De Kamer van Koophandel. Praat me er niet van…...
Ik ben sinds enkele decennia zelfstandig ondernemer maar heb nog nooit een positieve bijdrage (lees advies) van deze instantie gehad. Sterker nog; bij de overname van mijn eerste bedrijf werd me dat door de heren sterk ontraden (de branche zou op zijn kont liggen) terwijl de zaak daarna zo’n acht jaar als een tierelier liep…
Na verkoop van de zaak startte ik een bedrijf op in Tsjechië dat door adviezen van de KvK op een regelrechte ramp uitgelopen is. Mijn introductie in het land werd begeleid door een volgens de KvK ‘zeer gerespecteerd en betrouwbaar’ Nederlands-Tsjechisch bedrijf. Dat bleek achteraf wel: ik werd door hen in contact gebracht met een regelrechte oplichter die me, door toedoen van het “begeleidende” bedrijf, jarenlang in zijn greep kon houden.
Ik heb inmiddels mijn zaken in Tsjechië beëindigd maar zit nog wel met een enorme kater. Ik heb zelfs overwogen de (jaarlijks verplichte) bijdrage aan de KvK te weigeren wegens wanprestatie. Deze stap voert mij overigens (nu nog) te ver.
Zijn er meer ondernemers die slechte ervaringen hebben met de Kamer van Koophandel?
Ik ben overigens bereid mijn verhaal hier uitgebreid te vertellen maar weet niet of de regels van dit forum dat toelaten...…?
. Alleen privégegevens mag je niet zomaar posten .quote:ben benieuwdOp maandag 20 september 2010 00:52 schreef JohannesP het volgende:
Zijn er meer ondernemers die slechte ervaringen hebben met de Kamer van Koophandel?
Ik ben overigens bereid mijn verhaal hier uitgebreid te vertellen maar weet niet of de regels van dit forum dat toelaten...…?
Link naar het kasteel:
http://www.youtube.com/watch?gl=NL&hl=nl&v=VdK59WQx9-c
Ik had een droom
Die droom is over
Een jaar is voorbijgegaan
Een jaar van scherven rapen
Redden wat er te redden valt
Een jaar van wachten… wachten… hopen…
Nu vind ik de tijd rijp om mijn verhaal te doen
Het is een verhaal waarvan ik de consequenties op langere termijn niet kan overzien
Een verhaal over een prachtig project in Zacler.
Een verhaal dat begint met ongebreideld enthousiasme
En eindigt in juridisch geharrewar
Oh ja, ik ben boos
Boos op “hen”. Boos op mezelf. Boos op…..
Toch wil ik proberen een zo objectief mogelijk verslag te geven.
Ik zal namen noemen van firma’s en personen die ik op mijn weg tegenkwam.
Geen blad voor de mond nemen
Wetende dat ik heftige reacties riskeer
Soms, zoals ik al mocht ervaren, ronduit onsmakelijk en bedreigend
De gevoerde gesprekken zullen in letterlijke zin afwijken van de werkelijkheid.
De strekking zal echter dezelfde zijn
Alle feiten die ik zal noemen kan ik bewijzen
Ik heb een nauwkeurig dossier bijgehouden
Alle e-mail, schriftelijke correspondentie en documenten bewaard
Enkele personen, die slechts zijdelings een rol speelden, geef ik, om privacyredenen, wel een andere naam
Ik zal proberen ook mijn eigen rol zo objectief mogelijk weer te geven.
Uiteraard blijft het wel een verhaal gezien vanuit mijn perspectief
Achteraf besef ik dat ik te goed van vertrouwen ben geweest
Misschien zelfs wel wat naïef
Een en ander laat ik graag te uwer beoordeling
Tot zover mijn inleiding.
Het verhaal begint in januari 2004.
Op dezelfde plek waar ik nu zit.
Achter de computer in mijn rokerige kantoortje.
quote:is dit nu WGR of R&P?Op maandag 20 september 2010 01:56 schreef JohannesP het volgende:
Project Kasteel Zacler
Link naar het kasteel:
http://www.youtube.com/watch?gl=NL&hl=nl&v=VdK59WQx9-c
Ik had een droom
Die droom is over
Een jaar is voorbijgegaan
Een jaar van scherven rapen
Redden wat er te redden valt
Een jaar van wachten… wachten… hopen…
Nu vind ik de tijd rijp om mijn verhaal te doen
Het is een verhaal waarvan ik de consequenties op langere termijn niet kan overzien
Een verhaal over een prachtig project in Zacler.
Een verhaal dat begint met ongebreideld enthousiasme
En eindigt in juridisch geharrewar
Oh ja, ik ben boos
Boos op “hen”. Boos op mezelf. Boos op…..
Toch wil ik proberen een zo objectief mogelijk verslag te geven.
Ik zal namen noemen van firma’s en personen die ik op mijn weg tegenkwam.
Geen blad voor de mond nemen
Wetende dat ik heftige reacties riskeer
Soms, zoals ik al mocht ervaren, ronduit onsmakelijk en bedreigend
De gevoerde gesprekken zullen in letterlijke zin afwijken van de werkelijkheid.
De strekking zal echter dezelfde zijn
Alle feiten die ik zal noemen kan ik bewijzen
Ik heb een nauwkeurig dossier bijgehouden
Alle e-mail, schriftelijke correspondentie en documenten bewaard
Enkele personen, die slechts zijdelings een rol speelden, geef ik, om privacyredenen, wel een andere naam
Ik zal proberen ook mijn eigen rol zo objectief mogelijk weer te geven.
Uiteraard blijft het wel een verhaal gezien vanuit mijn perspectief
Achteraf besef ik dat ik te goed van vertrouwen ben geweest
Misschien zelfs wel wat naïef
Een en ander laat ik graag te uwer beoordeling
Tot zover mijn inleiding.
Het verhaal begint in januari 2004.
Op dezelfde plek waar ik nu zit.
Achter de computer in mijn rokerige kantoortje.
quote:Kort? Dan heb je nog niet de link onder zijn username gevolgd.
(Dat verhaal is zo lang dat ik er op dit tijdstip ff geen zin in heb, maar ik heb het topic wel gebookmarked. Ik lees het 1 van de aankomende dagen wel even helemaal door.
)quote:Gelijk heb je tjoptjop..... Ben benieuwd naar jouw ervaringen.....Op maandag 20 september 2010 02:21 schreef tjoptjop het volgende:
Ik sta ook al jaren ingeschreven, maar als ik ergens mee zit dan is het wel de allerlaatste instantie waar ik heen ga voor advies/diensten.
Overigens, degenen die het complete verhaal ineens willen lezen kunnen inderdaad terecht op mijn website. Voor diegenen die e.e.a. liever per aflevering willen lezen zal ik mijn verhaal hier blijven vervolgen (indien de moderatoren mij dit blijven toestaan)......
Vind het een janktopic
En inderdaad, de KvK heeft niet zo veel verstand van ondernemen buiten de 'basics'... Het zijn geen strategen of managementconsultants. Het is wel vreemd dat ze dat bij jou blijkbaar wel suggereerden.
quote:In hun wijze van marketing proberen ze voor te doen alsof ze die rol een beetje vervullen. Ik heb zelf de waarde van de KvK nooit ingezien, experts zoek ik in mijn vakgebied en niet bij een algemene organisatie die niks meer en niks minder is dan een register voor bedrijfsregistraties.Op maandag 20 september 2010 07:52 schreef eleusis het volgende:
En inderdaad, de KvK heeft niet zo veel verstand van ondernemen buiten de 'basics'... Het zijn geen strategen of managementconsultants. Het is wel vreemd dat ze dat bij jou blijkbaar wel suggereerden.
quote:Mijn ervaringen zijn dat ik ieder jaar mopperend die bijdrage overmaak.Op maandag 20 september 2010 02:32 schreef JohannesP het volgende:
[..]
Gelijk heb je tjoptjop..... Ben benieuwd naar jouw ervaringen.....
Overigens, degenen die het complete verhaal ineens willen lezen kunnen inderdaad terecht op mijn website. Voor diegenen die e.e.a. liever per aflevering willen lezen zal ik mijn verhaal hier blijven vervolgen (indien de moderatoren mij dit blijven toestaan)......
Verget niet dat zo'n KvK geen enkel belang heeft bij het goed van dienst zijn van de klant. Onderneming zijn verplicht zich in te schrijven waardoor omzet dus gegarandeerd is, waarom zou je dan extra je best doen? Vergelijk het met PTT in de jaren 80, pas toen er concurrentie kwam kwamen er innovaties.
quote:https://secure.wikimedia.(...)_Voorlichtingsdienst
quote:Dank je
[..]
https://secure.wikimedia.(...)_Voorlichtingsdienst
Kende SenterNovem wel al, dit niet.quote:Ze doen wel wat voor je, ze houden bij wie er achter een bedrijf zit. Dat is nogal belangrijk, want anders maak je geld over naar een bedrijf en dan krijg je er niks voor terug en is er niemand die daarvoor aansprakelijk is.Op maandag 20 september 2010 13:14 schreef Pipo1234 het volgende:
De KvK is in mijn ervaring inderdaad een nutteloze organisatie. Ze doen eigenlijk niks voor je.
Ze zouden alleen niet zo interessant moeten doen met wat ze allemaal wel niet voor je kunnen betekenen. Het is gewoon een databestand, een kaartenbak, die noodzakelijk is. Dan kunnen ze eventueel nog wat ondernemers bij elkaar brengen, maar dat is het dan wel zo'n beetje.
Maar goed, als ondernemer kom je wel meer mensen tegen die interessant willen doen. Daarin moet je je eigen keuzes maken.
quote:Dat is een kwestie van goed vooronderzoek doen ergo je klanten kennen.Op maandag 20 september 2010 14:25 schreef Weltschmerz het volgende:
[..]
Ze doen wel wat voor je, ze houden bij wie er achter een bedrijf zit. Dat is nogal belangrijk, want anders maak je geld over naar een bedrijf en dan krijg je er niks voor terug en is er niemand die daarvoor aansprakelijk is.
quote:Het punt is dat zonder KvK geen enkel bedrijf tot personen te herleiden is. Dan moet je dus met je klanten persoonlijk zaken doen.Op maandag 20 september 2010 14:59 schreef Pipo1234 het volgende:
[..]
Dat is een kwestie van goed vooronderzoek doen ergo je klanten kennen.
quote:Maar dat hoeft geen E45+ per jaar te kosten.Op maandag 20 september 2010 14:25 schreef Weltschmerz het volgende:
[..]
Ze doen wel wat voor je, ze houden bij wie er achter een bedrijf zit. Dat is nogal belangrijk, want anders maak je geld over naar een bedrijf en dan krijg je er niks voor terug en is er niemand die daarvoor aansprakelijk is.
quote:Het gaat me niet om die 45 euro per jaar, da's een schijntje... Een eventuele weigering van mijn kant om te betalen zou dan ook meer symbolisch bedoeld zijn en om een reactie uit te lokken, lidmaatschap van de KvK is immers wettelijk verplicht voor bedrijven.Op maandag 20 september 2010 16:07 schreef tjoptjop het volgende:
[..]
Maar dat hoeft geen E45+ per jaar te kosten.
Ook ik ga niet bij de KvK te rade hoe ik mijn bedrijf moet runnen. Dat weet ik zelf als de beste.
In enkele reacties lees ik dat de KvK alleen beschouwd wordt als vraagbaak wie er nu werkelijk achter een bepaald bedrijf zit. Daarnaast meen ik toch te mogen aannemen (getuige de kreet 'Ga eerst langs bij uw Kamer van Koophandel') dat men ook de betrouwbaarheid van die bedrijven controleert en niet maar zomaar mensen doorstuurt naar de eerste de beste.
In mijn geval werd ik direct op het verkeerde spoor gezet wat het fiasco van mijn veelbelovende project inluidde.
Ik beweer niet dat er sprake is van kwade opzet van de (in mijn geval) Kamer van Koophandel Veluwe en Twente te Enschede. Wel durf ik te spreken van grove nalatigheid.
Nog steeds wordt het betreffende bedrijf aangeraden door de KvK en de EVD (Economische Voorlichtingsdienst, een semi-overheidsorgaan) ondanks het feit dat ik mijn ervaringen meerdere keren (in persoonlijke gesprekken) kenbaar heb gemaakt. Ik heb mogen vernemen dat men slechts een 'notitie' van mijn klacht in het dossier van het bedrijf opgenomen heeft, wat overigens geen gevolgen voor het bedrijf zelf heeft.
Ik zal mijn verhaal hier vervolgen. Niet door een droge opsomming van de feiten (hoewel die ter sprake komen) maar in een hopenlijk enigszins prettig leesbaar relaas.
Namen van prive-personen zal ik hier verbasteren, die van de betreffende bedrijven echter niet. Ik vind dat ondernemers mogen weten met wie ze in zee gaan. Ik hoor van de moderatoren wel of ik door mag gaan of niet. Of van de volgers van dit topic....
Vergeet niet dat Nederland een heel ander zakenklimaat (betrouwbaar, formeel) heeft dan bijv Spanje (informeel, vriendjespolitiek en contracten zijn weinig waard). Nu ken ik Tjechie niet, maar om ervan uitgaan dat een agent die de kvk aanraadt opereert volgens de Nederlandse mores is imho naief.
quote:Ik zal het van de week eens door gaan lezen.Op dinsdag 21 september 2010 01:27 schreef JohannesP het volgende:
En als die 'agent' nu een bedrijf zou betreffen met de naam 'Nizozemská obchodní komora v Praze' (Nederlandse Kamer van Koophandel Praag), haar officiele correspondentie ook als zodanig ondertekende en de contactpersonen hoog aangeslagen werden (en worden) door de KvK in Nederland? Klinkt het dan nog zo naief...? Maar lees mijn verhaal maar, misschien wordt je dan het e.e.a. duidelijk...
Ongelooflijk!
Ik wrijf door mijn ogen en kijk nog eens naar de prijs.
’t Staat er toch echt…
Op mijn scherm een afbeelding van een hotel in Tsjechië, Valasska Bystrice, Zuid Moravië.
Het betreft een schitterend, vrijwel nieuw hotel met, volgens de omschrijving, een “mooie omzet”
Bovendien heeft het een “goede groeipotentie” en ligt in een “schitterende omgeving”
Maar Moravië?
Ben er nog nooit geweest
Ben zelfs nog nooit in Tsjechië geweest…
En die vraagprijs…waar zit het addertje?
Even terzijde; wie ben ik?
Mijn naam is Jos Davids (naam gefingeerd), ondernemer van beroep.
Een paar weken geleden heb ik mijn zaak verkocht.
Het was een van de best lopende winkels in zijn branche dus ik heb een goede prijs kunnen bedingen.
Het lag in de bedoeling dat we (mijn vrouw en ik) even rust zouden nemen voordat we weer “iets” zouden oppakken.
Na 14 dagen rust begint het toch te kriebelen, dolce far niente is aan mij niet besteed…
Dat “iets” mag, wat mij betreft wel wat avontuurlijks zijn
Iets totaal nieuws.
Na acht jaar murw gebeukt te zijn door de Nederlandse regelgeving en gemangeld tussen klanten, personeel en het hoofdkantoor van de organisatie waartoe wij behoorden, heb ik het wel even gehad.
Geen winkel meer. Misschien zelfs wel iets buiten Nederland…?
Ik kijk nog eens naar het plaatje op mijn scherm.
Ik zou het zo kunnen kopen, zonder hypotheek
Ruimschoots zelfs.
Maar een hotel… is dat wel iets voor mij?
En Moravië?
Krijg ik mijn vrouw wel mee?
Ik overdenk de praktische aspecten van zo’n stap.
Met een zucht zet ik de pagina onder mijn favorieten
Ik bekijk nog wat andere objecten op de site, variërend van krotjes tot wonderschone panden in een prachtig glooiend gebied
Het valt mij op dat er nogal wat halfgerenoveerde gebouwen in de aanbieding staan
“Schitterende, historische panden” met “uitstekende commerciële mogelijkheden”
Waarschijnlijk gestaakte projecten wegens “gebrek aan middelen”
Dat zou mij niet overkomen.
Oh no, no not me….
Ik bereid altijd alles goed voor.
Vraag inlichtingen op over personen en instanties voor ik met ze in zee ga
Beschik over een goede mensenkennis
En een goed portie gezond verstand
Tsjechië… misschien moet ik er maar eens gaan rondkijken.
Tijd genoeg dus wat houdt me tegen?
Ik zal het vanavond eens voorzichtig bij mijn vrouw aankaarten
Hééél voorzichtig….
Ik sluit de site van Holland Trade House af en loop naar de kelder om een bokbiertje te pakken.
[ Bericht 1% gewijzigd door slashdotter3 op 21-09-2010 05:59:39 ]
quote:Klopt, volgens mij is het ook uitgesplitst, heb het er niet bij maar ik meen dat dat iets van 25 euro per jaar is. En dan heb je nog twee andere bedragen voor andere activiteiten.Op maandag 20 september 2010 16:07 schreef tjoptjop het volgende:
[..]
Maar dat hoeft geen E45+ per jaar te kosten.
Het gaat om kleine bedragen, maar principieel zou ik zeggen, het is verplicht en alleen het noodzakelijke moet verplicht zijn, en dat moet zo goedkoop mogelijk omdat het verplicht is.
quote:Juist. registratie is absoluut wenselijk. Om door jouw eerder aangehaalde redenen. Maar de KvK is ondertussen een instantie geworden waarbij het register nog maar bijzaak lijkt. Krijg ook debiel veel uitnodigingen voor o.a. "netwerkavonden" (Op dinsdag 21 september 2010 08:12 schreef Weltschmerz het volgende:
[..]
Klopt, volgens mij is het ook uitgesplitst, heb het er niet bij maar ik meen dat dat iets van 25 euro per jaar is. En dan heb je nog twee andere bedragen voor andere activiteiten.
Het gaat om kleine bedragen, maar principieel zou ik zeggen, het is verplicht en alleen het noodzakelijke moet verplicht zijn, en dat moet zo goedkoop mogelijk omdat het verplicht is.
) e.d. daar betaal ik dus mooi voor terwijl ik er helemaal geen gebruik van maak.quote:Even wachten op de uitzending van 'Ik vertrek'
quote:Ik zou ook niet weten wat ik daar zou moeten doen, sowieso 's avonds, wat denken zel wel niet? Je bent ondernemer dus je gaat 's avonds ook nog eens aan het werk?Op dinsdag 21 september 2010 17:47 schreef tjoptjop het volgende:
[..]
Juist. registratie is absoluut wenselijk. Om door jouw eerder aangehaalde redenen. Maar de KvK is ondertussen een instantie geworden waarbij het register nog maar bijzaak lijkt. Krijg ook debiel veel uitnodigingen voor o.a. "netwerkavonden" (
quote:Sarcasme?Op dinsdag 21 september 2010 18:34 schreef Weltschmerz het volgende:
[..]
Ik zou ook niet weten wat ik daar zou moeten doen, sowieso 's avonds, wat denken zel wel niet? Je bent ondernemer dus je gaat 's avonds ook nog eens aan het werk?
quote:Ik wil 's avonds ook gewoon vrij. Het hele idee dat je als zelfstandige altijd maar met je zaak bezig moet zijn deel ik niet. Werk is werk, en een café is voor de lol. Ik weet dat dat voor veel ondernemers anders ligt, maar juist daarom kun je nog een avond werk missen als kiespijn.
Ik ben er nooit geweest dus misschien is zo'n avond ontzettend rendabel in sommige sectoren. Maar het komt mij voor als iets dat begint bij het aanbod, de KvK wil ook weer wat doen, dan bij vraag.
quote:Ah ok, ben het opzich wel met je eens hoor. Maar internet blijft lastig te interpreterenOp dinsdag 21 september 2010 21:48 schreef Weltschmerz het volgende:
[..]
Ik wil 's avonds ook gewoon vrij. Het hele idee dat je als zelfstandige altijd maar met je zaak bezig moet zijn deel ik niet. Werk is werk, en een café is voor de lol. Ik weet dat dat voor veel ondernemers anders ligt, maar juist daarom kun je nog een avond werk missen als kiespijn.
Ik ben er nooit geweest dus misschien is zo'n avond ontzettend rendabel in sommige sectoren. Maar het komt mij voor als iets dat begint bij het aanbod, de KvK wil ook weer wat doen, dan bij vraag.
De trend bij de lokale kvk hier zijn momenteel allochtone ondernemers. Daar wordt het ene na het andere seminar/bijeenkomst voor gegeven.
quote:Tip: lanceer je vraag eens op het Lancelots ZZP forum.Op maandag 20 september 2010 00:52 schreef JohannesP het volgende:
Zijn er meer ondernemers die slechte ervaringen hebben met de Kamer van Koophandel?
Ik ben overigens bereid mijn verhaal hier uitgebreid te vertellen maar weet niet of de regels van dit forum dat toelaten...…?
quote:Ik ben geen camping begonnen APK en evenmin ben ik verhuisd naar Tsjechie... Bovendien zou ik me voor zo'n programma nooit aanmelden. Maar ik neem aan dat je opmerking 'ironisch' bedoeld is....Op dinsdag 21 september 2010 18:14 schreef APK het volgende:
[..]
Even wachten op de uitzending van 'Ik vertrek'
Euh.... mentalist....?
Maar ja, wanneer ik eenmaal iets in mijn hoofd heb…
Voorzichtig wat informatie inwinnen… dat kan toch geen kwaad…?
Ik besluit mijn pijlen te richten op Holland Trade House.
De site www.tsjechie.nl maakt een rustige en professionele indruk.
Wat ik lees is uitermate geruststellend:
"Holland Trade House is een Nederlandse organisatie gevestigd in Tsjechië, maakt deel uit van een netwerk genaamd International Trade Promotion Services en is behalve in Tsjechië ook actief in diverse andere Oost-Europese landen.”
“Het bedrijf begeleidt zowel ondernemers als particulieren bij hun eerste stappen op o.a. de Tsjechische markt.”
“Men werkt nauw samen met De Nederlandse KvK in Praag.”
Een speurtocht via Google levert eveneens louter positieve resultaten op.
Het bedrijf wordt zelfs genoemd in een artikel van de Economische Voorlichtingsdienst, een agentschap van het ministerie van Economische Zaken dat ondernemers en publieke organisaties ondersteunt bij het internationaal ondernemen.
Ik neem een besluit; stuur een mailtje waarin ik mijzelf en mijn bedrijf voorstel.
Geef te kennen belangstelling te hebben voor Hotel Valasska Bystrice (Zuid Moravie),
objectnummer ZM-007.
Ik krijg een bevestiging dat mijn berichtje verstuurd is.
Struin nog wat rond op de aanbodpagina’s met onroerend goed.
Toch wel een mooi land, dat Tsjechië.
Mooie gebouwen ook.
En die prijzen…. om te likkebaarden
Twee dagen later heb ik nog geen antwoord op mijn mail gekregen.
Ik besluit om het nog eens te proberen
Er kan immers van alles misgaan met zo’n berichtje nietwaar?
Er gaan weer een paar dagen voorbij
Dan rinkelt de telefoon in mijn kantoortje.
Het is een medewerkster van Holland Trade House
Ik word uitgenodigd voor een gesprek.
Er zal me nog een bevestiging per e-mail gestuurd worden
Die is een uurtje later binnen
Ik maak er een uitdraaitje van dat ik eens rustig bekijk.
23 januari 2004 word ik om 14.00 uur verwacht voor een intakegesprek met de heer M. W. E. ten Dam
Locatie: Holland Trade House, Bezuidenhoutseweg te Den Haag.
Ondertekend door Alexandra Beekhuizen, Nederlandse Kamer van Koophandel in Praag.
Vervolgens wordt nog het emailadres genoemd; *******@nlchamber.info en de website
www.nlchamber.info
Als bijlage is er een routebeschrijving, compleet met een gedetailleerd kaartje waarop aangegeven staat waar ik het kantoor kan vinden
Netjes hoor.
Een paar dagen later gaat weer de telefoon in mijn kantoortje.
De afspraak kan helaas geen doorgang vinden door ziekte van de heer Ten Dam.
Er wordt nog contact met mij opgenomen voor een nieuwe datum.
Een paar weken gaan voorbij
Aangezien ik nogal ongeduldig van aard ben mail ik nog maar eens.
En nog eens.
Dan krijg ik de vriendelijke mevrouw van Holland Trade House weer aan de lijn.
De heer Ten Dam is in de gelegenheid om een thuisbezoekje bij mij af te leggen.
Ik voel me vereerd door zoveel aandacht en we spreken een datum af.
Het is inmiddels eind februari 2004.
quote:Euh.. Zuchtje, kennen wij elkaar misschien onder een andere naam...? Bijvoorbeeld Kareltje...?Op dinsdag 21 september 2010 09:21 schreef zuchtje het volgende:
Leuk verhaal als je er niet persoonlijk bij betrokken bent. En ongelofelijk dat die Henk er nog steeds mee wegkomt.
quote:Nee. Ik weet niet wie Kareltje is, maar zou die het ook een leuk verhaal hebben gevonden?Op woensdag 22 september 2010 01:53 schreef JohannesP het volgende:
[..]
Euh.. Zuchtje, kennen wij elkaar misschien onder een andere naam...? Bijvoorbeeld Kareltje...?
Ik had maandag tijd over en heb je verhaal gelezen. Verder nog op Henks gekeken voor als ik over 20 jaar wat extra spaargeld heb
[ Bericht 4% gewijzigd door #ANONIEM op 22-09-2010 09:14:42 ]
quote:Ik was ook wel sarcastisch, alleen niet tegenover jou.Op dinsdag 21 september 2010 21:54 schreef tjoptjop het volgende:
[..]
Ah ok, ben het opzich wel met je eens hoor. Maar internet blijft lastig te interpreteren
quote:Ik kan me best voorstellen dat dat wel heel nuttig is, maar dat doet er niet aan af dat een organisatie die op zoek is naar zelfrechtvaardiging zich niet zal beperken tot nuttige activiteiten.De trend bij de lokale kvk hier zijn momenteel allochtone ondernemers. Daar wordt het ene na het andere seminar/bijeenkomst voor gegeven.
quote:Nou, nou... Zo te horen heb jij ook "bepaalde ervaringen" met de Kvk... Vertel eens....Op woensdag 22 september 2010 09:14 schreef Scorpie het volgende:
De KvK is een grote bonte verzameling van uitgerangeerde ambtenaarskneuzen die totaal geen verstand van zaken hebben en niet eens weten hoe ze hun schoenveters moeten strikken. Die groep moet je mijden als het kankergezwel dat het in onze maatschappij is. Het is niets meer of minder dan een werkverschaffingstraject voor idioten. Beware people, beware.
De auto rijdt aarzelend voorbij mijn huis
Stopt een eindje verderop en draait
De heer Ten Dam is ongeveer een half uur te vroeg
Ik laat hem aanbellen en wacht nog even
Ik wil niet de indruk wekken dat ik al klaar zat….
Dan open ik de deur
We schudden elkaar de hand en stellen ons voor
Polsen elkaar
Hij blijkt kleiner te zijn dan ik, die al geen reus ben
Draagt een net “zakenpak” met een veelkleurige stropdas
Ik schat hem rond de dertig
Ietwat neigend naar corpulentie
Kwieke ogen achter glazen met een dun stalen montuur
Golvend, donker haar
We nemen plaats aan de tafel in de achterkamer
Ik duw twee pads in de Senseo
Zet suiker en melk op tafel
Het gesprek kan beginnen
Het begin is wat geforceerd, we tasten elkaar af
Al gauw wordt het gesprek geanimeerder
Ik bied hem een Barclay aan
Even aarzelt hij maar accepteert hem dan
Breekt het filter eraf en neemt een diepe trek
Hij vertelt wat over Tsjechië en met name over het Reuzengebergte
Daar liggen volgens hem goede mogelijkheden voor ondernemers
Voor het eerst hoor ik de woorden die ik in de jaren daarna nog veel vaker zal horen;
“Het Reuzengebergte is met name interessant omdat hier sprake is van vier-seizoenen-recreatie. In de zomer is het een heerlijk gebied om te wandelen, zwemmen en van de natuur te genieten. In de winter is het gebied populair onder wintersporters.”
Hij is een enthousiaste verteller.
Dan vraagt hij wat precies mijn plannen zijn
Ik vertel hem dat we onze zaak verkocht hebben en toe zijn aan een “nieuwe uitdaging”.
Dat we nog niet precies weten wat we willen maar dat Tsjechië onze aandacht trok
Met name door de prijzen van onroerend goed.
En uiteraard door het prachtige landschap, voor zover we dat op internet hebben kunnen bewonderen…
Hij haalt mijn mailtje uit zijn aktetas en bekijkt het even
Merkt dan op dat het hotel waarnaar mijn interesse uitging al verkocht is
Ik hoef daarover volgens hem niet al te teleurgesteld te zijn
Het zou liggen in een gebied dat qua toerisme op dat moment nog niet veel voorstelde
Ik heb inmiddels al uitgebreid met mijn vrouw overlegd
Een hotel vindt ze maar niets
Zeven dagen per week werken is iets te veel van het goede
En verhuizen naar een land dat we niet eens kennen?
No way!
Eigenlijk zag ik het zelf ook niet zo zitten
In mijn hoofd had zich echter een ander plannetje ontwikkeld
Misschien zouden we een mooi gelegen pand kunnen kopen en dat opknappen
We zouden het kunnen verhuren of na de renovatie weer kunnen verkopen
Of, als we geen geschikt pand vinden, gewoon een vakantiehuisje voor privé-gebruik
Ten Dam hoort het allemaal aan
Beaamt dat het prijsniveau van onroerend goed in Tsjechië al jaren in de lift zit
Volgens hem moet ik echter niet gaan zoeken in Moravië maar in het Reuzengebergte
Dat is waar het de komende jaren zal gaan gebeuren
Er zijn al enkele Nederlandse investeerders actief met nieuwe projecten
Ook is het gebergte erg in trek bij Nederlandse toeristen
Die voeren, na de Duitsers, volgens hem, als tweede de ranglijst aan
We hebben het nog even over de s.r.o, te vergelijken met een Nederlandse BV
In die tijd nog verplicht als je onroerend goed wilde aanschaffen
Ik krijg een informatiefolder met daarin informatie over Holland Trade House, hun werkwijze en de verschillende diensten die men aanbiedt
Verder staat er nog wat informatie in over eventuele “valkuilen” in Tsjechië
“Het is tenslotte een ander land met een afwijkende regelgeving, ook op het gebied van onroerend goed.”
Hij adviseert me om het land eerst eens te gaan bezoeken
Uiteraard was ik dat al van plan…
Ik bied hem nog een sigaret aan die hij zeer beslist weigert.
Als ik opsteek zie ik toch een lichte hunkering in zijn ogen
Ik vertel dat we binnenkort enkele weken “die kant opgaan”
Misschien, gezien zijn enthousiaste verhaal, wel naar het Reuzengebergte
Hij kent er iemand, een Nederlandse ondernemer
Ze doen er al een tijdje zaken mee
Die kan ons wellicht rondleiden en wat interessante panden laten zien
Het voordeel is dat de man ook zelf verbouwingen en renovaties uitvoert
Hij is daardoor in staat een oordeel te geven over de bouwkundige staat van een gebouw en de eventuele renovatiekosten
Misschien zou ik eens contact met hem moeten opnemen.
Hij haalt een visitekaartje uit zijn aktetas, krabbelt daar een telefoonnummer en een naam op en overhandigt het aan mij
Het is een mobiel nummer
Hij vertelt dat de man veel onderweg is
“Het kan zijn dat hij buiten bereik van een zendmast is, dus je moet een beetje geluk hebben…” merkt hij nog, schalks lachend, op
Ik krijg visioenen van een stoere, ruige pionier, rijdend door een onherbergzaam landschap…
De heer Ten Dam kijkt op zijn horloge, wil graag vóór de files weer thuis zijn
Het gesprek heeft ongeveer een uur geduurd
We schudden elkaar de hand en hij vertrekt
Ik zet nog een kop koffie, drie zoetjes en een stevige scheut melk
Steek een sigaret op en laat het afgelopen uur door mijn hoofd gaan
Ik heb er een goed gevoel bij
We zullen Tsjechië gaan bezoeken
Ik pak het visitekaartje en bekijk het op mijn gemak
Ik ben graag bereid een afspraak met u te maken om samen te kijken of wij uw verder kunnen helpen.
quote:Wat dacht je van kort en bondig, en dan met name concreet wat betreft de verwijten aan die instanties?Op maandag 20 september 2010 00:52 schreef JohannesP het volgende:
KvK en EVD nutteloze en misleidende instanties
Ik ben overigens bereid mijn verhaal hier uitgebreid te vertellen maar weet niet of de regels van dit forum dat toelaten...…?
quote:Dit kan natuurlijk niet waar zijnOp donderdag 23 september 2010 13:52 schreef Internationaal het volgende:
Ik begrijp dat u teleurgesteld bent in het advies dat u destijds in 2004 is gegeven. We hebben u toen meerdere organisaties doorgegeven op basis van goede ervaringen van andere ondernemers.
Ik ben graag bereid een afspraak met u te maken om samen te kijken of wij uw verder kunnen helpen.
Anders
quote:Kort en bondig werkt niet Weltschmerz, dat heb ik de afgelopen jaren wel gemerkt...Op donderdag 23 september 2010 13:55 schreef Weltschmerz het volgende:
[..]
Wat dacht je van kort en bondig, en dan met name concreet wat betreft de verwijten aan die instanties?
Op het berichtje van 'Internationaal' reageer ik vanavond wanneer ik wat meer tijd heb. Al weet ik niet hoe serieus ik de poster moet nemen....
quote:Dan haak ik af, in wat geklaag van een mislukte ondernemer over ziekte van medewerkers van een of andere instantie waar hij dan de schuld legt van zijn mislukking zonder een concreet verwijt te kunnen maken heb ik niet zoveel trek.Op donderdag 23 september 2010 16:43 schreef JohannesP het volgende:
[..]
Kort en bondig werkt niet Weltschmerz, dat heb ik de afgelopen jaren wel gemerkt...
>>R&P, afdeling psychologie
quote:Op het gevaar af dat ik reageer op een post van een 'grappenmaker' toch het volgende;Op donderdag 23 september 2010 13:52 schreef Internationaal het volgende:
Ik begrijp dat u teleurgesteld bent in het advies dat u destijds in 2004 is gegeven. We hebben u toen meerdere organisaties doorgegeven op basis van goede ervaringen van andere ondernemers.
Ik ben graag bereid een afspraak met u te maken om samen te kijken of wij uw verder kunnen helpen.
Al begrijp ik de relevantie van de opmerking niet; er zijn mij destijds inderdaad meerdere organisaties aangeraden door de KvK Veluwe en Twente; Holland Trade House hoorde daar echter ook bij. De andere organisatie zat, voor zover ik me herinner in Brussel en de derde zelfs in Ostrava (Tsjechie). Bovendien kun je nu eenmaal niet met meerdere organisaties tegelijk in zee gaan.
Overigens 'Internationaal' als u bent die u beweert te zijn waarom dan geen reactie per PM, email of telefoon? U zou immers nog over mijn NAW-gegevens moeten beschikken....?
Intussen ga ik gewoon door met het posten van mijn ervaringen. Het verhaal mag dan wel niet 'kort en bondig' zijn, de concrete beschuldigingen komen te zijner tijd wel degelijk aan de orde.
Niet kort, niet bondig: geen lezers.... kan Sjeen hier niet even...?
quote:Je doet je naam geen eer aan met deze post Flying_Phoenix, als mijn topic je niet interesseert dan sla je hem toch gewoon over...? Om ingrijpen van een moderator vragen vind ik bijna net zo zielig als de reactie van een bepaalde voetballer (die ik niet met name noemen zal) die na de zoveelste schwalbe de scheids smeekt om een rode kaart voor zijn tegenstander...Op donderdag 23 september 2010 21:20 schreef Flying_Phoenix het volgende:
Internationaal hoeft zich geen zorgen te maken, want boeken lezen doen we niet op FOK.....
Niet kort, niet bondig: geen lezers.... kan Sjeen hier niet even...?
Trouwens, ik post hier geen boek maar mijn ervaringen met instanties. Ik doe dat wat gedetailleerder omdat e.e.a. dan beter overkomt. Een korte opsomming van de feiten grijpt de lezer niet aan, ik hoop hiermee het tegendeel te bewerkstelligen.
Ik klaag overigens niet, heb daar ook geen redenen voor. Maar ik vind dat ik anderen mag waarschuwen voor de praktijken van bepaalde 'grijze pakken en witte boorden'. En ik denk dat een reality-verslag hierover het beste resultaat geeft.
Whatever, no hard feelings....
Ik breng verslag uit van mijn gesprek met de heer Ten Dam
Vertel dat de eerste indrukken goed waren
Holland Trade House lijkt me een betrouwbaar bedrijf met de nodige ervaring in Tsjechië
Uiteraard gaan we nog informatie inwinnen bij de Kamer van Koophandel in Enschede
We gaan zeker niet te hard van stapel lopen
Gewoon eerst even kijken
Als het zakelijk niet interessant is kunnen we eventueel een vakantiehuisje kopen
Ons geld op een bankrekening laten staan vind ik een slechte optie
Rekening houdend met de lage rente en de inflatie worden we daar alleen maar armer van
En beleggen in aandelen…? Brrrrr…
Ik lees ook kranten…
Onroerend goed is bijna altijd een goede en veilige investering
Tenminste, als je weet wat en waar je koopt
Goede contacten hebt
Bovendien gaan we niet al ons geld erin steken
Ze is nog steeds huiverig
Ik troon haar mee naar het kantoortje
Samen gaan we achter de computer zitten en roepen de site van Holland Trade House op
Bekijken de onroerend-goed-pagina’s
Ze moet toegeven dat Tsjechië een schitterend land lijkt
Er staan ook mooie woningen te koop
En inderdaad…. heel goedkoop!
Ik voel dat ik de slag ga winnen
Ik lees de folder van Holland Trade House nog eens goed door
Op de eerste pagina stelt het bedrijf zich voor
Op de volgende pagina’s een beschrijving van de Tsjechische onroerend goed markt
Ik lees:
“Het is niet aan te raden af te wachten tot Tsjechië daadwerkelijk toetreedt tot de Europese Unie en onroerend goed direct aangekocht kan worden door buitenlanders, want verwacht wordt dat de prijzen van onroerend goed , maar ook van grond, na toetreding sterk zullen toenemen.”
Dan volgt een beschrijving van de aangeboden diensten;
Zoekservice, bezichtiging en begeleiding onroerende zaak, oprichting van besloten vennootschap in Tsjechië, aanbod zakelijk adres, ter beschikking stellen van Jednatel, aanvragen handelslicentie, verzorgen boekhouding en aankoopbegeleiding zijn slechts een aantal zaken die men kan verzorgen.
Er hangt uiteraard wel een prijskaartje aan
Ik loop inmiddels al een paar maand rond met mijn plannen
Ik kan wel blijven twijfelen maar dat schiet niet op
Als ondernemer moet je af en toe doorpakken, risico’s nemen
Het is begin maart 2004 als ik per e-mail een offerte aanvraag voor het oprichten van een Besloten Vennootschap in Tsjechië
Die krijg ik twee dagen later al per post
Voor ¤ 3200.- wordt de oprichting van A tot Z verzorgd
Bijkomende kosten worden doorberekend voor het gebruikmaken van een “responsible representative” (¤ 180.- per maand), gebruik van zakelijk adres van Holland Trade House als zetel (¤ 100.- per maand) en het verzorgen van de boekhouding (basistarief ¤ 75.- per maand)
Ik slik even, best prijzig
Aan de andere kant ben ik dergelijke bedragen wel gewend
Voor wat hoort wat, nietwaar?
Ik mail nog een aantal vragen naar de heer Ten Dam en krijg daarop “per kerende post” een bevredigend antwoord.
Dan hak ik de knoop door en fax het bevestigingformulier naar het opgegeven nummer
We schrijven 9 maart 2004
Het avontuur is begonnen….
De volgende dag al krijg ik een mailtje
Afzender Edwinbooijmans@hth.cz
Als bijlage de factuur
Er worden een aantal inlichtingen en documenten gevraagd die nodig zijn voor de oprichting van de s.r.o.
De naam, aantal aandeelhouders, NAW-gegevens, kopieën paspoorten, recent uittreksel van onze holding in Nederland, enzovoort.
Verder zal er een bankrekening voor de s.r.o. geopend worden waarop we het basiskapitaal van 200.000 kronen moeten storten
Aangezien ik zelf op termijn jednatel wil worden vraag ik gelijk begeleiding aan voor het verkrijgen van een daarvoor benodigde verblijfsvergunning.
Kosten ¤ 500.-
Als naam kies ik Cosy Cottage, een lekker internationaal klinkende naam
Vind ik althans
Enig aandeelhouder wordt onze BV in Nederland
Volgende week zal ik bij de Kamer van Koophandel een uittreksel ophalen
Kan ik gelijk even nog wat meer informeren naar Holland Trade House, mijn toekomstige relatie in Tsjechië
Maar eerst een telefoontje naar Tsjechië
Ik pak het visitekaartje en lees voor de zoveelste keer de daarop gekrabbelde naam; Henk Westerterp.
Ik leg het kaartje centraal op mijn bureau
Morgen zal ik hem bellen
quote:Zou best echt kunnen zijn hoor.Op donderdag 23 september 2010 21:16 schreef JohannesP het volgende:
Overigens 'Internationaal' als u bent die u beweert te zijn waarom dan geen reactie per PM, email of telefoon? U zou immers nog over mijn NAW-gegevens moeten beschikken....?
Organisaties zoeken naar hun naam op het internet en proberen dan aan PR of damage control te doen.
Geen idee of het in dit geval zo is...
Zelf heb ik overigens ook een teringhekel aan de KvK.
Ben verplicht ingeschreven en moet daar voor betalen terwijl ik zeker weet dat ik nooit, maar dan ook echt nooit, met die grijpers in hun glimmende gebouw te maken zal krijgen.
vandaar dat ik zelfs begonnen ben met het lezen van je site (dus de identieke stukken die je hier nu plempt). Na 3 bladzijden was me nog steeds niet duidelijk wat je probleem nu precies was.
Ik heb geen tijd, noch zin om veel meer te lezen, dus ik haak hierna inderdaad af. Gezien het aantal reacties in je topic ben ik niet de enige.
De reden dat ik om een mod vroeg is de volgende: gezien je verhaal, je site en je reactie op Internationaal, heb je geen behoefte aan hulp of advies. Je lijkt gewoon te willen spuien over de organisaties die meegewerkt hebben aan iets wat blijkbaar een erg negatieve ervaring voor je geworden is.
Spuien hoort volgens mij in de KLB niet in WGR....correct me if I am wrong ?
quote:Ik denk dat je dat totaal niet serieus moet nemen. Vast een kloon van iemand want anders had ie wel via je site gereageerd.Op donderdag 23 september 2010 16:43 schreef JohannesP het volgende:
Op het berichtje van 'Internationaal' reageer ik vanavond wanneer ik wat meer tijd heb. Al weet ik niet hoe serieus ik de poster moet nemen....
quote:"Hulp en advies", neem me niet kwalijk dat ik een wat nare smaak in mijn mond krijg als ik deze woorden lees. Ik heb in de afgelopen jaren vele malen "hulp en advies" aangeboden gekregen maar meestal hing daar een fors prijskaartje aan of bood men het aan uit eigenbelang.Op vrijdag 24 september 2010 07:50 schreef Flying_Phoenix het volgende:
De reden dat ik om een mod vroeg is de volgende: gezien je verhaal, je site en je reactie op Internationaal, heb je geen behoefte aan hulp of advies. Je lijkt gewoon te willen spuien over de organisaties die meegewerkt hebben aan iets wat blijkbaar een erg negatieve ervaring voor je geworden is.
Spuien hoort volgens mij in de KLB niet in WGR....correct me if I am wrong ?
Ik loop hier niet te klagen over wat mij overkomen is (de negatieve ervaring bestaat overigens uit het verlies van enkele tonnen) maar wil andere ondernemers (en particulieren) waarschuwen voor de praktijken van bepaalde ondernemingen. En wellicht helpt verdere publiciteit ook mij om nog iets van mijn geleden schade te vergoeden.
Het is mij gebleken dat er een netwerk bestaat van instanties en bedrijven die elkaar de "lekkere brokjes" toeschuiven, hun winsten incasseren en vervolgens (wanneer er eens iets misgaat) hun verbondenheid met elkaar doodleuk ontkennen. En dat gaat heel ver zoals ik heb mogen meemaken.
In mijn geval ging er "iets" mis. Ik heb een advocaat ingeschakeld die e.e.a. onderzocht heeft, er is zelfs een dagvaarding opgesteld die op het laatste moment ingetrokken is omdat er geen "juridisch verband" gelegd kon worden tussen het bedrijf in Nederland en dat in Tsjechie (hoewel ze dezelfde naam voerden en dezelfde eigenaars hadden). Dat is wat ik wil vertellen en aantonen met mijn verhaal. Maar ik loop nu ongewild toch vooruit op de zaken.
De reactie van "Internationaal" was trouwens, zoals ik al verwachtte, 'fake'. Een vertegenwoordiger van de KvK zal nooit op deze manier reageren op een forum als dit, bang als ze zijn voor negatieve publiciteit.
Ik ga dus gewoon verder met mijn verhaal, al zal ik het hier en daar inkorten. We zien wel hoe de mod erover denkt....
Oh ja, pen en papier
Ik steek een Barclay op en draai het nummer op het visitekaartje
Een schelle piep klinkt in mijn oor
Een nul te weinig…
Nog maar eens: 00420************
De telefoon gaat over, en over, en over…
Juist als ik wil ophangen hoor ik de bekende “klik”
“Henk Westerterp”
De verbinding is verrassend goed
Ik had eigenlijk een nauwelijks verstaanbare stem verwacht met veel geruis
Ik stel me voor
Vertel dat ik zijn nummer heb gekregen van Maarten ten Dam van Holland Trade House
Gentleman die ik ben vraag ik of ik “gelegen” bel
Even is het stil
Dan: “Ja hoor, vertelt u het maar.”
Ik zeg dat we geïnteresseerd zijn in onroerend goed in Tsjechië.
We hebben onze zaak in Nederland verkocht en willen een bezoek aan Tsjechië afleggen om te kijken of het land voor ons commercieel aantrekkelijk is.
We zijn met name geïnteresseerd in grotere gebouwen met potentie voor de ontwikkeling tot een appartementencomplex.
Of een perceel voor de bouw van enkele recreatiewoningen
De ligging is uiteraard van groot belang
Mochten we niets van onze gading kunnen vinden dan overwegen we de aankoop van een leuk privé “optrekje”.
Hij antwoordt dat er nog genoeg te koop staat, van eenvoudige huisjes tot historische gebouwen en zelfs kastelen.
Hij wil ons met genoegen een rondleiding geven langs enkele interessante objecten.
We spreken een datum af voor ons bezoek aan Tsjechië.
Ik vraag of hij misschien een goed overnachtingadres voor ons weet.
Dat weet hij.
Hij bezit een aantal huizen in Male Svatonovice die hij via Uphill verhuurt.
Er is er vast nog wel eentje vrij.
Hij wil wel wat informatie overfaxen
Mooi, ik had toch al liever geen hotel
Lastig met een levensgrote boxer…
Ik geef hem mijn telefoon- en faxnummer
“074… Hengelo?”
“Ja.”
“Dan kom ik bij jullie uit de buurt. Ik kom uit Haaksbergen.”
Ik reageer verrast.
Ik had wel een accent gehoord maar Haaksbergen is wel héél dichtbij
We vervallen in ons Twentse dialect en het gesprek wordt levendiger.
Hij vertelt dat hij al sinds 2001 in Tsjechië woont.
Het werd hem in Nederland allemaal te jachtig en te onpersoonlijk
De rompslomp rondom de vuurwerkramp in Enschede was voor hem de druppel
De vele spoedklussen die hij daar had verricht en de nasleep ervan deed hem besluiten ons land de rug toe te keren
“Het is hier veel relaxter.” zegt hij.
Hij heeft nog een huis in Buurse, vlakbij Haaksbergen
“Maar in Tsjechië voel ik me een stuk prettiger.”
Ik begin me zorgen te maken over de kosten van het gesprek
Besluit er een eindje aan te breien.
Hij belooft me per fax informatie toe te sturen.
Dan vraagt hij me of ik anderhalve kilo kaas voor hem wil meenemen uit Nederland
“Kaas?” reageer ik verrast.
“Ja, die is in Nederland veel lekkerder dan hier.”
Nou ja, geen probleem hoor….
“Doo’t heanig an!” zeg ik nog.
En maak een einde aan het gesprek.
Ik kijk op mijn horloge, zie dat het bijna een half uur geduurd heeft.
Toch wel grappig.
Bel je naar Tsjechië en krijg je zowat je buurman aan de lijn
Afijn, we zullen wel zien.
quote:Een boek....? Neuh....Op zaterdag 25 september 2010 02:26 schreef athlonkmf het volgende:
Misschien toch wel een idee om een samenvatting te schrijven in plaats van een roman van tweehonderd pagina's? Het zal je verhaal echt sneller duidelijker maken. Of wil je gewoon een boek publiceren ooit?
Maar waarom moet tegenwoordig toch alles zo "snel"?
Ik heb al gezegd dat ik e.e.a. inkorten zal.
Met een plaatsing per dag zal alles binnenkort wel duidelijk worden.
Ik heb een recent uittreksel uit het handelsregister nodig van mijn BV
Bestemd voor de oprichting van de s.r.o.
De dame achter de balie toetst mijn gegevens in en de printer spuwt na enkele seconden mijn uittreksel uit.
Ik controleer het document even.
Het is al eerder voorgekomen dat ik een uittreksel van een andere BV meekreeg
Dan vraag ik waar ik referenties kan opvragen over Holland Trade House
Word doorverwezen naar een balie wat verderop.
Na op mijn beurt gewacht te hebben neem ik plaats in het door schotten afgescheiden hokje
Stel mijn vraag aan de man tegenover me
Het bedrijf is hem niet bekend maar hij kan het even checken
Hij verdwijnt in een kantoortje
Ik kan door de ramen zien dat hij iemand belt.
Hij heeft goed nieuws
Holland Trade House is een gerenommeerd bedrijf
Ik ben zeker niet de eerste ondernemer die van hun diensten gebruikmaakt
Veel zakenlieden met plannen in Tsjechië worden zelfs door de Kamer van Koophandel doorverwezen naar Holland Trade House.
Dat zit wel snor dus.
Toch heb ik ’t liever op papier
Via *******@veluwetwente.kvk.nl vraag ik info.
Waar kan ik terecht voor begeleiding bij mijn “eerste stappen” in Tsjechië
Ik krijg drie adressen
Één in Brussel, één in Ostrava en één in Brno
De laatste is van de Nederlands-Tsjechische Kamer van Koophandel
Contactpersoon is de heer Laurens Rinks, Roubalova 13, Brno
Email hth@hth.cz of *****@hth.cz
Als website wordt wederom http://www.nlchamber.cz genoemd
Ik vind het welletjes, genoeg informatie
Ik maak een scan van het uittreksel en van de paspoorten van mijn vrouw en mijzelf.
Stel een overzichtje op in Word waarin ik alle gegevens voor de oprichting van de s.r.o. noteer.
Dan mail ik de hele zwik naar edwinbooijmans@hth.cz
Enkele dagen later krijg ik een mailtje uit Brno, in het Engels
Ik word verzocht de drie documenten in de bijlage onder toezicht van een notaris te ondertekenen.
Ze zijn in het Tsjechisch opgesteld, maar er is wel een Engelse vertaling bijgevoegd.
Verder moet op elk document een apostillestempel staan.
Het betreft een verklaring van mijn Nederlandse BV dat het basiskapitaal voor de s.r.o. à 200.000 Tsjechische Kronen gestort is en twee volmachten waarin ik een Tsjechische advocaat machtig om namens mij alle handelingen te verrichten noodzakelijk voor de oprichting van Cottage s.r.o. en de inschrijving in het handelsregister.
Ook op het uittreksel van de Kamer van Koophandel moet een apostillestempel.
Die Tsjechen gaan niet over één nacht ijs….
Ik bel met een notariskantoor in mijn woonplaats.
Maak een afspraak
Kan er de volgende dag al terecht.
De notaris fronst zijn wenkbrauwen als hij de papieren ziet.
“Euh… ik kan uiteraard niet instaan voor de inhoud van deze documenten…” begint hij als hij de Tsjechische teksten ziet
Ik vertel hem dat dat ook niet nodig is
Hij hoeft alleen maar een krabbel te zetten en toe te zien dat ik onderteken
Zo gemakkelijk gaat dat niet…
Dit soort verzoeken krijgt hij niet zo vaak
Hij zou toch op het minst op de hoogte moeten zijn van de inhoud van de documenten
Ik leg uit dat het om twee volmachten en een verklaring gaat, nodig voor de oprichting van een Tsjechische s.r.o.
Hij voert ruggespraak met een collega
Tenslotte overhandigt hij me een dure ballpoint
Ik zet drie zwierige krabbels
De apostillestempels kan ik volgens hem zelf halen bij de griffie van de arrondissementsrechtbank in Almelo.
Het kan ook door het kantoor verzorgd worden.
Ik kies voor het laatste, soms ben ik nogal gemakkelijk aangelegd….
Vier dagen later word ik gebeld, de documenten kunnen opgehaald worden
Thuisgekomen stop ik alles in een grote enveloppe en stuur deze per post naar Brno.
De oprichtingsprocedure kan beginnen.
Intussen heb ik per fax informatie over ons huurhuisje in Male Svatonovice Petrovice en een routebeschrijving gekregen.
Het ziet er gezellig uit, ik krijg er trek in.
Verder een antwoordfax van Wekostav s.r.o., het bedrijf van de heer Westerterp
Hij vraagt daarin om mijn NAW-gegevens, de naam van mijn bedrijf en het doel van ons bezoek.
Helaas is de ruimte om dat laatste in te vullen te klein en ik stuur een extra fax om aan te geven wat onze bedoelingen en verwachtingen zijn.
’s Avonds, onder het genot van een Cola Bacardi, overdenk ik de ontwikkelingen tot nu toe.
Alles loopt volgens verwachting.
De werkwijze van Holland Trade House maakt een gedegen indruk
Henk Westerterp lijkt me een geschikte kerel.
Op het internet is er helaas weinig tot niets over hem en zijn bedrijf te vinden.
We wachten het af.
Gaan stapje voor stapje.
Tevreden neem ik een slok uit mijn longdrinkglas.
5 april is het zover. We gaan Tsjechië bezoeken.
Eindelijk.
Ik ben al een tijdje bezig de auto in te laden
Het is een Volkswagen Sharan
Alleen de twee voorstoelen zijn nog aanwezig
De rest heb ik er uitgehaald om meer plaats te maken
Zuchtend kijk ik in het achtercompartiment
We hebben genoeg bagage voor een expeditie naar de noordpool
Nu nog een plaatsje voor de hondenmand
Een laatste kopje Senseo
Om acht uur zijn we op weg
In onze koelbox anderhalve kilo, vacuüm verpakte, jonge kaas
Volgens Henk Westerterp is het ongeveer tien á twaalf uur rijden
Ik heb de routebeschrijving bij de hand
Grensovergang De Poppe, Osnabrück, Bad Oeynhausen, Hannover, Halle, Leipzig, Dresden, Bautzen-west.
Dan naar de grensovergang Seifhennersdorf.
Van hieruit is het volgens Henk nog tweeëneenhalf á drie uur rijden
Via Liberec, Turnov, Jicin en Trutnov naar Male Svatonovice
Het gedeelte Trutnov – Male Svatonovice is wat vaag aangeduid
Nou ja, voordat we daar zijn….
De TomTom is nog onbetaalbaar, mijn vrouw is zijn vervangster
Een kaart hebben we voorlopig niet nodig
Het begin loopt voorspoedig
Onze boxer, Remi, ligt vredig te slapen in zijn enorme mand
Een eindje voor Hannover de eerste tegenslag
File…
Een uur later tuffen we weer op volle snelheid
Nou ja, volle snelheid, honderdtwintig kilometer
Ik ben niet zo’n racetype
We worden dan ook veelvuldig ingehaald
Soms met zo’n vaart dat het lijkt alsof we stilstaan
Om de twee uur maken we een sanitaire stop
Strekken onze benen
Nemen een kop koffie uit de thermosfles en een versnapering
Laten Remi zijn behoefte doen
Drinken en eten onderweg wil hij bijna niet
’t Is een schat van een hond, maar wel een zenuwpees
Tot voor Magdeburg, waar we de afslag Halle – Leipzig nemen, zijn de wegen nog enigszins gevarieerd
Dan volgt de monotone autobaan naar Dresden
Kilometer na kilometer saaie, rechte weg
Om in slaap te vallen
Ik ben bijna blij met de wegopbrekingen
Eindelijk zien we voor ons de stad Dresden opdoemen
Ik had er veel over gehoord maar was er nog nooit in de buurt geweest
Ik zie de heuvels met de uitgestrekte bebouwingen
Het moet een schitterend gezicht zijn als je hier ’s avonds aan komt rijden
Bijna in Tsjechië, denk ik
Ik heb me verkeken
Het is nog een heel eind tot de afslag Bautzen-west
Met een zucht van verlichting laten we de autobaan achter ons
Rijden door Bautzen
Het lijkt een mooie plaats maar vermoeid als ik ben besteed ik er geen aandacht aan
Er volgt nog een lange rit langs en door verschillende Duitse dorpjes en stadjes
De hemel begint te betrekken als we tenslotte de grensovergang Seifhennersdorf bereiken
Gelukkig geen rijen wachtenden zoals we gevreesd hadden
Ik stop bij het grenskantoortje
We laten onze paspoorten zien
“Autopapiere bitte!”
Ik overhandig ze aan hem
Hij loopt naar binnen en checkt een en ander in zijn computer
We ontsnappen aan een grondige inspectiebeurt van onze auto
Als hij door het achterraam naar binnen kijkt staart een enorme boxerkop naar hem terug
Varnsdorf is het eerste dat we zien van Tsjechië
Twee tankstations met lange rijen Duitse auto’s
Dames van plezier langs de kant van de weg
Vermoeid kijkend en zwaar opgemaakt
We volgen de borden richting Liberec
Het begint te miezeren
De ruitenwissers maken een naargeestig, schrapend geluid
De bewegwijzering is behoorlijk wennen
De wegen ook
Vol afgrijzen probeer ik de diepe gaten te ontwijken
Het houdt me tenminste wakker
Tot Svor blijft de weg vol haarspeldbochten
Af en toe sterk stijgend, dan weer dalend
Het maakt dat we slechts langzaam vorderen
Daarna wordt het beter, al blijft het uitkijken
Vlak voor Liberec mondt de provinciale weg uit in een autobaan
Bij Turnov verlaten we die weer
Daarna uitsluitend nog provinciale wegen tot aan Jicin
Het begint te schemeren
We rijden door armoedig aandoende dorpjes en steden
Zien daartussendoor hetgeen oplicht in de lichtbundels van onze koplampen
Na Jicin is het weer slingeren geblazen
De motregen heeft plaatsgemaakt voor “echte” regenval
Het is inmiddels stikdonker geworden
De wegmarkering, voor zover aanwezig, is nauwelijks te zien op het glinsterende wegdek
Ik word verblind door koplampen van tegenliggers
Een bumperklever probeert me in te halen
Het lukt hem tenslotte met een kamikazeachtige actie vlak voor weer een scherpe bocht
Uitgeput bereiken we Trutnov
Hier wordt de routebeschrijving vaag
We missen een afslag en rijden een heel eind richting Nachod
Als onze vergissing overduidelijk wordt keer ik de auto
We rijden terug naar Trutnov en bestuderen de beschrijving nog eens nauwkeurig
Vinden, met enige moeite, de afslag
Een rit van ongeveer een uur door “the-middle-of –nowhere” volgt
Eindelijk bereiken we Male Svatonovice
Helaas raken we hier het spoor volkomen bijster
We rijden drie keer op en neer
Er is geen levende ziel te bekennen
Het dorpje maakt een uitgestorven indruk
Ik parkeer mijn auto voor een plaatselijk café
Pak mijn mobieltje en kies het voorgeprogrammeerde nummer
Ik vertel waar we staan en wacht gelaten af
Dikke regendruppels vallen gestaag roffelend op het dak
Tien minuten later stopt er een auto naast de mijne
Het raampje gaat een klein stukje open
Een jongeman glimlacht naar ons, enigszins schuchter
Stelt zich voor: “Hendrik-Jan Westerterp”
Vraagt ons om hem te volgen
Met een flinke snelheid gaat hij er vandoor
Ik heb moeite hem te volgen
TS je hebt ook nog PB
quote:Inderdaad, hier zie ik het nut ook niet van in.
TS, wat wil je hiermee bereiken? Dit is een discussieforum, geen blog of dagboek.
quote:Het lijkt me voor mensen die het topic lezen, een stuk fijner als het nu al duidelijk is. Voor de uitgebreide versie gaan ze dan maar naar de site, als ze dat interessant vinden.
Met een plaatsing per dag zal alles binnenkort wel duidelijk worden.
quote:En dan hebben we het nog niet eens over het redelijk offtopic is geraakt. Want in de paar dozijn blogberichtjes hier, is er niet veel over de KvK of EVD gediscussierdOp maandag 27 september 2010 12:20 schreef Angel_of_Dth het volgende:
Het lijkt me voor mensen die het topic lezen, een stuk fijner als het nu al duidelijk is. Voor de uitgebreide versie gaan ze dan maar naar de site, als ze dat interessant vinden.
quote:Sorry mensen, maar ik kan niet op elke opmerking afzonderlijk reageren (daar ontbreekt me de tijd voor). Bovendien heb ik al antwoord gegeven op enkele van die opmerkingen (ik neem aan dat het de betreffende posters ook aan tijd ontbreekt om de gehele topic door te lezen.....?)Op maandag 27 september 2010 12:34 schreef athlonkmf het volgende:
[..]
En dan hebben we het nog niet eens over het redelijk offtopic is geraakt. Want in de paar dozijn blogberichtjes hier, is er niet veel over de KvK of EVD gediscussierd
Voor hen die daartoe wel de tijd (en interesse) hebben vervolg ik mijn verhaal. Overigens, wat het off-topic-gehalte van mijn relaas betreft; ik heb de KvK al diverse keren genoemd en de organisatie (en de EVD) zullen in de loop van mijn verhaal nog diverse keren aan de orde komen. Zij vormen immers de directe oorzaak van de mislukking van mijn project dat destijds nationale bekendheid verkregen heeft.
Mijn "avontuur" in Tsjechie heeft ruim vier jaar geduurd, een periode waarin ik nogal het e.e.a. heb meegemaakt. Ik ben niet van plan, tenzij de moderatoren anders besluiten, deze tijd hier in een topic van enkele afleveringen"af te raffelen".
Ik wil hier aantonen hoe een ondernemer (een goede of slechte laat ik aan uw beoordeling over, hoewel ik wil opmerken dat mijn eerste zaak een klaterend succes was...) geleidelijk aan "meegelokt" wordt, hoe men langzamerhand het vertrouwen wekt totdat dat vertrouwen opeens volledig ongegrond blijkt. En men met een probleem zit.....
En dat gaat helaas niet in een topic van vier of vijf postings.
Ik probeer de praktijken van een organisatie aan de orde te stellen die breed gesteund wordt door de KvK in Nederland en door de semi-overheidsinstantie EVD. Een bedrijf dat bovendien ook haar diensten verleent aan particulieren (zolang men tenminste over voldoende financiele middelen beschikt).
Ik hoop dat ik hier de gelegenheid krijg mijn verhaal af te maken.
Het zoveelste schaars verlichte, bochtige weggetje
Gelukkig regent het niet meer
In de verte zie ik de achterlichten van Hendrik-Jan’s auto
Dan slaat hij rechtsaf
Ik minder vaart
Zie een smal pad dat behoorlijk steil naar beneden voert
Enkele huisjes links en rechts
Ik parkeer mijn auto op de hoofdweg
Heb geen trek om in het stikdonker naar beneden te rijden
We stappen uit en gaan te voet verder
Eerst is er een huisje aan de linkerkant
Het is er donker
Het tweede huis staat rechts van het pad
Een kleine, eenvoudige woning met een tuintje rondom
Hendrik-Jan staat bij de voordeur en laat ons het piepkleine halletje binnen
We trekken onze bemodderde schoenen uit
Henk Westerterp komt ons tegemoet, we schudden handen
Hij is klein van stuk, zo’n eenmeterzeventig schat ik
Normaal postuur en een welvaartsbuikje
Donkerblond steil haar, hier en daar grijs doorschoten
Twinkelende oogjes, een gulle lach
Bepaald niet de stoere, ruige pionier die ik in gedachten had…
Hij troont ons mee naar het druk ingerichte woonkamertje
We ontmoeten zijn vrouw Ria, wat gereserveerder, zakelijker
Ongeveer van dezelfde lengte als Henk, brildragend en ietwat gezet.
Ik schat beiden zo rond de vijftig jaar
We slaan vriendelijk doch zeer beslist een kopje thee af
Ik vertel dat we moe van de reis zijn
Ik wil nog maar één ding
De auto uitpakken en in een diepe, gemakkelijke stoel wegzinken met een alcoholische versnapering
Henk begrijpt het
Hij pakt de sleutels en gaat ons lopend voor op weg naar het vakantiehuis
We volgen met de auto
Het is maar honderd meter verderop, rechts van de weg, no. 19
Ik zet mijn auto op de krappe parkeerplaats, even voorbij het huis
Henk staat al bij de voordeur met de sleutel
Hij laat ons binnen en leidt ons door de diverse kamers
Op de begane grond bevinden zich een klein slaapkamertje, een ruime douche (ook geschikt voor mindervaliden) en een vrij grote woonkamer met open keuken
Boven is er ook nog slaapgelegenheid
Die hoeven we niet te zien, besluiten we
We zijn maar met z’n tweeën
Het is er gezellig, maar sober ingericht
Wel iets anders dan we gewend zijn, maar ja…
Hij blijft nog een poosje, praat honderduit
Hij en zijn zoon hebben drie huizen in Male Svatonovice Petrovice
Allemaal huisjes die voor een prikje te koop waren
Ze hebben ze zelf gerenoveerd tot wat ze nu zijn
Ik kijk rond en moet toegeven dat ze goed werk geleverd hebben
Verder hebben ze nog een huis in Batnovice en een in Strazkovice.
De laatste moet nog gerenoveerd worden
Hij geeft een bloemlezing over de streek
Wat er allemaal te koop staat
Wat er wel niet voor mogelijkheden liggen
Het heerlijke klimaat, de zuivere lucht
Ik antwoord slechts af en toe
Hoop dat hij bemerkt dat we bek-af zijn
Dat is gelukkig het geval
Ik herinner me de kaas en overhandig hem die
Hij is er blij mee
“Dat is één ding dat ze hier nog moeten leren; kaas maken….” zegt hij grijnzend
Dan laat hij ons alleen
Mijn vrouw laat Remi nog even uit terwijl ik de hoogst noodzakelijke dingen uitpak
Ik schenk een enorme bel Bacardi in een longdrinkglas
Vul die spaarzaam bij met Cola
Laat me in een stoel in de woonkamer vallen
Ik kijk op mijn horloge
Het is halfelf geweest
We hebben er veertieneneenhalf uur over gereden
Terwijl de Bacardi mijn maag verwarmt voel ik mijn oogleden zwaar worden
Mijn vrouw ligt al in bed
Vanuit zijn mand kijkt Remi mij lodderig aan
Dan vallen zijn ogen dicht en vult zijn luide gesnurk de kamer
Ik neem nog een Bacardi-Cola en steek een sigaret op
Wandel door de kamer, blijf voor een raam staan
Ik zie verspreide lichtjes, vage vormen van huizen
Donkere contouren van een heuvellandschap
Kom tot rust
Morgen en overmorgen gaan we de buurt verkennen
De “cultuur opsnuiven”
Daarna zal Henk ons rondleiden langs een aantal objecten
Ik neem een laatste slok en zet het glas in de wasbak
Loop naar de slaapkamer en kleed me uit
Duik in bed en val als een blok in een droomloze slaap
Ik word wakker met een vage hoofdpijn en stijve schouders
Kijk even verbaasd om me heen
Herinner me dan dat ik in Tsjechië ben
Ik schuif de gordijnen opzij
De zon schijnt
Ik zie de groene heuvels en de verspreid liggende huisjes
Met plotselinge energie loop ik de badkamer binnen
Plens een schep water in mijn gezicht
Verricht alle noodzakelijke handelingen om me weer een beetje toonbaar te maken
Wurm me in gemakkelijke kledij
Mijn vrouw is al lang op
Remi is al “uit” geweest
Een snel ontbijt met de onontbeerlijke kop koffie
We lijnen Remi aan en maken ons op voor een wandeling
Als ik de voordeur open maakt een stel kippen zich snel uit de voeten
Het valt mij op dat de tuin niet afgebakend is
Ook die van de andere huizen niet
Je kunt zo van het ene erf op het andere lopen
Wel iets anders dan Nederland met zijn heggetjes en hekjes
Zo snel we kunnen verlaten we de verharde weg
Schieten een zandpaadje in, langs een boerderij
Dan mag de riem af
Vrolijk dartelt onze boxer voor ons uit
Snuffelend aan alles waar honden aan snuffelen
Hij blijft wel overigens wel in onze buurt…
Her pad stijgt en we krijgen een mooi uitzicht op Male Svatonovice Petrovice
Het is eigenlijk maar een gehucht
Zo’n vijfentwintig á dertig huisjes en boerderijen
Ons huis ligt aan de rand ervan
We komen uit in een door bomen omzoomd weitje
Gaan op een omgevallen boomstam zitten en genieten van het uitzicht en het stralende voorjaarszonnetje
Vanmiddag gaan we wat rondrijden en proviand inslaan.
quote:Wat mij betreft wel.Op dinsdag 28 september 2010 00:58 schreef JohannesP het volgende:
Ik hoop dat ik hier de gelegenheid krijg mijn verhaal af te maken.
Kleine kanttekening: Ik heb hier echter niks te vertellen, maar alles zou bespreekbaar moeten zijn op een forum, ongeacht de manier van inbrengen.
Ik begon even te twijfelen aan de voorstanders....
quote:Azijnpissers heb je overal.Op dinsdag 28 september 2010 01:37 schreef JohannesP het volgende:
Thanks....
Ik begon even te twijfelen aan de voorstanders....
Als je het niet wilt lezen, klik er dan ook niet iedere keer op.
Als ik op elke posting die mijn inziens onzinnig is een reactie zou plaatsen ben ik binnen no-time koploper op Fok! qua postings....
quote:Is iig verplicht als je ZZP-er bent.Op dinsdag 28 september 2010 01:42 schreef Zhe-AnGeL het volgende:
Waarom moet je hen betalen als je er niets aan hebt...
quote:Nu wel en beantwoord ook....Op dinsdag 28 september 2010 02:18 schreef Intelligence het volgende:
Johannes, heb inmiddels je hele site gelezen, en heb je mijn PM gelezen?
We zijn onder de indruk van het glooiende landschap
Langzaam overgaand in het hogere Reuzengebergte
Écht hoog is het niet
Imposant wel, vooral het laatste stuk naar Pec Pod Snezkou
We wandelen een klein eindje de Snezkou op, genieten van het uitzicht
We bezoeken Trutnov met zijn mooie centrum
Drinken koffie op een terrasje naast de VVV
Horen tot onze verrassing regelmatig Nederlands praten
In de buitenwijken van Trutnov worden we getroffen door de armoede
Grauwe, grijze flats
Wasgoed, traag deinend in de wind, op minuscule balkonnetjes
Verwaarloosde huizen langs stoffige straten met diepe kuilen
Verkleurde gordijnen voor ramen gebet in afbladderende kozijnen
Kiosken, dichtgeplakt met schreeuwerige, vergeelde affiches
Auto’s uit de jaren zeventig en ouder, gedeukt en verroest
Zwarte, stinkende rookwolken uithoestend
Kinderen met smoezelige gezichtjes
Haveloos geklede mannen en vrouwen, nors voor zich uitkijkend
We voelen ons, in onze mooie auto en “dure” kleding, niet echt welkom
We doen inkopen bij Hypernova
Rijden met gemengde gevoelens terug naar ons huisje
Die avond, woensdag 7 april 2004, liggen we op tijd in bed
Morgenvroeg zal Henk Westendorp ons ophalen
Touren
De Mitsubishi Pajero rijdt het parkeerplaatsje voor ons huisje op
Draait
We staan al klaar
Henk stapt uit en schudt ons, breed glimlachend, de hand
Ik zie dat Ria op de passagiersstoel zit
Remi heeft een grote bak brokken gehad
We weten niet hoe lang de rit gaat duren
Hij is het niet gewend om lang alleen gelaten te worden
Kijkt ons na door het raam
We installeren ons op de achterbank van de ruime SUV
Begroeten Ria
“We moeten eerst even naar mijn kantoor in Trutnov” vertelt Henk.
“Sleutels ophalen, anders kunnen we de huizen niet binnen…” verduidelijkt hij
Een half uurtje later parkeert hij de auto op een parkeerplaatsje vlakbij het centrum
Via een smal straatje wandelen we richting de brede winkelstraat, Horska, naar het gebouw waar zijn kantoor gevestigd is
Trots wijst hij op het goudkleurige bord bij de ingang waarop, naast de namen van andere winkels en bedrijven, ook die van Wekostav prijkt
Via het trappenhuis en een kleine galerij bereiken we zijn kantoor
Het is er vrij ruim en modern ingericht
Wat kasten, een grote, ronde tafel met vier stoelen eromheen
Verder twee bureau’s, tegenover elkaar geplaatst met op beide een, op het oog, nieuwe computer met randapparatuur
We moeten wachten op een medewerkster van een lokaal makelaarskantoor die de sleutels zal brengen
Het duurt even voor ze komt.
Ik vraag of ik een sigaret op mag steken
Zie Henk aarzelen
Ria grijpt in: “Nou, liever eigenlijk niet…..”
Geen probleem, ik ben al een beetje gewend aan mijn rol als paria….
Het meisje arriveert
Ik hoor een mengelmoesje van Duits en, naar ik aanneem, Tsjechisch
Blijkbaar is er een probleem, ze heeft de sleutels niet bij zich
Ik probeer een gesprek met haar aan te knopen
“Deutsch?” vraag ik
Ze schudt haar hoofd, nee
“English? Francois?” vraag ik tegen beter weten in, quasi-serieus
Ze kijkt me schalks aan
“Ruski?”
Ik lach haar vriendelijk toe; “Njet…”
Russisch is voor mij wat Swahili voor een eskimo is
“We moeten nog iemand ophalen” zegt Henk na nog even overlegd te hebben
De sleutels blijken nog bij het makelaarskantoor te liggen
Degene die de sleutels van het makelaarskantoor heeft gaan we nu ophalen…
We begeven ons weer naar de auto en gaan op weg
Het meisje rijdt met ons mee
Na een poosje stoppen we in een buitenwijk van Trutnov
Ze stapt uit en loopt een grijs gebouw binnen
Wij wachten intussen in de auto
Na een poosje begint Henk wat tekenen van ongeduld te vertonen
Tenslotte komt ze met nog een andere jongedame naar buiten
Getweeën nemen ze naast ons plaats in de auto
Het wordt, met zijn vieren, nu toch wat krap op de achterbank
Ondanks het feit dat ik aantrekkelijk vrouwelijk gezelschap altijd zeer gewaardeerd heb hoop ik toch dat ze niet tijdens de gehele rit meerijden
Ria kijkt meelevend over haar schouder
“Gaat het een beetje?”
Ik weet een gesmoord “Ja hoor…” uit te brengen
Even later stoppen we voor een ander, eveneens grijs, gebouw
De jongedames stappen uit
Gaan naar binnen en overhandigen even later een fikse bos rammelende sleutels aan Henk
Ze zwaaien ons gezamenlijk vriendelijk na als we vertrekken
Opgelucht zak ik onderuit op de achterbank
Ik vind het prima
Heb geen idee waar het ligt
Ik nestel me behaaglijk op de achterbank
Geniet van de rit
’t Is toch wat anders wanneer je niet zelf hoeft te rijden
Je ziet veel meer
Ondertussen heeft Henk een “oortje” ingedaan en schuift een microfoontje voor zijn mond
Begint druk te telefoneren
Er schijnt een probleem te zijn
Ik hoor verschillende keren de naam Latja vallen
Na een tijdje lijkt het probleem opgelost en hij wijdt zijn aandacht weer aan ons
Het huis in Rudnik hebben ze onlangs aangekocht
“We zijn het nu aan het opknappen” vertelt hij
“Het ligt heel gunstig ten opzichte van Spindleruv Mlyn, dè wintersportplaats van het Reuzengebergte. De weg voor het huis wordt ’s winters regelmatig geruimd, heel belangrijk want het kan hier flink sneeuwen. We zijn wel eens ingesneeuwd in ons huis. Meters hoog lag het. We moesten ons met een schop naar de weg graven…”
Ook Ria draagt haar steentje bij
Vertelt over hun leven in Tsjechië
Hoe ze hun plaats gevonden hebben
Over de behulpzame buren
Af en toe moeten ze nog in Nederland zijn
“Dan bellen ze zelfs of we goed zijn aangekomen!”
Ze zijn niet graag in Nederland, zijn altijd weer blij als ze terug naar Tsjechië kunnen.
Allerlei zaken, ook privé, komen aan de orde
Ik luister aandachtig
Ben toch wel een beetje onder de indruk
We stoppen bij het huis, langs de kant van de weg
Het is een grote woning met een behoorlijke tuin
“Er moet nog wel iets aan gebeuren” waarschuwt Henk
Dat is aan de buitenkant al te zien
De deur is niet op slot
Binnen is Hendrik-Jan aan het werk
Druk bezig met het witten van de muren
Hij is een beetje verstoord door onze komst
“Passen jullie wel op? Alles is nog nat!”
Behoedzaam banen we ons een weg door het huis
Diverse lege kamers, een keuken die nog helemaal afgewerkt en ingericht moet worden
Ik heb het eigenlijk al gezien
Te groot voor een vakantiehuis, te klein voor commerciële doeleinden
Bovendien staat de omgeving me niet aan
Naast het huis staat een ander pand, een bouwval eigenlijk
Wat zal daar mee gaan gebeuren?
We nemen nog even een kijkje op de tweede verdieping
Via een wankel trapje, dat Henk galant voor ons op zijn plaats houdt
Één grote ruimte met kale dakspanten
Volgens Henk groot genoeg om er meerdere kamers op te maken
Ik reageer niet enthousiast
Dit is niet wat we in gedachten hadden
Verder gaat het
We zien die dag verschillende “objecten”
Geen één naar onze zin
Te groot, te klein, de ligging is niet goed, de omgeving bevalt ons niet, te vervallen…
In Zacler bezoeken we zelfs een kasteel
“Het voordeel van dit object is dat alle vergunningen voor de renovatie al binnen zijn. Vroeger was hier een hotel gepland maar dat ging niet door. De gemeente Zacler gaat akkoord met een nieuwe bestemming als appartementencomplex. Normaal gesproken duurt het jaren voordat alles op papier rond is. Hier kun je vrijwel direct aan de slag.”
Ik vraag waarom het hotel niet doorging.
Dat weet hij niet.
Jammer genoeg kunnen we niet naar binnen
Hij heeft de sleutels niet
Wel kunnen we het terrein op
Via een gat in het gaas
Mijn vrouw en ik, en zelfs Ria, glijden soepel door het gat
Henk blijft steken met zijn “welvaartsbuikje”
Lacherig zien we aan hoe hij zich moeizaam door het gaas worstelt
Maken wat grapjes
We lopen om het kasteel heen
Het is een imposant gebouw in een statige barokke stijl
Het bijbehorende terrein is vrij groot
De binnenplaats wordt door hier en daar afgebrokkelde kantelen omheind en is via een sierlijk torentje met trap te bereiken
De ligging is prachtig, hoog boven het plaatsje
Wel moet er flink gesnoeid worden om een mooi uitzicht te krijgen
Er moet ook veel aan gebeuren
Nieuwe kozijnen, nieuw pleisterwerk, hier en daar nieuw metselwerk
Enkele ramen zijn ingegooid en daarna dichtgetimmerd
“Maar de bouwkundige staat is goed en er zit een nieuw dak op” zegt Henk
Hij probeert ons over te halen om naar binnen te kruipen via een kelderraam waarvoor het glas ontbreekt
Dat zien we niet zitten
‘t Is toch niets voor ons
Veel te duur zo’n renovatie
Verder dus maar weer, naar Bernatice
Hier heeft hij een stuk grond in de aanbieding
Er zullen zes woningen op gebouwd worden op percelen van ongeveer 1000 vierkante meter
Nauwkeurig beschrijft hij de plannen
Waar de weg komt tussen de woningen door
Waar precies de woningen gebouwd worden
Hoe die er uit zullen zien
Er zijn er volgens hem al twee percelen “zo goed als verkocht”
Het is inderdaad een mooi lapje grond met een prachtig uitzicht over de heuvels
“Als je goed kijkt zie je daar in de verte dat kasteel waar we zojuist waren” wijst hij
Ik kijk in de aangeduide richting en zie wat hij bedoelt
’t ligt er wel héél mooi…
Behalve Bernatice hebben we weinig interessants gezien
Ondertussen loopt de middag teneinde
Mijn vrouw begint zich zorgen te maken over onze boxer
Hij is al bijna de hele dag alleen geweest.....
Ria kijkt haar verbaasd aan
“Er kan hem toch niets gebeuren daar?”
Ze is niet overtuigd…
We rijden terug richting Male Svatonovice
Henk stopt voor een restaurant
“Mogen we jullie een etentje aanbieden?”
We overleggen even
Ik merk aan mijn vrouw dat ze het liefst zo snel mogelijk terug naar ons huisje wil
We accepteren toch maar
Hoe kun je zo’n vriendelijk aanbod afslaan?
Mijn vrouw en ik bestellen iets kleins
Kijken vol bewondering toe hoe Henk een enorm bord rauwkost met stukjes kaas naar binnen werkt
Gevolgd door een flinke visschotel met garnering
Die Tsjechische berglucht moet ècht gezond zijn…
Tussen de happen door vindt hij gelegenheid om te vertellen dat er nog één pand op de agenda staat
Een boerderij, vlak in de buurt, die hij zelf ook nog niet bekeken heeft
Dat wordt mijn echtgenote te gortig
Na het eten wil ze terug naar Remi
“Geen probleem, dan zetten we je bij het huisje af en gaat John alleen mee” zegt Henk
Aldus wordt besloten
Ik nip van mijn pilsje en werk me door mijn eten heen
Na afloop betaalt Henk de, overigens geringe, rekening
Het is een boerderij met een enorme lap landbouwgrond
Het bouwjaar schat ik zo rond begin twintigste eeuw
Aan het onderhoud is sindsdien weinig gedaan constateer ik
Binnen veel kleine, donkere kamertjes waarvan er maar twee in gebruik zijn
Een zolder waar ik me, door de krakende en steunende planken, niet op waag
Wel veel grond, ja
Glooiend akkerland zo ver je kunt kijken
Maar ik heb nooit overwogen bieten te gaan telen in Tsjechië
In een hooischuur staat een Wartburger
Henk vraagt belangstellend of het ding te koop is
Krijgt nul op zijn rekest
Ook hier is de beschaving inmiddels doorgedrongen…
We rijden terug naar Male Svatonovice Petrovice
Er zijn nog een aantal panden die Henk ons kan laten zien
Morgenvroeg heeft hij andere bezigheden
Maar als we ‘s middags willen….?
Ik ga akkoord
We spreken de volgende dag om één uur af
In ons huisje word ik enthousiast begroet door een dolblije boxer
“Hij lag rustig op de bank te slapen” zegt mijn vrouw
Ik schenk mijn lievelingsdrankje in en zak in een van de stoelen
Steek een sigaret op
Ben toch wel een beetje moe na zo veel indrukken
De alcohol ontspant me
We maken de balans van de dag op
De meeste panden die we gezien hebben vinden we niets
Alleen dat nieuwbouwplan in Bernatice heeft wel wat
Maar ja, er is nog niet eens begonnen met de bouw
“Je had er wel een mooi uitzicht op dat kasteel hè?”
“Ja, dat kasteel…”
“’t Lag er prachtig, zo op die top van die berg”
“Ok, maar er moet te veel aan gebeuren, onbetaalbaar”
Ik schenk nog eens in
Mijn vrouw neemt, bij hoge uitzondering, een wijntje
“Toch zou ik het wel eens van binnen willen zien, gewoon even kijken” zeg ik
Ze kijkt me sceptisch aan, dat heeft ze eerder gehoord
“We halen ons geen gekke dingen in het hoofd hè?”
“Welnee, kijken verplicht toch tot niets?”
Ze gaat schoorvoetend akkoord, zolang het maar bij kijken blijft…
Ik vertel dat Henk ons morgenmiddag om één uur weer komt ophalen
Als we verder niets interessants tegenkomen zal ik om een bezichtiging van het kasteel vragen
“Wat vond jij van Henk en Ria?” vraag ik
“Ach, wel aardige mensen, niet de types die ik verwacht had”
“Nee, best wel gewoontjes hè?”
“Mmmm, niet echt zakenlieden, nee”
“Dat hoeft geen minpunt te zijn” zeg ik
“Nee hoor, als ze maar weten waar ze mee bezig zijn…”
“Nou, we zijn hier wel terecht gekomen via Holland Trade House. Die zullen toch wel weten waar ze zaken mee doen?”
“Mmmmm..”
Ik denk weer terug aan de voorbije jaren in Nederland.
Aan maandelijkse vergaderingen met keurig "strak in het pak" geklede mannen en vrouwen
Eindeloze, oeverloze discussies over futiliteiten
Kreten als “scoren”, “targets”, “doelstellingen halen” en “acties communiceren”
Ik ril nog steeds bij de gedachte
“Ik heb eigenlijk ook wel genoeg van die grijze-pakken-mentaliteit. Geef mij maar iemand van de praktijk. Daar heb je geen net pak en stropdas voor nodig” zeg ik
Mijn vrouw antwoordt niet
Ze weet met hoeveel tegenzin ik naar die vergaderingen ging
We laten het onderwerp rusten
Remi moet nog even uit
De rest van de avond brengen we door met lezen en puzzelen
Als ik in bed lig kan ik de slaap niet vatten
Ik zie de weg naar Zacler weer voor me.
Het indrukwekkende gebouw, al van ver zichtbaar, prijkend boven het nietige stadje
Ik schud mijn hoofd
Ik, een jongen uit een volksbuurtje, een kasteel kopen?
Waanzin. Te gek voor woorden
Toch duurt het nog een tijd voor ik in slaap val
En dat zal ik ook doen.
Ik heb echter wat moeite om bepaalde passages, die hier en daar misschien wat te "blog-achtig" lijken, te schrappen.
Ze maken immers wel deel uit van mijn ervaringen destijds.
Ervaringen die geleid hebben tot een vertrouwensrelatie met betreffende partijen.
Daarom zult u misschien enkele fragmenten aantreffen die u misschien niet "ter zake doende" lijken.
Geloof me, voor een ondernemer (toch ook een gewoon mens) spelen deze gebeurtenissen wel degelijk een rol in de besluitvorming.......
Vandaag gaat het, met een omweg via Police en Teplice, richting Adrspach
Ria is weer van de partij
Henk vertelt over de rotsformaties van Adrspach
“Je kunt er prachtig wandelen over smalle paadjes tussen rotsen in allerlei vormen, echt mooi”
“Moeten jullie eens gaan bekijken, het is de moeite waard” doet Ria een duit in het zakje
Ze vraagt of we er nooit van gehoord hebben, het is erg bekend
Dat hebben we niet
We gaan nog drie woningen bekijken
Het eerste is een redelijk onderhouden pand maar de ligging bevalt ons niet
Bovendien vinden we het te klein
Bij de tweede woning stoppen we voor de deur
Ik geef direct aan dat we niet naar binnen hoeven
Het ligt vlak aan een vrij drukke weg en ziet er belabberd uit
We stappen niet eens uit, niet de moeite waard
Henk trekt weer op
De laatste woning ligt in een dorpje een eind voor Adrspach
Het is de middelste uit een rijtje van vijf
Erachter stroomt een klein beekje
Het is ook weer aan de kleine kant maar goed onderhouden
We gaan naar binnen
Het woninkje is volledig gemeubileerd in de sfeer van de jaren zestig
Bloemetjesbehang en eenvoudige houten meubeltjes
Een klein keukentje met een grijs granieten werkblad
Een betegelde spoelbak
Het ziet eruit alsof de bewoners ieder moment weer binnen kunnen komen lopen
“Het is van een oude mevrouw geweest die een paar maanden gelden overleden is” zegt Henk
“De kinderen willen het zo snel mogelijk kwijt. De prijs is daarom erg interessant”
We gaan naar boven, naar de slaapkamers
Een ervan dient als rommelkamer
Op de tweede sliep mevrouw
We zien een groot tweepersoons bed
Erboven een trouwfoto met een ernstig kijkend echtpaar
Verder is er een kinderkamertje met een ouderwets houten ledikant
We kijken nog even rond zonder echt geïnteresseerd te zijn
Gaan weer naar buiten
In een bak bij de voordeur staat een paraplu, klaar om gebruikt te worden
Ik merk op dat de tuinen zo in elkaar overlopen
Geen heg of andersoortige omheining
“Dat doen ze hier niet,” zegt Henk “de mensen kibbelen hier niet om een metertje meer of minder. Bovendien komen ze veel meer bij elkaar over de vloer dan in Nederland. Dan zijn die heggetjes alleen maar onhandig…”
Ik kijk nog eens rond
“Niet veel privacy op deze manier” merk ik op
Ik blijf toch een typische Nederlander
“Nou, je kunt er wel een heg omheen zetten” mengt Ria zich in het gesprek
“Mag dat hier dan wel?” vraag ik
We zouden flink uit de toon vallen bij de buren
“Je mag altijd coniferen planten,” zegt Ria “en als die nou toevallig op een rijtje staan….”
Ik moet even lachen
Maar het is niet wat we zoeken
Misschien zijn we te veeleisend…?
“Nou, dat was het dan wel” zegt Henk
“Er staat natuurlijk nog wel meer te koop maar dan zouden we te ver moeten rijden.
Dat lukt vandaag niet meer”
Hij kijkt verwachtingsvol naar mij op
Ik haal diep adem
“Er is één object dat we nog eens willen bekijken” zeg ik
“Dat kasteel in Zacler en dan van binnen. Zonder verplichting uiteraard.”
Er verschijnt een brede glimlach op zijn gezicht
“Natuurlijk, dat kan. Maar dan moet ik wel een afspraak maken. De sleutels worden niet zomaar afgegeven. Er gaat iemand mee van de gemeente Zacler. Ik weet alleen niet of dat morgen nog lukt.”
Morgen is zaterdag
Eigenlijk zouden we dan terugreizen naar Nederland.
Ach, dan blijven we toch een paar dagen langer
Ik vraag of ons huisje de volgende week besproken is
Dat is het niet
We gaan er voorlopig van uit dat de bezichtiging dinsdag 13 april kan plaatsvinden
Spreken af te blijven tot de dag erop volgend
We hebben geen verplichtingen in Nederland
Jammer alleen dat de Paasdagen, zondag en maandag, ertussen zitten
We rijden terug naar Male Svatonovice Petrovice
Henk en Ria vertellen over een typisch Tsjechische Paastraditie
Ze doen er zelf ook aan mee, vertellen ze lachend
Het blijkt dat de mannen een “zweepje” maken met kleurige linten
Dan gaan ze het dorp rond en bellen bij de buren aan
De vrouw des huizes wordt dan, zachtjes, om de benen geslagen met het zweepje
Vervolgens wordt men geacht de heren te trakteren op een borrel
Wat de traditie precies inhoudt weten ze niet
Wèl dat er flink ingenomen wordt…
Zoals we al verwacht hadden “doet” de gemeente Zacler geen bezichtigingen op zaterdag
Het wordt dus volgende week dinsdag, om twee uur ’s middags
Volgens Henk zal de loco-burgemeester, die hij goed kent, de rondleiding doen
De man zou ook wekelijks toezicht houden op het gebouw
Het blijkt dat de plaatselijke dorpsjeugd er nog wel eens een feestje wil vieren…
We moeten nog even met de thuisbasis bellen
Vragen of het logeeradres van ons konijn met een paar dagen verlengd kan worden
Dat blijkt geen probleem
De zaterdag brengen we door met wandelen en inkopen doen voor de paasdagen
We hebben een paar keer “uit” gegeten
Hebben genoeg van een “homp vlees en een portie rauwkost”
De menukaarten zijn helaas vaak niet vertaald, dus onleesbaar voor ons
Naar Hypernova dus maar weer
We kopen ruimschoots in, vooral blikgroente
Voor de zekerheid nog een fles Bacardi en een liter Cola…
Een paar spindels onbespeelde DVD’s, stukken goedkoper dan in Nederland
We moeten bijna lachen om het bedrag als we afrekenen
Proppen onze spullen in de dunne witte boodschappenzakjes die bij de kassa hangen
De caissière geeft ons, ongeïnteresseerd kijkend, ons wisselgeld
Eerste Paasdag gaan we naar Adrspach
Henk en Ria hebben ons nieuwsgierig gemaakt
We zijn vroeg, het is erg rustig op de parkeerplaats
Remi mag deze keer mee
Ik til hem uit de auto
Hij heeft artrose, dus mag zo weinig mogelijk springen en klimmen
We betalen de entree, een bescheiden bedrag
Het is er werkelijk prachtig
Smalle paadjes met bruggetjes over een helder, klaterend beekje
Vreemde, grillig gevormde rotsen
Verderop wordt het echt klauterwerk
Dat kan onze boxer niet aan
Eerder dan gepland keren we om
Afijn, toch een uurtje gewandeld
Bij de uitgang worden we verrast door de Tsjechische Paastraditie
Een aantal jongemannen in kennelijke staat bewerkt het, inmiddels toegenomen, vrouwelijke deel van het publiek met hun “zweepjes”
In hun kielzog een zwarte labrador
De dames nemen “de afstraffing” giechelend in ontvangst
We duiken schielijk achter een rotsblok
Wachten tot ze weg zijn
Ik moet er niet aan denken als mijn vrouw met het zweepje geslagen zou zijn
Remi is van nature goedaardig, maar kom niet aan mijn wederhelft…
Dan is ie niet te houden
Traditie of niet
Van de Tweede Paasdag maken we een echte rustdag
Lummelen een beetje in en rondom het huisje
Ik heb geen trek in autorijden
Overmorgen zit ik ook al de hele dag in mijn “voiture”, op weg naar huis
We hebben geluk met het weer
Het is niet onafgebroken zonnig maar wel grotendeels droog
Na het eten maken we nog een ommetje richting “ons bergweitje”
Komen Henk en Ria tegen die hetzelfde plan opgevat hebben
Ze hebben hun hond bij zich, een zwart-witte Appenzeller met hier en daar een bruine vlek
Het is een teefje
Onze honden besnuffelen elkaar even
Kennelijk bevalt het Remi niet wat hij ruikt
De kennismaking mondt uit in een korte, maar heftige schermutseling
Ria troost haar hond die uiteindelijk het onderspit delft
“Is dat even schrikken, hè…”
Ze haalt het trillende beest liefdevol aan
Er is gelukkig geen bloed gevloeid
Ik houd Remi stevig bij zijn halsband
We praten nog heel even
Een beetje ongemakkelijk
Henk wijst ons een mooie wandelroute die langs zijn fabriekshal voert
Die hebben ze zo-even gelopen
Ik bedank hem, dat gaan we zeker doen
Een andere keer, over een uurtje is het donker
De dag loopt teneinde
Ik vlei me op de bank met mijn onafscheidelijke Bacardi-Cola
Remi legt zijn zware kop op mijn schoot en kijkt lodderig naar me op
Dan vallen zijn grote boxerogen dicht
Zijn wangen trillen als hij zachtjes begint te snurken
Met moeite, vanwege het gewicht op me, reik ik naar mijn pakje Barclay
Steek mijn laatste sigaret van de dag op
Staar naar de traag stijgende belletjes in mijn bijna lege glas
Denk aan morgen
Het kasteel heeft toch wel indruk op me gemaakt
Ben razend benieuw naar het interieur
Zou er nog iets over zijn van de pracht en praal uit vervlogen tijden?
Ridders, pages en jonkvrouwen schieten over mijn netvlies
Ik kom tot mezelf, lach om mijn bizarre gedachten
Grow up man!
Ik neem een laatste slok en druk mijn sigaret uit
Zachtjes duw ik Remi van me af
Hij kijkt me verwijtend aan en sjokt naar zijn mand
Of een korte samenvatting plaatsen?
Heb het verhaal deels gelezen, tot ik moest inloggen op het Tjechie-forum, maar ik ben verder wel benieuwd wat nu al die verbanden zijn tussen de diverse personen naar wie je verder onderzoek hebt gedaan en wie er nu voor de rechter mag verschijnen en waar. (2 weken terug gelezen ofzo, dus weet neit alle details meer...)
vreemd genoeg heb ik toch het idee een boek gelezen te hebben
En ik kan jullie verzekeren dat ik geen pretenties heb om een boek uit te brengen.....
Ik besef mijn beperkingen op dat gebied....
Vandaag ontving ik een berichtje van de manager internationale handel van de Kamer van Koophandel Veluwe en Twente te Enschede.
Voor mij is dit, vooralsnog, geen reden om mijn verhaal hier te stoppen.
Een aarzelend zonnetje breekt door het wolkendek
Het heeft geregend, even maar, maar wel heftig
We zitten in Henk's auto te wachten voor het gemeentehuis
Ria heeft het vandaag voor gezien gehouden
Als het wachten hem te lang duurt gaat Henk naar binnen
Neemt even later weer plaats op de bestuurdersstoel
“We gaan vast, de loco-burgemeester komt zo naar boven met de sleutels”
We rijden een eindje verder, Zacler in, en slaan dan scherp linksaf
De weg is erg slecht
Nou ja, weg, eigenlijk meer een breed, halfverhard pad
De Pajero worstelt zich langzaam naar boven
Diepe kuilen ontwijkend
Parkeert dan links naast het hek dat toegang geeft tot het kasteelterrein
We stappen uit
We zijn niet helemaal op de top van de berg, zie ik
Het pad voert naar rechts nog iets verder en hoger
Ik kijk naar beneden
Krijg een mooi uitzicht op Zacler
Toch hoger dan je vanaf beneden zou verwachten, denk ik
We gluren door het gaas het terrein op
Voor ons een bruggetje
Links daarvan gaat het behoorlijk steil naar beneden
Wat verderop is een rond torentje te zien
Daarachter de contouren van het gebouw
“We zouden natuurlijk weer door dat gat kunnen kruipen” zeg ik gekscherend
Henk kijkt me aarzelend aan, meen ik dat nou?
Hij wijst naar het bordje dat aan het hek hangt
“Het is hier eigenlijk verboden toegang. We kunnen beter even wachten, hij komt er zo aan.”
“De vorige keer hebben we ons daar anders niet veel van aangetrokken” zeg ik
“Dat was overmacht” zegt Henk lachend
Dan stopt er een auto, pontificaal voor het hek
De “loco” stapt uit
Een slanke man van middelbare lengte, in een eenvoudig donker pak
Rond de veertig met een al wat wijkende haargrens
We schudden handen, noemen namen
Hij verwijdert het hangslot en duwt het hek open
Galant nodigt hij ons uit voor te gaan
Intussen praat hij in een mengelmoesje van Tsjechisch en Duits met Henk
Het lijkt erop dat Henk hier al vaker met aspirant-kopers is geweest.
Af en toe versta ik iets van het gesprek
“Warum nicht selbst kaufen?” vraagt de loco lachend
„Ich? Kein Geld, bankrot!“ verklaart die met een brede grijns
Er volgen nog wat joviale opmerkingen over en weer
We lopen over de brug naar de toren
De deur staat open en ik zie een smal trapje dat naar boven leidt
Het pleisterwerk is hier en daar afgebladderd waardoor de rode baksteen zichtbaar is geworden
In het raampje bovenin ontbreekt het glas, ingegooid.....
We volgen de weg om het kasteel
Van het uitzicht is, door de hoge bomen die het terrein hier omzomen, niet veel meer over
Ik vraag of er gesnoeid mag worden
Henk speelt de vraag door
De loco kijkt bedenkelijk
Geeft antwoord in zijn koeterwaals-Duits/Tsjechisch
“Dat zal moeilijk worden” vertaalt Henk
Hij legt uit dat het perceel dat bij het kasteel hoort eindigt waar de hellingen van de berg beginnen. De hellingen zèlf zijn eigendom van Nationaal Park Krkonose.
“Die bomen staan dus op gebied van het NP Krkonose. En die doen erg moeilijk als het op snoeien aankomt. Maar we kunnen het natuurlijk altijd vragen”
We lopen verder naar de ronde zuidzijde van het kasteel
Ik kijk naar boven en zie een klein maar mooi met bogen versierd balkon
Eigenlijk een dissonant in de verder barokke stijl
Ik merk op dat het pleisterwerk wel èrg beschadigd is
Maar volgens Henk is het herstellen ervan “een fluitje van een cent”
“Al moet het weer natuurlijk wel meewerken” zegt hij
Het terrein wordt aan de zuidzijde begrensd door een muur, zo’n halve meter hoog
Daarachter een lager gelegen stuk grond, omzoomd door bomen
Bereikbaar via weer een torentje met trap
“Dat hoort ook bij het perceel” zegt Henk en nodigt ons uit het trapje af te dalen
Dat doe ik om vervolgens te belanden in schouderhoog opgegroeid onkruid
“Dat mag hopelijk wel gesnoeid worden?” vraag ik, onschuldig wijzend naar de brandnetels
Mijn vrouw is bovenaan blijven staan
Ze ziet het smalle trapje zonder leuning niet zitten
Ik klim weer naar boven
We vervolgen onze weg en belanden bij twee ijzeren poorten die toegang geven tot de binnenplaats
In tegenstelling tot het gaashek bij de ingang betreft het hier een fraai stukje ijzersmeedwerk
Jammer alleen dat het begint te roesten en de sierlijke krullen hier en daar loslaten
“Is wel te herstellen hoor” zegt Henk “Ik weet daar al iemand voor”
Voor we de binnenplaats oplopen wil hij ons eerst iets anders laten zien
Hij loopt naar een deurtje in de muur die de binnenplaats omringd
Het was mij niet opgevallen
Het ligt dan ook een beetje verscholen, beneden het maaiveld
Een smal, brokkelig trapje leidt ons erheen
Met enige moeite opent Henk het deurtje
We lopen een ondergrondse ruimte in
Het lijkt op een bunker
Links een ruimte van zo’n tien bij zeven meter
Rechts enkele kleinere vertrekjes
Plassen water op de vloer waar die afloopt
Volgens Henk was het vroeger in gebruik als wijnkelder
Het blijkt dat hij zijn plannen al klaar heeft voor een eventuele renovatie:
“Deze ruimte is ideaal om er een sauna in te maken” zegt hij
Volgens hem is het mogelijk om een tunnel te graven van de kelder onder het kasteel naar “de sauna”
“Dan zou die van binnenuit bereikbaar zijn” zegt hij
Ik kijk bedenkelijk
Een sauna? Hier? Wat gaat dat wel niet kosten?
Om nog maar niet te spreken over die tunnel.
Ik opper mijn bedenkingen
Hij wuift ze weg
“Dat valt wel mee. De arbeidskosten zijn hier een stuk lager dan in Nederland”
Ik ben niet helemaal overtuigd
We verlaten de “bunker” en klimmen weer naar boven
Lopen de binnenplaats op
Het is een vrij groot vierkant terrein, omheind door een gehavende muur met kantelen
Enkele hoge sparren en weer flink veel onkruid, al staat het hier niet zo hoog
Op drie hoeken staan torentjes, waarvan slechts één, die met het trapje, functioneel
De rest staat er voor de sier
De voorkant van het kasteel maakt een wat saaie, rechte indruk
De enige opsmuk bestaat uit het beeldhouwwerk rondom de hoofdingang
Daarboven een wapenschild en een met planken dichtgetimmerd, rond raampje
De loco diept een sleutel op uit zijn jaszak en opent de houten deur
Die is onderaan doorgerot zie ik
Maar het slot werkt
Henk gaat ons voor
“Kijk wel uit” zegt hij “er ligt een beetje rommel hier”
Voorzichtig stappen we over de drempel
Het duurt even voor mijn ogen aan het gedempte licht gewend zijn
Ik zie een gang met aan weerszijden verschillende vertrekken
Ruwe muren met diep uitgehakte sleuven
Opgebroken vloeren met geulen die me aan kraters doen denken
Overal brokken steen en hopen puin
Een elektriciteitskast waaruit de draden steken
Een oude kruiwagen op zijn kop tussen allerlei sloopresten
Daar gaat mijn droom van pracht en praal…
Er is niets, maar dan ook niets overgebleven van het oorspronkelijke interieur
Ik kijk mijn vrouw aan
Haar gezicht betrekt
Ik zie haar denken “Wat een godsgruwelijke puinhoop…”
Henk, haastig: “Ik had jullie misschien even moeten voorbereiden. Ze waren al begonnen met de voorbereidingen voor de verbouwing tot hotel. Ze hebben de oude leidingen weggehakt en de muren en vloeren voorbereid om afgewerkt te worden. Het meeste puin is al afgevoerd. Dat scheelt een hoop werk en geld bij de renovatie”
Ik vind dat “ze” wel een beetje doorgeschoten zijn
Er moet toch wel iets geweest zijn dat de moeite van het bewaren waard was?
Maar ik houd mijn gedachten voor me
Kijk naar wat er nog wèl overgebleven is
De authentieke boogvormige plafonds bijvoorbeeld
Al moeten die wel weer aangesmeerd worden
Jammer dat de ramen wat aan de kleine kant zijn en weinig licht doorlaten.
De planken voor sommige ervan helpen natuurlijk ook niet mee
Henk gaat ons voor door de schemerige vertrekken
Legt ons zijn plannen uit
“Rechts zou er een appartementje kunnen worden gemaakt voor de beheerder. Die heb je natuurlijk nodig om toezicht te houden als de bewoners er niet zijn”
Hij neemt een grote stap over een brede geul
“Op de begane grond is plaats voor vier appartementen, plus die voor de beheerder.”
Hij wijst waar hij die gedacht had
“En hier”, we zijn in een kleine ruimte aan de zuidzijde, “zou plaats zijn voor een winkeltje”
“Een winkeltje?” herhaal ik
“Ja, gewoon voor de kleine alledaagse dingen. Dan hoeven de mensen niet voor elk wissewasje naar Zacler. Je zou dat kunnen uitbesteden. Er is vast wel iemand in Zacler die dat wil doen”
We lopen terug naar de hal
Het trappenhuis is gelukkig nog niet aan de slopershamer ten prooi gevallen
We beklimmen de trap, voorzien van een fraai met spijlen afgewerkte, goudkleurige leuning
Op de eerste verdieping ziet het er wat minder rommelig uit
De verschillende vertrekken hebben aanzienlijk meer lichtinval
De hoge, met allerlei motieven afgewerkte, plafonds maken ze bovendien ruimtelijker
Henk loopt voor ons uit
Hier heeft hij vijf appartementen gepland
Twee van de “appartementen” zijn wat mij betreft aan de kleine kant
Ik wijs bezorgd naar een vloer die behoorlijk afhelt richting de hal
“Niets aan de hand hoor, een kwestie van een paar nieuwe balkjes”
We stuiten op een aantal schoolbanken
Bank en bureau aan elkaar en het beroemde ingebouwde inktpotje
Zo hadden wij ze ook toen ik nog op de basisschool zat
Erg, erg lang geleden, denk ik met weemoed
“Die zijn nog blijven staan uit de tijd dat hier een kostschool zat. Dat is ongeveer tien jaar geleden. Sindsdien staat het kasteel leeg” zegt Henk
Het “appartement” op de zuidzijde maakt een ruime, frisse indruk
Het beslaat de gehele ronde zijde van het kasteel en heeft zes ramen die een prachtig uitzicht verlenen over de omringende heuvels
Henk kijkt me berekenend aan: “Als je het zou kopen…”
Ik hef afwerend mijn handen op, zover ben ik nog lang niet…
“Goed, goed… Maar àls je hiermee doorgaat dan heb ik een voorstel. Ik ben bereid dit appartement op mijn kosten helemaal af te werken en in te richten. Dan zou je het kunnen gebruiken als showappartement. Voorwaarde is wel dat wij het appartement daarna van je kunnen kopen. Over de prijs worden we het wel eens…”
Ik laat het op me inwerken, het idee lijkt me niet slecht
Op die manier zou ook hij een direct belang hebben in het slagen van een eventueel project
Maar er zijn nog zoveel haken en ogen
We vervolgen onze rondleiding
De loco volgt ons zwijgend door het gebouw
Kijkt af en toe op zijn horloge
We zien tekenen van recente “bewoning”
Een van de vertrekken is beklad met graffiti
Wat stoelen en een tafel met daarop een halfvolle asbak
Lege blikjes slingeren rond
“Tsja, het staat leeg hè… Dat soort dingen zijn niet te voorkomen…”
Verder, naar de tweede verdieping
Één ruimte is voorzien van een mooi houten panelenplafond
Enkele panelen beschilderd met taferelen waarin herten en jagers voorkomen
Een afbeelding van een vos die naar een huisje loert in een winters landschap
“Die zijn beschermd” zegt Henk “Ze moeten blijven zitten daar”
Hier en daar liggen nog delen van een parketvloer
Een badkamer, de ingang gestut met houten palen
De betegeling gedeeltelijk intact
Een ouderwetse, beschadigde badkuip prijkt tegen de achterwand
Volgens Henk een museumstuk
Ooit zou “een of andere koning” hier een bad genomen hebben
Ik bekijk het ding wat aandachtiger
Merk op dat het toch plaats zou moeten maken als de plannen doorgaan
Dit valt niet te verkopen…
Henk kijkt de loco aan en vraagt hem iets
Deze kijkt opnieuw bedenkelijk, maar geeft geen antwoord
Dat zou nog wel eens een punt kunnen worden…
Via een smal houten trapje klimmen we tenslotte naar de zolderverdieping
Er is elektrisch licht aanwezig in de vorm van een loshangende fitting met een peertje
We betreden een immense, kale ruimte, zonder ramen
Het houtwerk, waarop de pannen rusten, maakt een nieuwe indruk
Ook de pannen zelf zijn volgens Henk in de afgelopen jaren vervangen
Toch zie ik op een enkele plaats licht van buiten doordringen
De vloer is gedeeltelijk afgetimmerd en dus niet helemaal beloopbaar
In het midden staat iets wat nog het meest op een grote kast lijkt
Het zit op slot en ziet er vrij nieuw uit
Af en toe klinkt er gezoem en een klik uit
“Een zender van T-Mobile” zegt Henk
“De huidige eigenaar heeft dit gedeelte verhuurd aan die maatschappij. Door de hoge ligging van het kasteel is het er een ideale plaats voor”
Ik zeg dat het ding wel in de weg staat als hier appartementen moeten worden gebouwd
“Nou, je kunt er ook omheen bouwen” zegt Henk, “Bovendien zou je het contract met T-Mobile kunnen opzeggen”
Hoe lang het contract nog geldig is weet hij niet, hij kan het navragen
Ik kijk om me heen, heb het wel gezien
We dalen weer af naar de begane grond
Onderweg bekijk ik alles nog eens met een hernieuwde blik
Na de eerste schok valt de rest eigenlijk wel mee
En is het niet allemaal een kwestie van “er door heen kijken”?
We werpen nog een vluchtige blik in de kelder
Die had ik me eigenlijk wat groter voorgesteld
Dan verlaten we het gebouw, trekken de voordeur achter ons dicht
De loco sluit netjes af, kijkt nog eens op zijn horloge
Heeft meer plannen voor die middag
We lopen via het torentje en de brug naar het toegangshek
De ketting met het hangslot wordt weer bevestigd
We schudden handen, de loco-burgemeester neemt afscheid
We blijven met z’n drieën achter
Praten nog wat na
De koopprijs is een hap uit ons budget, maar niet verontrustend
“Enig idee wat een totale renovatie zou kosten?” vraag ik Henk
“En dan bedoel ik alles, ook de inrichting van het terrein rondom”
Hij kijkt zuinig, haalt lichtjes zijn schouders op
“Moeilijk om dat op dit moment precies te zeggen, je weet natuurlijk niet wat je allemaal tegenkomt. De kosten voor het hotel dat hier gepland was kwamen uit op 1.1 miljoen euro. Een appartementencomplex zou wat eenvoudiger kunnen. Ik schat het ongeveer op een miljoen euro. Daar staat tegenover dat je een verkoopprijs van ongeveer tweeduizend euro per vierkante meter zou kunnen vragen”
Hij nodigt ons voor een kopje koffie uit bij hem thuis
Heeft nog wat spullen die hij ons wil laten zien
De Pajero draait met enige moeite op de krappe plek
We rijden het pad weer af
Af en toe vang ik nog een glimp op van het kasteel
Indrukwekkend aan de buitenkant.
Ik ben benieuwd naar de rest van je verhaal.
“En de gemeente Zacler staat voor de volle honderd procent achter de plannen.
Na tien jaar leegstand zouden ze heel blij zijn als het gebouw eindelijk gerenoveerd wordt”
We zitten in het woonkamertje van de familie Westerterp;
Henk, Ria, Hendrik-Jan, mijn vrouw en ik
Henk zit tegenover mij, Ria heeft zich over mijn eega ontfermd
Voor ons op de salontafel staan dampende koppen koffie
Hendrik-Jan heeft wat achteraf plaatsgenomen
Ik heb al enkele keren geprobeerd hem in het gesprek te betrekken
Hij antwoordt in korte zinnen, ontwijkt mijn blik
Een beetje een schuchter jong
Voor me ligt een brochure met de titel “Een appartement in Burg Schatzlar”
Daaronder een afbeelding van het stadswapen van Zacler
Henk is al veel verder met zijn plannen dan ik gedacht had…
“Schatzlar is de Duitse naam voor Zacler” vertelt hij
“Vroeger behoorde deze streek tot Sudeten-Duitsland”
Ik blader de brochure terloops door
Vind hem er eerlijk gezegd nogal amateuristisch uitzien
Gedrukt met een goede, maar niet professionele, laserprinter
Dik lichtgroen papier met een plastic voorflap
Een grote foto van de zuidkant van het kasteel gevolgd door de wervende tekst:
“Kasteel (mede) eigenaar. Altijd al gedroomd om in een kasteel te wonen?”
Daarna wat informatie over Zacler, de ligging ervan
Tekeningen van de appartementen
Wat foto’s van een zwembad, keukens, een hoogslaper
Onder de foto’s de tekst:
“De plaatjes die u hierboven ziet, zullen afwijken van de werkelijkheid.
De plaatjes zijn alleen bedoeld als voorbeeld”
“Het werk van Hendrik-Jan” verklaart Henk trots
“Ziet er goed uit” zeg ik in tegenstelling tot mijn oordeel
Een lichte blos trekt over het gezicht van Hendrik-Jan
“Het èchte schrijfwerk laat ik het liefst over aan Hendrik-Jan en Ria” zegt Henk
“Ik ben namelijk dyslectisch”
Dyslectisch, wat was dat ook weer….?
Ik kijk hem vragend aan
“Nou, zegt Henk lachend “als ik bijvoorbeeld die brochure had gemaakt had niemand er iets van begrepen…”
Woordblindheid, natuurlijk!
“Ja, hij schrijft wel eens wat en dan vraag ik: wat bedoel je daar nou weer mee?” gniffelt Ria
“Maar rekenen kan ik als de beste en uit mijn blote hoofd” zegt Henk met een sluw lachje
De brochure doet dan wel goedkoop aan, de plannen zijn er niet minder om.
Genoemd worden een zwembad op het binnenplein en een badhuis/sauna
Verder een winkeltje
Een “gemeenschapsruimte” in de kelder, met trap naar buiten
En dat alles voor een vanaf-prijs van ¤ 63.450.- k.k. excl. DHP (BTW) en de oprichtingskosten voor de toen nog verplichte S.R.O. (Besloten Vennootschap)
Ik mis een lift, toch wel belangrijk in zo’n gebouw
Je zult maar op “de derde” wonen…
Als ik dit doe zullen die plannen behoorlijk bijgesteld worden, denk ik bij mezelf
Één appartement is al “verkocht”, het eerder genoemde “showappartement”
Ik merk op dat hij al in een behoorlijk vergevorderd stadium is
“Tsja,” zucht hij “eigenlijk hadden we er al iemand voor…”
“En dat gaat niet door?” informeer ik, wat overbodig
“Nee, hij had het geld niet…”
Op verzoek van Henk haalt Hendrik-Jan haalt een laptop tevoorschijn
Zet die op schoot, start ‘m op en draait het scherm naar ons toe
We zien een Power Point presentatie
Foto’s van het kasteel genomen vanuit allerlei hoeken
Leuk, vooral die waar Ria bij op staat…
Al met al voegt het weinig toe aan de rondleiding die we gehad hebben.
We complimenteren Hendrik-Jan, wat weer resulteert in een nadrukkelijke blos
“’t Stelt niet zoveel voor hoor….”
Bijna had ik hem gelijk gegeven maar ik houd me op tijd in
Het gesprek dwaalt af van het kasteel en Zacler
Het wordt zowaar bijna nog gezellig
We krijgen een glaasje fris gepresenteerd
Allerlei zaken komen aan de orde
Hoe ze hier verzeild zijn geraakt:
Henk: “Ik zag dit huis op internet staan. Het was zo goedkoop dat ik dacht; daar moet ik eens gaan kijken. We waren het al een tijdje zat in Nederland, wilden weg. Er moest wel veel gebeuren aan het huis maar zoals je ziet is het allemaal goed gekomen. Geleidelijk aan hebben we hier meer huizen gekocht en opgeknapt. Één daarvan, aan de andere kant van de weg, boven Petrovice, is van Hendrik-Jan. Het ligt er heerlijk rustig, ’s morgens lopen de reeën er door de tuin”
Hoe hun leven in Tsjechië er uitziet:
Ria: “Het was natuurlijk wel een hele omschakeling maar nu zijn we helemaal gewend en ingeburgerd. Alleen de taal blijft erg moeilijk. We spreken geen Tsjechisch al begrijpen we wel het meeste dat gezegd wordt. Het doet ons hier een beetje denken aan hoe Nederland er zo’n dertig jaar geleden uitzag. Zo lekker eenvoudig en zonder al die ingewikkelde regeltjes. Met de buren kunnen we ook erg goed opschieten, de mensen hebben hier nog tijd voor elkaar”
Henk: “En toch staat het leven hier niet stil. Er komen steeds meer grote supermarkten en moderne tankstations. Binnensteden en oude gebouwen worden opgeknapt. De laatste jaren zie je ook steeds meer Nederlanders die hier een huis kopen. Vaak is dat een ouder huis dat ze dan laten opknappen. De lonen liggen hier ook nog erg laag”
Dan, zuchtend: “Eigenlijk wordt het wel een beetje te druk voor ons. We hebben zoveel werk dat we het met moeite aan kunnen. We zijn dan ook al een tijdje op zoek naar iemand die ons wat werk uit handen kan nemen, zoals klantenafhandeling en schrijfwerk. We zijn zelf zoveel onderweg dat we daar eigenlijk helemaal geen tijd voor hebben…”
Vanuit mijn ooghoeken kijk ik naar mijn vrouw
Ik krijg behoorlijk trek in een sigaret
Ze begrijpt mijn wenk
We ronden het gesprek af
“We willen morgen weer op tijd terug naar Nederland” zeg ik
“Dank jullie, ’t was gezellig”
We betalen de huur van het huisje, de kaas wordt netjes in mindering gebracht
Ze hebben geen wisselgeld
“Ach joh, laat maar zitten het zijn maar een paar kronen” zeg ik genereus
We trekken onze schoenen aan in het halletje
Bij de voordeur komt het kasteel nog even ter sprake
“Het is een mooi gebouw en de ligging is fantastisch” zeg ik
“Maar we willen toch graag meer weten over de bouwkundige staat. Ik heb het dan wel bekeken maar ben geen bouwkundige. Er zou een onderzoek moeten komen”
Veder wil ik meer helderheid over bepaalde zaken zoals de afhellende vloer, de zender van T-Mobile, het “koninklijke” bad, of er bomen gesnoeid mogen worden, enzovoort
Henk merkt op dat een bouwkundig onderzoek duur is. Hij is al vaak in het kasteel geweest en heeft niets verontrustends kunnen ontdekken. Als er iets mis was geweest met de constructie dan was hem dat zeker opgevallen.
Wat de andere zaken betreft; hij zal het onderzoeken
Mijn wederhelft werpt ongeruste blikken op mij
“We willen er eerst goed over nadenken en met onze accountant praten” zeg ik
“Ik bel je nog wel”
“Prima, dan wens ik jullie voor morgen een goede reis terug naar Nederland” zegt Henk
We drukken elkaar de hand
“Rijd voorzichtig!” drukt Ria ons op het hart
Zwijgend leggen we het stukje af naar ons huisje
Ik steek een sigaret op, neem een diepe haal
De nicotine doet zijn werk, ik word licht in mijn hoofd
Remi ligt op het matje bij de voordeur
Zogauw hij ons ziet staat hij op
Zou kwispelen als hij een staart had
Die heeft ie niet, dus beweegt zijn hele achterlijf heen en weer
Mijn vrouw laat hem uit
Ik kijk in de koelkast
Diep er twee magnetrondineetjes uit
Wat later
Mijn vrouw ligt in bed, Remi in zijn mand
Ik heb er een gewoonte van gemaakt om nog even na te zitten
Ik noem het “mijn rustpuntje van de dag”
Voor me mijn onafscheidelijke Cola-Bacardi
Mijn Barclay ernaast
Ik strek me behaaglijk uit op de bank
We hebben al gepakt
Morgen alleen nog de sleutels inleveren en we kunnen gaan
Over het kasteel hebben we het vanavond nauwelijks gehad
Soms is het beter even afstand te nemen
Dat verheldert je gedachten is mijn ervaring
Mijn vrouw is niet enthousiast
Ik ben er nog niet uit
Weeg voors en tegens tegen elkaar af
Voel de tinteling in mijn bloed
’t Zou toch wat zijn…
Een condensdruppel baant zich zigzaggend een weg naar beneden over mijn glas
Het is half elf
Ik grijp naar mijn sigaretten
Nog een laatste en dan plat
Morgen weer dat klere-eind rijden naar Nederland
Ik zie er als een berg tegenop
Ik herinner me de teleurstelling toen we het kasteel binnenliepen
De troosteloze toestand van het interieur
Op dat moment dacht ik; dit kan niets worden
Dit gaat zo duur worden dat het voor ons niet haalbaar is
In de verste verte niet
We komen thuis in ons vertrouwde Nederland
Vertrouwd, ja.....
