slashdotter3 | zondag 11 april 2010 @ 01:07 |
http://www.intermediair.n(...)eluk-kinderloos.html Klik op de link voor interessante intermediair site reacties. Dit zijn de feiten. Een vrouw van 35 heeft 65 procent kans om binnen een jaar zwanger te worden en een levend kind op de wereld te zetten. Op haar 38e is die kans nog maar 40 procent. Op haar 41e is een vrouw zo goed als onvruchtbaar. Dit is de praktijk. Zelfstandig communicatiedeskundige Leonie van Mierlo is vierenveertig en single. Zij wil het liefste een kind met haar grote liefde. Die heeft ze nog niet gevonden, maar ze geeft zichzelf nog een jaar. ‘Voor haar gevoel' is ze tot haar 45e vruchtbaar. Dan ziet ze de tabel. Dat nauwelijks zichtbare streepje dat de vruchtbaarheid van vrouwen ouder dan 41 aangeeft. Ze is even stil. ‘Dan wil ik verdomme dat streepje zijn.' ![]() Kinderloosheid goedpraten Twintig procent van de volwassen Nederlandse bevolking is kinderloos. Lange tijd dacht men dat die mensen daar bewust voor hadden gekozen. Maar dat klopt niet. Tachtig procent van de kinderlozen is min of meer per ongeluk kinderloos geëindigd, zegt onderzoeker Renske Keizer (26) van de Erasmus Universiteit Rotterdam, die onlangs op dit onderwerp promoveerde. Slechts tien procent van de kinderlozen heeft er echt bewust voor gekozen om geen kinderen te krijgen. De overige tien procent wist al jong dat zij fysiek geen kinderen kon krijgen. ‘Niet de goede partner gevonden' is een veelgehoorde reden om geen kinderen te krijgen. Maar dat is niet de enige reden. Het is een samenspel van factoren waarbij werk ook een belangrijke rol speelt, zo blijkt uit het onderzoek van Keizer. ‘Tachtig procent van de Nederlanders krijgt wel kinderen. Dat is de norm. Aan ouders wordt zelden de vraag gesteld waarom zij kinderen hebben gekregen, terwijl kinderlozen vaak wel verantwoording moeten afleggen. Daarom praten mensen achteraf hun kinderloosheid goed, voor hun omgeving en voor zichzelf. Mensen zeggen niet letterlijk: mijn baan ging voor. Wel: ik moest zo veel reizen, ik had in dat leven geen kind kunnen passen. Of ze zeggen: ik wilde mijn vrijheid niet opgeven. Maar werk speelt wel degelijk mee. Als de man werkloos is geraakt, bijvoorbeeld als gevolg van de financiële crisis, worden de kinderen ook vaak uitgesteld. Ik zie het ook in mijn eigen omgeving: vrouwen in Nederland stellen kinderen vaak uit tot ze een vast contract hebben. Acht procent van dat uitstel leidt tot afstel, omdat het daarna niet meer lukt.' Keizer heeft zelf een zoontje van twee. Ze is door haar onderzoek bewuster geworden van de risico's en het gemak waarmee ze als aio haar zwangerschap met haar werk kon combineren. Informatie over risico's Op haar dertigste, toen haar kans op een kindje nog bijna negentig procent was, wilde Van Mierlo zakenvrouw van het jaar worden. ‘Ik wilde een voorbeeld zijn voor vrouwen in het bedrijfsleven. Ik had een mooie carrière bij Vendex en KLM, ik voldeed aan het profiel. Tussen mijn dertigste en mijn vijfendertigste wilde ik mijn kansen pakken. Maar ik denk niet dat ik om die reden geen kinderen heb gekregen.' Later zegt ze: ‘Ik had me nooit gerealiseerd dat het moeilijker gaat als je ouder bent.' Betere informatie over de risico's van uitstel is nodig, zegt gynaecoloog Carina Hilders (44) in het Reinier de Graaf ziekenhuis in Delft en zelf moeder van twee dochters van elf en veertien. ‘Het kan gebeuren dat iemand niet de goede partner heeft, of het druk heeft op het werk. En natuurlijk mag je ook van je vrijheid genieten. Maar als gynaecoloog vind ik het belangrijk dat je weloverwogen kiest om te werken of te reizen of een kind te krijgen. Je moet weten wat de gevolgen van je keuze kunnen zijn. De verhoogde kans op borstkanker bij uitstel van het eerste kind is bijvoorbeeld nieuws voor veel mensen.' Misverstanden en kennisgebrek Ook mannen moeten nadenken over de consequenties van uitstel. ‘Heeft een vrouw besloten dat ze kinderen wil, dan is ze meestal nog anderhalf jaar bezig haar partner over te halen. In die tijd vergroot je de kans op complicaties tijdens de zwangerschap, die kunnen leiden tot aangeboren afwijkingen, leerproblemen. De man moet dat weten en daarover nadenken: is het uitstel mij dat waard?' Ook over de medische technieken bestaan veel misverstanden, zegt Hilders. ‘Mensen denken: als het niet lukt, is er altijd nog ivf. Maar de kans op een doorlopende zwangerschap met ivf is per poging maar twintig procent. En vrouwen die hun eicellen willen invriezen omdat ze nog geen partner hebben, moeten beseffen dat het zware behandeling is, zowel lichamelijk als psychisch. En de vraag is hoeveel het helpt. De kans op een spontane zwangerschap op je veertigste is bijna even groot als de kans op een zwangerschap na een succesvolle invriezing van eicellen op je 35e.' Geen relatie, toch kinderen? Op haar veertigste werd Van Mierlo onverwacht zwanger van een man met wie ze geen relatie had. Weken twijfelde ze: ze wilde graag kinderen, maar niet op deze manier. Ze had zich voorgesteld dat ze kinderen zou krijgen met de man van haar leven, nadat ze nog een paar jaar samen hadden gereisd en genoten. De vader van het kind zag geen rol voor zichzelf in de opvoeding. Als ze het zou houden, zou ze er alleen voor staan. Met toestemming van de vader besloot ze het kindje te houden, maar de zwangerschap eindigde in een miskraam. Van Mierlo verwerkte haar ervaringen tot een roman, Uit verwachting. Zij ziet steeds meer vrouwen ervoor kiezen in hun eentje een kind te krijgen. ‘waarschijnlijk is dat vanwege het hoge scheidingspercentage. Dat een kind geboren wordt binnen een relatie wil niet zeggen dat het ook binnen een relatie opgroeit. Vrouwen willen het liefste een kind binnen een relatie, maar het is financieel mogelijk en steeds meer geaccepteerd om het alleen te doen.' Toch heeft ze zelf na de miskraam geen pogingen meer gedaan om zwanger te worden. ‘De beslissing om het kind te houden is een heel andere dan de beslissing om zwanger te worden. De combinatie van rollen, van moeder, kostwinner, dochter en jezelf leek me te zwaar. Je kunt er nooit even aan ontsnappen. Ik vraag me af of ik de energie zou hebben gehad om de moeder te zijn die ik zou willen zijn. Ik had zo'n schrikbeeld dat ik om vijf uur als eerste uit een vergadering weg zou moeten lopen, om een kindje op te halen dat als laatste nog eenzaam en huilend in de crèche zat, waarna we beiden aan het eind van ons Latijn nog naar de Albert Heijn zouden moeten.' Te hoge eisen ‘We stellen veel te hoge eisen aan onszelf', zegt hoogleraar arbeidseconomie Joop Schippers (54). ‘Vind ik mijzelf wel een goede moeder? Kan ik ze geven wat ik vind dat ze allemaal nodig hebben? Als je je kind niet naar pianoles, yoga en voetbal brengt en kleren van de juiste merken geeft, is het niet goed.' En volgens Schippers wreekt dat perfectionisme van de huidige generatie dertigers zich ook bij de