PDD [Autisme, Asperger, PDD-NOS] Deel 30 - Wat een TVP!

Ja ik betrok het dan weer op mijzelf
Anyway ik ken te weinig mensen met autisme/aspergers/vul in (zo goed sempron snelle leerling ) om hier een oordeel over te vellen.
Ik ben een nt-er maar gek op een inhoudelijke discussie of diepzinnig gesprek.
Wat ik merk is dat ik dat echter alleen kan met mensen met wie ik een binding heb (logisch) dus wellicht dat hieruit logischerwijs te concluderen valt dat de ene persoon met autisme automatisch al meer binding heeft met een ander persoon met autisme (stukje herkenning?) dan met een willekeurig nt-er?

ben nu gigantisch aan het balen..had hier een heel stuk tekst neergezet...maar heb perongeluk op backspace gedrukt..en weg is het.

het kwam er op neer deels uit het mogelijk wel/niet zijn van een autist..dat als het bij het geval blijkt dat ik autisme ofzo heb. Dan heb ik het perfect kunne camoufleren voor mijn omgeving. Niemand heeft er ooit aan gedacht behalve de HA, vooral door sociale isolatie.

Verder tja..kwam het erop neer..dat autisme meer een ontwikkelingsstoornis is imo omdat bepaalde delen ontwikkel je niet goed en andere beter. En ik zie een stoornis als iets wat dingen verhinderd en niet laat plaatsvinden zoals het hoort of "normaal" is.
Maar je kan er wel een achterstand oplopen in bepaalde zaken.
Zo denk ik dat het geval is bij een nichtje. Die heeft dezelfde testen gedaan alleen dan de kindversie..maar mijn oom/tante hebben nooit over de officiele diagnose gesproken..wel moet ze medicatie slikken..welke is de vraag. maar er heerst de lichte indruk dat zij autisme ofzo heeft waarschijnlijk icm iets anders.
maar die had dus een taalachterstand, die praatte tot haar 4e jaar in een eigen taal..moest naar een speciale taalschool en daarna is het alleen beter gegaan. En ze is inmiddels zo'n 11 jaartjes.
Iedereen gaf altijd de schuld aan het feit dat ze bijna de hele dag tekenfilms keek enzo..maar dat lijkt mij niet logisch..kan wel helpen..maar anders zouden haar oudere zussen daar ook in meer of mindere mate last van moeten hebben gehad...die keken nog meer tv.
En er heerst een vermoeden van autisme bij haar in de fam. maar niemand praat erover.

Waar staat Nt'er voor? Ik bedoel de letterlijke betekenis.

Dat gewoon had ik door, maar neurotypical was ik nooit op gekomen

quote:

Op woensdag 13 januari 2010 22:20 schreef sempron2400 het volgende:

[..]

Een sociale beperking maakt het nu eenmaal een stuk moeilijker. Ik zie het wel als een handicap. Zelf heb ik obsessies en ben ik minder belastbaar dan normale mensen. 36 uur werken zie ik op dit moment wel als het maximum, voor veel mensen begint het dan pas. Ik heb het idee dat het hen vrij gemakkelijk afgaat. Zij werken meestal 40 uur en maken hun compensatiedagen bij lange na niet op. Sociale dingen als recepties of mijn verjaardag vieren: kost mij meer energie dan normale mensen.

In plaats van autisten/Aspergers is het trouwens mensen met autisme of Asperger. Als ik een Asperger zou zijn, dan voel ik me zo gescheiden van de normalen.

Voor mij is autisme 'anders zijn'. En in de wereld van nt'ers ondervind je dan veel nadelen, maar dat betekent niet automatisch dat je minder bent dan nt'ers, dat je beperkt bent. (Gewoon een positieve draai aan geven.)

quote:

Op woensdag 13 januari 2010 23:25 schreef RRGJL het volgende:
l Myers Briggs type-indication

aha

Ik had gewoon serieus 10 minuten nodig om te vinden
maja ik ben dan wel op de iPod

quote:

Op woensdag 13 januari 2010 23:27 schreef Stupendous76 het volgende:

[..]

Voor mij is autisme 'anders zijn'. En in de wereld van nt'ers ondervind je dan veel nadelen, maar dat betekent niet automatisch dat je minder bent dan nt'ers, dat je beperkt bent. (Gewoon een positieve draai aan geven.)

Maar als je er een positieve draai aan kunt geven, dan vind je het (bewust of onbewust) iets negatiefs. Aan iets normaals hoef je geen positieve draai te geven

Ten eerste ben ik een INTJ

En ten tweede is het onmogelijk om ergens neutraal tegenover te staan. Over alles wat je meemaakt, doet of voelt vorm je in miliseconden een mening.

