De kunst van het loslaten van je ex #125

Ja, ratio wint het van emoties. Ik heb dit al eerder door gemaakt, precies een jaar geleden. Dat ik moest aanhoren dat het niks meer werd. Ik heb sinds dien alles op alles gezet. Maar ter vergeefs. Het zij zo. Het is niet anders, zoals met vele in dit topic. Ik haat het. Maar dit is het nou eenmaal. Ik haat het. Ik hou van haar. Fuck it.

Ohjah, ik zit op de zelfde school als zij. We zien elkaar niet dagelijks maar de wetenschap dat ze dicht bij me is, is kut. Hoe moe dat nou weer..

quote:

Op dinsdag 12 oktober 2010 22:14 schreef goofy_goober het volgende:
Tja, het is lullig dat het verspilde moeite is, maar daar kom je ook wel weer overheen. Je hebt het geprobeerd en het is niet gelukt. Soms werkt het en soms niet. Maar misschien is het wel beter zo, want terug bij elkaar komen wanneer de één nog twijfels heeft gaat altijd op een gegeven moment wéér fout.

Dat is zo, maar kerel, hoe is het, als je het zelf veroorzaakt hebt. Zelf er voor gezorgd heb dat de relatie naar de kloten is gegaan, maar terug ben gevallen. Ik heb een jaar de tijd gehad om te rationaliseren over hoe het is zonder haar. En als nog valt het zo enorm hard. Contact verbreken is het beste.

Maar dit is het hem. Ik kan nu kiezen tussen eeuwige zelfkastijding of het contact voor altijd verbreken.
Maar ik heb geen zin om het contact te breken. Ik moet, rationeel gezien, bedenken wat ik ga doen. Hoe ik dit ga oppikken. Ik heb al een jaar in onzekerheid geleefd. Maar ik heb daar geen zin meer in en het hoge woord is er toch al uit. Maar ja.

Feit is, wij houden van elkaar. Oke, ze ziet geen toekomst in ons, maar hee, het is wel een meid waar ik een lange tijd mee samen ben geweest, en ik vind ook dat het contact te veel waard is om het zo maar te verbreken.
Én ze houdt van me. Ja daar heb ik natuurlijk geen kloot aan op dit moment, omdat ik nog verliefd ben. Maar ik wil mijn gevoelens op de goede manier omvormen. Tot iets waar we beide iets aan hebben. Vriendschap, you know...

Ik ben iig niet die wanhopige zielepoot die constant mijn ex lastig valt vanwege mijn gevoelens. Ik wil haar wel, maar ik gun haar het beste, en als dat niet met mij is, dan maar met iemand anders. Dus jah. Maar ff de tijd geven. Vriendschap, daar zit het hem in. Dan maar zelfkastijding. Het boeit me toch nie veel meer. Ik ben kwijt waar ik het meest van hield. Dus ja. Verkeerde keuzes gemaakt toen der tijd.

Boeien. Enfin.. Over een maand of wat is dit gevoel verdwenen en kan k normaal doen etc. Heb het vaker mee gemaakt. Dus jah. Ik zie het wel. Het is dan wel het einde van onze relatie, maar niet het einde van onze vriendschap. Ik vind dat er ook wel wat te zeggen valt over het feit dat we al ruim 2 jaar aan het onderhandelen zijn over de voortgang over onze relatie. Dat is iets waar ik weinig ex-koppels mee zie lopen. Dat ze het zo lang uithouden. Maar ja.

Ik zie het wel. Eerst maar mijn emoties laten bezinken. Daarna verder kijken.

Ja nou, ik heb het al mee gemaakt zeg maar een jaar geleden. Ik weet precies wat voor gevoelens er komen kijken bij liefdesverdriet. En aangezien ik het al had aan zien komen was ik al enigszins voorbereid. Het is niet dat het me niks doet, maar rationeel gezien ben ik al een heel eind, vanwege kennis van her voorjaar. Het is alleen een extra klap in het gezicht dat ze gezoend heeft met een ander. Een koekje van eigen deeg zullen we maar zeggen.

Maar goed. Rationeel ben ik er al. Gevoelsmatig blijf ik nog te lang hangen. Maar ik heb geen zin/tijd om te blijven hangen in het zelfmedelijden. Dat deel heb ik vorig jaar al gehad.

Het is slecht het omzetten van gevoelens en de boosheid, die duidelijk aanwezig zijn, een plaats te geven. Ik kan haar niks kwalijk nemen en dat doe ik ook niet, maar het gevoel zit er wel. Dus jah. Gewoon maar ff afkoelen.