partnerkeuze. ‘Als je niet kunt zeggen: ik heb de ideale partner, hij/ zij is een geweldige minnaar en we begrijpen elkaar perfect, dan is het niet goed.' En hoogopgeleiden hebben tegenover laagopgeleiden nog een probleem: ze moeten namelijk van zichzelf ook wat doen met hun hoge opleiding. Inderdaad maken hoger opgeleiden, met waarschijnlijk de beste salarissen en de mooiste huizen, zich meer druk dan lager opgeleiden over het krijgen van kinderen. Ze twijfelen of ze er wel het geld voor hebben en of die kinderen wel in het huidige huis passen, blijkt uit onderzoek van Ruigrok Netpanel. Ook maken ze zich druk over hun leeftijd. Blijkbaar beseffen ze dat ze aan het uitstellen zijn. Wel of geen bewuste keuze? Werk wordt opgevoerd als excuus, vindt Schippers. ‘Het leven is verleidelijk geworden. Wat zijn je echte prioriteiten? Als je het niet goed plant, loop je het risico dat je langetermijnwensen verdwijnen achter de horizon van het alledaagse.' Kinderlozen hebben, denkt Schippers, wel degelijk een bewuste keuze gemaakt. ‘Die kinderwens zat blijkbaar niet zo diep, want deze mensen zijn wel toegekomen aan de keuze voor een koophuis, een reis naar Nepal, een studie naast hun werk en een nog betere baan. Niet het werk maar hun weifelende houding staat hen in de weg. Ze weten niet zeker of ze kinderen willen en daarom nemen ze het besluit niet.' Schippers is zelf overigens ook kinderloos. ‘Er zijn al zo veel kinderen op de wereld. En ik kwam niet op het goede moment de goede partner tegen.' Goede kinderopvang Er zijn veel maatregelen die het leven van jonge ouders zouden vergemakkelijken. ‘In Zweden is het geboortecijfer hoger', zegt Renske Keizer, ‘en werken er meer vrouwen fulltime. Dat is dankzij de goede kinderopvang. Hier zijn de leidsters mbo-geschoold, daar zijn ze universitair opgeleid. In Zweden krijgt de vader meer verlof naarmate de moeder ook meer verlof neemt, zodat beiden een even groot aandeel in de zorg op zich kunnen nemen. In Nederland krijgt de man twee dagen vrij en dat is het. Slechts zestien procent van de vaders neemt ouderschapsverlof op. De papadag is een nieuw fenomeen dat vooral onder hoogopgeleiden zichtbaar is.' Maatregelen alleen zijn niet voldoende, zegt Keizer. ‘De gedachte heerst dat je een slechte moeder bent als je je kind meer dan drie dagen per week naar de kinderopvang brengt. En vaders die minder werken worden scheef aangekeken. Dat moet ook veranderen.' Een alternatief carrièrepad kan jonge ouders ook helpen, zegt Hermine Voûte, partner bij Loyens & Loeff: ‘We merkten dat vrouwen op een bepaalde leeftijd afhaakten. Vorig jaar hebben we een Diversity Council opgericht die onder meer nadenkt over veranderingen in het tempo waarin je carrière moet maken. Nu moet je nog in ongeveer tien jaar van stagiaire doorgroeien naar vennoot. We willen het mogelijk maken dat mensen de trein ook even op het station kunnen laten staan of eventjes als boemeltje door kunnen, voordat ze weer op de intercity springen.' Praten over kinderen Ook hier kan de overheid inspringen. Schippers: ‘De levensloopregeling was oorspronkelijk bedoeld om ook te kunnen investeren in scholing, zodat mensen na hun veertigste interessant blijven voor de arbeidsmarkt. Dat zit er niet meer in. Dat zou de overheid wel kunnen faciliteren.' Maar wat zou de ouders in spe nu over de streep kunnen trekken? We moeten het krijgen van een kind weer wat positiever bekijken, zegt gynaecoloog Hilders. ‘Natuurlijk moet je het combineren met je werk, maar je weet best van jezelf of je dat kunt, en of je er twee of zes wilt. Als je zelf het idee hebt: het past bij mij, het geeft me energie, dan is dat combineren met je werk goed te doen.' En vrouwen zouden onderling meer over het al of niet krijgen van kinderen moeten praten, zegt Van Mierlo. ‘Toen ik vertelde over mijn miskraam bleken opeens heel veel mensen in mijn omgeving er ook een te hebben gehad. We zijn zo open over wat er goed gaat, maar we zijn heel slecht in het bespreken van wat er mis gaat. Je teleurstellingen, daar deal je maar mee in stilte. ------------------------------------------------------------------ Hoogopgeleidenprobleem Hoogopgeleiden beginnen gemiddeld vijf jaar later (op hun 33e) aan kinderen dan laagopgeleiden, waardoor zij relatief vaak kinderloos blijven. Twijfel Mannen en vrouwen twijfelen het meest over de vraag of een kind financieel wel op te brengen is, en of ze niet het juiste moment voorbij laten gaan. Vrouwen twijfelen daarnaast vooral over de combinatie met werk en over hun leeftijd. Mannen vragen zich vooral af of kinderen wel in hun huidige leven passen, of ze ze nu al willen en of ze hun vrijheid ervoor willen opgeven. (Bron: Ruigrok Netpanel) ------------------------------------------------------------------ Miskraam Zestig procent van de zwangerschappen leidt in de eerste drie tot vier maanden tot een miskraam. De meeste miskramen blijven onopgemerkt. Kans op het syndroom van Down Het risico op een kind met het syndroom van Down is voor een 35-jarige viermaal zo groot als voor een 25-jarige en voor een 40-jarige tienmaal zo groot. (Bron: Raad voor de Volksgezondheid & Zorg) ------------------------------------------------------------------ Twee keer zo problematisch De kans op een tweeling neemt toe met de leeftijd van de moeder en bij ivf. Een tweeling verhoogt de kans op complicaties en op een te vroege geboorte. Daarmee neemt het risico op handicaps toe. 25 procent van te vroeg geboren kinderen heeft speciaal onderwijs nodig. Na geboorte van een tweeling lopen relaties vaker stuk. (Bron: Raad voor de Volksgezondheid & Zorg) Adoptie Wie een baby wil adopteren uit het buitenland moet jonger zijn dan 41 op het moment van indienen van de aanvraag. Kinderen uit Nederland adopteren kan zolang je maar 18 jaar ouder bent dan het kind. Er geldt geen maximale leeftijdsgrens. (Bron: http://www.justitie.nl/) ------------------------------------------------------------------ | |
CasB | zondag 11 april 2010 @ 01:10 |
Hoe minder kinderen, hoe beter, de wereld is al overbevolkt. | |
9x19 | zondag 11 april 2010 @ 01:13 |
quote:Dat. En gezien het risico op problemen lijkt het me sowieso onverstandig om boven je 35e nog aan kinderen te beginnen. | |
marcel-o | zondag 11 april 2010 @ 01:15 |
quote: ![]() | |
Tja..1986 | zondag 11 april 2010 @ 01:18 |
quote:Maar wel langzaam afbouwen AUB, anders is er straks niemand om op onze oude dag voor ons te werken ![]() | |
Zhe-AnGeL | zondag 11 april 2010 @ 01:19 |
quote: ![]() ![]() ![]() ![]() Gelukkig kan ik eindelijk sex hebben zonder condooms! Hoeraaaaaaaaaaa is het zeker dat het zo is enzo? bedoel? ![]() ik vind de bron zo vaag...justitie nL | |
Armageddon | zondag 11 april 2010 @ 01:29 |
quote:Doe maar hoor! Zonder! ![]() | |
Zhe-AnGeL | zondag 11 april 2010 @ 01:31 |
quote:Schadeclaim kan naar stichting eh..justitie.nl? ![]() | |
PeterLudolf | zondag 11 april 2010 @ 01:33 |
