De kunst van het loslaten van je ex #125

quote:

Op woensdag 13 oktober 2010 14:52 schreef goofy_goober het volgende:
In het begin, wanneer er nog gevoelens zijn, kan er geen 'normaal' of vriendschappelijk contact bestaan. Dat is nu eenmaal zo. Eerst die gevoelens weg, dan pas contact. Als je er na die tijd nog behoefte aan hebt, that is.

Ik ben nu vijf maanden verder en ik heb totaal geen behoefte aan (vriendschappelijk) contact, terwijl ik daar in het begin heel anders over dacht. Maar ja, dat kwam door al die gevoelens die ik nog had voor haar.

Helemaal mee eens! Daarom zei ik ook toekomst Morgen is toekomst, maar over een jaar ook.
Daarnaast hoef ik ook niet te weten met wie ze neukt of niet. Ik wil het niet eens weten. En wat ik doe, gaat haar ook niets aan. Bij mij ligt het overigens wel een beetje ingewikkelder allemaal. Onze relatie is verbroken via de telefoon, omdat ze in het buitenland zit ivm stage. Dus of we nog face to face alles uit gaan praten weet ik niet. Aan de ene kant denk ik: Dan heb je het netjes afgesloten. Aan de andere kant weet ik niet of dat goed uitpakt voor mij (of ons). Ik heb nu in ieder geval geen ruzie met haar of zo. Ben gewoon pissig omdat ik al die tijd op een roze wolk zat en het helemaal zag zitten. En ik heb nu zo'n leeftijd dat ik meer naar de toekomst kijk. Aan dat ideaalbeeld is abrupt een einde gekomen helaas.

quote:

Op woensdag 13 oktober 2010 15:16 schreef goofy_goober het volgende:
Ach, dat hele 'netjes afsluiten' is ook zo'n overgewaardeerd iets. Je bent nu al bezig met afsluiten, waarom jezelf nog eens door de mangel halen en het risico nemen dat je straks weer helemaal overnieuw moet beginnen?

Precies, dat is mijn gedachte nu ook

quote:

Op woensdag 13 oktober 2010 01:12 schreef Catkiller het volgende:
Ik ben me er van bewust dat het harde taal was ja en heb ook zitten twijfelen of ik de post wel zou maken en nog enigszins aangepast om die reden ook want ik ben er niet op uit om iemand nog een trap na te geven maar zo komt het gewoon over op mij. Ik betwijfel of MOD zich (op dit moment) kan vinden in mijn visie want het is (zeker zo snel) ook niet leuk om tot de realisatie te moeten komen dat de hoeveelheid energie die jij er in hebt gestoken en de hoop die je had in de verste verste niet aanwezig is/was bij je ex.

Als ze meteen gewoon eerlijk was geweest met de melding dat het nooit meer iets zou worden tussen jullie dan was je nu misschien wel gelukkig met een ander of in ieder geval een heel stuk verder op weg in het verwerken en had je jezelf de tijd en moeite bespaard en door dat duidelijk te maken hoop ik dat je haar niet te lang blijft idealiseren. Zo netjes is de situatie waar je in zit niet helemaal toch? Ze voelt zich niet voor niks schuldig ten opzichte van jou..

Die trap na die je me geeft is anders wel wat ik nodig heb. Ik heb geen zin om constant na te denken over hoe het nu nog zou kunnen gaan werken, want ik betrap me er wel op dat ik haar in mijn hoofd blijf aanbidden en hoe leuk ze wel niet is en alles. En dat het zo gruwelijk veel pijn doet dat het nu klaar is.

Maar dat wil ik zsm uit mijn systeem hebben. Dat ik dan een jaar lang achter dr reet aan loop met al het ge-heen en weer. Dat ze 1000 keer twijfelde en nu met een ander zoent om haar argumenten extra kracht bij te zetten kan ik wel begrijpen als ik me in haar verplaats. Maar dat ze me dat ook dan gaat vertellen en zich er zo schuldig om gaat voelen en gewoon gaat zitten janken om hoe kut het wel niet is.. Wtf heb ik daar aan.

Maar goed. Ik heb dus geen zin om hier in te blijven hangen. En je hebt inderdaad gelijk, hoe veel zin heb ik nog om vrienden te blijven over een half jaar als ik ben afgekoeld. Het moet ook wel van twee kanten komen en dat zie ik dan toch niet gebeuren omdat ik, ondanks wat we hadden, toch die eikel ben geweest die haar heeft laten vallen. En daarom schaamt ze zich ook tegen over haar vrienden en zich zelf.

Ach fuck it kerel. De feiten liggen open en bloot op tafel, ik moet mijn gevoel er ook naar maken. Bedankt iig voor de reacties want die shit heb ik nodig.

quote:

Op woensdag 13 oktober 2010 17:17 schreef MOD het volgende:

[..]

Die trap na die je me geeft is anders wel wat ik nodig heb. Ik heb geen zin om constant na te denken over hoe het nu nog zou kunnen gaan werken, want ik betrap me er wel op dat ik haar in mijn hoofd blijf aanbidden en hoe leuk ze wel niet is en alles. En dat het zo gruwelijk veel pijn doet dat het nu klaar is.

Maar dat wil ik zsm uit mijn systeem hebben. Dat ik dan een jaar lang achter dr reet aan loop met al het ge-heen en weer. Dat ze 1000 keer twijfelde en nu met een ander zoent om haar argumenten extra kracht bij te zetten kan ik wel begrijpen als ik me in haar verplaats. Maar dat ze me dat ook dan gaat vertellen en zich er zo schuldig om gaat voelen en gewoon gaat zitten janken om hoe kut het wel niet is.. Wtf heb ik daar aan.

Maar goed. Ik heb dus geen zin om hier in te blijven hangen. En je hebt inderdaad gelijk, hoe veel zin heb ik nog om vrienden te blijven over een half jaar als ik ben afgekoeld. Het moet ook wel van twee kanten komen en dat zie ik dan toch niet gebeuren omdat ik, ondanks wat we hadden, toch die eikel ben geweest die haar heeft laten vallen. En daarom schaamt ze zich ook tegen over haar vrienden en zich zelf.

Ach fuck it kerel. De feiten liggen open en bloot op tafel, ik moet mijn gevoel er ook naar maken. Bedankt iig voor de reacties want die shit heb ik nodig.

Daar is dit topic inderdaad wel goed voor. Iedereen zit in hetzelfde schuitje, snapt je gevoel helemaal maar ze zetten je bij dit soort dingen weer met beide benen op de grond. Hoop dat iedereen vandaag een goeie dag had! Ik in elk geval wel

Bij mij gaat het ook goed Alleen denk ik nog wel veel aan mijn ex, over hoe alles is gelopen. Maar daarbij voel ik me niet meer 'klote'. Ik weet ook gewoon dat dit allemaal wel minder wordt. Ik denk over het algemeen veel over dingen na en dit moet gewoon allemaal slijten.
Ik weet ook dat ik me weer open zou kunnen stellen voor iemand anders Het zou nu geen rebound meer voor me zijn ofzo.

Het is voor een groot gedeelte allemaal pure wetenschap natuurlijk.
Ik kan me ook voorstellen dat ik ooit een ander heb, het is alleen nu volledig out of the picture.
Genoeg leuke dames in mijn omgeving waarbij ik echt wel zo iets heb van maar ze lijken allemaal ondergeschikt aan mijn ex als ik dan hun gedrag zie.

Waar ik wel bang voor ben is dat ik elke keer dat ik nieuwe mensen leer kennen, ik mij zelf niet durf open te stellen naar hen, omdat ik vind dat zij niet de "bevoegdheden" hebben om mij zo te leren kennen zoals mijn ex mij kende.

Op die manier is dus elke leuke situatie (avondje stappen, concert, dierentuin whatever) op zich wel leuk, maar "het kan leuker"

Met mijn verstand zit ik dus de hele tijd in het idee dat mijn ex bij dit soort gelegenheden ook aanwezig moet zijn om die bewuste situatie "geslaagd" of "perfect" te maken.

Dat is natuurlijk niet de goede manier van denken en moet ik eigenlijk gewoon los gaan met de mensen die ik om mij heen heb en dat ook echt waarderen.

Maar goed, ik durf me dus niet open te stellen naar andere mensen. En boven op het liefdesverdriet is dat een soort van angst, dat ik nu dus iemand uit mijn leven ben kwijt geraakt die het wel gelukt is om zo ver bij mij binnen te komen. En daar door lijken alle andere relaties met de mensen om mij heen te oppervlakkig en daar door dus ondergeschikt aan mijn situaties aan mijn ex.