En deze omschrijving van een INTJ is akelig nauwkeurig.

quote:

Masterminds are rare, comprising no more than, say, one percent of the population, and they are rarely encountered outside their office, factory, school, or laboratory. Although they are highly capable leaders, Masterminds are not at all eager to take command, preferring to stay in the background until others demonstrate their inability to lead. Once they take charge, however, they are thoroughgoing pragmatists. Masterminds are certain that efficiency is indispensable in a well-run organization, and if they encounter inefficiency-any waste of human and material resources-they are quick to realign operations and reassign personnel. Masterminds do not feel bound by established rules and procedures, and traditional authority does not impress them, nor do slogans or catchwords. Only ideas that make sense to them are adopted; those that don't, aren't, no matter who thought of them. Remember, their aim is always maximum efficiency.

quote:

Op woensdag 13 januari 2010 23:46 schreef ikke043 het volgende:
Ten eerste ben ik een INTJ

En ten tweede is het onmogelijk om ergens neutraal tegenover te staan. Over alles wat je meemaakt, doet of voelt vorm je in miliseconden een mening.

Oh maar dat kan wel degelijk hoor. Maar die mening kan je in een milliseconde ook weer veranderen Mensen zijn totaal niet 'logisch' ofzo

quote:

Op woensdag 13 januari 2010 22:52 schreef RRGJL het volgende:

[..]

Niet allemaal het grootste deel van de autisten (ASS'ers, Aspergers, PDD-NOS'ers. Met klassiek-autisten heb ik die ervaring niet zo) wel.

Ja omdat jij het ook hebt, denk ik?
Dus dan heb je iets om (even) over te praten.
Maar toch iedereen is wel eens chagrijnig wij ook/juist misschien dus niet zo generaliseren aub

quote:

Op woensdag 13 januari 2010 23:55 schreef Stupendous76 het volgende:

[..]

Oh maar dat kan wel degelijk hoor. Maar die mening kan je in een milliseconde ook weer veranderen Mensen zijn totaal niet 'logisch' ofzo

Nee, want je gevoelens zullen na het "uit even wicht raken" nooit meer in "evenwicht" komen, en dus neutraal zijn. Je kunt echter wel nog een neutraal standpunt innemen.

quote:

Op woensdag 13 januari 2010 23:59 schreef ikke043 het volgende:

[..]

Nee, want je gevoelens zullen na het "uit even wicht raken" nooit meer in "evenwicht" komen, en dus neutraal zijn. Je kunt echter wel nog een neutraal standpunt innemen.

"Uit evenwicht" ten opzichte van wat? Van je eerste indruk/mening die neutraal zou kunnen zijn? En als je dat niet neutraal noemt? Of jij niet neutraal, maar iemand anders wel? Voor ieder mens is dat anders, de ene vindt regen negatief, de ander neutraal of positief. Zo vind ik het gebruik van autisme 'als achterstand' negatief, het betekent namelijk dat t.o.v. iets anders achterstaat terwijl autisme voor mij betekent 'anders zijn'. Anders zijn dan de nt-wereld (die in mijn ogen gewoon behoorlijk achterstaan als je kijkt naar wat zij kunnen maar vooral willen accepteren)

Nou nee het was een metafoor voor het vorman van en mening. Van tevoren ben je neutraal want je hebt geen mening. Vervolgens vorm je een mening en neig je of meer naar het positieve of het negatieve( positief/negatief wat daarmee wordt bedoeld is een andere discussie), en ben je dus uit evenwicht t.o.v het neutrale.

quote:

Op woensdag 13 januari 2010 23:06 schreef RRGJL het volgende:

[..]

Maar da moet je nie doen!
[..]


Iew een enge NT'er. Ksst, be gone Satan.
lol Mja ik ken wel behoorlijk wat mensen die in het autistisch spectrum vallen, heb bij mezelf vermoedens ervan, en ben simpelweg geinteresseerd in dit onderwerp (en de hersenen in het algemeen), maar het is goed mogelijk dat ik gewoon toevallig 'de juiste' mensen met een stoornis uit het autisme spectrum heb ontmoet en daarmee een vertekend beeld heb.
[..]

Hmm, misschien wel misschien niet. Wat me vooral opvalt is dat, ook logischerwijs, autisten op sociaal vlak minder veeleisend zijn. Alles kan niets moet. Als je als NT'er kunt accepteren dat je niet wordt aangekeken tijdens een gesprek dan zal die autist zich denk ik net zo goed op zijn gemak bij je kunnen voelen.

edit: nouja, niet 'alles kan' eigenlijk , maar ik bedoel te zeggen dat je je bij hen in de buurt niet zo hoeft te binden aan die (sociale) conventies. Het kan, m.i. ook bevrijdend werken. Maarja, misschien ben ik ook niet NT

Zoals mijn vriend zou zeggen, je betrekt ook alles op jezelf he (ik dus, rare tic )

enge nt-er?? Ben toevallig wel heul erg lief hoor.
Nee maar ik heb de gewoonte ieder in zijn waarde te laten, en de mensen met autisme díe ik ken voelen zich inderdaad op hun gemak bij me.
En nu moet ik rennen voor mijn trein

Dat is dus ook precies waar ik over viel, je deed t nl. voorkomen alsof nt-ers niet in waren voor een goed gesprek. Nou kon ik er wel doorheen kijken vandaar dat ik met een reageerde