En dan ben je 70, je man/vrouw dood, moederziel alleen. Niemand die meer om je geeft. Of ja, je kunt natuurlijk een hip negertje die bij de kleur van je nieuw uggs past kopen. | |
McKillem | zondag 11 april 2010 @ 01:34 |
Die Renske Keizer kan wel meer roepen maar als het aan mij ligt word ik geen vader. En dat is een heel bewuste keuze. | |
McKillem | zondag 11 april 2010 @ 01:36 |
quote:Nee een kind dat je in een bejaardetehuis steekt en nog maar 1x in de zoveel tijd naar je omkijkt dat is pure liefde. ![]() Ik vind dit altijd zo mooi "wat dan als je straks oud bent" dan hoop ik dat ik nog op mezelf kan zijn en zo niet hoop ik dat ik dood ben. En het zal best zo zijn dat ik daar later anders over na kan denken maar nu is het gewoon zo en ik ga nu geen rekeningen houden met dingen die mogelijk over 50 jaar kunnen gebeuren. ![]() | |
El_Chica_Del_Fuego | zondag 11 april 2010 @ 01:37 |
quote: ![]() quote:Ja, kan iemand daar een plan voor opzetten? quote:Je kunt natuurlijk ook zelf verantwoordelijkheid nemen voor je eigen geluk en dat niet van anderen af laten hangen. | |
PeterLudolf | zondag 11 april 2010 @ 01:41 |
quote:Lekker stoer. Lekker rebels. | |
#ANONIEM | zondag 11 april 2010 @ 01:42 |
Vrouwen geven hun carrière voorrang op het krijgen van kinderen. Helaas gebeurt dit vaak noodgedwongen. Beide partners moeten wel volop werken om de hoge hypotheek op het veel te dure huis te kunnen opbrengen. Er moet iets gedaan worden aan de absurde huizenprijzen in dit land. Dat kan onder meer door de HRA aan banden te leggen. Verder is het zaak om qua verlof meer te regelen voor kersverse vaders. Vrouwen mogen maandenlang verlof opnemen, terwijl mannen daar nauwelijks aanspraak op maken. Die ongelijkheid moet weg, JUIST om de positie van vrouwen op de arbeidsmarkt te versterken. | |
PeterLudolf | zondag 11 april 2010 @ 01:42 |
quote:Wat is dat nou weer voor een dooddoener? | |
Zhe-AnGeL | zondag 11 april 2010 @ 01:45 |
quote:Ach man het hele land is allang verkut gewoon ![]() | |
El_Chica_Del_Fuego | zondag 11 april 2010 @ 01:46 |
quote:Ja, of mensen moeten eens leren om wat in te leveren als ze kinderen willen...dat je niet én kinderen én fulltime werken want duur huis én luxe vakanties kunt hebben. quote:Het is geen dooddoener. Het is iets waar mensen eens over na zouden moeten denken. Zo'n kind heeft er niet om gevraagd om op de wereld gezet te worden om die ouders gezelschap te kunnen houden. En dat klinkt vast heel hard en bot, en misschien 'mag je het niet zeggen' want elk nieuw leven is zo'n beetje heilig, maar denk er maar eens gewoon rationeel over na. | |
McKillem | zondag 11 april 2010 @ 01:49 |
quote:Of gewoon een perspectief. | |
Dlocks | zondag 11 april 2010 @ 01:50 |
quote:Daar heb je broers, zussen, schoonfamilie, vrienden, nichtjes en neefjes (en hun kinderen) voor. ![]() | |
__Saviour__ | zondag 11 april 2010 @ 01:50 |
![]() | |
Armageddon | zondag 11 april 2010 @ 01:51 |
quote:En daar kom je nu mee terwijl er 50 miljard moet worden bezuinigd? | |
McKillem | zondag 11 april 2010 @ 01:52 |
quote:Sowieso, als je op je oude dag wat alleen bent, lekker boeiend. Het gaat tenslotte om alles wat je tot aan die oude dag. Dat is wat je definieert. Niet wat je laatste reflexen zijn die je dement uit in een bejaardentehuis tijdens een klaverjasbijeenskomst. Voor veel mensen zijn dat inderdaad kinderen, voor sommige mensen niet. Ik snap dat onbegrip daar tegenover niet zo. | |
Zhe-AnGeL | zondag 11 april 2010 @ 01:54 |
quote:LOL justitie.nl is dat wel een betrouwbare bron? | |
atheistjes | zondag 11 april 2010 @ 10:36 |
quote:probleem is dat de hoger opgeleiden, de mensen die hoger op het evolutie trapje staan, vaak kinderen uitstellen. alleen de kanslozen planten zich voort als een stel konijnen... | |
Weltschmerz | zondag 11 april 2010 @ 10:44 |
Dat er mensen zijn die moeite hebben met het maken van keuzes lijkt me niets nieuws en ook niet iets wat als een maatschappelijk probleem moet worden bestempeld. | |
Big-Ern | zondag 11 april 2010 @ 10:55 |
quote: Nee, want dan had je dat op jongere(lees vruchtbare leeftijd) ook wel zo gevoeld. Dat doe jij nu blijkbaar ook. Of denk je nu echt dat alle opa's en oma's puur voor de lol op hun kleinkinderen passen? ![]() | |
Big-Ern | zondag 11 april 2010 @ 10:57 |
quote: Ook een maatschappelijk probleem; het lijkt wel of mensen steeds sneller en vaker 'kansloos' zijn geworden ![]() | |
nummer_zoveel | zondag 11 april 2010 @ 11:03 |
quote:Vooral in derdewereld landen is overbevolking. Nederland is zeker dichtbevolkt, maar dit komt ook doordat er erg veel oudere mensen bij zitten. Die gaan over niet al te lange tijd dood. Het is toch belangrijk dat we kinderen blijven krijgen. In veel landen in Afrika en Azie is bv 70% van de bevolking onder de 15. Ja, dan gaat jouw uitspraak op. Maar hier is het juist andersom, zo'n 70% is vijftigplusser (ik gooi maar wat met cijfers, maar het zal er min of meer op neerkomen). | |
El_Chica_Del_Fuego | zondag 11 april 2010 @ 11:29 |
quote:Goed punt. En wij met onze moderne wetenschap maar vechten tegen Aids... ![]() (die afrikaantjes vind ik individueel heel lief hoor ![]() | |
Xaryna | zondag 11 april 2010 @ 11:53 |
Ik wil ook bewust geen kinderen en gelukkig denkt mijn vriend er ook zo over. En ik hoef al helemaal geen kinderen die mij op mijn oude dag even gaan vertellen hoe het allemaal moet. Laat mij lekker oud worden op mijn manier, ik zorg er zelf wel voor dat ik dan genoeg voorzieningen heb. | |
Gia | zondag 11 april 2010 @ 12:45 |
Wat ook wel regelmatig voorkomt is dat een man en vrouw samen een goed leven opbouwen, beide werken, mooi huis, veel en verre reizen maken enz.... En alles helemaal op orde is, gaan ze uit elkaar. De man kiest dan voor een jongere partner, die in een opgemaakt nest komt, en kan alsnog aan kinderen beginnen. De vrouw heeft geen keuze meer. Te oud om nog te produceren.... En ja, dan ben je eigenlijk ongewild kinderloos. | |
SemperSenseo | zondag 11 april 2010 @ 12:49 |
quote:Ik val op vrouwen die lief, slim en zorgzaam zijn, en met mij driekwart van de heteroseksuele mannelijke bevolking denk ik. Vrouwen die egocentrisch en overambitieus zijn ten koste van zichzelf en hun omgeving en coûte que coûte carrièrejagers moeten zijn, of vanwege materieel pronkerij, dat vind ik toch niet aantrekkelijk. Kille en zelfzuchtige tantes. Is maar goed dat die geen kinderen krijgen, zo’n soort mensen dient uit te sterven. [ Bericht 1% gewijzigd door SemperSenseo op 11-04-2010 12:58:13 ] | |
Xaryna | zondag 11 april 2010 @ 12:57 |
quote:Vrouwen met een carrière zijn per definitie kil en zelfzuchtig? ![]() | |
El_Chica_Del_Fuego | zondag 11 april 2010 @ 13:20 |
quote:Je suggereert dat die ambitie overerfbaar is. Ik betwijfel of dat het geval is. | |
SemperSenseo | zondag 11 april 2010 @ 13:36 |
