Meld me ook zonder baby en inmiddels weer zonder weeën.
Onrustig avondje gehad gisteren. Rond een uur of 18 kreeg ik aan een stuk door harde buiken, meestal met nog geen 5 minuten ertussen en ongeveer een minuut aanhoudend. Een kwartiertje later kwam daar een menstruatiegevoel bij, dus toen heb ik de meneer ingeseind (maar met de melding dat hij nog niet hoefde te komen). Rond 19 uur ben ik in bad gegaan met het idee dat voorweeën dan vanzelf ophouden. Dat gaf een kwartier verlichting en toen kwam het menstruatiegevoel weer terug. Dus weer de meneer gebeld, deze keer met de melding dat ik hem wel thuis wilde hebben, omdat ik ook niet meer wist of dit nu wel of niet menens was. Die kwam om 20 uur thuis en heeft gelijk het ziekenhuis gebeld om te vragen wat we moesten doen. Daar hebben ze besloten ons te laten komen voor een CTG, dus om 21 uur lag ik eraan. Na een uur lang een mooi berglandschap te hebben getekend op dat CTG papier, werden de harde buiken minder gevoelig (maar volgens het ctg niet minder frequent of minder krachtig). Ons meisje leek er overigens totaal geen last van te hebben, gelukkig.
Aangezien ik nog vrolijk lag te keuvelen en niet hoefde te puffen, twijfelde ook de vk of het nou wel of niet begonnen was. Een inwendig onderzoekje wees uit dat ik weliswaar een mooie rijpe bmm had, maar nog geen noemenswaardige ontsluiting, dus de vk hield het op loos alarm en na overleg met de gyn mochten we weer naar huis.
Thuis ben ik met een warme kruik in bed gedoken en ondanks dat ik ontelbare keren wakker geworden ben met een harde buik met menstruatiekramp, heb ik prima geslapen. Gewoon iedere keer de kruik ertegenaan en negeren, dit werkt ook altijd als ik ongesteld moet worden. En sinds ik vanochtend wakker werd is het weer volkomen rustig, zelfs geen serieuze harde buiken meer gehad.
Helaas dus. Loos alarm en niets wijst er nog op dat het snel door gaat zetten.
En bovendien heb ik niet eens mijn man van de nieuwjaarsborrel kunnen redden. Het was tenslotte al bijna 20 uur toen ik hem thuis liet komen...