Maar ook…
Zakelijk, kil, grijs, fantasieloos, druk
Geen plaats voor dromen
Keurig geplaveide straten, nette voortuintjes
Rijtjeshuizen, keurig onderhouden, strak in de verf
Wel allemaal in dezelfde kleur, je zou eens uit de toon springen…
Ik wil niet opgaan in de grijze massa
’s Morgens om acht uur vanuit mijn blokkendoos naar mijn nerinkje rijden
Om vijf uur weer veilig terugkeren in mijn vinex-wijkje
Moe en afgestompt van weer een dag zoals gisteren was en morgen weer zal zijn
Kleine, onbelangrijke zaken die opgepompt worden tot een grotesk niveau ergeren me
Onwillekeurig drijven mijn gedachten steeds weer af naar Zacler
Naar een gehavend gebouw, vele eeuwen oud
Trots prijkend boven een nietig stadje
Er moet veel aan gebeuren
Er moeten problemen opgelost worden
Maar het is de moeite waard
Nederland is af, klaar
Punt.
Voor mij is hier geen uitdaging meer
Een appartement in een kasteel
Daar moet toch een markt voor zijn?
Waar kan dat nog?
Ja, in Frankrijk, voor een zeer kleine, welgestelde elite
Dit zullen betaalbare appartementen worden
Voor gewone mensen die wat geld opzij gezet hebben
Hun zaak verkocht hebben
Dat geld liever in veelbelovend onroerend goed steken dan in aandelen
Ik ben er voor mezelf van overtuigd dat de appartementen in waarde zullen stijgen
Als het kasteel eenmaal helemaal àf is
Of ben ik de enig overgebleven avontuurlijke geest in dit land?
Natuurlijk, de marketing zal ik zelf ter hand moeten nemen
Henk is daar niet de geschikte persoon voor
Ik blader de brochure nog eens door
Dit moet beter, véél beter
Maar de renovatie kan ik aan hem wel overlaten
Hij heeft tenslotte jarenlange ervaring en beschikt over de nodige contacten
Hij is niet de “gelikte” zakenman zoals ik me voorgesteld had
Toch heeft hij mij vertrouwen ingeboezemd
En mochten er èchte problemen opdoemen dan kan ik altijd terugvallen op Holland Trade House
Ik ben eruit
We spreken met onze accountants/adviseurs Kees en Tim
Ze kijken bedenkelijk als ik ze over mijn plannen vertel
“Een kasteel…. in Tsjechië…”
“Appartementen… daar heb jij helemaal geen ervaring mee John”
Ik merk op dat ik dat ook niet had met mijn vorige bedrijf
En toch is dat een behoorlijk succes geworden
“Tsja, Tsjechië is een mooi land, maar toch…. Ik weet niet of ik het wel zou doen…” zegt Tim
Ik gooi mijn troef op tafel:
“Het gaat wèl om onroerend goed. Dat behoudt bijna altijd zijn waarde. In Tsjechië zitten de prijzen zelfs in de lift. Welk risico loop ik eigenlijk? Als we het aankopen gaan we eerst klanten werven voor we er ècht geld in steken. En mocht het allemaal niet lukken dan verkopen we het toch gewoon weer?”
Ze moeten toegeven dat er iets in mijn redenering zit
Véél kan ik er niet bij inschieten
Mijn vrouw is bij het gesprek aanwezig
Nog steeds niet enthousiast bij het vooruitzicht
Maar ze ziet dat ik sta te trappelen
Ons geruststellende banksaldo plus het “geringe risico” trekken haar tenslotte schoorvoetend over de streep
Ik ga aan de slag
Stuur een mail naar Maarten ten Dam van Holland Trade House
Deel hem mede dat wij belangstelling hebben voor een kasteel in Zacler
Vraag hem of er in Tsjechië subsidies bestaan voor het opknappen van historische objecten
Of de vraagprijs van het kasteel “nog onderhandelbaar” is
Of we het kasteel wel kùnnen kopen
De oprichting van onze s.r.o. is immers nog niet afgerond
Het antwoord volgt snel
Hij vindt het “goed om te horen dat we een interessant object hebben gevonden”
“Tsjechië beschikt helaas niet over fondsen waarmee de renovatie van monumenten door particulieren ondersteund kunnen worden”
Over de vraagprijs zal hij vandaag nog contact hebben met Henk Westerterp
De aankoop van het kasteel kan volgens hem middels een “intentieverklaring” geregeld worden. Ik moet dan wel rekening houden met een aanbetaling.
Wat later een aanvullend berichtje:
“Zojuist overleg gehad met Henk Westerterp, de vraagprijs is redelijk vast”
Ik struin het internet af
Op zoek naar meer informatie
Op de site www.real-estatecz.com vind ik wat ik zoek
En nog wel in het Nederlands
Afmetingen, exploitatiemogelijkheden, aanprijzingen
Een kort overzicht van de historie van het gebouw
“Duitse prinsessen, oorlogszuchtige vorsten en zelfs rovers” blijken het kasteel bewoond te hebben
Ik lees dingen die overeenstemmen met wat Henk Westerterp me verteld heeft
Er was inderdaad een hotel gepland
Ik citeer:
“Het kasteel is volledig gereed voor reconstructie. In 1998 werd van de plaatselijke autoriteiten en alle andere instanties (brandweer, hygiëne, monumentenzorg, enz.) een verklaring van geen bezwaar verkregen voor de herinrichting van het gebouw als hotel. Een ontwerp voor reconstructie van het gebouw ligt klaar dat in bepaalde veranderingen voorziet.. Voor de reconstructie is voorbereidend werk verricht: alle oude dakspanten, vloeren, sanitair e.a. zijn uit elkaar gehaald. Al het bouwpuin is weggevoerd. Een nieuw dak is gelegd. De beginfase waarin het ontwerp werd samengesteld, vergunningen werden verkregen en voorbereidingen voor reconstructie werden getroffen, heeft een jaar geduurd. In het vervolg kunnen alle werkzaamheden volgens het ontwerp binnen een half jaar ten volle op gang worden gebracht. Het ontwerp voorziet in gefaseerde reconstructiewerkzaamheden. Om het hotel in gebruik te kunnen nemen bijvoorbeeld hoeft alleen maar een deel van de reconstructiewerkzaamheden uitgevoerd te worden, zodat het terugverdienen van de belegde middelen bevorderd wordt”
De vraagprijs die eronder vermeld staat is ¤ 30.000.- hoger dan waarvoor het nu aangeboden wordt
Ik print het hele verhaal uit
Zoek verder
Stuit op een site van een bedrijf genaamd Omikron
Het hoofdkantoor is in Moskou
Daarop wordt het kasteel te koop aangeboden evenals een kasteel in Horni Marsov
De firma Omikron blijkt eigenaar van beide gebouwen
Er wordt een korte beschrijving gegeven van het onroerend goed
Verder wat “artistieke” foto’s van een blonde schoonheid poserend op het kasteelterrein
Ik sla de site op onder mijn favorieten
Ik stuur een mailtje naar Henk Westerterp
Zeg dat onze belangstelling “concrete vormen” aanneemt
Wel dring ik aan op onderzoek naar de zaken die ik al eerder aangaf
Vraag of de vraagprijs all-in is, zonder bijkomende kosten
Wat het zou kosten om het kasteel een beetje toonbaar te maken voor toekomstige bezichtigingen
De volgende dag belt hij me
Na de nodige joviale begroetingen over en weer komt hij ter zake
Hij zal een onderzoeken instellen naar de bouwkundige staat
Ook mijn andere vragen zal hij proberen te beantwoorden
De vraagprijs is all-in en helaas niet onderhandelbaar
“Maar de prijs is de afgelopen jaren al een paar keer verlaagd” zegt hij
Hij vraagt wat ik bedoel met het toonbaar maken van het kasteel
Ik geef een korte omschrijving:
Het terrein opruimen, onkruid wieden, de rommel binnen weghalen, enzovoort
“Gewoon dingen die het er wat verzorgder uit laten zien” zeg ik
Hij hoort het aan
Is blij dat we nu ècht belangstelling hebben
Is er zeker van dat we een goed investering doen
“Maar er zijn meer mensen geïnteresseerd in het kasteel. Zou jij een verklaring in het Duits kunnen opstellen, namens je firma, dat jullie geïnteresseerd zijn? Dan kan ik daar mee naar de verkoper om te vragen of ze de verkoop even stil willen leggen”
Ik hoef niet lang na te denken
In mijn beste schoolduits voldoe ik aan zijn verzoek
Ik begrijp overigens niet wat je bedoelt met "een verkapte vorm van spam".
Met welke bedoeling zou ik dat doen?
Ik wil graag weten hoe lang het duurt voordat Cosy Cottage s.r.o. operationeel is
Heb liever geen toestanden met “intentieverklaringen”
Hij speelt mijn vraag door aan Edwin Booijmans, Holland Trade House Brno
Een uitgebreid antwoord volgt al snel
Het komt erop neer dat zo rond 20 mei de oprichting van de s.r.o. een feit zal zijn
Van mijn kant is “geen actie vereist” omdat ik een Tsjechische advocaat gemachtigd heb
Onmiddellijk na de oprichting zal begonnen worden met de visumaanvraag
Ik wil zelf jednatel worden en daarvoor is een visum nodig
Door de toetreding tot de EU is de visumprocedure, volgens Edwin, nog wat onduidelijk
Hij zal me op de hoogte houden van de ontwikkelingen
Henk Westerterp belt me
Hij heeft met de verkoper gepraat
Die is niet bereid de verkoop tijdelijk stil te leggen
Er zijn meer gegadigden
De enige manier is een aanbetaling van tien procent van de koopsom
Dat komt neer op de prijs van een leuke middenklasse auto
Verder moeten we hem machtigen om namens onze BV bepaalde werkzaamheden te verrichten met betrekking tot de aankoop van kasteel Zacler en tot het doen van de aanbetaling
Ik vraag voor de zekerheid of er een voorverkoopcontract opgesteld gaat worden
Hij stelt me gerust
Hij zal op 4 mei, namens ons, een “future buying contract” ondertekenen
Ik informeer of hij de bouwkundige staat al onderzocht heeft
Hij heeft het heel druk gehad en nog geen tijd daarvoor gevonden
Maar hij maakt er zo spoedig mogelijk werk van
Ik aarzel even
Vraag hoe lang de termijn tussen de aanbetaling en de definitieve aankoop is
“Die is twee maand, we hebben dus nog tijd genoeg…”
Ik hak de knoop door
Stel een machtiging op
Of tenminste, iets wat daarvoor door moet gaan, ik ben geen jurist...
Ik noem het bedrag van de aanbetaling
Machtig Henk Westerterp tot het doen van de aanbetaling
Tot het verrichten van “bepaalde werkzaamheden met betrekking tot aankoop van Burcht Zacler”
Ik onderteken als directeur van mijn Nederlandse BV
In een aparte bijlage zeg ik dat ik vandaag nog het bedrag zal overmaken
Verzoek hem de machtiging “Voor gezien en akkoord” te tekenen en aan mij terug te faxen
Deel hem mede dat ik de komende weken slechts beperkt telefonisch bereikbaar ben
We gaan er even tussenuit
Ik verstuur de documenten per fax naar het opgegeven nummer
Op dinsdag 27 april 2004 maak ik het bedrag over naar de CSOB bank in Trutnov
Op rekening van Westerterp, Hendrikus Johannes Maria
Onder vermelding van “Aanbetaling burcht Zacler door Cosy Cottage s.r.o. i.o.”
Vervolgens pak ik de auto in
Even de zinnen verzetten
Anderhalve week later zit ik weer achter mijn computer
Uitgerust en vol energie
Ik open Outlook Express
Klik een rijtje spam weg
Open een mailtje van Holland Trade House Brno
Katerina C. bericht me dat de oprichtingsprocedure volgens plan verloopt
De Algemene Vergadering is binnenkort gepland
Er is een bankrekening geopend op naam van Cosy Cottage s.r.o.
Ik word vriendelijk verzocht het basiskapitaal, 205.000 CZK, te storten
Er is geen bericht van Henk Westerterp
Het is maandag 10 mei
Ik besluit dat ik alvast met de promotie kan beginnen
Een website is natuurlijk onontbeerlijk
Maar een site laten ontwerpen kost veel geld weet ik uit ervaring
Bovendien wil ik de site zelf kunnen bijwerken en aanpassen
Ik surf over het net
Vind al gauw dè oplossing
Er zijn diverse bedrijven die kant-en-klaar sites aanbieden
Die kun je zelf voorzien van menu’s en submenu’s
Verder is het eigenlijk alleen een kwestie van teksten intikken, formats aanpassen en foto’s uploaden
Dat kan ìk zelfs…
Ik besluit met Alphamega in zee te gaan
Voor pakweg 50 euro per maand heb ik een “pakketje”
Het zal nog een paar weken duren voor ik uiteindelijk op het net te vinden ben
Als domeinnaam kies ik www.cosycottage.nl
Een paar dagen later kan ik al aan de slag
Ik log in op de server en verdiep me in de software en de bijgeleverde instructies
Het blijkt inderdaad een “fluitje van een cent”
Al gauw heb ik de vaardigheden onder de knie
Nu kan ik me verdiepen in de opzet van de site
Ik verzamel informatie over de omgeving van Zacler, over Zacler zelf
Over het Reuzengebergte, Tsjechië in het algemeen
Steel hier en daar een fotootje van een andere site
Gebruik foto’s van de Cd-rom die ik van Henk gekregen heb
Onder mijn amateuristische handen ontwikkelt zich langzaam een site
Een site over appartementen in een kasteel in Zacler
De weken verstrijken
Ik heb af en toe e-mail contact met Holland Trade House
De oprichting van mijn s.r.o. gaat wat uitlopen
Van Henk Westerterp hoor ik niets
Ook de machtiging heeft hij niet geretourneerd
Ik informeer nog maar eens naar de status van mijn s.r.o.
Die zou immers 20 mei al opgericht zijn
Krijg antwoord uit Brno: rond 10 juni zijn we operationeel
Mijn site ziet er al aardig uit, vind ik althans
’t Is alleen een beetje vaag allemaal…
De afmetingen van de appartementen ontbreken, evenals de prijzen
De uitvoering zou ook wel handig zijn
Dinsdag 8 juni 2004
Geen telefoontje, geen e-mail, geen fax uit Male Svatonovice Petrovice
Ik begin me een beetje zorgen te maken
Over een aantal weken zijn er twee maanden verlopen sinds de aanbetaling
Ik besluit een mailtje te sturen
Een vriendelijk berichtje, er is tenslotte nog niets èchts aan de hand
Ik vertel dat onze site op het internet staat maar nog wel vaag is
Vraag om meer informatie
Deel hem mede dat Cosy Cottage deze week opgericht is
Vraag hoe het ervoor staat met het onderzoek
Besluit met : “Vriendelijke groet, ook aan Ria en Hendrik-Jan”
Zo, over een paar dagen weet ik meer…
Op 9 juni staat mijn s.r.o. ingeschreven in het handelsregister
Jednatel is, voorlopig, een medewerkster van Holland Trade House in Brno, Ing. Katerina C.
Ik ben klaar om zaken te doen
Er gaat een week voorbij
Ik kijk dagelijks mijn e-mail na
“Er zijn geen nieuwe berichten”
“Er zijn geen nieuwe berichten”
“Er zijn geen….”
Voor ik verder ga moet ik iets over mijzelf vertellen
Ik heb, vind ik, een redelijk goede zelfkennis
Ben van nature een vriendelijk mens
Ik heb, zoals iedereen, mijn teleurstellingen gehad
Ik heb ook de roes gevoeld die een succes met zich mee kan brengen
Heb geleerd dat relativeringsvermogen en zelfbeheersing meestal het beste resultaat opleveren
Ik blijf correct tot het uiterste
Toch worden die eigenschappen nu aardig op de proef gesteld
Afspraak is tenslotte afspraak
Ik wacht nog een weekje
Dinsdag 22 juni
Het lampje “ontvangst” van de fax gloeit op
Kreunend komt het ding tot leven en spuwt een velletje uit
Ik pak het papiertje uit het bakje
Frons mijn wenkbrauwen
Wat is dit?
Ik zie wat gekrabbel op een blijkbaar uit een rekenschrift gescheurd velletje
Met enige moeite ontcijfer ik:
“Burcht Zacler, berekend op 1300 euro per vierkante meter de vierkante meterprijs moet 1000 tot 2000 euro per vierkante meter zijn”
Daarna volgt een opsomming van de geplande appartementen
Het aantal vierkante meters per appartement, plusminus
De koopsom per appartement waarbij een minimum en een maximum prijs aangegeven staat
Het middengedeelte is onleesbaar
Aan het einde wordt een bedrag genoemd dat ik “er aan over kan houden”
In de kantlijn staat verticaal geschreven “Groetjes Henk”
Het financiële plaatje van mijn onderneming in spijkerschrift op een beduimeld A4-tje…
Verschillende emoties overspoelen me
De eerste is ongeloof
Daarna volgen verontwaardiging en woede
Is dit alles?
Niets over de bouwkundige staat
Niets over het “hokje” van T-Mobile
Niets over….
Het is eigenlijk hélemaal niets
Meneer heeft blijkbaar de maanden voorbij laten gaan zonder ook maar iets te onderzoeken
Uiteindelijk gemeend dat-ie toch wat van zich moest laten horen
En maar wat op papier gekrabbeld
Wat denkt-ie wel?
Dat ik een idioot ben?
Mijn eerste opwelling is om het vodje te verfrommelen, door de versnipperaar te halen
Langzaam kom ik weer tot mezelf
Kalm aan Jos…
Morgen zal ik reageren
Niet nu, niet vandaag
Mijn antwoord zou te veel beïnvloed worden door emotie
Ik wil de zaak niet laten escaleren
De volgende dag heb ik mijn gelijkmatige humeur teruggevonden
Ben nog wel kwaad, ja
Maar in staat om een weloverwogen fax te versturen
Ik heb intussen begrepen dat Henk nauwelijks reageert op e-mail, vandaar een fax
Ik slaag erin de toon vriendelijk te houden
Maak hem duidelijk dat ik “wel wat meer verwacht had”
Ik wil een (vertaalde) koopovereenkomst zien
Officiële stukken waaruit blijkt dat de burcht geen grote gebreken vertoont
Tekeningen van het gebouw, de appartementen en het terrein, met oppervlaktematen
Een gespecificeerd overzicht van de kosten voor het voorbereiden van het kasteel voor bezichtigingen
En een gespecificeerd overzicht van de kosten van de totale renovatie
Ik schrijf dat ik niet van plan ben geld over te maken voor we een en ander zwart-op-wit hebben
Vertel dat ik binnenkort naar Tsjechië kom om wat zaken op elkaar af te stemmen
Beëindig, na een korte aarzeling, met “Vriendelijke groet, Jos”
Ik duw het papier in de fax, toets het nummer in
Krijg na een paar minuten de verzendbevestiging: “Result OK”
Vijf dagen later heb ik nog geen reactie gehad
[ Bericht 0% gewijzigd door JohannesP op 07-10-2010 01:27:01 ]
Tot een paar posts terug zag het er allemaal uit als een mooie droom, maar het begint al wat meer een nachtmerrie te worden.
Ik hoop dat je door gaat met het posten van je verhaal.
Iedereen mag wat mij betreft weten met welk soort figuren (zowel inhalige "witte boorden" als doodgewone oplichters) men als ondernemer of particulier in het voormalig oostblok te maken (kan) krijgen.
Een gewaarschuwd mens telt tenslotte voor twee.....
Waarom krijg ik geen antwoord?
Ik denk terug aan ons bezoek aan Tsjechië
De vriendelijke, af en toe vertrouwelijke gesprekken
Hoe enthousiast hij was over het project
Zijn aanbod om een appartement in te richten en daarna te kopen
Hij moet toch beseffen dat we niet zomaar een dergelijk bedrag overmaken?
Hij is druk, ja, dat zei hij
Maar te druk om afspraken na te komen?
Dat wil er bij mij niet in
Ik weet niet precies wanneer de termijn verloopt
Lang zal het echter niet meer duren
Ik kàn niet meer wachten
Tijd voor plan B
Ik maak gebruik van één van de diensten die Holland Trade House biedt: aankoopbegeleiding
Op 28 juni 2004, 12.54 uur, verstuur ik het volgende berichtje naar M.W.E. ten Dam (ITPS), ******@nlchamber.info:
“Geachte heer Ten Dam,
Zoals u weet hebben wij plannen om, in samenwerking met Wekostav (Henk Westerterp),
Kasteel Zacler te renoveren en geschikt te maken voor (koop)appartementen.
Eind april hebben wij **.***.- euro overgemaakt teneinde een optie te verkrijgen op het kasteel.
Deze optie was 2 maanden geldig en loopt dus binnenkort af.
In deze maanden hadden wij informatie verwacht betreffende o.a. de toestand van het gebouw (bouwtechnisch rapport af andere stukken waaruit blijkt dat we geen 'kat in de zak' kopen), een vertaalde koopovereenkomst en een onderbouwing van de commerciële mogelijkheden voor exploitatie van het kasteel.
Waarschijnlijk door de drukke werkzaamheden van de heer Westerterp hebben we, behalve een begroting op A4 formaat, echter nog niets mogen ontvangen.
Ondanks de (prettige) gesprekken met Henk zult u begrijpen dat we toch het een en ander 'zwart op wit' moeten hebben om tot aankoop over te gaan. Vandaar dat we alsnog graag een beroep willen doen op uw organisatie om aankoopbegeleiding.
Voor alle duidelijkheid: we hebben geen problemen met de heer Westendorp maar betreuren het wel dat de toegezegde informatie op zich laat wachten.
Vriendelijke groet,
Jos Davids”
Ik leun achterover in mijn kantoorstoel
Ben toch wel blij dat ik nu een gerenommeerde organisatie ingeschakeld heb
Het voelt geruststellend aan
Maar ik wil mijn relatie met Henk niet verpesten
Misschien heeft hij een goed excuus
Nog diezelfde middag word ik gebeld vanuit Tsjechië
De heer Dennis Rinkema, medewerker van Holland Trade House, Brno
Hij vertelt dat hij ons verzoek om aankoopbegeleiding van Maarten ten Dam vernomen heeft
Informeert naar mijn probleem
Ik vertel mijn verhaal
Zeg dat ik geen geld over zal maken voordat ik e.e.a. zwart-op-wit heb
Hij begrijpt mijn standpunt
Hij kent overigens het kasteel in Zacler
Is er al eens geweest
Weet van de plannen
Zegt dat het een mooi project kan worden
Eigenlijk kàn ik er helemaal niet op verliezen
Hij zal ons per e-mail een offerte aankoopbegeleiding sturen
Wanneer ik akkoord ga moet ik het bevestigingsformulier ondertekenen en per fax retourneren
Ik bedank hem voor zijn telefoontje en beëindig het gesprek
Woensdag 30 juni
Ik open mijn e-mail
Klik op het bericht van Dennis Rinkema ********@hth.cz:
“Geachte heer en mevrouw Davids,
Naar aanleiding van ons eerder gevoerd telefoongesprek dinsdag 28 juni jl. ontvangt u hierbij de afgesproken offerte voor de begeleiding van aankoop van het kasteel te Zacler.
Ten aanzien van uw wens om bouwtechnische inventarisaties en rapporten kunnen wij indien u dat wenst meerdere offertes voor u opvragen bij gerenommeerde partijen die een inventarisatie of keuring kunnen uitvoeren. Uiteraard zullen wij alle door ons van verkopende partij en of overheidsinstanties ontvangen technische informatie per ommegaand aan u doen toekomen.
Mocht u nog vragen hebben kunt u mij bereiken op telefoonnummer +420 *** *** ***.
Met vriendelijke groet,
Dennis M. Rinkema
Nederlandse Kamer van Koophandel in Praag
Holland Trade House s.r.o.”
Offertes aanvragen voor “bouwtechnische inventarisaties en rapporten”?
Ik kijk bedenkelijk
Daar gaan weken overheen
En dan het onderzoek zelf nog
Zoveel tijd heb ik niet
Hoogstens nog een dag of tien
In de bijlage de offerte:
“NETHERLANDS CHAMBER OF COMMERCE IN PRAGUE
Nádra¸ní 25, Zlatý Anděl, 150 00 Praha 5, Czech Republic
Tel.: 00420 *** *** ***, Fax: 00420 *** *** ***
E-mail: *********@nlchamber.cz, http://www.nlchamber.cz
De heer J. Davids
**********straat **
**** ** Hengelo
Brno, 30 juni 2004
Offerte no.: 30/06/04.01
Betreft: Offerte aankoopbegeleiding
Geachte Heer Davids,
Naar aanleiding van onze eerdere contacten en uw verzoek per e-mail van 28 juni 2004 treft u hierbij ons voorstel voor de werkzaamheden uit te voeren door ons kantoor in Brno (Holland Trade House) met betrekking tot het begeleiden van de aankoop.
1. Begeleiding aankoop onroerend goed
Doordat de werkwijze en wetgeving in Tsjechië op sommige gebieden sterk afwijken van de Nederlandse blijkt begeleiding bij de koop van onroerend goed in Tsjechië in de praktijk van grote waarde te zijn. Holland Trade House kan u desgewenst actief begeleiden bij de aankoop van een object.
Deze begeleiding omvat de ondersteunende activiteiten, zoals:
Onderzoek naar:
- Kadastrale registratie van perceel; teneinde duidelijkheid te creëren over eigendomsverhoudingen dan wel juridische status van de verkopende partij
- Makelaarskantoor; teneinde nadere informatie te verkrijgen over de betrouwbaarheid van
deze betrokken partij
- Lokaal bestemmingsplan waaronder het perceel valt; dit geeft u meer zekerheid als kopende partij over de mogelijkheden welke het perceel en object u biedt voor bijvoorbeeld verbouwingen, recreatie en exploitatie.
Contractueel / financiële begeleiding en advies:
- Koopcontract; juridisch advies bij het opstellen van de koopakte teneinde uw positie als kopende partij te optimaliseren.
- Vertaling van het koopcontract van het Tsjechisch naar het Engels
- Financiële afwikkeling; toezicht houden op de financiële afwikkeling van de aankoop, borg, aanbetaling en vereiste afdrachten.
Algehele begeleiding, betreffende:
- Advies over vraag- en biedprijs
- Contact onderhouden met alle partijen, waaronder de verkopende partij alsmede makelaarskantoor teneinde communicatie problemen vroegtijdig te ondervangen.
De kosten verbonden aan de begeleiding van de aankoop van het onroerend goed bedragen ¤ 1500,-
2. Opdrachtverlening en betaling
Indien u ons voorstel als passend beschouwd, verzoeken wij u vriendelijk dit kenbaar te maken middels het retourneren van het betreffende bevestigingsformulier. Na ontvangst van het bevestigingsformulier, verzoeken wij u vriendelijk per ommegaande de betaling te voldoen van ¤ 1500,-. U ontvangt uiteraard een factuur voor uw boekhouding. Na ontvangst van de betaling, zullen wij starten met de geoffreerde activiteiten.
Wij vertrouwen u hiermee voldoende geïnformeerd te hebben. Mocht u echter vragen en/of opmerkingen hebben ten aanzien van dit voorstel, aarzelt u dan niet contact op te nemen.
Met vriendelijke groet,
Nederlandse Kamer van Koophandel in Praag
L.G. Rinkes”
Ik lees het verhaal aandachtig door
Het straalt vertrouwen en gedegenheid uit, vind ik
Ik moest het maar doen
Ik bekijk het bevestigingsformulier
“Cliënt: De heer J. Davids
*******straat **
**** ** Hengelo
Offerte no.: 30/06/04.01
Offerte datum: 30 juni 2004
Betreft: Begeleiding aankoop onroerend goed
Middels het ondertekenen van dit bevestigingsformulier verleent de heer Davids de Nederlandse Kamer van Koophandel in Praag in casu Holland Trade House de opdracht tot het uitvoeren van de werkzaamheden omschreven in het voorgaande voorstel en accepteert alle tarieven en voorwaarden. De kosten voor de begeleiding aankoop bedragen ¤ 1500,- (exclusief BTW).
De Nederlandse Kamer van Koophandel in Praag zal zich graag inspannen voor een kwalitatief hoogwaardige uitvoering van de gekozen diensten.
- Werk wordt aangenomen met inspanningsverplichting. De Kamer is slechts aansprakelijk tot het bedrag waarvoor werkzaamheden aangenomen zijn.
- De Kamer is slechts aansprakelijk voor werkzaamheden uitgevoerd door haar personeel of derden onder direct contract met de Kamer.
- De Kamer is niet verantwoordelijk voor werkzaamheden door derden onder direct contract met de cliënt.
- De Kamer is niet verantwoordelijk voor schade ontstaan daar onjuiste interpretatie of gebruik van informatie verstrekt aan de cliënt.
Datum, 30 juni 2004
Nederlandse Kamer van Koophandel in Praag
Ik plaats mijn handtekening.
Namens de Nederlandse KvK in Praag tekent de heer L.G. Rinkes
Ik verzend de fax naar het opgegeven nummer
Verstuur een mail naar Dennis Rinkema
Vraag adres- en bankgegevens
Merk op dat het wel “kort dag” is om offertes op te vragen voor een bouwkeuring
De termijn verloopt binnenkort
Henk moet toch wel ièts onderzocht hebben?
Het antwoord volgt al snel.
Ik word bedankt voor mijn snelle reactie
Dennis heeft met Henk gebeld.
Henk vertelde dat de conceptkoopovereenkomst door “aanpassingen van de verkopende partij” lang op zich had laten wachten
Een exacte datum voor ondertekening van de overeenkomst kon hij nog niet geven
Dennis had bij Henk aangedrongen om hem de overeenkomst toe te sturen
Een vertaling zouden ze mij doen toekomen
Ook zou Henk van de verkopende partij “projectgegevens” hebben ontvangen
Kopieën daarvan zouden mij ter hand gesteld worden
Hij besluit met: “Morgenochtend zal een van mijn medewerkers contact opnemen met een tweetal medewerkers van het monumentenfonds. Ik verwacht dat we daar een behoorlijk deel van de benodigde technische informatie vandaan halen”
We maken ¤ 1500.- over naar Brno, op naam van Holland Trade House, spol s.r.o.
Tot dusver ben ik tevreden over hun optreden
Ik hoor tenminste iets en er wordt nu ècht werk van gemaakt
Om half zeven komt de fax weer tot leven
Ook bij Henk is blijkbaar doorgedrongen dat hij actie ondernemen moet
Het is een bericht opgesteld in het Tsjechisch
De kop luidt “Kupní smlouva”
Onderaan, in het inmiddels bekende spijkerschrift:
“Dit is het contrakt Groetjes Henk”
Ik scan de fax en stuur hem, voor vertaling, in een bijlage mee naar Holland Trade House
Dan vind ik het wel genoeg voor vandaag
De laatste dag van juni is een druk dagje geweest
Hopelijk verloopt de rest van het traject zonder verdere problemen
Maar ik blijf wel op mijn qui-vive…
[ Bericht 0% gewijzigd door JohannesP op 07-10-2010 21:25:44 ]
quote:Van inkorten is geen sprake geweest en "binnenkort" is wel erg betrekkelijk: je bent nu bijna 2 weken je persoonlijke levensweblog aan het posten en inmiddels kun je veel zeggen, maar niet dat "alles" inmiddels "duidelijk" is geworden.Op zaterdag 25 september 2010 18:03 schreef JohannesP het volgende:
Maar waarom moet tegenwoordig toch alles zo "snel"?
Ik heb al gezegd dat ik e.e.a. inkorten zal.
Met een plaatsing per dag zal alles binnenkort wel duidelijk worden.
quote:Dat.Op maandag 27 september 2010 09:15 schreef DonJames het volgende:
TS, wat wil je hiermee bereiken? Dit is een discussieforum, geen blog of dagboek.
quote:De tijd ontbreekt je om te reageren maar niet om uitputtende lappen tekst te posten?Op dinsdag 28 september 2010 00:58 schreef JohannesP het volgende:
Sorry mensen, maar ik kan niet op elke opmerking afzonderlijk reageren (daar ontbreekt me de tijd voor). Bovendien heb ik al antwoord gegeven op enkele van die opmerkingen (ik neem aan dat het de betreffende posters ook aan tijd ontbreekt om de gehele topic door te lezen.....?)
quote:Zoals gezegd, ik zie daar weinig van. Integendeel, de posts worden alleen maar langer en langer met integraal complete brief- en mailwisselingen. Wat daarvan het nut mag zijn?Op vrijdag 1 oktober 2010 01:37 schreef JohannesP het volgende:
Ik heb beloofd mijn verhaal hier wat in te korten.
En dat zal ik ook doen.
Je broncode (even een spatie na de &# toegevoegd, anders verschijnen de exotische tekens):
quote:Resultaat:De kop luidt &# 8220;Kupní smlouva&# 8221;
Onderaan, in het inmiddels bekende spijkerschrift:
&# 8220;Dit is het contrakt Groetjes Henk&# 8221;
Ik scan de fax en stuur hem, voor vertaling, in een bijlage mee naar Holland Trade House
Dan vind ik het wel genoeg voor vandaag
De laatste dag van juni is een druk dagje geweest
Hopelijk verloopt de rest van het traject zonder verdere problemen
Maar ik blijf wel op mijn qui-vive&# 8230;
quote:Zul je wel klakkeloos van je tsjechië-forum gecopy-paste hebben, die vlieger gaat dus niet zo makkelijk op.De kop luidt “Kupní smlouva”
Onderaan, in het inmiddels bekende spijkerschrift:
“Dit is het contrakt Groetjes Henk”
Ik scan de fax en stuur hem, voor vertaling, in een bijlage mee naar Holland Trade House
Dan vind ik het wel genoeg voor vandaag
De laatste dag van juni is een druk dagje geweest
Hopelijk verloopt de rest van het traject zonder verdere problemen
Maar ik blijf wel op mijn qui-vive…
quote:Beste r_one,Op donderdag 7 oktober 2010 02:36 schreef r_one het volgende:
[..]
Van inkorten is geen sprake geweest en "binnenkort" is wel erg betrekkelijk: je bent nu bijna 2 weken je persoonlijke levensweblog aan het posten en inmiddels kun je veel zeggen, maar niet dat "alles" inmiddels "duidelijk" is geworden.
[..]
Dat.
[..]
De tijd ontbreekt je om te reageren maar niet om uitputtende lappen tekst te posten?
[..]
Zoals gezegd, ik zie daar weinig van. Integendeel, de posts worden alleen maar langer en langer met integraal complete brief- en mailwisselingen. Wat daarvan het nut mag zijn?
Binnenkort is inderdaad een betrekkelijk begrip. Het gaat in mijn geval echter wel om een periode van ruim vier jaar waarin e.e.a. zich afgespeeld heeft, daarmee vergeleken vallen twee weken m.i. in het niet. Ik heb gezegd dat ik mijn verhaal inkorten zal en dat probeer ik ook door zoveel mogelijk prive-zaken uit het verhaal te schrappen. Een paar keer heb ik dat al gedaan in tegenstelling tot wat jij zegt. Ik vind echter wel dat de lezer (ongeveer) mag weten hoe ik ongeveer in elkaar zit en wat voor kijk ik op bepaalde zaken heb, volgens mij maakt dat het verslag leesbaarder en voelt de lezer zich ook meer betrokken bij de gebeurtenissen.
Het hele verhaal is op dit moment nog niet verteld en dus is "alles ook nog niet duidelijk" al beginnen de eerste contouren zich wel af te tekenen. Ik had het geheel ook met een (1) plaatsing af kunnen doen maar dan zou het topic inmiddels al lang uit beeld zijn geraakt en had ik niet zoveel mensen bereikt. En dat is nu juist (zoals ik al eerder uitlegde) de bedoeling van dit topic: ik wil mensen waarschuwen voor zaken (en personen) waarmee men in het buitenland te maken kan krijgen als men er zaken wil gaan doen of er bijvoorbeeld een tweede huisje wil gaan kopen. De organisatie waarmee ik te maken heb gehad heeft vestigingen in veel voormalige oostblok-landen. Ik beweer niet dat al die vestigingen er dezelfde prakijken op na houden (in mijn geval kan ik alleen maar putten uit mijn ervaringen in Tsjechie) maar ze behoren wel tot dezelfde organisatie met dezelfde "kopstukken".
Ik maak overigens gebruik van de originele brief- en mailwisselingen die ik destijds gevoerd heb met betreffende personen, bedrijven en instanties. Mijn bijdragen worden daardoor inderdaad wat langer maar (volgens mij) ook duidelijker. Wat het af en toe "wollige" taalgebruik in die brieven en emails betreft; dat is nu eenmaal het jargon dat binnen deze instanties gebezigd wordt. Mijn excuus daarvoor....
Tot slot, zoals iemand uit het "andere" kamp al eerder opmerkte; voor diegenen die niet geinteresseerd zijn in mijn "uitputtende lappen tekst" bestaat er ook nog een andere optie: gewoon niet aanklikken....
[ Bericht 0% gewijzigd door JohannesP op 08-10-2010 01:25:49 ]
quote:Hmmm.... Klakkeloos vind ik in dit geval nogal ongelukkig gekozen. Het gaat wel om een verslag dat door mijzelf geschreven is. Zoals jij het nu uitdrukt lijkt het wel alsof ik iemand anders citeer (kopieer).Op donderdag 7 oktober 2010 02:46 schreef r_one het volgende:
Fok kan prima overweg met grote lappen tekst. Ik zag dat je nogal wat exotische tekens in je teksten verwerkt, wellicht dat je daar de oorzaak moet zoeken.
Je broncode (even een spatie na de &# toegevoegd, anders verschijnen de exotische tekens):
[..]
Resultaat:
[..]
Zul je wel klakkeloos van je tsjechië-forum gecopy-paste hebben, die vlieger gaat dus niet zo makkelijk op.
De "exotische" tekens stammen uit de Tsjechische taal. Voor de grammatica aldaar ben ik helaas niet verantwoordelijk. Voor zover ik het nagecheckt heb staat er tot nu toe slechts in een geval zo'n teken in de tekst. Ik kan me niet voorstellen dat dat de oorzaak is van mijn probleem.
Zoals gezegd scrolt de tekst razendsnel naar boven of beneden wanneer ik een gedeelte probeer te selecteren om cursief of vet te plaatsen.
Wie weet de oplossing voor mijn probleem?
quote:Beste Betty,Op donderdag 7 oktober 2010 13:11 schreef BettyWeter het volgende:
Waarom staat het eind van het verhaal niet gewoon op cozycottage.nl, maar moet ik me helemaal registeren op een of ander Tsjechië forum? En dan ook nog eens een registratie die moet worden goedgekeurd door een beheerder....
Toen ik het forum oprichtte (nu bijna een jaar geleden) had ik nog (zakelijke) belangen in Tsjechie. Eerlijk gezegd was ik wat terughoudend om het gehele verhaal zomaar frank en vrij op het internet te dumpen vanwege het feit dat er door bepaalde lieden wellicht gebruik van zou kunnen worden gemaakt om mijn belangen in dat land te schaden. Vandaar dat ik e.e.a. toch wat verstopt geplaatst heb om er nog enigszins controle over te kunnen houden.
Inmiddels heb ik mijn bezittingen in Tsjechie verkocht en bestaat die noodzaak niet meer. Vandaar dat ik hier mijn gehele verslag hoop te kunnen publiceren.
Goedkeuring door de beheerder van een forum is overigens bedoeld om het forum (en zijn gebruikers) te vrijwaren van ongewenste postings en spam over viagra, penisvergrotingen en wat dies meer zij....
Groet, Johannes
[ Bericht 1% gewijzigd door JohannesP op 08-10-2010 01:29:50 ]
Het loopt al tegen de middag wanneer ik voor het eerst mijn e-mail check
Er is één bericht, verzonden om 8.48 uur:
“Geachte heer Davids,
Tot op heden heb ik geen technische informatie ontvangen echter ben ik ervan uitgegaan dat er technische informatie bij de verkopende partij beschikbaar is over de staat van het pand en een mogelijke inschatting van de herstelkosten. Of er daadwerkelijke constructieve onderzoeken zijn gedaan en of nodig zijn is mij niet bekend. Ik hoop vandaag extra informatie te ontvangen van partijen die bekend zijn met het kasteel.
Gisteren heb ik met dhr Westerterp gesproken en hem geïnformeerd over mijn rol in het geheel en hem er nadrukkelijk op gewezen dat hij op zeer korte termijn de hem beschikbare informatie aan mij doet toekomen. Ik heb hem ook gevraagd het contract te versturen die hij zei te hebben en dat de vertaling wel door ons kantoor zal worden gedaan.
Na vertaling van de koopovereenkomst zal ik u deze vandaag nog toesturen en afhankelijk van de inhoud nadere gang van zaken met u bespreken. Dit in verband met de nog beschikbare tijd die wij mogelijk hebben.
Met vriendelijke groet,
Dennis M.Rinkema”
Hmmm…
Hij heeft blijkbaar mijn mailtje met het contract als bijlage nog niet gelezen
Nou ja, de dag is nog lang
We maken ons op voor ons dagelijkse wandelingetje met Remi
We wonen dichtbij “het groene hart” tussen Hengelo en Enschede
Een echt hondenparadijs
Ik kan zelf ook wel wat frisse lucht gebruiken
Dat werkt wellicht verhelderend voor mijn geplaagde grijze cellen
Ik neem wèl mijn mobieltje mee
Je weet maar nooit
Het ding is niet overgegaan
Om vijf uur start ik Outlook Express weer op
Open het om 16.01 verstuurde bericht:
“Beste heer Davids,
Hedenmiddag heb ik dhr Westerterp gesproken en hem wederom verzocht alle beschikbare informatie per direkt te doen toekomen. Hij heeft mij toegezegd de informatie hedenavond te mailen. Tevens heb ik hem verzocht om een eventueel voor/reserveringscontract per fax naar mij te zenden.
Overigens is dhr Westerterp verbaasd over de gang van zaken. Hij geeft aan meerdere malen met u gecommuniceerd te hebben aangaande de verkoop. U heeft onder meer digitaal een cd-rom ontvangen met verschillende informatie, de kadastrale tekeningen en gegevens en een kostenraming.
Bijgaand ontvangt u de heden door ons vertaald koopcontract. Wat mij opvalt is de datum van 28-06-04 (2 maanden na uw storting) aangezien er nog geen afspraak is gemaakt voor ondertekening met de jednatel en deze volgende week niet aanwezig is is het zaak op korte termijn duidelijkheid te krijgen over de wens van verkoper en de feitelijk afspraken die zijn gemaakt.
De heer Westerterp heeft aangegeven morgenochtend met verkoper een onderhoud te hebben en aansluitend zal ik hem bellen om duidelijkheid te krijgen over het verder afwikkelen van de transactie.
Bijgaand ontvangt u het vertaalde concept contract.
Met vriendelijke groet,
Dennis M. Rinkema”
Meerdere malen gecommuniceerd?
Eenzijdige communicatie zal hij bedoelen
Van mijn kant
De Cd-rom bevat slechts foto’s van het kasteel en geen “verschillende informatie”
Kadastrale tekeningen en gegevens heb ik niet gezien
En wat die kostenraming betreft, daar wil ik geen woorden meer aan vuil maken
Ik besluit me over Henk’s verbazing voorlopig niet druk te maken
Heb nu wel andere dingen aan het hoofd
Ik open de bijlage met het naar het Engels vertaalde koopcontract:
“Buying contract
Concluded on the date: 28. 06. 2004
Seller: OMIKRON-RV, spol. s r. o., Identification number: 25012380, seated in Horní Mar¨ov descriptive number 1 – castle, represented by a statutory person Vladimír Viatkin, born 10. 04. 1967, temporarily address ´acléř, Rýchorská 1 – castle
at one side and
Buyer: Cosy Cottage s. r. o., Identification number: 26931559, seated in Brno, Roubalova 13, post code 602 00, represented by a statutory person Ing. Kateřina C., personal identification number: ******/****, address Brno, ******** **
at the other side
participants are entirely eligible to legal actions and sign
the following buying contract
I.
Subject of the sale
A subject of the sale is a castle – descriptive number 1 in ´acléř that is built on a plot No. 24, with a plot No. 24 and a land plot No. 1026, everything is located in cadastral area and a municipality ´acléř, district Trutnov. The properties are registered on an ownership sheet No. 1433 for a cadastral area ´acléř.
II.
Owner of the properties
According to the chapter I of this contract the owner of the properties is OMIKRON-RV spol. s r. o., Identification number: 25012380, seated in Horní Mar¨ov descriptive number 1 – castle.
III.
Alienee of the properties
According to the chapter I of this contract the only alienee of the properties is Cosy Cottage s. r. o., Identification number 26931559, seated in Brno, Roubalova 13, post code 602 00.
IV.
Price agreement
The owner as the seller sells the properties described in a chapter I. of this contract with all rights and obligations for an agreed purchase price that was set at the amount of EUR ***.***,- (in words: *** hundred and ***** thousand EUR) and the buyer takes them into his ownership.
The purchase price was settled up as following:
A deposit at the amount of EUR **.***,- was paid out to the seller when a contract about a future buying contract was signed at 04. 05. 2004. The rest of the purchase price at the amount of EUR ***.***,- was settled up when this buying contract was concluded and signed.
The contractual parties further agreed that costs connected to a transmission of the properties will be covered by the real estate agency Immobilien Trutnov, namely an expert´s statement regarding the price of the properties, a real-estate transfer tax and costs connected to the elaboration of the buying contract plus its input into a real estate register. Financial resources needed for the above mentioned usage will be deposited by the seller at this real estate agency when the purchase price is settled up.
V.
Other agreements
The seller declares that there are no debts, obligations or mortgage connected to the transferred properties.
The buyer declares that he knows the conditions of the properties very well and did not find any technical or legal defects that would prevent him from their usage.
This contract was concluded in accordance with a true and footloose will, luculently and certainly, not in distress and under remarkable disadvantagerous conditions and in proof of that both contractual parties sign this contract.
Signatures
The seller The buyer”
De termijn is dus al verstreken
Ik had gehoopt dat de twee maanden pas zouden ingaan na ondertekening van het voorverkoopcontract, op 4 mei
Er is helemaal geen tijd meer voor welk onderzoek dan ook
Ik zal een keus moeten maken:
Òf ik koop het kasteel met alle risico’s van dien
Of ik blaas de hele zaak af en neem mijn verlies
Als ik voor de eerste optie kies wil ik wel dat de aankoop verder vlekkeloos verloopt
Onder geen voorwaarde zal ik de restantsom zomaar overmaken
Ik wil garanties
Ik wil duidelijke afspraken over het verdere verloop van de transactie
Zwart-op-wit
Ik heb niet veel ervaring met koopcontracten
Dat soort zaken besteed ik meestal uit aan experts
Dit contract lijkt me, hoewel helder, wel wat kort
Of het juridisch allemaal verantwoord is kan ik niet beoordelen
Hoeft ook niet
Dat valt immers onder de aankoopbegeleiding
Artikel V. verbaast me
Er staat geschreven dat er geen schulden, verplichtingen of hypotheken op het kasteel rusten
En die zender van T-Mobile dan?
Ik weet nog steeds niet wanneer het contract daarvoor afloopt
Ook zou ik “zeer goed” op de hoogte zijn van de staat waarin het gebouw zich bevindt
Nou ja zeg…
Ik probeer positief te blijven
Ik neem aan dat de heer Viatkin de koop gewoon door wil laten gaan
Ondanks het feit dat de volledige koopsom nog niet betaald is
Ik lees in de berichten van Dennis geen onheilspellende ondertoon
Ik heb ervaren bemiddelaars, bekend met de landelijke regelgeving
Ik vertrouw erop dat de inmenging van Holland Trade House zijn vruchten afwerpt
Tot nu toe zitten ze er bovenop
En contracten kunnen aangepast worden, nietwaar?
Ik zal de afloop van het gesprek morgenvroeg maar afwachten
Wat kan ik anders doen?
Het is negen uur
Ik heb geen trek om de avond voor de buis door te brengen
Maak me op om nog even te internetten
Loop mijn kantoortje binnen en zie een fax in het bakje liggen
Een getypt bericht met het logo van Wekostav
Ik lees het vluchtig door
Ga zitten en lees het nog eens
Dit keer aandachtiger
Mijn nekharen gaan overeind staan
quote:Beste JohannesP,Op donderdag 7 oktober 2010 22:05 schreef JohannesP het volgende:
[..]
Beste r_one,
Binnenkort is inderdaad een betrekkelijk begrip. Het gaat in mijn geval echter wel om een periode van ruim vier jaar waarin e.e.a. zich afgespeeld heeft, daarmee vergeleken vallen twee weken m.i. in het niet. Ik heb gezegd dat ik mijn verhaal inkorten zal en dat probeer ik ook door zoveel mogelijk prive-zaken uit het verhaal te schrappen. Een paar keer heb ik dat al gedaan in tegenstelling tot wat jij zegt. Ik vind echter wel dat de lezer (ongeveer) mag weten hoe ik ongeveer in elkaar zit en wat voor kijk ik op bepaalde zaken heb, volgens mij maakt dat het verslag leesbaarder en voelt de lezer zich ook meer betrokken bij de gebeurtenissen.
Het hele verhaal is op dit moment nog niet verteld en dus is "alles ook nog niet duidelijk" al beginnen de eerste contouren zich wel af te tekenen. Ik had het geheel ook met een (1) plaatsing af kunnen doen maar dan zou het topic inmiddels al lang uit beeld zijn geraakt en had ik niet zoveel mensen bereikt. En dat is nu juist (zoals ik al eerder uitlegde) de bedoeling van dit topic: ik wil mensen waarschuwen voor zaken (en personen) waarmee men in het buitenland te maken kan krijgen als men er zaken wil gaan doen of er bijvoorbeeld een tweede huisje wil gaan kopen. De organisatie waarmee ik te maken heb gehad heeft vestigingen in veel voormalige oostblok-landen. Ik beweer niet dat al die vestigingen er dezelfde prakijken op na houden (in mijn geval kan ik alleen maar putten uit mijn ervaringen in Tsjechie) maar ze behoren wel tot dezelfde organisatie met dezelfde "kopstukken".
Ik maak overigens gebruik van de originele brief- en mailwisselingen die ik destijds gevoerd heb met betreffende personen, bedrijven en instanties. Mijn bijdragen worden daardoor inderdaad wat langer maar (volgens mij) ook duidelijker. Wat het af en toe "wollige" taalgebruik in die brieven en emails betreft; dat is nu eenmaal het jargon dat binnen deze instanties gebezigd wordt. Mijn excuus daarvoor....
Tot slot, zoals iemand uit het "andere" kamp al eerder opmerkte; voor diegenen die niet geinteresseerd zijn in mijn "uitputtende lappen tekst" bestaat er ook nog een andere optie: gewoon niet aanklikken....
Alles leuk en aardig maar alleen al het feit dat je veelvuldig refereert aan "de lezer" impliceert dat je hier enkel een weblog aan het bijhouden bent. Als je daarnaast bovendien aangeeft niet in te kunnen (lees: willen) gaan op individuele reacties van ons, onderschrijft dat de intenties alleen maar.
Ik ken WGR als een discussie-subforum, met interactie tussen alle posters. Een wekendurende one-man-show, waarbij je kennelijk je gram jegens sommige personen en instanties wilt halen, is natuurlijk je goed recht maar ik vraag me af of WGR het juiste platform daarvoor is.
Daarenboven (nog los van het feit dat je verhaal me met de dag minder gaat boeien, niet in de laatste plaats door je langdradigheid) krijg ik altijd overmatige jeuk van topics die enkel tot doel hebben te "namen-and-shamen" en daar heeft het hier alle schijn van.
Maar goed, ik ben geen mod, maar mag wel de mening toegedaan zijn het niet kies te vinden waar je mee bezig bent.
quote:Met 'klakkeloos' doelde ik op je eigen teksten op je Tsjechië forum zonder redigeren hier neerplempen.Op donderdag 7 oktober 2010 22:13 schreef JohannesP het volgende:
[..]
Hmmm.... Klakkeloos vind ik in dit geval nogal ongelukkig gekozen. Het gaat wel om een verslag dat door mijzelf geschreven is. Zoals jij het nu uitdrukt lijkt het wel alsof ik iemand anders citeer (kopieer).
De "exotische" tekens stammen uit de Tsjechische taal. Voor de grammatica aldaar ben ik helaas niet verantwoordelijk. Voor zover ik het nagecheckt heb staat er tot nu toe slechts in een geval zo'n teken in de tekst. Ik kan me niet voorstellen dat dat de oorzaak is van mijn probleem.
Zoals gezegd scrolt de tekst razendsnel naar boven of beneden wanneer ik een gedeelte probeer te selecteren om cursief of vet te plaatsen.
Wie weet de oplossing voor mijn probleem?
Jammer dat je nauwelijks de moeite hebt genomen om mijn toelichting tot je te nemen (hopelijk snap je nu waar ik in de vorige post op doelde met gebrek aan interactie). De "exotische" tekens waar ik op doelde komen helemaal niet uit de Tsjechische taal maar hebben betrekking op interpunctie.
Je schreef in de post ervoor dat je gebruik maakt van originele brondocumenten. Kennelijk heb je ook daaruit deze afwijkende interpunctie meegekopiëerd (het komt mij nogal Word-autocorrectie-achtig voor).
quote:Niet kies, weblog-achtig, one-man-show, langdradig.... ok, dat is jouw mening en die mag je hebben. Maar je kunt niet zeggen dat ik niet reageer.... Ik ben bereid (als ik er de tijd voor heb) om op iedere post in te gaan. Ik ben alleen niet van plan om "op de zaken vooruit te lopen" omdat dat de spanning (die er volgens jou toch al niet is) uit het verslag zou halen. En ook zie ik er het nut niet van in om telkens te reageren op vragen met dezelfde inhoud. Ok?Op vrijdag 8 oktober 2010 04:37 schreef r_one het volgende:
[..]
Beste JohannesP,
Alles leuk en aardig maar alleen al het feit dat je veelvuldig refereert aan "de lezer" impliceert dat je hier enkel een weblog aan het bijhouden bent. Als je daarnaast bovendien aangeeft niet in te kunnen (lees: willen) gaan op individuele reacties van ons, onderschrijft dat de intenties alleen maar.
Ik ken WGR als een discussie-subforum, met interactie tussen alle posters. Een wekendurende one-man-show, waarbij je kennelijk je gram jegens sommige personen en instanties wilt halen, is natuurlijk je goed recht maar ik vraag me af of WGR het juiste platform daarvoor is.
Daarenboven (nog los van het feit dat je verhaal me met de dag minder gaat boeien, niet in de laatste plaats door je langdradigheid) krijg ik altijd overmatige jeuk van topics die enkel tot doel hebben te "namen-and-shamen" en daar heeft het hier alle schijn van.
Maar goed, ik ben geen mod, maar mag wel de mening toegedaan zijn het niet kies te vinden waar je mee bezig bent.
Nog even over je opmerking "niet kies". Ik beschrijf gebeurtenissen tussen 2004 en 2008 die echt hebben plaatsgevonden. Ik doe dat op een, volgens mij, correcte, niet-aanstootgevende wijze op een openbaar forum waarop iedereen kan reageren, ook de personen die in mijn verslag voorkomen. Mocht ik hier onwaarheden zitten te verkondigen dan vraag ik me af; waarom reageert men niet? Ik heb meerdere malen contact gehad met de betreffende heerschappen en instanties, zowel persoonlijk, telefonisch als via email. Een ingeschakelde advocaat heeft vastgesteld dat er een duidelijk "luchtje hangt" aan de handelwijze van betrokken personen. Toch zijn de heren, door allerlei ingewikkelde BV-constructies en het feit dat het om een kwestie gaat die zich in meerdere landen afspeelde, niet aan te pakken. En daarvoor wil ik hier waarschuwen. Het is niet mijn bedoeling om via dit topic iets af te dwingen, die hoop heb ik al lang opgegeven. Maar nu loop ik toch weer vooruit op mijn verslag....
Onkies, hmmm... misschien heb je zelfs wel gelijk, maar dat woord slaat dan meer op de manier waarop betrokken personen hun klanten menen te moeten behandelen en vervolgens alles in de doofpot proberen te stoppen...
quote:Beste r-one; mijn "gebrek aan interactie" heeft in dit geval meer te maken met het feit dat jouw oplossing van het probleem niet deugt. Zelfs in mijn bovenstaande reactie (waarin toch geen exotische tekens staan) was ik niet in staat iets te selecteren omdat de tekst telkens wegscrolde nadat ik het stukje hier "neergeplempt" had....Op vrijdag 8 oktober 2010 04:47 schreef r_one het volgende:
[..]
Met 'klakkeloos' doelde ik op je eigen teksten op je Tsjechië forum zonder redigeren hier neerplempen.
Jammer dat je nauwelijks de moeite hebt genomen om mijn toelichting tot je te nemen (hopelijk snap je nu waar ik in de vorige post op doelde met gebrek aan interactie). De "exotische" tekens waar ik op doelde komen helemaal niet uit de Tsjechische taal maar hebben betrekking op interpunctie.
Je schreef in de post ervoor dat je gebruik maakt van originele brondocumenten. Kennelijk heb je ook daaruit deze afwijkende interpunctie meegekopiëerd (het komt mij nogal Word-autocorrectie-achtig voor).
quote:Dat mag zijn maar dat is wat anders dan exotische tekens toedichten aan de Tsjechische taal, daarmee blijk gevend mijn (overigens goedbedoeldeOp vrijdag 8 oktober 2010 15:40 schreef JohannesP het volgende:
[..]
Beste r-one; mijn "gebrek aan interactie" heeft in dit geval meer te maken met het feit dat jouw oplossing van het probleem niet deugt. Zelfs in mijn bovenstaande reactie (waarin toch geen exotische tekens staan) was ik niet in staat iets te selecteren omdat de tekst telkens wegscrolde nadat ik het stukje hier "neergeplempt" had....
) post amper gelezen te hebben.Misschien dat het dan een topic wordt zoals iedereen gewent is in WGR.
quote:Exact.Op vrijdag 8 oktober 2010 20:25 schreef Heintje het volgende:
Als mensen nou eens op de inhoud van het verhaal reageren ipv de vorm er van.
Misschien dat het dan een topic wordt zoals iedereen gewent is in WGR.
Ik begrijp dat gezeik eromheen ook niet. Als het je niet boeit, klik er dan niet op. Sim-pel.
quote:Ik heb nooit getwijfeld aan je goede bedoelingen r-one... En een (goede) discussie ga ik niet uit de weg....Op vrijdag 8 oktober 2010 16:46 schreef r_one het volgende:
[..]
Dat mag zijn maar dat is wat anders dan exotische tekens toedichten aan de Tsjechische taal, daarmee blijk gevend mijn (overigens goedbedoelde
Peace.....?
Goedenavond Jos en *******,
We hoorden van HTH dat je geen informatie van ons gekregen hebt over burcht “Zacler”.
Alle informatie enz. wat we hebben, heb je van ons meegekregen toen je de eerste keer bij ons was en wel op cd. Het bestaande project krijg ik pas morgen 2-7-2004 te zien. De technische staat heb je zelf kunnen zien, in een vloer boven moeten wat balken plus vloer worden vernieuwd. Verder is de staat van het pand constructief goed. Als je hier een rapport van wilt zijn de kosten natuurlijk voor jullie. Er is moeilijk te zeggen hoe hoog of deze dan is. Uiterlijk woensdag 7-7-2004 moet het resterende bedrag van ¤ ***.***.- in Tsjechië zijn, bij mij op de rekening of bij de makelaar. Het is hier zo, tekenen en contant betalen. Denk er wel om dat je met een Rus (Maffia) te doen hebt, gebeurt dit niet op tijd zoals met HEM is afgesproken, valt er door ons ook niets meer te regelen en ben je wel al je geld kwijt. Als je op tijd betaalt is er niets aan de hand. Als je verder nog vragen hebt bel mij dan regel recht, dit is veel makkelijker dan via HTH om spraakverwarring te voorkomen. We hopen toch dat we elkaar kunnen vertrouwen en samen van dit projekt iets moois kunnen makken.
Groetjes Henk Westerterp
Ria en Hendrik-Jan Westerterp”
Maffia?
Waar heeft-ie het over?
Ik begrijp er niets meer van
Is dit een bericht van de beminnelijke af en toe zelfs joviale man die we ontmoet hebben?
Dezelfde man die mijn vertrouwen gewonnen had?
Wat moet ik hiermee?
Ik heb natuurlijk wel eens verhalen gehoord over de Russische Maffia
Heb ze altijd als “cowboyverhalen” afgedaan
Iets voor in een film
Niet iets waar ik ooit mee te maken zou kunnen krijgen
Als het tenminste waar is
Ik kan het eigenlijk nauwelijks geloven
Wel zie ik Henk plotseling in een ander daglicht
Tot nu toe gaf ik hem het voordeel van de twijfel
Het zou natuurlijk best kunnen dat hij een excuus had om niets van zich te laten horen
Hij had per slot van rekening tegen ons al gezegd dat hij “het werk eigenlijk niet aankon”
Maar dit riekt naar chantage
Dreigen dat we de aanbetaling kwijt zijn als we niet onmiddellijk de restantsom betalen?
Dat pik ik niet
Eerst houdt hij ons maandenlang aan het lijntje en nu dit
Ik tril van verontwaardiging
Loop met grote stappen naar de woonkamer en toon de fax aan mijn vrouw
Ze verbleekt als ze de inhoud tot zich genomen heeft
We overleggen wat te doen
Ik heb geen trek om nu met Henk Westerterp te praten
Ik zou mijn boosheid niet kunnen verbergen
Het zou ongetwijfeld uit de hand gaan lopen
Ik kijk op mijn horloge
Het is half tien
Ik besluit Maarten ten Dam te bellen
Tenslotte kent hij Henk Westerterp al langer
Heeft hem ons aanbevolen
Misschien kan hij me vertellen wat ik hiermee aan moet
Of ik dit serieus moet nemen
Terug in mijn kantoortje kies ik het voorgeprogrammeerde nummer van zijn mobieltje
Krijg uiteraard te horen dat het toestel momenteel niet in gebruik is
Ik spreek geen voicemail in
In plaats daarvan hang ik teleurgesteld op
Tsja, bedenk ik dan, de man wil natuurlijk ook wel eens wat privacy
Ik zal hem morgen bellen
Ik leg de fax in mijn postbakje
Zie dat er nog twee binnengekomen zijn
De kadastrale gegevens en tekeningen van het kasteel en het omliggende terrein
Gegevens die we volgens Henk al gekregen hadden
Afzender wederom Wekostav
Ik ga zitten
Trommel met mijn vingers op het bureau
Kan geen rust vinden
Ik móet iets doen
Ik moet stoom afblazen, actie ondernemen
Zou anders vannacht geen oog dichtdoen
OK, dan toch maar bellen met Henk
Ik haal een paar keer diep adem
Hou het rustig Jos...
Laat het niet escaleren
Ik verman mezelf
Toets het nummer van Henk Westerterp in
Het loopt tegen tienen
De telefoon gaat een paar keer over
Dan: “Henk Westerterp”
“Hallo, met John. Ik heb je fax ontvangen en gelezen. Ik vond het nogal een vreemd bericht…”
Ik slaag erin mijn stem onder controle te houden
Even blijft het stil
Dan, wat timide; “Hai... Ja, we begrepen niet zo goed waarom je Holland Trade House er bij gehaald hebt. We hebben jullie alle informatie gegeven die we hadden.”
Ik zeg dat we wel wat meer verwacht hadden.
Dat we op basis van wat we hebben gekregen de rest van het geld niet kunnen overmaken.
Dat we zeker willen weten dat alles ook juridisch volgens de regels verloopt
Dat we daarom Holland Trade House hebben ingeschakeld
Hij moet toch begrijpen dat we niet zomaar zo’n grote som geld overmaken?
Weer een moment van stilte
Dan zegt hij: “Morgenvroeg heb ik een gesprek met de verkoper. Hij zal de projectgegevens van het kasteel meenemen zodat ik die kan bekijken. Morgen weet ik dus meer. Ook over de bouwtechnische staat. Ik zal je daarna zo snel mogelijk het belangrijkste toe sturen”
Hij is bang dat Holland Trade House voor vertraging gaat zorgen
“Ze doen namelijk alles altijd exact volgens de regeltjes. Dat duurt veel te lang. En zo werkt het hier nou eenmaal niet”
Ik frons mijn wenkbrauwen
Tsjechië is toch een beschaafd land met een ordentelijke wetgeving?
En “regeltjes” zijn er toch om nageleefd te worden?
Ik word steeds achterdochtiger
“Morgen hoor ik ook wanneer het koopcontract ondertekend moet worden” gaat hij verder
“Het geld moet tenminste een dag voor ondertekening hier zijn want ik moet het contant in biljetten uitbetalen aan de verkoper. Als het dan niet binnen is hebben we een probleem.
Zo gaat dat hier nou eenmaal.”
Ik klem de hoorn vaster in mijn hand
¤ ***.***.- in biljetten?
Dat is een aardig stapeltje
Ik vind het maar een vreemde gang van zaken
Vraag wat hij bedoelde met “Maffia”
Merk dat mijn woorden er wat korzelig uit beginnen te komen
“Nou ja, het zijn wèl Russen…
Die hebben hier nog veel onroerend goed in hun bezit.
Maar maak je geen zorgen, ik heb vaker zaken met ze gedaan”
Ik besluit het er bij te laten voor ik echt begin te snauwen
Zeg dat ik toch wil dat Holland Trade House “ertussen” blijft zitten
Voor mijn gemoedsrust
Dan beëindig ik het gesprek: “We laten zo snel mogelijk van ons horen”
Ik smijt de hoorn op het toestel
Het zweet staat in mijn handen
Binnensmonds uit ik een krachtterm
Sta op, open het raam en de deur van mijn kantoortje
Het ziet grijs van de tabaksrook
Ik loop naar de koelkast, mix een Baccardi-Cola
Breng verslag uit aan mijn vrouw
Ze kijkt zorgelijk
Ik zoek woorden om haar gerust te stellen
Probeer te relativeren
In het ergste geval zijn we de aanbetaling kwijt
En een illusie
Het eerste is jammer, maar niet onoverkomelijk
Toch knaagt het
Het zaad van de twijfel is definitief gezaaid
Ben ik er uiteindelijk dan toch in gelopen?
Ik neem me voor om nog beter op mijn hoede te zijn
Morgen bel ik Maarten ten Dam
Hij heeft iets uit te leggen
Voorlopig maken we in ieder geval geen cent meer over
Maffia of niet…
Ik lig een groot deel van de nacht te draaien in bed
Val pas tegen het ochtendgloren in een onrustige slaap
Ongure, donkere types proberen me in mijn droom van mijn geld te ontdoen
Om de een of andere duistere reden maak ik mijn gehele banksaldo over naar Tsjechië
Ik word met een schok wakker
Kijk op mijn wekker
Het is half tien
Mijn hoofd voelt aan alsof ik met Muhammad Ali gesparred heb
In zijn beste dagen dan…
Ik was me, kleed me aan
Kijk in de koelkast en check de inhoud van de fles Baccardi
Valt eigenlijk best mee
Ik stel de eerste sigaret van de dag nog even uit
Werk lusteloos een smakeloos ontbijt naar binnen
Spoel een Paracetamolletje door met een slok sinaasappelsap
Zet mijn mobiele telefoon aan
Ik ben nog niet helemaal wakker als het ding overgaat
Ik kijk op de nummermelder; Maarten ten Dam
Hoewel ik er eigenlijk nog niet “klaar” voor ben neem ik toch op
“Goedemorgen John, met Maarten ten Dam. Ik zag dat je mij gisteravond gebeld hebt. Vandaar dat ik nu even terugbel”
Ik neem een diepe teug adem
Breng hem op de hoogte van de inhoud van de fax van Henk Westerterp.
Zeg dat ik absoluut niet weet wat ik hiermee aanmoet
Ik merk dat mijn stem aan het eind van mijn verhaal enigszins begint te trillen van verontwaardiging
Hij luistert, onverstoorbaar
Pas als ik uitgesproken ben geeft hij antwoord
Probeert me te kalmeren
Doet verhalen over de Russische Maffia van de hand als Indianenverhalen
Ze zitten al een paar jaar in Tsjechië en hebben nog nooit ook maar iets met de Maffia van doen gehad
En ach…. die Henk…
Hij heeft zich misschien wat “ongelukkig uitgedrukt”
’t Is een prima vakman, maar communicatie is niet zijn sterkste punt
“Misschien is hij zèlf wel lid van de Russische Maffia….” merkt hij lachend op
Ik moet het me allemaal niet zo aantrekken
Maar toch zal hij contact opnemen met “Tsjechië”
Om wat zaken “kort te sluiten”
Een uur later, ergens in een bos
Ik heb een grote tak in mijn hand die ik met veel kabaal achter me aansleep
Aan de andere kant bijt Remi zich fanatiek vast in het uiteinde
Schudt heftig met zijn kop heen en weer
Zijn wangen dansen met een smakkend geluid om zijn brede kaken
Die tak…. Hij zàl hem…
Het is een spelletje dat we bijna elke dag spelen
Ik ga er zo in op dat ik mijn mobieltje bijna niet hoor
Ik haak het ding van mijn broekriem
Laat de tak los
Remi kijkt me verbaasd en teleurgesteld aan
Rukt nog een keer woest aan de tak en draaft dan naar mijn vrouw die zo’n honderd meter verderop loopt
Ik druk de ontvangstknop in
“Met John”
“Hallo, Dennis Rinkema. Bel ik gelegen?”
Ik zeg dat ik een boswandeling aan het maken ben
Maar dat is geen bezwaar
Ik kan praten
“Heb je mijn e-mail gelezen?”
Ik antwoord dat ik vandaag de computer nog niet opgestart heb
“Ik heb vanmorgen contact gehad met Maarten ten Dam” zegt hij
“Hij heeft me verteld over die fax die je van Henk ontvangen hebt””
Ik gebaar naar mijn vrouw dat ze verder kunnen lopen, ik kom er zo aan
Ga zitten op een omgevallen boomstam
“Ja dat was me nogal een fax” zeg ik
“Ik schrok er behoorlijk van. Vooral van het feit dat de verkoper lid van de Russische Maffia zou zijn….”
“Ach, Russische Maffia… Er gaan hier nog wel wat wilde verhalen rond maar wij hebben daar nog nooit iets van gemerkt. En we zitten hier toch al een tijdje. Henk overdrijft af en toe een beetje. Omikron is, voor zover ons bekend, een fatsoenlijke firma”
Ik merk op dat dergelijke correspondentie niet bijdraagt tot het vertrouwen
Dat is hij met me eens
Hij heeft vanmorgen met Henk gebeld
Die heeft met de heer Vyatkin van Omikron gepraat
De verkoper wil dat de transactie vrijdag 9 juli plaatsvindt
Dat kan een probleem worden want de jednatel van mijn s.r.o. is dan “afwezig”
Henk heeft de projectgegevens ontvangen, twee dozen vol
Een beetje te veel om naar mij te faxen
Dennis heeft hem gevraagd het “belangrijkste” op te sturen
Ik zeg dat de fax en de communicatie met Henk me toch nog behoorlijk dwars zitten
Dat hij nota bene niet eens de aanbetaling bevestigd heeft waarom ik gevraagd had
Nee, ik ben tot nu toe “zeker niet onder de indruk” van de gang van zaken
Ik wil nauw betrokken worden bij de transactie
Ik wil geen verrassingen meer
Vanaf nu moet alles volgens het boekje verlopen
Het gaat tenslotte om een behoorlijk som geld
Even is het stil
Dan geeft hij toe dat hij zich daar wel iets bij kan voorstellen
“We zullen overleggen hoe we dit gaan doen”
“Het koopcontract wordt nog op een paar punten aangepast” zegt hij
Het blijkt dat de gemeente Zacler het “eerste recht op aankoop” van het kasteel had
Dat hebben ze opgegeven, maar voor de zekerheid wordt het wel in het contract opgenomen
Verder stond de heer Vyatkin ingeschreven als bewoner van het kasteel
Hij is nu officieel “verhuisd” naar een adres in Trutnov
Ook dat wordt als extra punt opgenomen
Hij legt uit dat Cosy Cottage, als mogelijk toekomstig eigenaar van het kasteel, verantwoordelijk zou zijn voor een eventuele nieuwe huisvesting van de bewoners van het gebouw
In dit geval is het een formaliteit, maar toch…
“We zullen nog contact met Henk hebben over hoe de overdracht precies plaats gaat hebben” besluit hij
“We houden je op de hoogte”
Ik bedank hem voor het telefoontje
Beëindig het gesprek
Kijk om me heen
Zie in de verte nog net een glimp van mijn vrouw
Tijd voor een sprintje…
Klokslag één uur zijn we weer thuis
Ik kruip direct met een kop Senseo achter mijn computer
Bekijk mijn berichten
Er is er maar één, verstuurd om 10.46 uur;
“Beste heer Damink,
Bijgaand ontvangt u 2 vertaalde rapporten van de Tsjechische overheid. De eerste is de wet over het beheer van monumentale objecten en de 2e is een visie hoe om te gaan met monumenten.
Een van mijn medewerkers heeft hedenochtend gesproken met het department of historical monuments in Trutnov. Ons werd medegedeeld dat de bestemming ,zoals aangegeven door de oude eigenaar, hotel geen probleem was en er geen tegenstand is voor het realiseren van appartementen mist de realisatie in lijn is met de "act" (zie bijlage).
Ten aanzien van de grond was hun niet bekend dat er mogelijk problemen zijn of zijn te verwachten. Het laatste bezoek ter plaats door de medewerker was 3 jaar geleden.
Tevens is gesproken met het national historic offfice in Pardubice. Ons werd medegedeeld dat er voor zover bekent geen technisch informatie beschikbaar is over de laatste reconstructie van het gebouw. In het archief is wel een historische technische analyse van het centrum van Zacler. Deze kan tijdens openingsuren van het archief eventueel gekopieerd worden.
Hedenochtend heb ik wederom met dhr Westerterp kontakt gehad en hij heeft aangegeven dat de planning voor ondertekening en betaling voor de overdracht van het kasteel geplanned is op volgende week vrijdag. Aangezien de jednatel niet aanwezig is volgende week kan dit een probleem opleveren. Dhr Westerterp heeft ook gemeld dat hij de projectstukken van de verkopende partij heeft ontvangen (circa 2 dozen vol, in het Tsjechisch). Ik heb erop aangedrongen deze door te nemen en u en mij de belangrijkste informatie toe te zenden zodat u een goed beeld krijgt van de technische mogelijkheden en beperkingen en de daarbij gepaard gaande kosten. Tevens zijn nieuwe uittreksels van het kadaster toegezegd deze zullen woensdag worden aangeleverd.
Ik zal u over een half uur telefonisch proberen te bereiken.
Met vriendelijke groet,
Dennis M. Rinkema”
Nou, ze trekken er toch wel aan moet ik toegeven
Voor het eerst ook een goed bericht;
de bouw van appartementen in het kasteel zal waarschijnlijk geen probleem opleveren
Ik had dat natuurlijk al van Henk gehoord maar een bevestiging is altijd geruststellend
Jammer genoeg niets over de bouwtechnische staat van het gebouw
Nou ja, het staat er al eeuwen
Het zal het waarschijnlijk nog wel een paar honderd jaar volhouden…
Ik open de eerste bijlage, een Adobe-document
De voorpagina luidt;
“Ministry of culture of the Czech Republic, Concept of a more effective care for cultural monuments of the Czech Republic until 2005”
Ik scroll naar beneden
Oeps… 92 pagina’s Engelse tekst, aangevuld met de nodige statistieken
De tweede bijlage is een Worddocument met als kop
“Act of the Czech National Council no. 20 of march 30, on the state care of monuments”
Ik tel 44 dichtbeschreven pagina’s, eveneens in het Engels
Ik stel het lezen ervan nog maar even uit
Mijn hoofdpijn is gelukkig verdwenen
Ik denk terug aan gisteravond
Misschien moet ik me die fax inderdaad niet zo aantrekken
Maar ja, ik ben dergelijke berichten niet gewend
Ik ken Tsjechië eigenlijk ook niet zo goed
Ben er nog maar één keer geweest
Een beetje argwaan is dan ook wel op zijn plaats
Je hoort zoveel verhalen...
De gesprekken met Ten Dam en Rinkema hebben hun uitwerking echter niet gemist
Ik heb weer wat vertrouwen in een goede afloop
Neem me voor het taalgebruik van Henk met een korreltje zout te nemen
Een echte schurk lijkt hij me nu ook weer niet
Misschien een beetje onnozel en onhandig
Mochten er verder geen rare dingen gebeuren dan zal ik doorgaan
Ik zie nog steeds iets in het project
Desnoods met een andere aannemer…
kinderporno
quote:Bedankt voor je interesse BlaZ; maar minder bedankt voor het vooruitlopen op mijn verhaal.....
Donkere wolken doemen op
Dat kon wel eens een plensbui worden
Ik loop naar de bijkeuken
Haal het elektrische zonnescherm op
Remi ligt van de laatste zonnestraaltjes te genieten in het gazon
Haast zich naar binnen bij de eerste spetters
Even later regent het pijpenstelen
Bij gebrek aan dringender bezigheden werk ik nog even wat aan mijn website
Bekijk het geheel nog eens extra kritisch
Hmmm....
De algemene pagina’s over Tsjechië en het Reuzengebergte zien er wel aardig uit
De homepagina ook wel
Ik heb wat leuke foto’s van Zacler en het kasteel
Stel Cosy Cottage voor als initiatiefnemer
Ontvouw de plannen
Leg extra nadruk op het historische karakter van het gebouw
Op de prachtige ligging hoog boven het “wintersportstadje”
Dankzij een urenlange zoektocht op het internet ben ik zelfs iets over de geschiedenis van het kasteel te weten gekomen
Heb wat leuke prenten uit de oude doos gekopieerd
Veel is het niet, maar het is een begin
Als het op de bouw van de appartementen aankomt is het nog wel erg vaag allemaal
Ik heb nog geen tekeningen
Geen vierkante meters
Geen prijzen
Nou ja, de site is op dit moment ook alleen nog maar bedoeld om interesse te wekken
Een soort aankondiging dat het project eraan zit te komen
Concreet worden we later wel
Om vier uur check ik mijn mail nog eens
Klik op het bericht om 15.23 uur verstuurd door Dennis Rinkema
Hij is er maar druk mee…
“Geachte heer Davids,
Volgens mijn informatie zal dhr. Westerterp u heden een fax verzenden met daarin de door hem voorgestelde voortgang van de aankoop en de manier van afhandelen. Tevens zal in de fax bevestigd worden dat de door u overgemaakte Euro **.***,- door hem zijn ontvangen.
Wanneer er door u wordt besloten om tot aankoop over te gaan van het kasteel dient u uiteraard dit te melden aan de Jednatel zodat deze weet welke instructies ze moet volgen. Aangezien de jednatel van Cosy Cottage pas maandag 12 juli weer aanwezig is zal zij dan over kunnen gaan tot ondertekening van het contract. Het is niet ongebruikelijk dat na betaling aan verkoper en ondertekening door verkoper de koper (jednatel van de koper) op een later tijdstip ondertekent.
Gaarne ontvangen wij van u schriftelijke bevestiging dat de jednatel van Cosy Cottage tot ondertekening kan overgaan van de koopovereenkomst. Naar ik heb begrepen zal de aangepaste versie van het koopcontract z.s.m. aan u en ons worden verzonden.
Wij verzoeken u dan ook na ontvangst van de uiteindelijke koopcontract ons per mail en fax te bevestigen dat de jednatel de koopovereenkomst dient en mag te ondertekenen.
Met vriendelijke groet,
Dennis M. Rinkema
Nou, mijn boodschap is aangekomen
Een bevestiging van ontvangst van de aanbetaling en een beschrijving van de “voortgang van de aankoop en de manier van afhandelen”
Dat klinkt al een stuk beter
Men neemt me eindelijk serieus
Ik wacht die fax maar af
Dat zal waarschijnlijk wel maandag worden
Afijn, hopelijk knapt het weer een beetje op
Ik moet toch eigenlijk hoognodig aan het werk in de tuin
Het onkruid begint welig te tieren
Ik sluit de computer af
Wrijf door mijn ogen
Ik heb de laatste tijd veel te vaak en te lang achter het kastje gezeten
Ik kijk naar buiten
Het miezert nog wat na
Nou ja, voor vandaag is het toch al te laat om de tuinschaar ter hand te nemen
Ik krijg gelijk
Het weekend wordt me de tijd gegund om de tuin te doen
Geen telefoontje, geen mailtje, geen fax
Maandag 5 juli 2004 druppelt de verwachte fax eindelijk binnen
Ik ben nog wat stijf, heb spierpijn
Kijk even naar de grote blaar in mijn rechterhand
Vervloek mezelf dat ik mijn grondstukje niet wat regelmatiger onderhoud
’t Is niet echt groot maar het werk loopt wel op
Eigenlijk ben ik helemaal niet zo’n tuinmens
Hoewel… ik zit er wel graag in
Ik doe wat korte rek-en-strek-oefeningetjes
Installeer me achter mijn bureau met de fax voor me
Zet mijn leesbril op
De fax is verstuurd om 10.40 uur
Zo te zien opgesteld met een tekstverwerker in een wel heel klein lettertype
Op vier plaatsen is ruimte vrijgelaten waar Henk, in zijn typische spijkerschrift, de nodige gegevens heeft ingevuld
“2 juli 2004
Geachte heer Davids (Cosy Cottage s.r.o.)
Vrijdag 9 juli staat de betaling en ondertekening van het koopcontract van het kasteel met grond in Zacler tussen Omikron-rv s.r.o. (verkoper) en Cosy Cottage s.r.o. (koper) gepland. Overeengekomen met verkoper is een somma van ¤ ***.***.-.
Tot op heden hebben wij va u ontvangen een bedrag van ¤ **.***.- welke als 10% aanbetaling voor de transactie is gebruikt, zoals mondeling overeengekomen. Deze aanbetaling zal vervallen indien de koopovereenkomst op 9 juli niet tot stand komt.
Gaarne ontvangen wij de restant betaling op
Rekeningnummer: zie bijlagen bankgegevens (handgeschreven)
t.n.v. (niet ingevuld)
onder vermelding van: aan koop kasteel zacler (handgeschreven)
zodat vrijdag 9 juli de ondertekening van de koopovereenkomst kan plaatsvinden waarna direkt de betaling contant door ons wordt afgehandeld. Wanneer wij niet tijdig over het geld kunnen beschikken zal de koopovereenkomst niet tot stand komen. Wij verzoeken u derhalve deze met spoed uit te voeren.
Uiterlijk zullen wij u donderdag aanstaande om 14.00 uur de aangepaste koopovereenkomst per mail (**********@planet.nl) toezenden.
Indien u akkoord gaat met het contract zullen wij vrijdagochtend het geld overhandigen aan verkoper na ondertekening van de koopovereenkomst door verkoper. Wij verzoeken u uiterlijk donderdagmiddag 18.00 uur via fax en mail toestemming te geven voor de overdracht van het geld. Vrijdagochtend zullen wij u om 09.00 uur bellen op nummer +316 *** *** ** voordat de uiteindelijke overdracht van geld plaatsvindt.
Hoogachtend,
Henk Westerterp
Wekostav”
Rechtsboven en rechtsonder de stempel van Wekostav:
WEKOSTAV s.r.o.
Strazkovice 2
542 34 Male Svatonovice
IC: 25942409
De onderste stempel is voorzien van Henk’s krabbel
Ik lees het bericht twee keer aandachtig door
Dit is beslist niet het werk van Henk
Die is immers dyslectisch
Evenmin lijkt het document me opgesteld door Ria of Hendrik-Jan
Ik denk terug aan de stuntelige zinnen in de brochure van het kasteel
Hier is geen spelfoutje te bekennen
De zinnen lopen vloeiend
Nee, ik zie hierin duidelijk de hand van Holland Trade House
Dennis stelde me de fax immers ook al in het vooruitzicht
Was op de hoogte van de inhoud
Die is eigenlijk nauwelijks veranderd ten opzichte van de fax van afgelopen donderdag
Alleen het taalgebruik is anders
De dreiging is nog steeds aanwezig hoewel de Maffia niet meer genoemd wordt
Ik blijf het vreemd vinden dat er contant betaald moet worden
Maar ja, wie ben ik?
De laatste alinea stemt me tevreden
Ik krijg tot het laatste ogenblik de kans de transactie te stoppen
Reken maar dat ik daar gebruik van zal maken bij het geringste gevoel van onraad
Ik trek peinzend aan mijn bovenlip
Vrijdag is niet ver meer weg
Als we het geld vandaag niet overmaken ben ik er niet zeker van dat het op tijd over is
In dat geval is het: weg aanbetaling, weg droom…
Maar ik kan die beslissing niet alleen nemen
Ik moet dit overleggen met de “andere kant” van onze BV: mijn eega
Ik pak de fax op en loop naar de woonkamer
Het zit haar niet lekker
Sinds het woord Maffia viel heeft het wantrouwen hevig bij haar toegeslagen
We zitten aan de tafel in de achterkamer
Het is bijna twaalf uur
Onder de tafel een kluwen van spartelende hondenpoten
Remi bekijkt de wereld vanuit een ander gezichtspunt
Op zijn rug met zijn poten omhoog
Hij lijkt zich niets aan te trekken van de beslissing die boven de tafel genomen moet worden
Behaaglijk schurkt hij met zijn rug over de ruwharige tapijttegels
Zijn wangen waaieren breed uit zodat het lijkt of hij grijnst
Jaloers bekijk ik het tafereeltje
Soms zou ik zo willen ruilen met het beest
“OK, het zit mij ook allemaal niet even lekker” zeg ik
“Maar we moeten nu een besluit nemen”
“Het gaat wel om een heleboel geld” zegt ze
“Als we het overmaken staat het op een rekening in Tsjechië. We zijn dan de controle helemaal kwijt. Stel dat er bij de transactie iets mis gaat?”
“Zoals wat?” vraag ik
“Dat weet ik niet, maar we hebben geen ervaring met dit soort zaken. En die Henk… Ik weet het niet… Hij praat wel mooi maar ik heb hem niet meer zo hoog…”
Daar heeft ze me
Ik geef toe dat niet alles zo gelopen is als ik gehoopt had
Maar wat zou er mis kunnen gaan?
In het ergste geval blijkt Henk een knoeier te zijn.
So what?
Dan bedanken we hem voor zijn diensten zodra het kasteel op onze naam staat
Gaan gewoon op zoek naar een andere aannemer
“En dat contant betalen aan de verkoper dan? werpt ze tegen
”Dat vertrouw ik niet. Zo gaat dat in Nederland ook niet. We praten hier wel over ¤ ***.***.- Dat is even wat anders dan een pondje gehakt afrekenen bij de slager”
Ik geef toe dat ik hier ook wel moeite mee heb.
“Van de andere kant, die fax is wel opgesteld door Holland Trade House” zeg ik
“Zouden die hiermee akkoord gaan als het niet volgens de regels is?”
Ik kan het niet geloven
Ik heb vertrouwen in de organisatie
Onder de tafel wordt het steeds rumoeriger
“Auw! Wel verd….”
Remi haalt in een hernieuwde bui van speelsheid wild uit met zijn poot
Haalt daarbij zijn nagels hard over mijn scheenbeen
Ik stuur hem met een “En nou is het genoeg” naar zijn mand
Hij kijkt me verontwaardigd aan
Legt zijn kop op zijn voorpoten en valt mokkend in slaap
Ik trek mijn broekspijp op en zie een vuurrode schram
“Wat weten we nou eigenlijk van Tsjechië?” vervolg ik het gesprek
“Misschien is het daar wel heel gewoon dat er contant afgerekend wordt”
Ik wrijf met een pijnlijk gezicht over mijn been
“Dacht je?”
Ze kijkt bedenkelijk
“Toch zullen we nu een besluit moeten nemen” houd ik vol
“Als we het geld niet overmaken is het over en uit. Weg aanbetaling. Weg kasteel”
Ik breng het gehele traject dat we doorlopen hebben nog eens in herinnering
Mijn gesprek met Maarten ten Dam
De informatie over Holland Trade House van de KvK in Enschede
Ons bezoek aan Tsjechië en de familie Westerterp
“Geloof jij nou echt dat Henk de boel bedondert? OK, hij is de afspraken niet nagekomen en heeft ons een wel heel “onhandige” fax gestuurd. Maar een bedrieger? Nee… dat geloof ik niet. Ik heb nog wel een beetje mensenkennis”
Ze weifelt nog steeds
Ik haal het contract voor aankoopbegeleiding er nog maar eens bij
Daar staat het:
“Onderzoek naar betrouwbaarheid van het makelaarskantoor”
“Begeleiding en advies bij het opstellen van het koopcontract en de financiële afwikkeling van de aankoop, borg, aanbetaling en vereiste afdrachten”
Ondertekend door de heer L. G. Rinkes, namens de Nederlandse KvK in Praag
Wat hadden we nog meer kunnen doen?
Ik kijk haar vragend aan
“OK, het begin is niet veelbelovend,” ga ik door “maar bij onze vorige zaak ging ook niet alles vanaf het begin van een leien dakje. En kijk eens hoe dat afgelopen is….”
Ze denkt nog even na
Zucht eens diep
Geeft zich gewonnen
Ik haal de meegefaxte bijlage erbij
Onder het logo van Wekostav staan de bankgegevens;
Ceskoslovenska obchodnibanka
Pobocka Trutnov
Horska 888 54101 Trutnov
Naam banknummerhouder Hendrikus Johannes Maria Westendorp
Vermeld wordt dat er alleen euro’s op de rekening gestort kunnen worden
Mijn vrouw regelt normaal gesproken alle bankzaken
Ik ben daar een kluns in
Weet niet eens hoe het programma Telebankieren werkt
Ze vult de gegevens van de begunstigde en het over te maken bedrag in
Rekening/IBAN-nummer en SWIFT-adres
Omschrijving: Aankoop Kasteel Zacler, Cosy Cottage s.r.o., dhr. J. P. P. Damink
Ze checkt alles nog eens na
Drukt dan snel op de verzendknop, voor ze zich bedenken kan
De kogel is door de kerk…
Wat later die middag stuur ik een fax naar Henk waarin ik hem vertel dat het geld is overgemaakt op de door hem genoemde rekening
Ik wil de rest van de dag niet meer nadenken
Onze discussie heeft me afgemat
Ik ben er niet zeker van dat we het juiste besluit genomen hebben
Maar wat zou er mis kunnen gaan?
Toch neemt het onheilspellende gevoel niet af
Ik trek mijn trainingspak aan
Maak me op voor een half uurtje joggen
Even mijn hoofd leeg lopen
Ik bekijk vluchtig de kras op mijn been
Het heeft niet gebloed
Jodium is dus niet nodig
Dinsdag 6 juli gebeurt er weinig vermeldenswaardigs
Wel maak ik me een beetje zorgen dat het geld niet op tijd over is
Stuur nog maar eens een fax naar Henk met het verzoek aan mij door te geven wanneer het geld aangekomen is
Woensdagmorgen wacht me een verrassing in de vorm van een stapeltje faxen
Afzender Wekostav
Ik tel ze
Twaalf pagina’s
Op de eerste lees ik:
“Jos en *******
Hier wat gegevens van Zacler
Het is te veel om te faxen
Het is wel zo om dik
Groetjes Henk
P.s. Bel maar voor vragen”
“Zo om dik”?
Ik kijk nog eens goed
Ah… niet “zo om” maar “20 cm”
Waarom gebruikt de man geen typemachine of tekstverwerker?
Dit is bijna niet te lezen
Ik blader het stapeltje door
De eerste twee velletjes bevatten tekeningen van het kasteelterrein
Op elk blad de helft van het grondstuk
Dan volgen er twee blaadjes met wat ik voor projectgegevens houd
Alles in de Tsjechische taal
Het enige dat ik begrijp is:
Investor: Omikron-RV s.r.o. Rychnovska 1 Zacler
Vervolgens een pagina met een summiere begroting van de kosten van het hotelproject
Omgerekend naar de toenmalige koers van de kroon bedroegen die bijna ¤ 1.100.000.-
Dan volgen er vijf tekeningen, van iedere verdieping van het gebouw één
Compleet met de geplande indelingen van de diverse kamers
Tenslotte een tekening van het vooraanzicht van het kasteel
Nou ja, het is tenminste iets
Jammer dat ik het meeste niet kan lezen
Tegen vier uur gaat de telefoon
Het is Henk, het geld staat op zijn rekening
De transactie kan overmorgen doorgang vinden
Ik houd het gesprek kort
Ben niet zo in de stemming
Bedank hem voor het telefoontje en de faxen
Mocht er nog iets bijzonders zijn dan moet hij me bellen, druk ik hem op het hart
Ik stuur een mailtje naar Dennis
Vraag om een korte uitleg van enkele van de faxen die Henk mij gestuurd heeft
Bedank hem voor de rapporten betreffende de “omgang met monumenten”
Vraag of het mogelijk is e.e.a. in te korten tot de hoofdpunten
Ik neem toch aan dat zij enige ervaring hebben met dit soort zaken?
Ik vertel dat ik door Henk gebeld ben en dat het geld op zijn rekening staat
’s Avonds, negen uur
Ik sta in de keuken als ik de telefoon in mijn kantoortje hoor overgaan
Ik haast me er heen
Kijk op de nummermelder; Henk Westerterp
Twee keer op één dag?
En zo laat nog?
Ongerust neem ik op
“Met Jos”
“Ja… met Henk”
Hij klinkt aarzelend, nerveus......
Voor ***.***,- euro kun je toch wel een tripje die kant op maken.
“Tsja, ik heb net nog even gepraat met die verkoper”
“En?”
“Nou, ik zal er maar niet omheen draaien…”
Kom op man, denk ik, onwillekeurig mijn adem inhoudend
“Ze willen maar ¤ ****.***.- op papier….”
Even dringt het niet tot me door wat hij bedoelt
“Hoezo maar ¤ ***.***.- op papier?” breng ik bijna stotterend uit
“Nou, in het contract willen ze de koopsom veranderd zien in ¤ ***.***.- “
Eindelijk valt het kwartje
“En de rest?”
“Euh… onder de tafel….”
Het zweet breekt me uit
“Hoe kunnen ze dat nou maken? Je hebt toch een voorverkoopcontract getekend? Daarin staat toch zeker wel een prijs vermeld?”
Hij zwijgt even
Dan: “Het ligt niet aan meneer Viatkin. Ik heb al vaker zaken met hem gedaan. Maar het hoofdkantoor van Omikron zit in Moskou. Daar zitten de grote bazen. Die hebben hem gebeld en gezegd dat ze ¤ ***.***.- zwart uitbetaald willen hebben. Ik hoorde het net pas.”
Hij vervalt in het Twentse dialect:
“’k Heb ‘ter boekpien van…”
Ik onderdruk een vloek
Hij heeft er buikpijn van?
’t Is verdomme wel mìjn geld waar hij buikpijn van heeft!
Mijn gedachten gaan razendsnel
Waar ben ik in Godsnaam in verzeild geraakt?
Wat voor consequenties kan dit hebben?
“Wat als ik hier niet mee akkoord ga?”
Hij aarzelt
“Dan gaat de ondertekening vrijdag niet door…”
“En de aanbetaling?”
“Tsja…”
Hij zwijgt veelbetekenend
“Ik moet er over nadenken” snauw ik
“Als het aan mij ligt is het hiermee afgelopen. Ik bel je morgen wel.”
Ik maak aanstalten de verbinding te verbreken
Henk voelt blijkbaar aan dat het mis gaat
Snel: “Ik kan je voor het ontbrekende bedrag wel een factuur opstellen. Bijvoorbeeld als voorschot op de renovatiekosten. Dat heb ik wel vaker gedaan”
Ik heb genoeg gehoord
“Ik moet nadenken” zeg ik nogmaals
“Maar je moet wel weten dat dit me absoluut niet aanstaat”
“Is goed” zegt hij bedeesd “Dan hoor ik het morgen wel”
Ik maak een einde aan het gesprek
Mijn hoofd tolt
Gedachten struikelen over elkaar
Kan dit toeval zijn?
Het geld staat koud enkele uren op zijn rekening en dan komt hij met zo’n verhaal
Wordt mij hier een gigantisch oor aan genaaid?
Ik herinner mij de site van “www.real-estatecz.com” waarop het kasteel aangeboden werd
De prijs die daar genoemd werd was hoger dan wat ik ervoor zou betalen
Als ik besodemieterd wordt is het dus in ieder geval niet door Henk
Ik probeer mijn gedachten op een rij te zetten
Het lukt me niet
Ik kan niet helder denken
Bezorgd realiseer ik me dat ons geld op de rekening van Henk staat
In het verre Tsjechië
Buiten mijn bereik
Ik ben overgeleverd aan de goedwillendheid van anderen
Van mensen die ik pas enkele maanden ken
Maar kèn ik ze eigenlijk wel….?
In een opwelling van woede sla ik met mijn vuist op het bureau
Een felle pijnscheut schiet door mijn arm
Bureauaccessoires rammelen, een koffiekopje valt om
Gelukkig is het leeg
Remi steekt, nieuwsgierig geworden door het lawaai, zijn kop om de deur
Voelt mijn stemming haarscherp aan
Verdwijnt weer schielijk met zijn staart tussen zijn poten
Ik zet het kopje overeind
Haal een paar keer diep adem
Probeer mijn zelfbeheersing terug te vinden
Ik begin schoon genoeg te krijgen van mijn Tsjechië-avontuur
Het is tien voor half tien
Veel te laat om nog iemand te bellen
Niemand werkt er meer om deze tijd
Morgen zal ik contact opnemen met Dennis
Hem op de hoogte stellen van “de nieuwste ontwikkelingen”
De maffia mag dan volgens hem niet meer bestaan in Tsjechië, deze praktijken doen er wel aan denken
Ik loop naar de koelkast en mix een Cola-Baccardi
Het is eigenlijk nog wat aan de vroege kant
Ik neem een grote slok
De alcohol baant zich een aangenaam warme weg naar mijn maag
Met lood in mijn schoenen loop ik naar de woonkamer
Mijn vrouw zit op de bank te lezen
Remi heeft zijn ruige kop op haar schoot gelegd
Kijkt me wat onzeker aan
“En? Hoe gaan de zaken?” merkt mijn vrouw droogjes op
Ze heeft de klap gehoord en daaruit blijkbaar haar conclusie getrokken
Ik vertel haar over het telefoontje
Ze kijkt me zorgelijk aan
“Ik had steeds al het gevoel dat er iets niet goed zat” zegt ze
Ik haal mijn schouders op in een gebaar van onmacht
“Hoe had ik dit kunnen vermoeden? Wie houdt er nou rekening met zoiets?”
“Morgen bel ik met Dennis” zeg ik in een poging de gemoederen tot rust te brengen
“We zullen zien wat die er van te zeggen heeft”
Ze legt haar boek neer
Van lezen komt niets meer vanavond
Donderdagmorgen 8 juli 2004
Ik toets het nummer in
Wacht ongeduldig tot er opgenomen wordt
“Dennis Rinkema, Holland Trade House”
“Hallo, Jos Davids, Cosy Cottage s.r.o.”
“Hoi Jos”
“Goedemorgen. Ik zal maar met de deur in huis vallen. Ik ben gisteravond gebeld door Henk. Hij had slecht nieuws”
“Oh? En dat is?”
Ik vertel van de eis van Omikron
Hij luistert
Zwijgt
Ik kom op stoom
“Eerst hoor ik een paar maanden niets van de man. Vervolgens maak ik het geld over op zijn rekening en krijg bijna gelijk daarop dit te horen. Wat volgt er nog meer?”
Rinkema, aarzelend: “Ik kan me voorstellen dat je hier niet blij mee bent…”
Niet blij mee is wel een héél groot understatement…
“Met dit soort zaken heb ik nog nooit van doen gehad” ga ik verder
“En dat wil ik graag zo houden. Hoe zit dat nou eigenlijk met dat voorverkoopcontract dat Henk vier mei getekend zou hebben? Daarin moet toch de koopprijs vermeld staan? Dan kunnen ze nu toch niet opeens met zo’n eis komen?”
Hij weet het niet
Zal het navragen
“Je moet het me maar niet kwalijk nemen Jos, maar ik hoor dit nu net van jou. Ik zal direct contact met Henk opnemen. Ik bel je vanmiddag nog terug”
Ik begin me weer op te winden
Struikel bijna over mijn woorden
“Nou, als je maar weet dat het op deze manier niet doorgaat. Het is niet alleen dat ik niet houd van deze manier van zaken doen maar het vertrouwen is compleet weg. Waar word ik nog meer in betrokken als ik hiermee akkoord ga? Welke verrassingen staan me nog meer te wachten?”
Dennis blijft kalm
“Ik bel Henk gelijk op” herhaalt hij “Daarna zal ik hier met een paar mensen overleg voeren hoe nu verder te handelen. Ik bel je vanmiddag zeker nog terug”
Het heeft geen zin om tegen hem uit te vallen
’t Is eigenlijk niet terecht ook
“OK, dan wacht ik daar maar op” zeg ik, tijdelijk berustend
Het gesprek wordt beëindigd
Ik realiseer me dat ik Henk’s aanbod een valse factuur op te maken niet eens genoemd heb
Om 14.42 uur druppelt er een aantal faxen binnen van Wekostav
Het eerste is het koopcontract (kupni smlouva) tussen Omikron-RV en Cosy Cottage s.r.o.
In het Tsjechisch opgesteld uiteraard
De bedragen van de aanbetaling en de koopprijs zijn aangepast zie ik
Mooi, maar zo makkelijk gaat dat niet, denk ik grimmig
Verder nog twee faxen waarop de naam Jan Kolbe prominent voorkomt
Als laatste een bericht van de gemeente Zacler
Ik vervloek het feit dat ik de taal niet meester ben
Ze vertoont geen enkele overeenkomst met welke “westerse” taal dan ook
Kortom, ik begrijp er geen woord van
Om 15.57 uur krijg ik een e-mail van Rinkema:
“Geachte heer Davids,
Bijgaand het nieuwe contract.
Met vriendelijke groet,
Dennis M. Rinkema”
Ik open de bijlage:
“Buying contract
Concluded on the date: 8. 7. 2004”
Het contract is, met uitzondering van de bedragen, volkomen identiek aan de vorige versie
Wel is artikel V. wat uitgebreid
Ik lees het aandachtig door
V.
Other agreements
According to a resolution No. 213/11-ZM-2004 of the local authority in ´acléř made at the 11th action on 24th June 2004, the municipality office in ´acléř gave a cancel request regarding the pre-purchase right on the behalf of the municipality ´acléř that relates to properties specified in the chapter I of this contract. The request was handed into the Real Estate Register in Trutnov on 28th June 2004 under a file number FIN 72/3-248-1250/98II.
Ing. Vladimír Vyatkin, the statutory person of the firm OMIKRON-RV, changed his permanent residency from the subjected property – the castle in ´acléř No. 1 to Tovární 496, Trutnov 2.
Ik herinner me dat Dennis deze punten noemde in ons telefoongesprek van vorige week
Mooi dat ze opgenomen zijn in het contract
Maar hij moet wel begrijpen dat ik geen toestemming geef om te tekenen
Niet onder deze omstandigheden
Ik wil niet nog dieper in deze smurrie getrokken worden
Geen verrassingen meer
Niet van Omikron, niet van Henk, niet van wie dan ook
Mijn ogen dwalen over de laatste alinea van het contract
“This contract was concluded in accordance with a true and footloose will, luculently and certainly, not in distress and under remarkable disadvantagerous conditions and in proof of that both contractual parties sign this contract.”
Ik kan een cynische glimlach niet onderdrukken
De woorden lijken me niet ècht van toepassing op dit moment
Ik kijk op mijn horloge
Het is bijna half vijf
Over pakweg zeventien uur staat de ondertekening van het contract gepland
Tot die tijd moet er nog heel wat geregeld worden
Ik ben vastbesloten
Zo meteen word ik verdorie nog strafrechtelijk vervolgd in Tsjechië!
Verontwaardigd volg ik het pad terug
Realiseer me dat ik nota bene via de Nederlandse KvK in Tsjechië op dit punt aangekomen ben
Ik kan het niet geloven
Ik sta op
Drentel besluiteloos wat rond
Kom op Dennis, waar blijft dat telefoontje!
Of zal ik hem zelf nog eens bellen?
Nee, geef ze nog even de tijd
Ik staar strak naar het toestel
Wil het bijna dwingen over te gaan....
Mijn geduld wordt nog ruim een uur op de proef gesteld
Verder sterkte ermee nog , damn wat heb jij een pech gehad. Was je maar meteen met eureality in aanraking gekomen
Desgewenst wil ik je wel een PB sturen, hoor het wel....
quote:ja alsjeblieft, vind dat punt namelijk wel interessant. Henk is gewoon een eikel maar uit het verhaal komt niet naar voren of het nou een echte oplichter is of gewoon iemand die geen idee heeft waar hij mee bezig is. Vind holland trade house eigenlijk nog belachelijker. Die zouden als professionele organisatie toch zeker fatsoenlijke adviezen moeten geven en het oorspronkelijke koopcontract via henk's bedrijf was hun idee...Op woensdag 13 oktober 2010 18:03 schreef JohannesP het volgende:
Ik heb wel een vermoeden maar ik wil niet op het verhaal vooruitlopen....
Desgewenst wil ik je wel een PB sturen, hoor het wel....
mai mai
“Ze” hebben het probleem besproken
Wie “ze” zijn krijg ik niet te horen
Wel dat Henk Westerterp er bij aanwezig is geweest
“We laten het kasteel gewoon aankopen door Wekostav. Op die manier blijft Cosy Cottage buiten deze affaire” stelt hij voor.
Het kasteel laten aankopen door Wekostav?
“Met ons geld?” stamel ik
“Ja. Maar maak je geen zorgen. We stellen tegelijkertijd een zekerheidsstelling op waarin Henk zich zowel privé als zakelijk garant stelt voor het totale gestorte bedrag. Ook zal in de zekerheidsstelling opgenomen worden dat Wekostav het kasteel binnen drie dagen, voor hetzelfde bedrag, doorverkoopt aan Cosy Cottage”
Ik laat het even bezinken
Had van alles verwacht, maar dit niet
Ik voel uiteraard dat dit niet helemaal “koosjer” is
Aan de andere kant zie ik de logica er wel van in
En door het slordige voorwerk van Henk ben ik tenslotte in deze situatie beland
Aan de andere kant staat het kasteel dan wel op naam van Wekostav
“En jullie zijn er zeker van dat dit de beste oplossing is?” vraag ik twijfelend
“Het is een oplossing. Op deze manier vangt Wekostav eventuele verrassingen op en heb jij niets te maken met deze transactie. Per slot van rekening wil Henk dit zo graag, dan moet hij er ook maar iets voor over hebben…”
Het is een enerverende dag geweest
Ik ben moe
Een stemmetje in me schreeuwt: “Doe het niet!”
Niet akkoord gaan
Het is niet in de haak, Jos
Hier komen moeilijkheden van
Aan de andere kant heb ik vertrouwen in de ervaring van Holland Trade House
Ze zullen het toch wel weten…?
En wat als ik niet akkoord ga?
Weg aanbetaling, weg droom
En dan moet ik nog maar zien dat ik de restantsom weer terugkrijg
Doen? Niet doen? Doen? Niet…
Het begint me te duizelen
Tenslotte hak ik de knoop door
Ik besluit te kiezen uit, wat mij lijkt, de minste van twee kwaden
“Ok, laten we het dan maar doen”
“Goed” vervolgt Dennis zakelijk “Henk zal je vanavond nog een fax sturen waarin hij zich garant stelt. Maar je moet hem nog wel even een fax terug sturen waarin je toestemming geeft”
“Is goed. Ik wacht de fax van Henk af” zeg ik gelaten
Het gesprek is afgelopen
Ik leg de hoorn op de haak
Wrijf door mijn ogen
Verdomme!
Ik breng mijn vrouw op de hoogte
Ze reageert zoals ik verwacht
Om exact 18.42 komt de fax binnen
Ik sta al klaar bij het toestel
Gris het bericht uit het bakje en lees:
"Verklaring ter zekerheidsstelling van de door Cosy Cottage s.r.o. ter beschikking gestelde Euro ***.***,- aan Wekostav s.r.o./ Dhr. H.J.M. Westerterp
Hierbij verklaart
Hendrikus Johannes Maria Westerterp, geboren 16.05.1953 en wonende te Petrovice čp. 30, 54234 Malé Svatoňovice prive en als directeur-eigenaar van
WEKOSTAV, s.r.o.
Strá¸kovice 2
542 34 Malé Svatoňovice
IČ: 25942409
een bedrag te hebben ontvangen van Euro ***.***,- ten behoeve van de aankoop van een kasteel met ondergrond plaatselijk bekend als kadastraalnr 24 en nr1026 te Zacler Trutnov
en een bedrag te hebben ontvangen van Euro **.***,- als voorschot voor de renovatie van het eerder genoemd kasteel. Tesamen een bedrag groot Euro ***.***,- (zegge ************* ) van ****** Hengelo Holding B.V. ********straat **, **** ** Hengelo als aandeelhouder van Cosy Cottage s.r.o.
Roubalova 13
602 00 Brno
IČ: 26931559
En verklaart tevens dat hij, H.J.M. Westerterp c.q. Wekostav
- vrijdag 9 juli 2004 zal overgaan tot aankoop van eerder genoemd kasteel en deze op 12 juli 2004 zal verkopen voor eenzelfde bedrag zijnde Euro ***.***,- aan Cosy Cottage s.r.o. De kosten van de overdrachtsbelasting en eventuele andere belastingen van de verkoop aan Cosy Cottage komen voor rekening van Cosy Cottage s.r.o.
en
-ter zekerheidsstelling van de van ****** Hengelo Holding B.V/Cosy Cottage ontvangen Euro ***.***,- al zijn bezittingen en die van Wekostav s.r.o. als onderpand te geven aan ****** Hengelo Holding/Cosy Cottage s.r.o.
Trutnov 8 juli 2004
H.J.M. Westerterp, Wekostav s.r.o."
Over de naam staat de stempel van Wekostav gedrukt
Daar weer overheen de handtekening van Henk
Zo op het eerste oog lijkt het me een solide document
Maar ja, ik ben geen jurist…
Boven de, in dikke zwarte letters gedrukte, aanhef staat de afzender: Wekostav
Daaronder zie ik nog net een telefoonnummer en de naam Holland Trade House
Ik open Outlook Express en zie dat ik om 18.48 uur een bericht van Dennis heb gekregen:
“Geachte heer Davids,
Hierbij de digitale versie van de door dhr. Westendorp te ondertekenen verklaring.
Met vriendelijke groet,
Dennis M. Rinkema”
In de bijlage nogmaals de zekerheidsstelling
Ik herinner me dat ik mijn toestemming nog moet geven
Maak me op om een zo verantwoord mogelijk epistel op te stellen
In een opwelling voeg ik er nog een persoonlijke noot aan Henk aan toe
Hij is tenslotte morgen eigenaar van het kasteel
Het is zaak de relatie niet te verpesten
Om 20.38 uur verzend ik de volgende faxen:
"Wekostav s.r.o.
t.a.v. dhr. H. J. M. Westerterp
Beste Henk,
Wij betreuren het erg dat, door onbetrouwbaar gedrag van derden, de transactie van het kasteel is uitgelopen op een uitwisseling van onpersoonlijke, juridisch getinte faxen. Liever hadden wij gezien dat de verkopende partij zich had gehouden aan de gemaakte afspraken en de verkoop ongehinderd had plaatsgevonden. Zo zie je maar weer dat het toch belangrijk is om sommige zaken “zwart op wit” te hebben….
Wij, van onze kant, zagen echter, mede door onze onervarenheid in dit soort zaken en de hoogte van het bedrag, geen andere mogelijkheid dan HTH (Dennis Rinkema) als tussenpersoon in te schakelen voor advies en afstemming van zaken.
Van harte hopen wij dat e.e.a geen invloed zal hebben op onze relatie en het succes van het project Zacler
Vriendelijke groet,
John en *****"
In de tweede fax mijn toestemming:
"Faxbericht aan:
Wekostav s.r.o.
Dhr. J. H. M. Westerterp, jednatel
Strazkovice 2
542 34 Male Svatonovice
Czech Republic
IC: 25942409
Van ******** Hengelo Holding BV
**** ** Hengelo (O)
Nederland
Geachte heer Westerterp
Hierbij delen wij u, naar aanleiding van uw fax d.d. 8-7-2004. 18.42 uur, nr. 0439886502, met als aanhef “Verklaring ter zekerheidsstelling van de door Cosy Cottage s.r.o. ter beschikking gestelde euro ***.***.- aan Wekostav s.r.o./dhr. H.J.M. Westerterp” mede dat wij u toestemming geven het door ons op uw rekening gestorte bedrag van ***.***.- (zegge ********** euro) te gebruiken voor de doeleinden als omschreven in het voornoemde faxbericht.
Gespecificeerd ¤ ***.***.- te gebruiken door Wekostav als aankoopbedrag voor het kasteel en ¤ **.***.- als voorschot op de renovatie van het eerder genoemde kasteel.
Tevens verklaarde u, in dezelfde fax, voornoemd kasteel op 12 juli 2004 te zullen verkopen aan Cosy Cottage s.r.o., Brno, Roubalova 13, postcode 302 00, IC 26931559, voor eenzelfde bedrag van ¤ ***.***.- waar wij nota van namen.
Ter zekerheidsstelling van het door ***** Hengelo Holding gestorte bedrag van ¤ ***.***.- geeft u als onderpand al uw bezittingen en die van Wekostav s.r.o. aan ***** Hengelo Holding BV, welk onderpand wij aanvaarden.
Hengelo, 8 juli 2004
****** Hengelo Holding BV
Namens deze
J. P. P. Davids, directeur"
De laatste handeling van de avond, om kwart voor negen, is een bericht aan Dennis:
"Beste Dennis,
In de bijlage vind je de fax zoals ik die gisteren aan Henk gestuurd heb.
Ik neem aan dat de inhoud correct en volledig is.
Vriendelijke groet,
John Davids"
Ik sluit de computer af
Zet de ramen van mijn kantoortje open
Doe de lamp uit
Vlucht naar de keuken, de koelkast
Voel de aangename kilte van de fles met de vertrouwde verwarmende inhoud
Mix mijn favoriete drankje
Misschien iets te veel Baccardi…
Maar ik wil niet meer denken
Westerterp, Wekostav, Omikron, ze bestaan even niet…
Langzaamaan voel ik mezelf ontspannen
De druk in mijn hoofd neemt af
Ik neem me voor om volgende week naar Tsjechië te gaan
Er is te veel gebeurd
Te veel zaken dáár terwijl ik hier zat
Het wordt tijd dat ik mijn gezicht eens laat zien
Hoog tijd…
Het wordt laat die avond
Door de uitgebreidheid van het verhaal moet ik soms even graven wie ook alweer wie is
quote:'Weet je wat jij zou moeten doen,... ?'
quote:Ohja, hij is natuurlijk bekend bij de KvKOp donderdag 14 oktober 2010 13:59 schreef ManAtWork het volgende:
[..]
'Weet je wat jij zou moeten doen,... ?'
quote:Omikron was de Russische firma waarvan ik het kasteel gekocht heb. De Russen bezitten overigens veel percelen en gebouwen in Tsjechie.Op donderdag 14 oktober 2010 11:20 schreef Lucky_Strike het volgende:
Ik heb het idee dat ik iets heb gemist bij het lezen, maar wie of wat is Omikron eigenlijk? Ik zie op je website staan dat dit de grootste boosdoener is, zo lijkt het voor mij in ieder geval. Ik heb nog niet alles gelezen trouwens.
Door de uitgebreidheid van het verhaal moet ik soms even graven wie ook alweer wie is
quote:Dank je voor je antwoord. Ik geloof trouwens dat ik naar Eunite wilde vragen in plaats van Omikron maar inmiddels begrijp ik volledig wie dat zijn. Ik heb inmiddels je website en het vervolg op het Tsjechie forum gelezen, wat een verhaal! Ik ben zeer benieuwd hoe het afloopt. Ik heb me geabonneerd op het topic over de organisatie en hun kopmannen, is dat ook het topic waarin je het laatste stukje gaat vertellen? Het is wel zo makkelijk als ik automatisch per mail op de hoogte wordt gesteld bij een nieuwe bijdrage.Op donderdag 14 oktober 2010 21:14 schreef JohannesP het volgende:
[..]
Omikron was de Russische firma waarvan ik het kasteel gekocht heb. De Russen bezitten overigens veel percelen en gebouwen in Tsjechie.
Overigens heb ik nooit problemen gehad met de KvK. Wij hebben een klein vofje en hebben de KvK alleen nodig voor af en toe een uittrekseltje...
Ook nooit problemen met Tjechie gehad trouwens, we hebben vorig jaar een rondreis met de auto gedaan door Polen, Slowakije en Tsjechie. Ons enige probleem daar was, is dat Brno in onze ervaring werkelijk de saaiste stad van het land is en dat we daar niet naar terug zullen keren.
quote:Het door jou genoemde topic zal inderdaad de laatste bijdragen bevatten die ik via het internet zal vertellen. Als je je geabonneerd hebt krijg je, als het goed is, automatisch een berichtje bij nieuwe bijdragen. Trouwens, bedankt voor je interesse.....Op donderdag 14 oktober 2010 22:19 schreef Lucky_Strike het volgende:
[..]
Dank je voor je antwoord. Ik geloof trouwens dat ik naar Eunite wilde vragen in plaats van Omikron maar inmiddels begrijp ik volledig wie dat zijn. Ik heb inmiddels je website en het vervolg op het Tsjechie forum gelezen, wat een verhaal! Ik ben zeer benieuwd hoe het afloopt. Ik heb me geabonneerd op het topic over de organisatie en hun kopmannen, is dat ook het topic waarin je het laatste stukje gaat vertellen? Het is wel zo makkelijk als ik automatisch per mail op de hoogte wordt gesteld bij een nieuwe bijdrage.
Overigens heb ik nooit problemen gehad met de KvK. Wij hebben een klein vofje en hebben de KvK alleen nodig voor af en toe een uittrekseltje...
Ook nooit problemen met Tjechie gehad trouwens, we hebben vorig jaar een rondreis met de auto gedaan door Polen, Slowakije en Tsjechie. Ons enige probleem daar was, is dat Brno in onze ervaring werkelijk de saaiste stad van het land is en dat we daar niet naar terug zullen keren.
Groet, Johannes P.
