OUD Ouder(s)
Alles over (on)vruchtbaarheid, opvoeding en ontwikkeling.
Plus dat als je gaat studeren je al snel een jaar of 25 bent voordat je klaar bent, dan ga je werken en kom je hopelijk op je werk een partner tegen, eerst een tijd latten, dan misschien samenwonen en dan hoop je maar dat je allebei een vast contract hebt ergens en dat je een huis kunt kopen/vinden waar je kinderen kwijt zou kunnen...tja, dan ben je zo 30 hoor!
Die hebben dan waarschijnlijk ook niet gestudeerd en dan is er sowieso al in veel mindere mate sprake van carrière maken, dat gaat dan iig op een ander niveau en met een ander einddoel of maximum.quote:Op dinsdag 13 april 2010 21:01 schreef Grunsfan het volgende:
Tja, ik ken ook veel stellen die al vanaf hun 18e bij elkaar zijn/waren, lekker jong kinderen kregen en die er op hun dertigste achter komen dat er meer is in het leven dan dat ene dorp en die ene man/vrouw....lekker stabiel!
Anders hadden ze al veel eerder geweten dat er meer is dan het leven in dat ene dorp....
Er zijn overigens genoeg stellen waarbij dat wel goed gaat, en ik geloof niet dat die met hun "burgerlijkheid" ongelukkiger zijn dan al die mensen die op hun 30ste nog van partner naar partner gaan omdat er altijd wel iets is waardoor die partner niet perfect blijkt te zijn.... alsof ze zelf wel perfect zijn
Ik heb wel gestudeerd (en ben ook 'pas' op mijn 34e moeder geworden, shame on me!) maar ik maak geen carriere hoor, ik heb een hele leuk baan voor 3 dagen in de week bij een overheidsinstelling. Heeft niets met carriere te maken, wel met leuk werk willen hebben....
Nee, je kunt beter als de rook kinderen krijgen met de eerste de beste...dat is verstandig!quote:Op dinsdag 13 april 2010 21:04 schreef Leandra het volgende:
[..]
Er zijn overigens genoeg stellen waarbij dat wel goed gaat, en ik geloof niet dat die met hun "burgerlijkheid" ongelukkiger zijn dan al die mensen die op hun 30ste nog van partner naar partner gaan omdat er altijd wel iets is waardoor die partner niet perfect blijkt te zijn.... alsof ze zelf wel perfect zijn
Ik vind het ook wat ver gaan om het raar te vinden dat men op zoek is naar 'de ware'. Die ware hoeft toch helemaal niet perfect te zijn, net zo min als we zelf allemaal perfect zijn. Die ware moet alleen degene zijn die het beste bij je past, waar je je echt fijn en vertrouwd bij voelt, ondanks of misschien wel dakzij het feit dat je beide niet perfect bent. En dat je een paar keer denkt diegene gevonden te hebben en dan blijkt dat je je vergist hebt, vind ik ook niet vreemd of schokkend.
And the young, they can lose hope cause they can't see beyond today,. ..
The wisdom that the old can't give away
The wisdom that the old can't give away
Nee precies, volgens mij zijn de personen waar het hier over gaat niet op zoek naar een perfect iemand, maar een perfect iemand voor henzelf...een groot verschil. En persoonlijk kan ik dat alleen maar toejuichen!
En dan heb je het dus nog best goed gedaan; veel vrouwen die na studie en begin met werken nog niet die juiste man tegen het lijf lopen, worden op een gegeven moment wel geconfronteerd met de tijdelijkheid van hun vruchtbaarheid.quote:Op dinsdag 13 april 2010 21:03 schreef Grunsfan het volgende:
Plus dat als je gaat studeren je al snel een jaar of 25 bent voordat je klaar bent, dan ga je werken en kom je hopelijk op je werk een partner tegen, eerst een tijd latten, dan misschien samenwonen en dan hoop je maar dat je allebei een vast contract hebt ergens en dat je een huis kunt kopen/vinden waar je kinderen kwijt zou kunnen...tja, dan ben je zo 30 hoor!
Vrienden van mijn ouders zijn beide arts, de één gynaecoloog, de ander anesthesist. Die gyn zei altijd als wij ze spraken en het hier over ging: een slimme meid krijgt haar kind op tijd.
