MUZ Muziek
Het forum voor 's werelds enige universele hobby! Snaren of toetsen, vinyl of cd, eendagsvlieg of rasartiest, op de radio of op een festival! Hier kun je al je ongebreideld enthousiasme, maar ook je weldoordachte kritische noten kwijt over muziek
"So much has been said and written about the Beatles -- and their story is so mythic in its sweep -- that it's difficult to summarize their career without restating clichés that have already been digested by tens of millions of rock fans. To start with the obvious, they were the greatest and most influential act of the rock era, and introduced more innovations into popular music than any other rock band of the 20th century. Moreover, they were among the few artists of any discipline that were simultaneously the best at what they did and the most popular at what they did. Relentlessly imaginative and experimental, the Beatles grabbed a hold of the international mass consciousness in 1964 and never let go for the next six years, always staying ahead of the pack in terms of creativity but never losing their ability to communicate their increasingly sophisticated ideas to a mass audience. Their supremacy as rock icons remains unchallenged to this day, decades after their breakup in 1970."
Lees verder
Officiële websites:
The Beatles
John Lennon
Paul McCartney
George Harrison
Ringo Starr
Wikipedia:
Op de Engelse Wikipedia is vrij veel Beatles informatie te vinden, namelijk over de Beatles zelf, hun geschiedenis, hun albums, (bijna) al hun nummers en nog veel meer. Natuurlijk is er ook veel info te vinden over John, Paul, George en Ringo.
Overige links:
Alle videoclips, al dan niet officieel
Beatles Radio
Groot overzicht van alle (Beatles en solo) bootlegs
Vorige topics:
1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13, 14, 15, 16, 17, 18, 19, 20, 21, 21, 22, 23, 24, 25, 26, 27, 28, 29, 30, 31, 32, 33, 34, 35, 36, 37, 38
Tournaments:
Beatles Tournament 2002 - winnaar: A Day In The Life
Beatles Tournament 2004 - winnaar: Strawberry Fields Forever
Beatles Tournament 2005 - winnaar: A Day In The Life
Beatles Tournament 2007 - winnaar: A Day In The Life
Beatles Album Tournament 2007 - Winnaar: Abbey Road
Beatles Tournament 2009 - Winnaar: I Am The Walrus
The Beatles Album Tournament 2009 (tournament loopt nog!)
De openingspost is gemaakt door Arn0 en kan hier teruggevonden worden.
By hook or by crook, I'll be last in this book.
Ik ben opgegroeid met de muziek van The Beatles alsof de band nog bij elkaar wasquote:Op zaterdag 28 november 2009 23:23 schreef golfer het volgende:
Ik vraag mij af hoeveel van jullie The Beatles en de Beatlemania eigenlijk echt nog meegemaakt hebben?
Of zijn het voor jullie legendes uit het verleden, waarvan er nog 2 in leven zijn?
. Kan me ook héél vaag iets herinneren van de Anthology-hype. Maar de meest frequente posters in dit topic zijn geloof ik allemaal geboren toen de bandleider van de groep al overleden was... quote:Op zaterdag 28 november 2009 23:32 schreef golfer het volgende:
[..]
Heel veel singletjes en LP's nog en hun optreden in Blokker niet zelf mogen bezoeken van mijn ouders, wel getuige geweest van de rondvaart in Amsterdam.
Heb het vanmorgen teruggeluisterd, en het eerste wat me opviel was de geluidskwaliteit van de demo van de Esher-demo van "Sour Milk Sea". Bijna Anthology 3-kwaliteit! Wordt eens tijd dat ze alle demo's in die kwaliteit uitbrengen, maar dat zie ik niet zo snel gebeuren...quote:Op zaterdag 28 november 2009 23:12 schreef Arn0 het volgende:
Niemand geïnteresseerd? Jammer, want het is erg interessant. Goede interviews met de oorspronkelijke artiesten die de door Lennon/McCartney geschreven nummers speelden, ook met George Martin en McCartney moet nog komen. En tussendoor nog toffe muziek met uiteraard lyrics van Lennon/McCartney.
Wat bedoel je trouwens met "lyrics" van Lennon/McCartney?
Het lijkt me duidelijk wat ik bedoelde..quote:Op zondag 29 november 2009 16:21 schreef Aisumasen het volgende:
Wat bedoel je trouwens met "lyrics" van Lennon/McCartney?