Ooooh ik MOET straks even stoom afblazen. Ik werk hier nog 5 weken, ben aan t afwerken, kom nu fouten tegen die cruciaal zijn en veel ook nog. Ok kan gebeuren. Ware het niet dat ik in de inwerkperiode regelmatig dingen heb aangedragen en werd afgebekt met een snauw, 'ja dit is al de 30e keer dat je dat verteld, nu weet ik t wel hoor!' Maar dit is wel cruciaal voor de telling over wat we in 2009 hebben bereikt.
Plus dat ik t helemaal heb gehad, verzoek heb gedaan om mijn weekend elke donderdag om 11 uur te laten beginnen, geen definitief akkoord heb gehad van jawel dezelfde teamleider die om de haverklap afwezig is, nu dus ook.. Dan heb ik weer een interne discussie.. Blijf ik omwille van de goede vrede of kies ik voor mijzelf..

Ik 'viel' dus over de achterliggende gedachte van 'begrijpen wat je wilt zeggen' oftewel iets zeggen dat dusdanig opgepakt kan worden dat het heel anders geinterpreteerd kan worden wat jij dus uitlegt als Ik heb er wel vaker last van dat ik dingen die vanzelfsprekend zijn (zoals dat je dit niet kunt generaliseren en dat er altijd uitzonderingen zijn) niet noem en er vanuit ga dat mensen dat zelf wel begrijpen.
Maar dan met een knipoog

quote:

Op donderdag 14 januari 2010 09:52 schreef RRGJL het volgende:

Dat autisten zogezegd goed zijn in discussiëren of gewoon graag zouden discussiëren, sluit nog niet uit dat er ook niet-autisten zijn die dat graag doen of goed kunnen.

Overigens, dít is een handicap van mij hoor. Ik heb altijd een eerste instinctieve reactie, moet dan 10 sec nadenken om mij in een ander te verplaatsen dat ik door heb wat die bedoeld
Maar ik plaag er ook gerust mee, door dingen expres op mij zelf te betrekken

Nog steeds mijn vraag:
- als je als autist normaal of hoger funtionerend bent, ben je dat als kind dan ook?
- hoe kan je dan bij dat kind een diagnose stellen? (Bijvoorbeeld: moet dat kind dan ook al die kenmerken hebben?)
- als je op latere leeftijd gediagnosticeerd wordt, dan zou het dus nog veel moeilijker worden om goed te kunnen aangeven of je autistisch bent? (zowel voor de patiënt als de arts)
Iemand?

[FILM] Mary and Max (2009) Deel 1

quote:

Op donderdag 14 januari 2010 13:13 schreef ScarFace- het volgende:
[FILM] Mary and Max (2009) Deel 1

Die heb ik nog steeds liggen, moet ik nog zien!

quote:

Op donderdag 14 januari 2010 12:48 schreef Stupendous76 het volgende:
Nog steeds mijn vraag:
- als je als autist normaal of hoger funtionerend bent, ben je dat als kind dan ook?

Ja

quote:

Op donderdag 14 januari 2010 12:48 schreef Stupendous76 het volgende:
- hoe kan je dan bij dat kind een diagnose stellen? (Bijvoorbeeld: moet dat kind dan ook al die kenmerken hebben?)

Gesprekken & testen. Letten op verschillen met het normale kind, hoe loopt een kind, hoe is de woordenschat, kijkt het kind je aan, is het kind in staat oogcontact te maken, etc..

quote:

Op donderdag 14 januari 2010 12:48 schreef Stupendous76 het volgende:
- als je op latere leeftijd gediagnosticeerd wordt, dan zou het dus nog veel moeilijker worden om goed te kunnen aangeven of je autistisch bent? (zowel voor de patiënt als de arts)
Iemand?

Ja, het is dan ook nog niet duidelijk hoe de verschillende stoornissen(of wat je het ook wilt noem) uit het Autisme spectrum zich op latere leeftijd uiten. Dit ligt vooral aan het feit dat het pas sinds een jaar of 20-30 echt wordt gediagnosticeerd. Onderzoek op de lange termijn is dus nog nauwelijks gedaan.

Ben ik weer met mijn gezeik Sorry hoor, maar ik moet het gewoon kwijt

Het is godsonmogelijk..

Mijn zorgtoeslag is dus een tijdje in beslag genomen geweest. Omdat ik begin december ruim 4000 euro (!!!) heb betaald om van de problemen af te zijn, heeft het incassobureau dan ook op 16 december dit beslag opgeheven.

Zodoende had ik op 21 december gewoon mijn zorgtoeslag horen te ontvangen.
(de 20e was een zondag) Dit is niet gebeurt.

Ik ben heel erg pro actief in dit soort zaken en verwacht dat anderen, mijn "medemens" dit ook is.
Het nieuwe jaar is begonnen en ik wil er een mooie van maken Maar alles en iedereen zit mij
meteen weer tegen .

