De kunst van het loslaten van je ex #130

Gezellig...

Daar heb je gelijk in, TS, maar ik dacht het zo wat meer van me af te kunnen zetten, maar het is idd een domme illusie om te denken dat alles zo snel kan gaan...
Had er ook geen plezier aan om te kijken ofzo, dus ik merk wel dat ik nog gewoon heel erg in een verwerkingsproces zit en nog niet verder KAN, al zou ik het willen.
Je hebt dus wel gelijk

quote:

Op woensdag 1 december 2010 20:28 schreef Jolene22 het volgende:

[..]

Het is op zich logisch dat je zo snel weer wilt, je hebt ineens een leegte en wilt die opvullen maar verstandig is anders. Duurt een maandje voor sommigen, voor anderen iets langer maar dan ga je weer een beetje dat alleen zijn waarderen. Eerder dan dat punt zou ik sowieso even niet bezig zijn met iets anders want vaak krijg je van dat soort contacten spijt.

Nouja, ik zou niet eens met een meid willen afspreken, hoe goed ze er ook uitziet of hoe lief ze ook is. Gewoon helemaal geen behoefte aan intiem vrouwelijk contact. Heel raar gevoel is dat.
Maar ik moet het idd niet gaan forceren, ookal LIJKT het de leegte op te vullen. Dus voorlopig gewoon niks, klaar.

quote:

Op woensdag 1 december 2010 20:35 schreef Jolene22 het volgende:

[..]

Join te club! Hoewel sommigen hier nog scharrelen met hun ex

Even benieuwd, uit pure nieuwsgierigheid omdat het in deze topicreeks nogal een komen en gaan is van verhalen en users: hoe lang heb je een relatie gehad en hoe lang is deze inmiddels uit (en dus er nog moeite mee hebben)? Ben wel benieuwd hoe lang de gemiddelde user hier nu nog met zn ex in zn hoofd zit namelijk.

Ik trap af, af en aan jaar of 3 nu bijna half jaar over.

Heb eerder iets met haar gehad, toentertijd 13 maanden... heb het daarna echt heel lang moeilijk gehad. 7 maanden daarna had ik de laatste tranen in m'n ogen.
In 2009 opnieuw met haar begonnen... een heel andere (VEEL betere) relatie met haar gehad... heeft 1 jaar -1 week geduurd. Is sinds 21 november over... En ja, ik heb het er nog behoorlijk moeilijk mee.

3 jaar een relatie gehad, is in juli uitgegaan, 2 weken érg zwaar mee gehad, slapeloosheid, depressiviteit, veel drankgebruik enzovoorts. Na die twee weken ben ik mijn leven weer gaan oppakken, natuurlijk wel met een up en down schommeling. Soms nog heftige verdrietige momenten, maar die werden na verloop van tijd steeds minder en minder.

Ik heb in de afgelopen maanden veel nieuwe vrienden gemaakt, en ben met oude vrienden meer gaan optrekken. Ik ben begonnen met fitnessen, wat ook z'n vruchten begint af te werpen nu. Verder heb ik ook oude hobby's weer opgepakt (muziek maken en photoshoppen).

De 'down' momentjes zijn eigenlijk redelijk voorbij op dit moment, kan de laatste niet eens meer herinneren. Heb er ook steeds meer vrede mee, en heb ook geen gevoelens meer bij herinneringen e.d. Voel me ook enorm lekker in me vel zitten, zelfs beter dan in het laatste jaar van me oude relatie. Dus achteraf is het een goede keuze geweest van haar, maar dat wil je in het begin natuurlijk niet zien .

Overigens heb ik op een feestje van een collega afgelopen zaterdag een enorm leuke meid leren kennen, waar ik de hele avond mee heb gepraat, gedanst, geflit en gezoend.

't Gaat dus wel goed hier .

3 jaar een relatie gehad, 1,5 jaar knipperlichten met alle ups en downs, nu twee maanden echt officieel. Kan wel merken dat het de meeste er makkelijker/sneller overheen komen dan ik, maar dat is waarschijnlijk omdat heel veel lui niet echt te maken hebben met een enorme nasleep en zich zelf op een nieuw leven storten en er dus makkelijker overheen zetten.

Les voor volgende keer. Direct formele zaken oplossen (zoals spullen en dergelijk) en daarna complete radiostilte van beide kanten. Alles aan de kant schuiven dat met haar te maken heeft en niks doen of proberen dat met haar te maken heeft en vol op leven. Dat een maand of drie volhouden en je bent weer de oude.

Heb heel even een vraagje wat eigenlijk helemaal niet in dit topic thuis hoort..

