Depressie & Angst #2

Nouja, het is nog niet toegekend, pas als het toegekend wordt valt er een zware last van mn schouders af

Fijn dat je toch in de groep kunt blijven en dat is idd wel belangrijk ja, dat je voor jezelf helder hebt aan welke doelen je wilt werken en hoe je die wilt bereiken. En confronterend is soms wel goed idd Succes ermee!

Dat gaat wel goed komen denk ik Sylvana die regelingen zijn gemaakt voor mensen zoals jou dus dan heb je daar ook recht op(als je echt wat hebt, dat moet je inderdaad wel aantonen maar ja)
Ik lees nu je posts over rijlessen en het "misbruik" van instructeurs het cbr en dergelijke. misselijke figuren zijn het.
Kwam het in de search tegen mja ik ga er zelf voorlopig niet op in/mee verder een andere keer moet het maar.
Ben wel benieuwd of je het uit eindelijk hebt behaald?

quote:

Op zaterdag 25 september 2010 16:34 schreef ScarFace- het volgende:
Dat gaat wel goed komen denk ik Sylvana die regelingen zijn gemaakt voor mensen zoals jou dus dan heb je daar ook recht op(als je echt wat hebt, dat moet je inderdaad wel aantonen maar ja)
Ik lees nu je posts over rijlessen en het "misbruik" van instructeurs het cbr en dergelijke. misselijke figuren zijn het.
Kwam het in de search tegen mja ik ga er zelf voorlopig niet op in/mee verder een andere keer moet het maar.
Ben wel benieuwd of je het uit eindelijk hebt behaald?

Jeetje, dan heb je wel heel ver terug gezocht Heb inmiddels al bijna 4 jaar mn rijbewijs nl

Gefeliciteerd!

quote:

Op zondag 26 september 2010 18:22 schreef DaviniaHR het volgende:
sylvana wat fijn!

hier gaat het met ups en downs. denk je dat het best goed gaat, flikker je zo weer in dat dal.
ik word er werkelijk waar helemaal niet goed van
stomme kl*tedepressie

zo, ik heb gesproken.

kan niet eens (normaal) voor mn eigen kinderen zorgen
ff geconcentreerd de was sorteren, uurtje met peuter spelen en het is weer gedaan voor vandaag.
dat is toch irritant? het mag wel eens klaar zijn.
as donderdag gaan we weer verder met opbouwen van de medicatie. zit dan op 50% van insteldosering.

over 3 wk heb ik gesprek met de arboarts. en dan is de vraag: wanneer kan ik weer gaan opbouwen?wat zijn jullie ervaringen? wanneer zijn jullie werk weer gaan oppakken? en hoe?
de dag na het gesprek met de arboarts doen we de laatste verhoging van de dosis. (tenminste, de verwachting is dat die dosering voldoende zal zijn voor mij.)

Ik werk nu 3 dagen in de week ca 2 uur per dag. Onbetaald dat wel. Zat al zonder betaalde baan toen ik depressief werd. Misschien binnenkort weer opbouwen, maar het gaat bij mij persoonlijk nog te wisselvallig. 's woensdags ging het totaal niet goed, terwijl ik vrijdag weer piekte.


Maar wel vervelend dat je niet voor je eigen kinderen kan zorgen zeg..

Sylvana, gefeliciteerd! Ik hoop dat je snel een goed bericht krijgt van IBG!

Ik wens iedereen in dit topic veel sterkte. Sorry dat ik even niet meer inhoudelijk kan zijn maar ik heb gewoon slaap. Ben al op vanaf 2 uur.

Dankjewel en hopelijk heb je nog even kunnen slapen

Ik heb zometeen ( om 13 uur) eindelijk mijn intake bij Dimence en ik ben echt zo zenuwachtig

quote:

Op donderdag 30 september 2010 12:03 schreef Sylvana het volgende:
Dankjewel en hopelijk heb je nog even kunnen slapen

Ik heb zometeen ( om 13 uur) eindelijk mijn intake bij Dimence en ik ben echt zo zenuwachtig

Niet doen! Gaat goedkomen! Heel veel succes en stay positive!!

-even copy/paste hoor-

Vanmiddag heb ik dus mijn intake gehad. Eerst had ik van 13 uur tot 14.45 uur het intakegesprek zelf, waarin we dus alles besproken hebben. Daarna had zij overleg met een andere man over wat voor advies voor behandeling ze zouden geven. Om 15.15 uur had ik dan mijn adviesgesprek. Tijdens de intake hadden we al een beetje besproken wat voor behandeling ik wilde. Aangezien ik al vaker in behandeling ben geweest voor depressies leek het ons niet genoeg om 1 keer in de week een uurtje te komen praten met een psych. Het advies om in deeltijdbehandeling te gaan kwam dan ook niet uit de lucht vallen.