Toont me haar roomwitte, volle borsten
Ze is niet echt knap en wat armoedig gekleed
Wel jong nog, veel te jong eigenlijk
Ik rijd Varnsdorff uit, sla rechtsaf, het bordje Liberec volgend
Werp een blik in de achteruitkijkspiegel
Zie hoe ze schielijk het kledingstuk weer laat zakken
Schichtig over haar schouders kijkt of iemand anders het misschien ook gezien heeft
De weg rijst en daalt
Ze verdwijnt uit mijn spiegel
Het is woensdag 14 juli 2004
Vanmorgen, even voor zessen, ben ik vertrokken
Mijn bestemming is Trutnov, Tsjechie
Ik reis alleen
De bedoeling is dat ik zaterdag weer thuis ben
De rit door Duitsland is, op een korte file bij Hannover na, voorspoedig verlopen
Even voor Neugersdorf ben ik aangehouden door een agente
Mijn kenteken en nummerplaten worden gecheckt
Ik rijd in een nieuwe auto, een Ssang Yong Rexton
Reden genoeg voor de ijverige beambte dus
Dezelfde eer valt me te beurt bij de grenscontrole
Desondanks verloopt de passage soepel
Ik ben blij dat ik de autowegen achter de rug heb
Haat het saaie, slaapverwekkende ritme
Het heeft me wel de gelegenheid gegeven de laatste dagen nog eens de revue te laten passeren
Afgelopen maandag heb ik een nieuwe teleurstelling te verwerken gekregen
Henk belt me
De transactie is probleemloos verlopen, geen verrassingen
Maar het kasteel kan niet direct doorverkocht worden
Eerst moet het pand als eigendom van Wekostav in het kadaster geregistreerd staan
Dat kan wel eens enkele maanden duren, aldus Henk
Een telefoontje met Dennis Rinkema brengt vooralsnog geen duidelijkheid
Hij is er niet van overtuigd dat Henk’s bewering juist is
Zal het uitzoeken
Het blijkt toch zo te zijn
Volgens een mailtje van Edwin Booijmans is er dan ook geen haast met het aanvragen van mijn visum:
“Aangezien er nog wel wat tijd overheen gaat nadat bij het kadaster het eigendom is gewijzigd, is er niet al te veel tijdsdruk. “
Ik ben geirriteerd
Verdorie, weer wachten
Maar ik maak me geen ernstige zorgen
We hebben per slot van rekening de zekerheidsstelling
Ik passeer een gebouw met een verlicht logo van een meisjeshoofd met twee bevallige konijnenoortjes
Daaronder de knipperende letters „open“
Op de parkeerplaats staat een drietal dames
Ze wuiven naar me
Ik zwaai beleefd terug
Toch wel getroffen door het vriendelijke gebaar
De wegen zijn er niet beter op geworden merk ik op
Ongetwijfeld het gevolg van het vele vrachtverkeer dat zich hier een weg naar zijn bestemming worstelt
Het is al donker wanneer ik Trutnov binnenrijd
Ik heb een kamer gereserveerd in Hotel Adam
Ben helaas vergeten om precies uit te zoeken waar het hotel ligt
Ik rijd enkele keren op en neer
Besluit Henk te bellen
Misschien kan hij me uit leggen waar ik wezen moet
Het toestel is niet in gebruik
Ik spreek de voicemail in
Kijk om me heen
Waag een poging naar de weg te vragen
Spreek twee knapen aan
Het lijken me studenten, de kans dat ze Engels spreken acht ik dan ook groot
Ze kijken met grote ogen naar mijn auto als ik het raampje open
„I’m looking for Hotel Adam. Can you tell me were I can find it?“
De niet-begrijpende blik vertelt me dat Engels niet tot hun keuzevakken behoort
Ik herhaal mijn vraag in het Duits
Ze lachen, aarzelend, maar nog steeds zijn mijn bedoelingen niet duidelijk
„Hotel Adam?“ zeg ik, mijn handen heffend in een vragend gebaar
Het kwartje valt
„Ah, Adam...“
Ze duiden aan dat ik hen maar moet volgen
Dat doe ik
Gniffelend lopen ze verder, af en toe een blik over hun schouders werpend
Ik rijd stapvoets achter ze aan
Totdat ze een straat in lopen waar eenrichtingsverkeer geldt
Ik stop
Ze kijken me vragend aan
Ik probeer uit te leggen dat ik hier niet met mijn auto in mag
Tevergeefs
Ik zucht
Dit is onbegonnen werk
Dan gaat mijn mobieltje
Het is Henk
Ik vraag of hij me kan vertellen waar ik het hotel zoeken moet
„Je moet niet bij Adam zijn“ zegt hij „dat zit bijna altijd vol“
Ik leg uit dat ik gereserveerd heb
„Oh... Nou hotel Adam ligt aan de grote weg. Je bent er waarschijnlijk al langs gereden. Het ligt vanaf de rotonde even verder dan dat restaurant met dat grote terras. Je kunt het herkennen aan de vlaggetjes die ervoor hangen“
„Ok, dan vind ik het wel“ zeg ik „Ik zie je morgen“
Ik bedank de jongens die geduldig hebben staan wachten
Keer mijn auto
Rijd terug richting de rotonde
Onderwijl speur ik naar vlaggetjes
Daar is het restaurant met het terras
Ik ben er dus alweer voorbij
Ik draai
Minder vaart
Dan zie ik het parkeerplaatsje
Aan een lijntje bij de toegang wapperen kleine vaantjes van verschillende nationaliteiten
Dit moet het zijn
Ik draai mijn auto de parkeerplaats op
Het is druk
Ik vind het laatste vrije plaatsje, helemaal achteraan
Wat onhandig laveer ik mijn auto erin
Ik moet nog wennen aan de afmetingen
De geblindeerde achterruiten helpen ook niet mee
Met een zucht van verlichting zet ik de motor af
Stap uit en strek mijn benen
Uit een raam klinken keukengeluiden
Ik ben een beetje duizelig van de lange rit
Pak mijn koffer uit het achtercompartiment en sluit de auto af
Loop door het smalle gangetje naar de receptie
De blonde jongedame achter de balie spreekt gelukkig Engels
Met een charmant oostblokaccent, maar goed verstaanbaar
Ze vraagt naar mijn paspoort en schuift een formuliertje naar me toe dat ik moet invullen
Met enige moeite voldoe ik aan haar verzoek
De kleine lettertjes dansen voor mijn ogen
Ze overhandigt me de sleutel en vertelt me waar mijn kamer is
Ik neem de lift naar de tweede verdieping
Vind het aangegeven nummer
Het is een middelgrote, eenvoudige kamer met een tweepersoons bed
Een salontafeltje en twee rieten stoelen
Ik inspecteer de badkamer
Netjes en schoon
Pak het hoogstnodige uit
Haal een flesje Urquell uit de minibar en laat me in een van de stoelen zakken
Ik neem niet de moeite om een glas te pakken
Drink uit de fles
Het is bitter bier, niet echt mijn smaak
Ik pak mijn mobieltje en stuur een SMS’je naar het thuisfront:
„Ben over“
Leun achterover
Het bier komt hard aan
Ik realiseer me dat ik niet veel gegeten heb vandaag
Zometeen toch even zien dat ik nog wat te eten opsnor
WOEIIII!!!!
Ik schrik van het geluid van mijn mobieltje
Moet dat toontje toch eens veranderen
Het kost me jaren van mijn leven
Ik open het berichtje
Het thuisfront wenst me succes
Remi mist me
Ik zie de grote bruine kijkers, die me vanochtend door het raam natuurden, weer voor me
Sla het laatste restje bier achterover
Tijd om iets te eten
Het restaurant in het hotel is al gesloten
Ik neem de uitgang bij de receptie en beland op het marktplein
Het is erg rustig, uitgestorven bijna
Ik steek het plein over, loop de brede winkelstraat in
Links is het gebouw waarin het kantoor van Henk gevestigd is
Ik werp even een blik op het goudkleurige bord bij de ingang
Wekostav, waarempel, hij zit er nog steeds
Ik loop terug, een smal steegje in
Zie een pizzeria waar nog enig leven te bespeuren valt
Neem plaats in een rustig hoekje
De ober kijkt op zijn horloge
Het kan nog net
Ik bestel spaghetti bolognese en een cola-Baccardi
Van de rauwkost zie ik af
Ik wil het niet te laat maken
De spaghetti valt tegen
Vettige pasta met in het midden een kwak saus waarin hier en daar een korreltje gehakt drijft
Ik werk mijn maaltijd naar binnen
Wenk de ober: „Platjiem prossiem“
Tot mijn verbazing begrijpt hij me
Ik geef waarschijnlijk veel te veel fooi
De man kijkt me met grote ogen aan, klapt bijna dubbel en maakt zich uit de voeten
Terug in mijn hotelkamer neem ik nog een afzakkertje
Ik leg mijn benen op het salontafeltje
Pak de afstandsbediening van de TV
Zap langs diverse kanalen
Zie Gary Cooper verwikkeld in een verbeten woordenstrijd met Lee van Cleef
Ze spreken uitstekend Tsjechisch constateer ik
Ik ken de afloop al
Aan het eind wordt Van Cleef, uiteraard, overhoop geknald
Wat wil je ook, met zo’n boeventronie...
Ik zap door, langs enkele Duitstalige zenders
Het kan me niet bekoren
Ik besluit te gaan slapen
Poets mijn tanden en trek mijn pyjama aan
De matras is hard merk ik
Ik trek het dekbed tot vlak onder mijn kin
Het is frisjes
Ik lig nog even wakker
Morgen om tien uur heb ik een afspraak met Henk
Ik neem me voor om me in te houden
Ik moet nog even verder met de man
Langzaam doezel ik weg
Aangezien ik, de derde partij, nooit met beide andere tegelijk om de tafel gezeten heb kan ik slechts verslag doen van de gesprekken zoals ik die gevoerd heb met telkens een van hen.
Ik sta dan ook niet in voor het waarheidsgehalte van sommige „feiten“ die genoemd worden.
Ik worstel met mijn broodje
Heb een dergelijk formaat nog nooit gezien
Het is langwerpig en erg smal
Moet je dat ding nu opensnijden?
Het stompe mes maakt van het broodje een onduidelijke deegmassa
Tevergeefs probeer ik een laagje boter aan te brengen
De zachte binnenkant krult mee tijdens mijn pogingen
Nou ja, dan maar een klontje hier en daar
Ik prop er een schijfje salami tussen en bekijk het resultaat
Er moet een andere manier zijn...
Ik haal mijn schouders op
Neem een forse hap
Het is donderdag, acht uur ‘s morgens
Ik voel me wat gammel door de rit van gisteren
Heb stijve schouders van de matras
Het is erg rustig in het vertrek waar het ontbijt geserveerd wordt
Een Duits echtpaar zit enkele tafeltjes van mij verwijderd
Ze hebben zich fors bediend van het buffet
Verorberen zwijgend hun maaltijd
Verderop, achter een tussenwandje, zijn twee mannen in een druk gesprek verwikkeld
Aan de degelijke pakken te zien is het een zakelijk gesprek
Ik sla het kapje van mijn ei
Zie een groengekookte dooier
Met enige moeite werk ik het stroeve kippeprodukt naar binnen
Nog een laatste kop koffie en een sigaret en ik ben er klaar voor
Ik heb nog wat tijd te doden
Om tien uur is de afspraak
Ik loop het plein op
Het is nog rustig
Ik stop even bij het beeld van Krkanos
Een haveloos geklede man staat gebogen over het met water gevulde bassin waarin het beeld rust
In zijn handen een stok
Hij draait zich om als hij ziet dat ik naar hem kijk
Leunt onschuldig met zijn rug tegen de rand
Glimlacht vriendelijk naar me en begint een deuntje te fluiten
Ik werp een blik in het water en zie de muntstukjes op de bodem
Lach even vriendelijk terug en loop verder
Hij hervat zijn pogingen
Ik loop de winkelstraat in
Horska staat er op het straatnaambordje
Ik slenter de straat door tot het busstation
Keer om
Kijk op mijn horloge
Het is negen uur
Ik besluit wat te gaan drinken op het terras even voor het VVV-kantoortje
Zoek een rustig tafeltje, wat afzijdig
Het begint al drukker te worden
Na een korte blik op de menukaart bestel ik een cappuchino
Bekijk de langslopende mensenmassa
Giechelende schooljeugd, druk in de weer met mobieltjes
Vrouwen met gevulde boodschappentassen
Toeristen met plattegrondjes, met enige regelmaat Nederlandse
Ik laat de tijd passeren
Geniet van het zonnetje dat af en toe door de wolken priemt
Om tien voor tien sta ik op
Ik heb al betaald
Ik loop de trap op
Naar links, over het galerijtje
Hier is ‘t
Rechts van me is de pizzeria waar ik gisteren mijn spaghetti genuttigd heb
Ik klop op de deur
Druk de klink naar beneden en stap het kantoor binnen
Henk zit achter zijn bureau
Kijkt me wat onzeker aan
Tegenover hem een man die ik op ongeveer vijfenveertig jaar schat
Mager postuur, donker haar met een wat kalend voorhoofd
Grijs colbertje en spijkerbroek
Ik tover mijn breedste glimlach tevoorschijn
„Ha die Henk, alles OK?“
Een opgeluchte grijns verschijnt op zijn gezicht
We drukken handen
„Ja hoor. Met jou ook?“
Hij stelt me voor aan de man die tegenover hem zit
„Dit is Latja. Hij doet mijn boekhouding“
We schudden handen
Latja blijkt enkele woorden Duits te spreken
Richt zich al gauw weer op zijn werk
We nemen plaats aan de grote tafel
Na de nodige koetjes en kalfjes komt het gesprek uit op de kooptransactie
Ik vraag of zijn buikpijn inmiddels over is
Even kijkt hij me bevreemd aan
Dan herinnert hij het zich en lacht
„Ja nou, ik schrok er behoorlijk van hoor. Ik had wel vaker van die verhalen gehoord maar het nooit zelf meegemaakt“ zegt hij
Ik maak een wegwuivend gebaar
Gebeurd is gebeurd
Ik wil de sfeer ontspannen houden
Hij is niet tevreden over Holland Trade House en laat dat ook duidelijk merken
Was verbaasd dat Dennis ineens „op de stoep“ stond om de transactie te begeleiden
„Hij zei dat hij het me niet lastig zou maken“ vertelt hij „We doen het gewoon samen en Holland Trade House strijkt daarbij ook nog eens 1500 euro op, zei hij“
Hij kijkt me verontwaardigd aan
Vertelt dan over het gesprek van vorige week donderdag
„Dat was met Dennis Ritsema en Laurens Rinkes“ zegt hij
„Het ging er behoorlijk aan toe. Er werd zelfs af en toe geschreeuwd“ voegt hij er met „gepaste“ trots aan toe
„Ik wilde het kasteel helemaal niet kopen. Ik wilde wel borg staan maar dat vonden de heren niet genoeg“
Ik laat hem uitrazen
„Op deze manier betaal je ook nog eens extra overdrachtsbelasting en misschien nog wel meer“ voegt hij eraan toe
„Hoezo nog meer?“ vraag ik, plotseling geinteresseerd
„Nou ja, dat weet ik ook niet precies“ mompelt hij onduidelijk
Ik ga er maar niet op in
„Je had een doos met projectstukken gekregen“ zeg ik „Die wil ik graag meenemen naar huis om ze eens goed te bekijken“
Hij knikt
„Maar ik moet ze wel terughebben. De tekeningen van het kasteel zitten er in en die heb ik nodig voor de renovatie“
„Ik stuur ze per post terug“ verzeker ik hem „Ik wil alles thuis eens op mijn gemak bekijken“
Hij staat op en haalt een kartonnen doos uit een stellage
Zet die voor me op tafel
Ik werp een vluchtige blik op de inhoud
Zie bovenop wat bouwtekeningen liggen
We praten over de aanstaande renovatie
Sommige kozijnen zijn volgens hem verrot
„Die kunnen waarschijnlijk niet meer gemaakt worden. Er moeten nieuwe voor komen. Maar je kunt er ook allemaal kunststof kozijnen in laten zetten. Daar heb je nooit geen omkijken meer naar“
Hij kijkt me vragend aan
Ik kijk onverstoorbaar terug
Ik ben niet van plan om voorlopig geld in een renovatie te steken
Eerst wil ik het kasteel op mijn naam, daarna zien we wel verder
Ik stel voor dat hij een offerte opstelt voor de eerste fase van de renovatie
Ik moet tenslotte wel een overzicht van de kosten hebben
Hij belooft er werk van te maken
Ik vraag om de sleutels van het kasteel
Ik wil er morgen nog eens gaan kijken
Hij heeft kopieën laten maken en overhandigt ze aan mij
Ik laat ze in mijn broekzak glijden
Dan, alsof ik me plotseling iets herinner: „Oh ja, hoe zit het met die factuur die je voor me zou maken? Die van „voorschot op de renovatie“? Die heb ik nu natuurlijk wel nodig...“
Hij knijpt zijn wenkbrauwen samen
„Die heb ik nog niet. Latja zal hem zo gauw mogelijk maken. Dan stuur ik ‘m wel naar je toe“
We praten nog even wat na
Het dreigt weer uit te lopen op privé-ontboezemingen
Daar heb ik nu even geen trek in
Tegen half twaalf sta ik dan ook al op
Ik heb kramp in mijn kaken van het glimlachen
„Ik moet gaan, ik heb straks nog een afspraak“ lieg ik
Hij kijkt me nieuwsgierig aan maar ik laat hem in het ongewisse
„Is goed“ zegt hij „Dan kan ik vanmiddag nog even langs de bouwplaats“
Ik vraag niet welke
Klem de doos onder mijn linkerarm
Hij weegt een kilootje of drie
„Wiedersehen“ roep ik naar Latja die al die tijd onverstoorbaar achter de computer heeft zitten werken
Hij kijkt op, knikt me toe en richt zich weer op het beeldscherm
„Ik bel je nog. Doo’t heanig an!“ grijns ik naar Henk
Met mijn vrije hand trek ik de deur achter me dicht
Ben opgelucht als ik weer buiten op het galerijtje sta
Laat mijn glimlach vallen
Hoe lang houd ik dit toneelspel vol?
Ik groet de receptioniste op mijn weg naar buiten
Ze werpt me vanachter de balie een allervriendelijkste glimlach toe
Ik voel de sleutels in mijn broekzak
Heb nog even overwogen met de auto te gaan
Besluit dan dat ik wel wat beweging gebruiken kan
Mijn broekriem lijkt gekrompen en voelt wat ongemakkelijk aan
Die tien kilometer naar Zacler, dat moet te doen zijn
Het is bewolkt maar heerlijk weer
Ik loop via het plein door de aflopende hoofdstraat
Werp een steelse blik omhoog, naar de ramen van Henk’s kantoor
Geen leven te bekennen
Langs de Vietnamese markt waar de kooplui al druk in de weer zijn
Richting busstation, net daarvoor rechtsaf, een brug over en dan rechtdoor
Na een tijdje beland ik in de buitenwijken
Het is hier rustiger, ook de bebouwing is anders
Geen statige gebouwen met fraaie gevels
Een brede straat, hoge grijze flats aan weerszijden
Hier en daar een klein winkeltje
Grote, stoffige parkeerplaatsen, soms onbestraat
Auto’s die een Nederlandse keurmeester tot vertwijfeling zouden brengen
Vanuit een flatwoning klinkt gelach
Een smoezelig, donker gezichtje verschijnt tussen de spijlen van een balkon
Ik kijk haar aan en zwaai
Ze trekt zich schielijk terug naar veiliger oorden
Langs een kiosk vol rookwaren, kranten, snoep en snuisterijen
De verkoopster nauwelijks te zien door de met affiches volgeplakte ramen
Verder door de grauwe wijk, richting ´acléř, mijn einddoel
De flats maken geleidelijk plaats voor laagbouw
Nog wat eenvoudige arbeiderswoningen met een tuintje ervoor
En dan…. rust, op het getjilp van vogels en een kabbelend beekje na
Met nieuwe energie zet ik de pas erin
De lucht klaart geleidelijk op, ik voel de zon in mijn nek
Het smalle, bochtige weggetje, stijgt voortdurend, niet ècht steil, maar toch
Met enige regelmaat passeert een auto en moet ik de berm in
Al gauw begint de inspanning zijn tol te eisen
Ik gesp mijn rugzak af, stop mijn jack erin, neem een ferme slok cola
En weer verder
Door het gehucht Babi, een langgerekt lint van eenvoudige huizen
Het is er vreemd stil, uitgestorven lijkt het wel
Een hond blaft me na terwijl ik hem passeer
Bij een van de laatste huizen zie ik een teken van leven
Een man staat in zijn tuin onkruid te wieden
Mijn groet wordt met een norse hoofdknik beantwoord
Van Trutnov naar Zacler, met de auto een fluitje van een cent
Lopen is een ander verhaal begin ik te merken
De temperatuur stijgt en ik begin te transpireren
Na iedere bocht volgt weer een andere
Ik gebruik een godslasterlijk woord als een stokoud Fiatje zich omhoog ploetert
Mij daarbij bijna over het hoofd ziet
Bij wijze van groet stoot het ding een inktzwarte wolk roet uit de rammelende knalpijp
Eindelijk zie ik het bord van Skiareal Arrakis en haal opgelucht adem
De laatste loodjes…
Ik neem even de tijd om over de, nu groene, piste te kijken
Even overspoelt me een gevoel van trots
Links boven het stadje uit torent mijn stulpje
Het dak nog net te zien door het dichte bladerdek
Ik vervolg mijn weg
Mijn aankomst in het stadje wordt opgeluisterd met gezang
Niet erg zuiver maar wel heel erg enthousiast
Een oudere man komt me, ter hoogte van het gemeentehuis, tegemoet
Hij is wat onvast ter been
Kleren die hun beste tijd gehad hebben, een grijze stoppelbaard van enkele dagen
In zijn rechterhand een halflege fles
Zonder etiket, daarin een onduidelijk drankje
Hij is onmiskenbaar in een zeer goede bui en knoopt een praatje met me aan
In het Duits vertel ik hem dat ik geen Tsjechisch versta
Dat lokt een nieuwe woordenstroom uit, helaas nog steeds onverstaanbaar
Ik grijns hem vriendelijk toe en haal mijn schouders op in een vragend gebaar
Zijn humeur is onwankelbaar en hij grijnst even vriendelijk terug
Een voortand prominent aanwezig in een verder tandeloze mond
De kleur ervan doet vermoeden dat hij ook die spoedig zal moeten missen
Zwierig draait hij zich om, iets te zwierig want even raakt hij uit zijn evenwicht
Vervolgt luid en zo mogelijk nog onzuiverder zingend zijn weg
Ik loop door naar het pleintje en neem plaats op een van de verlaten terrasjes
Na twee heerlijk koele cappy’s vervolg ik mijn weg
Even verderop scherp linksaf en ik ben op het weggetje dat naar boven voert
De zon schijnt onbarmhartig op mijn voorhoofd
Ik begin overvloedig te zweten
Tien minuten later sta ik voor de poorten van het kasteelterrein
Ik besluit het hangslot niet te openen
Klim op het muurtje rechts van de poort en spring er aan de andere kant weer af
Het is stil hier, erg stil
Behalve het geruis van de wind door de bladeren is er niets te horen
Ik loop over de brug langs het torentje dat naar de binnenplaats voert
Verder, onder het balkon door, om het kasteel heen
Ik werp een trieste blik op het afbrokkelende pleisterwerk
Het lijkt nog erger geworden te zijn
Aan de onderkant van het balkon zie ik iets wat op een enorme zwam lijkt
Of zou het een soort schimmel zijn?
Ik moet er maar zo spoedig mogelijk naar laten kijken, besluit ik
Ik schrik van de plotselinge beweging
Een ree, die in het lange gras ligt te zonnen, springt op bij mijn nadering
Maakt zich zigzaggend uit de voeten
Ik loop verder
Mijn gang wordt bemoeilijkt door het tot heuphoogte woekerende onkruid
Ik ontwijk een bos geniepig uitziende brandnetels
Loop de binnenplaats op
Kijk even om me heen
Voel me wat terneergeslagen door de aftakeling rondom me
Verman me
Diep de sleutel op uit mijn zak en open de deur
Het slot knarst onheilspellend, maar werkt
Ik loop naar binnen, de koele schemering in
De deur valt met een klap achter me dicht
Ik voel me niet echt op mijn gemak als ik de hal doorloop
’t Is toch wat anders om hier alleen te zijn, zonder gezelschap
Er is nog niets veranderd sinds mijn laatste bezoek
Zelfs de kruiwagen ligt er nog
Maar ik ben deze keer voorbereid op wat ik te zien krijg
Bekijk het met andere ogen
Kijk door het verval heen
Stel me voor hoe het eruit kàn zien
Ik dwaal van kamer tot kamer
Neem details in me op
Zie de mogelijkheden en onmogelijkheden
Ik werp een blik door een van de stoffige vensters op de tweede verdieping
Bewonder het fraaie panorama
Mijn blik dwaalt omlaag
Op de vensterbank liggen honderden dode vliegen tussen het opgehoopte spinrag
Ik kijk er met afschuw naar
Dan hoor ik een geluid
Onwillekeurig verstijf ik
Loop aarzelend naar de naastgelegen ruimte waar het vandaan komt
Haal opgelucht adem wanneer ik het vogeltje opmerk
De vleugeltjes wanhopig klapperend tegen het glas in een poging naar buiten te vluchten
Ik overweeg een van de ramen te openen
Kijk naar het roestige sluitmechanisme en verwerp mijn ingeving
Ik sta stil, kijk om me heen
De deprimerende verlatenheid rondom wordt me even te veel
De beklemmende stilte bedrukt me
Een huivering loopt over mijn ruggengraat
Mijn bezwete T-shirt plakt op mijn schouders
Ik krijg het plotseling koud
Wil naar buiten, het zonlicht in
Ik haast me naar beneden
Even ben ik bang dat de deur zal klemmen
Dan ben ik buiten
De zon verwarmt me onmiddellijk
Ik loop naar het torentje aan de andere kant van de binnenplaats
Leun tegen de muur
Van hieruit heb ik een uitzicht op de strakke noordgevel van het kasteel
Vlak naast me tjirpt een krekel
Vogels laten zich niet horen, te warm waarschijnlijk
Ik zak weg in gemijmer
Zie werkploegen voor me, horden mannen in overalls
Bezig met hun troffels
Ik hoor het lawaai van draaiende cementmolens
Van aan- en afrijdende vrachtwagens
Voor mijn vertroebelde ogen herrijst het gebouw langzaam in al zijn statige glorie
Verandert weer in de trotse burcht die het ooit was
Ik besluit de bus terug te nemen naar Trutnov
Tien kilometer lopen vind ik wel genoeg voor één dag
Ik heb geluk
Zie een bus staan op het pleintje
De neus richting Trutnov, kan niet missen dus
Ik maak aanstalten om naar binnen te klimmen
De chauffeur ontzegt me met veel misbaar de toegang
Hij wijst naar een bordje op de voorruit
“Trutnov?” vraag ik, enigszins van mijn apropos
Hij kijkt me vertwijfeld aan en gebaart over zijn schouder
“Pět minutes!”
Ik meen te begrijpen dat er over enige minuten een andere bus zal arriveren
Dat blijkt te kloppen
Ik betaal het bescheiden bedrag aan de chauffeur en nestel me behaaglijk in een stoel
Zie het landschap voorbij zoeven
Even voor Babi claxonneert de chauffeur
De bus maakt een plotselinge beweging naar links en weer naar rechts
Ik kijk door de achterruit en zie mijn pas verworven vriend
Zijn vingers krampachtig om de hals van de fles, hoewel die zo te zien leeg is
Hij zingt niet meer
Benut, wankelend, de gehele breedte van de weg
Ik hoop voor hem dat hij niet naar Trutnov hoeft
Uit ervaring weet ik dat dat nog een heel eind is
Mijn Rexton bewijst een uitstekende reisauto te zijn
Van korte ritjes houdt ie niet maar als ie eenmaal op stoom komt
De stoelen zijn comfortabel, de hoge zitpositie geeft me een schijngevoel van veiligheid
Zelfs de toch wat rumoerige diesel verstilt tot een zeer aanvaardbaar niveau
Desondanks ben ik blij als ik tegen zevenen het bordje Hengelo Noord zie opdoemen
Ik, toch atheïst pur sang, sla onwillekeurig een kruisje
Opgelucht als ik ben de autoweg te kunnen verlaten
Met een zucht van verlichting parkeer ik even later op de inrit voor mijn huis
Na een onstuimig en nat welkom door Remi nestel ik me op de bank met een bokbiertje
Steek een sigaret op en breng mijn vrouw op de hoogte van de gebeurtenissen
Wat bokbiertjes later voel ik de vermoeidheid pas goed
Mijn oogleden beginnen zwaar aan te voelen
Ik besluit vroeg plat te gaan
Zondagmiddag 19 juli 2004
De doos staat voor me op het bureau
Verwachtingsvol sla ik de kleppen omhoog
Bovenop liggen de bouwtekeningen
Ik vouw de onhandig grote vellen uit
Bestudeer ze
Word er niet echt wijs uit
De indeling van de kamers zie ik wel
Jammer genoeg kan ik de oppervlaktematen er niet uit halen
Er staan genoeg getallen op, dat wel ja…
Maar ik ben geen architect, geen bouwkundige
Ik haal het volgende stapeltje uit de doos
Het bestek vermoed ik
Ik blader de boekwerkjes door
Leg ze teleurgesteld opzij
Dit heeft geen zin, compleet abacadabra voor mij
Ik worstel me verder door de inhoud heen
Nog steeds ben ik niets interessants tegengekomen dat ik kan lezen
Een aardige tekening van de noordgevel in gerenoveerde staat
Daar moet ik een kopie van maken
Nog meer tekeningen van de diverse zijden van de burcht
Gedetailleerde tekeningen van de receptie
De hal op de begane grond, compleet ingericht, met kroonluchters en al
Zo te zien zou het een chique hotel geworden zijn
Het project was klaarblijkelijk al in een vergevorderd stadium
Weer vraag ik me af waarom het niet doorgegaan is
Misschien te prestigieus voor een stadje als Zacler?
Ik haal het laatste stapeltje uit de doos
Teksten met getallen en nog meer teksten
Alles in het Tsjechisch
Tsja, wat had ik eigenlijk verwacht?
Toch wat uit mijn hum pak ik de hele handel weer in
Ik kijk er volgende week nog wel een keer naar
Misschien heb ik iets over het hoofd gezien
Ik leun achterover in mijn bureaustoel
De leuning kraakt in een luid protest
Ik vouw mijn handen achter mijn hoofd
Staar naar het plafond, zonder iets te zien
Mijn “avontuur” is tot nu toe niet zo verlopen als ik in gedachten had
Eigenlijk had ik op dit moment al de “kasteelheer” moeten zijn zoals Henk gekscherend opmerkte
In plaats daarvan staat het pand nu op naam van Wekostav
Bovendien moet ik de overdrachtskosten nog eens extra betalen
En wat zou Henk bedoeld hebben met “misschien nog wel meer”?
Zou hij meer weten dan ik?
Al met al ben ik niet meer zo tevreden over Holland Trade House
Dat van die overdrachtskosten hadden ze moeten weten
En ook dat het kasteel niet binnen drie dagen doorverkocht kon worden
Mijn vertrouwen in de organisatie heeft een deukje opgelopen
Ik hoop dat het hier bij blijft en dat het kasteel binnen een paar maand op naam van Cosy Cottage staat
Ik voel iets tegen mijn knie stoten
Ruk me los uit mijn gedachten en richt mijn blik naar beneden
Zie een brede boxersnuit met een tennisbal erin
De donkere ogen kijken me verwachtingsvol aan
Ik aai over de witte ruitvormige vlek in zijn nek
Hoewel hij nog maar zes jaar is vertoont zijn bakkes een behoorlijk grijze waas
Hij heeft ook al enige tijd last van spondylose
Slikt tabletten tegen de af en toe hevige pijn
Maar hij blijft vrolijk en speels
Rebels schudt hij mijn hand van zijn kop
Aaien is niet de bedoeling lijkt hij te willen zeggen
Hij draait zich om, loopt naar de deur
Staat stil, kijkt bijna smekend over zijn schouder
Ik zet mijn sombere gedachten aan de kant en volg hem de tuin in
Al gauw is mijn stemming omgeslagen
De dagen verstrijken zonder dat er iets bijzonders gebeurt
Ik houd me bezig met mijn website
De promotie moet wel doorgaan natuurlijk
De site ontvangt nog niet veel bezoekers
Ik heb wat gestoeid met de zoekwoorden
Heb me bij meer zoekmachines aangemeld
Het heeft wat geholpen
Maar met zestig visitors per dag ben ik nog lang niet tevreden
Maandag 26 juli krijg ik een e-mail van Holland Trade House uit Brno
Er zitten zeven bijlagen bij
Documenten nodig om de zetel van Cosy Cottage te verplaatsen en voor het aanvragen van een verblijfsvergunning
Allemaal keurig voorzien van een Engelse vertaling
De Tsjechische exemplaren dienen ondertekend te worden merkt Katerina C. wat overbodig op
Verder deelt ze mee dat er door de advocaat een “Future buying contract” is opgesteld
Zodra dat vertaald is wordt het naar mij gestuurd
Aangezien mijn functie als jednatel op 9 juli 2004 ingaat kan ik het contract zelf ondertekenen, schrijft ze
Wat verward lees ik de laatste regels nog eens door
Ik jednatel op 9 juli?
Maar ik heb nog niet eens een verblijfsvergunning…?
Ik open de bijlagen een voor een en print ze uit
Ik heb altijd al een hekel gehad aan die papieren rompslomp
Had gehoopt dat het er in Tsjechië wat eenvoudiger aan toe ging
Helaas, pindakaas
Verbeten werk ik me door de stapel vertalingen heen
Er zitten maar liefst vier volmachten bij voor Tsjechische advocaten “om bepaalde handelingen namens mij te kunnen verrichten”
Ik voel een lichte hoofdpijn opkomen
De hele hap moet ondertekend worden in het bijzijn van een notaris en voorzien van een apostillestempel
Ik denk even na
Het uittreksel van de Kamer van Koophandel en de Verklaring Omtrent het Gedrag moeten zeker voorzien worden van de stempel
Daar kom ik niet onderuit
De rest kan ik in Tsjechië tekenen zodat stempels overbodig zijn
Dat kan ik mooi combineren met mijn bezoek aan Brno om de verblijfsvergunning op te halen
Ik niet de bij elkaar horende papieren aan elkaar en berg ze op
Sluit het bericht en Outlook af
Loop naar het medicijnkastje en pak het doosje Paracetamol
quote:ben jij toevallig die man met het kasteel, die op zo tsjechische forum beschrijft hoe je bent opgelicht door die vent in een stacaravan, en hoe je dat kasteel koopt in tsjechie met corruptie enzo?Op maandag 20 september 2010 00:52 schreef JohannesP het volgende:
KvK en EVD nutteloze en misleidende instanties
De Kamer van Koophandel. Praat me er niet van…...
Ik ben sinds enkele decennia zelfstandig ondernemer maar heb nog nooit een positieve bijdrage (lees advies) van deze instantie gehad. Sterker nog; bij de overname van mijn eerste bedrijf werd me dat door de heren sterk ontraden (de branche zou op zijn kont liggen) terwijl de zaak daarna zo’n acht jaar als een tierelier liep…
Na verkoop van de zaak startte ik een bedrijf op in Tsjechië dat door adviezen van de KvK op een regelrechte ramp uitgelopen is. Mijn introductie in het land werd begeleid door een volgens de KvK ‘zeer gerespecteerd en betrouwbaar’ Nederlands-Tsjechisch bedrijf. Dat bleek achteraf wel: ik werd door hen in contact gebracht met een regelrechte oplichter die me, door toedoen van het “begeleidende” bedrijf, jarenlang in zijn greep kon houden.
Ik heb inmiddels mijn zaken in Tsjechië beëindigd maar zit nog wel met een enorme kater. Ik heb zelfs overwogen de (jaarlijks verplichte) bijdrage aan de KvK te weigeren wegens wanprestatie. Deze stap voert mij overigens (nu nog) te ver.
Zijn er meer ondernemers die slechte ervaringen hebben met de Kamer van Koophandel?
Ik ben overigens bereid mijn verhaal hier uitgebreid te vertellen maar weet niet of de regels van dit forum dat toelaten...…?
quote:een fan vanaf het eerste moment, toen je nog publiceerde op dat andere tsjechise forum, ben je er neutraal vanaf gekomen of dik verloren?Op maandag 18 oktober 2010 00:49 schreef JohannesP het volgende:
Ja, maar da's niet toevallig. Hoezo?
Mijn avontuur in Tsjechie heeft me uiteraard wel de nodige centen gekost, maar dat zal zo langzamerhand iedereen hier wel duidelijk geworden zijn... Beter ben ik er dus niet op geworden.
"Dear Mr. Davids,
attached I am sending you the future buying contract for the property in Zacler.
Since your function starts on 9.7.2004, you can sign this future contract yourself on behalf of Cosy Cottage, s.r.o.
If you have any questions, please ask.
Kind regards,
Katerina C.
Holland Trade House spol. s r.o.
Roubalova 13
602 00 Brno
Czech Republic"
Ik open de bijlage:
"Memorandum of Understanding On Purchase Contract"
De overeenkomst opent met de beschrijving van beide partijen, Wekostav als toekomstig verkoper en Cosy Cottage als toekomstig koper
Daarna volgt een beschrijving van het onroerend goed
Dan volgt de tekst van het eigenlijke koopcontract
Het grootste gedeelte bestaat uit de gebruikelijke bepalingen die ik inmiddels al gewend ben
Een beschrijving van het onroerend goed, de verkoper, de koper, wie betaalt wat, enzovoorts
Ik lees het contract door, vind niets dat me verontrust of ongewoon voorkomt
Sommige passages begrijp ik niet helemaal
Daar moet ik nog navraag naar doen
Interessant zijn artikel vier en vijf:
"IV.
The Future Seller agrees that the constructional, planning or other administration proceedings with respect to the Real Estate Being Transferred should be opened as required and suggested by the Future Buyer, i.e. on the date of signature of this Memorandum.
The Future Seller declares that before the signature of this Memorandum they received an amount of ***.000,- EUR (in words: ***** hundred and ****** thousand euro) from the Future Buyer as 100% payment of the purchase price for the Real Estate Being Transferred.
The Future Seller undertakes that they return the above-mentioned amount to the Future Buyer by ……………, unless the Purchase Contract concerning the Real Estate Being Transferred is concluded by October 14, 2004. In the event that they do not return the amount duly and in time, the Future Seller shall be obliged to pay the Future Buyer a contractual penalty amounting to 1000,- EUR for each day of delay.
The Future Seller declares and confirms by signing this Memorandum that they have received an amount of ***.000,- EUR (in words: ****** thousand euro) from ****** Hengelo Holding, B.V. as a down payment for reconstruction of the Real Estate Being Transferred."
Het contract moet dus getekend zijn voor of op 14 oktober
Tevreden constateer ik dat er enige druk gezet wordt op Wekostav
Die vrijblijvendheid tot nu toe heb ik wel een beetje gehad
Hmmmm....
Die laatste alinea klopt niet
Een en ander is niet goed overgekomen bij degene die dit document heeft opgesteld
De koopsom is niet verlaagd
Wanneer ik daar het “voorschot op de reconstructie” bij optel zit ik ver boven het bedrag dat ik betaald heb
Daar zal “meneer Westerterp” zeker niet mee akkoord gaan
Ik lees aandachtig verder
"V.
In the event that the obligation hereto to conclude the Purchase Contract within the time agreed and under the conditions as agreed herein is not fulfilled, the Future Seller shall be obliged to pay the Future Buyer a contractual penalty amounting to 1 000 000,- CZK (in words: one million Czech crowns), namely on October 21, 2004."
De boeteclausule ingeval de verkoop, door Wekostav’s toedoen, niet doorgaat is niet misselijk
Ik vraag me af of hij deze overeenkomst wel zal willen tekenen
Maar ja, waarom eigenlijk niet?
Het is niet zijn schuld dat de verkoop aan Cosy Cottage op 12 juli niet door kon gaan
Ik print het contract uit en leg het in mijn postbakje
Ik zal het vanavond nog eens aandachtig doorlezen
Donderdag 29 juli, 13.21 uur
"Dear mrs. C.,
Though my English is reasonable there are a few passages in the "memorandum of understanding on purchase contract" which I do not understand. Perhabs you could translate them in some easier English....
Article 7: I don't understand the meaning of this article.
Article 8: what do we have to pay for exactly and what will the costs be (approximately)?
Article 9, IV: according to us this article sais that the future seller received ***.000 euro (purchase price ***.000 and downpayment for reconstruction ***.000 euro). This is the tricky part. Perhabs you could talk to Dennis Rinkema, for he knows the in-and-outs of the events until now.
Kind regards,
John Davids"
Donderdag 29 juli, 14.29 uur
"Dear Mr. Davids,
article 7: Based on this contract it is possible to register in the Cadastral Office the ownership right of the buyer of the property.
If the proposal for registration is refused by the Cadastral Office, both sides must return the payments which were done.
article 8: As I understood from Mr. Ritsema the buying price of the property was ***. 000,- CZK, but you agreed that you will state in the contract only ***.000,- CZK and the remaining ***.000,- CZK will be paid as the deposit for the reconstruction. This is stated in the contract.
As I also understood the price was already paid and this is also stated in the contract.
Price: Our lawyer put in the contract buying price ***.000,- CZK and the confirmation that the deposit of ***.000,- CZK was accepted by Wekostav.
Based on your requirement I changed the buying price to ***.000,- CZK, but of course it depends on the contractual parties which price they would like to state in the contract. I would also like to remain that the deposit for reconstruction cannot be paid based on the buying contract. It can be paid based on the contract for work on the reconstruction. There is only the confirmation in the buying contract that Wekostav accepted the money.
Kind regards,
Katerina C."
Ik lees het berichtje een paar keer door
Vind het een beetje vaag en verwarrend
De communicatie tussen Katerina C. en Dennis lijkt me niet optimaal
Ik krijg de indruk dat men niet helemaal op de hoogte is van de gebeurtenissen begin deze maand
Nou ja, de koopsom is aangepast en daar ging het mij om
Nu moet er alleen nog getekend worden
Uiterlijk 14 oktober 2004, of eerder, ben ik "kasteelheer"
Als alles volgens verwachting verloopt...
Ik overdenk wat me te doen staat
Ben niet van plan om tot dan “echt” geld in het project te pompen
Ik kan wel met de voorbereidingen doorgaan
Zodat we er “klaar” voor zijn als de tijd rijp is
Spijtig kijk ik nog eens naar de doos met projectstukken in een hoek van mijn kantoortje
Zonder een cursus Tsjechisch heb ik er niets aan
Het enige waarvan ik kopieën heb gemaakt zijn wat schetsen van het kasteel
Ik zucht, plak het adresetiket op de bovenkant
Breng nog wat extra plakband aan
Morgen gaat-ie per post terug naar Tsjechië
Ik mail nog maar eens naar Dennis
Beklaag me over het feit dat ik me voor onvoorziene kosten geplaatst zie
Dat had ik moeten weten vind ik
Ook vraag ik of hij contact heeft gehad met Katerina C. over het voorverkoopcontract
Ik wil een goede afstemming van zaken
Wil niet dat er langs elkaar gewerkt wordt
Geen blunders meer
Ik wrijf door mijn ogen
Het lijkt wel of ik de laatste tijd een chronische hoofdpijn ontwikkel
Ik slik meer pijnstillers dan ik ooit gedaan heb
Misschien ben ik wel toe aan vakantie
Échte vakantie
Even geen Tsjechië meer, geen teleurstellingen, geen beslommeringen
Ik neem me voor om het er vanavond met mijn vrouw over te hebben
Als het aan mij ligt wordt het weer Frankrijk
Ik ben de afgelopen jaren verslingerd geraakt aan het land
Het klimaat, het schitterende landschap
De pittoreske dorpjes
De geuren van de Provence
De rust
La douce France…
Ik mijmer even weg
Het is maandag 2 augustus
Ik heb een fax opgesteld voor Henk
Het wordt tijd dat mijn website wat concreter wordt
Ik heb me inmiddels aangemeld bij verschillende zoekmachines
Trek al wat meer bezoekers
Maar de afmetingen van de appartementen ontbreken nog
Het afwerkingniveau moet beter omschreven worden
Standaardinrichting, opleveringstermijnen en natuurlijk prijzen
Ik ga voorlopig uit van een vierkante meterprijs van 1800 tot 2000 euro
Afhankelijk van het betreffende appartement
Volgens Henk een zeer reële vraagprijs voor zo’n locatie
Ik heb een lijstje met vragen gemaakt
Onder elke vraag voldoende ruimte vrijgelaten voor het antwoord
Heb zelfs de lijntjes getrokken waarop hij zijn antwoorden kwijt kan
Ik voeg tekeningen toe van de diverse verdiepingen
Verzoek hem per appartement de oppervlaktematen in te vullen
Het zijn zeven pagina’s geworden
Ik toets het nummer in
Laat de fax zijn werk doen
De aanvraag voor mijn verblijfsvergunning gaat gepaard met de nodige verwarring
Die Tsjechen gaan niet over één nacht ijs voordat ze zo’n ding afgeven
Zo heb ik bijvoorbeeld een Tsjechische “Verklaring van Goed Gedrag” nodig
Beetje vreemd eigenlijk, vind ik
Ik ben nog maar twee keer in het land geweest
Wat weinig om mijn gedrag te beoordelen
Maar goed, als ze dat willen dan kunnen ze het krijgen
Alleen… hoe kom ik daaraan?
Edwin Booijmans, Holland Trade House Brno, is mijn vraagbaak
Geduldig beantwoordt hij mijn vragen:
“In principe kan op elk gemeentehuis/stadsdeelkantoor (Městské Státní Zastupitelstuí) een Tsjechische verklaring van goed gedrag aangevraagd worden. In brno is het adres, Kobli¸ná 22, 602 00. De afdeling heet "výpisy z rejstříku trestů. De aanvraag duurt ook 2-3 weken.”
Verder:
“Als de verblijfsvergunning is aangevraagd, moet een maand later deze persoonlijk opgehaald worden. Na de afgifte van de verblijfsvergunning wordt door de vreemdelingenpolitie een bevestiging van afgifte afgegeven welke wij nodig hebben voor de registratie procedure bij de rechtbank. Zodra de verblijfsvergunning is aangevraagd zullen we een maand later contact opnemen met de vreemdelingenpolitie om te checken of de verblijfsvergunning klaar is en hen verzoeken de bevestiging voor te bereiden (dit kan soms pas een week later worden opgehaald).”
Hij besluit met:
“Zodra de volmachten zijn ondertekend, kan op de eerst volgende algemene ledenvergadering een nieuwe jendatel (jij) aangewezen worden. Als de verblijfsvergunning is afgegeven en het eigendom van het kasteel op naam van Cosy cottage staat, zullen alle documenten naar de rechtbank ter registratie gaan. De zetel en jednatel worden dan tegelijk gewijzigd.”
Ik frons mijn wenkbrauwen
Ben ik nu wel of niet Jednatel?
Volgens Katerina C. is mijn functie al ingegaan op 9 juli
Ik ben de draad een beetje kwijt
Ik informeer nog maar eens welke acties ik nu precies zelf moet ondernemen
Ben niet van plan om onnodig heen en weer te reizen
Het antwoord volgt snel:
“De verblijfsvergunning moet persoonlijk aangevraagd worden, een maand later ligt deze klaar. Wij zullen voor je checken of deze klaar is. Tegelijk als we checken of deze klaar is, vragen we vreemdelingenpolitie een bevestiging af te geven wanneer jij je verblijfsvergunning komt ophalen. Dit in verband met de bureaucratie waardoor soms pas een week na de afgifte van een verblijfsvergunning een bevestiging hiervan wordt afgegeven.
De verklaring van goed gedrag moet persoonlijk worden aangevraagd. Ik zal jullie een voorbeeld faxen wat het geheel een stuk makkelijker maakt. Je kunt aangeven op het aanvraagformulier dat de verklaring naar een bepaald adres verstuurd kan worden. Verstandig is ons adres dan te gebruiken, Holland Trade House etc (zie voorbeeld)”
Persoonlijk aangevraagd en afgehaald worden?
Betekent dat dat ik twee keer naar Brno moet?
Één keer voor het aanvragen en één keer voor het afhalen?
Dat blijkt het inderdaad te betekenen
Nou ja, een mooie gelegenheid om de “tweede” stad van Tsjechië ook eens te leren kennen
Donderdag 5 augustus krijg ik het antwoord op mijn fax naar Henk
Onderaan de eerste pagina staat: “Hoop dat je het kund lezen”
Ik blader het stapeltje vluchtig door
Moet toegeven dat hij zijn best heeft gedaan
Afgezien van de grammaticafouten is het over het algemeen best leesbaar
Slechts hier en daar moet ik moeite doen om de krabbels te ontcijferen
Alle vragen worden netjes beantwoord, oppervlaktematen zijn ingevuld
Wat de geschatte opleveringstermijn betreft antwoordt hij:
“Na plm. 1 a 1.5 jaar is het compleet klaar maar 1 appartement plm. 2.5 maand”
Één à anderhalf jaar?
Ik ben wat sceptisch
Maar ja, als hij het zegt
Hij is tenslotte de bouwondernemer, de expert
Afijn, met deze antwoorden kan ik iets
Ik start een nieuwe spreadsheet op in Excel
Vul de gegevens in die ik tot mijn beschikking heb
Zet de geschatte kosten af tegen de vermoedelijke opbrengsten
Voor het eerst krijg ik een vaag beeld van mijn eventuele verdiensten
Hmmmm
Ik word er niet rijk van…
En wat kom ik allemaal nog tegen in de loop van de tijd?
Promotie, administratie, vergunningen, tekeningen, aan alles hangt een prijskaartje
Ook ben ik niet zo naïef om te veronderstellen dat ik niet hier en daar professionele hulp moet inschakelen
Behalve de werkelijke renovatie staan me dus nog wat andere kosten te wachten
En dan maar hopen dat er geen èchte tegenvallers volgen
Ik besef dat ik pas aan het prille begin van een onzeker traject sta
Maar koppig als ik ben zet ik door
Opgeven is een woord dat niet in mijn vocabulaire voorkomt
Ik besteed een paar dagen aan het aanpassen van mijn site met de nieuwe informatie
Bekijk het geheel kritisch
Pas als ik helemaal tevreden ben publiceer ik het
Mijn vrouw is intussen naarstig op zoek naar een geschikte vakantiebestemming
We hebben de twee voorgaande jaren hetzelfde huis gehuurd
Het was dan ook een schitterend, zeer vrij in de natuur gelegen villa omgeven door een enorme tuin
Compleet met zwembad en een sproei-installatie die garant stond voor een fris, groen gazon
Toch willen we dit jaar iets anders
Wèl in de Provence
Het valt niet mee, we reserveren altijd laat
Houden een beetje van het avontuur, het onverwachte
Vinden het saai om in januari al te weten waar we in augustus onze vakantie doorbrengen
Via een reisorganisatie lukt het niet meer
Ze stort zich op de Franse makelaarssites
Vindt tenslotte een mooie, vrijstaand huis in een klein, onbekend plaatsje
We bekijken de foto’s
Het ziet er goed uit, is onlangs gerenoveerd
Een zwembad en jacuzzi zijn aanwezig
Helaas geen foto’s van de tuin of de directe omgeving
Ik bekijk het geheel nog eens kritisch
Het ziet er allemaal veelbelovend uit
Maar ja, foto’s zeggen niet altijd alles
Tenslotte reserveren we
Veel keus is er immers niet meer
Ik raak geleidelijk in vakantiestemming
Maar eerst moeten er nog een paar dingen gebeuren
Ik wil eindelijk wel eens een offerte voor de reconstructie zien
Wil dit jaar zo mogelijk nog beginnen
Ik weet niet wanneer de eerste geïnteresseerden zich zullen melden
Wil niet dat ze een afknapper krijgen zodra ze het terrein oplopen
Er moet worden opgeruimd, een begin gemaakt met het herstellen van het pleisterwerk
Leidingen moeten worden aangelegd, binnenmuren worden aangeraapt
Als het zover is moeten we er klaar voor zijn
Er is al vertraging genoeg geweest
Ik zet mijn gedachten op papier en stuur ze per fax naar Henk
Aan het eind deel ik hem mee dat we van twintig augustus tot en met vijf september slechts per mobiel bereikbaar zullen zijn
Ik heb de beloofde voorbeeldfax van Edwin Booijmans niet ontvangen
Mail dus nog maar eens
Dit keer met succes
Een uurtje later rolt de “´ádost o výpis z rejstříku trestů”, oftewel de aanvraag voor de “Verklaring van Goed Gedrag” binnen
Het is maar één A-viertje en ziet er zeer eenvoudig uit
In de verschillende vakjes heeft hij zijn eigen gegevens ingevuld
Naam, geboortedatum en –plaats
Naam vader en moeder, compleet met moeders meisjesnaam
Tenslotte adres en handtekening
Piece of cake…
Ik krijg geen antwoord op mijn fax naar Henk
Besluit om hem te bellen
Ik rond graag mijn lopende zaken af voordat ik op vakantie ga
Hij verzekert me dat hij binnenkort met de offerte aan de slag gaat
Heeft het erg druk gehad, vandaar dat hij nog niet geantwoord heeft
Druk gehad… Wanneer heb ik dat eerder gehoord?
Ik laat mijn humeur echter niet bederven
Zeg dat ik binnenkort waarschijnlijk weer naar Tsjechië reis voor het aanvragen van een verblijfsvergunning
Ik stel voor dat we elkaar dan weer zien
Voor een persoonlijk gesprek om nog wat zaken af te stemmen
Hij gaat akkoord
Wenst ons, mede namens Ria en Hendrik-Jan een prettige vakantie
Het laatste wat me te doen staat is een emailtje versturen naar Dennis
Er is wat verwarring geweest rondom de BTW
Ik wil weten of Cosy Cottage in aanmerking komt voor BTW-verrekening
Volgens Dennis wel, mits er een omzet van minstens een miljoen kronen wordt gehaald
Maar zeker is hij er niet van
Bovendien heeft Cosy Cottage op dit moment nog geen BTW-administratie
Hij adviseert ons een Tsjechische belastingadviseur in te schakelen
Ik stem ermee in, speel graag op zeker
Vraag hem ook uit te laten zoeken of kopers van een appartement (een gedeelte van) de BTW kunnen terugvragen
Die moeten immers ook een SRO oprichten voor ze onroerend goed kunnen kopen
Ik beëindig met de mededeling dat we de komende periode alleen mobiel bereikbaar zijn
Just in case…
Ik sluit de computer af
Neem me voor het ding voorlopig niet meer op te starten
Het voelt bevrijdend
Opmerking: Wegens herhaaldelijke verzoeken om mijn verhaal in te korten zal ik de volgende aflevering van mijn verhaal hier niet publiceren. Die bijdrage behandelt grotendeels onze vakantie in Frankrijk waarin we onze grote boxervriend Remi helaas moesten verliezen. We pikken de draad na de vakantie weer op....
We zijn weer thuis
Ik werp een schielijke blik in mijn kantoortje
Zie een stapeltje faxen liggen in het postbakje
Het logo van Wekostav schreeuwt me toe
Ik besteed er geen aandacht aan
Morgen is er weer een dag
Ik kan het nog even niet opbrengen
We hebben onze koffers uitgepakt
De volgende morgen
Ik plof neer op mijn bureaustoel
Pak het stapeltje faxen
Eens moet het er toch van komen
Ik kijk naar de datum bovenaan het eerste velletje
Het getypte bericht is op 4 september verstuurd
Ik zet mijn leesbril op en lees:
"2-9-2004 M.S. Petrovice. Tsjechië
Beste Jos en *******;
Hier een voorstel van ons, bekijk het eens en laat ons dan weten wat jullie hiervan vinden.
Aankoop Zacler ¤ ***.***.-
Totaal verkoopbare vierkante meters 1367
Dus ***.*** : 1367 = ¤ ***.** per vierkante meter
Het appartement dat wij graag zouden willen hebben (zie tekening) heeft, 110 vierkante meter x ¤ ***.** = ¤**.***.-
Als jullie het goed vinden zal onze firma, WEKOSTAV s.r.o. voor dit geld arbeid verrichten.
Wij verbouwen dit appartement dan voor eigen kosten. Als deze compleet opgeknapt is zullen wij dit appartement als model appartement beschikbaar stellen.
Als jullie met dit voorstel akkoord gaan, dan houden wij dit appartement gelijk op onze s.r.o.
Met vriendelijke groet,
Fam. Westerterp"
Wat ik hiervan vind?
Ik schud mijn hoofd, die Henk toch
Als ik de appartementen voor dergelijke bedragen zou verkopen moet er geld bij
En dan ook nog eens “arbeid verrichten” voor het bedrag…
Langzaam voel ik de ergernis weer opkomen
Hier kan ik natuurlijk niet mee instemmen
Ik blader de rest van de faxen door
Het is de offerte voor “De eerste fase van de verbouwing”
Ik kijk naar het eindbedrag; ¤ 126.927.-
Vluchtig neem ik de gespecificeerde posten door
Frons mijn wenkbrauwen
Kan hij dit allemaal doen voor ¤ 126.927.-?
Ik kan het bijna niet geloven
Ik niet de faxen aan elkaar en leg ze terug in mijn postbakje
Ik zal morgen reageren
Wil nog even genieten van de aangename najaarstemperaturen
Het is woensdag 8 september 2004
In mijn hand de fax van Henk Westerterp
Ik zucht.
Natuurlijk kan ik hiermee niet akkoord gaan.
Het wordt tijd voor duidelijke afspraken.
Ik open een nieuw Worddocument en tik:
"Beste Henk,"
Ik aarzel
Dit moet een ferme brief worden
Maar ik wil hem ook weer niet voor het hoofd stoten
Duidelijk maar met een vriendelijke ondertoon dus:
"Ik heb je fax ontvangen en met name je voorstel betreffende het appartement waarvoor je belangstelling hebt, met interesse doorgelezen. We hebben inmiddels ook met onze adviseur gesproken over de gang van zaken tot nu toe en in overleg met hem ons voorstel uitgewerkt."
Dat van die adviseur is niet waar
Maar wellicht maakt het een beetje indruk
Ik vervolg:
"Zoals ik al vanaf het begin gezegd heb beschikken we niet over het geld om het kasteel in zijn geheel te renoveren. Ook zien wij het Project Kasteel Zacler niet als een langetermijninvestering, dat wil zeggen dat er binnen een bepaalde periode een aantal appartementen verkocht zullen moeten worden om het geheel voor ons betaalbaar (en interessant) te houden.
Totdat er serieuze belangstelling (kopers) voor het project is zullen we de investering goed in de gaten moeten houden. Veel meer dan het bedrag van je offerte zit er voorlopig niet in."
Zo, dat weet hij dan al vast
Het kan geen kwaad het hem nog eens in te peperen
Al hebben we een leuk banksaldo, miljonair zijn we niet
Het geld voor de renovatie wordt bovendien te zijner tijd gefaseerd overgemaakt
Als Cosy Cottage eigenaar van het kasteel is, niet eerder.
Ik denk even na
Het zou goed zijn om de risico’s wat te spreiden.
Per slot van rekening verdient Henk een leuk centje aan het project.
Om nog maar niet te spreken over het appartement dat hij ‘tegen kostprijs’ wil kopen
Daar mag dan toch wel iets tegenover staan?
In mijn hoofd ontwikkelt zich een opzetje.
Ik typ:
"Verder merkte onze adviseur op dat Wekostav s.r.o. geen direct financieel belang in het project heeft en dus ook geen risico loopt. Het feit dat Wekostav de volledige renovatie uitvoert, het alleenrecht krijgt op het inrichten van de appartementen en het verkrijgen van een appartement tegen kostprijs, rechtvaardigt volgens hem wel enige tegemoetkoming wat betreft de spreiding van de risico’s.
Vandaar dat ik je voorstel, zoals je per fax deed, enigszins wil wijzigen. Dit met name om de volgende twee redenen;
- als we wegens onvoldoende belangstelling (tegen voor ons rendabele prijzen), of om welke andere reden dan ook, genoodzaakt zijn om het project stop te zetten zou de waarde behoorlijk gedaald zijn als er al een appartement ‘verkocht’ is;
- als je, net als wij, overtuigd bent van het slagen van het project geef je, door enigszins te delen in de risico’s, aan dat je vertrouwen in de goede afloop hebt."
Ik steek een sigaret op.
Steun mijn kin op mijn handen.
Dat appartement krijgt hij niet zomaar.
Hij zal er eerst iets voor moeten doen, iets presteren.
Ik heb al genoeg mooie verhalen gehoord.
Ik leg mijn Barclay op de rand van de asbak.
Spreid en krom mijn vingers enkele keren.
"Ik stel het volgende voor;
- zoals gepland gaat Kasteel Zacler in zijn geheel over naar Cosy Cottage s.r.o.
- binnen een nader vast te stellen termijn wordt er begonnen met de werkzaamheden aan het kasteel als voorgesteld in je offerte, wij zullen het geld daarvoor beschikbaar stellen
- binnen een nader vast te stellen termijn wordt er begonnen met het opknappen / inrichten van het door jou gewenste appartement voor jouw rekening. Als het klaar is stel je het ter beschikking als showappartement. Verder kun je er zelf uiteraard gebruik van maken naar eigen goeddunken
- op het moment dat er 50% (of meer) van het resterende aantal verkoopbare vierkante meters verkocht is verkrijgt Wekostav het recht tot aankoop van het appartement tegen de door jou voorgestelde koopprijs, hetzij door betaling of door verrekening met de renovatiekosten van het overige gedeelte van het kasteel
- op het moment dat Cosy Cottage om duidelijk omschreven redenen genoodzaakt is het project te stoppen en het kasteel wederom te koop aan te bieden vervallen alle rechten voor Wekostav op het appartement en eventuele rechten m.b.t. het project of kasteel Zacler"
Ik lees de laatste alinea’s nog eens door
Niet onredelijk, denk ik
Maar ik wil hem niet het gevoel geven dat ik hem een dictaat opleg
Ik moet hem wat ‘inbreng’ gunnen
De rook van de inmiddels bijna opgesmeulde sigaret vult mijn kantoortje.
Ik druk het ding uit en vervolg:
"De precieze termijnen, bedragen, overige details en eventuele aanvullingen van jouw kant kunnen we contractueel vastleggen. De kosten hiervan nemen wij voor onze rekening.
In het onwaarschijnlijke geval dat het project mislukt schiet je er dus bij in voor wat betreft de opknapkosten van het appartement. Daartegenover staan de verdiensten op de renovatiewerkzaamheden tot dan toe.
Op deze manier is er volgens ons een enigszins eerlijker spreiding van de risico’s, al blijft het grootste risico natuurlijk voor ons.
Ik hoop dat je ons voorstel eens goed bekijkt en overdenkt. Het kan zijn dat we dingen over het hoofd zien. Vanzelfsprekend staan we open voor suggesties of aanvullingen van jouw kant.
Ik hoop dat ik je niet aan het schrikken heb gemaakt door de inhoud van deze fax. Wij zijn echter van mening dat er toch enkele afspraken op papier moeten worden gezet, al was het alleen maar om onze accountant gerust te stellen.
Binnenkort kom ik weer jullie kant op in verband met het aanvragen van allerlei paperassen bij Tsjechische instanties. Als je wilt kunnen we dan verder met elkaar spreken.
Groetjes,
Jos en ******* Davids"
Ik print de brief uit en sla het document op
Leun achterover in mijn stoel.
Even meen ik gesnuif in de gang te horen
Dan realiseer ik me dat ik het me verbeeld
Net zoals het getik van poten op laminaat dat ik af en toe nog lijk te horen
Het is stil geworden in huis
Ik mis die gekke kop
Dat gebedel om een spelletje
De wandelingen in het bos
We zijn er niet meer geweest, geen trek.
Het is nog te fris, te pijnlijk
Ik verman me
Leg de brief ter beoordeling voor aan mijn vrouw
Ze gaat akkoord, zonder aanvullingen
Ik toets het faxnummer in en druk op ‘verzend’
Wacht nog even op “Result OK” en berg het bericht, tezamen met de bevestiging, op in mijn dossier.
We gaan naar Brno.
Het aanvragen van de Verklaring Omtrent Gedrag en de verblijfsvergunning moet immers persoonlijk gebeuren.
Mijn vrouw besluit mee te gaan.
Ze heeft geen trek om alleen thuis te blijven.
Zeker niet nu Remi er niet meer is.
We overleggen even.
Zondag 19 september zal het worden.
Maandag kan ik dan de volmachten laten bekrachtigen bij een notaris.
Dinsdag een gesprek met Henk en woensdag naar Brno.
De thuisreis plannen we op zaterdag 25 september.
En mocht het allemaal niet volgens schema verlopen, geen probleem.
Er is niets meer dat ons bindt in Nederland.
Onze toekomst heet Project Kasteel Zacler.
In Tsjechië.
Maandag 13 september stuur ik een berichtje naar Dennis en Edwin.
Ik vraag hoe het staat met het inschakelen van de belastingdeskundige.
Ik heb daar nog geen antwoord op gehad.
Vertel hen dat ik een fax van Henk heb gehad:
"Ik heb inmiddels een offerte van Henk Westerterp ontvangen voor de uitvoering van de eerste fase van reconstructie van het kasteel en een voorstel wat betreft het door hem gewenste appartement.
Ik kon daar echter niet geheel mee akkoord gaan en heb hem een tegenvoorstel toegefaxt waarop ik nog geen antwoord gekregen heb."
Ik besluit met de mededeling dat we a.s. zondag naar Tsjechië afreizen en dat ik ze graag persoonlijk zou ontmoeten.
Direct daarna grijp ik de telefoon en toets het nummer van Henk in.
We spreken we af dat we elkaar dinsdagmorgen om 10 uur ontmoeten in zijn kantoor in Trutnov.
Over het voorstel dat ik hem gedaan heb wordt niet gerept.
Het vertelt zelfs niet of hij mijn brief al gelezen heeft.
En ik vraag het hem niet.
Ik reserveer via internet een kamer in Hotel Adam.
Verzoek om- en krijg een bevestiging per fax.
In Brno reserveer ik niets.
Ik ga er van uit dat er in zo’n grote plaats altijd wel ergens een kamer te vinden is.
De voorbereiding van de reis bezorgt ons de broodnodige afleiding.
Houdt onze gedachten even bezig.
Toch is het slikken als we de koffers inladen.
Het achtercompartiment van mijn Rexton lijkt ineens enorm ruim.
En leeg.
Het is maandagmorgen, 20 september 2004
Ik loop door Trutnov’s hoofdstraat Horská
Ben op weg om mijn documenten bij de notaris te laten bekrachtigen
Ik heb geen afspraak gemaakt.
Hoop, heel on-Nederlands, dat het er “even tussendoor” kan
Mijn vrouw heb ik achtergelaten op het terras bij het VVV-kantoortje
Ze wil wat winkelen en daarbij loop ik toch maar in de weg
Gisteren hebben we onze intrek genomen in Hotel Adam
Ik heb geen kaart of routebeschrijving meer nodig om naar Trutnov te rijden
Ook de reis zelf verloopt steeds vlotter al zal ik wel nooit een record vestigen
Vlak voor de kiosk steek ik de straat en de parkeerplaats over naar het hoge kantoorgebouw aan de overkant
Het maakt een grauwe, verlaten indruk
Na wat zoeken vind ik de ingang, aan de achterkant
Bevind me in een lege hal
Op het naambordje slechts hier en daar een naam
Ik vind degene die ik zoek; Klaus P., notář
Volgens mijn informatie de enige Duits sprekende notaris in Trutnov
Hij “zetelt” op de vierde verdieping
Ik kijk naar de verouderde lift
Besluit dat het tijd is voor wat beweging en neem de trap
Buiten adem bereik ik de vierde verdieping
Ik ben geen levende ziel tegengekomen
Een met blauw viltstift getekende pijl wijst naar rechts
De deuren ter linkerzijde zijn afgesloten
Ik loop de lange gang in
Bestudeer onderwijl de bordjes op de deuren links en rechts
Zo te zien zit er achter elke deur wel een bedrijfje of instantie
Dan vind ik het kantoor dat ik zoek
Even blijf ik besluiteloos staan
In Nederland wijst zich zoiets vanzelf
Een entree, een balie, een receptioniste die je naam vraagt
Je vriendelijk verzoekt om plaats te nemen in de wachtkamer
Hier slechts een deur in een lange gang
Dan klop ik aan en loop naar binnen
Beland in een benauwd, klein kantoortje
Grotendeels gevuld door een soort kantinetafel die dienst doet als bureau
De secretaresse, een dertiger in muisgrijs tenue, schrikt op van haar werk
In mijn beste schoolduits vertel ik dat ik een notariële bekrachtiging nodig heb
Ze kijkt me aan, schat me in
Dan, blijkbaar goed bevonden; “Haben Sie einen Termin?”
Ik schud mijn hoofd; “Nein”
“Herr Notar hat Besuch, wollen Sie bitte Platz nehmen in die Halle?”
„Aber sicher.....“
Ik sluit de deur achter me en neem plaats op het verschoten bankje in de gang
Een kwartiertje later is er zowaar enige bedrijvigheid
Een juffrouw met een stapeltje papier in haar hand
Ze verdwijnt in een kamer wat verderop
Stilte
De klok aan de muur tikt zijn monotone ritme
Verveeld kijk ik rond
Grijs linoleum, in het midden dof geworden door veelvuldig gebruik
Muren, jaren geleden wit geverfd, een vergeeld systeemplafond
Het “Besuch von Herr Notar” verlaat het kantoor
De deur gaat echter meedogenloos weer dicht
Enkele minuten verstrijken
Tik… tik… tik…
Dan wordt ik uitgenodigd binnen te komen
Ik leg mijn paperassen op het “bureau”
De secretaresse werpt er een korte blik op
Verdwijnt ermee in de aangrenzende ruimte
Een ogenblik later mag ik “op audiëntie”
Zijn kantoor heeft dezelfde afmetingen als dat van zijn secretaresse
Wel wat gezelliger ingericht, een echt bureau
Klaus P. blijkt een middenvijftiger
Peper-en-zout-kleurig, kortgeknipt haar, hier en daar grijs doorschoten
Een wat grauw gezicht, getuigend van jarenlang kantoorwerk
Een dikke trui van onbestemde kleur met daaronder een overhemd
Hij bekijkt mijn mapje en vraagt in vlekkeloos Duits wat de bedoeling is
Onder het bureau zie ik dat hij zijn slippers van zijn voeten heeft laten glijden
Zijn in wollen sokken gehulde voeten wrijven genoeglijk over elkaar
In beduidend minder vlekkeloos Germaans leg ik de bedoeling van mijn bezoek uit
Of hij wil bekrachtigen dat ik ben wie ik zeg dat ik ben
Dat ik, onder zijn toezicht, de voor hem liggende volmacht heb getekend
“Ah ja, eine Begläubigung”
Hij kijkt wat teleurgesteld, had wellicht wat meer verwacht
Ik mag weer terug naar de secretaresse
Ze legt de nodige stempels klaar
Wijst me, enigszins overbodig, de plaats waar ik mijn “podpis” (handtekening) moet plaatsen
Als dat gebeurd is moet Herr Notar zelf even in actie komen
Zorgvuldig zet hij zijn handtekening
Daarover een stempel
Knikt me vriendelijk toe en sloft terug naar zijn werkruimte
Het zitvlak van ‘s mans manchesterbroek vertoont glimmende sleetse plekken
Als ik de rekening onder ogen krijg moet ik bijna lachen
Even overweeg ik een fooi te geven
Doe het toch maar niet
Ik bedank voor de service
Onderneem weer de eenzame tocht naar de uitgang
Op een van de trappen is een werkster bezig met een emmer water en een dweil
Ze kijkt me een beetje verstoord aan
Ik loop terug, de stijgende straat op, richting het door Krkonos gedomineerde plein
Mijn vrouw zit al weer aan haar tafeltje op het terras
Ze heeft niets van haar gading kunnen vinden
Het verbaast me niets, zelfs in Nederland heeft ze daar wel eens moeite mee
We drinken nog een kop Cappuccino
De middag brengen we zoek met een stukje toeren door de omgeving
Niet te ver, ik ben nog een beetje duf van de rit van gisteren
We wandelen een stukje in Janske Lazne
’s Avonds dineren we in het sfeervolle kelderrestaurantje bij het terras waar we ’s middags koffie gedronken hebben
Ze hebben slechts een beperkte menukaart
Ik, avonturier die ik ben, bestel iets dat me niet bekend voorkomt
De naam van het gerecht ben ik vergeten, de smaak niet
Ik krijg een aardewerken potje lauwwarme, zurige vleessmurrie met groente voorgeschoteld
Er wordt donker brood met kruidenboter bij geserveerd
Jaloers kijk ik naar de visschotel die mijn vrouw besteld heeft
“Smaakt het?” vraagt ze, een weifelende blik op mijn maaltijd werpend
“Heerlijk!” weet ik uit te brengen, mijn gezicht met moeite in de plooi houdend
Dapper werk ik me tot de laatste hap door mijn diner heen
De laatste paar happen vallen me het zwaarst
Het lijkt wel of het spul zich weer een weg naar boven wil banen
Nog narillend spoel ik de smaak snel weg met een ferme slok Bacardi-Cola
Een plak brood, dik besmeerd met de kruidenboter, stemt mijn gemoed iets milder
Nou ja, ik heb tenminste geen honger meer.
Intussen verorbert mijn vrouw met smaak de laatste restjes van haar visschotel.
Na afloop nemen we beiden nog een drankje.
Besluiten de avond met een ommetje door de stad
Het is, op één luidruchtig barretje na, erg rustig in de brede winkelstraat
We kijken even naar binnen, besluiten dan vroeg naar bed te gaan
Ik wil morgenvroeg een helder hoofd hebben
Er moeten spijkers met koppen geslagen worden
Een frisse septembermorgen in Trutnov
De zon gaat nog schuil achter een al wat wijkend wolkendek
Ik loop het kleine stukje van Hotel Adam naar Henk’s kantoor
Onder mijn arm houd ik mijn aktetasje geklemd
Krkonos kijkt me streng na als ik het plein achter me laat
De winkelstraat naar beneden afloop
Ik pin nog snel even 3000 kronen en steek de straat over
De trap op naar de eerste verdieping en linksaf over de galerij
Het kantoor maakt een verlaten indruk
Toch klop ik aan
Wacht even voordat ik de klink naar beneden druk
De deur geeft niet mee
Ik kijk op mijn horloge, vijf voor tien
Hij is er nog niet.
Even kijken of zijn auto al op de parkeerplaats staat
Ik loop weer naar beneden en kijk door het smalle steegje tegenover het gebouw
Geen Pajero.
Ik besluit een ommetje te maken en het dan nog eens te proberen
Ik loop tot het busstation, ga op een muurtje zitten
Bekijk het gekrioel van, veelal gehaaste, passanten
Luidruchtige scholieren, sommigen enthousiast kletsend in hun mobieltjes
Huisvrouwen met boodschappentassen, winkel in, winkel uit schuifelend
Hier en daar nog een verlate toerist
Wat grijze pakken
Na een poosje sta ik op
Drentel langzaam terug.
Het aarzelende zonnetje doet pogingen de morgenkilte te verdrijven
Tevergeefs nog
Ik huiver in mijn dunne zomerjasje.
Overweeg even iets warmers op te halen uit mijn hotelkamer
Maar dan moet ik toch langs het kantoor, bedenk ik me
Nou ja, dan maar niet
Als hij er nu nog niet is bel ik hem neem ik me voor
Ik kijk nog eens op de parkeerplaats.
Een zwarte Pajero komt aanrijden.
Met enige moeite wordt de grote SUV op het smalle plekje tussen twee auto’s gemanoeuvreerd.
Onhandig wurmt de inzittende zich uit de auto
Pakt een zwartleren koffertje van de passagiersplaats
Hij kijkt ernstig, vermoeid
Ik loop hem tegemoet, steek mijn hand uit.
“Ha die Henk, alles goed?” begroet ik hem met een brede grijns
“Ja hoor, sorry dat ik wat later ben, ik kom net van de bouwplaats. Er waren wat problemen.”
“Hindert niet hoor, ik was sowieso wat aan de vroege kant” zeg ik, met een geveinsd goed humeur.
Zijn gezicht klaart wat op.
Hij diept een sleutelbos op uit zijn jaszak op en gaat me voor naar zijn kantoor
“Alles goed met Ria en Hendrik-Jan?” vraag ik om het gesprek op gang te houden.
Hij lijkt met zijn gedachten ergens anders te zijn
“Eh… Ja, ja, prima hoor, dank je”
Hij steekt de sleutel in het slot en opent de deur.
“Koffie?”
Eigenlijk wil ik dat niet, ik heb al twee koppen gehad bij het ontbijt
“Graag, dank je”
“Alles erin?”
“Ja, dure koffie”
Zelf neemt hij thee.
We gaan zitten aan de grote tafel.
Hij zet suiker en poedermelk klaar en ik bedien me.
Besluit met de deur in huis te vallen.
“Heb je mijn voorstel gelezen?”
Zijn gezicht krijgt een zakelijke uitdrukking
“Tsja… ik heb het gelezen…”
Hij kijkt zuinigjes
“En?” dring ik aan
“Ik weet het niet… Als jij stopt met het project ben ik wel het geld voor het opknappen van het appartement kwijt…”
“Ik ben niet van plan om te stoppen. Maar ik heb je in mijn voorstel uitgelegd waarom ik het op deze manier wil” zeg ik geduldig maar resoluut
“Ik weet het niet...” zegt hij nogmaals, dan, ontwijkend: “Ik moet dit bespreken met mijn adviseur. Ik kan dit niet alleen beslissen.”
Zijn adviseur. Het zal.
“We kunnen eventueel nog wat dingen aanpassen. Maar ik wil wel het een en ander op papier hebben. Het is me allemaal veel te vaag zo.” zeg ik overredend
“Ik moet er nog even over nadenken. Ik bel je daarover dan nog wel.”
Ik voel alweer een lichte ergernis opkomen.
Hij heeft al een paar weken de tijd gehad om er over na te denken.
Het is nu tijd voor afspraken
Volgens mij ziet hij mijn voorstel niet zitten.
Maar zeg dat dan gewoon, denk ik bij mezelf
Ik kijk hem aan.
Zie aan de uitdrukking op zijn gezicht dat het geen zin heeft op dit moment verder aan te dringen.
“OK, dan hoor ik het nog wel” zeg ik “Maar ik wil wel het hele kasteel op naam van Cosy Cottage hebben. Over je appartement hebben we het dan later wel.” sluit ik het onderwerp tijdelijk af
Hij knikt met zichtbare tegenzin
Trekt een moeilijk gezicht.
“Ik ben bang dat ik nog extra belasting moet betalen over de transactie. Dat komt dan wel voor jouw rekening. Jij hebt je in de zekerheidsstelling verplicht om die belastingen voor mij te betalen” zegt hij
Ik ben op mijn hoede.
Daar heb je die belastingen weer
Ik wil nu toch wel graag weten waar ik aan toe ben
“Extra belasting? Van de overdrachtsbelasting weet ik en dat zal ik betalen. Dat hebben we afgesproken. Maar wat bedoel je met “extra” belasting?”
“Nou, omdat Wekostav het kasteel binnen een jaar doorverkoopt wordt dat door de Tsjechische belasting gezien als een zakelijke transactie en moet ik daarover belasting betalen.”
Ik begrijp niet wat hij bedoelt
Krijg de indruk dat hij zelf ook niet weet waar hij over praat.
“Hoezo?” vraag ik “Je hebt het kasteel gekocht voor ¤ ***.***.- en verkoopt het voor hetzelfde bedrag weer door aan mij. Dan heb je toch geen winst gemaakt?”
Hij begint te hakkelen.
“Latja zegt dat… Ik heb Holland Trade House toen ook al gewaarschuwd hiervoor!”
Zijn gezicht begint rood aan te lopen.
Jammer genoeg is Latja er niet, anders had hij het me kunnen uitleggen denk ik spijtig
Dennis heeft me niets verteld over “extra belasting” die betaald zou moeten worden
En van die regeling van “binnen een jaar doorverkopen” heb ik ook nog nooit gehoord
Ik overweeg nader op het onderwerp in te gaan
Bedenk me dan, hij weet overduidelijk niet veel van het Tsjechische fiscale stelsel
Gaat volledig af op wat Latja hem influistert
“Nou ja, dat wachten we dan maar af” zeg ik schouderophalend
Ik zal later wel bij Holland Trade House informeren hoe de vork in de steel zit.
Als iemand het zou moeten weten zijn zij dat wel
Ik breng zijn offerte ter sprake.
Zeg dat ik onder de indruk ben van wat hij allemaal kan doen voor het eindbedrag.
Vraag of hij er zeker van is dat de kosten niet hoger zullen uitvallen
“Nou ja, zeker… Wat is zeker? Je weet natuurlijk niet wat je allemaal tegenkomt bij zo’n renovatie… Maar ik denk het wel…”
Hij wil wel geld zien voordat hij met de werkzaamheden begint.
“Ik ben natuurlijk geen bank. Je moest eens weten hoeveel mensen pas achteraf willen betalen en dat kan ik dan allemaal voorschieten” zegt hij verongelijkt
Ondanks alles kan ik hier de logica wel van inzien.
Maar van betalingen of renovatie kan voorlopig helemaal geen sprake zijn
Eerst het kasteel op onze naam.
Dan meer duidelijkheid over de “extra” belastingen die hij denkt te moeten betalen
Tenslotte goede afspraken maken.
En dan pas betalen, gefaseerd uiteraard
Ik houd mijn gedachten voor me
Mijn koffie is lauw geworden
Met tegenzin nip ik van het bittere brouwsel
Het gesprek loopt niet naar mijn zin
Dit is niet de joviale Henk die ik ken van onze eerste ontmoetingen
Dit is een berekenend, zakelijk mannetje
Ik snak naar een sigaret
Zet mijn verlangen snel weer opzij
Ach wat, als het kasteel eenmaal van ons is ben ik niet meer van hem afhankelijk
Ik zou hem zo aan de kant kunnen schuiven als we het niet eens worden
Die gedachte vrolijkt me wat op
Ik besluit te polsen of hij ons in het verkooptraject behulpzaam kan zijn
Denk met afgrijzen terug aan de amateuristische brochure
Hij moet wel meer in zijn mars hebben dan dat
Ik merk op dat veel Nederlanders niet zitten te springen om een s.r.o. op te richten met als enige doel de aanschaf van een appartement.
Weet hij alternatieven?
Een denkrimpel verschijnt op zijn voorhoofd.
“Ik ken iemand in Náchod die daar misschien wel een oplossing voor heeft. Die is heel goed in dat soort dingen. Hij houdt ook lezingen op beurzen in Nederland. Hij heeft een paar meisjes in dienst die Nederlands spreken. Ik zal hem wel eens bellen en het je laten weten als hij ons kan helpen.”
“En Holland Trade House? Kunnen die ons niet helpen?” vraag ik
Onmiddellijk betreur ik mijn vraag
De denkrimpel maakt plaats voor een geërgerde frons.
“Holland Trade House…..”
Hij snuift minachtend
Wat heeft hij allemaal wel niet meegemaakt met hen.
“Het schiet niets op met die mensen. Alles moet exact volgens de regeltjes. Ik heb nog een paar klanten meer die er ook genoeg van hebben gekregen en bij ze zijn weggegaan. Als je echt wilt dat het project nog een paar jaar uitgesteld wordt moet je met hen doorgaan.”
Hij komt nu echt goed op stoom
Ik krijg een déjà vu als hij door blijft foeteren
Na een poosje krijg ik er genoeg van
Heb het al eerder gehoord
Luister niet meer
Heimelijk kijk ik op mijn horloge
Het is bijna half twaalf
We willen vanmiddag naar Zacler om de boel nog eens te inspecteren
Mijn vrouw heeft het kasteel sinds ons eerste bezoekje in april niet meer gezien
Wil het nog eens goed bekijken
“…en dat is door hun schuld!” besluit hij zijn pleidooi met kracht
Ik schrik op
De laatste paar zinnen heb ik niet meegekregen
Uit zijn gezichtsuitdrukking maak ik op dat hij het nog steeds over Holland Trade House heeft
Ik speel zijn verontwaardiging mee
“’t Is toch wat!”
Dan, quasi geschrokken op mijn horloge kijkend: “Wat! Is het al half twaalf?”
Ik sta op.
“Ik moet jammer genoeg weg. We hebben nog iets gepland voor vanmiddag.”
Hij kijkt me vragend aan, maar ik vertel hem niets over onze plannen
Schud zijn hand
“Doo’t heanig an! We bellen nog en anders zie ik je over een maandje wel terug. Ik moet sowieso binnenkort nog een keer naar Brno om mijn verblijfsvergunning op te halen. Denk je nog eens na over mijn voorstel?”
Hij knikt aarzelend.
Is wat beduusd door het onverwachte eind van het gesprek
Het kan me even niet schelen
Als ik weer op straat sta ben ik boos op mezelf.
Ik heb het gevoel dat ik lang niet hard genoeg ben geweest.
Ik had met mijn vuist op tafel moeten slaan
Mijn voorstel er door moeten rammen
Dan realiseer ik me weer dat ik daar nog maar beter even mee kan wachten.
Ik heb zijn medewerking nog nodig om het kasteel op onze naam te krijgen.
Daarna zien we wel verder.
Voor de poort van het kasteel staat een witte bestelauto geparkeerd.
Radio King, Janske Lazne vermeldt het logo
We besteden er geen aandacht aan.
Ik parkeer mijn Rexton iets verderop
Dit keer open ik het hangslot van het hek wel.
Ik wil mijn vrouw het klauterwerk besparen.
We lopen het paadje om de burcht op.
Ik zie haar gezicht betrekken als ze de desolate staat van de kasteelmuren weer onder ogen krijgt
Het onkruid is inmiddels fors hoger opgeschoten.
Er is nog maar een smal doorgangetje naar de binnenplaats.
We slaan de hoek om naar de hoofdingang
Staan plotseling oog in oog met twee mannen in werkkledij
Een van hen draagt een gereedschapskoffer en staat te wachten op zijn collega
Die is bezig de deur met het cilinderslot af te sluiten
Een ogenblik staan we alle vier met onze mond vol tanden
Dan herwin ik mezelf
“Wer sind Sie und was machen Sie hier?” vraag ik, wat bars door de onverwachte ontmoeting
Ze kijken me niet-begrijpend aan
“Who are you? What are you doing here?” probeer ik andermaal
Er lijkt iets door te dringen van mijn vraag
Een van hen wijst op het logo op zijn stofjas: T-Mobile
“Transmitter. Repair.” volgt er in moeizaam Engels met een zwaar accent.
Aha, de heren zijn gekomen om de zender van T-Mobile te repareren
Maar ik wil niet dat Jan en alleman zomaar het kasteel in en uit kan lopen
Ik besluit de sleutels op te eisen.
“Me - owner - castle”
Ik wijs op mezelf en maak een breed armgebaar naar de burcht achter hen
“I want keys of castle”
Ik wijs op de sleutel die hij in zijn hand houdt en vervolgens weer op mezelf
Het lijkt erop dat hun Engelse woordenschat niet verder gaat dan “transmitter” en “repair”
Ik probeer het nog eens, in het Duits, zonder resultaat
Een van hen, Stofjas, haalt zijn mobieltje tevoorschijn en wijst erop
“Call… Chief”
Nou, hopelijk spreekt de chef wel Engels of Duits
Er volgt een rappe conversatie in het Tsjechisch
Dan overhandigt hij me zijn mobieltje
“Hello?”
“Hello, my name is Tomas Jerich from T-Mobile. I understand there is a problem?”
“Well, it doesn’t have to be a problem….”
Ik leg uit dat ik de nieuwe eigenaar ben en niet wil dat zijn mensen een sleutel hebben van het kasteel. Ik wil dat ze de sleutel aan mij geven.
Hij antwoordt dat ze een contract hebben met Omikron, geldig tot 2010, waarin staat dat de zender op de zolder van het kasteel mag staan. Dat zijn mannen periodiek onderhoudswerkzaamheden moeten verrichten aan de zender en dat ze daarvoor toegang moeten hebben tot het kasteel.
Ik zeg dat ze, wanneer er onderhoud verricht moet worden, de sleutels kunnen ophalen bij Wekostav in Trutnov maar dat ik nu de sleutels wil.
Hij sputtert tegen
Ik blijf volharden
Tenslotte draait hij bij, geeft uiteindelijk toe.
Ik geef de telefoon weer aan Stofjas
Die spreekt nog even kort met zijn meerdere en verbreekt dan de verbinding
Wurmt de sleutel van de ring en overhandigt ‘m aan mij
Ik voel dat ik wellicht te bruusk heb opgetreden
Schud ze vriendelijk de hand om het weer wat goed te maken
“Sorry. Dobry den!”
Een aarzelende lach breekt door op de voorheen toch wat beduusde gezichten
De gereedschapskoffer wordt weer opgepakt en de heren blazen de aftocht
Ik kijk naar mijn vrouw die het allemaal zwijgend heeft aangezien
“Nou ja, zeg… Straks loopt iedereen hier maar in en uit. Als ze de sleutel nodig hebben halen ze ‘m maar op bij Henk!” wind ik me nog steeds op
Af en toe heb ik een kort lontje en dat weet ze
Ze gaat er dan ook niet verder op in
We maken een ronde door het kasteel
Het is nog erger dan ze het zich herinnert
Ik zie de zorgelijke blik in haar ogen
“Je moet er gewoon doorheen prikken. Bouwkundig is het allemaal in een uitstekende staat. Er moet alleen wat opgeknapt worden…” probeer ik aarzelend
Ze is niet overtuigd
Er blijkt, behalve de monteurs, nog meer bezoek te zijn geweest
In de met graffiti bekladde kamer slingeren nu nog meer blikjes rond
Ik zie een sigaret, uitgedrukt op een van de houten bladen van een schoolbankje
Trek een recent aangebracht, gerafeld gordijn opzij
Ontdek daarachter een nis, gevuld met lege flessen en smerige kopjes
Hier is ongetwijfeld onlangs nog een feestje gevierd
Ik kijk weer naar de uitgedrukte peuk, de schroeivlek
Ik gun iedereen zijn pleziertje maar dit kan niet
Flitsen van een brandend gebouw schieten door me heen
Straks ben ik geen eigenaar van een kasteel maar van een ruïne...
Hier moeten we beslist iets aan doen
En snel
Alle toegangen moeten dichtgetimmerd worden
Ik neem me voor om Henk daartoe opdracht te geven
We klimmen het wankele trapje op naar de zolder
Het hokje met daarin de zender is afgesloten met een hangslot
Ik zie hier en daar, waar de dakpannen ontbreken, nog steeds licht van buiten doordringen
We lopen voorzichtig over de kreunende vloerdelen die af en toe vervaarlijk doorbuigen
Het is wel een immense ruimte
Hier liggen zeker mogelijkheden
Het uitzicht moet geweldig zijn
Maar die zender?
Dat ding moet beslist weg
Ik noteer in mijn geheugen dat we het contract zo spoedig mogelijk opzeggen
Omzichtig dalen we het trapje weer af
Maken nog een laatste wandeling door de vertrekken
Ik vertel mijn vrouw over mijn plannen met de verschillende ruimtes
Word allengs enthousiaster
Zie de gloednieuwe appartementen voor mijn geestesoog verschijnen
Haar blik blijft sceptisch
Wacht maar tot de verbouwing eenmaal begonnen is, denk ik vol vertrouwen
Intussen loopt de middag ten einde
We verlaten “ons” kasteel en rijden terug naar Trutnov
Die avond maken we het niet laat.
Brno wacht.
Morgenvroeg.
[ Bericht 0% gewijzigd door JohannesP op 23-10-2010 01:28:51 ]
Kilometers betonplaten zoeven onder de wielen van mijn SUV door
Het monotone geluid van mijn banden doet me aan het liedje van Guus Meeuwis denken
We zijn vanochtend niet al te vroeg vertrokken
Van Trutnov naar Brno is het tenslotte maar een kleine tweehonderd kilometer
We hebben een route gekozen die recht naar beneden leidt tot we op de E50/E65 uitkomen
Maar geen rekening gehouden met de beperkingen van de wegen
Die zijn niet slecht maar het blijven “provinciale wegen”
Het schiet dus niet echt op
Afijn, zo zien we nog iets van Tsjechië
Toch ben ik blij als we de afslag naar de autobaan nemen
Ik trap mijn gaspedaal dieper in
Na een tijdje kondigen de voorwijken van Brno zich aan
Ik zie hoge grijze flats links en rechts van me opdoemen
“Opgesierd” door logo’s van bekende en minder bekende bedrijven
We laten ze achter ons en rijden verder richting centrum
Allengs wordt het drukker
Het duurt niet lang of we staan in een file
Bezorgd kijk ik om me heen
Ik heb het niet zo op dat gekrioel in grote steden
Optrekken… remmen… optrekken…
Naarstig zoeken we naar bordjes met verwijzingen naar een hotel
Maakt niet uit welk hotel
Mijn vrouw wijst: “Daar… Grandhotel, vijf kilometer!”
Grandhotel... klinkt goed
We besluiten de bordjes te volgen
Slaan linksaf
De straten worden nauwer, het verkeer intenser
En chaotischer
We missen een bordje
Ik rijd door en sla een achterafstraatje in
Draai
Rijd langzaam terug, wat gepaard gaat met luid getoeter van een achter mij rijdende automobilist
Daar is het bordje weer
Waar wijst die pijl nou heen?
Op goed geluk neem ik de afslag onder een nauw viaduct door
Beland op een brede boulevard
Het is er stervensdruk, rijen claxonnerende auto’s naast en achter elkaar
Een ambulance (of is het een politieauto?) wurmt zich er met loeiende sirenes doorheen
Van links nadert een tram
Even raak ik in paniek door de kakafonie van geluiden en indrukken
Ga keihard op mijn rem staan hetgeen nog meer getoeter oplevert
Ik laat de tram passeren, steek het spoortje over en voeg me in de rij auto's
Dan zie ik links in groene neonletters de naam Grand Hotel
Boven de ingang diverse, wapperende Europese vlaggen
“Rechts is een parkeerplaats” merkt mijn vrouw wat trillerig op
Ze is ook al nerveus geworden door de drukte om ons heen
Ik zet de richtingaanwijzer aan
Steek het spoortje weer over en rijd parallel ermee naar de door haar aangeduide plek
Het blijkt de parkeerplaats van een treinstation te zijn
Na wat zoeken vinden we uiteindelijk een vrij plekje
Met een zucht van verlichting doof ik mijn lichten en zet de motor uit
“Moet je hier betalen?” vraagt mijn vrouw
Ik kijk om me heen
Zie geen automaten
“Als jij even bij de auto blijft ga ik kijken of er nog een kamer vrij is,” zeg
ik “er is vast wel parkeergelegenheid bij zo’n hotel.”
Ik kijk drie keer naar links en rechts voor ik het waag de boulevard over te steken
Het hotel is gevestigd in een gedistingeerd oud gebouw
Ik loop het trapje op
Bevind me in een chique lounge
Grandhotel, klinkt aardig, ja… maar ook poenig denk ik, om me heen kijkend
Vergeleken hiermee is Hotel Adam een goedkoop logementje
Links van me ontdek ik de receptie
Ik spreek de, keurig in een mantelpakje met logo gestoken, receptioniste aan
“We need a room for two nights. Do you have something available?”
Aarzelend kijkt ze naar mijn gekreukte vrijetijdskleding
Dan, wat neerbuigend: “We have a room, the prize is one hundred euro for one night…”
Kennelijk verwacht ze dat ik zal afdruipen als ik de prijs hoor
Zonder blikken of blozen antwoord ik: “Ok, we’ll take it. Were can I park my car?”
Aanmerkelijk vriendelijker wijst ze naar de parkeerhavens voor het hotel
“They are exclusive for our quests, sir.”
Kijk, nu ben ik al meneer, merk ik met enige genoegdoening op
Mijn vrouw is opgelucht dat we een kamer gevonden hebben
Ik vertel haar van het voorval bij de receptie
Ze moet er om lachen
Bekijkt me keurend
“Even douchen en wat netters aantrekken en je bent het mannetje weer….” is haar commentaar
Met de moed der wanhoop wagen we de drieste tocht naar de overkant van de straat
Opgelucht parkeer ik mijn Rexton tussen een Mercedes en een Bentley
Hij misstaat er niet, merk ik tot mijn tevredenheid op
We halen onze koffers uit het achtercompartiment en zeulen ze het trapje op
Ik handel de formaliteiten bij de receptie af
“Mevrouw” behandelt ons inmiddels met de nodige egards
“Smoking or not-smoking, sir?”
“Smoking please.”
Ze overhandigt ons een sleutel met een grote koperkleurige hanger
Wijst ons waar het ontbijt geserveerd wordt, van zeven tot tien uur
“Your room is on the first floor, sir”
We stappen in de lift die ons naar de eerste etage brengt
Linksaf, door een lange, met een rode loper bedekte, gang
We komen niemand tegen
Ik zie mijn vrouw huiveren
“Is er iets?” vraag ik
“Het lijkt hier precies op dat hotel uit die film…” zegt ze
“Film? Welke film?” vraag ik verbaasd
“Nou, die met Jack Nicholson, The Shining”
Ik kijk haar aan, heb de film één keer gezien
Vond het eigenlijk niets bijzonders
De rolprent heeft blijkbaar een diepe indruk op haar gemaakt
“Wil je liever een ander hotel?” vraag ik, hopend dat ze nee zegt
“Ach, nee joh. Ik merkte het maar op…”
We lopen door
Het is de laatste kamer rechts, aan het eind van de gang
Ik open de deur, loop naar binnen
Door een halletje, rechtdoor is de badkamer
Links de woon/slaapkamer
Onder de indruk kijken we om ons heen
De kamer heeft imponerende afmetingen
Een hoog, met sierlijke motieven bewerkt, wit plafond
De inrichting is geheel in stijl met de rest van het hotel
Chique, respectabel met een vleugje nostalgie
Tegen een van de muren staat een groot tweepersoons bed
Niettemin verzuipt het bijna in de enorme ruimte
Een vierkante salontafel met gedraaide houten poten
Comfortabele, statige stoelen met armleggers en hoge rugleuningen, bekleed met stof
Een mahoniehouten kast met spiegel en ingebouwde minibar
Een secretaire completeert het geheel
Ook de badkamer voldoet ruimschoots aan onze verwachtingen
Grijze, in marmermotief betegelde wanden, grote spiegels
Een ruim bad, douche, toilet, grote wastafel met de nodige zeepjes en shampoo
Dikke, warme badhanddoeken hangen uitnodigend over een rek
We kijken elkaar aan
“Nou, we hebben wel eens minder gehad…” merk ik droogjes op
Ik zet onze koffers tegen een van de muren en inspecteer de minibar
Nootjes, chocolade, koekjes
Flesjes met verschillende soorten sterke drank waarvan ik enkele niet ken
Cola, Seven-Up, Cappy’s
En natuurlijk bier, we zijn wel in Tsjechië…
Ik ontkroon een flesje Urquell
Neem een forse slok, zo uit de fles
Plof genietend in een van de stoelen
Kijk door de hoge ramen naar buiten, naar de krioelende mierenhoop
De verkeersgeluiden klinken slechts vaag door tot onze kamer
Een aangenaam warme loomheid stroomt door me heen
This is life…
Vanuit de badkamer hoor ik het gespetter van de douche
Ik kijk op mijn horloge
Het is vier uur geweest
Straks even in het hotel rondkijken en dan wat eten
Vanavond een ommetje door de stad en misschien nog een afzakkertje aan de bar in de lounge
En morgen bellen met Edwin Booijmans
Ik heb geen flauw idee waar ik de Verklaring Omtrent Gedrag moet aanvragen
Ik haal het aanvraagformulier uit mijn aktetas
Heb het thuis al ingevuld maar check het nog eens na
Ik hoor de douche nog stromen
Overweeg nog een flesje open te trekken voor ik mijn “nette” kleren klaarleg
Het is al donker als we de lounge achter ons laten voor een wandeling
Brno blijkt een prachtige stad
Het oude centrum ligt op loopafstand van het hotel
Op de top van een heuvel, boven alles verheven, pronkt een prachtig verlichte kathedraal
We lopen door brede winkelstraten, afgewisseld met intieme, knusse steegjes
Statige gebouwen met daartussendoor, af en toe wat uit de toon vallende, nieuwbouw
We dwalen een half uurtje door de binnenstad
De winkels, hoewel nog steeds uitbundig verlicht, zijn al een tijdje gesloten
Dan lopen we terug naar het hotel
Ik check nog even de deuren van mijn Rexton
Kijk bezorgd naar het nog steeds langsrazende verkeer
Hoop mijn auto morgen in onbeschadigde staat aan te treffen
De bar in de lounge is verlaten op een enkeling na
De barman staat verveeld voor zich uit te kijken
We besluiten van het voorgenomen “afzakkertje aan de bar” af te zien
In plaats daarvan plunder ik de minibar in onze kamer nog maar eens
Pak mijn boek
Nestel me behaaglijk in een stoel
Nog een uurtje lezen en dan plat
Voor de zoveelste keer die dag hoor ik het naargeestige geluid van sirenes
Ik ben vroeg wakker
Heb onrustig geslapen
De straatgeluiden hoor je nauwelijks in onze kamer
Daarentegen dringt het penetrante geloei van sirenes wel degelijk door
Ik vraag me af of we dicht bij een ziekenhuis of politiebureau zitten
Ik kan me niet herinneren ooit zo vaak in mijn slaap gestoord te zijn
Ik ben dan ook wat knorrig als we de kamerdeur achter ons sluiten om te ontbijten
Dat “knorrige” is gauw verdwenen
Het ontbijt buffet overtreft al onze verwachtingen
In de ruime zaal pronken een klaterend fonteintje en diverse waterpartijtjes
Ronde tafeltjes met stoelen eromheen staan verspreid opgesteld
Aan een van de wanden, op lange tafels, staat het meest overvloedige ontbijt uitgestald dat ik ooit gezien heb
Obers lopen bedrijvig rond om tekorten weer aan te vullen
De topdrukte is blijkbaar al geweest, we zijn wat aan de late kant
Wel zie ik opvallend veel “grijze pakken” in de zaal
We pakken een dienblad, bordjes en bestek
Beginnen bij de eerste tafel
Het water loopt me in de mond als ik al die lekkernijen zie
Al gauw zijn de borden gevuld
Er kan gewoon niet meer op
We vinden een vrij tafeltje bij de ingang
Verorberen onze buit met smaak
Normaal neem ik ’s morgens genoegen met een boterham een eitje en een kop koffie
Deze keer bedien ik me drie keer
Die honderd euro per nacht, die zullen we eruit krijgen
Gulzig zet ik mijn tanden in een warme, met roomboter besmeerde croissant
Het is ongeveer elf uur als ik het voorgeprogrammeerde nummer kies
Een medewerkster neemt op
Ze spreekt me aan in het Tsjechisch
Ik versta alleen de woorden Holland Trade House
Gooi het over de Engelse boeg
“Hello, my name is Jos Davids, Cosy Cottage. Could I speak to mister Booijmans please?”
Een moment van stilte, ze moet even omschakelen
Dan, op een plotseling veel hoger toontje: “One moment please….”
Na een korte pauze gevolgd door wat telefoongeklik: “Dag Jos, met Edwin”
“Hallo Edwin, alles goed daar?”
We wisselen de gebruikelijke beleefdheden
Dan kom ik ter zake
“We zijn in Brno om die Verklaring Omtrent Gedrag aan te vragen. Maar ik heb eigenlijk geen flauw idee waar dat kantoor is waar ik dat moet doen.”
“Ok. Hoe lang blijven jullie?”
“Morgenvroeg vertrekken we weer richting Nederland.”
“Dan moet het dus vanmiddag nog gebeuren. Tsja, het is nogal moeilijk uit te leggen waar het is als je totaal onbekend bent in Brno. Maar misschien kan een van onze stagiairs je helpen. Heb je een momentje?”
Dat heb ik.
Even later
“Jos?”
“Ja?”
“Er komt zo meteen iemand langs die je zal brengen. Welk hotel zitten jullie?”
“Het Grand Hotel”
“Het Grand Hotel? En waar is dat?”
Ik zeg dat ik de straatnaam niet ken maar dat er een treinstation tegenover het hotel is
“Ok, dan denk ik dat ik het wel weet. Om ongeveer halféén is hij bij jullie.”
“Fijn, hartstikke bedankt zeg!”
“Graag gedaan hoor. Laat je de verklaring naar ons kantoor sturen?”
“Ik heb jullie adres ingevuld op het formulier dus dat moet goed komen.”
“Prima, een fijn verblijf nog in Brno!”
“Dank je, dat zal wel lukken.”
Ik verbreek de verbinding
Vertel mijn vrouw dat ik gebracht wordt door iemand van Holland Trade House
“Dat noem ik nog eens service!” zegt ze goedkeurend
Ik knik
Van de andere kant heb ik wel ruimschoots betaald voor de begeleiding
Om kwart over twaalf sta ik met mijn aktetas voor het hotel
Ik weet niet hoe de stagiair er uit ziet of welke auto hij rijdt
Nou ja, zoveel mensen staan hier nu ook weer niet te wachten, hij zal me wel opmerken
Een kwartiertje later stopt er een klein model Skoda voor de ingang
Een slanke jongeman, voor in de twintig, stapt uit
Blond haar, spijkerbroek met colbert en stropdas
Ruim een kop groter dan ik
Hij laat de motor draaien
Ziet me, loopt op me toe en steekt zijn hand uit
“Meneer Davids?”
“Ja, maar Jos is ook goed hoor”
“Hans Bossink, aangenaam”
We drukken handen
“Hebt u het aanvraagformulier bij de hand?”
Ik tik op mijn aktetas
“Hier zit ie in, ingevuld en al…”
Hij glimlacht
“Ok, dan gaan we maar”
We stappen in het autootje
Hij wurmt het karretje behendig in de ononderbroken rij auto’s
“Bedankt dat je de tijd had om me te brengen!” zeg ik
Hij kijkt me even aan alvorens zijn aandacht weer op het verkeer te richten
“Oh, geen probleem hoor. Dit soort klusjes krijg ik wel vaker.” grijnst hij
“Ben je al lang in Brno?” vraag ik nieuwsgierig
Hij remt voor een stoplicht.
“Nee, nog maar een paar maandjes. Ik studeer nog en loop hier een stage van een half jaar bij Holland Trade House.”
“En? Bevalt het een beetje?”
“Nou en of!”
Hij vertelt enthousiast over de stad, zijn stage en de collega’s
Even later staan we voor een wegversperring
De straat is opgebroken
Hij kijkt wat uit het lood geslagen om zich heen
“Daarginds moeten we ergens wezen….” zegt hij, recht voor zich uit wijzend
Hij denkt even na
Neemt dan een besluit
“Sorry hoor, ik moet even bellen…”
Ik glimlach toegeeflijk
Aan de toonhoogte te horen krijgt hij een van de dames aan de lijn
Hij vertelt waar we zijn
Krijgt aanwijzingen, houdt zijn mobieltje aan zijn oor en stuurt met één hand
Af en toe vraag hij iets
Dan is hij weer op bekend terrein
“Thank you, I will find it from here”
Hij verbreekt de verbinding
Parkeert even later aan de kant van de straat voor een groot grijs gebouw
Het herbergt verschillende kantoren en winkeltjes
“Daar is het. Ik ga wel even met je mee.”
Hij loopt naar een deur van iets wat ik voor een postkantoortje aan had gezien
Maar dan wel een uit mijn prille jeugd
We gaan naar binnen
Het is maar een kleine ruimte
Aan de straatkant, voor het raam, een eenvoudige houten tafel met twee stoelen
Beide in gebruik
Op een ervan zit een jongeman ongeduldig te draaien
De andere wordt bezet door een al wat oudere dame die gelaten voor zich uit kijkt
Daartegenover een loket met erachter een wat gezette, stuurs kijkende vrouw
Rond de vijftig, een grote hoornen bril op het puntje van haar neus
Zo te zien is ze bezig met het ordenen van formulieren
Haar lippen prevelen onuitgesproken woorden
We wachten geduldig tot ze zich verwaardigt ons te helpen
Na een tijdje richt ze haar ogen over de rand van de bril heen op ons
Haar in het Tsjechisch gestelde vraag begrijp ik uiteraard niet
Hans, die achter me staat, zegt me het aanvraagformulier door het luikje te schuiven
De vrouw kijkt ons wat verstoord aan, buigt zich dan over mijn formulier
Schuift het ding terug en tikt op een plek op het blaadje
“Podpis!” snauwt ze bijna
Verhip. De handtekening vergeten. En ik had het nog wel gecheckt
Ik haal een ballpoint uit mijn binnenzak en zet de gevraagde krabbel
Ze is nog niet tevreden.
Tikt ongeduldig met haar wijsvinger op een andere plaats, me daarbij streng aankijkend
Ik begrijp het niet, kijk vragend naar mijn metgezel
“O ja, er moet nog een zegeltje op. Dat was ik vergeten. Ze zijn hier gek op zegeltjes…”
“En hoe kom ik aan zo’n zegeltje?” vraag ik, wat uit mijn doen door de onvriendelijke behandeling
“Die kun je kopen bij de kiosk een eindje verderop. Wacht hier maar even, ik haal er wel een voor je.”
Hij loopt de deur uit, de straat op
Ik blijf besluiteloos voor het loket staan, niet wetend wat te doen.
De vrouw schuift het formulier naar me toe
Wuift me ongeduldig terzijde
Een volgende “klant” staat te wachten
Ongelovig kijk ik naar de manier waarop ook deze bijna afgeblaft wordt
Hij is het blijkbaar gewend want zijn gezicht blijft onverstoorbaar
Intussen is Hans terug, in zijn hand het gewenste zegeltje
“Geef me het formulier maar even”
Hij plakt het zegeltje op de daarvoor bestemde plaats.
We wachten deemoedig tot we weer aan de beurt zijn.
Wat timide schuif ik mijn aanvraagformulier weer door het luikje
Ze gunt me geen blik waardig
Routineus zet ze haar eigen handtekening en drukt er een stempel overheen
Een laatste snauw geeft aan dat ze “klaar” is met ons
We druipen af
Bij de deur draai ik me nog eens om
De jongeman is opgestaan en staat driftig protesterend voor het loket
Het gezicht van de lokettiste begint rood aan te lopen
Zelfs als ik al op straat sta hoor ik haar de arme knaap op luide toon van repliek geven
“Wat ben ik je schuldig voor dat zegeltje?” vraag ik, naar mijn portemonnee reikend
“Ach, laat maar zitten, het is niet de moeite waard.” zegt Hans genereus
Ik protesteer maar hij lacht het weg
“’t Is werkelijk de moeite niet, zie het maar als een stukje service van ons.”
Ik laat het er bij
Bedank hem
“Gaat het hier altijd zo?” vraag ik, doelend op de onvriendelijke behandeling zo-even
“Ach ja, dat is een beetje blijven hangen uit vroeger tijden. Sommigen denken nog steeds dat ze de koning zijn wanneer ze achter hun bureautje zitten. Die dingen moeten nog veranderen maar dat gaat langzaam. Dit was trouwens nog niets bijzonders hoor…”
De terugreis naar het Grand Hotel verloopt probleemloos
Aangekomen bedank ik hem en schud zijn hand.
“Doe de groeten aan Edwin. Als we wat langer waren gebleven had ik graag kennis gemaakt maar we rijden morgen al weer naar Nederland.”
Hij belooft de groeten over te brengen
Wenst ons een goede reis.
Wacht even om enkele politieauto’s met gillende sirenes voorrang te geven
Trekt dan op
Ik zwaai hem na
Het autootje verdwijnt uit mijn zicht in de verkeersmêlee
Mijn vrouw zit te lezen in een van de comfortabele stoelen in onze kamer
Kijkt vragend op als ik binnenkom
“En? Ging het goed?”
Ik pak een glas, schenk me een biertje in en steek een sigaret op
Vertel haar mijn lotgevallen
Ze kijkt me ongelovig aan als ik haar vertel over de afhandeling aan het loket
“Ze moeten hier nog wel het een en ander leren” merkt ze op
Ik knik bevestigend
“Maar voor dat zover is gaat er nog wel een tijdje overheen.” citeer ik, wijs kijkend, Hans’ woorden
Ik drink mijn glas leeg
We besluiten de dag met een diner in een romantisch, gewelfd kelderrestaurantje
De menukaart biedt een ruime keuze
Ik besluit dit keer geen risico te nemen
Kies voor een “Schnitzel mit Beilage”
Kijk om me heen.
Toortsvormige wandlampen werpen een gedempt licht op het ruwe, met knoestige eiken balken doorschoten, metselwerk van de nis waarin we zitten
Een weemoedig Tsjechisch deuntje murmelt op de achtergrond
De ober zet geruisloos de bestelde drankjes voor ons op tafel
Ik mijmer wat weg
Morgenavond zijn we weer in Hengelo, Nederland.
Onze trip is een dag korter uitgevallen
Vreemd eigenlijk
Ik kan het me bijna niet voorstellen.
We zijn maar een kleine duizend kilometer van huis
En toch lijkt het af en toe een heel andere wereld
Een wereld die nieuw voor mij is
Een wereld die ik nog moet leren kennen
Ik maak de balans op van de voorbije week
Moet glimlachen als ik weer aan de notaris, Klaus P., in Trutnov denk
Was dat echt pas afgelopen maandag…?
Ik haal het gesprek met Henk Westerterp weer voor mijn geest
Die man, die kon nog wel eens een probleem worden
Al zie ik nog niet precies in op welke manier
Ik kijk op mijn horloge
Het datumblokje geeft 23 september aan
Over ongeveer drie weken moet het koopcontract door beide partijen getekend zijn
Daarna zijn we niet meer afhankelijk van hem
We hebben geen overeenkomst getekend
Kunnen zo op zoek gaan naar een andere aannemer
Toch zit het me niet lekker
Misschien kan ik eens naar hem informeren bij de Kamer van Koophandel in Enschede
Hij heeft tenslotte ook in Nederland een aannemersbedrijf gehad
Daar zou iets over bekend moeten zijn
Gewoon wat informeren, voor alle zekerheid
Hoewel, Holland Trade House zal zijn referenties toch ook wel zijn nagelopen?
“Guten Appetit!”
Ik schrik op uit mijn gedachten als de ober mijn schnitzel opdient
Met verbazing kijk ik naar de hoeveelheid spam op mijn scherm
En we zijn maar een paar dagen weg geweest
Ik zoek de oorzaak in het feit dat ik een eigen website heb
Speur de imposante rij af
Klik het ene na het andere bericht weg
Dan valt mijn oog op het regeltje:
"Subject: Castle Zacler - service works by T-Mobile CZ "
Verstuurd 24 september:
“Dear all,
I am from T-Mobile CZ company and our company has transmitter on the roof of your castle in Zacler in Czech Republic. We have sign lease contract with last owner Omikron-RV, spol. s.r.o., representative Mr. Vladimir Viatkin from Horni Marsov. I ( or my colleague Mr. J*****) would like to meet representative of Wekostav ( new owner ) for to do any agreement about this problem. We need to do service on the our equipment ( BTS room on the loft a antennas on the roof ).
I called to this number +420 *** *** *** ( only voicebox ) and Wekostav´s number +420 *** *** *** ( nobody there ) but without result. Mr. Davids told us that we can take keys in Trutnov for every visit. I think in Wekostav. But we do not know, where is seat of Wekostav in Trutnov. We need accurate address of Wekostav in Trutnov or contact to somebody in CZ (the best Czech speaker ). Please send me this contact or Wekostav seat by e-mail.
Thank you.
S pozdravem
T. J******”
Ik sluit het bericht
Een snelle blik leert me dat de rest onwelkome post is
Ik verwijder het allemaal in één keer
T-Mobile zal ik later wel beantwoorden
Ik zie dat mijn aktetas nog geleund tegen een poot van het bureau staat
Til het ding op met de bedoeling het op zijn gebruikelijke plaats te zetten
Voel het gewicht
Open de tas en zie de in Trutnov getekende volmachten
Verdorie, die had ik in Brno aan Hans willen geven
Nou ja, dan maar per aangetekende post
Ik kijk mistroostig naar buiten
Het miezert
Nog een paar weken en de herfst begint
Vallende bladeren, wind, regen
Ik voel me wat neerslachtig worden
Staar een poosje naar de screensaver op mijn scherm
Schudt mezelf wakker
Besluit mijn website nog wat bij te schaven
Open het programma van Alpha Mega
Sluit het vrijwel onmiddellijk weer
Ik ben niet in de stemming
Ik zet het scherm uit
Sta op en slenter naar de keuken
Bij de koelkast kijk ik op mijn horloge
Kwart voor vijf
Eigenlijk nog iets te vroeg
Ach wat zal het ook…
Ik pak een bokbiertje
Herfstbok, een van de weinige lichtpuntjes van het seizoen
Ik open het flesje met mijn zakmes
Pak een glas en laat me in de bank in de woonkamer vallen
De smaak is vertrouwd, vol zoetig met een vleugje bitter
Mijn vrouw is niet thuis
Ik kijk om me heen
Één hoek van de kamer is schrijnend leeg
Daar stond een paar maanden geleden nog een hondenmand met dikke kussens
Mijn gedachten dwalen af naar Remi
De laatste tijd gebeurt dat minder, maar helemaal weg gaat het niet
Daarvoor nam ie een te grote plaats in
We hebben het al over een andere hond gehad
Mijn vrouw had haar bedenkingen
“Hij is nog maar pas dood…”
Toch houdt ze de als betrouwbaar bekend staande fokkers in de gaten
Ik neem nog een slok uit mijn glas
De bodem van het flesje is al in zicht
Ik sta op, zet de radio wat harder
Het nasale stemgeluid van Brian May vult de kamer
Hij vraagt zich af wie er voor altijd leven wil
Dat kan ik nu even niet gebruiken
Ik zet een CD op
Een dag later:
“Dear mr. J.,
Wekostav has an office in the center of Trutnov, I don't know the exact adress.
I will contact the manager as soon as possible and ask him to contact you. Castle Zacler will
be reconstructed and appartments will be made in the castle. The upper part of the building,
were your transmitter is placed, shall also be used to create appartments. So you will
understand that we are planning to end the contract with your company as soon as possible.
I hope you will find another building to place the transmitter in the near future. The manager
of Wekostav will talk about this with your company.
Kind regards,
Jos Davids”
Ik verzend het korte berichtje
Hier moeten ze het maar even mee doen
Ik weet nog steeds niet hoe lang het contract met T-Mobile nog loopt
Afijn, we zien wel
Ik zal Henk wel een fax sturen met het verzoek om contact met hen op te nemen
Geen idee of hij dat ook doet
Ik start Outlook op
Klik op: Nieuw bericht
Zoek in de adressenlijst Edwin Booijmans op
Ik vertel hem dat de volmachten per post opgestuurd zijn
Verzoek hem mij op de hoogte te houden van het verloop van de procedure
Ik ben bereid over ongeveer een maand naar Brno te reizen om mijn verblijfsvergunning op te halen
Liever niet eerder, het reizen gaat me niet in de koude kleren zitten
Dan stel ik een fax op aan Henk Westerterp
Vraag hem contact op te nemen met T-Mobile
Ik wil dat de sloten van het kasteel gewisseld worden en de overige toegangen solide afgesloten
Ik verwacht van hem geen antwoord
Ik begin mijn klantjes te kennen
Een paar dagen later
Mijn vrouw loopt de woonkamer binnen waar ik met een boek lui onderuit op de bank hang
Aan haar gezichtsuitdrukking zie ik dat er iets bijzonders aan de hand is
Ze straalt letterlijk
Ik ga overeind zitten, kijk haar vragend aan
Het schijnt dat er ergens in Friesland een nestje boxers het levenslicht heeft gezien....
[ Bericht 0% gewijzigd door JohannesP op 27-10-2010 00:58:09 ]
September wordt oktober
De dagen slepen zich tergend langzaam voorbij
Ik zit me te verbijten
Van Holland Trade House hoor ik niets
Ook vanuit Male Svatonovice klinkt slechts een diepe stilte
En dat terwijl de transactie voor 14 oktober plaats zou moeten hebben
Althans, volgens een “Future buying contract” dat ik eens voorbij heb zien komen
Een contract dat nooit getekend is
Mijn vrouw bezoekt intussen bijna dagelijks de site van de Friese boxerkennel
Vertederd bekijkt ze de foto’s van het prille geluk
Een wirwar van lijfjes, staartjes en pootjes, zo te zien bezig mams af te kluiven, vult het scherm
We hebben een reutje “gereserveerd”
Een definitieve keuze zullen we maken als we de kennel gaan bezoeken
Daar gaat nog wat tijd overheen
De beestjes moeten een aantal weken oud zijn voor er bezoek bij mag
Daarna duurt het nog een paar weken voor ze bij “moeders” weg mogen
Eind november verwachten we “gezinsuitbreiding”
Twaalf oktober, ik heb de hoop op een antwoord inmiddels al bijna opgegeven:
“Beste Jos,
We hebben de genotariseerde volmachten en de Tsjechische verklaring van goed gedrag ontvangen. Rest de Nederlandse verklaring omtrent gedrag en de bevestiging van de vreemdelingenpolitie dat de verblijfsvergunning is afgegeven. Als jij aangeeft welke datum je deze kant op zou willen komen kunnen wij de afspraak bij de vreemdelingenpolitie definitief maken. Je moet dan wel zeker weten dat je komt omdat de verblijfsvergunning maar een keer wordt uitgedraaid.
Hopende je hiermee voldoende geïnformeerd te hebben.
Met vriendelijke groet,
Edwin Booijmans
Holland Trade House”
De Nederlandse Verklaring Omtrent Gedrag?
Maar die zat in dezelfde enveloppe als de rest van de documenten
En die hebben ze toch gekregen?
En die bevestiging?
Daarvoor hoef ik toch niet te zorgen?
Ik antwoord onmiddellijk:
“Beste Edwin,
De Nederlandse VOG compleet met apostillestempel zat in dezelfde enveloppe als de andere papieren die ik naar jullie gestuurd heb. Wat betreft de bevestiging van de vreemdelingenpolitie dat de verblijfsvergunning is afgegeven: volgens eerdere correspondentie zouden jullie deze aanvragen...?
Ik bericht z.s.m. wanneer ik weer naar Tsjechië kom.
Vriendelijke groet
Jos”
Dit keer krijg ik ”per kerende post” antwoord:
“Beste Jos, de bevestiging wordt afgegeven tegelijk met de verblijfsvergunning. Om deze reden heb ik een exacte datum nodig, daarna zullen we contact opnemen met de vreemdelingenpolitie zodat zij voor die datum de bevestiging kunnen klaar maken. De Nederlandse verklaring van goed gedrag is inderdaad ontvangen maar ligt nu bij de court translator.”
Ok. Alles in orde dus.
Ik was al bang dat ik een nieuwe verklaring aan moest vragen.
Ik sluit de computer af
Het is woensdag 13 oktober
Het kasteel staat inmiddels al meer dan drie maanden op naam van Wekostav
Het wordt me nu toch wat al te gortig
Waar blijft dat koopcontract?
Wanneer wordt er nu eindelijk eens iets ondertekend?
Ik ben het zat, word sikkeneurig
Moet moeite doen om mijn geprikkelde humeur niet op mijn omgeving af te reageren
Dit kan zo niet langer
Het wordt tijd voor een beetje druk
Ik kies het mobiele nummer van Dennis
"Dennis Rinkema, Holland Trade House"
"Dag Dennis, met Jos, Cosy Cottage. Alles goed?"
"Prima hoor"
Hij vertelt dat hij nu in Vrchlabi gestationeerd is
Holland Trade House heeft daar een nieuwe vestiging geopend
Volgens hem wegens de interessante mogelijkheden die het Reuzengebergte biedt
Nou, mooi voor Holland Trade House, denk ik
Maar het interesseert me nu even niet
Ik kom tot het doel van mijn telefoontje
Vraag hem hoe het ervoor staat met het koopcontract
"Dat komt eraan. De advocaat is momenteel druk bezig met het opstellen ervan. Zo gauw het af is sturen we het ter ondertekening naar Henk. Later kun jij het dan ondertekenen."
Ik herinner me de tegenstrijdige berichtgeving van Katharina C. en Edwin Booijmans
Besluit nu eindelijk eens duidelijkheid te krijgen
"Ja, maar ben ik daartoe eigenlijk wel bevoegd? Katharina C. mailt me dat ik “in functie ben terwijl ik van Edwin Booijmans hoor dat de wijziging van jednatel nog plaats moet vinden."
"Volgens mijn informatie mag jij tekenen, maar ik zal het voor de zekerheid nog eens nachecken" zegt hij
Ik vraag wat er gebeurd is met het “Future Buying Contract”
Hij aarzelt even
"Euh….. Henk had wat moeite met de boeteclausule…"
Als ik het niet dacht
"Hij wilde dus niet ondertekenen?"
"Nee"
"Maar het kasteel staat inmiddels wel in het kadaster geregistreerd als eigendom van Wekostav?"
"Ja, al een tijdje"
Even ben ik stil
Al een tijdje
En in dat “tijdje” was er geen tijd om het koopcontract op te stellen?
