Leven/omgaan met een handicap en/of chronische ziekte

quote:

Op maandag 16 augustus 2010 15:49 schreef MinderMutsig het volgende:

[..]

Bechterew kan ook uit zichzelf stabiliseren, wist je dat?
Het reageert ook vaak erg goed opbehandeling met biologicals zoals Enbrel, Humira of Remicade.

nee dat wist ik niet

Enige wat ik nu slik is Naproxen om de onsteking tegen te gaan. Ik kan het eens voorleggen aan de reumatoloog om te vragen wat ze er van vind.

Bedankt voor de tip!

quote:

Op maandag 16 augustus 2010 14:16 schreef L.no het volgende:
In mijn schrijfstijl is het vast te merken nu, maar in spreektaal en in het algemeen valt het minder tot nauwelijks op, waardoor het me toen niet opviel.

Ik vind het erg meevallen hoor, je hoeft niet bang te zijn dat je vreemd overkomt. Ik heb al regelmatig posts van je gelezen zonder dit te weten en nee het komt niet over alsof je over iedere letter nadenkt, meer gewoon nonchalant typen zoals heel veel mensen doen. Het leest ook niet vervelend, er staat gewoon soms een foutje in van het soort wat iedereen kan maken die niet een enorme taalneuroot is

Astma (word minder erg) bloedarmoede, x-benen

quote:

Op maandag 16 augustus 2010 15:51 schreef Dipkip het volgende:

[..]

Leuk voor jou dat jij dan die keus hebt om dat te doen, maar waarom zou je er niet van mogen balen dat je meerdere keren per dag moet praten over bijv. een ongeluk wat je hebt meegemaakt en wat traumatisch voor je is. Sowieso waarom mag je niet balen van meerdere keren per dag moeten uitleggen dat je pijn hebt of dingen niet kunt

Dat mensen dat willen weten ja natuurlijk is dat logisch en normaal maar dat maakt het niet ineens leuk. Dat veel plekken niet toegankelijk zijn voor rolstoelgebruikers is ook logisch maar dan kun je er nog wel van balen dat jij er niet in kunt.

ehm, dan heb ik me denk ik niet duidelijk uitgedrukt. Balen mag altijd. Maar dit ging erover dat diegene het mensen kwalijk neemt die hem/haar aanspreken op gedrag waar die mensen last van hebben en wat volgens mij niet zozeer door de ziekte komt. Ik reageer nog even op een andere post, om het wat duidelijker uit te leggen

quote:

Op maandag 16 augustus 2010 15:56 schreef kwiwi het volgende:

[..]

Als je iets doet waar anderen last van hebben (zoals in jouw voorbeeld), dan is verantwoording afleggen inderdaad netjes en wellicht nodig. Maar waarom zou ik bijvoorbeeld verantwoording moeten afleggen aan mensen als ik een dag op m'n krukken loop? Uitleg geven vind ik prima, ik heb liever dat iemand vraagt wat er is dan dat ie het zelf gaat bedenken en fout zit. Maar verantwoording afleggen is weer heel wat anders.

nee, dat zou inderdaad van de zotte zijn als je verantwoording moet afleggen over het wel of niet op krukken lopen. Ik had het over ander soort gedrag (gedrag wat meer lijkt op een ander laten stikken/links laten liggen, zonder uitleg enzo). Ik vind dat iedereen daarover verantwoording moet afleggen (mits mogelijk natuurlijk, als je ineens in een ziekenhuis ligt of je mobiel is kwijt en daar staan je contactgegevenes in, dat is een ander verhaal), ziek of niet. Dat bedoelde ik ook met mijn voorbeeld over mijn opvliegendheid. Fijn dat dat bij mij komt door mn afwijkingen, maar ik doe er een ander nog steeds pijn mee, dus mag ik daar wel vorozichtig mee zijn/verantwoording over afleggen/mijn excuses aanbieden.

maar nogmaals, mbt hoe jij je verplaatst: dat bepaal jij zelf en daar heeft een ander niks van te vinden. lijkt mij erg vervelend als mensen daar wat van gaan zeggen en dan zou ik al niet eens zin hebben om uitleg te geven denk ik.

quote:

Op maandag 16 augustus 2010 15:51 schreef dikke_donder het volgende:

[..]

nee dat wist ik niet

Enige wat ik nu slik is Naproxen om de onsteking tegen te gaan. Ik kan het eens voorleggen aan de reumatoloog om te vragen wat ze er van vind.