Die promovenda uit het stuk uit de OP brengt het overigens ook in de praktijk: hoogopgeleid, maar wel op haar 24ste een kind.
Tegelijk valt daar ook wel veel op af te dingen; toen ik net was afgestudeerd, was ik blij dat ik geen kinderen had. Er is nog zoveel te ontdekken in die fase...nu (31) ben ik, tsja, toch veel rustiger, maar moet ik nog steeds wennen aan het feit dat ik niet zomaar meer overal heen kan wanneer ik wil (zoontje van 11 maanden).
We don't stop playing because we grow old; we grow old because we stop playing.
Check mijn band Glorybox
Check mijn band Glorybox
Als je al vanaf je 18de samen bent dan zou ik niet weten waarom je op je 25ste niet aan kinderen zou kunnen beginnen.... dat geeft volgens mij net zo veel of weinig zekerheid als iemand die op z'n 33ste kinderen krijgt met iemand die ze 2 jaar kent.quote:
[..]
Nee, je kunt beter als de rook kinderen krijgen met de eerste de beste...dat is verstandig!
Ik heb ook een aantal vriendinnen die waarschijnlijk kinderloos gaan blijven. Samen met mij gestudeerd en gewoon niet de juiste man tegen het lijf gelopen. En sinds hun 32e ofzo is 'is dit een toekomstige vader voor mijn kinderen" echt een van de criteria waarop een man beoordeeld wordt...noem het kritisch maar zo werkt het wel. En dan komen er dus niet veel mannen door de keuring, of de mannen zelf geven al aan daar nog niet klaar voor te zijn. En dan ben je dus zo 35 en wil je eigenlijk bij elke eerste date vragen of een man kinderen wil...en daar knapt een man dan weer op af enz. enz. enz....
Er zijn mensen die én een partner vinden op hun 18 én studeren én jong een kind krijgen.quote:
Plus dat als je gaat studeren je al snel een jaar of 25 bent voordat je klaar bent, dan ga je werken en kom je hopelijk op je werk een partner tegen, eerst een tijd latten, dan misschien samenwonen en dan hoop je maar dat je allebei een vast contract hebt ergens en dat je een huis kunt kopen/vinden waar je kinderen kwijt zou kunnen...tja, dan ben je zo 30 hoor!
En er zijn er ook die én jong een partner vinden, studeren en daarna het kinderen krijgen voor zich uitschuiven omdat je toch de wereld gezien moet hebben enzo. Dáár gaat het over.
Wat ik hier weer uit proef, en ook uit dat stuk in Intermediair, dat iedereen alles perfect voor elkaar wil hebben. Daar merkt dat kind niks van hoor. Die wil alleen gewenst zijn en met liefde opgroeien. Of papa en mama al dan niet gepromoveerd zijn en een Piet Hein Eek wieg hebben zal ze echt roesten.
Het maakt ook niet uit of je koopt, kraakt of huurt, buurvrouw is steeds in de buurt.
Eens. Degenen die ervoor pleiten dat de 'eisen aan de partner' maar omlaag moeten moeten zich eens afvragen of het wel zo fijn is voor een kind om in zo'n gezin op te groeien. Voor zolang als het gezin uberhaupt blijft bestaan natuurlijk.quote:Op dinsdag 13 april 2010 21:10 schreef miss_sly het volgende:
Ik vind het ook wat ver gaan om het raar te vinden dat men op zoek is naar 'de ware'. Die ware hoeft toch helemaal niet perfect te zijn, net zo min als we zelf allemaal perfect zijn. Die ware moet alleen degene zijn die het beste bij je past, waar je je echt fijn en vertrouwd bij voelt, ondanks of misschien wel dakzij het feit dat je beide niet perfect bent. En dat je een paar keer denkt diegene gevonden te hebben en dan blijkt dat je je vergist hebt, vind ik ook niet vreemd of schokkend.
Weet ik hoor, debuurvrouw maar zo als ik het beschrijf gaat het gewoon ook heel vaak!
