De kunst van het loslaten van je ex #125

Vind het echt grappig dat mevrouw met de message komt ja ik wil me niet binden en nu al een ander heeft? Voel me er minder kut over dan ik ooit had gedacht heb wel een klein beetje dubbel gevoel maar voel me niet echt vreselijk of denk er niet CONSTANT aan dus ik zie toch echt wel een klein plus puntje bij mezelf.

quote:

Op dinsdag 12 oktober 2010 19:17 schreef Fellows het volgende:
Vind het echt grappig dat mevrouw met de message komt ja ik wil me niet binden en nu al een ander heeft? Voel me er minder kut over dan ik ooit had gedacht heb wel een klein beetje dubbel gevoel maar voel me niet echt vreselijk of denk er niet CONSTANT aan dus ik zie toch echt wel een klein plus puntje bij mezelf.

dat het je minder doet dan gedacht
ik zou t best een kutstreek vinden
wees dan gewoon eerlijk....

Nou, het is wel iets waardoor ik het weer meer kan afsluiten waardoor elke gedachten van dat het ooit nog goedkomt die heb ik niet meer!

Hoop dat ze gelukkig met hem word.

quote:

Op dinsdag 12 oktober 2010 19:17 schreef Fellows het volgende:
Vind het echt grappig dat mevrouw met de message komt ja ik wil me niet binden en nu al een ander heeft? Voel me er minder kut over dan ik ooit had gedacht heb wel een klein beetje dubbel gevoel maar voel me niet echt vreselijk of denk er niet CONSTANT aan dus ik zie toch echt wel een klein plus puntje bij mezelf.

Maar, je denkt dat ze iemand anders heeft omdat er ene 'wout' in dr msn-naam staat of weet je het zeker?

Lijkt me ook zeker klote, maar bedenk gewoon dat het eigenlijk treurig is als ze zich nu alweer echt gebonden heeft aan iemand. Geeft, denk ik, gewoon aan dat ze niet alleen kan/wil/durft te zijn. In plaats van dit zelf rustig te verwerken zoekt ze het in een soort van rebound.

quote:

Op dinsdag 12 oktober 2010 19:24 schreef Amede het volgende:

[..]

Maar, je denkt dat ze iemand anders heeft omdat er ene 'wout' in dr msn-naam staat of weet je het zeker?

Lijkt me ook zeker klote, maar bedenk gewoon dat het eigenlijk treurig is als ze zich nu alweer echt gebonden heeft aan iemand. Geeft, denk ik, gewoon aan dat ze niet alleen kan/wil/durft te zijn. In plaats van dit zelf rustig te verwerken zoekt ze het in een soort van rebound.

Ik weet het bijna zeker. Ze is sowieso al treurig en heeft gewoon aandacht nodig ze is een soort van ''online vreemd gegaan'' en 1 week nadat het uit was al met een andere gast liggen bonken dus ja ik denk dat ze inderdaad niet alleen durft te zijn.

quote:

Op dinsdag 12 oktober 2010 19:27 schreef Fellows het volgende:

[..]

Ik weet het bijna zeker. Ze is sowieso al treurig en heeft gewoon aandacht nodig ze is een soort van ''online vreemd gegaan'' en 1 week nadat het uit was al met een andere gast liggen bonken dus ja ik denk dat ze inderdaad niet alleen durft te zijn.

Sowieso als er "Naam (L) Wout , staat zegt toch wel voldoende lijkt me ?

quote:

Op dinsdag 12 oktober 2010 19:27 schreef Fellows het volgende:

[..]

Ik weet het bijna zeker. Ze is sowieso al treurig en heeft gewoon aandacht nodig ze is een soort van ''online vreemd gegaan'' en 1 week nadat het uit was al met een andere gast liggen bonken dus ja ik denk dat ze inderdaad niet alleen durft te zijn.

kan me voorstellen dat je door dit soort acties direct niet meer veel liefde voelt en het sneller kan verwerken...

Sneller verwerken wil ik het zeker niet noemen het is uit vanaf 17 aug. en ik denk dat ik nog rond fase 1-2 zit het accepteren vind ik echt erg moeilijk.

Klinkt misschien raar maar ik mis eerder het smse/bellen/msne dan haar echt daadwerkelijk hier hebben...

EDIT: ik bedoel 2-3

quote:

Op dinsdag 12 oktober 2010 19:32 schreef Fellows het volgende:
Sneller verwerken wil ik het zeker niet noemen het is uit vanaf 17 aug. en ik denk dat ik nog rond fase 1-2 zit het accepteren vind ik echt erg moeilijk.

Klinkt misschien raar maar ik mis eerder het smse/bellen/msne dan haar echt daadwerkelijk hier hebben...

Vind ik niet raar hoor. Het is gewoon de aandacht die je mist, het vriendinnetje hebben, die interesse, het feit dat er iemand is die je altijd als eerste ergens voor belt.. En als je het minder mist om haar bij je te hebben en je er redelijk mee kan dealen nu ze een ander heeft, mis je de relatie en niet haar persoonlijk.

quote:

Op dinsdag 12 oktober 2010 19:32 schreef Fellows het volgende:
Sneller verwerken wil ik het zeker niet noemen het is uit vanaf 17 aug. en ik denk dat ik nog rond fase 1-2 zit het accepteren vind ik echt erg moeilijk.

Klinkt misschien raar maar ik mis eerder het smse/bellen/msne dan haar echt daadwerkelijk hier hebben...

EDIT: ik bedoel 2-3

duidelijk maar als je haar niet mist maar de aandacht
wordt het dan niet gewoon tijd om een nieuw vriendinnetje te scoren?

Nee want dan zou het een rebound zijn en ik ben daar nog echt niet klaar voor...
Ik mis gewoon iemand dat is inderdaad zo maar ik hou wel ongelooflijk van haar.
Achja ik bedoel kom op zeg de wereld is niet vergaan! (zo pep ik mezelf op haha )

quote:

Op dinsdag 12 oktober 2010 19:42 schreef Fellows het volgende:
Nee want dan zou het een rebound zijn en ik ben daar nog echt niet klaar voor...
Ik mis gewoon iemand dat is inderdaad zo maar ik hou wel ongelooflijk van haar.
Achja ik bedoel kom op zeg de wereld is niet vergaan! (zo pep ik mezelf op haha )

van iemand houden blijkt niet genoeg te zijn
komt nu op me over alsof je heel bewust ervoor kiest niet verder te gaan
wil je niet van die pijn af?

quote:

Op dinsdag 12 oktober 2010 19:32 schreef Fellows het volgende:
Sneller verwerken wil ik het zeker niet noemen het is uit vanaf 17 aug. en ik denk dat ik nog rond fase 1-2 zit het accepteren vind ik echt erg moeilijk.

Klinkt misschien raar maar ik mis eerder het smse/bellen/msne dan haar echt daadwerkelijk hier hebben...

EDIT: ik bedoel 2-3

Mijn relatie is toen ook (of was het nou de 18e?) uitgegaan! Toevallig. Zover ik weet heeft ze nog geen ander of iets uitgespookt. Aan de andere kant: Het is uit, dus ze moet het zelf ook weten. Dat gevoel van "misschien komt het weer goed" heb ik niet meer. Ben nu in de 'agressieve fase' geloof ik. Het is niet dat ik nu de 1 na de andere scoor. Zit ook niet in me. Kreeg vanmiddag wel van een maat te horen dat ik bij een meid vaak onderwerp van gesprek ben. Dus wie weet wat er nog gaat gebeuren. Ik ben in ieder geval niet op zoek naar een relatie op dit moment. Eerst nog maar verwerken.

Het is een kwestie van tijd gewoon, komt goed mensen.

quote:

Op dinsdag 12 oktober 2010 19:48 schreef Duimelot het volgende:

[..]

van iemand houden blijkt niet genoeg te zijn
komt nu op me over alsof je heel bewust ervoor kiest niet verder te gaan
wil je niet van die pijn af?

