Depressie & Angst #2

quote:

Op dinsdag 12 oktober 2010 10:28 schreef Sylvana het volgende:

[..]

Ik voel me nog steeds kut, ben gisteren helemaal niet naar excursie van school geweest en les van vanochtend heb ik ook overgeslagen. Vanmiddag heb ik eindpresentatie, dus moet zo wel echt naar school toe. Maar trek het echt niet meer. Morgen ook 2 lessen, waarvan bij de laatste les presentatie, en denk dat ik die eerste les ook maar oversla. Daarna heb ik even rust, want volgende week is het tentamenweek en heb ik 1 tentamen. De week erna vakantie, de week na de vakantie nog een tentamenweek met 1 presentatie en een tentamen. De week daarna is het introweek en heb ik alleen maandag startcollege. Dus als ik deze week overleefd heb, heb ik het 4 weken relatief rustig. Kijk er nu al naar uit.

Heb ook nog steeds geen behandelplan en afspraak met die groepstherapeuten, dus daar baal ik ook aardig van. Is toch alweer bijna 2 weken geleden die intake.

quote:

Op dinsdag 12 oktober 2010 12:29 schreef DaviniaHR het volgende:
Sylvana, wat duurt dat toch ontzettend lang! Ik kan me heel goed voorstellen dat de druk van school nu ook op je stemming drukt. Is er geen enkele manier waarop je die druk kan verlichten? Je had toch al iets geregeld bij IB-groep?
Mss scheelt dat al iets...

bos, heb je vrienden die weten wat er aan de hand is? mss kan je bij hen aankloppen?
of helpt het om eea van je af te schrijven? of iets anders creatiefs? van tv kijken wordt een mens ook niet gelukkig...

piertjj, hopelijk kan de HA je helpen, danwel doorsturen. is de dosis die je nu neemt je insteldosering? of ben je aan het opbouwen? heb je het idee dat het erger is geworden sinds je de medicatie neemt? wel heel balen dat je denkt geholpen te worden door medicatie, en dan werkt het niet of averechts

murmeli, over je continue strijd tegen depressies, is het mss een optie om aan de medicatie te gaan die je stemming goed houden? als je dat wil?

hier gaat het goed. naar verhouding. moet me wel heel rustig houden, niet teveel willen, en vooral niet cognitief overbelasten, want dan ga ik weer redelijk van het padje af. as donderdag laatste verhoging van de medicatie. hopelijk ben ik dan goed ingesteld. ik denk het wel.
dan nog de belastbaarheid weer omhoog krijgen. heb alleen geen idee hoe dat aan te pakken. ach. ountje om te bespreken met de psych

quote:

Op dinsdag 12 oktober 2010 12:29 schreef DaviniaHR het volgende:


bos, heb je vrienden die weten wat er aan de hand is? mss kan je bij hen aankloppen?
of helpt het om eea van je af te schrijven? of iets anders creatiefs? van tv kijken wordt een mens ook niet gelukkig...

quote:

Op dinsdag 12 oktober 2010 12:29 schreef DaviniaHR het volgende:


murmeli, over je continue strijd tegen depressies, is het mss een optie om aan de medicatie te gaan die je stemming goed houden? als je dat wil?

hier gaat het goed. naar verhouding. moet me wel heel rustig houden, niet teveel willen, en vooral niet cognitief overbelasten, want dan ga ik weer redelijk van het padje af. as donderdag laatste verhoging van de medicatie. hopelijk ben ik dan goed ingesteld. ik denk het wel.
dan nog de belastbaarheid weer omhoog krijgen. heb alleen geen idee hoe dat aan te pakken. ach. ountje om te bespreken met de psych

quote:

Op dinsdag 12 oktober 2010 21:33 schreef Piertjj het volgende:
Update van de huisarts:

Ik ben doorverwezen naar die instelling (gelukkig)
Over 2 weken krijg ik een brief met een uitnodiging....

Ook heb ik nieuwe medicijnen gehad die (hopelijk) beter moeten werken.
Eerst slikte ik paroxetine 20 mg.

Nu slik ik Citalopram Ranbaxy 20 mg

Iemand ervaring met dat medicijn?


