossingen. Zo heb ik een hele poos geleden toen mijn depressei/angsten/pdd nos nog niet aan het licht waren gekomen maar ik niks anders kon dan thuiszitten achter de pc totaal afgesloten van alles(niet eens digitale contacte) van de Ha medicijnen gekregen om me een beetje tot rust te krijgen totdat de terapie begon. De eerste periode waarin ik mezelf echt wat aan kon doen en mijn ouder met die angst lipe heeft het wel geholpen. Maar echt een oplossing is het niet.quote:
Tegan, Sylvana, ik heb het niet gezien (heb geen tv) maar denk niet dat deze discussie ooit zal eindigen. Want er is gewoon geen simpele oplossing. Pillen kunnen helpen maar ik geloof niet dat pillen echt beter kunnen maken. Denk dat het altijd in combinatie met praten moet. Maar ook dat helpt niet altijd. Het blijven toch 2 persoonlijkheden, moet maar net klikken met elkaar en het is ook niet dat je met twee fijne gesprekjes een oplossing hebt.
Want het zit in je "gevoel" en medicijnen kunnen daar niet bij.
Hmm..ik heb jaren geleden ruim 12 jaar geleden iets soortgelijks meegemaakt. Een hele goede bekende van mij en mijn ma die is toen plots overleden.quote:
Hey,
Ik vind nergens echt een topic over Anorexia, maar angst en depressie past er wel in eigelijk...
-----------------knip ---------------------
Anorexia hielp mij de pijn, de verwerking, niet te voelen. Ik had weer een doel, ik voelde mij veilig in de kooi van beenderen.
Ik mis opa nog elke dag. Hij is gestorven, op een maand tijd aan kanker. Niemand wist het, behalve hijzelf. Hij wist het al een jaar!! Maar zei niets, omdat hij niet naar het ziekenhuis wou en omdat hij ons van de 'last' wou besparen. Zo leerde ik later. 1maand, en hij was weg. Ik heb nooit de kans gehad afscheid te nemen, toen ik bij hem kwam was het al te laat. Hij kon niet meer spreken. Zijn geest was dood. 1 laatste blik en een poging om in mijn hand terug te knijpen, dat is het laatste dat ik van hem kreeg. Soms duikt hij op in mijn dromen, dan lijkt het of hij weer leeft.
Heeft iemand tips, om dit te verwerken?
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Maar goed, kortom ik heb geen afscheid kunnen nemen, ben 2x naar haar graf geweest, maar ik kan dat nu nog niet aan..dus ik ga niet. Maar ik sta wel op haar verjaardag erbij stil.
Maar goed, pas vorig jaar heb ik het compleet kunnen afsluiten. En toen ze pas overleden was, heb ik tientallen brieven geschreven aan haar, welke ik later verscheurde en weggooide, allerlei gedichtjes ..enz. En pas nu kan ik wat beter over praten hoewel ik nog vaak genoeg dan in tranen uitbarst.
Maar verwerken doet ieder op zijn eigen manier, mischien heb jij geneog aan allles opschrijven, of een paar keer het graf te bezoeken(als hij begraven is), of gewoon te bidden...ieder zijn eigen manier. Maar het lijkt me wel dat jij woede hebt.
Maar het enige wat ik kan zeggen is het komt wel weer goed uiteindelijk het kan mischien jaren duren..of mischein wel 1 maandje maar....voor iedereen is het anders.dit is maar mijn mening en ben geen deskundige ofzo. Maar niemand anders dan jou kan goed weten wat je dwarzit, wel een idee. Maar uit dit kleine stukje valt niet veel op te maken.quote:Op woensdag 29 december 2010 17:16 schreef Moos. het volgende:
Ik heb denk ik ook een soort van innerlijke dip, ofzo iets want ik heb me er zelf nooit in verdiept.
Ik voel me laatste tijd gewoon kut, ik denk telkens over alles na wat me dwars zit en ik ga over elk negatief ding wat over me word gezegt nadenken. Maar het vreemde is als ik uiteindelijk met vrienden om ga, ben ik niet chagerijnig ofzo. Pas als ik alleen ben ga ik weer nadenken over alles wat me dwars zit, en me kut voelen.