Je komt toch niet zomaar van die pijn af door idd een rebound? Je hoeft toch niet op zoek te gaan als je daar niet aan toe bent... Komt vanzelf een tijd dat je er meer voor open staat

Ik weet niet zo heel goed of ik nou de relatie zelf mis, of haar. Soms denk ik van ja weet je het is over klaar verwerken en een volgende komt vanzelf op men pad, maar vanmiddag hoopte ik toch enorm dat ik haar op het station tegen zou komen ofzo, onderweg naar mij. Weet dat dat niet zal gebeuren...

Denk niet dat ik haar terug zou willen, ondanks dat het een superlieve meid is, ze echt een aantal goede kanten heeft... We hebben een hoop leuke dingen samen meegemaakt maar in de tussentijd is er zoveel veranderd. Bleek dat daar niet mee omgegaan kon worden door haar vooral. Het was leuk, maar misschien kan het wel nóg leuker ( Dat moet ook een soort positief iets zijn om aan te blijven denken )

Oja nog even over dat mee lezen enz... Mijn ex weet dat ik hier veel post @ fok en nog een forum, wachtwoorden zijn ook nog hetzelfde , vertrouw haar nog steeds dat zij voor zichzelf kan bepalen wat goed en niet goed is Ik zou het niet heel erg vinden als ze leest wat ik schrijf, zolang ze het mij maar niet laat weten.

Heb op een ander forum over veel dingen gepraat, oa de relatie tussen ons, en toen na de 1e x uit heeft ze het gelezen toen ik het topic thuis open had laten staan. Vind ik niet erg, het gaf haar een heel hoop duidelijkheid over hoe en wat er speelde, en wat haar gedrag voor invloed had. Maar ik postte de eerste week er toch iets voorzichtiger, was toch mijn veilige plekje een beetje kwijt.

Denk niet dat ze mee leest, dat zij ook begrijpt dat geen contact de enige manier is om de pijnlijke gevoelens te laten slijten. Laatste keer dat ik haar zag toen ik spullen langsbracht voelde het al zo afstandelijk

Een rebound is juist niet de manier om er van af te komen lijkt mij. Je stort je gewoon weer in wat nieuws. Eerst maar eens gelukkig worden als je alleen bent en blij zijn met je leven zoals hij is zonder een relatie, voor je weer verder gaat met iemand anders.
De pijn na een break up is niet iets verkeerds denk ik, hoort er gewoon bij als je veel van iemand gehouden hebt.
Heel cliché misschien, net als 'eerst houden van jezelf voor je van een ander kan houden'.. Bovendien zijn rebounds in veel gevallen gedoemd om te mislukken.

quote:

Op dinsdag 12 oktober 2010 19:48 schreef Duimelot het volgende:

[..]

van iemand houden blijkt niet genoeg te zijn
komt nu op me over alsof je heel bewust ervoor kiest niet verder te gaan
wil je niet van die pijn af?

Ik wil juist echt heel graag door echt heel graag!
En volgens mij is inderdaad een rebound ook niet het juiste voor mij is. Over relatie's ben ik altijd vrij serieus en ik zou ook niet zomaar met iemand gaan zoenen voor een avondje...
Denk ook inderdaad dat het eerst weer van mij zelf houden bij mij gaat werken hopelijkk

quote:

Op dinsdag 12 oktober 2010 21:01 schreef Cocktailprikker het volgende:

harry jekkers-ik hou van mij

Ik moest er ook meteen aan denken, haha

Wat een heerlijk nummer haha!

Allright, ik heb dus vandaag met mn ex gesproken.

Lange geschiedenis, komt ie:

Kregen verkering in 2006 en het was super leuk. Na 2.5 jaar, waar zij zich volledig op mij gestort had en lange termijn plannen had gemaakt, voelde ik me benauwd en heb ik met een ander gezoend. Dom dom dom. Ik had het per direct uit gemaakt omdat ik vond dat ze beter verdiende.
Echter na een half jaar kreeg ik berouw en wilde ik haar terug en heb van alles geprobeerd. Nochtans was het niet gelukt om haar terug te winnen en zo bleef ik een jaar lang in wanhoop wachten op het ja woord.
Na een turbulente periode met veel ups en downs, afstoten en aantrekken hebben we het nog heel gezellig gehad. Ik wilde haar echt terug en heb alles in de strijd gegooid.

Ze voelt heel veel voor me en houdt enorm veel van me. Heeft veel na gedacht maar uiteindelijk is het hoge woord er vandaag uit gekomen. Ze heeft met een ander gezoend.

Een slet is het totaal niet, zij zoent pas met iemand als ze er voor wilt gaan. En nu heeft ze dus met iemand anders gezoend.

Wtf. Een paar weken eerder hebben we nog super gezellig gekookt en was het leuk en lief. Nu in eens is het zo ver. Maar ze zoende gewoon met die kerel, omdat het formeel gezien uit was, dus het kon. Maar na de zoen voelde ze zich schuldig tegen over mij, dus vertelde ze het.

Ik wil verdomme niet weten dat jij met ander zoent. Het is je recht ja, maar ik wil verdomme een relatie met je, en als dat niet werkt, whatever. Gewoon leuke dingen doen. Je hebt vier, bijna vijf jaar deel uit gemaakt van mijn leven.

Ik wil met je dansen en vrijen. Samen zijn, leuke dingen doen. Oke geen relatie, dan maar geen relatie. Fuck it. Maar ik weet wel wat we aan elkaar hebben. Maar toch niet doen, want het voelt niet goed. Of zo.

Wat is er mis met een middag in de dierentuin, leuk beesten kijken en ouwehoeren.
Maar ik ben te min voor haar. Kan geen verantwoordelijkheden nemen. Ik ben een liegebeest. Blijkbaar. Omdat ik weet ik veel. Het doet er niet meer toe. Ze heeft met een ander gezoend. Om tot de ontdekking te komen dat het dus echt klaar was. Om tot zelf inzicht te komen.

Maar godverdomme. Ik heb zo erg mijn best gedaan. Ik heb zo veel spijt van wat ik gedaan heb. Maar ja. dat is makkelijk lullen. Gevoelens die gekwetst zijn worden er niet minder op en een herstart wordt nooit meer zoals het was. Maar ja. Kanker zooi.

Ik hou zo veel van haar. Ik had echt nog super veel hoop. En aan haar af te lezen was er zeker nog wel een kans van slagen. Maar nu dus niet meer. Het is over en uit.

Ik hou van je.

...

Ja, ratio wint het van emoties. Ik heb dit al eerder door gemaakt, precies een jaar geleden. Dat ik moest aanhoren dat het niks meer werd. Ik heb sinds dien alles op alles gezet. Maar ter vergeefs. Het zij zo. Het is niet anders, zoals met vele in dit topic. Ik haat het. Maar dit is het nou eenmaal. Ik haat het. Ik hou van haar. Fuck it.

Ohjah, ik zit op de zelfde school als zij. We zien elkaar niet dagelijks maar de wetenschap dat ze dicht bij me is, is kut. Hoe moe dat nou weer..

quote:

Op dinsdag 12 oktober 2010 22:14 schreef goofy_goober het volgende:
Tja, het is lullig dat het verspilde moeite is, maar daar kom je ook wel weer overheen. Je hebt het geprobeerd en het is niet gelukt. Soms werkt het en soms niet. Maar misschien is het wel beter zo, want terug bij elkaar komen wanneer de één nog twijfels heeft gaat altijd op een gegeven moment wéér fout.

Dat is zo, maar kerel, hoe is het, als je het zelf veroorzaakt hebt. Zelf er voor gezorgd heb dat de relatie naar de kloten is gegaan, maar terug ben gevallen. Ik heb een jaar de tijd gehad om te rationaliseren over hoe het is zonder haar. En als nog valt het zo enorm hard. Contact verbreken is het beste.