En ik vind juist dat het altijd zo overdreven wordt dat de 'uitstellers' alles perfect moeten hebben. Dat ervaar ik helemaal niet zo. En dan wordt er altijd gesproken over 'vrouwen die zo nodig carriere moeten maken en ze moeten een groot huis en 2 auto's en 3 keer per jaar op vakantie" etc etc. Dat zijn volgens mij echt de uitzonderingen, en ik wil het even opnemen voor al die anderen. Die anderen die dus gewoon eerst gestudeerd hebben, dan hopelijk een baan en partner vinden en dan dus al snel tegen de 30 lopen, hoop je maar. En probeer, in de randstad, maar eens een betaalbaar huis te vinden bijvoorbeeld...
En ik vind juist dat het altijd zo overdreven wordt dat de 'uitstellers' alles perfect moeten hebben. Dat ervaar ik helemaal niet zo. En dan wordt er altijd gesproken over 'vrouwen die zo nodig carriere moeten maken en ze moeten een groot huis en 2 auto's en 3 keer per jaar op vakantie" etc etc. Dat zijn volgens mij echt de uitzonderingen, en ik wil het even opnemen voor al die anderen. Die anderen die dus gewoon eerst gestudeerd hebben, dan hopelijk een baan en partner vinden en dan dus al snel tegen de 30 lopen, hoop je maar. En probeer, in de randstad, maar eens een betaalbaar huis te vinden bijvoorbeeld...
Precies. Ook hier in OUD lees ik vaak genoeg over relaties waarvan ik denk...nou, gezellig! Ik heb in mijn hoofd al een lijstje van mensen waarvan het me niet zal verbazen als ik hier binnenkort lees dat ze uit elkaar gaan..Maar he, ze hebben wel een kind!quote:Op dinsdag 13 april 2010 21:30 schreef ShadyLane het volgende:
[..]
Eens. Degenen die ervoor pleiten dat de 'eisen aan de partner' maar omlaag moeten moeten zich eens afvragen of het wel zo fijn is voor een kind om in zo'n gezin op te groeien. Voor zolang als het gezin uberhaupt blijft bestaan natuurlijk.
Iedereen moet een partner kiezen die hij of zij wil, maar het ouderwetse ideaalplaatje "huisje, boompje, beestje" kwam de mensen vroeger ook niet aanwaaien, en ik geloof niet dat men tegenwoordig over het algemeen gelukkiger wordt van een langdurige zoektocht naar de juiste partner, werd ik ook niet.quote:
[..]
Eens. Degenen die ervoor pleiten dat de 'eisen aan de partner' maar omlaag moeten moeten zich eens afvragen of het wel zo fijn is voor een kind om in zo'n gezin op te groeien. Voor zolang als het gezin uberhaupt blijft bestaan natuurlijk.
Ik weet overigens niet of degenen die er 15 jaar over doen om de juiste partner te vinden wel een langdurig gezin aan het kind kunnen bieden....
Zijn daar verschillen in? Zijn de echtscheidingscijfers hoger onder degenen die vanaf hun 18de maar 1 relatie hebben gehad, dan die bij degenen die op hun 35ste hun huwelijkspartner pas tegenkomen?
Voor de duidelijkheid: ik verwijt niemand "carrière te maken" ik herken het alleen uit de praktijk en het artikel in de Intermediair, het is ook een logisch gevolg van het feit dat vrouwen tegenwoordig net als mannen wel doorleren.
Off topic misschien, maareh... heet een prille relatie hebben en gewoon nóg niet samenwonen etc, tegenwoordig lattenquote:
Plus dat als je gaat studeren je al snel een jaar of 25 bent voordat je klaar bent, dan ga je werken en kom je hopelijk op je werk een partner tegen, eerst een tijd latten, dan misschien samenwonen en dan hoop je maar dat je allebei een vast contract hebt ergens en dat je een huis kunt kopen/vinden waar je kinderen kwijt zou kunnen...tja, dan ben je zo 30 hoor!
*Think outside the box*
Heel offtopic inderdaad.. 
maar ik bedoel gewoon dat je als je elkaar op 'latere leeftijd' ( 
) ontmoet, ook gewoon eerst een paar jaar samen wil zijn voordat je serieuze stappen gaat nemen... of je dat nou latten noemt of verkering hebben of weet ik veel.