Weet iemand wat er ongeveer bij mij dwars zit? Ik denk trouwens dat het geen winterdip is aangezien, ik al het hele jaar hier last van heb.
Mishcien gebruik je je vrienden/bekenden als een soort vluchtmehtode om niet te denken. Maar denk je telkens over hetzelfde of is dat ieder moment wat anders? want als het iets is dat zich herhaald dat is dat jou "probleem", maar als het telkens anders is, dan is het lastiger en zou je er evt. een profesional bij kunnen betrekken.SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Nou mijn verhaal doe ik in een andere post want deze wordt wel erg lang.
Maar goed, nu mijn verhaal. Hier gaat het niet helemaal lekeer maar ook niet echt slecht. Alles hier gaat naar de maan eerst mijn mobiel, nu de baterij van mijn laptop en de aansluiting voor de adpater is ook beetje per beetje naar de maan aan het gaan. Dus ik zit met kosten die gewoon iets te ver beginnen op te lopen en het zijn voor mij toch ecenciele dingen.
maar goed, vandaag ging ik mobieltjes bekijken en vergelijken, en ik sta bij een metrohalte en er komen gigantische groepe buitenlanders(toeristen uit portugal, italie, spanje, en nog wat landen) echt in groepten van ruim 50 man per afkomst bij het perron staan en toevallig stond ik op ongeveer 1,5 meter van de stoeprand, en de toeristen waren zo druk en hadden gigantische tassen dat ik het gewoon als zag gebeuren dat een mij onver gooide en ik zo voor de metro kwam te liggen...en ik kreeg een lichte paniekaanval daarvan.En ik wilde echt gewoon wegrennen..wat ik niet heb gedaan maar mijn muziek even wat harder gezet en gewoon rustig naar de metrobaan blijven kijken...tot de angstgedachte weg was, maar ik zag mezelf al bijna sterven en liggen enzo..heel erg raar.
Maar goed het nu weer over ben tot rust aan het komen...maar ben wel bekaf, en ga gewoon weer verder met de strijd tegen de depressie waar ik de afegelopen tijd tegen vecht. want ik slaap de laatste tijd slecht of heel weinig. En des te minder ik slaap des te rustiger ik slaap. Maar er komen allerlei gevoelens en angsten in mijn dromen naar buiten, vanwege de vakatnie die eraan komt.en waar ik toch wel tegenop kijk.
maar goed, vandaag ging ik mobieltjes bekijken en vergelijken, en ik sta bij een metrohalte en er komen gigantische groepe buitenlanders(toeristen uit portugal, italie, spanje, en nog wat landen) echt in groepten van ruim 50 man per afkomst bij het perron staan en toevallig stond ik op ongeveer 1,5 meter van de stoeprand, en de toeristen waren zo druk en hadden gigantische tassen dat ik het gewoon als zag gebeuren dat een mij onver gooide en ik zo voor de metro kwam te liggen...en ik kreeg een lichte paniekaanval daarvan.En ik wilde echt gewoon wegrennen..wat ik niet heb gedaan maar mijn muziek even wat harder gezet en gewoon rustig naar de metrobaan blijven kijken...tot de angstgedachte weg was, maar ik zag mezelf al bijna sterven en liggen enzo..heel erg raar.
Maar goed het nu weer over ben tot rust aan het komen...maar ben wel bekaf, en ga gewoon weer verder met de strijd tegen de depressie waar ik de afegelopen tijd tegen vecht. want ik slaap de laatste tijd slecht of heel weinig. En des te minder ik slaap des te rustiger ik slaap. Maar er komen allerlei gevoelens en angsten in mijn dromen naar buiten, vanwege de vakatnie die eraan komt.en waar ik toch wel tegenop kijk.
