OUD Ouder(s)
Alles over (on)vruchtbaarheid, opvoeding en ontwikkeling.
Hallo
Wie kan mij helpen???
Ik ben zwanger nu in totaal 14 weken bijna 15 ik heb al 2 echo's gehad en bij die laatste was het niet goed het heeft een verdrikte nekplooi ik ben door gestuurd naar het ziekenhuis voor een bloed onderzoek nu heb ik uitslag gehad want de nekplooi meting was 4,8 mm en met me bloed uitslag was het ook niet goed ik ben 1 op de 23 vrouwen die kans maakt op een downsyndroom kindje ze hebben een echo bij ons gedaan en kwamen ze uit op een nekplooi meting van 3,7 normaal mag het zijn 3,5mm ze konden aan het kindje zelf helemaal niks zien de botten bloed hartje nieren darmen ect alles wat je aan je lichaam heb en in je lichaam alles was goed en gezond maar door me bloed uitslag hebben ze liever dat we een vruchwaterpunctie doen.
Ik ben heel erg bang daarvor vanwege de risico die eraan vast zit maar aan de andere kant wil ik wel zekerheid hebben of het kindje gezond is jah of nee ik weet echt niet meer wat ik moet doen.
Wie kan mij helpen?
Groetjes Miss_vraagteken
Wie kan mij helpen???
Ik ben zwanger nu in totaal 14 weken bijna 15 ik heb al 2 echo's gehad en bij die laatste was het niet goed het heeft een verdrikte nekplooi ik ben door gestuurd naar het ziekenhuis voor een bloed onderzoek nu heb ik uitslag gehad want de nekplooi meting was 4,8 mm en met me bloed uitslag was het ook niet goed ik ben 1 op de 23 vrouwen die kans maakt op een downsyndroom kindje ze hebben een echo bij ons gedaan en kwamen ze uit op een nekplooi meting van 3,7 normaal mag het zijn 3,5mm ze konden aan het kindje zelf helemaal niks zien de botten bloed hartje nieren darmen ect alles wat je aan je lichaam heb en in je lichaam alles was goed en gezond maar door me bloed uitslag hebben ze liever dat we een vruchwaterpunctie doen.
Ik ben heel erg bang daarvor vanwege de risico die eraan vast zit maar aan de andere kant wil ik wel zekerheid hebben of het kindje gezond is jah of nee ik weet echt niet meer wat ik moet doen.
Wie kan mij helpen?
Groetjes Miss_vraagteken
Je moet je eerst afvragen wat je doet als hij syndroom van down heeft. Houd je het? Dan zou ik het gewoon laten komen. Laat je het dan weghalen dan maar eerst punctie
*reactie op edit weg*
Ontopic; Het lijkt me een moeilijke keuze.
Ik zou eens nadenken of je überhaupt wel door wil gaan met de zwangerschap als het een mongooltje blijkt te zijn.
[ Bericht 36% gewijzigd door BE op 18-11-2009 13:53:20 ]
Ontopic; Het lijkt me een moeilijke keuze.
Ik zou eens nadenken of je überhaupt wel door wil gaan met de zwangerschap als het een mongooltje blijkt te zijn.
[ Bericht 36% gewijzigd door BE op 18-11-2009 13:53:20 ]
Schopjeouders inderdaad!
Wat zei de verloskundige/gynaecoloog?
Volgens mij kan je met een vruchtwaterpunctie zekerheid krijgen of het wel of geen down is
En wat wilde je dan doen met de uitslag?
Wat zei de verloskundige/gynaecoloog?
Volgens mij kan je met een vruchtwaterpunctie zekerheid krijgen of het wel of geen down is
En wat wilde je dan doen met de uitslag?
In 1866 publiceerde dr. John Langdon Haydon Down een uitgebreid klinisch beeld van deze mensenquote:Op woensdag 18 november 2009 13:17 schreef AlligatorNL het volgende:
Zekere voor het onzekere; stofzuigen
offtopic: waarom heet het eigenlijk downsyndroom terwijl ze altijd happy zijn? Happysyndroom zou beter klinken imo.
Daarom. En dat had je ook zelf wel kunnen vinden
En stofzuigen? Waarom?
Ze zijn inderdaad wel bijna altijd vrolijk en nooit down. Maar stofzuigen
Hier zou alles welkom zijn ook een downkindje dus ik zou geen punctie doen.
Eventuele lichamelijke afwijkingen kunnen ze ook spotten met de verdere echo's.
Hier zou alles welkom zijn ook een downkindje dus ik zou geen punctie doen.
Eventuele lichamelijke afwijkingen kunnen ze ook spotten met de verdere echo's.
Oh wat een schrik en wat een spanning. 
Ik vind het een beetje vreemd dat je wordt 'geadviseerd' een vruchtwaterpunctie te laten uitvoeren. Bij mijn weten mogen artsen dat officieel niet adviseren, ze mogen je alleen de mogelijkheid bieden. En wat me ook opvalt aan je post is dat je zegt 'graag een gezond kindje' te krijgen. Logisch natuurlijk. Maar een vruchtwaterpunctie biedt alleen uitsluitsel over genetische afwijkingen. Het zegt niets over de verdere gezondheid van je kindje. En realiseer je goed dat áls je naar aanleiding van een evt negatieve uitslag het kindje zou willen laten weghalen, dat je dan al in week 20 zit en je het waarschijnlijk al hebt voelen bewegen.
