quote:
Op donderdag 19 augustus 2010 20:34 schreef Spanky78 het volgende:Nu kan jij dat niet zomaar meer doen natuurlijk na je belofte van 2 maanden. Je bent wellicht een goede projectmanager, maar hard onderhandelen is ook een vak. Misschien een tip om er tijdens de vakantie van jouw baas een boek over te lezen.. Kan je goed helpen!
Ik ben nota bene ook een verkooptrainer

.
Anyway, toch maar even een kleine update:
Het gehele vakantie-uren/-dagen verhaal is enigszins op de lange baan geschoven.
Dat gesprek was namelijk even hilarisch als kansloos

.
Gesprek begon logischerwijs over het gehele CAO/wetgeving-gebeuren.
M'n leidinggevende bleef ook gewoon, zelfs waar ik naast zat, met droge ogen beweren dat ik de problemen allemaal had opgezocht en dat ík juist degene was die ineens pro-actief met allerlei wetsartikelen aan was gekomen om het bedrijf een poot uit te draaien.
Hij was slechts slachtoffer in het geheel en had me alleen maar geprobeerd te helpen.
Aangezien hij dat verhaal inmiddels het gehele bedrijf al rond had gebazuind moest hij dat verhaal uiteraard ook wel volhouden, maar toch, meer lef dan ik gedacht had.
Naja, voor mij op zich wel een handig gegeven aangezien ik hem inmiddels goed genoeg ken en dus ook al voorbereidingen had getroffen.
Ik heb hem dus subtiel toch sturend nog verder aangemoedigd door middel van handige vraagstellingen.
"Dus je blijft beweren dat alle problematiek door mij ontstaan is?"
- Ja, waarom zou ik moeilijk doen?
"Je hebt dus de gehele tijd alleen maar medewerking verleend?"
- Dat zeg ik toch? Ik zie geen reden om daar moeilijk over te doen, het zit echt tussen je oren..."
"Dus al het zwart op wit gedoe was op mijn eigen initiatief?"
- Niet op mijn initiatief in ieder geval!
Naja, de genoemde voorbereiding bestond dus uit een stapel uitgeprinte mailtjes waarin letterlijk het tegenovergestelde stond, in veel gevallen zelfs nog aangedikt met "Hahaha" dus dat was een uitstekend moment om die even voor te leggen aan het bedrijfsbureau.
Gevolgd door de stelling dat m'n leidinggevende dus kennelijk zelfs bereid is glashard te liegen om me in een kwaad daglicht te stellen, tíjdens nota bene een "verzoeningsgesprek."
De reactie van het bedrijfsbureau was echter even even ridicuul als typerend: "Nah... Tja... Nou, als hij inderdaad al zóver gaat, dan zul jij het er ook wel naar gemaakt hebben..."
Nou, toen was ik er dus ook direct wel klaar mee en heb aangegeven dat we hier beter mee konden stoppen.
Uiteraard was ik toen weer de recalcitrante en opstandige, want hij had toch echt een oplossing.
De oplossing was een lijst met afspraken waar we ons beiden aan dienden te houden.
Ik: "Nu wil ik niet weer moeilijk doen ofzo, maar dit zijn voor 90% exáct dezelfde afspraken die we 6 maanden geleden al gemaakt zijn... Die ook net zo snel weer door hem gebroken werden zonder ook maar enige gevolgen.."
BB: Maar nu maak ik ze met jullie en dus zal men zich er aan moeten houden!
Ik: "Tja sorry hoor, ik vind het allemaal goed, maar dan wil ik het deze keer toch echt zwart op wit ínclusief handtekening van alle betrokken partijen. Dan heb ik in ieder geval wat meer zekerheid.
Dat was geen probleem, iedereen zou zich er immers toch wel aan houden.
Een uur later werd daar echter al op teruggekomen door middel van exact dezelfde mail met (subjectieve) afspraken zoals vorige keer, met de toevoeging dat handtekening onzinnig waren; we waren immers allemaal volwassen en konden ons dus ook wel zonder handtekening aan de afspraken houden.
Deze update komt dan ook voort aangezien vandaag een van de afspraken wel héél absurd gebroken werd.
1 van de afspraken was namelijk (I kid you not) dat m'n leidinggevende vanaf die dag ook daadwerkelijk valide arguménten diende te geven wanneer hij weer eens met een
kansloos in mindere mate rendabel idee kwam.
Vandaag dus een management-vergadering.
Er was maandag door het bedrijfsbureau en de directie een plan opgezet en richting het management gecommuniceerd wat betreft iets leuks voor het personeel. Wekelijks budget was vastgesteld en indien nodig kon dat nog 150% naar boven bijgesteld worden.
Gisteren zouden we vergaderen over hoe we dit in gingen zetten en daar kwam dus m'n leidinggevende weer met een verrassing uit de hoge hoed; die 150% budget vond hij per definitie belachelijk en onacceptabel.
Het leuke moest echter nog komen; we mochten sowieso slechts maximaal 50% van het beschikbaar gestelde budget gebruiken.
WHY?!?!"Ja gewoon, 100% vind ik overdreven voor het personeel