Het vreemde is, dat ik me meestal om m'n sociale aspecten druk maak, dus vrienden enzo. Maar ik maak nu bijvoorbeeld ook druk waarom ik me druk maak. Heel kut dus.quote:
Ik heb denk ik ook een soort van innerlijke dip, ofzo iets want ik heb me er zelf nooit in verdiept.
Ik voel me laatste tijd gewoon kut, ik denk telkens over alles na wat me dwars zit en ik ga over elk negatief ding wat over me word gezegt nadenken. Maar het vreemde is als ik uiteindelijk met vrienden om ga, ben ik niet chagerijnig ofzo. Pas als ik alleen ben ga ik weer nadenken over alles wat me dwars zit, en me kut voelen.
Weet iemand wat er ongeveer bij mij dwars zit? Ik denk trouwens dat het geen winterdip is aangezien, ik al het hele jaar hier last van heb.
ClosedWindow, dit is wel een heel aparte combinatie. Heb je ook gezocht op rouwverwerking? Lijkt me dat je verdriet hebt gemengd met boosheid omdat opa er stiekem tussenuitkneep. Erg verwarrend moet dat zijn.quote:
Hey,
Ik vind nergens echt een topic over Anorexia, maar angst en depressie past er wel in eigelijk...
Tzit hem zo: heb al drie jaar een eetstoornis en ben in behandeling geweest. Maar het lijkst wel of ik er niet van af kom. Tblijft een moeiljik onderwerp om over te praten. Mensen snappen niet wat het is.
Tis niet van mager willen zijn, zo begint het niet.
Ik verloor mijn opa, mijn held, geraakte alle standvastigheid in mijn leven kwijt. Ik had me nog nooit zo eenzaam gevoeld. Nochtans ben ik sociaal en heb vele vrienden, mijn ouders en vrienden zagen het helemaal niet aankomen.
Anorexia hielp mij de pijn, de verwerking, niet te voelen. Ik had weer een doel, ik voelde mij veilig in de kooi van beenderen.
Ik mis opa nog elke dag. Hij is gestorven, op een maand tijd aan kanker. Niemand wist het, behalve hijzelf. Hij wist het al een jaar!! Maar zei niets, omdat hij niet naar het ziekenhuis wou en omdat hij ons van de 'last' wou besparen. Zo leerde ik later. 1maand, en hij was weg. Ik heb nooit de kans gehad afscheid te nemen, toen ik bij hem kwam was het al te laat. Hij kon niet meer spreken. Zijn geest was dood. 1 laatste blik en een poging om in mijn hand terug te knijpen, dat is het laatste dat ik van hem kreeg. Soms duikt hij op in mijn dromen, dan lijkt het of hij weer leeft.
Heeft iemand tips, om dit te verwerken?
Oudjaars avond weer eens uitgegaan fijn dat ik het heb gedaan
Gelukkig nieuwjaar en de beste wensen jullie allemaal
[ Bericht 33% gewijzigd door ScarFace- op 01-01-2011 14:22:49 ]
Gelukkig nieuwjaar en de beste wensen jullie allemaal
[ Bericht 33% gewijzigd door ScarFace- op 01-01-2011 14:22:49 ]
Gelukkig nieuwjaar iedereen hier
Hier gisterenavond rustig aan gedaan, want ik hebiets teveel gesnoept de afgelopen dagen en dus had ikg isterenavond lcihte hoofdpijn. Dus gewoon lekker thuis tv gekeken, vuurwerkkijken buiten, een paar buren gegroet. En rond 2 uur mijn nest ingekropen.
Hier gisterenavond rustig aan gedaan, want ik hebiets teveel gesnoept de afgelopen dagen en dus had ikg isterenavond lcihte hoofdpijn. Dus gewoon lekker thuis tv gekeken, vuurwerkkijken buiten, een paar buren gegroet. En rond 2 uur mijn nest ingekropen.
Gelukkig nieuwjaar
Hier is het nieuwe jaar niet echt leuk begonnen. Ben echt al 2 dagen doodop, slaap de hele dag op de bank, mn hoofd is propvol met negatieve gedachten en voel me gewoon echt heel erg depressief
De feestdagen zelf waren allemaal wel heel erg leuk en gezellig, maar het was toch iets teveel van het goede denk ik. En morgen ben ik nog jarig ook, al vier ik het zaterdag pas voor de familie, zie er toch wel erg tegenop.