Je zit jezelf hier enigszins te verheerlijken dat je haar niet lastig valt als een wanhopige zielenpoot ondanks je gevoelens maar ondertussen ben je al 1/2 jaar als een sulletje achter haar single kontje aan het aan lopen in de hoop dat ze ziet hoe leuk je toch nog bent en je terug neemt. Er zullen niet veel wanhopige zielenpoten zijn die 2 jaar hun ex lastig vallen met hun gevoelens hoor dus zo geweldig ben je niet bezig geweest

Maar ga vooral verder met haar verheerlijken en neem het haar niet kwalijk dat ze jou ik weet niet hoe lang in haar leven heeft toe gelaten met hoogstwaarschijnlijk de wetenschap dat jij nog gevoelens voor haar hebt terwijl ze zelf vast wel wist dat het toch nooit meer iets ging worden. En nee, ze heeft heus geen jaar of langer nodig om er achter te komen dat het nooit meer iets zou worden hoor.

En voor de rest enkel nog dit:

quote:

Wacht eerst maar eens een paar maanden en kijk dan nog maar eens of je drang naar vriendschap nog net zo groot is als nu het geval is.

Ik ben me er van bewust dat het harde taal was ja en heb ook zitten twijfelen of ik de post wel zou maken en nog enigszins aangepast om die reden ook want ik ben er niet op uit om iemand nog een trap na te geven maar zo komt het gewoon over op mij. Ik betwijfel of MOD zich (op dit moment) kan vinden in mijn visie want het is (zeker zo snel) ook niet leuk om tot de realisatie te moeten komen dat de hoeveelheid energie die jij er in hebt gestoken en de hoop die je had in de verste verste niet aanwezig is/was bij je ex.

Als ze meteen gewoon eerlijk was geweest met de melding dat het nooit meer iets zou worden tussen jullie dan was je nu misschien wel gelukkig met een ander of in ieder geval een heel stuk verder op weg in het verwerken en had je jezelf de tijd en moeite bespaard en door dat duidelijk te maken hoop ik dat je haar niet te lang blijft idealiseren. Zo netjes is de situatie waar je in zit niet helemaal toch? Ze voelt zich niet voor niks schuldig ten opzichte van jou..

Ik ben even midden in de nacht wakker geworden en moet het van me afschrijven.. Wat een hel!! Droomde verschrikkelijk, hij had een ander, miste me niet, vermaakte zich zonder mij prima etc. Ik ben nu gewoon zo misselijk van verdriet dat ik even niet weet waar ik het moet zoeken. Hou zoveel van hem, waarom werkt het dan niet gewoon?!!?! Ik wil niet zonder hem! Zie even serieus niet meer hoe ik dit ooit ga verwerken of hem los zou kunnen laten.. het voelt zo uitzichtloos, pijnlijk, onlogisch etc.

Nu nog maar even proberen te slapen... Morgen een nieuwe dag, nieuwe kansen.

toch fijn om er zo af en toe aan herinnerd te worden waarom je het niet meer zag zitten met je partner. toen ze bij mij haar laatste spul op kwam halen werd ik er weer even aan herinnerd. ze viel tegen haar ouders uit terwijl die helemaal niks verkeerd deden en haar alleen maar op iets wezen.

zo reageerde ze ook vaak tegen mij, zeggen dat ik sacherijnig was terwijl zij juist zo reageerde.

onbewust was ik het zat denk ik, mijn geduld op. en te weinig positieve input van haar kant om dat geduld bij te kunnen laden. en toch blijf ik het apart vinden dat zij het eerst uitgemaakt heeft. het heeft wel direct mijn ogen geopend, ik was er meteen helemaal klaar mee. ik had het gevoel dat ik alleen haar dingen mocht doen en mij aan haar aan mocht passen en dat dat andersom niet of nihil het geval was.
ja ze had haar problemen wel en ik heb de mijne. maar als ik een relatie heb met iemand heb ik óók mijn verwachtingen, niet alleen zij. dat leek ze niet te begrijpen en daarom zijn we uit elkaar gegroeid.

alles wat ik in de 3 jaar die we samen waren heb gedaan, deed ik voor haar. en als ik eens iets deed wat niet voor haar was, was het niet goed. eigenlijk verbaas ik me er nog steeds over dat ik het 3 jaar vol gehouden heb bij dr. en het is niet dat ze niet lief was ofzo, ik had alleen het gevoel op het laatst dat ik gewoon een 'vriend' was in plaats van een levenspartner. en dan nog het altijd niet lijken te luisteren ik kon dr 30 keer iets zeggen en ze begreep het niet of hoorde het niet, maar als pietje die ze toevalig op zaterdag bij de C1000 tegenkwam haar exact hetzelfde vertelde kwam ze mij dat zeggen alsof ze het voor het eerst hoorde. en als ik haar eraan herinnerder dat ik het haar al vaker verteld had kon er niet meer dan een 'o' af.
ik ben tijdens het uitgaan wel is weggelopen midden in een verhaal van mij, omdat ze ineens iemand zag ofzo en daar maar mee ging praten, en dan kwam ik 3 biertjes later terug en had ze niet eens door dat ik weg was geweest, dat deed altijd zeer. ik weet dat ze PDD had, maar maar toch zou je iets meer interesse verwachten. ik bedoel ik zou degene moeten zijn die ze vertrouwde en dichtbij zou willen zijn, maar dat gevoel had ik nooit. en helemaal niet meer op het eind. daarom was de 'rouw' periode ook zo snel voorbij denk ik.