Maar dit is het hem. Ik kan nu kiezen tussen eeuwige zelfkastijding of het contact voor altijd verbreken.
Maar ik heb geen zin om het contact te breken. Ik moet, rationeel gezien, bedenken wat ik ga doen. Hoe ik dit ga oppikken. Ik heb al een jaar in onzekerheid geleefd. Maar ik heb daar geen zin meer in en het hoge woord is er toch al uit. Maar ja.

Feit is, wij houden van elkaar. Oke, ze ziet geen toekomst in ons, maar hee, het is wel een meid waar ik een lange tijd mee samen ben geweest, en ik vind ook dat het contact te veel waard is om het zo maar te verbreken.
Én ze houdt van me. Ja daar heb ik natuurlijk geen kloot aan op dit moment, omdat ik nog verliefd ben. Maar ik wil mijn gevoelens op de goede manier omvormen. Tot iets waar we beide iets aan hebben. Vriendschap, you know...

Ik ben iig niet die wanhopige zielepoot die constant mijn ex lastig valt vanwege mijn gevoelens. Ik wil haar wel, maar ik gun haar het beste, en als dat niet met mij is, dan maar met iemand anders. Dus jah. Maar ff de tijd geven. Vriendschap, daar zit het hem in. Dan maar zelfkastijding. Het boeit me toch nie veel meer. Ik ben kwijt waar ik het meest van hield. Dus ja. Verkeerde keuzes gemaakt toen der tijd.

Boeien. Enfin.. Over een maand of wat is dit gevoel verdwenen en kan k normaal doen etc. Heb het vaker mee gemaakt. Dus jah. Ik zie het wel. Het is dan wel het einde van onze relatie, maar niet het einde van onze vriendschap. Ik vind dat er ook wel wat te zeggen valt over het feit dat we al ruim 2 jaar aan het onderhandelen zijn over de voortgang over onze relatie. Dat is iets waar ik weinig ex-koppels mee zie lopen. Dat ze het zo lang uithouden. Maar ja.

Ik zie het wel. Eerst maar mijn emoties laten bezinken. Daarna verder kijken.

Ja nou, ik heb het al mee gemaakt zeg maar een jaar geleden. Ik weet precies wat voor gevoelens er komen kijken bij liefdesverdriet. En aangezien ik het al had aan zien komen was ik al enigszins voorbereid. Het is niet dat het me niks doet, maar rationeel gezien ben ik al een heel eind, vanwege kennis van her voorjaar. Het is alleen een extra klap in het gezicht dat ze gezoend heeft met een ander. Een koekje van eigen deeg zullen we maar zeggen.

Maar goed. Rationeel ben ik er al. Gevoelsmatig blijf ik nog te lang hangen. Maar ik heb geen zin/tijd om te blijven hangen in het zelfmedelijden. Dat deel heb ik vorig jaar al gehad.

Het is slecht het omzetten van gevoelens en de boosheid, die duidelijk aanwezig zijn, een plaats te geven. Ik kan haar niks kwalijk nemen en dat doe ik ook niet, maar het gevoel zit er wel. Dus jah. Gewoon maar ff afkoelen.

Je zit jezelf hier enigszins te verheerlijken dat je haar niet lastig valt als een wanhopige zielenpoot ondanks je gevoelens maar ondertussen ben je al 1/2 jaar als een sulletje achter haar single kontje aan het aan lopen in de hoop dat ze ziet hoe leuk je toch nog bent en je terug neemt. Er zullen niet veel wanhopige zielenpoten zijn die 2 jaar hun ex lastig vallen met hun gevoelens hoor dus zo geweldig ben je niet bezig geweest

Maar ga vooral verder met haar verheerlijken en neem het haar niet kwalijk dat ze jou ik weet niet hoe lang in haar leven heeft toe gelaten met hoogstwaarschijnlijk de wetenschap dat jij nog gevoelens voor haar hebt terwijl ze zelf vast wel wist dat het toch nooit meer iets ging worden. En nee, ze heeft heus geen jaar of langer nodig om er achter te komen dat het nooit meer iets zou worden hoor.

En voor de rest enkel nog dit:

quote:

Wacht eerst maar eens een paar maanden en kijk dan nog maar eens of je drang naar vriendschap nog net zo groot is als nu het geval is.

Ik ben me er van bewust dat het harde taal was ja en heb ook zitten twijfelen of ik de post wel zou maken en nog enigszins aangepast om die reden ook want ik ben er niet op uit om iemand nog een trap na te geven maar zo komt het gewoon over op mij. Ik betwijfel of MOD zich (op dit moment) kan vinden in mijn visie want het is (zeker zo snel) ook niet leuk om tot de realisatie te moeten komen dat de hoeveelheid energie die jij er in hebt gestoken en de hoop die je had in de verste verste niet aanwezig is/was bij je ex.

Als ze meteen gewoon eerlijk was geweest met de melding dat het nooit meer iets zou worden tussen jullie dan was je nu misschien wel gelukkig met een ander of in ieder geval een heel stuk verder op weg in het verwerken en had je jezelf de tijd en moeite bespaard en door dat duidelijk te maken hoop ik dat je haar niet te lang blijft idealiseren. Zo netjes is de situatie waar je in zit niet helemaal toch? Ze voelt zich niet voor niks schuldig ten opzichte van jou..

Ik ben even midden in de nacht wakker geworden en moet het van me afschrijven.. Wat een hel!! Droomde verschrikkelijk, hij had een ander, miste me niet, vermaakte zich zonder mij prima etc. Ik ben nu gewoon zo misselijk van verdriet dat ik even niet weet waar ik het moet zoeken. Hou zoveel van hem, waarom werkt het dan niet gewoon?!!?! Ik wil niet zonder hem! Zie even serieus niet meer hoe ik dit ooit ga verwerken of hem los zou kunnen laten.. het voelt zo uitzichtloos, pijnlijk, onlogisch etc.

Nu nog maar even proberen te slapen... Morgen een nieuwe dag, nieuwe kansen.

toch fijn om er zo af en toe aan herinnerd te worden waarom je het niet meer zag zitten met je partner. toen ze bij mij haar laatste spul op kwam halen werd ik er weer even aan herinnerd. ze viel tegen haar ouders uit terwijl die helemaal niks verkeerd deden en haar alleen maar op iets wezen.

zo reageerde ze ook vaak tegen mij, zeggen dat ik sacherijnig was terwijl zij juist zo reageerde.

onbewust was ik het zat denk ik, mijn geduld op. en te weinig positieve input van haar kant om dat geduld bij te kunnen laden. en toch blijf ik het apart vinden dat zij het eerst uitgemaakt heeft. het heeft wel direct mijn ogen geopend, ik was er meteen helemaal klaar mee. ik had het gevoel dat ik alleen haar dingen mocht doen en mij aan haar aan mocht passen en dat dat andersom niet of nihil het geval was.
ja ze had haar problemen wel en ik heb de mijne. maar als ik een relatie heb met iemand heb ik óók mijn verwachtingen, niet alleen zij. dat leek ze niet te begrijpen en daarom zijn we uit elkaar gegroeid.

alles wat ik in de 3 jaar die we samen waren heb gedaan, deed ik voor haar. en als ik eens iets deed wat niet voor haar was, was het niet goed. eigenlijk verbaas ik me er nog steeds over dat ik het 3 jaar vol gehouden heb bij dr. en het is niet dat ze niet lief was ofzo, ik had alleen het gevoel op het laatst dat ik gewoon een 'vriend' was in plaats van een levenspartner. en dan nog het altijd niet lijken te luisteren ik kon dr 30 keer iets zeggen en ze begreep het niet of hoorde het niet, maar als pietje die ze toevalig op zaterdag bij de C1000 tegenkwam haar exact hetzelfde vertelde kwam ze mij dat zeggen alsof ze het voor het eerst hoorde. en als ik haar eraan herinnerder dat ik het haar al vaker verteld had kon er niet meer dan een 'o' af.
ik ben tijdens het uitgaan wel is weggelopen midden in een verhaal van mij, omdat ze ineens iemand zag ofzo en daar maar mee ging praten, en dan kwam ik 3 biertjes later terug en had ze niet eens door dat ik weg was geweest, dat deed altijd zeer. ik weet dat ze PDD had, maar maar toch zou je iets meer interesse verwachten. ik bedoel ik zou degene moeten zijn die ze vertrouwde en dichtbij zou willen zijn, maar dat gevoel had ik nooit. en helemaal niet meer op het eind. daarom was de 'rouw' periode ook zo snel voorbij denk ik.