Bedankt voor de tip!

sterkte, het klinkt niet echt prettig (understatement...)

quote:

Op maandag 16 augustus 2010 15:56 schreef kwiwi het volgende:

[..]

Als je iets doet waar anderen last van hebben (zoals in jouw voorbeeld), dan is verantwoording afleggen inderdaad netjes en wellicht nodig. Maar waarom zou ik bijvoorbeeld verantwoording moeten afleggen aan mensen als ik een dag op m'n krukken loop? Uitleg geven vind ik prima, ik heb liever dat iemand vraagt wat er is dan dat ie het zelf gaat bedenken en fout zit. Maar verantwoording afleggen is weer heel wat anders.

Dit inderdaad. Ik kan me voorstellen dat dit minder het geval is bij onzichtbare aandoeningen of heel duidelijk zichtbare aandoeningen maar juist als je iets hebt waardoor je soms met krukken, soms in een rolstoel en soms zonder hulpmiddelen loopt leveren veel vragen, opmerkingen en veroordelingen op. Alsof je je moet schamen als je op een goede dag eens zonder krukken een blokje om kunt lopen in plaats van er gewoon van te kunnen genieten dat het eens even beter gaat.

En loop je dan eens zonder hulpmiddelen redelijk soepel dan verwachten mensen dat je ook gelijk alles kunt doen wat gezonde mensen ook kunnen dus je bent maar een zeikerd als je op zo'n dag niet mee gaat winkelen. Het gaat immers goed dus wat doe je nou moeilijk?

Ik heb vroeger wel eens expres mijn krukken meegenomen terwijl ik ze die dag eigenlijk niet nodig had. Gewoon omdat ik geen zin had in het gezeik en wilde genieten van mijn goede dag zonder verantwoording af te hoeven leggen aan anderen. Dat soort onzin doe ik overigens niet meer. Ik leg mensen eenmalig uit dat ik goede en slechte dagen heb en als ze daarna nog willen zeuren doen ze dat maar tegen een ander maar bij mij gaat het mijn ene oor in en het andere weer uit.

De keren dat ik ben aangesproken door voorbijgangers omdat ik mijn auto op een gehandicaptenplekje parkeerde (met mijn kaart onder de voorruit!) zijn ook niet op twee handen te tellen en ik heb die kaart nog geen jaar. Sommige mensen verwachten dan ook nog echt dat ik aan hen tekst en uitleg ga geven over wat ik heb en waarom ik recht heb op zo'n kaart.

quote:

Op maandag 16 augustus 2010 16:18 schreef MinderMutsig het volgende:

[..]

Dit inderdaad. Ik kan me voorstellen dat dit minder het geval is bij onzichtbare aandoeningen of heel duidelijk zichtbare aandoeningen maar juist als je iets hebt waardoor je soms met krukken, soms in een rolstoel en soms zonder hulpmiddelen loopt leveren veel vragen, opmerkingen en veroordelingen op. Alsof je je moet schamen als je op een goede dag eens zonder krukken een blokje om kunt lopen in plaats van er gewoon van te kunnen genieten dat het eens even beter gaat.

En loop je dan eens zonder hulpmiddelen redelijk soepel dan verwachten mensen dat je ook gelijk alles kunt doen wat gezonde mensen ook kunnen dus je bent maar een zeikerd als je op zo'n dag niet mee gaat winkelen. Het gaat immers goed dus wat doe je nou moeilijk?

Ik heb vroeger wel eens expres mijn krukken meegenomen terwijl ik ze die dag eigenlijk niet nodig had. Gewoon omdat ik geen zin had in het gezeik en wilde genieten van mijn goede dag zonder verantwoording af te hoeven leggen aan anderen. Dat soort onzin doe ik overigens niet meer. Ik leg mensen eenmalig uit dat ik goede en slechte dagen heb en als ze daarna nog willen zeuren doen ze dat maar tegen een ander maar bij mij gaat het mijn ene oor in en het andere weer uit.