Deeltijdbehandeling houdt in mijn situatie in dat ik 1 ochtend in de week in een groep verschillende therapieën heb ( voor mensen met een depressie)De groep is open, dus ik kan gewoon instromen. Het is dus niet zo dat je 1 vaste groep van begin tot eind hebt. Aan de ene kant vind ik dat wel een nadeel, omdat er dus steeds nieuwe mensen kunnen komen met wie je weer een vertrouwensband moet opbouwen. Aan de andere kant is het wel fijn, omdat ik nu dus gewoon zelf kan instromen en niet lang hoef te wachten. De therapie duurt 20 weken, en dan dus elke week 1 ochtend. De groep is gemengd, dus zowel mannen en vrouwen en het is vanaf 18 jaar.

Nu krijg ik dus een uitnodiging voor een kennismakingsgesprek met de therapeuten van de groep en daarna kan ik beginnen. En na die 20 weken wordt in principe de groep afgesloten en wordt er gekeken of er nog meer nodig is of niet.

Het is dus nog even afwachten, maar ik denk wel dat dit een goede behandeling voor me is en dat het niet te weinig is zeg maar. Maar het is ook niet zoveel dat ik helemaal met school zou moeten stoppen ofzo.

Ik ben iig blij dat het nu achter de rug is en dat ik me nu echt kan gaan richten op de behandeling.

Sylvana, ik ben blij dat je het ziet zitten, het behandelplan. En natuurlijk wens ik je alle succes!

(Ik heb inderdaad nog wat gedoezeld tussen de vroege en de late morgen, en heb nu lekker slaap dus ga op tijd naar bed vanavond!)

Maar weer eens een update van mijn kant, is alweer lang geleden dat heeft ook een reden want met mij gaat het super goed ik woon samen, werk, studie gaat goed, niets te klagen af en toe een dipdagje maar niet te vergelijken met vroeger. Enige domper is dat Ik te horen heb gekregen dat Ik mijn hele leven lang medicijnen zal moeten slikken, dat is wel heftig maar aan de andere kant helpt het ook goed

Davinia, wat kut dat je dit nu ook door moet maken helpen de medicijnen een beetje? Onthoudt dat er weer betere momenten zullen komen, al denk je soms van niet. Kijk bijvoorbeeld naar mij, 2 jaar geleden zag ik het allemaal niet meer zitten en nu gaat het top. Stapje voor stapje maar je komt er wel

Murm hoe is het met jou? De depressie en ADD een beetje onder controle?

Birdie, nog steeds van de medicijnen af?

Ik moet hier weer meer meelezen!

Ook maar even een (ongevraagde) update van mijn kant.

Het gaat nu wel okee met me, heb het af en toe nog steeds zwaar en voel me af en toe zeker na druk bezig te zijn geweest vaak wat somberder, maar volgens mij duren deze periodes steeds korter.

Maar toch ben ik niet helemaal tevreden en heb vaak moeite om de lege dagen te vullen met activiteiten. Ik kan me op vrije dagen niet zetten tot dingen, zelfs naar de supermarkt gaan is al een hele opgave meestal. Voel me dan ook wat angstig, helaas.

Maar vrijdag zie ik mijn psychiater weer en hopelijk kan ik nu wel wat opener zijn naar haar toe, want meestal lijkt het als ik daar ben gewoon dat het heel erg goed met me gaat, terwijl dat niet helemaal klopt.

Heeft iemand van jullie als ik vragen mag, ervaring met niet-gemeentelijke, psychologische hulp? Buiten de ggz dus.
Ben me wat aan het orienteren wat er nog meer is.

DaviniaHR, wat balen zeg dat het nog zo wisselend bij je gaat. Hopelijk werken de pillen snel en kun je weer een evenwicht gaan zoeken.

MaJo, fijn dat het goed met je gaat Dat is idd wel een domper ja, de rest van je leven medicijnen moeten slikken. Maar als het werkt dan is het wel goed natuurlijk.

Bos81, fijn dat je het idee hebt dat je sombere periodes steeds korter duren. Het is idd wel erg belangrijk om open naar je psych te zijn en daar niet te doen alsof het goed met je gaat, als dat niet zo is.

Ik heb het op het moment erg moeilijk. Ik zit in de laatste weken van de lesperiode en moet ontzettend veel doen, verslagen maken, presentaties voorbereiden en natuurlijk tentamens leren, maar ik kan me er echt niet toe zetten Het lukt gewoon echt niet, kan me niet concentreren, voel me kut en wil alleen maar in bed liggen en slapen.

