Samenwoners, hoe regelen jullie het financieel onderling?

Ja gezamenlijke pot voor prive auto, vakantie en eventueel inboedel van een koophuisje zijn we ook mee bezig. Vind ik ook trouwens normaal dat we dat zoveel mogelijk gelijk houden qua inbreng. Maar ook daar heeft ze weer wat te mauwen, de huwelijksreis (als dat trouwen nog doorgaat ) moet ik van haar weer veel meer inleggen. 60/40 ofzo.

Die spoort gewoon op dit gebied niet helemaal omdat ze stiekem bij het slag vrouwenvolk hoort die vinden dat de man voor alles moet opdraaien. En dat komt er nou pas na dik 2 jaar uit omdat ze net een half jaar aan het werk is, keihard moet werken voor een relatieve matig inkomen voor een hbo'er, en gefrustreerd raakt overwat overblijft op haar rekening voor een dergelijk aantal uurtjes. Ik zit haar al naar een andere baan te praten omdat ze hier niet gelukkig is en dit zorgt voor veel secundaire problemen, en ze probeert ook van alles, maar krijg maar eens die ideale baan in een crisistijd waar de werkgevers het voor het kiezen hebben. Die gaan allemaal voor ervaring die ze niet heeft als beginnend professional.

quote:

Op donderdag 4 maart 2010 23:40 schreef tre het volgende:
Wij delen alles, de lasten maar ook wat we overhouden en we verdienen wisselend meer of minder dan de ander. Ik zou 't niet anders willen, maar dit neemt niet weg dat ik jouw geval wel anders vind en er op deze manier meer begrip voor op kan brengen dat jij meer over wilt houden. Je hebt nu eenmaal risico's. Als jij er een veel luxer leven op na zou houden dan je vriendin zou 't wmb weer een ander verhaal worden.

Ik doe niks geks, loop niet te brassen in de kroeg of in de casino's. Sterker nog, ga zelden op stap omdat ik zo degelijk ben als het bankstel. Ben gewoon een zuinig type die liever voor een auto of vakantie spaart waar we samen profijt van hebben, of een interieur voor een huisje dat je wil kopen

Zij daarentegen is wel regelmatig in de winkels te vinden (oke is vrouwen ding), of gaat naar vriendinnen toe in A'dam etc en regelmatig uit eten. Tuurlijk met haar eigen geld, en ik heb daar allemaal totnutoe nooit moeite mee gehad. Doe lekker je ding dacht ik, je verdiend er ook naar, geniet ervan. Totdat ze mij recent de wind van voren begint te geven op dit gebied en denkt dat ik gekke henkie heet.

[ Bericht 0% gewijzigd door Zwieperdepiep op 05-03-2010 00:17:27 ]

quote:

Op vrijdag 5 maart 2010 00:01 schreef Maanvis het volgende:
Ze moet niet zeuren. 400E per maand bijdragen aan de vaste lasten is heel weinig. Als jij meer gaat bijdragen draagt zij automatisch minder bij. Maar die 400E is echt heel weinig, dan houdt ze nu toch al genoeg over voor leuke dingen etc?

PS: Schopje WGR aanvragen?, dan krijg je waarschijnlijk zinniger antwoorden.

Ja maakt me niet uit, WGR is alleen misschien wat minder vrouwelijk getint qua inbreng, en was wel benieuwd wat die ervan vinden, de mod mag zelf beslissen w.m.b.

quote:

Op vrijdag 5 maart 2010 00:21 schreef Socios het volgende:
Naar mate het topic vordert vind ik mijn vraag in de fipo steeds belangrijker ft. relevanter worden!

, dit is meer een discussie over wat als eerlijk en normaal ervaren wordt in een relatie qua kosten.

Een ruzie of een meningsverschil moet altijd met sex te maken hebben volgens jou? Met nog betere sex ga ik haar echt niet meer centen gunnen. Dat zou prostituerende trekjes hebben...

quote:

Op vrijdag 5 maart 2010 00:47 schreef vosss het volgende:

[..]

Ik deed dat mijn inmiddels ex.
Zij wilde bij me komen wonen en ik heb haar de keus gegeven om zich in te kopen in de hypotheek. Dat wilde ze niet. Prima, kan ik mee leven, maar dan is een eventuele winst bij verkoop ook gewoon voor mij. Verlies ook natuurlijk.