Maar heb al vanaf de zomervakantie veel hyves/fb contact met een hele leuke mooie slimme meid...
Was de laatste keer vakantie met mn ouders en zussen, deden een groepsrondreis door zuid amerika, en in die groep zat zij ook met haar moeder en broertje..

Van de ''jeugd'' waren er eigenlijk alleen maar meiden, en ik dan als enige jongen ( haar broertje is 13 , tel ik dan maar niet mee ), maar ik had eigenlijk vanaf het begin al het meeste contact met haar. Zaten met avondeten ook altijd naast elkaar etc.. Het was toen net uit met mijn ex dus ik was nog vrij afstandelijk, maar voor haar kennelijk leuk genoeg want sinds dien hebben we al een paar keer hele sessies op hyves en fb. gehouden, telkens nam zij het initiatief voor het eerste bericht...

Nu gaat ze hier binnenkort uit en vroeg eergisteren of ze mn nummer mocht, zodat we konden afspreken hier in de buurt. Heb even jullie hulp nodig hier, want is er een grote kans dat ze me leuk vindt, of wil ze gewoon gezellig afspreken waar lijkt het op?

Heb in dit soort situaties de laatste tijd niet zoveel aan mezelf, vandaar dat ik het hier ff vraag

Ik hoor sommigen van jullie al denken, hou je er nou maar niet zo mee bezig nog, maar merkte gisteren toen ik met haar sms' te, dat ik veel gemakkelijker dacht over het feit dat het dus uit is met mn ex ....

@Bart, het is lastig in te schatten voor ons natuurlijk. Begin de avond zonder verwachtingen en maak gewoon plezier met haar. Neem niet teveel vrienden mee, probeer haar een beetje uit te dagen d.m.v. flirten en kijk hoe ze daarop reageert. Als dat een positieve reactie is dan volgt de rest vanzelf wel . Heb een beetje zelfvertrouwen, je hebt je ex immers ook ooit veroverd.

Gaat ze trouwens uit met vriendinnen, of wil ze puur alleen met jou uit?
Als ze alleen met jou uit wilt, dan kun je je vrienden natuurlijk ook thuis laten .

Nee ze gaat ook met vriendinnen... Op vakantie al veel gehad over op kamers gaan en alles wat erbij hoort, alleen zij studeert in nijmegen en woont daar in de buurt, ik in amsterdam...

Rond september al eens tegen elkaar gezegd, dat we maar eens uit moesten gaan in amsterdam. Of ze dat specifiek met mij bedoelde, of met de andere meiden van het reisgezelschap ook erbij weet ik niet...

( @ jolene trouwens, ja het is al vanaf half juni over inderdaad.. )

Het is ook niet zo, dat ik meteen van een heftige relatie met haar uitga... Maar zij is een van de weinige meisjes waar ik wel interesse in heb... Toen ik gisteren dus ben begonnen met sms' en met haar, voelde ik meteen weer iets ''speciaals'', wat ik al een tijd niet heb gevoeld. Het maakte ook dat ik alles omtrend mijn ex veel beter kon relativeren en accepteren, dus wat dat betreft lijkt het me geen slechte zaak...

Alleen die twijfel wat precies haar intentie is blijft een beetje klote. Wil wel redelijk zeker van mijn zaak zijn, en kan het in deze periode niet echt gebruiken om op mijn bek te gaan in dit soort situaties, dan hou ik liever voorlopig de eer nog even aan mijzelf.
Anderzijds zijn de aanwijzingen er wel. Ze is al zovaak een gesprek met mij begonnen ( al een keer of 6/7) en ik nog maar een keer met haar. Verder zocht ze op vakantie ook altijd al contact met me, dat viel de rest van de groep toen ook op....

Toch ga ik weer twijfelen als ik, zoals vandaag bijvoorbeeld weer helemaal niets van haar hoor. Dit komt ook omdat ik zelf geen initiatief neem denk ik, en het hoeft natuurlijk ook niet zo te zijn, dat je vanuit het niets opeens voluit moet gaan sms' en. Met mijn ex was dit wel zo, en die bombardeerdee me zonder dat ik uberhaupt wist dat ze mn nummer had, van de een op andere dag met sms' jes dag in dag uit. Doordat dit meisje dat niet doet ga ik meteen weer twijfelen, ik weet niet wat normaal is

I' ll keep you up to date..