Maar dat heeft tegelijkertijd natuurlijk weer alles te maken met het los laten van mijn ex. Want als ik haar kan los laten, ben ik zelf ook in staat meer waarde te hechten aan de dagelijkse dingen. Het is alleen voor nu het punt om daar niet in te blijven hangen.

Wel ja, de wetenschap is alom aanwezig en overall gezien heel duidelijk maar die gevoelens de hele tijd hee. Kan dat niet gewoon automatisch verbonden worden aan die wetenschap of zo? Waarom moet ik me zo kut voelen de hele tijd, heb ik absoluut geen zin in terwijl ik het wel al lang geaccepteerd heb.

Dit had ik natuurlijk ook gewoon in mijn lief dagboek kunnen schrijven maar nu staat het hier al..

quote:

Op woensdag 13 oktober 2010 20:50 schreef MOD het volgende:
Het is voor een groot gedeelte allemaal pure wetenschap natuurlijk.
Ik kan me ook voorstellen dat ik ooit een ander heb, het is alleen nu volledig out of the picture.
Genoeg leuke dames in mijn omgeving waarbij ik echt wel zo iets heb van maar ze lijken allemaal ondergeschikt aan mijn ex als ik dan hun gedrag zie.

Waar ik wel bang voor ben is dat ik elke keer dat ik nieuwe mensen leer kennen, ik mij zelf niet durf open te stellen naar hen, omdat ik vind dat zij niet de "bevoegdheden" hebben om mij zo te leren kennen zoals mijn ex mij kende.

Op die manier is dus elke leuke situatie (avondje stappen, concert, dierentuin whatever) op zich wel leuk, maar "het kan leuker"

Met mijn verstand zit ik dus de hele tijd in het idee dat mijn ex bij dit soort gelegenheden ook aanwezig moet zijn om die bewuste situatie "geslaagd" of "perfect" te maken.

Dat is natuurlijk niet de goede manier van denken en moet ik eigenlijk gewoon los gaan met de mensen die ik om mij heen heb en dat ook echt waarderen.

Maar goed, ik durf me dus niet open te stellen naar andere mensen. En boven op het liefdesverdriet is dat een soort van angst, dat ik nu dus iemand uit mijn leven ben kwijt geraakt die het wel gelukt is om zo ver bij mij binnen te komen. En daar door lijken alle andere relaties met de mensen om mij heen te oppervlakkig en daar door dus ondergeschikt aan mijn situaties aan mijn ex.

Maar dat heeft tegelijkertijd natuurlijk weer alles te maken met het los laten van mijn ex. Want als ik haar kan los laten, ben ik zelf ook in staat meer waarde te hechten aan de dagelijkse dingen. Het is alleen voor nu het punt om daar niet in te blijven hangen.

Wel ja, de wetenschap is alom aanwezig en overall gezien heel duidelijk maar die gevoelens de hele tijd hee. Kan dat niet gewoon automatisch verbonden worden aan die wetenschap of zo? Waarom moet ik me zo kut voelen de hele tijd, heb ik absoluut geen zin in terwijl ik het wel al lang geaccepteerd heb.

Dit had ik natuurlijk ook gewoon in mijn lief dagboek kunnen schrijven maar nu staat het hier al..

En zo is er dus altijd een verschil tussen verstand en gevoel. Ik denk ook een beetje zo hoor "been there done that, over een poos voel ik me weer beter, ik kan weer gelukkig zijn", maar dat bedenk ik me met mijn hoofd. Mijn gevoel daarentegen is het er volkomen niet mee eens. Dan vraag ik me af wat hij aan het doen is en hij misschien ook aan mij denkt. Of hij me mist of juist helemaal niet...
Op dit moment zijn er wel mannen die interesse tonen, van die aasgieren die meteen iets laten horen zo gauw het uit is en dat geeft me wel wat zelfvertrouwen, na gedumpt te zijn. Maar een relatie? Of de gedachten dat ik ooit nog zo verliefd ga worden of zo'n intieme band kan opbouwen met een ander? Dat kan ik me echt (nog) niet voorstellen.

Net weer even een down-momentje, had niks te doen behalve een filmpje kijken en mijn gedachten dwaalden zo een beetje af naar hem.. Het is pas een week uit en we hebben nu al 2 hele dagen geen contact meer (na 6 jaar bijna elke dag is dat serieus al een overwinning) .
Voor ik het wist klikte ik bijna op zijn twitter-account, maar voor ik ook maar iets kon zien heb ik het weggeklikt. Nu ben ik ZO trots op mezelf..