Tot nu toe lukt het nog wel redelijk om niet al te veel lessen te missen ( heb er nu deze periode 3 gemist en daar blijft het ook wel bij) Maar buiten de lessen om kan ik me er gewoon niet toe zetten om wat te doen, wat natuurlijk erg lastig is als je in groepjes moet werken. Als ik mijn tentamen niet goed geleerd heb is dat mijn eigen probleem, als ik mijn deel voor een presentatie niet af heb hebben mijn groepsgenoten daar ook last van.

Kom nu ook op het punt dat ik daarom toch maar ga vertellen wat er aan de hand is, misschien dat ze het dan wat beter kunnen begrijpen. Maar dat wil natuurlijk niet zeggen dat ze mij dan maar moeten ontlasten, want dat is natuurlijk ook niet eerlijk Qua school gaat het dus erg moeilijk op het moment en thuis doe ik naast slapen, tv kijken en computeren ook niet echt veel. Ja, af en toe gooi ik wel een was in de wasmachine, omdat dat echt moet, maar schoonmaken en opruimen schiet er toch wel aardig bij in.

Daaraan merk ik dus dat het echt weer slechter met me gaat, dat ik echt steeds dieper in mijn depressie begin te komen Ik hoop dus maar dat ik snel die uitnodiging voor het kennismakingsgesprek krijg, zodat ik daarna met de behandeling kan starten. Voordat het echt te laat is...

quote:

Op woensdag 6 oktober 2010 14:05 schreef Sylvana het volgende:


Bos81, fijn dat je het idee hebt dat je sombere periodes steeds korter duren. Het is idd wel erg belangrijk om open naar je psych te zijn en daar niet te doen alsof het goed met je gaat, als dat niet zo is.

Nee inderdaad, ik heb nu ook wat klachten opgeschreven en die neem ik vrijdag mee.

quote:

Ik heb het op het moment erg moeilijk. Ik zit in de laatste weken van de lesperiode en moet ontzettend veel doen, verslagen maken, presentaties voorbereiden en natuurlijk tentamens leren, maar ik kan me er echt niet toe zetten Het lukt gewoon echt niet, kan me niet concentreren, voel me kut en wil alleen maar in bed liggen en slapen.

Tot nu toe lukt het nog wel redelijk om niet al te veel lessen te missen ( heb er nu deze periode 3 gemist en daar blijft het ook wel bij) Maar buiten de lessen om kan ik me er gewoon niet toe zetten om wat te doen, wat natuurlijk erg lastig is als je in groepjes moet werken. Als ik mijn tentamen niet goed geleerd heb is dat mijn eigen probleem, als ik mijn deel voor een presentatie niet af heb hebben mijn groepsgenoten daar ook last van.

Kom nu ook op het punt dat ik daarom toch maar ga vertellen wat er aan de hand is, misschien dat ze het dan wat beter kunnen begrijpen. Maar dat wil natuurlijk niet zeggen dat ze mij dan maar moeten ontlasten, want dat is natuurlijk ook niet eerlijk Qua school gaat het dus erg moeilijk op het moment en thuis doe ik naast slapen, tv kijken en computeren ook niet echt veel. Ja, af en toe gooi ik wel een was in de wasmachine, omdat dat echt moet, maar schoonmaken en opruimen schiet er toch wel aardig bij in.

Daaraan merk ik dus dat het echt weer slechter met me gaat, dat ik echt steeds dieper in mijn depressie begin te komen Ik hoop dus maar dat ik snel die uitnodiging voor het kennismakingsgesprek krijg, zodat ik daarna met de behandeling kan starten. Voordat het echt te laat is...

Ai wat vervelend, hou je taai

quote:

Op dinsdag 5 oktober 2010 20:15 schreef ScarFace- het volgende:
Heeft iemand van jullie als ik vragen mag, ervaring met niet-gemeentelijke, psychologische hulp? Buiten de ggz dus.
Ben me wat aan het orienteren wat er nog meer is.

ik loop zelf bij PsyQ en heb daar wel goede ervaringen mee

Mijn update van eergisteren is helaas achterhaald inmiddels... gisteren is er een knobbeltje bij mijn vader ontdekt en ik ben daar erg ongerust over. Mijn vader heeft erg veel meegemaakt en daar is destijds de depressie bij mij ook vandaan gekomen. Ik voel me weer teruggeworpen in de tijd en zou het liefst diep onder de wol kruipen totdat we weten wat er aan de hand is dat kan alleen niet want ik moet veel doen voor mijn studie