zij heeft wel is aangegeven te twijfelen aan haar keuze, maar de dingen die ze zij tijdens onze breuk gaf mij aan dat dit niet meer goed kwam, dus waarom die twijfel ineens bij haar op kwam zetten weet ik niet. ik bedoel, niet meer verliefd zijn op iemand is geen keuze. dat is een gevoel en gevoelens kies je niet. ik heb nog steeds het gevoel dat ze gewoon niet eerlijk is geweest toen.

moest dit even van mij afschrijven, langer geworden dan gedacht.

quote:

Op woensdag 13 oktober 2010 05:27 schreef Amede het volgende:
Ik ben even midden in de nacht wakker geworden en moet het van me afschrijven.. Wat een hel!! Droomde verschrikkelijk, hij had een ander, miste me niet, vermaakte zich zonder mij prima etc. Ik ben nu gewoon zo misselijk van verdriet dat ik even niet weet waar ik het moet zoeken. Hou zoveel van hem, waarom werkt het dan niet gewoon?!!?! Ik wil niet zonder hem! Zie even serieus niet meer hoe ik dit ooit ga verwerken of hem los zou kunnen laten.. het voelt zo uitzichtloos, pijnlijk, onlogisch etc.

Nu nog maar even proberen te slapen... Morgen een nieuwe dag, nieuwe kansen.

En dat noemen we nou liefdes verdriet hier gaat echt letterlijk bijna iedereen door heen.
Gaat na een tijdje wel over but keep your head up!

quote:

Op woensdag 13 oktober 2010 05:27 schreef Amede het volgende:
Ik ben even midden in de nacht wakker geworden en moet het van me afschrijven.. Wat een hel!! Droomde verschrikkelijk, hij had een ander, miste me niet, vermaakte zich zonder mij prima etc. Ik ben nu gewoon zo misselijk van verdriet dat ik even niet weet waar ik het moet zoeken. Hou zoveel van hem, waarom werkt het dan niet gewoon?!!?! Ik wil niet zonder hem! Zie even serieus niet meer hoe ik dit ooit ga verwerken of hem los zou kunnen laten.. het voelt zo uitzichtloos, pijnlijk, onlogisch etc.

Nu nog maar even proberen te slapen... Morgen een nieuwe dag, nieuwe kansen.

liefdesverdriet sucks big time!
Hoop dat je je nu wat beter voelt, overdag is dat vaak wel?

ik heb juist last van de morning after dip, weer contact gehad met hem en ik ben er nog niet over uit of hij het nu even moeilijk heeft of met me aan het mindfucken is
Voor mijn gevoel weer terug bij af maar denk dat ik weer wat sneller een beetje stabiel ga zijn. Druk bezig met relativeren....

Schrijf het gewoon van je af.

Ik ben soms gewoon jaloers op jullie

De meesten van jullie hebben in ieder geval nog contact met hun ex, al is het soms op een negatieve manier... Wij bestaan de laatste tijd niet eens voor elkaar, terwijl het nog geen 4 maanden over is. Ze verbant mij compleet uit haar leven.

Ik weet wel dat dit beter is dan constant om elkaar heen te blijven praten maar toch.. Paar weken geleden is mijn ex met 3 vriendinnen een weekendje weg geweest naar een plek waar ik ook met haar ben geweest..

Zag nu op de hyves een profielfoto van een vriendin van haar die mee was, dat ze een foto hadden gemaakt op PRECIES dezelfde plek/achtergrond als een door mij en mijn ex heel vaak gebruikte foto ( op hyves/fotoboek voorkant )..

Dan denk ik echt jezus probeer je me nou gewoon te mindfucken oid of denk ik er gewoon veel te veel bij

quote:

Op woensdag 13 oktober 2010 12:21 schreef goofy_goober het volgende:

[..]

Waarom denk je dat op zowat elke site wordt geroepen dat geen contact (voorlopig) het beste is?

nah het relativeren gaat ook steeds beterwas er eigenlijk al vrij snel weer klaar mee.
het van me af schrijven is vaak al voldoende!

Nou, het gaat vandaag eigenlijk wel weer goed! De dag is lekker volgepland en ik heb geen moment dat ik voor me uitstaar en me zielig kan voelen. Wel gaan weer eens alle liedjes op de radio over ons en zie ik hem in elke man/jongen die ik tegen kom.

quote:

Op woensdag 13 oktober 2010 13:44 schreef Amede het volgende:
Nou, het gaat vandaag eigenlijk wel weer goed! De dag is lekker volgepland en ik heb geen moment dat ik voor me uitstaar en me zielig kan voelen. Wel gaan weer eens alle liedjes op de radio over ons en zie ik hem in elke man/jongen die ik tegen kom.

stapje voor stapje
het is nog niet ideaal maar je merkt zelf al dat het ietsjes beter gaat
en zo blijf je dat voelen!

ik ben van fase 3- 4 nu in 4 - 5
en tja zoals ik alle regels aan mn laars lap heeft ook juist dat ik wel contact had (minimaal) me daar bij geholpen, want opeens merk ik enkele minder leuke trekjes van mijn ex op die eerst nog door de roze bril verbloemd werden ofzo. En dat maakt dingen voor mij zooooooooveel makkelijker

Is even behoorlijk massochistisch om me te laten mind fucken door mijn ex, maar ik heb alles telkens bij een vriend voorgelegd en zijn mening in het geheel gevraagd en mijn ogen zijn geopend.
Hij mot me niet meer, hij was al bezig met ons afsluiten in de laatste weken van de relatie, dat voelde ik wel alleen hij zei het niet. Ik ben dus een paar stapjes achter en pas beginnen met het afsluiten toen het ook echt uit was.
Normaal is dat een echt wijven iets volgens mij om dingen binnen een relatie te handelen en dan als ze het uitmaken er echt ook klaar mee te zijn. Begrijp wel waarom, die voorsprong is gevoelsmatig heel fijn natuurlijk

Nah ik heb het nu ook eens van de andere kant meegemaakt en er mn lesje van geleerd

Ben er nog niet, maar als die ogen eenmaal geopend zijn dan komt het helemaal goed, ik voel het gewoon

quote:

Op woensdag 13 oktober 2010 14:15 schreef Duimelot het volgende:

[..]
Nah ik heb het nu ook eens van de andere kant meegemaakt en er mn lesje van geleerd

Mooi zo
Overigens vind ik het niet verkeerd als je NORMAAL contact met je ex hebt. Het is soms wel een beetje onwennig/vreemd, maar het is beter dan elkaar met de nek aankijken. Als ik een ex tegenkom dan wil ik haar normaal kunnen begroeten. Mocht het er van komen, dan wil ik ook op een normale manier vragen hoe het is (met studie, familie etc). Ik kan dat met een ex van mij, nu kijken of ik dat ook met mijn 'huidige' ex kan. Zo niet, dan niet. Ik denk overigens wel dat het moeilijker wordt om over mijn laatste ex heen te komen. Het was weliswaar mijn tweede echte relatie, maar echt een relatie waarin ik het gevoel had dat alles klopte. Uiteindelijk niet dus, maar shit happens. Ik wil haar in de toekomst in ieder geval niet met de nek aankijken en ik wil ook niet met de nek aangekeken worden. We zullen het zien.

quote:

Op woensdag 13 oktober 2010 14:37 schreef artelligence het volgende:

[..]