Waarom zijn alle mannen zo ongelooflijk dom
Iig of ik loop ze steeds tegen het lijf.

Ben ik ergens achter gekomen, zeg ik duizend keer "wees aub eerlijk", ik weet voldoende maar wil het van jou kant horen, en dan doen ze schijnheilig maar wanneer ik het vertel komen de sorry's naar boven.. Dit is nu al de zoveelste persoon en word er echt gek van.

Ze liegen liever heb ik het idee

Goed gedaan meisje!!
En je mag ook trots zijn!

Ik heb een heel verhelderend gesprek gehad dat eigenlijk mijn allerlaatste restje gevoel wel heeft weggenomen. Onduidelijkheden en vaagheden zijn me geheel duidelijk en dat ik niet gek ben is ook bevestigd

nog een kut gevoel omdat ik wederom gefaald heb en het is even wennen om echt gewoon weer single te zijn heeft ook zn mindere kanten. maar joh het heeft ook veel leuke kanten

quote:

Op woensdag 13 oktober 2010 22:58 schreef GeelSuperKuiken het volgende:
Waarom zijn alle mannen zo ongelooflijk dom
Iig of ik loop ze steeds tegen het lijf.

Ben ik ergens achter gekomen, zeg ik duizend keer "wees aub eerlijk", ik weet voldoende maar wil het van jou kant horen, en dan doen ze schijnheilig maar wanneer ik het vertel komen de sorry's naar boven.. Dit is nu al de zoveelste persoon en word er echt gek van.

Ze liegen liever heb ik het idee

Dat is zò typisch mannen. Ook al weet je dat het waar is, ze blijven ontkennen. Beetje zoals dat liedje van Shaggy - it wasn't me. Glashard ontkennen tot je haast gaat twijfelen aan jezelf.

quote:

Op woensdag 13 oktober 2010 23:02 schreef Amede het volgende:

[..]

Dat is zò typisch mannen. Ook al weet je dat het waar is, ze blijven ontkennen. Beetje zoals dat liedje van Shaggy - it wasn't me. Glashard ontkennen tot je haast gaat twijfelen aan jezelf.

Ja pff idd
ik ben echt boos.
Ik heb het idee dat ik geen enkele vent ken vertrouwen

hier hetzelfde, wat ik vanavond allemaal meegekregen heb
mn oren flapperde er gewoon van
mn vermoedens bevestigd

(sommige) mannen

Nou, waar blijven de mannen uit ons topic? Verdedig je sekse!

Gelukkig zijn niet alle mannen zo! (mijn ex helaas wel)

ik schreef al sommige!
en het ging in mijn geval niet over vreemdgaan ofzo
maar had wel met eerlijkheid te maken

Dat tussen haakjes mag er best buiten hoor

Ik ging vandaag bij een vriend eten, zat te denken om miss oook over men ex te gaan praten. Maar onderweg keek ik nog eens goed om me heen, dacht na over de toekomst, mogelijke andere relaties, en toen voelde ik me al weer een stukje beter Hij wide er over beginnen maar ik had er toen geen behoefte aan

Mja ook stomme dingen herinneren me aan men ex Sta net piepers te bakken ( had honger, brood op ) en bedacht me aan hoe lekker ze af en toe voor me kookte, dat het lekker was om niet zelf te hoeven koken af en toe...

Maar voel me nu wel beter dan gister iig Ga zo naar bed en dan zien we wel weer wat de morgen brengt

quote:

Op woensdag 13 oktober 2010 23:13 schreef Cocktailprikker het volgende:
Dat tussen haakjes mag er best buiten hoor

Ik ging vandaag bij een vriend eten, zat te denken om miss oook over men ex te gaan praten. Maar onderweg keek ik nog eens goed om me heen, dacht na over de toekomst, mogelijke andere relaties, en toen voelde ik me al weer een stukje beter Hij wide er over beginnen maar ik had er toen geen behoefte aan

Mja ook stomme dingen herinneren me aan men ex Sta net piepers te bakken ( had honger, brood op ) en bedacht me aan hoe lekker ze af en toe voor me kookte, dat het lekker was om niet zelf te hoeven koken af en toe...