Keurig netjes, en dat kost mij heel erg veel moeite.. écht heel erg veel moeite.. probeer ik de problemen op te lossen. Ik ga netjes bellen naar de belastingdienst; Meneer, uw zorgtoeslag is in beslag genomen..
*nee, dat klopt niet het is opgeheven... Wij weten van niets meneer. Ik geef u een faxnummer en als
het incassobureau even per fax aan ons doorgeeft dan is het vandaag nog geregeld.. Faxnummer t.a.v. C. van muijden.. Ok, prima dank u wel, ik ga ze meteen bellen.

Gebeld, incassobureau stuurt fax.. alles geregeld.. dit was op 7 januari.
Gisteren heb ik weer met de belastingdienst gebeld voor de stand van zaken.. Meneer, uw zorgtoeslag is in beslag genomen... NEE!! DAt klopt niet, bla bla.. 16 december, bla bla 7 januari, fax C van muijden etc.. " Meneer, wij hebben helemaal geen faxnummer
Ja, C van muijden is een directe collega van mij, maar wij hebben hier helemaal geen faxnummer... Nee meneer, ik kan niets doen.. het incassobureau moet aan ons doorgeven dat het beslag is opgeheven..
JA DAT HEBBEN ZE AL 2 KEER GEDAAN!!! Meneer, zolang het incassobureau niet aan ons doorgeeft dat het beslag is opgeheven kan ik niets doen..

En zo gaat het over en weer... En ik raak er helemaal gestoord van en zwaar agressief. Dit zijn mensen die heel erg veel geld verdienen met hun baan op MBO/HBO niveau, maar het gaat ALTIJD fout..
HOE KAN DAT??? want het is niet de eerste keer.. En ik kan helemaal niets doen, en in mijn geval is dit dus heel slecht want ik ga dreigen en slopen en ben in staat om .....

Dus nu is het ze eindelijk gelukt.... ik ga een afspraak maken met stichting MEE om te kijken of het mogelijk is dat ik een mannetje kan krijgen die al dit soort zaken en gedoe van mij overneemt omdat ik niet meer voor mezelf in kan staan en een gevaar ben voor mijzelf en voor anderen.. Ik weiger om mijzelf met medicijnen te zombineren voor dit soort troep, en de enige wijze die ik zie om het op te lossen is grof geweld dus dat werkt ook niet.. dus dan maar uit handen geven.

Als kind was ik ook een rare, maar misschien ook niet zwaar opvallen autistisch.. al zijn er achteraf meer dan genoeg kenmerken te vinden en ben ik nu ook zelfs kwaad op mijn vroegere leraren en behandelaars. Maar tegelijkertijd was er vroeger ook minder bekend.. Ik ben uit 1980

Er zijn diverse oorzaken, vanaf mijn geboorte zeg maar, die al "kenmerkend" zijn.
De bevruchting zelf was al vreemd, omdat mijn moeder aan de pil was.. ik ging er dwars doorheen
Bij mijn geboorte weet ik niet precies wat het probleem was, enkel dat ik weet dat er een grote kans op een waterhoofd zou zijn en dat er dus problemen waren.. dit is typisch.

En dan het hoogfunctionele.. ultra leergierig, mini-prof, alles weten over dinosaurussen, het oude egypte etc.. bijzondere vocabulaire voor de leeftijd, maar ook probleem gedrag en concentratie stoornissen (ook door ADHD) Vroeger heb ik ook veel migraine aanvallen gehad, en klaagde altijd dat mijn hoofd zo vol zat.. zodoende ben ik in 1988 bij het RIAGG terecht gekomen waar een IQ van 139 werd vastgesteld met een blokkenpatroon van GS 18.. en dat was het.. Ik was dus euh "slim" en van daaruit is er geen moer meer mee gedaan. Wat volgde is een kompleet verneukte puberteit en middelbare school, het bekende "onderpresteer" verhaaltje.

Totdat ik helemaal vastliep op volwassen leeftijd.

Heb vroeger ook dagelijks hoofdpijn en migraine gehad, zijn dit symptomen van Asperger/PDD-NOS? Ben het nog niet eerder tegengekomen eigenlijk.

quote:

Op donderdag 14 januari 2010 15:10 schreef Cassandra87 het volgende:

[..]

Die heb ik nog steeds liggen, moet ik nog zien!

Ik zeg, doen

quote:

Op donderdag 14 januari 2010 16:12 schreef Apfelsaft het volgende:
Heb vroeger ook dagelijks hoofdpijn en migraine gehad, zijn dit symptomen van Asperger/PDD-NOS? Ben het nog niet eerder tegengekomen eigenlijk.

Ik weet niet of het specifiek met ASS te maken heeft, kan ook nog van ADHD komen, maar ook uit "hoogbegaafdheid" .. feit is dat het gewoon overkookte hersens zijn geweest
En dat is voor mij, omdat op ik pas om mijn ver na mijn 20e aan autisme ben gaan denken, een beste shock.
Dingen van vroeger waar ik aan terug denk.. wat tot dusver altijd op hoogbegaafdheid is gehouden.