Nu ben ik happy

quote:

Op dinsdag 12 oktober 2010 21:33 schreef Piertjj het volgende:
Update van de huisarts:

Ik ben doorverwezen naar die instelling (gelukkig)
Over 2 weken krijg ik een brief met een uitnodiging....

Ook heb ik nieuwe medicijnen gehad die (hopelijk) beter moeten werken.
Eerst slikte ik paroxetine 20 mg.

Nu slik ik Citalopram Ranbaxy 20 mg

Iemand ervaring met dat medicijn?


Nu ben ik happy

quote:

Op dinsdag 12 oktober 2010 21:33 schreef Piertjj het volgende:
Update van de huisarts:

Ik ben doorverwezen naar die instelling (gelukkig)
Over 2 weken krijg ik een brief met een uitnodiging....

Ook heb ik nieuwe medicijnen gehad die (hopelijk) beter moeten werken.
Eerst slikte ik paroxetine 20 mg.

Nu slik ik Citalopram Ranbaxy 20 mg

Iemand ervaring met dat medicijn?


Nu ben ik happy

quote:

Op dinsdag 12 oktober 2010 12:29 schreef DaviniaHR het volgende:
Sylvana, wat duurt dat toch ontzettend lang! Ik kan me heel goed voorstellen dat de druk van school nu ook op je stemming drukt. Is er geen enkele manier waarop je die druk kan verlichten? Je had toch al iets geregeld bij IB-groep?
Mss scheelt dat al iets...

quote:

Op dinsdag 12 oktober 2010 21:33 schreef Piertjj het volgende:
Update van de huisarts:

Ik ben doorverwezen naar die instelling (gelukkig)
Over 2 weken krijg ik een brief met een uitnodiging....

Ook heb ik nieuwe medicijnen gehad die (hopelijk) beter moeten werken.
Eerst slikte ik paroxetine 20 mg.

Nu slik ik Citalopram Ranbaxy 20 mg

Iemand ervaring met dat medicijn?


Nu ben ik happy

quote:

Op donderdag 14 oktober 2010 12:10 schreef Swietje het volgende:
Voorzichtige meld...
_{Ik weet niet of ik hier durf te schrijven, maar de herkenning die ik vond tijdens het lezen vond ik al heel fijn...}

quote:

Op zaterdag 16 oktober 2010 19:55 schreef Stefanovich het volgende:
Ik meld me ook maar even. Al 3 jaar niet echt lekker in mijn vel. Niemand die het echt weet... ik ben helemaal geen persoon die aanleg voor een depressie heeft, vroeger altijd heel gelukkig en ik kan nu ook nog echt genieten van dingen, maar het leven gaat al een lange tijd niet zoals ik wil, en daar word ik depri van. Ik heb ook een leeg leven... weinig vrienden, doe weinig behalve studeren(lees; naar school gaan, studeren doe ik nauwelijks, voel me ook niet eens op m'n plek bij die studie), het enige wat me nu nog een beetje op de been houd is dat ik op kamers zit en dat op zich al een hele ervaring voor mij is. Verder dat het in de toekomst ooit beter wordt Wat jullie hiermee moeten, geen idee, ik wilde het gewoon ff kwijt.. beetje aant balen nu.

quote:

Op zondag 17 oktober 2010 21:19 schreef Eva4Evah het volgende:
Ik las laatst een artikel (n.a.v. Antonie Kamerling) dat driekwart van de Nederlanders niet begrijpt wat een depressie is en dat het (mede) daarom een taboe in de samenleving is. Wat kut he? Ik vond het zo kut om te lezen. Ik dacht echt van... er lopen zoveel ongelukkige mensen rond, maar er wordt niks aan gedaan/niemand kan ze helpen. Echt verschrikkelijk. Kan ook echt niet met mensen omgaan die zo kortzichtig zijn op dat gebied. Mijn oma ook hoor. Zo van "hij (Kamerling) had toch alles om voor te leven". Pfff, ja dat zeiden ze ook van mij toen ik depressief was. Dat ik nog jong ben, op kamers woon, rechten studeer... waarom zou je dan depressief zijn? Ughh... alsof dat maar alles is. Mensen snappen het gewoon niet. Argh zo frustrerend.