Heb net gelukkig nog wel een uurtje aan een verslag voor school kunnen werken, wat ik echt al weken uitgesteld heb omdat ik me niet kon concentreren. Nu heb ik iig wat op papier staan, morgen moet ik het concept inleveren, dan vrijdag feedback en volgende week vrijdag definitieve versie inleveren. Dus heb gelukkig nog wel even Over 2 weken heb ik tentamenweek, dus hoop dat ik me tegen die tijd wel wat beter in mn vel voel en gewoon goed kan leren. Want dit schiet echt niet op.
Hier is het nieuwe jaar niet echt leuk begonnen. Ben echt al 2 dagen doodop, slaap de hele dag op de bank, mn hoofd is propvol met negatieve gedachten en voel me gewoon echt heel erg depressief
De feestdagen zelf waren allemaal wel heel erg leuk en gezellig, maar het was toch iets teveel van het goede denk ik. En morgen ben ik nog jarig ook, al vier ik het zaterdag pas voor de familie, zie er toch wel erg tegenop.
Heb net gelukkig nog wel een uurtje aan een verslag voor school kunnen werken, wat ik echt al weken uitgesteld heb omdat ik me niet kon concentreren. Nu heb ik iig wat op papier staan, morgen moet ik het concept inleveren, dan vrijdag feedback en volgende week vrijdag definitieve versie inleveren. Dus heb gelukkig nog wel even
Over 2 weken heb ik tentamenweek, dus hoop dat ik me tegen die tijd wel wat beter in mn vel voel en gewoon goed kan leren. Want dit schiet echt niet op.
Hoop dat het snel wat beter gaat met je.quote:
Gelukkig nieuwjaar
Hier is het nieuwe jaar niet echt leuk begonnen. Ben echt al 2 dagen doodop, slaap de hele dag op de bank, mn hoofd is propvol met negatieve gedachten en voel me gewoon echt heel erg depressief
De feestdagen zelf waren allemaal wel heel erg leuk en gezellig, maar het was toch iets teveel van het goede denk ik. En morgen ben ik nog jarig ook, al vier ik het zaterdag pas voor de familie, zie er toch wel erg tegenop.
Heb net gelukkig nog wel een uurtje aan een verslag voor school kunnen werken, wat ik echt al weken uitgesteld heb omdat ik me niet kon concentreren. Nu heb ik iig wat op papier staan, morgen moet ik het concept inleveren, dan vrijdag feedback en volgende week vrijdag definitieve versie inleveren. Dus heb gelukkig nog wel even
En ach, ik zou zeggen als het echt niet gaat, verjaardag aflassen of inkrimpen.
Maar in ieder geval, je hebt nog wat daagjes om tot rust te komen.
Hier gaat het wel goed en slecht tegelijk. Aan de ene kant ben ik zo blij dat de feestdagen er weer op zitten. Wat zijn die lang zeg...en ik verveel me dan altijd te pletter. maar als het goed is gaat daar rustig aan verandering in komen dit jaar.
Verder nou, ja half wel en half niet verkouden..dus dat helpt niet echt mee.
Verder tja probeer ik zo veel mogelijk dingen te doen, vandaag alvast mobieltje besteld en begonnen rustig aan met de inkopen voor de vakantie..moet heel wat kleinigheden verzamelen voor familie.
En begin er zelfs een beetje tegenop te kijken, want het gaat niet zo goed met oma nu, die ik gevallen en heeft een soort scheurtje in een bot net niet gebroken. Maar die zit momenteel aan de afgrond emotioneel dan, en tja ik snap het en begrijp het, maar ze kan dan zo'n kreng worden.
En verder tja, komt er beetje per beetje ook de nodige stress bij kijken. En ik zoek altijd zekerheid en heb moeite met het onverwachte en ik weet dus totaal niet wat ik nu kan verwachten.