Sterkte met alle lastige afwegingen.
Ik vind het een beetje vreemd dat je wordt 'geadviseerd' een vruchtwaterpunctie te laten uitvoeren. Bij mijn weten mogen artsen dat officieel niet adviseren, ze mogen je alleen de mogelijkheid bieden. En wat me ook opvalt aan je post is dat je zegt 'graag een gezond kindje' te krijgen. Logisch natuurlijk. Maar een vruchtwaterpunctie biedt alleen uitsluitsel over genetische afwijkingen. Het zegt niets over de verdere gezondheid van je kindje. En realiseer je goed dat áls je naar aanleiding van een evt negatieve uitslag het kindje zou willen laten weghalen, dat je dan al in week 20 zit en je het waarschijnlijk al hebt voelen bewegen.
Sterkte met alle lastige afwegingen.
"Bloemen zijn rood jongeman... "
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
Wat een lastige situatie Miss. Wat Moonah al zei, zekerheid dat je kind gezond is, krijg je gewoon niet. Met een vruchtwaterpunctie kan worden uitgesloten of de baby bepaalde chromosoomafwijkingen heeft (zoals het Downsyndroom), maar een hartafwijking wordt hier bijvoorbeeld niet mee gevonden. Ook na de geboorte krijg je geen papiertje mee naar huis dat je baby gezond is, dat is nu eenmaal een risico wat je neemt op het moment dat je zwanger raakt.quote:Op woensdag 18 november 2009 13:01 schreef Miss_vraagteken het volgende:
Hallo
Wie kan mij helpen???
Ik ben zwanger nu in totaal 14 weken bijna 15 ik heb al 2 echo's gehad en bij die laatste was het niet goed het heeft een verdrikte nekplooi ik ben door gestuurd naar het ziekenhuis voor een bloed onderzoek nu heb ik uitslag gehad want de nekplooi meting was 4,8 mm en met me bloed uitslag was het ook niet goed ik ben 1 op de 23 vrouwen die kans maakt op een downsyndroom kindje ze hebben een echo bij ons gedaan en kwamen ze uit op een nekplooi meting van 3,7 normaal mag het zijn 3,5mm ze konden aan het kindje zelf helemaal niks zien de botten bloed hartje nieren darmen ect alles wat je aan je lichaam heb en in je lichaam alles was goed en gezond maar door me bloed uitslag hebben ze liever dat we een vruchwaterpunctie doen.
Ik ben heel erg bang daarvor vanwege de risico die eraan vast zit maar aan de andere kant wil ik wel zekerheid hebben of het kindje gezond is jah of nee ik weet echt niet meer wat ik moet doen.
Wie kan mij helpen?
Groetjes Miss_vraagteken
Vraag jezelf af wat je met een 'slechte' uitslag van de vruchtwaterpunctie zou doen. Zou je overgaan tot zwangerschapsafbreking? Of zal ook een kind met het syndroom van Down welkom zijn in je gezin? In het eerste geval heb je een goede reden om een punctie te laten doen.
Het risico van een miskraam door een vruchtwaterpunctie is 0,5%. Dat staat gelijk aan 1 op de 200 zwangerschappen. Je kunt dat nog tegenover de kans zetten dat je nu zwanger bent van een baby met Down: er is een kans van 1:23 dat deze baby het Downsyndroom heeft en het risico van een miskraam door de punctie is 1:200.
Het is supermoeilijk om een goede keuze te maken. Het gaat allemaal om kansberekening en de meeste van ons zijn nou eenmaal geen statisticus. Vraag je vooral af wat je met een uitslag doet, dus of een vruchtwaterpunctie 'nut' heeft.
Heel erg veel succes!
Alle rotzooi is weer weg. Graag zo houden!
En voor de TS, voor mij zou ook de overweging zijn of je een kindje met down zou accepteren of niet.
Als het laatste, dan zou ik wel onderzoek doen.
Ik persoonlijk zou het niet doen.
Sterkte!
En voor de TS, voor mij zou ook de overweging zijn of je een kindje met down zou accepteren of niet.
Als het laatste, dan zou ik wel onderzoek doen.
Ik persoonlijk zou het niet doen.
Sterkte!
***
Heel moeilijk inderdaad maar wij kunnen je niet helpen met deze beslissing.
Wat hierboven al meer gezegd is, bedenk van te voren wat je wilt als het wel down heeft.
Ik persoonlijk zou het niet weg laten halen dus ik heb dan ook nooit een punctie laten doen want daarvoor vond ik het risico weer net te groot.
Sterkte me je besluit en wat er verder komen gaat
Wat hierboven al meer gezegd is, bedenk van te voren wat je wilt als het wel down heeft.