Maar zoals gezegd, wel heel offtopic.
maar ik bedoel gewoon dat je als je elkaar op 'latere leeftijd' ( ) ontmoet, ook gewoon eerst een paar jaar samen wil zijn voordat je serieuze stappen gaat nemen... of je dat nou latten noemt of verkering hebben of weet ik veel. Maar zoals gezegd, wel heel offtopic.
Wat een tof wijfquote:Op zondag 11 april 2010 15:08 schreef Euribob het volgende:
De reden dat mijn moeder me 'pas' op haar 32'ste op de wereld zette kwam gewoon omdat ze gewoon hield van werken. (Ow, ze houdt zeker ook van baby's en kinderen etc. maar ze werkt nu eenmaal liever)
En toen ze werd ontslagen besloot ze maar ons huis te laten verbouwen.. (Want mijn moeder ziet werkstress als plezierfactor.. misschien begrijp ik dat ook nog eens)
En, ben je er ongelukkig van geworden?
Geen zorgen voor de dag van morgen.
Ik merk wel bij vrienden die pas na de studie zijn gaan daten dat de vaart er veel meer in zit, logisch ook natuurlijk. Als je studeert kun je rustig 4, 5 jaar een relatie hebben zonder dat je ook maar nadenkt over samenwonen of volgende stappen (althans, in mijn omgeving). In hetzelfde aantal jaren zijn late daters vaak al getrouwd en hebben ze het eerste kind op komst. Ik snap het wel: de tijd dringt een beetje en je hebt sowieso minder vrije tijd. Dan word je gewoon eerder gedwongen om te kiezen: zet ik dit door of niet?quote:Op dinsdag 13 april 2010 21:57 schreef Grunsfan het volgende:
Heel offtopic inderdaad..
Maar zoals gezegd, wel heel offtopic.
We don't stop playing because we grow old; we grow old because we stop playing.
Check mijn band Glorybox
Check mijn band Glorybox
Verkering is voor kinderen, latten ken ik als bewust definitief niet samenwonen... Je kunt het toch gewoon een relatie noemen..?quote:
maar ik bedoel gewoon dat je als je elkaar op 'latere leeftijd' (
/offtopic
*Think outside the box*
Pfff ja hoor, dat had ook gekund. Hoewel mensen die samenwonen of getrouwd zijn ook een relatie hebben volgens mij... maar als jij je er druk om maakt...quote:Op dinsdag 13 april 2010 22:05 schreef El_Chica_Del_Fuego het volgende:
[..]
Verkering is voor kinderen, latten ken ik als bewust definitief niet samenwonen... Je kunt het toch gewoon een relatie noemen..?
/offtopic
Ja klopt! Hoewel... ik heb mijn vriend (nu man) ontmoet toen ik 24 was en 10 jaar later kregen we ons eerste kindje...quote:Op dinsdag 13 april 2010 22:04 schreef Svyatagor het volgende:
[..]
Ik merk wel bij vrienden die pas na de studie zijn gaan daten dat de vaart er veel meer in zit, logisch ook natuurlijk. Als je studeert kun je rustig 4, 5 jaar een relatie hebben zonder dat je ook maar nadenkt over samenwonen of volgende stappen (althans, in mijn omgeving). In hetzelfde aantal jaren zijn late daters vaak al getrouwd en hebben ze het eerste kind op komst. Ik snap het wel: de tijd dringt een beetje en je hebt sowieso minder vrije tijd. Dan word je gewoon eerder gedwongen om te kiezen: zet ik dit door of niet?
Ik verbaas me trouwens wel over het feit dat er tegenwoordig al zoveel studenten samenwonen.. In mijn tijd was dat nog niet zo volgens mij..
Ehm, volgens mij bedoelt Chica heel iets anders, LATten (Living Apart Together) is een relatievorm die niet als uiteindelijke doel samenwonen heeft....quote:
[..]
Pfff ja hoor, dat had ook gekund. Hoewel mensen die samenwonen of getrouwd zijn ook een relatie hebben volgens mij... maar als jij je er druk om maakt...
De meeste andere relatievormen hebben uiteindelijk wel als doel samenwonen of trouwen.