De keren dat ik ben aangesproken door voorbijgangers omdat ik mijn auto op een gehandicaptenplekje parkeerde (met mijn kaart onder de voorruit!) zijn ook niet op twee handen te tellen en ik heb die kaart nog geen jaar. Sommige mensen verwachten dan ook nog echt dat ik aan hen tekst en uitleg ga geven over wat ik heb en waarom ik recht heb op zo'n kaart.

wat een sufkutten dan

quote:

Op maandag 16 augustus 2010 16:18 schreef MinderMutsig het volgende:

. Sommige mensen verwachten dan ook nog echt dat ik aan hen tekst en uitleg ga geven over wat ik heb en waarom ik recht heb op zo'n kaart.

Ja het is van hun belastinggeld.

Jammer hoe de houding tegenover gehandicapten zo ineens om kan slaan.

Als je op TV naar Je zal het maar hebben kijkt is iedereen vol respect, maar ow wee als men achterkomt dat je het W-woord trekt, of ook wel eens een goede dag hebt. Of allebei!

Dan word je verteld dat je maar eens aan je mentaliteit moet werken. Want zij kennen iemand die heeft wat jij heeft, en die wel 80 uur per week werkt en zijn eigen boontjes kan doppen enzovoort. Schaam je!

quote:

Op maandag 16 augustus 2010 16:18 schreef MinderMutsig het volgende:

[..]

Dit inderdaad. Ik kan me voorstellen dat dit minder het geval is bij onzichtbare aandoeningen of heel duidelijk zichtbare aandoeningen maar juist als je iets hebt waardoor je soms met krukken, soms in een rolstoel en soms zonder hulpmiddelen loopt leveren veel vragen, opmerkingen en veroordelingen op. Alsof je je moet schamen als je op een goede dag eens zonder krukken een blokje om kunt lopen in plaats van er gewoon van te kunnen genieten dat het eens even beter gaat.

En loop je dan eens zonder hulpmiddelen redelijk soepel dan verwachten mensen dat je ook gelijk alles kunt doen wat gezonde mensen ook kunnen dus je bent maar een zeikerd als je op zo'n dag niet mee gaat winkelen. Het gaat immers goed dus wat doe je nou moeilijk?

Ik heb vroeger wel eens expres mijn krukken meegenomen terwijl ik ze die dag eigenlijk niet nodig had. Gewoon omdat ik geen zin had in het gezeik en wilde genieten van mijn goede dag zonder verantwoording af te hoeven leggen aan anderen. Dat soort onzin doe ik overigens niet meer. Ik leg mensen eenmalig uit dat ik goede en slechte dagen heb en als ze daarna nog willen zeuren doen ze dat maar tegen een ander maar bij mij gaat het mijn ene oor in en het andere weer uit.

De keren dat ik ben aangesproken door voorbijgangers omdat ik mijn auto op een gehandicaptenplekje parkeerde (met mijn kaart onder de voorruit!) zijn ook niet op twee handen te tellen en ik heb die kaart nog geen jaar. Sommige mensen verwachten dan ook nog echt dat ik aan hen tekst en uitleg ga geven over wat ik heb en waarom ik recht heb op zo'n kaart.

Ik wordt ook vaak aangesproken op mn gehandicapten kaart....Mensen die naar mijn auto lopen om te kijken of dr wel een kaart ligt, mensen die al bij voorbaat briesend naast mn auto deur staan....En het toppunt was laatst toen ik samen met mn vriend boodschappen ging doen....Een man zei tegen me terwijl hij zn winkelwagen voor me gooide: Erg hé? Gehandicapt zijn....daarmee uiteraard doelende op het feit dat ik vast ten onrechte op de invaliden plaats was gaan staan...Gelukkig ben ik ad rem genoeg in die gevallen en zei ook heel pissig : ja...das zeker heel erg klote ja...

maar mensen kunnen enorm onbeschoft zijn

Oooh, zo herkenbaar met die kaart. Wij hebben ook een keer gehad dat een meneer bij de IKEA tegen mijn vriend riep dat het wel lekker makkelijk was he, als je zo iemand mee kon nemen zodat je niet te ver hoefde te lopen met je spullen. Nou kan ik van nul naar kreng in 0,2 seconden dus ik heb die meneer achterna geschreeuwd dat het inderdaad HEEEL FIJN WAS JA DAT IK NIET ZO VER HOEF TE LOPEN

quote:

Op maandag 16 augustus 2010 16:17 schreef Murmeli het volgende:
ehm, dan heb ik me denk ik niet duidelijk uitgedrukt. Balen mag altijd. Maar dit ging erover dat diegene het mensen kwalijk neemt die hem/haar aanspreken op gedrag waar die mensen last van hebben en wat volgens mij niet zozeer door de ziekte komt. Ik reageer nog even op een andere post, om het wat duidelijker uit te leggen

Ah, dan begreep ik je verkeerd. Ik dacht dat je meer doelde op dat het logisch is dat mensen vragen wat je hebt puur omdat ze kunnen zien dat je wat mankeert. Dat het raar is om je daar aan te storen. Sorry voor het misverstand.

quote:

Op maandag 16 augustus 2010 17:18 schreef kwiwi het volgende:
Veel onbeschofter krijg je ze niet....

Dat dacht je.... Wat ik pas echt ultiem vernederend vind, hoewel het een minder spectaculair verhaal is om te vertellen, is hoe ik op een dag in de supermarkt zat in mn rolstoel, naast onze kar even te wachten omdat we ook nog bananen moesten dus mn vriend rende even snel heen en weer. Een mevrouw moest schijnbaar bij het schap waar ik voor stond, en rolde gewoon mijn rolstoel met mij er in opzij. Alsof ik een karretje boodschappen was wat in de weg stond, in plaats van een mens die je kunt vragen of je er even bij mag

Gips van lies tot enkel en dan in de bus horen dat je asociaal bent omdat je 'met je voeten' op de bank zit.
Nee mens een been zit normaal gesproken niet in het gips

Alsof je sowieso blij moet zijn met zo'n gehandicaptenparkeerkaart. Mensen zien wel dat je dan dichtbij de deur kan parkeren, maar die handicap slaan we maar even over!

Ik vat het geheel even samen!

- Een gehandicaptenparkeerkaart is voor mensen die eigenlijk gewoon te lui zijn om te lopen!
- Een WIA/Wajong is voor mensen die best kunnen werken, maar daarvoor te lui zijn!
- Chronisch ziek? Chronisch smoesjes ja!

Waar ik wel benieuwd naar ben is de ervaringen van mensen met een chronische ziekte in het aangaan of onderhouden van een relatie. In hoeverre is een handicap daarin een handicap?

quote:

Op maandag 16 augustus 2010 17:55 schreef De_Kardinaal het volgende:
Ik vat het geheel even samen!

- Een gehandicaptenparkeerkaart is voor mensen die eigenlijk gewoon te lui zijn om te lopen!
- Een WIA/Wajong is voor mensen die best kunnen werken, maar daarvoor te lui zijn!
- Chronisch ziek? Chronisch smoesjes ja!

Wat ik ook altijd een mooie vind (en waar je mij nog steeds mee op de kast kunt jagen) is als je bijv. in het ziekenhuis ligt en dan echt zo ziek dat ze je met zo'n ondersteek moeten helpen enzo en dat je nauwelijks kan eten.... En dat mensen dan zeggen "nou, laat je maar lekker vertroetelen hoor".

Dat bedoelen ze dan positief maar hoe for fucks sake is liggend in bed moeten poepen VERTROETELEN? Hoe is eten door een slang in je neus VERWENNERIJ?

BWAAAAAAAAAAAAAAAHHHH

quote:

Op zondag 15 augustus 2010 20:13 schreef pleeborstel het volgende:
MS hier, nog redelijk weinig klachten door medicatie, maar pffft wat kunnen sommige gezonde mensen zeiken over kleine pijntjes of "onbelangrijke" ongemakjes

^{En wat me stiekem ook frustreert, zijn alle gezonde mensen om me heen die altijd overal maar energie voor hebben enzo}

Bij jou valt aan de 'buitenkant' ook niks te merken zo te lezen? Ook MS hier.

Dat soort commentaar komt ook niet alleen van voorbijgangers maar ook de politie kan er wat van.
Er was hier laatst een evenement in het dorp waarvoor het gehele centrum afgezet was en in een grote ring daar omheen stonden afzettingen om mensen om het dorp naar een grote parkeerplaats buiten het dorp te leiden waarvandaan je dan moest lopen naar het centrum.