Maar goed, het zal allemaal wel meevallen maar voel me er wel even flink rot door...

quote:

Op dinsdag 5 oktober 2010 00:56 schreef MaJo het volgende:
Maar weer eens een update van mijn kant, is alweer lang geleden dat heeft ook een reden want met mij gaat het super goed ik woon samen, werk, studie gaat goed, niets te klagen af en toe een dipdagje maar niet te vergelijken met vroeger. Enige domper is dat Ik te horen heb gekregen dat Ik mijn hele leven lang medicijnen zal moeten slikken, dat is wel heftig maar aan de andere kant helpt het ook goed

Davinia, wat kut dat je dit nu ook door moet maken helpen de medicijnen een beetje? Onthoudt dat er weer betere momenten zullen komen, al denk je soms van niet. Kijk bijvoorbeeld naar mij, 2 jaar geleden zag ik het allemaal niet meer zitten en nu gaat het top. Stapje voor stapje maar je komt er wel

Murm hoe is het met jou? De depressie en ADD een beetje onder controle?

Birdie, nog steeds van de medicijnen af?

Ik moet hier weer meer meelezen!

MaJo! Wat leuk dat je samenwoont
Wel naar dat het met je vader nog steeds niet goed gaat
Met mij gaathet wel ok. Eigenlijk gaat alles goed, alleen mn stemming is niet zo denderend. Weet niet hoe dat komt.

quote:

Op woensdag 6 oktober 2010 19:44 schreef Murmeli het volgende:

[..]

MaJo! Wat leuk dat je samenwoont
Wel naar dat het met je vader nog steeds niet goed gaat
Met mij gaathet wel ok. Eigenlijk gaat alles goed, alleen mn stemming is niet zo denderend. Weet niet hoe dat komt.

Ja he? Met dat lieve vriendje waardoor mijn leven een stuk beter is geworden Paps blijft maar kwakkelen, heeft ie niet dit dan heeft ie wel dat, het lijkt wel alsof er geen einde aan komt Maar misschien valt het allemaal mee hoor. Het is alleen nog nooit meegevallen dus vind het daarom wel eng

Wat fijn dat het wat beter met je gaat. En ach, stemmingen kunnen altijd wisselen he? Dat hebben niet depressieve mensen ook Heb je nog een leuke kerel op weten te duikelen of heb je nog steeds zoiets van nu even niet?

quote:

Op woensdag 6 oktober 2010 20:56 schreef MaJo het volgende:

[..]

Ja he? Met dat lieve vriendje waardoor mijn leven een stuk beter is geworden Paps blijft maar kwakkelen, heeft ie niet dit dan heeft ie wel dat, het lijkt wel alsof er geen einde aan komt Maar misschien valt het allemaal mee hoor. Het is alleen nog nooit meegevallen dus vind het daarom wel eng

Wat fijn dat het wat beter met je gaat. En ach, stemmingen kunnen altijd wisselen he? Dat hebben niet depressieve mensen ook Heb je nog een leuke kerel op weten te duikelen of heb je nog steeds zoiets van nu even niet?

Hopen dus dat het deze keer wel meevalt! Wanneer is er meer bekend?
Mja, ze wisselen niet gewoon, ben gewoon nog regelmatig een paar weken depri. Valt voor mij nog wel in de categorie van daar heb ik geen zin in.
Ja, die scharrel van vorig jaar is al ruim een half jaar mn vriendje gaat goed! Maar wel heftig soms. Hij is ook de makkelijkste niet. Maar het grootste deel van de tijd is het super! Over 2 weekjes samen naar marokko zin in!

Wel tof dat jouw vriendje je leven fijner maakt! Dat had je inmiddels wel verdiend!

Heeft iemand ervaring met Wellbutrin?

MaJo, wat vervelend dat het met je vader nog niet goed gaat en dat er een knobbeltje is ontdekt. Succes met wachten op de uitslag en een dikke knuffel *knuf*

Ik heb gisteren twee meiden uit mijn klas ingelicht over mijn depressie. Aan de ene kant vond ik het wel moeilijk om te vertellen, aan de andere kant was het ook wel fijn. Ze reageerden gelukkig serieus en ze gaven ook aan dat ik gewoon duidelijk mijn grenzen moet aangeven wat ik wel en niet aan kan.

Verder nog steeds geen behandelovereenkomst of uitnodiging voor gesprek met groepstherapeuten gehad :S

Hmm, ik zit in al die hectiek rondom antonie kamerling iets van hem op tv te kijken, waarin hij vertelt over dat hij depressief is (geweest), en ik vind dat wel een hele treffende beschrijving van hoe het bij mij werkt.

http://hethoogstewoord.nc(...)rd-antonie-kamerling
In de laatste 5 minuten van de uitzending heeft hij het erover (vanaf 19 minuten). Ik vind het mooi. wist helemaal niet dat die gozer depressief was.