quote:Whatever, dit soort vrouwen zijn gewoon niet interessant. En daar doen ze toch de moeite niet voor, want ze vinden zichzelf toch veels te belangrijk. Of het overerfbaar is of niet, dit soort instelling selecteert zich daarmee automatisch uit de genepool. | |
Complexiteit | zondag 11 april 2010 @ 13:41 |
ambitie >>> middelmatigheid Ambitie kan samengaan met kil of zelfzuchtig gedrag, maar dat kan bij middelmatigheid net zo zijn. Het verschil is wel dat iemand met ambitie waarschijnlijk vol is aan innerlijke kracht, terwijl iemand die middelmatig is waarschijnlijk leeg en hol is vanbinnen. Niks te melden. Doe mij maar een vrouw met ambitie. Middelmatige huismoeders moeten er zijn, maar ik heb er niks mee. | |
Complexiteit | zondag 11 april 2010 @ 13:43 |
quote:En daarin hebben ze gelijk. | |
Big-Ern | zondag 11 april 2010 @ 13:44 |
quote: Het is wel heel vaak zo dat carriere-mensen(man of vrouw) hun werk hebben gebombardeerd tot de absolute nuumer 1 in hun leven. Al was het alleen maar omdat ze 60 tot 70 uur per week ermee bezig zijn. | |
Xaryna | zondag 11 april 2010 @ 13:53 |
quote:Dat maakt ze mijns inziens nog niet kil en zelfzuchtig. Het kan wel, natuurlijk, maar het is lang niet altijd zo. Het hangt er maar net van af hoe ze ermee omgaan en hoe ze thuis zijn. Bovendien gaat het in het stuk niet alleen over vrouwen die een geweldige carrière willen maken en zo hoog mogelijk willen komen; het speelt al bij mensen met een gewone fulltime baan. Voor zover ik weet is dat ook een carrière (niet de beste carrière, maar wel een carrière). Dat wil helemaal niet zeggen dat ze alleen maar daarmee bezig is. | |
SemperSenseo | zondag 11 april 2010 @ 14:15 |
quote:Ik heb er ook niks op tegen dat een vrouw enige mate van ambitie heeft, ze moeten wel enigzins een doel in het leven hebben. Dat liever dan een vrouw die als een zoutzak thuis zit en niks doet. Maar ik heb dit ook helemaal niet gepropageerd hierboven (lezen is ook een kunst). Waar ik niks mee heb zijn vrouwen die overambitieus zijn, en hun carrière voorop stellen ten koste van hun omgeving. En tja, vrouwen die koste wat kost een carrièredrift hebben en daarmee de natuurlijke cyclus 'des levens' negeren en daarmee ‘per ongeluk kinderloos’ blijven - zoals de stelling suggereert, ja dat vind ik overambitieus qua carrière. Dit soort vrouwen zijn vaak egoïstisch ten koste van hun omgeving (en negeren de natuur). Eveneens zijn ze vaak egocentrisch en vinden zichzelf veels te goed. Ze hebben te hoge eisen wat voor levenspartner en wanneer/of ze kinderen met wie willen krijgen. Wat vind je aantrekkelijker: Een egocentrische vrouw (overambitieus, zelfzuchtig, statuszoekende) versus een altruïstische vrouw (zorgzaam, lief, vind status ook niet alles). Ik weet wel, ik zou voor het laatste kiezen. Dit is ook wel logisch, biologisch gezien. Nogmaals, een vrouw met een (te sterke) carrièredrift, dat is voor een man helemaal geen belangrijke item van aantrekkelijkheid, dit werkt eerder afstotende. Is misschien ouderwets, maar ik denk dat veel mannen er zo over denken. Een vrouwelijke carrièrejager (vooral over de dertig, kinderloos) is voor mij gewoon een red flag. [ Bericht 0% gewijzigd door SemperSenseo op 11-04-2010 14:27:32 ] | |
Complexiteit | zondag 11 april 2010 @ 14:51 |
Statuszoekend vind ik verschrikkelijk (niet per definitie, maar vaak wel), dus als dat kenmerkend is voor een vrouw dan hoef ik daar in principe niks mee te maken hebben.. maar een altruïstische vrouw spreekt me ook niet echt aan. Overambitieus of zelfzuchtig vind ik wel mooi, hoewel dat in een relatie wel wat gebalanceerd zal moeten worden, lijkt me. | |
Euribob | zondag 11 april 2010 @ 15:08 |
De reden dat mijn moeder me 'pas' op haar 32'ste op de wereld zette kwam gewoon omdat ze gewoon hield van werken. (Ow, ze houdt zeker ook van baby's en kinderen etc. maar ze werkt nu eenmaal liever) En toen ze werd ontslagen besloot ze maar ons huis te laten verbouwen.. (Want mijn moeder ziet werkstress als plezierfactor.. misschien begrijp ik dat ook nog eens ![]() | |
McKillem | zondag 11 april 2010 @ 15:14 |
quote: ![]() Ik persoonlijk ben wel een beetje van de lichtelijk narcistische vrouw zonder het te ver door te trappen, eentje die een ander bij wijze van spreke zelf op de muil slaat in plaats van mij er bij te roepen. PIttige tante's raken mn snaren, dat overdadige lievige gedoe kan ik maar zelden wat mee. Maar dat ben ik. En kennelijk moet ik dood. ![]() | |
El_Chica_Del_Fuego | zondag 11 april 2010 @ 15:23 |
quote:SemperSenseo zegt toch alleen iets over reproduceren (nl. dat het goed is dat ze dat niet doen)... niet dat die mensen dood moeten. | |
Weltschmerz | zondag 11 april 2010 @ 15:38 |
quote:Ik denk ook dat de oorzaak helemaal niet ligt in het carrierejagen op zich, hoewel je natuurlijk wel compromissen tav je carriere zal moeten sluiten als je kinderen wil. Mannen hoeven dat niet per se, maar doen dat meestal wel, vrouwen moeten dat wel. Ik denk dat het probleem echter niet de carriere is, de meeste carrieres lenen zich er wel voor. Ik denk dat het eerder een kwestie is van alles willen, teveel willen. Je hebt grofweg 15 jaar om de man te vinden waarmee je de rest van je leven wil delen. Dan moet je die tijd wel goed besteden natuurlijk, je kunt wel je hele studietijd gezellig lopen sletten, en daarna lekker hard werken en dan ook weer lekker op vakantie om met vakantieliefdes te ontspannen. Het is je allemaal gegund, maar het vergroot de kans op het vinden van de liefde van je leven natuurlijk niet. Ik denk dat met de seksuele revolutie en de financiele zelfstandigheid het gevoel van urgentie ook verdwenen is, terwijl er allerlei verlokkingen zijn die ze voor laten gaan op het zoeken van een man. En dan zijn ze dertig, en dan gaan ze ineens hun best ervoor doen, maar ja, dan heb je 10 jaar niet daarvoor gebruikt, en wordt het een haastklus, en dat werkt dan niet. Ook omdat de verhoudingen verkeerd liggen. Mannen hoeven niet per se, bij vrouwen is er tijdsdruk, dat komt het proces ook niet ten goede. En als ze dan een potentiële kandidaat tegenkomen, dan moet die een sixpack hebben, zich goed kleden, humor hebben, interessant zijn, dezelfde interesse hebben, veel geld verdienen, trouw zijn en kinderen willen. Dus ik denk dat het probleem is dat vrouwen in het algemeen te ambitieus zijn, niet alleen qua carriere, meer willen dan mogelijk is en dan schieten kinderen erbij in. | |
BansheeBoy | zondag 11 april 2010 @ 15:44 |
Mannen die kinderen willen doen er goed aan dagelijks een degelijke paranoot naar binnen te werken:![]() ![]() | |
SemperSenseo | zondag 11 april 2010 @ 16:03 |
quote:Scherp gezien! Trouwens, vrouwen met een scherp opmerkingsvermogen en tevens relativerende zijn, dat vind ik aantrekkelijk ![]() [ Bericht 2% gewijzigd door SemperSenseo op 11-04-2010 16:25:55 ] | |
Gia | zondag 11 april 2010 @ 18:12 |
quote:Want anders lukt het niet? ![]() | |
Stupendous76 | zondag 11 april 2010 @ 18:19 |