Mooi zo
Overigens vind ik het niet verkeerd als je NORMAAL contact met je ex hebt. Het is soms wel een beetje onwennig/vreemd, maar het is beter dan elkaar met de nek aankijken. Als ik een ex tegenkom dan wil ik haar normaal kunnen begroeten. Mocht het er van komen, dan wil ik ook op een normale manier vragen hoe het is (met studie, familie etc). Ik kan dat met een ex van mij, nu kijken of ik dat ook met mijn 'huidige' ex kan. Zo niet, dan niet. Ik denk overigens wel dat het moeilijker wordt om over mijn laatste ex heen te komen. Het was weliswaar mijn tweede echte relatie, maar echt een relatie waarin ik het gevoel had dat alles klopte. Uiteindelijk niet dus, maar shit happens. Ik wil haar in de toekomst in ieder geval niet met de nek aankijken en ik wil ook niet met de nek aangekeken worden. We zullen het zien.

Oh zeker dat moet ook kunnen hoor
maar dan moet je wel op gelijke voet staan en er beide overheen zijn.
als een iemand al een aantal fasen verder is gaat dat gewoon niet werken!
Vandaar dat er overal GEEN contact word aangeraden gok ik zo.
Uiteindelijk komt dat dan wel weer goed en moet dat normale contact ook wel weer kunnen!

En dat laatste stukje weer zo herkenbaar. Dit keer zal het moeilijker zijn maar ik weet en voel nu wel dat het wel goed komt! En dat kan jij ook

quote:

Op woensdag 13 oktober 2010 14:52 schreef goofy_goober het volgende:
In het begin, wanneer er nog gevoelens zijn, kan er geen 'normaal' of vriendschappelijk contact bestaan. Dat is nu eenmaal zo. Eerst die gevoelens weg, dan pas contact. Als je er na die tijd nog behoefte aan hebt, that is.

Ik ben nu vijf maanden verder en ik heb totaal geen behoefte aan (vriendschappelijk) contact, terwijl ik daar in het begin heel anders over dacht. Maar ja, dat kwam door al die gevoelens die ik nog had voor haar.

Helemaal mee eens! Daarom zei ik ook toekomst Morgen is toekomst, maar over een jaar ook.
Daarnaast hoef ik ook niet te weten met wie ze neukt of niet. Ik wil het niet eens weten. En wat ik doe, gaat haar ook niets aan. Bij mij ligt het overigens wel een beetje ingewikkelder allemaal. Onze relatie is verbroken via de telefoon, omdat ze in het buitenland zit ivm stage. Dus of we nog face to face alles uit gaan praten weet ik niet. Aan de ene kant denk ik: Dan heb je het netjes afgesloten. Aan de andere kant weet ik niet of dat goed uitpakt voor mij (of ons). Ik heb nu in ieder geval geen ruzie met haar of zo. Ben gewoon pissig omdat ik al die tijd op een roze wolk zat en het helemaal zag zitten. En ik heb nu zo'n leeftijd dat ik meer naar de toekomst kijk. Aan dat ideaalbeeld is abrupt een einde gekomen helaas.

quote:

Op woensdag 13 oktober 2010 15:16 schreef goofy_goober het volgende:
Ach, dat hele 'netjes afsluiten' is ook zo'n overgewaardeerd iets. Je bent nu al bezig met afsluiten, waarom jezelf nog eens door de mangel halen en het risico nemen dat je straks weer helemaal overnieuw moet beginnen?

Precies, dat is mijn gedachte nu ook

quote:

Op woensdag 13 oktober 2010 01:12 schreef Catkiller het volgende:
Ik ben me er van bewust dat het harde taal was ja en heb ook zitten twijfelen of ik de post wel zou maken en nog enigszins aangepast om die reden ook want ik ben er niet op uit om iemand nog een trap na te geven maar zo komt het gewoon over op mij. Ik betwijfel of MOD zich (op dit moment) kan vinden in mijn visie want het is (zeker zo snel) ook niet leuk om tot de realisatie te moeten komen dat de hoeveelheid energie die jij er in hebt gestoken en de hoop die je had in de verste verste niet aanwezig is/was bij je ex.

Als ze meteen gewoon eerlijk was geweest met de melding dat het nooit meer iets zou worden tussen jullie dan was je nu misschien wel gelukkig met een ander of in ieder geval een heel stuk verder op weg in het verwerken en had je jezelf de tijd en moeite bespaard en door dat duidelijk te maken hoop ik dat je haar niet te lang blijft idealiseren. Zo netjes is de situatie waar je in zit niet helemaal toch? Ze voelt zich niet voor niks schuldig ten opzichte van jou..

Die trap na die je me geeft is anders wel wat ik nodig heb. Ik heb geen zin om constant na te denken over hoe het nu nog zou kunnen gaan werken, want ik betrap me er wel op dat ik haar in mijn hoofd blijf aanbidden en hoe leuk ze wel niet is en alles. En dat het zo gruwelijk veel pijn doet dat het nu klaar is.

Maar dat wil ik zsm uit mijn systeem hebben. Dat ik dan een jaar lang achter dr reet aan loop met al het ge-heen en weer. Dat ze 1000 keer twijfelde en nu met een ander zoent om haar argumenten extra kracht bij te zetten kan ik wel begrijpen als ik me in haar verplaats. Maar dat ze me dat ook dan gaat vertellen en zich er zo schuldig om gaat voelen en gewoon gaat zitten janken om hoe kut het wel niet is.. Wtf heb ik daar aan.

Maar goed. Ik heb dus geen zin om hier in te blijven hangen. En je hebt inderdaad gelijk, hoe veel zin heb ik nog om vrienden te blijven over een half jaar als ik ben afgekoeld. Het moet ook wel van twee kanten komen en dat zie ik dan toch niet gebeuren omdat ik, ondanks wat we hadden, toch die eikel ben geweest die haar heeft laten vallen. En daarom schaamt ze zich ook tegen over haar vrienden en zich zelf.

Ach fuck it kerel. De feiten liggen open en bloot op tafel, ik moet mijn gevoel er ook naar maken. Bedankt iig voor de reacties want die shit heb ik nodig.

quote:

Op woensdag 13 oktober 2010 17:17 schreef MOD het volgende:

[..]

Die trap na die je me geeft is anders wel wat ik nodig heb. Ik heb geen zin om constant na te denken over hoe het nu nog zou kunnen gaan werken, want ik betrap me er wel op dat ik haar in mijn hoofd blijf aanbidden en hoe leuk ze wel niet is en alles. En dat het zo gruwelijk veel pijn doet dat het nu klaar is.

Maar dat wil ik zsm uit mijn systeem hebben. Dat ik dan een jaar lang achter dr reet aan loop met al het ge-heen en weer. Dat ze 1000 keer twijfelde en nu met een ander zoent om haar argumenten extra kracht bij te zetten kan ik wel begrijpen als ik me in haar verplaats. Maar dat ze me dat ook dan gaat vertellen en zich er zo schuldig om gaat voelen en gewoon gaat zitten janken om hoe kut het wel niet is.. Wtf heb ik daar aan.

Maar goed. Ik heb dus geen zin om hier in te blijven hangen. En je hebt inderdaad gelijk, hoe veel zin heb ik nog om vrienden te blijven over een half jaar als ik ben afgekoeld. Het moet ook wel van twee kanten komen en dat zie ik dan toch niet gebeuren omdat ik, ondanks wat we hadden, toch die eikel ben geweest die haar heeft laten vallen. En daarom schaamt ze zich ook tegen over haar vrienden en zich zelf.

Ach fuck it kerel. De feiten liggen open en bloot op tafel, ik moet mijn gevoel er ook naar maken. Bedankt iig voor de reacties want die shit heb ik nodig.