(ondanks dat het een religieus programma is gaat het niet over geloof ofzo dus degenen die daar niet van houden (waaronder ikzelf) je kan het gerust kijken

[ Bericht 2% gewijzigd door Murmeli op 07-10-2010 21:49:38 ]

quote:

Op woensdag 6 oktober 2010 21:57 schreef Kitler het volgende:
Heeft iemand ervaring met Wellbutrin?

nee, sorry, het zegt me niets.
je kunt je vraag evt nog in het medicatietopic posten.... of leeft dat niet meer trrouwens?

LInk werkt niet murm,

quote:

Op donderdag 7 oktober 2010 21:03 schreef Bos81 het volgende:
LInk werkt niet murm,

aangepast! dank je voor de waarschuwing
ik ga het nog ff kijken, ben ff in de war

quote:

Op donderdag 7 oktober 2010 21:07 schreef Murmeli het volgende:

[..]

aangepast! dank je voor de waarschuwing
ik ga het nog ff kijken, ben ff in de war

Ik kijk misschien morgen, voel me weer wat downerig, weet niet of het nu verstandig is om geconfronteerd te worden met iemand anders depressie.

quote:

Op donderdag 7 oktober 2010 21:13 schreef Bos81 het volgende:

[..]

Ik kijk misschien morgen, voel me weer wat downerig, weet niet of het nu verstandig is om geconfronteerd te worden met iemand anders depressie.

doe dat maar. op het moment van die opname is hij wel happy hoor, maar kan je beter niet naar kijken als je er gevoelig voor bent. sterkte en slaap lekker bos!

quote:

Op donderdag 7 oktober 2010 21:49 schreef Murmeli het volgende:

[..]

doe dat maar. op het moment van die opname is hij wel happy hoor, maar kan je beter niet naar kijken als je er gevoelig voor bent. sterkte en slaap lekker bos!

Dank je

Volgens mij heb ik eerder in dit of een ander topic gepost dat ik bezig ben met medicatie (anti-depressiva) afbouwen. Ik zit momenteel in een behoorlijk diep dal en overweeg om een/de crisislijn te bellen. Op dit punt heb ik een paar weken geleden ook gestaan, maar na een paar dagen is het toen weer beter gegaan. Hoe 'erg' moet het zijn voor je die lijn belt? Wat kan ik verwachten?

Ik heb geen idee of ik een gevaar ben voor mezelf ofzo, maar ik vertrouw mezelf niet echt. Maarja, voor hetzelfde geld is het morgen alweer te houden.
Ik kan morgenochtend ook niet naar m'n hulpverlening bellen, aangezien ik van hulpverlening aan het wisselen ben, dus op een wachtlijst sta en momenteel nergens terecht kan...

quote:

Op donderdag 7 oktober 2010 22:43 schreef juxtaposition het volgende:
Volgens mij heb ik eerder in dit of een ander topic gepost dat ik bezig ben met medicatie (anti-depressiva) afbouwen. Ik zit momenteel in een behoorlijk diep dal en overweeg om een/de crisislijn te bellen. Op dit punt heb ik een paar weken geleden ook gestaan, maar na een paar dagen is het toen weer beter gegaan. Hoe 'erg' moet het zijn voor je die lijn belt? Wat kan ik verwachten?

Ik heb geen idee of ik een gevaar ben voor mezelf ofzo, maar ik vertrouw mezelf niet echt. Maarja, voor hetzelfde geld is het morgen alweer te houden.
Ik kan morgenochtend ook niet naar m'n hulpverlening bellen, aangezien ik van hulpverlening aan het wisselen ben, dus op een wachtlijst sta en momenteel nergens terecht kan...

Hi! Wat klote voor je dat het zo slecht gaat! Hoe is de nacht gegaan? Je mag de crisisdienst bellen wanneer jij vindt dat het nodig is. Als je jezelf echt niet vertrouwt dan is het misschien wel verstandig. Je hoeft niet perse een gevaar voor jezelf te zijn volgens mij, dat is alleen bij een gedwongen opname.

quote:

Op vrijdag 8 oktober 2010 15:40 schreef DaviniaHR het volgende:

[..]

oef. als je dat ziet, zeg. hoe die glimlach net niet oprecht is / lijkt. de onderliggende triestheid die er toch nog zit. en als hij zo zegt "als ik me goed voel wil ik nog 86 dingen", klinkt me akelig bipolair in de oren.
tsja, en als dat niet met medicijnen wordt behandeld, gaat dat niet voorbij...