quote:Hoger op de evolutieladder maar dat niet (kunnen) wegzetten in kinderen? ![]() | |
Stupendous76 | zondag 11 april 2010 @ 18:21 |
quote:& quote:Welkom in Nederland. Waar de maatschappij veel mensen dusdanig kan bewerken dat er geen kinderen komen, maar wel heel dure huizen staan, en dure auto's, en zorg voor zwakkeren onbetaalbaar schijnt te zijn. | |
BansheeBoy | zondag 11 april 2010 @ 18:22 |
quote:Niet? ![]() Ik denk het bijdraagt aan een betere spermcount. ![]() ![]() | |
Stupendous76 | zondag 11 april 2010 @ 18:24 |
quote:QFT Maar probeer dat maar eens in onze samenleving er in te krijgen, nu net door de overheid en de markt met veel moeite en veel geld er voor is gezorgd dat veel vrouwen zijn gaan werken. | |
paddy | maandag 12 april 2010 @ 00:24 |
NWS> OUD Dit topic zal beter tot zijn recht komen op die plek ![]() | |
__Saviour__ | maandag 12 april 2010 @ 00:26 |
quote:Dan stroomt het binnen de kortste keren weer vol met labiele irrationele emotionele vrouwtjes. | |
Leandra | maandag 12 april 2010 @ 08:47 |
quote:Ja, want in OUD stikt het van de per ongeluk kinderloze moeders.... Had het vd week al in de Intermediair gelezen, inderdaad interessant artikel, kan me voorstellen dat het de huidige generatie dertigers en (bijna) veertigers nogal eens overkomt dat het eigenlijk nooit het "juiste moment" was om aan kinderen te beginnen, omdat het opbouwen van een carrière simpelweg een hoop inzet vereist, en voor je het weet ben je dan idd 40+ en dan is het lastig om nog zelf zwanger te worden (uitzonderingen die de statistieken op z'n kop gooien daargelaten) en voor IVF ben je dan al te laat, en adoptie begint ook lastig te worden... Maar goed, als je maar voldoende carrière gemaakt hebt dan kun je natuurlijk uitwijken naar het buitenland waar IVF voor vrouwen boven de 40 geen probleem is, je moet het dan alleen wel zelf betalen. | |
El_Chica_Del_Fuego | maandag 12 april 2010 @ 09:27 |
quote:Yes! SemperSenseo vindt mij aantrekkelijk ![]() ![]() ![]() | |
McKillem | maandag 12 april 2010 @ 10:57 |
quote:Euh.. Sterven of Uitsterven, 1 pot nat. helemaal in de strekking waar senseo het plaatst. | |
El_Chica_Del_Fuego | maandag 12 april 2010 @ 14:18 |
quote:Right... Iemand ombrengen is hetzelfde als iemand niet toestaan kinderen te krijgen ![]() | |
McKillem | maandag 12 april 2010 @ 14:19 |
quote:Waar zeg ik iets over ombrengen. En het is niet hetzelfde nee, maar wel hetzelfde van ernst. Het 1 is dus niet kutter dan het ander, het is allebei kut op hun eigen manier. Ik vind hem kut, hij mag zich niet voortplanten. ![]() | |
El_Chica_Del_Fuego | maandag 12 april 2010 @ 14:26 |
quote:Allebei kut zal best, maar dan is voor een rood stoplicht staan terwijl je haast hebt dus ook hetzelfde van ernst? En te lang in de zon gelegen hebben en verbrand zijn ook? En dat er in je huis ingebroken wordt? Nee, want die zijn idd kut op hun eigen manier en kun je niet vergelijken. Dus kun je ook niet zeggen dat het 1 pot nat is. | |
lady-wrb | maandag 12 april 2010 @ 14:28 |
nooit geweten dat je per ongeluk kinderloos kan zijn ![]() wel per ongeluk zwanger | |
McKillem | maandag 12 april 2010 @ 14:34 |
quote:Maar waar zeg ik iets over ombrengen? | |
Haaibaaike | maandag 12 april 2010 @ 14:47 |
quote:Maar wel ongewild kinderloos dat zeker.. | |
lady-wrb | maandag 12 april 2010 @ 15:19 |
quote:ja maar het ging toch over per ongeluk ![]() | |
Haaibaaike | maandag 12 april 2010 @ 15:41 |
quote:Ja dat klopt... dat heb ik nooit gehoord per ongeluk kinderloos.. Wel ongewild kinderloos.. ![]() | |
Leandra | maandag 12 april 2010 @ 15:45 |
Daar gaat het artikel dus over.... vrouwen die wegens de opbouw van hun carrière het krijgen van kinderen telkens vooruit schuiven, totdat blijkt dat ze te lang vooruit geschoven hebben. Midden twintig blijft de meest ideale leeftijd om een kind te krijgen, qua vruchtbaarheid en fysiek, maar als je tegenwoordig op je 25ste een kind krijgt dan maak je het jezelf qua carrière niet echt makkelijk. Boven de 35 zwanger worden is al lastig, en boven de 40 helemaal, en de kans op een miskraam wordt naar mate je ouder wordt ook steeds groter. | |
debuurvrouw | maandag 12 april 2010 @ 17:09 |
Ik heb dus wel heel bewust jong kinderen gekregen. (medische opleiding, leren dat na je 30 je vruchtbaarheid halveert maakt echt wel dat je haast krijgt dan) Dat was wat ik boven alles echt graag wilde en mocht het niet lukken hadden we nog wat tijd om andere stappen te ondernemen. Ook met het idee dat je als je 40 bent nog best een carriere zou moeten kunnen opbouwen. Alles op z'n tijd zeg maar. Nou, het is dus óf/óf want reken maar niet dat in het verleden behaalde resultaten enige garantie voor de toekomst geven op werkgebied. ![]() | |
El_Chica_Del_Fuego | maandag 12 april 2010 @ 17:21 |
quote:Check even de volgorde van posts, en wat een reactie waarop is. Dan zie je dat het niet meer over ombrengen gaat: jij nuanceerde wat je zei over 1 pot nat zijn met dat je het niet over ombrengen had, en daarna reageerde ik op de post daarvoor over 1 pot nat zijn, rekening houdend met dat je het niet over ombrengen hebt. | |
simmu | dinsdag 13 april 2010 @ 10:28 |
wij hebben bewust gekozen om wat later aan kinderen te beginnen. en we hebben er ook al bewust voor gekozen dat ik niet werk en me concentreer op de kinderen. ik interpreteer het artikel als zijnde dat het belangrijk is dat mensen bewust de keuze maken op basis van de beschikbare informatie en niet maar gewoon doorstomen met andere dingen om dan met 45 tot de ontdekking te komen dat men eigenlijk toch wel graag kinderen had gewild. dat lijkt mij iig een prima insteek hoor ![]() | |
miss_sly | dinsdag 13 april 2010 @ 12:22 |
quote:Het artikel gaat er dus juist over dat er mensen zijn die op een dag opschrikken, wakker worden, geen kinderen hebben en beseffen dat het te laat is om ze alsnog te krijgen. Niet alleen carriere is daar debet aan, volgens mij, maar ook het niet vinden van de juiste partner of het genieten van een leuk leven zonder kinderen, zonder actief te realiseren dat er een moment komt dat het geen optie meer is. Dan ben je dus per ongeluk kinderloos. | |
Stupendous76 | dinsdag 13 april 2010 @ 13:00 |
quote:Het niet kunnen vinden van een juiste partner is naar mijn mening voor een groot deel onzin: mensen moeten leren accepteren. Niet om het minste of geringste gaan trouwen (en elkaar eeuwige trouw beloven) 'omdat hij/zij zo'n leuk koppie heeft en 'echt de ware is'), niet om het minste of geringste scheiden (want hij/zij is echt een schoft) maar ondertussen wel kinderen, een hoge hypotheek, etc. Als we hier in Nederland eens leerden onze eisen veel minder hoog te stellen, dan zou het waarschijnlijk stukken beter gaan met Nederland (en was het probleem zoals in de OP waarschijnlijk ook lang niet zo groot) | |
miss_sly | dinsdag 13 april 2010 @ 13:05 |