Ik wou gewoon aantonen dat het niet random nummers waren, maar daadwerkelijk "the songs The Beatles gave away" die ze lieten horen. Maar naar het einde toe klopte het niet echt, omdat er nog Harrison nummers waren.
By hook or by crook, I'll be last in this book.
Waarschijnlijk een verwarring, maar waar ik op doel is dat het Lennon/McCartney-composities zijn, niet enkel teksten.
Ohzo. Ja, dat wist ik wel maar had gewoon toevallig het woord lyrics gebruikt.quote:Op zondag 29 november 2009 16:32 schreef Aisumasen het volgende:
Waarschijnlijk een verwarring, maar waar ik op doel is dat het Lennon/McCartney-composities zijn, niet enkel teksten.
En, gewoon omdat het kan, hier een fragment van de laatste studio-opname van McCartney en Lennon te samen, uit 1974. De bootleg noemt A Toot And A Snore, een absolute aanrader. Het nummer Lucille is overigens door zowel Lennon als McCartney op een solo album gezet.
By hook or by crook, I'll be last in this book.
Het hoogtepunt van die bootleg is het moment dat de cocaïne rondgaat, dat moet genoeg zeggen . En niet om te mierenneuken, maar Lennon heeft "Lucille" nooit in de studio opgenomen. "Ain't That A Shame" staat wel bij allebei op een cover-album.
. En niet om te mierenneuken, maar Lennon heeft "Lucille" nooit in de studio opgenomen. "Ain't That A Shame" staat wel bij allebei op een cover-album.
Maar geef toe, de bootleg is gewoon historisch gezien geweldig. De geluidskwaliteit is niet echt goed, maar alsnog vind ik het muzikaal gezien niet slecht.quote:Op zondag 29 november 2009 16:42 schreef Aisumasen het volgende:
Het hoogtepunt van die bootleg is het moment dat de cocaïne rondgaat, dat moet genoeg zeggen
Hmm vaag, je hebt gelijk, ik verwarde het met Just Because. McCartney's versie lijkt veel meer op het origineel maar toch vind ik Lennon's (dronken?) versie beter
By hook or by crook, I'll be last in this book.
Something en My Love staan wel op Back in the US (zelfs met dezelfde praatjes). Calico skies en Paperback Writer stonden inderdaad niet daarop, maar wel op andere DVD's. Same difference. Uiteindelijk koop je die 'nieuwe' DVD voor 8 liedjes. De rest van de 33 nummers kennen we al van één of meer liveDVD's. Dat is dus niet de helft maar een kwart.quote:Op zondag 29 november 2009 02:12 schreef Writersright het volgende:
[..]
Highway
Sing the changes
Something
A day in the life/Give peace a chance
Day Tripper
Paperback Writer
My Love
Dance Tonight
Only Mama Knows
I'm Down
Mrs Vanderbilt
Calico Skies
Staan niet op Back in the US en zijn zeker de moeite waard om de DVD te kopen (bijna helft van de setlist zijn 'nieuwe' nummers)
Buiten het feit dat Something op Back in the US staat, staat het ook nog es op Concert for George. Dus dit is de derde DVD waar we dat verhaal horen! In zes jaar tijd!! Laten we er dus toch maar vanuit gaan dat de meerderheid van de zaal het verhaal kent.quote:Daarnaast dat praatje over die ukelele is leuk voor de mensen die het nog niet wisten. Je hoeft er niet van uit te gaan dat iedereen uit het publiek die vorige DVD's hebt.
Net zoals over hoe Blackbird is geschreven. Dat verhaal werd ter promotie van Chaos&Creation (in 2005) in vrijwel elk persmoment uitgelegd. Ik kan het zo ongeveer woord-voor-woord meelullen. Wellicht houdt Paul rekening met de groeiende groep Alzheimer-patiënten in de zaal, maar ik vrees dat het gemakzucht is.
Alle Macca-DVD's hebben hun voors en tegens.quote:Op zondag 29 november 2009 00:11 schreef Arn0 het volgende:
Maar als je nog geen enkele DVD hebt, is deze dan niet beter dan de vorigen?
Deze DVD is heel clean met weinig gelul ertussen, dus dat is positief. Nadeel zijn dan weer de publieksopnames die doorheen zijn geplakt, al die zijn gelukkig spaarzaam.