Ik had een paar slechte dagen achter de rug maar voelde me die dag wel aardig en het was lekker weer dus we besloten naar het dorp te gaan om met vrienden van een aantal concertjes te genieten. Ik weet dat er bij die afzettingen een uitzondering gemaakt wordt voor ouderen en mensen die slecht ter been zijn want dat is ieder jaar zo dus wij in de auto, kaart achter de voorruit en naar de hoek van het dorp gereden waar je het dichtst bij het evenemententerrein kon komen. Voor ons reed een ouder stel zonder kaart achter het raam, zij praten even met de agent, het hek wordt opzij geschoven en ze mogen doorrijden. Dan zijn wij aan de beurt.

*raampje open*
"Goedemiddag, wij willen graag op de gehandicaptenparkeerplaats *daar en daar* parkeren." *wijst naar parkeerkaart*
"Helaas mevrouwtje ( ), het hele dorp is afgezet vanwege de braderie dus u kunt net als iedereen parkeren op de grote parkeerplaats aan de andere kant van het dorp en vanaf daar lopen"
"Dat is het probleem. Zo ver kan ik niet lopen, vandaar ook dat ik deze gehandicaptenparkeerkaart heb. We willen niet door het centrum heen maar achter de winkels parkeren waar geen kramen zijn."
"Dat is dan jammer mevrouwtje ( ), we kunnen niet voor iedereen een uitzondering maken en met uw jonge benen moet dat geen probleem zijn."

*stoom komt uit mijn oren*

"U denkt toch niet dat ik die kaart voor de sier heb?"
"Iedereen kan wel zeggen dat ze wat hebben. Wij horen zoveel smoesjes."
"Dan moet u wellicht eens wat strenger controleren op misbruik. Ik heb die kaart niet gekregen omdat hij bij mijn mooie blauwe ogen past maar omdat, volgens de regels, een arts van de gemeente bepaald heeft dat ik daarvoor in aanmerking kom en ik kan u wel vertellen dat die arts meer expertise heeft dan u en verder heeft gekeken dan alleen mijn leeftijd."

Dat ging nog even zo door en ik kreeg nog een opmerking over mijn grote mond maar uiteindelijk mochten we dan toch doorrijden. Het was een fijne middag.

quote:

Op maandag 16 augustus 2010 17:58 schreef Dipkip het volgende:
BWAAAAAAAAAAAAAAAHHHH

- Als je kan fokken kan je ook best werken
- Maar je ziet er helemaal niet ziek uit

quote:

Op maandag 16 augustus 2010 18:03 schreef De_Kardinaal het volgende:

[..]

- Als je kan fokken kan je ook best werken

Maar dit is waarom wij dat niet doen

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

quote:

Op maandag 16 augustus 2010 18:03 schreef MinderMutsig het volgende:
Dat soort commentaar komt ook niet alleen van voorbijgangers maar ook de politie kan er wat van.
Er was hier laatst een evenement in het dorp waarvoor het gehele centrum afgezet was en in een grote ring daar omheen stonden afzettingen om mensen om het dorp naar een grote parkeerplaats buiten het dorp te leiden waarvandaan je dan moest lopen naar het centrum.

Ik had een paar slechte dagen achter de rug maar voelde me die dag wel aardig en het was lekker weer dus we besloten naar het dorp te gaan om met vrienden van een aantal concertjes te genieten. Ik weet dat er bij die afzettingen een uitzondering gemaakt wordt voor ouderen en mensen die slecht ter been zijn want dat is ieder jaar zo dus wij in de auto, kaart achter de voorruit en naar de hoek van het dorp gereden waar je het dichtst bij het evenemententerrein kon komen. Voor ons reed een ouder stel zonder kaart achter het raam, zij praten even met de agent, het hek wordt opzij geschoven en ze mogen doorrijden. Dan zijn wij aan de beurt.

*raampje open*
"Goedemiddag, wij willen graag op de gehandicaptenparkeerplaats *daar en daar* parkeren." *wijst naar parkeerkaart*
"Helaas mevrouwtje ( ), het hele dorp is afgezet vanwege de braderie dus u kunt net als iedereen parkeren op de grote parkeerplaats aan de andere kant van het dorp en vanaf daar lopen"
"Dat is het probleem. Zo ver kan ik niet lopen, vandaar ook dat ik deze gehandicaptenparkeerkaart heb. We willen niet door het centrum heen maar achter de winkels parkeren waar geen kramen zijn."
"Dat is dan jammer mevrouwtje ( ), we kunnen niet voor iedereen een uitzondering maken en met uw jonge benen moet dat geen probleem zijn."