Oh, ok. Zo heb ik het nooit gezien, dat het alleen latten mag heten als je niet de intentie hebt ooit samen te gaan wonen. Ik bedoelde de tijdelijke situatie in een relatie waarin je allebei je eigen huis hebt...my bad!quote:Op dinsdag 13 april 2010 22:12 schreef Leandra het volgende:
[..]
Ehm, volgens mij bedoelt Chica heel iets anders, LATten (Living Apart Together) is een relatievorm die niet als uiteindelijke doel samenwonen heeft....
De meeste andere relatievormen hebben uiteindelijk wel als doel samenwonen of trouwen.
Ik zeg toch ook niet dat mensen die samenwonen of getrouwd zijn géén relatie hebben? Ik zeg dat mensen die niet samenwonen of getrouwd zijn wél een relatie kunnen hebben... dat is iets andersquote:
[..]
Pfff ja hoor, dat had ook gekund. Hoewel mensen die samenwonen of getrouwd zijn ook een relatie hebben volgens mij... maar als jij je er druk om maakt...
En ik maakte me er niet druk om hoor, het viel me gewoon op.
Maar als jij het niet zo nauw neemt met die definities....
*Think outside the box*
In mijn tijd wel hoor. Goedkoper enzo. En volgens mij zijn we nagenoeg even oud.quote:
[..]
Ja klopt! Hoewel... ik heb mijn vriend (nu man) ontmoet toen ik 24 was en 10 jaar later kregen we ons eerste kindje...
Ik verbaas me trouwens wel over het feit dat er tegenwoordig al zoveel studenten samenwonen.. In mijn tijd was dat nog niet zo volgens mij..
Het maakt ook niet uit of je koopt, kraakt of huurt, buurvrouw is steeds in de buurt.
Dat was idd mijn punt...dat is waar latten voor stáát. Daarom vond ik het merkwaardig.quote:
[..]
Oh, ok. Zo heb ik het nooit gezien, dat het alleen latten mag heten als je niet de intentie hebt ooit samen te gaan wonen. Ik bedoelde de tijdelijke situatie in een relatie waarin je allebei je eigen huis hebt...my bad!
Maar goed, dat is dus opgehelderd.
Ontopic!! (voor een mod het roept
)
*Think outside the box*
Ja, het is ook eigenlijk wel heel logisch! Ik wou dat ik toen een leuke vriend had gehad
Hoewel... nee, ook weer niet eigenlijk, dat had mijn studententijd toch iets minder euh...uitbundig gemaakt denk ik
Hoewel... nee, ook weer niet eigenlijk, dat had mijn studententijd toch iets minder euh...uitbundig gemaakt denk ik
Ik woonde ook samen, maar dan met drie ranzige huisgenoten.quote:Op dinsdag 13 april 2010 22:12 schreef Grunsfan het volgende:
[..]
Ja klopt! Hoewel... ik heb mijn vriend (nu man) ontmoet toen ik 24 was en 10 jaar later kregen we ons eerste kindje...
Ik verbaas me trouwens wel over het feit dat er tegenwoordig al zoveel studenten samenwonen.. In mijn tijd was dat nog niet zo volgens mij..
We don't stop playing because we grow old; we grow old because we stop playing.
Check mijn band Glorybox
Check mijn band Glorybox
quote:Op zondag 11 april 2010 15:44 schreef BansheeBoy het volgende:
Mannen die kinderen willen doen er goed aan dagelijks een degelijke paranoot naar binnen te werken:
[ afbeelding ]
ik in het begin ook. Maar later met mn lief. Goedkoper en je hoeft je spul niet te delen met een vreemde.
Ideaal.
Net als kinderen krijgen tijdens je studie, vond ik ook ideaal
Maar goed, dat was een gok nemen natuurlijk. Maar leeftijd heeft wel degelijk een rol gespeeld bij onze afweging om relatief jong kinderen te krijgen.
Interessant artikel!
Ideaal.
Net als kinderen krijgen tijdens je studie, vond ik ook ideaal
Maar goed, dat was een gok nemen natuurlijk. Maar leeftijd heeft wel degelijk een rol gespeeld bij onze afweging om relatief jong kinderen te krijgen.
Interessant artikel!
Interessant artikel inderdaad, wij zijn volgens vele jong aan kinderen begonnen, was 23 toen ik zwanger was van de eerste.