Ps @ mean dutchy : mijn ex is wat betreft het ''veroveren'' niet echt een leerschool voor mij geweest. Je kunt eigenlijk zelfs zeggen, dat zij mij veroverd heeft, en dat ik alles over me heen heb laten komen en daarna alleen maar als antwoord ''ja'' heb moeten geven op de vraag of ik een relatie met haar wou...:P

Verdere afspraakjes waren altijd haar initiatief, het duurde ook niet heel lang voordat ik doorhad dat ze achter me aanzat, ze stak het niet onder stoelen of banken, dat nam de onzekerheid ook al heel gauw weg..
En smste ik eens een dag niet terug, dan stuurde zij wel weer een berichtje, het was niet echt een normale wederzijdse manier waarop normaal een relatie tot stand komt..Dat ben ik dus niet gewend...
Misschien moet ik dat erfstuk nog maar van mijn ex overnemen, gewoon schijt hebben en niet bang zijn om op je bek te gaan...

quote:

Op woensdag 1 december 2010 20:35 schreef Jolene22 het volgende:

[..]

Even benieuwd, uit pure nieuwsgierigheid omdat het in deze topicreeks nogal een komen en gaan is van verhalen en users: hoe lang heb je een relatie gehad en hoe lang is deze inmiddels uit (en dus er nog moeite mee hebben)?

Mijn relatie heeft bijna twee jaar geduurd. Ik heb er zelf een punt achter gezet en de eerste drie weken voelde ik haast niks. Toen sloeg de bom echter in, twee weken in zak en as gezeten. Na twee weken haast niets te eten en heel erg depri te zijn geweest moest het anders. Het is nu twee maanden uit en nu gaat het wel iets beter. Hij zit nog steeds vaak in mijn gedachten, maar de gevoelens en het verdriet zijn dragelijk geworden.

quote:

Op donderdag 2 december 2010 02:32 schreef Bartinhoo het volgende:
Ps @ mean dutchy : mijn ex is wat betreft het ''veroveren'' niet echt een leerschool voor mij geweest. Je kunt eigenlijk zelfs zeggen, dat zij mij veroverd heeft, en dat ik alles over me heen heb laten komen en daarna alleen maar als antwoord ''ja'' heb moeten geven op de vraag of ik een relatie met haar wou...:P

Verdere afspraakjes waren altijd haar initiatief, het duurde ook niet heel lang voordat ik doorhad dat ze achter me aanzat, ze stak het niet onder stoelen of banken, dat nam de onzekerheid ook al heel gauw weg..
En smste ik eens een dag niet terug, dan stuurde zij wel weer een berichtje, het was niet echt een normale wederzijdse manier waarop normaal een relatie tot stand komt..Dat ben ik dus niet gewend...
Misschien moet ik dat erfstuk nog maar van mijn ex overnemen, gewoon schijt hebben en niet bang zijn om op je bek te gaan...

Soms moet je nou eenmaal een aantal blauwtjes lopen om wél de juiste tegen te komen. Iedereen loopt wel is blauwtjes op in z'n leven, en zo niet dan ben je of gewoon enorm knap/leuk/goede prater, of je onderneemt nooit wat. Het is ook helemaal niet erg om blauwtjes te lopen, mensen keuren je er niet op af.

Je ziet hier ook vaak topics rondgaan dat mensen niet weten hoe te moeten versieren en dergelijke. Het grootste probleem bij dat soort mensen is dat ze van te voren willen plannen hoe ze dat willen doen, en daarbij ook nog is enorme faalangst hebben zodat het ze uiteindelijk allemaal mislukt, of ze stappen er niet eens op af . Het is heel simpel, gewoon schijt hebben en proberen. En als dat niet lukt, verder niet over na blijven denken en doorgaan naar de volgende. Zo kom je vanzelf wel iemand tegen, dat weet ik 100 procent zeker .

quote:

Op woensdag 1 december 2010 20:35 schreef Jolene22 het volgende:
[..]
Join te club! Hoewel sommigen hier nog scharrelen met hun ex

Inderdaad, dat heb ik nog een paar maanden gedaan, maar ik ben er nu wel klaar mee om de ene keer te horen te krijgen dat ik toch nog wel heel leuk ben, en dan weer is er niks. Nu ben ik er zelfs achter dat ze me meenam omdat ik blijkbaar beter in bed ben dan haar andere vriend.

Maandag ontmoet ik haar en zal ik haar zeker duidelijk maken dat ik voor dit soort dingen toch echt te goed ben, en dat mijn gevoel voor haar geen speeltje is. Afkappen wordt dat.

na 8 maanden is het nu iets meer dan 2 weken uit. heb hele erge ups en downs. er zijn momenten waarop ik er vrede mee heb en denk van; "fuck it" en andere momenten wil ik haar zo supergraag weer terug die laatste komen nu nog helaas het vaakste voor. vannacht ook ineens weer een terugslag gehad. midden in de nacht wakker geworden en dik lopen janken.

ik kan het nu ook gewoonweg nog niet accepteren dat het over is, ookal heb ik het eigenlijk maar te slikken. maak me om 1 of andere reden ook nog veel zorgen dat ze andere kerels tegenkomt nu en wie weet wat allemaal ermee doet, terwijl mijn verstand ook wel zegt dat dat nergens op slaat, omdat t over is en zij dus alle recht heeft te doen wat en met wie ze maar wilt. toch is dat een schijtgedachte waar ik niet veel vrolijker van word

is dus nog moeilijk, erg moeilijk. en kan eigenlijk gewoon niet wachten tot ik hier overheen ben. zij heeft haar leven al weer opgepakt, mij doet t nog heel veel.