zij heeft wel is aangegeven te twijfelen aan haar keuze, maar de dingen die ze zij tijdens onze breuk gaf mij aan dat dit niet meer goed kwam, dus waarom die twijfel ineens bij haar op kwam zetten weet ik niet. ik bedoel, niet meer verliefd zijn op iemand is geen keuze. dat is een gevoel en gevoelens kies je niet. ik heb nog steeds het gevoel dat ze gewoon niet eerlijk is geweest toen.

moest dit even van mij afschrijven, langer geworden dan gedacht.

quote:

Op woensdag 13 oktober 2010 05:27 schreef Amede het volgende:
Ik ben even midden in de nacht wakker geworden en moet het van me afschrijven.. Wat een hel!! Droomde verschrikkelijk, hij had een ander, miste me niet, vermaakte zich zonder mij prima etc. Ik ben nu gewoon zo misselijk van verdriet dat ik even niet weet waar ik het moet zoeken. Hou zoveel van hem, waarom werkt het dan niet gewoon?!!?! Ik wil niet zonder hem! Zie even serieus niet meer hoe ik dit ooit ga verwerken of hem los zou kunnen laten.. het voelt zo uitzichtloos, pijnlijk, onlogisch etc.

Nu nog maar even proberen te slapen... Morgen een nieuwe dag, nieuwe kansen.

En dat noemen we nou liefdes verdriet hier gaat echt letterlijk bijna iedereen door heen.
Gaat na een tijdje wel over but keep your head up!

quote:

Op woensdag 13 oktober 2010 05:27 schreef Amede het volgende:
Ik ben even midden in de nacht wakker geworden en moet het van me afschrijven.. Wat een hel!! Droomde verschrikkelijk, hij had een ander, miste me niet, vermaakte zich zonder mij prima etc. Ik ben nu gewoon zo misselijk van verdriet dat ik even niet weet waar ik het moet zoeken. Hou zoveel van hem, waarom werkt het dan niet gewoon?!!?! Ik wil niet zonder hem! Zie even serieus niet meer hoe ik dit ooit ga verwerken of hem los zou kunnen laten.. het voelt zo uitzichtloos, pijnlijk, onlogisch etc.

Nu nog maar even proberen te slapen... Morgen een nieuwe dag, nieuwe kansen.

liefdesverdriet sucks big time!
Hoop dat je je nu wat beter voelt, overdag is dat vaak wel?

ik heb juist last van de morning after dip, weer contact gehad met hem en ik ben er nog niet over uit of hij het nu even moeilijk heeft of met me aan het mindfucken is
Voor mijn gevoel weer terug bij af maar denk dat ik weer wat sneller een beetje stabiel ga zijn. Druk bezig met relativeren....

Schrijf het gewoon van je af.

Ik ben soms gewoon jaloers op jullie

De meesten van jullie hebben in ieder geval nog contact met hun ex, al is het soms op een negatieve manier... Wij bestaan de laatste tijd niet eens voor elkaar, terwijl het nog geen 4 maanden over is. Ze verbant mij compleet uit haar leven.

Ik weet wel dat dit beter is dan constant om elkaar heen te blijven praten maar toch.. Paar weken geleden is mijn ex met 3 vriendinnen een weekendje weg geweest naar een plek waar ik ook met haar ben geweest..

Zag nu op de hyves een profielfoto van een vriendin van haar die mee was, dat ze een foto hadden gemaakt op PRECIES dezelfde plek/achtergrond als een door mij en mijn ex heel vaak gebruikte foto ( op hyves/fotoboek voorkant )..

Dan denk ik echt jezus probeer je me nou gewoon te mindfucken oid of denk ik er gewoon veel te veel bij

quote:

Op woensdag 13 oktober 2010 12:21 schreef goofy_goober het volgende:

[..]

Waarom denk je dat op zowat elke site wordt geroepen dat geen contact (voorlopig) het beste is?

nah het relativeren gaat ook steeds beterwas er eigenlijk al vrij snel weer klaar mee.
het van me af schrijven is vaak al voldoende!