Qua geluid is het niet perse beter dan andere DVD's, en het beeld is niet bijzonder spectaculair (weinig show-element). Het montagewerk is vrij zwak. Je hoort regelmatig een overgedubde solo of pianopartij, die gewoon niet klopt met het beeld dat je ziet. Dat is slordig. We weten dat niet alles 100% live is, maar probeer het dan toch zo goed mogelijk te laten lijken.
Meest irritante is "I'm Down" waarbij we steeds switchen tussen het optreden en de opnames van Shea Stadium. Het is heel hard gesneden, waardoor je niet echt lekker in het nummer komt. Tijdens de hoge uithalen horen en zien we vooral de 'oude' Paul. Zwak vind ik dat. Die beelden zijn leuk, maar de switch in audio maakt het redelijk onkijkbaar.
De setlist van de vorige DVD was dan weer stukken interessanter, maar die moet je wel weer met je afstandsbediening binnen handbereik bekijken, want de mongolen vliegen je om de oren.
We hebben de DVD in het vorige topic uitgebreid besproken, maar wil nog wel toevoegen dat zelfs live-versies van "Only Mama Knows" en "Dance Tonight" al eens eerder zijn uitgebracht. Dan is het ineens weer jammer dat er geen release van de 2004-setlist was.
Ben heel blij met de toevoegingen "Day Tripper", "Mrs Vanderbilt", de Fireman-songs en de terugkeer van "I'm Down" en "Paperback Writer", maar het is wel ten koste gegaan van persoonlijk favorieten uit de 2008-setlist, die oorspronkelijk dan weer uit de setlist van 2002 en 2005 kwamen. Snap je?
Ben heel blij met de toevoegingen "Day Tripper", "Mrs Vanderbilt", de Fireman-songs en de terugkeer van "I'm Down" en "Paperback Writer", maar het is wel ten koste gegaan van persoonlijk favorieten uit de 2008-setlist, die oorspronkelijk dan weer uit de setlist van 2002 en 2005 kwamen. Snap je
?
Webfreak, ik volg je redenering wel, maar er zijn genoeg mensen die eenmalig naar zo'n concert gaan en het leuk vinden om anekdotes voor het eerst te horen. Datzelfde geldt voor de setlist: ieder concert is anders, ook al is de setlist identiek.
Hoe laat gaat iedereen eigenlijk in de rij liggen de 9e ? Heb (uiteraard) veldkaarten, en wil toch maximaal op rij 2 a 3 van podium staan
Heb (uiteraard) veldkaarten, en wil toch maximaal op rij 2 a 3 van podium staan
You can be anything you want to be
Just turn yourself into anything you think that you could ever be
Be free with your tempo, be free, be free
Surrender your ego - be free, be free to yourself
Just turn yourself into anything you think that you could ever be
Be free with your tempo, be free, be free
Surrender your ego - be free, be free to yourself
Klopt, je hebt gelijk. My Love wist ik niet zeker en had geen zin om de DVD er bij te pakken en Something klopt ook wel nu je het zegt maar als ik het goed heb was dat de 'kale' versie om het maar zo te zeggen.quote:Op zondag 29 november 2009 17:51 schreef webfreak het volgende:
[..]
Something en My Love staan wel op Back in the US (zelfs met dezelfde praatjes). Calico skies en Paperback Writer stonden inderdaad niet daarop, maar wel op andere DVD's. Same difference. Uiteindelijk koop je die 'nieuwe' DVD voor 8 liedjes. De rest van de 33 nummers kennen we al van één of meer liveDVD's. Dat is dus niet de helft maar een kwart.
[..]
Ik ben het zeker eens met wat je zegt over I'm down. Dat viel tegen. Het idee is leuk maar knip dan het geluid weg van de Beatles versie. Dit leek wel een Youtube montage. Gelukkig is het op de CD-versie we;l goed geregeld.
Ik ga er rond 3/4 uur proberen te zijnquote:Op zondag 29 november 2009 18:27 schreef KELDER het volgende:
Hoe laat gaat iedereen eigenlijk in de rij liggen de 9e ?
quote:Op zaterdag 24 oktober 2009 10:35 schreef webfreak het volgende:
Wat tijd betreft:
Vorige keer in 2003 waren we rond 16 uur in Arnhem, en stonden we vooraan.