Ik persoonlijk zou het niet weg laten halen dus ik heb dan ook nooit een punctie laten doen want daarvoor vond ik het risico weer net te groot.
Sterkte me je besluit en wat er verder komen gaat
Abortus is zeker het overwegen waard.
En dan is wat extra zekerheid wel goed om te hebben. Dus ik zou de vruchtwaterpunctie doen.
Het is zeker een emotionele beslissing maar denk ook aan je eigen leven en hoe het eruit kan zien met een gezond kind in tegenstelling tot een leven met een ziek kind.
En dan is wat extra zekerheid wel goed om te hebben. Dus ik zou de vruchtwaterpunctie doen.
Het is zeker een emotionele beslissing maar denk ook aan je eigen leven en hoe het eruit kan zien met een gezond kind in tegenstelling tot een leven met een ziek kind.
Waarom is abortus het overwegen zeker waard?/
Bovendien als blijkt dat het geen down heeft kan het alsnog zwaar en zwaar autistisch zijn bijvoorbeeld dat zien ze namelijk niet in de punctie. En als je die zorg niet wilt moet je imho nooit aan kinderen beginnen
Bovendien als blijkt dat het geen down heeft kan het alsnog zwaar en zwaar autistisch zijn bijvoorbeeld dat zien ze namelijk niet in de punctie. En als je die zorg niet wilt moet je imho nooit aan kinderen beginnen
Zo denk ik er ook over, Pvoesss
maar goed; iedereen is anders en ze zal deze beslissing toch zelf moeten nemen nu wat wij ook vinden
maar goed; iedereen is anders en ze zal deze beslissing toch zelf moeten nemen nu wat wij ook vinden
Mwah, als je kindje na onderzoeken echt zware afwijkingen heeft.... Je hebt nooit de garantie op een gezond kind, maar wilt die kans wel zo groot mogelijk hebben. Dat heeft in mijn ogen niks te maken met of je wel of niet geschikt bent als ouder.quote:Op woensdag 18 november 2009 15:34 schreef Pvoesss het volgende:
Waarom is abortus het overwegen zeker waard?/
Bovendien als blijkt dat het geen down heeft kan het alsnog zwaar en zwaar autistisch zijn bijvoorbeeld dat zien ze namelijk niet in de punctie. En als je die zorg niet wilt moet je imho nooit aan kinderen beginnen
TS, niemand kan je zeggen wat je beste kunt doen. Die beslissing moet je zelf maken, denk erover na. Nu je het waarschijnlijk net weet heeft het ook tijd nodig om te 'bezinken'.
En kan je gynacoloog je niet adviseren of bepaalde zaken duidelijker maken voor je?
En kindjes en mensen met het syndroom van Down zijn echt niet altijd vrolijk hoor. Die mensen hebben ook nog verschillende gradaties in hoe hoog hun IQ is.
de tegenstelling is dat niet gezond - ziekquote:
Het is zeker een emotionele beslissing maar denk ook aan je eigen leven en hoe het eruit kan zien met een gezond kind in tegenstelling tot een leven met een ziek kind.
De tegenstelling is dood - ziek
Ik ken aardig wat mensen die iets dergelijks gehad hebben en er is niets misgegaan. Ik zou het dus wel doen. Sterkte met de afweging, kiezen voor een syndroom van down kindje is nogal wat. (of in de onzekerheid ervan zitten)quote:Op woensdag 18 november 2009 16:00 schreef freecell het volgende:
[..]
de tegenstelling is dat niet gezond - ziek
De tegenstelling is dood - ziek
Ik heb de punctie deze zwangerschap wél laten doen. Een van de afwegingen was dat een Downkindje het leven van Thomas (onze eerste) heel erg zou beïnvloeden.
Ik heb erg tegen de punctie opgezien en het wachten op de uitslag was vreselijk maar: geen Down.
Ik heb erg tegen de punctie opgezien en het wachten op de uitslag was vreselijk maar: geen Down.
Hardloper.
IG @webkim
IG @webkim
Ik zou het niet doen, omdat het voor mij niet zou uitmaken.
Maar als het voor jou wel uitmaakt, dan moet je die test gewoon laten doen. Maak gewoon zo snel mogelijk die afspraak, aangezien de uitslag ook even duurt. Tegen de tijd van de uitslag ben je al 17 weken zwanger en dat is een flink eind.
Ik weet niet hoe een zwangerschap wordt afgebroken als je al zo ver bent, maar ik denk ook dat je daar ook eens naar moet vragen en dan kun je zelf die keus maken wat je wilt.
Maar als het voor jou wel uitmaakt, dan moet je die test gewoon laten doen. Maak gewoon zo snel mogelijk die afspraak, aangezien de uitslag ook even duurt. Tegen de tijd van de uitslag ben je al 17 weken zwanger en dat is een flink eind.
Ik weet niet hoe een zwangerschap wordt afgebroken als je al zo ver bent, maar ik denk ook dat je daar ook eens naar moet vragen en dan kun je zelf die keus maken wat je wilt.