."
Ik: Kerel, je hoeft het toch niet uit je eigen zak te betalen ofzo?!
"Nee okay, maar toch, we houden het gewoon op 50%"
Ik: Waaróm dan in godsnaam?!
"Daar heb ik zo m'n redenen voor..."
Ik: Nou, deel ze eens met ons dan, want nu ben ik toch echt benieuwd.. Immers, de directie komt nota bene pró-actief met dit idee om het personeel te belonen... Ze geven zélf daarbij aan dat dit beschikbaar IS, dus waarom zou je daar dan in godsnaam juist tegen ín gaan en daarbij het personeel ook nog eens benadelen.
"Zolang ik maar weet waarom, is het voldoende..."
Long story short, na een half uur lullen was hij dan daadwerkelijk zo "vrijgevig" om ons 75% te geven.
Nou ja, die toezegging bestond maar liefst een halve dag.
Vandaag tijdens de bewuste management-vergadering kwam hij er namelijk alweer op terug; die 75% budget kregen we nu namelijk niet per week, maar die moesten we over twéé weken uitstrijken.
Ik: "Wacht even hoor.. We krijgen 100% tot 150% beschikbaar gesteld van het bedrijf... Vervolgens besluit jij dat zonder énige aanwijsbare reden naar 50% af te stellen... Vervolgens na tig argumenten werd het dan toch weer een geweldige 75% en nu besluit je dus dat we het met nog minder, 37,5% per week, moeten doen?!
"Ja, we kunnen het vast wel uitstrijken over 2 weken"
Ik: Maar waaróm?!?! Er is immers 100% per wéék aangeboden!!!
"Met 75% in twéé weken kunnen jullie het ook ruim redden en daarmee is de discussie gesloten. Als je het anders wilt, regel je het zelf maar met de directie."
Tja, domme uitspraak, toen wierp ik me namelijk direct maar op als "budget-verantwoordelijke" en heb die afspraak ook direct in de notulen op laten nemen. (jaja, hij heeft me sinds vandaag ook plotseling verantwoordelijk gemaakt voor de notulen om me met meer werk op te zadelen, achteraf gezien een domme move)
Grappig detail wat bij bovenstaand gesprek nog niet eens meegenomen is, de leidinggevende op de andere vestiging heeft 600% van ons oorspronkelijke budget afgedwongen. Met de hélft van het personeel!
En daar draaien ze daadwerkelijk ook nog eens ónder target waar wij op alle projecten ruim boven target draaien!
Maar nee, hij wilde er niet meer over praten, anders zou hij de vergadering staken.
Volgend puntje vanuit de management-groep, de kwaliteit van de aanlevering door de uitzendbureaus.
Daar hebben we namelijk altijd een meet-tool voor gehad waarin door middel van een efficiencyberekening bij gehouden werd hoe de kwaliteit van de aanvoer was.
Handig voor ons als managers omdat we op die manier een snelle inschatting konden maken bij de aanlevering en daarnaast natuurlijk ook een uitstekend pressiemiddel tijdens de tarief-onderhandelingen met diezelfde uitzendbureaus. Immers, minder kwaliteit = lager tarief kunnen afdwingen.
De leidinggevende in kwestie heeft bij zijn in dienst treding echter in al zijn wijsheid besloten dat hij de betreffende invulsheet niet meer bij hoefde te houden.
Daar werd immers toch nooit wat mee gedaan...
Hoe hij dat in godsnaam wist aangezien hij simpelweg nog nooit bij onderhandelingen had gezeten voordat hij in dienst kwam?
Dat had ie wel!
Euhm, dus je werkte hier nog niet eens, maar toch zat je al bij onze onderhandelingen met de uitzendbureaus? Alrighty then...
Naja, dat was inderdaad niet het geval, maar hij had gehóórd dat ze nooit gebruikt werden.
Nou, namens het gehele management bij deze het verzoek om het wel weer bij te gaan houden zodat wíj in ieder geval een inschatting kunnen maken van de kwaliteit.
Neh, vond hij niet nodig.
"Maar wíj vinden het wel zeer handig!"
- Nou, ik niet, ik vind het overbodig...
"Dat begrepen we inderdaad al, maar het is onze enige kwaliteits-meetmiddel dat we uberhaupt hebben, dus doe het dan voor ons...
- Mweh, veel te veel gedoe, dan moet er eerst weer een procedure voor gemaakt worden, etc. etc.
"Die procedure is er al!"
- Nee hoor, dat is nooit een procedure geweest...
"Hij staat notabene in de management-map "Actuele procedures"!
- Hmmmz... Naja, ik vind het overbodig, hebben jullie verder nog punten?
"Het is slechts 10 minuten werk in de week om bij te houden! Terwijl wij iedere week 40 uur met die kwalitatief onacceptabele mensen moeten werken!
- Jongens, ik ben hier helemaal klaar mee, ik heb het nu al tig keer uitgelegd... Nog andere punten, anders sluit ik de vergadering...
Tja, druppel, emmer...
Ik: "Ja, ik heb nog wel een puntje... Bij wie kunnen we terecht als we ons als management totaal niet serieus genomen voelen?"
Hij: HOEZO?!
Ik: "Nou, wij als manager geven aan dat dit voor ons een zéér belangrijk agendapunt is en jij weigert er simpelweg inhoudelijk op in te gaan 'omdat je geen zin hebt' tijdens notabene een management-vergadering. Dan rest ons niet veel anders dan een andere weg te zoeken."
Hij: Ga je nou weer zo moeilijk doen?!!
Naja, toen gaven de andere managers dus aan dat ik namens hen allen sprak.
En toen liep hij dus vanuit het niets, "Er is geen andere weg! En bij deze is de vergadering gesloten!" roepend weg ons flabbergasted achter latend