quote:Wat is het nou? Niet wachten op de ware, met het risico uit elkaar te gaan als het niet klikt en de kinderen de dupe zijn, of wel wachten op de ware maar te veel eisen stellen en dus te lang wachten? | |
Stupendous76 | dinsdag 13 april 2010 @ 17:00 |
quote:Tja, het staat er inderdaad niet duidelijk ![]() Accepteren dat niemand perfect is, dat je dus ook nooit 'de perfecte' kan en zal vinden. Maar dat er massa's mensen zijn die redelijk perfect zijn, of gewoon 'voldoende' zijn en waarmee je waarschijnlijk heel goed samen kan leven. Accepteren dat er beperkingen zijn, dat je niet zomaar kinderen kunt nemen nadat je een topcarrière hebt gemaakt, liefst kinderen en een topcarrière. Maak een keuze. En accepteer de gevolgen. | |
FP128 | dinsdag 13 april 2010 @ 19:28 |
quote:Bedankt,zeer interessant leesvoer! | |
Aventura | dinsdag 13 april 2010 @ 20:22 |
Interessant en voor mij actueel. Wil (eindelijk) wel aan een kind beginnen, maar ik stel het nog even uit tot na de zomer. Want dan kan ik nog even lekker feesten en op vakantie. Waar gaat het dan over, denk ik als ik dat artikel lees. Als het straks niet snel lukt hoor ik opeens misschien ook wel in het vakje ' onverwacht kinderloos'. (ben 32, nog nooit over nagedacht). | |
Grunsfan | dinsdag 13 april 2010 @ 20:30 |
Waarom nou toch altijd weer het woord carriere voor vrouwen die gewoon willen werken? Mannen werken, vrouwen 'moeten zo nodig carriere maken"... ![]() Hoe durven ze he, die vrouwen. 4 jaar studeren en dan ook nog een leuke baan willen?! ![]() | |
ShadyLane | dinsdag 13 april 2010 @ 20:55 |
quote:De spijker op z'n kop. Daarnaast gaat het mij ook wat ver om stellen die dit overkomt af te schilderen als egoistische carrierebeluste types. Ik ken stellen waar de stabiliteit lang op zich liet wachten omdat je hier na je promotie alsmaar van hot naar her moet met tijdelijke contracten en kortdurende beurzen voordat je een universiteit vindt die je voor langere tijd aanneemt. Da's geen egoistische carrierebelustheid, da's gewoon willen zorgen voor enige stabiliteit voor je aan kinderen begint. | |
Leandra | dinsdag 13 april 2010 @ 20:56 |
Het is alleen vervelend dat die stabiliteit er (logischerwijs) pas is als de kans om nog kinderen te krijgen al beduidend kleiner is.... | |
ShadyLane | dinsdag 13 april 2010 @ 20:59 |
Dat is zeker vervelend. Ik ken een stel dat om die reden overweegt over te stappen op een kantoorbaan. Ik kan me voorstellen dat mensen die beslissing niet graag nemen en dus voor zich uit blijven schuiven tot het te laat is. Ik vind dat geen ziekelijke carrierebelustheid. | |
Grunsfan | dinsdag 13 april 2010 @ 21:01 |
Tja, ik ken ook veel stellen die al vanaf hun 18e bij elkaar zijn/waren, lekker jong kinderen kregen en die er op hun dertigste achter komen dat er meer is in het leven dan dat ene dorp en die ene man/vrouw....lekker stabiel! | |
Grunsfan | dinsdag 13 april 2010 @ 21:03 |
Plus dat als je gaat studeren je al snel een jaar of 25 bent voordat je klaar bent, dan ga je werken en kom je hopelijk op je werk een partner tegen, eerst een tijd latten, dan misschien samenwonen en dan hoop je maar dat je allebei een vast contract hebt ergens en dat je een huis kunt kopen/vinden waar je kinderen kwijt zou kunnen...tja, dan ben je zo 30 hoor! | |
Leandra | dinsdag 13 april 2010 @ 21:04 |
quote:Die hebben dan waarschijnlijk ook niet gestudeerd en dan is er sowieso al in veel mindere mate sprake van carrière maken, dat gaat dan iig op een ander niveau en met een ander einddoel of maximum. Anders hadden ze al veel eerder geweten dat er meer is dan het leven in dat ene dorp.... Er zijn overigens genoeg stellen waarbij dat wel goed gaat, en ik geloof niet dat die met hun "burgerlijkheid" ongelukkiger zijn dan al die mensen die op hun 30ste nog van partner naar partner gaan omdat er altijd wel iets is waardoor die partner niet perfect blijkt te zijn.... alsof ze zelf wel perfect zijn ![]() | |
Grunsfan | dinsdag 13 april 2010 @ 21:07 |
Ik heb wel gestudeerd (en ben ook 'pas' op mijn 34e moeder geworden, shame on me!) maar ik maak geen carriere hoor, ik heb een hele leuk baan voor 3 dagen in de week bij een overheidsinstelling. Heeft niets met carriere te maken, wel met leuk werk willen hebben.... | |
Grunsfan | dinsdag 13 april 2010 @ 21:10 |
quote:Nee, je kunt beter als de rook kinderen krijgen met de eerste de beste...dat is verstandig! ![]() | |
miss_sly | dinsdag 13 april 2010 @ 21:10 |
Ik vind het ook wat ver gaan om het raar te vinden dat men op zoek is naar 'de ware'. Die ware hoeft toch helemaal niet perfect te zijn, net zo min als we zelf allemaal perfect zijn. Die ware moet alleen degene zijn die het beste bij je past, waar je je echt fijn en vertrouwd bij voelt, ondanks of misschien wel dakzij het feit dat je beide niet perfect bent. En dat je een paar keer denkt diegene gevonden te hebben en dan blijkt dat je je vergist hebt, vind ik ook niet vreemd of schokkend. | |
Grunsfan | dinsdag 13 april 2010 @ 21:13 |
Nee precies, volgens mij zijn de personen waar het hier over gaat niet op zoek naar een perfect iemand, maar een perfect iemand voor henzelf...een groot verschil. En persoonlijk kan ik dat alleen maar toejuichen! | |
Svyatagor | dinsdag 13 april 2010 @ 21:16 |
quote:En dan heb je het dus nog best goed gedaan; veel vrouwen die na studie en begin met werken nog niet die juiste man tegen het lijf lopen, worden op een gegeven moment wel geconfronteerd met de tijdelijkheid van hun vruchtbaarheid. Vrienden van mijn ouders zijn beide arts, de één gynaecoloog, de ander anesthesist. Die gyn zei altijd als wij ze spraken en het hier over ging: een slimme meid krijgt haar kind op tijd. Die promovenda uit het stuk uit de OP brengt het overigens ook in de praktijk: hoogopgeleid, maar wel op haar 24ste een kind. ![]() Tegelijk valt daar ook wel veel op af te dingen; toen ik net was afgestudeerd, was ik blij dat ik geen kinderen had. Er is nog zoveel te ontdekken in die fase...nu (31) ben ik, tsja, toch veel rustiger, maar moet ik nog steeds wennen aan het feit dat ik niet zomaar meer overal heen kan wanneer ik wil (zoontje van 11 maanden). ![]() | |
Leandra | dinsdag 13 april 2010 @ 21:18 |
quote:Als je al vanaf je 18de samen bent dan zou ik niet weten waarom je op je 25ste niet aan kinderen zou kunnen beginnen.... dat geeft volgens mij net zo veel of weinig zekerheid als iemand die op z'n 33ste kinderen krijgt met iemand die ze 2 jaar kent. | |
Grunsfan | dinsdag 13 april 2010 @ 21:20 |
Ik heb ook een aantal vriendinnen die waarschijnlijk kinderloos gaan blijven. Samen met mij gestudeerd en gewoon niet de juiste man tegen het lijf gelopen. En sinds hun 32e ofzo is 'is dit een toekomstige vader voor mijn kinderen" echt een van de criteria waarop een man beoordeeld wordt...noem het kritisch maar zo werkt het wel. En dan komen er dus niet veel mannen door de keuring, of de mannen zelf geven al aan daar nog niet klaar voor te zijn. En dan ben je dus zo 35 en wil je eigenlijk bij elke eerste date vragen of een man kinderen wil...en daar knapt een man dan weer op af enz. enz. enz.... | |