Je moet ook rekening houden met files natuurlijk. En dat je op de uitweg nog 2 uur vaststaat met je auto
By hook or by crook, I'll be last in this book.
Goed, een redelijk gedeelte van het publiek zijn ongetwijfeld dagjesmensen, maar ik vind het vreemd dat alleen met hén rekening wordt gehouden, terwijl de echte fans een beetje met de nek worden aangekeken. Telt het dan niet dat zij ieder concert bezoeken en elke DVD kopen?quote:Op zondag 29 november 2009 18:11 schreef TNA het volgende:
Webfreak, ik volg je redenering wel, maar er zijn genoeg mensen die eenmalig naar zo'n concert gaan en het leuk vinden om anekdotes voor het eerst te horen. Datzelfde geldt voor de setlist: ieder concert is anders, ook al is de setlist identiek.
Maar sowieso: waarom zou je tussen die twee groepen kiezen? Je kunt ook gewoon elke tour een paar nieuwe anekdotes vertellen en een paar nieuwe liedjes ertussen doen, iedereen blij. Waarom zou je jaar in jaar uit over hetzelfde liedje vertellen?
Maar iemand zei het al eerder geloof ik: Weet McCartney wel wat er speelt bij de 'echte' fans?
By hook or by crook, I'll be last in this book.
Ik wil niet in herhaling vallen, aangezien we het ook in het vorige topic weer uitgebreid hebben besproken. Maar McCartney's ververst elke tour wel degelijk in z'n set/anekdotes. Het probleem is alleen dat die 'diepere' tracks daarna gelijk weer geloodst worden, en de gebruikelijke songs/anekdotes steeds blijven hangen...quote:Op zondag 29 november 2009 19:01 schreef webfreak het volgende:
[..]
Goed, een redelijk gedeelte van het publiek zijn ongetwijfeld dagjesmensen, maar ik vind het vreemd dat alleen met hén rekening wordt gehouden, terwijl de echte fans een beetje met de nek worden aangekeken. Telt het dan niet dat zij ieder concert bezoeken en elke DVD kopen?
Maar sowieso: waarom zou je tussen die twee groepen kiezen? Je kunt ook gewoon elke tour een paar nieuwe anekdotes vertellen en een paar nieuwe liedjes ertussen doen, iedereen blij. Waarom zou je jaar in jaar uit over hetzelfde liedje vertellen?
Het laatste Fireman-project was een goede start
.
Ik ben wel blij dat ik de luxe versie van GENY heb. Vooral die extra disc kent fantastische extra's zoals "Ï'm Down" zonder Shea shots en een documentaire film die eindelijk eens goed gemonteerd is. Daar zie je tenminste niet van die vervelende McCartney of bandleden-shots op maar kunnen we eindelijk 100% genieten van het publiek.
Hehe .Die van mij staat nog in bestelling
. Aan de andere kant heb ik 'em daardoor al 2 weken digitaal, en is het een tientje goedkoper. Maar ik denk niet dat ik 'em dit jaar nog in de post kan verwachten...
Serieus? Bah, ik had me erop verheugd het concert te kijken in goede kwaliteit ipv die digitale Ipod versiequote:Op zondag 29 november 2009 19:30 schreef Aisumasen het volgende:
Die van mij staat nog in bestelling
By hook or by crook, I'll be last in this book.
Dan download je de DVD, het is gerechtvaardigd . Maar van distributeur Topspin verwacht ik bar weinig, ja... Ik lees verhalen van mensen die na één jaar tijd hun Fireman deluxe-set nog steeds niet in huis hebben 
.
. Maar van distributeur Topspin verwacht ik bar weinig, ja... Ik lees verhalen van mensen die na één jaar tijd hun Fireman deluxe-set nog steeds niet in huis hebben .
Goed, maar op zo'n DVD merk je daar dus niks van.quote:Op zondag 29 november 2009 19:14 schreef Aisumasen het volgende:
[..]
Ik wil niet in herhaling vallen, aangezien we het ook in het vorige topic weer uitgebreid hebben besproken. Maar McCartney's ververst elke tour wel degelijk in z'n set/anekdotes. Het probleem is alleen dat die 'diepere' tracks daarna gelijk weer geloodst worden, en de gebruikelijke songs/anekdotes steeds blijven hangen...
Live is het sowieso wel geweldig, als je erbij bent. Dan zul je mij niet horen.