Daar gaan we weer
daar kiest dan ook niemand voor; dat krijg je of dat krijg je niet..quote:Op woensdag 18 november 2009 21:07 schreef Gits het volgende:
... kiezen voor een syndroom van down kindje is nogal wat. (of in de onzekerheid ervan zitten)
en in onzekerheid zit uiteindelijk iedereen
maar dit terzijde
Dat is een beslissing die je alleen zelf kunt nemen. Heel veel mensen hebben hun mening hierover, en eigenlijk heb je daar niet heel veel aan. Het gaat namelijk om hoe jij en je partner erover denken en wat jullie willen met een eventuele slechte uitslag. Praat hier samen over, net zo lang tot je er samen uit bent wat je wil doen.
Er zullen altijd mensen zijn die vinden dat je de andere beslissing had moeten nemen dan die je zult nemen, maar dat doet er niet toe. Als het is waar jullie achter staan, dan is het goed. Zorg da tje goed voorgelicht bent over de punctie, maar inderdaad ook over hoe de zwangerschap eventueel afgebroken wordt als je daarvoor kiest. En informeer je over hoe het leven van een kind met Down eruitziet, zowel voor het kind als voor de ouders.
Sterkte, lijkt me een heel lastige situatie.
Er zullen altijd mensen zijn die vinden dat je de andere beslissing had moeten nemen dan die je zult nemen, maar dat doet er niet toe. Als het is waar jullie achter staan, dan is het goed. Zorg da tje goed voorgelicht bent over de punctie, maar inderdaad ook over hoe de zwangerschap eventueel afgebroken wordt als je daarvoor kiest. En informeer je over hoe het leven van een kind met Down eruitziet, zowel voor het kind als voor de ouders.
Sterkte, lijkt me een heel lastige situatie.
And the young, they can lose hope cause they can't see beyond today,. ..
The wisdom that the old can't give away
The wisdom that the old can't give away
ik had het niet over de gevaren van de punctiequote:
[..]
Ik ken aardig wat mensen die iets dergelijks gehad hebben en er is niets misgegaan. Ik zou het dus wel doen. Sterkte met de afweging, kiezen voor een syndroom van down kindje is nogal wat. (of in de onzekerheid ervan zitten)
HarryP deed het voorkomen of kiezen voor abortus kiezen voor een gezond kindje is. En dat is gewoon niet zo. Kiezen voor een abortus is kiezen tégen een kindje.
Nee, in het geval de vruchtwaterpunctie een slechte uitkomst heeft (en dat hoeft niet alleen Down te zijn, er zijn nog twee trisomie-afijwkingen waarop wordt getest), en je kiest voor een abortus, kies je niet voor een ziek kindje.quote:
[..]
ik had het niet over de gevaren van de punctie
HarryP deed het voorkomen of kiezen voor abortus kiezen voor een gezond kindje is. En dat is gewoon niet zo. Kiezen voor een abortus is kiezen tégen een kindje.
Jullie geven dus beide uiting aan je gekleurde mening.
And the young, they can lose hope cause they can't see beyond today,. ..
The wisdom that the old can't give away
The wisdom that the old can't give away
Met abortus kies je ervoor dát specifieke kindje niet te krijgen. Je kiest dan tegen dat kind. Ik kan het niet anders zien eigenlijk.
De grote vraag is in deze kwestie natuurlijk wat TS met de info wil doen. Persoonlijk zou ik geen punctie laten doen, omdat elk kind hoe dan ook welkom is bij mij. Dat het gezond ter wereld komt wil niet zeggen dat er later geen problemen zullen openbaren die veel groter kunnen zijn dan down.
En als je echt geen kind met down wil, dan is de punctie wel een goed middel om dat uit te sluiten... Maar kan je dat, dat is ook de vraag. Kun je dat voor jezelf verantwoorden. Ik zou het zelf nooit kunnen, om deze reden misschien met bijna 20 weken een abortus laten plegen....
Moeilijke keuze TS, sterkte ermee, en volg je gevoel...
De grote vraag is in deze kwestie natuurlijk wat TS met de info wil doen. Persoonlijk zou ik geen punctie laten doen, omdat elk kind hoe dan ook welkom is bij mij. Dat het gezond ter wereld komt wil niet zeggen dat er later geen problemen zullen openbaren die veel groter kunnen zijn dan down.
En als je echt geen kind met down wil, dan is de punctie wel een goed middel om dat uit te sluiten... Maar kan je dat, dat is ook de vraag. Kun je dat voor jezelf verantwoorden. Ik zou het zelf nooit kunnen, om deze reden misschien met bijna 20 weken een abortus laten plegen....
Moeilijke keuze TS, sterkte ermee, en volg je gevoel...
Ik denk dat we je niet kunnen helpen bij het kiezen van "het goede", maar ik denk wel dat het helpt om je gedachten op papier/scherm te zetten. Misschien komen er zo vanzelf wel argumenten bovendrijven voor het wel of niet doen van een punctie en/of een abortus.