Toch houd ik me in
Blijf correct
"Ik zou het fijn vinden als er nu eens wat spoed achter het contract gezet wordt. Ik vind dat het allemaal lang genoeg geduurd heeft"
Hij belooft dat hij de advocaat nog eens zal bellen
Nog eens bellen? Geef hem maar eens een stevige schop onder zijn kont, denk ik bij mezelf
Maar geen onvertogen woord glijdt over mijn lippen
Ik moet nog even verder met hen
We beëindigen het gesprek
Mijn stemming is er niet beter op geworden
Ik heb het gevoel dat alles langs me heen gaat
Dat partijen niet erg hun best doen om vooruitgang te boeken
Het wordt tijd de touwtjes zelf in handen te nemen
Dit gaat allemaal veel te lang duren
Ik wil verdomme verder met het project
Bouwtekeningen zien. Klanten werven. Renoveren. Gewoon verder.
Heb genoeg van dit "gedoe", dit wachten
We overleggen wanneer we weer naar Brno zullen gaan
Met twee bijna lege agenda’s is dat een sinecure
We prikken de laatste week van oktober
Ik ben van plan om in diezelfde week een bezoekje af te leggen bij Dennis in Vrchlabi
Ben eigenlijk best nieuwsgierig naar “de man achter de stem”
Bovendien kan het geen kwaad elkaar eens in de ogen te kijken
Ook ga ik nog eens bij Henk langs
Eens kijken of we de boel in beweging kunnen krijgen
Ik stuur een berichtje naar Edwin:
“Beste Edwin,
Wij zijn van 26 oktober tot en met 29 oktober in de gelegenheid om naar Brno af te reizen. Is het mogelijk om in die periode een afspraak te regelen?”
’s Avonds laat check ik mijn mailbox nog eens
Niet dat ik iets verwacht
Het is meer een gewoonte geworden
Ik trek mijn wenkbrauwen op als ik het berichtje zie
Afzender: Thom Wolting
Onderwerp: Wekostav
Nieuwsgierig open ik het bericht:
“Geachte heer/mevrouw,
Uit informatie is gebleken dat u een samenwerkingsverband heeft met Wekostav S.R.O.
Daarom wil ik u de volgende bijlage presenteren. Deze bijlage zijn scans van de Antwoorden op mijn brieven t.a.v. het openstaande facturen
De officiële papier kunnen bij mij ingekeken worden.
Wilt u meer informatie, kunt u altijd contact met mij opnemen.
Met vriendelijke groet,
Thom Wolting”
Ik open de zes bijlagen stuk voor stuk
Het betreft getypte facturen voor “de heren Westerterp”
Verder een herinnering en diverse aanmaningen
In de laatste wordt gedreigd met “inbeslagname van bezittingen in Nederland en op de UWV GAK uitkering”
Onder aan het gescande document staat iets onduidelijks gekrabbeld
Het handschrift komt me bekend voor
Ik buig me wat verder naar het scherm toe
Met enige moeite ontcijfer ik:
“Bij deze mocht je deze stappen willen ondernemen zal ik je als hacker doorgeven aan de heer B. Huttert, de ex-vrouw van de heer Huttert en aan die maffia zoon Dropni (Drapni???) die je om milionen Dollars hebt gebracht
We hebben voor 1 jaar betaald tot 22-2-2004 en de afspraak was ook voor een jaar reknn. ******* en we hebben deze opgezegt op 22-2-2004
Daar is het mee af
Betaal onze zand steen maar eens
Met rente is dit 4800.- eur
Of moeten wij naar de deurwaarder gaan”
De handtekening is onleesbaar, maar bekend
Het is die van Henk Westerterp
Kom er later nog wel op terug als ik het gelezen heb
quote:Tja
Alleen al het feit dat je het vraagt, is kenmerkend voor je post-stijl.
Zoiets was (en is eigenlijk nog steeds) niet mijn stijl
Ook nu heb ik lang geaarzeld.
Uiteindelijk heb ik besloten er wel toe over te gaan.
In de eerste plaats omdat ik beloofd heb het gehele verhaal te vertellen
Dus ook met de wat “onfrissere” aspecten
In de tweede plaats kan ik er eigenlijk niet omheen
De berichten spelen een essentiële rol in het verdere verloop van mijn verhaal
Wel wil ik nog opmerken dat e.e.a. door mij niet geverifieerd is
Simpelweg omdat ik daar niet toe in staat ben
Destijds stond ik erg sceptisch tegenover wat mij bericht werd
Nu, jaren later, twijfel ik nog steeds
Maar minder…
Loos alarm? Of...
Huttert?
Wie is dat?
En wat heb ik te maken met een “Maffia zoon” genaamd Dropni of Drapni?
Waar ben ik nu weer in verzeild geraakt?
Een onsmakelijk intermezzo tussen Henk en de eigenaar van een internetbedrijf?
Hier heb ik geen trek in
Ik heb al genoeg aan mijn hoofd
Ik lees de hiërogliefen van Henk nogmaals door
Ben opnieuw geshockeerd door diens taalgebruik
Hij neemt me wat al te vaak de naam Maffia in de mond
“…die je om milionen dollars gebracht hebt…”
Ik schud mijn hoofd
De man is een ongeleid projectiel
Ik overweeg de bijlagen door te mailen naar Dennis
Bedenk me dan
Daarvoor is het wellicht nog een beetje vroeg
Waarschijnlijk is het alleen maar een ordinaire ruzie
Maar wel een waarin ik niet betrokken wil worden
Wat doe ik ondertussen met dit bericht?
Ik overdenk de kwestie even
Wat is het nu eigenlijk helemaal?
Een aantal facturen en aanmaningen, terecht of niet terecht
Een boze, onnadenkende reactie, vermoedelijk in een opwelling gegeven
Hier kan ik niets mee
Wil ik ook niets mee
Die Woltink moet zijn eigen zaakjes maar opknappen
Mij met rust laten
Ik antwoord:
“Geachte heer Woltink,
Zoals wij uit uw mail begrepen heeft u een zakelijk conflict met de heer Westendorp van Wekostav. Het is ons echter niet duidelijk waarom u ons daarvan op de hoogte stelt. Wij zullen dan ook niets doen met de "informatie" die wij van u ontvangen hebben. Wel willen wij u er graag op wijzen dat u terughoudend dient te zijn met het versturen van dergelijke mails, e.e.a. kan al gauw beschouwd worden als laster en is als zodanig strafbaar.”
Ik klik op de verzendbutton
Hiermee is de kous af, denk ik
Ik kijk op mijn horloge, het is bijna elf uur
Tijd voor mijn “ontspanningsuurtje”
Ik schakel de computer uit en zet de TV aan
Ontkroon mijn eerste bokbiertje
Zak diep onderuit op mijn favoriete TV-stoel
Zap langs de kanalen
Beland tenslotte bij een actualiteitenprogramma
Ik probeer me te concentreren op het verhitte debat tussen de twee politieke kemphanen
Het lukt niet
De woorden gaan langs me heen
Mijn gedachten dwalen af
"..…die je om milionen dollars gebracht hebt….."
Donderdag 14 oktober, 9.43 uur:
“Geachte Jos en ******* Davids,
Ik wilde u informeren over de verschillende conflicten die er ontstaan zijn in de loop der tijd.
Dit zakelijke conflict is één van de zeventien, bij mij bekende zaken. Helaas bestaan alle Nederlandse conflicten relatief uit kleine bedragen, waardoor het niet rendabel is een rechtzaak tegen de heer Westerterp aan te spannen. Gelukkig hebben wij hedendagen een deurwaarder bereid gevonden de zaak verder uit te zoeken en in behandeling te nemen.
Ik begrijp uw gepikeerdheid t.a.v. mijn email. Deze en de vorige email is alleen ter informatie bedoelt. Ik wil u waarschuwen voor de grote hoeveelheid “zakelijke” zakelijke, conflicten die de fam. Westerterp (onder verschillende namen werkend) heeft lopen, zowel in Nederland als in Tsjechië.
Over de eventuele strafbare feiten die ik hierbij zou plegen. Mocht u dit geheel zo beschouwen, mijn welgemeende excuses. Echter, ik weet wat ik gedaan heb, heb dit zelf in overleg met mijn advocaat en deurwaarder gedaan, om de reden zoals hierboven beschreven.
Met vriendelijke groet,
Thom Woltink”
Verrek, die jongen is vasthoudend
Ik had eigenlijk geen antwoord verwacht
Dacht dat ik gisteren toch duidelijk de boot afgehouden had
Ik lees het berichtje nog eens door
“…zeventien zaken…… rechtszaak… conflicten… in overleg met mijn advocaat en deurwaarder…”
Ik kan het allemaal niet geloven
Henk is misschien wat ongelukkig in zijn woordgebruik
Wat slordig in de afwerking
Ok, hij kan wat vaker en sneller reageren ook
Maar dit?
Zo iemand kan toch niet samenwerken met Holland Trade House?
Een bedrijf met een uitstekende reputatie in het Nederlandse bedrijfsleven?
Het wil er bij mij niet in
Ik probeer te relativeren
Een ordinaire ruzie, niets wat mij aangaat of raakt
Niet belangrijk dus
En toch…
Ik zucht
Klik op “beantwoorden”:
“Geachte heer Woltink,
Wij stellen het op prijs dat u ons wilt waarschuwen voor de (door u beweerde) praktijken van de heer Westendorp. Wij hebben al enige maanden contacten met de heer Westendorp en tot dusver is ons uit niets gebleken dat de integriteit van de heer Westendorp in twijfel getrokken dient te worden. Wij zijn met hem in contact gekomen via Holland Trade House, een firma die samenwerkt met de Nederlandse Kamer van Koophandel in Praag. Wij hebben dit bedrijf laten nachecken bij de KvK Enschede en het is ons als volkomen bonafide aangeraden. Ik neem aan dat een dergelijke organisatie de mensen met wie ze samenwerken controleren alvorens met hen 'in zee' te gaan aangezien ze dat aan hun naam verplicht zijn.
Kortom: ik heb van u een briefwisseling ontvangen waaruit blijkt dat u een conflict heeft met de heer Westerterp. Ik heb het handschrift van de heer Westerterp onder uw aanmaning herkend. Echter, zakelijke conflicten zijn zo oud als de wereld. Iedereen in deze business krijgt er wel eens mee te maken. Ik weet niet wie er in deze gelijk heeft omdat ik niet van de 'ins and outs' in deze kwestie op de hoogte ben. Ik wens overigens ook niet verder in uw conflict betrokken te worden.
Anders wordt het wanneer de heer Westerterp, alweer volgens u, minstens 17 zakelijke conflicten zowel in Nederland als in Tsjechië heeft en onder verschillende namen werkt. Dat zou voor ons een reden zijn e.e.a. nog eens zorgvuldig te overwegen. Zolang wij echter alleen uw beweringen hiervoor als 'bewijs' hebben kunnen wij hier niets mee en geven de heer Westerterp het voorrecht van de twijfel.”
Nog geen half uur later krijg ik antwoord:
“Holland Trade house is een zeer gerenommeerd bedrijf, ronduit goed. Daarover kan ik kort zijn. Echter, daarbij de heer Westerterp jr een ruime tijd op ons adres is ingeschreven beschik ik over een grote hoeveelheid, eigen, correspondentie met deurwaarders en de fiscus t.a.v. de gehele familie Westerterp. (De deurwaarders stonden enkele malen op de stoep) Zoals u waarschijnlijk wel zult begrijpen ga ik géén verder bewijsmateriaal, over de zaak Westerterp, aan u overhandigen. Ik heb u gewaarschuwd en daarmee is, voor mij, de taak af. Ik begrijp zeer goed dat u ook verder niets te maken wilt hebben met het ontstaande conflict en zal dit ook, voor zover dit in mijn macht ligt, respecteren.”
Ik trek mijn wenkbrauwen op
Stond Hendrik-Jan op zijn adres ingeschreven?
Hoezo? Waarom?
En beschikt hij over informatie van de fiscus over “de gehele familie Westerterp”?
Dat bestaat niet, dergelijk info wordt nooit aan buitenstaanders gegeven
Hier wordt overduidelijk gejokt
De laatste zin wekt mijn wrevel op
Hoezo “voor zover het in mijn macht ligt”
Ik heb hier gewoon niks mee te maken
Ik heb het nu wel een beetje gehad
Als hij zijn berichten niet kan of wil staven moet hij ze voor zich houden
Iedereen kan dergelijke verhalen verzinnen
Maar val mij er niet mee lastig
Ik sluit het bericht
Klik op “verwijderen”
Aarzel en annuleer
Laat het eerst maar eens bezinken
Ik laat er een dag overheen gaan
De berichten blijven in mijn hoofd rondspoken
Ik kom tot de conclusie dat ik zonder bewijzen niets met deze “informatie” kan
Ik zal hem nog één keer antwoorden
Als hij me dan nog niet kan overtuigen gaat het hele verhaal de prullenbak in:
“Uw correspondentie aan ons adres betreffende de heer Westerterp begint hoe langer hoe meer op ordinaire "roddel" te lijken. Het enige wat ons tot nu toe duidelijk is geworden is dat u een conflict met de heer Westeterp heeft. U geeft aan dat er 17 zaken tegen de heer Westerterp lopen maar geeft geen uitsluitsel over de "andere" 16 zaken. U beweert dat de heer Westerterp ook onder andere namen actief is maar gaat hier ook niet verder op in. Uw opmerking dat de heer Westerterp jr. geruime tijd op uw adres ingeschreven geweest is begrijpen wij al helemaal niet. Verder trekken wij in twijfel dat de fiscus u informatie zou kunnen verstrekken, zoals u beweert, over de "zaak Westerterp".
Tot slot: uw opmerking "voor zover het in mijn macht ligt" met betrekking tot de "inmenging" van Cosy Cottage in uw conflict met de heer Westerterp is ons compleet in het verkeerde keelgat geschoten. Wij vragen ons af wat u hier precies mee bedoelt.
Wanneer u geen voldoende uitsluitsel kunt geven betreffende uw beweringen, zal ik onze correspondentie doorsluizen naar de heer Westerterp en Holland Trade House, met het advies stappen tegen u te overwegen.”
Met een kordate klik verzend ik het bericht
Volgende week ga ik mijn licht eens opsteken bij de Kamer van Koophandel
Als er ook maar iets van waar is dan moet dat daar toch bekend zijn
Ik betaal tenslotte niet voor niets ieder jaar netjes mijn verplichte bijdrage
Bericht van Thom Woltink, verstuurd op zondag 17 oktober, 10.04 uur:
“De heer Westerterp jr, Hendrik-Jan was geruime tijd op ons adres ingeschreven. Duidelijker kan het niet. Op deze manier had hij een vaste woon en verblijfplaats in Nederland. Dit had hij nodig. De opmerking “"voor zover het in mijn macht ligt” kan ik niet anders omschrijven. Mocht u dat in het verkeerde keelgat geschoten zijn; mijn welgemeende excuses. Ik, als persoon en als eigenaar van mijn bedrijf, zal u niet verder betrekken in de conflicten t.a.v. De heer Westerterp. Mocht u dit anders hebben opgevat, dan kan ik daar niets aan doen. Ik heb uw gegevens ook via een andere gekregen, ik vond het mijn plicht u te informeren over te lopen zaken en problemen die er spelen. De informatie van de Fiscus: als de deurwaarder bij ons op de stoep staat, om in opdracht van de fiscus alle spullen, eigendom van de heer Westerterp, in beslag te nemen? Duidelijkere, makkelijkere en vervelendere manier om achter verschillende dingen te komen is er niet….. Tenzij u vindt van wel?
Ik kan u verder niets uitleggen, hooguit doorsturen naar andere mensen met degelijke ervaringen. Daarbij zal ik eerst toestemming vragen, aan deze mensen, om hun gegevens aan u door te geven.”
quote:Beste (lieve) r-one,
[..]
Tja
Alleen al het feit dat je het vraagt, is kenmerkend voor je post-stijl.
Ik begrijp je opmerking weliswaar niet (zal wel aan mij liggen.....) maar apprecieer het feit dat je mijn oninteressante topic blijkbaar nog steeds volgt.....
Kus, JohannesP
Ik print de gehele emailwisseling uit
Berg het zorgvuldig op in mijn aktetas
Zorgelijk masseer ik de brug van mijn neus
Als het allemaal waar is heb ik een groot probleem
Toch weiger ik vooralsnog het te geloven
Ik wrijf door mijn ogen
Ik dacht nog wel over enige mensenkennis te beschikken
Kan ik me zo vergissen?
Ik neem me voor de kwestie voor te leggen aan Dennis tijdens mijn bezoek aan Tsjechië
Intussen zal ik de druk nog wat verhogen
Dat kasteel móet en zál binnenkort op mijn naam staan
Ik heb inmiddels begrepen dat “de advocaat” nog steeds met het contract bezig is
Hoe lang moet dat epistel wel niet worden?
Zo moeilijk kan het toch niet zijn?
Gelukkig is tandenknarsen niet een van mijn onhebbelijkheden
Ik zou inmiddels met een hopeloos geruïneerd gebit rondlopen
De procedure rondom mijn verblijfsvergunning verloopt wat voorspoediger
Ik ontvang een emailtje van Edwin:
“We hebben een afspraak voor je geregeld om op 27 oktober langs te komen bij de vreemdelingenpolitie in Brno. We moeten wel een kanttekening hierbij maken, er bestaat altijd een risico dat ze niet echt mee willen werken voor het afgeven van de bevestiging (vergunning is geen probleem). Ik stel dan ook voor dat je die dag om 10.00 uur naar de vreemdelingenpolitie gaat zodat we genoeg tijd hebben om het te regelen.
Hopende je voldoende geïnformeerd te hebben.
Met vriendelijke groet,
Edwin Booijmans
Holland Trade House”
Ik bevestig de afspraak en stuur gelijk een berichtje naar Dennis:
“Beste Dennis,
A.s. woensdag (27 oktober) ben ik in Brno om mijn visum op te halen. Daarna vertrek ik richting Reuzengebergte. Donderdag 28 of vrijdag 29 oktober kan ik eventueel langskomen voor een gesprek in Vrlchabi. Hopelijk kun je een uurtje voor me vrijmaken.
Wat betreft het koopcontract voor Zacler: ik wil graag nogmaals verzoeken enige spoed achter de afhandeling van e.e.a. te zetten. Ik kan (en wil) op dit moment de redenen hiervoor nog niet aangeven aangezien ik niet weet hoe serieus ik de informatie moet nemen en e.e.a. eerst wil overleggen aan de betreffende persoon zelf. Zie het maar als een, hopelijk overbodige, voorzorgsmaatregel van een voorzichtig mens.....
Vriendelijke groet, Jos Davids”
2004 brengt niet louter en alleen ellende en tegenslag
De bezoekersaantallen van mijn website laten een duidelijk stijgende tendens zien
Op 20 oktober meldt zich de eerste serieuze belangstellende voor een appartement
Een Friese mevrouw met een charmant accent
Ze is in Zacler geweest en is razend enthousiast over de ligging van het kasteel
Helaas dacht ze dat er al begonnen was met de verbouwing
Ze is dan ook behoorlijk geschrokken van de troosteloze entourage rondom het kasteel
Wanneer wordt er eigenlijk begonnen met de renovatie?
Ik vertel dat er “binnen afzienbare termijn” een aanvang gemaakt zal worden
Zeg haar op de hoogte te zullen houden van de ontwikkelingen
Beloof haar de tekeningen van de geplande appartementen te sturen
Inwendig verbijt ik mezelf dat ik geen concretere info kan geven
Toch voel ik me door deze reactie weer wat gesterkt in mijn plannen
Ik ben niet de enige die de mogelijkheden van het gebouw ziet
Ik ben er stellig van overtuigd dat het project potentie heeft
Alleen die verrekte vertragingen
Die beslommeringen rondom Henk en de doorverkoop van het kasteel
Ik popel om met het èchte werk te beginnen
In weerwil van alles overweeg ik Henk opdracht te geven het kasteelterrein wat op te ruimen
Nog geen verbouwing uiteraard, gewoon wat opruimen
Onkruid wieden, bomen snoeien
Het interieur wat toonbaarder maken
Misschien her en der het meest beschadigde pleisterwerk herstellen
Kortom een klein beginnetje maken
Ik wil toekomstige bezoekers niet al bij hun eerste bezoek afschrikken
Laten zien dat er serieus aan gewerkt wordt
Maar eerst wil ik horen wat Dennis over de “kwestie Woltink” zegt
Intussen kan ik eens uitzoeken wat de Kamer van Koophandel me over Henk vertellen kan
Ik google naar de site van de KvK Veluwe & Twente
Na enig zoekwerk vind ik de rubriek waar ik met vragen terecht kan
Ik open het formulier en tik:
“Geachte heer, mevrouw,
Wij staan op het punt een samenwerkingsverband aan te gaan met een bedrijf dat tot voor kort in Nederland, maar nu, evenals wij, in het buitenland activiteiten heeft. Het bedrijf, waarvan de toenmalige naam ons niet bekend is, is in Nederland uitgeschreven uit het handelsregister. De naam van de ondernemer is ons uiteraard wel bekend. We krijgen nu onbevestigde informatie per e-mail dat het bedrijf in Nederland een groot aantal schuldeisers achtergelaten heeft en onder verschillende namen heeft gewerkt. Hoe kunnen we, om de relatie niet te verstoren, op een discrete manier een onderzoek hiernaar doen?”
Ik lees het berichtje nog eens door en verzend het.
Op dit moment is het alles wat ik kan doen
Donderdag 21 oktober 2004, 8.54 uur:
“Beste Jos,
Ik heb hedenochtend wederom contact gehad met de advocaat voor het contract aangezien hij een paar vragen had. Deze heb ik allen beantwoord en ik hoop dat ook vanmiddag het contract te ontvangen.
Holland Trade House
Krkonosska 186
54301 Vrchlabi (CZ)
Dennis M. Rinkema”
Hmmmm..… vanmiddag.....
Ik ben uitermate sceptisch
Er zijn me al meer dingen beloofd die niet nagekomen werden
Maar het is in ieder geval een toezegging
Over de afspraak die ik met hem wil rept hij niet
Nou ja, dan bel ik hem toch gewoon als we in Tsjechië zijn
Spreken zal ik hem
Hoe dan ook
13.22 uur:
“Geachte heer Davids,
Hartelijk dank voor uw mail.
Als u de handelsnamen of adressen van de verschillende ondernemingen kent, dan kunnen wij u wellicht van enige informatie voorzien ten aanzien van de ondernemingen die in Nederland gevestigd zijn (geweest). Bijvoorbeeld het verloop van in- en uitschrijving, adreswijzigingen en wisselingen van eigenaar. Wij mogen helaas niet op persoonsnaam zoeken in ons systeem i.v.m. de wet op de privacy.
Wilt u echter de betreffende persoon doorlichten, dan is volgens mijn informatie, de enige oplossing een privé detective inhuren. U moet zich echter, voor u deze stap neemt, wel afvragen uit welke bronnen u de signalen ten aanzien van deze persoon krijgt. Ook als is dit onbevestigde
informatie, veelal schuilt hier wel een kern van waarheid in. Ik vertrouw erop u hiermee van dienst te zijn geweest.
Met vriendelijke groeten,
Gerwin te Voorthuizen
Voorlichter Enschede
053-*******
Kamer van Koophandel Veluwe & Twente”
Een privé detective?
Moet ik Sherlock Holmes inschakelen om de gangen van Henk na te trekken?
Dat lijkt me wel een erg drastisch middel
Ik duik wat dieper in de site van de Kamer van Koophandel
Tegen betaling van een paar euro krijg ik een uittreksel van “Aannemersbedrijf HB Westerterp en Zoon”
Aandachtig lees ik het door
Het zijn maar een paar regels waar ik niets mee opschiet
Vooruit, mailen maar weer:
“Geachte heer Te Voorthuizen,
Dank voor uw reactie, er is ons slechts 1 naam bekend van het bedrijf:
Aannemersbedrijf HB Westerterp en Zoon
Vestigingsadres: **********straat 150
Vestigingsplaats: ****AV Haaksbergen
KVK inschrijfnummer: 06013294 0000
Soort inschrijving: Hoofdvestiging
Status: Uitgeschreven uit het Handelsregister
Kenmerk: voorwaarden gedeponeerd d.d. 9 januari 1978
Alle informatie, ook als er kosten aan verbonden zijn, is welkom.
Vriendelijke groet
Jos Davids“
En wachten maar weer
Nog diezelfde dag krijg ik antwoord:
“Geachte heer Davids,
Hartelijk dank voor uw mail.
De laatste eigenaar van Aannemersbedrijf H.B. Westerterp en zoon is de heer
H.J.M. Westerterp (16-5-1953). Vanaf 1 januari 1974 tot 1-12-1993 had hij
samen met zijn vader J.D. Westerterp een vennootschap onder firma. Met
ingang van 1-12-1993 is deze voortgezet door H.J.M. Westerterp als
eenmanszaak. Vanaf 1974 is het bedrijf gevestigd geweest aan de
*********straat 150.
Ik kan eigenlijk geen opvallende verschuivingen vinden in het dossier.
Ik vertrouw erop u hiermee van dienst te zijn geweest.
met vriendelijke groeten,
Gerwin te Voorthuizen”
Hmmm….. ook hier heb ik niet veel aan
Maar het is in ieder geval geen negatief bericht
Ik neem aan dat men op de hoogte zou zijn als het bedrijf failliet werd verklaard
Of betrokken zou zijn geweest bij malversaties
Ik struin nog even het internet na op privé detectives
Verscheidene, prijzig aandoende, bedrijfsrecherchebureau’s schieten voorbij
Ik klik door, schrik me het apezuur van de tarieven die ze berekenen
Op pagina vier wordt het allemaal wat onduidelijker, schimmiger:
“…..privé detective. Overspel / vreemdgaan. Lecta kan u het geruststellende gevoel geven dat uw partner u trouw is. Of niet…..”
Resoluut sluit ik Google af
Schud mijn hoofd
Waar ben ik eigenlijk mee bezig
Ik stel me voor dat Dennis zich een ongeluk lacht als hij ziet wat ik aan het doen ben
Hij zal de berichten afdoen als die van een gefrustreerde ondernemer
Henk Westerterp is voldoende doorgelicht zal hij zeggen
De man is recht op de graat
Gasthaus Riedelmühle verdwijnt uit mijn achteruitkijkspiegel
Het is tien uur, een koude en mistige morgen
Ik zet mijn ruitenwisser op de intervalstand
Check de buitentemperatuur op mijn dashboard, vijf graden, brrrr….
Het is zo’n zes á zeven kilometer naar de grensovergang Cinovec-Altenberg
In totaal hebben we nog ruim driehonderd kilometer voor de boeg
We zijn gistermorgen wat later vertrokken
Hebben de route uitgeprint via Routeplanner
Besloten de rit in tweeën te delen
Gelukkig maar want het weer werkte ook gisteren niet echt mee
De weg kronkelt zich naar boven
Het zicht wordt slechter
Even voorbij Altenberg passeren we de grens
We hebben onze paspoorten in de aanslag
De douanier heeft geen trek zijn warme hokje te verlaten
Wuift ons door, zonder controle
Langs de onvermijdelijke straatmadeliefjes, bibberend in hun dunne jurkjes
Ik heb geen tijd om aandacht aan ze te besteden
De bochtige weg vergt mijn opperste concentratie
De mist wordt dikker en dikker
Het wegdek glinstert in de gele lichtbundels van mijn mistlampen
De airco draait op volle toeren om de ruiten condensvrij te houden
Noodgedwongen matig ik mijn vaart tot een slakkengangetje
Tuur bijna wanhopig door de bijna ondoordringbare muur van fijne waterdruppeltjes
Achter me doemen felle koplampen op van wat een vrachtwagen lijkt
Ze naderen in een rap tempo
Ik ga zoveel mogelijk rechts rijden
De weg is echter te smal voor hem om in te halen
Al gauw zit hij bijna op mijn bumper, zodat ik me gedwongen voel mijn snelheid op te voeren
Het klamme zweet breekt me uit
Ik verwacht elk moment een luid geclaxonneer
Op rechte stukken trap ik het gaspedaal dieper in waardoor ik wat afstand kan nemen
Bij iedere bocht zit hij me weer op de hielen
Na een kwartier, dat wel een uur lijkt, begint de weg te dalen
De mist wordt dunner en trekt uiteindelijk bijna geheel op
Ik sla een smal zijweggetje in en stop
Laat de rij auto’s achter me passeren
Steek een sigaret op en inhaleer diep
We raadplegen de routebeschrijving en de kaart
Het ergste hebben we gehad constateer ik opgelucht
’s Middags om half vier checken we in bij het Grand Hotel in Brno
Met een Bacardi-Cola voor me draai ik het nummer van Holland Trade House
Vraag naar Edwin Booijmans
Ik moet morgen om tien uur bij het Bureau Vreemdelingenpolitie zijn
Wil weten waar dat precies is
Het ligt in een zijstraat van Benesova legt hij uit, de straat waaraan ook mijn hotel ligt
"Het is gemakkelijk te belopen. Als er problemen zijn kun je me morgen bellen" zegt hij
“En als ik je een advies mag geven, neem een reep chocolade mee…”
"Cho..… chocolade….? Hoezo chocolade?"
"Nou, voor de beambte, het kan nooit kwaad om ze gunstig te stemmen...."
Ik sta versteld
Neemt hij me nu in de maling?
Ik begin aarzelend te lachen
"Meen je dat nou?"
Zijn stem blijft vlak
"Ja hoor, dat is hier heel gewoon. Je moet het niet zien als omkoperij maar gewoon als een middel om de medewerking wat te stimuleren..…"
Ik haal mijn schouders op
Chocolade zal het worden.....
Om op zeker te spelen maak ik een ommetje naar het bureau
Vind het gebouw zonder moeite
Woensdag 27 oktober, Bureau Vreemdelingenpolitie Brno
Om half tien sta ik voor de deur
De afspraak geldt niet voor een bepaald tijdstip
Ik ben niet van plan de hele dag te besteden aan het afhalen van de verblijfsvergunning
Vandaar dat ik een half uur te vroeg ben
Ik duw de toegangsdeur open en loop het, opvallend moderne, gebouw binnen
Constateer dat ik niet de enige ben die vooruit denkt
De vierkante ruimte, zo’n 10 bij 10 meter, staat afgeladen vol
Een mengeling van nationaliteiten, waarin de Vietnamese ruim vertegenwoordigd is
Gelaten leg ik me er bij neer dat ik hier wellicht de hele morgen zoet mee ben
Achter de entreeruimte is een smalle gang met aan beide kanten vier deuren
Daarachter weer een vierkante ruimte met tafels, stoelen en een heren- en damestoilet
Op elke deur hangt een bordje met een nummer en een tekst, in het Tsjechisch uiteraard
Voor iedere deur staat een rij mensen
Edwin heeft me niet verteld in welke rij ik moet aansluiten
Terug naar de entreeruimte
In een hoek, links achterin, zit een mevrouw achter een goedkoop ogend tafeltje
Ik toon haar het plastic mapje met mijn aanvraagformulier en verdere benodigdheden
Vraag in het Engels waar ik moet zijn. Dan in het Duits, want ze kijkt me vragend aan.
Tenslotte bekijkt ze mijn mapje
Er gaat haar een licht op
Ze schrijft een nummer op een stukje papier, toont het me en gebaart naar de gang
Het blijkt de laatste deur aan de rechterkant te zijn
Enige tientallen mensen staan te wachten op hun beurt, sommigen tegen de muur leunend
Het enig aanwezige bankje zit vol
Ik kijk of ik ergens een nummertje moet trekken maar zie niets
Dat wordt tellen
Ik kom tot 23. Drieëntwintig mensen vóór me
Ik zucht
Zoek een plaatsje in de rij en klem mijn mapje onder mijn arm
Tast voorzichtig in mijn binnenzak
Bang dat de plak chocolade te warm wordt en gaat smelten
Ik heb een luxe versie, met nootjes, gekocht om haar of hem nog meer ter wille te zijn.
Dan begint het wachten.
Wat doet een mens als hij wachten moet en er verder niets te doen is?
Hij gaat mensen kijken, mensen die eveneens wachten
Ongeveer de helft is van Vietnamese afkomst, mannen alleen of met hun gezin
Sommigen wat sjofel gekleed, anderen in hun beste pak of jurk
Kinderen, met grote ogen omhoogkijkend, zich afvragend wat zij en al die anderen hier doen
Een jongen en een meisje van Duitse afkomst, studenten schat ik in
Een man met zuid-Europese trekken in een gedistingeerd donker tenue
Een zakenman/vertegenwoordiger in een “zeer grijs” pak
Stropdas, smetteloos witte blouse, glanzend gepoetste schoenen en attachékoffer
Hij kijk vriendelijk maar wat afstandelijk om zich heen
Verder een gemêleerd gezelschap van mannen en vrouwen
"Westerse" afkomst, variërend in leeftijd van ongeveer twintig tot vijfenveertig jaar
Één ding hebben ze gemeen; ze zijn allemaal vóór me…
Een nieuweling sluit zich aan en vraagt iets, vermoedelijk in het Tsjechisch
Na een korte stilte wijst een vrouw naar mij
Ik ben een ogenblik in verwarring, dan zegt ze "You… last..…"
Vervolgens wijst ze twee keer naar zichzelf en dan naar mij
Het wordt me duidelijk hoe het werkt
Elke nieuw aangekomene vraagt wie de laatste is
Dat scheelt, hoef ik in ieder geval niet meer te tellen
Tien uur, de deur gaat open en mevrouw de beambte verschijnt in de deuropening
Op haar uitnodiging verdwijnt het eerste stel in het kantoortje
Twee tegelijk, dat schiet lekker op denk ik, nog maar eenentwintig mensen voor me
Als ze een kwartier later nog binnen zijn wordt ik minder optimistisch
Ik begin te rekenen, eenentwintig maal 15 minuten…. dat wordt een latertje
Na een poosje komen ze naar buiten
De volgende bezoekjes duren gelukkig korter
Toch begint de klok geleidelijk aan richting twaalf uur te tikken
De lucht wordt bedompt; er is weinig ventilatie en er zijn veel mensen
Voor de zekerheid haal ik de chocolade uit mijn binnenzak
Verplaats de reep naar de wat minder warme zijzak van mijn jack
Ik werp nog maar eens een blik op mijn medewachtenden
De kinderen beginnen te jengelen
De “Zuideuropeaan” leunt nu ook tegen de muur met alle risico’s van dien; een mogelijk smetje op zijn ìn-zwarte pak
De studenten halen een agenda tevoorschijn en beginnen daarin te krabbelen
“Grijs Pak” vertoont wat ongeduldige trekjes
Begint minder vriendelijk te kijken
Om vijf over twaalf vindt mevrouw de beambte het tijd worden voor haar lunchpauze
Verdwijnt in een van de kamers aan de andere kant van de gang
Gelukkig houdt ze het kort, om half een is ze terug en ontvangt de twee studenten
De rij wordt korter, na mij hebben zich maar twee mensen aangesloten
“Grijs Pak” kijkt op zijn horloge, zijn gelaatstrekken worden norser en norser
De studenten vertrekken, anderen volgen
Ook de “Zuideuropeaan” verlaat na verloop van tijd met een opgelucht gezicht het bureau
Er komt een plaats vrij op het bankje.
Niemand anders maakt aanstalten dus ga ik zitten
Het loopt inmiddels tegen tweeën
Eindelijk is “Grijs Pak” aan de beurt
Weer vriendelijk glimlachend loopt hij naar binnen
Vijf minuten later komt hij naar buiten
Neemt, druk telefonerend, zijn plaats in de rij weer in
Zijn gezicht staat op onweer
Nog één mevrouw (You… Last..…) en dan ben ik aan de beurt
Ik stap de kleine ruimte binnen
Er is nauwelijks genoeg plaats voor het bureau, twee stoelen en de archiefkast
Ik begroet haar in het Engels
Leg de chocolade voor haar neer
Ze kijkt me met gefronste wenkbrauwen aan
Ik sla mijn ogen neer, hebben ze me dan toch…..?
Als ik weer op durf te kijken is de chocolade verdwenen
Zo snel dat ik zelfs niet gezien heb waar ze de reep gelaten heeft
Geroutineerd pakt ze mijn mapje met paperassen en mijn paspoort
Kijkt naar het computerscherm en tikt wat in op het toetsenbord
Een ogenblik later stopt ze alle papieren weer in het mapje
Tikt met haar wijsvinger op het bovenliggende document
"You need a stamp here"
Overhandigt me mijn paspoort en maakt duidelijk dat ik kan gaan
Binnensmonds uit ik een krachtterm
Weer zo’n zegeltje… ..
Ik had het kunnen weten
Ik pak mijn mobieltje en bel Edwin Booijmans
Hij verwijst me naar de dame links achterin de entreeruimte
Zij beschikt over het benodigde zegeltje
De taalbarrière bestaat echter nog steeds, ze begrijpt me niet
Nog maar eens gebeld en mijn mobieltje aan haar overhandigd
Al snel wordt haar duidelijk wat ik nodig heb.
Ze scheurt een zegel van een velletje en stopt het in mijn mapje.
Na betaling neem ik mijn plaats weer in aan het eind van de inmiddels danig geslonken rij
“Grijs Pak” wordt binnengeroepen, ditmaal mag hij wat langer blijven
Tien minuten later staat hij toch weer op zijn plaats
Met een verhit gezicht rommelend in zijn attachékoffer
Een half uur later mag ik opnieuw naar binnen
“Mevrouw” neemt mijn papieren minzaam in ontvangst
Plakt, geërgerd kijkend, het zegeltje op mijn aanvraagformulier
Ze heeft al een lange werkdag achter de rug
Dat zegeltje had ik er zelf ook op kunnen plakken.....
Chocolade of geen chocolade.....
Ze tikt iets in op het toetsenbord
Dan trekt ze een van de lades van het bureau open, begint er wat in te rommelen
Vindt wat ze zoekt en legt de verblijfsvergunning voor me neer
Wijst naar het plekje waar ik mijn handtekening moet zetten
Vergelijkt die met de handtekening op het aanvraagformulier
Uit haar tevredenheid door het plaatsen van haar paraaf en wat stempels
Bijna in euforie loop ik met mijn kostbare kleinood de gang in
De klok wijst vier uur aan
Er zitten nog enkele mensen te wachten, waaronder “Grijs Pak”
Boven zijn rechteroog is een tic verschenen.
Zijn stropdas hangt los om de inmiddels smoezelige boord van zijn overhemd
Openlijk jaloers kijkt hij me na wanneer ik naar buiten loop, de frisse lucht in
De dag loopt ten einde als ik terug wandel naar mijn hotel
In de lounge spoel ik met een Bacardi Cola, dubbele Bacardi, de laatste ergernissen van me af
Voor de zekerheid check ik de binnenzak van mijn jack
Voel de omtrekken van het felbegeerde document
Druk is het er wel als ik arriveer
Ik rijd de enige winkelstraat door op zoek naar een parkeerplaats
Op een enkel plaatsje na, dat ik te krap vind voor mijn Rexton, vind ik geen lege plek
Even buiten het centrum draai ik mijn auto
Keer op mijn schreden terug
Parkeer tenslotte op een braakliggend terrein tussen twee grijze flatgebouwen
Ik werp een wantrouwende blik op de zwaar gehavende auto’s links en rechts van me
De afstand is voldoende schat ik in
Ik pak mijn aktetas, stap uit en sluit zorgvuldig af
Op mijn weg naar het centrum bekijk ik terloops de etalages
Een ervan trekt mijn aandacht
Ik zie pistolen en geweren die er levensecht en gebruiksklaar uitzien
Enkele lijken antiek, andere modern
Een blik op het prijskaartje leert me dat het in alle gevallen om replica’s gaat
Ze worden geflankeerd door een uitgebreide verzameling kartel-, knip- en vlindermessen
Sommige in een formaat die zelfs Crocodile Dundee "a knife" zou noemen
Onopvallender tentoongesteld staan wat busjes met "Pfeffer KO Fog"
"Zum Schutz gegen Angriffe von Tieren" vermeldt het etiket
Achter de toonbank staat een stoffig, verschrompeld mannetje een klant te helpen
Hoofdschuddend loop ik verder
Passeer het winkelcentrum in het hart van de stad
Herinner me de aanwijzingen van Dennis en steek de straat over
Ik heb hem gisteren gebeld om een afspraak te maken
Om twee uur ’s middags heeft hij wel even tijd voor me
Het adres dat ik zoek is Krkonosska 186
Het pas geopende kantoor van Holland Trade House bevindt zich op de eerste verdieping
Ik loop bijna langs de ingang van het gebouw dat plaats biedt aan verschillende uitbaters
Kijk op het bordje waarop de namen van de aanwezige bedrijven staan aangegeven
Yep, Holland Trade House
Een pijl wijst naar links, in de richting van een smalle trap
Ik kijk op mijn horloge, kwart over een
Veel te vroeg
Ik steek de straat en het plein over
Wandel door het park tot bij de ingang van het imposante kasteel
Werp een steelse blik naar binnen
Zie geen bedrijvigheid
Het gebouw is tegenwoordig in gebruik als gemeentehuis
Het blijft dus bij een bezichtiging van de buitenkant
Ik besluit wat te drinken in het restaurant bij de ingang van het winkelcentrum
Zoek een leeg tafeltje, wat nog niet meevalt, en bestel een cappuccino
Geniet van het warme bruine brouwsel
Kijk naar het raam waarachter zich het kantoor van Holland Trade House bevindt
Zie een afbeelding van de Nederlandse vlag achter het glas
Vitrage belemmert al te nieuwsgierige blikken naar binnen
Ik neem een laatste slok van mijn cappuccino en sta op
Het is tien voor twee als ik de straat oversteek
Ik beklim het smalle trapje dat een bocht naar rechts maakt
Beland in een halletje
Even kijk ik besluiteloos om me heen
Dan zie ik rechts van me een deur met daarop de naam Holland Trade House
Ik klop aan en wacht even
Hoor iets in het Tsjechisch roepen
Ik vat het op als: "Een momentje alstublieft"
Even later wordt de deur geopend en sta ik oog in oog met Miss Tsjechië
Tenminste, als ze zich aangemeld zou hebben…..
Haar overrompelende glimlach heeft de uitwerking van een onverwachte lentebries na een strenge winter
Ze nodigt me uit binnen te komen in het smalle, propvol gestouwde vertrek
"Anicka Svoboda, nice to meet you"
Ze spreekt uitstekend Engels met een nauwelijks waarneembaar accent
Wat beduusd schud ik haar hand
Dan herwin ik mezelf
Stel me voor
Zeg dat ik een afspraak heb met Dennis Rinkema
Ze is op de hoogte
Verdwijnt in een naastgelegen ruimte om mijn bezoek aan te kondigen
Wenkt me naar binnen
Even later druk ik de hand van Dennis
Nieuwsgierig nemen we elkaar op
Dit is dus de man achter de stem
Hij is iets groter dan ik met een gemiddelde lichaamsbouw
Ik schat hem achter in de twintig
Donkerblond, kortgeknipt haar, bril met een donker hoornen montuur
Het onvermijdelijke pak, gelukkig zonder stropdas
Hij nodigt me uit om plaats te nemen aan een tafel, rechts in het ruime vertrek
Voor het raam, aan de straatzijde, staat een bureau met computerscherm, printer en telefoon
Wat dossierkasten completeren het interieur
Een onberispelijk, sober ingericht maar professioneel kantoor
Anicka verdwijnt weer in haar eigen bescheiden domeintje
Sluit de deur achter haar lieftallige gestalte
Na de gebruikelijke beleefdheden kom ik terzake
"En? Hoe staat het met het verkoopcontract?"
"Dat is af, het is zelfs al in het Nederlands vertaald"
Hij overhandigt me een zestal A-4’tjes
Het eerste document opent met "Verkoopsovereenkomst"
Dennis verontschuldigt zich
"Het is vertaald door een Belgische medewerker, vandaar het af en toe merkwaardige woordgebruik….."
Het zal me een worst wezen zolang ik het maar begrijp
"En Henk? Heeft hij al een exemplaar?"
"Die is hem gisteren toegestuurd"
"Dus nog geen reactie van zijn kant?"
"Nee, maar daarvoor is het ook nog te kort dag"
Ik knik
Blader vluchtig het stapeltje door en berg het op in mijn tas
Ik zal het vanavond in mijn hotel wel doornemen
Ik aarzel even
Vat dan de koe bij de horens
"Euh….. wat Henk betreft..… Ik heb verontrustende berichten over hem ontvangen"
Hij kijkt me vragend aan; "Oh?"
"Ik kreeg een paar weken geleden wat emailtjes van ene Thom Woltink. Hij beweert dat Henk in Nederland problemen had met de fiscus en met verschillende schuldeisers. Hij zou onder verschillende namen gewerkt hebben. Bovendien zou hij inmiddels ook in Tsjechië betrokken zijn bij..… euh..... bepaalde onverkwikkelijke zaken."
Ik kijk hem onderzoekend aan
Behalve een nadenkende uitdrukking valt er geen verontrustende reactie van zijn gezicht af te lezen
"Er was ooit wel eens iets met een bouwvergunning, daar was onenigheid over met de gemeente van het plaatsje waar het perceel lag. Maar dat was niets ernstigs en is inmiddels opgelost."
Hij haalt zijn schouders op
"Voor zover wij weten is Henk nergens bij betrokken. We weten wel dat hij een broertje dood heeft aan administratieve zaken, net zoals zijn zoon trouwens. Ze werken liever met hun handen dan met hun hoofd. Maar verder is het een prima vakman met een goede naam."
Ik open mijn aktetas en haal de correspondentie met Thom Woltink tevoorschijn
"Nou voor het geval je het lezen wilt....."
Ik wil hem het stapeltje overhandigen
Hij deinst terug
Steekt afwerend zijn handen op
"Nee, nee hoor, ik geloof je wel..."
Ik ben wat verbaasd over zijn reactie
Vraag me af waarom hij de papieren niet wil inzien
Dan haal ik mijn schouders op
Wat maakt het ook uit
Henk is "schoon" volgens hem
Niets om me zorgen over te maken
Een storm in een glas water
Desondanks wil ik de transactie wel zo snel mogelijk plaats laten vinden
Ik dring dan ook aan op een spoedige afhandeling
Hij belooft me dat hij er alles aan zal doen
"Maar uiteraard hangt het ook een beetje van Henk af..." voegt hij er aan toe
"Nou, ik zie hem morgen." merk ik op
"Dan zal hij het contract wel doorgenomen hebben."
Hij antwoordt niet
We veranderen van gespreksonderwerp
Holland Trade House heeft een nieuw project op stapel staan
Het wordt een soort vakantiepark
Hij haalt een mapje uit een bureaulade
Toont me enthousiast de tekeningen van de geplande prefab woningen
Ik vind ze wat aan de kleine kant evenals de percelen waarop ze gebouwd worden
Hoewel het er best aardig uitziet, spreekt dit soort projecten me niet echt aan
Het heeft niets "speciaals", geen avontuur, geen mystiek…
Afgezien van het ingetekende heuvelachtige landschap doet het me denken aan al die parkjes die in Nederland de afgelopen jaren uit de grond geschoten zijn
Ik kijk naar de prijzen die eronder vermeld staan
"Betalen mensen echt zoveel voor zo'n woning?" vraag ik ongelovig
Dit zijn niet de Tsjechische prijzen zoals ik die gewend ben
"Ja hoor, er is al concrete belangstelling voor. De tijd voor koopjesjagers is hier al lang achter de rug. Mensen komen nu voor de rust en het land zelf en zijn best bereid om daar wat dieper voor in de buidel te tasten."
Ik blijf sceptisch maar ga er niet verder op in
De telefoon gaat over
Dennis loopt naar het bureau en neemt op
Tikt iets in op het toetsenbord
Ongewild krijg ik flarden mee van het gesprek
"Iemand" wacht op "iets" en vraagt waar "het" blijft
Volgens Dennis is "het" in aantocht
Ik wijd mijn aandacht weer aan de tekeningen
Het ziet er allemaal gelikt uit
Ook de promotie, voor zover die op dit moment beschikbaar is, oogt goed
Dit is zóveel professioneler dan het geknoei dat ik van Henk gezien heb
Ik besluit wat op de zaken vooruit te lopen
Voorzichtig te informeren naar wat hun Verkoopbegeleiding precies inhoudt
En wat de kosten daarvan zijn
Dennis beëindigt het gesprek
"Sorry hoor, dat was een klant" zegt hij wat overbodig
We praten nog even door over het project dat voor me ligt
Ik geef hem complimenten voor het promotiepakket
Dan breng ik het onderwerp Zacler weer ter sprake
Zeg dat ik geïnteresseerd ben in hun Verkoopbegeleiding
Dat ik graag een offerte zien wil
"Dat kan, ik zal je wat informatie toesturen. Kasteel Zacler is een mooi project met veel potentie. Met een goede aanpak kan het gewoon niet misgaan. Alleen die prijzen moet je misschien wat naar boven aanpassen."
Nou, als dat zou kunnen...
Mijn berekeningen tot nu toe laten slechts een bescheiden winst zien
Tenminste, als alles gaat zoals ik gepland heb
Als er geen tegenvallers zijn
Ik kijk op mijn horloge
Het loopt tegen drieën
Ik vind het welletjes
Voel me gesterkt door het gesprek
Wil graag voor de invallende duisternis weer in Trutnov zijn
Bovendien laat het nicotinegebrek zich gelden
Ik bedank Dennis voor zijn tijd, druk zijn hand
"Graag gedaan hoor"
Op mijn weg naar buiten groet ik Anicka
Ze staat met haar rug naar me toe, is bezig kopieën te maken
Wendt haar gezicht in mijn richting en schenkt me opnieuw een oogverblindende glimlach
Dennis heeft zijn belangstelling voor me verloren
Als ik de deur achter me dicht trek zie ik nog net zijn goedkeurende blik over haar welgevormde lichaamscontouren glijden
Ik grinnik
Hij boft maar met zo’n secretaresse
Buiten gekomen steek ik een sigaret op
Geniet van het welbekende roesje
Ik glimlach nog steeds als ik al een eind op weg naar Rudnik ben
We passeren de eerste huizen van Male Svatonovice Petrovice
Het is een koude oktobermiddag
Mijn vrouw zit naast me
Met een flinke dosis tegenzin
Ze heeft de bezoekjes aan huis met Henk en Ria wel een beetje gehad
Vindt Ria maar een vervelend, betweterig mens
Ik ben het niet geheel met haar oneens
Maar ik wil ongestoord met Henk kunnen praten
Zonder voortdurende onderbrekingen door het gekwetter van Ria
En daarvoor is haar aanwezigheid onontbeerlijk
Ze moet Ria aan de praat houden zodat ik rustig met Henk kan overleggen
Zonder na te denken draai ik het smalle pad in
Betreur mijn besluit onmiddellijk
Het voert steil naar beneden
Ik vloek binnensmonds
Ik had mijn auto gewoon boven aan de verharde weg moeten laten staan
Hoe kom ik hier zo meteen weer uit?
Draaien kan niet, veel te smal
"Daar verderop is wat meer plaats, misschien kun je daar draaien" merkt mijn vrouw op, het probleem overziend
Ik rijd met een slakkengangetje door
Het pad houdt op bij een woonhuis met erf
Ik rijd verder totdat de neus van mijn Rexton vlak voor het lage raam staat
Draai scherp bij en zet hem in zijn achteruit
"Pas op, een hekje" waarschuwt mijn ega
Ik rem abrupt
Schakel
Vooruit
Achteruit
Na een poosje lukt het me uiteindelijk de draai te maken
De bewoner van het huis is in de deuropening verschenen
Bekijkt ons met een norse blik
Verstoord door de inbreuk op zijn privacy
Ik lach wat krampachtig en wijs naar het huis van Henk
Zijn gelaatsuitdrukking verandert niet
Ik haal mijn schouders op, rijd terug tot Henk's woning
Parkeer mijn auto links van de weg, vlak voor het hek
We stappen uit en lopen door het tuintje naar de voordeur
Aanbellen is niet nodig
De Appenzeller kondigt met luid geblaf ons bezoek aan
Ria verschijnt in het halletje en dirigeert de hond met zachte dwang naar de woonkamer
Opent de deur en laat ons het halletje in
"Hallo, hoe is het? Goede reis gehad?"
Ze drukt ons de hand
"Ja hoor, prima. Dank je."
"Brrrr... Frisjes he?"
Rillend sluit ze de deur achter ons
Als gevolg daarvan staan we met zijn drieën wat klem in het kleine vertrekje
Met moeite ontdoen we ons van jassen en schoenen
"Kom binnen" zegt Ria uitnodigend
In de woonkamer is het behaaglijk warm
Er hangt een zware baklucht
"Sorry hoor, we waren net aan het eten"
"Geeft niet hoor, moet ook gebeuren hè?" merk ik goedgehumeurd op
Henk zit op een van de stoelen bij de salontafel
Op zijn schoot een bord
Als we binnenkomen zet hij het haastig op de tafel
Mijn blik valt onwillekeurig op zijn lunch
Twee dik besmeerde boterhammen
Een ervan ruimschoots belegd met iets dat op uitgebakken kaantjes lijkt
Breed lachend schudt hij ons de hand
"Hallo, hoe is het?"
Hij is gekleed in een manchester broek en een gestreept flanellen overhemd
De knopen op buikniveau staan wat onder spanning
"Ha, die Henk, alles goed?"
"Prima hoor, dank je"
Hij nodigt ons uit te gaan zitten
Zoals afgesproken neemt mijn vrouw plaats tegenover Ria
Ik ga op de stoel tegenover Henk zitten
Zet mijn aktetas tegen een stoelpoot
"Nog in de file gestaan?" informeert hij, een hunkerende blik op zijn bord werpend
"Gelukkig niet, maar eet rustig door hoor, anders wordt het koud" zeg ik aanmoedigend
Dat laat hij zich geen twee keer zeggen
Hij duwt beide boterhammen tegen elkaar en drukt het geheel stevig aan
Toch moeten zijn kaken nog een behoorlijke afstand overbruggen
Met enige moeite lukt dat
Het gaat wel ten koste van zijn verdere motoriek
Er valt er een kaantje op de vloer
"Hoho..." roept hij terwijl hij het vettige ding opraapt en weer op zijn plaats drukt
Zichtbaar genietend van de delicatesse neemt hij een volgende hap
"Willen jullie misschien ook wat?" vraagt Ria
Ze is naar het aanrecht gelopen en roert in een grote braadpan
Ik kijk argwanend naar de inhoud
"Nee dank je, we hebben zojuist al gegeten" lieg ik
De boterhammen slinken zienderogen in omvang
Ik kijk het eenvoudig ingerichte kamertje rond
Het vuur in de houthaard maakt knisperende geluiden
Beslist geen weelde hier constateer ik
De meubels doen zelfs wat armetierig aan
Als de laatste kaantjes verorberd zijn komt het gesprek op gang
De eerste ronde koffie wordt geserveerd
Henk vertelt dat Hendrik-Jan vroeger ook een kamer in het huis had
"Nu niet meer hoor, hij heeft een eigen huis boven op die berg"
Hij gebaart in de richting van de hoofdstraat
"Het is daar heerlijk rustig, ’s morgens lopen er reeën in zijn tuin"
Ik kijk geïnteresseerd
Maak af en toe een opmerking om mijn belangstelling te laten blijken
Vraag hoe het met zijn Tsjechisch staat
"Het moet toch moeilijk zijn om hier een bedrijf te runnen als je de taal niet spreekt?"
Henk haalt zijn schouders op
"We kunnen ons goed redden, spreken wat woordjes Tsjechisch. Maar gelukkig verstaan de meesten hier ook redelijk Duits."
"Vroeger hoorde dit gebied bij Duitsland, daarom praten vooral de ouderen hier nog goed Duits" mengt Ria zich in het gesprek
"Als je met de Tsjechen hier praat moet je wel zeggen dat je “Hollandjan” bent anders houden ze je voor een Duitser. En daar zijn ze niet gek op" voegt Henk er lachend aan toe
"Maar we leren de taal wel een beetje kennen hoor" zegt Ria
Als bewijs draagt ze wat Tsjechische woordjes aan
Het gesprek kabbelt verder tot de goede relatie die ze hebben met de buren
Ze krijgen elke dag eieren van ze
"En daarvoor willen ze geen geld. Ze zijn juist beledigd als je ze betalen wilt. Een heel verschil met Nederland hoor..."
Ik hoor het allemaal aan maar begin wat ongeduldig te worden
Hier ben ik niet voor gekomen
Na een poosje begint onze "tactiek" zijn vruchten af te werpen
Mijn vrouw begint een een-tweetje met Ria
Ik schuif mijn stoel wat dichter naar Henk toe
Zet mijn zakelijke gezicht op
Henk voelt mijn bedoelingen aan
Port het vuur in de houtkachel wat op
Buigt zich voorover in mijn richting
"Ik was gisteren bij Dennis" begin ik
Zijn gezicht krijgt een geërgerde uitdrukking
Ik geef hem geen gelegenheid zijn mening omtrent Holland Trade House te uiten
Die ken ik inmiddels
Vervolg snel: "Hij heeft me een vertaling van het koopcontract meegegeven. Ik vond het er goed uitzien. Heb jij het al doorgelezen?"
Hij kijkt verbaasd
"Ik heb geen koopcontract gezien. Kon het dus ook niet doorlezen"
"Maar Dennis zei dat hij het eergisteren al opgestuurd had. Dan had je het nu toch wel moeten hebben? Zo ver is Vrchlabi hier toch niet vandaan?"
Hij houdt vol dat hij het contract niet gekregen heeft
Zijn blik overtuigt me
Ik houd het er maar op dat Tante Pos in Tsjechië wellicht wat minder snel werkt
"Nou ja, dan krijg je het waarschijnlijk maandag wel. Wil je me een lol doen en het dan direct doorlezen? Ik wil het kasteel nu toch eindelijk eens op mijn naam hebben. Het heeft me al lang genoeg geduurd."
Hij knikt: "Zo gauw ik het binnen heb zal ik het lezen en het je laten weten"
Met spijt bedenk ik dat mijn exemplaar op het nachtkastje in het hotel ligt
Verdorie, als ik het bij me had gehad hadden we het nu gelijk kunnen bespreken
En afronden
Noodgedwongen laat ik het onderwerp verder rusten
Ik vertel dat het aantal bezoekers aan mijn site begint te groeien
Dat mensen vragen beginnen te stellen
Dat er een mevrouw bij het kasteel is geweest om te kijken
Dat ze behoorlijk geschrokken was van de toestand rondom het gebouw
"Misschien is het een goed idee om het terrein wat op te ruimen. Gewoon gras maaien, onkruid weghalen, wat snoeien. En misschien kunnen we sommige appartementen en de hal wat toonbaarder maken. Het pleisterwerk hier en daar opknappen zodat bezoekers in de toekomst een betere indruk krijgen van het project."
Hij denkt even na
"De buitenkant lukt niet meer met de winter voor de deur. Maar binnen zouden we met een paar kachels wel kunnen werken. Dan moeten de materialen en machines wel voor de winter bij het kasteel zijn. Als het begint te sneeuwen krijg ik die spullen niet meer naar boven"
Ik herinner me dat hij geen geld voorschiet
Vraag hoeveel hij denkt nodig te hebben
Hij noemt een bedrag
De hoogte valt me mee
Ik ga akkoord
We spreken af dat hij een factuur stuurt.
Zo gauw die binnen is zal ik hem voldoen en zal hij aan de slag gaan
Ik kijk even opzij
Mijn vrouw kwijt zich uitstekend van haar taak
Ria toont geen enkele belangstelling voor ons gesprek
Ik richt me weer tot Henk
"Over facturen gesproken; we hebben nog steeds die factuur niet binnen die je beloofd hebt. Je weet wel, die van 'Voorschot op de renovatie'. Dat hebben we in juli al afgesproken."
Hij slaat op de armleuning van zijn stoel
"Oh ja, helemaal vergeten. Ik zal Latja maandag meteen vragen er een te maken"
Het is al de tweede keer dat ik hem aan de factuur herinner
"Echt? Ik heb ‘m wèl nodig voor mijn boekhouding" dring ik aan
"Binnenkort heb je ‘m thuis" verzekert hij me
Ik zweer bij mezelf dat ik hem ditmaal aan zijn belofte zal houden
Heb nog één onderwerp op mijn agenda
"En heb je nog contact gehad met die man in Náchod? Die ons misschien kan helpen om de appartementen te verkopen zonder s.r.o.-verplichting?"
Er verschijnen denkrimpeltjes op zijn voorhoofd
"Náchod….? Oh ja, die. Ik heb geprobeerd hem te bellen. Maar het schijnt dat hij overspannen is en een tijdje rust moet houden. Ik zal het volgende week nog eens proberen"
Ik kijk hem bevreemd aan
"Overspannen?"
"Ja, ik heb een van zijn medewerksters aan de lijn gehad. Die vertelde me dat..."
Ik vind het maar een vreemd verhaal
Een medewerkster die beweert dat haar baas overspannen is
Niet echt professioneel
"Hoe heet hij eigenlijk?" vraag ik "Misschien kan ik hem zelf bellen"
Hij twijfelt even
Dan: "Sodomka, Pavel Sodomka. Ze staan ieder jaar op de beurs in Utrecht."
Ik grif de naam in mijn geheugen
Neem me voor hem na te checken op internet voor ik contact met hem opneem
Naast me is mijn vrouw nog steeds verwikkeld in een “geanimeerd” gesprek met Ria
Ik ben inmiddels uitgepraat, wil weg
Nip aan mijn koffie
Zet het kopje met een stevige tik terug op het schoteltje
Mijn poging om haar aandacht te trekken slaagt
Ze begrijpt mijn wenk
Rondt het gesprek handig af
"Bedankt voor ons, het was gezellig" zeg ik, geheel tegen de waarheid in
"Morgen vroeg weer terug naar Nederland"
Ik trek een gezicht
"'t Is wel een verrekt eind rijden hoor..."
"Hoe lang doen jullie er nu over?" vraagt Ria belangstellend
"Zo'n tien uurtjes..."
Henk moet lachen
"Tien uur? Wij doen het in zeven en een half uur!"
"Dan houd je je niet aan de maximum snelheid" merk ik op
"Die is er niet in Duitsland" antwoordt hij snedig
We drukken handen, nemen afscheid
Buitengekomen open ik mijn aktetas
"Oh ja, was ik bijna vergeten"
Ik overhandig het stapeltje berichten van Thom Wolting aan Henk
"Deze berichten kreeg ik een paar weken geleden toegestuurd"
Hij werpt een blik op de eerste pagina
Een blos trekt over zijn gezicht
"Ach, die vent. Die is hartstikke gek. Hij heeft ook al eens een hele dag voor onze kraam gestaan tijdens de Second Home Beurs in Utrecht. Hij denk dat hij nog geld van ons krijgt. Nou, dat kan hij mooi vergeten"
"Het zijn mijn zaken niet maar ik vond dat je het moest weten" zeg ik
"Misschien wil je er iets aan doen"
"Ik zie wel..." mompelt hij
We stappen in onze auto, zwaaien nog een laatste keer
Ik zet mijn auto in de four-wheel-drive en geef een dot gas
Het grind knarst onder mijn banden als we de helling nemen naar de verharde weg
Ik werp een blik opzij
Kijk mijn wederhelft aan
"En, gaat het een beetje?"
Ze kijkt me vermoeid aan
"Schei uit, ik heb stijve kaken van het glimlachen en kan wel een boek schrijven over de familiegeschiedenis van de Westendorpjes. De volgende keer spreek je maar op zijn kantoor af..."
"Maar het werkte wel. Ik heb ongestoord met Henk kunnen praten"
"Ja, het werkte wel..."
Zwijgend rijden we terug naar Trutnov
Best wel taaie kost...
Een aantal passages zijn me niet helemaal duidelijk
Kan ook aan de vertaling liggen, vermoed ik
Op de laatste pagina stuit ik op een alinea met uitleg van een van de bijlagen:
"beslissing van één vennoot tijdens statutaire vergadering waar mevr. Ing. Katerina C. van functie werd ontslagen en in haar plaats werd mijnheer J. Davids (sinds 9.7.2004) aangesteld. Het werd vastgesteld dat er voorlopig geen wijzigingen werden aangebracht in handelsregister onder Krajský soud te Brno omtrent het veranderen van de waarnemer. Aangezien het inschrijven van de waarnemer in handelsregister eerder declatoriaal is, is het mogelijk de verkoopsovereenkomst afsluiten en ondertekenen"
Declatoriaal?
Wat is dat nu weer?
Ik schud niet-begrijpend mijn hoofd
Toch maak ik uit het stukje op dat ik sinds negen juli jednatel ben
Het is alleen nog niet gewijzigd in het handelsregister
Ik mag dus tekenen
Nou ja, mag...
Moet...
Ik stel een berichtje op naar Dennis
Vraag verduidelijking van de betreffende passages
Informeer of ik speciaal voor de ondertekening naar Tsjechië moet komen
Of er geen andere mogelijkheid is
Tenslotte vraag ik of Henk gereageerd heeft op het contract
Als het goed is moet hij het inmiddels ontvangen hebben
Ik verzend het bericht
Strek mijn benen
Steek een Barclay op en neem een slok, koud geworden, koffie
Ik trek een gezicht
Loop naar de keuken en kieper het restantje in de gootsteen
Mijn gedachten dwalen af naar morgen
Morgen gaan we naar Friesland
Puppies kijken
Een keuze maken
Ondanks alle beslommeringen voel ik me wat vrolijker
“Puppies!!!!” kraait ze als ze de deur naar de keuken openduwt
We zijn bij boxerkennel De Maalpeer
Het tot woonhuis verbouwde boerderijtje ligt aan een rustige doorgaande weg
De kennel wordt gerund door twee oudere, maar zeer kwieke dames
Ze stellen zich voor als “Annie” en “Femke”
Na het hartelijke welkom worden we meegetroond naar de woonkeuken
Een gedeelte ervan is met twee benches ingericht als kraamkamer
In één ervan ligt “moeders” languit bij te komen van haar ouderlijke verplichtingen
Tot we binnenkomen
Nieuwsgierig staat ze op en bekijkt de bezoekers
Het is een forse gele boxer met een witte borstpartij
Bewonderend kijk ik naar haar gespierde torso
Met een waardige blik kijkt ze ons aan
Geen gevaar voor haar kroost, lijkt ze te denken
Ernaast staat een bench met het kleine grut
Acht grutjes om precies te zijn
Ze buitelen over elkaar heen, kruipen onder elkaar door
Het is een vrolijke bende
“Twee ervan hebben al een nieuw baasje” vertelt Femke
Ze wijst de hondjes aan
We hurken neer bij de bench
Kijken door de spijlen
Het is wel even wennen, die lange staartjes
Remi staart was gecoupeerd, maar dat mag niet meer
De beestjes hebben intussen alleen belangstelling voor elkaar
Één ervan maakt zich los uit het gewoel
Drentelt wat onzeker in onze richting
Het is een reutje
Een witte borstkas en dito streepje van de neus tot het voorhoofd
Ik kijk nog eens goed
Hij heeft een stompje waar het staartje zou moeten zitten
Ik kijk vragend naar Annie
"Hij had een vreemde kronkel in zijn staart," legt ze uit
"die is daarom om medische redenen verwijderd"
Het beestje is zich niet bewust van het verschil
Lijdt er zo te zien zeker niet onder
Drukt zijn snoet tegen de spijlen
Ik aai zachtjes over zijn kopje
Als dank zet hij zijn vlijmscherpe tandjes in mijn vinger
Ik vertrek mijn gezicht
Vooral niet terugtrekken nu
Ik kijk mijn vrouw aan
Ze knikt
Dit wordt 'm
De dames glimmen als we onze keus kenbaar maken
Annie pakt het hondje op en tilt hem uit de bench
Legt hem in de armen van mijn vrouw
Vertederd streelt ze het beestje
We krijgen thee aangeboden
"En hebben jullie al een naam bedacht?" vraagt Femke
Ik kijk mijn vrouw aan
"Elco" zegt ze beslist, ze heeft erover nagedacht
De naam wordt geproefd, gewogen en goedgekeurd
Elco wordt op de tafel gezet
Wat angstig kijkt hij vanuit zijn hoge positie de keuken rond
Annie wijst op zijn pootjes
Die zijn al behoorlijk fors voor een puppy
"Het wordt een grote hoor" zegt ze, puttend uit haar ervaring
Onderzoekend kijkt ze ons aan
"Hij kan wat ons betreft niet groot genoeg worden" glundert mijn vrouw
Het beestje drentelt intussen wat onhandig in de richting van mijn thee
Ik pak de mok op en neem een slok
Als hij te dicht bij de rand van de tafel komt duw ik hem zachtjes terug
De donkere oogjes kijken me nieuwsgierig aan
Elco...
Ja, dat past wel bij hem
25 november mag ie mee met zijn nieuwe baasjes
Dennis heeft mijn e-mail niet beantwoord
Dus bel ik hem
Vraag uitleg van de betreffende passages in het contract
Hij haalt mijn berichtje er bij
Legt me uit dat het slechts om formaliteiten gaat
"Het zijn gewoon standaardbepalingen voor een koopcontract. Die horen er nu eenmaal in te
staan"
"Hmmm..."
Ik ben niet helemaal tevreden
Begrijp liever alles voordat ik een contract onderteken
"Ik lees hier dat ik het contract zelf moet ondertekenen" zeg ik
"Maar is het echt nodig dat ik alleen daarvoor naar Tsjechië reis?"
"Nee hoor, je kunt het contract gewoon in Nederland ondertekenen bij de notaris. Je moet het
dan wel weer laten voorzien van een apostillestempel"
Ik ben opgelucht, dat scheelt weer een vermoeiend tripje
"Heb je nog iets van Henk gehoord?" vraag ik wat gespannen
Dat heeft hij niet
"Zou je hem dan nog eens willen bellen? Straks zitten we al in 2005 en staat het kasteel
nog steeds niet op mijn naam"
Hij belooft hem morgen te bellen
"Ik verwacht geen problemen hoor" probeert hij me gerust te stellen
Tevergeefs
We krijgen bericht van onze boekhoudster uit Brno
Er is een factuur binnengekomen van Wekostav
Of ze die moeten betalen
Zo ja, dan moeten we geld overmaken omdat het saldo ontoereikend is
Indachtig de opmerking van Henk dat de materialen “voor de sneeuw” bij het kasteel moeten
zijn maken we het geld over naar de rekening courant van Cosy Cottage
Geven opdracht de factuur te voldoen
Het is vrijdag 5 november 2004
De weken slepen zich voort
Het zijn frustrerende weken
Henk heeft het contract ontvangen
Hij heeft geen tijd gehad het door te nemen
Het geld is nog niet binnen
Henk heeft het contract gelezen
Hij wil er nog eens "naar laten kijken"
Het geld staat nog niet op zijn rekening
Het contract ligt nog bij Henks’ "adviseur"
Hij verwacht het morgen terug
Geld heeft hij nog niet gezien
Ik bel met Dennis
"Weet jij wat er aan de hand is? Waarom hij niet tekent?"
Dennis weet het niet
Bel met Henk:
"Je hebt nu toch wel tijd genoeg gehad. Wanneer ga je dat contract tekenen?"
"Ik verwacht morgen bericht van mijn adviseur. Het contract moet wel helemaal in orde zijn hoor…"
Met Edwin:
"Is die factuur nu al voldaan?"
"Als het goed is wel. Maar ik zal het nog even navragen en het je laten weten"
Ik bel...
Fax...
Mail...
Bel weer...
Dring aan...
Dreig...
Smeek...
Vloek...
Op 24 november krijgen we een fax:
"Het geld staat op de rekening wij gaan ermee aan de slag
Groetjes Henk"
Het zal mij benieuwen...
Ergens in Friesland
Ik zie dat ze er een beetje moeite mee hebben, de twee dames
We zijn bij Boxerkennel "De Maalpeer"
Klaar om te vertrekken
"Nou ja, we kunnen ze ook niet allemaal houden" zegt Femke manmoedig
"Hij krijgt een goed tehuis hoor" stelt mijn vrouw haar gerust
"Laat je af en toe eens horen hoe het met hem gaat?" vraagt Annie
Ze streelt het beestje nog een laatste keer
We beloven het
Stappen schielijk in, ze mochten zich eens bedenken...
Elco brengt de thuisreis door op de schoot van mijn vrouw
Heeft geen idee van de verandering die zijn leventje zojuist heeft ondergaan
Dut halverwege in...
November loopt op zijn eind
Vertwijfeld mail ik nog eens naar Dennis
Vraag naar de "status van de vorderingen m.b.t. ondertekening van het koopcontract"
De volgende dag lees ik:
"Beste John,
Heden heb ik contact gehad met dhr Westendorp en deze heeft het contract nog niet getekend. (naar ik begrijp wil hij toch wat wijzigen). Ik heb bij hem er op aangedrongen om het contract te tekenen zoals deze is opgemaakt. Morgen verwacht ik de ondertekende contracten te kunnen ontvangen.
Met vriendelijke groet,
Dennis M. Rinkema"
Morgen, grrrrr....
Hoe vaak heb ik dat nu al gehoord
De bel gaat
"Kraamvisite"
Aan aandacht ontbreekt het Elco niet, die eerste dagen
Wat gegeneerd denk ik terug aan de verrassing toen we terugkwamen uit Friesland
De grote ooievaar die onze voortuin sierde
In d'r snavel een luier met daarin een puppy
Vluchtige voorbijgangers moeten ongetwijfeld een andere conclusie getrokken hebben
De volgende dag al hebben we de "verrassing" verwijderd
Ons kersverse huisgenootje verkent intussen naarstig zijn nieuwe leefomgeving
Laat hier en daar donkere plekjes na op de vloerbedekking
Kauwt op dingen die niet bestemd zijn om op te kauwen
Het wordt allemaal bedekt met de mantel der liefde
De capriolen die hij uithaalt maken het ruimschoots goed
Maar 's nachts mist hij zijn broertjes en zusjes
En laat dat horen ook...
Er verstrijkt weer een dag
Een dag zonder nieuws uit Tsjechië
Geen verlossend bericht: “De contracten zijn binnen, ondertekend en wel”
Mijn vrouw heeft alle vertrouwen in Henk en Holland Trade House verloren
Met name in Henk
Ze is woedend op hem
"Hij flikt ons iets" zegt ze met een felle blik in haar ogen
"Waarom zou hij anders niet tekenen?"
Ik moet toegeven dat ik dat ook niet begrijp
Hij zal vroeg of laat toch zijn handtekening moeten zetten
We hebben immers die zekerheidsstelling achter de hand?
Toch kan ik niet ontkennen dat ik me zorgen maak
Die nacht kan ik de slaap niet vatten
Ik zal binnenkort toch naar andere maatregelen moeten grijpen
Als hij niet tekent…
Van beneden bereikt een klaaglijk gejank onze slaapkamer
Vastberaden toets ik het nummer in
De telefoon gaat enkele keren over voor hij opneemt
"Dennis Rinkema, Holland Trade House, Vrchlabi"
"Hallo, met Jos, Cosy Cottage"
"Oh, hai, hoe is het?"
"Goed, dank je"
Ik ben niet in de stemming voor een vriendelijk gesprekje
Kom onmiddellijk terzake
"Je hebt het contract zeker niet gekregen van Henk? Ik heb tenminste niets van je gehoord"
"Euh, nee… Ik heb hem een paar keer gebeld. Maar hij heeft er wat probleempjes mee, zegt hij"
"Probleempjes? Wat voor probleempjes?"
"Iets met BTW die hij zou moeten betalen als hij het kasteel verkoopt"
Weer die BTW
"Moet er dan BTW betaald worden?" vraag ik ongeduldig
"Volgens mij niet, maar Henk denkt van wel"
Ik aarzel
"En nu? Hoe gaat het verder?"
"Hij komt volgende week naar Nederland. Ik heb hem gezegd dat hij gewoon ondertekenen moet. Dat heeft hij tenslotte beloofd. Hij zal het contract bij jullie langsbrengen"
Morgen... Volgende week... Over een maand...
Ik word er tureluurs van
Heb het gevoel dat ik aan het lijntje gehouden word en niet zo’n beetje ook
Ik rond het gesprek af
Verbreek de verbinding
Draai onmiddellijk het nummer van Henk
Ik val met de deur in huis
"Ik heb van Dennis gehoord dat je nog niet ondertekend hebt. Wat is er mis?"
"Nou, volgens Latja moet ik 19% BTW over de koopsom betalen. Ik wil er zeker van zijn dat
dat niet voor mijn rekening komt"
"Dennis zegt dat er geen BTW betaald hoeft te worden"
"Ach, Dennis... Wat weet die nou..."
Ik voel een woede-uitbarsting opkomen
Haal diep adem
Ik moet hem zover krijgen dat hij tekent
Ruzie zal daarbij zeker niet helpen
Toch kan ik niet voorkomen dat ik met een lichte stemverheffing verder ga:
"Nou moet je eens goed luisteren Henk. Het is nu al vijf maanden geleden dat ik voor het
kasteel betaald heb. Ik vind het nu toch echt tijd worden dat het op mijn naam komt"
"Nou het ligt niet aan mij hoor. Ik heb begin juli al tegen Holland Trade House gezegd dat ik
bang was voor extra belastingen!" antwoordt hij op een wat verontwaardigde toon
Ik voel mijn handpalmen vochtig worden
Dit lijkt op een zichzelf repeterend drama
"Weet je dat wel zeker van die BTW?"
"Nou, Latja zegt dat"
Ik zucht, Latja zegt dit, Latja zegt dat
Wie is die man nu helemaal?
"En weet Latja dat zeker?" zeg ik met nauwelijks ingehouden woede
Hij aarzelt
Ik stoom door: "Als er belasting betaald moet worden, en ik zeg ALS, dan komt die voor mijn
rekening. Dat staat in de zekerheidsstelling die we indertijd getekend hebben. Er is dus geen
enkele reden niet te ondertekenen"
Hij zwijgt
"Hallo, ben je er nog?"
"Ja, ja, ik was even aan het denken"
"Je vertrouwt me toch wel?" vraag ik indringend
"Jawel, maar het gaat om een boel geld..."
Niet dus
Hij vertrouwt me niet
Ik besluit door te drukken
"Dennis vertelde me dat je volgende week in Nederland bent"
"Ja, ik moet even iets regelen, maar het wordt wel een kort bezoekje"
"Te kort om langs te komen?"
Een aarzeling
"Nee, dat zal nog wel lukken"
We spreken dinsdag 7 december af bij mij thuis
"Zo rond één uur?"
"Is goed…”"
Ik laat even een pauze vallen
Vervolg: "En neem je het ondertekende contract dan mee?"
Weer een stilte
Tenslotte: "Is goed..."
"Nou, tot dinsdag dan maar"
"Ja, tot dinsdag..."
Ik verbreek de verbinding
Pak mijn zakdoek
Dep de hoorn af voor ik hem op zijn plaats terug leg
Maandag 6 december
Ik bel hem nog eens
Gewoon voor de zekerheid
Wil weten of de afspraak morgen doorgaat
Hij klinkt wat timide
De afspraak gaat door
Hij zal het contract meebrengen
Maar hij heeft het niet ondertekend
Latja heeft het nagecheckt
Er moet 19% BTW betaald worden over de koopsom
Hij wil zeker weten dat wij die betalen
Dan pas wil hij ondertekenen
Dennis zou het al sinds 2 december weten
Had gezegd dat hij mij hierover zou bellen
Ik vloek binnensmonds
"Maar je hèbt toch zekerheid? Het staat verdorie in die zekerheidsstelling. Wat wil je nog meer?"
Hij mompelt iets onverstaanbaars
Ik besluit het gesprek niet op de spits te drijven
"We praten morgen wel verder" zeg ik
Ik bel met Vrchlabi
De telefoonrekening zal deze maand hoog uitvallen
Dennis gelooft nog steeds niet dat er BTW betaald moet worden
"Maar mocht dat wèl zo zijn dan kun je die terugvorderen. Cosy Cottage moet dan wel een BTW-administratie aanvragen"
Ik ben even stil
Terugvorderen?
Dat klinkt een stuk minder zeker dan voorheen
Langzaam dringt het tot me door dat niet Dennis maar Latja gelijk dreigt te krijgen
Ik word boos
"En waarom wist ik dat begin juli niet? Eerst die overdrachtsbelasting en nu weer BTW. Behalve het feit dat ik al vijf maanden zit te wachten op de overdracht begint het kostenplaatje nu ook aardig op te lopen" val ik uit
"Rustig maar, het is nog niet zeker" zegt hij sussend
Ik bedwing mijn neiging om de haak op het toestel te smakken
"We spreken elkaar" zeg ik
Breek het gesprek abrupt af
Dinsdag 7 december
Het loopt tegen enen
Mijn vrouw is niet thuis
Ze kan een hernieuwde ontmoeting met Henk en Ria niet opbrengen
Is bang dat ze uit haar slof zal schieten
Ik kan haar geen ongelijk geven
Persoonlijk sta ik ook niet te springen
Maar het kasteel staat op naam van Wekostav
Nog even "vriendjes" blijven dus
Hoe zwaar het me ook valt
Ongeduldig kijk ik op mijn horloge
Dan gaat mijn mobieltje over
Ik kijk op de nummermelder; Henk
Verdorie, zou ie nu toch weer afzeggen?
"Jos"
"Hallo, met Henk. We staan in Hengelo maar kunnen het niet vinden"
"Waar sta je precies?"
"Bij een bouwmarkt aan de Enschedesestraat. Euh.. Karwei"
"Ik kom er zo aan, wacht daar maar even"
Ik spring in mijn auto voor het korte ritje
Krijg de Pajero in het oog
Claxonneer, wenk ze me te volgen
Draai mijn auto
Even later parkeren we voor mijn huis
Ik verman me
Plooi mijn gezicht in een glimlach
Hoop dat die overtuigend overkomt
"Hallo, hoe is het? Goede reis gehad?"
Ik druk handen
Hendrik-Jan is ook meegekomen
Als ik hem aankijk slaat hij zijn ogen neer
Ik ga voor naar de woonkamer
"Ga zitten" zeg ik uitnodigend "Willen jullie koffie?"
"Nee dank je" zegt Ria "We kunnen maar even blijven. Morgen gaan we weer terug en we moeten nog pakken"
"Eigenlijk komen we alleen maar het contract langsbrengen" voegt Henk eraan toe
Ik kijk ze aarzelend aan
Dit dreigt wel heel snel te gaan
"Iets fris dan?" dring ik aan
Met zichtbare tegenzin stemmen ze toe
Gaan zitten, op het puntje van hun stoel
Hendrik-Jan zit onrustig te draaien op de bank
Henk opent zijn aktetas
Legt het contract voor me op de salontafel
"Er zijn een paar dingen in veranderd hoor"
Ik werp er een korte blik op
Het is in het Tsjechisch opgesteld
Nou ja, die vertaling krijg ik wel van Holland Trade House
Ik laat "de veranderingen" maar even voor wat ze zijn
Er zijn belangrijkere zaken te bespreken
Ik schraap mijn keel
Concentreer me op Henk
"Wat is nu precies de reden dat je niet wilt ondertekenen?" vraag ik geforceerd rustig
Ik kijk hem aan
Hij verschuift wat ongemakkelijk op zijn stoel
"Nou ja, het gaat wèl om **.*** euro hoor. Het enige wat we willen is zekerheid dat we die niet hoeven te betalen"
"Maar dat is toch al geregeld in die zekerheidsstelling?" herhaal ik mijn standpunt
Ik begrijp niet dat dat niet tot ze door wil dringen
"Vind je dat nog niet genoeg?"
Ria mengt zich in het gesprek
"We willen geen moeilijkheden met de fiscus in Tsjechië. We willen de garantie dat jij die BTW
betaalt. Die zekerheidsstelling alleen is niet genoeg. Daar wordt de BTW niet in genoemd"
Op haar gezicht ligt een vastberaden uitdrukking
Verbaasd kijk ik haar aan
In de zekerheidsstelling is sprake van "eventuele andere belastingen"
Daartoe hoort BTW dan toch ook?
Ik kijk van Ria naar Henk en terug
"Hoe willen jullie het dan geregeld hebben?" vraag ik vertwijfeld
Henk haalt flauwtjes zijn schouders op
Ik denk na
"En als ik een verklaring opstel waarin ik garant sta voor betaling? Een soort sideletter bij het contract?"
Ik ben nu zo ongeveer tot alles bereid
Als hij maar ondertekent
Henk werpt een onzekere blik op Ria
Knikt dan aarzelend
"Dat zou een oplossing kunnen zijn..."
We komen overeen dat ik de sideletter opstel
Ik zal hem, tezamen met de contracten, bij een notaris ondertekenen
Laten voorzien van een appostillestempel en het pakketje naar Henk sturen
Die zal het dan tekenen en naar Holland Trade House verzenden
De lucht lijkt wat opgeklaard
"Ik was al bang dat we hierdoor ruzie zouden krijgen" zegt Henk opgelucht
Ik slik de scherpe opmerking in die op het puntje van mijn tong ligt
Ria neemt een slok van haar icetea en kijkt op haar horloge
Ik stap snel over naar het volgende onderwerp
"Hoe gaat het met die opknapbeurt? Ben je al begonnen?"
"De materialen zijn besteld. Volgende week gaan we beginnen met het opruimen van het terrein" zegt Henk
"Tenminste als het weer meewerkt" voegt hij er aan toe
Volgende week, hmmm...
Ria maakt aanstalten op te staan
"We moeten nu echt gaan hoor, anders redden we het niet..."
Het is half twee, ze zijn een half uurtje geweest
In de hal trek ik Henk aan zijn mouw
"Oh ja, die factuur die je me toegezegd hebt, wanneer krijg ik die?"
Hij kijkt me verbaasd aan
"Heb je die nog niet gekregen? Ik heb Latja wel opdracht gegeven..."
"Ik heb hem nog niet ontvangen" zeg ik
"Ik zal Latja er deze week nog eens naar vragen" belooft hij met zijn hand op de deurknop
Ik krijg amper de gelegenheid ze een goede reis toe te wensen
Ze haasten zich naar hun auto
Met gemengde gevoelens kijk ik ze na
Hendrik-Jan heeft tijdens het bezoek geen woord gezegd
Ik blijf achter met een ongemakkelijk gevoel
Het zit me niet lekker
Helemaal niet lekker
Waarom vertrouwt hij me niet?
Wie garandeert me dat hij nu wèl zal tekenen?
Is er een andere reden dat hij de boel loopt te vertragen?
Ik denk na
Schud mijn hoofd
Ik kan niets bedenken
In het uiterste geval kan ik gebruik maken van de zekerheidsstelling
Dat moet hij toch ook beseffen?
Ik recht mijn rug
Ben het wachten beu
Op Dennis vertrouw ik niet meer
Ik twijfel aan zijn deskundigheid en aanpak
Er zijn teveel zaken misgegaan
Wat ik nodig heb is een breekijzer
Iemand die de zaak in beweging kan krijgen
Vastbesloten start ik mijn computer op
Ik zal het hogerop zoeken
Bij de man bij wie het hele avontuur begonnen is
Die me in contact heeft gebracht met Wekostav
Maarten ten Dam
[ Bericht 0% gewijzigd door JohannesP op 04-11-2010 01:17:27 (Foutje...) ]
"Geachte heer Ten Dam,
Het spijt me u mee te moeten delen dat wij ons gedwongen zien onze plannen m.b.t. project kasteel Zacler te heroverwegen en wel om de volgende redenen.
Wij zijn zeer teleurgesteld in de voortgang van zaken met name die van de ondertekening van het koopcontract tussen Wekostav en Cosy Cottage.
Wij hebben bij zowel uw medewerker als bij Henk Westerterp diverse keren aangedrongen op een spoedige ondertekening van e.e.a. doch door allerlei 'gebeurtenissen' is dit tot op heden niet gebeurd en ziet het ernaar uit dat e.e.a. pas volgend jaar zal geschieden. Dit is voor ons onverteerbaar aangezien wij al sinds april van dit jaar onze plannen kenbaar hebben gemaakt.
Ik weet niet in hoeverre u op de hoogte bent van de ontwikkelingen, daarom zal ik u in het kort
verslag doen.
Gezien het feit dat wij naar onze mening veel te weinig informatie ontvingen omtrent de mogelijkheden en de onderhoudstoestand van het gebouw hebben wij eind juni een beroep gedaan op uw organisatie om aankoopbegeleiding.
Vlak voor de geplande ondertekening werd door de verkopende partij geëist dat een deel van de koopsom (**.*** euro) niet op het contract vermeld diende te worden maar 'onderhands' uitbetaald diende te worden. Wij waren geschokt maar konden op dat moment niet meer terug aangezien de aanbetaling van **.*** euro dan ten goede zou komen van de verkoper. De heer Westerterp had namelijk geen voorovereenkomst opgemaakt waarin e.e.a. geregeld was. Bemiddeling van HTH resulteerde in een constructie waarin de heer Westerterp de eventuele verdere 'verrassingen' op zou vangen door via Wekostav het contract te tekenen en de betaling te verrichten met het door ons inmiddels overgemaakte resterende bedrag. In een overeenkomst met wekostav werd vastgelegd dat de heer Westerterp het gebouw 3 dagen later weer zou overdragen aan Cosy Cottage. Dat bleek na de ondertekening onmogelijk aangezien het OG eerst in de registers beschreven zou moeten staan als zijnde eigendom van Wekostav, wat enige maanden op zich zou laten wachten. In oktober van dit jaar was dat het geval en sindsdien heb ik diverse keren aangedrongen op een spoedige afhandeling, zowel tijdens bezoeken aan Tsjechië als telefonisch vanuit Nederland. Om voor mij onduidelijke redenen en elkaar tegensprekende verklaringen van uw medewerker en de heer Westerterp duurde het tot deze week voordat het contract getekend kon worden, althans: dat dacht ik. Nadat de heer Westerterp vorige week te kennen had gegeven het met enkele alinea's in het contract niet eens te zijn ging hij uiteindelijk toch akkoord.
Afgelopen weekend was hij in Nederland en zou de contracten ondertekenen en aan mij doorgeven zodat ik ze in Nederland kon tekenen waarmee e.e.a. afgerond zou zijn. Toen ik hem maandagavond belde met de vraag wanneer hij het contract af zou leveren bleek er weer een probleem te zijn waardoor hij naar zijn zeggen niet tot ondertekening kon overgaan. Hij zou, omdat de overdracht naar Cosy Cottage binnen 3 jaar na aankoop door Wekostav plaatsvindt, geconfronteerd worden met een BTW afdracht over het aankoopbedrag en wilde zekerheid dat niet hij maar Cosy Cottage hiervoor zou opdraaien. Het gaat om een bedrag van **.*** euro.
Concluderend:
- door niet professioneel handelen van de heer Westerterp (het niet laten opmaken van een voorovereenkomst met de verkopende partij) worden wij nu geconfronteerd met een ellenlange aankoopprocedure en een fors extra bedrag van **.*** euro. (**.*** BTW en **** euro overdrachtsbelasting)
- wij zijn van mening dat uw medewerker voordat voor de constructie gekozen is, om Wekostav als tussenpersoon te gebruiken bij de aankoop van het kasteel, tenminste op de hoogte had moeten zijn en ons in kennis had moeten stellen van het feit dat het gebouw niet binnen 3 dagen doorverkocht kon worden zoals in de overeenkomst tussen Cosy Cottage en Wekostav werd gesteld.
- bovendien hadden wij op dat moment ook moeten weten dat e.e.a. extra kosten van deze orde met zich mee zouden brengen. In dat geval hadden wij zeker niet voor deze constructie gekozen.
Bovenstaande en het feit dat de partijen waar wij mee verder moeten m.b.t. Project Kasteel Zacler naar onze mening 'niet door een deur kunnen' doen ons in hoge mate twijfelen aan het toekomstige succes van het project. Wij willen in deze nadrukkelijk geen schuldige aanwijzen maar slechts wijzen op de bovenomschreven ontwikkelingen.
Tenslotte willen wij er graag op wijzen dat partijen waarmee wij zaken doen ons aanbevolen werden door uw organisatie waardoor er naar onze mening toch wel sprake is van enige verantwoordelijkheid van Holland Trade House. Wij zijn nog steeds overtuigd van de mogelijkheden van Kasteel Zacler en willen graag verder met het project. Wij hopen dan ook dat door uw tussenkomst de gerezen problemen zo snel mogelijk uit de wereld geholpen kunnen worden zodat wij alsnog verder kunnen met het project.
Vriendelijke groet,
Jos Davids
Cosy Cottage S.R.O."
Ik druk de sigaret uit die op de rand van de asbak ligt te smeulen
Wrijf door mijn ogen die branderig aanvoelen
Resoluut sla ik het bericht op
Ik zal het straks nog een keer doorlezen en daarna versturen
Heb nu dringend behoefte aan een kop koffie
Ik zet het raam op een kier
Verlaat mijn kantoortje en loop naar de keuken
Duw een pad in het Senseo-apparaat
Hoor de voordeur dichtslaan
Mijn vrouw loopt de keuken binnen
In haar kielzog Elco, onhandig, struikelend over zijn korte pootjes
Ik buk me, aai het beestje over zn kop
Het wordt beloond met een protesterend, schel kefje
Mijn vrouw kijkt me onderzoekend aan
"Hoe is het gegaan?"
Ik doe verslag van het korte bezoekje
Als ik haar vertel over onze overeenkomst onderbreekt ze me
"Wat? Je gaat garant staan dat wij die BTW betalen?"
Ze kijkt me aan alsof ze mijn geestelijke vermogens in twijfel trekt
Ik hef mijn handen in een hulpeloos gebaar
"Wat had ik anders moeten doen? Als we het kasteel eenmaal op onze naam hebben zet ik Henk heus wel aan de kant. Maar tot dan moeten we gewoon 'vriendjes blijven'. En eigenlijk verandert het niets aan onze situatie. Die BTW hadden we sowieso moeten betalen"
Ze lijkt niet overtuigd
"En Dennis? Kan die niets doen?"
"Ik geloof niet dat Dennis de zaken nog in de hand heeft" antwoord ik
"Als je nagaat hoe vaak hij Henk nu al gebeld heeft. Tenminste dat beweert hij"
Haar gezicht betrekt
"Hmmm Ik moet nog zien of hij nu wel tekent. Om eerlijk te zijn vertrouw ik de zaak helemaal niet meer. We hadden nooit met die man in zee moeten gaan!"
"Tsja, ik weet het ook niet meer. Aan de andere kant moet hij toch een keer tekenen. Hij heeft geen andere keus. Eerlijk gezegd begrijp ik gewoon niet waarom het allemaal zo lang duurt. Waarom hij de boel loopt te vertragen"
Ik pak mijn koffie op
"In ieder geval ga ik contact opnemen met Maarten ten Dam. De zaak moet nu toch een keer in een stroomversnelling komen"
Met het dampende kopje loop ik terug naar mijn kantoortje
Het is er fris geworden, de vitrage wappert heen en weer voor het half geopende raam
Rillend sluit ik het
Steek mijn zoveelste sigaret op
Draai het nummer van Dennis
Vertel dat ik een sideletter ga opstellen waarin ik betaling van de BTW garandeer
Omdat ik daarin geen expert ben zal ik het hem toesturen
Ik vraag of hij het kan corrigeren en eventueel aanvullen
"Zo gauw ik het binnen heb zal ik het bekijken" belooft hij
"Ik heb trouwens ook het nieuwe contract ontvangen, ik zal het je zo direct mailen"
"Is goed" zeg ik, er van uitgaande dat hij op de vertaling doelt
Ik open outlook en het opgeslagen bericht
Is het wel dwingend genoeg?
Ik overweeg een aantal zinnen wat aan te scherpen
Het bezoekje van Henk te vermelden
Verwerp mijn ingeving
Het zou niets toevoegen
Ik open het adresboek
Klik op ******@nlchamber.info
Verzend het bericht
Ik neem een laatste slok van de lauw geworden koffie
Schuif het kopje opzij en trek het toetsenbord naar me toe
Open Word en begin zuchtend aan de opstelling van de garantiestelling
Ik ben er een half uur zoet mee.
Om een mij onbekende reden is het laatste deel van deze reactie 'weggevallen'
Daarom nogmaals in het volgende deel...
[ Bericht 0% gewijzigd door JohannesP op 05-11-2010 00:57:27 ]
"Beste Dennis,
Hierbij als bijlage de door mij opgestelde overeenkomst tussen Wekostav en Cosy Cottage betreffende de eventueel door Wekostav af te dragen BTW inzake Zacler.
Wil je e.e.a. doorlezen en mij van advies dienen over eventuele aanvullingen of formuleringen?
Als je van mening bent dat e.e.a. er mee door kan dan neem ik het morgen gelijk mee naar de notaris voor ondertekening.
Vriendelijke groet
Jos Davids"
Ik klik op de verzendbutton
Krijg meteen een nieuw bericht:
"Beste Jos,
Bijgaand de laatste versie van de contracten
Met vriendelijke groet,
Dennis M. Rinkema
Holland Trade House
Krkonosska 186
54301 Vrchlabi
Czech Republic"
Ik open de bijlage
Het is hetzelfde contract dat ik even hiervoor van Henk gekregen heb
In het Tsjechisch...
Geen vertaling
Grommend sluit ik Outlook
Kan er dan helemaal niets in één keer goed gaan?
Moet ik overal achter aan zeuren?
Mijn humeur is tot het nulpunt gezakt
Ik loop naar de hal
Mijn gezicht staat op onweer
Ik werp een snelle blik in de woonkamer
Mijn vrouw zit op de vloer
Elco drentelt speels om haar heen
"Ik ga even een luchtje scheppen" zeg ik
"Is goed" antwoordt ze, zonder op te kijken
Ik schiet in mijn winterjas
Tijd voor een stevige wandeling
Even afkoelen
De wandeling duurt twee uur
Het loopt tegen zessen als ik weer achter mijn bureau plaatsneem
Ik breng het scherm tot leven
Lees Dennis' reactie op mijn bericht:
"Beste John,
Ik heb textueel een en ander aangepast binnen de door jou aangegeven
context. Mochten hier nog vragen over zijn kun je me uiteraard telefonsich
bereiken.
Met vriendelijke groet,
Dennis M. Rinkema
Holland Trade House"
Ik open de bijlage
Hij heeft nauwelijks iets aangepast merk ik op:
"Overeenkomst behorende bij aankoop kasteel te Zacler (Cz)
WEKOSTAV S.R.O.
Identificatienummer (IO): 25942409
te Strá¸kovice 2, Malé Svatoovice, 542 34
ingeschreven in het handelsregister bij Krajský soud te Hradec Králové, afdeling C,
nummer 16382
vertegenwoordigd door H. J. M. Westerterp, Jednatel,
hierna genoemd partij 1
en
Cosy Cottage S.R.O.
Identificatienummer van het bedrijf (IO): 26931559
te Brno, Roubalova 13, 602 00
ingeschreven in het handelsregister bij Krajský soud te Brno, afdeling C, nummer 46218
vertegenwoordig door J. P. P. Davids, Jednatel,
hierna genoemd partij 2
Komen het volgende overeen:
Partij 2 verklaart garant te staan voor betaling van de mogelijk door partij 1 af te dragen BTW over de koopsom van ***.*** euro voortvloeiend uit de overeen te komen koopovereenkomst betreffende het object zoals hieronder beschreven
Het gebouw ´aclé nummer 1 dat staat op terrein nummer 24, verder terrein nummer 24 met een omtrek van 2959 m², het bebouwde terrein en binnenplaats en verkaveling nummer 1026, omtrek 897 m², met bestemming - diverse terreinen. Zo geregistreerd in de regio Trutnov, kadastergebied ´aclé, zoals ingeschreven in eigendomslijst (LV) nummer 1433.
Verder verklaart partij 1 mee te werken aan alle mogelijke onderzoeken, binnen de juridische kaders van de Tsjechische en Nederlandse wetgeving, om voornoemde BTW heffing te voorkomen en indien BTW heffing kan worden voorkomen of geminimaliseerd zij daar actief haar medewerking aan zal verlenen.
Partij 2 zal de BTW over de koopsom slechts vergoeden wanneer partij 1 onomstotelijk en met behulp van officiële en originele documenten aantoont dat de BTW afdracht door partij 1 betaald dient te worden.
Aldus overeengekomen en ondertekend ____ december 2004"
Ik print de overeenkomst uit
Bekijk het geheel nog eens sceptisch
Dan haal ik mijn schouders op
Dit is alleen maar een overbodig formulier
We waren toch al overeengekomen dat ik alle belastingen zou betalen
Alleen had ik er niet op gerekend dat het zoveel zou worden
Hopelijk is het genoeg om Henk te overtuigen
Ik word in mijn overpeinzingen gestoord door de telefoon
Kijk op de display: 00420 *** *** ***
Tsjechië...
Het nummer komt me niet bekend voor
Nieuwsgierig neem ik op
"Jos Davids..."
De lijn kraakt, een moment denk ik dat de verbinding wegvalt
Dan: "Met Laurens Gerard Rinkes, Holland Trade House"
Ik ben verrast
Val even stil
Het is de eerste keer dat ik persoonlijk contact met hem heb
Tot nu toe was hij niet meer dan een naam op een stuk papier
Ik antwoord aarzelend: "Hallo..."
"Goedenavond meneer Davids. Ik heb uw bericht doorgestuurd gekregen van Maarten ten Dam. Ik begrijp dat er wat problemen zijn?"
Nou, mijn mailtje heeft indruk gemaakt
Zon snelle reactie had ik niet verwacht
"Nogal, ja. Maar ik neem aan dat u het bericht doorgelezen hebt?"
Ik heb geen trek het hele verhaal nog eens woordelijk te herhalen
"Ja, lees ik het goed dat u wilt stoppen met het project?"
Ik zucht, hoe komt hij daar nu bij? 'Heroverwegen' schreef ik, niet 'stoppen'
"Nee hoor, zo gauw geef ik niet op. Al moet ik wel zeggen dat ik behoorlijk moe wordt van de gang van zaken"
"Het duurt inderdaad allemaal wat lang..."
"U zegt het. Ik zou in juli al eigenaar van het kasteel zijn. Het is nu december..."
Ik merk dat ik mijn stem wat verhef, houd me in
"Tsja, het is allemaal een beetje anders gelopen dan we vooraf ingeschat hadden"
Ik word een beetje kriegel van zijn ontwijkende antwoord
Haal diep adem: "OK, maar ik zou nu eindelijk wel eens dat koopcontract getekend willen zien. Ik begrijp niet wat er allemaal aan de hand is bij jullie in Tsjechië. Waarom het allemaal zo lang moet duren. Wel weet ik dat het bepaald niet botert tussen Henk en Dennis. En ik wil daarvan niet de dupe worden. Ik wijs u erop dat ik via uw organisatie met Henk in contact ben gekomen. U draagt dus wel enige verantwoordelijkheid!"
Ik zwijg, wat buiten adem
Even is het stil
Ben ik te ver gegaan?
Dan: "Ik zal met Henk en Dennis overleggen hoe we het probleem uit de wereld kunnen helpen. Wat die verantwoordelijkheid betreft, daarin verschillen we toch iets van mening..."
Ik slik een scherp antwoord in
Niet verantwoordelijk?
En wie heeft dan die Wekostav-constructie bedacht en geadviseerd?
Wie heeft die zekerheidsstelling opgesteld?
Wie heeft er met de koopcontracten 'gerommeld'?
Met moeite beheers ik mezelf
Het gesprek laten escaleren zou onverstandig zijn
"Het heeft nu geen zin om over verantwoordelijkheden te discussiëren. Ik wil gewoon waar voor mijn geld. We hebben in juni al betaald voor het kasteel. Het wordt hoog tijd dat we het op naam krijgen" ga ik het onderwerp uit de weg
"Binnenkort ga ik met Henk en Dennis om de tafel. We komen er wel uit denk ik" zegt hij sussend
Het antwoord overtuigt me niet echt
Ik wil een harde toezegging
Toch besluit ik niet verder aan te dringen
"Goed, dan wachten we dat af" ga ik met tegenzin akkoord
Geïnteresseerd vraagt hij naar de vorderingen van het project
Ik zeg dat ik Henk opdracht heb gegeven om hier en daar het pleisterwerk te herstellen en het kasteelterrein wat op te ruimen.
"Verder ben ik niet van plan om er geld in te steken voordat het kasteel op mijn naam staat"
Hij aarzelt
Dan, wat onduidelijk: "Misschien kunt u beter op zoek gaan naar een ander"
Even begrijp ik niet wat hij bedoelt
Een ander dan Holland Trade House?
Word ik te lastig?
Hij merkt mijn verwarring op
"Ik bedoel een andere uitvoerder..."
"Hoezo? Is er dan iets mis met Henk?" vraag ik
"Nee, hoor," haast hij zich te antwoorden "Henk is een prima vakman, maar hij is meer gespecialiseerd in het bouwen van vakantiehuizen. Hij heeft geen ervaring met grootschalige projecten."
Ik laat zijn opmerking even bezinken
Holland Trade House is al vanaf het begin op de hoogte van mijn plannen
Een beetje laat dus voor zon advies...
"Dan zal hij wel eerst het kasteel moeten doorverkopen. Ik zit nu aan hem vast" merk ik wat knorrig op
"Ik ga mijn best voor u doen" zegt hij effen
We beëindigen het gesprek
Ik houd er een onbevredigend gevoel aan over
Waar ben ik aan begonnen....?
Jij hier? Nu? Ben je uit bed gerold?quote:
Ik meen dat je alleen 's nachts van 1 tot half 2 op Fok! komt om aflevering zoveel uit je sequel te posten (en verder niets).
Dat zie ik toch liever dan het overgrote deel van de betweters die alleen maar posten om hun postcount omhoog te krijgen.quote:Op vrijdag 5 november 2010 20:07 schreef r_one het volgende:
[..]
Jij hier? Nu? Ben je uit bed gerold?
Ik meen dat je alleen 's nachts van 1 tot half 2 op Fok! komt om aflevering zoveel uit je sequel te posten (en verder niets).
Als dit topic je niet aanstaat, klik dan een regeltje lager......
Godkolere, zo moeilijk kan dat toch niet zijn...
Hmmmm.... 't Lijkt wel een beetje persoonlijk te worden r-one...quote:
[..]
Jij hier? Nu? Ben je uit bed gerold?
Ik meen dat je alleen 's nachts van 1 tot half 2 op Fok! komt om aflevering zoveel uit je sequel te posten (en verder niets).
Niet wederzijds hoor, kusje Johannes...
En Bignose, heb geen ambities in die richting hoor, ik kan alleen maar schrijven wat ik echt heb meegemaakt (geen fantasie genoeg)
[ Bericht 0% gewijzigd door JohannesP op 06-11-2010 00:41:04 ]
Het is zeven uur
Ik besluit het er bij te laten
Ben moe
Er is veel gebeurd vandaag
Ik heb gedaan wat ik kon om de zaak vlot te trekken
Maar of het allemaal geholpen heeft?
Ik heb mijn twijfels
Mismoedig sluit ik de computer af
Trek de kantoordeur achter me dicht
Zeven december was een enerverende dag
De volgende morgen
Ik zit aan de tafel in de woonkamer
Ben mijn kantoortje even helemaal zat
Voor me het oude en het nieuwe contract
Nauwkeurig vergelijk ik, alinea na alinea, de beide documenten
Ik kan geen Tsjechisch lezen maar ik kan wel zien waar er iets veranderd is
Ik heb geen trek om Dennis te bellen voor een vertaling
Dat zou minstens een week duren en zolang wil ik niet wachten
Ik heb vanmiddag een afspraak bij de notaris
Die wil ik koste wat kost nakomen
Het contract en de sideletter moeten nog dit jaar getekend worden
Het valt gelukkig mee
Op twee plaatsen zie ik verschillen
Ik maak een aantekening
Loop met tegenzin naar mijn kantoor
Open het vertaalprogramma
Probeer het eerst met een hele zin
De uitkomst is abracadabra
Goed, woord voor woord dan
Het kost me een half uur voor ik de woorden aaneengesmeed heb tot aanvaardbare zinnen
Inhoudelijk lijkt het me niet belangrijk genoeg voor weer een vertraging
Ik vind het welletjes
Zet de printer aan en druk de nieuwe exemplaren af
Dennis heeft me verteld hoeveel stuks er van ieder nodig zijn
Het wordt een aardig stapeltje
Zes koopcontracten, twee formulieren voor het kadaster en twee BTW-overeenkomsten.
Ik schuif ze in een enveloppe
Check of ik mijn paspoort bij me heb en ga op weg
De notaris kent me inmiddels bij naam en toenaam
Toch moet ik mijn identiteitsbewijs laten zien
"Tsja, dat hoort nu eenmaal, formaliteitje" verklaart hij met een brede glimlach
Nauwkeurig bestudeert hij mijn paspoort
Vergelijkt zelfs de foto
Ik zet mijn krabbels
Vraag of er spoed achter de stempels gezet kan worden
Dat kan, maar kost wel wat extra
Ik ga akkoord
Vrijdag verwacht hij de documenten terug
Ze zullen bellen als ze binnen zijn
's Avonds, na het eten
Op mijn buik kruipt een roodbruin monstertje met vlijmscherpe tandjes....
Onzeker waggelend klimt hij naar boven
Naar mijn borst
En hoger...
De donkere oogjes glanzen van inspanning
Een scherp nageltje prikt in mijn mijn hals
Maakt een oppervlakkig krasje
Hij kan niet hoger
Beseft dat
Legt zich er bij neer
Zet zijn naaldtandjes in de punt van mijn kraag
Begint er, tevreden geluidjes uitend, in te knagen
Na een poosje wordt hij moe
Valt in slaap
Ik blijf nog even onderuithangen op de bank
Til het boxertje dan voorzichtig op
Leg hem in zijn, veel te grote, mand
Zijn linkeroogje opent zich, lodderig
Ziet me en sluit weer
Ik kijk naar de gerafelde kraag van mijn pull-over
Ach, 't ding is toch rijp voor de vuilnis...
Donderdag 9 december
"Beste Dennis, Edwin,
Ik verwacht vrijdag a.s. of uiterlijk komende maandag de koopcontracten en de sideletter betreffende de BTW terug van de notaris. Ik zal dan alles direct doorsturen naar Henk Westendorp ter ondertekening die het vervolgens weer naar jullie zal doorspelen. Ik heb begrepen dat Dennis volgende week niet in Tsjechië is. Toch had ik graag dat e.e.a. nu met spoed afgehandeld wordt.
Bovendien vernam ik graag hoe het nu precies zit met de BTW die Henk zou moeten afdragen i.v.m. de doorverkoop van Zacler. Ik ga er voorlopig nog maar even vanuit dat dat niet het geval is aangezien ik nog geen antwoord van jullie gekregen heb."
Ik heb het bericht zowel naar Dennis Ritsema als Edwin Booijmans gestuurd
Wil druk op de ketel houden
Dennis is met de feestdagen in Nederland heeft hij me verteld
Toch wil ik geen oponthoud
De notaris houdt zijn woord, een verademing
De volgende dag krijg ik een telefoontje
De documenten liggen klaar
Voorzien van een appostillestempel
Ik kan ze aan de balie afhalen
Thuisgekomen stouw ik het stapeltje in een A4-enveloppe
Adresseer het aan Henk Westendorp
Verstuur het per aangetekende post met de hoogst mogelijke prioriteit
Ik schrik van het tarief
Het is maandag
Ik heb geen antwoord van Dennis gekregen
Moet toch weten waar Henk het contract heen dient te sturen
Ik toets het nummer van Holland Trade House Vrchlabi in
Krijg Dennis aan de lijn en stel hem mijn vraag
"Hij kan ze het beste naar Brno sturen, het kantoor hier is een paar weken gesloten" zegt hij
Ik wens hem, in weerwil van alles, prettige feestdagen toe
Vergeet naar het BTW-probleem te vragen
Ik stel een fax op:
"Beste Henk,
Vrijdag j.l. heb ik per expresse de bij de notaris ondertekende en van een appostillestempel voorziene documenten naar jou opgestuurd. Ze zouden morgen, dinsdag 14 december, bij jou afgeleverd moeten worden. Het betreft: 6 kopieën van de koopcontracten, 2 kopieën formulieren van het kadaster, 2 kopieën overeenkomst BTW kasteel Zacler.
Aangezien de kwestie met de BTW nu geregeld is verzoek ik je vriendelijk deze met spoed te ondertekenen en door te sturen naar: Holland Trade House, Roubalova 13, 602 00 Brno onder vermelding van Inhoud contracten Zacler / Cosy Cottage en Spoed
Met het oog op het opmaken van de jaarcijfers van onze BV in Nederland wil ik je tevens herinneren aan mijn verzoek betreffende de Factuur van ¤ **.***.-
We komen in januari weer richting Tsjechië om de vorderingen van de werkzaamheden te bekijken. Mocht ik je dit jaar niet meer spreken dan wens ik je alvast fijne feestdagen en een gezond 2005"
Dat van die jaarcijfers is flauwekul
Mijn boekhouder heeft me nergens om gevraagd
Ik hoop echter dat het hem ertoe aanzet eindelijk die factuur op te stellen
Wel ben ik van plan om in januari weer naar Tsjechië te reizen
Ik kan en wil niet meer op anderen vertrouwen
Het gaat allemaal te veel buiten me om
Ik hoop dat mijn persoonlijke aanwezigheid dwingender werkt
Ik print het bericht uit en duw het in het faxapparaat
Toets het nummer in en druk op de verzendknop
Wacht op "Result OK"
Hecht de verzendbevestiging aan de fax
Perforeer de documenten en berg ze op in mijn map
Nu kan ik niets anders meer doen dan afwachten
Ik leun achterover in mijn stoel
Kijk naar buiten
Het begint al te schemeren
Druilerige sneeuwregen daalt neer uit een diepgrijs wolkendek
De lantaarn voor mijn huis springt aan
Werpt een gele glinstering over het natte wegdek
Ik tast naar mijn pakje Barclay
Pak de laatste sigaret
Steek hem aan en inhaleer diep
Verfrommel het pakje
Ondanks het gure weer open ik het raam
Blaas de rook naar buiten
In gedachten ga ik terug naar het begin van dit jaar
Ik herinner me mijn enthousiasme
De aangename prikkeling bij aanvang van het nieuwe avontuur
Mijn zelfverzekerdheid, dit kàn ik...
Dan de eerste teleurstelling
Gevolgd door de tweede
En derde
Mijn gezicht betrekt
Een plotselinge, heftige windvlaag blaast wat sneeuw naar binnen
Ik druk mijn sigaret uit en sluit het raam
Open Mijn documenten
Bekijk de fotos van het kasteel die ik gemaakt heb
Het ligt er zó prachtig
Het zou een uniek project zijn
Appartementen in een echt kasteel
Dat moet toch aanspreken?
Dat moet toch verkopen?
Iets van mijn vroegere zelfverzekerdheid keert terug
Henk Westendorp... Dennis Ritsema... Maarten van Dam... Laurens Gerard Rinkes...
Ze kunnen me wat
Wanneer ik eenmaal eigenaar van het gebouw ben schuif ik ze allemaal aan de kant
Ik kàn dit...
De laatste dagen van 2004 gaan voorbij
Ik hoor niets uit Tsjechië...
Nee joh, ik constateer en verwonder me.quote:Op vrijdag 5 november 2010 20:38 schreef JohannesP het volgende:
Hmmmm.... 't Lijkt wel een beetje persoonlijk te worden r-one...
quote:(geen fantasie genoeg)
Euh... dat kusje trek ik overigens in... keek naar je avatar maar zag in je profiel dat je een man bent... Een stevige hand dus...
We zijn gisteren weer thuisgekomen uit de Belgische Ardennen
Het nieuwjaarsuitje heeft me goed gedaan
Ik heb de gebeurtenissen van afgelopen december kunnen relativeren
Wat afstand genomen
Het komt allemaal goed, het kàn gewoon niet mislopen
Het kasteel staat binnenkort op mijn naam
Koste wat kost
2005 wordt mìjn jaar...!
Energiek open ik de deur naar mijn kantoortje
Start de computer en Outlook op
Klik de spam weg
Constateer dat er geen bericht overblijft
Ach, had ik iets anders verwacht?
Ik open een nieuw bericht
Vraag Dennis of de ondertekende contracten inmiddels in Brno gearriveerd zijn
Tegen beter weten in eigenlijk
Kondig mijn bezoek aan Tsjechië aan
Voeg eraan toe dat ik hoop dat er dan iets nieuws te melden valt
Ik wacht tot woensdag maar krijg geen antwoord
Het enige bericht dat ik ontvang is van Holland Trade House, Brno
Of ik weet wanneer Henk de documenten voor de zetelwijziging van Cosy Cottage retourneert
Geërgerd frons ik mijn wenkbrauwen
Hoe moet ik dat nu weten?
Ik wist niet eens dat hij die gekregen had
Trouwens, ik betaal voor de afhandeling van die zetelwijziging
Ben niet van plan om me hiervoor als boodschappenjongen te laten gebruiken
Zìj zitten toch in Tsjechië, niet ik?
Ik sluit het bericht
Toets het nummer van Dennis in
Er wordt verrassend snel opgenomen
Hij verontschuldigt zich dat hij mijn mail niet beantwoord heeft
Is net weer terug in Vrchlabi en heeft nog geen tijd gehad
Hij heeft ook nog niets van Henk gehoord
Belooft hem te bellen en daarna weer contact met mij op te nemen
Hij houdt woord, een half uurtje later gaat mijn telefoon
"Henk heeft nog niet getekend, hij moest nog 'iets' met de belastingen nakijken"
Op mijn vraag wat dat 'iets' dan wel niet is moet hij het antwoord schuldig blijven
"Maar ik heb er bij hem op aangedrongen toch te tekenen. Hij heeft me beloofd dat uiterlijk
maandag te doen"
Maandag...
Het zal wel weer
Ik houd me in
Zeg dat ik van tien tot dertien januari in Tsjechië ben
"Misschien kunnen we dan nog eens met elkaar spreken?"
Hij gaat akkoord
Ik zal hem later per e-mail een tijdstip voorstellen
Ik wil eerst met Henk praten
Ik stel een fax op richting Male Svatonovice Petrovice
Ik wil uit de eerste hand vernemen waarom hij zijn belofte niet nagekomen is
Wil hem laten merken dat ik 'not amused' ben
"Beste Henk,
Allereerst de beste wensen voor 2005 voor jou, Ria en Hendrik-Jan.
Volgende week ben ik in Tsjechië. Ik bel je dan voor een afspraak voor (o.a.) het ophalen van de sleutel van het kasteel.
Ik hoorde van Ritsema dat je het koopcontract en de overeenkomst betreffende de eventueel door jou af te dragen BTW, ondanks aandringen van Dennis en de fax die ik hem 13 december gestuurd heb, niet ondertekend hebt. Bovendien heb ik van Holland Trade House begrepen dat je documenten voor wijziging van de zetel van Cosy Cottage van Brno naar Kasteel Zacler eveneens nog niet geretourneerd hebt.
Ik ben hierdoor bijzonder teleurgesteld aangezien ik extra kosten heb gemaakt (± ¤ 300.- voor het verzenden per expresse en de afhandeling bij een Nederlandse notaris) omdat ik e.e.a. voor het einde van 2004 geregeld had willen zien.
Ik wil je er graag aan herinneren dat wij vanaf het begin (april 2004) hebben gezegd dat Project Kasteel Zacler in 2005 al geresulteerd moet hebben in de verkoop van enkele appartementen. Gezien de voortgang tot nu toe zijn we er niet optimistischer op geworden.
Ik ben benieuwd naar je redenen voor het niet ondertekenen van het contract.
Begin december, tijdens je bezoek aan ons, ging je immers akkoord als de BTW-afdracht d.m.v. een aparte overeenkomst geregeld werd.
Zie je volgende week"
De volgende morgen wordt mijn fax geretourneerd
Zijn antwoord staat gekrabbeld in de kantlijnen:
"Beste Jos, de beste wensen voor 2005 aan jouw en ********
Het speit mij dat het kontrakt nog niet is getekend maar men zegt hier dat een Nederlandse verklaring hier niet geldig is dit moet in het kontrakt staan
Ik heb het kontrakt naar onze man bij het kadaster gebracht
Hij corieert het en ik zal het ondertekenen
Ik ben verantwoordelijk voor alles wat met het kasteel gebeurd tegenover jullie maar ook tegenover de belastingen in Tsjechie
Ik heb je geholpen door het op Wekostav te kopen
Wist niet van het betalen van BTW wil je helpen dit op jullie naam te krijgen maar alle kosten zijn voor julli.
Ik ben van 12 tot 19 januari niet in Tsjechie"
Hij ontkent dat Dennis zou hebben aangedrongen op ondertekening;
"Dit is niet gebeurd"
Ik lees het berichtje twee keer door
Schud mijn hoofd
Wat moet die man meegemaakt hebben dat hij zo wantrouwig is?
Ik heb hem daartoe, voor zover ik weet, geen aanleiding gegeven
Of is het een kwestie van 'Zoals de waard is vertrouwt hij zijn gasten'?
Ik trek een grimas bij zijn opmerking "Ik heb je geholpen"
Nou, mooie hulp...
Dat soort hulp kan ik missen als oorwarmers in de Sahara
Ik scan de fax en voeg hem in een bijlage toe in een bericht aan Dennis
Vraag zijn reactie
Die komt snel, telefonisch
"Die man van het kadaster is betrouwbaar, we werken er zelf ook wel eens mee. We zullen er natuurlijk op toezien dat het contract goed in elkaar steekt en niet nadelig voor jou is"
"Weer een nieuw contract, het hoeveelste wordt dit inmiddels?" antwoord ik bits "Wat was er mis met het vorige? Wat bezielt die man? Waarom loopt hij de boel zo te vertragen?"
"Tsja, hij is nu eenmaal bang dat hij die BTW moet betalen..."
"Zou dat werkelijk de enige reden zijn?" vraag ik meer aan mezelf dan aan Dennis
Hij gaat er niet op in
"We zullen proberen hem te laten tekenen voordat hij woensdag vertrekt. Ik verwacht geen moeilijkheden meer nu die BTW-kwestie geregeld is"
Ik ben niet overtuigd en laat dat merken
"Het kan nu in een paar dagen allemaal rond komen" verzekert hij me sussend
"Als je volgende week in Tsjechië bent kun je het contract nog eens doornemen en daarna zelf tekenen. Na akkoord natuurlijk"
Hij lijkt zeker van zijn zaak
Ik zet mijn mobieltje s middags rond twee uur aan
Ben het ding compleet vergeten
Krijg onmiddellijk de melding Oproep gemist
Check mijn voicemail
"Jos Henk hier..."