debuurvrouw | dinsdag 13 april 2010 @ 21:23 |
quote:Er zijn mensen die én een partner vinden op hun 18 én studeren én jong een kind krijgen. ![]() En er zijn er ook die én jong een partner vinden, studeren en daarna het kinderen krijgen voor zich uitschuiven omdat je toch de wereld gezien moet hebben enzo. Dáár gaat het over. Wat ik hier weer uit proef, en ook uit dat stuk in Intermediair, dat iedereen alles perfect voor elkaar wil hebben. Daar merkt dat kind niks van hoor. Die wil alleen gewenst zijn en met liefde opgroeien. Of papa en mama al dan niet gepromoveerd zijn en een Piet Hein Eek wieg hebben zal ze echt roesten. | |
ShadyLane | dinsdag 13 april 2010 @ 21:30 |
quote:Eens. Degenen die ervoor pleiten dat de 'eisen aan de partner' maar omlaag moeten moeten zich eens afvragen of het wel zo fijn is voor een kind om in zo'n gezin op te groeien. Voor zolang als het gezin uberhaupt blijft bestaan natuurlijk. | |
Grunsfan | dinsdag 13 april 2010 @ 21:30 |
Weet ik hoor, debuurvrouw maar zo als ik het beschrijf gaat het gewoon ook heel vaak! En ik vind juist dat het altijd zo overdreven wordt dat de 'uitstellers' alles perfect moeten hebben. Dat ervaar ik helemaal niet zo. En dan wordt er altijd gesproken over 'vrouwen die zo nodig carriere moeten maken en ze moeten een groot huis en 2 auto's en 3 keer per jaar op vakantie" etc etc. Dat zijn volgens mij echt de uitzonderingen, en ik wil het even opnemen voor al die anderen. Die anderen die dus gewoon eerst gestudeerd hebben, dan hopelijk een baan en partner vinden en dan dus al snel tegen de 30 lopen, hoop je maar. En probeer, in de randstad, maar eens een betaalbaar huis te vinden bijvoorbeeld... | |
Grunsfan | dinsdag 13 april 2010 @ 21:32 |
quote:Precies. Ook hier in OUD lees ik vaak genoeg over relaties waarvan ik denk...nou, gezellig! Ik heb in mijn hoofd al een lijstje van mensen waarvan het me niet zal verbazen als ik hier binnenkort lees dat ze uit elkaar gaan..Maar he, ze hebben wel een kind! ![]() | |
Leandra | dinsdag 13 april 2010 @ 21:43 |
quote:Iedereen moet een partner kiezen die hij of zij wil, maar het ouderwetse ideaalplaatje "huisje, boompje, beestje" kwam de mensen vroeger ook niet aanwaaien, en ik geloof niet dat men tegenwoordig over het algemeen gelukkiger wordt van een langdurige zoektocht naar de juiste partner, werd ik ook niet. Ik weet overigens niet of degenen die er 15 jaar over doen om de juiste partner te vinden wel een langdurig gezin aan het kind kunnen bieden.... Zijn daar verschillen in? Zijn de echtscheidingscijfers hoger onder degenen die vanaf hun 18de maar 1 relatie hebben gehad, dan die bij degenen die op hun 35ste hun huwelijkspartner pas tegenkomen? Voor de duidelijkheid: ik verwijt niemand "carrière te maken" ik herken het alleen uit de praktijk en het artikel in de Intermediair, het is ook een logisch gevolg van het feit dat vrouwen tegenwoordig net als mannen wel doorleren. | |
El_Chica_Del_Fuego | dinsdag 13 april 2010 @ 21:47 |
quote:Off topic misschien, maareh... heet een prille relatie hebben en gewoon nóg niet samenwonen etc, tegenwoordig latten ![]() | |
Grunsfan | dinsdag 13 april 2010 @ 21:57 |
Heel offtopic inderdaad.. ![]() ![]() Maar zoals gezegd, wel heel offtopic. | |
Tinkepink | dinsdag 13 april 2010 @ 22:03 |
quote:Wat een tof wijf ![]() | |
Svyatagor | dinsdag 13 april 2010 @ 22:04 |
quote:Ik merk wel bij vrienden die pas na de studie zijn gaan daten dat de vaart er veel meer in zit, logisch ook natuurlijk. Als je studeert kun je rustig 4, 5 jaar een relatie hebben zonder dat je ook maar nadenkt over samenwonen of volgende stappen (althans, in mijn omgeving). In hetzelfde aantal jaren zijn late daters vaak al getrouwd en hebben ze het eerste kind op komst. Ik snap het wel: de tijd dringt een beetje en je hebt sowieso minder vrije tijd. Dan word je gewoon eerder gedwongen om te kiezen: zet ik dit door of niet? | |
El_Chica_Del_Fuego | dinsdag 13 april 2010 @ 22:05 |
quote:Verkering is voor kinderen, latten ken ik als bewust definitief niet samenwonen... Je kunt het toch gewoon een relatie noemen..? /offtopic | |
Grunsfan | dinsdag 13 april 2010 @ 22:09 |
quote:Pfff ja hoor, dat had ook gekund. Hoewel mensen die samenwonen of getrouwd zijn ook een relatie hebben volgens mij... maar als jij je er druk om maakt... | |
Grunsfan | dinsdag 13 april 2010 @ 22:12 |
quote:Ja klopt! Hoewel... ik heb mijn vriend (nu man) ontmoet toen ik 24 was en 10 jaar later kregen we ons eerste kindje... Ik verbaas me trouwens wel over het feit dat er tegenwoordig al zoveel studenten samenwonen.. In mijn tijd was dat nog niet zo volgens mij.. ![]() | |
Leandra | dinsdag 13 april 2010 @ 22:12 |
quote:Ehm, volgens mij bedoelt Chica heel iets anders, LATten (Living Apart Together) is een relatievorm die niet als uiteindelijke doel samenwonen heeft.... De meeste andere relatievormen hebben uiteindelijk wel als doel samenwonen of trouwen. | |
Grunsfan | dinsdag 13 april 2010 @ 22:16 |
quote:Oh, ok. Zo heb ik het nooit gezien, dat het alleen latten mag heten als je niet de intentie hebt ooit samen te gaan wonen. Ik bedoelde de tijdelijke situatie in een relatie waarin je allebei je eigen huis hebt...my bad! | |
El_Chica_Del_Fuego | dinsdag 13 april 2010 @ 22:21 |
quote:Ik zeg toch ook niet dat mensen die samenwonen of getrouwd zijn géén relatie hebben? Ik zeg dat mensen die niet samenwonen of getrouwd zijn wél een relatie kunnen hebben... dat is iets anders ![]() En ik maakte me er niet druk om hoor, het viel me gewoon op. Maar als jij het niet zo nauw neemt met die definities.... | |
debuurvrouw | dinsdag 13 april 2010 @ 22:22 |
quote:In mijn tijd wel hoor. Goedkoper enzo. En volgens mij zijn we nagenoeg even oud. ![]() | |
El_Chica_Del_Fuego | dinsdag 13 april 2010 @ 22:23 |
quote:Dat was idd mijn punt...dat is waar latten voor stáát. Daarom vond ik het merkwaardig. Maar goed, dat is dus opgehelderd. Ontopic!! (voor een mod het roept ![]() | |
Grunsfan | dinsdag 13 april 2010 @ 22:24 |
Ja, het is ook eigenlijk wel heel logisch! Ik wou dat ik toen een leuke vriend had gehad ![]() Hoewel... nee, ook weer niet eigenlijk, dat had mijn studententijd toch iets minder euh...uitbundig gemaakt denk ik ![]() ![]() | |
Svyatagor | dinsdag 13 april 2010 @ 22:34 |
quote:Ik woonde ook samen, maar dan met drie ranzige huisgenoten. ![]() | |
Grunsfan | dinsdag 13 april 2010 @ 22:39 |
![]() | |
Paranoot | dinsdag 13 april 2010 @ 22:45 |
quote: ![]() | |
huuphuup | dinsdag 13 april 2010 @ 22:46 |
ik in het begin ook. Maar later met mn lief. Goedkoper en je hoeft je spul niet te delen met een vreemde. Ideaal. Net als kinderen krijgen tijdens je studie, vond ik ook ideaal ![]() Maar goed, dat was een gok nemen natuurlijk. Maar leeftijd heeft wel degelijk een rol gespeeld bij onze afweging om relatief jong kinderen te krijgen. Interessant artikel! | |