Gisteren naar de bioscoop geweest met die nieuwe jongen. Heel de tijd elkaars handen vast gehouden, was wel fijn . Verder niets gebeurd en gaat nooit gebeuren. Maar ik mis die kleine dingen echt heel erg, dus het is fijn om te doen alsof ofzo.

Ik wil ook even mijn verhaal van me afschrijven.

Ik heb 6 maanden geleden een meisje ontmoet op een festival.
Na een leuk gesprekje hebben we gezoend en telefoonnummers uitgewisseld.

De weken die daarop volgden waren super leuk.
We hebben een aantal dates gehad, ging echt lekker.
We kwamen ook al snel tot de conclusie dat we elkaar toch echt wel heel leuk vonden maar aangezien we allebei een klote relatie achter de rug hadden, besloten we het rustig aan te doen en te kijken hoe het verder zou gaan. We zijn beide ook erg druk dus op het begin was het sowieso nog passen en meten in de agenda's.

Nou ging allemaal goed, we werden steeds meer verliefd.
Na een paar weekjes had ik wel zo'n beetje mijn agenda aangepast zodat we wat meer tijd samen konden doorbrengen. Zij had haar agenda ook wel enigszins aangepast, tenminste de
eerste weken, daarna werd het steeds minder en zagen we elkaar dus ook minder.
School was weer begonnen voor haar en dat kostte een hoop tijd.

Maar op een gegeven moment begon ik toch wel te twijfelen of dit wel een goedwerkende relatie ging worden omdat ze zo'n druk leven heeft en we elkaar eigenlijk weinig zagen (2 keer in de week hooguit).
Het kwam ook voor dat we elkaar vier weekenden niet zagen omdat zij al een geruime tijd van tevoren met vriendinnen had afgesproken oid. Best frustrerend dan als je de weekenden een beetje open laat om samen wat af te kunnen spreken. Verder zagen we elkaar dan vaak alleen op dinsdag en vrijdag maar aangezien ze dan de volgende dag, of naar school moest of naar haar werk, bleef ze maar een paar uurtjes.
Ik werd er niet echt gelukkiger van want je wilt elkaar toch vaak zien als je verliefd bent, tenminste zo denk ik erover
Maar goed ondanks de twijfel ben ik wel echt gek op haar dus wilde ik het toch nog even aanzien.

Daar kwam ook nog bij, dat als we samen waren was ze erg aanhankelijk, vrolijk en verliefd en als we niet samen waren, deed ze afstandelijker (Niet de eerste weken overigens maar dat groeide steeds verder). Dit kwam volgens haar door haar vorige relatie. Ze was door haar vorige ex gekwetst en had moeite om zich aan mij te binden in de vrees dat ze weer gekwetst zou worden. Beetje bindingsangst dus en daardoor stootte ze me steeds verder af.

Ze was toen en nu nog erg in de war. Ze weet niet goed wat ze wil, wie haar echte vrienden zijn en er zitten nog meer dingen dwars waar ik niet op in kan gaan. Ze zit in een periode waar ze aan het kijken is waar ze naartoe wil in het leven. Ze heeft echt behoorlijk wat meegemaakt dus vandaar dat ze op dit moment een beetje in een crisis zit.

Dit is dus ook de rede dat het uit is gegaan.
Ze kan alles niet goed inplannen en ze wil mij er geen pijn mee doen.
Ze houdt wel nog van me maar ze kan zich niet 100% geven op het moment, omdat haar verleden dwars zit.

Ik weet dat dit het beste is voor ons beide want ik werd er niet echt gelukkig van hoe het ging op het laatst. Maar ondanks dat heb ik er wel echt veel moeite mee om haar los te laten.
Het is nu 5 weken geleden dat het is uitgegaan en we hebben in totaal 5 maanden een relatie gehad.
Damn, ik hoop dat ik me snel wat beter voel!