De laatste Fireman is geweldig. Wat mij betreft speelt 'ie die plaat integraal. Youth erbij, hartstikke leuk.quote:Het laatste Fireman-project was een goede start
Even hè... Het werkt goed in het geheel, maar toch... "Drive My Car" moet wel zijn sufste set-opener aller tijden zijn. Geef mij dan maar "Jet" terug.
Als er een "car" nummer is dat hij moet spelen is het The Back Seat Of My Carquote:Op maandag 30 november 2009 00:39 schreef Aisumasen het volgende:
Even hè... Het werkt goed in het geheel, maar toch... "Drive My Car" moet wel zijn sufste set-opener aller tijden zijn. Geef mij dan maar "Jet" terug.
Alhoewel ik ook heel graag Monkberry Moon Delight live zou zien, misschien nog wel liever.
By hook or by crook, I'll be last in this book.
Als er een "car" nummer is dat hij niet moet spelen is het Motor Of Love .
Bekeek weer eens een stukje van de opnames van z'n Europese tournee in 2004. Die setlist....!) weer langskomen.
.Bekeek weer eens een stukje van de opnames van z'n Europese tournee in 2004. Die setlist....!
En dan vooral boven de streep, voordat de gebruikelijke 10 (het is écht zoquote:1. Jet
2. Got To Get You Into My Life
3. Flaming Pie
4. All My Loving
5. Let Me Roll It
6. You Won't See Me
7. She's A Woman
8. Maybe I'm Amazed
9. Long And Winding Road
10. In Spite Of All The Danger
11. Blackbird
12. We Can Work It Out
13. Here Today
14. All Things Must Pass
15. I'll Follow The Sun
16. For No One
17. Calico Skies
18. I've Just Seen A Face
19. Eleanor Rigby
20. Drive My Car
21. Penny Lane
--------------------------------
22. Get Back
23. Band On the Run
24. Back in the USSR
25. Live and Let Die
26. I've Got a Feeling
27. Lady Madonna
28. Hey Jude
29. Yesterday
30. Let it Be
31. I Saw Her Standing There
32. Helter Skelter
33. Sgt. Pepper's Lonely Heart Club Band/The End
) weer langskomen.
Interessante setlist inderdaad, doch mis ik daar Mrs. Vanderbilt, ik ben echt blij dat die is toegevoegd.
By hook or by crook, I'll be last in this book.
Oh-ohquote:Op maandag 30 november 2009 01:15 schreef Aisumasen het volgende:
Als we zó gaan beginnen....ik mis wel meer nummers!
Nee, maar ik wou gewoon vermelden dat ik blij ben dat hij dat nummer heeft toevoegd. Overigens denk ik er nu aan, zou die actie van beatlesshop.nl nog wat hebben uitgehaald? Ben benieuwd.
By hook or by crook, I'll be last in this book.
Ik denk niet voor niets dat hij "Pipes Of Peace" (en "(I Want To) Come Home") zal toevoegen... Vanaf woensdag Beatles-gerelateerde sites mijden ...!
...!
Tja, hij had toch keuze gekregen uit drie nummers? Ben nog niet zo zeker dat Pipes of Peace is. I Want To Come Home lijkt me wel voor de hand liggend ja, hoop het eigenlijk ook.quote:Op maandag 30 november 2009 01:31 schreef Aisumasen het volgende:
Ik denk niet voor niets dat hij "Pipes Of Peace" (en "(I Want To) Come Home") zal toevoegen... Vanaf woensdag Beatles-gerelateerde sites mijden
Ja, dat zuigt wel, een week lang Beatles nieuws missen
By hook or by crook, I'll be last in this book.
Nee, maar als hij dat specifieke nummer ineens in interviews gaat noemen ...
Shit, nu kan ik na afloop niet meer zeggen dat ik uit het niets zo'n goed voorgevoel had, hehe.
En sja, jullie moeten maar PM-en als er niet te missen informatie is.
... Shit, nu kan ik na afloop niet meer zeggen dat ik uit het niets zo'n goed voorgevoel had, hehe
.En sja, jullie moeten maar PM-en als er niet te missen informatie is
.
Is er eigenlijk nog een voorprogramma of begint McCartney zelf direct 8 uur?
Als de show 2h45m duurt (zoals ik Aisumasen heb zien zeggen) wordt het namelijk anders nogal tergend met vervoer terug naar Den Haag
En volgende morgen weer vroeg op Wordt wat.