Maar voel me nu wel beter dan gister iig Ga zo naar bed en dan zien we wel weer wat de morgen brengt

mooi verhaal en gaat al beter dus
had wel een beetje een gevoel bij het hele voor je koken verhaal
genoeg vrouwen die dat voor je kunnen/ willen

Ik niet trouwens ik was juist zo blij met mn kok

quote:

Op woensdag 13 oktober 2010 23:17 schreef Duimelot het volgende:

[..]

mooi verhaal en gaat al beter dus
had wel een beetje een gevoel bij het hele voor je koken verhaal
genoeg vrouwen die dat voor je kunnen/ willen

Ik niet trouwens ik was juist zo blij met mn kok

Achja wisselt zo een beetje, zal ook nog wel even duren denk ik zo. Wat gister al werd gezegd, die pijn hoort er bij als je veel van iemand gehouden hebt

Het koken was slechts 1 van de vele kleine dingetjes die me dagelijks aan haar herinneren Maar goed zorgen dat kon en wilde ze wel _{er werd iig frequenter schoongemaakt toen} Kan prima voor mezelf zorgen maar het is wel fijner om dat te delen. Ben heel erg benieuwd ook wel hoe ik een volgende relatie mee maak, doordat ik nu zoveel meer geleerd heb.

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

quote:

Op woensdag 13 oktober 2010 17:17 schreef MOD het volgende:

[..]

Die trap na die je me geeft is anders wel wat ik nodig heb. Ik heb geen zin om constant na te denken over hoe het nu nog zou kunnen gaan werken, want ik betrap me er wel op dat ik haar in mijn hoofd blijf aanbidden en hoe leuk ze wel niet is en alles. En dat het zo gruwelijk veel pijn doet dat het nu klaar is.

Ik was een wanhopige zielenpoot die haar lastig viel om zijn gevoelens duidelijk te maken en voelde me aangesproken door je bericht, mede daarom reageerde ik wat agressief En dat aanbidden of idealiseren heb ik ook gedaan. Tot vervelens aan toe, en maar berichten sturen om duidelijk te maken hoe ik tegen de situatie aan keek, en dat we heus wel verder konden gaan en dat het anders zou zijn, dat het allemaal niet zo slecht is als zei het deed lijken. Jezelf niet goed genoeg voelen en denken dat je iets fout hebt gedaan waardoor de situatie is zoals die is. Uiteindelijk heeft mijn ex hetzelfde gedaan als die van jou, met een ander gezoend. Verschil is enkel dat het bij ons toen net 3 weken uit was, als dat al de waarheid is, en bij jou al wat langer. Ben je daar niet heel kwaad om dan? Dat ze wist dat jij nog hoop had, jou heeft aan laten modderen, om vervolgens dit te doen?

Mijn verhaal begint waarschijnlijk al ergens in juni, ze kreeg een persoon op bezoek die ze kent via internet. Duidelijk gemaakt aan haar, doe niet zo naïef, een willekeurige jongen komt vrijwel nooit uit vriendschap naar een meid toe. Nee dit was niet het geval en ik moest haar vertrouwen, na een aantal jaar met iemand doe je dat natuurlijk. Begin augustus, ze was bij mij en ik zou haar thuis brengen en ze doet kortaf wat ze al vaker die week deed en maakt het uit, ik breng haar thuis en we praten niet eens meer, ik dacht het zal wel, ze trekt wel bij ofzo. De periode direct hierna kan ik me niet meer goed herinneren. Komt er op neer dat als ik haar mag geloven ze er twee weken nog mee heeft gezeten en meer niet, als dat al waar is, en ik ondertussen maar bedenken hoe ik het goed kon maken, hoe ik haar kon overtuigen het weer te proberen. Drie weken nadat het uit was zou ze voor een 2e keer "na denken" over ons, ondertussen was ze bij die aardige willekeurige jongen die ze kent via het internet en heeft ze met hem gezoend, was een ongelukje! Ja echt waar, waarschijnlijk was naar hem toe gaan ook een ongelukje terwijl ze nog na hoorde te denken en ik thuis zat met goede hoop. Oh nee, dat na denken was alleen maar om te zorgen dat ik haar niet in de steek liet of zoiets. Nu afgelopen week kwam er nog wat meer uit, ik heb haar een week rust gegeven en in die week heeft ze "gevoelens" voor hem gekregen. Hmm, waar ongelukjes al niet goed voor zijn blijkbaar.