Als je op je 8e, nachten lang wakker ligt, klaagt dat je hoofd zo vol zit, alles uit je hoofd weet op te ratelen etc etc.. Of op je 10e dag en nacht op CNN de golfoorlog zit te volgen, en daar ALLES over weten.. WELK KIND VAN 10 DOET DAT IN GODSNAAM????
Dat je in de klas het dagelijkse Irak verslag mag doen van de leraar omdat je dat zo uitzonderlijk goed weet
te doen.. of de eindmusical op de basisschool.. dat je na 2dgn het complete stuk uit je hoofd weet.. , en dan niet alleen je eigen tekst.. Waarom zag niemand het?

quote:

Op donderdag 14 januari 2010 16:12 schreef Apfelsaft het volgende:
Heb vroeger ook dagelijks hoofdpijn en migraine gehad, zijn dit symptomen van Asperger/PDD-NOS? Ben het nog niet eerder tegengekomen eigenlijk.

Voor zover bij mij bekend is is het niet is typisch. Maar migraine ontstaat doordat bepaalde bloedvaten vernauwen en het bloed dus een grote druk moet uitoefenen op dat bloedvat om er doorheen te komen en die druk heeft als gevolg migraine.
En de medicatie helpen om het bloedvat te verbreden zodat het bloed erdoor kan. En migraine is geloof ik erfelijk, mijn opa had er last van, en 3 ooms/tantes van de 5 hebben er last van + mijn moeder, en ik ook.

En dit verteld ik omdat ik er zelf ook last van heb..en naarmate ik meer onder druk sta/stress ofzo des te eerder ik een aanval krijg.

Maar het kan zijn dat bijvoobeeld migraine vaak voorkomt bij bijv. autisten omdat die onder bepaalde omstandigheden sneller onder druk komen te staan/stressen.
Denk ik hoor..ik weet het ook niet zeker.

quote:

Op donderdag 14 januari 2010 16:24 schreef francis998 het volgende:


Maar het kan zijn dat bijvoobeeld migraine vaak voorkomt bij bijv. autisten omdat die onder bepaalde omstandigheden sneller onder druk komen te staan/stressen.
Denk ik hoor..ik weet het ook niet zeker.

Nou, dat weet ik wel .. pure logica = overkookte hersens, overprikkeld..
en ja, dat gaat bij autistische mensen nu eenmaal nét iets sneller/makkelijker..

Het is niets meer en niets minder.. je kan je hersens vergelijken met een computer.
Sterker nog, de computer is ontwikkeld door, vanuit en naar de hersens van een mens
Binaire code is niets anders dan de werking van het menselijk zenuwstelsel.
Nou zit er bij de mens net even iets meer bij dan in de werking van een computer OS, maar juist
dat gedeelte dat ontbreekt bij mij voor een groot stuk..

heheh... uber nerd stuff, maar het ligt vrij dicht bij de werkelijkheid.
Ik ben een synthestische alien

Hebben jullie ook wel eens dat je helemaal gek van jezelf wordt. In mijn geval is het dat ik altijd meer moet weten, al wil ik het eigenlijk niet. Ik wil en moet altijd meer doen, meer kunnen, meer kennis vergaren, beter zijn. Ik kan dan ook niets 'normaal` doen.
Afgelopen zomer besloot ik in een tijdsbestek van mss 3 minuten om een marathon( de afstand dan, geen echte marathon) te rennen. Ik had al maanden niet meer gerend, geen uitrusting of wat dan ook. Dus een week later begon ik maar gewoon te rennen & na een 25 km had ik mijn hele benen vastgelopen, maar opgeven was gewoon niet mogelijk. Uiteindelijk werd het zo laat dat ik 30 minuten voordat mijn rijles begon thuis kwam, helemaal uitgedroogd bekaf, en dan de auto in.

Hebben jullie dit soort extreme prestatiedrang ook?

quote:

Op donderdag 14 januari 2010 16:20 schreef Autidude het volgende:

[..]

Ik weet niet of het specifiek met ASS te maken heeft, kan ook nog van ADHD komen, maar ook uit "hoogbegaafdheid" .. feit is dat het gewoon overkookte hersens zijn geweest
En dat is voor mij, omdat op ik pas om mijn ver na mijn 20e aan autisme ben gaan denken, een beste shock.
Dingen van vroeger waar ik aan terug denk.. wat tot dusver altijd op hoogbegaafdheid is gehouden.

Als je op je 8e, nachten lang wakker ligt, klaagt dat je hoofd zo vol zit, alles uit je hoofd weet op te ratelen etc etc.. Of op je 10e dag en nacht op CNN de golfoorlog zit te volgen, en daar ALLES over weten.. WELK KIND VAN 10 DOET DAT IN GODSNAAM????
Dat je in de klas het dagelijkse Irak verslag mag doen van de leraar omdat je dat zo uitzonderlijk goed weet
te doen.. of de eindmusical op de basisschool.. dat je na 2dgn het complete stuk uit je hoofd weet.. , en dan niet alleen je eigen tekst.. Waarom zag niemand het?

Herkenbaar.

Ik ben op latere leeftijd onderzocht (hersenscans e.d.) om de mogelijke oorzaak van de hoofdpijnen te vinden, maar op een kleine geheel onschuldige normale niet vreemde afwijking na heeft men niets kunnen vinden. De hoofdpijnen zijn de afgelopen weken terug gekomen nu ik van medicatie aan het veranderen ben en weer super hyperactief aan het worden ben.

Morgen beginnen trouwens mijn onderzoeken mbt met mogelijk ADD/ADHD hebben. Ben benieuwd, 1 labeltje erbij kan ook nog wel

quote:

Op donderdag 14 januari 2010 16:57 schreef ikke043 het volgende:
Hebben jullie ook wel eens dat je helemaal gek van jezelf wordt. In mijn geval is het dat ik altijd meer moet weten, al wil ik het eigenlijk niet. Ik wil en moet altijd meer doen, meer kunnen, meer kennis vergaren, beter zijn. Ik kan dan ook niets 'normaal` doen.
Afgelopen zomer besloot ik in een tijdsbestek van mss 3 minuten om een marathon( de afstand dan, geen echte marathon) te rennen. Ik had al maanden niet meer gerend, geen uitrusting of wat dan ook. Dus een week later begon ik maar gewoon te rennen & na een 25 km had ik mijn hele benen vastgelopen, maar opgeven was gewoon niet mogelijk. Uiteindelijk werd het zo laat dat ik 30 minuten voordat mijn rijles begon thuis kwam, helemaal uitgedroogd bekaf, en dan de auto in.

Hebben jullie dit soort extreme prestatiedrang ook?

in je eerste deel van je post herken ik me wel.

Bijvoorbeeld bij bepaalde gespreken met mij koeder heb ik er geen zin maar kan ik niet stoppen. Tot het gespreksonderwerp mij begint te irriteren.

En zo ook met de pc en info opzoeken. Er zijn dingen die me niet echt veel intereseren..maar ik kan het niet laten om er toch wat van op te zoeken.
Maar ik beschouw mezelf ook redelijk als obsessief, als ik iets doe...kan ik maar niet stoppen..en op bepaald moment ben ik het zat, en schakel ik over naar ietes anders.
Een simpel voorbeeld is: belgde op brood. Ik kan weken alleen salami eten..en dan op bepaald moment ben ik de salami gewoon zat, en schakel ik over naar de ham, en later van de ham naar de kaas..en zo door.

quote:

Op donderdag 14 januari 2010 17:03 schreef francis998 het volgende:

[..]

in je eerste deel van je post herken ik me wel.

Bijvoorbeeld bij bepaalde gespreken met mij koeder heb ik er geen zin maar kan ik niet stoppen. Tot het gespreksonderwerp mij begint te irriteren.

En zo ook met de pc en info opzoeken. Er zijn dingen die me niet echt veel intereseren..maar ik kan het niet laten om er toch wat van op te zoeken.
Maar ik beschouw mezelf ook redelijk als obsessief, als ik iets doe...kan ik maar niet stoppen..en op bepaald moment ben ik het zat, en schakel ik over naar ietes anders.
Een simpel voorbeeld is: belgde op brood. Ik kan weken alleen salami eten..en dan op bepaald moment ben ik de salami gewoon zat, en schakel ik over naar de ham, en later van de ham naar de kaas..en zo door.

Ik ben gewoon gestopt met ontbijten, scheelt me weer 30 minuten van iets vinden wat ik wel wil eten

quote:

Op donderdag 14 januari 2010 17:02 schreef Juup© het volgende:


Morgen beginnen trouwens mijn onderzoeken mbt met mogelijk ADD/ADHD hebben. Ben benieuwd, 1 labeltje erbij kan ook nog wel

Comorbide stoornissen bij een ASS zijn meer regel dan uitzondering.. Ik heb het zelf ook, ADD/ADHD is de meest voorkomende comorbide stoornis bij een ASS.

quote:

Op donderdag 14 januari 2010 16:06 schreef Autidude het volgende:
Als kind was ik ook een rare, maar misschien ook niet zwaar opvallen autistisch.. al zijn er achteraf meer dan genoeg kenmerken te vinden en ben ik nu ook zelfs kwaad op mijn vroegere leraren en behandelaars. Maar tegelijkertijd was er vroeger ook minder bekend.. Ik ben uit 1980

Misschien de pech dat men er toen niet zo alert op was dan tegenwoordig het geval is......

quote:

Er zijn diverse oorzaken, vanaf mijn geboorte zeg maar, die al "kenmerkend" zijn.
De bevruchting zelf was al vreemd, omdat mijn moeder aan de pil was.. ik ging er dwars doorheen

Vermoed je een verband?

quote:

Bij mijn geboorte weet ik niet precies wat het probleem was, enkel dat ik weet dat er een grote kans op een waterhoofd zou zijn en dat er dus problemen waren.. dit is typisch.

Waarom zou je het je ouder niet vragen? Leven ze nog? Heb je nog contact?

quote:

En dan het hoogfunctionele.. ultra leergierig, mini-prof, alles weten over dinosaurussen, het oude egypte etc.. bijzondere vocabulaire voor de leeftijd, maar ook probleem gedrag en concentratie stoornissen (ook door ADHD) Vroeger heb ik ook veel migraine aanvallen gehad, en klaagde altijd dat mijn hoofd zo vol zat.. zodoende ben ik in 1988 bij het RIAGG terecht gekomen waar een IQ van 139 werd vastgesteld met een blokkenpatroon van GS 18.. en dat was het.. Ik was dus euh "slim" en van daaruit is er geen moer meer mee gedaan. Wat volgde is een kompleet verneukte puberteit en middelbare school, het bekende "onderpresteer" verhaaltje.

Totdat ik helemaal vastliep op volwassen leeftijd.

En wat ga je nu doen met deze wetenschap?

quote:

Op donderdag 14 januari 2010 17:28 schreef EchtGaaf het volgende:

[..]

Misschien de pech dat men er toen niet zo alert op was dan tegenwoordig het geval is......
[..]

Vermoed je een verband?
[..]

Waarom zou je het je ouder niet vragen? Leven ze nog? Heb je nog contact?
[..]

En wat ga je nu doen met deze wetenschap?

Ja, het is echt pech gehad hebben... ze zijn nu veel verder.
En ik weet niet of er een verband is, maar ik vind het wel apart, ik ben al apart en het maakt mij nog extra apart, ik ben iemand van de 0,1 procent.. heb er geen onderzoek verder naar gedaan, maar feit is dat het een uitzonderlijk iets is.. 0,1 %

Maar ik hou het meer op het waterhoofd/complicaties bij geboorte, ik moet het nog eens navragen. Heb wel contact met mijn ouders, woon bij ze in, maar dat contact is ook erg slecht en moeizaam.

En wat ik doe met die wetenschap? Ik trek mij terug, het is een zwakte.. maar voorlopig de allerbeste keuze. Het is mij echt allemaal veel te zwaar, en ik doe mijn best en zal alles proberen om via het reintegratietraject en leuk en fijn baantje te vinden voor voorlopig 20 uur in de week, daar zal ik echt alles
voor doen.. maar als het niet leuk is dan is het niet leuk en dan werkt het niet. Maar ik weet nog niet wat dat gaat brengen. Maar voor de rest ben ik losgekoppeld van de maatschappij en de gebruikelijke nuance.

quote:

Op donderdag 14 januari 2010 17:36 schreef Autidude het volgende:

[..]

Ja, het is echt pech gehad hebben... ze zijn nu veel verder.

Tja, en velen met je....Erg vervelend, maar daar verander je nu niets aan... Proberen om nu vooruit te kijken.

quote:

En ik weet niet of er een verband is, maar ik vind het wel apart, ik ben al apart en het maakt mij nog extra apart, ik ben iemand van de 0,1 procent.. heb er geen onderzoek verder naar gedaan, maar feit is dat het een uitzonderlijk iets is.. 0,1 %

Tja, herken dit ook heel erg.....Zeker als je ziet hoe conformistisch deze maatschappij is. Het is ultra kuddelopen

quote:

Maar ik hou het meer op het waterhoofd/complicaties bij geboorte, ik moet het nog eens navragen.
Heb wel contact met mijn ouders, woon bij ze in, maar dat contact is ook erg slecht en moeizaam.

Nu nog steeds? Tja, het is voor ouders misschien ook een hel schok als dit soort dingen duidelijk worden.

quote:

En wat ik doe met die wetenschap? Ik trek mij terug, het is een zwakte.. maar voorlopig de allerbeste keuze. Het is mij echt allemaal veel te zwaar, en ik doe mijn best en zal alles proberen om via het reintegratietraject en leuk en fijn baantje te vinden voor voorlopig 20 uur in de week, daar zal ik echt alles
voor doen.. maar als het niet leuk is dan is het niet leuk en dan werkt het niet. Maar ik weet nog niet wat dat gaat brengen. Maar voor de rest ben ik losgekoppeld van de maatschappij en de gebruikelijke nuance.

Je hebt ook veel te verwerken. Al was het maar om eea te accepteren. Dat is een hele proces, dat kost ook even tijd. Hopelijk dat je goed hulp krijgt, om de boel te structuren. Want structuur heb je nodig.

Hopelijk krijg je hulp. Misschien/wellicht via GGZ?

quote:

Op donderdag 14 januari 2010 17:45 schreef EchtGaaf het volgende:

[..]

Tja, en velen met je....Erg vervelend, maar daar verander je nu niets aan... Proberen om nu vooruit te kijken.
[..]

Tja, herken dit ook heel erg.....Zeker als je ziet hoe conformistisch deze maatschappij is. Het is ultra kuddelopen
[..]

Nu nog steeds? Tja, het is voor ouders misschien ook een hel schok als dit soort dingen duidelijk worden.
[..]

Je hebt ook veel te verwerken. Al was het maar om eea te accepteren. Dat is een hele proces, dat kost ook even tijd. Hopelijk dat je goed hulp krijgt, om de boel te structuren. Want structuur heb je nodig.

Hopelijk krijg je hulp. Misschien/wellicht via GGZ?