Als de show 2h45m duurt (zoals ik Aisumasen heb zien zeggen) wordt het namelijk anders nogal tergend met vervoer terug naar Den Haag
En volgende morgen weer vroeg op
Wordt wat.
Belangrijk nieuws wordt vast wel door anderen gepost. Ik blijf sowieso op de nieuwssites kijken, de setlist boeit mij niet zo. Al zou hij 13 keer Ob-la-di, Ob-la-da achtereen spelen dan zou ik het nog steeds een topconcert vinden.quote:Ja, dat zuigt wel, een week lang Beatles nieuws missen
http://www.hostelworld.co(...)y-Arnhem/Arnhem/4912quote:Op maandag 30 november 2009 10:36 schreef Xrenity het volgende:
Is er eigenlijk nog een voorprogramma of begint McCartney zelf direct 8 uur?
Als de show 2h45m duurt (zoals ik Aisumasen heb zien zeggen) wordt het namelijk anders nogal tergend met vervoer terug naar Den Haag
En volgende morgen weer vroeg op
Voor mij geldt hetzelfde. Bij vrijwel alle artiesten heb ik sterke voorkeuren, maar ik vind het zo geniaal om McCartney te zien dat het per definitie al goed zit.quote:Op maandag 30 november 2009 13:16 schreef psychedelicate het volgende:
[..]
Belangrijk nieuws wordt vast wel door anderen gepost. Ik blijf sowieso op de nieuwssites kijken, de setlist boeit mij niet zo. Al zou hij 13 keer Ob-la-di, Ob-la-da achtereen spelen dan zou ik het nog steeds een topconcert vinden.
Er is al een vervolg op Nowhere Boy in de maak 
quote:Het leven van John Lennon is opnieuw onderwerp van een documentaire.
Het Amerikaanse entertainmentmagazine Variety meldde zondag op zijn website dat de Britse zender BBC Four een film maakt over de periode dat Yoko Ono Lennons leven binnen kwam en de Beatles uit elkaar gingen.
De productie gaat Naked Lennon heten en volgt vlot op de documentaire Nowhere Boy, over de tienerjaren van de rockster. De nieuwe film schijnt licht op de jaren 1967 tot 1971. Dat waren woelige jaren in het leven van Lennon. Hij beëindigde zijn eerste huwelijk, trouwde met de kunstenares Yoko Ono en de Beatles hielden op te bestaan.
De documentaire wordt binnenkort opgenomen. De Britse acteur Christopher Eccleston zal de rol van John Lennon spelen.
By hook or by crook, I'll be last in this book.
Volgende ochtend moet ik weer in Delft zijn, vroeg.quote:Op maandag 30 november 2009 13:17 schreef TNA het volgende:
[..]
http://www.hostelworld.co(...)y-Arnhem/Arnhem/4912
http://www.paulmccartney.com/news.php#/1800/2009-11
Videootje.
[ Bericht 14% gewijzigd door Xrenity op 30-11-2009 18:35:55 ]
Ach, het is allesinds veel interessanter dan Ringo's video updatesquote:Op maandag 30 november 2009 19:22 schreef Writersright het volgende:
Leuke video alleen beetje afgeknipt :p
By hook or by crook, I'll be last in this book.
Ik verwacht dat het gebruikelijke Twin Freaks-intro vanaf 19:30 start, McCartney 20:00 op het podium staat, en om 22:30 aan zijn laatste nummer begint. Ik verwacht zeker geen Amerikaanse toestanden, waarin om 21:00 de helft van de plekken nog vrij waren wegens verkeersinfarcten, en hij pas om 21:30 op het podium stond.quote:Op maandag 30 november 2009 10:36 schreef Xrenity het volgende:
Is er eigenlijk nog een voorprogramma of begint McCartney zelf direct 8 uur?
Als de show 2h45m duurt (zoals ik Aisumasen heb zien zeggen) wordt het namelijk anders nogal tergend met vervoer terug naar Den Haag
En volgende morgen weer vroeg op
quote:Op maandag 30 november 2009 13:16 schreef psychedelicate het volgende:
[..]
Belangrijk nieuws wordt vast wel door anderen gepost. Ik blijf sowieso op de nieuwssites kijken, de setlist boeit mij niet zo. Al zou hij 13 keer Ob-la-di, Ob-la-da achtereen spelen dan zou ik het nog steeds een topconcert vinden.