.
Toen werd ik dus maar door m'n collega's als zijn plaatsvervanger en voorzitter van de vergadering aangewezen.
En na nog een uur zitten was de eindconclusie toch wel dat we in 2 jaar tijd nog nooit een dusdanig vruchtbaar vergaderuurtje hadden gehad.
Niet alleen is het aannamebeleid aangescherpt, daarnaast is er een compleet nieuwe trainings- en begeleidingstraject bij elkaar gebrainstormd waardoor de gehele instroom-procedure in betere en strakkere banen geleid wordt. En dat zonder ook maar énig omzetverlies of kosten

.
Klein puntje...
Dat zou dus officieel eerst via de leidinggevende in kwestie moeten lopen die het goed dient te keuren en vervolgens, indien hij het er mee eens is, aan de directie voor moet leggen.
Hem daarin passeren is dan ook een garantie voor gezeik.
Maar aangezien men 100% zeker was dat hij het toch weer tegen zou houden met 1 van de briljante "doen we niet, gewoon niet, geen zin in"-argumenten moest het toch echt direct naar de directie gestuurd worden.
Een nieuwe manager binnen het team was notulist dus hij zou het dan maar moeten doen.
Aangezien dat dan waarschijnlijk als doorslaggevend punt opgevoerd zou worden in zijn functioneringsgesprek (want mét en dóór de leidinggevende in kwestie) en mijn ontslag toch niet geaccepteerd wordt heb ik het stokje maar overgenomen...
Bleek later trouwens dat hij na het weglopen uit de vergadering ook direct door is gelopen naar zijn auto en naar huis is gereden