Mijn man was toen 25.
Wij hebben nu 2 dochters en zijn klaar, we willen verders geen kinderen meer.
Dat geeft toch ook een rust, ik kan me nu compleet op de toekomst richten, uiteraard de kinderen maar ook werk.
Werk zoveel mogenlijk op tijden dat mijn man thuis is om voor de kinderen ze zorgen, als beide dadelijk naar school gaan ga ik ook onder schooltijd werken.
Dat vind ik persoonlijk ideaal, ik ben nog jong ( 29) en heb nog een hele toekomst voor me en kinderen en werk is prima te combineren voor me.
Toch kan ik wel begrijpen dat vele eerst van het leven willen genieten zonder kinderen, alleen vind ik het zelf niet verstandig om na je 40ste nog aan kinderen te beginnen, maar dat is ieders eigen keuze.
Mijn man was toen 25.
Wij hebben nu 2 dochters en zijn klaar, we willen verders geen kinderen meer.
Dat geeft toch ook een rust, ik kan me nu compleet op de toekomst richten, uiteraard de kinderen maar ook werk.
Werk zoveel mogenlijk op tijden dat mijn man thuis is om voor de kinderen ze zorgen, als beide dadelijk naar school gaan ga ik ook onder schooltijd werken.
Dat vind ik persoonlijk ideaal, ik ben nog jong ( 29) en heb nog een hele toekomst voor me en kinderen en werk is prima te combineren voor me.
Toch kan ik wel begrijpen dat vele eerst van het leven willen genieten zonder kinderen, alleen vind ik het zelf niet verstandig om na je 40ste nog aan kinderen te beginnen, maar dat is ieders eigen keuze.
"One cries because one is sad. For example, I cry because others are stupid, and that makes me sad."
Over keuze, ik kwam de man met wie ik kinderen wil op mijn 29e tegen. Hoeveel keuze in plannen heb je dan. Mijn topjaren waren toen al voorbij.
Ach joh, je hebt dan toch nog een hele toekomst voor je?quote:Op woensdag 14 april 2010 07:54 schreef Aventura het volgende:
Over keuze, ik kwam de man met wie ik kinderen wil op mijn 29e tegen. Hoeveel keuze in plannen heb je dan. Mijn topjaren waren toen al voorbij.
Ik ben nu 29 en heb echt niet het idee dat mijn topjaren voorbij zijn, die moeten juist nog komen.
"One cries because one is sad. For example, I cry because others are stupid, and that makes me sad."
Hihi, ik bedoelde mijn biologische topjaren. Dus de eicellen enzo. Afgezien daarvan heb ik nog het gevoel alsof ik net kom kijken en verwacht ik nog vele leuke, gelukkige, succesvolle jarenquote:Op woensdag 14 april 2010 10:45 schreef snakelady het volgende:
[..]
Ach joh, je hebt dan toch nog een hele toekomst voor je?
Ik ben nu 29 en heb echt niet het idee dat mijn topjaren voorbij zijn, die moeten juist nog komen.
Maar zeg nou eens eerlijk voor wie (hier) komt het als een totale verrassing dat zwanger worden steeds moeilijker gaat naarmate je ouder wordt?
toen ik 30 werd heb ik mijn lief de oren vanhet lijfgezeurd omdat ik toch echt niet al te lang meer wilde wachten met kinderen krijgen. In mijn geval geen studie en geen topbaan overigens.
toen ik 30 werd heb ik mijn lief de oren vanhet lijfgezeurd omdat ik toch echt niet al te lang meer wilde wachten met kinderen krijgen. In mijn geval geen studie en geen topbaan overigens.
Begin maar gewoon, op hoop van zegen.
Begin maar gewoon,hier en nu.
Je kunt niet alles voorzien.
Begin er maar gewoon aan te werken.
Begin maar gewoon,hier en nu.
Je kunt niet alles voorzien.
Begin er maar gewoon aan te werken.
Ik denk dat de kennis over het eigen lichaam en zwangerschap toch nog steeds bij veel mensen niet al te best is, hoor. Als ik soms hoor of lees van mensen hoe ze denken, dat vind ik werkelijk ongelofelijk.