Maar goed ik wacht eerst tot ik weer hersteld ben van deze halve verkoudheid
en ga nu lekker slapen
Goedemiddag
Heb vannacht wel redelijk geslapen, ben wel iets uitgeruster dan gisteren, maar voel me nog niet helemaal lekker. Heb van Peter een leuk verjaardagscadeautje gekregen, een foodprocessor van Philips
Straks nog even naar school toe en verder lekker rustig aan doen vandaag
Heb vannacht wel redelijk geslapen, ben wel iets uitgeruster dan gisteren, maar voel me nog niet helemaal lekker. Heb van Peter een leuk verjaardagscadeautje gekregen, een foodprocessor van Philips
Straks nog even naar school toe en verder lekker rustig aan doen vandaag
Gefeliciteerd Sylvana.
Tja hier niet echt een lekkere dag. Lijkt wel of de angst om weg te gaan steeds groter wordt. Niet leuk dus. Dus maar even naar mijn casemanager gemaild en er met de woonbegeleiding over gehad. Welllicht wordt de afspraak met de psychiater over 2 weken vervroegd, maar dat is nog niet zeker.
Ik ben wel even de stad in geweest vandaag en naar de supermarkt, maar het lucht niet op, het voelt niet alsof ik de angst overwonnen heb.. DIe drempel blijft maar hoog.
Tja hier niet echt een lekkere dag. Lijkt wel of de angst om weg te gaan steeds groter wordt. Niet leuk dus. Dus maar even naar mijn casemanager gemaild en er met de woonbegeleiding over gehad. Welllicht wordt de afspraak met de psychiater over 2 weken vervroegd, maar dat is nog niet zeker.
Ik ben wel even de stad in geweest vandaag en naar de supermarkt, maar het lucht niet op, het voelt niet alsof ik de angst overwonnen heb.. DIe drempel blijft maar hoog.
"Geef me een joint", zei de goudvis, "Dan word ik haai"
sterkte ermeequote:
Gaat niet zo lekker hier.
Ik ben op. Leeg. Etc.
jij ook sterkte bosquote:
Gefeliciteerd Sylvana.
Tja hier niet echt een lekkere dag. Lijkt wel of de angst om weg te gaan steeds groter wordt. Niet leuk dus. Dus maar even naar mijn casemanager gemaild en er met de woonbegeleiding over gehad. Welllicht wordt de afspraak met de psychiater over 2 weken vervroegd, maar dat is nog niet zeker.
Ik ben wel even de stad in geweest vandaag en naar de supermarkt, maar het lucht niet op, het voelt niet alsof ik de angst overwonnen heb.. DIe drempel blijft maar hoog.
Sylvana: Happy birthday
hier wel een aardig dagje maar tegelijk een super stom dagje
Eerst de prutser bij otto, waar ik al vanaf 17 december op een bestelling wacht, bel ik op, zeggen ja, wij kunnen niks zien systeem werkt niet mee. Mailtjes reageren ze ook niet op, en de betaling is al gedaan. Daarna val ik van de laatste traptreden en is mijn achterwerk nu mooi blauw
maar verder niks aan de hand hoor .Daarna stort een soort goedkoop klerenkastje van mijn moeder in, nog wat geprobeerd ermee te doen, maar dat gaat niet. Dus een ander gaan kopen bij de leenbakker, na ruim 2 uren vechten met dat stomme staat hij. Ondertussen een vinger opengehaald eraan.
En nu denk ik rustig te gaan zitten achter de pc, blijkt het dat de batterij van mijn laptop nog maar 15 minuten werkt
.En mijn mobiel was vorig jaar al kapot gegaan en heb als alles goed verloopt morgen een nieuwe binnen.