Ik denk dat je je eerst moet afvragen of abortus een optie voor je is. Als het geen optie is dan is je keuze helder (níet makkelijk), tenminste, over het abortusgedeelte. Je kunt je dan ook afvragen of je het risico van de punctie wilt nemen. Als abortus wél een optie is dan kom je in een grijs gebied: wanneer is een kind zo gehandicapt dat jij denkt dat het beter is om het niet geboren te laten worden? Dat zal in mijn ogen altijd een subjectieve beoordeling zijn, en daarom is het juist zo belangrijk dat jij en je partner er samen helemaal achter staan.
Persoonlijk zou ik je willen zeggen: bij twijfel niet doen. Maar daar zeg ik bij: voor mij is abortus in geen enkel geval "de goede" optie.
Ik denk dat je je eerst moet afvragen of abortus een optie voor je is. Als het geen optie is dan is je keuze helder (níet makkelijk), tenminste, over het abortusgedeelte. Je kunt je dan ook afvragen of je het risico van de punctie wilt nemen. Als abortus wél een optie is dan kom je in een grijs gebied: wanneer is een kind zo gehandicapt dat jij denkt dat het beter is om het niet geboren te laten worden? Dat zal in mijn ogen altijd een subjectieve beoordeling zijn, en daarom is het juist zo belangrijk dat jij en je partner er samen helemaal achter staan.
Persoonlijk zou ik je willen zeggen: bij twijfel niet doen. Maar daar zeg ik bij: voor mij is abortus in geen enkel geval "de goede" optie.
Dat klopt, maar je kiest ook niet voor een gezond kindje en dát zei HarryP.quote:
[..]
Nee, in het geval de vruchtwaterpunctie een slechte uitkomst heeft (en dat hoeft niet alleen Down te zijn, er zijn nog twee trisomie-afijwkingen waarop wordt getest), en je kiest voor een abortus, kies je niet voor een ziek kindje.
Jullie geven dus beide uiting aan je gekleurde mening.
Je kiest voor géén kindje.
Wat een belangrijk aspect bij abortus en "kiezen voor het kindje" is: het kind bestaat al. Je kiest dus altijd voor of tegen dat specifieke kind.
Een heel belangrijke toevoeging.quote:
Wat een belangrijk aspect bij abortus en "kiezen voor het kindje" is: het kind bestaat al. Je kiest dus altijd voor of tegen dat specifieke zieke kind.
And the young, they can lose hope cause they can't see beyond today,. ..
The wisdom that the old can't give away
The wisdom that the old can't give away
Maar dan blijft de opmerking van Freecell toch nog steeds staan?
Er is op dat moment geen sprake van een gezond kindje, dus er is ook geen sprake van gezond - ziek. Er is sprake van een ziek kindje, en de keuze is of je dat kind houdt of laat aborteren. Dat is de tegenstelling ziek - dood.
Volgens mij bedoelt Freecell 't tenminste zo, en ik ben dat met haar eens.
Er is op dat moment geen sprake van een gezond kindje, dus er is ook geen sprake van gezond - ziek. Er is sprake van een ziek kindje, en de keuze is of je dat kind houdt of laat aborteren. Dat is de tegenstelling ziek - dood.
Volgens mij bedoelt Freecell 't tenminste zo, en ik ben dat met haar eens.
En volgens mij was het in de basis zo dat HarryP bedoelde dat je eerst moest bedenken hoe het leven er met een ziek of met een gezond kind uit zou zien en dan of je een leven met een ziek kind zou willen. En dan dus of je een abortus wil.
And the young, they can lose hope cause they can't see beyond today,. ..
The wisdom that the old can't give away
The wisdom that the old can't give away
Maar is Down eigenlijk wel ziek. Is het een ziekte zeg maar? Een syndroom is geen ziekte toch..? Een down kindje kan verder toch gewoon gezond zijn, op de afwijking na... Even een rare vraag tussendoor...
Wat ik altijd moeilijk vind met dit soort dingen is als ouders die voor een abortus hadden gegaan bij een afwijkende punctie, een kind krijgen dat een andere ernstige afwijking blijkt te hebben of dit krijgt door bijvoorbeeld zuurstofgebrek bij de geboorte. Zou je dit kind dan ook het met terugwerkende kracht liever níet willen hebben? Of ben je dan ondanks alles blij met je kind, en ga je ervoor? En waarom dan in dit geval wel, en niet in het geval van een kindje met down. Hoe verantwoord je zoiets tegenover jezelf?
(Aan dit soort hypotetische gevallen heeft TS misschien niet direct iets, maar wie weet brengt het je op andere inzichten, of denk je hierdoor aan dingen waar je eerder niet aan dacht.)
Wat ik altijd moeilijk vind met dit soort dingen is als ouders die voor een abortus hadden gegaan bij een afwijkende punctie, een kind krijgen dat een andere ernstige afwijking blijkt te hebben of dit krijgt door bijvoorbeeld zuurstofgebrek bij de geboorte. Zou je dit kind dan ook het met terugwerkende kracht liever níet willen hebben? Of ben je dan ondanks alles blij met je kind, en ga je ervoor? En waarom dan in dit geval wel, en niet in het geval van een kindje met down. Hoe verantwoord je zoiets tegenover jezelf?
