quote:Op woensdag 12 mei 2010 22:37 schreef Ciscostar het volgende:
Klopt van de hechting, wond eromheen nog ontstoken. Nu langzaam aan meer bewegen en zwelling laten afzakken.
En als ik weer normaal kan bewegen ga ik een paar kilo afvallen! Heb laatste weken (meer dan normaal) te veel gegeten, gesnaaid, niet veel bewogen..Was al te zwaar, maar bleef dooreten enzo. Emotie eter
Baal verschrikkelijk van mijn lichaam en gewicht! Tijd om er snel wat te doen!
TM fijn dat het bloeden gestopt is! Ik nu ook in twente op de camping bij mams (lees 'redelijk' luxe stacaravan met groter bed dan Thuis)
mijsje bedankt voor de tip, ik pm de modjes vrijdag even
Sluit ik zomaar het topic, maar op telefoon is een nieuwe openen niet makkelijk. Wil iemand anders een nieuwe openen? Kan dan meteen mijn verhaal er bij in de openingspost?
quote:Op donderdag 13 mei 2010 00:39 schreef prinseszondererwt het volgende:
Daar zijn we allemaal weer, in deel 80!
Laten we wederom hopen dat dit de laatste is.
quote:Op donderdag 13 mei 2010 13:50 schreef Spanky78 het volgende:
Lijkt me echt klote als je graag zwanger wilt worden en het lukt maar niet. Gelukkig is er vaak wel een oplossing in iui of ivf. Bij ons was het juist omgekeerd... Met 99,9% betrouwbare voorbehoudsmiddelen toch zwanger... Nu een prachtige en lieve welkome dochter van een half jaar.
Ik wens jullie ook het geluk toe van een kindje. En gelukkig zal dat voor de meesten ook gebeuren! Vrienden van me hebben met succes een iui behandeling ondergaan.
bedankt! Het is alsnog een lap tekst, maar is niet anders.quote:Op donderdag 13 mei 2010 16:20 schreef mijsje het volgende:lief van je Spanky78... dat moet ook schrikke geweest zijn, door je voorbehoedsmiddelen heen... maar fijn dat je zo'n lieve mooie (en natuurlijk welkome) dochter hebt!
is het zo beter Cisco?bah, jij nu ook al anderhalf jaar bezig...
quote:Op donderdag 13 mei 2010 17:13 schreef Ciscostar het volgende:
[..]
bedankt! Het is alsnog een lap tekst, maar is niet anders.
Anderhalf jaar alweer, gaat vlot
quote:Op donderdag 13 mei 2010 20:23 schreef mijsje het volgende:
[..]
het is inderdaad vlot... het is net alsof we nog maar net bezig zijn ook hier, en als ik dan qua tijd ga kijken, is dat alweer zoooooo lang... maar goed, het gaat wel snel... 25 mei komt ook hard dichterbij... (ik heb geen nagels meer om nog te bijten... ben aan de velletjes naast de nagels begonnen... ik heb nu dus echt geen mooie vingers meer...)
Ik vond het ook al zo stil hier.quote:Op zaterdag 15 mei 2010 21:29 schreef IslaBonita het volgende:
Wat is het stil hier.......
Inderdaad Mijsje en PZE, dit jaar gaat het gewoon lukken. Nog voordat jullie de drie jaar halen.![]()
Ik ben ongesteld geworden. Had een beetje meer hoop....en dat heb ik nog steeds. Voor de volgende ronde dan, ronde 18. Ben er wel ok onder. De maanden dat ik verdrietig werd toen ik steeds weer ongesteld werd, zijn voorbij. (hoop ik)
We gaan er weer vol goede moed tegenaan!
Cisco, ik reken op jou nu! Jij moet die streepjes gaan plassen, ook al heb je niet al je kansen kunnen benutten...Al nieuws? En is de pijn van je knie al minder?
Dan piep je wel andersquote:Op dinsdag 18 mei 2010 13:43 schreef IslaBonita het volgende:
Tja dat blijft toch soms best moeilijk...