kreageer op een ander moment wel op de rest.

ik vraag me af of dat wel bipolair is. Iemand anders in een ander topic suggereerde dat ook, maar ik geloof er niet zo in. Ik ben als ik niet depri ben ook heel blij en vol energie en wil dan ook dingen. maar ik doe het niet. had de indruk dat hij het dan ook niet deed, maar dat hij zich gewoon zo voelde, als contrast tov zijn depressieve periodes.
Volgens mij is een manische (of hypomane) episode wel anders, volgens mij doe je dan ook echt rare dingen (een collega van me is bipolair, die ging dan bijv ineens na zn werk de tuin nog helemaal verbouwen ofzo).
maargoed, het kan zijn dat ik er onvoldoende kennis van heb, dus ik hoor graag als dat zo is

quote:

Op vrijdag 8 oktober 2010 16:47 schreef DaviniaHR het volgende:

[..]

ik heb in mijn omgeving iemand die biploair was, en wat hij zo beschreef klonk wel zo. maar als je hem dan zag, kwam hij weer niet hypomaan over. daarvoor was hij weer te rustig.

maar ja, om nu achteraf van een afstand die man te diagnosticeren is ergens niet respectvol of zo. hij zal vast hulp hebben gehad, en als de professionals geen biploaire stoornis hebben gediagnosticeerd, zal het wel niet zo zijn.
of hij was wel bipolair, maar weigerde hij medicatie. kan natuurlijk ook nog.

beide kanten op is het gewoon triest dat hij geen andere uitweg zag dan er maar een einde aan te maken.

ja dat een beetje, te rustig en bedachtzaam

maar indd wij kunnen geen diagnose stellen nee
en het is inderdaad zonde.
maar ik begrijp hem wel als het klopt wat ik hoor en denk (steeds maar weer terugvallen...op een gegeven moment is dat genoeg geweest denk ik)

Vandaag ben ik begonnen met sertraline sandoz ik heb wat last van trillingen, een beetje duizelig en moeilijke stoelgang of juist te makkelijk

Ik heb gelijk een pil van 50 mg ingenomen maar kan het eventueel de helft minder?

Ik merk het redelijk/behoorlijk in mijn hoofd, negatief denken is er wel, maar veel meer op de achtergrond en ik kan veel makkelijker mezelf zijn.

Binnenkort een afspraak maken met een psycholoog want ik wil dit uiteraard zonder pillen bereiken.

Word het effect minder in de loop van de tijd?

In de bijsluiter word gewaarschuwd voor alcoholgebruik, is dat afhankelijk van de tijd van inname?

quote:

Op vrijdag 8 oktober 2010 07:56 schreef Murmeli het volgende:

[..]

Hi! Wat klote voor je dat het zo slecht gaat! Hoe is de nacht gegaan? Je mag de crisisdienst bellen wanneer jij vindt dat het nodig is. Als je jezelf echt niet vertrouwt dan is het misschien wel verstandig. Je hoeft niet perse een gevaar voor jezelf te zijn volgens mij, dat is alleen bij een gedwongen opname.

Ik ben uiteindelijk de nacht doorgekomen. Heb melatonine genomen en mezelf in slaap gejankt, en ben de hele nacht constant wakker geworden. 's Ochtends ging het weer wat beter en ben ik naar school gegaan. In de loop van de dag voelde ik me steeds beter... uiteindelijk is het dus relatief goed gegaan.
Dankje voor je reply.

@Idiota: voor de vragen over de dosering zou ik contact opnemen met je huisarts of psychiater. Ga in elk geval nooit zomaar van dosering veranderen, dat kan goed mis gaan en is best heftig! Doe dit altijd in overleg.
De bijwerkingen zouden wel minder moeten worden na een aantal weken, maar soms heb je gewoon niet 't goede medicijn en moet je een andere proberen.
Wat betreft de alcohol: bij mij gaat het altijd wel goed, ik ben alleen veel eerder aangeschoten dan voor ik m'n medicatie nam.

quote:

Op vrijdag 8 oktober 2010 21:41 schreef juxtaposition het volgende:

[..]

Ik ben uiteindelijk de nacht doorgekomen. Heb melatonine genomen en mezelf in slaap gejankt, en ben de hele nacht constant wakker geworden. 's Ochtends ging het weer wat beter en ben ik naar school gegaan. In de loop van de dag voelde ik me steeds beter... uiteindelijk is het dus relatief goed gegaan.
Dankje voor je reply.