[ Bericht 0% gewijzigd door awesomo op 02-12-2010 14:27:25 ]

Ik ga hier ook even mee lezen, ben sinds afgelopen nacht single en er helemaal kapot van

quote:

Op donderdag 2 december 2010 13:31 schreef Suigetsu het volgende:
na 8 maanden is het nu iets meer dan 2 weken uit. heb hele erge ups en downs. er zijn momenten waarop ik er vrede mee heb en denk van; "fuck it" en andere momenten wil ik haar zo supergraag weer terug die laatste komen nu nog helaas het vaakste voor. vannacht ook ineens weer een terugslag gehad. midden in de nacht wakker geworden en dik lopen janken.

ik kan het nu ook gewoonweg nog niet accepteren dat het over is, ookal heb ik het eigenlijk maar te slikken. maak me om 1 of andere reden ook nog veel zorgen dat ze andere kerels tegenkomt nu en wie weet wat allemaal ermee doet, terwijl mijn verstand ook wel zegt dat dat nergens op slaat, omdat t over is en zij dus alle recht heeft te doen wat en met wie ze maar wilt. toch is dat een schijtgedachte waar ik niet veel vrolijker van word

is dus nog moeilijk, erg moeilijk. en kan eigenlijk gewoon niet wachten tot ik hier overheen ben. zij heeft haar leven al weer opgepakt, mij doet t nog heel veel.

Wellicht zal dit nummer je erg aanspreken:

Mij spreekt het ook aan, omdat ik ook een tijd had dat dit heel erg van toepassing was bij mij.

Elk liedje sprak mij aan toen het nog vers was. Nu ook nog wel een beetje maar het heeft niet de zelfde lading meer. In eens ga je in elke lyric dingen horen waar je waarde aan gaat hechten.

Ik vind het wel frappant overigens. Hoe zielig je kan zijn, net na dat het uit is. Eenmaal een maand of wat verder en, hoe kut het nog steeds mag zijn, je terug denkt en denkt "damn.. ik was echt een hoopje zieligheid"

Ja ik sta er wel weer sterker voor, al heb ik nog steeds mijn buien. Maar er mee zitten doe ik niet echt meer. De momenten wisselen steeds meer af. Naar andere dames kijken zonder behoefte naar mijn ex. Dan weer terug willen bij mijn ex omdat die andere toch niks voorstellen en daarna totaal nergens meer behoefte aan en stil staan bij het feit dat ik morgen een tentamen heb, bijvoorbeeld.

Ik zeg maar.. Je kan er duizend uur over blijven piekeren, analyseren en alles proberen te verklaren.. Uiteindelijk leef je in het hier en nu en reist de tijd voort.

Psycho gedoe de hele tijd

quote:

Op donderdag 2 december 2010 21:55 schreef delano.888 het volgende:
Ik ga hier ook even mee lezen, ben sinds afgelopen nacht single en er helemaal kapot van

Sterkte kerel... je bent hier iig met allemaal mensen die je gevoelens in meer of mindere mate met je delen. Dat deed mij de eerste dagen vooral erg goed.

quote:

Op donderdag 2 december 2010 23:34 schreef Neo-Mullen het volgende:

[..]

Sterkte kerel... je bent hier iig met allemaal mensen die je gevoelens in meer of mindere mate met je delen. Dat deed mij de eerste dagen vooral erg goed.

En mij ook. Alles lezen en mensen die jouw gevoelens min of meer beschrijven.

Moet wel zeggen dat ik vandaag wel in een dip zit. Vind dat ik mezelf heel erg goed hou, het is nog geen 2 weken over, maar ik kan er goed mee omgaan. We hebben wel vriendschappelijk contact met elkaar. Dat maakt het gat waarin je normaalgesproiken in valt wat kleiner.
Het is iig niet zo dat ik me afhankelijk van haar voel.

quote:

Op donderdag 2 december 2010 21:55 schreef delano.888 het volgende:
Ik ga hier ook even mee lezen, ben sinds afgelopen nacht single en er helemaal kapot van

Jij hebt het jezelf aangedaan, GTFO

quote:

Op donderdag 2 december 2010 23:13 schreef Jolene22 het volgende:

[..]

Hey wat klote voor je om het even grof te zeggen, wat is er gebeurd?

Moet even van me af praten

quote:

Op vrijdag 3 december 2010 00:18 schreef Catkiller het volgende:

[..]

Jij hebt het jezelf aangedaan, GTFO

Dat klopt, maar het kon niet anders, en het is wel ontzettend kut

Ik ben nu sinds drie weken weer vrijgezel na een relatie van een jaar.. En vorige week ben ik erachter gekomen dat hij is vreemdgegaan, voor het uitging had hij al een nieuwe meisje en daar istie nu mee samen. Ik heb de klap naar mijn idee dus 2 keer gehad en ik kan het voor mezelf niet goed afsluiten.