Het is even stil
Dan: "Ik wil je best graag helpen maar ik wil zelf geen trammelant met de belasting hier. Latja zegt dat die garantie dat jij de BTW betaalt in het Tsjechische koopcontract moet staan"
Hij zwijgt weer even
"En die papieren voor de wijziging zetel van Cosy Cottage naar het kasteel heb ik nooit gekregen. Die kan ik dus ook niet ondertekenen. Dennis heeft me dat begin december ook al eens gevraagd, maar wat ik niet krijg kan ik ook niet ondertekenen"
Aarzelend: "Ik hoop dat we hierdoor geen ruzie krijgen. Ik sta wel borg met al mijn bezittingen en die zijn wel iets meer waard dan ***.***.-"
Na weer een korte pauze:
"Nou, ik spreek je nog wel..."
Klik
Ik denk even na
Ik wil het kasteel zo snel mogelijk op naam
Als daarvoor weer een nieuw contract nodig is, het zij zo
Ik heb trouwens geen alternatief
Holland Trade House schijnt machteloos te staan tegenover Henks' eisen
Ik besluit geen amok meer te maken
Als er volgende week getekend wordt heb ik in ieder geval één grote zorg minder
En kan ik op zoek gaan naar een andere uitvoerder
Ik toets zijn mobiele nummer in
"Henk..."
"Dag Henk, Jos hier"
"Oh hallo"
"Ik heb je fax gelezen en je voicemail beluisterd. Het is wel jammer dat alle moeite die ik gedaan heb voor die sideletters voor niets was..."
Ik kan niet nalaten het op te merken
"Ja, maar ze zeggen hier dat overeenkomsten in het Nederlands hier niet geldig zijn... Dat moet in het contract staan..."
Ik onderbreek hem voor ik het hele verhaal weer te horen krijg
"Nou ja, als het nieuwe contract goed in elkaar steekt en je tekent het volgende week dan heb ik er verder geen probleem mee"
"Ok"
Hij klinkt opgelucht
"Maarre..." vervolg ik "ik ben volgend week in Tsjechië en zou je dan graag nog eens spreken. Wanneer komt het je uit?"
"Ik ben vanaf woensdag niet in Tsjechië en maandag heb ik een afspraak met Dennis" zegt hij
"Dinsdagmorgen 11 januari dan? Zo rond elf uur?" stel ik voor
Hij gaat akkoord
Ik heb niet de indruk dat het van harte is...
"Die liggen nog niet in het kasteel," zegt hij "het heeft gesneeuwd in Zacler en dat weggetje naar boven is spekglad geworden. We hebben sneeuwkettingen besteld zodat we het volgende week in Zacler kunnen afleveren. Het spul ligt nu in de opslaghal bij mijn werkplaats"
Ik hoor het gelaten aan, sneeuwkettingen besteld, het zal
"Goed, dan wachten we dat af. Ik zie je dus volgende week dinsdag om 11.00 uur in Trutnov?" sluit ik het gesprek af
"Is goed, tot dan!"
De perikelen rondom de zetelverhuizing beginnen intussen de vorm van een goedkope soap aan te nemen
Ik stuur een berichtje naar HTH Brno waarin ik zeg dat Henk geen documenten ontvangen heeft
Krijg antwoord dat de formulieren ook nog niet verstuurd zijn
Henk zou in december gevraagd zijn een uittreksel van het kadaster naar Brno te sturen waarin Wekostav als eigenaar vermeld staat
Dat uittreksel hebben ze nodig om het huurcontract voor Cosy Cottage op te stellen
Ze hebben niets ontvangen
Ik mail Dennis of hij Henk daarover nog eens wil aanspreken
Krijg antwoord dat hij dit al enkele keren gedaan heeft
Henk had het beloofd maar niet gedaan
Ik zucht
Kan er dan helemaal niets goed gaan zonder mijn inmenging?
Waar betaal ik eigenlijk voor?
Mopperend stel ik de zoveelste fax op
"Beste Henk,
Holland Trade House kan, naar ik nu begrijp, de formulieren voor de wijziging van de zetel van Cosy Cottage naar Zacler, niet eerder klaarmaken en naar jou opsturen dan wanneer jij een kopie van het uittreksel van het kadaster van het kasteel (op jouw naam) naar hen faxt.
Het origineel kun je later nasturen.
Ze zeggen dat ze er al eerder om gevraagd hebben maar dat het tot nu toe niet gebeurd is.
Het faxnummer is 00420 - *** *** **
Ik vertrouw erop dat je e.e.a. morgen zult faxen"
Ik sluit de computer af en zet mijn mobieltje uit
Vandaag wil ik niets meer uit Tsjechië horen of zien
2005 is begonnen zoals 2004 is geëindigd merk ik geërgerd op
De dag erop mail ik nog een laatste keer voor ik afreis:
"Beste Dennis,
Ik heb gisteren met Henk gesproken en een afspraak op dinsdag om 11.00 uur
gemaakt. Ik heb begrepen dat jullie maandag bij elkaar komen ivm het
koopcontract. Als je daarna nog tijd hebt zou ik graag dezelfde dag nog
e.e.a. kortsluiten. Ik arriveer zondag in Tsjechië. P.S. ik heb Henk per fax
verzocht het uittreksel naar Brno te faxen."
Ik krijg geen antwoord
Nou ja, ik bel hem wel als ik eenmaal daar ben
Maandag 10 januari 2005
Een barretje aan de Horska in Trutnov
Buiten giert de ijskoude wind door de brede hoofdstraat
Ik wil nog een afzakkertje voor ik de harde matras in mijn hotelkamer op zoek
Het is rustig, drie man aan de bar, een jong stelletje aan een van de tafels
Mijn binnenkomst lijkt nauwelijks opgemerkt te worden
Ik zoek een plaatsje achterin, zo ver mogelijk van de deur
Klim met enige moeite op de hoge barkruk
Kijk toe hoe er een enorm glas bier getapt wordt
De jongeman met het skinheadkapsel mompelt een bedankje
Zet zijn lippen gretig in de schuimkraag
Ik ril...
Geef mij maar iets dat ècht verwarmd
Er staat weer een ander meisje achter de bar constateer ik
Ik wenk haar
Bestel een Bacardi Cola, dubbele Bacardi
Die wordt netjes afgemeten in een borrelglaasje
Te klein naar mijn smaak, maar wel tot de rand toe vol
De alcohol verwarmt mijn maag
Nieuwe gasten, twee echtparen, rond de veertig, maken luidruchtig hun entree
Ik ontwaar de Twentse tongval van mijn geboorteregio
Meng me in het gesprek
"Ik heur dat ie bie mie oet de buurt komt?" (1
Ze kijken me verrast aan
"Wie komt oet Geester'n. En ie?" (2
"Oet Hengel" (3
Ze zijn voor het eerst in Tsjechië
Een van de dames kijkt teleurgesteld rond in de vrijwel verlaten bar
"Woar is hier wa wat te doon?" vraagt ze, me hoopvol aankijkend (4
t blijkt dat ze een après-ski a la Kitzbühl verwacht hadden
Ik leg uit dat ze daarvoor toch echt naar Oostenrijk moeten
Of misschien Spindleruv Mlyn
"Wat doo ie hier dan?" (5
Ik zeg dat ik hier 'voor zaken' ben
"Iets met vrouwleu?" vraagt ze me schalks aankijkend (6
Ik antwoord wat verontwaardigd op dat ik niet in 'die handel' zit
Het gesprek stokt en eindigt tenslotte
Ik richt mijn aandacht weer op het meisje achter de bar
Een charmant kind ondanks de prop kauwgom die ze telkens van haar linker- naar haar rechterwang verplaatst
Ik bestel nog een drankje
Probeer een gesprekje aan te knopen
Ik heb geluk
Ze blijkt redelijk Engels te spreken
Ik vertel dat ik een onroerend goed project heb in Zasjler
Ze kijkt me niet-begrijpend aan
"Zasjler?"
Ik geef haar mn visitekaartje
Ze bekijkt het ding aandachtig
"Ah Sjatsllètsj!"
Onhandig probeer ik haar uitspraak te imiteren
"Sjats...llll...ètsj...?"
Ze moet lachen om mijn hopeloos mislukte poging
"Ne... Sjatsllètsj!"
Na een tijdje oefenen is ze enigszins tevreden
De skinhead vraagt nadrukkelijk om nog een biertje
Ze draait me haar rug toe en kwijt zich van haar taak
Ik zie mijn landgenoten afdruipen
Kijk op mijn horloge, kwart voor elf
Ik leeg mijn glas en vraag om de rekening
Geef een royale fooi, trek mijn jas aan
Mijn, aarzelend uitgesproken, "dekuji mockrat" tovert een glimlach op haar gezicht
Met tegenzin verlaat ik het etablissement
Vertaling:
(1 Ik begrijp dat u bij mij in de buurt woont?
(2 Wij komen uit Geesteren. En jij?
(3 Uit Hengelo
(4 Waar is hier wèl iets te doen?
(5 Wat doe jij hier dan?
(6 Iets met vrouwen?
En me anders over 2 jaar ofzo een pm'tje sturen als het einde nadert? Heb een deel gelezen maar ben nu alweer de draad kwijt.
En dat weet je nu wél zeker?quote:
keek naar je avatar maar zag in je profiel dat je een man bent...
Op basis van een profiel?
What's for sure....?quote:Op dinsdag 9 november 2010 00:43 schreef r_one het volgende:
[..]
En dat weet je nu wél zeker?
Op basis van een profiel?
Als je een vrouw bent blijft mijn 'kusje' staan, zo niet houd ik het liever bij een handdruk...
Ok?
Post nou maar gewoon je dagelijkse episode verhaaltje-voor-het-slapen-gaan, beter dan je druk te maken over het geslacht van en sociale omgang met r_onequote:
What's for sure....?
Als je een vrouw bent blijft mijn 'kusje' staan, zo niet houd ik het liever bij een handdruk...
Ok?
Vanuit mijn hotelkamer kijk ik uit op de beboste heuvels tegenover me
Ik heb spijt van die laatste Bacardi-Cola gisteravond
Het was er net eentje te veel
Over een paar uurtjes staat de afspraak met Henk te wachten
Het lijkt me een goed idee om mijn hersens wat op te frissen
Niets beter dan een ferme wandeling na een stevig ontbijt
Het stevige ontbijt gaat helaas niet door
Mijn tong voelt als een lichaamsvreemd orgaan
Mijn smaakpapillen laten het afweten, geteisterd door nicotine en alcohol
Één broodje, een blauw gekookt eitje en een glas vruchtensap blijken het maximum
Ik slik twee paracetamolletjes en trek mijn wandelschoenen aan
Haast me langs de receptie naar buiten
Zijn mijn ogen rood...?
Ik vermijd de receptioniste aan te kijken
De snijdende wind treft me als een mokerslag
Rillend haal ik mijn das wat strakker aan en trek de kraag van mijn jas op
Steek de straat over en volg de bewegwijzering naar boven
Het zijn dan wel geen èchte bergen maar steil genoeg om me buiten adem te brengen
Ik temper mijn tred en besteed wat meer aandacht aan de omgeving
Smalle paadjes met hier en daar krakkemikkerige houten leuningen
Stenen monumenten met namen, jaartallen
Een bunker
Heroïsche afbeeldingen, soldaten verwikkeld in bloederige gevechten
Een stenen toren met nog meer namen en jaartallen
Ik kan de teksten niet lezen maar begrijp dat zich hier een veldslag heeft afgespeeld
De wandeling voert, iets te snel naar mijn zin, weer naar beneden
Ik krijg een mooi uitzicht op het centrum van Trutnov
Neem plaats op een vochtig houten bankje
Steek mijn eerste nicotinepil van de dag aan
Twee trekjes en het ding gaat in de prullenbak naast me
Ik steun mijn kin op mijn handen
Bereid me voor op het gesprek
De wandeling heeft me wat opgefrist maar tegelijkertijd triest gemaakt
Oorlogen werken altijd op mijn gemoed
Het zinloze verlies van zovele jonge levens
Gesmoord voor de wasdom
Ik schud de sombere gedachten van me af
Overweeg weer een sigaret op te steken
Zie dat de vorige nog ligt na te smeulen in de prullenbak
Sta op, recht mijn rug en begin de afdaling
Trutnov, Horska
Ik druk mijn sigaret uit
Gooi de peuk in een prullenbak langs de kant van de straat
Schraap mijn keel
Die voelt niet echt lekker aan
Ik wrijf over mijn hals
Kuch een paar keer
Het ongemakkelijke gevoel blijft
Ik verman me en beklim de trap naar de galerij
Linksaf, de op een na laatste deur, voor de Lego-winkel
Ik plooi mijn gezicht in een, hopenlijk ontspannen, glimlach
Klop twee keer op de deur
Druk de klink naar beneden en stap het kantoor binnen
Henk zit aan zijn bureau
Tegenover hem een forse vijftiger met een pafferig gezicht
Een afgedragen grijs pak
Daaronder een groezelig overhemd dat ooit wit is geweest
Dunne slierten, zorgvuldig achterover gekamd, vettig haar
Waarschijnlijk om de kale plekken te verbergen
Henk draait zijn hoofd in mijn richting
Zijn gezicht staat wat gespannen terwijl hij me onderzoekend opneemt
Als hij mijn glimlach ziet ontspant hij
"Hoi Jos, kom binnen"
Hij staat op en drukt mijn hand
Wijst naar de man
"Mag ik je voorstellen aan meneer Huler?"
De man hijst zijn omvangrijke lichaam met moeite op uit de stoel
Zijn hand voelt klam aan
"Huler ist der Nam"
Ik hoor een zwaar accent
Noem mijn naam
Mompel dat het mij een genoegen is kennis te maken
Veeg, naar ik hoop onopgemerkt, mijn hand af aan mijn broek
"Meneer Huler is van de verzekeringsmaatschappij Generali in Trutnov" zegt Henk
"Hij kan een offerte voor je maken voor het kasteel"
Ik ben onaangenaam verrast
Dit is niet volgens de afspraak
Ik zou een gesprek met Henk alleen hebben
Sta ik verdorie plotseling oog in oog met een slonzige verzekeringsagent
Henk bemerkt mijn verwarring
Kijkt me aan
"Het kasteel moet toch verzekerd zijn? Stel je voor dat het in brand vliegt of zoiets"
Ik ben kwaad maar slaag erin mijn gezicht in de plooi te houden
Ik heb ervaring met verzekeringsagenten
Heb geen trek in een discussie over wat er wel of niet gedekt dient te worden
Zeker niet nu
Ik wil gewoon van hem af
De snelste manier is die offerte te laten maken
Als voer voor de versnipperaar
Ik peins er niet over een verzekering af te sluiten op het kasteel voordat het mijn eigendom is
Ik stem dus in met een offerte
Henk vertaalt mijn antwoord in zijn mengelmoesje van Duits/Tsjechisch/Nederlands
De man lijkt het te begrijpen
Begint te stralen en knikt heftig met zijn hoofd
Hier zal hij een 'masterpiece' van maken
Hij steekt opnieuw zijn hand uit in mijn richting
Met tegenzin druk ik die
Mijn broekspijpen worden zo langzamerhand kletsnat door zijn vochtige handdrukken
Hij wisselt tot slot een paar woorden met Henk
Knikt me nog eens vriendelijk toe en verlaat tot mijn opluchting het vertrek
Ik draai me om
"Nou, dat had je ook wel even mogen zeggen" begin ik
Hij heft zijn handen in een gebaar van onmacht
"Hij kwam toevallig langs. Toen ik zei dat je zou komen kwam het kasteel ter sprake. En toen wou hij even met je praten"
"Hmmm... nou ja, laat ook maar..."
Ik kom ter zake
"Hoe staat het met het koopcontract dat 'jouw man van het kadaster' zou opstellen?"
Zijn gezicht betrekt
"Dat is klaar, maar ik heb het niet hier"
"Niet hier? Waar is het dan?"
Ik voel de bui al weer hangen
"Het ligt nog bij die man, het is allemaal wat uitgelopen. Ik zou het vandaag krijgen"
"Vandaag krijgen? Je zou het gisteren al tekenen!"
"Ja, nou, er moest nog iets in veranderd worden, daarom duurt het wat langer"
Mijn glimlach smelt als sneeuw voor de zon
Ik heb genoeg verhaaltjes gehoord over 'veranderingen in het contract' en 'BTW-problemen'
Ik zet me schrap
Het is gedaan met de diplomatie...
Ok, heb mijn 'verhaaltje-voor-het-slapen-gaan' inmiddels gepost.quote:Op dinsdag 9 november 2010 01:05 schreef r_one het volgende:
[..]
Post nou maar gewoon je dagelijkse episode verhaaltje-voor-het-slapen-gaan, beter dan je druk te maken over het geslacht van en sociale omgang met r_one
Maarre... sociale omgang met r-one....?
Welke sociale omgang...?
Misschien moest je het begrip "sociaal" eens opzoeken op Wikipedia.....
Nogmaals; 'kusje' of 'handdruk'
I Don't care....
De vraagstelling of je hem/haar nu ter afscheid gaat kussen, dan wel de hand gaat schuddenquote:
Maarre... sociale omgang met r-one....?
Welke sociale omgang...?
Dat heten 'sociale omgangsvormen' te zijn
Misschien moest je het bijvoeglijk naamwoord 'sociaal' eens even niet loskoppelen van het zelfstandig naamwoord waar het in dit geval op slaat.quote:Misschien moest je het begrip "sociaal" eens opzoeken op Wikipedia.....
In overleg met mijn collega's bij TTK hebben we besloten TS een professioneel lezerspubliek te gunnen Goddank, ein-de-lijkquote:
Ik dacht hier in een levendige discussie te vallen over KvK en dergelijke organisaties... Niets is minder waar
Van harte r-one!quote:
Op 't Bleek dus toch iets persoonlijks te zijn...
Ik vind niet dat dit topic hier thuishoort. Ik heb geen enkele ambitie om de Nederlandse literatuur te verrijken met mijn proza. Ik besef mijn tekortkomingen op dat gebied.
Ik heb dit topic gestart onder de categorie 'Werk, Geldzaken & Recht' omdat ik vind dat het daar thuishoort.
Mijn verslag is bedoeld om zoveel mogelijk mensen te bereiken, niet voor de amusementswaarde maar als waarschuwing voor de praktijken van bepaalde internationaal opererende bedrijven.
Ik heb gekozen voor een 'leesbaardere' variant door hier en daar wat persoonlijke aspecten toe te voegen. Blijkbaar heeft Sjeen de topic slechts vluchtig doorgenomen en haar beslissing daarna genomen.
Ik zal mijn verhaal hier voortzetten tot op het moment dat blijkt dat het niet voldoende lezers trekt.
"Ik begin er nu toch wel genoeg van te krijgen. Je hebt me al zo vaak beloofd te tekenen. Ik kwam hier vandaag speciaal naar toe om dat contract op te halen. En nu vertel je me weer dat er nog iets veranderd moet worden en dat je het niet hebt. Wat moet ik hiermee aan?"
De kriebel in mijn keel begint nu echt lastige vormen aan te nemen
Ik kuch in mijn hand in een wanhopige poging de kikker kwijt te raken
Henk kijkt me quasi-bezorgd aan
Dan: "Nou, het is niet allemaal mijn schuld, als het aan mij gelegen had, had ik het kasteel helemaal niet gekocht. Ik had alleen borg willen staan maar Laurens Rinkes wilde het op deze manier. Ik wilde je alleen maar helpen. Als ik had geweten dat er BTW betaald zou moeten worden was ik er niet eens aan begonnen"
Ik houd me met moeite in
"Ok, dat heb je me al eens eerder verteld. Maar die BTW is nu geregeld. Er is geen reden meer om niet te tekenen"
Ik onderdruk een hoest, schraap mijn keel
Hij kijkt me verdedigend aan
"Nou, dat zal ik ook doen. Zo gauw ik het binnen heb en jij het doorgelezen hebt"
Ik schud mijn hoofd
Dit gaat weer niet zoals ik gehoopt had
Ik overweeg hem met de zekerheidsstelling te confronteren
Bedenk me
Nog even niet
Dat is het laatste middel dat ik in wil zetten
Ik ben bang dat het op dit moment averechts zal werken
Toch wil ik het er niet bij laten zitten
Zet een ander dreigement in
"Het heeft me nu allemaal lang genoeg geduurd. Er moet niet veel meer bijkomen of ik stop met het project. Ik wil dat er nu eindelijk eens getekend wordt. Ook wil ik dat er dit jaar een paar appartementen verkocht worden. Zo niet dan is het gebeurd met het project"
De laatste woorden zijn te veel voor me
Een hevige hoestbui overvalt me
Haastig pak ik mijn zakdoek
"Heb je een glas water voor me?" vraag ik benauwd
"Ja natuurlijk"
Hij haast zich aan mijn verzoek te voldoen
Ik neem een flinke slok
"En? Hoe gaan we nu verder?" breng ik met moeite uit
Het water helpt niet echt, mijn keel kriebelt bij elk woord
"Als ik het contract krijg zal ik het direct doorsturen naar Dennis. Maar ik denk dat we beter kunnen wachten met tekenen tot jouw SRO een BTW-administratie heeft. Dan kun je die BTW tenminste terugvorderen. Het gaat wel om **.*** euro hoor"
Ik frons mijn wenkbrauwen
Ja, kom nog meer uitstel
Daar voel ik niets voor
"Wat is er trouwens nu weer veranderd in het contract?" rasp ik
Ik neem nog een slok water
Hij aarzelt
"Die clausule die zegt dat er geen verplichtingen op het kasteel rusten heb ik laten schrappen. T-Mobile heeft een zender op de zolder, dus"
Ik wil antwoorden maar voel een nieuwe hoestbui opkomen
"Maar dat ding krijgen we wel weg hoor" zegt hij sussend als hij het protest in mijn ogen ziet
"Als ik in de buurt van die kast kom kan ik de straling voelen. Dat is al een reden op zich om die zender te laten verwijderen"
Ik kijk hem vol ongeloof aan
Hij kan de straling voelen?
Meent hij dat nou?
Zijn gezicht blijft onbewogen
Hij meent het
Dit is de druppel
Ik kan hem nu helemaal niet serieus meer nemen
Maar intussen zit ik nog wel aan hem vast
Ik denk koortsachtig na
Ik zal hier vandaag niets meer bereiken
Mijn hoop is gevestigd op Holland Trade House
Door hen ben ik immers in deze situatie beland
Ik besluit vanmiddag te bellen voor een afspraak met Dennis Ritsema
Het wordt tijd voor een andere benadering
Intussen ga ik me slechter voelen
Begin te zweten
Ik wil het gesprek afsluiten
Maar niet voordat ik nog één antwoord gekregen heb
Met moeite slaag ik er in te vragen of de bouwmaterialen al in het kasteel zijn
"Nog niet, we hebben de sneeuwkettingen nog niet binnen"
Waarom verrast zijn antwoord me niet?
"Sneeuwkettingen? Er ligt niet eens sneeuw" merk ik op
"Nee, hier niet, maar in Zacler wel, dat ligt een stuk hoger dan Trutnov"
Ik kijk hem sceptisch aan
"Maar we kunnen wel vast het terrein opruimen" vervolgt hij snel
"Tot 19 januari ben ik weg, daarna beginnen we direct"
Ik kuch en schraap mijn keel nog eens
Maak me op om te antwoorden
Zo ver komt het niet
Er wordt op de deur geklopt, een man stapt naar binnen
Rond de veertig, eenvoudig, maar netjes gekleed in een spijkerbroek met coltrui
In zijn rechterhand een koffertje
Henk staat op, ogenschijnlijk blij met de onderbreking
Drukt hem de hand
Ze praten even
Ik word voorgesteld
"Dit is de heer Radek, hij heeft een loodgieterbedrijf in Trutnov"
Ik neem zijn hand aan
Slaag er nog net in mijn naam te noemen
"Hij doet ook in verwarmingssystemen. Hij werkt met een nieuw systeem dat veel goedkoper is dan die er nu bestaan. Misschien iets voor jouw kasteel?"
Ik geloof mijn oren niet
Staar hem aan
Een verzekeringsagent, een loodgieter...
Wie volgt?
De elektricien?
De stukadoor?
Ik heb er genoeg van
Mijn voorhoofd staat inmiddels blank van het zweet
Mijn benen voelen slap aan
Ik moet naar buiten, de frisse lucht in
Ik verontschuldig me hoestend en blaffend
"Sorry Kan zo niet praten Moet naar buiten Zie je nog wel"
Ik word verbaasd nagestaard als ik haastig naar de deur loop
Henks roep houdt me tegen: "John, momentje nog!"
Ik draai me om
"Jij gaat deze week toch nog naar Dennis Rinkema?
Ik knik, niet in staat te antwoorden
"Ik heb nog een taxatierapport van het kasteel en een uittreksel van het kadaster. Zou je hem die willen geven?"
Hij overhandigt me een mapje
"Is goed..." zeg ik "Ik ga nu..."
Een moment later sta ik op de galerij
Met diepe teugen de kille lucht inhalerend
De wind voelt welkom aan op mijn verhitte voorhoofd
Ik spoed me terug naar Hotel Adam
Vastbesloten om de eerstkomende uren onder de dekens door te brengen
De pizzeria ligt wat achteraf maar staat goed aangegeven met bordjes
Ik beklim het trapje, loop over het nu gesloten terras
Het restaurant is gezellig ingericht, meer Grieks dan Italiaans eigenlijk
In het midden staat een boom die 'door het dak gegroeid is'
Van daaruit een naar alle hoeken uitwaaierend net waarin druivenranken
Overduidelijk nep, toch geven ze een extra tintje aan de mediterrane sfeer
Ik eet er vaker
De ober kent me, ik geef flinke fooien
Het is acht uur
Ik heb de hele middag in mijn hotelkamer doorgebracht
Heb zowaar nog een paar uurtjes geslapen
Tegen vieren heb ik Dennis gebeld en een afspraak voor morgen gemaakt
De hoestbuien zijn verdwenen maar ik voel me slapjes
Heb besloten dat ik toch iets zou moeten eten
Het is druk vanavond
Ik kijk om me heen
Alle tafels zijn bezet
Ik loop naar achter en weer terug
Zie dat een gezelschap aanstalten maakt om te vertrekken
Stel me strategisch op
Hebbes, een mooie tafel voor vier in een rustig achteraf-hoekje
Ik krijg de kaart en bestel cola, zonder Bacardi dit keer
Ik kijk uit het raam
De pizzeria ligt achter het gebouw waarin ik vanmorgen mijn benauwde gesprek voerde
Ik zie de galerij en tel de ramen af
Daar, dat moet het kantoor van Henk zijn
Het is er donker
Even verbeeld ik me dat ik iets achter het glas zie bewegen
Ik kijk nog eens goed maar zie niets meer
Ik zal het me verbeeld hebben
Als hij morgen 'weg gaat' is hij om deze tijd zeker niet meer in zijn kantoor
Ik overdenk voor de zoveelste keer het gesprek
Ben woedend dat hij zijn woord weer niet gehouden heeft
Toch is zijn opmerking over de BTW blijven hangen
**.*** Euro is een behoorlijk bedrag
Misschien zou ik inderdaad beter kunnen wachten tot we een BTW-administratie hebben
Aan de andere kant, het heeft al zo lang geduurd
Nog meer uitstel...
Ik kom er even niet uit
Zal het er morgen met Dennis over hebben
Nee, niks persoonlijks, slechts een allerbelabberdste keuze van subforum. WGR is een discussieplatform, niet een blogplatform.quote:
[..]
Van harte r-one!
't Bleek dus toch iets persoonlijks te zijn...
Het feit dat je een post verder spreekt over "mijn verslag" onderstreept je intenties tot bloggen.
Dus ik kan er op rekenen dat je nu je trollerige gedrag staakt en je verder van je niets toevoegende, en zielig aandoende commentaren onthoudt?quote:
Nee, niks persoonlijks, slechts een allerbelabberdste keuze van subforum. WGR is een discussieplatform, niet een weblogplatform.
quote:
Dus ik kan er op rekenen dat je nu je trollerige gedrag staakt en je verder van je niets toevoegende, en zielig aandoende commentaren onthoudt?
Dat laatste zou wel zeker niet voor mij gelden, als ik jouw waardeoordelen zo eens goed beluisterquote:
alles zou bespreekbaar moeten zijn op een forum, ongeacht de manier van inbrengen.
Nee hoor, die beslissing is in goed overleg genomen. Dit topic is in deze vorm absoluut niet geschikt voor WGR.quote:
Laat me duidelijk zijn:
Ik vind niet dat dit topic hier thuishoort. Ik heb geen enkele ambitie om de Nederlandse literatuur te verrijken met mijn proza. Ik besef mijn tekortkomingen op dat gebied.
Ik heb dit topic gestart onder de categorie 'Werk, Geldzaken & Recht' omdat ik vind dat het daar thuishoort.
Mijn verslag is bedoeld om zoveel mogelijk mensen te bereiken, niet voor de amusementswaarde maar als waarschuwing voor de praktijken van bepaalde internationaal opererende bedrijven.
Ik heb gekozen voor een 'leesbaardere' variant door hier en daar wat persoonlijke aspecten toe te voegen. Blijkbaar heeft Sjeen de topic slechts vluchtig doorgenomen en haar beslissing daarna genomen.
Ik zal mijn verhaal hier voortzetten tot op het moment dat blijkt dat het niet voldoende lezers trekt.
Tsja, vraag het maar aan Sjeen....quote:
Ik begin te vrezen dat mijn privacy van korte duur is
En ja hoor...
Twee dames stevenen met kordate tred op mijn territorium af
Een van hen draagt een grote doos onder haar arm
In hun midden een mollig knaapje van een jaar of acht
Zijn beide knuisten stevig geklemd in die van, ogenschijnlijk, moeder en oma
Oma spreekt me aan, in het Tsjechisch uiteraard
Ik maak duidelijk dat ik de taal niet machtig ben
"Frei?" vraagt oma, wijzend op de lege plaatsen naast en tegenover me
Ik knik, wij Nederlanders staan immers bekend om onze gastvrijheid
Het knaapje wordt tegenover mij geposteerd, veilig ingeklemd tussen mama en de muur
Oma neemt plaats naast mij
Terwijl het jochie me met grote ogen aanstaart beginnen de dames een geanimeerd gesprek
Af en toe een liefdevolle blik op hun spruit werpend
Die kan blijkbaar geen genoeg van me krijgen en blijft me aanstaren
De ober neemt mijn bestelling op
Ik heb vandaag geen trek in pizza
Kies voor een schnitzel
Ik begin me wat ongemakkelijk te voelen onder de onophoudelijke blikken van het knaapje
Neem me voor straks in het toilet even in de spiegel te kijken
Misschien heb ik een vlekje op mijn gezicht of zoiets...
Ik haal mijn aktetas tevoorschijn en begin wat papieren door te nemen die ik al bijna uit mijn hoofd ken
Tenslotte verliest hij zijn interesse voor me
Begint te jennen, stoort de dames in hun gesprek
Mams krijgt er genoeg van en haalt de doos tevoorschijn
Overhandigt die aan het ventje
Terwijl mijn eten geserveerd wordt begint hij hem uit te pakken
Vanachter mijn schnitzel, gedecoreerd met een plak kaas en een klodder spinazie, zie ik rails en een trein tevoorschijn komen
Zorgvuldig begint hij de rails uit te leggen
Uit voorzorg verplaats ik mijn cola en druk me wat dieper in mijn hoekje
Het is geen elektrische trein en hij moet er zelf geluid bij maken
Hij kwijt zich enthousiast van zijn taak al lijkt het voortgebrachte geluid niets op dat van een trein
Ik scherm mijn bord af voor eventuele vloeistoffen die mijn kant van de tafel zouden kunnen bereiken
Uiteraard ontspoort de trein en belandt met een stevige tik tegen de rand van mijn bord
Mams krijgt eindelijk zicht op de situatie en spreekt het ventje vermanend toe
Verontschuldigt zich tegenover mij
Ik glimlach vriendelijk en toegeeflijk, ach ’t is zo'n lief knaapje...
Er komen nog meer rails uit de doos, het wordt een flink netwerk
Wagons worden aan de trein gekoppeld
Het is blijkbaar spitsuur, de trein passeert herhaaldelijk rakelings mijn diner
Het geluid, meer dat van een Ferrari, neemt een hoogst irritant volume aan
Tenslotte krijg ik er genoeg van en overzie mijn mogelijkheden
Ik kan mams vragen een paar tabletjes tegen ADHD in de ranja van zoonlief op te lossen
Helaas is mijn Tsjechisch hiervoor niet toereikend
Ik kan het ettertje een weloverwogen portie spinazie in zijn oog mikken
Het vooruitzicht staat me wel aan
Vanwege mijn goede opvoeding verwerp ik, met tegenzin, die gedachte
Het enig overgebleven aanvaardbare alternatief is betalen en wegwezen
Dat doe ik dan ook
Een verontschuldiging mompelend wurm ik me langs oma
Ze werpt een verbaasde blik op mijn slechts gedeeltelijk leeg gegeten bord
Ik haast me naar buiten
Eigenlijk had ik toch al niet zo’n honger...
Ik wandel nog even door de winkelstraat Horska
Passeer mijn "stamkroegje"
Werp een hunkerende blik naar binnen
Ik kijk op mijn horloge
Het is bijna negen uur
Ik wil niet het risico lopen dat het weer een latertje wordt
Draai me vastberaden om en loop in de richting mijn hotel
Misschien staat er iets van mijn gading in de minibar
Nog een uurtje lezen
En dan plat
Morgen staat Vrchlabi op het programma
Laurens Gerard Rinkes
**.*** euro...
Het getal zingt door mijn hoofd
Wordt groter en groter
Het wordt een duizelingwekkend bedrag
Die verrekte BTW...
Ik rijd het bochtige weggetje naar boven
Het groene landschap kleurt langzamerhand wit
Tot mijn verbazing krijgt Henk gelijk met zijn bewering dat er sneeuw ligt in Zacler
Het is een van de redenen voor mij om een bezoekje terplekke af te leggen
Ik rijd door het gehucht Babi
Minder vaart in de ruime bocht naar links
Passeer de bunker Stachelberg
In de verte doemt het bord van Skiareal Arrakis op
Ik zet mijn Rexton langs de kant van de weg en stap uit
Schraap met mijn schoen over het dunne laagje sneeuw
Heb je hier sneeuwkettingen voor nodig...?
Ik vraag het me af
De piste is niet in bedrijf
Mijn blik gaat over het stadje in de verte
Dan naar links en omhoog
Door de kale kruinen van het geboomte zie ik nog net het dak van mijn burcht
Ik blijf even staan
Overvallen door een scala aan emoties
Trots... hoop... twijfel... boosheid...
Eindigend in vastberadenheid
Ik loop terug naar mijn auto en stap in
Vijf minuten later rijd ik het stadje binnen
Parkeer mijn auto op het pleintje voor de supermarkt
Ik kijk om me heen
Zacler lijkt uitgestorven
Slechts de kringelende rook uit diverse schoorstenen verraadt menselijke aanwezigheid...
[ Bericht 0% gewijzigd door JohannesP op 11-11-2010 01:42:02 ]
Niet vanwege de kou maar meer om het grove profiel van de zolen
Met moeite, gehinderd door mijn dikke ski-jack, trek ik de veters aan
Ik haal mijn mobieltje uit de carkit en steek het in mijn binnenzak
Hang mijn camcorder om mijn nek en sluit de auto af
Ik loop het korte stukje tot aan het bord, links van de straat, met de vermelding 'Zamek'
Werp een blik op het weggetje dat tamelijk steil naar boven voert
Zie bandensporen op de verse sneeuw
Begeef me op weg naar boven
Het is hier onmiskenbaar kouder dan in Trutnov
Mijn handen beginnen door te steken
Ik steek ze diep in de zakken van mijn ski-jack
Mijn voeten glibberen over het bevroren wegdek
Bijna maak ik een schuiver maar ik herstel mijn evenwicht nog net op tijd
Het kost me een kwartier voor ik boven ben
Gelaten kijk ik naar het enorme gat in het gaas van de poort
Het kasteel heeft blijkbaar een onweerstaanbare aantrekkingskracht op bepaalde mensen
Nieuw is het bordje dat naast een Tsjechische tekst de naam Wekostav vermeldt
Ik loop het terrein op, over een smetteloze laag sneeuw
Hier en daar zie ik sporen van een ree
Verder, om het kasteel heen
De kolossale muren maken dat ik me klein voel
Ik haal mijn camcorder uit zijn foedraal en begin opnamen te maken
Het gebouw biedt nog steeds dezelfde troosteloze aanblik
Wel worden de gebreken wat gecamoufleerd door de sneeuwlaag
Al filmend loop ik de binnenplaats op
Wandel naar het torentje aan de andere kant
Leun tegen de gehavende kanteelmuur
Kijk naar de burcht tegenover me
Er zijn weer enkele ruiten ingegooid constateer ik
Een gevoel van moedeloosheid bekruipt me
Maakt plaats voor berusting
Zo lang er niet verbouwd wordt zal dit gewoon doorgaan realiseer ik me
Even twijfel ik
Zal ik nog een kijkje binnen nemen?
Ik voel de sleutel in mijn binnenzak
Verwerp mijn overweging
Wat heeft het voor zin?
Ik kan me het interieur nog levendig voor mijn geest halen
Heb geen trek nog eens in mijn eentje door de desolate gangen te dwalen
Het begint weer licht te sneeuwen
Ik trek mijn kraag wat hogerop
Opnieuw wordt ik getroffen door de beklemmende stilte rond het kasteel
Ik ben dit niet gewend
Nederland is vervuld van geluiden
Auto's, radio's, machines, mensen...
Maar hier... niets...
Niets... behalve het geknisper van de tegen elkaar wrijvende twijgen van de hoge bomen op de binnenplaats
Een plotselinge windvlaag
Ik schrik wanneer een forse sneeuwlaag uit de spar vlak achter me met veel lawaai op de grond belandt
In de verte blaft een hond
Het geluid gaat over in een aanhoudend, naargeestig gejank
Ik huiver, besluit dat mijn bezoek aan het kasteel lang genoeg geduurd heeft
Berg mijn camera op en daal het smalle torentrapje af
Glibber naar beneden in de richting van het centrum van Zacler
Als ik bij mijn auto aankom gaat de deur van de supermarkt open
Een vrouw van middelbare leeftijd loopt naar buiten
Ze zeult een zware boodschappentas met zich mee
Blij met het teken van leven groet ik haar: "Dobry den!"
Wellicht klink ik wat te uitbundig
Ze kijkt me verbaasd aan
Schenkt me een wat nors hoofdknikje en vervolgt haar weg
In Rudnik sla ik scherp rechtsaf, richting Vrchlabi
De laatste huizen van de bebouwde kom verdwijnen in mijn achteruitkijkspiegel
De afspraak staat om twee uur
Ik geef wat meer gas
Passeer het vliegveld aan de rechterzijde
Er is geen bedrijvigheid
De fruit- en groentekraam op het parkeerplaatsje ervoor is niet bemand
Even later rijd ik Vrchlabi binnen
Parkeer mijn auto op het braakliggende terrein voor een grauwgrijs flatgebouw
Ik loop in de richting van de hoofdstraat Krkonosska en sla linksaf
Werp een blik op mijn Seiko
Ik heb nog ruim de tijd voor een kop Cappuccino
"En? Heb je het contract al binnen?"
Een overbodige vraag besef ik
Dennis schudt zijn hoofd
"Nog niet, nee Henk wilde op het laatste moment nog iets veranderen"
Ik zit in het nauwe secretaressevertrek van de Holland Trade House-vestiging in Vrchlabi.
Tegenover me, aan het bureau, zit Dennis Rinkema
Zijn bevallige secretaresse is, tot mijn spijt, nergens te bekennen
Ik voel me wat ongemakkelijk
Mijn benen zitten me in de weg
Ik ga, krampachtig door het gebrek aan ruimte, wat verzitten
Vraag me af waarom we niet in het veel ruimere kantoor ernaast plaatsnemen
Zucht
"Wat is er toch met die man? Waarom komt hij zijn afspraken niet na?"
Dennis haalt machteloos zijn schouders op
Ik zie het als een uitnodiging om mijn klaagzang voort te zetten
"Het hele project is tot nu toe één groot drama. Vertraging na vertraging, verandering na verandering, beloftes die niet nagekomen worden... Hoe lang gaat dit allemaal nog duren?"
"Tsja, Henk is nogal euh voorzichtig"
Ik voel de wrevel opkomen
"Het draait niet alleen om Henk. Ik had van jullie ook wel wat meer doortastendheid verwacht"
Hij kijkt verongelijkt
"Nou, je moet toegeven dat de omstandigheden waaronder de transactie heeft plaatsgevonden ook niet alledaags waren" sputtert hij tegen
"Nee, inderdaad niet, maar we hadden toch zon goede overeenkomst opgesteld?" riposteer ik
Hij ontwijkt mijn blik
"Aan die overeenkomst mankeert niets, je bent helemaal ingedekt. Maar hij moet wel nagekomen worden uiteraard. Dat het allemaal zo lang duurt ligt niet aan ons maar aan Henk"
"Nee, er mankeert niets aan die overeenkomst, alleen moet ik nu wel **.*** euro BTW betalen waarvan ik vooraf niet op de hoogte was" bits ik onwillekeurig
Hij kijkt me aan
"Ja, maar die kun je terugvorderen bij de fiscus"
Ik hef, de wanhoop nabij, mijn blik naar het plafond
"Inderdaad ja, dat zou ik kunnen Als ik een BTW-administratie zou hebben. Wat niet het geval is"
"Goed, maar die kunnen we aanvragen" antwoordt hij onverstoorbaar
"En hoe lang gaat dat duren?" vraag ik
Hij haalt zijn schouders op
"Volgens mij een week of zes. Maar eigenlijk is dat meer de afdeling van Edwin Booijmans"
Ik zink achterover in mijn stoel
Zes weken...
Zes weken uitstel...
Of gewoon mijn verlies slikken en betalen
Ik voel mijn woede weer opborrelen
Waarom zijn ze niet eerder op het idee gekomen van die BTW-administratie?
Ze kenden mijn plannen toch?
Ik had sowieso zo'n administratie nodig gehad
Dennis bemerkt mijn ergernis
"Ik zal hem nu direct even bellen, dan weten we het zeker"
Hij toetst een nummer in op het toestel voor hem op het bureau
Wacht op verbinding en vraagt naar Edwin
Even later legt hij de haak weer op het toestel
"Hij is niet op kantoor, ik zal hem een mailtje sturen dan antwoordt hij wel rechtstreeks naar jou toe"
"Zelfs die factuur waarin het voorschot op de renovatie vermeld zou staan heb ik nog niet binnen. En geloof me, ik heb er vaak genoeg naar gevraagd" foeter ik nog wat na
Hij opent zijn mond om te antwoorden maar krijgt daarvoor geen tijd
De deur van het naastgelegen kantoor zwaait plotseling open
Een tengere man, voor in de dertig, maakt zijn entree
Ongeveer mijn lengte, donkerblond, halflang, golvend haar
Gekleed in een chique grijs pak
In zijn rechterhand een bundeltje papieren
Hij ziet me, lijkt verrast
Loopt op me toe en steekt zijn hand uit
"Laurens Gerard Rinkes"
Ik sta op
"Jos Davids, aangenaam"
Hij kijkt me polsend aan
"Zo, de man achter de stem..."
Ik ben verrast door de onverwachte ontmoeting
Weet zo gauw geen antwoord
Hij maakt van de gelegenheid gebruik
Draait zich schielijk om
Loopt naar het kopieerapparaat dat op een lage dossierkast achterin het vertrek staat
Tilt de kap op, legt een vel papier op de plaat en drukt wat knoppen in
Blijkbaar zonder het gewenste resultaat
Hij draait zijn hoofd naar Dennis toe
"Weet jij hoe dit ding werkt?"
Dennis staat, bijna slaafs, op om zijn baas van dienst te zijn
Het apparaat doet nu wel zijn werk en spuwt de kopieën uit
Met zijn ogen strak op de papieren gericht verdwijnt de heer Rinkes weer in zijn comfortabele kantoor
Hij gunt me geen blik meer waardig...
Ben er vrij zeker van dat hij wist dat ik hier vandaag zou zijn
Hij heeft gewoon geen trek om me te woord te staan
Hoofdpijndossiers lost hij blijkbaar liever niet zelf op
Afijn, ik weet nu tenminste mijn plaats
Dennis kijkt me onzeker aan
Weet zich geen raad met de situatie
Ik ben wat van mijn apropos
Dan herinner ik me het taxatierapport en het uittreksel van het kadaster
Ik reik voorover naar mijn aktetas
Overhandig hem de documenten
"Deze moest ik je van Henk geven"
Hij werpt er een korte blik op
"Nou, dat werd tijd ook" zegt hij, wijzend naar het uittreksel "Als je eens wist hoe vaak ik hem hiernaar gevraagd heb..."
Het klinkt me akelig bekend in de oren
Weer vraag ik me af waarom ze met Henk in zee zijn gegaan
Als alles zo moeilijk verloopt dan laat je zon man toch vallen?
Ga je toch op zoek naar een ander?
Het lijkt er bijna op dat Henk ze in zijn zak heeft
Ik hervat het gesprek
"Ik wil er nog even over nadenken of we die BTW-administratie afwachten. Maar intussen wil ik wel dat contract vertaald zien. Wie weet wat er allemaal in veranderd is"
Nu is het mijn beurt om wantrouwig te zijn
"Nou, ik denk niet dat ik dat eerder binnenkrijg dan wanneer Henk terug is. Of hij moet het gisteren gepost hebben" zegt Dennis
Plotseling ben ik het onderwerp spuugzat
"Ok, zo gauw je het binnen hebt dan" rond ik af
"En wat die BTW-administratie betreft had ik graag een supersnelle afhandeling" voeg ik eraan toe
"Ik zal contact met Edwin opnemen zo gauw hij terug is" belooft hij
Eigenlijk had ik nog meer op mijn agenda staan
Zoals de verkoopbegeleiding waarnaar ik enkele maanden geleden geïnformeerd heb
Ik heb nog steeds geen offerte ontvangen
Heb er eigenlijk ook geen belangstelling meer voor
Één ding heeft het gesprek me duidelijk gemaakt
Ze hebben Henk niet in de hand
Staan machteloos tegenover zijn grillen
De ontmoeting met Laurens Gerard Rinkes heeft me bovendien tot een conclusie gebracht
De heren gaan niet echt tot het uiterste om mijn probleem uit de wereld te helpen
Ik ben blijkbaar geen interessante partij
Ik zal mijn eigen boontjes moeten doppen
Ik kom tot het besef dat verder praten geen zin heeft
Maak aanstalten om te vertrekken
Op de valreep heeft Dennis nog een verrassing voor me
"Oh ja, er is nog wel een meevallertje"
Ik kijk hem aan
"De koopsom kunnen we verminderen met de prijs van het perceel. Daar hoef je dan geen overdrachtskosten over te betalen"
Een snelle berekening leert me dat het meevallertje zeer gering van omvang zal zijn
In het niet valt in vergelijking met de BTW-verrekening
Mijn hoofd tolt als ik in mijn auto stap
Het landschap zoeft voorbij op mijn weg terug naar Trutnov
Ik zie het niet
Mijn hersenen malen zich suf
Ik moet andere contacten zien te krijgen
Op deze manier kom ik niet verder
Maar bovenal moet ik vriendjes blijven met Henk
Zijn vertrouwen winnen
Hem zover zien te krijgen dat hij tekent
De gedachte om hulp te zoeken bij een advocaat komt niet in me op
Nog niet...
Cocaine...
Donderdag 13 januari 2005
Even voor Bad Oeynhausen begint het te sneeuwen
Niet verontrustend, slechts wat vlokjes
Ik zet mijn ruitenwissers op de intervalstand
Wrijf door mijn roodomrande ogen
Ik begin moe te worden
Ik ben vanmorgen pas laat vertrokken uit Trutnov
Heb me eigenlijk wat verslapen
Het loopt nu tegen zevenen
De rit is uitstekend verlopen
Prima reisweer op een enkel winters buitje na
Bijna thuis, bedenk ik opgelucht
Het laatste stukje van Bad Oeynhausen naar Hengelo is een eitje
Als het niet tegenzit nog zo'n twee uurtjes rijden
Ik neem de afslag
Draai in een ruime bocht naar rechts de stad in
Rem voor het stoplicht, de eerste in een lange rij
Het verkeer zit weer eens vast
Humeurig kijk ik naar de rij auto's voor me
Ik grom
Wanneer wordt er nu eens een fatsoenlijke weg om die stad heen gelegd?
Ik trek op, rem weer
Vervloek mijn voorganger
Waarom remt-ie nou?
Dat licht staat toch op groen?
Mijn duim gaat naar de claxon
Op het laatste moment beheers ik me
Wat schiet ik er mee op?
Gelaten schik ik me in mijn lot
Ik strek me, voor zover mogelijk, uit
Draai wat met mijn schouders om het stijve gevoel in mijn nek te verminderen
Het licht staat inmiddels weer op rood
Verveeld kijk ik wat rond
Trek Bruce Springsteen, mijn reisgezel van het laatste uur, uit de cd-lade
Rommel wat in het opbergvakje in de middenconsole
Haal er op goed geluk een cd uit
Even later schalt de bluessound van J.J. Cale door het voorcompartiment
"If you want to hang out, you've got to take her out, cocaine"
Wow, dat swingt
Ik zet het volume op twintig
De vibrerende bassen dreunen door mijn lichaam
De dwingende klanken geven me nieuwe energie
Ik dein onwillekeurig mee op de muziek
Het echtpaar in de VW Passat naast me kijkt met gefronste wenkbrauwen in mijn richting
Ik glimlach ze innemend toe
De vrouw trekt een pruilmondje en kijkt snel weer stug voor zich uit
Mompelt een paar woorden richting haar echtgenoot
Ik meen te liplezen dat het over mijn hoofd en een bepaald zuivelproduct gaat
Ik haal mijn schouders op
Steek mijn zoveelste sigaret aan
De asbak puilt inmiddels uit
Het stoplicht springt op groen
Dit keer schiet ik wel tien meter op voor het weer van kleur verschiet
"If you want to get down, get down on the ground, cocaine"
J.J. Cale begint aan zijn reprise van het nummer als ik het laatste stoplicht achter mij laat
Ik zet het geluid zachter
Trap opgelucht het gaspedaal in
Hengelo, here I come... nog maar een paar uurtjes rijden
Ik heb het mis...
De sneeuwvlokjes worden flinke vlokken
De vlokken zwellen aan tot een dicht sneeuwgordijn
Het zicht vermindert snel tot twintig, vijfentwintig meter
Ik minder vaart maar maak me geen zorgen
Ik heb mijn Rexton in de four-wheel-drive-stand gezet
Bovendien heb ik winterbanden
Tot vlak voor Osnabrück schiet ik nog redelijk op
Daarna verandert het hele landschap allengs in één smetteloze witte vlakte
Er is geen auto meer te bekennen
Waarschijnlijk is iedereen gewaarschuwd door de weerberichten
Ik tuur verbeten voor me uit
Vloek
Ik zie die hele verrekte autobaan niet meer...
Of het nu gaat om commerciele initiatieven of gewoon om de aanschaf van een vakantiewoning;
Ik probeer hierin aan te geven in welke 'netwerken' u verzeild kunt geraken als u dergelijke plannen heeft.
En met zogenaamd 'degelijke' bedrijven in zee gaat.
Vergist u zich niet in de misschien af en toe wat 'softe' beschrijving van mijn ervaringen.
Ik ben keihard op mijn bek gevallen door bemiddeling van zogenaamd 'betrouwbare partijen'
Ik wil eenieder die nadenkt over de aanschaf van OG in het buitenland daarvoor waarschuwen.
Maak niet dezelfde fout die ik gemaakt heb...
Het kan u een fortuin kosten
Centen waarvoor u hard gewerkt heeft...
Net als ik...
Volg mijn verhaal, sla desnoods de gedeelten over die u als "blogg" beschouwt
Beveel dit topic aan bij, volgens u, geintereseerden
En vooral... vertrouw niet klakkeloos op door de KvK in Nederland aanbevolen bedrijven
Zoals ik gedaan heb...
[ Bericht 0% gewijzigd door JohannesP op 13-11-2010 19:59:24 ]
TP wilde avontuur
TP kreeg avontuur
TP = geen ondernemer en geen schrijver.
Maar ga zo door.
Dank je noppes...quote:
Na 4 pagina's lezen kom ik tot te volgende conclusie:
TP wilde avontuur
TP kreeg avontuur
TP = geen ondernemer en geen schrijver.
Maar ga zo door.
Het enige dat ik meneem uit je post is het laatste "Maar ga zo door"
De rest vind ik niet de moeite waard om op te reageren
De verblindend witte muur komt dreigend op me af
Schielijk zet ik de knop weer terug
Ik begin te zweten
Mijn kilometerteller zakt naar zeventig, zestig, vijftig en nog lager
Sneeuw, voor me, achter me, boven me, links, rechts
Ik word er claustrofobisch van
"She dont lie, she dont lie, she dont lie, cocaine"
J.J. Cale swingt onverstoorbaar door, zich niet bewust van mijn problemen
Maar ik kan hem nu even niet gebruiken
Geïrriteerd geef ik de cd-speler een enorme mep
Het apparaat zwijgt onmiddellijk
Mijn vermoeide ogen doen vertwijfelde pogingen het sneeuwgordijn te doorpriemen
Het lukt nauwelijks
Met een schamele dertig kilometer op mijn teller passeer ik de afslag Osnabrück
De wind schampt met een naargeestig gierend geluid mijn Rexton
Er rolt een zweetdruppel over mijn rug
Mijn voorhoofd ziet blank
Dit is niet verantwoord, gevaarlijk zelfs
Ik overweeg te stoppen op de vluchtstrook
Het einde van de bui af te wachten
Dan zie ik in mijn achteruitkijkspiegel koplampen opdoemen
Ze naderen met een angstaanjagende snelheid
Even vrees ik een botsing
Dan passeert de auto me met een wilde slinger
Gevolgd door verontwaardigd geclaxonneer
Ik bedenk me geen ogenblik
Trap het gaspedaal in tot op de bodem
Mijn Rexton slipt even, hervindt dan de grip op het wegdek
Na een poosje zit ik in het spoor
Met de moed der wanhoop concentreer ik me op de achterlichten
Laat ze je niet ontglippen Jos!
Ik geef wat meer gas als de afstand naar mijn gevoel weer te groot wordt
Probeer de nummerplaat te ontcijferen
Slaag daar slechts gedeeltelijk in
De man (tenminste, ik veronderstel dat het een man is) komt uit Gildehaus
Gildehaus! Das vlak voor grensovergang De Poppe!
Met een beetje geluk brengt hij me bijna thuis!
Ik werp een snelle blik op de kilometerteller
Negentig... bijna honderd...
Ik schud ongelovig mijn hoofd
Begrijp niet dat de beste man de weg überhaupt nog ziet
Ik doe een schietgebedje; rijd alsjeblieft niet de sloot in...
Zet die gedachte vlug van me af
De achterlichten, concentreer je op die achterlichten!
Mijn handen klemmen zich krampachtig om het stuur
Mijn knokkels zien wit van de krachtsinspanning
Na wat een eeuwigheid lijkt neemt de man de afslag Gildehaus
In gedachten bedank ik hem uitbundig
Hij mag wat mij betreft zelfs mijn fiets houden
Ik minder vaart
De bui is in hevigheid afgenomen
Toch is de weg nog steeds moeilijk te onderscheiden
Even later passeer ik grensovergang De Poppe
Neem de afslag naar De Lutte
Ik heb het helemaal gehad met de autobaan
Tot mijn verbazing wordt de sneeuwlaag dunner en dunner
Bij Oldenzaal vallen er gaten in
Een half uur later parkeer ik de auto op de oprit voor mijn huis
Leun even, natrillend, met mijn hoofd op het stuur
Met stramme bewegingen stap ik uit
Mijn koffer laat ik in de auto
Ik kijk verbaasd om me heen
Zie slechts hier en daar wat vage sneeuw
Mijn horloge geeft aan dat het half elf is
Ik steek de sleutel in het slot van de voordeur, open die
Nog voor mijn vrouw te begroeten trek ik een bokbiertje open
Zet de fles gulzig aan mijn mond en neem een paar diepe teugen
Wankel de woonkamer binnen
Mijn vrouw draait haar hoofd in mijn richting
"Hai! Hoe is het gegaa.."
Abrupt breekt ze haar vraag af
Kijkt me ongerust aan
"Is er iets gebeurd?"
Ik plof in mijn stoel
Neem nog een slok
Mijn getergde zenuwen komen langzaamaan tot rust
"Nee hoor," breng ik moeizaam uit "een beetje sneeuw onderweg, da's alles"
Ik geef een kort verslag van mijn, wederom teleurstellende, bezoek aan Tsjechië
Ze hoort het aan, schudt haar hoofd
"Ongelooflijk die man..."
Wat later die avond
Mijn vrouw heeft de koffer uit mijn auto gehaald
Het is een licht gevalletje gelukkig
Ze kijkt me aan
"Een beetje sneeuw zei je toch? Heb je de voorkant van je auto wel bekeken?"
Ik loop naar de hal, kijk door het raam
De grill is niet meer te zien
Het ijs piekt naar alle kanten uit
In het midden kieren donkere spleten tussen de aangekoekte sneeuw
Het lijkt of mijn auto een afgrijselijke witte muil heeft gekregen
Ik draai me om
"Nou ja, een beetje veel sneeuw..."
Ik maak het niet laat
Eet nog iets lichts
Neem nog een Bacardi-Cola
Duik mijn bed in
Val in een diepe slaap
"If you want to hang out, youve got to take her out, cocaine..."
Ik kom met een ruk overeind
Kijk wild om me heen
Het is stikdonker
Ik voel het zachte dons van het dekbed
Zie het gedempte lichtje van mijn wekker
Ik wis het zweet van mijn voorhoofd
Ik ben geen fan meer van J.J. Cale...
Beste JohhannesP. Dat is precies mijn punt. U zag de aantrekkelijke prijzen van onroerend goed in Tjechië op pagina 1 en de rest is geschiedenis. Ongeacht de onwillige echtgenote, de waarschuwingstekens - die zich overigens al vroeg aandienen - was uw beslissing op pagina 1 van het verhaal al genomen. OMDAT U ALLEEN LEEST WAT U WILT LEZEN!! U kunt het inkleden wat u wilt, niks gedegen voorbereiding, niks geslaagd ondernemer; U zag de mooie plaatjes en u was verkocht.quote:
[..]
Het enige dat ik meneem uit je post is het laatste "Maar ga zo door"
Neemt niet weg dat het vermakelijk leesvoer oplevert, dus het devies blijft:
Ga zo door!
Tsjongejonge... meneer is blijkbaar een ervaren ondernemer...quote:Op zondag 14 november 2010 00:13 schreef Noppert het volgende:
[..]
Beste JohhannesP. Dat is precies mijn punt. U zag de aantrekkelijke prijzen van onroerend goed in Tjechië op pagina 1 en de rest is geschiedenis. Ongeacht de onwillige echtgenote, de waarschuwingstekens - die zich overigens al vroeg aandienen - was uw beslissing op pagina 1 van het verhaal al genomen. OMDAT U ALLEEN LEEST WAT U WILT LEZEN!! U kunt het inkleden wat u wilt, niks gedegen voorbereiding, niks geslaagd ondernemer; U zag de mooie plaatjes en u was verkocht.
Neemt niet weg dat het vermakelijk leesvoer oplevert, dus het devies blijft:
Ga zo door!
Als u de moeite neemt om mijn verslag verder te vervolgen zult u vernemen dat mijn initiatief wel degelijk succcesvol 'had kunnen zijn' maar gesmoord is door zogenaamd 'betrouwbare en degelijke' bedrijven.
Trouwens; het is wel erg gemakkelijk om 'langs de kant te staan' en te roepen dat iemand 'zonder gedegen voorbereiding' (lees 'dom') een buitenlands avontuur aangaat.
Als u mijn verhaal 'echt' goed gevolgd had, had u daaruit kunnen vernemen dat ik mij vooraf goed georienteerd heb op mijn onderneming...
[ Bericht 1% gewijzigd door JohannesP op 14-11-2010 23:58:29 ]
Ik moet zijn vertrouwen zien te winnen
Nee, méér dan dat...
We moeten écht goede maatjes worden
Ik moet hem zover zien te krijgen dat hij niet meer twijfelt
Tekent...
En als hij dat gedaan heeft... dan kan hij stappen
Ik wil niets meer met hem te maken hebben
Tot dan echter; vriendjes blijven
Kameraadschappelijk met hem omgaan
Mijn weerzin opzij zetten
Maar vooral...
Niets laten merken van mijn voornemens
Het is maandagmiddag 17 januari 2005
Ik zit aan het bureau in mijn kantoor
In gepeins verzonken
De rook van mijn sigaret kringelt gestaag richting plafond
Mijn koffie staat koud te worden
De atmosfeer in het vertrekje wordt rokerig, benauwd
Ik merk het niet
Gedachteloos tik ik de bijna zwichtende askegel in de asbak
Neem een volgende trek die ik diep inhaleer
Mijn gedachten vertoeven in Tsjechië, bij mijn probleem
Holland Trade House heb ik zo goed als afgeschreven
Ik heb het wel gehad met hun softe aanpak, hun twijfelachtige adviezen
Het voortdurende getraineer
Zogauw ik andere contacten heb is het 'dag met het handje'
Dat herinnert me eraan dat ik dat bedrijf in Náchod nog moet natrekken
Ik neem me voor vanavond het internet uit te pluizen
Pavel Sodomka in Náchod... misschien levert het wat op
Mijn gedachten gaan weer naar de oorzaak van mijn probleem: Henk Westerterp
Dat vertrouwen winnen... hoe pak ik dat aan?
De man lijkt gewoon argwanend tegenover iedereen te staan
Ik probeer me onze gesprekken voor de geest te halen
Wat zou ik kunnen doen om hem te paaien?
Dan herinner ik me dat hij diverse keren heeft verteld dat hij hulp zoekt
Iemand die zijn bedrijf in Nederland promoot, contacten met klanten onderhoudt
Het begin van een plan vormt zich in mijn grijze cellen
Als ik nu eens...
Ik schud afkeurend mijn hoofd
Dat kan ik niet maken
Toch blijft het idee hangen
Het zou maar voor een korte periode zijn
Totdat ik niet meer van hem afhankelijk ben
Totdat hij getekend heeft
Geërgerd frons ik mijn wenkbrauwen
Die factuur moet ik ook nog steeds van hem krijgen
En die doos met het bestek van het kasteel wil ik terug
Het begint me te duizelen
Hoe krijg ik dat allemaal voor elkaar zonder zijn argwaan opnieuw te wekken?
Een penetrante lucht dringt door tot mijn neusgaten
Het filter van mijn sigaret begint te smeulen
Snel doof ik het ding in de uitpuilende asbak
Plotseling bemerk ik dat het grijs ziet van de rook
Open een raam en laat een stroom kille winterlucht binnen
Ik trek de ritssluiting van mijn dikke wintertrui op tot vlak onder mijn hals
Besluit mijn plannetje even te laten bezinken
Een paar dagen later
Ik zit me te verbijten
Ik hoor maar niets over de procedure omtrent mijn BTW-registratie
En ik heb nog wel zo aangedrongen op spoed
Dan kunnen ze me toch tenminste op de hoogte houden van de vorderingen?
Of zijn die er niet?
Ik besluit Dennis te mailen
Vraag hem hoe het ermee staat
Aan het eind van de dag krijg ik een berichtje terug
Edwin Booijmans zal me binnenkort een mailtje sturen, luidt het antwoord
Ja, dat zei hij, ruim een week geleden in Vrchlabi, ook al
Maar ik wil niet langer wachten, ik wil resultaten zien
Ik stel dezelfde vraag in een mailtje naar Edwin
Het antwoord laat een dag op zich wachten:
"Beste Henk,
Om Cosy cottage als BTW betaler te kunnen registreren, moeten er eerst extra handelslicenties aangevraagd worden. Je zult begin volgende week hiervoor volmachten met begeleidend schrijven ontvangen. Daarna kunnen we Cosy Cottage als BTW betaler registreren. In totaal zal het voorgaande omstreeks 6 weken in beslag nemen (volmachten tekenen, registreren bij de rechtbank, aanvragen BTW nummer), dus een maand in beslag nemen."
Geërgerd kijk ik nog eens naar de aanhef
'Beste Henk...'
Dan haal ik mijn schouders op
Vergissinkje... kan gebeuren...
Wat me meer stoort is de inhoud van zijn antwoord
Duurt het nou zes weken of een maand?
Wat snibbig antwoord ik dat ik een snelle afhandeling verwacht:
"Aangezien vanaf het begin duidelijk was wat onze plannen in Tsjechië waren hadden wij gelijk als BTW-betaler geregistreerd dienen te worden. Naar onze mening zijn jullie ons dus wel iets verschuldigd..."
Vier dagen later krijg ik een mailtje met als bijlagen de volmachten
Uiteraard zijn er weer Verklaringen omtrent Gedrag nodig
Zowel een Nederlandse als een Tsjechische
Verder een kopie van mijn paspoort en een origineel uittreksel uit het geboorteregister
Natuurlijk allemaal voorzien van de nodige appostillestempels
Ik trek een grimas
De notaris wordt nog rijk van me
Maar... moet ik nu weer naar Brno voor zon beduimeld papiertje?
Ik grijp naar de telefoon
Draai het nummer van Edwin Booijmans
Die stelt me gerust
Hij zal een volmacht laten opstellen die hen toestaat het papiertje op te halen in mijn woonplaats
Dan, met een lichte weifeling in zijn stem: "Euh... Misschien is het verstandig om eens te laten onderzoeken of Cosy Cottage überhaupt wel voor BTW-verrekening in aanmerking komt. Alleen maar om teleurstellingen te voorkomen"
"Hoezo 'niet in aanmerking'? Tot nu toe was dat wel het geval" merk ik wat geïrriteerd op
"Nou, ik heb het nog eens nagevraagd. Het zou best eens zo kunnen zijn dat er geen verrekening plaatsvindt als Cosy Cottage een bepaalde minimumomzet niet haalt..."
Ik slik een scherpe opmerking in
Daar komt hij nu pas mee
"Oké, wat stel je voor?" vraag ik gelaten
"We kunnen een onderzoekje laten doen door BDO in Praag, maar eerst zal ik een offerte bij ze aanvragen. Akkoord?"
Schoorvoetend stem ik in
Ik voel de bui alweer hangen
[ Bericht 0% gewijzigd door JohannesP op 16-11-2010 01:29:00 ]
De afgelopen dagen heeft het plan door mijn hoofd gespookt
Ik heb voors en tegens tegen elkaar afgewogen
Mijn bedenkingen tenslotte opzij gezet
Ik besef dat het eigenlijk niet helemaal kosjer is wat ik ga doen
Maar zo kan het niet langer, er moet iets gebeuren
En dus... begin ik een charmeoffensief richting Henk Westerterp
Om te beginnen zal ik een website voor Wekostav maken
Die onderhouden en beheren
Als het moet zal ik zelfs wat contacten voor hem onderhouden
Totdat ik heb wat ik hebben wil
Gelukkig heb ik al wat ervaring met het opzetten van een website
Toch bekijk ik eerst wat sites van concurrenten
Ik vergelijk opbouw en inhoud
Hmmm... ze zien er in grote lijnen allemaal hetzelfde uit
Wat algemene informatie over Tsjechië, de aankoopprocedure en het aanbod
Iets over het bedrijf zelf en natuurlijk de contactinformatie
Dat moet te doen zijn
Ik ga aan de slag, voor ik me weer bedenk
Verzin teksten, waar nodig kopieer ik ze
Steel plaatjes van diverse sites, gebruik mijn eigen fotoarchief
Ik ontwerp zelfs een nieuw logo voor Wekostav
Binnen een week staat er een alleszins aanvaardbare versie op mijn computer
Ik loop alles nog eens minutieus na en publiceer hem tenslotte
Daarna stel ik een fax op waarin ik Henk mededeel dat de site 'op het net' staat
En nu maar wachten op zijn reactie
Ik zet het computerscherm uit
Strek mijn benen
Leun achterover in mijn stoel
Weer komt die knagende twijfel...
Kan ik dit eigenlijk wel maken?
Lok ik op deze manier niet nog meer argeloze klanten in een val?
Ik probeer mijn geweten in slaap te sussen
Het is maar voor even
Zogauw het kasteel op mijn naam staat gooi ik de site subiet weer plat
Toch zit het me niet lekker
De verwachte reactie komt de volgende dag als de telefoon overgaat
Ik kijk op de nummermelder, het is Henk
Hij is blij verrast met de site
"Waar haal je dat toch allemaal weg? Het ziet er gewoon perfect uit!"
Ik vertel hem maar niet dat een belangrijk deel afkomstig is van andere sites
Wat niet weet, wat niet deert
"Maarre... de site zal nog niet veel bezocht worden," zeg ik "hij moet namelijk nog aangemeld worden bij de zoekmachines..."
"Oh..."
Hij zwijgt, dit gaat hem duidelijk boven zijn pet
"Maak je geen zorgen," stel ik hem gerust "ik wil dat wel voor je doen. Maar dan moet ik wel eerst je huizenaanbod hebben, anders heeft het natuurlijk geen zin"
"Is goed," antwoordt hij enthousiast "ik zal het vanmiddag direct op de fax zetten"
"Euh... zou je het misschien kunnen mailen?" vraag ik, beducht voor een enorme berg typewerk
Hij aarzelt
Ik bedenk opeens dat hij waarschijnlijk niet weet hoe dat in zijn werk gaat
"Nou, Hendrik-Jan komt misschien vanmiddag nog op kantoor, dan zullen we wel eens zien..." mompelt hij, meer tegen zichzelf dan tegen mij
Dan: "Oh ja, ik heb goed nieuws..."
"En dat is?" vraag ik nieuwsgierig
Ik ben inmiddels wel toe aan een beetje goed nieuws
"Ik heb iemand gevonden die er voor kan zorgen dat er geen BTW over de transactie betaald hoeft te worden..."
Ik spits mijn oren, dat klinkt interessant
"Geen BTW, hoe bedoel je?"
"Ik ken iemand van het kadaster in Trutnov die ons misschien kan helpen"
Ik ben teleurgesteld, hoe kan iemand van het kadaster hulp bieden?
En meer nog: waarom zou hij dat doen?
Dan komt de aap uit de mouw
"Hij vraagt er wel duizend euro voor..."
"Duizend euro?"
Ik ben geschokt
"En hoe wil hij dat geld?" vraag ik wat overbodig
"Nou, handje-contantje..."
"En hoe wil die meneer ervoor zorgen dat er geen BTW betaald hoeft te worden?" vraag ik uitermate sceptisch
"Tsja, dat weet ik ook niet precies, iets met de manier waarop het kasteel geregistreerd wordt..." antwoordt hij aarzelend
"Hmmm..."
Ik laat merken dat ik niet overtuigd ben
Henk, haastig: "Hij heeft dat vaker gedaan voor Jan Kolbe en dat is tot nu toe altijd goed gegaan. Eigenlijk ken ik die man ook via Kolbe"
Ik denk na, Kolbe...
De naam komt me bekend voor
Dan herinner ik me de fax die Henk me begin juli van het vorige jaar stuurde
"Jan Kolbe? Is dat niet die makelaar in Trutnov? Die waarmee je wel eens samenwerkt?"
"Klopt, hij heeft erg veel ervaring in de onroerend goed-wereld en hij kent de nodige mensen"
Ik val even stil, laat de zojuist gekregen informatie op me inwerken
Ik geloof nog steeds niet dat een ambtenaar van het kadaster iets voor mij betekenen kan
Maar kan ik het feit dat Henk het blijkbaar wel gelooft niet gebruiken?
Als dat voldoende reden voor hem zou zijn om zijn twijfels opzij te zetten?
Ik besef dat ik op deze manier wel opnieuw in een schimmig zaakje betrokken word
"Hallo? Ben je er nog?"
Ik neem een besluit, zet mijn scrupules opzij
"Ja hoor, ik dacht alleen even na... Als je er zeker van bent dat die man ervoor kan zorgen dat er geen BTW betaald hoeft te worden ben ik misschien bereid te betalen..."
Hij klinkt gretig: "Nou, ik geloof hem wel hoor, hij is een belangrijke pief op het kadaster, chef over een afdeling zelfs"
"Goed dan, over een paar weken kan ik weer naar Tsjechië komen. Kunnen we die zaak dan meteen regelen? En daarna de contracten tekenen?"
Hij bedenkt zich geen ogenblik: "Oké, ik zal een afspraak maken als je me zegt wanneer je precies komt"
"Ik laat het je zo gauw mogelijk weten" zeg ik
Ik besluit van de gelegenheid gebruik te maken om nog een paar vragen te stellen
Zo vaak belt hij immers niet, te duur...
"Euh… hoe staat het eigenlijk met de opknapbeurt van het kasteel? Ben je al begonnen?"
Hij aarzelt: "Nou, nog niet eigenlijk. We hadden deze week willen beginnen maar we hebben wat pech gehad met de shovel. Die moet nu eerst gerepareerd worden maar dan beginnen we echt hoor"
Pech met de shovel...
Ik schud mijn hoofd
Het volgende smoesje op zijn repertoire
Ik besluit mijn strategie in het oog te houden, niets te laten merken van mijn ergernis
"Nou ja, het kasteel loopt niet weg. Nog iets van Holland Trade House gehoord trouwens?" vraag ik
Hij snuift minachtend: "Nee, maar we kunnen het ook wel regelen zonder hen. Die Dennis loopt toch maar in de weg. Zonder hem gaat het veel sneller"
Ik besluit zijn spelletje mee te spelen, doe een duit in het zakje: "Ik heb ook nog geen bericht van ze gehad. Ik ben eigenlijk wel een beetje teleurgesteld in ze"
Henk ruikt zijn kans
"Als je wilt kun je je boekhouding door Latja laten doen, dan zit je niet meer aan Holland Trade House vast. Hij doet wel voor meer van mijn klanten de administratie. Hij is er erg goed in" biedt hij bereidwillig aan
Dat gaat me nou net iets te ver maar ik wil hem niet voor het hoofd stoten
Ik houd de boot dus af
"Nou, dat is misschien geen slecht idee, ik zal er eens over nadenken"
Ik vraag door: "En heb je inmiddels al contact gehad met die Sodomka?"
"Nee, ik heb hem al een paar keer gebeld maar er neemt niemand op"
"Nou ja, laat ook maar, ik zal het zelf wel proberen. Weet je hoe die firma heet?"
"Euh… iets met reality… wacht even: Eureality, dat is het. Ze zitten in Náchod"
"Oké, dank je, ik zoek ze zelf wel op via het internet"
We wisselen nog wat beleefdheden
Dan beëindig ik het gesprek: "Je hoort nog van me, doo’t heanig an!"
Met gemengde gevoelens leg ik de haak op het toestel
De deur naar mijn kantoor opent zich op een kier
Twee kogelronde donkere ogen verschijnen in de deuropening
Ik leun voorover in mijn stoel, knip met mijn vingers
"Elco... Kom eens hier jong..."
Aarzelend maakt hij zijn entree
Nestelt zich aan mijn voeten
Ik streel zijn kop
Hij likt mijn vingers, kwispelt met zijn korte staartstompje
Ik bekijk hem vertederd
Hij is gegroeid als kool
Inmiddels al een aardige puber geworden
Wel mist hij nog de voor boxers kenmerkende forse bouw
Ik grinnik...
Af en toe vergelijk ik hem met Pluto
Tot ergernis van mijn vrouw
Gedachteloos aai ik zijn nek
Hij schurkt zich tegen me aan
Ik verzink weer in gepeins
Mijn charmeoffensief lijkt gelijk al zijn vruchten af te werpen
Het kan toch geen toeval zijn dat die kadasterman ineens opduikt?
Zou het er dan toch eindelijk van komen dat hij tekent?
Na al zijn aarzelingen en smoezen?
Ik kan het eigenlijk nauwelijks geloven
Toch ben ik wat optimistischer
Ik heb nu tenminste iets in handen waarmee ik invloed op hem kan uitoefenen
Hij leek ontzettend blij met de site, daar kan ik dus iets mee
Alleen... dat smeergeld, die duizend euro...
Mijn gezicht betrekt
Ik voel er eigenlijk niets voor om aan zo'n "transactie" mee te werken
Maar als het helpt om hem over de streep te trekken?
Toch heb ik er een onbehaaglijk gevoel bij
Ik neem me voor om me verre van dit soort zaken te houden als ik eenmaal van Wekostav verlost ben
Nog even door de zure appel heen...
Een klaaglijk zacht gejank brengt me weer bij mijn positieven
Elco wordt ongeduldig
Ik aai zijn al wat stugger wordende nekvacht
Met een pijnscheut realiseer ik me dat ik iets mis
Een ruitvormige witte vlek in zijn nek...
Het duurt maar een ogenblik
Ik trek de boxer tegen me aan, kroel hem onder zijn bek
Hij likt mijn wang
"Ga je mee naar buiten jong?"
Aan het eind van de middag ontvang ik een e-mail
In de bijlage enkele tientallen beschrijvingen van huizen in het Reuzengebergte
Kompleet met foto's
Hendrik-Jan is dus toch 'op kantoor' gekomen
Eunite...?
Aarzelend kijk ik naar het dikke wollen vest
Meenemen of niet?
Het is weliswaar al lente maar het kan nog altijd behoorlijk fris zijn daarginds
Ach vooruit, die kan er ook nog wel bij
Met enige moeite rits ik de overvolle koffer dicht
Sjouw het ding de trap af naar de hal en posteer het bij de voordeur
Ik denk na, heb ik alles bij me?
Niets vergeten?
De auto is gecontroleerd op alle onontbeerlijke vloeistoffen
De banden zijn op spanning gebracht, de tank zit vol
Mijn papieren zitten in de binnenzak van mijn jas, tezamen met mijn creditcard
Mijn bankpas in mijn portemonnee, de kaart in het handschoenenvakje
Ik kan niets meer bedenken
Vanavond vroeg in de veren, maar eerst: een afzakkertje...
Ik schenk een lentebokje in en nestel me behaaglijk op de bank
Het loopt tegen het eind van de middag op deze eerste zondag van mei
Morgen staat mijn zoveelste reis naar Tsjechië gepland
Ik neem een slok, laat mijn gedachten teruggaan over de afgelopen maanden
.................
Ik heb vooruitgang geboekt, al ging het moeizaam
Zo heb ik inmiddels het 'nieuwe' koopcontract ontvangen van Henk.
Het laten vertalen en uitvoerig bestudeerd
Eigenlijk zie ik niet veel verschil met de vorige versies
De passage die de 'verplichtingen rustend op het kasteel' behandelde is wel geschrapt
Ik ben er niet blij mee maar heb besloten het onderwerp te laten rusten
Eigenaar worden, dat is het enige dat nu telt...
Op mijn zoektocht naar een nieuwe contactpersoon heb ik Eureality nagetrokken
De site is in het Tsjechisch en in het Nederlands en komt professioneel over
Helaas is dat geen garantie bedenk ik me grimmig
Op 'het net' kom ik echter louter positieve berichten tegen
Ik hak de knoop door
Stel een berichtje op waarin ik mij en mijn project voorstel
Leg mijn probleem voor en vraag om een afspraak
Ik krijg antwoord van een van de medewerksters: Jarmila Bohmova
Ze stelt voor dat ik naar de Second Home beurs in Utrecht kom om kennis te maken
Ik heb mijn bedenkingen, Henk Westerterp staat er ook...
Bovendien praat ik liever in een rustige omgeving en dat kan van de beurs nu niet bepaald gezegd worden
Ik stel voor om naar hun kantoor te Náchod te komen
Ik zal binnenkort de datum doorgeven als ik mijn volgende bezoek aan Tsjechië plan
Ik beloof de doos met info over het kasteel voordien langs te brengen zodat ze zich kunnen voorbereiden op het gesprek
Ondanks de schimmige deal met de 'man van het kadaster' heb ik besloten te wachten met tekenen totdat Cosy Cottage officieel als belastingbetaler geregistreerd staat
Op 25 april komt eindelijk het verlossende bericht; de BTW-registratie is een feit
Ik neem onmiddellijk contact op met Henk Westerterp om een afspraak te maken
We komen uit op dinsdag 3 mei
Indachtig mijn eerdere ervaringen dring ik erop aan dat het contract dan ook inderdaad aanwezig is
Vraag nogmaals nadrukkelijk om de factuur betreffende het 'voorschot op de renovatie' onder het mom dat mijn accountant die nodig heeft
Tenslotte verzoek ik hem de doos met info over het kasteel klaar te zetten
Aanvankelijk sputtert hij wat tegen: "dan moet ik kopieën laten maken want we hebben ze zelf ook nodig..."
Tenslotte legt hij zich er bij neer, stemt schoorvoetend toe
Ik mail Eureality, schrijf dat ik van drie tot en met zes mei in Tsjechië ben
Hebben ze woensdag, donderdag of vrijdag tijd voor een afspraak?
Het wordt vrijdag zes mei, om twee uur s middags
................
Peinzend nip ik aan mijn bier
Word me langzaam weer bewust van mijn omgeving
Het is stil in huis
Mijn vrouw maakt een boswandeling met Elco
Waarom ben ik eigenlijk niet meegegaan?
Ik sta op, zet de radio aan, op een laag volume
Kijk naar buiten, zie het prille voorjaarsgroen
De rododendron staat te bloeien in heel zijn uitbundige glorie
Daarbovenuit pronkt de goudenregen met zijn weelderige bloesems
Tezamen vormt het een pittoresk geheel
Toch kan ik er om de een of andere reden niet van genieten
Mijn hoofd voelt te vol aan
Ik slenter terug naar de bank
Zet afwezig mijn glas terug op het viltje, steek een Barclay op
Mijn gedachten dwalen weer af naar Tsjechië
....................
Het is nog maar de vraag of ik de BTW inderdaad terugvorderen kan
Ik heb daarop geen duidelijk antwoord gekregen van Holland Trade House
Het voorgestelde rapport van BDO heb ik aan me voorbij laten gaan
Het zou me duizend euro kosten terwijl ik er geen enkel recht aan kan ontlenen
En daar pas ik voor...
Sinds ik de site van Wekostav beheer verlopen de contacten wat soepeler
Henk stelt zich inschikkelijker op, beantwoordt nu tenminste mijn berichten
Hij stelt me zelfs een deal voor; voor ieder object dat via de site verkocht wordt betaalt hij me honderdduizend kronen, cash...
Zijn opmerking: "Dat deed ik ook zo met Holland Trade House" doet mijn oren spitsen
Heeft hij over de transactie van het kasteel ook provisie betaald? schiet het door me heen
Zou Holland Trade House van twee walletjes eten?
Provisie van Wekostav en tegelijkertijd betalingen van mij voor de 'begeleiding'?
Ik laat de gedachte varen, wil er niet over nadenken
Het is maar een opmerking, de zoveelste in een eindeloze reeks
Ik geloof trouwens niet ooit een cent van hem te zullen zien
Zou het waarschijnlijk niet eens willen accepteren....
De eerste belangstellenden melden zich aan
Ik heb eelt op mijn ziel gekregen
Stuur de reacties zonder aarzeling door naar Wekostav
Ik verneem er daarna niets meer van, weet niet of het tot iets leidt
Ik haal mijn schouders op, dat is ook niet mijn zorg
Af en toe krijg ik een correctie op het aanbod
Meestal per fax: "Huis is door de eigenaar verkocht"
"...door de eigenaar..."
Ik schud grimmig mijn hoofd, ja, ja... dat scheelt hem weer de nodige kroontjes
De zetelwijziging van Cosy Cottage is inmiddels een feit
Het heeft de nodige faxen, e-mails en telefoontjes gekost om Henk zover te krijgen dat hij de noodzakelijke documenten opstuurt
Uiteindelijk is hij gezwicht onder mijn zachte maar onophoudelijke druk
Het nieuwe zeteladres luidt: Zaclér, C.p. 1, PSC 542 01, oftewel het kasteel in Zacler
Anderhalf jaar later zal die wijziging me bijna lelijk opbreken...
Tussen de bedrijven door bereid ik het afscheid van Wekostav voor
In weerwil met mijn eerdere ervaringen zoek ik contact met de man die Henk introduceerde:
Maarten ten Dam
Ik wil zijn hulp om zonder problemen van Henk af te komen
Dat is toch wel het minste wat hij kan doen?
Ik stuur een berichtje naar zijn e-mailadres: ******@nlcamber.info
Vraag om een afspraak om 'de gerezen problemen te bespreken'
Mijn verzoek wordt gehonoreerd:
"Geachte heer Damink,
Hierbij bevestig ik bovenstaande afspraak op maandag 23 mei met de heer Maarten ten Dam op de Laan Copes van Cattenburch 60a in Den Haag. De routebeschrijving vindt u op onze website www.eunite.nl onder contact.
Met vriendelijke groet,
Brigid David
(Eunite)"
Ik kijk verbaasd naar het onderschrift, Eunite...?
Wie en wat is Eunite?
Wat is er met Holland Trade House gebeurd?
Dan haal ik mijn schouders op, nou ja, whats in a name?
Het draait tenslotte om de persoon die erachter staat
................
De voordeur valt met een dreun in het slot
Het geluid brengt me weer terug in de tegenwoordige tijd
Ik hoor het getrippel van hondenpoten op het parket in de hal
Snuivend en hijgend stormt Elco de kamer binnen
Springt naast me op de bank, schudt zich eens flink uit
Even later volgt mijn vrouw, een blos op haar wangen
"En? Fijn gewandeld?"
"Heerlijk! Ben je klaar met pakken?"
"Ik geloof het wel, tenminste, ik kan niets meer bedenken"
"Nou, ik hoop dat je dit keer meer succes zult hebben"
Ik kijk haar sceptisch aan: "Minder kan in elk geval niet..."
Die nacht kan ik de slaap niet vatten
Ik lig te woelen en te draaien
Zie op tegen de reis
Zie op tegen het toneelspelletje dat ik de komende dagen moet opvoeren
In feite al een paar maanden speel
Het frisse is van het avontuur af
De tinteling is verdwenen
Tegelijk voel ik vastberadenheid: ik zàl hieruit komen
Ik zàl het project ten uitvoer brengen
En het zàl een succes worden
Al moet ik er...
Uiteindelijk val ik in een onrustige slaap
De KvK is alleen maar goed om gegevens op te vragen en je aan te melden als ondernemer in spe!quote:
KvK en EVD nutteloze en misleidende instanties
De Kamer van Koophandel. Praat me er niet van…...
Ik ben sinds enkele decennia zelfstandig ondernemer maar heb nog nooit een positieve bijdrage (lees advies) van deze instantie gehad. Sterker nog; bij de overname van mijn eerste bedrijf werd me dat door de heren sterk ontraden (de branche zou op zijn kont liggen) terwijl de zaak daarna zo’n acht jaar als een tierelier liep…
Na verkoop van de zaak startte ik een bedrijf op in Tsjechië dat door adviezen van de KvK op een regelrechte ramp uitgelopen is. Mijn introductie in het land werd begeleid door een volgens de KvK ‘zeer gerespecteerd en betrouwbaar’ Nederlands-Tsjechisch bedrijf. Dat bleek achteraf wel: ik werd door hen in contact gebracht met een regelrechte oplichter die me, door toedoen van het “begeleidende” bedrijf, jarenlang in zijn greep kon houden.
Ik heb inmiddels mijn zaken in Tsjechië beëindigd maar zit nog wel met een enorme kater. Ik heb zelfs overwogen de (jaarlijks verplichte) bijdrage aan de KvK te weigeren wegens wanprestatie. Deze stap voert mij overigens (nu nog) te ver.
Zijn er meer ondernemers die slechte ervaringen hebben met de Kamer van Koophandel?
Ik ben overigens bereid mijn verhaal hier uitgebreid te vertellen maar weet niet of de regels van dit forum dat toelaten...…?
Voor de rest,mijden die handel. 
Met mijn ingestudeerde glimlach stap ik het kantoor binnen
Mijn gezicht betrekt echter onmiddellijk weer
Rond de tafel zitten drie personen waarvan Henk er één is
Het echtpaar tegenover hem kijkt verstoord in mijn richting
Ik kijk op mijn horloge, het is elf uur
We hadden toch om deze tijd afgesproken?
Henk, wat formulieren in zijn hand houdend, staat op
Loopt op me toe
Hij maakt een gejaagde indruk
"Hoi John, alles goed?"
Hij drukt mijn hand
"Ja hoor, dank je, maar we hadden toch een afspraak om elf uur?"
Ik kijk wat verongelijkt
"Klopt helemaal. Maar ik heb het contract nog niet hier. Kucera komt het straks langsbrengen. Kun je misschien over een uurtje terugkomen? Dan zijn wij hier ook wel klaar denk ik"
Hij werpt een vriendelijke blik op het stuurs kijkende stel aan de tafel
Ik krijg een deja-vu
Het zal toch niet weer...
Met moeite slaag ik erin mijn glimlach weer tevoorschijn te toveren
"Over een uurtje? Twaalf uur dus?"
"Twaalf uur is oké"
Ik mompel een groet in de richting van het echtpaar dat me geërgerd nakijkt
Draai me om en loop in de richting van de uitgang
Henk is al weer druk bezig met zijn verkooppraatje: "Het is een mooi pand op een prachtig groot perceel. Er moet nog wel iets aan gebeuren maar dat kunnen wij wel voor onze rekening nemen"
Het antwoord hoor ik niet meer
Ik sluit de deur achter me en stap de galerij op
Ik kan het bijna niet geloven
Voor me, op de tafel, ligt het koopcontract, in zevenvoud
We gaan ècht tekenen
Nauwgezet vergelijk ik het contract met het exemplaar dat ik per mail ontvangen heb
Henk fronst zijn wenkbrauwen, het kan me niet schelen
Ik wil geen risico's meer lopen
De teksten zijn identiek
Ik haal een pen uit mijn binnenzak
Rommel wat in mijn aktetas en diep het bedrijfsstempeltje van Cosy Cottage op
Even is er verwarring
Moet er wel gestempeld worden?
Latja, die achterin het kantoor met de computer bezig is, wordt geraadpleegd
Na een korte aarzeling schudt hij resoluut zijn hoofd "Ist nicht nötig"
De contracten worden eerst door mij en vervolgens door Henk van een handtekening voorzien
Ik krijg een euforisch gevoel
Eindelijk, na bijna een jaar ellende en twijfels word ik dan toch eigenaar van het kasteel
Dinsdag 3 mei 2005, een historische dag...
We hoeven slechts even te wachten in het gemeentehuis van Trutnov
Dan mogen we plaatsnemen aan het kleine tafeltje
De beambte, een dame van middelbare leeftijd, bekijkt de papieren, vluchtig
Vraagt naar onze paspoorten
Bestudeert die wat nauwkeuriger
Ze kijkt me indringend aan als ze de foto vergelijkt met mijn gezicht
Een moment van twijfel
Even houd ik mijn adem in
Het is al een oud paspoort en de foto lijkt niet ècht meer op me
Mijn haardracht is drastisch veranderd terwijl mijn snor aan het scheermes ten prooi is gevallen
Gelukkig blijken er nog voldoende karakteristieke kenmerken over te blijven
Ze schuift de paspoorten terug over de tafel
Haalt wat formulieren tevoorschijn die we beiden moeten tekenen
Zet vervolgens zelf ook haar krabbel en drukt er een stempel overheen
Plakt het onontbeerlijke zegeltje op de daarvoor bestemde plaats
Tenslotte overhandigt ze het stapeltje aan Henk
We verlaten het gebouw met een groet
Lopen naar buiten, de stralende voorjaarszon tegemoet
We zijn een half uur te vroeg voor onze afspraak bij Jan Kolbe.
Henk kijkt me aarzelend aan: "Ik heb nog even iets te doen in mijn kantoor, wil je mee? Ik kan koffie zetten als je wilt"
Ik neem zijn uitnodiging aan
Al was het maar om gebruik te maken van zijn kopieerapparaat
Ik wil absoluut een kopie van het getekende contract
Het pand bevindt zich in een smal steegje, even voorbij Pizzeria La Piazza
Het maakt een zeer bescheiden indruk
De ramen zijn geblindeerd
Een bordje op de deur vermeldt "Realitní kancelá Immobilien Reality - Jan Kolbe"
Verder doet niets vermoeden dat hier een makelaarskantoor gevestigd is
Er is geen bel
Henk klopt aan, loopt naar binnen zonder op een reactie te wachten
Ik volg hem in zijn kielzog de halfschemer in
Ik schat hem op een late vijftiger
Grijzend haar en een wat grauw uiterlijk
Een stoppelbaard van naar schatting een dag of twee op zijn lichtelijk ingevallen wangen
Een gekreukt grijs pak, volgens de heersende mode van de vroege jaren negentig
Daaronder een wit overhemd, wat smoezelig rond de kraag
Het bovenste knoopje open, daaronder zie ik de rand van een T-shirt
Ik druk zijn hand
"Angenehm, Jos Davids"
Hij neemt me onderzoekend op
"Es freut mich Sie kennen zu lernen"
We wisselen wat beleefdheden
Dan komt hij terzake: "Herr Kucera kommt sofort. Bitte nehmen Sie Platz. Wollen Sie Kaffee?"
Hoewel ik eigenlijk geen trek heb stem ik uit beleefdheid in: "Ja, bitte"
Het kantoor blijkt van binnen groter dan de buitenkant doet vermoeden
De entree bestaat uit een vierkante ruimte met een massief houten bureau
Links daarvan een smaller langwerpig gedeelte waarin een salontafel en een viertal gemakkelijke fauteuils met hoge rugleuningen
Het geheel ademt de stijl van enkele decennia geleden uit
Ik word aan de salontafel geparkeerd
Schrik even als de secretaresse uit het niets opduikt en een hoog, taps toelopend glas voor me op het tafeltje zet
Vriendelijk glimlachend verdwijnt ze weer achter de deur die ik in eerste instantie over het hoofd gezien had
Ik kijk wat besmuikt naar het dikke, bijna ondoorzichtige glas
Daarin bevindt zich een onduidelijke bruine substantie met onderin een drabbige laag
Ik zie de damp die er af slaat
Besluit het geheel nog maar even te laten rusten
Ik schuif wat ongemakkelijk heen en weer in mijn stoel
Voel me niet op mijn gemak
Henk zit inmiddels aan het bureau tegenover Jan Kolbe
Er volgt een geanimeerd gesprek
Af en toe vang ik wat flarden op:
"...Ruine... ...kan nicht wiederhergestellt werden... ...Grundstück schöne Lage... ...gibt Interessierte..."
Ik probeer me af te sluiten van het gesprek, kijk het kantoor rond
De muren zijn vrijwel volledig behangen met schilderijen
Landschappen, een jachttafereel, kastelen, een stel bekoorlijke maar triest kijkende madonnagezichten
Allemaal zijn ze voorzien van duur uitziende lijsten
Ik bekijk ze aandachtig
Ik ben geen kunstkenner maar het lijken me geen reproducties
Eigenlijk passen ze niet in het interieur van een makelaarskantoor
Ik schrik op van de gong van een antieke klok die een plaatsje gekregen heeft naast het jachttafereel
"...müssen ankaufen... ...bald... ...sonst zu spät... ...brauchen Geld..."
Henk kijkt schichtig over zijn schouder in mijn richting
Snel wend ik mijn blik af
Voeg wat suiker toe aan de voor mij staande vloeistof en begin te roeren
Foutje!
De drab verheft zich onmiddellijk van de bodem en mengt zich met de koffie tot een troebel geheel
Ik zet het glas schielijk terug
Besluit te wachten tot het helderheidniveau wat aanvaardbaarder wordt alvorens een slok te nemen
Onopvallend kijk ik op mijn horloge
Ik zit hier nu al een kwartier, waar blijft die Kucera?
Uit mijn ooghoeken zie ik dat Jan Kolbe een bureaulade opent
Henk een bundel bankbiljetten overhandigt
De stapel, wel vijf centimeter dik, wordt bijeengehouden door een elastiekje
Het zijn Euros in verschillende coupures
Henk laat het, zonder te tellen, verdwijnen in de binnenzak van zijn jasje
Werpt weer een steelse blik op mij
Ik doe alsof ik het niet opgemerkt heb
Het gaat mij tenslotte niet aan
Voorzichtig neem ik een slok van mijn koffie
Trek onwillekeurig een gezicht
Brrrr... wat smerig...
Het gesprek tussen de twee heren kabbelt intussen voort
Ik probeer er geen aandacht aan te schenken
Ik ben hier voor andere zaken
Nou ja, "zaken..."
De tien biljetten van honderd euro, meegenomen uit Nederland, lijken te branden in mijn binnenzak
Voor de zoveelste keer vraag ik me af hoe ik het zover heb kunnen laten komen
Sus terstond mijn geweten weer, had ik een keus?
Manmoedig werk ik me door de inhoud van mijn glas heen
Tot op een kwart, dan geef ik het op
Ik beroep me op gezondheidsrisico's
Mijn maag begint hevig te protesteren tegen de ruwe behandeling
Het gesprek tussen Henk en Jan Kolbe stokt
De laatste werpt een geergerde blik op de fraaie klok aan de muur
De heer Kucera is laat...
[ Bericht 0% gewijzigd door JohannesP op 19-11-2010 01:50:10 ]
Maar bespeur ik hier een bepaald soort cynisme...?
Of...?
Don't worry, dat heet internet. De meeste mensen kunnen dan alleen maar negatief en/of overdreven doen. Gewoon door blijven gaan. Je hebt zelf gezegd dat je geen literaire carrière wilt dus ik zou iedereen lekker laten lullen.quote:
Sorry hoor, ik ben misschien wat achterdochtig geworden door sommige reacties op dit forum...
Maar bespeur ik hier een bepaald soort cynisme...?
Of...?
Vergeet niet dat je bij 700 posts een nieuw topic aan moet maken, dan wordt deze automatisch gesloten. Veel mensen geven in de 700e post een link naar het nieuwe topic.
300 toch?quote:
Vergeet niet dat je bij 700 posts een nieuw topic aan moet maken, dan wordt deze automatisch gesloten. Veel mensen geven in de 700e post een link naar het nieuwe topic.
Huh, waarom denk ik ineens aan 700? Maar ja, 300 inderdaadquote:
Dank je voor de tip!quote:
[..]
Don't worry, dat heet internet. De meeste mensen kunnen dan alleen maar negatief en/of overdreven doen. Gewoon door blijven gaan. Je hebt zelf gezegd dat je geen literaire carrière wilt dus ik zou iedereen lekker laten lullen.
Vergeet niet dat je bij 700 posts een nieuw topic aan moet maken, dan wordt deze automatisch gesloten. Veel mensen geven in de 700e post een link naar het nieuwe topic.
He, die r-one! Leuk dat je mijn 'dagboek' nog steeds blijft volgen! Toch een beetje benieuwd hoe het eindigt......?
Och, als ik tijd heb (en zin), lees ik wel eens een episode. Staat toch in MyAT dus waarom ook nietquote:
He, die r-one! Leuk dat je mijn 'dagboek' nog steeds blijft volgen! Toch een beetje benieuwd hoe het eindigt......?
Niet te hopen voor jou dat de FP ooit per abuis in je MyAT komt te staan.... Aangezien het jou blijkbaar toch niets uitmaakt wat je leest krijg je er dan een dagtaak bij, en je beseft het zeer waarschijnlijk niet eens.....quote:
Och, als ik tijd heb (en zin), lees ik wel eens een episode. Staat toch in MyAT dus waarom ook niet
Voert een kort gesprekje op haast gebiedende toon
Legt de hoorn neer en loopt op ons toe
Henk is naast me gaan zitten
Ik snak naar een sigaret maar zie geen asbak staan
"Fünf Minuten noch..."
Jan Kolbe wijst op mijn glas: "Wollen Sie noch Kaffee?"
Ik schud nee, hef mijn handen afwerend op
Een iets te heftige reactie wellicht
Op zijn gezicht verschijnt een brede lach: "Ach so, vielleicht ein wenig zu stark? Es ist Türkischer Kaffee"
Hij biedt me een glas fris aan dat ik dankbaar aanvaard
Ik gebruik het om de bittere smaak van de koffie weg te spoelen
Ik wijs op de schilderijen
"Schön... Sind die alle echt?"
Hij werpt een vreugdeloze blik op een van de madonna's
Verbeeld ik het me of kijkt ze opeens nog triester?
"Jawohl, keine Repruduktionen hier, alles echt"
Nieuwsgierig vraag ik hoe hij eraan komt
Hij kijkt me kil aan: "Von ehemalige Kunden die nicht bezahlt haben..."
Met iets van trots vervolgt hij: "Ich hab sie mir selbst abgeholt..."
"Ach so, ja..." stotter ik, van mijn apropos gebracht
Ik probeer mijn gezicht in de plooi te houden maar van binnen kolkt het
Waar ben ik in Godsnaam in verzeild geraakt?
Tot overmaat van ramp buigt Henk zich over de leuning vertrouwelijk naar me toe
Kijkt me ernstig aan waarbij hij zijn linkeroog enigszins toeknijpt
Het is zijn zakelijke gezicht, er komt dus een voorstel...
"We hebben een zeer interessant perceel op het oog waar we een goede winst op kunnen maken. Maar we hebben geld nodig om het aan te kopen. Misschien kun jij ons helpen? Ik betaal je tien procent rente als je mij honderdduizend euro leent voor een jaar. Over een onderpand valt te praten"
Bijna maak ik een opmerking over het kapitaaltje in zijn binnenzak maar ik houd me in
"Hmmm, misschien later... eerst het kasteel maar eens..." murmel ik afwerend
Ik word gered door de binnenkomst van de heer Kucera
De man van het kadaster
Ik zal niet zeggen dat het schemerduister in het kantoor nog intenser werd
Toch vult de gestalte bijna de gehele deuropening
Hij is op zijn minst eenmeternegentig lang
Een fors postuur met een lichte neiging tot corpulentie
Ik schat hem op zo'n midden veertig
Hij draagt een sjofel grijs pak met daaronder een blouse van onbestemde kleur
Een stropdas ontbreekt
Één knoop van zijn krappe colbert trotseert moedig het spanningsveld rond zijn middenrif
Hij is glad geschoren
Donkerblond, kort geknipt haar, nog geen grijs te bekennen
Al met al een indrukwekkende verschijning
Zijn ogen vormen een dissonant
Die schieten schichtig om zich heen als hij het kantoor binnenstapt
Jan Kolbe staat op, stelt me aan hem voor
Ik steek mijn hand uit, die volledig verdwijnt in een enorme kolenschop
Wat geïmponeerd prevel ik mijn naam
Hij kijkt langs me heen, naar een punt achter me
Mompelt iets onverstaanbaars en neemt plaats in de fauteuil tegenover me
Henk heeft niet de moeite genomen om op te staan
Hij begroet de man zelfs niet
Er volgt een kort gesprek tussen Jan Kolbe en Kucera
De laatste kijkt daarbij strak voor zich uit, zijn armen stijf over elkaar
Jan Kolbe wendt zich tot mij
Blijkbaar wil hij het snel achter de rug hebben
"Also, Herr Kucera kann Ihnen vielleicht helfen. Wie schon gesagt kostet Sie das ein wenig Geld..."
Ik onderdruk een grimas, 'Ein wenig Geld'
Ik vind 1000 euro wel wat meer dan een beetje
Zeker hier in Tsjechië
Ben dan ook niet van plan om het geld zomaar te overhandigen
Ik schraap mijn keel
Vraag in mijn beste schoolduits: "Und wie kann Herr Kucera mir genau helfen?"
Jan Kolbe kijkt me verrast aan
Blijkbaar had hij verwacht dat ik zonder meer het geld uit zou tellen
Even overlegt hij met Kucera die nog steeds stoïcijns voor zich uitkijkt
Hoewel, stoïcijns... op zijn voorhoofd begint zich een zweetdruppeltje te ontwikkelen
Voor het eerst werpt hij me een steelse blik toe
Antwoordt in twee korte zinnen en kijkt vervolgens weer strak voor zich uit
Kolbe wendt zich tot mij;
"Er kann dafür sorgen, dass Sie keine Mehrwertsteuer zahlen und dass die Eintragung in das Register in Kürze stattfinden wird"
Ho even, da's wel erg algemeen...
Zo snel geef ik mij niet gewonnen
Het blijft tenslotte wel duizend euro
Ik denk even na
"Und wie kann Herr Kucera das sicherstellen?"
Kolbe kijkt me wat onzeker aan
Zijn fronsende blik gaat naar Henk
In zijn ogen staat te lezen "Had jij dit niet geregeld?"
Henk haalt, bijna verontschuldigend, zijn schouders op
Er volgt weer een kort overleg met de inmiddels opzichtig zwetende ambtenaar
"Er wird die Eintragung in das Register in eine besondere Weise machen, so dass Sie keine Steuer zahlen..."
Op een 'speciale' manier
Het zal...
Het lijkt me duidelijk dat er hier iemand een oor aangenaaid wordt
En die iemand ben ik...
Ik kijk afwisselend van Kolbe naar Kucera die mijn blik nog steeds hardnekkig ontwijkt
Henk zit te draaien in zijn stoel
Ik voel dat ik niets substantieels zal bereiken als ik doorvraag
Ik besluit het van Henk af te laten hangen of ik al dan niet betaal
Buig me half-fluisterend naar hem toe; "Ik ben hier eigenlijk helemaal niet zo blij mee. Maar als jij er van overtuigt bent dat deze meneer ervoor kan zorgen dat er geen BTW betaald hoeft te worden vind ik dat je er ook maar voor moet instaan. Ik heb een voorstel; ik betaal die duizend euro. Mocht achteraf blijken dat er toch BTW betaald moet worden dan neem jij dat voor je rekening. Anders ga ik hier niet mee door..."
Ik ben ervan overtuigd dat de heren tegenover me geen Nederlands verstaan
Toch heerst er plotseling een geladen sfeer in het vertrek
Kucera begint tekenen van ongeduld te vertonen
Henk kijkt me onzeker aan
"We waren het er toch over eens..." begint hij aarzelend
Hij slikt de rest in
Ziet de vastberadenheid in mijn ogen
Werpt een korte, bijna hulpeloze blik op Jan Kolbe
Die strijkt bedachtzaam over zijn stoppelige kin maar vertoont verder geen emotie
Kucera's gezicht staat op onweer, zijn voeten schuifelen ongeduldig over het tapijt
Henk aarzelt
Dan neemt hij een besluit: "Oke, akkoord..."
Ik leun weer achterover
Het is slechts een mondelinge toezegging maar ik moet het ermee doen
Bovendien werkt die Kucera wel op het kadaster in Trutnov
Het zou niet slim zijn om hem tegen me in het harnas te jagen
Ik tast in mijn binnenzak
Haal het bundeltje biljetten tevoorschijn...
[ Bericht 0% gewijzigd door JohannesP op 20-11-2010 01:40:34 ]
quote:
Niet te hopen voor jou dat de FP ooit per abuis in je MyAT komt te staan.... Aangezien het jou blijkbaar toch niets uitmaakt wat je leest krijg je er dan een dagtaak bij, en je beseft het zeer waarschijnlijk niet eens.....
Bij vlagen, inderdaad
Volgens mij vind je het echt spannend...
Nog een paar uurtjes geduld...
Ik sta op, buig me over de tafel en overhandig het geld aan de ambtenaar
Die neemt het, nog steeds zonder me aan te kijken, aan
Likt zijn duim en begint te tellen
Als hij al tevreden is laat hij dat niet merken
Het stapeltje verdwijnt schielijk in de binnenzak van zijn colbert
Hij maakt aanstalten om op te staan
"Euh... en het bonnetje...?" vraag ik in een opwelling, quasi-onschuldig
Henk verslikt zich bijna en kijkt me ontzet aan
"Bonnetje" is blijkbaar een van de weinige Nederlandse woorden die Jan Kolbe in zijn vocabulaire heeft
Hij staart me meewarig aan
Begint omstandig uit te leggen dat dat helaas, gezien de aard van de overeenkomst, niet mogelijk is
Hij stopt ermee als hij ziet dat er zich een glimlach rond mijn lippen krult
Kucera heeft nu toch echt genoeg van mijn gezelschap
Staat op, knikt nors in mijn richting en verlaat haastig het kantoor
Even is het stil
Daar zit ik dan, duizend euro lichter en met een smerig gevoel
Plotseling heb ik genoeg van dit alles
De hele entourage en het gezelschap werken op mijn gemoed
Ik wil naar buiten, weg uit dit bedompte, schemerige hok
Ik kijk Henk aan
"Nou, we zijn hier nu wel klaar denk ik?"
"Ja hoor. Maar ik heb nog iets te bespreken met Jan Kolbe. Ga jij maar, ik zie je nog"
Ik bedenk me geen ogenblik
Sta op en druk de hand van Kolbe
Om zijn mondhoeken speelt een vreugdeloos glimlachje;
"Es war mir eine Freude, Sie kennen zu lernen"
Inwendig ril ik
'Eine Freude', ja, maar wel eenmalig wat mij betreft...
Als ik naar buiten loop word ik verblind door het felle zonlicht
Even knijp ik mijn ogen dicht
Ik schrik als de deur achter me in het slot valt
Mijn eerste gedachten gaan uit naar een sigaret
Ik heb een dringende behoefte aan nicotine
Ik diep het pakje op uit mijn borstzak en steek een Barclay aan
Zuig de rook diep in mijn longen
En nog eens
De nicotine doet zijn werk, kalmeert me
Langzaam slenter ik richting Horska
Dan realiseer ik me dat ik in de consternatie iets vergeten ben
Ik sla met mijn rechtervuist in de palm van mijn andere hand
Verdorie, de projectstukken!
Morgen had ik die naar Nachod willen brengen
Gelaten laat ik mijn schouders hangen
Nou ja, dan wacht ik maar even totdat Henk klaar is met zijn gesprek
Dat 'even' duurt een tijdje
Ik maak het me gemakkelijk door op het muurtje voor de pizzeria te gaan zitten.
De voorjaarszon heeft al aardig wat kracht
Ik begin te zweten in mijn keurige, maar warme pak
Krijg opeens een hevige dorst
Ik kijk verlangend over mijn schouder naar de pizzeria
Het terras is leeg maar binnen zie ik beweging
Misschien kan ik er straks iets met Henk gaan drinken
Het zou wellicht onze verstandhouding ten goede kunnen komen
En die moet zeker nog even goed blijven
Ik ben aan mijn derde Barclay toe als de deur eindelijk opengaat
Henk verschijnt in de opening, maakt een laatste opmerking
Dan draait hij zich om en loopt in mijn richting
Als hij me ziet houdt hij zijn pas in
Kijkt me van een afstandje argwanend aan
Ik ben verbaasd door zijn reactie
Wat is er aan de hand?
Is er iets mis?
Ik besluit te doen alsof ik niets bemerkt heb
Plooi mijn gezicht in een brede grijns
Hij ontspant onmiddellijk en loopt op me toe
Ik wijs naar de pizzeria achter me
"Ik wil graag nog even met je praten. Zin om iets te drinken?"
Hij aarzelt, kijkt op zijn horloge
"Kom op joh, ik trakteer!" dring ik aan
"Nou vooruit, even dan..." stemt hij met tegenzin toe
Het restaurant is vrijwel leeg
We nemen plaats aan een van de tafels die uitziet op de achterkant van het gebouw waarin Wekostav zetelt
Het is net na vieren
Te vroeg voor een alcoholhoudend drankje eigenlijk
Ach, wat zou het, deze ene keer...
Ik heb per slot van rekening iets te vieren, het contract is immers getekend
Ik bestel een Baccardi-Cola
Henk houdt het bij een 'gewoon' colaatje
Ik probeer een koetjes-en-kalfjes-gesprek op gang te brengen
Hij antwoordt in eenlettergrepige zinnen
Kijkt af en toe opzichtig op zijn horloge
Ik zucht, dit wordt niets
Besluit het dan maar weer over de zakelijke boeg te gooien
"Oh ja, ik heb die doos met projectstukken morgen nodig, ik wil ze naar EUreality brengen" merk ik achteloos op
Hij fronst zijn wenkbrauwen
"Je krijgt ze zo spoedig mogelijk terug" probeer ik hem te overreden
Het blijkt dat de stukken zich bij hem thuis bevinden
Uiteindelijk krijg ik hem zover dat hij belooft ze mee te nemen naar zijn kantoor
Morgen om tien uur kan ik ze daar afhalen
Zo, dat is één, nu die factuur nog
Maar niet alles tegelijk, dat zou misschien zijn argwaan wekken
Ik bestel nog een bacootje
Steek mijn zoveelste sigaret op
Henk deinst achteruit als de rook zijn kant van de tafel bereikt
"Dat is een heel slechte gewoonte, weet je dat?" zegt hij waarschuwend met zijn wijsvinger zwaaiend
Ik blaas de rook een andere kant op
Glimlach toegeeflijk: "Gerookt vlees bederft anders niet hoor..."
Eindelijk komt het gesprek toch een beetje op gang
Vooral van mijn kant dan
Ik voel me ontspannen
De Baccardi in combinatie met mijn lege maag maakt me loslippig
Ik vertel over de tijd dat ik nog een videotheek had
Henk luistert aandachtig
"Verhuurden jullie ook porno?" vraagt hij opeens belangstellend
"Nou ja, porno... Wij noemden het destijds eigenlijk erotiek..."
Glimlachend vertel ik hem dat er regelmatig een 'familiepakketje' afgehaald werd
"Voor mams een film met Hugh Grant, voor de kinderen Kabouter Plop en discreet daartussenin een erotische film voor manlief..."
Voor het eerst zie ik iets van een lach verschijnen op zijn gezicht
"En die liep goed, die videotheek?" vraagt hij geïnteresseerd
Ik kijk hem trots aan: "Nee, die liep niet goed joh, die liep geweldig! Het was een van de betere zaken in Nederland"
Hij is plots een en al aandacht
Ruikt geld
Buigt zich samenzweerderig naar me toe
Dan gaat zijn mobieltje
Hij neemt op, het is Ria
Ze is ongerust, waar blijft hij?
"Is goed ja... ja... Ik zit bij John bij La Piazza. Ja... Ja... Goed, kom er zo aan"
Hij beëindigt het gesprek en kijkt me aan: "Ik moet weg, ik zie je morgen"
Hij neemt een laatste slok van zijn cola en staat op
Ik houd hem nog even staande
"Voor ik het weer vergeet, die factuur, die heb ik nog steeds niet gekregen. Weet je wel, die van dat 'voorschot op de renovatie'"
Even kijkt hij alsof hij niet weet waarover ik het heb
Dan: "Oh ja, ik dacht dat Latja die al lang opgestuurd had... Ik zal hem er morgen nog eens aan herinneren..."
"Beloofd?" dring ik aan
"Beloofd..."
En hij haast zich de pizzeria uit
In zijn glas zit nog een flinke bodem Cola
Ik wenk de ober
Bestel een laatste Baccardi-Cola en reken vast af
Peinzend strijk ik over mijn kin
Afgezien van de perikelen rondom de heer Kucera was het een goede dag
Alles is volgens plan verlopen
Toch?
Ik onderdruk het waarschuwende stemmetje in me
Het blijft doorzeuren
Zie ik iets over het hoofd?
Woensdag 4 mei 2005, Hotel Patria, Trutnov
De zonnestraal vindt zijn weg door een kier tussen de gordijnen
Treft loepzuiver mijn rechteroog
Ik knipper tegen het felle licht
Kijk slaperig op de digitale tijdsaanduiding van de hotelwekker; 7:23 h
Ik blijf nog even naliggen, staar naar de knipperende puntjes tussen de cijfers
Dan mep ik met een secuur gerichte uithaal het wekalarm uit
Ik zwaai mijn benen over de rand van het bed, sta op
Voel een pijnscheut in mijn onderrug
Ik kreun, onderwijl een verwijtende blik op de matras werpend
Als ik de gordijnen opentrek word ik getrakteerd op een felblauwe hemel
De laatste nevelige restanten liggen als een wollen deken om de flanken van de heuvels gedrapeerd
Het belooft een schitterende voorjaarsdag te worden
Ik rek me eens flink uit
Voel me uitgerust en plotseling vol energie
Verheug me op een warme douche en een lekker ontbijtje
Ik fluit een vrolijk melodietje als ik de douchekraan opendraai
De schuifdeuren van het hotel sluiten geruisloos achter me
Ik daal de paar treden van de brede granieten trap af
Hotel Patria ligt een eindje buiten het centrum maar het is goed te belopen
'Adam' was volgeboekt dus ik heb voor een andere optie moeten kiezen
Ik steek het parkeerterrein over en sla linksaf de Náchodská op
Langs het benzinestation waar de straatnaam overgaat in Polská
Bij de tweede rotonde linksaf, de Upa over
Midden op de brug houd ik even stil
Buig me over de reling en kijk een poosje naar het vuilgrijze water dat onder me door stroomt
Ik krijg al gauw genoeg van het schouwspel, loop verder
Het verkeer raast vrijwel ononderbroken aan me voorbij op de Na Struze
Weer verbaas ik me over de variëteit aan vervoermiddelen
Vrachtwagens met roestige laadbakken, vuile zwarte rookpluimen uitstotend
Kleine, armoedige wagentjes broederlijk rijdend achter chique sleeën met getinte ruiten waardoor de inzittenden niet te zien zijn
SUV's waarvan de bestuurders vanaf hun hoge zitplaats het strijdtoneel om hen heen overzien
Knetterende brommers laveren minutieus tussen het gewoel door
Ik zie een autootje waarvan ik het merk niet kan thuisbrengen
Vanonder zijn motorkap (tenminste ik veronderstel dat daar de motor zit) steekt iets wat op een gedeukte koelkast lijkt
De rammelende kap wordt door een touw op zijn plaats gehouden
De bestuurder leunt uit het zijraampje om nog iets van het verkeer voor hem te kunnen zien
Ongelovig kijk ik het ding na totdat het om de bocht verdwijnt
Ik schud mijn hoofd
Concentreer me weer op het doel van mijn wandeling
Ik speur van links naar rechts totdat ik een gaatje zie in de verkeersstroom
Steek met gevaar voor eigen leven het zebrapad over
Ik bereik het plein via de Slezská en het nauwe winkelstraatje Jihoslovanská
Het is druk op het stadsplein, de eerste gasten hebben al bezit genomen van de terrasjesstoeltjes
Ik kijk op mijn horloge, zie dat ik ruim op tijd ben
Koester me een kwartiertje in de voorjaarszon op een van de ijzeren bankjes
Geniet van de bedrijvigheid om me heen
Dan slenter ik op mijn gemak het plein over, richting Krkanos en verder, de brede winkelstraat Horská in
Ik tref hem bij de ingang van het gebouw
Hij staat te rommelen met zijn sleutelbos, een aktetas onder zijn arm geklemd
Hij schrikt op als ik hem begroet:
"Ha die Henk, je bent mooi op tijd!"
Hij kijkt me aan, zijn gezicht klaart wat op: "Hoi Jos, goed dat je er bent"
Hij wijst op een doos die voor hem op het trottoir staat
"Je projectstukken. Breng je ze wel zo snel mogelijk weer terug?"
Ik knik: "Doe ik hoor, Pavel wil ze alleen maar even bekijken"
Hij lijkt gerustgesteld: "Loop even mee naar boven als je wilt. Ik heb nog een paar van de tekeningen in mijn kantoor liggen"
"Oké"
Ik til de doos op, kreun even van inspanning onder het gewicht
Volg hem de smalle trap op en over de galerij
Bij de ingang van zijn kantoor staat een man nonchalant tegen de reling geleund
Henk begroet hem bijna achteloos: "Hoi Henry, alweer present?"
"Tsja, al een tijdje eigenlijk..."
Nieuwsgierig neem ik hem op
Ik schat hem op begin veertig
Hij is gekleed in een keurig pak met overhemd
Middelbare lengte, normaal postuur, donker haar
Een open gezicht waarop inmiddels een brede grijns verschenen is
Henk wendt zich tot mij
"Mag ik je voorstellen aan Henry Tensing?"
"Hij hangt hier af en toe wat rond al is het me niet duidelijk wat hij nu precies uitspookt..."
Ik lach, zet mijn pakketje neer en schud zijn hand: Jos Davids, aangenaam
Dan, richting Henk: "Misschien kan je hem een kopie van de sleutel geven, dan hoeft ie niet voor je deur staan wachten..."
Henk trekt een gezicht: "Ach wat, hij moet niet zeuren, het is prachtig weer..."
Henry kijkt hem quasi-streng aan en tikt nadrukkelijk op zijn horloge: "Time is money mister...!"
Het ijs is gebroken als we Henk's kantoor binnenlopen
[ Bericht 0% gewijzigd door JohannesP op 22-11-2010 00:20:11 ]
Ik ga aan de tafel zitten terwijl Henk wat rommelt in bureaulades
Na een poosje vindt hij wat hij zoekt
Legt de tekeningen voor me op tafel
Ik stop ze bij de rest van de paperassen in de doos
Zorgvuldig vouw ik de flappen weer over elkaar
Tevreden dat ik de projectstukken binnen heb besluit ik mijn bezoekje nog wat te rekken
"En? Was je gisteravond op tijd thuis?" vraag ik plagerig
Een lichte blos kleurt zijn wangen
"Ach ja, vrouwen hè..."
"Alles goed trouwens met Hendrik-Jan en Ria?" informeer ik wat serieuzer
"Ja, prima hoor"
Er verschijnt een schalkse glimlach op zijn gezicht
"Hendrik-Jan zit op dit moment in Praag, hij heeft daar een vriendinnetje..."
"Ach, leuk voor hem. Een Tsjechische?"
Ik zak wat onderuit op mijn stoel
De sfeer voelt relaxed, het gesprek kabbelt gestaag voort
Het mooie weer heeft een gunstige invloed op hem, hij is beduidend praatlustiger dan gisteren
Het gesprek komt uit op Zacler en het kasteel
Hij vertelt dat ze inmiddels begonnen zijn met het opruimen van het kasteelterrein
"Maar het is een behoorlijk karwei dus verwacht er nog niet teveel van..."