Tuurlijk is het studentenleven leuk, maar het kutte is dat er van je wordt verwacht dat je elke week in de kroeg staat te zuipen. Zodra je dat niet doet, bijvoorbeeld omdat je er geen behoefte aan hebt zoals ik, omdat omdat je liever thuis een filmpje kijkt en vroeg naar bed gaat zodat je de volgende dag nog productief kan zijn, vinden ze je ineens saai en niet-sociaal Heb ik zo'n schijthekel aan he. Ik heb geen zin om over muziek heen te moeten schreeuwen om een fatsoenlijk gesprek te voeren, dat doe ik liever gezellig thuis met een glas wijn. Oja en ik hou ook niet van bier, maar dat is al helemaal not done in de studentenwereld. Gelukkig heb ik vrienden die ook niet van bier houden, die ook allemaal niet zo'n behoefte hebben aan de kroeg en het veel gezelliger vinden om een potje te kaarten of te scrabbelen, heerlijk. Gewoon lekker jezelf zijn. Heb gelukkig voldoende van dat soort vrienden, maar ik vind het moeilijk om die mensen te vinden, het duurt even voordat je ze hebt gevonden omdat iedereen maar zo 'spontaan' en 'extravert' en 'cool' is/wil zijn. Zo'n schijthekel aan mensen die bepalen wat hip is/de norm is, bah.

(Haha frustraties, moest ik even kwijt )

quote:

Op zondag 17 oktober 2010 21:24 schreef Bos81 het volgende:
Ik moet weer even kwijt, want ik voel me weer te somber naar mijn zin.
Dus heb dit net even uit proberen te tikken

Ik weet het gewoon niet, ik probeer positief te denken, probeer te lachen, probeer dingen te doen. Maar het lukt gewoon niet zoals ik wil. Misschien denk ik toch gewoon TE negatief en moet me er niets van aantrekken en accepteren dat het zo nu eenmaal gaat en dat het eigenlijk helemaal niet zo slecht gaat. Maar toch voelt het gewoon niet goed en kan ik gewoon niet tevreden zijn.

De psychiater zegt ook dat ik niet zoveel moet balen van dingen die niet goed gaan en mezelf er niet zoveel de schuld van geven, maar ja ik denk dat dat al in mijn systeem zit en er moeilijk uit te krijgen is
En ook iedereen zegt dat ik lief en aardig ben en een goede jongen. Ik zeg niet dat ze ongelijk hebben, maar iedere keer dat ik dat hoor, ga ik me weer somber voelen, kan er gewoon niet goed me overweg…

Al met al weet ik dus echt niet hoe het verder moet. Ik weet wel dat ik niet alleen sta, maar toch moet ik er uiteindelijk zelf uitkomen, hoe zwaar het ook is.. Ik heb wel goede momenten zeker als ik even aan het werk ben en daar voldoende afleiding kan vinden en dingen kan doen, waar ik goed in ben, maar dan kom ik thuis moe en een beetje gespannen en zakt mijn gemoedstoestand weer flink in.

Ik zou echt willen dat het weer ging zoals vroeger en ik gewoon alles met plezier kon doen en zonder angstgevoelens..En weinig me te veel was. Nu heb ik gewoon snel de neiging en het gevoel dat ik dingen niet aandurf en dat op bed liggen de enige oplossing is..

quote:

Op maandag 6 september 2010 06:49 schreef DeZoektocht het volgende:

[..]
[...]
IK ben blij dat je het weer een beetje ziet zitten

quote:

Op maandag 18 oktober 2010 00:19 schreef Eva4Evah het volgende:

[..]

Hmm... niet van dingen balen is makkelijker gezegd dan gedaan. Maar je zegt dat je wel afleiding hebt op je werk, maar dan weer moe en gespannen thuis. Het lijkt me sowieso niet goed als je moe thuiskomt van je werk? Zegmaar, als ik van mijn werk moe thuis kom, dan betekent dat dat het niet goed ging, of dat ik te weinig te doen had. Als ik een goeie werkdag heb gehad en gewoon lekker de hele dag heb gewerkt, ben ik daarna niet moe, althans niet moe als in geen puf/nergens meer zin in hebben. Heb je het wel naar je zin op je werk? Of denk je dat het daar niet aan ligt?

quote:

En kan je geen afleiding zoeken na je werk, bijvoorbeeld gezellig met iemand gaan eten of naar de bios ofzo? Want als je dan moe thuis zit, ben je ook sneller geneigd om op bed te gaan liggen. Maar dat is niet de oplossing, en dat weet je zelf ook. Gewoon maar gaan slapen is heel verleidelijk als je depri bent, want dan gaat de tijd sneller (althans, daarom deed ik het altijd). Maarja, het lost niks op, want de volgende dag voel je je nog even kut.

quote:

Je zegt ook dat het vroeger beter ging, dat je geen angstgevoelens had. Waarom is het dan misgegaan? (ik weet niet of je dat al eens hebt gezegd in dit topic) En waarom heb je dan het idee dat je dingen niet aandurft?