Daar is dit topic inderdaad wel goed voor. Iedereen zit in hetzelfde schuitje, snapt je gevoel helemaal maar ze zetten je bij dit soort dingen weer met beide benen op de grond. Hoop dat iedereen vandaag een goeie dag had! Ik in elk geval wel

Bij mij gaat het ook goed Alleen denk ik nog wel veel aan mijn ex, over hoe alles is gelopen. Maar daarbij voel ik me niet meer 'klote'. Ik weet ook gewoon dat dit allemaal wel minder wordt. Ik denk over het algemeen veel over dingen na en dit moet gewoon allemaal slijten.
Ik weet ook dat ik me weer open zou kunnen stellen voor iemand anders Het zou nu geen rebound meer voor me zijn ofzo.

Het is voor een groot gedeelte allemaal pure wetenschap natuurlijk.
Ik kan me ook voorstellen dat ik ooit een ander heb, het is alleen nu volledig out of the picture.
Genoeg leuke dames in mijn omgeving waarbij ik echt wel zo iets heb van maar ze lijken allemaal ondergeschikt aan mijn ex als ik dan hun gedrag zie.

Waar ik wel bang voor ben is dat ik elke keer dat ik nieuwe mensen leer kennen, ik mij zelf niet durf open te stellen naar hen, omdat ik vind dat zij niet de "bevoegdheden" hebben om mij zo te leren kennen zoals mijn ex mij kende.

Op die manier is dus elke leuke situatie (avondje stappen, concert, dierentuin whatever) op zich wel leuk, maar "het kan leuker"

Met mijn verstand zit ik dus de hele tijd in het idee dat mijn ex bij dit soort gelegenheden ook aanwezig moet zijn om die bewuste situatie "geslaagd" of "perfect" te maken.

Dat is natuurlijk niet de goede manier van denken en moet ik eigenlijk gewoon los gaan met de mensen die ik om mij heen heb en dat ook echt waarderen.

Maar goed, ik durf me dus niet open te stellen naar andere mensen. En boven op het liefdesverdriet is dat een soort van angst, dat ik nu dus iemand uit mijn leven ben kwijt geraakt die het wel gelukt is om zo ver bij mij binnen te komen. En daar door lijken alle andere relaties met de mensen om mij heen te oppervlakkig en daar door dus ondergeschikt aan mijn situaties aan mijn ex.

Maar dat heeft tegelijkertijd natuurlijk weer alles te maken met het los laten van mijn ex. Want als ik haar kan los laten, ben ik zelf ook in staat meer waarde te hechten aan de dagelijkse dingen. Het is alleen voor nu het punt om daar niet in te blijven hangen.

Wel ja, de wetenschap is alom aanwezig en overall gezien heel duidelijk maar die gevoelens de hele tijd hee. Kan dat niet gewoon automatisch verbonden worden aan die wetenschap of zo? Waarom moet ik me zo kut voelen de hele tijd, heb ik absoluut geen zin in terwijl ik het wel al lang geaccepteerd heb.

Dit had ik natuurlijk ook gewoon in mijn lief dagboek kunnen schrijven maar nu staat het hier al..

quote:

Op woensdag 13 oktober 2010 20:50 schreef MOD het volgende:
Het is voor een groot gedeelte allemaal pure wetenschap natuurlijk.
Ik kan me ook voorstellen dat ik ooit een ander heb, het is alleen nu volledig out of the picture.
Genoeg leuke dames in mijn omgeving waarbij ik echt wel zo iets heb van maar ze lijken allemaal ondergeschikt aan mijn ex als ik dan hun gedrag zie.

Waar ik wel bang voor ben is dat ik elke keer dat ik nieuwe mensen leer kennen, ik mij zelf niet durf open te stellen naar hen, omdat ik vind dat zij niet de "bevoegdheden" hebben om mij zo te leren kennen zoals mijn ex mij kende.

Op die manier is dus elke leuke situatie (avondje stappen, concert, dierentuin whatever) op zich wel leuk, maar "het kan leuker"

Met mijn verstand zit ik dus de hele tijd in het idee dat mijn ex bij dit soort gelegenheden ook aanwezig moet zijn om die bewuste situatie "geslaagd" of "perfect" te maken.

Dat is natuurlijk niet de goede manier van denken en moet ik eigenlijk gewoon los gaan met de mensen die ik om mij heen heb en dat ook echt waarderen.

Maar goed, ik durf me dus niet open te stellen naar andere mensen. En boven op het liefdesverdriet is dat een soort van angst, dat ik nu dus iemand uit mijn leven ben kwijt geraakt die het wel gelukt is om zo ver bij mij binnen te komen. En daar door lijken alle andere relaties met de mensen om mij heen te oppervlakkig en daar door dus ondergeschikt aan mijn situaties aan mijn ex.

Maar dat heeft tegelijkertijd natuurlijk weer alles te maken met het los laten van mijn ex. Want als ik haar kan los laten, ben ik zelf ook in staat meer waarde te hechten aan de dagelijkse dingen. Het is alleen voor nu het punt om daar niet in te blijven hangen.

Wel ja, de wetenschap is alom aanwezig en overall gezien heel duidelijk maar die gevoelens de hele tijd hee. Kan dat niet gewoon automatisch verbonden worden aan die wetenschap of zo? Waarom moet ik me zo kut voelen de hele tijd, heb ik absoluut geen zin in terwijl ik het wel al lang geaccepteerd heb.

Dit had ik natuurlijk ook gewoon in mijn lief dagboek kunnen schrijven maar nu staat het hier al..

En zo is er dus altijd een verschil tussen verstand en gevoel. Ik denk ook een beetje zo hoor "been there done that, over een poos voel ik me weer beter, ik kan weer gelukkig zijn", maar dat bedenk ik me met mijn hoofd. Mijn gevoel daarentegen is het er volkomen niet mee eens. Dan vraag ik me af wat hij aan het doen is en hij misschien ook aan mij denkt. Of hij me mist of juist helemaal niet...
Op dit moment zijn er wel mannen die interesse tonen, van die aasgieren die meteen iets laten horen zo gauw het uit is en dat geeft me wel wat zelfvertrouwen, na gedumpt te zijn. Maar een relatie? Of de gedachten dat ik ooit nog zo verliefd ga worden of zo'n intieme band kan opbouwen met een ander? Dat kan ik me echt (nog) niet voorstellen.

Net weer even een down-momentje, had niks te doen behalve een filmpje kijken en mijn gedachten dwaalden zo een beetje af naar hem.. Het is pas een week uit en we hebben nu al 2 hele dagen geen contact meer (na 6 jaar bijna elke dag is dat serieus al een overwinning) .
Voor ik het wist klikte ik bijna op zijn twitter-account, maar voor ik ook maar iets kon zien heb ik het weggeklikt. Nu ben ik ZO trots op mezelf..

Waarom zijn alle mannen zo ongelooflijk dom
Iig of ik loop ze steeds tegen het lijf.

Ben ik ergens achter gekomen, zeg ik duizend keer "wees aub eerlijk", ik weet voldoende maar wil het van jou kant horen, en dan doen ze schijnheilig maar wanneer ik het vertel komen de sorry's naar boven.. Dit is nu al de zoveelste persoon en word er echt gek van.

Ze liegen liever heb ik het idee

Goed gedaan meisje!!
En je mag ook trots zijn!

Ik heb een heel verhelderend gesprek gehad dat eigenlijk mijn allerlaatste restje gevoel wel heeft weggenomen. Onduidelijkheden en vaagheden zijn me geheel duidelijk en dat ik niet gek ben is ook bevestigd

nog een kut gevoel omdat ik wederom gefaald heb en het is even wennen om echt gewoon weer single te zijn heeft ook zn mindere kanten. maar joh het heeft ook veel leuke kanten

quote:

Op woensdag 13 oktober 2010 22:58 schreef GeelSuperKuiken het volgende:
Waarom zijn alle mannen zo ongelooflijk dom
Iig of ik loop ze steeds tegen het lijf.

Ben ik ergens achter gekomen, zeg ik duizend keer "wees aub eerlijk", ik weet voldoende maar wil het van jou kant horen, en dan doen ze schijnheilig maar wanneer ik het vertel komen de sorry's naar boven.. Dit is nu al de zoveelste persoon en word er echt gek van.