Ik luister belangstellend, neem me voor om er even te gaan kijken voordat ik naar Náchod rijd
Geleidelijk aan belanden we bij zijn favoriete onderwerp: Holland Trade House
Zijn woede komt weer in alle hevigheid naar boven
Dan, gebarend naar Henry: "Hij kan je er ook mooie verhalen over vertellen"
Die heeft ons gesprek van tijd tot tijd gevolgd en voegt zich nu bij ons aan de tafel
Hij is klant bij het bedrijf maar ontevreden over de manier waarop hij behandeld wordt, vertelt hij
Hij heeft enkele percelen grond gekocht in de buurt van Trutnov waarop hij bouwen wil
Blijkbaar loopt niet alles naar wens
Hij is voorzichtig, laat er niet echt veel over los
En ik vraag niet door, wil niet al te nieuwsgierig lijken
Hij informeert naar mijn project in Zacler
Hij kent het kasteel en ziet er wel wat in
Ik vertel hem in hoofdlijnen over mijn plannen
Hij luistert belangstellend, stelt af en toe een vraag
Het gesprek dwaalt af naar Tsjechië en het Reuzengebergte
Naar de mogelijkheden die de streek biedt
Henry blijkt een levendige gesprekspartner, de tijd vliegt dan ook voorbij
Na een poosje kijk ik op mijn horloge
Zie dat het kwart over elf is
Ik schrik, wil immers nog een kijkje nemen in Zacler en daarna naar Náchod
Verontschuldig me: "Sorry, de plicht roept, ik heb vanmiddag nog een afspraak. Het was erg leuk je te ontmoeten"
Henry kijkt me hoopvol aan: "Blijf je nog een tijdje in Tsjechië? Misschien kunnen we eens een avondje stappen in Trutnov?"
Het vooruitzicht staat me wel aan
"Ik blijf tot zaterdag, dus ja, graag!"
We wisselen visitekaartjes, drukken handen
Ik beloof hem te bellen
Sta op, de doos als een kostbaar kleinood onder mijn arm klemmend
Zwaai naar Henk die achter zijn bureau plaatsgenomen heeft
Duidelijk onwennig iets intypend op het toetsenbord
"Ik zie je nog, doo’t heanig an!"
Hij heeft even de tijd nodig om zijn concentratie te verbreken
Dan plooit zijn gezicht zich in een brede glimlach
"Hetzelfde, aju!"
Ik sta op de binnenplaats van mijn stulpje in Zacler
Kijk mistroostig om me heen
Er is gesnoeid en er is wat onkruid weggehaald, dat wel
Toch is het bij lange na niet wat ik verwacht had
Het geheel blijft een rommelige en verwaarloosde aanblik vertonen
Het tuinafval is op hopen gekeerd, verspreid over het terrein
Het gras begint al weer aardig op te schieten
Van de beloofde bouwmaterialen is geen spoor te bekennen
Ik schud grimmig mijn hoofd, zo kan ik het niet vertonen aan potentiële klanten
Ik open de deur van de hoofdingang die knarsend en protesterend wijkt onder mijn druk
Niets nieuws verwachtend loop ik naar binnen
Mijn vermoeden wordt bevestigd, de kruiwagen ligt nog steeds op zijn kop bij de ingang
Sloopresten liggen verspreid over de diverse vertrekken
Losse elektriciteitskabels hangen uit de roestige meterkast in de hal
Kortom, er is binnen niets gebeurd
Ik neem niet de moeite om boven te gaan kijken
Trek de deur achter me dicht en sluit af
Loop om het kasteel heen
Ook in het lager gelegen terrein achter het kasteel is wat gesnoeid
Met de nadruk op “wat”
Het onkruid staat nog steeds tot op heuphoogte
Ik heb op een van de tekeningen gezien dat er zich ongeveer midden in het terrein een stenen fontein zou moeten bevinden
Tuur ingespannen naar de plek waar het verondersteld wordt te staan
Tevergeefs, hoe ik ook mijn best doe, de hoge begroeiing maakt het ding onzichtbaar
Met tegenzin daal ik het smalle wenteltrapje in het torentje af
Ik wil wat foto’s maken van de zuidzijde van het kasteel
De laatste trede is half afgebrokkeld zodat ik bijna voorover duikel
Ik herstel mijn evenwicht net op tijd
Baan me een weg door de haag van brandnetels, berenklauw, zevenblad en God mag weten wat al niet meer
Mijn glanzend gepoetste schoenen zinken diep weg in het zachte tapijt van hafvergane plantenresten
Ik trap op iets dat glibberig en week aanvoelt
Kijk niet naar beneden, ik wil niet weten wat het is
Zweetdruppels verschijnen op mijn voorhoofd
Na zo’n dertig meter geef ik mijn pogingen op, het is mooi geweest zo
Ik draai me om, kijk naar de burcht die nu hoog boven me uittorent
De kasteelmuren steken schitterend af tegen de strakblauwe hemel
Ik schiet mijn plaatjes en begeef me voorzichtig op de terugweg, gebruikmakend van het spoor dat ik even daarvoor getrokken heb
Een brandnetel schampt mijn pols, in een reflex trek ik mijn arm terug
Te laat, het kwaad is al geschied
Verwoed krab ik over de plotseling opkomende witte bultjes
Ik vloek, trek de mouw van mijn jasje zover mogelijk naar beneden en vervolg mijn weg
Ik heb genoeg gezien voor vandaag
Mijn humeur heeft een forse deuk opgelopen als ik terugloop richting het centrum van Zacler
Bij mijn Rexton aangekomen vis ik een doekje op uit het zijrekje in het achtercompartiment
Ontdoe mijn schoenen zoveel mogelijk van het aangekoekte vuil
Sla de laatste plantenresten van mijn broekspijpen
Wrijf gedachteloos over mijn gekwetste pols die behoorlijk begint te jeuken
Als gevolg daarvan neemt de irritatie nog toe zodat ik er onmiddellijk mee stop
Ik neem plaats achter het stuur en grijp naar mijn mobieltje
Zoek in mijn nummerlijst naar de gegevens van EUreality...
[ Bericht 1% gewijzigd door JohannesP op 23-11-2010 01:25:45 (foutje) ]
Heb ik de clou gemist of moet ik voor 'uurtjes' 'dagen' lezen?quote:
As usual...quote:
He Bignose, wat is er mis met Cale...?
Vanuit Trutnov neem ik 'de veertien'
Het is een kleine veertig kilometer naar Náchod
Ik heb geen haast, ik hoef alleen de projectstukken maar af te leveren
Ik heb Pavel Sodomka, de jednatel (directeur) van Eureality, kort aan de lijn gehad
Hij is helaas niet op kantoor maar zijn medewerkster, Jarmila, wel
En nog beter.... ze spreekt Nederlands...
Ik kan de doos bij haar afleveren, ze is op de hoogte dat ik kom
Ik kijk uit het zijraampje
De Upa stroomt, zilverachtig glinsterend in het stralende zonlicht, aan mijn rechterzijde
Ik rijd door gehuchten, dorpjes en steden
Van de meeste kan ik de naam niet uitspreken
Bohuslavice, Suchovr¨ice...
In Úpice rijdt ik in een scherpe bocht rechtdoor
Beland op een industrieterrein waar de weg uiteindelijk doodloopt
Ik keer en rijd terug
Kijk zoekend om me heen
Zie het bordje 'hoofdweg' dat ik gemist heb en volg het in de aangegeven richting
Ik passeer Batovice, Rtyn V Podkrkono¨í, ervený Kostelec, Horní en Dolní Radechová...
Dan, na een ruime bocht, zie ik Náchod opdoemen in de verte
De stad wordt gedomineerd door een kasteel dat in het centrum imposant bovenop een heuvel pronkt
Ik trap op de rem, minder vaart in een poging om even van het uitzicht te genieten
Een achteropkomende claxonneert, dwingt me het gaspedaal weer in te trappen
De weg wordt breder als ik Náchod binnenrijdt
De zo karakteristieke grijze kolossen van de buitenwijken glijden aan me voorbij
Via een smal steegje, dat ik na enig zoeken ontdek, bereik ik tenslotte mijn bestemming
Ik word verrast door een charmant pleintje
Zie statige gevels in diverse zachte pastelkleuren
Het robuuste kasteel op de achtergrond maakt het pittoreske plaatje compleet
Ik rijd het plein op, zoekend naar een parkeerplaats
Dat valt nog niet mee, het is vrij druk
Voor een hotel 'U Beránka' vind ik tenslotte nog een plaatsje
Ik parkeer mijn auto en ga op zoek naar een parkeermeter
De doos met projectstukken laat ik, vanwege het gewicht, nog even achter in de auto
Ik wil eerst op zoek naar Hurdalkova, de straat waar zich het kantoor van Eureality bevindt
Ik haal de routebeschrijving die Jarmila me per e-mail gestuurd heeft uit mijn binnenzak
"Vanaf het plein de brede winkelstraat in"
Ik kijk om me heen
Daar, daar moet het zijn...
Ik kijk op het straatnaambord; Palackého
Oké, nu de tweede straat rechts
Hurdalkova, ik ben er
Van een afstandje zie ik het uithangbord met de naam EUreality
Ik kijk op mijn horloge, het is kwart over twee
Nog net tijd voor een kop koffie bij U Beranka...
De pijl op het bordje wijst schuin naar boven
Ik verplaats de doos van mijn linker naar mijn rechterarm
Beklim de steile trap naar het halletje
Boven gekomen kijk ik besluiteloos rond
Links een deur, rechts een gang met nog meer deuren
Ik zet de doos voor me neer, wis het zweet van mijn voorhoofd
Zal blij zijn als ik het ding afgeleverd heb
Dan zie ik het naamplaatje op de deur aan mijn linkerzijde: Eureality
Een bel is er niet, ik besluit aan te kloppen
Hoor naderende voetstappen
In de deuropening verschijnt een vrouw die ik op eind twintig schat
Ze is een half hoofd groter dan ik, vrij fors gebouwd zonder echt corpulent te zijn
Kort donkerblond haar met een rossige gloed, waarschijnlijk uit een flesje
Vanonder haar halflange pony kijkt ze me vriendelijk vragend aan
Ik steek mijn hand uit: Hallo, Jos Davids, ik heb vanmiddag met Pavel gebeld. Ik zou projectstukken komen afleveren
Ik wijs naar de doos aan mijn voeten
Haar gezicht plooit zich in een glimlach
Ze neemt mijn hand aan, drukt die stevig: "Goedemiddag, Jarmila Bohmova. Leuk kennis met u te maken, komt u binnen.."
Ze spreekt goed Nederlands met een charmant Oost-Europees accent
Ik buk me, maak aanstalten om mijn doos weer op te pakken
Ze houdt me tegen, lacht: "Laat maar, dat doe ik wel even"
Moeiteloos tilt ze het pakket op en gaat me voor het kantoor in
Er staan twee bureaus in de efficiënt maar sober ingerichte ruimte
De ene, nu onbezette werkplek, is waarschijnlijk van Jarmila
Achter het andere is een meisje druk bezig achter haar computer
Waarschijnlijk heeft ze meegekregen dat ik Nederlander ben
Al ik binnenkom staat ze op, stelt zich voor: "Jana Vitova, prettig kennis te maken..."
Ook bij haar is een accent aanwezig hoewel minder nadrukkelijk dan bij Jarmila
Ze is wat kleiner dan ik, een 'normaal' postuur en halflang donker, bijna zwart, haar
Jarmila wendt zich tot me: "Pavel is er helaas niet, hij had een afspraak. Wilt u misschien koffie?"
Ik leg uit dat ik eigenlijk alleen maar gekomen ben om de doos af te leveren
Maar een snelle kop koffie zal er wel ingaan
Ze gaat me voor naar een aangrenzende ruimte
Hier worden blijkbaar de klanten ontvangen
De inrichting is wat comfortabeler, gezelliger
Rechts van me een salontafel met enkele gemakkelijke fauteuils
Achterin staat een ruim bureau compleet met computer en een telefoontoestel
Aan een van de muren hangt een groot prikbord met daarop een kaart van Nederland
Verspreid daarover zitten rode punaises vastgeprikt
Wat dossierkasten completeren het interieur
Jarmila wijst op een van de fauteuils
"Gaat u zitten dan haal ik even koffie"
Ze verdwijnt weer naar voren
Ik hoor een telefoon overgaan gevolgd door een waterval aan rad Tsjechisch
Jarmila komt terug met in haar hand een dampende kop koffie die ze voor me neer zet
Ze neemt plaats tegenover me
"U heeft een mooi project in Zacler, we hebben het kasteel al eens bekeken. Hoe bent u daar eigenlijk terecht gekomen?"
Ik vertel in grove lijnen mijn verhaal
De problemen die ik onderweg tegengekomen ben verzwijg ik liever nog maar even
Als de naam Henk Westerterp valt kijkt ze me zorgelijk aan...
Ik heb meermaals de clou gemistquote:
Kan me niet heugen, verlicht mij.
Genoeg verlicht....?
En dat heeft wát met (herhaaldelijk?) een clou missen van doen?quote:
Nou, ik kan me herinneren dat je mijn 'blog' niet kies vond,
Nee dusquote:Genoeg verlicht....?
Verlicht nog maar even verder.
Er komt echter geen commentaar over haar lippen
Ik beëindig mijn verhaal: "We willen de appartementen verkopen zonder de verplichting van een s.r.o. Ik heb van Henk Westerterp gehoord dat jullie daar een oplossing voor hadden en daarom zit ik nu hier"
Ze knikt: "Er zijn verschillende manieren om onroerend goed op naam te krijgen. Pavel kan u daar vrijdag alles over vertellen. Tegen die tijd heeft hij ook de stukken wel doorgelezen en weten we waarover we praten"
"Mooi, ik verheug me er al op. Maar jullie zullen het wel druk hebben, ik ga maar weer eens"
Ik neem de laatste slok van mijn koffie
Dan valt mijn blik weer op het prikbord
"Grappig die kaart. Wat betekenen die rode punaises eigenlijk?"
Ze glimlacht: "Daar wonen klanten van ons, wij richten ons met name op de Nederlandse markt"
Ik knik begrijpend: "Aha, vandaar dat jullie onze taal zo goed spreken"
Ze lijkt wat verlegen met het compliment: "Dank u, we doen ons best..."
Ik sta op: "Nou, bedankt voor de koffie. Ik zie je vrijdag?"
Ze schudt mijn hand: "Helaas ben ik er vrijdag niet, Jana zal bij het gesprek aanwezig zijn"
"Oh, oké, nou tot een andere keer dan maar..."
Op mijn weg naar buiten zwaai ik naar Jana die druk aan het telefoneren is
Ze steekt glimlachend haar hand op zonder het gesprek te onderbreken
Het is half vier als ik de terugweg aanvaard
Mijn eerste indruk van Eureality is positief
Ik ben blij dat ik er met Nederlands terecht kan
Toch stel ik mijn eindoordeel uit tot na onze afspraak op vrijdag
Ik ben voorzichtig geworden
Donderdag 5 mei 2005
Vandaag stond er niets op het programma
Ik heb wat rondgetoerd in de omgeving
Geshopt bij Hypernova, door Trutnov geslenterd.
Kortom: dolce far niente
Het is nu zeven uur
Ik zit onder de luifel van een terrasje aan de rand van het plein
Het stadsplein in Trutnov
Links naast me een gezin met twee kleine kinderen
Pa zit een gigantisch glas bier weg te werken
Hij geniet er zichtbaar van, het drankje af en toe licht opboerend
Mams en de kinderen moeten het stellen met een sorbet
Het plezier is er niet minder om
Rechts van me vergelijken twee studenten hun schriften met elkaar
Aan de toon van het gesprek te horen zijn ze het niet met elkaar eens
Ik ben gewend geraakt aan de typische klanken van de Tsjechische taal
Helaas begrijp ik er nog vrijwel geen woord van
Pivo, dekuji, platim prosim, dobry den...
Verder reikt mijn povere woordenschat niet
Plotseling krijg ik behoefte aan gezelschap, aan een gesprek
Ik vis het visitekaartje uit mijn portemonnee
Bel het nummer van Henry Tensing
Hij blijkt bij Henk in Male Svatonovice Petrovice te zijn
Ik hoef niet aan te dringen: "Geen punt hoor, waar zit je precies?"
"Op het plein in Trutnov bij dat terrasje met die witte luifels"
"Zie je zo!"
Hij hangt op
Ik bestel een Bacardi-Cola
Het kan wel een tijdje duren voor hij er is
Male Svatonovice is zon vijftien kilometer van Trutnov en de weg is niet overal even best
Gedachteloos speel ik wat met mijn mobieltje
Luister de beltoontjes af, verander mijn belsignaal in "Groovy blue"
Vraag mijn tegoed op, vier euro en zestig cent
Oeps, daar kom ik niet ver mee
Na wat gestuntel met het landsnummer lukt het me het keuzemenu te bereiken
Ik kies voor vijftig euro, heb ik er de eerste tijd geen omkijken meer naar
Ik haak het apparaatje weer aan mijn broekriem
Stoot daarbij per ongeluk tegen een poot van het wankele tafeltje
Een forse scheut van mijn kostbare drankje belandt op het blad
Met enige spijt bekijk ik naar de verspilde vloeistof
Dan haal ik mijn schouders op, ach wat, het kost hier zowat niets
Ik leun achterover in mijn stoel, kijk uit over het plein
Hier en daar een groepje schoolkinderen, rondhangend op de ijzeren bankjes
Toeristen, landerig langs etalages slenterend
Het loket waar pizza verkocht wordt verwelkomt met enige regelmaat een klant
Ik denk aan de afgelopen dagen, mijmer wat weg
De contracten zijn getekend, dat is tenminste al één succesje
Ik ben nieuwsgierig naar de afspraak morgen, hoe zal die verlopen?
Een auto parkeert een eindje verderop voor het restaurant
Ik besteed er geen aandacht aan, het kan Henry immers nog niet zijn
Dan valt mijn oog op het Nederlandse nummerbord
Verrek, dat heeft-ie snel gedaan...
Het portier wordt geopend, hij stapt uit en kijkt spiedend om zich heen
Ik ga staan, steek mijn hand op
Hij ziet me, zwaait terug
Even later drukken we elkaar de hand
Ik trek mijn wenkbrauwen op: "Niet aangehouden onderweg?"
Hij kijkt me vragend aan: "Aangehouden? Hoezo?"
"Nou volgens mij heb je alle snelheidsborden genegeerd" grijns ik
Hij lacht: "Borden? Ik heb helemaal geen borden gezien, ik reed te snel..."
Hij gaat zitten, wenkt de serveerster
"Wil jij nog iets van wat je daar hebt?"
Hij wijst op mijn glas waarin nog maar een bodempje zit
"Graag, dat 'iets' is trouwens Cola-Bacardi"
Hij geeft de bestelling door, zelf houdt hij het bij een gewoon Colaatje
De klik is er al gauw weer, de tongen worden losser
Hij vertelt dat hij een baan heeft gehad in de financiële sector
Geïnteresseerd is geraakt in Tsjechië en gelokt door de onroerend goed markt
Hij is door Holland Trade House in contact gekomen met Henk
Die heeft hem een aantal grondstukken laten zien
Hij heeft enkele kavels aangekocht waarop hij bouwen wil voor Nederlandse klanten
Een s.r.o. is inmiddels opgericht
Hij zwijgt, kijkt me aan: "En jij? Hoe ben jij bij Henk terecht gekomen?"
Ik ga wat rechterop zitten
Vertel over Holland Trade House
Hoe ook ik door hen in contact ben gebracht met Wekostav
Hoe hij ons verschillende objecten heeft laten zien
Dat een van die objecten het kasteel was
Dat we de burcht aangekocht hebben omdat we de commerciële mogelijkheden ervan inzagen
De verwikkelingen rondom de transactie houd ik voor me
Dat gedeelte vind ik nog te gevoelig om te vertellen
"En hoe verloopt de samenwerking met Henk?"
Ik aarzel een moment, kan ik hem in vertrouwen nemen?
Wat als hij met mijn verhaal naar Henk toe gaat?
Ik kijk hem aan, bestudeer zijn gezicht
Zijn vraag lijkt oprecht belangstellend, zonder bijbedoelingen
Dan haal ik mijn schouders op
Ik begin zo langzamerhand paranoïde trekjes te vertonen
"Nou... Niet zo geweldig eigenlijk..."
Hij kijkt me nieuwsgierig aan
Ik hak de knoop door
Vertel hem dat ik het kasteel door Wekostav heb laten aankopen
Dat Henk, tot eergisteren, weigerde het kasteel door te verkopen
Steeds weer excuses aanvoerde om de transactie te laten doorgaan
Over de opknapbeurt die maar niet op gang wil komen
Hij luistert geboeid
Af en toe knikt hij
"Maar waarom heb je het kasteel eigenlijk door Wekostav laten aankopen?" vraagt hij
Ik laat niet het achterste van mijn tong zien: "Ik had destijds nog geen sro en er waren meer belangstellenden, dus er was haast bij" verzin ik ter plekke
Hij wrijft bedenkelijk over zijn kin
"Ach zo..."
Hij neemt een slokje van zijn cola
Na een poosje: "En ik vond nog wel dat jullie zo joviaal met elkaar omgingen. Ik dacht zelfs dat jullie vrienden waren..."
Ik kijk hem schuin aan
De alcohol in mijn drankje maakt mijn tong losser dan ik eigenlijk wil
"Vrienden? Henk en ik? Niet ècht... Zo gauw ik het kasteel op mijn naam heb ga ik op zoek naar een andere contactpersoon, iemand die het werk van hem kan overnemen..."
Ik zwijg, in het besef dat ik misschien mijn mond wel voorbij gepraat heb
Dan: "En hoe zijn jouw ervaringen met Henk?"
Hij aarzelt, ik voel zijn afweging
Dan bedenkt hij blijkbaar dat ik hem ook in vertrouwen genomen heb
"Nou, ook niet al te best eigenlijk..."
[ Bericht 2% gewijzigd door JohannesP op 25-11-2010 01:08:09 ]
Vertelt dan dat hij enkele percelen in Chotevice via Henk heeft gekocht
"Er zou een bouwvergunning op zitten. We waren van plan er woningen op te bouwen en die in Nederland aan de man te brengen. Toen puntje bij paaltje kwam bleek er van een bouwvergunning geen sprake. Het was gewoon grond met een agrarische bestemming en daardoor eigenlijk een stuk minder waard"
Hij kijkt wat mistroostig voor zich uit
"Maar je hebt ze wel op naam van je sro?"
"Ja, dat wel... maar ik kan er niets mee. Henk heeft me beloofd dat het met die vergunningen wel goed zou komen. Hij zou er mee bezig zijn. Maar dat zegt hij nu al een tijdje en er gebeurt niets. Ik krijg het gevoel dat hij me aan het lijntje houdt"
Ik kijk hem meelevend aan
Weet zo ongeveer hoe hij zich voelen moet
Ik wenk nog maar eens naar de serveerster die de glazen bijvult
Gooi het gesprek over een andere boeg
Vertel over mijn afspraak morgen met Eureality
Dat ik de firma nagetrokken heb op het internet
Eigenlijk alleen maar positieve berichten over hen gehoord heb
Hij luistert geïnteresseerd
"Kun je me morgenavond bellen over hoe het gegaan is? Misschien stap ik ook wel over..."
Ik beloof contact met hem op te nemen na afloop van het gesprek
Het begint inmiddels te schemeren
Hij stelt voor om ergens nog een hapje te eten
Ik aarzel, eigenlijk heb ik niet zo’n trek
"Ach, kom op joh, ik weet hier een leuk restaurantje waar je goed kunt eten"
"Nou, vooruit dan maar. Maar ik maak het niet laat hoor..."
Het is zo'n vijf minuten lopen naar Restaurace Na Struze
Het terras is geen optie meer, het is wat koeltjes geworden
We nemen plaats aan een van de tafeltjes binnen, bekijken het menu
Ik neem 'iets kleins', heb meer interesse in de drankenkaart
Henry ziet glimlachend toe hoe ik aan mijn zoveelste Cola-Bacardi nip
Zelf houdt hij het bij een vruchtensapje
''In welk hotel zit jij eigenlijk?'' vraagt hij als ons eten geserveerd wordt
Ik verwijder de slablaadjes uit mijn broodje hamburger en neem een hap
''Hotel Patria, dat is aan de weg naar...''
''Patria? Dat is toevallig zeg! Daar slaap ik ook... Ik kan je wel een lift geven straks?''
Ik neem zijn uitnodiging graag aan
Het is kwart voor twaalf die avond als ik op de harde matras in mijn hotelkamer plof
Niet dat ik nog bemerk dat ie hard is trouwens
Ik val als een blok in slaap
Vrijdag zes mei 2005
Náchod, Restaurace a kavarna U Beránka, elf uur ‘s morgens
Ik druk een Paracetamol uit de plastic strip
Het is al weer de derde vandaag
Ik spoel het ding weg met een slok cappuccino
Schroei daarbij mijn keel aan het pas geserveerde gloeiend hete drankje
Ik vloek binnensmonds
Twaalf uur... Twaalf uur!
Hoe kon ik zo stom zijn om een dag voor een afspraak tot twaalf uur in de kroeg te gaan zitten?
Ik ben vanmorgen wakker geworden met een stevige hoofdpijn en een tong van leer
Een hete douche slijpt de scherpe kantjes er wat vanaf maar de zeurende hoofdpijn blijft
Het ontbijt blijft bij een dappere maar vergeefse poging een bordje yoghurt met muesli naar binnen te werken
Na een paar happen schuif ik het bord misnoegd terzijde
Stort me op de koffie, twee koppen met een forse scheut melk en drie zoetjes
Sommige mensen beweren dat koffie helpt tegen een kater...
Nou, bij mij heeft het nog nooit gewerkt
Het enige effect is dat ook mijn maag nu begint op te spelen
Ik verlaat de ontbijtruimte op weg naar mijn kamer
Kijk op mijn horloge
Het is half tien
Ik besluit om mijn aktetas en de projectstukken op te halen en richting Náchod te rijden
Mijn afspraak met Pavel is pas om twee uur
Ik hoop dat mijn hersenen tegen die tijd wat minder beneveld zijn
Het is rustig in de kavarna
Een serveerster is bezig met een vochtige doek de tafels af te nemen
Iets verderop klapt een zakenman zijn koffertje open en begint wat paperassen door te nemen
Ik kijk verveeld naar buiten
Schuif een asbak naar me toe, steek een Barclay op
Inhaleer de rook, trek een vies gezicht
Haastig druk ik de peuk weer uit
Ik wenk de serveerster: ''Platim prosim!''
Ik kijk nauwelijks naar het bedrag dat op het slordig geschreven bonnetje staat
Laat voldoende kronen achter en loop naar buiten
Een wandeling zal me goed doen
Eigenlijk heeft Náchod maar een klein centrum
Twee winkelstraten en het plein, dat is het wel zo’n beetje
Ik ben dan ook al gauw uitgewandeld
Een blik op mijn horloge leert me dat het kwart over twaalf is
Even overweeg ik een bezoekje af te leggen aan het kasteel
Ik verwerp mijn ingeving direct, te weinig tijd...
Ik sta voor de etalage van een elektronicazaak
Bekijk ongeïnteresseerd het aanbod
De Paracetamol heeft mijn hoofdpijn doen verdwijnen
Nu nog even helder worden en ik ben weer het mannetje...
quote:
Dat zijn een hoop keiharde enters, zeg.
Het duurt even voordat ik me realiseer dat het mijn nieuwe beltoon is
Ik haak het apparaat van mijn riem, neem op: "Met Jos"
"Hoi Jos, met Henry Tensing"
"Ha die Henry! Alles goed?"
"Ja hoor. En met jou?"
Ik verzwijg mijn kater: "Prima, ik ben nu in Náchod voor mijn afspraak"
"Nou, succes dan maar"
Dan op serieuze toon: "Ons gesprek gisteravond heeft me wel aan het denken gezet. Daarom ben ik vanmorgen naar een advocaat in Trutnov gegaan om te zien of ik wat meer te weten kon komen over Henk..."
Er klinkt plotseling emotie door in zijn stem
Mijn zintuigen staan op scherp, mijn nekspieren spannen zich
Ik ben op slag volkomen helder: "En? Iets nieuws gehoord?"
"Dikke ellende John. Henk Westerterp blijkt een echte boef en wij zijn lang niet de enigen die in zijn mooie praatjes getrapt zijn!"
Der Mann ist ein kompletter Amateur!
Ik klem mijn mobieltje wat vaster in mijn hand
"Een boef? Hoe... hoezo een boef?" stotter ik
Ik kijk om me heen op zoek naar een rustig plekje
Duik een smal zijstraatje in
"Nou, het regent klachten van mensen die door hem besodemieterd zijn. Hruska heeft er zijn handen vol aan..."
"Hruska?"
"Dat is die advocaat in Trutnov waar ik geweest ben. Je zou er ook eens een bezoekje moeten afleggen..."
"Waar gaan die klachten over?" vraag ik, zijn laatste opmerking negerend
Ik heb geen trek in een gesprek met een advocaat
Ben immers bijna van Henk verlost
Alleen die factuur nog, daarna kan hij wat mij betreft barsten
"Nou van alles eigenlijk. Er zijn meerdere mensen die grond van hem gekocht hebben waarop achteraf geen bouwvergunning zat. Mensen die vooruitbetaald hebben voor verbouwingen die maar niet of gewoon slecht uitgevoerd werden. En het geld is natuurlijk foetsie"
"Allemaal Nederlanders?"
"Nou, Hruska kon natuurlijk geen namen noemen maar hij liet wel doorschemeren dat het in de meeste gevallen om Nederlanders gaat..."
Ik slaak een zucht: "Onvoorstelbaar, ik vermoedde natuurlijk wel iets, maar zó erg..."
"Dat is nog lang niet alles hoor. Volgens Hruska staat hij diep in het rood. Hij betaalt zijn Tsjechische leveranciers niet. Zelfs bij zijn personeel heeft hij schulden uitstaan..."
Het begint me te duizelen
Met zon man heb ik ruim een jaar lang contact gehad
Ik heb hem zelfs geholpen met die verrekte website
Ik neem me voor om hem direct plat te leggen zodra ik weer thuis ben
Onwillekeurig denk ik terug aan de waarschuwingen die ik gekregen heb
Heeft die Woltink potverdorie toch gelijk gehad!
Ik kan me wel voor het hoofd slaan
Was ik destijds maar minder sceptisch geweest
Henry praat intussen zonder onderbreking door
Ik hoor aan zijn stem dat hij woedend is
"Het schijnt zelfs dat hij problemen met de fiscus heeft, volgens Hruska heeft hij een behoorlijke betalingsachterstand"
Dat doet een belletje bij me rinkelen: "Wat? Hier ook al?"
Even valt hij stil
Dan: "Hoezo, hier ook al?"
Ik vertel hem wat ik van Thom Woltink te horen heb gekregen
Henry hoort het ademloos aan
"Ongelooflijk, en dan gaat hij hier gewoon op dezelfde voet verder..."
Hij denkt even na
"Maar als jij toen al op de hoogte was van die verhalen waarom heb je dan niet eerder actie ondernomen? Waarom ben je niet direct naar een advocaat gegaan?"
Ik zucht
"Ik geloofde het toen niet, eigenlijk wilde ik het, denk ik, niet geloven. Ik heb nog wel geprobeerd via de Kamer van Koophandel in Enschede meer info over hem en zijn toenmalige bedrijf in Haaksbergen te krijgen. Dat leverde niets negatiefs op. Ze adviseerden me zelfs een privé-detective in te schakelen als ik meer wilde weten. Dat werd me een beetje te gortig. Ook heb ik die berichten nog meegenomen naar Vrchlabi om ze aan Dennis te laten zien. Hij weigerde ze in te kijken. Zei dat hem niets onregelmatigs bekend was over Henk..."
Ik wind me weer op als ik aan dat gesprek terug denk
"En wat ga je nu doen?" vraag ik
Henry zwijgt even
Dan, op enigszins moedeloze toon: "Dat weet ik nog niet. In ieder geval breek ik met Henk, dat is zeker. Maar hoe het nu verder gaat...? Ik moet er eerst nog eens goed over nadenken..."
Ik probeer het probleem wat te relativeren
"Kom op joh, jij hebt die percelen tenminste op je naam en binnenkort ben ik ook eigenaar van mijn kasteel. Dan hebben we geen van beiden nog iets met hem te maken"
Hij haalt diep adem in een vergeefse poging de woede in zijn stem te onderdrukken
"Ja, dat wel, maar die man heeft me intussen wel een hoop geld gekost. En dan heb ik het nog niet eens over al die weggegooide tijd..."
Daar heeft hij een punt, hetzelfde geldt ook voor mij
Ik had inmiddels al een stuk verder kunnen zijn met mijn project
Als ik maar direct de goede contacten had gehad
Ik werp een steelse blik op mijn horloge, het is bijna één uur
"Sorry, maar ik heb die afspraak zometeen, ik moet stoppen. We houden contact?"
"Is goed, ik heb je kaartje. Succes! Bel je me hoe het gelopen is?"
"Doe ik, groetjes"
Het gesprek heeft dik drie kwartier geduurd
Mijn katerige gevoel is volledig verdwenen
Ik besluit nog even mijn keel te smeren voor ik naar het kantoor van EUreality ga
Loop terug naar de kavarna op het plein
Neem mijn inmiddels vertrouwde plaatsje weer in
Bestel een Cappy jahoda bij dezelfde serveerster die me vriendelijk toelacht
Steek een sigaret op
Ik wrijf vermoeid door mijn ogen
Ben eigenlijk helemaal niet meer in de stemming voor wat voor afspraak dan ook
Mijn hoofd tolt van alles wat ik zo-even te horen heb gekregen
Diep in mijn hart wist ik natuurlijk al dat er iets fout zat met Henk
Waarom zou ik tenslotte de enige zijn die problemen met hem had?
Alleen de omvang van zijn zwendelpraktijken verbaast me
Dat had zelfs ik niet verwacht...
Pfffft... laat maar...quote:
[..]
En dat heeft wát met (herhaaldelijk?) een clou missen van doen?
[..]
Nee dus
Verlicht nog maar even verder.
Hoe kan zon man hier nog functioneren?
Durft hij nog wel gewoon over de straat?
Dan herinner ik me zijn argwanende blik na het gesprek met Kolbe en Kucera
Kan het zijn dat hij vaker opgewacht wordt...?
Plotseling laait er een felle woede in me op
Ik kan het niet tegenhouden, bal mijn vuisten
Dit zou mij toch niet overkomen?
Oh no, not me, weet je nog wel?
Ik had toch mensenkennis en een gezond portie verstand?
Nou, kijk eens waar die mensenkennis en dat gezonde verstand me gebracht heeft...
Regelrecht in de armen van de eerste de beste oplichter
Ik vloek binnensmonds
En nog wel via de Kamer van Koophandel
Ik had nooit zo op Holland Trade House mogen vertrouwen
Ik zie die Ten Dam nog zo in mijn woonkamer zitten: "Ik ken iemand die u misschien van dienst kan zijn..."
Nou, 'van dienst' is ie me geweest
Ik neem een stevige trek van mijn Barclay
Tik driftig de lange askegel af
Wat had ik trouwens kunnen doen als ik die waarschuwingen in oktober wel serieus genomen had?
Het kasteel stond in die tijd immers al op naam van Wekostav
En heb ik niet mijn stinkende best gedaan om dat te veranderen?
Met de 'tomeloze inzet' van Holland Trade House?
Mijn gezicht vertrekt in een grimmige uitdrukking
Dit pik ik niet, dit muisje gaat een staartje krijgen
Het is een schrale troost dat ik niet de enige ben die erin getuind is
Hoeveel argeloze mensen zijn er naast Henry en ik nog meer in deze fuik gelopen?
Van de Kamer van Koophandel in Nederland via Holland Trade House naar deze schurk?
Ik staar naar de wit weggetrokken knokkels van mijn nog steeds gebalde vuist
Krom en recht mijn vingers
Dwing mezelf te ontspannen
Ik moet mezelf in de hand houden
Het is de hoogste tijd
Ik neem een laatste slok van mijn mierzoete drankje
Betaal en ga op weg naar Hurdalkova 206
De grote tafel vult bijna het gehele langwerpige vertrek
We zitten in het kantoor van architectenbureau Proxion
Naast me zit Jana
Rechts van me Pavel die de leiding van het gesprek op zich neemt
Tegenover me twee medewerkers van Proxion
Links een eerbiedwaardige oudere heer van het boekhoudkantoor Profit Real
We zijn kort daarvoor aan elkaar voorgesteld
Ik zit wat onwennig te schuiven op mijn stoel
Had eigenlijk een gesprek met alleen Pavel verwacht
Dit is een complete vergadering
De doos met projectstukken staat centraal op de tafel
Tekeningen van het kasteel liggen er opengevouwen naast
Pavel neemt het woord
Hij is een energieke midden-dertiger
Slank gebouwd, donker, licht golvend haar
Gekleed in een net grijs pak, compleet met overhemd en stropdas
Een open gezicht met een enthousiasmerende uitdrukking
Een Tsjechische variant van 'yuppie' is mijn eerste indruk
In het kort wordt mijn nog vrij korte Tsjechische historie uit de doeken gedaan
Als de naam Henk Westerterp valt klinkt er een bezorgd gemompel
Er worden blikken van verstandhouding gewisseld
Dat herhaalt zich bij de naam Jan Kolbe
Jana vertaalt het verloop van het gesprek
Henk blijkt een erg slechte naam in de regio te hebben
Hij levert ware bouwvallen op en staat bekend om zijn slechte betaalmoraal
Ook Jan Kolbe blijkt niet erg in de smaak van de heren te vallen, al wordt hiervoor geen reden aangevoerd
De man van Profit Real kijkt me wat meewarig aan
Dan worden de tekeningen bekeken
De heren van Proxion knikken goedkeurend met hun hoofd
Deze tekeningen zijn ècht goed, gedetailleerd
Er wordt me gevraagd wat precies mijn plannen met het gebouw zijn
In het kort vertel ik wat ik in gedachten heb
Af en toe stop ik even om Jana de gelegenheid te geven om mijn woorden te vertalen
Er wordt geknikt, af en toe wordt er een vraag gesteld
Wat stel ik me precies voor van de toekomstige appartementen?
Ik leg uit dat ik comfort verwacht, luxe zelfs
De appartementen moeten aangepast worden aan de hedendaagse normen met behoud van de typische kasteelsfeer
Of ik weet dat veranderingen aan een monument als Kasteel Zacler aan beperkingen gebonden zijn?
Ik knik
Leg uit dat alle vergunningen, volgens Henk Westerterp, binnen zijn
Alle officiële instanties zijn akkoord gegaan, tot en met de brandweer
De gemeente Zacler staat volledig achter mijn plannen
Kortom, er hoeft geen tijd verloren te gaan aan ellenlange procedures
De tekeningen worden er weer bijgehaald
Er wordt op details gewezen, meningen worden uitgewisseld
Jana vertaalt: "De tekeningen zijn van uitstekende kwaliteit, hier kunnen ze wat mee. Proxion vindt het een mooi project waar ze graag aan willen meewerken"
Pavel neemt het woord weer
Hoe staat het met de inschrijving in het kadaster?
Ik zeg dat afgelopen dinsdag de contracten getekend zijn
Volgens Henk is het een kwestie van enkele weken voor de registratie een feit is
Ik rep maar niet over het voorval met Kucera, de man van het kadaster
Zie hoe een van de Proxion-medewerkers sceptisch richting Pavel kijkt
Die neemt het woord onverstoorbaar over
Ook hij vindt het een mooi initiatief
De verkoop van de appartementen is inderdaad mogelijk zonder sro-verplichting
Er zijn zelfs meerdere mogelijkheden, hij zal een verkoopplan opstellen
Bovendien zullen ze de vergunningen nachecken, voor alle zekerheid
Er volgt nog een laatste rondvraag
Hoofden worden geschud, voor een eerste kennismaking is het voorlopig genoeg
Pavel kijkt me vragend aan, wil ik misschien nog iets zeggen?
Ja, dat wil ik
Ik wil haast zetten, ben het steeds maar afwachten moe
Ik schraap mijn keel
Zeg dat ik nu al ruim een jaar met het project bezig ben
Een jaar waarin feitelijk niets constructiefs gebeurd is, er is geen vooruitgang geboekt
Ik besef uiteraard dat de hier aanwezigen daar niets aan kunnen doen
Desondanks verwacht ik dat er nog dit jaar met de verbouwing begonnen wordt
Lukt dat om de een of andere reden niet dan zal ik me ernstig beraden over de voortgang van het project
Even is het stil
Dan klinkt er gemompel, hoofden neigen op en neer
Mijn boodschap is overgekomen
Pavel neemt, na een korte aarzeling, als laatste het woord
Gedreven spreekt hij de heren toe, hen één voor één aankijkend
Dan staat hij op
Ik volg zijn voorbeeld
Loop om de tafel heen en schud handen
De vergadering wordt beëindigd
Pavel en Jana lopen met me mee naar de uitgang
We wisselen visitekaartjes
Pavel belooft me op de hoogte te houden van de ontwikkelingen
Bij de deur aangekomen vraagt hij me hoe ik in contact met Henk gekomen ben
Ik vertel hem dat ik die eer te danken heb aan Holland Trade House
Hij knikt bedachtzaam
Kijkt me ernstig aan: "Schade, der Mann ist ein kompletter Amateur..."
Ik moet toegeven dat het allemaal professioneel aandoet
Ik heb er wel een goed gevoel bij
Natuurlijk valt er nog het een en ander te bespreken
Wat rekenen de heren bijvoorbeeld voor hun diensten?
Ik wil er per slot van rekening wel iets aan overhouden
Tot nu toe heeft mijn avontuur me alleen maar geld gekost
Dat moet op een gegeven moment natuurlijk wel veranderen
Maar eerst moet ik het "Probleem Westerterp" uit de wereld helpen
Ik heb alleen die factuur nog nodig en dan...
Ik verheug me bijna op het vooruitzicht hem aan de dijk te zetten
Helaas zal dat laatste lastiger blijken dan ik op dat moment kan voorzien...
Het thuisfront is niet blij met de nieuwe ontwikkelingen in Tsjechië
Maar toch ook weer niet echt verrast
Mijn vrouw kijkt me gelaten aan
"Ik heb je een tijd geleden al gezegd dat ik die man niet vertrouwde..."
Ik hef in een verdedigend gebaar mijn handen op
"Tsja, maar wie had dit nu kunnen voorzien? Ik had ook mijn bedenkingen maar een echte oplichter...? Dat had ik niet gedacht... Zeker niet als je bedenkt hoe we met hem in contact zijn gekomen."
Ze kijkt me sceptisch aan
"Het belangrijkste is dat het koopcontract nu gelukkig wel getekend is. Het kasteel staat binnenkort op onze naam. En zogauw we die factuur binnen hebben staat ons niets meer in de weg om hem aan de kant te zetten"
De blik in haar ogen maakt me duidelijk dat ze het gehad heeft met het project
Ik besef dat ik haar niet kan overtuigen, al praat ik als Brugman
Doe er het zwijgen toe
De zondag gebruik ik om bij te komen van de reis
Tien uur vrijwel onafgebroken op de snelweg gaan me niet in de koude kleren zitten
Ik voel me katerig, heb stijve schouders en een zeurende hoofdpijn
Tijd voor een stevige wandeling
En vanavond maar eens op tijd naar bed
De dag erop bel ik met Náchod
Ik ben vergeten de verzekering van het kasteel aan te kaarten
Ik herinner me de ongewenste bezoekjes die er af en toe plaatsvinden
Vrees dat ik binnenkort misschien wel eigenaar ben van een afgebrande ruïne
Ik krijg Jarmila aan de lijn
Kaart het onderwerp aan
"Uhuh... uhuh... Ja, is goed. We zullen navraag doen bij een paar maatschappijen..."
"Dank je, ik maakte me er toch een beetje zorgen over..."
"Kan ik begrijpen. Pavel is op dit moment druk bezig met uw project"
"Oh ja?" vraag ik nieuwsgierig
"Hij vertrouwt meneer Westerterp niet zo. Pavel gaat de vergunningen controleren om te kijken of het allemaal klopt wat hij zegt. Ook gaat hij vanmiddag nog naar het kadaster om te kijken hoe het met de inschrijving staat"
Ik ben onder de indruk: "Nou, hij laat er geen gras over groeien..."
Het blijft even stil aan de andere kant van de lijn
Dan, aarzelend: "Gras groeien...?"
Ik besef dat ik haar Nederlands overschat heb
Dat ik een uitdrukking gebruikt heb die ze niet begrijpt
Ik haast me om me te verduidelijken
"Uhuh... ach ja, dank U. U hoort binnenkort van ons"
We verbreken de verbinding
Mijn goede gevoel over EUreality is weer een beetje toegenomen
Er wordt tenminste werk van gemaakt
Dinsdag 10 mei
"Goede dag heer Davids,
Eerste berichten: de bouwvergunning is nog steeds geldig.
Gisteren hebt u ook gebeld vanwege de verzekering. We maken plannen voor de verzekeringsmaatschappij en laten een offerte voor u uitwerken.
Met vriendelijke groeten
Pavel"
Ik haal opgelucht adem
Dat is tenminste iets waar Henk niet over gelogen heeft
Ik krijg weer een sprankje hoop op een goede afloop van mijn avontuur
Ik open de statistieken van mijn website
Tevreden constateer ik dat het aantal bezoekers een stijgende tendens vertoont
Er zijn al een aantal verzoeken om meer informatie binnengekomen
Ik beantwoord ze zo goed mogelijk, al blijf ik noodgedwongen wel wat vaag
Eigenlijk heb ik een brochure nodig
En dan niet zo’n ding als Hendrik-Jan gemaakt heeft
Ik kijk peinzend naar mijn Epson laserprinter
Het ding heeft de laatste tijd niet veel meer te doen gehad
Kwalitatief maakt het echter uitstekende afdrukken
Ik neem me voor er binnenkort werk van te maken
Als ik tenminste zèlf genoeg infomateriaal heb
Aarzelend open ik de site van Wekostav
Ik werk hem niet meer bij
Ook stuur ik de reacties niet meer door
Met het 'platleggen' wacht ik toch nog maar even
Ik ben voorzichtig
Eerst moet het kasteel op mijn naam staan
Wie weet wat er nog gebeurt...
De brievenbus in de hal kleppert
Ik hoor de post op de deurmat neerploffen
Sta wat stijfjes op en slof naar de voordeur
Mijn oog valt direct op de witte enveloppe
Rechts in de bovenhoek “Ceska Republika”
Afzender: Wekostav s.r.o., Strázkovice 2, Malé Svatonovice.
Ik neem niet de tijd om mijn brievenopener te zoeken
Ongeduldig scheur ik de enveloppe open
Mijn ogen schieten over het velletje papier
Ik lees: Faktura
Vervolgens wat regels die ik niet begrijp
Wat verderop: 'Celkem k úhradĕ: Kc *.***.***'
Rechtsonder de stempel van Wekostav en de krabbel van Henk voor 'voldaan'
Ik laat mijn ingehouden adem sissend tussen mijn tanden ontsnappen
Yes! Hebbes!
Yes! Dit is waar ik al een tijd op gewacht heb...
Een van de laatste draadjes die me nog verbond met Wekostav
Nu het kasteel nog op naam in het kadaster en ik kan de heer Westerterp voorgoed adieu zeggen...
Ik print het formulier uit en berg het zorgvuldig op
Wrijf in mijn handen
Mijn dag is gemaakt...
Met nieuwe energie wijd ik mijn aandacht weer aan mijn website
Dinsdag 17 mei
14.05 uur, e-mail Eureality:
"Goede middag,
Wij hebben voor u twee informaties: een goed en een slecht. Pavel was bezig met onderzoek hoe en wat met de overschrijving bij de kadaster en hij heeft persoonlijk met de heer Kucera gesproken, hij heeft niet goed gevoel over en het is ook zo, dat de overschrijving is nog niet gedaan. De heer Kucera heeft beloofd dit te doen en dat nog vandaag. Wij wachten het af. De goede informatie is over de bouwtoestemming, die nog verlengd mag worden en dat is ook gebeurt en ook het gesprek met de monumenten afdeling ging ook goed. Wij zullen u op de hoogte houden.
Met vriendelijke groeten
Jana en Pavel"
16.18 uur, e-mail Eureality:
"Goede middag,
Even kort bericht van Pavel: hij heeft nog met de heer Kucera gesproken en hij dacht (dat zei die), dat u zal voor de inschrijving zelf zorgen. Dus nu moet de heer Kucera alles snel regelen en dat heeft hij beloofd. Wij zullen u op de hoogte houden.
Met vriendelijke groeten
Jana"
Ik frons mijn wenkbrauwen
De overschrijving is nog niet gedaan...
Wat bedoelt ze hier mee?
Het was toch bekend dat er een paar weken overheen zouden gaan voordat de registratie een feit is?
En die Kucera heeft me wel degelijk beloofd de inschrijving te verzorgen
Wat is er dan eigenlijk mis?
Wat is het probleem?
"Beste Jana,
Dinsdagmiddag 3 mei heeft de heer Kucera van ons 1000 euro ontvangen voor zijn diensten.
De heer Westerterp en Jan Kolbe waren daarbij aanwezig. De heer Kucera heeft nadrukkelijk gezegd dat hij de registratie binnen 4 weken zou verzorgen. Hij heeft niet gezegd dat wij zelf voor de inschrijving zouden moeten zorgen.
Vriendelijke groet
Jos"
Ik verzend het bericht
Probeer het onheilspellende gevoel van me af te zetten
Ik hoop dat dit niet de voorbode is voor nieuwe problemen...
Maandag 23 mei
Ik sta in de hal van het statige herenhuis aan de Laan Copes van Cattenburch 60a
De vriendelijke secretaresse heeft me beloofd dat de heer Ten Dam 'er zo aan komt'
Ik kijk wat om me heen
De vierkante ruimte is onlangs van een nieuwe verflaag voorzien
Er hangt nog een penetrant chemische luchtje in het gebouw
Ik schrik op van het onverwachte stemgeluid: "Jos..."
Schielijk draai ik me om
Maarten ten Dam loopt energiek op me toe, zijn hand uitgestoken
"Alles goed?"
Ik neem zijn hand aan
"Uitstekend, dank U..."
Hij kijkt me monter aan vanachter zijn brillenglazen
"Zullen we dan maar naar mijn kantoor gaan?"
Hij gaat me voor naar een deur aan de linkerzijde
Behalve een bureau en twee stoelen staat er niets in de onpersoonlijke ruimte
De muren zijn kaal en aan de geur te beoordelen ook pas onder handen genomen
Maarten opent een van de ramen aan de straatzijde op een kier
Zachte verkeersgeluiden dringen tot de kamer door
Hij verontschuldigt zich: "Wij zijn pas verhuisd, er moet nog het een en ander aan de inrichting gedaan worden..."
Hij neemt plaats aan het bureau, nodigt me uit tegenover hem te gaan zitten
"Zo..."
Hij kijkt me verwachtingsvol aan
Ik trek mijn gezicht in een zakelijke plooi
"U zult wel enig idee hebben waarom ik om deze afspraak verzocht heb?"
Hij knikt: "Ik heb het een en ander opgevangen ja..."
Ik vertel hem in grote lijnen de gebeurtenissen van de afgelopen weken
Af en toe knikt hij
Ik vertel dat ik in contact ben gekomen met een van de slachtoffers van Henk
Dat de man, ik noem bewust zijn naam niet, enkele percelen van hem gekocht heeft met de bedoeling erop te gaan bouwen
Dat het achteraf grond met een agrarische bestemming bleek te zijn
"Die meneer is ook klant van Holland Trade House en door jullie in contact met Henk gebracht..."
Ik kijk hem doordringend aan
Dan vertel ik hem wat we van de heer Hruska te weten zijn gekomen
Hij lijkt niet verrast, van zijn gezicht valt tenminste niets af te lezen
Tot slot som ik alle problemen op die ik de laatste weken met Henk heb gehad
Ik haal diep adem
Kom tot de kern van de zaak: "Ik wijs U er op dat U degene bent die Westerterp aan ons voorgesteld heeft. U en uw organisatie dragen dus toch wel wat verantwoordelijkheid in deze zaak"
Hij gaat wat verzitten in zijn stoel
Maakt een afwerend gebaar
"Nou... Ik heb natuurlijk wel wat geruchten gehoord over Henk"
Hij werpt me een samenzweerderige blik toe: "Wekostav schijnt het dan ook erg rustig te hebben momenteel..."
Ik reageer waarschijnlijk niet zoals hij verwacht...
Zijn gezicht betrekt weer: "Maar verantwoordelijkheid is een groot woord. Hoe konden wij destijds weten dat Westerterp zich zo zou ontwikkelen?"
Ik voel een lichte ergernis opkomen
"Jullie hadden hem beter kunnen natrekken. Tenslotte had hij ook in Nederland al het nodige op zijn kerfstok..."
Hij blijft stoïcijns: "Daar hebben we helaas niet de mogelijkheden toe. We kunnen alleen de normale bedrijfsgegevens opvragen via de Kamer van Koophandel en daaruit blijken geen onregelmatigheden"
Ik bijt op mijn tong, slik een scherpe opmerking in
De gehele regio was verdorie op de hoogte van de slechte reputatie van de man en zijn bedrijf
Hebben die 'connecties' waar ze voortdurend mee pronken dan helemaal niets opgevangen?
Hadden we niet al veel eerder gewaarschuwd moeten worden?
Ik beheers me echter, wil het gesprek niet uit de hand laten lopen
Wie weet heb ik hem nog nodig
Ik vertel dat ik van plan ben met Henk te breken zogauw het kasteel op mijn naam staat
Dat ik hulp verwacht indien ik daarbij op nog meer problemen mocht stuiten
Hij knikt aarzelend
"Ik zal Dennis Rinkema op de hoogte stellen van je bezoek. We zullen doen wat binnen onze mogelijkheden ligt..."
Zijn lichaamstaal insinueert dat hij mijn bezoek als beëindigd beschouwt
Hij staat op, ik volg zijn voorbeeld
Er wordt me uitgeleide naar de uitgang gedaan
Bij de deur aangekomen houdt hij even in
Op zijn gezicht verschijnt een peinzende uitdrukking
"Die meneer die die percelen gekocht heeft, zou die contact met mij willen opnemen?"
Ik kijk hem vorsend aan
Blijkbaar zit het hem toch allemaal niet lekker
"Ik zal het hem vragen..."
Volkomen onverwacht splijt een brede glimlach zijn gezicht
"Wilt U hem dan zeggen dat ik de eerstkomende tijd niet op kantoor ben? Vanaf half juni ben ik weer beschikbaar. Ik ga namelijk trouwen... Maar daarna is hij van harte welkom..."
Die, toch wat persoonlijke, mededeling overvalt me
Ik breng stamelend een felicitatie uit
"Dank U. En nog veel succes met uw project..."
De deur valt achter me in het slot
Wat verbouwereerd zet ik koers richting mijn Rexton die een paar straten verderop geparkeerd staat
Ik heb een onbevredigend gevoel aan het gesprek overgehouden
Misschien had ik hem toch harder moeten aanpakken
Wat onder druk moeten zetten
Aan de andere kant...
Ik schud mijn hoofd
We zullen ondervinden wat het effect van mijn bezoekje is geweest...
Woensdag 25 mei ontvang ik een opmerkelijk berichtje:
"Hey Jos,
Tot mijn verbazing belde onze "heer" mij gistermiddag. Het begon redelijk standaard. Hij vroeg om ¤ 100.000 wat later 2x zoveel werd. I kinda lost it for a moment. Ik heb hem herinnerd aan al zijn beloften en gezegd dat ik het nu wil ZIEN! Hij beweert er nu voor te kunnen zorgen dat ik voor september een bouwvergunning heb. Natuurlijk geloof ik dat meteen en heb ik vandaag ¤ 200.000 overgemaakt! Yeah right! Ik heb gezegd eerst zien dan geloven en wanneer er tenminste 2 ton binnen is dat we dan verder zouden praten. Hij gaat ervoor zegt ie. Een gevoel van deja vu bekroop me en toen kon ik weer lachen. Heb het verder aangehoord en ben op zoek gegaan naar de site van Eureality.
Ik ga met hun een afspraak maken, want na jouw verhaal en hun internet site gezien hebbend had ik wel zoiets van dat ik maar es met hun om tafel moet gaan zitten.
Ik hoor graag van je. Misschien kunnen we mekaar hier een keer zien voor we mekaar weer in CZ ontmoeten?
Henry Tensing"
Ik schud mijn hoofd
Onvoorstelbaar, Henk moet werkelijk in grote geldnood zitten
Dit is gewoon bedelen
Ik tik een berichtje terug:
"Hoi Henry,
Nog steeds de ongebroken optimist merk ik... En zo hoort het ook!
Ik heb nog geen plannen om weer naar Tsjechië te gaan, dat hangt af van het feit of ik er iets nuttigs te doen heb. Mocht er zich iets voordoen dan kan ik a la minute weg omdat ik momenteel nergens aan vast zit.
Ongelooflijk schaamteloos en brutaal dat meneer nog steeds om geld durft te vragen. Hij denkt zeker dat ie met een stelletje idioten te maken heeft! Ik zou maar niet tot september wachten op de bouwvergunning, weet bijna wel zeker dat het alleen maar woorden zijn om je aan het lijntje te houden.
Het thuisfront was enigszins geschokt over de nieuwe feiten maar ook blij dat we nu met 'meneer' kappen, ze had al veel langer zo haar twijfels. Ik raad de man aan niet in haar buurt te komen...
We moeten zeker contact houden en ervaringen uitwisselen. Ieder van ons kan daarmee, lijkt me, zijn voordeel doen.
Hou je taai, Jos"
Vrijdag 27 mei, 14.45 uur:
"Goede middag heer Davids,
Ik heb voor u een kort bericht van Pavel. Het slot staat steeds niet ingeschreven in het Kadaster (geen voorstel). Wilt u dan niet over met de heer Westerterp praten, omdat heer Kucera doet zijn handen weg van dit zaak.
Verzekering: het kan pas naar het inschrijving (voorstel gedaan). Wij hebben met baas van de filiaal Allianz hier in Nachod gesproken en hij zei, dat ze het slot kunnen verzekeren,
maar met bepalde voorwaarden. Ze kunnen met het oog op huidige staat het slot op vandalisme niet verzekeren. Wij hebben zich beetje geinformeerd en ze kunnen u verzekeren en het verzekering zal u ca **.000,- kronen (ca *** euro) per jaar kosten.
Tot zover onze informaties.
Prettige weekend
Jana en Pavel"
Ik trek mijn wenkbrauwen op
Lees het bericht nog eens door
Ik zucht, de taal blijkt plotseling toch een obstakel
Geen voorstel?
Wat bedoelt ze daar mee?
Ik kijk op mijn horloge
Het is te laat om nog te bellen
Ik sluit Outlook af
Peinzend wrijf ik over mijn kin
Geen voorstel... Geen voorstel...
Dan begint het me te dagen
Ik vloek binnensmonds
Het zal toch niet waar zijn...
"No more 'mañana' sir..."
Maandag 30 mei
"Sorry, mijn Nederlands is misschien niet zo goed..."
Ik heb Jana van Eureality aan de lijn
"Valt reuze mee hoor, maar wat bedoel je precies met 'geen voorstel'?"
"Meneer Westerterp was nog niet bij kadaster. Hij heeft de contracten niet ingeleverd"
Ik bal mijn vuist
Mijn vermoeden wordt dus bevestigd
Er zijn al bijna vier weken verstreken sinds we getekend hebben
Vier weken en meneer heeft nog steeds geen tijd gevonden om bij het kadaster langs te gaan
Een vlaag van woede neemt bezit van me
Net nu ik dacht alles wel gehad te hebben
"En Kucera? Wil hij niets meer met de zaak te maken hebben?" vraag ik
"Nee... Hij is bang dat hij moeilijkheden krijgt hierdoor..."
Op de een of andere manier verwondert haar mededeling me niet
Hij heeft tenslotte zijn geld al binnen
Ik denk koortsachtig na
"En nu? Wat doen we nu?"
Ik stel de vraag eigenlijk meer aan mezelf dan aan Jana
"Misschien kunt u bellen met meneer Westerterp wanneer hij gaat met contracten naar kadaster?"
Ik bijt op mijn wang
In gedachten had ik al afscheid van de man genomen
Ik zie er als een huis tegenop weer met hem te moeten praten
Maar wat kan ik anders?
Gelaten antwoord ik: "Is goed, doe ik. Bedankt voor je bericht, ik spreek je nog"
"Graag gedaan. Succes..."
Ik verbreek de verbinding
Gun mezelf geen tijd om me te bedenken
Toets direct het mobiele nummer van Henk in
De kiestoon gaat over en over en over...
Hij neemt niet op
Woedend verbreek ik de verbinding
Even overweeg ik te faxen
Dan verwerp ik de gedachte, ik moet hem beslist persoonlijk spreken
Hem nu eens voorgoed duidelijk maken dat ik het zat ben...
Ik haal diep adem
Probeer mezelf te kalmeren
Ik zal het vanmiddag nog eens proberen
Maar nu moet ik dringend even afkoelen
Ik been naar de hal en gris mijn zomerjasje van de kapstok
Het gaat wat te wild
Een paar jassen en de paraplu vallen kletterend op het parket
Elco kijkt om de deurpost om de oorzaak van het lawaai te achterhalen
Verdwijnt schielijk weer met zijn korte staartje tussen de poten
Mijn vrouw komt poolshoogte nemen
"Wat is er aan de..."
Ze ziet mijn van woede vertrokken gezicht en slikt de rest van de vraag in
"Hij heeft ze verdomme niet ingeleverd. Die schurk heeft de contracten gewoon niet ingeleverd!"
Ik draai me bruusk om naar de voordeur
Loop snel naar buiten
Ik moet dringend stoom afblazen...
Ik val met de deur in huis, zonder de gebruikelijke plichtplegingen
"Met Jos, waarom heb je de koopcontracten niet afgegeven bij het kadaster?"
Het is even stil
Blijkbaar hoort hij de onderdrukte woede in mijn stem
Dan: "Ik heb ze aan Jan Kolbe gegeven, die zou het verzorgen. Zijn ze niet ingeleverd zeg je?"
De onschuld druipt van zijn stem
Ik beheers me met veel moeite: "Nee, ze zijn niet ingeleverd"
"Vreemd, ik zal vanmiddag nog bij Kolbe informeren en dan bel ik je direct terug..."
Maar ik ben nog niet klaar
"Nou moet je eens goed luisteren, het is al bijna vier weken geleden dat we getekend hebben. Je wist dat ik het kasteel na al die tijd eindelijk op naam wilde hebben. Waarom loop je de boel steeds weer te vertragen?"
Mijn stem slaat bijna over van pure frustratie
"Ik loop niets te vertragen. Ik zal direct bij Kolbe informeren waarom de contracten nog niet ingeleverd zijn. Meer kan ik op dit moment ook niet doen"
Ik laat een ijzige stilte vallen
Dan, met nadruk: "Ik wil dat ze deze week nog ingeleverd worden. Zo niet dan kom ik volgende week naar Trutnov, haal de contracten op en lever ze zelf in"
"Al goed, al goed... Ik doe mijn best..."
Ik heb schoon genoeg van het gesprek, maak aanstalten om de verbinding te verbreken
Voor ik daarin slaag neemt hij het woord weer
"Oh Jos, nog wat. Hoe zit het met mijn appartement? Wanneer krijg ik daar zekerheid over?"
Een moment sta ik met mijn mond vol tanden, buiten zinnen van zoveel brutaliteit
Dan hervind ik me weer
"Eerst het kasteel op mijn naam, dan praten we verder..." breng ik gesmoord uit
"Ik verwacht vanmiddag een telefoontje van je..." voeg ik er nog aan toe
Dan smak ik de telefoon op de haak
Vandaag zal hij niet meer overgaan
Niet dat ik dat verwacht had trouwens...
Dinsdag 31 mei
10.57 uur:
"Beste Jos,
Het is nog in onze kluis
Wij hebben de zegels er niet bij gedaan
dit is 500 kc ik betaal deze voor jouw
Het gaat nu naar het kadaster
Groeten Henk"
Wat is er gebeurd met 'ingeleverd bij Kolbe'?
Ik weet wel bijna zeker dat hij ze gewoon met opzet 'vergeten' is
Ik vloek
In gedachten ben ik al weer bezig mijn koffers te pakken
Vermoeid leg ik de fax in mijn postbakje
14.31 uur:
"Beste Jana,
Ik heb gisteren gebeld met de heer Westerterp over de koopcontracten. Vanmorgen kreeg ik een fax van hem. Hij had de contracten nog in zijn kantoor en vergeten in te leveren. Hij zou ze vanmiddag (31 mei) naar het kadaster brengen heeft hij beloofd. Ik heb niet met hem gesproken over Kucera. Zal ik er bij hem op aandringen dat de heer Kucera de registratie alsnog met spoed afhandelt? Ik heb er tenslotte voor betaald!
Groeten John"
14.57 uur:
"Goede dag heer Davids,
Ongelofelijk de heer Westerterp, echt wel. Wij wachten zijn snelheid even af. Over de heer Kucera heeft het geen zin te praten, omdat hij wegens zijn functie kan het voostel toch niet regelen, dat zal wel weer iemand ander moeten doen, dat zei hij tegen Pavel. Maar uw geld zit dan vast en ik weet niet wat de oplossing is, dit kan misschien de heer Westerterp weten.
Groeten van Jana"
Ik ben mijn gesprek met Maarten ten Dam nog niet vergeten
Houd Dennis Rinkema per mail op de hoogte van de gebeurtenissen
Er komt geen antwoord uit Vrchlabi
Zelfs geen leesbevestiging
Woensdag 1 juni
Aan het eind van de dag houd ik het niet meer
Ik moet weten of de contracten ingeleverd zijn
Draai het nummer van EUreality
Jarmila belooft me het na te checken
Donderdag 2 juni
11.20 uur:
"Geachte Jos Davids,
Bedankt voor bellen. Ik heb gekeken op internet site van het kadaster, maar meneer Westerterp was daar nog niet. Ik ben 100% zeker hiervan. Kunt u hem a.u.b. nog eens bellen en vragen waneer hij daarna toe gaat?
En u kunt hem ook zeggen dat u wilt van hem zien de kopie van het bewijs die hij van de kadaster krijgt na de inleg (Daar staat stempel met de datum waneer was de contract naar het kadaster gebracht.) Na de inleg bij het kadaster kunnen we de verzekering sluiten.
Met v.r.g.
Jarmila"
17.25 uur:
"Beste Jarmila,
Ik heb weer gebeld met Westerterp, hij is momenteel in Nederland. Hij zei dat we (Westerterp en ik) vergeten waren om het verzoek tot inschrijving in het kadaster te ondertekenen. Hij heeft iemand van zijn kantoor de opdracht gegeven om de inschrijving te doen met een formulier waar alleen zijn handtekening op staat. Volgens hem was dit al gebeurd. Hij zal morgen bellen met diegene en hem verzoeken om het bewijs van inschrijving naar mij te faxen. Als ik de fax krijg zal ik hem naar jullie doorfaxen. Zo niet dan bel ik weer met Westerterp.
Groeten Jos
Zondag 5 juni
12.02 uur:
"Beste Jarmila,
Ik heb het bewijs van inschrijving in het kadaster niet van de heer Westerterp ontvangen. Ik heb hem daarom weer gebeld om nogmaals aan te dringen op inschrijving. Zou jij voor mij nog een keer willen informeren bij het kadaster? Als er nog niets gebeurd is ga ik even bij Westerterp op bezoek.
Vriendelijke groet,
Jos"
Maandag 6 juni
10.52 uur:
"Hallo Jos,
Ik heb nog eens op internet site van kadaster gekeken. Meneer Westerterp - of zijn collega - ze waren nog niet bij het kadaster voor inschrijving. Dus je zou meneer Westerterp mischien bezoeken. Ik hoop voor jou dat het hulp.
Groetjes, Jarmila"
Knarsetandend draai ik het nummer
Haal diep adem om mezelf onder controle te krijgen
"ja, met Henk..."
"Met Jos. Ik heb geen bewijs van inschrijving gekregen"
"Niet gekregen? Ik heb Ladja anders wel gebeld om het aan je te faxen"
"Er is ook nog niemand met de contracten bij het kadaster geweest"
Even is het stil
Dan, wat timide: "Ik zal hem zometeen nog eens bellen..."
Ik heb er genoeg van, besluit door te pakken
"Ik wil even persoonlijk met je praten. Kan ik naar je toe komen?"
"Praten? Waarover praten?"
Hij klinkt argwanend
"Over deze hele toestand. Gewoon even van man tot man. Ik wil weten wat er aan de hand is"
"Er is niets aan de hand, gewoon wat vergissinkjes..."
Ik blijf aandringen
Tenslotte geeft hij toe
"Nou goed dan, vanmiddag om drie uur?"
"Oké. Waar woon je precies?"
"We hebben een bungalow in bungalowpark t Markslag vlak bij Buurse. Na de hoofdingang volg je het pad naar links. We staan rechts van de eerstvolgende T-splitsing. Je ziet mijn auto wel in de tuin staan. Maar ik kan niet zo lang hoor, ik heb nog een afspraak..."
Nog een afspraak... het zal...
10.59 uur:
"Hallo Jos,
Ik geloof helemaal niets wat meneer Westerterp zegt.
Als de koopcontract is bij het advocaat gebeurd, dan zou ( moet ) het advocaat voor zorgen, dat alles in orde is. Was dat bij advocaat? Ik hoop, dat we dat snell kunnen oplossen.
Groetjes, Jarmila"
11.12 uur:
"Beste Jarmila,
Het koopcontract is opgemaakt door Kucera van het kadaster en niet door een advocaat. Het is geverifieerd in het gemeentehuis in Trutnov. Ik heb vanmiddag een afspraak met de heer Westerterp. Bedankt voor het natrekken bij het kadaster.
Groeten Jos"
Dan krijg ik een ingeving
Grommend trek ik de lade van mijn bureau open
Zoek de kopieen op die ik in Trutnov van het koopcontrakt gemaakt heb
Ik blader de paperassen door
Mijn oog valt op het laatste document
Het heeft als aanhef:
"Katastrální úad pro Královéhradecká kraj
Katastrální pracovi¨t Trutnov
Horská 822
541 01 Trutnov"
Beide partijen, Wekostav en Cosy Cottage, worden in het stuk genoemd
Wat verderop lees ik:
"Pílohy:
5 x originál kupní smlouvy, jedno paré s ovenými podpisy stran
výpis z OR Cosy Cottage s.r.o.
výpis z OR WEKOSTAV, s.r.o."
De lijntjes achter "Prodávající" en "Kupující" zijn niet voorzien van onze krabbels
Ik heb het velletje destijds gekopieerd en er vervolgens geen aandacht meer aan geschonken
Inwendig vervloek ik mijn gebrek aan ervaring
Ik bekijk het document nog eens aandachtig
Hoewel mijn kennis van de Tsjechische taal miniem is ben ik er vrij zeker van dat dit het verzoek tot overschrijving in het kadaster is
Ik maak er nog een kopie van en stop die in mijn aktentas
Dan bedenk ik me, scan het document en stuur het als bijlage mee in een berichtje naar Jarmila
Ik wil vanmiddag goed beslagen ten ijs komen bij Henk
Ben niet van plan om me nog een keer te laten belazeren...
[ Bericht 0% gewijzigd door JohannesP op 03-12-2010 01:47:50 ]
12.26 uur:
"Beste Jarmila,
Dit formulier (in de bijlage) hoort bij het koopcontract van kasteel Zacler. Het is niet door ons ondertekend. Volgens mij is dit het verzoek tot overschrijving in het kadaster. Ik neem het mee naar Westerterp en probeer het door hem te laten tekenen. Ik hoop niet dat het bij een notaris ondertekend moet worden?
Groeten Jos"
13.31 uur:
"Hallo Jos,
Ik heb met advocaat die voor ons werkt net gesproken, en hij heeft mij gezegt, dat op verzoek tot overschrijving in het kadaster moet niet handtekening zijn die bij notaris gebeurd. Dus geen notaris. Nieuwe handtekening van Westerterp en dan kan ik dat zelf nemen en naar kadaster brengen. Ik wens jou geluk bij die afspraak.
Groetjes, Jarmila"
13.34 uur:
"Hallo Jos,
laat mij a.u.b. weten hoe is het gegaan. Anders kan ik ook meneer Kucera bezoeken en hem vragen hoe dat eigenlijk loopt bij het kadaster in Trutnov.
Je kan niet zo lang wachten.
Groetjes, Jarmila"
Ik sluit het bericht af
Ben getroffen door de inzet van zowel Jarmila als Jana
Ik kijk voor de zoveelste keer op mijn horloge
Een kop koffie kan nog net, dan wordt het tijd om op te stappen
Buurse ligt, vanuit Hengelo gezien, een stukje achter Haaksbergen, vlak bij de Duitse grens
In die buurt kom ik niet vaak
Een uur moet genoeg zijn om er heen te rijden schat ik in
Peinzend roer ik in mijn kopje
Bereid me voor op mijn afspraak met Henk
De zoveelste
Maar dit keer zal ik me niet laten afschepen met een loze belofte...
Ik neem een slok van mijn koffie
Mijn gezicht krijgt een vastberaden uitdrukking
Genoeg is genoeg...
No more mañana sir
Een 'glasje champagne'
Ik ben geen vechtjas
Nooit geweest ook...
De laatste ruzie die ik me kan herinneren dateert uit mijn vroege jeugd
We schopten elkaar beurtelings onder onze zitvlakken totdat een van ons opgaf
Destijds was ik dat meestal
Het deed trouwens nauwelijks pijn
Er vloeide geen bloed, er vielen geen blauwe ogen, geen kneuzingen...
Ook in mijn uitgaansjaren probeerde ik altijd knokpartijtjes te vermijden
Maar deze man...
Wat moet ik met hem aan?
Moet ik weer genoegen nemen met een mondelinge toezegging?
Die dan waarschijnlijk weer niet wordt nagekomen?
Hij tergt me tot het uiterste
Drijft me tot waanzin...
Wat als hij niet wil meewerken?
Wat als hij weigert het 'Verzoek tot overschrijving' te tekenen?
Heb ik dan eigenlijk wel een andere keus?
Misschien kan ik hem lichtjes bij zijn kraag pakken
Hij is tenslotte maar een klein menneke
Ik schud mijn hoofd
Zet de dwaze gedachte van me af
Dat doe je niet Jos, zo zit je nu eenmaal niet in elkaar
Bluffen, ik moet hem gewoon afbluffen...
Ik stal mijn Rexton op de vrijwel verlaten parkeerplaats tegenover de ingang van het park
Pak mijn aktentas, sluit de auto af en steek het brede bospad over
Negeer het bord 'Gasten s.v.p. melden bij de receptie'
Loop langs de slagboom het park op, neem het pad dat naar links voert
Ik passeer verschillende chalets, af en toe afgewisseld met een stacaravan
De perceeltjes waarop ze staan zijn klein maar netjes afgescheiden door lage buxusheggetjes
Het park maakt een verzorgde indruk, de huisjes zien er keurig onderhouden uit
Toch zie ik me hier nog niet zitten, privacy is een groot goed voor mij...
Hier en daar geniet een pensionado in zijn tuin van het aarzelende zonnetje
Ik volg de aanwijzingen van Henk op
Zie de zwarte Pajero voor een eenvoudige houten chalet
De tuin is voorzien van een schuurtje, net groot genoeg voor een tweetal fietsen
Henk's Nederlandse onderkomen blijkt nog bescheidener dan dat in Tsjechië
Wat je ook van de man kunt zeggen, hij heeft in ieder geval geen last van claustrofobie
Ik zie geen beweging rondom het huis
Klem mijn aktentas wat steviger onder mijn arm
Klop op de voordeur
Het blijft stil
Even vrees ik dat de vogel gevlogen is...
Ik tuur door het ruitje naar binnen
Klop nogmaals, dit keer wat nadrukkelijker
Dan hoor ik gestommel
Een gestalte verschijnt in het smalle halletje
De deur wordt geopend
Hij is informeel gekleed in een vale spijkerbroek en een grijs flanellen overhemd
De bovenste knoopjes open, daaronder een T-shirt
Zijn voeten zijn in slippers gestoken
"Hoi Jos.."
"Dag Henk..."
Hij kijkt me onderzoekend aan voordat hij opzij stapt om me binnen te laten
We staan wat onhandig te manouvreren in de krappe ruimte
Hij verontschuldigt zich
"Ik heb hier geen grote woning nodig, ben niet meer zo vaak in Nederland..."
Ik antwoord niet, het zal me een worst wezen hoe hij woont
Hij gaat me voor naar wat voor de woonkamer door moet gaan
De ruimte staat tsjokvol met meubels, er is nauwelijks een doorgang om te lopen
De atmosfeer is wat bedompt
Ik ruik resten van een onlangs genuttigde maaltijd
Van Ria of Hendrik-Jan is geen spoor te bekennen
"Ga zitten..."
Hij wijst naar een wat verschoten fauteuil bij de houten salontafel
Neemt zelf plaats aan de andere kant, op veilige afstand
Kijkt me afwachtend aan
Ik besluit met de deur in huis te vallen in een poging hem te overdonderen
"Weet je wat voor datum het vandaag is?"
Hij kijkt me niet-begrijpend aan
"Datum? Het is.."
Hij kijkt op zijn horloge: "...zes juni... Hoezo?"
"Klopt, het is zes juni. Welgeteld een maand en drie dagen nadat we het contract ondertekend hebben. Een contract dat nog steeds niet bij het kadaster in Trutnov ligt. Wat is er aan de hand Henk? Zijn er misschien dingen die ik weten moet?"
Ik kijk hem doordringend aan
Hij ontwijkt mijn blik
"Er is helemaal niks aan de hand. Ik ben die contracten gewoon vergeten..."
"Vergeten?"
Ik begin me op te winden
"Na alles wat er gebeurd is ben je ze gewoon vergeten? Ben je misschien ook vergeten dat ik al een dik jaar zit te wachten totdat het kasteel op mijn naam staat?"
Hij gaat wat rechterop zitten, kijkt me verontwaardigd aan
"Ik wilde je alleen maar helpen door het kasteel op naam van Wekostav te kopen..."
Ik kijk hem ongelovig aan, waar slaat dit nu weer op?
"Helpen? Is dit wat je helpen noemt? Je loopt de boel constant te vertragen!"
Onwillekeurig verhef ik mijn stem
Hij trekt zijn mond samen tot een grimmige streep
"Ik vertraag helemaal niets! Ik zal Ladja zometeen nog eens bellen. Hij zal het wel te druk hebben gehad..."
Ik hef bezwerend mijn handen omhoog
"Oh nee. Dat heb ik nu wel vaak genoeg gehoord. Als jullie geen tijd hebben moet ik het zelf maar regelen..."
Ik reik naar mijn aktentas en open die
Hij kijkt argwanend toe, op het puntje van zijn stoel
Ik pak het 'Verzoek tot overschrijving' en leg die voor hem op tafel
Leg mijn pen ernaast
Kijk hem afwachtend aan
"Je weet vast wel wat dit is?"
Hij kijkt vluchtig naar het formulier, knikt
"Ok, aangezien Ladja blijkbaar geen tijd heeft en jij nogal vergeetachtig bent zal ik het zelf wel regelen. Ik had graag dat je dit tekende..."
Hij kijkt me aan, ziet geen ruimte voor twijfel in mijn ogen
Protesteert nog even, zonder overtuiging: "Maar dat heb ik al getekend..."
Ik blijf voet bij stuk houden
"Je hebt het dan misschien wel getekend maar niet naar mij gestuurd zoals beloofd"
Hij kijkt me aan, haalt zijn schouders op
"Oké, wat zal het ook... als ik je daar een plezier mee doe..."
Zuchtend zet hij zijn krabbel op de daarvoor bestemde plaats
Schuift het formulier met een onverschillig gebaar naar mijn kant van de tafel
"Zo, ik heb gedaan wat je wilde. En nu?"
Ik pak het document en berg het weer op in mijn aktentas
"Ik stuur het naar Eureality. Die zullen de contracten bij je afhalen en de hele reut inleveren bij het kadaster. Dat scheelt jou en Ladja tenminste weer wat werk"
Mijn sarcastische opmerking ontgaat hem blijkbaar
"Al goed hoor, je hoeft niet boos te worden... Maar laat ze wel vooraf even bellen. Enneh... ik ben trouwens pas vanaf donderdag weer in Tsjechie. Morgen moet ik hier nog iets afhandelen"
Ik doe mijn best mijn opluchting niet te laten merken
"Is goed, ze zullen je bellen voor een afspraak"
Ik overweeg te vertrekken, heb genoeg van zijn gezelschap
Toch is er iets dat me weerhoudt, een gevoel...
Hij gaf me net iets tè gemakkelijk toe
Zit er misschien nog een addertje onder het gras...?
Wat is in Godsnaam de reden voor zijn voortdurende tegenwerking?
Oké, hij heeft problemen, schulden
Maar wat wil hij hiermee bereiken?
Ik kan hem tenslotte via juridische weg dwingen mee te werken
Ik sta op het punt om hem nader aan de tand te voelen
Zie de stuurse blik op zijn gezicht
Besef dat hij me vandaag geen antwoorden gaat geven
Ik sta op
"Ik zal je verder niet van je werk afhouden. Je had toch nog een afspraak hierna?"
Hij knikt, weinig overtuigend: "Ja, klopt..."
Bij de deur houdt hij me nog even staande
"Euh... Jos...?"
"Ja?"
Ik kijk hem aan
"Dit heeft toch verder geen gevolgen voor onze samenwerking? Per slot van rekening heb je nu toch wat je wilde...?"
Ik staar hem meewarig aan
"Ik heb alleen nog maar een papiertje Henk, het kasteel staat nog op naam van Wekostav..."
Ik draai me om en loop weg
Hij kijkt me wat beteutert na
Ik wandel het terrein af, in de richting van de parkeerplaats
Een oudere man zit aandachtig de krant te lezen voor zijn chalet
Hij schuift zijn leesbril omhoog als ik hem passeer
Steekt zijn hand op: "Middag, weertje hè?"
"Heerlijk!" beaam ik goedgehumeurd
Ik lach hem vriendelijk toe
Hij moest eens weten wie hij zoal als buurlui heeft...
Ik onderteken het 'Verzoek tot overschrijving', duw het formulier in een enveloppe
Morgen zal ik het met Priority naar Eureality versturen
Ik tik een berichtje naar Jarmila
Vertel dat de handtekening binnen is en dat ze het document binnenkort verwachten kan
Vraag of ze de contracten wil afhalen bij Henk aan kantoor en inleveren bij het kadaster
Besluit met:
"Als de inschrijving een feit is neem ik de volgende keer dat ik naar jullie kom een doos Nederlandse chocolade mee!"
Vrijdag 10 juni
"Hallo Jos,
Ik heb gisteren de voorsteel voor inleg bij de kadaster van jou in orde ontvangen.
Ik heb vandaag met meneer Westerterp afgesproken, dat ik op maandag bij hem langs kom en zal alles bij hem ophalen. Op maandag als ik terug ben, laat ik je weten hoe is dat gegaan.
Met vriendelijke groet, Jarmila
Maandag 13 juni
Ik heb Jarmila aan de lijn
"De afspraak ging niet door. Meneer Westerterp hij heeft mij vanmorgen gebeld. Er was ongeluk op de bouwplaats. Hij zei hij moest daar bij zijn"
Verslagen laat ik mijn schouders hangen
Houdt het dan nooit op?
Jarmila vervolgt: "Wij hebben voor morgen om elf uur nieuwe afspraak gemaakt. Ik hoop dat die wel doorgaat..."
Op de achtergrond hoor ik Pavel iets zeggen
"Momentje Jos..."
Er volgt een kort overleg
"Hallo Jos?"
"Ja?"
"Pavel, hij zegt misschien is verstandig dat u belt met meneer Westerterp dat afspraak morgen wel doorgaat..."
"Is goed, doe ik..."
Ik bel me suf die middag
Hij neemt niet op
Twee keer krijg ik de ingesprekstoon
Telkens als ik het nummer draai neemt mijn woede verder toe
Ten einde raad doe ik het enige wat mij nog rest
Ik stel een fax op:
"Henk,
Ik heb je verschillende keren geprobeerd te bellen. Ik heb begrepen dat je afspraak met Jarmila van Eureality vandaag niet door is gegaan. Ik hoorde dat je morgen (dinsdag 14 juni) een nieuwe afspraak hebt met Pavel Sodomka. Ik zou het erg op prijs stellen als die morgen wel doorging en je hem de 5 koopcontracten en de twee op het gemeentehuis gemaakte kopieën van de uittreksels van Cosy Cottage en Wekostav zou overhandigen. Als je zelf verhinderd bent kun je Latja de contracten aan Pavel laten geven. Mocht de heer Sodomka, om wat voor reden dan ook, de contracten niet krijgen dan ben ik vanaf donderdag weer in Tsjechië om zelf voor de inschrijving te zorgen. Ik wil deze week de inschrijving bij het kadaster rond hebben."
Ik verstuur de fax
Voor de zekerheid laat ik hem vergezeld gaan met een bericht per e-mail
Er komt geen antwoord op mijn dringende verzoek
21:35 uur:
"Geehrter Herr Sodomka,
Ik habe viele Mahle versucht Herrn Westerterp an zu rufen, leider hat er nicht aufgenommen. Ich habe ihm einen Email und ein Fax geschickt und ihm eindringlich gebeten die Kontrakte am Dienstagmorgen um 11.00 Uhr an ihnen zu ubergeben. Wenn der Termin, durch zutun von Herrn Westerterp, wieder nicht stattfindet werde ich am nachsten Mittwoch abreisen nach Tschechien und die Dokumente selbst abholen.
Wir danken ihnen fur ihre Mühe bis jetzt!
Freundliche Grusse, Jos"
Dinsdag 14 juni
Het is even na één uur als de telefoon overgaat
Gespannen neem ik op
"Met Jos"
"Hallo Jos, Jana hier..."
"Hoi, hoe is het gegaan?"
Ik houd mijn adem in, ben op alles voorbereid
"Goed, hij was half uur te laat en er waren meer klanten"
"Heb je de contracten meegekregen?"
"Ja, ze zijn ook al ingeleverd bij kadaster..."
Ik bal mijn vuist: Yes!
"Meneer Westerterp hij was een beetje... hoe heet dat.. zenuw..."
"Zenuwachtig?" vul ik aan
"Ja, zenuwachtig" antwoordt ze giechelend
Ik kan me er een beeld bij vormen
Glimlach, ondanks alles
Bedank haar en Pavel uitvoerig
18:57 uur:
"Goede avond heer Davids,
Even kort herhaling: wij waren vandaag in Trutnov bij de heer Westerterp en eindelijk hebben wij de koopcontracten gekregen en zijn afschrift van het Handelsregister en dan kon Pavel alles meenemen en uw slot laten bij het kadaster registreren. Wij hebben nog een koopcontract hier bij ons in het kantoor gelaten. De contract en hoe het zit met het T mobile wil Pavel even uitzoeken, misschien moet u mee naar dit maatschapij, maar dat weten we nog niet. U hoort nog van ons. Wij wensen u prettige avond verder (met glasje champagne).
Met vriendelijke groeten, Jana en Pavel"
Het 'glasje champagne' wordt een Bacardi-Cola, dubbele Bacardi
Ik heb iets te vieren
"Amatér..."
Mijn humeur is de laatste dagen met sprongen vooruit gegaan
Arrivederci Wekostav, adios Henk Westerterp...
Dekuji mockrát (hartelijk bedankt), maar niet echt...
Nog drie a vier weken en het kasteel staat op naam van Cosy Cottage
Eindelijk, na al die ellende, al dat gepieker
Ik voel de energie in me opborrelen...
Hoogste tijd om mijn aandacht weer aan het project zelf te wijden
Ik kijk nog eens kritisch naar mijn website
Er zijn inmiddels al wat verzoeken om informatie geweest
Sommige lijken serieus, bij andere heb ik zo mijn twijfels
Ik beantwoord ze allemaal zo goed en zo kwaad mogelijk
Ik heb inmiddels zelf een brochure opgesteld
De informatie is helaas nog wat summier, de fotos moeten het goedmaken
Ik heb de website van Omikron nog eens goed onderzocht
Heb de in cache versie opgeroepen
Ben gestuit op een aantal fotos die duidelijk door een professional gemaakt zijn
Daarop een geheimzinnige dame in elegante poses in en om het kasteel
De plaatjes roepen een enigszins mystieke sfeer op
Ik vind ze wel passen in mijn brochure
Besluit dat Omikron me wel het een en ander schuldig is
Kopieer ze en voeg ze aan mijn eigengemaakte arsenaal toe
Mijn Epson printer draait overuren, ik ben een fortuintje aan toner en papier kwijt
Nadat ik het eerste exemplaar gebonden heb bekijk ik het resultaat van mijn noeste arbeid
Krab peinzend op mijn achterhoofd
Het ziet er wel aardig uit
Maar toch...
Er ontbreekt iets...
Had ik maar wat meer concrete informatie
Dan haal ik mijn schouders op
Voorlopig is de brochure alleen maar bedoeld om de aandacht op het project te vestigen
Toch besef ik dat mooie plaatjes alléén op den duur niet genoeg zijn
Er zullen gerichte vragen komen
Spoedig zal ik meer info moeten hebben
En die info krijg ik alleen in Tsjechië...
Petr Tichy schudt meewarig zijn hoofd
De medewerker van het architectenbureau Proxion wijst op een appartement in mijn brochure
Rolt vertwijfeld met zijn ogen
Ratelt enkele zinnen in rad Tsjechisch af
Jarmila vertaalt ze voor me
"Oppervlaktematen kloppen niet. Petr, hij wil graag weten hoe u daarbij komt..."
Ik ben niet verrast
"Van Henk Westerterp"
Jarmila hoeft het niet te vertalen
"Amatér..."
Hij streept de getallen resoluut door en vervangt ze door nieuwe
Ik ben in het kantoor van Proxion te Náchod
De heren hebben inmiddels een bezoek gebracht aan het kasteel
De toestand ter plekke geïnspecteerd
Petr brengt verslag uit, hij kijkt wat zorgelijk
"Het kasteel, er moet veel aan gebeuren" vertaalt Jarmila
Twee paar ogen kijken me vragend aan
Ik knik, daar ben ik me van bewust
De tekeningen zijn ook al uitvoerig bestudeerd
Er worden nog meer onregelmatigheden in Henk's plannen geconstateerd
Het ontwerpen van de appartementen zal helemaal opnieuw moeten gebeuren
Mogelijkheden en onmogelijkheden zullen onderzocht worden
Er zal een voorlopige, ruwe schatting gemaakt worden van de kosten
Met de nadruk op 'ruw'
"Jij weet nooit wat jij tegenkomt bij verbouwing" legt Jarmila uit
Pavel zit intussen ook niet stil
Afspraken worden of zijn al gemaakt met de oudheidkamer, de gemeente Zacler en alle andere instanties die hun stempeltje ter goedkeuring moeten zetten
Vergunningen worden gecheckt en indien nodig verlengd
Er wordt gekeken of het project in aanmerking komt voor subsidie
Er wordt een voorzichtig begin gemaakt met het voorbereiden van een marketingplan
Ook een eventueel samenwerkingscontract komt aan de orde
Kortom, er wordt werk van gemaakt
Het duizelt me als ik uren later het kantoor verlaat
Donderdag 30 juni
In weerwil van alles ga ik nog even langs bij Holland Trade House in Vrchlabi
Vertel Dennis Rinkema de meest recente stand van zaken
Ik vertel dat ik hoogstwaarschijnlijk in zee ga met EUreality
Hij knikt, kent Pavel persoonlijk
"Goede, betrouwbare mensen, maar ze zijn wel een beetje regionaal bezig..."
Hij is inmiddels aanmerkelijk minder positief over Wekostav en Henk Westerterp
Het is eindelijk tot Holland Trade House doorgedrongen dat de firma niet koosjer is
"We doen geen zaken meer met hem..."
Het bezoekje neemt hooguit twintig minuten in beslag
Eigenlijk hebben we elkaar niet zoveel meer te vertellen
Deze keer geen bezoek aan Male Svatonovice Petrovice
Het voelt als een enorme opluchting, geen toneelspelletjes meer
's Middags wandel ik over de Horska in Trutnov
Nieuwsgierig kijk ik omhoog naar het kantoor van Wekostav
De lamellen zijn gesloten
Er lijkt niemand aanwezig te zijn
Het gebouw waarin Wekostav destijds gevestigd was,
Op het goudkleurige bord rechts naast de ingang staat de naam onderaan vermeld.
Ik loop het smalle steegje in aan de overzijde van de winkelstraat
Laat mijn blik over de parkeerplaats glijden
De zwarte Pajero is in geen velden of wegen te bekennen
Ik haal mijn schouders op
Wat zou het ook...
Hij is mijn probleem niet meer
Vrijdag 1 juli aanvaard ik de terugreis
Ik doe het in negeneneenhalf uur
Het wordt routine...
Zaterdag 2 juli
Ik ben net op als de telefoon gaat
Voel me nog wat gammel van de reis
"Met Jos..."
"hi Jos, met Henry"
"Ha die Henry, alles goed?"
Ik ben op slag klaarwakker
"Met mij wel, maar ik heb net een mailtje gehad van Hruska. Hij had beloofd me op de hoogte te houden van nieuwe ontwikkelingen omtrent onze vriend. De Tsjechische fiscus schijnt beslag gelegd te hebben op de bezittingen van Wekostav. En toen moest ik gelijk aan jou denken. Staat het kasteel inmiddels al op jouw naam?"
Zijn mededeling treft me als een mokerslag
"Wee... weet je dat zeker?" breng ik stamelend uit
"Nou... het bericht komt van Hruska. Het lijkt me niet dat die geruchten rondmailt"
Ik ben even sprakeloos
Beslaglegging door de fiscus...
Wat hangt me nu weer boven het hoofd?
Wat heeft dat voor consequenties voor de inschrijving?
Ik laat mijn schouders hangen
Net nu alles op zijn pootjes terecht leek te komen
"Jos...?"
"Ja... ik... Sorry, maar dit is nogal... euh... verrassend"
Hij klinkt meelevend: "Staat het kasteel nog niet op je naam?"
"Nog niet, maar de koopcontracten liggen al wel bij het kadaster... Ik weet niet wat dit voor effect heeft op de inschrijvingsprocedure..."
"Tsja, dat weet ik ook niet... misschien valt het allemaal nog mee. Ik vond in ieder geval dat je het moest weten"
Ik bedank hem wat beduusd voor de informatie
"We houden contact..."
"Doen we..."
Ik loop naar mijn kantoor
Ga achter mijn bureau zitten
Ik voel een lichte hoofdpijn opkomen
Wrijf vermoeid door mijn ogen
Die schooier, die verrekte...
Wanneer houdt dit eindelijk eens op....?
[ Bericht 1% gewijzigd door JohannesP op 06-12-2010 01:17:19 (Foto toevoegen) ]
Wanhopig...
Denk na...
Na een poosje trek ik het toetsenbord naar me toe
Start de computer op
"Beste Pavel, Jarmila, Jana,
Ik heb zaterdag informatie gekregen over Wekostav die mij zeer bezorgd maakt.
De fiscus zou wegens belastingschuld beslag gelegd hebben op alle bezittingen van Wekostav, waaronder, zoals jullie weten, op dit moment ook het kasteel nog valt. Ik heb deze informatie zelf nog niet na kunnen trekken, ik hoop dat het allemaal meevalt. Ook heb ik nog geen actie ondernomen omdat ik eerst zekerheid hieromtrent wil hebben. Ik heb wel een naam doorgekregen van een advocaat in Trutnov die op de hoogte zou zijn. Zijn naam is de heer Hruska en zijn telefoonnummer is 00420 *** *** ***. De heer Hruska spreekt Engels dus ik kan hem maandagmorgen zelf bellen. Aangezien ik weer in Nederland ben en hem niet persoonlijk ken betwijfel ik echter of ik telefonisch dergelijke inlichtingen van hem kan krijgen. Graag jullie advies.
Groeten Jos"
Die nacht kan ik de slaap niet vatten
Ik peins en pieker, draai en woel
Er lijkt verd... wel een vloek op het project te rusten
Ik moet iets ondernemen
Maar wat...?
Ik laat mijn gedachten teruggaan naar afgelopen donderdag
De gesloten lamellen, het ontbreken van bedrijvigheid in het kantoor...
Wat als...
Het begint al licht te worden als ik eindelijk in een onrustige slaap val
Zondag 3 juli 2005
Van een afstandje zie ik hem al
Hij zit op zijn knieën in zijn voortuintje, een miniharkje in zijn rechterhand
Ik sta perplex...
Hij zit verdorie onkruid te wieden!
Hij verzorgt zijn tuintje in bungalowpark ’t Markslag terwijl zijn bedrijf in de problemen zit!
Ik been, zonder me te bedenken, op hem af
Spreek hem aan, me realiserend dat het op barse toon gaat
Hij kijkt geschrokken op
Er trekt een dieprode blos over zijn gezicht als hij me herkent
Hij wendt zijn blik af, weet zich blijkbaar geen raad met de situatie
Mompelt iets van "Momentje, kom er zo aan"
Zijn handen dwalen verder tussen de viooltjes en chrysantjes
Een moment ben ik sprakeloos
Dan herstel ik me
Ik ga echt niet staan wachten totdat hij er klaar voor is
"De Tsjechische fiscus heeft beslag gelegd op de bezittingen van Wekostav, is het niet?"
Hij werpt me een korte blik toe
Slaat zijn ogen weer neer
"Daar weet ik niets van..."
Ik word kwaad, verhef mijn stem
"Daar weet ik niets van? Kom op man! Natuurlijk weet je dat!"
Hij legt het harkje naast zich neer maar reageert niet op mijn vraag
Ik vervolg mijn tirade
Gooi alle opgekropte woede van het afgelopen jaar er uit
"Is dat misschien de reden dat je de boel voortdurend hebt lopen te vertragen? Wilde je je schulden afbetalen met de opbrengst van het kasteel?"
Hij trekt een bosje onkruid los, schudt nerveus het zand van de wortels
"Ik heb niets lopen te vertragen..."
Ik zie inmiddels wit van woede
"Ik weet van niets... ik heb niets lopen te vertragen... Is dat alles wat je zeggen kunt?"
Ik moet me beheersen om hem niet bij zijn kraag overeind te trekken
"Ben je misschien gewoon gevlucht uit Tsjechië? Werd het je allemaal teveel?"
"Ik ben niet gevlucht, ik wist het gewoon niet..."
Ik steek een bevende wijsvinger in zijn richting
"Je zorgt maar dat het opgelost wordt! Het kan me niet schelen hoe! Woensdag ben ik hier weer en tegen die tijd wil ik horen wat je er aan gedaan hebt!"
Ik merk dat ik bijna schreeuw
Wil geen scène veroorzaken maar de man laat me geen keus
Ik kijk onwillekeurig om me heen, beducht om aandacht te trekken
Henk zit intussen nog steeds op zijn knieën
Hij maakt geen aanstalten om overeind te komen
Kijkt me aan met een knalrood hoofd
"Eerlijk waar... Ik weet niets van niets... Ik heb wel een betalingsregeling met ze..."
Ik kijk hem ongelovig aan
De man is kompleet kierewiet
Het heeft geen zin om nog langer te blijven
Ik heb mijn zegje gedaan
"Tot woensdag..." bijt ik hem als laatste nog toe
Dan draai ik me om en verlaat het bungalowpark
Mijn zondag is volledig naar de knoppen...
's Middags verwijder ik alle pagina’s van de website van Wekostav
Op de homepagina na
Daarop vermeld ik dat de site tot nader order 'uit de lucht' is
Ik zucht
Eigenlijk had ik dit al veel eerder moeten doen
Dan mail ik de laatste ontwikkelingen naar Maarten ten Dam en Dennis Rinkema
Ik weet eigenlijk niet eens waarom
Hulp verwacht ik al lang niet meer van ze...
Ik loop naar de koelkast, ontkurk een flesje bokbier
Na de eerste slokken begin ik me wat te ontspannen
Ik schaam me een beetje voor mijn uitbarsting eerder vandaag
Het is jaren geleden dat ik me zo heb laten gaan
Aan de andere kant, het moest er een keer van komen
Gelukkig heeft, voor zover ik heb kunnen zien, niemand het opgemerkt
Maar of het wat geholpen heeft... ik betwijfel het
Ik wrijf gedachteloos met mijn vinger de condens van mijn glas
Morgen verwacht ik telefoontjes...
[ Bericht 0% gewijzigd door JohannesP op 08-12-2010 01:21:45 ]
Maandag 4 juli 2005
Tot mijn verrassing komt de eerste reactie van Holland Trade House
Dennis Rinkema heeft met Hruska gebeld
Hij citeert: "De transactie is een feit op het moment dat de koopcontracten bij het kadaster ingeleverd zijn. En aangezien dat gebeurd is voordat er beslag werd gelegd kan de overschrijving niet meer stuk."
Ik hoor het met scepsis aan
Vraag of hij zeker is van zijn zaak
Hij reageert wat getergd: "Ik heb het van Hruska zelf..."
Ik ben niet gerustgesteld
Het zou niet de eerste keer zijn dat hij de plank misslaat
Het vertrouwen is weg
Maar hij heeft tenminste gereageerd
Dat is eigenlijk al meer dan ik verwacht had
Ik bedank hem voor de moeite en beëindig het gesprek
Later die dag belt Jarmila
Volgens Pavel gaat de inschrijving gewoon door
Maar de fiscus kan de transactie nog tot zes maanden na de beslaglegging terugdraaien
"U kan wel nieuwe sro oprichten en kasteel aan die sro doorverkopen, dan kan financieel bureau (Tsjechische fiscus, J.P.) niets meer doen..."
Zeker weten doet ze het niet
"Pavel, hij gaat praten met advocaat waar wij mee werken, u hoort nog van ons"
Dinsdag 5 juli
Mijn mobieltje gaat over als ik in de tuin loop te spelen met Elco
Het is een mij onbekend nummer
"Met Jos..."
"Goedemiddag, u spreekt met Willem Kamphuis..."
"Goedemiddag..."
"U werkt samen met Henk Westerterp heb ik begrepen?"
Ik haast me te vertellen dat dat niet het geval is
"Ik heb alleen maar een tijdje zijn website verzorgd"
"Oh... maar weet u misschien hoe ik hem kan bereiken? Hij neemt zijn telefoon niet op..."
"Ik vrees dat ik ook alleen maar het nummer heb dat u gebeld heeft, maar u kunt het per fax proberen"
"Nee, dat is geen optie, ik moet hem dringend persoonlijk spreken. Bovendien heb ik begrepen dat hij momenteel niet in Tsjechië is..."
"Mag ik misschien vragen waar dit over gaat?"
Ik bemerk een korte aarzeling
"Ach, vooruit, wat zou het ook... Ik heb met nog twee mensen een aantal percelen van hem gekocht in Bernatice. En nu begrijp ik dat hij problemen met de fiscus heeft..."
Ik krijg een déjà vu
"En die percelen staan nog op naam van Wekostav?"
"Inderdaad, ze zouden binnenkort overgeschreven worden. We dachten eerst dat hij alleen maar wat onhandig was, maar nu..."
Ik denk even na
"Heeft u het al geprobeerd bij zijn chalet in Buurse...?"
"Aha, ik had al begrepen dat hij nog een huis in Nederland had. Misschien moest ik hem daar maar eens gaan bezoeken"
Ik leg hem zonder gewetenswroeging de weg naar het huisje uit
Later die dag haal ik mijn mobiele nummer van de homepage van Wekostav
Woensdag 6 juli
De Pajero staat er niet
De gordijnen zitten potdicht
Ik klop doordringend op de deur
Nog eens...
Geen reactie
Dan druk ik de deurklink naar beneden
Die stagneert halverwege
Nobody home...
Voor de zekerheid loop ik een keer om het houten huisje heen
Geen teken van leven
De vogel is gevlogen...
Ik maak aanstalten terug te lopen naar mijn auto
Zie zijn overbuurman, bezig het terras schoon te vegen
Besluit hem aan te schieten
"Pardon meneer, weet u misschien waar de bewoner van dat huis is?"
Ik wijs naar Henk's chalet
Hij kijkt me wat achterdochtig aan
"Nee, we hebben niet zoveel contact met die mensen. Ze zijn wat op zichzelf... Maar gisteren zag ik die man met een koffer slepen. Even later reed hij weg en ik heb hem niet meer zien terugkomen..."
Ik bedank de man en loop in de richting van de parkeerplaats
Voel zijn ogen in mijn rug
Henk Westerterp lijkt spoorloos, reageert nergens op...
Ik krijg e-mailtjes van mensen die ik niet ken
Variërend van "Laat iets van je horen Henk" tot "Henk, neem je telefoon eens op"
Ik antwoord dat ik slechts de site verzorgde en niet weet hoe hij te bereiken is
Donderdag 7 juli
Jarmila: "Pavel, hij is gisteren naar kadaster Trutnov geweest..."
"Oh ja?"
Ik ga gespannen rechtop zitten
"Hij heeft met meneer Kucera gepraat. Was geen leuk gesprek. Kucera, hij wou niets meer horen over kasteel..."
"Nee, dat zal wel niet, hij is natuurlijk bang voor zijn eigen hachje"
Ik ben verontwaardigd, tenslotte heb ik hem wel duizend euro betaald
"Maar Pavel, hij heeft verder gepraat. Kucera wou helpen met kasteel eerder inschrijven als hij krijgt vijfduizend kronen..."
Mijn tenen krommen zich
Was duizend euro nog niet genoeg...?
Vrijdag 8 juli
Het is tien uur als ik mijn mailbox open
Mijn oog valt direct op één van de berichten
De afzender, die naam ken ik
Is dat niet die van dat park bij Vrchlabi?
Nieuwsgierig open ik het bericht
"Geachte heer Westerterp,
Bij deze vraag ik uw aandacht voor het volgende: Naast het feit dat de afgelopen 2 dagen onze gehele voortuin ook nog geruineerd is vanwege het aanbrengen van puin (overigens van de 40 meter verderop gelegen andere puinhoop) door uw medewerkers, naar ik heb begrepen in opdracht van uw zoon, integenstelling met hetgeen met de heer ***** was afgesproken is er nog een ander punt van zorg. Evenals de heer ***** hebben we moeten constateren dat er op dit moment al een enorme waterschade te bespeuren valt, vragen wij u, gezien het weerbeeld, zolang het dak nog niet gereed is, het geheel deugdelijk af te dekken om (nog) verdere schade te voorkomen. Momenteel is het geheel dusdanig nat dat reeds schade, m.n. aan de plafonds, is geconstateerd. Wij vragen goede notie te nemen van deze mail en vragen gepaste maatregelen te nemen.
Met vr. gr. ******* Tsjechie s.r.o., Wim Berendsen"
Ik schud mijn hoofd
Geef mijn standaard antwoord
Berg het bericht op in de speciaal daarvoor aangemaakte map
Het moet Henk zo langzamerhand wel erg heet onder de voeten worden...
[ Bericht 0% gewijzigd door JohannesP op 08-12-2010 01:26:16 ]
Ik bekijk het nummer
Herken het
Druk de opnametoets in
"Jos..."
"Ja, met Henk"
De tijd van het uitwisselen van vriendelijkheden is voorbij
Mijn vraag is plompverloren
"Waar hang je uit? Ik ben woensdagmiddag in Buurse geweest. Je overbuurman zei dat je dinsdag al vertrokken was.."
Het blijft even stil
"Ik ben gewoon thuis in Petrovice. Vanuit Buurse kan ik dat probleem met de fiscus niet regelen, daarom ben ik teruggegaan"
"Je neemt je telefoon niet op. Ik krijg telefoontjes en e-mail van mensen die met je willen praten"
Hij ontwijkt mijn vraag
"Ik heb het nu even druk maar ik heb ervoor gezorgd dat het kasteel op je naam gezet wordt. Kijk over een paar dagen maar eens op de site van het kadaster op internet"
Ik antwoord argwanend: "Heb jij daarvoor gezorgd? En hoe heb je dat gedaan dan?"
"Gewoon, via mijn contacten..." antwoordt hij vaag "En wat de fiscus betreft, ik zal die schuld betalen zodat het beslag opgeheven wordt"
"Je had het me moeten vertellen Henk, dat weet je..."
Het blijft opnieuw een poosje stil
Hij mompelt nog iets in de trant dat hij 'stopt' met Wekostav
Ik heb genoeg van het gesprek, breek het abrupt af
Het zal de laatste keer zijn dat ik rechtstreeks met hem gepraat heb
Het is helaas niet de laatste keer dat ik van hem hoor...
Ik breng Jarmila via e-mail op de hoogte van mijn gesprek met Henk
Maandag 11 juli 2005
14.02 uur:
Vandaag om 13:30 uur heb ik bericht van de heer Kucera ontvangen "klaar".
Als dat Henk Westerterp geregeld heeft, dan zou hij dat ook gaan betalen.
Met vriendelijke groet, Jarmila"
16.15 uur:
"Hallo Jos, in bijlage heb je afschrift van het kadaster. Pavel denkt, dat het was echt op de laatste moment met de inschrijving. Alleen voor uw informatie heeft de heer Westerterp alles steeds geblokeerd door de finanzieel bureau.
Met vriendelijke groet, Pavel en Jarmila"
Ik open de bijlage, lees de aanhef:
"VÝPIS Z KATASTRU NEMOVITOSTÍ k datu: ll.07.2005 10:12"
Mijn ogen vliegen over de regels
"Vlastnické právo: Cosy Cottage s.r.o., Roubalova Stránice, 602 00 Brno 2"
De perceelnummers kloppen
Het kasteel staat op mijn naam...
Opgelucht haal ik adem
Dan realiseer ik me dat ik nog niet uit de gevarenzone ben
Volgens Pavel kan de transactie immers nog teruggedraaid worden
Ik frons vertwijfeld mijn voorhoofd
Ik moet zekerheid hebben, moet weer naar Tsjechie
Ik zoek via internet het adres van de heer Hruska
Stel een berichtje op waarin ik me voorstel en om een afspraak verzoek
Tussen alle beslommeringen door belt Henry me
Henk heeft hem weer gebeld en vraagt om 100.000 euro voor een 'investering'
Henry heeft hem niet verteld dat hij op de hoogte is van 's mans problemen
Hij zoekt zijn eigen manier om de schade te verhalen
Weet nog niet precies hoe hij dat wil doen
En, oh ja, hij heeft ook nog even met Dennis Rinkema gebeld
Die vertelde hem dat ik 'domme dingen' had gedaan
Holland Trade House trekt zijn handen af van de zaak
Ik snuif verontwaardigd
'Domme dingen', jazeker
Het was bepaald niet slim om op Holland Trade House te vertrouwen
Dinsdag 12 juli
Er ligt een brief van Wekostav op de deurmat
Nieuwsgierig open ik de enveloppe
Wat wil Henk nu nog van me?
Ik ontvouw het papier
Er dwarrelt een groen Post-it papiertje op de grond
Ik raap het op en lees:
"Een stempel + handtekening bij het kruis op de datum 28-6-2005 en terugzenden naar Wekostav Groeten Henk"
Dan bekijk ik het document zelf
Het lijkt als twee druppels water op de factuur betreffende 'het voorschot op de renovatie'
Het bedrag is in ieder geval hetzelfde
Waarom wil hij dat ik dit teken en terugstuur?
Vrijdag 15 juli
"Dear Mr. Davids
I heard about your problems (only a few information) from Mr. Tensing. We could make an appointment on July the 20th at 9:00 a.m. in my office. You can find my address and even the map on my websites.
With kindest regards, JUDr. Michal Hruska"
Ik bevestig de afspraak
Regel meteen een gesprek met EUreality op 19 juli
Aanstaande maandag vertrek ik voor mijn zoveelste trip naar Tsjechië...
"Doorverkopen naar andere sro kan niet. Pavel, hij heeft met advocaat gepraat. Transactie zou ook teruggedraaid worden"
Ik zit met Pavel en Jarmila in het kantoor van Eureality in Nachod
Hef vertwijfeld mijn handen op
"Wat kunnen we dan doen? Is er een andere oplossing?"
Jarmila vertaalt
Pavel denkt even na
Antwoordt in enkele korte zinnen
"Advocaat onderzoekt mogelijkheden nog. Pavel, hij denkt dat verstandig is even wachten met project..."
Ik verbijt mijn teleurstelling
Even wachten? Ik wacht nu al meer dan een jaar
Dan laat ik berustend mijn schouders hangen, hij heeft gelijk
Het zou onder deze omstandigheden niet verstandig zijn geld in het project te pompen
Ik gooi het gesprek over een andere boeg
Zeg dat ik wil proberen geld van Westerterp in privé terug te vorderen
Ik heb tenslotte nog steeds die door Holland Trade House opgestelde 'zekerheidsstelling'
Wellicht kan ik die nu gebruiken
Pavel kijkt geïnteresseerd
Heb ik die bij me?
Ik schud mijn hoofd, nee
Maar ik zal hem mailen zogauw ik weer thuis ben
Ik herinner me de brief die Henk vorige week dinsdag gestuurd heeft
Haal het formulier uit mijn aktetas en leg het voor Jarmila neer
"Dit heeft Henk me gestuurd. Hij wil dat ik het onderteken en naar hem terugstuur. Kunnen jullie me vertellen wat er in staat?"
Jarmila vertaalt mijn vraag
Ze bekijkt het papier vluchtig en geeft het dan door naar Pavel
Die leest het door
Een minachtende glimlach krult zijn lippen
Jarmila: "Op papier staat dat werk niet gebeurd is en dat jij niet betaald hebt. Dan hoeft meneer Westerterp geen geld betalen aan financieel bureau (fiscus, JP). Jij kunt beter niet handtekening zetten"
Ik knik begrijpend, had al zoiets vermoed
Er valt een korte stilte
Nu het project op een laag pitje staat heb ik even geen gespreksstof meer
Oké, Holland Trade House dan maar
Ik zeg dat ik wil breken met de organisatie
Probleem is echter dat mijn boekhouding nog via hen gaat
Weten zij een goede en vooral betrouwbare boekhouder?
Pavel knikt, zij werken samen met Profitreal
Hij geeft me een visitekaartje van het kantoor
Wijst naar het adres waarnaar de boekhouding doorgestuurd kan worden
Hij zal de boekhoudster op de hoogte stellen van mijn wens
Ik vertel dat ik morgen een afspraak heb met Hruska
Pavel kent de man niet
Maar hij wil mij graag vertegenwoordigen in de afhandeling van het probleem Westerterp
Ik bedank hem en Jarmila uitvoerig voor hun inspanningen
Eerder dan ik verwacht had sta ik weer op straat
Woensdagmorgen 20 juli
Het is half negen 's morgens in het nog frisse Trutnov
Ik ben op zoek naar het kantoor van Hruska
Het zou zich in een zijstraat van Horska moeten bevinden
Ik loop er twee keer voorbij voordat ik het onopvallende naambordje zie
"Advokátní kancelá Poprach Hruska"
Het is een eenvoudig gebouw dat ik eerst voor een gewoon woonhuis heb aangezien
Ik kijk op mijn horloge
Er is nog genoeg tijd voor een kop cappuccino
Ik loop terug naar de winkelstraat Horska
Neem plaats op het vrijwel lege terras van het uit hout opgebouwde restaurantje vlakbij de kiosk
Ik betaal direct wanneer de serveerster het hete brouwsel voor me neer zet
Zucht...
Eigenlijk houd ik niet zo van afspraken op dit tijdstip
Ik voel me nog niet echt scherp
Om vijf voor negen loop ik terug naar het advocatenkantoor
Ik probeer de deurkruk
Tevergeefs...
Druk op de bel en wacht af
Schrik van de stem achter me
"Good morning..."
Achter me staat een tengere man, wat klein van stuk, een sleutelbos in zijn linkerhand
Onberispelijk gekleed in een grijs pak met wit overhemd en stropdas
Hij draagt een bril met een dun stalen montuur
Ik schat hem rond de veertig
Hij steekt energiek zijn hand naar me uit
"Michal Hru¨ka. Mister Davids I presume?"
Hij trekt vragend zijn wenkbrauwen op
Ik knik, druk zijn hand: "Nice to meet you..."
"Please, follow me..."
Hij opent de deur en gaat me voor naar een kleine ruimte op de eerste verdieping
Er is nauwelijks plaats voor het bureau en de twee stoelen
"Please, take a seat..."
Hij start de computer op zijn bureau op en haalt wat formulieren uit zijn aktetas
Dan gaat hij zitten en kijkt me vragend aan
So mister Davids, what can I do for you?
Ik begin wat hakkelend aan mijn verhaal
Ben niet gewend al om negen uur s morgens een gesprek in het Engels te voeren
Hij onderbreekt me enkele keren omdat hem iets niet duidelijk is
Als ik aan het eind van mijn relaas ben schudt hij bedenkelijk zijn hoofd
"This mister Westerterp, he caused a lot of problems here..."
Hij spreekt uitstekend Engels met slechts een licht accent
Ik vraag zijn mening over het risico van een eventueel terugdraaien van de transactie
Hij kijkt me verbaasd aan
Legt uit dat de belastingdienst geen transacties kan terugdraaien
Dat zou alleen een curator kunnen in een eventueel faillissement
En dan nog alleen als de transactie onder verdachte omstandigheden heeft plaatsgevonden, bijvoorbeeld voor een heel lage prijs.
Aan de andere kant lijkt het hem niet denkbeeldig dat Wekostav op termijn in staat van faillissement wordt gesteld
Er zijn veel schuldeisers
Hij heeft bij gerucht vernomen dat een van de grotere partijen al een aanvraag heeft ingediend
Maar zeker weten doet hij het niet
Hij vraagt me hoeveel ik betaald heb voor het kasteel
Ik noem het bedrag dat in het contract vermeld staat
Over het zwart betaalde geld rep ik niet
Hij denkt even na
Kent het kasteel, het bedrag lijkt hem niet onredelijk laag
"I dont think you will have any problems in this case..."
Op mijn vraag hoe groot hij de kans inschat haalt hij zijn schouders op
"Hard to say, I guess perhaps a chance of one percent..."
Ik haal opgelucht adem
Één procent
Dat is bijna een te verwaarlozen risico
Ik bedank hem voor het gesprek
Vraag hoeveel ik hem schuldig ben
Hij haalt zijn schouders op
"What for? I only gave my opinion..."
Terug in mijn sobere hotelkamer...
Ik schenk een bodempje Bacardi in, vul het bij met Cola light
Zet het glas op het nachtkastje en strek me uit op het bed
Probeer de balans op te maken van de afgelopen weken
Er is veel gebeurd
Maar hoe sta ik er nu eigenlijk voor?
Oké, ik ben officieel eigenaar van het kasteel
Er is een, bijna te verwaarlozen kans, dat ik het nog kwijt kan raken
Althans, volgens Hruska
Ik ben verlost van de ballast Wekostav
Heb voor mijn gevoel goede nieuwe contacten opgedaan in de vorm van EUreality
Aan de andere kant, ik heb ruim een jaar verspild
Heb onnodige uitgaven gedaan
Maar...
Het is allemaal nog niet onoverkomelijk
De balans begint over te hellen naar de positieve kant
Ik schenk nog een voorzichtig bodempje in
Druk op de afstandsbediening van de TV
Het beeld komt langzaam tot leven
'Lethal weapon 1' in de Tsjechische taal kan me niet bekoren
Na een tijdje zet ik het apparaat uit
Poets mijn tanden, trek mijn piyama aan
Het duurt nog geruime tijd voordat ik in slaap val...
Eenmaal thuis stuur ik een e-mail naar Holland Trade House in Brno
Ik verzoek daarin de volledige boekhouding en alle documenten die betrekking hebben op Cosy Cottage naar ProfitReal in Nachod te sturen
Eenzelfde bericht gaat naar Dennis Rinkema in Vrchlabi
Ik heb het volledig gehad met 'die experts'
Ze hebben wat mij betreft hun brevet van onvermogen goed afgegeven
Ik denk aan de vele onbeantwoorde berichten die ik verstuurd heb
Aan de 'begeleiding' vorig jaar juli
Het is een en al ellende geweest met die club
Gelukkig is de zetel van Cosy Cottage al verplaatst naar Zacler
Ik pluk aan mijn onderlip, plotseling wat ongerust
Wat als er post aan de s.r.o. verstuurd wordt?
Wie zal dat opmerken?
Er is niet eens een brievenbus
Misschien is het verstandig de zetel te verplaatsen naar Nachod?
Ik neem me voor Pavel hierover aan te schieten
Ik schud mijn hoofd
Probeer me los te rukken uit de spiraal van negatieve gedachten
Positief... ik moet positief blijven...
De schade tot nu toe valt al met al gelukkig nog mee
Wel jammer van dat verloren jaar...
Maar ach, ik heb nu in ieder geval betere contacten
Het is alleen nog even afwachten hoe de situatie rondom Wekostav zich gaat ontwikkelen
Maar daarna... vol gas geven...
Mijn mobieltje speelt zijn elektronische riedeltje af
Ik kijk op het schermpje
Zie een nummer dat ik eigenlijk nooit meer had willen zien
Haal mijn schouders op
Stop het apparaat terug in het etui aan mijn broekriem
Laat hem maar lekker gaarkoken...
Een uur later gaat mijn toestel opnieuw over
Dinsdag 26 juli 2005
Hij weet maar niet van opgeven
Als ik die morgen mijn mailbox open lees ik:
"Beste Jos,
Wij moeten de btw van jou betalen je weet dat ik geen enkele belasting voor
jou hoef te betalen dit staat in het contrakt dat jij hebt ondertekend bij de aankoop van je
kasteel. dit geld moet dan ook voor 27 -7 2005 op nijn rekening staan of je stuurt de
credit nota terug met de dagtekenig van 28-6 2005 je handtekening en stempel. dit moet dan
vrijdag op nijn kantoor zijn
groeten Henk"
Ik grom, dat zou hij wel willen
Waar ziet hij me voor aan?
Hij heeft me anderhalf jaar lopen te bedonderen
Denk hij dat ik nu nog steeds in zijn praatjes trap?