snakelady | dinsdag 13 april 2010 @ 23:28 |
Interessant artikel inderdaad, wij zijn volgens vele jong aan kinderen begonnen, was 23 toen ik zwanger was van de eerste. Mijn man was toen 25. Wij hebben nu 2 dochters en zijn klaar, we willen verders geen kinderen meer. Dat geeft toch ook een rust, ik kan me nu compleet op de toekomst richten, uiteraard de kinderen maar ook werk. Werk zoveel mogenlijk op tijden dat mijn man thuis is om voor de kinderen ze zorgen, als beide dadelijk naar school gaan ga ik ook onder schooltijd werken. Dat vind ik persoonlijk ideaal, ik ben nog jong ( 29) en heb nog een hele toekomst voor me en kinderen en werk is prima te combineren voor me. Toch kan ik wel begrijpen dat vele eerst van het leven willen genieten zonder kinderen, alleen vind ik het zelf niet verstandig om na je 40ste nog aan kinderen te beginnen, maar dat is ieders eigen keuze. | |
Aventura | woensdag 14 april 2010 @ 07:54 |
Over keuze, ik kwam de man met wie ik kinderen wil op mijn 29e tegen. Hoeveel keuze in plannen heb je dan. Mijn topjaren waren toen al voorbij. | |
snakelady | woensdag 14 april 2010 @ 10:45 |
quote:Ach joh, je hebt dan toch nog een hele toekomst voor je? Ik ben nu 29 en heb echt niet het idee dat mijn topjaren voorbij zijn, die moeten juist nog komen. ![]() | |
Aventura | woensdag 14 april 2010 @ 11:26 |
quote:Hihi, ik bedoelde mijn biologische topjaren. Dus de eicellen enzo. Afgezien daarvan heb ik nog het gevoel alsof ik net kom kijken en verwacht ik nog vele leuke, gelukkige, succesvolle jaren ![]() | |
Jelief | woensdag 14 april 2010 @ 11:42 |
Maar zeg nou eens eerlijk voor wie (hier) komt het als een totale verrassing dat zwanger worden steeds moeilijker gaat naarmate je ouder wordt? toen ik 30 werd heb ik mijn lief de oren vanhet lijfgezeurd omdat ik toch echt niet al te lang meer wilde wachten met kinderen krijgen. In mijn geval geen studie en geen topbaan overigens. | |
miss_sly | woensdag 14 april 2010 @ 11:49 |
Ik denk dat de kennis over het eigen lichaam en zwangerschap toch nog steeds bij veel mensen niet al te best is, hoor. Als ik soms hoor of lees van mensen hoe ze denken, dat vind ik werkelijk ongelofelijk. Maar dan nog is er zoiets als struisvogelpolitiek en natuurlijk blijft het zo dat het soms gewoon niet eerder aan de orde is, door allerlei omstandigheden. En tja, ik was ergens halverwege-eind 20 ook wel toe aan een kind, en ik was ruim 40 toen ik dat kind eindelijk kreeg. En hoewel de topjaren lichamelijk misschien wel halverwege de 20 zitten, moet ik zeggen dat ik (en dan spreek ik voor mezelf, ik wil helemaal neit zeggen dat dat voor anderen ook wel zal gelden!!) nu een veel leukere moeder ben dan ik 14 jaar geleden geweest zou zijn. Stabieler, relaxter, bewuster. | |
El_Chica_Del_Fuego | woensdag 14 april 2010 @ 12:19 |
quote:En heeft ie toegegeven? | |
Grijs | woensdag 14 april 2010 @ 12:25 |
quote:Ik hoop dat dat ook voor mij geldt. Dan ben ik een stabielere, relaxtere en bewustere moeder als mijn kinderen in de pubertijd zijn! ![]() Voor mij geldt wel dat ik relaxter ben bij de derde dan bij de eerste. Dat hoeft natuurlijk niet aan de leeftijd te liggen, kan ook ervaring zijn of een combinatie. Wat ik vooral vreemd vind is, dat ondanks dat het natuurlijker is om tussen de 20 en 30 aan kinderen te beginnen, mensen het erg vroeg vinden als je voor je 25ste een kind krijgt. Ik vond mij met 24 jaar echt geen jonge moeder (dan dacht ik aan jonger dan 20 jaar). Maar het viel me op dat toen ik zwanger was op mijn 30ste dat daar niemand van opkeek (zolang ik mijn oudste niet bij me had ![]() | |
Sorbootje | woensdag 14 april 2010 @ 12:31 |
Ik vind het zó oninteressant hoe oud iemand is op het moment dat hij of zij een kind krijgt. Het gaat mijns inziens om hoe je in het leven staat en of de overige factoren, zoals inkomen en huisvesting het toelaten. Of een vader nou 22 is of 52, als hij goed is voor zijn kind is het gewoon prima! Hmm, maar dit was eigenlijk helemaal niet het onderwerp hè?! | |
Pyttpytt | woensdag 14 april 2010 @ 12:41 |
quote:Nou, op zich is dat wel het onderwerp, maar dat in combinatie met de natuur die daar soms anders over denkt, en z´n gang gaat ![]() | |
debuurvrouw | woensdag 14 april 2010 @ 13:05 |
quote:Het ging er over dat op je 52e vader worden wél kan, maar op je 52e moeder worden echt lastig is. Volgens mij heeft het ook te maken met het idee dat alles maakbaar lijkt te zijn. | |
Suzanna | woensdag 14 april 2010 @ 14:09 |
Ik heb drie vriendinnen die nog jong zijn en kinderloos, maar een heel sterke kinderwens hebben. Twee ervan zijn bezig met IUI en IVF, en de derde vriendin (mijn beste vriendin) wil daar helemaal niet aan beginnen (medische mallemolen), adoptie heeft ze ook problemen mee en pleegzorg heeft haar man moeite mee. Heel lastig... En dan daarnaast ik, moeder van drie meiden en zwanger van de vierde. Heel wrang vind ik het soms voor ze. Ze zijn blij voor ons, maar ik vind het zelf erg verdrietig voor hen. Hopelijk gaat het alsnog gebeuren voor ze, gelukkig zijn ze nog jong, maar ze zijn alledrie al jaren ermee bezig. | |
snakelady | woensdag 14 april 2010 @ 15:34 |
quote:Ah zo, ja daar moet ik je dan wel een beetje gelijk in geven. | |
Sorbootje | woensdag 14 april 2010 @ 15:42 |
quote:Precies, ik was aan het afdwalen. ![]() | |
motorbloempje | woensdag 14 april 2010 @ 15:46 |
quote:helemaal mee eens! Ik had dit topic al in NWS gelezen en was 't eigenlijk kwijt ![]() Dus bij deze. ![]() | |
djenneke | woensdag 14 april 2010 @ 17:02 |
quote:Mijn vriend en ik zijn al sinds ons 17de bij elkaar. Maar eerder was ik er gewoon niet aan toe. Dat we ooit kinderen wilden wisten we wel. Maar ik had het gewoon nog wat te druk met mezelf. En dan heb ik het niet over werk trouwens. Maar echt zelf geestelijk nog niet helemaal rijp zijn voor het ouderschap en de daadwerkelijke zorg voor een ander. Nu wel ![]() ![]() | |
El_Chica_Del_Fuego | donderdag 15 april 2010 @ 12:33 |
quote:Zou jij dan geen draagmoeder voor ze kunnen worden ofzo? I.e.g. voor die beste vriendin... Of wil je dat niet? Of is dat ook teveel gedoe? | |
snakelady | donderdag 15 april 2010 @ 13:06 |
Mijn beste vriendin loopt ook in het ziekenhuis omdat ze moeilijk zwanger kan worden, ze is overigens wel 3 keer zwanger geweest maar iedere keer een miskraam helaas. Ze zijn nu 5 jaar bezig. Heb er ook wel eens over nagedacht om draagmoeder voor haar te zijn, wij willen zelf geen kinderen meer en weet dat ze goede ouders zullen zijn. Maar bij de laatste heb ik een prenatale deperssie gehad, ben erg bang dat als ik nog een keer zwanger ben het weer gebeurd en dan misschien wel erger. Ook viel ik veel flauw door problemen met mijn bloeddruk. Daarom zou ik het denk ik niet doen. | |
Jelief | donderdag 15 april 2010 @ 13:19 |
quote:ja, het is nu 6 jaar later en we hebben 2 kinderen en hij is blij dat hij vader is. |