Tis ook uitgegaan via msn, hij heeft het echt superlaf gedaan in mijn ogen, en is er heel makkelijk vanaf gekomen.

Tklinkt echt als een soap, maar heb nu ook contact met dat meisje, dat meisje is er ook achter.. Maar blijft gewoon bij hem, ondanks al zijn leugens. Misschien dat ik hem morgen zie, zodat ik hem het een en ander kan duidelijk maken, misschien is dat wat ik nodig heb op het los te laten en goed af te kunnen sluiten..
Ik weet alleen niet of het een goed besluit is.. Tvoelt namelijk heel dubbel.. Ik denk wel dat ik het aan kan, maar ik ben nu al zo gespannen bij het idee alleen al.. Heeft er iemand tips..

(dit is trouwens echt een hele korte versie van het verhaal, der zijn meer dingen voorgevallen maar dan ben ik echt 3 uur bezig met typen, ik besef dan ook wel dat het beter is dat het voorbij is.. Maar het doet zo'n pijn..)

quote:

Op vrijdag 3 december 2010 10:21 schreef Jolene22 het volgende:

[..]

Welkom, maar even een wake up call. Ga niet naar hem toe, zo iemand verdient jouw aandacht en uitleg niet eens. Dat meisje weet waar ze aan begint en hij zal haar ongetwijfeld hetzelfde flikken dus karma lost dat wel voor je op. Je bent besodemieterd en het is logisch dat je dat heel erg dwars zit maar als ik zie hoe hij je heeft behandeld kan het alleen maar slechter en praten met hem gaat je echt niets opleveren. Ik zou het niet doen. Misschien als je er een beetje overheen bent en het wat verder van je af staat dat je het nog eens kan overwegen maar ik zou dat nog niet nu doen tenzij je zeker weet dat je het aan kan.

Dank je wel voor je reactie.. Dit is ook een beetje de reden dat ik in dubio zit.. Ik heb het idee dat ik het nodig heb om het af te sluiten, hem de dingen te zeggen die ik niet heb kunnen zeggen.. Want ook al zeg ik het via een brief of mail of wat dan ook.. Ik wil het hem recht in zijn ogen zeggen, laten zien dat hij laf is en ik niet degene ben die dat is. Want dat zegt hij nu wel tegen iedereen over mij.. Ik wil hem laten zien wie ik ben, en hem laten zien dat hij er niet makkelijk vanaf kan komen door het te beeindigen via MSN..

Ik weet wel zeker dat ik het aan kan.. Als ik hem zie is het ook hier in de stad.. Op een voor mij veilige plek en ik heb altijd iemand waar ik naar toe kan..

Ik wou dat sommige keuzes iets makkelijker waren..

quote:

Op vrijdag 3 december 2010 10:18 schreef Jolene22 het volgende:

[..]

Ik ben ook degene geweest die de knoop door heeft gehakt maar in sommige relaties is het al dood voor iemand het durft te begraven. Wie uiteindelijk ermee ophoudt zegt niets over het verdriet dat je daar alsnog van kunt hebben.

Klopt, ik durf zelfs te zeggen dat ik er meer moeite mee heb dan hij terwijl ik er een punt achter heb gezet.

Naast het grote verdriet dat de relatie voorbij is, heb je ook nog last van schuldgevoelens en twijfels.

quote:

Op vrijdag 3 december 2010 11:22 schreef Jolene22 het volgende:

[..]

Doe het dan wel om de enige juiste reden en dat is dat je het voor jezelf doet. Maar het probleem bij dit soort laatste boodschappen is dat er een reactie terug kan komen die best hard kan aankomen. Kun je het handelen als hij in de aanval gaat en je kwetsende dingen gaat toeroepen? Ik denk dat je daarna jezelf alleen maar slechter voelt. Je wilt hem laten zien wat hij je aangedaan heeft maar denk je echt dat hij dat zal beseffen? Ik geloof het niet. Iemand die zo omgaat met vrouwen slaapt daar echt geen nanoseconde minder van.

Dat gaat inderdaad niet gebeuren. Soms kun je het gewoon het beste laten zoals het nu is, hoe moeilijk dat ook is. Ik begrijp echt wel dat je een soort van point wil maken naar hem toe, maar vaak hebben ze dat nog geen eens door. De beste wraak die je nu kunt nemen is, doorgaan met je leven zonder hem en laten zien hoe goed dat je afgaat.

quote:

Op vrijdag 3 december 2010 11:28 schreef Flappieee het volgende:

[..]