Het wordt de hoogste tijd dat ik hem dat eens goed duidelijk maak
"Henk,
Ik verzoek jou vriendelijk doch dringend geen contact meer met mij op te nemen. Je hebt mij en vele andere 'klanten' bedrogen, voorgelogen en aan het lijntje gehouden. Ik geloof geen woord meer dat je zegt. Als je iets van me wilt kun je contact opnemen met EUreality, de heer Pavel Sodomka die mijn zaken regelt in Tsjechië. Ik zal vanaf nu niet meer reageren op jouw telefoontjes, faxen of e-mail.
Jos"
Zo, das klare taal, dat moet toch ook bij hem overkomen
Ik verzend het bericht
Ik open het Excel-bestand met de NAW-gegevens van mensen die gereageerd hebben
Heb nu een lijst van ongeveer tachtig, min of meer, geïnteresseerden
Ik zucht...
De meest gestelde vraag is wanneer de renovatie van start gaat
Ik ben daar tot nu toe noodgedwongen nogal vaag in gebleven
Kòn ook geen concreet tijdstip aangeven
En zoals het er nu voor staat gaat het nog wel even duren...
Met tegenzin stel ik een brief op waarin ik mededeel dat het project vertraging oploopt
Als oorzaak geef ik 'een wat ongelukkige keus van aannemer' aan
Verder vraag ik eenieder, ondanks de vertraging, vertrouwen te blijven houden in het project
Mijn blik dwaalt naar het stapeltje brochures dat klaar ligt om verstuurd te worden
Met enige spijt realiseer ik met dat de hele riedel in de prullenbak kan
Ik voeg een alinea toe waarin ik aangeef dat de verstuurde info helaas niet meer actueel is
Ik zal iedereen binnenkort de nieuwe brochure laten toekomen...
Woensdag 27 juli
Met verbazing en groeiende verontwaardiging lees ik het SMSje
"Beste jos ik moet u de btw betalen als dit geld op 28 7 niet in ons bezit is laat ik het haalen door mij vrienden de russen groeten henk
Wat is dit...?
Gaat hij het over die boeg gooien?
Mij bedreigen?
Wat denkt hij wel?
Ik vergeet mijn goede voornemens en mijn laatste e-mail aan de man
In een vlaag van woede antwoord ik dat hij op moet houden met 'die kinderachtige flauwekul'
Dat ik HEM kom opzoeken als hij me ook nog maar één keer bedreigt
Op het moment dat ik de verzendknop indruk heb ik eigenlijk al spijt
Ik neem me heilig voor me in de toekomst niet meer te laten provoceren
Toch zit het me niet helemaal lekker
Ik besluit EUreality te mailen
Ik wil zeker weten of er in het koopcontract 'iets' staat over een BTW-verplichting van mijn kant
Of 'iets' over de inkomstenbelasting voor de factuur 'voorschot op de renovatie'
Binnen een paar uur heb ik al antwoord
In het Engels
"Dear Mr. Davids,
From the documents which Pavel got for his disposal, Mr. Davids confirms that will pay all the taxes connected with the buying and selling of the real estate. And these are only 3% from the price of the real estate. Here it is not said that it is the price from the experts report or from the price given in the buying contract. The financial office always compares both amounts and the seller pays the tax from the higher price. Mr.Westerterp only wants to scare you, and the invoice for the building works has nothing to do with the sale. If the police started searching, so Mr. Westerterp will ge into big troubles because of the tax evasion and can be imprisoned. So you can let Mr. Westerterp write such letters, it does not really matters.
Sarka, EUreality"
Sarka? Een nieuwe ster aan het firmament?
Ik moet het bericht twee keer doorlezen voor ik denk dat ik het begrijp
Dan berg ik het op in mijn archief
Ik ben gerustgesteld
Henk Westerterp kan me niets maken
Hij bluft maar wat...
Ik stuur een korte e-mail naar Henry Tensing
Breng hem op de hoogte van de bedreiging van Henk
's Avonds laat krijg ik antwoord:
"Beste Jos,
Wat kan ik zeggen je verkeert in goed gezelschap ook ik heb de 'eer' dergelijk nieuws van onze ex-vriend te mogen ontvangen en net als jij beef ik als een rietje. In mijn geval heb ik dat helaas niet op sms of mail staan maar ik heb het telefonisch van hem mogen vernemen.
Wanneer gaan we dat boek schrijven. Het lijkt wel een slechte soap te worden. Anyway we houden mekaar maar weer op de hoogte. In dat kader: ik heb vandaag 8 smsjes van hem gehad waarin hij weer om geld bedelde. Ik neem zijn telefoontjes niet meer aan en reageer niet op zijn berichten. Uit die berichten heb ik begrepen dat hij vannacht naar NL rijdt en morgen hier in Amsterdam zit. Geen idee waarom, als hij mij thuis komt opzoeken dan blijft hij hier want ik woon pal tegenover een politiebureau en dat zijn wèl mijn vrienden! Ik neem zijn bedreigingen overigens serieus!
Ik hoor van je, gr. Henry"
Wat verbaasd lees ik het bericht nog eens door
Wat is er gebeurd tussen die twee dat het zo uit de hand gelopen is?
Henry zou hem toch nog even in het ongewisse laten dat hij wist van s mans problemen?
Is Henk nu helemaal doorgedraaid?
Dinsdag 2 augustus
Het SMS-signaal klinkt een paar keer met tussenpozen van enkele uren
Telkens zie ik het nummer van Henk op mijn schermpje
Het zijn aansporingen om met geld over de brug te komen
En anders...
Ik lees ze en berg ze op in het archiefgedeelte van mijn toestel
Wie weet heb ik er ooit nog iets aan...
Het offensief van Henk Westerterp houdt echter aan, diezelfde avond ontvang ik nog een email...
[ Bericht 2% gewijzigd door JohannesP op 11-12-2010 01:28:32 ]
"Jos,
ten eerst jij hebt mij in Buurse bedriegt (hier voor heb ik getuigen) Jij hebt mij opdraagt gegeven het kasteel bij de Russen te kopen jij hebt mij opdraagt gegeven de Russen **.***,-- Euro zwart te betalen ik heb je daar voor een rekening gemaakt van **.***,-- voorschot (voor het witwazen van zwartgeld word normaal 10% gevraagd je weet dat je strafbaar bent beste Jos) ik vraag allen dat je de btw betaald die jij terug krijgt Euro **.***,-- dit is af gesproken bij de koop kijk maar in het contract waar jou handtekening onder staat jij betaalt alle belastingen dat is de afspraak . Als jij alle belastingen betaald ook die van de verkoop zijn wij klaar. nog dit voor de websit heb ik een ander die dit voor mij doet dan nog dit kijk uit met sedonka die zucht je uit en laat je vallen. ik hoop dat je verstandig bent en het niet op een proces laat aankomen.
groeten Henk"
"Witwazen van zwartgeld"?
Waar heeft-ie het in Godsnaam over?
Ik heb altijd eerlijk voor mijn centen gewerkt
De fiscus heeft een goeie aan mij gehad
Is het nu helemaal in zijn bol geslagen?
Even ben ik van slag
Dan haal ik mijn schouders op
De man zwetst maar wat
Hoewel...
Hij geeft hier wèl toe ervaring te hebben met 'witwazen van zwartgeld'
Een grimmig lachje plooit mijn lippen
Laat hem maar komen met dat proces
Toch moet ik toegeven dat hij me op de zenuwen begint te werken
Ik ben deze vuilspuiterij niet gewend
Woensdag 3 augustus 2005
"Een e-mailtje is helaas niet voldoende. U dient per aangetekende post opdracht te geven de stukken te versturen..."
Laurens Rinkes belt me naar aanleiding van het verzoek mijn boekhouding naar Nachod te sturen
Ik frons mijn wenkbrauwen
Wat een onnodige rompslomp weer
Ik antwoord met nauwelijks verhulde minachting voor die formaliteit
"Oké, is al goed, dan doe ik dat"
Ik heb eigenlijk helemaal geen trek in een gesprek met hem
Er valt een korte pauze
Dan vraagt hij aarzelend: "Nog iets van Henk gehoord de laatste tijd?"
Ik haal diep adem: "Niets als je iets zinnigs bedoelt. Ik word inmiddels door hem bedreigd..."
Ik vertel over de onophoudelijke stroom van SMSjes, telefoontjes en e-mail
"Maar ik reageer er niet meer op..."
"Hmm... heel verstandig. Hij houdt er vanzelf wel een keer mee op. En het project? Hoe gaat het daarmee?"
Ik trek mijn wenkbrauwen samen
Probeert hij me nu te paaien?
Met tegenzin geef ik antwoord
"Tsja, dat ligt stil op dit moment. Ik wacht de ontwikkelingen even af voordat ik er nog meer geld in pomp..."
Hij zwijgt even meelevend
"Nou ja, je hebt altijd die zekerheidsstelling nog. Hoewel ik gehoord heb dat er nogal wat schuldeisers zitten te wachten totdat het beslag opgeheven wordt..."
"ALS het beslag tenminste opgeheven wordt" antwoord ik wat knorrig
"Ik verwacht van wel, ik hoor geruchten dat er bepaalde partijen voor hem garant gaan staan"
Geruchten...
Ik heb geen behoefte aan geruchten
Feiten wil ik
Ik krijg genoeg van het gesprek
Brei er een eind aan onder het mom dat ik met 'iets' bezig ben
"Veel succes met uw project" slaagt hij er nog in te zeggen
Ik brom een bedankje
Laat hem maar merken dat ik ze een en ander niet in dank afneem
Ik strijk peinzend over mijn voorhoofd
Een van zijn opmerkingen heeft me aan het denken gezet
Die zekerheidsstelling...
Henk stelt zich daarin zowel zakelijk als in privé garant naar mij toe
Maar heb ik daar in dit geval ook iets aan?
Is die overeenkomst wel van toepassing op deze situatie?
Die is natuurlijk wel drastisch veranderd ten opzichte van juli vorig jaar
Bij Wekostav is de kans niet denkbeeldig dat het verkeerd gaat aflopen
Maar in privé?
Hmmm... misschien kan ik daar iets van de opgelopen schade verhalen
Henk bezit tenslotte nog enkele huizen in MS Petrovice en een in Strá¸kovice
Hij heeft me ook ooit verteld dat hij 'bezig' was met een restaurant in Slowakije
Bovendien verdenk ik hem ervan nog geld 'in een ouwe sok' te hebben
Te zijner tijd moest ik maar eens even met het document langs bij Hruska
'Paardefokers' en 'zwartgeld'
Ik heb me niet vergist in de potentie van het project
Mijn site heeft blijkbaar een gevoelige snaar geraakt
De reacties blijven komen, niet overweldigend maar toch in een gestage stroom
Sommigen willen het kasteel bezoeken, de sfeer proeven
Het feit dat er nog niet met de renovatie begonnen is vindt men geen bezwaar
Ik geef de verzoekjes door naar Eureality
Jarmila zal zich verdiepen in het project om voldoende info te kunnen geven
Ze zal de rondleidingen verzorgen
Ondanks dat zit ik niet lekker in mijn vel
De onzekerheid knaagt aan me
Zal ik mijn droom tot uitvoering kunnen brengen?
Of zullen de perikelen rondom Wekostav alsnog roet in het eten gooien?
Ik draai besluiteloos heen en weer op mijn kantoorstoel
Dan open ik mijn site
Breng hier en daar een verandering aan
Maar ik ben te onrustig om geconcentreerd bezig te zijn
Na tien minuten sluit ik het programma weer af
Toch pik ik het niet...
De man heeft me te lang aan het lijntje gehouden
Hij heeft me een dik jaar inkomsten gekost
Om nog maar niet te spreken over de vele, achteraf overbodige, reisjes naar Tsjechië
Ik wil hem terugpakken voor zijn streken
Ik besluit eerst via Pavel mijn kansen op schadevergoeding te polsen
Ik wil in ieder geval het geld terug dat ik eind vorig jaar op Henk's rekening gestort heb
Hij heeft er immers niets voor gepresteerd
En van die 'materialen' heb ik al helemaal niets gezien
Enkele dagen later krijg ik antwoord op mijn vraag
Pavel heeft overleg gevoerd met een advocaat
Gespannen buig ik me voorover naar het scherm
Begin te lezen
Het is een lang bericht...
"De firma Wekostav s.r.o. staat garant met 100.000 CZK, respectievelijk met het vermogen dat hij bezit. Wat een huis of een stuk grond is. Vanaf 24 februari 1998 heeft de heer Westerterp nog de firma HERIJA spol s.r.o., waarin de heer Westerterp met 34.000 CZK garant staat (zijn aandeel). Dezelfde garantie (34.000 CZK) heeft de heer Westerterp in de firma Wekostav s.r.o. Dat betekent, dat als de heer Westerterp alle vermogen heeft laten registreren op een andere persoon en zich als natuurlijke persoon (dus als de heer Westerterp) verplicht heeft, dan kunnen de schuldeisers slechts zijn aandelen in de firmas HERIJA spol s.r.o. en Wekostav s.r.o. nemen. Dat is zinloos en bovendien weten we niet wat het resultaat van de firma is: die kan ook over een negatief kapitaal beschikken.
Hmmm... slechts 68.000 kronen
Da's niet veel...
En als ik Henk goed inschat is hij wel zo slim geweest zijn privé-bezittingen ergens veilig te stallen
Op het eerste gezicht valt er dus weinig te halen
Al ben ik uiteraard wel van plan om dat in een later stadium eens goed uit te laten zoeken
Ik lees verder:
"In de firma Wekostav s.r.o. is Westerterp zaakvoerder, en heeft hij dus een zekere strafrechtelijke verantwoordelijkheid, maar de bewijsvoering zal moeilijker worden. De groep mensen die van Wekostav s.r.o. geld willen hebben zal het moeilijk krijgen. Wekostav s.r.o. is geld aan de staat de belastingdienst - schuldig die voorrang voor alle schuldeisers heeft. Verder heeft de firma een pand ter hoogte van 1.000.000 CZK van mevrouw De Lange."
Een pand van een miljoen kronen, ook dat nog
En die mevrouw heeft bij calamiteiten natuurlijk voorrang van uitbetaling bedongen
Als dit allemaal klopt, en daar ga ik vanuit, dan ziet het er hopeloos uit voor de rest
Ik masseer mijn door stress gespannen nekspieren
Lees verder:
"Een probleem voor ons kan zijn dat als de schuldeisers gaan samenwerken en het faillissement over Wekostav uitgeroepen wordt, dan kan iemand belangstelling krijgen voor het slot in Zacler omdat dat ooit in het bezit was van Wekostav s.r.o.. Een half jaar na overdracht van het slot mag Wekostav s.r.o. niet failliet verklaard worden."
Met een schok ga ik rechtop zitten
Dat ik wellicht geen schadevergoeding krijg is tot daar aan toe
Per slot gaat het niet eens om zon hoog bedrag
Maar van mijn kasteel blijven ze verd(...) af met hun poten
Ik denk koortsachtig na
Wat kan ik doen?
Na een poosje laat ik mijn schouders hangen
Aanvaard het onafwendbare lot
Het wordt spitsroeden lopen de komende tijd
Ik ben machteloos, kan alleen maar afwachten
Wekostav zal ongetwijfeld op termijn failliet gaan
Ik heb genoeg gezien en gehoord om dat als een voldongen feit te aanvaarden
"Een half jaar na overdracht van het slot..."
Ik reken snel terug
Vanaf elf juli 2005 staat het kasteel op naam van Cosy Cottage
Een half jaar later is het elf januari 2006
Ik kan alleen maar hopen dat Wekostav het droog houdt tot die tijd
De bekende zeurende hoofdpijn steekt zijn kop weer op
Ik neem me voor zometeen de buitenlucht op te zoeken
Maar eerst het bericht uitlezen
"Tenslotte zou het goed zijn als de heer Westendorp contact met ons op zou nemen. Als u ermee akkoord gaat, laat u hem dan weten dat we genegen zijn zn factuur te storneren maar dat we onderling een afspraak moeten maken over de voorwaarden hiervoor.
We zouden dan de documenten gereed maken die ons zouden helpen in het geval van een geschil over het slot, maar die hem uiteraard niet zouden ontheffen van de verplichting om u het geld te betalen dat hij u schuldig is."
Ik schud vol afkeer mijn hoofd
Dat betekent weer een portie slijmen
Het idee staat me tegen
Ik heb al lang genoeg toneel gespeeld
Bovendien vraag ik me af of Henk er in zal trappen na alles wat er tussen ons voorgevallen is
Toch zal ik het moeten proberen
Alles voor het goede doel...
Maar niet telefonisch
Dat kan ik absoluut niet meer opbrengen
Ik zal hem per mail en zo nodig per fax benaderen
Op twaalf augustus meldt Pavel dat enkele Nederlandse klanten, die door Westerterp aan het lijntje gehouden zijn, zijn schulden aan de fiscus betalen om hun percelen veilig te stellen. Volgens Pavel wordt het beslag binnenkort wellicht opgeheven
Af en toe bel en mail ik met Henry
Er zit nog niet zoveel schot in zijn zaak
Hij heeft wel wat nieuwtjes
Henk schijnt een nieuw kantoor in Trutnov te hebben.
Het optrekje is een stuk bescheidener dan zijn vorige, beweert Henry
En Vladimir Tera werkt niet meer voor hem.
Wie...?
Het blijkt de naam te zijn van de man die door Henk haast liefkozend Vladja genoemd werd
Een paar dagen later ben ik het zat
Ik ben er de persoon niet naar om zo maar een paar maanden duimen te draaien
In weerwil van het advies van Pavel besluit ik het er niet bij te laten zitten
Ik wil genoegdoening
Mijn geld terug
Maar niet direct
Ik moet Henk eerst nog zover zien te krijgen dat hij een afspraak maakt met Pavel
Bovendien wil ik Wekostav op dit moment niet nog meer in de problemen helpen
Niet de medeoorzaak zijn van een faillissement
Dat zou fatale gevolgen kunnen hebben voor mij
Maar als hij dan toch failliet gaat dan wil ik ook bij de schuldeisers horen
Weinig kans of niet
Ik neem contact op met Michal Hruska
Spreek af dat hij bij een eventueel faillissement een claim namens mij indient
Of anders na 11 januari 2006
Inmiddels verschijnen er op de Tsjechische fora berichten over Wekostav
Henk reageert op voor hem karakteristieke wijze; grof en ongenuanceerd
Het wordt kortom een onsmakelijk verhaal over paardefokers die hun zwartgeld in Tsjechie zouden willen "witwazen"...
Iemand van Tsjechië.net legt een link naar Cosy Cottage
Ik haast me te melden dat elk contact met Wekostav inmiddels verbroken is
Augustus wordt september...
Ik heb Henk inmiddels diverse keren gemaild dat ik onze ruzie bijleggen wil
Bellen kan ik nog steeds niet opbrengen
Ben bang dat mijn stem de ware bedoelingen achter mijn verzoek zal verraden...
Ik verzoek hem contact met Jarmila op te nemen 'om gezamenlijk naar een oplossing te zoeken'
Aanvankelijk krijg ik geen antwoord
Ik houd echter aan
Schrijf dat ik eventueel bereid ben over ons 'BTW-probleem' te onderhandelen
Maar dan moet hij wel met Jarmila bellen
Ik heb de moed al bijna opgegeven als hij uiteindelijk iets van zich laat horen:
"Beste Jos,
Ik wil geen ruzie ,maar wat jij ons hebt aangedaan met dat gedoe op het forem wij zijn bankkrot ********* ik had je ni Buurse gezegt dat het een storm in een glaswater was wij vinden dat juilli ons in deze problemen hebben gebracht en ons moeten helpen hier uit te komen daar voor hebben wij 150 000 Euro nodig ik kan je 6% rente per jaar betalen denk er eens over en laat het ons weten .
Groeten Henk Westerterp”
(******** Zin verwijderd om privacyredenen van de familie Westerterp)
Toe maar, toe maar...
Onwillekeurig zet ik mijn stekels op
Ik ben plotseling de oorzaak van al zijn problemen
Zijn eigen geknoei heeft daar helemaal niets mee te maken...
En tot overmaat moet ik hem nog eens een flink bedrag 'lenen”'
Lenen, ammehoela
Ik zou het geld nooit terugzien...
De opmerking dat Wekostav 'bankkrot' zou zijn schuif ik achteloos terzijde
Ik zou immers al lang iets gehoord hebben als dat werkelijk het geval was
Helaas rept hij niet over een eventuele afspraak met Pavel
Maar ik geef niet op, blijf verbeten volhouden
Zet mijn beste beentje voor:
"Beste Henk,
Ik wil je graag helpen om weer uit de puree te komen maar je begrijpt misschien dat ik niet zomaar 150.000 euro uitleen. Ik wil, als ik je de lening verstrek, alles goed en volgens de Tsjechische wetten op papier hebben. Jij hebt je adviseurs in Tsjechië die je raad geven, ik heb die nu ook in de vorm van EUreality s.r.o.
Ik heb je al verschillende keren gevraagd contact met Jarmila op te nemen om de problemen op te lossen, helaas heb je dat niet gedaan. Ik vraag je nogmaals om dat toch te doen aangezien ze jou en mij kunnen helpen. Ze zullen mij ook adviseren of en hoe we een eventuele lening kunnen regelen zodat we er allebei voordeel van hebben.
Het nummer van Jarmila is +420 *** *** ***."
Ik lees mijn berichtje nog eens door
Schud mijn hoofd
Ik ben er niet echt tevreden over
Zou er zelf argwanend over worden
Ik zie hem in gedachten achter zijn bureautje zitten
Zijn wenkbrauwen fronsen
Waarom zou Jos me nu opeens een lening willen verstrekken?
Toch druk ik de verzendknop in
We zullen zien...
Nog diezelfde dag krijg ik antwoord
"Beste Joho
************ je kunt ook 2 /3 huizen als onder pand nemen wat je wild overleg het maar met ze dan nog dit Peter Zeler wil de websit weer op internet zeten wil jij hem de gegevens niet geven dan gaat het sneler en kunnen wij weer aan de slag om het geld weer te verdiennen
bij voorbaat dank ik bel Jarmila
Groeten Henk"
(******* Zin verwijderd om privacyredenen van de familie Westerterp)
De laatste drie woorden ontfutselen me een zucht van opluchting
Voor elkaar!
Nu maar hopen dat hij die afspraak ook nakomt
Ik besluit niet aan zijn verzoek te voldoen om de gegevens van zijn site op te sturen
Ik wil niet meewerken om hem nog meer slachtoffers te laten maken
Zou het trouwens ook niet eens meer kunnen
In een vlaag van woede heb ik alle info van Wekostav.com naar de prullenbak verplaatst
Ik mail terug dat ik “helaas” niet meer in het bezit van het gevraagde ben
Wens hem veel succes bij zijn afspraak in Nachod
Op 21 september mailt Jarmila me
Overmorgen hebben ze een afspraak met Henk in Nachod
Pavel heeft documenten laten opmaken bij een notaris
De papieren zouden het kasteel veilig moeten stellen bij een juridisch conflict
"Pavel, hij is benieuwd of meneer Westerterp zal tekenen..."
Ze gniffelt
Vindt het eigenlijk best wel spannend
Ondanks het feit dat het project op een laag pitje staat werkt Proxion er wel aan door
Ik krijg een ruwe kostenschatting
Bekijk de nieuwe tekeningen van de appartementen
Merk op dat die op de derde verdieping wel heel erg klein zijn
Verzoek om wat appartementen samen te voegen tot enkele grotere
Het kasteel is inmiddels beveiligd om ongewenste bezoekjes te voorkomen
De ramen op de begane grond zijn dichtgetimmerd met planken.
Ik schud sceptisch mijn hoofd, betwijfel of dat afdoende zal zijn
Op 23 september belt Jarmila
Henk Westerterp is zijn afspraak nagekomen
Het gesprek mondde uit in een daverende ruzie
Pavel heeft geprobeerd hem de documenten te laten tekenen
Zodra Henk merkte dat er van een lening geen sprake zou zijn liep het gesprek uit de hand
Hij begon te dreigen met 'de russen' en dat hij 'onze zwart geld affaire' bekend zou maken
Pavel probeerde hem te kalmeren
Merkte op dat het zeer onverstandig was om te dreigen
Zeker wanneer er meer dan één persoon bij het gesprek aanwezig is
Bovendien zouden de de geldstromen van Cosy Cottage in orde zijn
Niks geen 'zwart geld affaire'...
Het gehele bedrag werd immers netjes per bank overgemaakt
"Meneer Westerterp, hij werd toen heel boos. Begon te schreeuwen. Pavel, hij heeft hem kantoor uitgezet..."
Ik strijk peinzend over mijn kin
Dat is niet de Westerterp die ik ken
Tijdens onze laatste persoonlijke gesprekken was hij eerder bedeesd
Hij moet zo langzamerhand wel héél erg wanhopig zijn
Ik zucht
Toch jammer dat het plannetje niet gelukt is
"Beste Jos,
ik ben bij Sadonka geweest maar deze man snapt er niks van hij wil het op zijn manier oplossen maar zo als hij dat wil gaat het niet jammer dan, dan moet het maar gaan zo als het gaat ik over leg het wel met de belasting hoe we dit oplossen
Beste Jos ik heb het geprobeerd groeten Henk."
Ik verplaats het bericht naar het archief
Hoop dat het de laatste keer is dat ik iets van hem hoor
Hij is voor mij een gesloten boek
Mijn hoop blijkt ijdel
Een paar dagen later klinkt het inmiddels gehate SMS-signaal weer:
"beste jos..."
December 2005
Ik scheur de enveloppe open en trek de brief eruit
Er dwarrelt een vel papier uit dat onder mijn bureau belandt
Ik schuif de enveloppe terzijde
Richt me op de hoofdmoot
Knipper met mijn ogen als de inhoud tot me doordringt
Het blijkt een "factuur" van Henk Westerterp te zijn
En niet zo maar één...
Het is een forse, bestaande uit twee delen:
"Afrekening kasteel Zacler
Werkzaamheden opruimen tuin, aanvraag bestaande vergunning, naar Nachod voor overleg met Sodomka **.*** K
Voor jouw een rekening gemaakt voor **.***.- K zwartgeld
Je betaald de D.P.H 19 % **.*** K
Je betaald 26% inkomstenbelasting **.*** K
Verkoop kasteel a ***.***.- K
Je betaald 19% D.P.H. ***.*** K
Je betaald 3% overdrachtsbelasting **.*** K
Door u te betalen * .***.***.- K
We sturen u niet eerder de officieel factuur als het geld bij ons op de bank staat.
Bedenk wel dat het geld vrijdag 9-12-2005 voor 12.00 uur op onze bank moet zijn.
Anders zijn wij genoodzaakt andere maatregelen te nemen zo las het aangeven bij de nederlandes belasting en ook in Tjechie. Het bekend maken op internet.
Je hebt het van ons gekocht en je kunt het ook met ons afrekenen. Dus geen Sodomka.
Met vriendelijk groeten Henk Westerterp."
Ik trek mijn wenkbrauwen op bij het lezen van het onderschrift
Met vriendelijk groeten...
De man schrijft de vreselijkste dingen maar besluit wel met een vriendelijke groet
De dreigementen neem ik inmiddels niet meer serieus
Ik schud mijn hoofd...
Ben al het een en ander van hem gewend
Leg de 'factuur' neer
Buk me en gris het tweede stukje papier vanonder mijn bureau
Bekijk het zorgvuldig
De bovenkant is ruw afgeknipt met een schaar
De tekst is getypt op een ouderwetse typemachine
Meneer heeft zich blijkbaar gerealiseerd dat hij nog iets vergeten was
Dat er wellicht nog meer te halen valt...
"4-12-2005 Trutnov. Tsjechie
Het is mijn ontwerp en uitvinding om dit kasteel om te bouwen in een appartementen gebouw
Voor dit plan moet dan ¤ 300.000,- betaald worden.
Mocht je het plan toch gaan uitvoeren zonder dat u ons hebt betaald dan zullen wij dit met gerechtelijke stappen halen en alle kosten die hier uivoortvloeien zijn voor u rekening.
Met vriendelijke groeten Henk Westerterp"
Driehonderdduizend euro, wat een waanzin!
Mijn lippen krullen zich in een sarcastische glimlach
Driehonderdduizend euro voor zijn 'uitvinding'
Hij maakt het nu wel erg bont
Met ongeloof neem ik de tekst nog eens door
Hij heeft zich zelfs wat juridisch jargon eigengemaakt
Ongetwijfeld te danken aan de brieven die hij in de loop der tijd zelf ontvangen heeft...
Ik snuif minachtend
Hij had zich het geld voor de postzegels beter kunnen besparen
Het is inmiddels acht december 2005
De laatste weken is de stroom SMS'jes uit Tsjechië bijna tot stilstand gekomen
De oorzaak ligt voor de hand; ik reageer gewoon nergens meer op
Vanwaar dus deze hernieuwde poging?
Dan gaat me een lichtje op, natuurlijk...
Een week geleden heb ik een journalist kunnen overhalen een artikel aan mijn project te wijden
Er werd een halve pagina voor uitgetrokken, compleet met foto's van het kasteel
Al met al was ik er eigenlijk niet zo content mee
De aandacht ging meer uit naar mij en mijn Tsjechische avontuur dan naar het project
Maar ja, bij free publicity heb je het nu eenmaal niet voor het zeggen
Meneer heeft het artikel waarschijnlijk gelezen
Daarin aanleiding gezien om nog eens een poging te wagen
Ik haal geringschattend mijn schouders op
Perforeer beide velletjes en stop ze in de map Dossier Wekostav / Westerterp
Hij kan het apelazerus krijgen...
De afgelopen maanden zijn betrekkelijk rustig verlopen
In november ben ik nog een keer naar Tsjechië afgereisd
Heb goed nieuws te horen gekregen betreffende T-Mobile
Het huurcontract voor de zendmast vormt een obstakel voor de ontwikkeling van de appartementen op de bovenste verdieping
Eigenlijk niet zo zeer de mast zelf als wel de zender was het probleem
Die nam wel een erg centrale plaats in de ruimte in
Ik Henk's versie van het plan werden de appartementen er gewoon omheen gesitueerd
Men is echter bereid gevonden de zender naar een uithoek van de zolder te verplaatsen
Dat scheelt een slok op een borrel voor onze plannen
Toch ben ik van plan het contract op te zeggen na afloop van de termijn
Er is te veel te doen rondom de straling die zo'n ding zou afgeven
Ik heb de tekeningen van Proxion nog eens kritisch bekeken
Enkele van de kleinere appartementen zijn samengevoegd
Ik knik goedkeurend, dat ziet er een stuk beter uit...
Het doet niet meer zo krap aan, de ruimtes zijn nu beter in te richten
Ik heb uit de reacties op mijn site een belangrijke conclusie getrokken
De meesten zien zo'n appartement als een investering voor hun spaargeld
Aan de onderschriften te zien zitten er aardig wat tussen met een eigen bedrijf
Enkele namen doen me zelfs vermoeden dat er sprake is van oud geld
Die zijn natuurlijk niet te porren voor een mini-appartementje, al is het dan in een kasteel
Luxe en ruimte, dat is wat ze willen...
Maar hoe omschrijf je dat in een korte maar krachtige slagzin....?
Ik pijnig mijn geplaagde hersencellen
Dan, als in een flits:
"Hedendaags comfort in een middeleeuwse ambiance..."
Ik prevel de zin een paar keer zachtjes voor me uit
Dat klinkt goed
Een pakkende, allesomvattende slogan voor het project...
Ik recht mijn rug
Fuck Henk Westerterp, fuck alle problemen waarmee ik tot nu toe te maken heb gehad...
Het project wordt een succes...
No mather what...
[ Bericht 0% gewijzigd door JohannesP op 16-12-2010 00:59:01 ]
De nieuwe tekeningen van de bovenste etage ontbreken nog
Gezien de recente ontwikkelingen rondom T-Mobile is er nog geen tijd geweest ze aan te passen
Met Henry heb ik nog af en toe contact
Hij heeft de banden met Henk inmiddels rigoureus doorgesneden
Krijgt, net als ik, af en toe nog een 'vriendelijk' SMSje
Hij zit nog steeds opgescheept met zijn lappen grond zonder bouwvergunning
Henk had hem beloofd binnen een paar maanden een bouwvergunning rond te krijgen
Daar is uiteraard niets van terecht gekomen
Niet dat hij dat verwacht had trouwens...
Verkopen wil hij nog niet, het verlies zou te groot zijn
Zonder bouwvergunning zijn ze uiteraard een stuk minder waard
Stiekem hoopt hij erop dat hij ooit nog eens de kans krijgt de percelen te ontwikkelen
Het zit hem nog steeds erg hoog dat hij er zo argeloos ingestonken is
Kan het, net als ik, niet van zich afzetten
We spreken af de zaak niet te laten rusten
Samen te werken, te proberen om meer slachtoffers te achterhalen
Voor het geval er ooit nog wat bij Henk te halen valt
Dan komt hij met een idee
"Je zou Hruska kunnen mailen, hij heeft immers nog meer ex-klanten van Wekostav in zijn bestand. Misschien kan hij, uiteraard met hun toestemming, die namen aan ons doorgeven"
Direct na afloop van het gesprek stel ik het berichtje met ons verzoek op
Ik heb inmiddels per mail de nieuwe tekeningen van de zolderverdieping ontvangen
Van de vijf geplande appartementen zijn er drie overgebleven
Twee daarvan beschikken over een extra slaapkamer in de nok van het kasteel
Ik knik tevreden, Proxion heeft goed werk geleverd
Ik besteed een paar dagen aan het vaststellen van de prijzen
Dat kost me in het begin wat hoofdbrekens
Waar baseer ik de prijzen op?
Het moet natuurlijk geen 'natte-vinger-werk' worden
Dan herinner ik me een project in Vrchlabi
Ik ben er destijds een paar keer om heen gelopen toen ik een afspraak had met Dennis
Hoe heette dat ook al weer?
Ik open Explorer en ga op zoek
Het blijkt een project te zijn van Arcadian, Chateau Vrchlabi
Ik twijfel even
Vrchlabi is natuurlijk wel veel toeristischer en groter dan Zacler
Bovendien ligt het centraler ten opzichte van de bekende skigebieden
Daar staat tegenover dat het gebouw geen 'echt' kasteel is en wat strak aandoet
Bovendien is de ligging van kasteel Zacler natuurlijk een stuk aantrekkelijker, zo boven op die berg
Ik bekijk de appartementen, de ligging en oppervlaktematen
Bereken de vierkantemeterprijs
Pas ze toe op de appartementen in Zacler
Hier en daar maak ik een kleine correctie die betrekking heeft op de ligging
Na lang rekenwerk ben ik eruit
De prijzen zullen variëren van grofweg één tot tweeëneenhalve ton
Het kleinste en goedkoopste appartement ligt op de begane grond en beschikt over een woon/slaapkamer met open keuken en een douche met toilet
Het neusje van de zalm vormt een appartement op de bovenste verdieping
Het beschikt over drie slaapkamers, een ruime woonkamer met open keuken, een luxe badkamer en een separate toiletruimte
Ik bekijk het resultaat van mijn noeste arbeid
Het is voor elk wat wils constateer ik
Ik besteed nog een dag om de tekeningen en prijzen op mijn site in te voeren
Na een laatste eindcontrole ben ik eindelijk tevreden
Druk op de publiceerbutton
Vanuit Tsjechië wordt wat sceptisch gereageerd op mijn prijsstelling
Men vindt ze aan de hoge kant
Ik heb er echter nòg een rekensommetje op losgelaten
Wil het project voor mij de moeite waard blijven dan zijn dit heel reële prijzen
Ik houd kortom voet bij stuk
De reactie van Hruska is wat teleurstellend
Ik krijg slechts twee namen met e-mailadressen
Hij legt uit dat dit de enigen zijn die nog een claim tegen Henk bij hem hebben lopen
De overige gevallen zijn, al dan niet naar volle tevredenheid, opgelost
Hij heeft geen contact meer met ze
Ik ben wat teleurgesteld, had er meer van verwacht
Desalniettemin mail ik ze en leg uit wat de bedoeling is
We schrijven 16 december 2005
Pavel stelt voor om mijn zaak in zijn geheel door te geven aan Michal Hruska
Hij vertrouwt het toch niet helemaal
Wil er zeker van zijn dat we, in geval van een conflict, juridisch sterk staan
Na een korte aarzeling stem ik toe
Hruska is tenslotte toch al grotendeels op de hoogte van wat er zich allemaal afgespeeld heeft
Er zijn inmiddels contacten gelegd met twee banken: Komercni Banka en Ceska Sporitelna.
Vooral het gesprek met de laatste lijkt interessant
Ceska Sporitelna is bereid een lening te verstrekken van 75 tot 80 % van de totale investering
Er wordt wel een voorwaarde gesteld
Er moet een aantal geïnteresseerden zijn die een appartement onder de aangeboden voorwaarden en prijs willen kopen
Om de verkoop te bevorderen wordt er een offerte aangevraagd voor een videovisualisatie
Die zal het kasteel in gerenoveerde staat tonen, zowel het interieur als de buitenzijde
Ik schrik even van het prijskaartje dat er aanhangt
Dan zie ik wat voorbeelden van andere visualisaties
Ik ben onder de indruk, dat ziet er uitstekend uit
De firma belooft me bovendien dat ik een demoversie toegestuurd krijg voor ik beslis
Het laatste noemenswaardige wapenfeit van 2005 is de kostenraming die ik van Proxion ontvang
Die valt behoorlijk hoger uit dan de vorige, ruwe versie...
Het is enigszins een domper op mijn toegenomen enthousiasme
De oorzaak is gelegen in het feit dat ik eis dat het een luxe project wordt
Goedkoper kan wel, maar dan wordt het allemaal wat 'eenvoudiger'
Ik stem tenslotte gelaten toe
Voor een 'eenvoudig' project teken ik niet
Het einde van 2005 dient zich aan
De laatste weken verstrijken rustig
Van Henk heb ik, na zijn laatste 'factuur', niets meer gehoord
Ik hoop dat hij de moed opgegeven heeft
Ik heb ook al een tijdje geen berichten over Wekostav meer ontvangen
Vat dat op als een goed teken
Misschien komt alles tenslotte toch nog op zijn pootjes terecht
Wat 2006 ook mag brengen, ik hoop dat het een wat minder tumultueus jaar wordt dan het voorgaande
Mijn hoop blijkt helaas ijdel te zijn...
SMS 25 januari 2006:
"J davids je hebt niet betaald dus geef ik de zaak uithanden alle kosten kommen voor jou rekening ook de beslagleging de groeten"
Afzender: Henk Westerterp.
Het blijft niet bij dat ene SMS'je...
SMS 30 januari:
"Jos weet je nog wat je mij in de pitseria in trutnov hebt verteld met teveel alkohol op dat je veel geld hebt verdiend met pornofilms. Wij zijn er achter jij maakt kinderpornos en verkoopt deze als dit niet op internet of in de krant moet staat mij geld voor 1 februari op mijn bank. De groeten h w."
Gek!
Hij is helemaal gek geworden...
Kompleet doorgedraaid
Ik heb de stroom SMSjes tot nu toe genegeerd, maar dit?
Ik ben niet bang voor een krantenartikel
Geen fatsoenlijke krant zou dergelijke ongefundeerde onzin publiceren
Maar het internet?
Zou hij echt zo ver gaan?
Rillend denk ik terug aan zijn 'bijdragen' halverwege vorig jaar op diverse fora
De man zou het project ernstige schade kunnen berokkenen
Dit kan ik niet over mijn kant laten gaan
Ik moet hem een halt toeroepen
Angst inboezemen...
Ik start mijn computer op en open een nieuw Worddocument
Denk even na voor ik begin te typen
Ik 'verzoek hem dringend' op te houden met zijn bedreigingen en laster
Dreig met aangifte bij de politie in zowel Tsjechië als Nederland
Maak hem er op attent dat ik financieel in staat ben een leger van advocaten op hem af te sturen
Als hij nog maar één keer het lef heeft om mij, dan wel Cosy Cottage lastig te vallen zal hem dat bezuren...
En nee, ik verwacht geen antwoord
Ik wil gewoon niets meer van hem horen
Ik kopieer het bericht en verzend het per e-mail
Dan print ik het uit en verstuur het ook nog eens per fax
SMS 2 februari:
"Jos je hebt niet betaald op dit momend staat er nog ***** euro open je laaste kans het tebetalen het geld staat nog van daag op mijn rekenig so niet kijk maandag op internet he porno boj de groeten henk."
Ik zucht...
Heb al spijt dat ik überhaupt gereageerd heb
Me uit de tent heb laten lokken
Ik kan niets anders doen dan het maar over me heen te laten gaan
Hopen dat het alleen bij dreigementen aan mijn adres blijft
Ik berg het berichtje op in het archief van mijn mobieltje
De reacties op mijn oproep aan medeslachtoffers blijven uit
Ik mail nog maar eens een keer
Krijg tenslotte antwoord van de heer Paulsen
Hij vertelt eind 2003 door Holland Trade House in contact met Henk Westerterp te zijn gebracht tijdens een bezoek aan een object
Henk was daarbij aanwezig als mogelijke aannemer
Hij lijkt duidelijk niet content over de begeleiding:
"Heb Holland Trade House op enig moment terzijde geschoven daar deze club naar
mijn idee een stel oplichters zijn."
Oef, duidelijk taal...
Oplichters... Zo ver wil ik nog niet gaan
Incompetente knoeiers, daar kan ik wel in meegaan...
Mijn andere mailtjes blijft onbeantwoord
Ik antwoord de heer Paulsen dat het wellicht verstandig zou zijn om eens 'om de tafel te gaan zitten'
Krijg een ontwijkend antwoord
Hij heeft blijkbaar geen trek om 'oude koeien uit de sloot te halen'
Als hij eens 'in de buurt is' zal hij telefonisch contact met mij opnemen
Ik zal nooit iets meer van hem horen
Geleidelijk aan dooft ook het vuurtje bij mij
Mijn verontwaardiging neemt af
Tijdelijk...
Voorlopig kan ik me maar beter op het project concentreren
Het wordt tijd dat ik eens wat geld verdien
De gesprekken met Ceska Sporitelna verlopen voorspoedig
De bank is serieus geïnteresseerd in mijn project
Maar men komt niet zomaar met een stoot geld over de brug
Er moet nog het een en ander uitonderhandeld worden
"In principe staat men echter positief tegenover mijn initiatief"
Halverwege februari ontvang ik een in het Nederlands vertaald bericht van Michal Hruska
Hij heeft zich in onze zaak verdiept
Komt tot de conclusie dat er bij Wekostav niets te halen valt
Heeft informatie over 'grote schulden' van het bedrijf
Bovendien heeft hij bij de rechtbank in Hradec Kralove vernomen dat er al een voorstel tot een faillissement ligt
Of het allemaal doorgaat is nog niet zeker maar hij vermoedt van wel
Hij verwijst naar de zekerheidsstelling die Henk ondertekend heeft
Concludeert dat het document juridisch 'niet al te duidelijk is'...
"omdat daar Westerterp verklaart, dat hij de bedrag van ***.000,- Euro als privé persoon en de directeur van de bedrijf heeft ontvangen. Aan de onderkant staat dan zijn handtekening en stempel van Wekostav."
Het feit dat de aankoopsom door mijn Nederlandse BV op de privé-rekening van Henk gestort is ziet hij als een ernstige bedreiging:
"Vooral, oorspronkelijk betaalde ****** Hengelo Holding BV het geld en daarom zal er ook al voor de orde in de boekhouding een soort document moeten bestaan (bijvoorbeeld over de aansprakelijkheid), waarin ****** Hengelo Holding BV de eigen rechten aan Cosy Cottage s.r.o. overdraagt. Ik neem aan, dat zo iets niet bestaat. Soortgelijke probleem is ook aan de andere kant, en daarom zal ik adviseren om te doen, alsof het bedrijf dacht, dat het geld gericht was op Wekostav en niet op de heer Westerterp. Er zal namelijk kunnen gebeuren dat iemand (bijvoorbeeld de beheerder van de faillissement) gaat beweren, dat de koopprijs niet aan de eigenaar (Wekostav) is betaald maar aan een van de aandeelhouders, wat twee verschillende subjecten zijn, en hij zal zich van de overeenkomst terugtrekken en dat zal waarschijnlijk tragedie worden."
Ik frons mijn wenkbrauwen
Het zal aan de vertaling liggen...
Ik heb moeite om de precieze strekking van zijn woorden te begrijpen
Had liever zijn antwoord in het Engels, dat hij goed beheerst, gehad
Ik lees de alinea nog eens door
Begrijp plotseling dat ik nog niet uit de gevarenzone ben...
[ Bericht 0% gewijzigd door JohannesP op 18-12-2010 02:07:57 ]
Knarsetandend herinner ik me de 'aankoopbegeleiding' van Holland Trade House en die zogenaamde 'Kamer van Koophandel'
Ze hebben me behoorlijk in de nesten 'begeleid'
Nu blijkt ook die zekerheidsstelling nog eens geen cent waard...
Ik lees verder:
"Uit het opzicht van het behouden van de eigendomschap van het kasteel zal ik adviseren om geen aanklacht in te dienen tegen Wekostav en dat vanwege de eerder genoemde risico's. Als prioriteit vind ik noodzakelijk, dat er oplossing komt voor de relatie tussen ****** Hengelo Holding BV en Cosy Cottage."
Ik schud niet-begrijpend mijn hoofd
Ik ging er van uit dat mijn kasteel veilig was
Wekostav is immers, ondanks de aanvraag, nog steeds niet failliet
En de kooptransactie ligt inmiddels ruim een half jaar achter me
Hoe zit dat nu precies?
Wetgeving bestaat toch uit regeltjes waaraan iedereen zich houden moet?
En geldt dat niet ook voor een curator?
Ondanks alle beslommeringen gaan de voorbereidingen voor het project gewoon door
De onderhandelingen met het bedrijf dat een videovisualisatie zal maken zijn in volle gang
Ik vind het niet nodig dat alle appartementen (vijftien stuks) in beeld komen
Dat zou onnodig duur worden
én per verdieping vind ik afdoende
En natuurlijk de openbare ruimtes en de buitenzijde van het kasteel
De offerte wordt aangepast
Ik ontvang een voorbeeld van één van de appartementen
Hoewel het resultaat indrukwekkend is ben ik niet tevreden
Het ziet er wel 'gelikt' uit maar het geheel is wat aan de sombere kant
Het moet allemaal wat vrolijker...
Er moeten mensen te zien zijn
Mensen die zichtbaar genieten van hun pas verworven eigendom
Bedrijvigheid, ik mis bedrijvigheid
Ik zie bovendien geen oogverblindende panorama's door de ramen
En juist die zijn een van de USP's voor het project
Op deze manier zijn het blinde vlekken vanuit een weelderig aangekleed interieur
Het doet kortom wat kil aan
Ik lever mijn kritiek
De tweede versie is al een stuk beter
Ik slik krampachtig wanneer ik de uiteindelijke offerte ontvang
Ruim 20.000 euro gaat me dit geintje kosten...
Schoorvoetend ga ik akkoord
Dit levert tenslotte wel een mooi stukje promotie op
Zeker zolang er nog geen concrete vorderingen zijn om te laten zien
Ik informeer nog maar eens of het mogelijk is om wat bomen rondom het kasteel te rooien
De lagere verdiepingen hebben op deze manier immers nauwelijks een mooi uitzicht
Ik heb weinig hoop dat mijn vraag gehonoreerd wordt
Nationaal Park Krkonose is immers maar wat zuinig op zijn aanplant...
SMS 27 februari:
Boontje komt om zijn loontje kijk op internet
Afzender: Henk Westerterp...
Ik Google het net af
Probeer alle mogelijke zoekwoorden
Kasteel Zacler, appartementen Reuzengebergte, Cosy Cottage, Jos Davids, Wekostav
Tevergeefs gelukkig, ik vind niets verontrustends
Besluit uiteindelijk dat hij weer eens aan het bluffen is
Vrijdag 24 maart 2005
Ik ben op de Second Home beurs in Utrecht
Zoek naar de stand van Eureality
Ik heb de minst drukke dag uitgekozen
Wil immers nog even de gelegenheid hebben een praatje te maken met Pavel en Jarmila
Ik loop langs nep-palmen en posters van verblindend witte stranden
Achter de diverse stands glimlachen gebruinde gezichten me professioneel toe
Er worden folders en flyers in mijn hand gedrukt
Ik weersta de verlokking plaats te nemen in een van de comfortabele fauteuils van een stand die een project in Dubai promoot
Ik kijk nog eens om me heen
Zit hier duidelijk in de verkeerde hoek
Ik tuur naar de verwijzingsborden
Azië, Afrika, Spanje, Portugal...
Oost-Europa, daar moet ik zijn
Ik volg de pijlen en beland tenslotte tussen stands met namen die me inmiddels bekend voorkomen
Arcadian, Tsjechië Totaal, CzechBizz, Eunite Second Home...
Tot mijn stomme verbazing zie ik een bekend gezicht in de stand van het laatste bedrijf
Ik knipper met mijn ogen...
Verdomd, hij is het...
Maar wat doet hij in de stand van Eunite?
Onze blikken kruisen elkaar
Even kijkt hij wat ongemakkelijk
Dan breekt er een glimlach door op zijn gezicht
Een moment later druk ik de hand van Maarten ten Dam
"Dag Jos, hoe is het?"
Ik glimlach wat zuur
"Prima, dank je. En met jou?"
"Ook goed hoor, ik val hier even in voor een collega. En jij bent hier voor je project?"
Ik knik instemmend
"Je zit tegenwoordig bij Eureality toch...?"
Hij kijkt me wat onzeker aan vanachter zijn brillenglazen
"Klopt..."
"Hmmm... uitstekend bedrijf met een goede naam. Ik denk dat je een goede keus gemaakt hebt"
"Dank je, dat gevoel heb ik ook. In ieder geval beter dan Wekostav..."
Het laatste floept eruit voordat ik het in de gaten heb
Zijn gezicht betrekt
"Tsja... die Henk..."
Hij haalt verontschuldigend zijn schouders op
Heft zijn handen in een gebaar van onmacht
"Maar hoe had ik destijds kunnen weten dat hij zich zo ontwikkelen zou?"
"Je had hem grondig kunnen checken voor je hem bij je klanten aanraadt..."
Het ligt op het puntje van mijn tong maar ik houd mijn commentaar voor me
In plaats daarvan haal ik mijn mobieltje tevoorschijn
Toon hem zwijgend de SMS'jes die ik ontvangen heb
Hij leest ze aandachtig
Lacht vervolgens geringschattend
"Je trekt je dit toch niet aan hè? Het stelt niets voor. De man zit in de problemen, is ten einde raad. Vergeet het. Concentreer je liever op je project. Het is de moeite niet waard..."
"Nou, leuk is het anders ook niet om dergelijke berichten te ontvangen. Ik weet niet hoe het met jou zit maar ik ben dit milieu niet gewend..."
Het komt er harder uit dan ik gepland had
Hij slaat zijn ogen neer
"Nogmaals..."
Voordat hij zijn zin kan afmaken steek ik mijn hand uit
Ik heb genoeg verontschuldigingen gehoord
"Prettige dag verder. En goede zaken..."
Wat verbouwereerd drukt hij mijn hand
Ik draai me om en loop verder
Op zoek naar de stand van Eureality...
De Oost-Europese hoek straalt aanmerkelijk minder glitter en glamour uit
De stands zijn kleiner en een stuk soberder ingericht
Tafeltjes met brochures, folders en flyers
Wat stoelen eromheen
Foto's en beschrijvingen van objecten, met punaises aan de houten wanden geprikt
De prijzen, als een van de grootste USP's, worden prominent vermeld
Hier en daar staat een koffieautomaat te pruttelen, verdekt opgesteld achter dozen met promotiemateriaal
Het is hier ook aanmerkelijk minder druk
Ik wandel tussen de kraampjes door, van links naar rechts turend
Dan ontdek ik Jarmila
Ze is in gesprek met een echtpaar van middelbare leeftijd
Wijst naar een foto aan de wand
Pavel is nergens te zien
Ik loop langs de stand, wil haar niet storen
Bekijk wat fotos bij een van de andere standhouders
Word prompt aangeschoten: "Kan ik u helpen? Als u vragen heeft...?"
Ik haast me te vertellen dat ik alleen maar wat rondkijk
Hij knikt me vriendelijk toe
"Ga uw gang. Bent u al eens in Tsjechië geweest...?"
Ik heb geen trek in een verkooppraatje
Wimpel de man vriendelijk maar resoluut af
Een kwartiertje later is Jarmila vrij
Ik word hartelijk begroet
"Hoi Jos, alles goed?"
Ze geeft me haar karakteristieke, stevige handdruk
"Prima, dank je. Met jou ook?"
"Mmmm... beetje moe van de reis. Maar het gaat wel..."
"En... succes gehad met die klant van daarnet?" vraag ik belangstellend
Ze tuit haar lippen
"Mwoh... denk het niet, ze wouden eigenlijk alleen informatie over kopen in Tsjechië. Hadden niet echt belangstelling voor huis... Wil jij koffie?"
"Als je het niet te druk hebt. Ik wil je niet van je werk afhouden"
Ze kijkt even rond
"Er is niemand nu, kan wel even. Mag ik je voorstellen aan Veronika? Zij is nieuw bij ons"
Ik merk het meisje nu pas op
Ze staat wat onopvallend achterin de stand, bladerend in een folder
Donkerblond steil haar dat net tot op haar schouders valt
Normaal postuur, wat klein van stuk
Ik druk haar hand
"Jos Davids, aangenaam..."
"Veronika Kanova, prettig u te ontmoeten"
Ze schenkt me een wat onzekere glimlach
Moet nog even wennen aan alle nieuwe indrukken, schat ik in
Even later zijn we in een levendig gesprek verwikkeld
De nieuwe aanwinst, Veronika, blijkt evenals Jarmila uitstekend Nederlands te spreken
Ik bekijk de nieuwe brochure van mijn project
Het is een luxe glossy geworden
Op de voorpagina een schitterende afbeelding van het kasteel in gerenoveerde staat
De slogan luidt: "Project Kasteel Zacler, hedendaags comfort in een middeleeuwse ambiance..."
Behandeld worden achtereenvolgens Tsjechië, het Reuzengebergte, Zacler en het kasteel zelf
Op de laatste pagina staan wat eenvoudige schetsen van de appartementen
Ik ben tevreden, het ziet er goed uit
De brochure is echter alleen bedoeld voor serieus geïnteresseerden
Voor de rest liggen er flyers op het tafeltje voor de stand die zo meegenomen kunnen worden
Ik werp een vluchtige blik om me heen
Ook de stand van Eureality mist iets... uitstraling...
Er is totaal geen opsmuk
Het had wat mij betreft allemaal wel wat uitbundiger gemogen
Ik houd mijn kritiek voor me
Later die middag praat ik nog even met Pavel
Hij gebruikt de beurs om zijn contacten in Nederland te onderhouden
Het wordt geen lang gesprek, hij heeft nog een afspraak
Het wordt intussen wat drukker rondom de stand van Eureality
Ik voel dat ik in de weg begin te lopen
Besluit dat het tijd wordt te vertrekken
Begin april wordt Pavel tot procuratiehouder van Cosy Cottage s.r.o. benoemd
Ik had in het begin zo mijn bedenkingen
Iemand anders de bevoegdheid geven beslissingen voor mijn B.V. te nemen?
Ken ik hem daarvoor wel goed genoeg?
Hij weet me te overtuigen
Als procuratiehouder kan hij sneller handelen, sneller vooruitgang boeken
In het andere geval moeten er steeds volmachten opgemaakt en ondertekend worden
Om nog maar te zwijgen over het gedoe met apostillestempels en notarissen
Dat zou alleen maar extra tijd en geld kosten
Bovendien krijgt hij slechts beperkte bevoegdheden
Ik ga tenslotte overstag
Ik houd mij intussen bezig met het beantwoorden van vragen van geïnteresseerden
Mijn bestand begint gestaag te groeien
Een veelgestelde vraag is of het project ook voorziet in een zwembad
Ik besluit eens voorzichtig te informeren naar de kosten ervan
De klant is immers koning...
Een andere vraag is of er ook bergruimtes voor houders van appartementen aanwezig zijn
Ik herinner me de ondergrondse bunker onder de binnenplaats
"Uitstekend geschikt te maken als sauna..."
Ik hoor het Henk nog zó zeggen
Ik glimlach grimmig als ik terugdenk aan zijn wilde plannen
Toen ik het destijds bekeek stonden er grote plassen water op de vloer
Maar misschien valt er iets van te maken...?
Het is groot genoeg
Bovendien... er moet toch ièts mee gebeuren?
Gewoon dempen zou zonde zijn
Probleem is alleen de waterafvoer
Ik besluit ook hiernaar navraag te doen
Ik pas mijn site zo veel mogelijk aan de brochure aan
Helaas zijn mijn mogelijkheden hierin beperkt, het is een kant-en-klaar-site
Het logo kan ik echter wel in overeenstemming brengen
Verder scan ik nog wat afbeeldingen van de brochure die ik vervolgens aan mijn site toevoeg
Ik ben niet ècht tevreden met het resultaat maar het kan er mee door...
Het is laat op de avond
Ik nip aan mijn cola-bacardi
Neem een diepe trek van mijn sigaret
Overdenk de afgelopen dagen
Ik heb al een poosje geen berichten meer van of over Henk ontvangen
Stilaan begin ik weer wat hoop te koesteren...
[ Bericht 1% gewijzigd door JohannesP op 19-12-2010 20:40:18 ]
Ik slik nogmaals als ik het totaalbedrag van de factuur onder ogen krijg
Dan bekijk ik het eindresultaat
Besluit dat het iedere cent waard was
Na nog wat laatste op- en aanmerkingen voldoe ik de factuur
Een week later staat de presentatie op het internet
Eind april reis ik weer af naar Nachod
We nemen Hruskas advies ter harte
Er is een document opgemaakt waarin staat dat de storting van ****** Hengelo Holding BV, bestemd voor de aankoop van het kasteel, een lening was aan Cosy Cottage s.r.o.
Ik zet mijn handtekening onder het document bij de plaatselijke notaris
Dat Pavel zijn connecties heeft blijkt; de beste man onderbreekt er speciaal "een party" voor
Ik bemerk een onmiskenbaar alcohol-luchtje in 's mans adem
De, zwierig geplaatste, notariele stempel raakt ternauwernood de daarvoor bestemde plaats
Even maak ik me nog zorgen over de datum die op het document komt te staan
Bijna twee jaar nadat de storting gedaan is
Pavel verzekert me echter dat het van geen belang is
Deze aanvulling zou afdoende moeten zijn
Het document wordt opgenomen in de administratie van Cosy Cottage s.r.o.
Het is inmiddels juni 2006
Het beantwoorden van vragen is geen dagtaak
Ik heb al een tijdje niets meer vernomen uit Tsjechië
Af en toe krijg ik het gevoel dat ik in een ver-van-mijn-bed show verzeild ben geraakt
Ik word wat ongeduldig, waarom duurt het allemaal zo lang?
Even overweeg ik weer naar Tsjechië te reizen om poolshoogte te nemen
Ik verwerp mijn ingeving echter onmiddellijk weer
Pavel heeft me toegezegd zijn uiterste best te zullen doen alles zo snel mogelijk te laten verlopen
Ik wil hem niet onnodig onder druk zetten
Niet voor de voeten lopen
Toch blijft het knagen dat ik zelf geen directe invloed op het verloop heb
Donderdag acht juni gebeurt er iets wat het hele project even op losse schroeven zet
Ik ontvang een bericht van Proxion:
"Geachte heer Davids,
Hiermee een belangrijke informatie omtrent het kasteel Zacler. Er gaat over het herstellen van de oprit die in de eigendom van de gemeente is waarover hebben we tot nu toe niet geweten. Vandaag hebben wij een informatie gekregen dat er werd al met het herstellen begonnen en nadat het klaar wordt, zal dan men wat langere tijd niks ermee te mogen maken. En juist op deze oprit zouden de nieuwe aansluitingen voor riool en gas aangelegd worden. Waarschijnlijk bestaat er wel nog een mogelijkheid hoe z.s.m. deze aansluitingen uittevoeren. Maar de beslissing ligt echter aan u of die aansluitingen laten te realiseren. De prijzen voor de aansluitingen zijn volgens de budget volgende: rioolaansluiting ***.000,- CZK en gasaansluiting ***.000,-CZK, totaal dus ***.000,-CZK zonder BTW ,dat maakt dan ***.250,-CZK incl. 19% BTW. Ik weet dat het niet makkelijk is om zo snel een beslissing op te nemen maar zonder de aansluitingen uittevoeren zal het niet mogelijke zijn om de herstelling van het kasteel te realiseren. De zaak is echt dringend, daarom vraag ik u om in een ommezien een reactie daarop te schrijven. Indien u met de aansluitingen akkoord gaat dan proberen we een directe aktie daarin op te nemen."
Ik moet het bericht twee keer doorlezen voor het me helemaal duidelijk is
De gemeente Zacler gaat het wegdek van het straatje naar het kasteel vernieuwen
Aan de ene kant ben ik daar bijzonder blij mee
De weg mag echter daarna langere tijd niet meer opgebroken worden
En dat vormt een serieus probleem voor de voortgang van mijn project
Ik kijk zorgelijk naar de genoemde bedragen
Eigenlijk wilde ik voorlopig geen geld aan het kasteel zèlf uitgeven
Aan de andere kant; doe ik het niet dan is de renovatie voorlopig van de baan
Ik heb eigenlijk geen keus
Antwoord dat ik akkoord ga
Even erger ik me aan het feit dat ik dit zo onverwachts komt
En heeft immers al eerder overleg met de gemeente plaatsgehad?
Dan had dit toch ook ter sprake moeten zijn gekomen?
Nu is het afwachten of we nog op tijd zijn
Ik blijk me nodeloos zorgen te maken
We zijn nog net op tijd met onze aanvraag
Ik heb Pavel verzocht me op de hoogte te houden van de ontwikkelingen
Dat doet hij dan ook, al mag het wat mij betreft wel wat frequenter
Tegelijkertijd besef ik dat dat een zware belasting is voor zijn betrekkelijk kleine crew
De berichten moeten tenslotte ook nog eens telkens vertaald worden
En daar gaat de nodige tijd in zitten
Ik zucht, die taal, dat blijft een probleem
Toch doet hij zijn best:
"Gisteren (22 juni) ben ik samen met de heer Tichy uit firma PROXION in Trutnov geweest, op de sectie bouwzaken afdeling monumentenzorg.
Samen met de architect mevrouw Tomkova van de sectie bouwzaken monumentenzorg en de architect mevrouw Paterova van de monumenteninstelling (onder haar gezag valt de regio Trutnov) ben ik naar Zacler gegaan, waar wij samen met de projectdocumentatie hele kasteel door zijn geweest vanaf de kelder tot aan de zolder."
Ik begrijp dat de nieuwe tekeningen de goedkeuring van monumentenzorg nog moet krijgen
Henk's opmerking "alle vergunningen zijn binnen, er kan zó begonnen worden" was weer eens veel te voorbarig
Die vergunningen zijn weliswaar afgegeven maar dan voor de bestemming "Hotel"
De gemeente Zacler staat in beginsel positief tegenover de nieuwe bestemming
De gehele carrousel moet echter wel weer opnieuw afgedraaid worden
Diverse instanties moeten opnieuw hun gewichtige stempeltjes plaatsen
En een van de belangrijkste daarvan is monumentenzorg:
"Als de meest ingewikkelde werd de goedkeuring van de monumenteninstelling beschouwd. Daarom heb ik PROXION gevraagd, om als projectkantoor de urgente aanvraag bij de monumenteninstelling in te dienen, waar ze vragen om snelle afhandeling. Ik wou aanwezig zijn bij de eventuele vergadering. Deze vergadering heeft gisteren plaatsgevonden. Natuurlijk hebben beide architecten, als medewerkers van monumentenzorg, een paar aanmerkingen aan de uitvoering van de bouw. Wat belangrijk is, is dat zij voor zijn, dat er van het kasteel appartementgebouw wordt gebouwd. Bovendien heeft mevrouw Paterova, als hoofdpersoon bij monumentenzorg, haar hulp beloofd bij het aanvragen van financiële subsidie. Wij hebben afgesproken, dat ik in de naam van Cosy Cottage s.r.o. dotatie voor de bouw van 2.000.000,- Kc aan zal vragen. Mevrouw architect Paterova gaat niet alleen dit project aanbevelen, maar gaat ook de nodige druk uitoefenen op de burgemeester van Zacler, zodat hij ons verzoek om dotatie ook zal gaan steunen. De stad Zacler ligt in de monumentenzone en heeft grotere mogelijkheden om dotaties te vragen."
"Een paar opmerkingen..."
Ik frons mijn wenkbrauwen
Ik hoop niet dat die al te veel invloed op de plannen zullen hebben
Ik had al begrepen dat er aan de buitenkant van het kasteel niet te veel gewijzigd mag worden
Wat als die opmerkingen betrekking hebben op de dakkapellen voor de appartementen op de zolderverdieping...?
Ik schud mijn hoofd
Nee, als dat het geval was zou Pavel het vermeld hebben
Het belangrijkste is dat ze in principe achter de plannen staan
Alles is natuurlijk beter dan 'leegstand en langzame verpaupering van het gebouw' zal de achterliggende gedachte wel zijn
En die "dotatie" van twee miljoen kronen?
Als dat zou lukken is het natuurlijk mooi meegenomen
Al maakt het maar een fractie uit van de totale verbouwingskosten
De laatste alinea komt toch nog als een verrassing:
"Aan het einde wil ik nog een bericht van meneer Hruska doorgeven, die ik deze woensdag heb ontvangen. Wekostav is al failliet verklaard. Wij kunnen Uw aanvragen melden. De kans op succes zal zeer klein zijn alleen al, omdat er bij de faillietverklaring duidelijk is, dat de passiva veel hoger zijn dan de activa."
Het zat er natuurlijk dik in
Toch bekruipt me een gevoel van onbehagen
Als dit maar geen consequenties heeft voor het project...
Ik zet de gedachte krampachtig van me af
Denk na...
Overweeg me aan te sluiten bij de schuldeisers
Zet ook die gedachte van me af; ik neem aan dat Hruska goed geïnformeerd is
Het zou me alleen maar geld kosten
Peinzend sluit ik het bericht
Ik open Internet Explorer; http://portal.justice.cz/uvod/JusticeEN.aspx
De site staat onder mijn favorieten
Ik tik Wekostav in, in het daarvoor bestemde vakje
Zie direct de opmerking in dikke rode letters: V konkursu
Ik klik op "Výpis platných" (uiitreksel handelsregister, JP)
Mijn blik dwaalt naar de onderkant van de pagina
...1.cervna 2006... 1 juni 2006...
Al een paar weken geleden dus
Nou, hij heeft het eindelijk voor elkaar
Zijn onfrisse praktijken hebben dan toch tot het onvermijdelijke geleid
Ik heb er gemengde gevoelens bij
Aan de ene kant misgun ik hem deze ellende niet
Hij heeft het vertrouwen van zo veel argeloze klanten misbruikt
Bovendien heeft hij ook mij bedrogen, bedreigd en belasterd
Nee, het spijt me bepaald niet...
Aan de andere kant; er ligt nog geen jaar tussen het faillissement en de registratie van het kasteel
Het is allemaal nog zo vers
Kortom; ik ben er niet helemaal gerust op
Een interview
De weken verstrijken
Af en toe reageren er klanten, per mail of telefonisch
Ik sta regelmatig met mijn mond vol tanden
Kan maar geen concrete antwoorden geven
Kan niet aangeven wanneer de renovatie eindelijk begint
Ik heb begrepen dat er wel wat belangstelling is getoond tijden de beurs
Er zijn wat brochures uitgedeeld
Wat gesprekken gevoerd
Het heeft echter niet geleid tot concrete resultaten in de vorm van een reservering
Mijn site wordt nog steeds erg aardig bezocht
Toch heb ik het gevoel dat het enthousiasme aan het afnemen is
Ik begin ongeduldig te worden
Kom tot de conclusie dat promotie via de beurs en 'het net' alleen niet voldoende is
Er moet meer gebeuren...
We moeten adverteren, op de voorgrond treden, liefst landelijk
Het project moet een flinke impuls krijgen
Ik deel mijn mening met Pavel
Die maant me tot geduld
De vergunningen zijn immers nog niet helemaal rond, we zitten nog in de voorbereiding
De gesprekken met Ceska Sporitelna lopen ook nog steeds
Ik klem mijn tanden op elkaar
Juli 2006 begint al behoorlijk te vorderen
Tot mijn opluchting hoor ik niets over de gevolgen van het faillissement van Wekostav
Ook Henk heeft zijn SMS-bombardement (tijdelijk?) gestaakt
Ik heb tijd in overvloed
Begin te piekeren
Er is natuurlijk nog een heel redelijke kans dat het allemaal goed komt
Dat het project een succes wordt
Ik ben nog steeds overtuigd dat het een succes kàn worden...
Maar de tijd begint tegen me te werken
Ik vrees dat het allemaal te lang gaat duren
"BNR Nieuwsradio, met Jeannet Boenders. Spreek ik met de heer Davids?”
BNR Nieuwsradio? Wie of wat is dat? Ik heb er nog nooit van gehoord
"Euh... Ja..."
"Bel ik gelegen meneer?"
"Ja hoor, ik heb wel even..."
In werkelijkheid heb ik de hele dag niets gepland
"Ik bel voor het programma 'Luchtkastelen'. Daarin behandelen we allerlei zaken die gerelateerd zijn aan 'wonen en woonstijlen'. Het programma wordt gepresenteerd door Robert Jan Knook..."
Het laatste komt er met onverholen trots uit
Blijkbaar verwacht ze een gepaste reactie hierop van mijn kant
Ik heb echter nog nooit van de beste man gehoord
"Oh... ja...?"
Mijn antwoord voldoet waarschijnlijk niet aan haar verwachtingen
Toch vervolgt ze met evenveel enthousiasme haar verhaal
"Klopt het dat u een project heeft in Tsjechië? Iets met appartementen in een oud kasteel?"
Ik antwoord wat terughoudend
"Dat is correct..."
"Mag ik u dan misschien vragen of u geïnteresseerd bent om deel te nemen aan ons programma? Het zou voor uw project een goede promotie kunnen zijn..."
Mijn hart slaat een slag over
Ik? In een interview op de radio?
Ik ben eigenlijk iemand die liever op de achtergrond blijft
Aan de andere kant heeft die mevrouw Boenders gelijk
Het zou een hele mooie promotie kunnen zijn
En het is nog landelijk ook
Ik verman me
Antwoord voor ik me bedenken kan
"Ja hoor, graag... En wanneer zal die uitzending zijn?"
"Kunt u volgende week dinsdag om 14.00 uur naar onze studio in Den Haag komen?"
"Is prima. Waar moet ik precies zijn?"
"We zullen u een routebeschrijving en een bevestiging per e-mail sturen. Info@cosycottage.nl is het toch?"
Ze spreekt mijn mailadres wat onzeker uit
"Euhh... ja, inderdaad..."
"Mag ik u bedanken voor uw medewerking meneer?"
"Ja... eh, jullie ook trouwens..."
"Graag gedaan meneer..."
Wat onzeker leg ik de hoorn neer
Volgende week dinsdag...
Dat is al over vier dagen...
Ik ben niet zo zenuwachtig als ik vooraf gevreesd heb
Heb het weekend besteed om me voor te bereiden
Een medewerkster begeleidt me naar de wachtkamer
Onderweg vertelt ze me wat er te gebeuren staat
De uitzending gaat een half uur duren
Behalve mijn persoontje zijn er nog twee anderen die hun praatje mogen houden
Een mevrouw van de Hema en een meneer die omgebouwde containers als woonruimte aanbiedt
Drie interviews in een uitzending van een half uur?
Dat is ongeveer tien minuten per persoon, reken ik uit
Die moet ik vol kunnen praten
Het wordt allemaal opgenomen en op een later tijdstip uitgezonden
Ik slaak onwillekeurig een zucht van opluchting
Het is niet life!
Een al te grote blunder van mijn kant zullen ze er dan toch zeker wel uitknippen?
Ik houd mijn gedachten voor me
Rond half drie betreed de heer Knook de wachtkamer
Schudt onze handen
"Robert Jan Knook, welkom in onze uitzending..."
Ik bekijk hem nieuwsgierig
Maar nee, hij komt me niet bekend voor
Ik schat hem een middendertiger, donker halflang haar en een slank postuur
Hij oogt als een yuppie in zijn vlotte pak en heeft een gladde, zelfverzekerde babbel
Na de kennismakingsronde gaat hij ons voor naar de opnameruimte
Na ja, 'opnameruimte', eigenlijk is het maar een nauw langwerpig hokje met aan vier kanten glaswanden
Achter een van de ramen zit een opnametechnicus met zijn knoppen te spelen
Midden in de ruimte staan drie tafels tegen elkaar geschoven
Ik zie vier microfoons staan
Voor de microfoons staan glazen water
De heer Knook neemt plaats en verzoekt ons zijn voorbeeld te volgen
"Maakt niet uit waar u gaat zitten hoor, pik er maar eentje uit..."
Er worden nog wat laatste instructies uitgedeeld
"Wilt u alstublieft de microfoon tijdens de uitzending niet aanraken? En zo mogelijk niet kuchen of hoesten?"
Prompt voel ik een hevige kriebel in mijn keel opkomen
Ik slik krampachtig
"Misschien onnodig dat ik het zeg, maar wilt u, nadat u uitgesproken bent, alstublieft blijven zitten tot het einde van de uitzending? De bijgeluiden zouden zeer storend zijn voor de luisteraars..."
We knikken alle drie
De laatste aanwijzingen volgen
Er zal worden gestart met de tune van 'Luchtkastelen'
Daarna zal de heer Knook zijn inleidende babbel houden en vervolgens komen wij aan het woord
De spanning stijgt...
De geluidstechnicus heft zijn hand en kijk Robert Jan Knook vragend aan
Die knikt en de man achter het raam laat zijn hand zakken
Een melodieus deuntje kabbelt door het vertrek
Het duurt een seconde of tien voordat de welluidende stem van de heer Knook het overneemt
"Welkom bij 'Luchtkastelen', het woon- en lifestile programma van BNR Nieuwsradio. Vandaag hebben we drie gasten...”
"We beginnen met de heer De Korte van de firma Contex die zeecontainers ombouwt tot luxe wooneenheden..." (hij kijkt er wat sceptisch bij). "...vervolgens zal mevrouw Brouwer, persvoorlichtster van de Hema, ons alles vertellen over de allernieuwste kerstrages. En tenslotte komt de heer..." (hij werpt een korte blik op het papiertje dat voor hem ligt) "...Daffids aan het woord. Hij ontwikkelt appartementen in een eeuwenoud klooster in het Tsjechische Z... Zak... Zakkler"
Ik veer op, dat Daffids vergeef ik hem nog, maar een klooster...?
"Het is geen klooster hoor..."
Hij kijkt me aan, wat verstoord door mijn ongeplande opmerking
"Oh nee...?"
Hij trekt vragend zijn wenkbrauwen op
"Het is een kasteel..."
"Nou, vooruit, een kasteel dan. Maar we beginnen met de heer De Korte..."
Ik zucht
Verdorie, ze hebben mijn item als laatste gepland...
Ik had liever het spits afgebeten, dan heb ik het tenminste achter de rug
Meneer De Korte begint intussen zijn riedeltje af te draaien
Het is duidelijk dat het niet de eerste keer voor hem is
Hij somt enthousiast de mogelijkheden en voordelen van de woonunits op
Laat zich niet ontmoedigen door de sceptische blikken van de heer Knook
Wat dat betreft mag hij blij zijn dat het om een radioprogramma gaat
Robert Jan Knook onderbreekt hem zo nu en dan
"Zijn er al wat van deze units verkocht?"
De Korte lijkt even van zijn stuk gebracht
"Euhh... nog niet, maar er is al wel concrete belangstelling voor. En er is natuurlijk een showmodel..."
Zijn tien minuten vliegen om, te snel naar mijn smaak
De heer De Korte wordt bedankt voor zijn bijdrage
Mag nog éénmaal zijn naam en die van zijn firma noemen
Dan is zijn tijd voorbij
Mevrouw Brouwer krijgt het woord
Ook voor haar is het routine
Ik begin me ernstig zorgen te maken
In tegenstelling tot mijn voorgangers ben ik niet gepokt en gemazeld in dit soort zaken
Vrees een ontiegelijke afgang
Kerstballen, -slingers en pieken passeren de revue
Ik ben maar matig geïnteresseerd in het onderwerp
Bewonder echter wel de manier waarop ze van "niets" "iets" weet te maken
Al vind ik het wel rijkelijk vroeg om over kerstballen te converseren, het is pas eind juli...
Als ze de naam "Hema" wat te vaak laat vallen kijkt de heer Knook haar wenkbrauwenfronsend aan
Het mag natuurlijk geen reclameblok voor de Hema worden
Mevrouw Brouwer neemt de waarschuwing ter harte
De tijd vordert gestaag
Een laatste vraag van Knook
"En welke kleuren zijn volgens verwachting dit jaar 'in'?"
Het blijkt rood te zijn
Absoluut, rood wordt de rage dit jaar
Ik neem een slok uit het glas water dat voor me staat
Hoop dat mijn stem geen dienst weigert
Wil mijn keel schrapen maar herinner me bijtijds Knook's instructies
"En dan gaan we nu naar de heer Daffids..."
Ik schuif mijn irritatie over de naamsverbastering terzijde
"U ontwikkelt appartementen in een eh... kasteel in Tsjechië. Kunt u iets vertellen over het gebouw?"
Deze vraag had ik natuurlijk verwacht, heb hem voorbereid
Tot mijn opluchting verzaakt mijn stem zijn plicht niet
Ik vertel over de historie van het kasteel, over de vroegere bewoners
Over de prachtige ligging
Over het Reuzengebergte en het Nationaal Park Krkonose
Ok, thats the easy part...
Lastiger wordt het als de heer Knook gedetailleerdere vragen begint te stellen
"Hoeveel appartementen staan er gepland en wat zijn de afmetingen?"
Hij fronst zijn wenkbrauwen als ik de oppervlakte van het kleinste appartement noem
Ik vergeet even dat het 'radio' is
"Nou, daar valt best iets van te maken hoor" kruip ik onwillekeurig in de verdediging
"Tsjechen zijn erg vindingrijk in het efficiënt inrichten van kleinere woningen..."
Ik besef mijn fout onmiddellijk
Neem me voor hem niet nogmaals te maken
Er volgen nog meer vragen, de minuten tikken voorbij
Lastig wordt het nog even als de onvermijdelijke vraag komt
"Is er al begonnen met de renovatie?"
Ook die vraag heb ik voorbereid, al vind ik mijn antwoord nog steeds niet erg overtuigend
Ik vertel dat de afgelopen periode gebruikt is om de vergunningen rond te krijgen
Dat mijn project nog in de beginfase zit
"Naar verwachting kunnen we echter binnen enkele maanden starten met de verbouwing..."
Robert Jan Knook schenkt me een sceptische blik
Gaat gelukkig niet verder op het onderwerp in
Voor ik het besef zit ook mijn tijd erop
De luisteraars worden bedankt en het programma wordt afgesloten
Ik sta op, zie de vochtige afdrukken van mijn handpalmen op de tafel voor me
Heb ik het er goed afgebracht?
Ik heb geen flauw idee, dat zal nog moeten blijken
Maar ik heb het tenminste wel gedáán
Er worden handen gedrukt, afscheid genomen
De heer De Korte informeert nog even of ik het kasteel zelf aangekocht heb
Ik antwoord bevestigend
Hij schudt zijn hoofd
Is zelf ook eens 'bezig geweest' met een project in Spanje
Maar helaas 'gestruikeld' over de 'mentaliteit van overheden en ondernemers in dat land'
Hij laat zijn scepsis overduidelijk blijken
Ik laat me niet provoceren
'Wonen in een zeecontainer' lijkt me ook niet bepaald een succesformule...
Desondanks wens ik hem veel succes met zijn business
Zodra ik het gebouw verlaten heb tast ik naar mijn sigaretten
Steek een exemplaar op en laat de rook diep door mijn longen gaan
Langzaamaan kalmeer ik weer een beetje
Een paar weken later staat de aflevering bij 'gemiste uitzendingen' op het internet
Ik zap voorbij de zeecontainers en kerstballen
Luister kritisch naar mezelf
Ok, het klinkt allemaal niet zo gepolijst als bij mijn voorgangers
Maar al met al valt het best mee
Ik ben niet afgegaan...
Een aantekening in het dossier...
"Geachte heer Davids,
Allereerst hartelijk dank voor het bezoeken van onze website.
Hierbij kom ik terug op uw vraag m.b.t. een bureau dat u kan helpen bij vraagstukken in Tsjechië. Als kamer van koophandel kan ik u basisinformatie verstrekken m.b.t. het opzetten van een SRO in Tsjechië. Daarnaast is het inderdaad van belang om een persoon te hebben in Tsjechië die u begeleid bij het daadwerkelijk oprichten van de SRO.
Hiervoor zijn een aantal bureaus te noemen nl:
Nederlands-Tsjechische Kamer van Koophandel
De heer Laurens Rinkes
Roubalova 13, 60200 Brno
tel. 0042-**********
fax. 0042-**********
Email: ***@hth.cz of *******@hth.cz
Website: http://www.nlchamber.cz"
Er worden nog twee organisaties genoemd
Maar de heer Rinkes met zijn 'Kamer' staat prominent bovenaan het lijstje
Ik grom wat voor me uit
Een paar dagen geleden heb ik een soort steekproefje gehouden
Gewoon om nog eens te checken of er iets aan de adviezen veranderd is
Ik heb me voorgedaan als iemand die 'iets' bedrijfsmatigs wil opstarten in Tsjechië
Blijkbaar is de boodschap nog niet tot de Kamer van Koophandel in Twente doorgedrongen
Het verhaal Westerterp zou toch zijn invloed gehad moeten hebben?
Misschien moest ik maar eens voor een persoonlijk gesprek langs gaan
De heren op de hoogte stellen
Ik denk er even over na
Waarom ook niet eigenlijk?
Ik surf naar de afdeling Internationale Handel van de site
Klik op het vakje 'Stel hier uw vraag'
Geef een summiere samenvatting van mijn ervaringen met de Tsjechische KvK
Verzoek om een persoonlijk onderhoud
"Henk Westerterp zegt u? En die zou u aangeraden zijn door Holland Trade House?"
De heer Dalenoort kijkt me ernstig maar met een zweem van twijfel aan
Het is een week later
Ik zit in het kantoor van het hoofd van de afdeling Internationale Handel van de KvK Twente en Veluwe in Enschede
Voor me op tafel ligt een mapje met stukken die mijn verhaal moeten ondersteunen
Dalenoort werpt er een nieuwsgierige blik op
Ik knik bevestigend op de gestelde vraag
Vertel over het bezoekje van Maarten ten Dam
Hoe hij de naam en het telefoonnummer van Henk op zijn visitekaartje van I.T.P.S. schreef
"Westerterp zou me kunnen helpen bij het zoeken naar een interessant commercieel object..."
Ik overhandig hem het bewuste kaartje
Hij bestudeert het zorgvuldig
"En die man bleek later een eh... oplichter?"
Zijn gezichtsuitdrukking verraadt ongeloof
Ik bijt op mijn lippen...
[ Bericht 0% gewijzigd door JohannesP op 22-12-2010 15:32:36 ]
*kuch*quote:
Hoe hij de naam en het telefoonnummer van Henk op zijn visitekaartje van I.T.P.S. schreef
"Westendorp zou me kunnen helpen bij het zoeken naar een interessant commercieel object..."
Ik overhandig hem het bewuste kaartje
Dat ik één slachtoffer persoonlijk ken maar met anderen gemaild heb
Wat ik van Michal Hruska, de advocaat in Trutnov, gehoord heb
"En zijn bedrijf is nu failliet?"
Ik knik: "Sinds begin juni van dit jaar..."
Dalenoort draait het visitekaartje om en om in zijn handen
Zucht, weet blijkbaar niet wat hij met mijn verhaal aan moet
"Tsja, Holland Trade House staat bij ons bekend als een solide en betrouwbare organisatie. Wij hebben niets meegekregen over problemen die er zouden spelen met deze heer Westerterp. Denkt u dat ze u bewust uitgeleverd hebben aan eh..."
Hij zoekt naar een geschikt woord
"...zo iemand, terwijl ze wìsten dat hij niet in de haak was?"
Ik denk even na
Nou nee, dat ook weer niet
Aan de andere kant, ze hebben hem niet zorgvuldig gecheckt
Als hij al überhaupt gecheckt is, ik heb zo mijn twijfels
En dat is toch wel een eerste voorwaarde voordat je iemand bij je klanten aanbeveelt?
"En waarom denkt u dan dat ze hem aan u geadviseerd hebben?"
"Nou, misschien werden ze betaald om klanten aan hem door te spelen... Meneer Westerterp heeft me eens verteld dat hij voor iedere klant die tot aankoop van een object overging een bedrag van 100.000 Tsjechische kronen betaalde"
Mijn opmerking komt aan
Hij gaat wat rechter op zitten
Kijkt me doordringend aan
"En dat kunt u bewijzen?"
Ik haal mijn schouders op
"Helaas niet, er was niemand bij toen hij die opmerking maakte..."
De heer Dalenoort lijkt bijna opgelucht
"Tsja, in dat geval kan ik eigenlijk weinig voor u doen. Maar is dat het enige wat u hen verwijt? Dat ze u in contact hebben gebracht met deze man?"
Ik voel een lichte wrevel opkomen
Ik heb toch een samenvatting opgestuurd van wat er voorgevallen is?
Hebben ze die dan helemaal niet doorgenomen?
Wat ongeduldig vertel ik over de 'aankoopbegeleiding'
Over de gebeurtenissen rondom de transactie, over de zekerheidsstelling
Ik houd niets achter
Ter ondersteuning leg ik het mapje met bewijsstukken voor hem neer
Hij fronst zijn wenkbrauwen, pakt het op en begint het door te bladeren
Er valt een stilte als hij de documenten vluchtig doorneemt
Dan geeft hij me het mapje terug
Kijkt me vriendelijk doch beslist aan
"Meneer Davids, ik vrees dat dit werk voor een jurist is. Het enige dat ik kan doen is u adviseren een advocaat in de arm te nemen. De Kamer kan geen stelling nemen in dit soort geschillen. Per slot van rekening is Holland Trade House, evenals uw bedrijf, klant bij de Kamer."
Zijn lichaamstaal geeft aan dat hij het gesprek als beëindigd beschouwt
"U gaat dus helemaal geen actie ondernemen? U blijft gewoon doorgaan met deze organisatie te adviseren?"
Mijn stem klinkt wellicht wat verontwaardigd
Dalenoort heft zijn handen in een bezwerend gebaar
"Uiteraard gaan we wel ièts doen. We gaan contact opnemen met de heer Ten Dam en hem om zijn commentaar vragen. En we plaatsen een aantekening in het dossier Holland Trade House..."
"Een aantekening? Wat houdt dat precies in?"
"We zullen uw klacht in het dossier opnemen. Wanneer er meer klachten volgen zullen we wellicht ons advies wat eh... bijstellen..."
Ik laat mijn schouders zakken
Een aantekening...
Ik kan mijn teleurstelling nauwelijks verbergen
Pak mijn mapje, klem het onder mijn arm
Schud de uitgestoken hand van Dalenoort
Die begeleidt me naar de deur
Daar aangekomen houdt hij me nog even staande
"Het is jammer dat geen van de andere eh... slachtoffers zich gemeld heeft. Misschien kunt u hen, of tenminste één van hen, vragen dit alsnog te doen?"
Ik knik
Ja, misschien...
Maar of er iemand is die daar nu nog zoveel trek in heeft?
Ik betwijfel het, gezien mijn pogingen tot nu toe
Ik vloek binnensmonds als ik de parkeerplaats oploop
Weer een verknoeide middag
"Dat deed ik ook zo met Holland Trade House"
Het zinnetje van Henk blijft door mijn hoofd spoken
Hij sprak het achteloos uit toen hij me 100.000 kronen toezegde wanneer de site in een aankoop zou resulteren
Mijn gedachten malen
Waarom zou Holland Trade House klanten naar Henk doorsturen?
Toch zeker niet vanwege zijn mooie blauwe ogen?
Wat anders dan geld kan daarvan de reden zijn?
Maar hoe bewijs ik dat?
Henk opbellen en hem om bewijsstukken vragen?
Yeah, right...
Ik hoor zijn antwoord al voor me: "Ok, wanneer zou je ze willen hebben Jos..."
Ik trek een grimas
Maar toch... zijn boekhouding zouden die betalingen toch moeten vermelden?
In ieder geval zou er af en toe een post van 100.000 kronen voorbij moeten komen
Misschien niet onder vermelding van 'provisie Holland Trade House' maar toch...
Misschien kan Hruska me op een of andere manier helpen...?
Even speel ik met het idee, dan haal ik mijn schouders op
Ik tik een kort berichtje in en verzend het
Niet geschoten is tenslotte altijd mis...
De volgende morgen heb ik antwoord:
"Dear Mr. Davids,
I think I cannot help you much in that direction. It is not precise that lawyers can look in the bookkeeping of companies when they are bankrupt. The lawyers can only look in those documents that are part of the "bancruptcy file by the court". As the court stated in that case, Wekostav did not hold the legal duty to lead official bookkeeping as the Czech law requires... so there is nearly nothing..."
Ik berg het bericht op
Ben nauwelijks teleurgesteld
Had eigenlijk ook niets anders verwacht
SMS 11 augustus 2006:
"Hee porno Jos Davids ik krijg nog steeds **000 euro van jou voor het werk aan cosycottage ik wil dit geld voor 15 augustus 2006 zo niet gaat jou kinderpornoverhaal in de krant en ik ga naar de belasting je laat mij ****** euro wit wasen en de belasting voor je betaald heb ik wil mijn geld en krijg het ik heb niks te verliezen jij alles groeten henk."
SMS 12 augustus:
"Als jij wild dat ons zwart geld zaak voor ieder een op internet te lezen valt moet je het contakt uit laten henk"
Er knakt iets in me...
Het wordt me plotseling te veel
Ophouden! Dit moet onmiddellijk ophouden!
In een vlaag van woede grijp ik naar de telefoon
Draai Henk's nummer
Hoor de kiestoon en heb eigenlijk al spijt
Heb ik me verdorie tòch weer laten provoceren
Desondanks leg ik niet neer
"Met Henk..."
"Jos hier..."
Ik probeer een dreigende ondertoon in mijn stem te leggen
"Ik verzoek jou nog één keer om op te houden met deze flauwekul. Je krijgt geen rooie cent van me, knoop dat nou eens goed in je oren..."
Even blijft het stil
Dan, verontwaardigd: "Ik heb aan je kasteel gewerkt, heb belasting voor je betaald, ik..."
Ik onderbreek hem ruw: "Heb je nog geen ellende genoeg veroorzaakt? Wekostav is failliet hè...? Hoeveel mensen kunnen nu fluiten naar hun centen?"
Met moeite beheers ik mijn stem
"Dat Wekostav failliet is is niet zo erg hoor. Ik begin zo weer een andere S.R.O. Maar jij..."
Ik laat hem weer niet uitpraten
Het moet nu maar voor eens en altijd afgelopen zijn
"Hou je mond. Ik zeg het je nog één keer dus luister goed; je houdt op met die dreigementen en belasteringen. Anders zal het je bezuren. Heb je me goed begrepen?"
"Hoezo 'anders'?" klinkt het wat smalend aan de andere kant van de lijn
Ik laat mijn stem nog wat zakken in een poging zo intimiderend mogelijk over te komen
"Anders kom ik je misschien wel eens een keertje opzoeken Henk..."
Het blijft stil aan de andere kant
Ik ben volledig buiten zinnen, vervolg:
"Ja, misschien kom ik wel eens een keertje langs bij je huisje in Petrovice... of in Buurse... kunnen we eens van man tot man praten..."
Ik wacht zijn antwoord niet af
Hang op, bevend van woede...
Schaam me dat ik me zó heb laten gaan
Ik heb mijn bedreiging niet overdacht, het kwam spontaan in me op
Uit een gevoel van onmacht, pure razernij door zijn laatdunkende opmerking; "En anders?"
Ik overweeg geen moment mijn dreigement ook werkelijk waar te maken
Ik ken mezelf, zo zit ik nu eenmaal niet in elkaar
Ik ben een man van rede, van weloverwogen oplossingen
Toch hoop ik dat Henk het serieus genomen heeft, dat hij het ècht gelooft
Ik veeg mijn handen af aan mijn zakdoek
He voelt alsof ik voor de eerste keer in mijn leven zó ontieglijk diep gezonken ben
Er zijn twee beursen op komst in september
De Immo beurs in Houten en de Second Home beurs in Utrecht
Eureality gaat ze beide bezoeken
En natuurlijk wordt er ook een plaatsje ingeruimd voor mijn project
Mijn verwachtingen zijn niet al te hoog gespannen
De vorige beurs in Utrecht heeft ook immers vrijwel niets opgeleverd
Maar toch... deze keer hebben we de beschikking over een videovisualisatie
Die zal toch zeker aandacht trekken schat ik zo in
Ik overleg met Pavel
Misschien kunnen we de stand gedeeltelijk in een middeleeuwse ambiance aankleden...?
Ik opper voorzichtig de mogelijkheid om een harnas en wat attributen uit die tijd te huren
Misschien is er zelfs iemand bereid om in 'authentieke' kledij het project te promoten...?
Alles, maar dan ook werkelijk àlles om de aandacht te trekken
Om uit de toon te vallen bij de andere stands
Helaas blijken mijn ideeën niet in goede aarde te vallen
Ik krijg er tenminste geen reactie op
En om nou zelf als roofridder* te gaan rondlopen?
Nou nee, dat gaat zelfs mij net iets te ver...
SMS 23 augustus:
"Hee Davids ik ben toch zo bang voor jou maar ja ik heb ook geen handel in kinderporno zo als jij weet je er staat 6 tot 10 jaar gevanenisstraf op en dan 200000 euro belasting in nederland en 3000000 kc in tsjechie of **000 euro tegen een finaalekwieting jou keus groeten HENK"
Een uur later:
"Heer Davids of wel handellaar in kinderporno je weet kinderen en dronken mensen spreken de waarheid dit sms stuur ik naar meer mensen dat ze weten wie jij bend en ik ga door tot je betaald hebt. Henk"
SMS 25 augustus:
"De belasting in nederland is ook in je geintresert ik doe mijn boek daar open als het geld er vandaag niet is als je in tsjechie komt staat mijn vrienden te wachten joe keuse en ik laat beslaglegen op het kasteel tot alle belastingen zijn betaald"
Ik zucht...
Mijn woede-uitbarsting heeft dus niets geholpen
Toch vind ik het opvallend dat het tien dagen geduurd heeft voordat hij zijn tirade weer hervat
Zou hij misschien toch verwacht hebben dat ik plotseling voor zijn deur zou staan?
Ik hoop dat ik hem tenminste een aantal slapeloze nachten bezorgd heb
Trek peinzend aan mijn lip
Dat dreigement om de SMS'jes door te sturen, zou hij dat ook werkelijk waarmaken?
Ik weet het niet, ik durf hem niet meer in te schatten
Nou ja, naar wie zou hij ze kunnen sturen en wie zou ze serieus nemen?
Hij maakt er alleen zichzelf belachelijk mee
Wat als een paal boven water staat is dat hij volkomen doorgedraaid is
En blijkbaar over hopen vrije tijd beschikt...
Ik berg het bericht gelaten op in het archief van mijn mobieltje
Misschien moest ik er maar gewoon aan wennen
Voorlopig althans, eens zal hij er toch wel mee ophouden...?
Er hebben inmiddels al meerdere geinteresseerden het kasteel bezocht
Van de meesten hoor ik daarna niets meer
Anderen vragen me de oren van het hoofd
Ik probeer ze zo geduldig en zo goed mogelijk te antwoorden
Twee potentiële klanten tonen gerichte interesse in een bepaald appartement
Beiden zijn in Zacler geweest
Ik speel vragen door naar Nachod wanneer ze me te gedetailleerd worden
Er zijn, zeer vrijblijvende, reserveringscontracten opgesteld
We vragen een aanbetaling van vijf procent op het gekozen appartement
Met, uiteraard, de garantie dat er terug betaald wordt indien het project onverhoopt zou struikelen
Vijf procent is minder dan gangbaar maar we willen geen hoge drempels opwerpen
Mensen over de streep trekken, dat is het motto
Ik ben er van overtuigd dat het project pas ècht op gang komt als de eerste reserveringen een feit zijn...
Intussen blijf ik actief bezig met mijn database
Verstuur mailings, biedt vrijkaartjes voor de beurzen aan
Ik krijg reacties, hoewel niet in die mate die ik verwacht had
Onder hen echter wel namen van enkele oude bekenden van het project
Misschien... misschien komt de echte doorbraak wel in Houten... of in Utrecht...
Ik durf het bijna niet te geloven
(* Voor de liefhebbers: In het begin van de 16e eeuw namen de roofridders Jan Kolda en Friedrich en Hermann von Schumburg hun intrek in het kasteel van Zacler. Deze hebben de omgeving gedurende lange tijd onveilig gemaakt met hun rooftochten. Ze hadden het daarbij vooral voorzien op koopmannen die veelvuldig gebruik maakten van de oude handelsweg van Praag naar Breslau (het tegenwoordige Wroclaw) die door het gebied liep. In het jaar 1523 werd het slot door de Silezische Hertog Karl von Münsterberg ingenomen en voor een deel verwoest om een eind te maken aan deze praktijken.)
Tik, tik, tik...
Ik bezoek beide beurzen
De presentatie van mijn project is, dankzij de videovisualisatie, wel wat verbeterd
Er is zelfs speciaal voor het vertonen ervan een LCD-scherm aangeschaft
Tot mijn vreugde constateer ik dat er regelmatig mensen blijven staan om de beelden te bekijken
Toch ben ik nog niet helemaal tevreden
Het mag, wat mij betreft, allemaal wel wat uitbundiger
De typische 'kasteelsfeer' van het project had wel wat meer benadrukt mogen worden...
Ik houd mijn mening voor me, op dit moment valt er toch niets meer aan te veranderen
Ik wil Jarmila en Veronika niet voor de voeten lopen, blijf dus maar kort
De beurzen leveren belangstellenden op maar helaas geen concrete resultaten
Ik ben bijzonder teleurgesteld
De tijd tikt door en mijn bezorgdheid groeit
Mijn banksaldo is niet oneindig
Het project moet binnenkort echt op gang komen
Tot nu toe heeft het me alleen maar geld gekost
Het wordt tijd dat er ook eens wat binnenkomt
Ceska Sporitelna eist, naast mijn eigen inbreng, ook enkele reserveringscontracten
Het aantal is afhankelijk van de hoogte van het bedrag dat met de aankoop van de appartementen gemoeid is
Logisch, vind ik, men wil enige zekerheid dat het project niet tot mislukken gedoemd is
Maar hoe trek ik de eerste klanten over de streep?
Als er maar één toehapt volgt de rest vanzelf, daar ben ik van overtuigd
Maar daarvoor moet er wel iets gebeuren, realiseer ik me
Even overweeg ik mijn eigen investering te verhogen
Verwerp mijn ingeving vrijwel direct, te riskant...
Wat als er werkelijk geen belangstelling is?
Wat als ik me vergist heb?
Er verschijnt een koppige uitdrukking op mijn gezicht
Dat geloof ik niet, we doen het alleen niet goed
Het moet allemaal veel grootser, landelijker...
We moeten het anders aanpakken...
Maar hoe?
Mijn interview op BNR Nieuwsradio heeft slechts tot een korte opleving van de bezoekersaantallen op mijn site geleid
Misschien had ik de naam Cosy Cottage wat vaker moeten laten vallen...?
Min of meer uit verveling klik ik op de url
Lees het verhaaltje door
Geleidelijk aan begint mijn belangstelling te groeien
Dit kon wel eens een uitstekende manier zijn om meer bezoekers naar mijn site te trekken
Ik besluit een poging te wagen
Per slot van rekening hoeft er alleen per 'klik' betaald te worden
Ik probeer een advertentie op te stellen volgens de geldende richtlijnen
Dat valt nog niet mee, de lengte van de slogan moet binnen een bepaalde marge blijven
Uiteindelijk lukt het me een korte en krachtige boodschap op te stellen
Nu nog de zoekwoorden instellen
Ook dat blijkt een echte puzzel...
Hoe breder de range, hoe duurder het wordt
Een woord als 'Tsjechië' bijvoorbeeld is slechts haalbaar als ik het bedrag, dat ik er per dag voor over heb, aanzienlijk verhoog
Ik besluit voorzichtig te beginnen
'Zacler', 'Kasteel', 'Reuzengebergte'...
Ik sla de woorden op
Test het resultaat uit
Zie hoe mijn boodschap rechts naast de gevonden info verschijnt onder het kopje 'Gesponsorde links'
Ik wacht een paar dagen af
De bezoekersaantallen nemen toe, maar te weinig naar mijn smaak
Ik verhoog de inzet
Het aantal 'klikken' neemt navenant toe
Het aantal informatieverzoeken helaas niet
Ik verhoog nogmaals de inzet
Kijk bezorgd naar de oplopende rekeningen
Na een aantal weken en duizenden euro's armer beëindig ik de campagne
Mijn site trekt weliswaar een aanzienlijke hoeveelheid bezoekers maar levert nauwelijks nieuwe klanten op
Ik frons mijn wenkbrauwen, internet is blijkbaar niet het medium voor mijn project...
Niet alleen de falende promotie wekt mijn bezorgdheid op
Ook de rentabiliteit van het project staat onder druk
Ik raadpleeg mijn Excel-spreadsheet
Laat er nog een paar rekensommetjes op los
Kijk fronsend naar het eindresultaat
De planning van het zwembad en de bergruimtes dragen bepaald niet bij aan een hogere winst
En dan is er ook nog sprake van een verhoging van de DPH (BTW, JohannesP) per 1 januari 2007 van 5 naar 19%
Ik schud mijn hoofd, zucht
Maar de cijfers blijven de cijfers
Ik besluit Pavel deelgenoot te maken van mijn zorgen
Begin oktober vlieg ik met EasyJet vanuit Dortmund naar Praag
Het wordt een bliksembezoek van vier dagen
Ik heb een afspraak met Pavel in Hotel Duo
Vrijdagmorgen zes oktober 2006
Ik kijk uit het raam van mijn hotelkamer
Aan de horizon zie ik de neonreclame van Kaufhalle
Ik ben net terug van een bezoekje aan het centrum van Praag
Heb mijn lunch genoten bij een van de restaurantjes aan het Wenceslas plein
Me verbaasd over het aantal Japanners dat met kinderlijk enthousiasme de astronomische klok bewondert
Applaudisserend, wanneer Jezus en zijn apostelen voorbijtrekken, alsof het om een echte voorstelling met levende personen gaat.
Ik heb ook voor het eerst gebruik gemaakt van de veelgeroemde Praagse metro
Met de nodige moeite weet ik een kaartje uit de automaat los te peuren
De aanwijzingen staan helaas alleen in het Tsjechisch vermeld
Een wat ongeduldig geworden wachtende achter me helpt me tenslotte uit de brand
Er volgen nog meer strubbelingen wanneer ik mijn eindbestemming bereikt heb
Als ik het poortje bij de uitgang passeer word ik tegengehouden
Ik laat mijn kaartje zien aan een wat opgewonden vrouwelijke beambte
Ze schudt haar hoofd en begint luidkeels op me in te praten, daarbij op het kaartje wijzend
"Sorry, dont speak Czech..." probeer ik
Ze kijkt me wat verbolgen aan
Roept er een, blijkbaar hogere, functionaris bij
Een kort overleg volgt
Dan haalt ze haar schouders op, wuift me toe verder te lopen
Ik bestudeer mijn kaartje zorgvuldig
Weet tot op de dag van heden niet wat er mis mee is...
De terugweg naar mijn hotel verloopt probleemloos
Ik hoef mijn kaartje nergens te laten zien
Rond twee uur gaat mijn mobieltje
"Met Jos..."
"Hallo, Veronika hier. Jij woont niet in hotel Duo..."
Ik sta even met mijn mond vol tanden
Woont niet in hotel Duo?
"Hoe bedoel je?" vraag ik, wat van mijn stuk gebracht door de vreemde formulering
"Wij staan bij de balie, receptionist zegt dat jij hier niet woont..."
Ik schud geërgerd mijn hoofd
"Ik kom naar beneden, een momentje..."
Ik grijp mijn aktetas en spoed me naar de liften
Werp de receptionist een verwijtende blik toe voor ik Pavel en Veronika de hand druk
We nemen in de lounge plaats, zo ver mogelijk van een stel luidruchtige Engelse gasten
Na de gebruikelijke plichtplegingen kom ik terzake
Ik overhandig de resultaten van mijn berekeningen
Uit mijn bezorgdheid...
De cijfers worden grondig bestudeerd
Met behulp van de tolkdiensten van Veronika leg ik de diverse posten uit
Wijs op het cijfer onderaan de lijst dat vet onderstreept is
Constateer dat ik vind dat dat cijfer hoger moet worden
Op deze manier is het me te riskant
Het Engelse gezelschap barst plotseling uit in een daverend lachsalvo
Het bier vloeit er rijkelijk, de barman kan zijn werk achter de tap slechts met moeite aan
Even wordt het praten ons onmogelijk gemaakt
Ik werp een verstoorde blik in de richting van de met glazen gevulde tafel
Even later verstomt het lawaai weer tot een aanvaardbaar niveau
Veronika vertaalt: "Pavel, hij wil weten of jij denkt dat Nederlanders zoveel geld willen betalen voor appartementen. Hij denkt dat prijzen al hoog zijn..."
Ik merk op dat het een bijzonder luxe project wordt
Bovendien vind ik de prijzen niet exorbitant hoog
En het moet natuurlijk ook voor mij wel interessant blijven
Pavel knikt begripvol, ja, daar kan hij zich iets bij voorstellen
We buigen ons over de cijfers, stellen hier en daar iets bij
Ondanks de sceptische blikken die mij ten deel vallen, komen we er vrij snel uit
Ik zucht, het moeilijkste gedeelte is achter de rug
Snijd een andere kwestie aan
"Heb je nog geïnformeerd naar de mogelijkheid wat bomen rondom het kasteel te kappen in verband met het uitzicht vanuit de appartementen?"
Het is een heikel punt voor mij
Pavel kijkt zuinig
Hij is al eens bij het beheer van het Nationaal Park 'Krkonose' geweest, zonder resultaat
De heren zijn bijzonder zuinig op hun aanplant
Maar hij kan het nog eens proberen...?
Ik knik, ja graag
Verder bestaat natuurlijk de mogelijkheid dat sommige bomen 'per ongeluk' aan de motorzaag ten prooi vallen
Hij kijkt me betekenisvol aan
Even ben ik verbaasd, begrijp niet wat hij bedoelt
Dan schud ik mijn hoofd, nee toch maar niet...
De verdenking zou onmiddellijk op mij en mijn project vallen
Ik heb al genoeg problemen aan mijn hoofd
De Engelse dames en heren zijn inmiddels afgedropen
Ongetwijfeld naar hun kamers om een roesje uit te slapen
Het is rustig geworden in de lounge van hotel Duo
Ik heb nog een punt op mijn agenda
De servicekosten, een veelgestelde vraag van klanten, waar ik tot nu toe noodgedwongen wat vaag over ben gebleven
Ik kwam niet verder dan dat het bedrag binnen de perken zou blijven
Ik krijg de toezegging dat er binnenkort aandacht aan besteed zal worden
Binnen enkele dagen zal ik de gevraagde info per mail ontvangen
Het is inmiddels half vijf
Pavel en Veronika hebben nog een behoorlijk reisje voor de boeg
Ik permitteer me nog een afzakkertje voor ik mijn kamer opzoek...
[ Bericht 0% gewijzigd door JohannesP op 25-12-2010 02:02:14 ]
Acquisiteurs beloven me gouden bergen als ik in hun blad adverteer
"Uw project valt precies binnen onze doelgroep" is een gevleugelde uitspraak
Ik gruwel onderhand van die opzichtig ingestudeerde woorden
Schrik telkens weer van de facturen
Mooie woorden, dat wel...
De beoogde effecten blijven echter uit
Ik kom tot de conclusie dat ik het toch weer over een andere boeg zal moeten gooien
Internet werkt niet, de gedrukte pers ook niet...
Wat dan wel...?
"Goedemiddag, u spreekt met Gerda Koenders van Waterbeek Media. Bel ik gelegen?"
Het is woensdagmiddag 20 december 2006
Ik tast diep in mijn geheugen
Waterbeek Media?
"Ja hoor, ik heb wel even..."
"Spreek ik met de heer Jos Davids?"
"Spreekt u mee..."
"En u bent de initiatiefnemer van een project in eh... Zakler in Tsjechië?"
Ik word wat ongeduldig, kom op mens, wat wil je van me?
"Dat is correct..."
"Aha, dan heb ik klaarblijkelijk de juiste persoon aan de lijn... Mag ik ons bedrijf even voorstellen? Waterbeek Media houdt zich bezig met crossmediale concepten waarin de kapitaalkrachtige consument geïnformeerd wordt over thema's die aansluiting..."
Ik zet me schrap, weer een verkooppraatje, net waar ik behoefte aan had...
Dan berust ik in het onvermijdelijke, laat het over me heen komen
"...vinden bij hun leven en interesses. Waterbeek Media heeft al diverse concepten ontwikkeld en
uitgebouwd voor adverteerders en sponsoren die op zoek zijn naar een specifieke doelgroep met een duidelijk profiel."
Ze moet even op adem komen na al deze fraaie volzinnen
Ik gaap, bijzonder interessant mevrouw, maar komt u eens ter zake
Alsof ze mijn stemming aanvoelt vraagt ze: "Bent u bekend met House Vision?"
"Euh... vaag..."
Ik heb het programma nog nooit bekeken
Ik doe een dappere poging: "Is dat niet dat programma waarin zomerhuisjes te koop worden aangeboden...?"
Ze kucht wat gegeneerd
"Nou het gaat wel over iets meer dan zomerhuisjes... We hebben diverse grote projecten in onze uitzending gehad waaronder enkele in Spanje en Dubai..."
Oei, ik heb mevrouw op dr teentjes getrapt...
"Oh, nou... Ik zal er eens naar kijken..."
Mijn ongeduld groeit, waar gaat dit gesprek heen?
"House Vision is slechts een van onze activiteiten. Het programma wordt elke zondagavond op prime-time op RTL4 uitgezonden. Een herhaling van de uitzending volgt op de zondag daaropvolgend om half twaalf, ook op RTL4"
Ik bestudeer mijn nagelriemen, constateer dat het hoog tijd wordt om ze eens terug te duwen
"We zouden in ons programma graag wat tijd besteden aan uw project in Tsjechië. Zou ik een afspraak met u kunnen maken? We zouden wat mogelijkheden kunnen bespreken..."
Ik spits mijn oren, mijn belangstelling is gewekt
Mijn project op TV?
Dat zou wat wezen...
Ik reageer bewust niet al te enthousiast
Realiseer me dat er vast een behoorlijk prijskaartje aan zal hangen
Misschien is het zelfs niet eens haalbaar
"Is prima, roept u maar..." antwoord ik desondanks luchtig
We prikken een datum en een tijdstip
"U woont mooi hier..."
Ze werpt een bewonderende blik op onze onder architectuur aangelegde achtertuin
"Och, 't is hier wel vol te houden" antwoord ik met mijn typische Twentse nuchterheid
We, Gerda Koenders en ik, zitten aan tafel in de woonkamer
Gerda, een slanke, goed geconserveerde blondine, die ik zo rond de veertig schat, legt haar mapje met paperassen voor zich neer
Het Senseo-apparaat in de keuken produceert pruttelend twee dampende koppen koffie
"Suiker? Melk?"
Ze schudt haar hoofd: "Nee, dank u, ik drink mijn koffie liever puur..."
Een charmante doch professionele glimlach glijdt over haar gezicht
Ik schud drie zoetjes uit de houder, vul mijn mok bij met een forse scheut melk
Gerda kijkt me nieuwsgierig aan
"Tsjechië... een interessant land.. Maar hoe bent u daar eigenlijk terechtgekomen?
Ik schaam me bijna voor de platvloersheid van mijn antwoord
"Tsja, eigenlijk via het internet. Ik stuitte op een site met onroerend goed... En het is natuurlijk een pas ontsloten land met nieuwe mogelijkheden..."
Ik begin zowaar te hakkelen
Het gesprek komt, kortom, wat moeizaam op gang
Totdat ik de brochure van mijn project laat zien
Bewonderend bladert ze de glossy door
"U heeft wel een eh... bijzonder project, zoiets komen we niet vaak tegen..."
Ik knik bevestigend
"Dat is dan ook tegelijk de reden dat ik er iets in zag. Appartementen in een kasteel, dat moet wel aanslaan, zeker gezien de ligging van het gebouw"
"Hoe lang bent u er al mee bezig?"
Ik aarzel even
"Ik heb het gebouw aangekocht in het voorjaar van 2004..." antwoord ik wat ontwijkend
Ik verzwijg de problemen waar ik mee te kampen heb gehad
"En, is er al begonnen met de renovatie?"
Ze werpt een blik op de voorpagina van de brochure waarop het kasteel in heel zijn herstelde glorie pronkt
Ik aarzel
"Nou, eigenlijk nog niet, we hebben net de laatste voorbereidingen afgesloten" jok ik
"Het is de bedoeling dat we eerst een aantal kopers trekken. Die hebben dan ook inspraak in de uitvoering van hun appartement..."
"Er zijn dus nog geen appartementen verkocht?"
Ze kijkt me professioneel aan
Deze dame kent het klappen van de zweep...
Ik schud aarzelend mijn hoofd
"Nog niet, nee, maar er is al wel concrete belangstelling..."
Ik ben me bewust van mijn enigszins defensieve antwoord
Maar de brug is geslagen
En Gerda is professioneel genoeg om er handig gebruik van te maken
"En daarin kunnen wij u misschien van dienst zijn met ons programma House Vision"
"Euh, misschien..."
"U heeft het programma wel eens bekeken?"
"Nou, om eerlijk te zijn..."
Ze kijkt me schalks aan: "U bent een voetballiefhebber?"
"Tsja, het programma wordt op dezelfde tijd uitgezonden als Studio Sport..." geef ik wat schuchter toe
"Toch zult u verbaasd zijn hoeveel kijkers er nog op House Vision afstemmen"
Ze slaat haar map open en overhandigt me de kijkcijfers van het programma
"House Vision trekt zondagsavonds per uitzending gemiddeld tussen de 900.000 en 1.000.000 kijkers. Het programma wordt de zondagmorgen daaropvolgend herhaald rond de klok van half twaalf. Dat is natuurlijk geen prime-time maar er kijken nog steeds zon 300.000 a 400.000 mensen naar. Als u gebruik maakt van onze aanbieding kunnen we twee items aan uw project wijden die dan op achtereenvolgende zondagen uitgezonden worden. Dat wil zeggen dat er zo'n..."
Ze doet alsof ze een snelle berekening maakt
"...dikke tweeëneenhalf miljoen met uw project kennismaken..."
Ze kijkt me triomfantelijk aan
"Daar zitten natuurlijk wel een hoop mensen tussen die voor de tweede keer kijken..." merk ik nuchter op
"Ja, uiteraard..." geeft ze toe "Maar het blijft een unieke mogelijkheid om uw project te promoten. Onze kijkers komen, volgens gerichte onderzoeken, uit alle bevolkingsgroepen. Het merendeel bestaat echter uit de eh... wat meer bemiddelde Nederlander. Zoals tweeverdieners, mensen met hogere functies en zelfstandigen. Kortom, mensen die financieel in staat zijn om een appartement in uw project te kunnen kopen..."
Ze kijkt me aan met iets van trots in haar ogen
"Had ik u trouwens al verteld dat het programma gepresenteerd wordt door Quincy Trustfull en Tim Immers?"
Ik onderdruk nog net op tijd mijn vraag: "Wie zegt u?"
Gezien haar gezichtsuitdrukking moeten het wel nationale beroemdheden zijn
Ik ben echter geen regelmatige TV-kijker, heb dan ook nog nooit van ze gehoord
"U meent het!" veins ik
Ze kijkt me wat achterdochtig aan
Kennelijk heb ik mijn reactie wat overdreven
Toch ben ik wel aan het denken gezet door haar verhaal
TV is een machtig medium, het zou mijn project het nodige 'cachet' kunnen geven
Vooralsnog ben ik echter meer geïnteresseerd in het prijskaartje van de 'unieke mogelijkheid' die me geboden wordt
"En wat zou dat allemaal moeten gaan kosten?" vraag ik dan ook, plompverloren
Ze lijkt even van haar stuk gebracht
Dan haalt ze een prijslijst tevoorschijn
"Als u gebruik maakt van onze aanbieding van twee items, dat wil zeggen dat uw project vier keer uitgezonden wordt, dan komt dat neer op een bedrag van..."
Ze legt de lijst voor me neer en wijst
"...vijfentwintigduizend euro. Daar komen dan nog de reis- en verblijfskosten voor onze crew bij..."
Slaag er echter in mijn gezicht zorgvuldig in de plooi te houden
"En... die reis- en verblijfskosten? Ik mag aannemen dat uw crew geen gebruik maakt van first-class tickets bij een dure vliegmaatschappij en overnachtingen in het Hilton...?"
Ik probeer mijn antwoord zo stoicijns mogelijk over te laten komen
"Uiteraard niet, we zullen de kosten zo beperkt mogelijk houden. Aan de andere kant kunnen we Quincy ook weer niet in een shabby hotel onderbrengen, we zullen de 'gulden middenweg' bewandelen..."
Weer die Quincy, hij moet toch wel ièts voorstellen
Ik besluit hem eens op het internet na te trekken
"En uit hoeveel mensen bestaat uw crew?"
"Eens kijken; een cameraman, een geluidstechnicus, de regisseur en natuurlijk Quincy of Tim, vier man dus..."
Ik overweeg het aanbod
Het is een hoop geld...
Aan de andere kant zou het voor een doorbraak kunnen zorgen
Gerda ziet de aarzeling in mijn ogen
"We kunnen natuurlijk wel iets met de prijs doen al zijn de mogelijkheden niet al te groot..."
Ik denk na
Er moet iets gebeuren
Zonder reserveringen zal het project ongetwijfeld een stille dood sterven
Ik heb alles al geprobeerd; internet, free-publicity in een dagblad, advertenties in vakbladen, radio...
Ik heb een hoop geld uitgegeven
Zonder resultaat...
Maar TV...?
't Is een flinke uitgave...
Aan de andere kant zou een TV-uitzending het project een flinke 'boost' kunnen geven
Het in een klap in de markt kunnen zetten...
Ik neem een besluit
Noem het bedrag dat ik er voor uit wil geven
Na wat onderhandelen komen we eruit
Al blijven de reis- en verblijfskosten wat onzeker
Die kunnen immers pas achteraf berekend worden
Gerda lijkt content met het resultaat
"De bevestiging kunt u binnen enkele dagen per mail en per post verwachten. Ook zullen wij u een schatting van de reis- en verblijfskosten sturen. We zijn nog bezig met een project in Slowakije, als we dat kunnen combineren met het uwe kunnen we wellicht op de kosten besparen" klinkt het zakelijk
Ik trek heimelijk een grimas
Dat hoop ik dan maar
Nadat ze vertrokken is overdenk ik mijn beslissing
Het is een flinke hap uit mijn promotiebudget
Maar als dit geen resultaten oplevert weet ik tenminste waar ik aan toe ben
Tweeëneenhalf miljoen kijkers...
Nou ja, laten het er desnoods anderhalf miljoen zijn
Als daar niet een paar kopers tussen zitten weet ik genoeg
Tijdnood...
De volgende dag breng ik Jarmila op de hoogte van de aanstaande TV-reportages
Informeer of Eureality misschien interesse heeft in deelname
Ik ben bereid het project te presenteren als een initiatief onder auspiciën van Eureality
Het zou een enorme opsteker zijn voor de naamsbekendheid van de firma
Ik verwacht in dat geval natuurlijk wel een bijdrage in de kosten
Tot mijn teleurstelling blijken de kosten een niet te nemen barrière
Ik haal mijn schouders op, dan maar onder de naam 'Cosy Cottage'
Ik merk wat terughoudendheid in de reacties van Jarmila
Misschien kunnen we beter nog wat wachten met een TV-uitzending?
Het kasteel ligt er op dit moment niet zo fraai bij...
Bovendien ligt er geen sneeuw en het kasteelterrein is één grote modderpoel
Ik houd voet bij stuk
Wachten? Waarop?
Ik vind dat ik lang genoeg gewacht heb
Leg uit dat ik al akkoord ben gegaan met de uitzending
En wat die sneeuw betreft, dat kan nog goed komen
De opnamen zijn pas midden januari gepland
De precieze data krijg ik nog te horen
Tegen die tijd kan de sneeuw wel een meter hoog liggen
Er gaan een paar dagen voorbij
De opmerkingen van Jarmila zetten me aan het denken
Dat er geen sneeuw ligt, tsja, daar kan ik niets aan doen
Maar we kunnen het kasteel vast nog wel een beetje opkalefateren
Waarschijnlijk is de tijd te kort voor een echt grote opknapbeurt
Het moet echter wel mogelijk zijn de ergste rommel op te ruimen
Of te verplaatsen naar een gedeelte dat niet in beeld komt
Misschien kunnen we hier en daar zelfs voor wat verlichting zorgen
De ergste beschadigingen in sommige appartementen camoufleren
Verder kunnen we het toegangsbruggetje, de weg om het kasteel en de binnenplaats wat toonbaarder maken
Het onkruid verwijderen zodat het er allemaal wat verzorgder uitziet.