.
Wel ja joh, die administratieve week-afsluiting is ook helemaal niet nodig op vrijdag ofzo, dat kan maandag ook nog wel

.
Anyway, dat wordt dus nog feest volgende week...
En ik krijg dan ook steeds meer het idee dat ik hoofdrolspeler ben in een slechte real-life-soap waarbij men iedere dag weer een nieuwe kansloze actie bedenkt om het spectaculair te houden.
Dit is namelijk nog maar één bizar dingetje...
Zo is er vorige week, slechts één dag na het inbouwen, m'n autoradio gejat en stak er ook ineens een spijker in m'n rechter achterband. En twee dagen later was evenzo plotseling m'n rechter voorband ook compleet lek.
Banden die ik er 2 maanden geleden nieuw onder heb laten zetten

.
En ze kreeg ik ook het verzoek een dag het project op de andere vestiging te draaien met daarbij een rechtstreeks hulpverzoek van de vestigingsmanager aldaar (overigens dezelfde vestigingsmanager die telkens "vergat" om mijn promotie-traject in te zetten) persoonlijk of ik het weekresultaat omhoog wilde trekken en of ik daarnaast ook "mijn licht op het project zou willen laten schijnen" want ze had geen idee wat ze over het hoofd zag wat betreft de slechte resultaten.
Vooraf even alle rapportages en dossiers van de vestiging doorgelezen en er bleek een typische "Jullie moeten dit doen en dat niet"-managementstijl te heersen waarbij men alles door middel van dwang trachtte te verbeteren.
Oftewel, die dag als uitgangspunt "Draagvlak door middel van begrip" genomen (Sowieso een aanrader trouwens; "Draagvlak zonder dwang" van Jan van Setten).
Gokje gewaagd en daarbij een compleet uur (van de slechts 4 arbeidsuren) met al het personeel gezeten om gewoon eens met ze in gesprek te gaan en ze bepaalde procedures inzichtelijk te maken en dus begrip te kweken in plaats van de kampbewaker uit te hangen.
Godzijdank betaalde het zich ook uit; ondanks de 25% aan uren verlies op alle mogelijke vlakken een weekrecord gedraaid wat betreft behaalt target en daarmee ook het complete weekresultaat weer wat acceptabeler gemaakt.
En aangezien het dus leek te werken, zondag 6 uur van m'n eigen tijd gestoken in het typen van een mail waarin ik de gehele ideologie, theorieën, benadering en manier van inzetten uitlegde en voor iedereen toepasbaar maakte. Om getrapte teentjes en daardoor weerstand te voorkomen nog enigszins subtiel gehouden en de negatieve uitwerking van de huidige aanpak gegooid op "het beperkte bevattingsvermogen van het personeel."
Daar tot maar liefst 2:16 's nachts aan doorgewerkt, als ik het immers maandag pas zou sturen, is de kans te groot dat men de aloude werkwijze blijft hanteren en er dus alleen maar meer weerstand zal ontstaan bij het personeel.
Hoeveel bloemetjes en lof-uitingen heeft het opgeleverd denk je?
Nouhou, de vestigingsmanager die het verzoek bij me neer had gelegd stuurde me persoonlijk nog even een mailtje... Waar ik het lef vandaan??!
Met afsluitend het dreigement om in de toekomst de betreffende managers ook op CC te zetten als ze me nog op een fout zou betrappen.
Let wel, dit is dus exáct dezelfde manager die me 3 dagen daarvoor vroeg of ik m'n licht er op wilde laten schijnen