Ze liegen liever heb ik het idee

Dat is zò typisch mannen. Ook al weet je dat het waar is, ze blijven ontkennen. Beetje zoals dat liedje van Shaggy - it wasn't me. Glashard ontkennen tot je haast gaat twijfelen aan jezelf.

quote:

Op woensdag 13 oktober 2010 23:02 schreef Amede het volgende:

[..]

Dat is zò typisch mannen. Ook al weet je dat het waar is, ze blijven ontkennen. Beetje zoals dat liedje van Shaggy - it wasn't me. Glashard ontkennen tot je haast gaat twijfelen aan jezelf.

Ja pff idd
ik ben echt boos.
Ik heb het idee dat ik geen enkele vent ken vertrouwen

hier hetzelfde, wat ik vanavond allemaal meegekregen heb
mn oren flapperde er gewoon van
mn vermoedens bevestigd

(sommige) mannen

Nou, waar blijven de mannen uit ons topic? Verdedig je sekse!

Gelukkig zijn niet alle mannen zo! (mijn ex helaas wel)

ik schreef al sommige!
en het ging in mijn geval niet over vreemdgaan ofzo
maar had wel met eerlijkheid te maken

Dat tussen haakjes mag er best buiten hoor

Ik ging vandaag bij een vriend eten, zat te denken om miss oook over men ex te gaan praten. Maar onderweg keek ik nog eens goed om me heen, dacht na over de toekomst, mogelijke andere relaties, en toen voelde ik me al weer een stukje beter Hij wide er over beginnen maar ik had er toen geen behoefte aan

Mja ook stomme dingen herinneren me aan men ex Sta net piepers te bakken ( had honger, brood op ) en bedacht me aan hoe lekker ze af en toe voor me kookte, dat het lekker was om niet zelf te hoeven koken af en toe...

Maar voel me nu wel beter dan gister iig Ga zo naar bed en dan zien we wel weer wat de morgen brengt

quote:

Op woensdag 13 oktober 2010 23:13 schreef Cocktailprikker het volgende:
Dat tussen haakjes mag er best buiten hoor

Ik ging vandaag bij een vriend eten, zat te denken om miss oook over men ex te gaan praten. Maar onderweg keek ik nog eens goed om me heen, dacht na over de toekomst, mogelijke andere relaties, en toen voelde ik me al weer een stukje beter Hij wide er over beginnen maar ik had er toen geen behoefte aan

Mja ook stomme dingen herinneren me aan men ex Sta net piepers te bakken ( had honger, brood op ) en bedacht me aan hoe lekker ze af en toe voor me kookte, dat het lekker was om niet zelf te hoeven koken af en toe...

Maar voel me nu wel beter dan gister iig Ga zo naar bed en dan zien we wel weer wat de morgen brengt

mooi verhaal en gaat al beter dus
had wel een beetje een gevoel bij het hele voor je koken verhaal
genoeg vrouwen die dat voor je kunnen/ willen

Ik niet trouwens ik was juist zo blij met mn kok

quote:

Op woensdag 13 oktober 2010 23:17 schreef Duimelot het volgende:

[..]

mooi verhaal en gaat al beter dus
had wel een beetje een gevoel bij het hele voor je koken verhaal
genoeg vrouwen die dat voor je kunnen/ willen

Ik niet trouwens ik was juist zo blij met mn kok

Achja wisselt zo een beetje, zal ook nog wel even duren denk ik zo. Wat gister al werd gezegd, die pijn hoort er bij als je veel van iemand gehouden hebt

Het koken was slechts 1 van de vele kleine dingetjes die me dagelijks aan haar herinneren Maar goed zorgen dat kon en wilde ze wel _{er werd iig frequenter schoongemaakt toen} Kan prima voor mezelf zorgen maar het is wel fijner om dat te delen. Ben heel erg benieuwd ook wel hoe ik een volgende relatie mee maak, doordat ik nu zoveel meer geleerd heb.

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

quote:

Op woensdag 13 oktober 2010 17:17 schreef MOD het volgende:

[..]

Die trap na die je me geeft is anders wel wat ik nodig heb. Ik heb geen zin om constant na te denken over hoe het nu nog zou kunnen gaan werken, want ik betrap me er wel op dat ik haar in mijn hoofd blijf aanbidden en hoe leuk ze wel niet is en alles. En dat het zo gruwelijk veel pijn doet dat het nu klaar is.

Ik was een wanhopige zielenpoot die haar lastig viel om zijn gevoelens duidelijk te maken en voelde me aangesproken door je bericht, mede daarom reageerde ik wat agressief En dat aanbidden of idealiseren heb ik ook gedaan. Tot vervelens aan toe, en maar berichten sturen om duidelijk te maken hoe ik tegen de situatie aan keek, en dat we heus wel verder konden gaan en dat het anders zou zijn, dat het allemaal niet zo slecht is als zei het deed lijken. Jezelf niet goed genoeg voelen en denken dat je iets fout hebt gedaan waardoor de situatie is zoals die is. Uiteindelijk heeft mijn ex hetzelfde gedaan als die van jou, met een ander gezoend. Verschil is enkel dat het bij ons toen net 3 weken uit was, als dat al de waarheid is, en bij jou al wat langer. Ben je daar niet heel kwaad om dan? Dat ze wist dat jij nog hoop had, jou heeft aan laten modderen, om vervolgens dit te doen?

Mijn verhaal begint waarschijnlijk al ergens in juni, ze kreeg een persoon op bezoek die ze kent via internet. Duidelijk gemaakt aan haar, doe niet zo naïef, een willekeurige jongen komt vrijwel nooit uit vriendschap naar een meid toe. Nee dit was niet het geval en ik moest haar vertrouwen, na een aantal jaar met iemand doe je dat natuurlijk. Begin augustus, ze was bij mij en ik zou haar thuis brengen en ze doet kortaf wat ze al vaker die week deed en maakt het uit, ik breng haar thuis en we praten niet eens meer, ik dacht het zal wel, ze trekt wel bij ofzo. De periode direct hierna kan ik me niet meer goed herinneren. Komt er op neer dat als ik haar mag geloven ze er twee weken nog mee heeft gezeten en meer niet, als dat al waar is, en ik ondertussen maar bedenken hoe ik het goed kon maken, hoe ik haar kon overtuigen het weer te proberen. Drie weken nadat het uit was zou ze voor een 2e keer "na denken" over ons, ondertussen was ze bij die aardige willekeurige jongen die ze kent via het internet en heeft ze met hem gezoend, was een ongelukje! Ja echt waar, waarschijnlijk was naar hem toe gaan ook een ongelukje terwijl ze nog na hoorde te denken en ik thuis zat met goede hoop. Oh nee, dat na denken was alleen maar om te zorgen dat ik haar niet in de steek liet of zoiets. Nu afgelopen week kwam er nog wat meer uit, ik heb haar een week rust gegeven en in die week heeft ze "gevoelens" voor hem gekregen. Hmm, waar ongelukjes al niet goed voor zijn blijkbaar.

Ik ben kwaad geworden, ik heb hem wat dingen toe gewenst, gezegd dat ik hem wat aan doe als ik hem ooit zie om zijn kansloze actie, en gezegd dat ik haar niet meer als vriendin hoef te zien als ze iets met hem neemt en volgens mij ben ik dan nog veels te zwak bezig. Ze spreekt tegen dat dit de hele insteek was van het uit maken maar ik geloof mijn gevoel nu en ik zoek vanaf het begin al naar een verklaring hoe een heel aanhankelijk meisje dat veel bij je kwam het ineens uit kan maken met in mijn ogen non-argumenten om vervolgens heel kil over de situatie te doen en vast te houden aan haar beslissing, dat ze hem al die tijd al op het oog had en hier al lang mee bezig was maar mij ondertussen aan hield voor de zekerheid is voor mij de enige juiste verklaring hiervoor en ik ben ergens opgelucht. Ik weet nu waarom ze alsmaar zei dat haar besluit niet te begrijpen viel voor mij, nee ik begrijp niet dat je een ander kiest voordat je het uit maakt met iemand waar je al meer dan 3 jaar mee samen bent. Ze is hier voor mij al gewoon vanaf ergens in juni mee bezig, al dan niet langer.