Ik ben benieuwd naar je verhaal

quote:

Op maandag 18 oktober 2010 01:48 schreef Bos81 het volgende:

[..]

Nee ik denk niet dat het aan me werk ligt. Ik heb het er wel naar mijn zin al is het maar 1 x 3 en 2 x 2 uur (werk op 2 verschillende plaatsen, beide vrijwillig).
[..]

Ik ben gewoon vaak te moe om meteen na mijn werk iets te doen, ;s avonds kan nog wel (ben altijd rond 12 of 13 uur klaar met werken). Soms lucht dat op, soms is het gewoon net te veel van het goede. Hangt er gewoon van af hoe ik me voel en wat ik doe.
[..]

Het is vooral misgegaan toen ik het huis uit ging en meer op mezelf (lees begeleid) ben gaan wonen. Ook kreeg ik op mijn toenmalige werkplek meer verantwoordelijk heid, wat te veel spanning met zich mee bracht. TOen die werkplek wat al bekend was, ophield ben ik ergens anders gaan werken, waar ik totaal niet op mijn plaats was. Daardoor ben ik waarschijnlijk depressief geraakt.

En waarom ik dingen niet aandurf, weet ik gewoon weg niet, ben gewoon erg gespannen als ik de deur uit moet voor een simpel iets als boodschappen doen, wist ik maar waaraan dat lag, dan kon ik er misschien iets aan doen.

quote:

Op maandag 18 oktober 2010 01:53 schreef Murmeli het volgende:

[..]

Komt de angst en vermoeidheid niet door de depressie, die zelf veroorzaakt is door die teleurstellingen op je werk?
Eigenlijk zou der psych je moeten kunnen helpen om de problemen uit elkaar te rafelen, zodat je ze per stuk kan oplossen ipv dat je probeert ineens der hele warboel op te lossen.

quote:

Op maandag 18 oktober 2010 01:56 schreef Bos81 het volgende:

[..]

Weet ik echt niet, zou goed kunnen. Moet ik het toch eens met haar over hebben. Maar ik heb haar deze week al gezien, zie haar pas weer over 3.5 week.

quote:

Op maandag 18 oktober 2010 02:00 schreef Murmeli het volgende:

[..]

Dat isa wel lang. Kan je tussendoor bellen? Lijkt mee wel handig als je je zo voelt

quote:

Op maandag 18 oktober 2010 02:04 schreef Bos81 het volgende:

[..]

Ik heb natuurlijk andere begeleiders, die kunnen me wellicht ook helpen die zie ik komende week nog wel.

quote:

Op maandag 18 oktober 2010 07:25 schreef caroline88 het volgende:
Wat Murmeli ook al schreef, probeer niet alles ineens op te lossen. Dat lukt helemaal niemand.
Ik heb daar zelf ook een handje van. Ik wil te veel dingen doen. En kom uiteindelijk tot niets omdat ik blijf proberen 33 uur in een 24 urige dag te proppen.

quote:

Op maandag 18 oktober 2010 20:13 schreef Bos81 het volgende:

[..]

Ja, ik weet het

Ik wil gewoon te graag en zo snel mogelijk weer de persoon zijn voor mijn depressie, maar diep van binnen weet ik gewoon dat dat niet gaat lukken.. Dat is soms ook frustrerend..

quote:

Op zondag 17 oktober 2010 21:01 schreef Eva4Evah het volgende:

[..]

Bah, wat naar. Al 3 jaar? Hoe hou je dat vol? En hoe komt het dan dat je een leeg leven hebt en weinig vrienden? Is het niet iets om bij een vereniging te gaan? (en dan niet zeggen dat dat niks voor je is, dat dacht ik ook altijd, maar er is voor ieder wat wils).