Dus een beter begin van het jaar kan ik niet wensen
en tegelijkertijd spelen de stemmingswisselingen weer op
Dank je. Morgen weer naar de psycholoog.quote:
[..]
sterkte ermee
[..]
jij ook sterkte bos
Sylvana: Happy birthday
hier wel een aardig dagje maar tegelijk een super stom dagje
Eerst de prutser bij otto, waar ik al vanaf 17 december op een bestelling wacht, bel ik op, zeggen ja, wij kunnen niks zien systeem werkt niet mee. Mailtjes reageren ze ook niet op, en de betaling is al gedaan. Daarna val ik van de laatste traptreden en is mijn achterwerk nu mooi blauw
Daarna stort een soort goedkoop klerenkastje van mijn moeder in, nog wat geprobeerd ermee te doen, maar dat gaat niet. Dus een ander gaan kopen bij de leenbakker, na ruim 2 uren vechten met dat stomme staat hij. Ondertussen een vinger opengehaald eraan.
En nu denk ik rustig te gaan zitten achter de pc, blijkt het dat de batterij van mijn laptop nog maar 15 minuten werkt
En mijn mobiel was vorig jaar al kapot gegaan en heb als alles goed verloopt morgen een nieuwe binnen.
Dus een beter begin van het jaar kan ik niet wensen
en tegelijkertijd spelen de stemmingswisselingen weer op
Jij ook
Bos81 ook sterkte ik zou er wel achteraan gaan als je die behoefte sterk hebt om je afspraak met de psychiater te vervroegen.
Thnx voor de felicitaties
Jammer dat het met veel mensen niet echt goed gaat op het moment, sterkte allemaal en een dikke knuffel!
Het gaat hier toch ook niet echt beter meer, ben weer helemaal teruggevallen en het gaat gewoon echt slecht -O_
Ben vanochtend een kwartier naar school geweest voor mn voortgangsgesprek en heb het daar ook vooral over mn depressie gehad. Had eigenlijk van half 2 tot kwart voor 5 nog een les, maar had daar echt geen puf meer voor en ben maar weer naar huis gegaan. Maar heb van dat vak nu al 4 lessen gemist en over 2 weken is het al tentamenweek, dus ben echt bang dat ik dat vak niet ga halen.
Ben vanochtend ook nog gevallen emt de fiets, de helling bij ons appartementencomplex leek schoon, maar was toch nog erg glad, dus ging onderuit. Mn knie is kapot, verder valt het gelukkig wel mee. Mn mp3-speler is ook kapot, dus had al een baaldag en nou voel ik me helemaal kut. Ga zo maar even slapen. Als Peter thuiskomt moeten we wel boodschappen doen en afwassen, dus hoop dat ik even kan slapen en daarna weer wat energie heb. Want dit is echt waardeloos. Vanavond begint Bodybalance ook weer, maar denk niet dat ik dat ga redden.
Zie het gewoon echt niet meer zitten allemaal
Jammer dat het met veel mensen niet echt goed gaat op het moment, sterkte allemaal en een dikke knuffel!
Het gaat hier toch ook niet echt beter meer, ben weer helemaal teruggevallen en het gaat gewoon echt slecht -O_
Ben vanochtend een kwartier naar school geweest voor mn voortgangsgesprek en heb het daar ook vooral over mn depressie gehad. Had eigenlijk van half 2 tot kwart voor 5 nog een les, maar had daar echt geen puf meer voor en ben maar weer naar huis gegaan. Maar heb van dat vak nu al 4 lessen gemist en over 2 weken is het al tentamenweek, dus ben echt bang dat ik dat vak niet ga halen.
Ben vanochtend ook nog gevallen emt de fiets, de helling bij ons appartementencomplex leek schoon, maar was toch nog erg glad, dus ging onderuit. Mn knie is kapot, verder valt het gelukkig wel mee. Mn mp3-speler is ook kapot, dus had al een baaldag en nou voel ik me helemaal kut. Ga zo maar even slapen. Als Peter thuiskomt moeten we wel boodschappen doen en afwassen, dus hoop dat ik even kan slapen en daarna weer wat energie heb. Want dit is echt waardeloos. Vanavond begint Bodybalance ook weer, maar denk niet dat ik dat ga redden.
Zie het gewoon echt niet meer zitten allemaal
Sylvana, nog gefeliciteerd met je verjaardag!