De planken moeten weg voor de ramen, hier en daar een nieuw ruitje
Ik raak helemaal in de ban van mijn ideeen
Ondanks het feit dat het zaterdagmiddag is grijp ik naar de telefoon
Draai het nummer van Pavel Sodomka
Het wordt een wat moeizaam gesprek zonder tolk
Hij heeft heeft intussen wel aardig wat Nederlands opgepikt, het blijft echter behelpen
Op de achtergrond hoor ik luidruchtige kindergeluiden
Een vrouwelijke stem die tot rust maant
Met enige moeite lukt het me mijn bedoelingen uit te leggen
Hij zwijgt een poosje
Merkt op dat het moeilijk zal worden nog werklui op zon korte termijn te vinden
Hij zal zijn best doen al is hij niet erg enthousiast over mijn plannen
We spreken af dat ik donderdag 4 januari bij het kasteel ben voor overleg
De opdrachtbevestiging van Waterbeek Media heb ik inmiddels ondertekend en geretourneerd
Ik heb de aanbetaling gedaan plus een voorschot op de verblijfskosten van het gezelschap
De eindafrekening volgt nadat de precieze kosten berekend zijn
De crew blijkt niet uit vier, maar uit vijf personen te bestaan
Er gaat nog een extra cameraman mee
Nou ja, eentje meer of minder...
Verder is het hoogst onzeker of Quincy Trustfull het item zal presenteren
Hij heeft rond die tijd waarschijnlijk verplichtingen bij een ander programma
En Tim Immers gaat naar Slowakije voor een project in het Tatra-gebergte
Maar ze hebben een uitstekend alternatief: Jet Sol
Ik trek mijn wenkbrauwen op; Jet Sol...?
Ik had juist wat onderzoek op het internet naar de heer Trustfull gedaan
Hij kwam me trouwens slechts vaag bekend voor
Leuke knul maar ik zap normaliter snel voorbij aan het genre programma's dat hij presenteert
Ik haal mijn schouders op; nou ja, Jet Sol dan maar...
De reportages zullen ongeveer 6 minuten per uitzending gaan duren.
Ik zal de scripts over enkele dagen ontvangen
De opnamen zullen in de tweede week van januari plaatsvinden
Er zal aandacht worden geschonken aan de regio en uiteraard aan het kasteel zelf
Of ik wat bezienswaardigheden weet in de directe nabijheid?
Op hooguit een à anderhalf uur rijden?
Ik pijnig mijn geheugen
Stel Kasteel Kuks en Pec Pod Snezkou voor
Voor de zekerheid breng ik de coördinator op de hoogte van het feit dat het kasteel er wellicht niet zo fraai uitziet als ze verwachten
Mail wat fotos
Krijg een geruststellend antwoord
Ik hoef me geen zorgen te maken, ze hebben vaker met dit bijltje gehakt
Het zal een mooie reportage worden
Kerst 2006 is aanstaande
De feestdagen vallen dit jaar op maandag en dinsdag
Ik zucht, drie zondagen achter elkaar...
Ik koop een miniboompje, zo eentje die ruimschoots op een salontafel past
Haal de doos met versierselen van zolder en tuig het sparretje op
Als ik ter bekroning de piek plaats gaan mijn gedachten terug naar mijn interview bij BNR Nieuwsradio
Ik kijk keurend naar mijn creatie
Er zit niet één rode bal tussen...
Ik loop hopeloos achter...
Eureality kent blijkbaar geen Kerstvakantie
Op 29 december stuurt Jarmila me wat fotos om de erbarmelijke toestand van het kasteel te tonen
Ze merkt op dat het, gezien de tijd die we er voor hebben, een hele klus zal worden om er nog iets van te maken
Ik antwoord dat we niet meer dan ons best kunnen doen
Als het niet af is tegen de tijd dat het TV-team arriveert is dat jammer
Het is het laatste bericht dat ik in 2006 van Eureality ontvang...
"Hallo Jos,
Ter plaats zijn ze al bezig om het kasteel en het terrein op te knappen (het is wel een moeilijke taak) en er komen nog enkele werkers bij. Volgens Pavel zou het goed zijn gewoon in de twee appartementen een pleisterwerk te maken. De Tv-team kan misschien ook in de TV uitzending nog van enkele beelden van de visualisatie gebruik maken. Zodat mensen kunnen zien hoe zou het kasteel in de toekomst eruit zien.
Met vriendelijke groeten
Jarmila"
Donderdag 4 januari
Ik sta op de krappe oprit voor het toegangshek naar het kasteel
De motor van mijn Rexton draait stationair
Ik draai de airco een tandje hoger om te voorkomen dat de ramen beslaan
Om twee uur heb ik een afspraak met Pavel en Jarmila
Er is geen bedrijvigheid te bekennen rondom het gebouw
Het is guur weer, er staat een vlagerige wind
Donkere wolken jagen dreigend door het hemelzwerk, maar gelukkig is het even droog
Hier en daar liggen vuilwitte restanten van een sneeuwbui, enkele dagen geleden
Deprimerende waterplassen en modderpoelen overheersen echter
Ik zucht, liever had ik een donzige witte deken gezien
Als was het alleen maar om de beschadigingen aan het kasteel wat te camoufleren
Ik kijk op mijn horloge, vijf voor twee
Dan zie ik de auto die langzaam tegen het steile weggetje opploetert
Een moment later parkeert hij naast mijn karretje
Jarmila stapt met wapperende haren uit, even later gevolgd door Pavel
Die helpt haar zorgzaam in een dikke jas
Ze ziet wat bleekjes
We schudden handen, in Jarmila's geval gaat dat gepaard met een kus op beide wangen
"Alles goed? Je ziet er wat moe uit..." merk ik op
"Dank je, ja gaat wel... Is beetje druk geweest..."
Pavel opent intussen het hangslot van de toegangspoort
Zijn gezicht staat strak
We lopen het terrein op
Ik zie dat er wat bomen gekapt zijn, nog niet genoeg naar mijn smaak, maar toch...
Jarmila ziet me kijken
"Pavel, hij heeft nog een keer met beheer van Park Krkonose gepraat. Hij heeft toestand uitgelegd. Wij mogen kappen, maar niet zoveel. Kun jij nog eens uitleggen wat jij wil dat wij allemaal doen?"
Twee paar ogen kijken me aan terwijl ik om me heen wijs
"Nou ten eerste, het terrein moet netjes gemaakt worden. Alle puin moet opgeruimd worden, het onkruid zoveel mogelijk weggehaald. En misschien kan er ook iets gedaan worden aan die modderpoel daar bij het bruggetje... Oh ja, en kan die kapotte ruit van het toegangstorentje opnieuw gezet worden? Het is tenslotte wel een blikvanger als je het terrein oploopt"
Pavel maakt een opmerking, zijn gezicht staat bezorgd
Jarmila vertaalt: "Pavel, hij vindt TV-uitzending nu geen goed idee. Het was goed als die later gekomen was. Er is weinig tijd om alles op te knappen. Zal ook moeilijk worden om genoeg mensen te vinden. Misschien moeten wij extra betalen daarvoor. Gaat veel geld kosten..."
Ik ontwijk een diepe plas water
Leg geduldig uit dat de opnamen hooguit over een dag of tien zullen plaatsvinden
Bovendien knappen we het kasteel niet louter en alleen voor het TV-item op
Ik verwacht dat er meer verzoeken voor een bezichtiging zullen komen
Zou het dan niet goed zijn als de bezoekers een kasteel aantreffen dat een beetje toonbaar is?
Ik weet dat er weinig tijd is maar ik ben ervan overtuigd dat het nog kan lukken
En wat het geld betreft, ik ben bereid wat meer te betalen als dat noodzakelijk is
Jarmila vertaalt mijn woorden, ze veranderen niets aan Pavel's gezichtsuitdrukking
We vervolgens onze weg rondom het kasteel
De wind giert rond de contouren van het oude gebouw
Ik haal mijn das wat strakker aan
Wijs naar het kompleet verwilderde lager gelegen terrein aan de noordzijde
"Daar hoeven jullie niets aan te doen, daar is geen beginnen aan op dit moment..."
We lopen verder, langs het kelderraam
De planken waarmee het dichtgetimmerd was liggen in een slordige hoop ernaast
"Hmmm... We krijgen dus nog steeds ongewenste bezoekjes...?"
Het is meer een constatering dan een vraag
Jarmila knikt: "Uhuh... Misschien was beter als met ijzer afgesloten werd..."
"Nou als daar ook nog eens tijd voor is... Maar dat hoeft niet meer voor de opnames hoor..." laat ik er gehaast op volgen na een blik op Pavel's gezicht dat op onweer staat
We lopen de binnenplaats op, langs het fraaie gietijzeren sierhek
Een van de scharnieren is afgeknapt zodat de poort half in de modder hangt
Hier, uit de luwte van het kasteel, heeft de wind vrij spel
Jarmila rilt en trekt de kraag van haar jas wat hoger op
Ik wijs op enkele met planken dichtgetimmerde ramen
Moet mijn stem verheffen om boven het gebulder van de wind uit te komen
"Als jullie nog een glaszetter kunnen vinden mogen die ruiten wel vernieuwd worden. Het is geen gezicht zo met die planken..."
Jarmila kijkt me ontzet aan
"Jij wil nieuwe ramen hier? Ben jij niet bang dat die weer kapot gemaakt worden?"
Ik strijk mijn haar naar achteren, probeer tevergeefs mijn kapsel weer enigszins in model te brengen
"Tsja, misschien zou het kasteelterrein ook beter beveiligd moeten worden. Met waarschuwingsborden, een nieuw hek, gaas met prikkeldraad en eventueel zelfs camera's, desnoods nep, als het maar afschrikt"
Jarmila schudt bijna onmerkbaar haar hoofd terwijl ze mijn woorden vertaalt
Ik doe alsof ik het niet gezien heb
Pavel ontsluit de toegangsdeur
Met enige moeite, de sleutel knarst in het bijkans bevroren slot
We haasten ons naar binnen, maken een rondgang door het kasteel
Het is nog precies zoals ik het me herinner
Het puin ligt er nog, alleen de kruiwagen is verdwenen
We lopen langs de roestige elektriciteitskast waar een warrige bos draden uithangt
"Het puin moet hier natuurlijk opgeruimd worden, breng het desnoods naar een appartement waar niet gefilmd wordt"
We lopen de stenen trap op
Ik laat mijn handen over de fraai bewerkte spijlen van de leuning gaan
Ze vormen een van de weinige overgebleven zaken die niet aan de slopers ten prooi is gevallen
We kiezen twee appartementen uit waaraan speciale aandacht besteed zal worden
De rest wordt gewoon opgeruimd en, voor zover mogelijk, toonbaar gemaakt
De keus valt op het appartement met balkon op de eerste verdieping
Het heeft een nog volledig intact mahoniehouten plafond met fraai beschilderde panelen
De muren zijn wel gehavend, hier en daar brokkelt het pleisterwerk af
"Misschien kunnen die beschadigingen dichtgesmeerd worden...?"
Pavel maakt een opmerking die door Jarmila vertaald wordt
"Pavel, hij denkt dat appartementen beter helemaal gepleisterd kunnen worden, alleen stukken aansmeren ziet niet mooi uit..."
Opnieuw trekt er een huivering door haar lichaam
Ik knik, een bezorgde blik op haar werpend
"Oké, vind ik prima, als jullie tenminste genoeg mensen kunnen vinden..."
Pavel wrijft bedenkelijk over zijn kin
De laatste keus valt op een appartement op de tweede verdieping
Niet omdat het nauwelijks beschadigd is maar vanwege het fraaie uitzicht
Ook hier zal de stukadoor zijn handjes duchtig moeten laten wapperen
Ik geef nog wat laatste aanwijzingen voor we onze rondgang beëindigen
We verlaten het kasteel, lopen, geteisterd door hevige windvlagen, het terrein af
Op het bruggetje voeren Pavel en Jarmila een kort gesprek met elkaar
Ik zie zorgelijke gezichtsuitdrukkingen
Heffende handen in machteloze gebaren
Jarmila knikt, ze ziet inmiddels nog bleker dan voorheen
Dan vertaalt ze: "Pavel, hij is niet blij. Hij denkt dat weggegooid geld is. Het is veel werk, we moeten veel arbeiders hebben. Pavel, hij weet niet of het lukt mensen te krijgen in zo weinig tijd. Hij zegt dat sommige werk kan misschien ook niet gedaan worden nu, het is veel te nat in en om kasteel. Hij zal zijn best doen maar wij kunnen niet beloven dat alles wat jij wil klaar is als TV-team komt..."
Ik knik begrijpend
"Natuurlijk, jullie kunnen niet meer doen dan wat er mogelijk is. We zien wel hoe ver we komen..."
We schudden handen, nemen afscheid
"Als ik jou was kroop ik maar gauw in bed, je ziet er niet goed uit..." adviseer ik Jarmila nog snel
Ze kijkt me vermoeid aan
Een lok haar waait voor haar ogen
"Uhuh... ga vanavond vroeg. Beetje verkouden denk ik..."
Pavel opent galant het portier voor haar
Bijna waait het door een plotselinge felle windvlaag uit zijn handen
Een week later krijg ik bericht dat het team dinsdag 16 januari de opnamen bij het kasteel zal maken
Even dreigt er nog een kink in de kabel te komen
Waterbeek Media deelt mee dat er wellicht wat met de uitzendingen geschoven zal worden
Er zijn wat 'problemen in de planning' opgetreden
Of ik akkoord ga dat mijn items pas eind februari en eind maart uitgezonden worden
Dat ga ik dus niet...
Ik wil de eerste uitzending absoluut vóór de krokusvakantie
Dreig dat ik de hele zaak afblaas en mijn geld terug wil als de afspraken niet nagekomen worden
Een telefoontje van mevrouw Koenders brengt uitkomst:
De eerste uitzending kan toch nog ingepland worden op zondag 28 januari
De herhaling volgt dan zondag 4 februari om half twaalf 's morgens
Het tweede item zal gesplitst worden, een gedeelte wordt uitgezonden op 25 februari en een gedeelte op 25 maart.
"Op die manier komt uw project drie keer op TV, als u de herhalingen meetelt zelfs zes keer. En zoals u weet ligt de kracht van adverteren in de herhaling..."
Ik ga akkoord met het voorstel
Een aanbod om bij de opnamen aanwezig te zijn sla ik af
Ik ben net terug uit Tsjechië
Zie de reis niet zitten, ook al is het per vliegtuig
Ik mail Jarmila of ze dinsdag 16 januari met de sleutel bij het kasteel kan zijn
Hopelijk is ze tegen die tijd weer een beetje opgeknapt...
[ Bericht 0% gewijzigd door JohannesP op 29-12-2010 02:17:15 ]
Wij zijn druk bezig met de werkzaamheden op het kasteel. Morgen wordt het glas in de ramen gezet. Maar omdat hier steeds vochtig weer is dit een langdurend proces en wij zijn bang dat tot maandag halen wij niet alles op voldoende niveau te krijgen.
Als ze al op dinsdag komen dan zal het gewoon het best zijn. De termijn is waarschijnlijk niet mogelijke te verzetten?!"
Ik schud mijn hoofd
Blijkbaar hebben ze in Tsjechie nog niet helemaal door hoe die dingen in Nederland werken
Dat alles via een strakke planning gaat waar geen milimeter van afgeweken kan worden
Ik mail terug dat ik niets aan de opnamedatum kan veranderen
Dat ik zelfs geen inspraak heb over de vormgeving van de reportages
Ik heb dan wel de scripts ontvangen ter correctie, maar daar blijft het bij
We moeten het maar nemen zoals het komt
Eigenlijk heb ik wel vertrouwen in het uiteindelijke resultaat, het zijn tenslotte wel professionals
Maandag 15 januari 2007
"Hallo Jos,
Hiermee willen wij je graag informeren over de werkzaamheden die werden op het kasteel Zacler gedaan. Ik denk dat alle werkzaamheden die jij gevraagd heb werden toch wel op tijd gedaan hoewel ik daarin heb niet gelooft.
De hele kasteel werd compleet opgeruimd 3 x schoongeveegd, waarop de vloer met de parketten bedekt is werden de parketten met water schoongemaakt, compleet in het hele kasteel werden de ramen schoongemaakt, de kapote ramen met nieuwe glas verzorgd, op de begane grond werden de planken van de ramen weg gehaald en de ingang via de kelder werd beveiligd. Het appartement A 23 werd compleet voorbereid incl. witten en in A 21 werd op hetzelfde manier gedeelte (gedeelte met uitzicht naar de skipisten). De muren werden opgeknapt in A22 daar werd dat niet gewit want daar vraagt het veel werk en het droogde langsaam. Er werd de electriciteit voorbereid. De omgeving van het kasteel werd opgeruimd en er werd veel bomen gezaagd zodat er een mooi uitzicht is. Ze zullen nog verder gaan met het zagen. Ze hebben ook de weg op enkele kritische plekjes verhard. In A 22 werd ook het balkon schoongemaakt zodat het zonder problemen toegangkelijk werd. De volgende week zullen wij de afrekening aan jou zenden en wij zullen ook het kasteel veilig maken.
Ik hoop dat je dat wat je op de foto's zal zien toch goed zal vinden.
Pavel"
Ik haal opgelucht adem
Het is uiteindelijk dan toch gelukt
We zijn er klaar voor
Net op tijd, morgen zijn de opnamen...
Ik bekijk de webcam van Zacler nog even
Door de kale, bladerloze bomen zie ik vaag de omtrekken van mijn kasteel
Mijn gebeden zijn niet verhoord
Helaas ligt er geen romantisch sneeuwtapijtje
Stormloop
Het is dinsdag zestien januari, de dag van de opnamen
Ik ben een beetje prikkelbaar al weet ik eigenlijk niet waarom
Achteraf was ik toch liever ter plekke geweest
Misschien had ik nog wat aanwijzingen kunnen geven, tips kunnen aanreiken...
Dan schud ik mijn hoofd
Ik heb de strakke scripts gezien, er is geen enkele ruimte voor eigen inbreng
Ik moet het maar gewoon afwachten
Toch schrik ik als mijn mobieltje over gaat
Mijn eerste gedachte is dat er iets mis is
Is Jarmila te laat gekomen? Is het TV-team niet komen opdagen?
Ik kijk op de display
Herken het 06-nummer niet
Neem op
"Jos Davids..."
"Goedemiddag meneer Davids, u spreekt met Jan van Essen"
De stem klinkt ietwat bekakt
Ik pijnig mijn geheugen
Van Essen...?
Dan herinner ik me de naam uit mijn klantenbestand
Hij vervolgt: "Ik heb kort voor de Kerst een rondleiding gehad door uw kasteel met eh... een Tsjechische mevrouw, ik ben haar naam even kwijt..."
"Jarmila?" opper ik
"Juist, ja, Jarmila was haar naam geloof ik, aardige meisje trouwens. Maar om op mijn verhaal terug te komen, ik vond het een bijzonder eh... interessant gebouw. Vooral de ligging sprak me erg aan. Ik keek al een tijdje uit naar een appartement in het Reuzengebergte voordat ik op uw project stuitte. Het punt is; ik ben niet van plan om me definitief te vestigen in Tsjechie, het appartement zal dus van tijd tot tijd leeg staan. Het feit dat er toezicht is spreekt me dus erg aan."
Hij laat een korte stilte vallen
Ik bevestig: "Dat klopt, er komt een conciërge die het gebouw in de gaten houdt. Maar u kunt natuurlijk ook overwegen het appartement af en toe te verhuren als u er zelf niet verblijft..."
Hij reageert als door een bij gestoken
"Verhuren? Oh nee, daar denk ik niet over. Ik wil geen vreemden die aan mijn spulletjes zitten. Als ik instap is het uitsluitend voor privégebruik, ik hoef er niet aan te verdienen..."
Oeps, verkeerde opmerking...
"Dat is natuurlijk uw eigen keus" haast ik me te zeggen
Hij gaat onverstoorbaar verder: "Eh... waar was ik...? Oh ja, ik ben geïnteresseerd in appartement... even kijken... appartement eenentwintig, ja. Maar ik had natuurlijk nog wel graag wat meer informatie"
Ik onderdruk mijn opwinding
Hij is de eerste klant die een specifiek appartement noemt
"Vraagt u maar, ik zal u zo goed mogelijk proberen te antwoorden"
"Nou eh... Jarmila vertelde me dat er binnenkort met de renovatie begonnen wordt en dat de gehele verbouwing binnen een jaar afgerond kan zijn. Maar binnenkort is me wat te vaag. Ik zou precies willen weten wanneer er begonnen wordt."
Ik vertel dat de aanvangsdatum nog niet precies bekend is maar dat ik verwacht dat dit binnen enkele maanden zal zijn
"We willen eerst een aantal reserveringen, om het risico wat te beperken..."
"Oh, juist ja..."
Hij klinkt weifelend
"Reserveringen... Ik neem aan dat ik dan een contract dien te ondertekenen?"
"Als u een appartement wilt reserveren moet daar uiteraard wel iets tegenover staan waaruit blijkt dat u serieus van plan bent het appartement aan te schaffen..."
"Hmmm..."
Ik hoor geritsel van papier
"Ik lees hier iets over een aanbetaling van vijf procent over de aankoopsom?"
"Dat klopt, vijf procent. Maar u krijgt de garantie dat het gehele bedrag teruggestort wordt wanneer er binnen zes maanden nog niet met de bouw begonnen is"
"En die aanbetaling, die gaat naar een Tsjechische bank...?"
Ik bespeur het wantrouwen in zijn stem
"Nee hoor, het geld wordt bij een Nederlandse notaris in bewaring gesteld totdat er daadwerkelijk met de renovatie begonnen wordt"
Het is iets dat ik onlangs met Pavel afgesproken heb om klanten meer vertrouwen in te boezemen
"Ach zo..."
Hij aarzelt nog steeds
"Toch blijf ik een beetje aanhikken tegen het feit dat er nog niet is begonnen met de bouw..."
Ik begin lichtelijk te zweten
Hoe kan ik hem overtuigen, hem over de streep trekken?
"We zijn al een eind op de goede weg hoor, er is op dit moment concrete interesse voor diverse appartementen. Bovendien wordt er zondag achtentwintig januari op RTL4 aandacht aan ons project besteed in het programma House Vision. We verwachten daar veel respons op"
Hij laat zich niet afleiden door mijn opmerking over House Vision
"U zei dat er concrete belangstelling is voor sommige appartementen, hoort nummer eenentwintig daar toevallig ook bij?"
Ik ritsel wat met papieren, doe alsof ik mijn info raadpleeg
"Eens even kijken... Nee, voor appartement eenentwintig hebben we nog geen aanvragen binnen..."
Het gesprek kabbelt nog een poosje voort
De meeste vragen kan ik beantwoorden, andere zijn te specifiek gericht voor mij
Hoeveel OG-belasting moet hij betalen? Welke verzekeringen heeft hij nodig heeft en wat zijn de kosten daarvan?
Ik antwoord naar eer en geweten dat ik daarvan niet op de hoogte ben
"Kan ik Jarmila misschien vragen om contact met u op te nemen? Zij is beter thuis in dat soort zaken dan ik, zij is tenslotte Tsjechische"
"Erg graag, ja. Zoals ik al zei ben ik serieus geïnteresseerd..."
Ik haal opgelucht adem
"Ik zal haar vanmiddag nog bellen. Dan neemt ze in de loop van deze week contact met u op."
Ik bedank hem voor zijn telefoontje, hang op
Strijk over mijn kin, in gedachten verzonken
Hij heeft het zelfs niet over een hypotheek gehad...
Daar moet dus geld achter zitten
Appartement eenentwintig...
Ik raadpleeg de prijslijst om de koopsom te achterhalen
Hmmm... honderdnegenennegentig duizend...
Het zou een leuk beginnetje zijn...
Ik móet weten hoe de opnamen verlopen zijn
Ik klik wat onwennig op het Jarmila-icoontje onder 'contactpersonen'
Druk de hoorn tegen mijn oor
Hoop dat ze achter haar computer zit
Na enkele mislukte pogingen krijg ik uiteindelijk verbinding
"JA, HALLO, MET JARMILA..."
Het blikkerige stemgeluid knalt uit de speakers van mijn computer
Ik deins geschrokken achteruit, mijn hand schiet naar de volume-knop
In de woonkamer begint Elco, onze boxer, woedend te blaffen
Steekt zijn kop om de deur om de oorzaak van zijn wreed verstoorde dutje te onderzoeken
Verdwijnt weer als hij niets verontrustends constateert
Verbluft kijk ik naar mijn Skype-telefoon
Hoort het geluid daar niet uit te komen?
"Hallo... Jos...?"
Ik spreek aarzelend in de hoorn
"Hoi Jarmila, versta je me?"
"Ja hoor, prima..."
"Hmmm... sorry, ik heb wat probleempjes met mijn Skype, maar ik versta jou ook. Hoe is het gegaan vandaag?"
"Wel goed hoor, Tv-mensen zijn geweest en hebben de opnamen gemaakt"
"Zijn ze lang aan het filmen geweest?"
"Nee, waren zo klaar, duurde maar een paar uurtjes"
Ze klinkt niet erg enthousiast
"En het weer? Hoe was het weer?" dring ik aan
"Wel goed, was droog en zon scheen soms"
Ik zucht, ze is blijkbaar niet erg in voor een babbeltje op dit tijdstip
"Verder nog iets bijzonders gebeurd?"
"Nee, maar ze hebben niet gefilmd in appartementen die wij klaar gemaakt hadden. Ik hoop dat jij straks tevreden bent met filmpjes..."
Het klinkt een beetje als een verwijt
Ik stap maar van het onderwerp af
"Nou ja, we zullen zien. Ik ben vandaag trouwens gebeld door een meneer Van Essen. Hij heeft kort voor Kerstmis een rondleiding gehad en is serieus geïnteresseerd in een appartement. Hij had een paar vragen die ik niet beantwoorden kon. Ik heb hem beloofd dat jij contact met hem zou opnemen. Is dat goed?"
"Meneer Vanessen? Is goed. Heb jij telefoonnummer voor mij?"
Ze klinkt vermoeid
"Heb ik, ik zal het zometeen naar je toe mailen..."
"Is goed, ik zal hem bellen"
Er valt een stilte
Ik besluit het gesprek maar af te ronden
"Ik zal je verder niet lastig vallen, je hebt zeker een lange dag achter de rug...?"
"Ja, ben een beetje moe"
"Nog bedankt dat je vandaag bij de opnamen was"
"Is goed, graag gedaan. Prettige avond verder..."
Ik besteed nog een poosje aan het oplossen van mijn Skype-probleem
Tenslotte denk ik de oorzaak te hebben gevonden
Alleen jammer dat ik moet afwachten tot er iemand belt voor ik het zeker weet
Zaterdag 20 januari
"Met Ben ten Doeschot, spreek ik met de heer Davids van Cosy Cottage?"
"Daar spreekt u mee..."
"U heeft mij vorige week een informatiepakket toegestuurd over Kasteel Zakler"
Ik denk even na
Ten Doeschot...?
"Dat kan kloppen. En bent u tevreden over de informatie in het pakket?"
"Zeker, het zag er prima uit. Ik heb de brochure en het filmpje bekeken en ik moet zeggen dat ik onder de indruk ben, het is een prachtig project..."
Ik sta even met mijn mond vol tanden
"Dank u..."
"Maar ik heb natuurlijk nog wel wat vragen..."
"Dat begrijp ik"
"Ten eerste, is er al begonnen met de renovatie? Dat kon ik eigenlijk niet opmaken uit uw info..."
Ik onderdruk een zucht, haal diep adem
Steek van wal met mijn standaardpraatje
Het wordt al bijna routine
Ik kom blijkbaar overtuigend over, hij vraagt er in ieder geval niet op door
Stapt over op een ander onderwerp
Hij is in het bezit van 'eigen middelen' maar wil daarnaast gebruik maken van een lening
Komt hij in aanmerking voor een hypotheek?
Ik leg uit dat Ceska Sporitelna bereid is de aankoopsom tot tachtig procent te financieren
Natuurlijk dient hij in dat geval wel zijn 'gegoedheid' aan te kunnen tonen
Dat begrijpt hij
Hij heeft nog meer vragen die ik zo goed mogelijk probeer te beantwoorden
Ik noteer de vragen waarop ik geen antwoord heb
Beloof hem dat 'onze Tsjechische medewerkster', Jarmila, hem de gevraagde info zo spoedig mogelijk per mail toe zal zenden
Hij lijkt tevreden
Wil echter nog één ding weten
"En appartement 31...? Is daar al interesse voor?"
Ik haal opgelucht adem, even was ik bang dat hij naar nummer 21 zou vragen
Ik herhaal mijn papiergeritsel-procedure
"Eens zien... Appartement 31, momentje hoor... Aha, hier heb ik het. Nou er is al wel naar geïnformeerd maar verder zijn we nog niet gekomen, het is dus nog vrij..."
"Mooi, ik ga er nog even over nadenken, u hoort van mij..."
"Is prima, dan wens ik u verder een prettige middag"
"U ook een goedemiddag meneer Davids"
Ik leg de hoorn neer
Wrijf vermoeid over mijn voorhoofd
Ik krijg het niet voor niets, het is hard werken geblazen
Zondag 21 januari
"Geachte heer Davids,
Naar aanleiding van ons telefoongesprek van afgelopen zaterdag ben ik serieus geïnteresseerd in appartement 31. Graag zal ik dan ook van u op zeer korte termijn vernemen of het mogelijk is aankomende zaterdag het kasteel te bezichtigen. Bij een positief antwoord zou ik om 14:00 a 15:00 uur in Zacler kunnen zijn.
Ben ten Doeschot"
Zo, hij laat er geen gras over groeien...
Ik mail direct terug dat ik zijn verzoek naar Jarmila heb doorgestuurd
"Ze zal begin deze week contact met U opnemen"
Ik leun achterover in mijn krakend protesterende kantoorstoel
Twee serieus geinteresseerden in één week
Met de uitzendingen van House Vision nog op komst geen slecht begin...
Maar ik blijf realistisch, het zijn nog geen reserveringen
Toch haal ik mijn prijslijstje er weer bij
Appartement 31 is het op één na duurste in mijn project
Ik had het dus bij het rechte eind, er is niks mis met de prijzen
Zondag 28 januari
Ik heb niets gehoord over de bezichtiging van de heer Ten Doeschot
Ben wel nieuwsgierig maar wil Jarmila niet lastig vallen op zondag
Het arme kind heeft haar rust blijkbaar hard nodig
Ik hoor het morgen wel
Ik ben wat gespannen
Vanavond is de uitzending van House Vision
Ik ben razend benieuwd naar het resultaat van de opnamen
En natuurlijk naar de respons
Het is drie uur s middags als ik Outlook Expres aanklik
ik ontvang een 'nieuw bericht'
En nog een... en nog een... en nog een...
Mijn scherm stroomt vol met informatieverzoeken over kasteel Zacler
Ik kijk stomverbaasd naar de tientallen reacties
Wat heb ik nu aan mijn klomp hangen?
De uitzending is toch pas vanavond?
Ik sluit nadenkend het venster
Klik 'Het Tsjechie-forum' aan onder 'Mijn favorieten'
Ik heb er een paar dagen geleden mijn TV-item op aangekondigd
Misschien staat er iets nieuws bij
Ik klik op 'Nieuwe berichten'
Zie dat mijn topic er bij staat
Iemand meldt dat ze een uurtje geleden een preview van House Vision gezien heeft
"Het zag er prima uit!" is het uitbundige commentaar
Aha, dat verklaart alles
Ik open Outlook voor de tweede keer
Weer stromen de reacties binnen
En de uitzending is nog niet eens geweest...
Volgende week gaat een drukke week worden
Ik hoop dat ik genoeg brochures heb om aan alle verzoeken te voldoen
Een plotselinge euforie maakt zich meester van me
Ineens voel ik, nee... wéét ik gewoon, dat de ommekeer er aan zit te komen
Het project gaat een succes worden...
[ Bericht 0% gewijzigd door JohannesP op 30-12-2010 01:45:19 ]
Ze is een donkerharig, spontaan dametje, zo rond de dertig
Beschikt over een charmante glimlach en een enthousiasmerende uitstraling
Wandelt langs de oevers van de Upa en door de binnenstad van Trutnov
Vertelt over Tsjechië in het algemeen en het Reuzengebergte in het bijzonder
Poseert voor het beeld van Krkanos op het stadsplein
Wijzend naar de reus legt ze zijn betekenis voor de streek uit
Haar praatje ken ik al uit de scripts die me toegezonden zijn
Ik concentreer me op de beelden en haar lichaamstaal en die zijn dik in orde
Nog wat later staat ze in het, gedeeltelijk gerestaureerde, toegangstorentje van mijn kasteel
Kijkt quasi-bewonderend om zich heen
"Een authentiek kasteel uit de twaalfde eeuw... en hier gaan appartementen gebouwd worden door een Nederlands bedrijf; Cosy Cottage..."
Al babbelend loopt ze over de binnenplaats naar de ingang van het oude gebouw
Ik houd mijn adem in
De opnamen van het exterieur beperken zich gelukkig tot de voorkant
En die is goed onderhanden genomen constateer ik tevreden
Jammer genoeg heeft de regisseur er inderdaad niet voor gekozen om de opgeknapte ruimtes te filmen
Ik zie met afgrijzen toe hoe de camera omhoogzwenkt naar een ernstig beschadigd deel van een plafond
Grom... was dat nou echt nodig?
Staande op het balkon bewondert Jet 'het schitterende uitzicht vanuit dit appartement'
De camera zwenkt over de boomtoppen naar het heuvelachtige landschap
Hmmm... er moet toch nog behoorlijk wat gesnoeid worden...
De bewegende beelden van de videovisualisatie zijn jammer genoeg niet verwerkt in de reportage
Er was 'iets mis met het format' waardoor het allemaal te onduidelijk zou worden
Wel zitten er een aantal fraaie shots in waarin de ruwe, onafgewerkte ruimtes geleidelijk overgaan in volledig gerenoveerde, luxueuze appartementen
Het item sluit af met een bezoekje aan kasteel Kuks
Al met al ben ik redelijk tevreden...
Na afloop haast ik me naar mijn computer, open Outlook voor de zoveelste keer die dag
Kijk genietend toe hoe het scherm opnieuw volloopt...
De volgende dag ben ik druk in de weer met het samenstellen van informatiepakketten
Een brochure, een video van het kasteel en omgeving, een CD-Rom met de videovisualisatie en natuurlijk de uitgetypte info over het project
Ik kijk met zorg naar de slinkende stapel brochures
Als het zo doorgaat moeten we snel nieuwe bijbestellen
Mijn vrouw draait de adresetiketten uit, frankeert de pakketjes
Met moeite til ik de zware doos in mijn Rexton
Ik ben van plan een paar dagen te wachten alvorens te gaan bellen
Wil de ontvangers de tijd geven om de info rustig door te nemen
Ik heb nog even kort contact met Jarmila
"Meneer Ten Doeschot, hij vond kasteel heel mooi. Was volgens mij echt geïnteresseerd..."
"En hebben jullie nog iets afgesproken?" vraag ik nieuwsgierig
"Nee. Hij heeft gezegd dat hij jou nog zal bellen hierover..."
Donderdag 1 februari
Ik heb een afspraak met Pavel in Nederland
We willen nog wat zaken kortsluiten met betrekking tot het project
Jarmila zal ook aanwezig zijn
We hebben gekozen voor Hotel Hilversum - de Witte Bergen, om twaalf uur
Ik heb vooraf de link van het Van der Valk-hotel en een routebeschrijving gemaild
Ik ben in een opperbeste stemming als ik mijn auto op de ruime parkeerplaats bij het hotel-restaurant stal
Onderweg heb ik mezelf er een paar keer op betrapt mee te zingen met de Golden Oldies van Radio Gold 10
Ik klem mijn aktetas onder mijn linkeroksel, smak met een zwierig gebaar het portier dicht
Kijk op mijn horloge, tien voor twaalf
Het is druk in het restaurant, dat wil zeggen, in het voor-gedeelte
De dicht opeenstaande tafeltjes zijn bijna allemaal bezet
Een gestaag geroezemoes klinkt uit vele monden
Ik kijk om me heen
Het duurt even voordat ik Pavel en Jarmila ontdek in de menigte
Ik loop naar het tafeltje, druk beiden de hand: "Hoi, goede reis gehad?"
Ik kan een licht triomfantelijke glimlach om mijn lippen niet onderdrukken
"Ja hoor, dank je..."
Het is Jarmila die antwoordt
Pavel kijkt wat ongemakkelijk om zich heen
Het wordt zo wel heel moeilijk om een fatsoenlijk gesprek te voeren
Ik wijs naar het achterste gedeelte van het restaurant waar het een stuk rustiger is
De tafels zijn er al gedekt voor het diner
"Zullen we daarginds gaan zitten? We kunnen hier wat moeilijk praten..."
Ik moet mijn stem verheffen om me verstaanbaar te maken
Jarmila schudt haar hoofd
"Mag niet van ober, wij hebben al gevraagd..."
Mag niet van ober? Wat zullen we nou krijgen?
"Een momentje..."
Ik loop naar de balie, spreek het meisje aan, leg de situatie uit
Ze toont begrip na wat overredingskracht van mijn kant
Even later verhuizen we naar een ruime tafel, wat verder van de drukte
Ik neem plaats tegenover Pavel en Jarmila
Leg mijn aktetas op de stoel naast me
"Kan ik jullie iets te drinken aanbieden?" vraag ik uitnodigend
Dan pas valt de ernstige gezichtsuitdrukking van Jarmila me op
Ik kijk naar Pavel, die ontwijkt mijn blik
Ik voel een plotselinge steek van ongerustheid
Jarmila aarzelt even
Dan kijkt ze me aan
"Wij hebben een slechte nieuws, Jos. Pavel, hij was dinsdag op kadaster in Trutnov, wij hadden nieuw uittreksel nodig voor project. Hij zag op uittreksel dat curator had beslag gelegd op jouw kasteel..."
De woorden treffen me als een mokerslag
Weg is mijn goede humeur
Als in een flits schiet het door mijn hoofd: voorbij... het is voorbij...
Al die moeite, al die tijd, al dat geld, weggegooid...
"Maar hoe... wanneer...?"
Ik kom niet meer uit mijn woorden
Dan hervind ik mezelf
"Kan... kan dat zomaar? Zonder ook maar een enkel bericht aan de eigenaar?"
Jarmila ziet de wanhoop in mijn ogen
"Curator, hij heeft wel brief gestuurd, maar naar zetel van Cosy Cottage in Zacler..."
Ik vloek binnensmonds
Verdomme, ze hebben de brief naar een onbewoond gebouw gestuurd...
Ik herinner me dat ik me daar geruime tijd geleden al zorgen over maakte
Die zetelverandering van Cosy Cottage is er gewoon bij in geschoten
Ondergesneeuwd door alle gebeurtenissen
Jarmila gaat verder: "Maar wij hebben protest aangetekend tegen besluit, was nog net op tijd. Paar dagen later en kasteel was weg..."
Ik krijg weer een sprankje hoop
"Het is dus nog niet definitief?"
"Nee, gelukkig niet. Wij hebben contact opgenomen met meneer Hruska en die heeft direct protest ingediend. Het wordt nu rechtszaak"
Een rechtszaak...
Nog meer vertraging... op een wel hoogst ongelukkig moment
Juist nu het project in een stroomversnelling zit kom dit er nog bij
Mijn ontgoocheling slaat om in woede
"Hoe kan dit nu? Er zit bijna een jaar tussen het tijdstip waarop het kasteel officieel op naam stond van Cosy Cottage en het faillissement van Wekostav. En meneer Hruska heeft me verteld dat een curator alleen transacties kan terugdraaien die een half jaar of minder vóór een faillissement hebben plaatsgevonden"
Van pure frustratie struikel ik bijna over de woorden
Jarmila kijkt me twijfelend aan, ze heeft moeite mijn betoog te volgen
Ik herhaal mijn vraag, nu wat rustiger
Ze knikt, vertaalt het voor Pavel
Die luistert aandachtig
Een strijdlustige blik verschijnt in zijn ogen
Hij knikt, antwoordt in enkele zinnen rad Tsjechisch
"Pavel, hij zegt dat beslaglegging curator niet volgens Tsjechische wet is. Hij denkt dat rechter dat ook zal zeggen in rechtszaak. Pavel heeft gepraat met meneer Hruska. Meneer Hruska, hij denkt ook dat wij zaak zullen winnen"
Mijn hoop keert langzaam weer terug
Is het misschien dan toch niet meer dan een kort oponthoud?
Een nieuwe hobbel op de weg?
Jarmila onderbreekt mijn gedachtengang
"Wat doen wij met project? Gaan wij door of wil jij stoppen?"
Ik schud mijn hoofd
"Ik weet het niet, ik moet er eens goed over nadenken. Wel wil ik dat de zetel van Cosy Cottage onmiddellijk verplaatst wordt, stel je voor dat er nog meer post komt..."
Jarmila brengt mijn verzoek over
"Pavel, hij zegt wij zullen zetel veranderen naar ons kantoor. Wat project betreft, wij kunnen gewoon door gaan. Jij kunt geld van klanten terugbetalen als project niet doorgaat?"
Ik zie de hoopvolle blik in Pavels ogen
Overdenk zijn voorstel
Aanbetalingen innen terwijl het project op losse schroeven staat?
Het voelt niet goed aan
Ik wil geen klanten aan het lijntje houden met beloften die ik misschien niet kan waarmaken
Ik schud mijn hoofd voor de tweede keer
Tijd, ik heb tijd nodig om eens goed na te denken
Tijd, om te onderzoeken hoe lang dit allemaal gaat duren
Toch kan ik er niet toe komen om nu al een streep te zetten door het project
Niet na alle werk, geld en moeite die ik er ingestoken heb
Aangeslagen beëindig ik het gesprek
Zeg dat ik binnenkort contact zal opnemen
Jarmila doet nog een tevergeefse poging me wat op te beuren
"Het spijt ons heel erg, Jos, eigenlijk wij hadden vandaag over heel andere dingen willen praten..."
Ik bedank haar met een matte glimlach
"Jullie kunnen hier ook iets aan doen. Bedankt dat jullie zo snel in actie zijn gekomen. Anders was ik het kasteel nu misschien al kwijt geweest..."
Ik druk haar en Pavel de hand
Druip af als een geslagen hond...
Terneergeslagen vertel ik haar het treurige nieuws
Haar gezicht betrekt
Ze had, net als ik, de laatste week weer wat meer vertrouwen gekregen
"En hoe lang gaat dat allemaal weer duren?"
Ik haal mijn schouders op, heb geen flauw idee
Er verschijnt een vastberaden uitdrukking op haar gezicht
"Ik vind dat het tijd wordt er mee op te houden. Het lijkt wel alsof er een vloek op dat project rust. Vanaf het begin hebben we niets dan tegenslag gehad...."
Ik knik
"Misschien heb je wel gelijk..."
Toch twijfel ik nog
Opgeven...?
Na al die moeite, al dat werk...?
Ik schud vertwijfeld mijn hoofd
Moet er nog eens goed over nadenken...
De volgende dag
Ik heb vijf nieuwe berichten
Vier daarvan zijn informatieverzoeken voor het project
We hebben er inmiddels ruim honderdvijftig ontvangen
Het vijfde is afkomstig van Michal Hruska
"Dear Mr. Davids,
As agreed with Mr. Sodomka I send you a power of attorney which I need you to sign and send me back (if you want me to represent you of course).
Best regards
JUDr. Michal Hru¨ka"
Ik glimlach bitter
Antwoord dat ik graag van zijn diensten gebruik maak
Heb ik een andere keus?
Ik peins, pieker
Wik en weeg
Hoe nu verder?
Gewoon doorgaan, doen alsof er niets gebeurd is?
Hopen dat het allemaal op korte termijn opgelost wordt?
Of de stekker eruit trekken?
Ik kan eigenlijk geen vertragingen meer hebben
Het project staat nú in de schijnwerpers
Het moet nu gebeuren
Er zal binnenkort met de bouw moeten worden begonnen
Mensen laten zich niet eeuwig aan het lijntje houden besef ik
Maar geld pompen in een gebouw dat in een faillissement betrokken is?
Nog afgezien van de vraag of het überhaupt toegestaan is...?
Het is op dit moment immers onduidelijk wie de rechtmatige eigenaar is
Ik koester nog een vage hoop dat de procedure niet te lang gaat duren
Misschien bestaat er ook in Tsjechië zelfs iets als een kort geding
Hoe dan ook, ik zal nú een besluit moeten nemen voor de komende onzekere maanden
Het voelt als een duivels dilemma
Dan verman ik me
't Is of het een, of het ander
Ik moet nu een beluit nemen
Er staan nog een paar uitzendingen van House Vision op stapel
Het is te vroeg om nu al de handdoek in de ring te gooien
Vanaf volgende week zal ik gaan bellen
Maandag 5 februari
Het is twee uur s middags
Ik heb de telefoon in mijn hand
Voor me liggen de lijst met geïnteresseerden en een blanco vel bestemd voor aantekeningen
Ernaast een korte samenvatting van mijn verkooppraatje
Ik ben wat gespannen, dit werk is nieuw voor mij
Na een korte aarzeling toets ik het eerste nummer in
Een uurtje later stop ik er al weer mee
Ruim de helft van de mensen die ik gebeld heb neemt niet op
Waar wel opgenomen wordt bemerk ik wat irritatie
Men is met iets bezig, heeft geen of weinig tijd
Ik zucht
Was vergeten hoe druk het gemiddelde gezinsleven in ons kikkerlandje is
Ik vraag vriendelijk of ik misschien later terug mag bellen
Sommigen geven aan het pakket doorgenomen te hebben maar verder niet geïnteresseerd te zijn
De prijzen spelen een belangrijke rol in hun beslissing
Anderen hebben nog geen tijd gehad om zich in de informatie te verdiepen
Kan ik over een week nog eens terugbellen?
In één geval neemt zoonlief de telefoon op
"Papa is niet thuis..." deelt het ventje me pedant mee
"Mag ik dan misschien even met je moeder spreken?"
"Mama! Er is een meneer die met jou praten wil!" galmt het knaapje oorverdovend
Geschrokken houd ik de hoorn een eind van mijn oor af
Mama meldt zich, vraagt me of ik vanavond terug kan bellen
Haar man heeft het pakket aangevraagd
Ik kijk op mijn lijstje
Van de twintig die ik gebeld heb ik er zes doorgestreept
Wat verveeld open ik Internet Explorer
Struin wat rond op het Worldwide Web
Open Google
Tik gedachteloos wat zoekwoorden in
Wekostav, Zacler, Zamek.
Dan zie ik een foto van mijn kasteel
Ik buig me voorover om de Tsjechische site wat beter te bekijken
Word er geen wijs uit
Ik kopieer een deel van de tekst onder de foto
Haal het door een vertaalprogramma dat ik onlangs ontdekt heb
Het levert compleet onbegrijpelijke wartaal op
Wel begrijp ik eruit dat het een om een veiling gaat
Een veiling?
Mijn hart slaat een slag over
Mijn kasteel op een veiling?
Hevig verontrust verzend ik een berichtje met de link naar de site aan Jarmila
De volgende dag heb ik antwoord:
"Hallo Jos,
Op de website die je gevonden heb is wel veiling. Maar niet van het huis/kasteel, maar van de foto die van een vliegtuig gemaakt werd. Daarom is ook de prijs wat lager 94,-CZK."
Ik begin bijna te blozen van schaamte
De spanningen van de laatste tijd worden me kennelijk te veel...
Ik bedank Jarmila voor haar antwoord, verontschuldig me voor mijn overhaaste conclusie
Van zes tot acht uur s avonds...
Het lijkt me de meest geschikte tijd om te bellen
De meesten zijn dan hopelijk thuis
Wel loop ik de kans sommigen onder de maaltijd te storen
Nou ja, dan bel ik toch wat later terug?
Ik leg mijn paperassen klaar
Nog voor ik het eerste nummer kan intoetsen gaat de telefoon over
"Met Ben ten Doeschot, bel ik gelegen?"
Hij blijkt nog steeds geïnteresseerd maar heeft niet op alle vragen een bevredigend antwoord gehad
Wie verzorgt bijvoorbeeld de verhuur van zijn appartement?
Wordt het alleen in Nederland gepromoot of ook in bijvoorbeeld Duitsland en België?
Wat zijn de kosten voor de sleuteloverdracht en schoonmaak van het appartement?
Wordt er een borgstelling gevraagd en zo ja hoeveel?
Ik strijk peinzend over mijn kin
Oeps, hier hebben Pavel en ik het nog nauwelijks over gehad
Ik beloof dat Jarmila contact met hem zal opnemen om zijn vragen te beantwoorden
Oh ja, en dan die hypotheek nog, hoeveel rente wordt er berekend?
Wat is de looptijd van een eventuele hypotheek?
Moet hij loonstrookjes overleggen?
Of is een jaaropgaaf voldoende?
Ik beantwoord zijn vragen zo goed en zo kwaad mogelijk
Na afloop van het gesprek hang ik zuchtend op
Er komt wel wat bij kijken om mijn appartementen aan de man te brengen
Ik werp een blik op mijn horloge, het is half zeven
Dan pak ik mijn lijstje weer op
Begin te bellen ...
Om kwart voor acht stop ik ermee
Ik heb vijfentwintig mensen gebeld
Genoeg voor één avond besluit ik
Ik kijk naar de oogst van mijn noeste arbeid
Acht mensen namen niet op
Die zal ik morgen nog eens bellen
Zeven hebben om diverse redenen geen belangstelling meer
Nog eens zeven mensen hebben geen tijd gehad de info door te nemen
Ik vraag of ik later nog eens mag bellen, wanneer komt hen het beste uit?
Eén persoon overval ik tijdens zijn wintersportvakantie in Zwitserland
Kan ik misschien later terugbellen?
Hij heeft zijn hoofd er nu even niet naar staan
Twee mensen zijn enthousiast over mijn project
Ze willen graag een bezichtiging ...
Zaterdagmorgen 10 februari, elf uur
"Ik doe het! Ik wil appartement 31 reserveren..."
Aan de lijn heb ik Ben ten Doeschot
Hij klinkt opgewonden, enthousiast
Jarmila heeft zijn vragen blijkbaar naar tevredenheid beantwoord
"Dat is fijn, mag ik u feliciteren met uw besluit?"
Mijn stem klinkt wat vlak, gemaakt
Ik hoop dat hij het niet bemerkt
Onder andere omstandigheden zou ik een rondedansje gemaakt hebben
Het is tenslotte waar ik jaren op gewacht heb, de eerste reservering ...
Maar nu?
Ik heb nog niets gehoord van Michal Hruska
Iedere dag die er verstrijkt word ik ongeduldiger
Moet ik me beheersen hem tot spoed aan te manen
Al vermoed ik dat hij de lengte van de procedure wellicht ook niet kan beïnvloeden
Ik verman me
"Ik denk dat u een goede keus gemaakt hebt meneer Ten Doeschot, appartement eenendertig is een van de mooiste en ruimste in ons project"
"Dank u, dat vonden we zelf ook al. En hoe gaat het nu verder?"
Ik aarzel even, tsja, hoe gaan we nu verder?
Dan neem ik een beslissing
"Ik zal Jarmila vragen het reserveringscontract op te stellen. U hoort in de loop van volgende week nog van ons..."
Ik leun achterover in mijn bureaustoel
De eerste reservering is binnen... de eerste reservering is binnen...
Het spookt door mijn hoofd
Ik bal mijn vuist...
Yes...!
Er bestaat een gerede kans dat ik het kasteel alsnog verlies...
Ik ontspan mijn vuist
Mijn gedachten malen...
Wat een doorbraak had moeten zijn is nu een dilemma geworden...
Kan ik hem dat contract wel laten tekenen?
Of moet ik eerlijk opbiechten dat we 'een probleem' hebben?
Maar dan zou hij direct afhaken...
Ik wrijf vermoeid door mijn ogen
Zondag 11 februari 2007
Ik móet iets doen...
Kan niet werkeloos de gebeurtenissen afwachten
Als ik ten onder ga dan zal dat strijdend zijn
Ik denk na...
De directe oorzaak van mijn problemen ligt natuurlijk bij Henk Westerterp
Maar ook Holland Trade House heeft een doorslaggevende rol gespeeld
En natuurlijk de 'Nederlandse Kamer van Koophandel in Praag'
Mijn mond vertrekt zich in een grimmige streep
Ik ben geen willoos slachtoffer dat het hoofd zomaar in de schoot legt
Ik ben een vechter, als het nodig is zelfs een straatvechter...
En dat zal ik ze laten merken ook...
Ik open Outlook
"Geachte heer Ten Dam,
Wellicht herinnert u zich mij nog, Jos Davids van Cosy Cottage s.r.o. Via U en uw organisatie zijn wij in contact gekomen met Wekostav en de heer Westerterp. Zoals u zich ongetwijfeld zult herinneren hebben wij, via aankoopbegeleiding van Holland Trade House, kasteel Zacler, met de nodige problemen, aangekocht van Wekostav. U zult eveneens weten dat Wekostav inmiddels failliet verklaard is.
Tot onze schrik heeft de curator in het faillissement zijn oog alsnog op kasteel Zacler laten vallen. Wij hebben inmiddels een advocaat in de arm genomen om onze belangen te verdedigen. E.e.a. komt op een bijzonder ongelukkig moment omdat wij momenteel midden in een reclamecampagne zitten om klanten te werven voor ons project.
Zoals ik al eerder meegedeeld heb vind ik dat u/uw organisatie/Holland Trade House/de heer Rinkes, verantwoordelijkheid draagt bij onze 'ongelukkige' start in Tsjechië.
Ik verwacht dan ook dat u mij zult helpen het probleem op een snelle en geruisloze wijze uit de wereld te helpen. Dit kunt u doen door contact op te nemen met mijn advocaat de heer:
JUDr. Michal Hruska, Advokátní kancelá Poprach&Poprachová&Hruska
Trutnov, Svatojánské námstí 47, telefon: +420 **********, fax: +420 *********, mobil: +420 *********, e-mail: *********@quick.cz
Wellicht bent u in het bezit van documenten die ons kunnen helpen of kan iemand van uw organisatie getuigen van het feit dat de aankoop van Kasteel Zacler, van onze kant, op een integere wijze en met fatsoenlijke intenties, gedaan is. De heer Hruska zal beoordelen in hoeverre hij van uw hulp kan en zal gebruikmaken. Dit bericht heb ik eveneens naar de heer Rinkes gestuurd. De heer Hruska verwacht een reactie van u."
Ik lees mijn bericht nog eens na
Is het wel dwingend genoeg?
Komt mijn boodschap goed over?
Dan herinner ik me de vele onbeantwoorde mailtjes richting Holland Trade House
Voeg nog een alinea toe:
"Tenslotte, ik neem er geen genoegen mee indien u besluit niet op mijn bericht te reageren of actie te ondernemen. Ik heb inmiddels met het project in de Wegener Dagbladen gestaan, ben bij BNR-radio te gast geweest en ons project is onderdeel van het RTL-programma House Vision. Mocht Project Kasteel Zacler geen doorgang kunnen vinden dan deel ik U bij deze mede dat ik mijn maatregelen zal treffen. Ook al zou dat ten koste van U of uw organisatie gaan.
Cosy Cottage S.R.O.
Jos Davids"
Ik ben vastbesloten
Ze zúllen me uit mijn benarde positie helpen, al moet ik ze er aan de oren bij trekken
Ik vul de bekende adressen in: vandam@nlchamber.info en rinkes@hth.cz
Druk op de verzendknop
Later die dag ontvang ik een automatische reactie:
"Ihre E-Mail wurde erfolgreich zugestellt.
Thank you for your e-mail. We would like to inform you that in coincidence with our new name EUNITE, we have a new e-mail address mailto:info@eunite.nl. We have received your current e-mail in good order but would like to ask you to send your e-mails in future to the info@eunite.nl address.
Thank you,
EUNITE Netherlands
Laan Copes van Cattenburch 60a
NL-2585 GC Den Haag
P.O. Box 95900
NL-2509 CX Den Haag
Tel.: +31 (0)70 *** ** **
Fax: +31 (0)70 *** ** **
E-mail: mailto:info@eunite.nl
Website: www.eunite.nl
De heer M. Ten Dam"
Hmmm... Eunite...? vanwaar die naamsverandering?
Ik denk er een ogenblik over na
Dan haal ik mijn schouders op
Ach, wat zal het ook
Eunite, nl.chamber of Holland Trade House, who cares...
Mijn bericht is overgekomen
En daar ging het tenslotte om
Maandag 12 februari
Ik heb een beslissing genomen
Als ik de reservering van Ten Doeschot nu afzeg is het over en uit met het project
En dat vind ik op dit moment nog veel te vroeg
Wel kan ik zijn aanbetaling wat 'op de lange baan schuiven'
Ik wil geen geld van hem totdat mijn probleem uit de wereld is geholpen
Tegelijkertijd kan het geen kwaad het project voorlopig op een laag pitje te zetten
Proxion is nog steeds bezig met de planning
En plannen kost geld...
Ik stuur een berichtje naar Nachod:
"Hoi Jarmila,
Kan Proxion nog even wachten met het plannen van het zwembad totdat het zeker is dat het kasteel van Cosy Cottage blijft? Verder kan alles doorgaan. Ook de reservering van Ten Doeschot, alleen de aanbetaling stellen we nog even uit.
Ik heb trouwens twee belangstellenden voor een bezichtiging:
De familie *****, tel. ************ en dhr. *******, tel. ***********
De laatste meneer heeft belangstelling voor appartement 41
Kun jij de bezichtigingen verder met hen regelen?
Tenslotte wil ik jullie vragen met spoed zoveel mogelijk brochures en Cd-roms naar mij te sturen. 25 februari is er weer een Tv-uitzending en ik heb nog maar een paar brochures en Cd-roms"
Woensdag 14 februari
Het is nu veertien dagen geleden dat ik de onheilstijding ontving
En nog altijd heb ik niets gehoord uit Tsjechië
Ik word ongeduldig
Er moet inmiddels toch wel iets bekend zijn?
Waarom hoor ik dan niets?
Ik heb me voorgenomen Michal Hruska niet te veel voor de voeten lopen
Toch vind ik nu de tijd gekomen voor wat antwoorden
Ik besluit de koe bij de horens te vatten:
"Dear mr. Hruska,
I would like to ask you some questions, I hope you can answer them.
1) Mr. Sodomka told me that there is a good possibility that we will win our case. What is your idea about this?
2) Can you tell me roughly how many time this case will take?
3) I asked Holland Trade House to contact you so they can help us. Did someone contact you until now?
Best regards, Jos Davids
De volgende morgen heb ik antwoord:
"Dear Mr. Davids,
these are my answers:
1) Yes, in this moment (under the documents I have) I see a great possibility to win our case. If I simplify it, our success depends mainly on proving that the price you paid was not lower than usual market price. We have the expertise proving that in 2004 the market price was lower than ***.000 EUR. But I suppose the counter party will ask the court to order a new expertise of the market price in 2005. To be honest I cannot exclude that this new expertise will have a different result....The other objection we have is that the period of six month was not fullfilled in your case, but I am not so sure of that objection as with the first one.
2) The answer is very hard because it depends on the way of the defense of the counterparty and also on the person of the judge that will decide our case. But I hope it should not be longer than 1 year.
3) No, they did not contact me yet. But I suppose they cannot tell me more relevant information than I have now.
Best regards, M. Hruska"
Ik ben verbijsterd
Een jaar?
Een héél jaar?
En dat allemaal door één actie van een curator?
Een actie die hem bovendien hoogstwaarschijnlijk geen voordeel op zal leveren?
Ik steun vertwijfeld mijn hoofd in mijn handen
Ik heb geen jaar de tijd
Ik kan het niet geloven, niet aanvaarden
Ik ben nota bene bezig een jarenlang verwaarloosd monument in Tsjechië nieuw leven in te blazen...
Wordt dat dan helemaal niet op prijs gesteld daar?
Een gevoel van machteloosheid maakt zich van me meester...
Dan verman ik me
Kop op Jos, je bènt geen loser...
Dènk... denk na...
Er móet een manier zijn om die verdomde procedure te versnellen
Misschien kan iemand de heren er op attent maken dat dit het einde van een heel mooi project zou kunnen betekenen?
Misschien iemand van de gemeente Zacler...?
Zij zitten tenslotte al een paar decennia met een verpauperend monument in hun maag...
Is een 'kort geding' misschien mogelijk?
Of zou zoiets niet bestaan in Tsjechie?
Ik vervloek mijn matige kennis van de Tsjechische rechtsstaat...
Buig me weer over mijn toetsenbord
"Dear mr. Hruska,
If this case can take a year it will mean the end of our project in Zacler. It means that I can not sell the apartments for a long time. As you perhaps heard from mr. Sodomka we are in the middle of an advertising campaign in Holland. The project has been broadcasted on Dutch television and there is another TV-commercial on February 25. A lot of people are interested. At the time I heard about our problems the commercials were already arranged.
If this case gets publicity or will take more than a few month I have no other choice than to inform our customers about our problems in Czech republic. Our reputation will be ruined.
So I ask you urgent if there is any way to fasten up the procedure. If it costs more money, that's no problem."
Er gebeurt die dag niets vermeldenswaardigs meer
Af en toe tast ik angstvallig naar het mobieltje aan mijn broekriem
Staat het wel aan?
Ik check de display
Heb geen oproepen gemist
Niet van Maarten van Dam
Niet van Laurens Gerard Rinkes
Niet van Michael Hruska
Niets dan een lange, oorverdovende stilte...
Een wurgende houdgreep...
Donderdag 15 februari 2007
"Dear Mr. Davids,
I am very sorry but I have no power to influence the length of the court procedure. I can promise you I will try to do my best to fasten up the procedure but the problem is it does not depend only on me. Usually the counterparty is obliged by the court to give its opinion in 2 months. After this opinion is given I will be wiser about the possible length of the procedure."
Verdomme!
Met een nijdige tik van mijn wijsvinger op de muisknop sluit ik het bericht
Niets... hij kan niets anders doen dan afwachten...
Een kort geding behoort blijkbaar niet tot de mogelijkheden in Tsjechie
Vertwijfeld open ik het bericht opnieuw
Lees de laatste twee regels nog eens
Over twee maanden kan hij me meer vertellen...
Ik peins...
Twee maanden, die kan ik me misschien nog veroorloven
Zo lang kan ik de belangstelling wellicht nog wel rekken
Maar veel langer moet het allemaal niet duren
Veel langer kan ik de goede schijn niet ophouden...
Intussen heb ik nog steeds niets vernomen van Maarten van Dam of Laurens Gerard Rinkes
Geërgerd open ik het automatische mailtje dat ik ontvangen heb
Er staat toch duidelijk in dat mijn bericht overgekomen is
Ik bekijk het nieuwe emailadres 'info@eunite.nl'
Hmm... info...
Misschien is mijn mailtje terechtgekomen bij een secretaresse
Die heeft het belang ervan wellicht niet begrepen en het, als het zoveelste onzinnige bericht, gewoon gedelete
Ik denk even na
Hoe kan ik hem rechtstreeks bereiken?
Ik klik op 'Nieuw bericht'
Vervang 'info' door 'vandam'
Stuur hetzelfde bericht nog eens
Voeg eraan toe dat het de tweede keer is dat ik het bericht verstuur
Als hij nu weer niet reageert zal ik hem bellen, ik heb tenslotte zijn mobiele nummer...
Humeurig klik ik op http://nahlizenidokn.cuzk.cz/VyberParcelu.aspx
Tik Zacler en het perceelnummer van het kasteel in, in de daarvoor bestemde hokjes
Sinds veertien dagen houd ik de site angstvallig in de gaten
Cosy Cottage staat nog steeds als eigenaar vermeld
Maar onderaan prijkt al een paar weken onheilspellend de naam van de curator Ing. Milan Korbel
En die moet daar weg voordat ik verder kan met mijn project...
Die avond sleep ik me met enorme weerzin naar mijn kantoortje
Pak de hoorn van het telefoontoestel
Draai het volgende nummer op mijn lijstje
Probeer opgewekt te klinken als er opgenomen wordt
"Goedenavond, u spreekt met Jos Davids van Cosy Cottage..."
Draai inmiddels geroutineerd mijn verkooppraatje af
Mijn stem mist echter het enthousiasme van voorheen
Ik kan het niet helpen
Ik heb het gevoel dat ik me voor niets zit uit te sloven...
Vrijdag zestien februari
"Geachte heer Davids,
Uw e-mail, die u zegt afgelopen zondag te hebben verstuurd, hebben wij helaas niet mogen
ontvangen. Bij deze, sturen wij uw e-mail door aan de heer Rinkes.
Met vriendelijke groet,
Maarten van Dam
Van 15 t/m 18 april 2007 organiseert EUNITE een handelsmissie met matchmaking naar Polen voor zakelijke dienstverleners.
Ook geinteresseerd? Klik op onderstaande link!"
Ik grom...
Niet ontvangen, het zal...
Ik wrijf vermoeid door mijn ogen
Nou ja, ik weet nu tenminste zeker dat mijn boodschap overgekomen is
Hopelijk heeft het wat belletjes doen rinkelen
Ik kijk naar het CC'tje: 'rinkes@eunite-group.com'
Het begint me te duizelen...
Eunite, Eunite-group, nl.chamber, hth.cz
Waarom niet gewoon één mailadres aangehouden?
Het draait tenslotte toch gewoon om een en dezelfde organisatie?
Ik heb tenminste steeds met dezelfde personen te doen gehad
Desondanks zet ik het adres bij mijn zakelijke contacten
Ik sluit Outlook Express
Heb weinig hoop dat ze me ook werkelijk zullen kunnen (of willen...?) helpen
Eigenlijk was het gewoon een wanhoopspoging...
Ik ben het vertrouwen in bepaalde contactpersonen in Tsjechie volkomen kwijt...
[ Bericht 0% gewijzigd door JohannesP op 05-01-2011 02:03:53 ]
Ik parkeer mijn Rexton op de oprit voor mijn huis
Wil juist uitstappen als mijn mobieltje over gaat
"Met Jos..."
"Hallo Jos, met Laurens Rinkes"
"Hallo..."
Ik probeer mijn stem zo vlak mogelijk te laten klinken
Hij doet alsof hij het niet bemerkt
"Ik heb vanmorgen je bericht gelezen en direct daarop gebeld met jouw advocaat. Ik heb hem gevraagd of hij op de hoogte was van de eh... omstandigheden rondom de transactie..."
"Als het goed is wel, hij heeft kopieën van alle contracten die destijds opgemaakt zijn in zijn bezit..."
Rinkes zwijgt een moment
"Ook die zekerheidsstelling...?"
"Die ook"
Ik zwaai opzichtig naar mijn buurvrouw die nieuwsgierig de vitrage wat opzij schuift om beter te kunnen zien wat ik daar in mijn auto allemaal uitvoer
Het gordijn valt schielijk weer op zijn plaats
Rinkes vervolgt: "Hmmm... hij vertelde mij dat hij zich die niet meer voor de geest kon halen"
Ik denk even na
Ik heb vorige week een e-mail naar Pavel gestuurd met zon vijftien bijlagen
Jarmila zou ze vertalen en doorsturen naar Hruska
Ik weet wel bijna zeker dat die zekerheidsstelling daar ook bij zat
"Hij moet hem gezien hebben" antwoord ik stellig, "Hij heeft alle contracten gekregen, vertaald en wel..."
"Maar..."
Een korte hapering
"...misschien ziet hij het belang van die papieren niet zo goed in. Er staat toch wel degelijk in dat Henk het kasteel in 2004 met jouw geld aangekocht heeft. En daar kan een rechter toch niet aan voorbij gaan?"
Ik voel mijn woede oplaaien
Probeer me te beheersen
"Mijnheer Rinkes, het punt is niet zo zeer de beslissing van de rechter als wel het feit dat ik nu in een procedure betrokken ben die wel een jaar of meer in beslag kan nemen. En zo veel tijd heb ik niet. We zitten midden in een dure reclamecampagne. Mijn klanten zullen op de loop gaan. Hoe kan ik dit verhaal nog verkopen?"
Hij aarzelt net even te lang
Ik geef hem geen tijd, vervolg mijn betoog
"Hruska zegt trouwens dat hij een goede kans ziet om het proces te winnen. Daar zit 'm de kneep dus waarschijnlijk niet. Die zit in het oponthoud dat hierdoor ontstaat en daar kan ik alle hulp bij gebruiken"
Hij zucht hoorbaar
"Tsja, ik weet niet of ik je daarbij van dienst kan zijn. Het Tsjechische rechtssysteem staat nu eenmaal niet bekend als een van de snelste. Wat ik wel kan doen is nog even met Hruska bellen en hem naar die zekerheidsstelling vragen, dat contract lijkt me toch wel een belangrijke rol te moeten kunnen spelen..."
Ik rol met mijn ogen, dit schiet niet op zo
Ik weet niet wat ik precies verwacht had maar dit antwoord klinkt vrij machteloos
"Euh, Jos... Je schrijft trouwens in je bericht dat je vind dat wij verantwoordelijk zijn voor de huidige gang van zaken. Dat ben ik niet met je eens. Wij deden destijds zelf ook zaken met Henk Westerterp, zijn zelf ook een van zijn slachtoffers geworden. Ik vind niet dat je ons dit verwijten kunt..."
Ik voel het bloed naar mijn wangen stijgen
"Nou, dan verschillen we daarover van mening" snauw ik bijna, "Ik vind namelijk dat jullie wel degelijk verantwoordelijkheid dragen"
Het blijft even stil aan de andere kant
Dan: "We zullen ons best voor je doen, maar ik kan je niets beloven..."
Ik slik een bijtend antwoord in
In plaats daarvan wens ik hem 'een prettige dag verder'
Verbreek abrupt de verbinding
Dinsdag 20 februari
Ik ben in gepeins verzonken
Voor me liggen de uitgeprinte mailtjes van Michal Hruska
Ik heb ze diverse keren doorgelezen
Hij heeft twee punten als verweer tegen de inbeslagname:
Ten eerste: er is geen sprake van het nog snel even veilig onderbrengen van bezittingen door Wekostav, het kasteel is destijds immers niet onder de marktwaarde verkocht.
Ten tweede: de transactie viel niet binnen de periode van een half jaar vóór het faillissement van Wekostav. De curator is dus niet gerechtigd tot de inbeslagname.
Het eerste punt lijkt me voor discussie vatbaar
Wat was nou werkelijk de marktwaarde van het kasteel?
Dat is iets dat aangevochten kan worden
Het tweede punt lijkt me echter keihard
Buiten de gerechtigde periode is gewoon buiten de gerechtigde periode
Case closed, zou je zo denken...
En uitgerekend over het laatste punt heeft Hruska zijn twijfels
Ik ben weliswaar geen jurist, maar dit snap ik niet...
Ook begrijp ik niet waarom de door Holland Trade House opgestelde documenten buiten de zitting worden gehouden
Ze zijn dan misschien niet van doorslaggevende betekenis maar ze zouden mijn positie wellicht toch wel kunnen versterken...?
Ik besluit nogmaals poolshoogte te nemen
"Dear mr. Hruska
What I do not understand is why the contracts and documents, made up in june/july 2004, can not be used to proof that we already intended to buy the castle in june 2004 and also payed for it at that time. Even if the money was transferred to a private account. We were cheated by Westerterp and assisted in a bad way by Holland Trade House.
I mailed mr. Rinkes a few days ago and urgently asked him to contact you. I also told him that in my opinion a great part of my problem is caused by the counselling of Holland Trade House in 2004. So I expect them they do everything they can to assist you in this case."
Ik klik op de verzendbutton
Tegelijkertijd zie ik een bericht binnenkomen:
"Geachte heer Davids,
We hebben gisteren voor een tweede keer contact gehad met uw advocaat. Hij kon zich de verschillende contracten niet direct meer voor de geest halen. Hij zou dit nogmaals bekijken.
Volgende week hebben wij hierover contact met hem,
Vriendelijke groet,
Laurens Rinkes"
Niet meer voor de geest halen?
Als het goed is bevinden ze zich in zijn dossier...
Ik besluit het antwoord van Michal Hruska af te wachten
Woensdag 21 februari
"Dear Mr. Davids,
Holland Trade House contacted me this week. It was easy for me to understand that it was them who prepared all the documents because all their questions concerned the 'pre-contracts'.
Now lets go to my strategy.
The Czech bankruptcy law says that the trustee can doubt contracts made six months before bankruptcy hearing started by which the debitor (Wekostav) sold his property for a price lower than usual market price.
So this means that the only relevant document under the Czech Law is the contract of sale (3.5. 2005), all the documents before can only explain why the deal was done.
Our first objection to the court is the six month period was not fulfilled. If the court agrees with that objection, we will win the case without considering all the other objections. If the court does not agree, than we will deal with the other objections.
Our second objection is that ***.000 Euro is more than usual market price. Mr. Davids, this is also why I think we should really not use these documents. I cannot imagine how would I explain that price should originally be ***.000 Euro. To be honest Mr. Davids, if I give this papers to the court, it would be very probably a good reason to lose the case!!!
If the court asks me how the purchase price was paid, I cannot speak about the former price ***.000 Euro at all. If that question comes I will use the document of July the 8th.
So the summary is following. If the 'pre-documents' are not necessary for the court because of reasons above, I would really like to avoid to give them to the court. I hope you understand why from the text above (the fact the price should originally be ***.000 Euro is very bad for us).
Best regards
M. Hruska"
Langzaam maar zeker dringt het tot me door
De verschillende bedragen genoemd in de contracten zouden zeker argwaan opwekken
En als blijkt dat er geld 'onder de tafel' is overhandigd zou me dat in een nog veel moeilijker parket brengen
Ik mompel een verwensing
Voel me als in een verstikkende houdgreep
Betreur de dag dat ik de site van Holland Trade House voor het eerst opende
Het leek allemaal zo mooi, zo vertrouwenwekkend...
Het kòn eigenlijk helemaal niet mislopen met zo'n organisatie achter me
Tegelijkertijd besef ik dat ik van die kant ook geen hulp meer hoef te verwachten
De doofpot is de beste optie van Laurens Rinkes en co....
[ Bericht 0% gewijzigd door JohannesP op 06-01-2011 01:23:10 ]
Ik druk op de knop van de afstandsbediening
De aflevering van House Vision start om zeven uur
Ik kijk toe hoe Jet Sol door de straten van Pec Pod Snezkou paradeert
Druk gesticulerend haar ingestudeerde praatje afsteekt
Hoe de cameraman de flanken van Tsjechië's hoogste puist sfeervol in beeld brengt
Hij levert een staaltje vakmanschap moet ik toegeven
Maar het is ook het enige verschil met de vorige aflevering
Het item over het kasteel is onveranderd
Mijn vrouw zit met een stoïcijns gezicht naast me
We vermijden angstvallig oogcontact
Mijn enthousiasme voor het programma is tot een minimum geslonken
Ik heb zelfs overwogen om het item te laten cancelen
Liet die gedachte al snel als 'onmogelijk' varen
De zendtijd is al ingekocht, het programma al samengesteld
The show must go on...
Na de aftiteling start ik mijn computer op
De informatieverzoeken sijpelen binnen
Niet zoveel als na de eerste uitzending, maar toch...
Ik staar somber voor me uit
Morgen zal ik mijn pakketjes weer samenstellen
De namen aan mijn lijst toevoegen
Ik probeer de gedachte van me af te zetten dat het waarschijnlijk verspilde moeite zal blijken
Dagen rijgen zich als aaneen tot weken
Weken verstrijken
Mijn vaste bel-uren, tussen zes en acht, houd ik nog aan
De samenvatting van mijn verkooppraatje ligt in de prullenbak
Die heb ik niet meer nodig, het is inmiddels routine voor me geworden
Ik heb weer wat namen van mijn lijstje gestreept
Sommige heb ik verwijderd omdat er, na meerdere pogingen, simpelweg niet opgenomen word
Ik weer wat verzoeken tot bezichtiging doorgegeven aan Nachod
Enkelen lijken me bijzonder geïnteresseerd
De heer Ten Doeschot heeft een paar keer contact met me opgenomen
Hoe staat het ervoor met zijn reservering...?
Ik antwoord dat we bezig zijn met zijn reserveringscontract
Dat dat nogal wat haken en ogen heeft...
Het moet tenslotte juridisch voor beide partijen wel goed in elkaar zitten
Ik voel zijn toenemende aarzeling bij mijn uitleg...
Besef dat het nog maar een kwestie van tijd is voordat hij zal afhaken
Ik kan het hem niet kwalijk nemen
Had waarschijnlijk zelf al lang de knoop doorgehakt...
Als een nachtkaars...
Begin maart neem ik voor de tweede keer contact op met de Kamer van Koophandel in Enschede
Ik ben vastberaden, laat het er niet bij zitten
Als het moet zal ik hemel en aarde bewegen om uit deze impasse te komen
Ik krijg te maken met een oude bekende, de heer Dalenoort
Hij blijkt me al vergeten te zijn hoewel ons laatste gesprek nog maar een maand of zeven geleden is
In een persoonlijk gesprek doe ik mijn verhaal
Vertel hem de laatste ontwikkelingen
Hij luistert aandachtig, knikt af en toe meelevend
Trekt wat geërgerd zijn wenkbrauwen op als ik hem eraan herinner dat ik Holland Trade House bij hen nagecheckt heb
Dat het een solide en betrouwbare organisatie zou zijn, geen vuiltje aan de lucht
Na beëindiging van mijn verhaal zucht hij diep
Kijkt me ernstig aan
Het spijt hem, maar helaas; het enige dat hij kan doen is wat instanties aanschrijven
Zoals de Nederlandse Ambassade en Czech Invest
Zou ik mijn verhaal, het liefst niet langer dan een A-4’tje, kunnen opschrijven?
Er gaan enkele weken voorbij voordat ik weer iets van hem hoor
Vrijdag 23 maart
"Geachte heer Damink,
Ik heb van Czech Invest bericht gehad dat ze helaas niets voor u kunnen doen. Vanuit onze ambassade in Praag heb ik nog geen bericht gehad. Wellicht heeft u zelf contact met ze gehad omdat ik uw contactgegevens had bijgevoegd. Ik houd u op de hoogte!
Fijn weekend!
Met vriendelijke groet,
Kamer van Koophandel Oost Nederland
Remco Dalenoort
Internationale Handel"
Ondanks de uitzichtloosheid van het project ben ik doorgegaan mijn lijstje af te werken
Heb inmiddels zo’n tweehonderd geïnteresseerden gebeld
Enkele nummers en adressen bleken na controle niet te kloppen
Ik heb ze geschrapt, evenals vele andere namen
De overgrote meerderheid bleek alleen maar nieuwsgierig te zijn
Anderen haakten af vanwege de in hun ogen te hoge prijzen
Weer anderen aarzelden maar zagen er tenslotte om diverse redenen toch maar vanaf
Toch zijn er zo’n vijftien mensen over die nog steeds twijfelen
Ik beloof over een paar weken nog eens te bellen
Af en toe druppelt er nog een verzoek om meer informatie binnen
Ik heb er mijn handen niet vol meer aan
Onwillekeurig begin ik afstand te nemen...
Eind maart word ik gebeld door ene heer Gaastra
Hij heeft het kasteel bekeken
Vond het een mooi gebouw en die ligging... een plaatje...
Maarre... wanneer begint die renovatie nu eigenlijk?
Ik trek mijn wenkbrauwen op
Kan me zijn naam niet herinneren en ook niet dat ik de bezichtiging doorgegeven heb
Ik vraag hem of Jarmila hem daarop geen antwoord kon geven...?
"Jarmila? Ken ik niet, ik heb het kasteel in mijn eentje bezichtigd. Ik kon zo het terrein op. Er zat een levensgroot gat in het gaas..."
Hij blijkt zelfs geen informatiepakket aangevraagd te hebben
Kent het project slechts via mijn site
Ik steek mijn vaste riedeltje over de aanstaande renovatie af
"Ah... oh ja... juist... Nou u hoort nog van me, bedankt voor de informatie..."
Onnodig te zeggen dat ik niets meer van hem verneem
Maar dat 'levensgrote gat' baart me zorgen
Dat was toch gerepareerd?
Ik stuur een berichtje naar Jarmila
Een paar dagen later krijg ik antwoord
Ze zijn naar Zacler gereden en hebben gezien dat het gaas inderdaad opnieuw vernield was
Erger nog, we hebben ongewenst bezoek gehad
De helft van de sierlijke trapspijlen is afgezaagd en ligt klaar voor 'verder transport' in de hal
Ik slik ...
Dat was zo’n beetje het enige authentieke dat nog aanwezig was...
Afgezien van de beschilderde plafondpanelen en die foeilelijke 'koninklijke badkamer'
Jarmila stelt me gerust
"Spijlen hebben we meegenomen, zijn nu veilig. Wij gaan gaas repareren en ingang naar kasteel weer dichtmaken..."
Ik neem het nieuws gelaten op
Wat had ik ook verwacht?
Het gebouw staat leeg en op een vrij afgelegen plek een eind buiten de bebouwde kom van Zacler
Het enige dat ontbreekt is een officiële uitnodiging aan het dievengilde...
"Geachte heer Davids,
Ik heb Uw notitie met melding over Uw geschil met de Tsjechische firma Wekostav s.r.o. met aandacht gelezen. Uw via de heer Dalenoort van KvK Oost-Nederland gestelde vraag of de ambassade mogelijkheden heeft om de huidige, mogelijk een jaar durende juridische procedure t.b.v. de afwikkeling van het faillissement van Wekostav s.r.o. te versnellen, moet ik negatief beantwoorden. Reden is dat de ambassade niet kan c.q. mag interveniëren in de rechtsgang van een proces van Tsjechië, wel monitoren dat de rechtsgang correct verloopt. Zover ik uit Uw notitie kan nagaan lijken er m.b.t. de rechtsgang geen onvolkomenheden te zijn.
Een kort geding aanspannen biedt geen soelaas omdat volgens de Nederlandse Kamer van Koophandel te Praag deze procedure in Tsjechië niet bestaat. Wel zoudt U een counter opinion tegen betaling kunnen aanvragen bij hun bestuurslid advokaat Mw. Vladimira Pajerova, die de laatste vijftien jaar voor Nederlandse bedrijven in Tsjechië processen heeft gevoerd. Haar contact coördinaten worden vermeld op www.netherlandschamber.cz onder het kopje 'personal members'.
Met vriendelijke groet,
Karsten Nijhuis
Handelsraad en Hoofd Economische en Handelsaangelegenheden
Nederlandse ambassade te Praag"
Ik ben nauwelijks teleurgesteld over het antwoord
Even overweeg ik het voorstel van een 'counter opinion'
Maar wat houdt dat precies in?
Een advocaat die alleen maar gaat bekijken of alles volgens de regels is gegaan?
Ik schud mijn hoofd
Dat resulteert waarschijnlijk slechts tot een nutteloos rapport en een peperdure nota
Langzaam maar zeker leg ik me erbij neer...
Het enige dat mij rest is het afwachten van de procedure
Toch informeer ik nog wat precies bedoeld wordt met een 'counter opinion'
Donderdag 29 maart
"Geachte heer Davids,
Dank voor uw mail. Ik vind het jammer dat geen van de partijen mogelijkheden ziet om het proces voor u te versnellen. Een counter opinion is inderdaad niets anders dan een beoordeling door een andere advocaat, in dit geval één die vaker zaken voor Nederlandse bedrijven heeft gevoerd. Het zal het proces ongetwijfeld niet versnellen.
Ik heb even gebeld met de heer Nijhuis in Tsjechië. Het enige argument wat hij heeft om deze advocate te consulteren is dat zij buitenstaander is en niet gebonden is aan de toch regionale zaak waar wellicht tussen advocaten/rechters en curators nog andere belangen spelen dan slechts te uwe.
Ik zie helaas geen andere mogelijkheden meer voor ons als Kamer van Koophandel u in deze vervelende zaak te ondersteunen, en wens u veel succes in het verdere proces. Ik hoop van harte dat het project alsnog zal slagen en u uw recht zal halen.
Met vriendelijke groet,
Kamer van Koophandel Oost Nederland
Remco Dalenoort
Internationale Handel"
Tot zover dus het hoofdstuk Kamer van Koophandel
Maar ja, wat had ik eigenlijk ook van ze verwacht?
Ik berg het bericht gelaten op in mijn dossier
Een paar dagen later word ik gebeld door een klant waarmee ik onlangs veel contact heb gehad
Na lang wikken en wegen heeft hij besloten appartement dertien te reserveren
Het is een wat kleiner appartement op de eerste verdieping
Ik bedank hem voor zijn reservering
Beloof dat we er werk van zullen maken
Hij hoort binnenkort van ons...
Als ik ophang word ik overvallen door hevige twijfels
Waar ben ik eigenlijk mee bezig...?
Had ik hem niet gewoon de status quo van het project moeten opbiechten?
Ik krijg bijna een hekel aan mezelf
Ik steun mijn kin in mijn handen
Hoe lang kan ik dit nog volhouden...?
Wanneer volgt het onvermijdelijke einde...?
Ik zucht...
Het gaat niet alleen om het geld...
Maar een droom opgeven...
Iets achterlaten op deze wereld...
Iets waar je met trots op kunt terugkijken...
'Kijk, dit is mijn werk... Mijn initiatief... Dit heb ik gedaan...'
Op mijn netvlies verandert het oude verweerde kasteel in een keurig gerestaureerd historisch gebouw...
Ik zie mensen lopen op de al sinds vele decennia verlaten binnenplaats, vrolijke mensen, lachende mensen...
Ik zie het kasteel herrijzen in heel zijn statige glorie van weleer...
Ik zie...
Slik...
Dit is zo verdomde moeilijk...
Donderdag 5 april
"Dear Mr. Davids,
I was at the court in Hradec Kralove yesterday (on Monday our file was closed in the office of the judge and he was absent). The judge will probably not go in a usual way (obliging the counter party to give its opinion in 2 months) because he had only sent a copy of our action in the bankruptcy file and had not obliged the counterparty to give its written opinion. I suppose his following step shall be giving us a term of the hearing. I will check it again in 14 days and let you know.
Best regards
M. Hruska"
Geen verplichting tot verweer binnen twee maanden...
Mijn laatste hoop op een snelle afhandeling wordt de bodem ingeslagen
Een aantal weken later
Ik schrijf een wanhopig bericht aan Hruska
Kunnen we dan ècht niets doen om de procedure te versnellen?
Kan hij de rechter dan niet aanspreken over de urgentie van deze zaak?
Mijn project staat op het spel
Het water staat tot aan mijn lippen...
Als er niet snel iets gebeurt moet ik het project beëindigen
Donderdag 3 mei
"Dear Mr. Davids,
I am sorry but there are no news in your case. I was in Hradec Kralove last week to check the court file and we are still in the same position- waiting for a term of the hearing. I will go there again in week after May the 14th.
I understand very well your feelings. But your property can only be unblocked by the court's decision. There is no other way under the Czech law. Thats why we must really wait.
Best regards
M. Hruska"
Wachten... wachten... wachten...
Het wachten duurt nu al langer dan drie maanden
Ik krijg een bloedhekel aan het woord...
Ik ben gestopt met het bellen van klanten
Er staan nog negen mensen op mijn lijstje die een aankoop overwegen
Ik val ze niet meer lastig...
Af en toe is er nog een aanvraag voor meer informatie
Maar de belangstelling begint weg te vloeien...
Dan neem ik een besluit
Resoluut grijp ik naar de telefoon
Draai het nummer van de heer Ten Doeschot
Ik wil hem niet langer aan het lijntje houden
Hij moet weten hoe het ervoor staat...
Toch kan ik er nog niet toe komen hem te vertellen dat het project waarschijnlijk afgelopen is
Ik koester nog steeds een sprankje hoop
Vertel dat er sprake is van een juridisch probleem
Dat het project waarschijnlijk enige vertraging zal oplopen
Dat ik het zou begrijpen als hij zijn reservering zou willen laten vervallen
Hij hoort het gelaten aan
Had zich al afgevraagd waarom het allemaal zo lang duurde
Maar de reservering laten vervallen...?
Daar wil hij nog even over nadenken
Hij had zich er zó op vervlast...
Ik zoek het telefoonnummer op van de tweede gegadigde
Vertel hem hetzelfde verhaal
Ook hij hoort het emotieloos aan
De reservering wil hij nog even laten staan
Hij heeft geen haast
Tenzij het allemaal ècht te lang gaat duren
Als ik ophang voel ik een enorme opluchting
En niet eens over het feit dat de reserveringen niet geannuleerd zijn...
[ Bericht 0% gewijzigd door JohannesP op 08-01-2011 21:00:30 ]
"Dag heer Davids nu ben jij aan de beurt. Petrovice 21 05 2007
Van af van daag gaan ik per dag een 30 faxen naar mensen in Hengelo sturen tot mijn geld op mijn rekening staat en wel ¤ **.***.-dit is de schuld aan mij.
En dit zal er in staan,
Ik woon in het buiten land en ik kan deze fax niet naar dit nummer 074 ******* in Hengelo krijgen het werkt niet, kunt u mij helpen bijvoor baat dank .
De heer Davids en ****** Hengelo b.v .en Cosy Cottage s.r.o. *******straat ** , ****** Hengelo.
Hij heeft een schuld aan mij van ¤ **.***.-+ rente en kosten totaal ¤ ***.***,50 en wil deze niet betalen daar om moet ik het op deze manier gaan halen ,het waarom is deze hij kocht in Tsjechië een kasteeltje voor ¤ ***,- van de Russen maffia maar deze wilden ¤***.***.- op papier en de rest zwart dus ¤ **.***,-aan gezien de heer Davids bang was voor de Russen maffia heb ik dit kasteel voor hem gekocht op mijn s.r.o. naar een jaar hebben wij het over gezet op zijn s.r.o. daar in zit veel geld en werkloon en dat moest hij mij betalen .
Dat wilde hij niet toen kwam hij dat die ¤**.***.- nog wit gewassen moest worden als ik daar voor zou zorgen kreeg ik mijn geld ¤**.***.-maar dat is nu al twee jaar geleden maar er is nog niet betaald vele keren gemaand maar niks bereikt dus nu dit maar proberen .
Ook heeft hij mij in een dronken bui verteld dat hij veel geld heeft verdiend met zijn filioteek waar hij veel pornofilms verhuurde en verkocht en toen zie hij dat hij ook veeel veel geld had verdiend met KINDERPORNO ,het is een schande dat dit kan in Nederland . Hij heeft een kasteel gekocht van geld dat hij met kinderporno films heeft verdiend en nu wil hij dit in appartementen om bouwen dat was mijn idee (daar is hij mijn ook nog eens een ¤300.000.- voor verschuldigd) en het aan Nederlanders verkopen en die maken zich hier mee ook indirect schuldig aan kinderporno.
Wilt u mij hier bij helpen om zo iemand ten gronde te richten of wat dan ook
Als u wilt kunt u hier onder wat toevoegen en het naar hem Faxen 074-******* nogmaals dank
Verachtend Henk"
Verbijsterd kijk ik naar de getypte fax
Ik heb al maanden niets meer van hem gehoord
En nu dit...
Hoe diep moet een mens zinken om zoiets in elkaar te kunnen flansen?
Hoe wanhopig om dergelijke bedreigingen te uiten...?
Een vlaag van woede trekt door me heen
Ik loop naar de woonkamer
Overhandig zwijgend de fax aan mijn vrouw
Zie haar gezichtsuitdrukking veranderen van nieuwsgierigheid naar ongeloof
Dan kijkt ze me aan
Zwijgt even
Tenslotte, met moeite: "Dit kan toch niet waar zijn. Zover zal hij toch niet gaan...?"
Ik schud mijn hoofd, haal mijn schouders op in een machteloos gebaar
De man heeft al meerdere grenzen overschreden, ik weet het gewoon niet
Ik kan alleen maar hopen dat hij het bij een dreigement laat
Helaas...
De fax blijkt het begin te zijn van een nieuwe campagne vanuit Male Svatonovice Petrovice
De volgende morgen liggen er drie faxen in de lade van mijn faxapparaat
Een van mijn accountant, een van een bekende garagehouder in Hengelo en een van een plaatselijk schoonmaakbedrijf
Ze hebben een vreemde fax ontvangen
Kan ik misschien uitleg geven?
Kan ik er misschien iets mee doen?
De enige die ik bel is Tom, mijn boekhouder
Met enige schroom geef ik tekst en uitleg
"En die meneer woont in Tsjechië zegt u?"
Ik zit in een kantoortje van het politiebureau in Hengelo
De agent kijkt me aan, zijn wenkbrauwen fronsend
In zijn handen de fax die hij even daarvoor hoofdschuddend heeft doorgelezen
"Dat klopt, al heeft hij nog een chalet in Buurse waar hij regelmatig verblijft..."
Hij leest de fax nog eens door
"Tsja, u heeft blijkbaar een zakelijk geschil met deze meneer, hoewel dit wel erg ver gaat. Ik neem aan dat zijn eh... beweringen onjuist zijn?"
Ik voel het bloed naar mijn wangen stijgen
"Als u doelt op die kinderporno..."
Haastig heft hij zijn handen
"Oh nee, dat bedoel ik niet... Maar u kent deze meneer wel en u hebt zaken met hem gedaan?"
"Ik ken hem en in het verleden heb ik inderdaad zaken met hem gedaan. Totdat ik erachter kwam dat het een oplichter was..."
Het komt met moeite over mijn lippen
De beambte zucht
"Eigenlijk kunnen we hier weinig aan doen, de man woont immers in het buitenland. Het enige wat we kunnen doen is een proces verbaal opmaken en een telefoontje naar Tsjechië plegen. Maar of dat helpt...?"
Hij bekijkt de fax nog eens
"Ik betwijfel het..."
Hij krijgt gelijk
Woensdag 23 mei
"De Pelitsi kan niks doen jammer he
Man betaal je schuld"
Wat later:
"He Jos dat waren 30 fax
Betaal je schuld en ik stop er mee morgen gaan er weer 30 Faxjes naar Hengelo. de groeten"
Vrijdag 25 mei
"He Davids je hebt je schuld nog niet betaald dus gaan er weer 30 faxjes naar Hengelo
Je weet wel ¤**.*** + Rente en kosten ¤***.***,50 de groeten"
Maandag 4 juni
"Je kunt het afkopen met ¤300.000.- als het geld nog deze week op mijn bank staat tegen een finaalekwieting en je bent van mij af. Zo niet gaan van af maandag elke dag 30 faxjes naar Nederland tot het geld op mijn bank staat.
Ps , je weet als ik je aangeef bij de fiot betaal je met boete en rente een ¤300.000.- en een gevangenis straf van 2 tot 5 jaar en voor het verkopen van kinderporno nog eens 5 jaar het is jou keus betalen moet je toch maar 10 jaar in het gevang of ??????????????"
Vrijdag 8 juni
"Heer Davids
Vanaf maandag ******* de websit Cosy Cottage sro deze berichten te lezen zijn zie bij lagen no. 1 en na een week nog een over de toestand van ***** kasteel.
1. het schuift mm voor mm van de berg af ********
2. de Wolfsschimmels kun je wel vertragen maar ********
3. gekocht met geld van kinderporno
4. word medeplichtig als je daar een appartement koopt
5. enzovoort, enzovoort
6. de Fiot en de belasting die je zoekt
7. en nog 10 jaar gevangenis
Maandag gaan de fax weer de deur uit 30-50 per dag kijken hoe lang je nog in Hengelo woont
Betaal ¤ 300.000.- vandaag nog
Henk"
Gedeelten van de tekst zijn onleesbaar
Ik doe geen moeite om het te ontcijferen
Een bijlage ontbreekt
Ik haal mijn schouders op
Het zal allemaal wel...
Ik berg de fax gelaten op in een map, bij de rest van zijn 'correspondentie'...
Begin juli geef ik nog een bezichtiging door aan Jarmila
Ik heb de betreffende klant verteld dat het project aanzienlijke vertraging zal oplopen
Het ontmoedigt hem blijkbaar niet...
Hij gaat binnenkort op vakantie naar Vrchlabi en wil van die gelegenheid gebruik maken om het kasteel te bekijken
Wat later krijg ik een mailtje van Jarmila
Ze zal contact met de klant opnemen en een bezichtiging regelen
Ik lees het berichtje haastig door, mijn autosleutels in mijn hand
Ik heb over een half uur een afspraak
Met een advocaat
We zullen bekijken of en hoe we Holland Trade House / De Nederlands-Tsjechische Kamer van Koophandel / Eunite, of hoe ze zich in Godsnaam tegenwoordig ook noemen, aansprakelijk kunnen stellen...
Maandag 9 juli
"He Davids betaal je schulden ¤ 400.998,50 en ik stop met het versturen van de faxjes zoniet ga ik door tot er betaald is de groeten"
Hmmm... vierhonderdduizend euro
Mijn schuld begint flink op te lopen...
Ik moet bijna lachen als ik zie dat hij het bedrag niet afgerond heeft
Hij wil het echt tot op de allerlaatste cent...
Ik heb al een tijdje geen reacties meer op zijn wanhopige oproep gehad
Heb het gevoel dat hij maar wat bluft
Waarschijnlijk wordt het hem allemaal te duur
Ik pak de map met de rest van zijn faxen
Voeg het deduimelde formulier eraan toe
Woensdag 25 juli
"Ich habe einen Kunden der Schloss Zaclér kaufen möchte. Ich habe aber keinen Kontakt zu jemand in der CR. Ich bitte um die Adresse oder Telefonnumer von jemand der Zutrit ins Schloss hat und Bescheid weis.
Kolbe Jan"
Jan Kolbe...
Daar zat ik nu net op te wachten
Ik zie hem nog voor me...
Dat afgedragen pak, die ongeschoren wangen, die kille, bijna doodse ogen
Zijn geheimzinnige fluistergesprek met Henk die middag in Trutnov
En met zo iemand zou ik weer zaken doen?
Mooi niet...
Geïrriteerd maak ik aanstalten het bericht te verwijderen
Dan bedenk ik me
Jan Kolbe of geen Jan Kolbe, hij heeft wèl een koper voor het kasteel
Ik heb de hoop op een goede afloop van het project zo goed als opgegeven
Kan er alleen nog niet toe komen om er officieel de stekker uit te trekken
Maar wat moet ik met een kasteel in Tsjechië als ik er geen plannen meer voor heb?
Bedachtzaam sluit ik het bericht...
Begin augustus belt Ben ten Doeschot me
Wat geëmotioneerd vertelt hij dat hij besloten heeft af te zien van zijn appartement
Het duurt hem allemaal te lang, hij gelooft er niet meer in
Ik ben niet eens verrast of teleurgesteld
Dit zat er natuurlijk aan te komen...
Ik zeg dat ik alle begrip heb voor zijn besluit
Dat ik waarschijnlijk hetzelfde gedaan zou hebben
Hoor een zucht van opluchting aan de andere kant van de lijn
Waarschijnlijk had hij verwacht dat ik zou protesteren
Zijn slotzin bezorgt me bijna een brok in mijn keel
"Ik vind het zo erg voor u, al die tijd en moeite die u er in gestopt heeft..."
Ik slik een keer, toch is mijn antwoord manmoedig
"Dank u, maar ik kom er wel weer overheen. Ik heb uw belangstelling bijzonder op prijs gesteld..."
Ik leg de hoorn neer
Het heeft geen zin meer het te ontkennen
Het is over, afgelopen, voorbij...
Donderdag 30 augustus
"Dear mr. Hruska,
It has been more than 3 month ago that I received your last mail.
Therefore I would like to know if there is any news in our case.
If there is not I would like to know your expectations about further developments."
"Dear Mr. Davids,
There was no mail from my side during last 3 month because we are still in the same situation as when I wrote you in May the 3rd. We are waiting for the term of the hearing!! I should be in Hradec Kralove next Wednesday, so I will check the court file again and then let you know. I can imagine you will not be satisfied with that answer but the problem really is that we are "in hands" of a judge which seems to be one of the slowest. The possible reaction from our side could be an official application addressed to him to give us a term. The problem is whenever you send this kind of application, the judge usually tries to find a way how to make you problems in the procedure. That is why I do not want to make this step. But if you wish me to do so, please let me know.
Best regards
JUDr. Michal Hruska"
Ik ben ziedend...
Dat moet mij nu weer net overkomen...
Een van de sloomste rechters...
En een aansporing tot wat meer spoed zou meneer wellicht uit zijn humeur brengen
En oh, oh... als meneer uit zijn humeur is
Tandenknarsend antwoord ik dat ik in dat geval toch liever nog even afwacht...
Vrijdag 31 augustus
"Dear Mr. Davids,
I have a good news for you. Ive just opened the envelope from the court and we have the term of hearing, October the 12th at 9:30.!
Best regards
M. Hruska"
Halleluja, de Goden zijn geloofd!
Maar niet echt...
Ik schud mijn hoofd
Het is alleen nog maar een datum voor de zitting
Ik ben uiterst sceptisch geworden waar het de Tsjechische rechtspraak betreft
Als zelfs het humeur van de rechter een rol speelt kan ik wellicht nog meer verrassingen verwachten....
Bovendien heb ik nog geen motivatie voor de inbeslagname gehoord
Ik tik een berichtje terug
"Dear mr. Hruska,
Thank you for your message. I hope we are well prepared so we can end this case at october the 12th. I suppose you did not hear anything of the opinion of the counterparty?"
Donderdag 6 september
"Dear Mr. Davids,
I have their opinion. If I simplify, the basic of their defense is that you never paid the purchase price because they did not find it in the bookkeeping of Wekostav s.r.o. We have proofs that you really paid and the declaration of Westendorp that the purchase price is in the bookkeeping.
I am nearly sure that this declaration was false and that he had never put this amount in the bookkeeping. But it is not your problem, because you have no power how to verify this fact.
Best regards
M. Hruska"
Maandag 10 september
"Dear mr. Hruska,
Looking at your answer I think I can draw the conclusion that we will win the case at october the 12th. If we can proof that we paid for the castle the judge has no other choice than to unblock our property. Or do you see any other possible difficulties?"
"Dear Mr. Davids,
I am also optimistic but I know that you can be never sure of your success by the court before you have the final decision... The problem is the counterparty can give other new objections during the hearing. So we will see...
Best regards
M. Hruska"
Ik bal mijn vuist...
Vloek binnensmonds...
Nog steeds geen zekerheid
Het is de dag van de zitting in Hradec Králové
Ik ben nerveus..
Kijk telkens op mijn horloge
Weet niet hoe laat mijn zaak voorkomt
Het is drie uur 's middag als mijn mobieltje over gaat
Ik schrik van het elektronische riedeltje
Kijk op de nummermelder
Het is Michal Hruska
Wat beverig neem ik op...
"Jos Davids..."
"Good afternoon mister Davids, Michal Hruska, Im sorry for calling but I had to talk to you immediately..."
"No problem..." is het enige dat ik kan uitbrengen
"I just talked with the lawyer of this trustee, Mr. Korbel. He wants to make a financial settlement, if you pay a certain amount of money he will unblock your castle..."
Ik sta als aan de grond genageld..
Wantrouwend als ik geworden ben flitsen de gedachten door mijn geplaagde hoofd
Wat is dit nu weer...?
Als ik een bepaald bedrag betaal dan...?
Mijn eerste gedachte is die van een corrupte curator
"How... how can he do that?" breng ik stamelend uit
Hruska bemerkt mijn verwarring
Voegt er haastig aan toe: "Its not for his private account of course, it will be used for the handling of the bankruptcy case..."
Ik wis het zweet van mijn voorhoofd
"And if I dont pay...?"
"This lawyer, he threatenes he will go to the High Court in Prague if they loose the case here. That could cost you another year, or two perhaps..."
Ik laat zijn woorden even tot me doordringen
Dan trek ik mijn conclusie
Verdomme, dit is pure chantage!
Dreigen met een 'hoger beroep' tenzij ik 'een bepaald bedrag' betaal
Ik probeer me te beheersen
"This eh... certain amount, what are we talking about...?"
"He demands 800.000 crowns, but perhaps I can talk about that. First I have to know if you allow me to negotiate with him..."
Achthonderdduizend kronen!
Ik reken het bedrag snel om naar euros
Trek wit weg...
Verdomme!
Ik bal mijn vuisten
Wat denken ze wel dat ik ben daar in Tsjechie, een melkkoe?
Ik dwing mezelf te ontspannen
Heb ik eigenlijk wel een keus...?
Wil ik nog een of misschien zelfs wel twee jaar die onzekerheid over de afloop?
Ik aarzel...
"Well, of course it depends on the amount I have to pay..."
"I understand. I will try to reach a reasonable agreement..."
Een redelijke overeenkomst...
Ik trek een grimas
Wat is hier redelijk aan?
Heb ik me niet al genoeg laten uitkleden...?
Plotseling krijg ik er genoeg van
"I need to think about this..."
Hruska's stem klinkt onverstoorbaar
"Ok, but I have to know your decision as soon as possible. This lawyer, he will not wait to long for your answer..."
"Ok, I will answer you today, thank you for calling..."
"Youre welcome..."
Wat beduusd verbreek ik de verbinding
Nou, wat die verrassing betreft heb ik gelijk gekregen
Ik had de stille hoop dat er vandaag gewoon een uitspraak in mijn voordeel zou komen
Dit had ik absoluut niet verwacht...
Ik bijt op de nagel van mijn duim
Ik zal het een uurtje laten bezinken
Het bespreken met mijn vrouw
Maar eigenlijk weet ik de uitkomst al
"Dear mr. Hruska,
I have thought about the deal mr. Korbel offered. I don't think I really have much choice than to pay so I will accept it. I hope everything will be arranged officially and on paper so I can prove what I paid en why I did the payment. Further I think it's a lot of money so I would like to be sure that the castle will be unblocked after I paid and that this means the end of the procedure. You can let me know the exact amount of money as soon as you know.
Thank you again for calling."
Zondag 14 oktober
Sinds afgelopen vrijdag heb ik lopen piekeren en dubben
Me opgewonden over de onrechtvaardigheid van deze deal
Waarom zou ik moeten bloeden voor de wandaden van Henk Westerterp?
Moet ik me als een willoze koe naar de slachtbank laten leiden?
Ik heb ook mijn trots...
Ben verdomme zelf een slachtoffer
Ik recht mijn rug
Neem een besluit...
Ik heb ook een voorstel voor meneer Korbel...
"Dear mr. Hruska,
As you perhaps noticed I was completely surprised when you told me about the offer mr. Korbel made. I expected a clear outcome of this procedure: win or loose. I do not feel comfortable with this arrangement. It feels like I have to pay for the debts of Wekostav, in spite of the fact that I am also one of the victims.
I came to the Czech Republic with the best intentions. My project would mean work for a long time for many people. It would mean the renovation of an historical building that was in a poor condition for many years. Restoring the castle would also mean a lot for the city of Zacler.
I already paid a lot of money for all kind of things concerning the project. The time has come that I have to say; enough is enough. I am seriously considering to end the project.
What concerns the deal mr. Korbel offered; I understand that he must do his work and try to get as much money as possible in order to pay the creditors of Wekostav. However the way he does this is in my opinion very wrong. As I understood mr. Korbel knows he stands weak in this case. So he tries to put pressure on us by delaying our project with his threat to go to the High Court in Prague. I find this unacceptable. It is nothing less than ordinary blackmail.
I do not know much about laws in the Czech Republic. I am certain you did the best you could and I do not blame you for anything. But I can not accept this deal.
If you are still convinced that we have a good chance to win the case, also in Prague, you can tell mr. Korbel that I am willing to pay the amount of 10.000 euro now, if he unblocks the castle. Or he can go to the High Court and probably get nothing at all."
"Dear Mr. Davids,
I have read your e-mails now. I would like to give you a few remarks to explain why I think we should accept the offer of mr. Korbel:
1) I mentioned that if we continue the court procedure, it can last for example two years (may be less, may be more).
2) I really think we should win the case, but I am not absolutely persuaded the judge has the same feelings. Their defence is now based on the objection that you paid all the amounts on the private account of Westendorp, but not on the account of Wekostav. The judge seems to think that this is a good reason to refuse our action (it is only my feeling based on the behaviour of the judge). I really think this argument is false but you never now by the Czech courts...
3) We should bear in mind the hidden risks of the case. Our counterparty bears in mind the possibility to hear Westerterp as witness. I am afraid of his testimony (or his e-mail from 2 july 2004) that the real purchase price was ***.000 Eur. If this would be proved, we would loose the case.
4) We should also bear in mind your risk. I we do not win the case, you can loose at least ***.000 EUR. I think the payment of for example 600.000 CZK is a better solution than to risk loosing much more.
5) I had a longer discussion with Mr. Korbel about the possibility of paying an amount for unblocking the castle. To be honest I told him at the beginning I do not think you would be prepared to pay more than cca 100.000 CZK. But he told he did not want to discuss about the offer lower than 500.000 CZK....
Dear Mr. Davids, the final decision is on your side of course. I just wanted to let you know about my feelings. If I compare what all you can loose, I would advise you to accept the offer.
Please let me know your final decision asap..."
Ik steun mijn hoofd in mijn handen
Dit geeft weer een heel andere kijk op de zaak
Waar is die zekerheid gebleven dat we de procedure zouden winnen?
Ik neem het bericht nog eens zorgvuldig door
Lees ik tussen de regels dat de rechter wel eens in mijn nadeel zou kunnen besluiten?
Ik denk een moment koortsachtig na...
Dan geef ik het op
Berust in de zaak
Ik heb geen keus, zit in de tang...
Zal moeten betalen
Maar ik wil nog wel even een opheldering
"Dear mr. Hruska,
Reading your arguments I conclude that you are not convinced anymore that we will win the case. So I have no other choice than to accept the offer of mr. Korbel. I did not know that you already tried to lower the amount of money for unblocking the castle. However I am very disappointed that I am forced to pay for the debts of Wekostav."
Zijn antwoord volgt vrijwel onmiddellijk
"Dear Mr. Davids,
It is not so much about my convincement ( I really think the right is on your side), it is about my practical experiences with Czech courts that are often criticised for "the unpredictability of the court decision.
I can understand your disappointment, but however based on the actual situation, I think we can make a good agreement. I will let you know of my further steps."
De onvoorspelbaarheid van de gerechtelijke uitspraken
Ik schud ongelovig mijn hoofd...
Had dus toch gelijk met mijn mening over de Tsjechische rechtsspraak
Ik berg het bericht op
Draai mijn krakende kantoorkruk in de richting van het raam
Er valt een gestage motregen uit het dikke grijze wolkendek
De herfst van 2007 is nu echt begonnen...
Ik pak mijn jas, grijp naar de paraplu
Ik moet een frisse neus halen...
Even mijn gedachten verzetten
Woensdag 17 oktober
"Dear Mr. Davids,
Weve reached the final agreement on the amount of 700.000 CZK. I will now start working on preparing the text of the agreement that could be signed at the beginning of November because the lawyer of mr. Korbel is on holidays next week.
The payment should be realized in 3 or 5 days after the contract is signed. Therefore I think you could transfer this amount on your Czech account so that we can do the payment quickly."
Een paar dagen later
Ik open het bericht van Jan Kolbe
Het is al bijna drie maanden oud
Met een zwaar gemoed stuur ik het door naar Eureality
Ik weet dat ze liever geen contact met Kolbe hebben, net als ik trouwens...
Toch vraag ik of ze willen informeren of die klant nog steeds interesse heeft
Ik wil het kasteel kwijt nu het project zo jammerlijk schipbreuk geleden heeft
Het duurt een tijdje voor ik een reactie krijg
Maandag 29 oktober
"Goede morgen,
Op vrijdag ben ik op de bezichtiging geweest. Meneer Kolbe heeft met zich een klant meegenomen, die het zou willen kopen. Naam van die meneer is Korda. Hij wil jou hiermee graag vragen, of je hem kunt vertelen voor welke bedrag je dat zou willen verkopen. Hij zou dat van jou vrij snell willen horen i.v.m. andere afspraken. Hij heeft mij verteld, dat hij nog enkele andere objecten van dit soort op het oog hebt en dat hij graag snel will beslissen.
Kan je ons het bedrag tot morgen laten weten?
Als je nog vragen hebt, dan kan je mij bereiken op mijn mobiele telefoon.
Met vriendelijke groet, Jarmila"
Zo... dat is snel gegaan
Ik zou blij moeten zijn met deze ontwikkeling
Desondanks wordt ik een moment overvallen door weemoed
Ik zie het ooit zo trotse gebouw voor mijn geestesoog
Denk aan de grootse plannen die ik er mee had
Dan schud ik die gedachten van me af
Verstandig. Ik moet verstandig zijn...
Mijn droom is over
Wat moet ik nog met dat gebouw?
Ik denk even na
Ik wil hier tenminste geen verlies op lijden
Dan tik ik een berichtje terug
Noem mijn bedrag en nog een tweede voorwaarde
Meneer Korda zal ook mijn S.R.O. moeten overnemen
Ik heb geen trek de Tsjechische fiscus nog eens te spekken
Ik voel me al genoeg geplukt...
Vrijdag 2 november
Dear mr. Hruska,
I wonder if there is a problem with the agreement because of the fact that it takes longer then you first wrote to me.
At least longer then I understood from your message."
Vrijdag 9 november
"Meneer Korda, hij is hier bij ons op kantoor. Wij hebben gepraat met hem. Hij wil kasteel graag kopen maar niet S.R.O."
Het is drie uur s middags
Ik heb Jarmila aan de lijn
"Nou, dan gaat het niet door..." antwoord ik stoer
Jarmila aarzelt even
"Wat wil jij netto hebben voor kasteel?"
Ik denk even na, netto... hmmm...
Ik noem een bedrag
Op de achtergrond hoor ik geroezemoes
Er wordt druk onderhandeld
Dan: "Meneer Korda, hij wil **.000.000 kronen betalen voor kasteel..."
Mijn rekenvaardigheid laat me even in de steek
"En wat houd ik daar netto aan over, in Euros?"
Nog meer geroezemoes
"Wij kunnen nog niet precies zeggen maar ongeveer ***.000 euro. Wij zullen boekhouder maandag vragen om uit te rekenen..."
Ik hoef niet lang na te denken
Ben verrast over de snelheid waarin de verkoop tot stand komt
"Ik ga akkoord. Maar weet je zeker dat die man het ook betalen kan?"
"Wij zullen contract maken met aanbetaling voor zekerheid..."
"Ok, dan zal het wel goed zijn..."
Dinsdag 13 november
"Dear Mr. Davids,
We are waiting for the written consent of the bankruptcy court and the representative of the creditors. I supposed we can have it quicklier but the real situation is different. I will let you know as soon as we have the consents."
2007 verstrijkt zonder dat ik verder nog iets hoor van Hruska
Ik begin me zorgen te maken
De heer Korda heeft het voorcontract al ondertekend
Hij zal de aanbetaling in drie termijnen voldoen
Het eerste bedrag is al binnen
De transactie staat begin maart gepland
Wat als de procedures dan nog niet afgerond zijn?
Ik zit me te verbijten
Toch dring ik niet aan, wetende dat het geen zin heeft
Wat dat betreft heb ik een hoop ervaring opgedaan...
Ook de eerste week van januari 2008 gaat zonder bericht voorbij
Dan kan ik me niet langer inhouden...
"Dear mr. Hruska,
My best wishes for you in 2008. I hope there are no problems with the agreement concerning Castle Zacler. I would appreciate if you can tell me how long you think it will take until the court approves the agreement."
"Dear Mr. Davids,
Thank you for your wishes and let me send you my wishes for you too.
No, we have no problem with the agreement. The agreement has been approved by the court. I will send you a copy of this decision tomorrow (I am out of office today).
The last duty the court has is to send this decision to the cadastre office in Trutnov. Mr. Sodomka told me yesterday he has a good contact by the court and is working on quickening this last step. So I think all the procedure will be finished in a few days."
Woensdag 9 januari
"Dear Mr. Davids,
the promised copy of the court decision is attached."
Ik zit ongeduldig te draaien op mijn kantoorstoel
2007 is een veelbewogen jaar geweest
Ik denk terug aan de euforie in januari toen het er allemaal nog zo veelbelovend uitzag
Aan de afknapper tijdens het gesprek met Pavel en Jarmila in Hotel de Witte Bergen
De rest van 2007 was één doffe ellende...
Wachten, wachten en nog eens wachten...
Leven tussen hoop en vrees
En nu... nu is het allemaal voorbij
Het project is afgesloten, het kasteel zo goed als verkocht
En toch...
Toch is niet alles afgelopen
Er zijn hier en daar nog een paar losse eindjes...
Ik heb, zoals ik al eerder schreef, een tijd terug een advocaat in de arm genomen
Ik eis een schadevergoeding
Niet van Henk, dat heeft geen zin; dat wordt het bekende verhaal van de kale kikker
Maar de personen en instanties die me op het verkeerde been gezet hebben
Die me door hun 'deskundige begeleiding' in de nesten hebben gewerkt
Die zijn nog niet van me af
Tot dusver hebben de inspanningen van mijn advocaat nog geen succes gehad
Vandaar dat ik besloten heb de druk wat op te voeren
Ik zal mijn ervaringen beschrijven op een forum
Een druk en goed gelezen forum
Wellicht dat de heren dan bezwijken
Ik heb advies gevraagd aan mijn advocaat
Hoe denkt hij er over...?
Zo lang ik me aan de waarheid houd ziet hij geen bezwaar
Anders wordt het als ik dingen ga verzinnen, onwaarheden zou verkondigen
In dat geval zou ik wel eens aangeklaagd kunnen worden wegens laster
Hij kan gerust zijn; ik ben niet van plan dingen te verzinnen
Mijn verhaal zal op feiten berusten, bewijsbare feiten
Vastberaden open ik een nieuw Worddocument
De eerste woorden staan op het scherm voor ik het besef
"Ik had een droom...
Die droom is over..."
Ik schuif mijn stoel wat naar achteren
Kijk naar het scherm
Denk even na...
Buig me weer over het toetsenbord
Even aarzel ik nog...
Dan vliegen mijn vingers over de toetsen
Herinneringen komen terug, zinnen ontstaan als vanzelf...
Donderdag 31 januari
"Dear Mr. Davids,
All the procedures have been ended. You can find the agreement and cadastre information (without any blocation) in the attachment. Do you want me to send these documents on your Dutch address or to Nachod?"
Nawoord
Hier eindigt mijn verhaal 'Project Kasteel Zacler'
Het is een lang verhaal geworden
Als ik onderaan het scherm kijk zie ik 'pagina 340'
Pagina 340... het is een flink boekwerk geworden
In de twee jaar die ik er aan besteed heb heb ik alles herbeleefd
Tot in de kleinste details af en toe
Ik heb dezelfde emoties gevoeld die me destijds ook overvielen
De tinteling van spanning bij het aangaan van dit nieuwe avontuur...
De enorme deceptie toen duidelijk werd dat het project ten dode opgeschreven was
Hoop, euforie, woede, teleurstelling, gelatenheid, allemaal samengebald in dat laatste jaar 2007
Soms heb ik geploeterd om de juiste woorden te vinden
Soms kwamen ze als vanzelf...
Ondanks alles ben ik blij dat het verhaal nu geschreven is
Ik heb het gevoel dat ik weer verder kan
Ik kijk naar buiten
Hoor een doffe knal, het geratel van rotjes
Elco, onze boxer, blaft verontwaardigd, gestoord als hij is in zijn dutje
In de verte ontwaar ik een fontein van veelkleurige lichtjes die langzaam vervaagt in de inktzwarte nacht
Het aftellen is begonnen
Nog een paar uurtjes en 2009 zit er op...
Wederwaardigheden
Het kasteel is nog steeds in mijn bezit
De heer Korda bleek uiteindelijk niet in staat het bedrag op tafel te leggen
Er zijn nog enkele andere gegadigden geweest
Tot resultaat heeft dit, om diverse redenen, nog niet geleid
Het gebouw is inmiddels extra beveiligd tegen ongewenste bezoekers en wordt bewaakt met camera's en een alarmsysteem
Aan het slot van dit verhaal wil ik mijn dank uitspreken aan de firma Eureality
Zonder de hulp van Pavel, Jarmila en Jana was het pas ècht een groot drama geworden
Twee keer zijn ze me te hulp geschoten op kritieke momenten, beide keren was het op het randje
Onze samenwerking was soms, als gevolg van de taalbarriere, wat moeizaam
Hun toewijding zal ik me blijven herinneren als een van de weinige positieve dingen van mijn avontuur de afgelopen jaren
Ook de heer Michal Hruska verdient mijn dank. Hoewel hij de lengte van de procedure niet heeft kunnen beïnvloeden kwam hij zeer deskundig bij me over. Bovendien is hij voortdurend geduldig gebleven met het beantwoorden van vragen van een soms zeer veeleisende cliënt. Als de nood aan de man komt kan ik hem van harte aanbevelen.
Een half jaar geleden heb ik voor het laatst met Henry Tensing gesproken. Hij is nog steeds in het bezit van de percelen akkerland. Zijn problemen met Holland Trade House (lees Laurens Rinkes) zijn nog niet uit de wereld. Hij heeft inmiddels andere bezigheden buiten Tsjechië.
Dennis Ritsema werkt tegenwoordig, naar horen zeggen, voor een andere firma in de Oekraïne.
Jan Kolbe begrijpt nog steeds niet waarom ik geen zaken met hem wilde doen. In zijn laatste bericht, dat overigens al geruime tijd geleden verstuurd is, meldt hij dat hij 'Genau wie Ihnen' ook een slachtoffer was van Henk. Hij zou met hem 'vor dem Gericht stehen'...
Maarten van Dam is tegenwoordig algemeen directeur van Eunite B.V. te Den Haag
Laurens Gerard Rinkes is mededirecteur van Eunite Consultancy Group te Bratislava en talloze andere S.R.O.'s in zowel Tsjechië als Slowakije.
En Henk? Ach, die Henk...
Maandag 25 februari 2008
"He Davids,
Je hebt tot nu toe ± 3 keer onze namen gebruikt zonder toestemming van ons dat maakt tot nu toe een schuld van ¤ 300.000.- euro + rente en kosten
Je hoort van onze advocaat ik beloof je dit vegten we voor het gerecht uit en de rest zie je van de kant van de belasting Groeten Henk"
Ik trek de stekker uit het faxapparaat
Het ding slaakt nog een paar laatste elektronische piepjes
Het klinkt bijna als een wanhoopskreet
Het lampje blijft nog even branden
Ik kijk gefascineerd toe hoe het langzaam dooft...
...als een nachtkaars...
Mijn verhaal eindigt op oudjaarsavond 2009
Het zal u niet verbazen dat daarmee nog niet alles verteld is...
U kunt het vervolg lezen in een nieuw topic:
Project Kasteel Zacler Tsjechie, de afwikkeling...
[ Bericht 0% gewijzigd door JohannesP op 13-01-2011 23:59:46 ]
[ Bericht 98% gewijzigd door DaMart op 15-01-2011 12:48:04 ]
Om diezelfde reden was je vervolgtopic ook al verwijderd.