Gisteren na 2 jaar en 3 maanden een relatie beëindigd. Heb niemand om mee te praten maar wil het toch even tegen iemand kwijt.
Heb geen vrienden, heb familie maar die spreek ik niet heel vaak..
Had een ontzettend lieve vriendin tot gisteren, de dag daarvoor hadden we een flinke ruzie, zo erg dat ze met schreeuwen van ons allebei naar huis ging en ik riep dat ik dr nooit meer wilde zien. Dat meende ik, ik had er genoeg van, we hadden ZO VAAK ruzie, echt heel erg vaak. Ookal was het ook heel vaak fijn, ik kon de ruzies niet meer aan.
Dus kwam ze gisteravond langs, om 7 uur, om afscheid te nemen.
We konden het beiden niet laten en hebben nog uren geknuffeld en samen fijn geweest, het was geweldig, zelf hoopte ze dat t weer goed zou komen, maar ik bleef stug, en toen ze uiteindelijk ging om 1 uur was het dus echt afgelopen..
Ik ben zo kapot, ik luister zielige liedjes, en het liefst zou ik dr nu bellen, ik weet dat ze zo hier zou komen en het goed zou maken. Dat zou zo geweldig zijn.
Maar het kan niet, het is niet goed, ik weet gewoon dat er altijd weer ruzies gaan komen en dat wil ik niet meer.
Maar omg wat is dit een kutgevoel zeg, jankmuziek op, de hele dag verdrietig zijn, ze smst me en mailt me en elke keer ben ik weer blij, maar ik mag er niet op ingaan van mezelf, het is gewoon niet goed..
Verdomme wat is dit ontzettend kut
Op vrijdag 4 november 2011 09:39 schreef Blik het volgende:
"Sinds wanneer is maart de derde maand van het jaar?"
61% van alle statistieken zijn nutteloos.
Vind je dat ik een internet verdien? Klik hier!