Nou, het gaat vandaag eigenlijk wel weer goed! De dag is lekker volgepland en ik heb geen moment dat ik voor me uitstaar en me zielig kan voelen. Wel gaan weer eens alle liedjes op de radio over ons en zie ik hem in elke man/jongen die ik tegen kom.

quote:

Op woensdag 13 oktober 2010 13:44 schreef Amede het volgende:
Nou, het gaat vandaag eigenlijk wel weer goed! De dag is lekker volgepland en ik heb geen moment dat ik voor me uitstaar en me zielig kan voelen. Wel gaan weer eens alle liedjes op de radio over ons en zie ik hem in elke man/jongen die ik tegen kom.

stapje voor stapje
het is nog niet ideaal maar je merkt zelf al dat het ietsjes beter gaat
en zo blijf je dat voelen!

ik ben van fase 3- 4 nu in 4 - 5
en tja zoals ik alle regels aan mn laars lap heeft ook juist dat ik wel contact had (minimaal) me daar bij geholpen, want opeens merk ik enkele minder leuke trekjes van mijn ex op die eerst nog door de roze bril verbloemd werden ofzo. En dat maakt dingen voor mij zooooooooveel makkelijker

Is even behoorlijk massochistisch om me te laten mind fucken door mijn ex, maar ik heb alles telkens bij een vriend voorgelegd en zijn mening in het geheel gevraagd en mijn ogen zijn geopend.
Hij mot me niet meer, hij was al bezig met ons afsluiten in de laatste weken van de relatie, dat voelde ik wel alleen hij zei het niet. Ik ben dus een paar stapjes achter en pas beginnen met het afsluiten toen het ook echt uit was.
Normaal is dat een echt wijven iets volgens mij om dingen binnen een relatie te handelen en dan als ze het uitmaken er echt ook klaar mee te zijn. Begrijp wel waarom, die voorsprong is gevoelsmatig heel fijn natuurlijk

Nah ik heb het nu ook eens van de andere kant meegemaakt en er mn lesje van geleerd

Ben er nog niet, maar als die ogen eenmaal geopend zijn dan komt het helemaal goed, ik voel het gewoon

quote:

Op woensdag 13 oktober 2010 14:15 schreef Duimelot het volgende:

[..]
Nah ik heb het nu ook eens van de andere kant meegemaakt en er mn lesje van geleerd

Mooi zo
Overigens vind ik het niet verkeerd als je NORMAAL contact met je ex hebt. Het is soms wel een beetje onwennig/vreemd, maar het is beter dan elkaar met de nek aankijken. Als ik een ex tegenkom dan wil ik haar normaal kunnen begroeten. Mocht het er van komen, dan wil ik ook op een normale manier vragen hoe het is (met studie, familie etc). Ik kan dat met een ex van mij, nu kijken of ik dat ook met mijn 'huidige' ex kan. Zo niet, dan niet. Ik denk overigens wel dat het moeilijker wordt om over mijn laatste ex heen te komen. Het was weliswaar mijn tweede echte relatie, maar echt een relatie waarin ik het gevoel had dat alles klopte. Uiteindelijk niet dus, maar shit happens. Ik wil haar in de toekomst in ieder geval niet met de nek aankijken en ik wil ook niet met de nek aangekeken worden. We zullen het zien.

quote:

Op woensdag 13 oktober 2010 14:37 schreef artelligence het volgende:

[..]

Mooi zo
Overigens vind ik het niet verkeerd als je NORMAAL contact met je ex hebt. Het is soms wel een beetje onwennig/vreemd, maar het is beter dan elkaar met de nek aankijken. Als ik een ex tegenkom dan wil ik haar normaal kunnen begroeten. Mocht het er van komen, dan wil ik ook op een normale manier vragen hoe het is (met studie, familie etc). Ik kan dat met een ex van mij, nu kijken of ik dat ook met mijn 'huidige' ex kan. Zo niet, dan niet. Ik denk overigens wel dat het moeilijker wordt om over mijn laatste ex heen te komen. Het was weliswaar mijn tweede echte relatie, maar echt een relatie waarin ik het gevoel had dat alles klopte. Uiteindelijk niet dus, maar shit happens. Ik wil haar in de toekomst in ieder geval niet met de nek aankijken en ik wil ook niet met de nek aangekeken worden. We zullen het zien.

Oh zeker dat moet ook kunnen hoor
maar dan moet je wel op gelijke voet staan en er beide overheen zijn.
als een iemand al een aantal fasen verder is gaat dat gewoon niet werken!
Vandaar dat er overal GEEN contact word aangeraden gok ik zo.
Uiteindelijk komt dat dan wel weer goed en moet dat normale contact ook wel weer kunnen!

En dat laatste stukje weer zo herkenbaar. Dit keer zal het moeilijker zijn maar ik weet en voel nu wel dat het wel goed komt! En dat kan jij ook