(Aan dit soort hypotetische gevallen heeft TS misschien niet direct iets, maar wie weet brengt het je op andere inzichten, of denk je hierdoor aan dingen waar je eerder niet aan dacht.)
jepquote:
Volgens mij bedoelt Freecell 't tenminste zo, en ik ben dat met haar eens.
Ik denk dat we 't allebei gewoon net iets anders opvatten. Ik begrijp de keuze tussen gezond en ziek, maar als ik kijk naar wat dat inhoudt voor de TS, dan gaat het toch om een heel concrete situatie waarin de vraag is: wil ik dit kind, wat nu in mijn buik zit, houden of niet? Blijft dit mogelijk zieke kind leven of niet? Ziek of dood?quote:Op woensdag 18 november 2009 22:55 schreef miss_sly het volgende:
En volgens mij was het in de basis zo dat HarryP bedoelde dat je eerst moest bedenken hoe het leven er met een ziek of met een gezond kind uit zou zien en dan of je een leven met een ziek kind zou willen. En dan dus of je een abortus wil.
Op zich kan dat, maar kinderen met Down hebben bijvoorbeeld vaak een hartafwijking. Doordat het kind een minder goede overlevingskans heeft omdat het lichamelijk iets mankeert, zou je het "ziek" kunnen noemen.quote:Op woensdag 18 november 2009 23:04 schreef Pyttpytt het volgende:
Maar is Down eigenlijk wel ziek. Is het een ziekte zeg maar? Een syndroom is geen ziekte toch..? Een down kindje kan verder toch gewoon gezond zijn, op de afwijking na... Even een rare vraag tussendoor...
Ik denk ook dat de mogelijkheid van abortus je hoe dan ook voor "onmogelijke" ethische kwesties stelt. Die gaan bijna allemaal over de vraag wanneer je actieve levensbeëindiging mag toepassen en wanneer niet (meer). Een kind van 20 weken mag geaborteerd worden, een kind van 30 weken niet. Waarom niet? Waarom ligt daar die grens? Wanneer is een afwijking ernstig genoeg om te kiezen voor abortus? Wat als je kind toch een afwijking blijkt te hebben die je, als je het van tevoren had geweten, niet acceptabel had gevonden? Mag je dan nog aan actieve levensbeëindiging doen? Waarom dan niet, en voor de geboorte wel? Ik vind dat beslissingen die je niet zou hoeven moeten nemen.quote:Wat ik altijd moeilijk vind met dit soort dingen is als ouders die voor een abortus hadden gegaan bij een afwijkende punctie, een kind krijgen dat een andere ernstige afwijking blijkt te hebben of dit krijgt door bijvoorbeeld zuurstofgebrek bij de geboorte. Zou je dit kind dan ook het met terugwerkende kracht liever níet willen hebben? Of ben je dan ondanks alles blij met je kind, en ga je ervoor? En waarom dan in dit geval wel, en niet in het geval van een kindje met down. Hoe verantwoord je zoiets tegenover jezelf?
Ik denk dat het altijd goed is om de tijd te nemen om over dit soort dingen na te denken. En als je, zoals de TS, in deze situatie zit, is het denk ik wel heel belangrijk voor jezelf om echt helder te krijgen wat je diep van binnen vindt, waar jíj mee kunt leven. Want wat je ook beslist, het zal je leven lang bij je blijven.quote:(Aan dit soort hypotetische gevallen heeft TS misschien niet direct iets, maar wie weet brengt het je op andere inzichten, of denk je hierdoor aan dingen waar je eerder niet aan dacht.)
Het verschil is denk ik dat je het van tevoren weet of niet. En op basis daarvan maak je een keus. Net als dat je op een echo te zien krijgt dat jou kindje geen armen en benen heeft, of dat je een siamese tweeling draagt. Ik noem maar wat. De beslissing wat er mee te doen is voor iedereen persoonlijk.quote:Op woensdag 18 november 2009 23:04 schreef Pyttpytt het volgende:
Maar is Down eigenlijk wel ziek. Is het een ziekte zeg maar? Een syndroom is geen ziekte toch..? Een down kindje kan verder toch gewoon gezond zijn, op de afwijking na... Even een rare vraag tussendoor...
Wat ik altijd moeilijk vind met dit soort dingen is als ouders die voor een abortus hadden gegaan bij een afwijkende punctie, een kind krijgen dat een andere ernstige afwijking blijkt te hebben of dit krijgt door bijvoorbeeld zuurstofgebrek bij de geboorte. Zou je dit kind dan ook het met terugwerkende kracht liever níet willen hebben? Of ben je dan ondanks alles blij met je kind, en ga je ervoor? En waarom dan in dit geval wel, en niet in het geval van een kindje met down. Hoe verantwoord je zoiets tegenover jezelf?
(Aan dit soort hypotetische gevallen heeft TS misschien niet direct iets, maar wie weet brengt het je op andere inzichten, of denk je hierdoor aan dingen waar je eerder niet aan dacht.)
While you burn at the stake, I dance with the flames...
No more nights, of blood and fire...
No more nights, of blood and fire...