En nu zijn we bijna een week verder sinds ik het weet en ik heb alles van me af laten glijden, zei is degene die er op gebrand is of was om vrienden te blijven, zegt dat ik belangrijk ben voor haar en onze vriendschap belangrijk is voor haar, nou dan mag ze het laten zien nu, ik heb al genoeg initiatief getoond voor een vriendschap. Ik heb mezelf lang genoeg zitten kwellen en moeite gedaan, bellen, smsen, ik ben er klaar mee, ik heb haar al die jaren goed behandeld en heb geen dingen gedaan dat ik dit verdien in ieder geval.

Disclaimer: dit verhaal kan ook fictie zijn en niet (compleet) kloppen, dit is enkel hoe ik het zie nu ik steeds meer puzzelstukjes bij elkaar heb, mijn ex spreekt het veelal tegen maar het zijn zo veel toevalligheden bij elkaar ondertussen wat 2 maanden geleden nog niet bekend was of nog moest gebeuren

'je voor als je toevallig mee leest

Overigens leugens dat alle mannen leugenachtige misbaksels zijn. Ik heb 1 ding niet verteld aan mijn ex (en nee, niet dat ik er een ander op nahield ofzo, gewoon iets wat ik voor mezelf wil houden), maar verder was ik altijd goudeerlijk.

Het gaat trouwens goed met mij nog steeds!

quote:

Op woensdag 13 oktober 2010 23:27 schreef Catkiller het volgende:

[..]
lang verhaal

Dat lijkt me dus ongelofelijk klote. Kan me voorstellen dat je vertrouwen daardoor ook enorm beschadigd raakt Geldt overigens voor zowel mannen als vrouwen hoor.. Kan er niet tegen als er oneerlijke spelletjes gespeeld worden

Ik kan iig eerlijk zijn tegenover mijzelf, en dat is misschien nog wel het belangrijkste. Alles wat ik gedaan heb was oprecht, en naar mijn idee zo goed mogelijk met wat ik op dat moment wist. Hoop dat zij dat ook zo ervaart

quote:

Op woensdag 13 oktober 2010 23:32 schreef Cocktailprikker het volgende:

[..]

Dat lijkt me dus ongelofelijk klote. Kan me voorstellen dat je vertrouwen daardoor ook enorm beschadigd raakt Geldt overigens voor zowel mannen als vrouwen hoor.. Kan er niet tegen als er oneerlijke spelletjes gespeeld worden

Dat. En serieus what is up met dat vrienden willen blijven? Ik zou dat echt niet kunnen.. Veel gedeeld maar als er nog lefde, wrok of ander gevoel anders dan vriendschap is, gaat dat gewoon niet.

Catkiller, komt wel goed beter kwijt dan rijk!

quote:

Op woensdag 13 oktober 2010 23:29 schreef Stefka het volgende:
Overigens leugens dat alle mannen leugenachtige misbaksels zijn. Ik heb 1 ding niet verteld aan mijn ex (en nee, niet dat ik er een ander op nahield ofzo, gewoon iets wat ik voor mezelf wil houden), maar verder was ik altijd goudeerlijk.

Het gaat trouwens goed met mij nog steeds!

hey wel goed lezen er staat niet ALLE

quote:

Op woensdag 13 oktober 2010 23:35 schreef Amede het volgende:

[..]

Dat. En serieus what is up met dat vrienden willen blijven? Ik zou dat echt niet kunnen.. Veel gedeeld maar als er nog lefde, wrok of ander gevoel anders dan vriendschap is, gaat dat gewoon niet.

Catkiller, komt wel goed beter kwijt dan rijk!

soms kan het wel als alles doorlopen is en alle issues uitgesproken
maar vaak is die behoefte naar vriendschap dan ook weg
of je moet ook al echt heel lang maatjes geweest zijn in de relatie en dat de liefde gewoon veranderd is en daarom de relatie over is!?

Catkiller

quote:

Op woensdag 13 oktober 2010 23:32 schreef Cocktailprikker het volgende:

[..]

Dat lijkt me dus ongelofelijk klote. Kan me voorstellen dat je vertrouwen daardoor ook enorm beschadigd raakt Geldt overigens voor zowel mannen als vrouwen hoor.. Kan er niet tegen als er oneerlijke spelletjes gespeeld worden

Ik kan iig eerlijk zijn tegenover mijzelf, en dat is misschien nog wel het belangrijkste. Alles wat ik gedaan heb was oprecht, en naar mijn idee zo goed mogelijk met wat ik op dat moment wist. Hoop dat zij dat ook zo ervaart

Ik ben er nog niet over uit of het iets met mijn vertrouwen heeft gedaan in zijn algemeen, ik denk het eigenlijk niet eens. Gewoon ieder mens apart beoordelen, en zekerheid dat mensen te vertrouwen zijn heb je nagenoeg nooit, dat blijkt maar he

quote:

Op woensdag 13 oktober 2010 23:35 schreef Amede het volgende:

[..]

Dat. En serieus what is up met dat vrienden willen blijven? Ik zou dat echt niet kunnen.. Veel gedeeld maar als er nog lefde, wrok of ander gevoel anders dan vriendschap is, gaat dat gewoon niet.

Catkiller, komt wel goed beter kwijt dan rijk!

Euhm, ik heb geen idee wat dat is. Zo is ze? Moeilijk afscheid kunnen nemen van mensen. Oh nee ik bedoel, ik ben natuurlijk helemaal geweldig als vriend of als een vriend En ja die gevoelens waren er van mijn kant wel al die tijd dat ik het initiatief nam, bij haar totaal niet of ze liet het niet blijken, na een maand ofzo gok ik na meer als 3 jaar een relatie, wel knap toch

Oke, Dit weekend de stekker eruit getrokken en helemaal afstand van haar gedaan omdat ze hele grove dingen tegen me gezegd heeft die echt niet door de beugel konden.. Daarna haar vriendin aan de telefoon gehad dat ze spijt had om wat ze had gezegd en me bang was kwijt te raken. Hele weekend dikke boeie daaraan gehad, terwijl ik afgelopen maandag een smsje kreeg of ik als vrienden door wilde, of dat ik haar nooit meer wilde zien. Mevrouw had het hele weekend gehuild. Dus ik haar opgebeld en gezegd dat ik haar de dag erop wilde zien (dinsdag) om het 1 en ander uit te praten. Dus afgesproken in de stad.. Waar het heel overduidelijk werd dat er tussen ons nog altijd een enorme klik zit. Ik heb met haar gezoend en het is dat ze ongesteld was anders hadden we zeker geneukt (zij wilde niet, ik vaar net zo goed over de rode zee). Na afloop elkaar op msn gesproken en blij dat alles weer uitgepraat was. Kreeg te horen dat ze het geweldig vond me weer even gezien te hebben, en dat ze me miste.

Vanavond 1,5 uur lang met haar gebeld en gepraat over alle dingen uit het verleden. Elke keer als ik een herinnering ophaalde hoorde ik haar aan de andere kant van de lijn giechelen. Ze vroeg me waarom ik van haar hou, dus ik heb een hele lijst redenen opgenoemd. Ze had daar verder weinig op te zeggen. Bottomline is nog steeds dat ze tijd wil voor zichzelf en hoe vaak ik ook zeg dat ik alleen haar wil, het heeft voor mijn gevoel weinig effect. Ik heb alleen het idee dat ze heel erg sterk twijfelt. Gisteravond kwam ze ook met een sms nadat we een korte ruzie hadden gehad: "je bent me nu wel gigantisch hete seks schuldig".

Ik weet het allemaal ook niet meer zo. Het is allemaal dubbelzinnig.