Tegan, vwb het opschrijven / van je af schrijven, dat kan heel goed werken. Mits je goed bent met woorden. Anders schiet je er alsnog weinig mee op, en kost het teveel energie om uit je woorden te komen. Wat je dan zou kunnen proberen, is om gewoon te beginnen met typen. Je kiest een startpunt (bijv het begin van je depressieve gevoelens), en schrijft op wat er in je opkomt. Hoeft niet een logisch, goed lopend verhaal te zijn. Je schrijft geen roman, je ventileert je gevoelens en gedachtes.
Als je merkt dat het helpt, kan je proberen het vaker te doen. En dan kan je zelf kiezen of je je teksten opslaat, of dat je ze uitprint en ritueel verbandt of zo. Als in "deze gedachtes raak ik kwijt, samen met het papier waar ze op geschreven staan" (beetje in de cognitieve gedragstherapie-hoek)
closedwindow, ik weet niet echt goed wat ik moet zeggen. Ten eerste gecondoleerd met je opa. Het enige wat ik weet van anorexia, is dat het niet zozeer gaat om het afvallen/dun zijn/zelfbeeld, maar dat er ook een hele sterke controlecomponent in zit. Je hebt geen controle over wat je om je heen gebeurt (opa overlijdt), maar je kan wel controle hebben over wat je in je mond stopt, en over je lichaam(sgewicht). Ik kan me voorstellen dat dat ook een grote rol speelt bij jou.
Maar doe je zelf een plezier (ook al denk je mss dat je het niet waard bent) en vraag hulp bij een geschikte professional.
En wat zijn er veel mensen met wie het minder goed gaat! het is ook het seizoen ervoor, maar dan nog. Bagger is bagger. Ookal is er een verklaring voor. Dus even een knuffel aan iedereen.
Tegan, vwb het opschrijven / van je af schrijven, dat kan heel goed werken. Mits je goed bent met woorden. Anders schiet je er alsnog weinig mee op, en kost het teveel energie om uit je woorden te komen. Wat je dan zou kunnen proberen, is om gewoon te beginnen met typen. Je kiest een startpunt (bijv het begin van je depressieve gevoelens), en schrijft op wat er in je opkomt. Hoeft niet een logisch, goed lopend verhaal te zijn. Je schrijft geen roman, je ventileert je gevoelens en gedachtes.
Als je merkt dat het helpt, kan je proberen het vaker te doen. En dan kan je zelf kiezen of je je teksten opslaat, of dat je ze uitprint en ritueel verbandt of zo. Als in "deze gedachtes raak ik kwijt, samen met het papier waar ze op geschreven staan" (beetje in de cognitieve gedragstherapie-hoek)
closedwindow, ik weet niet echt goed wat ik moet zeggen. Ten eerste gecondoleerd met je opa. Het enige wat ik weet van anorexia, is dat het niet zozeer gaat om het afvallen/dun zijn/zelfbeeld, maar dat er ook een hele sterke controlecomponent in zit. Je hebt geen controle over wat je om je heen gebeurt (opa overlijdt), maar je kan wel controle hebben over wat je in je mond stopt, en over je lichaam(sgewicht). Ik kan me voorstellen dat dat ook een grote rol speelt bij jou.
Maar doe je zelf een plezier (ook al denk je mss dat je het niet waard bent) en vraag hulp bij een geschikte professional.
En wat zijn er veel mensen met wie het minder goed gaat! het is ook het seizoen ervoor, maar dan nog. Bagger is bagger. Ookal is er een verklaring voor. Dus even een knuffel aan iedereen.
*O* Trotse mama van E l i en A v i v a *O*
Insanity is heritable. You get it from your children.
Ik ben wel gek, maar niet achterlijk.
If you can't beat them, confuse them.
Insanity is heritable. You get it from your children.
Ik ben wel gek, maar niet achterlijk.
If you can't beat them, confuse them.
| Forum Opties | |
|---|---|
| Forumhop: | |
| Hop naar: | |