Dan hebben jullie mijn bedoeling juist verkeerd begrepen. Ik zeg toch ook niet dat ik het niet naar mijn zin heb als ik zie dat de setlist voor 95% hetzelfde is, wat ook precies gaat gebeuren? Ik bedoelde dat een McCartney-optreden zo'n bijzondere gebeurtenis is, dat een totale verrassing in de set het alleen nog maar specialer maakt op het moment zelf.quote:Op maandag 30 november 2009 13:36 schreef TNA het volgende:
[..]
Voor mij geldt hetzelfde. Bij vrijwel alle artiesten heb ik sterke voorkeuren, maar ik vind het zo geniaal om McCartney te zien dat het per definitie al goed zit.
Er zijn er trouwens twee. De jam voor Berlijn, en de "A Day In The Life"-rehearsal. Blijft toch vreemd om te zien, zo'n song...quote:Op maandag 30 november 2009 19:22 schreef Writersright het volgende:
Leuke video alleen beetje afgeknipt :p
quote:Op maandag 30 november 2009 21:13 schreef Aisumasen het volgende:
[..]
Ik verwacht dat het gebruikelijke Twin Freaks-intro vanaf 19:30 start, McCartney 20:00 op het podium staat, en om 22:30 aan zijn laatste nummer begint. Ik verwacht zeker geen Amerikaanse toestanden, waarin om 21:00 de helft van de plekken nog vrij waren wegens verkeersinfarcten, en hij pas om 21:30 op het podium stond.
[..]
Wat is die Twin Freaks intro die je wel vaker noemt?
Twin Freaks is een project van DJ Freelance Hellraiser en Paul McCartney, waarin ze solo-songs van McCartney onder handen hebben genomen in een moderne remix. Ze vormen het begin van de show, die geleidelijk overloopt in de eerste song van McCartney, zoals je hier het laatste stukje kunt zien van het intro in 2004. In bijvoorbeeld 2004 waren dat onder andere "Darkroom", "Really Love You" en "Temporary Secretary".
In de remixes worden vaker meerdere elementen van verschillende nummers uit zijn catalogus gemasht, een beetje McCartney's voorloper van het "Love"-project. Een aantal van hun remixes zijn in 2005 uitgebracht op de LP-only release "Twin Freaks", een van mijn favoriete projecten van McCartney. Ook op YouTube te vinden. Afgelopen zomer waren de nieuwe remixes een paar Fireman-tracks, en "Say, Say, Say" als ode aan Michael Jackson. Het liep alleen niet meer over in de show, maar dat ter zijde.
In de remixes worden vaker meerdere elementen van verschillende nummers uit zijn catalogus gemasht, een beetje McCartney's voorloper van het "Love"-project. Een aantal van hun remixes zijn in 2005 uitgebracht op de LP-only release "Twin Freaks", een van mijn favoriete projecten van McCartney. Ook op YouTube te vinden. Afgelopen zomer waren de nieuwe remixes een paar Fireman-tracks, en "Say, Say, Say" als ode aan Michael Jackson. Het liep alleen niet meer over in de show, maar dat ter zijde.
Nummers van het Twin Freaks album lijkt me. Ik veronderstel deze set;quote:Op maandag 30 november 2009 21:23 schreef Writersright het volgende:
[..]
Wat is die Twin Freaks intro die je wel vaker noemt?
Edit: Te traagquote:Kerry performed a half hour set prior to McCartney's 2004 gigs in which the Kerry remixed various McCartney tracks into unusual and often unrecognizable forms. Twin Freaks was the outgrowth of these manipulations.
By hook or by crook, I'll be last in this book.
Uit historisch oogpunt leuk om eens te lezen, de authentieke Rolling Stone-recensie van "Ram":
quote:PAUL MCCARTNEY - RAM
Ram represents the nadir in the decomposition of Sixties rock thus far. For some, including myself, Self-Portrait had been secure in that position, but at least Self-Portrait was an album that you could hate, a record you could feel something over, even if it were nothing but regret. Ram is so incredibly inconsequential and so monumentally irrelevant you can't even do that with it: it is difficult to concentrate on, let alone dislike or even hate.