@Idiota: voor de vragen over de dosering zou ik contact opnemen met je huisarts of psychiater. Ga in elk geval nooit zomaar van dosering veranderen, dat kan goed mis gaan en is best heftig! Doe dit altijd in overleg.
De bijwerkingen zouden wel minder moeten worden na een aantal weken, maar soms heb je gewoon niet 't goede medicijn en moet je een andere proberen.
Wat betreft de alcohol: bij mij gaat het altijd wel goed, ik ben alleen veel eerder aangeschoten dan voor ik m'n medicatie nam.

Goed om te horen!

Ik heb gisteravond een enorme huilbui gehad nav dat gedoe met AK. Niet om hem, maar om mn eigen depressies, zat nogal te zwartkijken over dat ik zo niet nog 60 jaar wil leven, continue maar vechten om niet depressief te worden. Maar heb besloten dat ik er niks aan heb om zo te denken. Kan het beter per dag of week bekijken.

quote:

Op vrijdag 8 oktober 2010 21:41 schreef juxtaposition het volgende:

[..]
@Idiota: voor de vragen over de dosering zou ik contact opnemen met je huisarts of psychiater. Ga in elk geval nooit zomaar van dosering veranderen, dat kan goed mis gaan en is best heftig! Doe dit altijd in overleg.
De bijwerkingen zouden wel minder moeten worden na een aantal weken, maar soms heb je gewoon niet 't goede medicijn en moet je een andere proberen.
Wat betreft de alcohol: bij mij gaat het altijd wel goed, ik ben alleen veel eerder aangeschoten dan voor ik m'n medicatie nam.

Had die avond het bij 2 biertjes gehouden de rest aan de cola gezeten, mn hart maakte wel aardig wat toeren toen ik thuis was..

Deze dag heeft mn linker wenkbrauw in knipperstand gestaan

Ik heb deze avond 1 biertje op en ik ga er nu nog 1 nemen. Ik merk niks aparts. Echt bizar wat voor effect dit medicijn heeft, ik kan mezelf zijn! Ik heb veel minder last van angstgevoelens etc. Eerst was ik bang voor een placebo effect maar dit kan gewoon niet, het werkt

Zo nu nog even een biertje en wat roken en maar hopen dat ik morgen niet lang lig te slapen

Ik maak normaal nachten van 14 uur, zonder probleem en ik voelde me vanmiddag om 13.00 zo moe dat ik bleef liggen tot 15.30 en ik sliep die nacht pas om 2.00 o.i.d.

Ik heb nu weer te veel energie maar bij het opstaan heb ik juist te weinig, als dat eenmaal over is

quote:

Op zaterdag 9 oktober 2010 14:09 schreef Murmeli het volgende:

[..]

Ik heb gisteravond een enorme huilbui gehad nav dat gedoe met AK. Niet om hem, maar om mn eigen depressies, zat nogal te zwartkijken over dat ik zo niet nog 60 jaar wil leven, continue maar vechten om niet depressief te worden. Maar heb besloten dat ik er niks aan heb om zo te denken. Kan het beter per dag of week bekijken.

Goed van je dat je dat besloten hebt! Ik heb gisteren ook All stars gekeken en had het er ook erg moeilijk mee, en dan idd vanuit mijn eigen depressie. Bij mij wakkerde het helaas wel echt suïcideneigingen aan

Pfff ik voel me vandaag echt bagger.
Ik slik paroxetine 20mg. Maar vandaag heb ik echt een gigantische dip!
Ik kan alleenmaar aan de slechte dingen denken en aan de dood
En moet ik zo ook nog werken....
Heb het gevoel dat niemand me begrijpt.
Ik voel me echt een emotieloos mens, zit een beetje dood voor me uit te staren pfft...
is het normaal om elke dag aan de dood te denken?
Lost het echt alles op?
Of is dat maar bedrog?

quote:

Op maandag 11 oktober 2010 14:37 schreef Piertjj het volgende:
Pfff ik voel me vandaag echt bagger.
Ik slik paroxetine 20mg. Maar vandaag heb ik echt een gigantische dip!
Ik kan alleenmaar aan de slechte dingen denken en aan de dood
En moet ik zo ook nog werken....
Heb het gevoel dat niemand me begrijpt.
Ik voel me echt een emotieloos mens, zit een beetje dood voor me uit te staren pfft...
is het normaal om elke dag aan de dood te denken?
Lost het echt alles op?
Of is dat maar bedrog?

De dood lost niks op lijkt me, je laat alleen maar mensen beduusd en verdrietig achter. EN als je depressief bent, komt het wel vaak voor dat je aan de dood denkt.

Als je dat bedoelt tenminste.