Ze hebben naast een chromosoom te veel vaak ook een hartafwijking en worden geloof ik vaak ook niet zo oud.quote:Op woensdag 18 november 2009 23:04 schreef Pyttpytt het volgende:
Maar is Down eigenlijk wel ziek. Is het een ziekte zeg maar? Een syndroom is geen ziekte toch..? Een down kindje kan verder toch gewoon gezond zijn, op de afwijking na... Even een rare vraag tussendoor...
http://nl.wikipedia.org/wiki/Down_syndroom
Ik zou het zelf niet doen, maar het kan toch best zo zijn dat iemand zegt 'als het me gebeurt, gebeurt het me en dan zal ik er het beste van maken, maar als ik het kan voorkomen dan zal ik dat zeker doen'.quote:
Maar is Down eigenlijk wel ziek. Is het een ziekte zeg maar? Een syndroom is geen ziekte toch..? Een down kindje kan verder toch gewoon gezond zijn, op de afwijking na... Even een rare vraag tussendoor...
Wat ik altijd moeilijk vind met dit soort dingen is als ouders die voor een abortus hadden gegaan bij een afwijkende punctie, een kind krijgen dat een andere ernstige afwijking blijkt te hebben of dit krijgt door bijvoorbeeld zuurstofgebrek bij de geboorte. Zou je dit kind dan ook het met terugwerkende kracht liever níet willen hebben? Of ben je dan ondanks alles blij met je kind, en ga je ervoor? En waarom dan in dit geval wel, en niet in het geval van een kindje met down. Hoe verantwoord je zoiets tegenover jezelf?
(Aan dit soort hypotetische gevallen heeft TS misschien niet direct iets, maar wie weet brengt het je op andere inzichten, of denk je hierdoor aan dingen waar je eerder niet aan dacht.)
Daar lijkt me nou niet echt iets slechts aan toch? Mss is het zelfs wel een vrij logische keuze. Waarom zou je, als je het weet, er wél bewust voor kiezen een gehandicapt kindje op te voeden? Wat is daar nobeler aan dan er voor kiezen een zwangerschap in een vroege (wat is vroeg) termijn af te breken...
Je hoort ook altijd die mooie opmerking 'hij/zij had zich geen betere ouders kunnen wensen, wat heeft hij/zij het met jullie getroffen'.
Ik kan me goed voorstellen dat er mensen zijn die denken 'ik weet nog niet zo zeker of dat bij ons ook wel het geval zou zijn'.
***
Ik denk dat het voor veel mensen niet zo zwart wit is als in het vetgedrukte stukje.quote:
*knip*
Op zich kan dat, maar kinderen met Down hebben bijvoorbeeld vaak een hartafwijking. Doordat het kind een minder goede overlevingskans heeft omdat het lichamelijk iets mankeert, zou je het "ziek" kunnen noemen.
[..]
Ik denk ook dat de mogelijkheid van abortus je hoe dan ook voor "onmogelijke" ethische kwesties stelt. Die gaan bijna allemaal over de vraag wanneer je actieve levensbeëindiging mag toepassen en wanneer niet (meer). Een kind van 20 weken mag geaborteerd worden, een kind van 30 weken niet. Waarom niet? Waarom ligt daar die grens? Wanneer is een afwijking ernstig genoeg om te kiezen voor abortus? Wat als je kind toch een afwijking blijkt te hebben die je, als je het van tevoren had geweten, niet acceptabel had gevonden? Mag je dan nog aan actieve levensbeëindiging doen? Waarom dan niet, en voor de geboorte wel? Ik vind dat beslissingen die je niet zou hoeven moeten nemen.
Ik kan me heel goed voorstellen dat veel mensen denken 'liever niet' ipv 'niet acceptabel'.
Als je aan het dagdromen bent over dat kindje in je buik dan droom je toch liever over een diploma-uitreiking van school, een leuke baan, een fijne relatie etc. etc. En ja, er kan altijd iets gebeuren waardoor dat prachtige plaatje verstoord wordt, maar je kan het (in mijn ogen dan) mensen niet kwalijk nemen als ze zeggen dat ze, als ze dan toch de keuze hebben en het van te voren weten, dat ze dan zeggen 'liever niet'.
Het gaat niet alleen om voor een gehandicapt kindje moeten zorgen he? Er is mss wel een broertje of zusje in de picture en wat als jullie er zelf later niet meer zijn, wie zorgt er dan voor je kindje?
Ik kan me heel goed voorstellen dat iemand die verantwoordlijkheid liever niet bewust op zich neemt, maar zich er tegelijkertijd wel van bewust is dat het leven zelf geen garanties geeft.
