quote:
Op maandag 16 augustus 2010 13:13 schreef r_one het volgende:Ik durf te verwedden dat je leidinggevende ook de termen "méédenken" en "vanuit het personeel" in zijn vocabulaire heeft zitten.
Mweh, niet eens... Het is voornamelijk zuchten, steunen en weglopen wanneer ik zijn ideeën weerleg met behulp van argumenten.
Zo is dit ook niet de eerste keer dat ik me in een dergelijke "patstelling" met hem bevind.
Ik draag argumenten aan, waarna hij met een (vaak vrij ridicuul) tegenargument komt. Kan ik dat direct van tafel vegen door middel van algemene kennis, dan komt hij vervolgens nog eens met exáct hetzelfde tegenargument.
Dan herhaal ik mijn "Je argument slaat kan noch wal" nog eens waarna hij nog eens met wéér hetzelfde tegenargument komt.
Dus dan is het "Euhm, misschien dat ik iets mis, maar ik weerlég telkens jouw exact hetzelfde tegenargument, misschien is het een idee om in te gaan op mijn weerlegging

."
En dan is het "Zucht, steun, wat ben je weer moeilijk/recalcitrant, dit heeft geen enkele zin."
Kasta: "Nou euh, volgens mij is dit het idee achter een vergadering. Voorstel => argument(en) voor => eventueel argument(en) tegen, moge het meest steekhoudende argument winnen."
Waarna hij hoofdschuddend de ruimte uitloopt, nog even mompelt "dat hij het uit zal zoeken en de vergadering gesloten is."
En uiteraard hoor je er vervolgens nooit meer iets over.
Om een voorbeeldje te geven; Zo stelde ik laatst voor om ook voor managers een bonusregeling in gebruik te nemen aangezien er aanzienlijke verschillen zijn in inzet en dus ook resultaat.
Hij: Nee, een bonusregeling werk niet.
Ik: Euhm, zou je me dan uit kunnen leggen waarom we vorige maand 8 uur in een meeting hebben gezeten waarbij uitgelegd werd hoe we bonusregeling voor het personeel moeten promoten en inzetten?
Zijn tegenargument: "Dat is normaal personeel, jullie zijn manager dus dan werkt het anders."
Zonder gein!

Dus ik: "Euhm, komen we van een andere planeet dan het personeel dan

."
Hij: "Nee, maar jullie zouden van nature al gemotiveerd moeten zijn door het basisloon en een eventuele bonus zou daarbij geen motiverende factor moeten zijn."
Ik: Klinkt inderdaad heel nobel, maar dat doet het dus wel degelijk aangezien ik aanneem dat jij hier geen vrijwilligerswerk doet

.
Hij: Maar toch, een basisloon zou al voldoende motivatie moeten zijn.
Ik: En waarom wordt het bonussysteem voor agents dan wel als heilige graal gezien en ook zo gecommuniceerd door nota bene jijzelf?!
Hij: Ja, dat is dus gewoon personeel, daarbij werkt dat anders.
Long story short, hij zou het voorleggen aan de directie maar was het er totaal niet mee eens.
Nee inderdaad, dan heb ik er het volste vertrouwen in dat je het lekker objectief zult communiceren naar de directie

.
En om daarmee direct weer ontopic te gaan, ik heb hem de conclusies uit dit topic gisteren gemaild waarbij ik het afschrijven van de vakantieuren zonder de werknemer daar van op de hoogte te stellen zelfs letterlijk diefstal heb genoemd. En ook direct het verzoek toegevoegd dit met terugwerkende kracht te herstellen van de afgelopen 2,5 jaar. En daarnaast uiteraard ook direct gewezen op de maximale 5 werkdagen per week.
Zijn reactie via: "Okay, je bent morgen vrij, maar ik schrijf het alsnog af van je vakantieuren af."
Wtf

.
Zijn reactie via de mail van zojuist sloeg echter alles; ik citeer létterlijk:
"Haha heb net gecontroleerd maar er is geen cao voor leidinggevende"Nee inderdaad, wanneer je promotie krijgt en leidinggevende op de bouw wordt, val je inderdaad plotseling onder het levensmiddelen CAO

.
En daarnaast:
"Helaas werken we bij [insert bedrijfsnaam] op een manier. Hier wil ik mij dan ook gewoon graag aan houden.
Dit alles noem ik redelijk en billijk. En wees eerlijk ik ben altijd flexibel en makkelijk naar jou toe geweest"Nee inderdaad, eigen regels en wetten verzinnen, me daardoor beroven van vakantiedagen en vervolgens éisen dat ik eerst met wettelijk bewijs kom alvorens je er eventueel op terugkomt, heerlijk flexibel en makkelijk van je!
En als dat nou alles was, hij heeft me 2 maanden geleden toen ik 2 uur snachts met een klapband naast de snelweg belande geweigerd om de ochtend vrij te geven zodat ik een auto-ambulance kon regelen. Zelfs toen de politie me belde en sommeerde om de auto per direct weg te laten slepen, stelde hij dat het werkweigering en dus reden voor ontslag zou zijn als ik weg zou gaan

.

.
Oftewel, ik ben er even klaar mee en ga het wat steviger spelen; iemand enig idee of er een wettelijke deadline is voor in dit geval het herstellen/terugdraaien van de afgetrokken vakantiedagen?
[ Bericht 0% gewijzigd door kastanova op 16-08-2010 20:11:39 ]