Dat gaat inderdaad niet gebeuren. Soms kun je het gewoon het beste laten zoals het nu is, hoe moeilijk dat ook is. Ik begrijp echt wel dat je een soort van point wil maken naar hem toe, maar vaak hebben ze dat nog geen eens door. De beste wraak die je nu kunt nemen is doorgaan met je leven zonder hem en laten zien hoe goed dat je afgaat.

Misschien hebben jullie inderdaad gelijk..

Als ik het zou doen zou ik het ook voor mijzelf doen, om mijn frustraties te uiten zodat ik verder kan.. Maar ja hmm soms is het kiezen uit 2 kwaden lijkt het wel..

quote:

Op vrijdag 3 december 2010 13:11 schreef Jolene22 het volgende:

[..]

Kan ook anders he. Er zijn echt wel manieren om even die boosheid te ventileren, maar niet richting hem. Het geeft hem alleen maar een egoboost dat jij er zo mee zit en je gaat jezelf er waarschijnlijk alleen maar nog slechter door voelen.

Ik snap wat je bedoelt.. En ik uit het ook wel op andere manier.. Maar ja.. Naja misschien moet ik het toch niet doen inderdaad..

Ik las dit in een oud topic, en nu wil ik helemaal nooit meer neuken met iemand anders dan mijn ex.

quote:

Op dinsdag 5 mei 2009 00:39 schreef Q. het volgende:
Het is wel apart hoe het met sommige bedpartners enorm stroef gaat en met sommigen echt meteen 100% geweldig.

Ik heb even advies nodig geloof ik , gister avond lag ik onwijs ziek in bed en is mijn ex langs gekomen om te koken & de hond uit te laten.. Ook sprong ze op een bepaald moment op bed en kwam ze tegen me aanliggen het was van korte duur maar toch lang genoeg om mij weer aan het denken te zetten..

We hebben allebei nog geen ander gehad (3 maanden verder) en ik ben daar ook nog niet echt aan toe, ik ben er nog elke dag mee bezig en heb het er moeilijk mee (voornamelijk omdat ze zo dicht bij woont & veel laat horen).

Nu wil ze vanavond op zich weer komen eten, maar ik weet het niet , ze is niet duidelijk over wat ze wilt en elke keer als ik over duidelijkheid begin, of me eigen grenzen aangeeft kapt ze het gesprek weer af..

Wat zouden jullie doen? Vanavond toch proberen af te spreken en er is goed over praten? Vanavond afspreken en gewoon een leuke avond hebben zonder verwachtingen? Of vanavond helemaal niet laten komen en gewoon verder gaan met me leven?

Ik vind het lastig, ik zou opzich nu nog wel met haar verder willen maar ik wil wel graag duidelijkheid, ik heb al wel duidelijk aangegeven dat vriendschap er NOOIT in zal zitten tussen ons (eerste liefde, bla bla bla) en ben bang dat ik alleen maar vast hou omdat ik denk awhh eerste liefde, ik wil niet los laten bla bla, maar gewoon iemand anders moet tegen komen om te leren van hey, er is meer dan alleen die persoon..

Ik zit in een soort tweestrijd eigenlijk al sinds het uit is die me nu toch wel op begint te breken.. We hebben sowieso voor exen te veel contact hoe erg ik ook me best doe om dit niet te hebben..

Graag adviezen!

edit: misschien wel handig; het is uit gegaan door veel ruzie de laatste maanden, ik was onwijs bot op bepaalde momenten door werk stress en heb dit mee naar huis genomen. Dit is nu niet meer het geval en we hebben dan ook al een maand ofzo niet eens een discussie gehad in ons contact.

quote:

Op vrijdag 3 december 2010 14:26 schreef ex het volgende:
Ik heb even advies nodig geloof ik , gister avond lag ik onwijs ziek in bed en is mijn ex langs gekomen om te koken & de hond uit te laten.. Ook sprong ze op een bepaald moment op bed en kwam ze tegen me aanliggen het was van korte duur maar toch lang genoeg om mij weer aan het denken te zetten..

We hebben allebei nog geen ander gehad (3 maanden verder) en ik ben daar ook nog niet echt aan toe, ik ben er nog elke dag mee bezig en heb het er moeilijk mee (voornamelijk omdat ze zo dicht bij woont & veel laat horen).

Nu wil ze vanavond op zich weer komen eten, maar ik weet het niet , ze is niet duidelijk over wat ze wilt en elke keer als ik over duidelijkheid begin, of me eigen grenzen aangeeft kapt ze het gesprek weer af..

Wat zouden jullie doen? Vanavond toch proberen af te spreken en er is goed over praten? Vanavond afspreken en gewoon een leuke avond hebben zonder verwachtingen? Of vanavond helemaal niet laten komen en gewoon verder gaan met me leven?