Jij en je vent zijn er klaar voor, stabiele relatie, vast inkomen, eigen huisje... en willen zo graag een kindje. En het lukt maar niet. En een stel, dat er duidelijk nog niet helemaal klaar voor is, daar "lukt" het zo makkelijk. En natuurlijk wens je iedereen altijd het beste. En hoop je van harte dat ze bij elkaar blijven en alles goed uitpakt. En daar zal je als tante ook je best voor doen. Maar soms voelt het zo ongelooflijk oneerlijk... Wanneer zijn wij nou een keer aan de beurt? Het is soms best moeilijk, en dat kun je hier ook gewoon kwijt. Want alle dames hier weten hoe het voelt. En we zijn er om je op te beuren als je je zo voelt. En dat doe ik dan ook maar. Ik geloof echt dat het voor de meeste dames hier echt wel een keer gaat gebeuren. En juist omdat we zo ontzettend veel geduld moeten hebben, vaak slecht nieuws moeten incasseren, tussen hoop en twijfel leven, denk ik dat als het lukt, wij nét iets dankbaarder zullen zijn dan stellen bij wie alles zo makkelijk lijkt te gaan.(niet dat zij niet dankbaar zijn..maar je snapt me wel denk ik) Als je vaak genoeg de angst hebt gehad misschien nooit moeder te worden, zul je de hemel te rijk zijn als je ooit wel een kindje op de wereld zet. Ik kan dan ook niet wachten tot ik zwanger raak en de eerste zwangerschapskwaaltjes krijg...kom maar op!![]()
Meid kop op, onze tijd komt wel! (jouw tijd is volgende maand!)
Ik had precies hetzelfde gevoel, wou ook het cirkeltje rondmaken in Jette en ben daarom ook nog veranderd van gynaecologe. En dan net voor het vertrek uit het ziekenhuis (de 5e dag) nog een geboortekaartje binnenbrengen op de dienst fertiliteit. En drie dagen later een brief in de bus van het CRG met felicitaties voor de geboorte van Thomas.quote:Op dinsdag 18 mei 2010 14:03 schreef CrazyPrincess het volgende:
[..]
Ik moest gisteren bloed laten prikken in het ziekenhuis. En dat is ook het ziekenhuis waar we bijna de hele behandeling hebben gehad. Waar ik twee keer een of meerdere nachten heb gelegen i.v.m. de behandeling. En waar ik ook ga bevallen (is de planning). En toen ik aan kwam lopen voelde ik me ineens heel emotioneel. Eigenlijk wel blij dat ik niet thuis ga bevallen, maar het cirkeltje rond kan maken door daar te bevallen.
Al die emoties die even naar boven kwamen borrelen. Tranen achter m'n oogbollen
Mijsje... punctie is gewoon heel eng, zeker de eerste keer. Ik was al in paniek voordat ze begonnen. Je kunt je pinnen op de 10 minuutjes die ze bezig zijn. Vragen mee te tellen als het niet teveel eitjes zijn... Dat soort dingen.. En gewoon vragen om een goede pijnstilling. Morfine of een roesje zijn best prettig.quote:Op dinsdag 18 mei 2010 22:45 schreef mijsje het volgende:
Hey Droomvrouwtje, getrouwde vrouw...![]()
het is fijn dat het nu bijna gaat beginnen, maar man oh man... die punctie... ik ben echt zo bang... ik zag gisteren iets in de folder van het AMC (had ik op internet bekeken) over hoe ze de punctie doen. (ik dacht, dan kan me dat wat geruststellen...) maar ik zag hoe ze de naald inbrengen... de tranen rolden over m'n wangen... toen las ik ook dat er ook narcose gegeven wordt in sommige gevallen... ik ga dus zeker vragen welke gevallen daarvoor in aanmerking komen... maar goed, het is het waard hoor, als we hierdoor echt eindelijk papa en mama mogen worden, maar ik ben echt zooo bang...
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |