SC 406 - Met Greys d'r lapjes Rosbief

Meneer Subtiel was heel even van zijn stuk gebracht, maar hervond zich snel. Al zijn eerdere gedachten over relaties met personeel gooide hij voor vanavond overboord. Hij wilde op dit moment maar één ding, en dat was deze vrouw beminnen. Op het moment dat Klassieke Witte haar gezicht naar hem ophief boog hij zich voorover en omsloot haar lippen met de zijne. Hij was verbaasd over de warmte die haar mond hem bood. De rest van haar lichaam voelde steenkoud aan in zijn armen. Hij opende haar lippen met zijn tong, en zijn handen gleden tegelijkertijd over haar rug omlaag. Toen zijn handen bij haar billen aankwamen, duwde hij haar dicht tegen zich aan. De reactie van zijn lichaam op het hare was overduidelijk. Het leek of hij in brand stond op de plekken waar ze elkaar raakten. Langzaam liep hij achteruit richting de douchecabine, ervoor zorgend dat ze tegen hem aangeklemd bleef.

Klassieke Witte was verbijsterd. Hoe kon één zoen van deze man haar zo raken? Ze was blij dat ze haar armen om zijn nek had geslagen, want haar knieën waren week geworden op het moment dat ze zijn tong tegen haar lippen voelde. Nu ze bij de douchecabine aangekomen waren bracht hij zijn mond in een spoor van kusjes naar de zijkant van haar gezicht. Hij beet even zachtjes in haar oorlel, en ze voelde een golf van verlangen door haar lichaam gaan. Meneer Subtiel schoof de mouwen van haar jurk over haar armen, en trok de jurk ongeduldig naar beneden, haar slipje onderweg meenemend. Ze stapte uit haar kleding en schoenen, en tegelijkertijd begon hij haar weer te zoenen. Dit keer was zijn tong niet meer voorzichtig, maar wild en hartstochtelijk. Ze begon de knoopjes van zijn overhemd los te maken, en kon zich niet bedwingen om alvast met haar handen over zijn borst te dwalen. Hij onderbrak de kus, en ze keken elkaar zwaar ademend aan. Snel trok ook hij zijn kleren uit, en hij zette de douche aan. Pas toen ze onder de warme straal stapte merkte ze dat er ook delen aan haar lichaam zaten die het nog koud hadden. De ruimte in de cabine was beperkt, dus ze ging met haar rug tegen de muur staan. Ze pakte zijn hand en trok hem naar zich toe. Hij ging voor haar staan en plaatste zijn handen op de muur, aan weerszijden van haar lichaam. Het idee dat zij de oorzaak was van zijn opwinding maakte haar gek van verlangen. Ze bracht haar handen omlaag naar zijn mannelijkheid, en begon hem plagend te strelen. Klassieke Witte hoorde hem kreunen, en terwijl de waterstralen op hen neervielen voerde ze het tempo op. Toen ze even stopte bracht hij zijn hoofd omlaag en begon aan een van haar tepels te zuigen, terwijl zijn hand de andere borst begon te masseren. Plotseling voelde ze hoe hij met zijn knie haar benen langzaam uit elkaar duwde, en ze kon een kreet van verlangen niet onderdrukken. Ook zijn hand begon te bewegen. Van haar borst streelde hij naar beneden, langs haar navel tot haar liezen, waar hij plagerig stilhield. Ze kon zich bijna niet meer beheersen, ze wilde hem, nu!

Meneer Subtiel keek door de stoomwolken neer op Klassieke Witte. Ze ademde zwaar, waardoor haar borsten, die hij net nog had verwend, ritmisch op en neer bewogen. Zijn hand in haar lies begon haar dijen te strelen, en hij voelde dat haar hand zijn mannelijkheid weer omvatte. Net toen hij vreesde het niet langer vol te houden, hoorde hij haar smekend fluisteren. “Ik wil je, alsjeblieft…” Hij bedacht zich geen moment en pakte haar billen weer vast. Hij tilde haar een klein beetje op, en drong langzaam bij haar binnen, tot hij volledig in haar was. Ze kromde haar rug van genot toen hij ritmisch in haar begon te bewegen. Kort daarna voelde hij hoe ze schokkend haar hoogtepunt bereikte. Zijn ontlading kwam niet veel later, en hijgend bleven ze tegen de muur geleund staan.

Zwijgend stond meneer Subtiel Klassieke Witte aan te kijken, terwijl zij met haar ogen dicht onder de stralen van de douche stond. Hij wist niet meer wat er met hem aan de hand was. Sinds ze deze opdracht aan hadden genomen waren er veel vreemde dingen gebeurd, maar dit sloeg toch wel alles. Hij was al lang niet meer zo gepassioneerd geweest, maar op de een of andere manier was het voor hem wel eenmalig. Hij hoopte maar dat Klassieke Witte het niet al te serieus opvatten; ze was een goeie kracht en hij zou het vervelend vinden als ze hierdoor niet meer voor hem zou kunnen of willen werken. Op dat moment opende ze haar ogen, en ze glimlachte even naar hem. “Uw beurt!” Ze stapte uit de cabine en begon zich af te drogen. Ze schoot in een badjas die aan de badkamerdeur hing, en kroop het eerste het beste bed in dat ze zag staan. Dit was een rare avond geweest, en ze was doodop. Ze viel bijna meteen in slaap toen ze ging liggen. Ze merkte niet eens dat Meneer Subtiel aan de andere kant in het bed ging liggen.

De volgende ochtend werd Klassieke Witte om 8.00 wakker. Ze keek even naast zich en zag dat Meneer Subtiel nog sliep. Ze liep in de ochtendjas naar beneden, en liet haar gedachten over afgelopen nacht de vrije loop. Ze had erg genoten van het douche-avontuur, maar nu zag ze meneer Subtiel weer puur als haar baas, en niet anders. Ze hoopte maar dat ze niet ontslagen zou worden hierdoor. Ze pakte een pakje sigaretten uit haar doorweekte tasje, en was blij dat haar sigaretten nog droog waren. Ze stak er een op en keek uit het raam. Ze hadden waarschijnlijk nog heel wat werk te doen. Eerst moesten ze maar eens uit gaan zoeken wie de persoon was die ze achtervolgd hadden, en voor wie ze werkte.

Meneer Subtiel kwam niet lang na Klassieke Witte naar beneden. Hij bleef in de deuropening staan en snoof lichtjes. Hij fronste zijn wenkbrauwen. Rook?! Dat was dan weer een tegenvaller. Hij was blij dat hij zich al niet tot haar aangetrokken voelde, want een rokende vrouw kon hij niet waarderen.

Zodra Klassieke Witte hem zag binnenkomen, maakte ze haar sigaret uit op een schoteltje dat ze uit een keukenkastje had gevist. Hij had nergens een asbak, dus ze vermoedde dat hij het niet op prijs zou stellen dat ze rookte. “Heb je hier een computer? Of een laptop? Dan kan ik alvast beginnen aan een verslag over gisterenavond, en dan zal ik meteen opzoeken of er meer over die vrouw te vinden is in onze databases. Meneer Subtiel was opgelucht; ze was weer haar zakelijke zelf. Hij logde in op zijn computer, en liet haar haar gang gaan. Hij keek op zijn mobiel, en zag dat hij vannacht een oproep van Grijs gemist had. Hij besloot haar later terug te bellen, en nu contact op te nemen met Barbier, om te vragen hoe het er voor stond met zijn opdracht…

_{Dit verhaal is niet gebaseerd op feiten. Enige overeenkomst met de werkelijkheid berust puur op toeval...}