Ik ben geen specialist op dat gebied, maar probeer er met mensen (bekenden of proffesionals, toch maar over te praten. Wie weet weten hun de oplossing.

quote:

Op maandag 11 oktober 2010 14:37 schreef Piertjj het volgende:
Pfff ik voel me vandaag echt bagger.
Ik slik paroxetine 20mg. Maar vandaag heb ik echt een gigantische dip!
Ik kan alleenmaar aan de slechte dingen denken en aan de dood
En moet ik zo ook nog werken....
Heb het gevoel dat niemand me begrijpt.
Ik voel me echt een emotieloos mens, zit een beetje dood voor me uit te staren pfft...
is het normaal om elke dag aan de dood te denken?
Lost het echt alles op?
Of is dat maar bedrog?

dan zou ik maar eens een afspraak maken met je behandelaar... kan zelfs voorkomen dat je juist door de medicatie die gedachtes krijgt...

En met mij lijkt het ook weer een stuk minder te zijn. De laatste dagen ben ik vooral ´s avonds vreselijk somber en lijkt niks op te vrolijken..

Echt niet leuk meer...

quote:

Op maandag 11 oktober 2010 20:48 schreef Bos81 het volgende:
En met mij lijkt het ook weer een stuk minder te zijn. De laatste dagen ben ik vooral ´s avonds vreselijk somber en lijkt niks op te vrolijken..

Echt niet leuk meer...

Hee lieve bos. Klote voor je.
Sterkte.

Kan je 's avonds niet afleiding zoeken? Spelletje doen? Of heb je nu niemand in de buurt dan? Ben beetje vergeten of je nog huisgenoten hebt.

In ieder geval een knuf van mij

quote:

Op zondag 10 oktober 2010 13:25 schreef Sylvana het volgende:

[..]

Goed van je dat je dat besloten hebt! Ik heb gisteren ook All stars gekeken en had het er ook erg moeilijk mee, en dan idd vanuit mijn eigen depressie. Bij mij wakkerde het helaas wel echt suïcideneigingen aan

Gelukkig ben je er nog!
Hoe voel je je nu?

Ik heb vandaag een goeie dag
Wel mn tentamen verpest, maar wel goed gewerkt

quote:

Op maandag 11 oktober 2010 20:55 schreef Murmeli het volgende:

[..]

Hee lieve bos. Klote voor je.
Sterkte.

Kan je 's avonds niet afleiding zoeken? Spelletje doen? Of heb je nu niemand in de buurt dan? Ben beetje vergeten of je nog huisgenoten hebt.

In ieder geval een knuf van mij

Ik probeer te lezen of wat andere spelletjes te spelen, maar mijn stemming wordt er niet echt beter op.

Ik heb wel een huisgenoot, geen problemen mee hoor, maaar we laten elkaar liever met rust en onze eigen dingen doen.

Dank je

quote:

Op maandag 11 oktober 2010 20:59 schreef Murmeli het volgende:

[..]


Gelukkig ben je er nog!
Hoe voel je je nu?

Ik heb vandaag een goeie dag
Wel mn tentamen verpest, maar wel goed gewerkt

Ik voel me nog steeds kut, ben gisteren helemaal niet naar excursie van school geweest en les van vanochtend heb ik ook overgeslagen. Vanmiddag heb ik eindpresentatie, dus moet zo wel echt naar school toe. Maar trek het echt niet meer. Morgen ook 2 lessen, waarvan bij de laatste les presentatie, en denk dat ik die eerste les ook maar oversla. Daarna heb ik even rust, want volgende week is het tentamenweek en heb ik 1 tentamen. De week erna vakantie, de week na de vakantie nog een tentamenweek met 1 presentatie en een tentamen. De week daarna is het introweek en heb ik alleen maandag startcollege. Dus als ik deze week overleefd heb, heb ik het 4 weken relatief rustig. Kijk er nu al naar uit.

Heb ook nog steeds geen behandelplan en afspraak met die groepstherapeuten, dus daar baal ik ook aardig van. Is toch alweer bijna 2 weken geleden die intake.

Nou vandaag ga ik opnieuw naar de huisarts om toch maar even te vragen of die me wil doorsturen naar de instelling wat hij mij aangeboden heeft in het vorige gesprek. Ik zit er gigantisch doorheen met mezelf. Gister durfde ik niet eens op me scooter omdat ik bang was mezelf dood te rijden, dat gaat echt te ver! Waarschijnlijk word ik doorverwezen naar instelling de rivierduinen hier in mijn regio. En wat ze daar gaan doen weet ik niet.

Ik hou jullie op de hoogte, vanmiddag half 3 heb ik die afspraak.

Bedankt voor jullie hulp<3