Ik vind het lastig, ik zou opzich nu nog wel met haar verder willen maar ik wil wel graag duidelijkheid, ik heb al wel duidelijk aangegeven dat vriendschap er NOOIT in zal zitten tussen ons (eerste liefde, bla bla bla) en ben bang dat ik alleen maar vast hou omdat ik denk awhh eerste liefde, ik wil niet los laten bla bla, maar gewoon iemand anders moet tegen komen om te leren van hey, er is meer dan alleen die persoon..

Ik zit in een soort tweestrijd eigenlijk al sinds het uit is die me nu toch wel op begint te breken.. We hebben sowieso voor exen te veel contact hoe erg ik ook me best doe om dit niet te hebben..

Graag adviezen!

edit: misschien wel handig; het is uit gegaan door veel ruzie de laatste maanden, ik was onwijs bot op bepaalde momenten door werk stress en heb dit mee naar huis genomen. Dit is nu niet meer het geval en we hebben dan ook al een maand ofzo niet eens een discussie gehad in ons contact.

Lastige situatie.. 1 ding waar in in ieder geval niet voor zou gaan is haar langs laten komen zonder verwachtingen.. Jij hebt duidelijkheid nodig anders gaat het je alleen maar meer opbreken dan dat het je nu al doet. Voel je vriendschap voor haar of is het meer?

We waren 3 jaar samen, het is uit gegaan omdat we ruzie hadden en ik haar niet tegenhield, anders was ze nooit gegaan.

Het is nog steeds pure liefde & verliefdheid wat ik voel , niks meer en niks meer.. absoluut geen vriendschap.

Het valt me op dat ik het wel positief schets voor haar kant haha, ze ging weg, heeft me toen echt in de steek gelaten en ook in de maanden ervoor gebeurde van haar kant een paar dingen waar ik niet zo blij mee was.. gedrag verandering zeg maar, geen vreemdgaan oid. Ze heeft het ook in het begin van de relatie heel moeilijk gemaakt voor me en, er na ook door met 1 van me vrienden veel op te trekken die ook dichtbij woont..

Mijn gevoel zegt het volgende: Laat los, en zoek nieuwe vrienden, duik een ander wereldje in en vind uit eindelijk een meisje wat je wel kan waarderen..

quote:

Op vrijdag 3 december 2010 14:37 schreef ex het volgende:
We waren 3 jaar samen, het is uit gegaan omdat we ruzie hadden en ik haar niet tegenhield, anders was ze nooit gegaan.

Het is nog steeds pure liefde & verliefdheid wat ik voel , niks meer en niks meer.. absoluut geen vriendschap.

Het valt me op dat ik het wel positief schets voor haar kant haha, ze ging weg, heeft me toen echt in de steek gelaten en ook in de maanden ervoor gebeurde van haar kant een paar dingen waar ik niet zo blij mee was.. gedrag verandering zeg maar, geen vreemdgaan oid. Ze heeft het ook in het begin van de relatie heel moeilijk gemaakt voor me en, er na ook door met 1 van me vrienden veel op te trekken die ook dichtbij woont..

Mijn gevoel zegt het volgende: Laat los, en zoek nieuwe vrienden, duik een ander wereldje in en vind uit eindelijk een meisje wat je wel kan waarderen..

Dan moet je je gevoel volgen, en haar zeggen dat je liever niet hebt dat ze vanavond komt Ik denk dat dat dan het beste is..

Ik weet niet hoe oud je bent, maar waarschijnlijk heb je nog genoeg jaren voor je om een meisje te vinden die jou wel waardeert en waar je lekker jezelf kunt zijn. En proberen om deze relatie los te laten..

ik heb een relatie van 7/8 maanden gehad, we hadden er allebei naar toe gewerkt.
voor mij hield het echter na een maand of 2 al op, daarna kwam het vooral van mijn kant. ik hoopte dat de problemen uiteindelijk opgelost zouden worden, maar dit mocht niet zo zijn.

zij gaf uiteindelijk aan zich niet aan mij aan te willen passen, waarna het voor mij op hield. ik ben toen flink boos geweest, vooral omdat ze ineens heel respectloos met mij omging.

het is inmiddels bijna een maand gelede dat het uit is gegaan en ik voel me nog steeds klote, vooral omdat ik alles voor haar over had en zij de hoop aanwakkerde dat zij dat ook wilde.

Ze komt over een half uurtje, ik weet hoe hekel ze heeft aan dit soort gesprekken maar ik wil nu echt van haar weten wat ze vind en nog voelt.

Ik ga er met een leeg hoofd in en wil gewoon eindelijk is weten waar ik aan toe ben, zodat we of verder kunnen, of dat ik echt 100% los ga laten, en dit ook aan haar vraag.

No more games.