.
En als dat nu alles was... Nee, 2 dagen daarna maakte ze de belofte al waar en werd ik, met de directie en het bedrijfsbureau op CC, beschuldigd van fraude met de resultaten.
Mijn goede resultaten waren door mijzelf aangedikt, want de betreffende verkoopcijfers kwamen niet overeen met wat ze in het systeem had nagekeken.
Oftewel, ik had sales van die dag compleet verzonnen en daarnaast dus zelfs ook frauduleus gerapporteerd terwijl ze nooit gemaakt waren, puur zodat ik m'n resultaten aan kon dikken.
1 ding was bij de betreffende mail echter wel behoorlijk vreemd; de ICT-er binnen het bedrijf die nota bene de aangewezen persoon is om "backend" te scores te controleren op de juistheid ervan, was expres úit de mailgroep gehaald zodat hij niet meegenomen werd bij de beschuldiging.
Wat ze echter niet wist was dat ik, vanwege hobbymatige interesse in de backend, in het verleden zelf ook inloggegevens heb gekregen.
Even inloggen, sales erbij gezocht (jaja, ik ging namelijk zelf even twijfelen of ik niet gewoon een administratieve fuck up had gemaakt

.) en ja hoor, alle sales stonden er gewoon in.
Hmmmz, vreemd... De verkoop is dus wel gesloten en aangemaakt, maar daarna is hij dus intern "plotseling" verdwenen.
Teruggemaild incl. bewijsmateriaal van bovenstaande..
Tja, dat vond ze inderdaad zelf ook héél vreemd, maar dan zou het vast door een systeemstoring gekomen zijn.
Uhuh, een systeemstoring die toevallig nét mij overkomt nadat er in feite al wraak is aangekondigd

.
En hé, laat ik nu net zéér prettige connecties hebben bij de opdrachtgever die alle sales direct geautomatiseerd zou moeten ontvangen.
Even een belletje gepleegd en een dag later kreeg ik een mail van de betreffende contactpersoon; er was geen enkel probleem hoor, alle sales zijn gewoon aangekomen, ook de specifieke waar je om vroeg.
De sale is dus gesloten en aangemaakt... En vervolgens intern plotseling volledig verdwenen door "een systeemstoring"... Maar datzelfde systeem waar de sale dus niet eens ín staat, die heeft die "nooit in het systeem aangekomen" sale dus wél doorgestuurd naar de opdrachtgever! Het is magie waar die broodbreker Jezus nog een puntje aan kan zuigen.
Toen ik die bevindingen vervolgens terugmailde uiteraard niet eens meer een reactie gekregen

.
Oftewel, een flinke update bestaande uit voldoende pret en jolijt

.
En ach ja, ik kan er niet eens echt warm of koud meer van worden...
Deze week zelf toch maar eens m'n "weggestreepte" vakantie-uren van vorig jaar voor de grap allemaal nagekeken en door tig "rekenfoutjes" en niet aangevraagde maar toch van m'n vakantiekaart afgehaalde snipperdagen is er maar liefst 80 uur spoorloos verdwenen

.
Nah, ze mogen ze houden, het boeit me niet eens meer, hier gaan we immers toch niet meer uitkomen.
Het goede nieuws is dan ook dat ik sinds een week of 3 bezig ben met het opzetten van m'n eigen bedrijf waar ik volgens de mensen die het ondernemingsplannen gelezen hebben een shitload aan geld mee binnen ga harken.
Zodra het laatste geld bijeengesprokkeld is (slechts ¤3000, dus moet lukken lijkt me) kan ik in feite al beginnen en tegen die tijd is ook de 2 maanden belofte verstreken en kan ik dus zonder van m'n principes af te stappen zonder enige spijt of wroeging vaarwel zeggen.
Enige puntje waar ik voor vrees is m'n huidige personeel...
Maar de hoop is dat m'n bedrijf dusdanig goed en snel gaat draaien dat ik een groot deel van hen, mocht het nodig zijn, gewoon over kan nemen.
En dan zou het dus voor iedereen een happy end zijn

.