Ja ik vind dat conformisme dus ook heel erg... En ik weet wel dat je altijd hoop moet hebben en dat ook IK niet alles en iedereen over 1 kam moet scheren.. maar tel alles eens op;

- ik heb moeite me sociale contacten, vertaling - einzelganger buitenbeentje
- ik ben volwassen maar heb geen ervaring met relaties buitenbeentje
- Ik leef van het sociaal minimum buitenbeentje
- ik ben autist = social equal aan 'mongool' buitenbeentje

ik weet dat het niet zo hoeft te zijn, maar het is verdomd moeilijk om in een omgeving te komen waarin dat niet zo hoeft te zijn. En eigenlijk voel ik mij in mijn eentje ook wel het prettigst, het is alleen dat je onherroepelijk toch afhankelijk zal blijven van anderen, al is het alleen maar de instanties.. en juist daar liggen de grootste 'sociale' problemen.

Ik hoop ook echt dat ik via MEE een soort van curator kan krijgen. Ik had altijd gehoopt dat ik een goeie vriendin/vrouw zou vinden die dat gedeelte van het samenleven dan zou overnemen, dat zou voor mij ideaal zijn. Maar die kans is gewoon klein en ik kan daar ook niet meer op wachten, ik heb gewoon iemand nodig die alle financiele/zakelijke zaken voor mij regeld en mij gewoon zakgeld geeft.

Over verwerken gesproken, daar moet ik het met mijn psych ook nog over hebben..
Want dat kan ik dus eigenlijk helemaal niet... tegenslagen blijven malen, het houdt niet op.. ik probeer het op diverse manieren te relativeren maar kan het nooit helemaal verwerken, het blijft altijd hangen.
al 15 jaar, en alles tussen in.

quote:

Op woensdag 13 januari 2010 17:22 schreef Cassandra87 het volgende:

[..]

Sorry windigo ik bedoel het absoluut niet persoonlijk. Meer een algemene observatie, ook via andere topics en de 'zelfdiagnose'topics op t forum bijv.

Mijn ouders probeerden vroeger altijd een stempel gedrukt te krijgn bij mij en dat was ook bijna gelukt, vorig jaar in een hulptraject gezeten, kort gesprekje gehad en direct doorverwezen naar een instantie om borderline vast te stellen.

En dit vermoeden werd dus uitgesproken op basis van moeilijkheden die ik had in mijn jeugd, en die had opgekropt.

Als ik je verhaal lees, dan herken ik er veel in. Ook mijn ouders waren erg perfectionistisch, het 'onderdrukken' komt me bekend voor, het afsluiten ook. Ik dacht dat mijn problemen daardoor waren ontstaan. Nu blijkt echter dat ik als kind wel degelijk specifiek 'autistische' problemen had, maar ik kan me dat zelf niet herinneren. Dus het is gewoon heel moeilijk om van jezelf te zeggen wat het probleem is, bij dit soort dingen dan, omdat je het namelijk zelf niet altijd merkt als je je afwijkend gedraagt. Zeker mbt de vroege jeugd.

quote:

Op woensdag 13 januari 2010 22:20 schreef sempron2400 het volgende:

[..]

Een sociale beperking maakt het nu eenmaal een stuk moeilijker. Ik zie het wel als een handicap. Zelf heb ik obsessies en ben ik minder belastbaar dan normale mensen. 36 uur werken zie ik op dit moment wel als het maximum, voor veel mensen begint het dan pas. Ik heb het idee dat het hen vrij gemakkelijk afgaat.

Vraag andere mensen eens hoe ze het ervaren. Veel mensen die van buiten heel succesvol en gelukkig overkomen hebben ook gewoon hun eigen problemen. Dat ze ook weleens thuis zitten met de wallen onder hun ogen, een grauw gezicht en hoofdpijn van alle stress of van problemen met collega's, dat zie je niet omdat ze je op zo'n moment niet op visite zullen vragen, en ze zullen het ook niet snel vertellen omdat het een beetje 'not done' is om te laten merken dat je leven niet perfect is.

Verder zijn er mensen die het werken wel volhouden, maar daarbuiten weinig meer ondernemen. Daar merk je ook niet veel van. Of er zijn mensen zoals ik, die de uren wel kunnen maken, maar ver onder hun niveau zitten.

quote:

Sociale dingen als recepties of mijn verjaardag vieren: kost mij meer energie dan normale mensen.

Dat zal best kloppen. Wat ik begrijp van veel mensen is dat ze van leuke dingen energie krijgen. Ik heb dat niet. Alles kost energie, alleen het een meer dan het ander, maar dat hangt niet zozeer af van hoe leuk ik het vind. Ik vind een feestje (gewoon met vrienden) soms best leuk, maar ik word er toch echt moe van.

quote:

In plaats van autisten/Aspergers is het trouwens mensen met autisme of Asperger. Als ik een Asperger zou zijn, dan voel ik me zo gescheiden van de normalen.

Als ik mocht kiezen, dan liet ik dat 'mensen' liever weg, want die vind ik nou helemaal niet leuk. Ik was liever een konijn met Asperger denk ik.