*stoom komt uit mijn oren*

"U denkt toch niet dat ik die kaart voor de sier heb?"
"Iedereen kan wel zeggen dat ze wat hebben. Wij horen zoveel smoesjes."
"Dan moet u wellicht eens wat strenger controleren op misbruik. Ik heb die kaart niet gekregen omdat hij bij mijn mooie blauwe ogen past maar omdat, volgens de regels, een arts van de gemeente bepaald heeft dat ik daarvoor in aanmerking kom en ik kan u wel vertellen dat die arts meer expertise heeft dan u en verder heeft gekeken dan alleen mijn leeftijd."

Dat ging nog even zo door en ik kreeg nog een opmerking over mijn grote mond maar uiteindelijk mochten we dan toch doorrijden. Het was een fijne middag.

wat walgelijk zeg ....

quote:

Op maandag 16 augustus 2010 18:03 schreef MinderMutsig het volgende:
Dat soort commentaar komt ook niet alleen van voorbijgangers maar ook de politie kan er wat van.
Er was hier laatst een evenement in het dorp waarvoor het gehele centrum afgezet was en in een grote ring daar omheen stonden afzettingen om mensen om het dorp naar een grote parkeerplaats buiten het dorp te leiden waarvandaan je dan moest lopen naar het centrum.

Ik had een paar slechte dagen achter de rug maar voelde me die dag wel aardig en het was lekker weer dus we besloten naar het dorp te gaan om met vrienden van een aantal concertjes te genieten. Ik weet dat er bij die afzettingen een uitzondering gemaakt wordt voor ouderen en mensen die slecht ter been zijn want dat is ieder jaar zo dus wij in de auto, kaart achter de voorruit en naar de hoek van het dorp gereden waar je het dichtst bij het evenemententerrein kon komen. Voor ons reed een ouder stel zonder kaart achter het raam, zij praten even met de agent, het hek wordt opzij geschoven en ze mogen doorrijden. Dan zijn wij aan de beurt.

*raampje open*
"Goedemiddag, wij willen graag op de gehandicaptenparkeerplaats *daar en daar* parkeren." *wijst naar parkeerkaart*
"Helaas mevrouwtje ( ), het hele dorp is afgezet vanwege de braderie dus u kunt net als iedereen parkeren op de grote parkeerplaats aan de andere kant van het dorp en vanaf daar lopen"
"Dat is het probleem. Zo ver kan ik niet lopen, vandaar ook dat ik deze gehandicaptenparkeerkaart heb. We willen niet door het centrum heen maar achter de winkels parkeren waar geen kramen zijn."
"Dat is dan jammer mevrouwtje ( ), we kunnen niet voor iedereen een uitzondering maken en met uw jonge benen moet dat geen probleem zijn."

*stoom komt uit mijn oren*

"U denkt toch niet dat ik die kaart voor de sier heb?"
"Iedereen kan wel zeggen dat ze wat hebben. Wij horen zoveel smoesjes."
"Dan moet u wellicht eens wat strenger controleren op misbruik. Ik heb die kaart niet gekregen omdat hij bij mijn mooie blauwe ogen past maar omdat, volgens de regels, een arts van de gemeente bepaald heeft dat ik daarvoor in aanmerking kom en ik kan u wel vertellen dat die arts meer expertise heeft dan u en verder heeft gekeken dan alleen mijn leeftijd."

Dat ging nog even zo door en ik kreeg nog een opmerking over mijn grote mond maar uiteindelijk mochten we dan toch doorrijden. Het was een fijne middag.

Wat gigantisch vriendelijk en coulant dat je toch nog door mocht rijden.....

quote:

Op maandag 16 augustus 2010 18:03 schreef MinderMutsig het volgende:
[verhaal]

Mijn hemel. Aan de ene kant wil je natuurlijk niet vasthouden aan negativiteit maar aan de andere kant kookt je bloed en zou die vent gewoon een dikke klacht verdienen. Niet in het minst wegens zn vrouwonvriendelijke gedrag