McCartney's work in the Beatles was always schizoid. On the one hand there were the rockers: "She's A Woman," "I'm Down," "If You Won't See Me," "Get Back," and "Lady Madonna"; on the other, the ballads and the schmaltz, including (in descending order), "Hey Jude," "She's Leaving Home," "Yesterday," "And I Love Her," "Taste of Honey" and "Till There Was You." Ram fulfills all the promise of "Till There Was You" and loses touch with the entire remainder of McCartney's own past. And it is so lacking in the taste that was one of the hallmarks of the Beatles that it strongly suggests Paul is not happy in his role as a solo artist, no matter how much he protests to the contrary.
The odd thing about it is that within the context of the Beatles, Paul's talents were beyond question. He was perhaps the most influential white bass player of the late Sixties, the only one of the Beatles with a keenly developed personal instrumental style. He was also the group's best melodist, and he surely had the best voice.
But, if it was Paul who used to polish up Lennon's bluntness and forced him to adapt a little style, it is by now apparent that Lennon held the reins in on McCartney's cutsie-pie, florid attempts at pure rock muzak. He was there to keep McCartney from going off the deep end that leads to an album as emotionally vacuous as Ram. Now left to their own devices, each has done what always came most naturally. Lennon has created a music of almost monomaniacal intensity and blunt style, while McCartney creates music with a fully developed veneer, little intensity, and no energy.
Thus the dissolution of the Beatles reveals that their compromises had always been psychological first, and musical second, and that without each other they both drift naturally to their own emotional-musical extreme. Lennon has the better of it for the moment, but he may falter yet: "Power to the People" was as awful in its own way as anything on Ram, and only a fool would write off a man of McCartney's past accomplishments on the basis of two albums (I'm not much of a fan of the last one either).
All of which makes it no less easy to deal with this very bad album from this very talented artist. For myself, I hear two good things on this record: "Eat At Home," a pleasant, if minor, evocation of the music of Buddy Holly (with some very nice updating), and "Sitting in the Back Seat of My Car," the album's production number.
The album's genre music–blues and old rock–is unbearably inept. On "Three Legs" they do strange and pointless things to the sound of the voice to liven it up; it doesn't work. "Smile Away" is sung with that exaggerated voice he used for the rock & roll medley in Let It Be: it is unpleasant. The "When I'm Sixty-Four" school of light English baubles is represented by "Uncle Albert/Admiral Halsey," a piece with so many changes it never seems to come down anywhere, and in the places that it does, sounds like the worst piece of light music Paul has ever done. And "Monkberry Moon Delight" is the bore to end all bores: Paul repeats a riff for five and a half minutes to no apparent purpose.
The lowest point on the album, and the one that most clearly indicates its failures, is "Heart of the Country." It is an evenly paced, finger-picking styled tune, with very light jazz overtones, obviously intended as Paul's idea of "mellow." Somehow, his lyrics about the joys of the country ring false. Rather than a sense of self-acceptance or pride, I get a feeling of self-pity and self-justification from this cut, feelings that are almost masked by music so competent, in fact routine, that it all seems to slip away. Compare it to an earlier piece of music somewhat in the same vein, "Blackbird." That song has all the charm and grace "Heart of the Country" tries for, but also the depth, purpose, and conviction, which are the missing ingredients from Ram as a whole.
These days groups are little more than collections of solo artists. The idea of a group as a unit with an identity of its own has become increasingly passe as groups become less and less stable: they seldom stay together long enough to achieve such an identity. But the Beatles were obviously a true group and history is now proving that it was greater than the sum of their parts. Collectively, the Beatles had a way of maximizing each of their individual strengths and minimizing each of their individual flaws. Individually, none of them can create on the same level, no matter how good some individual recordings may be.
For none of the Beatles is a truly self-sufficient artist and therefore none of them seems to function at his best as a soloist. In this light, Paul has simply proven to be the most vulnerable: the group hid most of his weaknesses longer and better than they did the others so that they were the most unexpected now that they have finally become visible. But now they have become visible and the results can scarcely be more satisfying to McCartney himself than they will be to the many people who will find this record wanting. McCartney and Ram both prove that Paul benefited immensely from collaboration and that he seems to be dying on the vine as a result of his own self-imposed musical isolation. What he finally decides to do about it is anybody's guess, but it is the only thing that makes Paul McCartney's musical future worth thinking about and hoping for.
JON LANDAU
July 8, 1971