Ik ben kwaad geworden, ik heb hem wat dingen toe gewenst, gezegd dat ik hem wat aan doe als ik hem ooit zie om zijn kansloze actie, en gezegd dat ik haar niet meer als vriendin hoef te zien als ze iets met hem neemt en volgens mij ben ik dan nog veels te zwak bezig. Ze spreekt tegen dat dit de hele insteek was van het uit maken maar ik geloof mijn gevoel nu en ik zoek vanaf het begin al naar een verklaring hoe een heel aanhankelijk meisje dat veel bij je kwam het ineens uit kan maken met in mijn ogen non-argumenten om vervolgens heel kil over de situatie te doen en vast te houden aan haar beslissing, dat ze hem al die tijd al op het oog had en hier al lang mee bezig was maar mij ondertussen aan hield voor de zekerheid is voor mij de enige juiste verklaring hiervoor en ik ben ergens opgelucht. Ik weet nu waarom ze alsmaar zei dat haar besluit niet te begrijpen viel voor mij, nee ik begrijp niet dat je een ander kiest voordat je het uit maakt met iemand waar je al meer dan 3 jaar mee samen bent. Ze is hier voor mij al gewoon vanaf ergens in juni mee bezig, al dan niet langer.

En nu zijn we bijna een week verder sinds ik het weet en ik heb alles van me af laten glijden, zei is degene die er op gebrand is of was om vrienden te blijven, zegt dat ik belangrijk ben voor haar en onze vriendschap belangrijk is voor haar, nou dan mag ze het laten zien nu, ik heb al genoeg initiatief getoond voor een vriendschap. Ik heb mezelf lang genoeg zitten kwellen en moeite gedaan, bellen, smsen, ik ben er klaar mee, ik heb haar al die jaren goed behandeld en heb geen dingen gedaan dat ik dit verdien in ieder geval.

Disclaimer: dit verhaal kan ook fictie zijn en niet (compleet) kloppen, dit is enkel hoe ik het zie nu ik steeds meer puzzelstukjes bij elkaar heb, mijn ex spreekt het veelal tegen maar het zijn zo veel toevalligheden bij elkaar ondertussen wat 2 maanden geleden nog niet bekend was of nog moest gebeuren

'je voor als je toevallig mee leest

Overigens leugens dat alle mannen leugenachtige misbaksels zijn. Ik heb 1 ding niet verteld aan mijn ex (en nee, niet dat ik er een ander op nahield ofzo, gewoon iets wat ik voor mezelf wil houden), maar verder was ik altijd goudeerlijk.

Het gaat trouwens goed met mij nog steeds!

quote:

Op woensdag 13 oktober 2010 23:27 schreef Catkiller het volgende:

[..]
lang verhaal

Dat lijkt me dus ongelofelijk klote. Kan me voorstellen dat je vertrouwen daardoor ook enorm beschadigd raakt Geldt overigens voor zowel mannen als vrouwen hoor.. Kan er niet tegen als er oneerlijke spelletjes gespeeld worden

Ik kan iig eerlijk zijn tegenover mijzelf, en dat is misschien nog wel het belangrijkste. Alles wat ik gedaan heb was oprecht, en naar mijn idee zo goed mogelijk met wat ik op dat moment wist. Hoop dat zij dat ook zo ervaart

quote:

Op woensdag 13 oktober 2010 23:32 schreef Cocktailprikker het volgende:

[..]

Dat lijkt me dus ongelofelijk klote. Kan me voorstellen dat je vertrouwen daardoor ook enorm beschadigd raakt Geldt overigens voor zowel mannen als vrouwen hoor.. Kan er niet tegen als er oneerlijke spelletjes gespeeld worden

Dat. En serieus what is up met dat vrienden willen blijven? Ik zou dat echt niet kunnen.. Veel gedeeld maar als er nog lefde, wrok of ander gevoel anders dan vriendschap is, gaat dat gewoon niet.

Catkiller, komt wel goed beter kwijt dan rijk!

quote:

Op woensdag 13 oktober 2010 23:29 schreef Stefka het volgende:
Overigens leugens dat alle mannen leugenachtige misbaksels zijn. Ik heb 1 ding niet verteld aan mijn ex (en nee, niet dat ik er een ander op nahield ofzo, gewoon iets wat ik voor mezelf wil houden), maar verder was ik altijd goudeerlijk.

Het gaat trouwens goed met mij nog steeds!

hey wel goed lezen er staat niet ALLE