Probeer er iig achter te komen waarom het niet gaat zoals jij wil, en ga er dan zsm wat aan doen. En hou ons op de hoogte en post gewoon als je iets kwijt moet

quote:

Op dinsdag 19 oktober 2010 01:09 schreef Stefanovich het volgende:

[..]

Misschien word je die persoon wel nooit helemaal weer? En is die depressie ''gewoon'' onderdeel van de fase van je leven waar je je nu in bevind, en verteld het je iets over jezelf... Ik weet je situatie niet, maar denken over het verleden hoe het toen was maak je inderdaad gefrustreerd.

quote:

Op dinsdag 19 oktober 2010 15:12 schreef DaviniaHR het volgende:


bos81, hoe herkenbaar! Als het even goed gaat, wil je erop vertrouwen dat het goed gaat, maar eigenlijk gaat het helemaal niet, waardoor de 'terugval' weer des te harder is. Heb je zelf al een idee in welke volgorde je de verschillende dingen wil aanpakken? Zou het helpen om een lijstje te maken met alles wat je dwarszit en dat dan te prioriteren?

quote:

Ben vorige week bij Arboarts geweest. Die ziet me voor het eind van het jaar niet beginnen aan reïntegratie. Dat geeft wel een boel rust. Veel eerder zou ik het zelf ook niet willen. Voelt niet goed. Het dal was erg diep, en daar moet je ook van recupereren. En dat kost ook tijd.

ik ben inmiddels op insteldosering. en het gaat goed! Nergens last van! en mijn dochter ook niet (via de borstvoeding). dus dat is erg fijn. Punt is nu alleen, hoe nu verder? Ik leefde hier erg naar toe (met de spanning van bijwerkingen bij mezelf en dochter), en nu is deze mijlpaal bereikt. En dan?
Deze medicatie geeft een rust in mijn hoofd die ik niet had kunnen verwachten (waar ik niet op durfde te hopen). Helemaal fijn. Het licht is ook weer aan, zeg maar. (Sluier goeddeels weg) Maar ik ben er zeker nog niet. Zeer weinig belastbaar en zo.
Wat moet ik dan nog verder doen? Gewoon wachten tot het beter gaat? Kan je zelf iets extra's doen om het herstel te bespoedigen? Ik vind het maar moeilijk. Je hebt niet echt een stappenplan met mijlpalen die je kan volgen. Dat je dan op je eigen tempo die mijlpalen kan afvinken en dat je weet waar je aan toe bent, of zo.
*Loslaten* *zennnn* *accepteren* *(volledige) controle is een illusie* en meer van zulks...

Donderdag weer afspraak met de psychiater. (Is een nwe, ben benieuwd. Academisch zkh, dus ieder halfjaar rouleren ze van plek.) Dan zullen we dat gaan bespreken. We gaan het meemaken.

quote:

Op dinsdag 19 oktober 2010 17:07 schreef DaviniaHR het volgende:
Scarface, mijn diagnose was actieve depressie met bipolaire kenmerken. Maar daarmee heb ik dus geen 'normale' antidepressivum als medicijn.
Ik heb eerder in deze reeks het hele verhaal staan.
Mijn medicatie zal ik per pm mededele. Vind ik op de een of andere manier te prive om zo openbaar te zetten.

quote:

Op woensdag 20 oktober 2010 17:30 schreef DeZoektocht het volgende:
IK vraag mij af hoe men hier tegenover spiritualiteit staat.
(Eckhart Tolle's Kracht van het Nu, MIndfulness, non-dualiteit, verlichting enzovoorts)
Dit omdat ik hier ontzettend veel over ben gaan lezen enz. om te proberen mijn 'problemen' op te lossen.

quote:

Op woensdag 20 oktober 2010 18:59 schreef Sylvana het volgende:

[..]

Ik gebruik spiritualiteit ook om mijn depressie te verminderen. Dan heb ik het vooral over mindfulness, meditatie, Yoga/Bodybalance en principes uit het Boeddhisme Ook al is het niet genoeg om helemaal uit mijn depressie te komen, het helpt wel om bijvoorbeeld minder te piekeren, meer in het nu aanwezig te zijn, minder in mijn hoofd te zitten etc