Anyway, zij verdiende niet zo heel veel en als alles door de helft ging qua eten en vaste lasten dan had ik 1000 euro over en zij 250 ofzo.

Dat vond ik zelf niet zo eerlijk dus toen hebben we het zo gedaan dat we allebei ongeveer evenveel geld overhielden voor ons zelf zogezegd. Dus ik betaalde dan wel veel meer dan haar.

Ja snap ik, 250 overhouden is ook erg weinig, dan had ik ook een soepelere regeling getroffen anders kan die ander nooit sparen voor die vakantie of die leuke dingen die je samen wil doen.

Ik heb in de periode dat ze nog studeerde ook voor heel veel betaald omdat ze toen niks had, dat is normaal dan. Maar zodra je beide gaat verdienen, vind ik dat je ook gezamenlijk verantwoordelijkheid moet gaan nemen. Ik zou het niet eens willen, op andermans pot teren terwijl ik zelf ook genoeg heb. Voelt gewoon niet goed.

quote:

Op vrijdag 5 maart 2010 00:57 schreef Leonidas82 het volgende:
Je poot stijf houden TS,

Buig niet voor de inhaligheid van je vriendin. Ik vrees voor je dat je een 'prinsesje' gescoord hebt, en ja, die willen graag onderhouden worden Stel dat huwelijk idd nog maar ff uit, ik vrees dat je vriendin namelijk 'uitsluitend' in gemeenschap in goederen wil trouwen en dan ben je voorgoed je geld kwijt.

Als ze gefrustreerd is over haar inkomen moet ze kijken hoe ze haar inkomen, zelfstandig en op eigen kracht, omhoog kan jagen. Je zou haar hierin kunnen ondersteunen. Desnoods gaat ze zwart werken bijbeunen, levert toch weer 300 euro extra in de maand op en houdt ze ook meer over. Van hard werken wordt niemand minder van

Andere tip: ga goedkoper wonen, waarom 1100 vaste lasten? huurflatje in een volksbuurt ben je voor 500 klaar, of is dat te min voor je vriendin?


Succes verder...

De huur is 550, de boodschappen 400. Dan kom je al behoorlijk in de buurt.

Is een 4 kamer appartement, niks bijzonders, maar kleiner wonen en in een volksbuurt om kosten te besparen is inderdaad voor ons beiden niet echt gewenst. Ik wil liever gaan kopen.

Wat dat golddiggen betreft: valt nog mee, ze wil gewoon op huwelijkse voorwaarden trouwen. En het gekke is dat ze wel de mond vol heeft van dat als we exact hetzelfde zouden verdienen, dat ze dan ook hetzelfde zou willen betalen als mij, dat dan weer wel.

Waarom ze nu dan nu ineens zo extreem inhalig is, is mij ook een raadsel. Ik hou het op frustratie's over haar werk, en wellicht ook onzekerheden van zichzelf daaromtrent, want ze heeft dus geen vaste aanstelling (uitzendbureau) en zal waarschijnlijk van de zomer daar weg moeten. Oke dat had ik nog niet vertelt en verandert wellicht de zaak. Maar ik kan daar geen schuldgevoel of verantwoordelijkheid voor nemen, dat ligt buiten mij. Dat s iets wat pas een issue is als het speelt.

Dan heeft ze nog altijd eerst ww en bijstand als ze echt niks alternatiefs vindt, met de belofte van mij dat ze dan veel en veel minder hoeft bij te dragen in absolute zin, met bijstand helemaal niks meer. Maar als zij uit geldangst of onzekerheid nu ineens versneld wil spaar-potten (terwijl ze al relatief veel spaart van haar inkomen), terwijl zij zich nooit heeft hoeven zorgen te maken over haar financien door mijn steun dusver, dan kan ik daar echt niet in meegaan.

Ze krijg de link hiernaar morgen op der werk gesmsed, kan ze eens alles doorspitten met een rood hoofd . Ik moet er nu vandoor, moet zelf werken.

Bedankt iedereen dusver voor alle inbreng, tips en meningen.