Maar dan nog is er zoiets als struisvogelpolitiek en natuurlijk blijft het zo dat het soms gewoon niet eerder aan de orde is, door allerlei omstandigheden.
En tja, ik was ergens halverwege-eind 20 ook wel toe aan een kind, en ik was ruim 40 toen ik dat kind eindelijk kreeg. En hoewel de topjaren lichamelijk misschien wel halverwege de 20 zitten, moet ik zeggen dat ik (en dan spreek ik voor mezelf, ik wil helemaal neit zeggen dat dat voor anderen ook wel zal gelden!!) nu een veel leukere moeder ben dan ik 14 jaar geleden geweest zou zijn. Stabieler, relaxter, bewuster.
Maar dan nog is er zoiets als struisvogelpolitiek en natuurlijk blijft het zo dat het soms gewoon niet eerder aan de orde is, door allerlei omstandigheden.
En tja, ik was ergens halverwege-eind 20 ook wel toe aan een kind, en ik was ruim 40 toen ik dat kind eindelijk kreeg. En hoewel de topjaren lichamelijk misschien wel halverwege de 20 zitten, moet ik zeggen dat ik (en dan spreek ik voor mezelf, ik wil helemaal neit zeggen dat dat voor anderen ook wel zal gelden!!) nu een veel leukere moeder ben dan ik 14 jaar geleden geweest zou zijn. Stabieler, relaxter, bewuster.
And the young, they can lose hope cause they can't see beyond today,. ..
The wisdom that the old can't give away
The wisdom that the old can't give away
En heeft ie toegegeven?quote:
Maar zeg nou eens eerlijk voor wie (hier) komt het als een totale verrassing dat zwanger worden steeds moeilijker gaat naarmate je ouder wordt?
toen ik 30 werd heb ik mijn lief de oren vanhet lijfgezeurd omdat ik toch echt niet al te lang meer wilde wachten met kinderen krijgen. In mijn geval geen studie en geen topbaan overigens.
*Think outside the box*
Ik hoop dat dat ook voor mij geldt. Dan ben ik een stabielere, relaxtere en bewustere moeder als mijn kinderen in de pubertijd zijn!quote:Op woensdag 14 april 2010 11:49 schreef miss_sly het volgende:
(..) moet ik zeggen dat ik (en dan spreek ik voor mezelf, ik wil helemaal neit zeggen dat dat voor anderen ook wel zal gelden!!) nu een veel leukere moeder ben dan ik 14 jaar geleden geweest zou zijn. Stabieler, relaxter, bewuster.
Voor mij geldt wel dat ik relaxter ben bij de derde dan bij de eerste. Dat hoeft natuurlijk niet aan de leeftijd te liggen, kan ook ervaring zijn of een combinatie.
Wat ik vooral vreemd vind is, dat ondanks dat het natuurlijker is om tussen de 20 en 30 aan kinderen te beginnen, mensen het erg vroeg vinden als je voor je 25ste een kind krijgt. Ik vond mij met 24 jaar echt geen jonge moeder (dan dacht ik aan jonger dan 20 jaar). Maar het viel me op dat toen ik zwanger was op mijn 30ste dat daar niemand van opkeek (zolang ik mijn oudste niet bij me had
), terwijl ik op mijn 24ste best wat opmerkingen kreeg (niet altijd negatief, maar het geeft toch aan dat het als iets bijzonders werd/wordt beschouwd).
"Het meeste werk is onbegonnen werk
...eenmaal begonnen wordt het al snel minder"
- [i]Rikkert Zuiderveld[/i]
...eenmaal begonnen wordt het al snel minder"
- [i]Rikkert Zuiderveld[/i]
Ik vind het zó oninteressant hoe oud iemand is op het moment dat hij of zij een kind krijgt. Het gaat mijns inziens om hoe je in het leven staat en of de overige factoren, zoals inkomen en huisvesting het toelaten.
Of een vader nou 22 is of 52, als hij goed is voor zijn kind is het gewoon prima!
Hmm, maar dit was eigenlijk helemaal niet het onderwerp hè?!
Of een vader nou 22 is of 52, als hij goed is voor zijn kind is het gewoon prima!
Hmm, maar dit was eigenlijk helemaal niet het onderwerp hè?!
|
|