***
Ik kan me tot op zekere hoogte best voorstellen dat mensen denken 'we maken er het beste van'. Maar zo'n uitspraak vind ik meer passen bij een stomme baan dan bij het krijgen van een kind. En het voorkomen, moet vooral mogelijk zijn (al vind ik dat abortussen tot erg laat mogen hier, maar dat terzijde). Maar ik vind het dan zo inconsequent. Lastig uitleggen, want het is echt een gevoel dat me bekruipt zeg maar. Stel je aborteert 1 kind omdat het down heeft, en kind '2' heeft zuurstofgebrek bij de geboorte en is meervoudig gehandicapt. Dan ga ik er voor het verhaal maar even van uit dat de ouders dit kind houden en er ook van houden. Stel, je bent die ouder. Voelt dat niet gruwelijk slecht tegenover je eerste kind? Had je daar dan niet voor kunnen zorgen, terwijl het kennelijk wel gaat met kind '2'? Hoe verantwoord je zoiets tegenover jezelf, en tegenover je eerste kind? Ik zou daar niet mee kunnen leven, eigenlijk. Daarbij: kijk je dan naar downkinderen met een gedachte van: goh, nou, we hebben de goede keus gemaakt zo'n kindje niet te laten komen. Pff lijkt me heftig, om daar voor te kiezen.quote:Op donderdag 19 november 2009 09:26 schreef Brighteyes het volgende:
[..]
Ik zou het zelf niet doen, maar het kan toch best zo zijn dat iemand zegt 'als het me gebeurt, gebeurt het me en dan zal ik er het beste van maken, maar als ik het kan voorkomen dan zal ik dat zeker doen'.
Daar lijkt me nou niet echt iets slechts aan toch? Mss is het zelfs wel een vrij logische keuze. Waarom zou je, als je het weet, er wél bewust voor kiezen een gehandicapt kindje op te voeden? Wat is daar nobeler aan dan er voor kiezen een zwangerschap in een vroege (wat is vroeg) termijn af te breken...
Je hoort ook altijd die mooie opmerking 'hij/zij had zich geen betere ouders kunnen wensen, wat heeft hij/zij het met jullie getroffen'.
Ik kan me goed voorstellen dat er mensen zijn die denken 'ik weet nog niet zo zeker of dat bij ons ook wel het geval zou zijn'.
En waarom zou je bewust kiezen een gehandicapt kind op te voeden.. Nou, omdat dat kind toevallig op weg was naar jullie? Omdat dat kind daar gewoon recht op heeft, ook al is het wat anders dan de rest? En niet om nobel te zijn hoor, want de buitenwereld staat hier buiten. Maar gewoon omdat dat kind kennelijk naar je op weg was. Ik zou daar wel bewust voor kiezen. Ik zou ook in staat zijn om een gehandicapt kind te adopteren bijvoorbeeld. Die kinderen hebben net zoveel recht op liefde en zorg, dus waarom het ze niet gewoon geven? Dat is niet nobel, maar rechtvaardig, zou ik haast zeggen.
Lastig om dit met woorden uit te leggen trouwens, het is zo'n sterk gevoel.
Ik kan me voorstellen dat het een lastige afweging is, hier is het wel de bedoeling dat er een vwp gedaan wordt, maar ik sla de vlokkentest waarschijnlijk over.
Waarom?? Omdat een vlokkentest voornamelijk Down kan aantonen en dat vind ik niet ernstig genoeg om de zwangerschap te laten afbreken; zaken die wel zo ernstig zijn worden aangetoond met een vwp, en dus sta je dan voor een erg laat testmoment, en een nog veel later uitslagmoment
Als je Down ernstig genoeg vindt om de zwangerschap zo laat nog te laten afbreken dan is het laten doen van een vwp een logische stap, als je dat niet vindt of je hebt twijfels of je het afbreken in die fase nog wel aankunt dan zou ik het laten voor wat het is....
Waarom?? Omdat een vlokkentest voornamelijk Down kan aantonen en dat vind ik niet ernstig genoeg om de zwangerschap te laten afbreken; zaken die wel zo ernstig zijn worden aangetoond met een vwp, en dus sta je dan voor een erg laat testmoment, en een nog veel later uitslagmoment
Als je Down ernstig genoeg vindt om de zwangerschap zo laat nog te laten afbreken dan is het laten doen van een vwp een logische stap, als je dat niet vindt of je hebt twijfels of je het afbreken in die fase nog wel aankunt dan zou ik het laten voor wat het is....
Je geeft jezelf een nieuwe kans op een gezond kind.quote:Op woensdag 18 november 2009 22:37 schreef freecell het volgende:
[..]
Dat klopt, maar je kiest ook niet voor een gezond kindje en dát zei HarryP.
Je kiest voor géén kindje.
Niet veel mensen met een ziek kind hebben nog tijd voor zichzelf of een 2e.
Zelf hebben we een miskraam bij 13 weken gehad. Maar nu dat Iris er is denken we echt niet meer dat we een ander kind gehad zouden hebben. Nee, Iris is onze dochter en de eerdere zwangerschap telt niet meer mee.
Mijn vrouw heeft in de gehandicapte zorg gewerkt en weet dus wat het is voor de cliënten en ouders.
Wij zeiden al aan het begin van de zwangerschap dat wij niet voor een ziek kind zouden kiezen. Dan kun je je beter op een 2e poging richten.
Bij ons was de uitslag van de combinatietest goed, dus hebben we verder geen stappen ondernomen. Als het anders was geweest, zouden wij een vwp hebben laten doen. En als die uitslag niet goed was geweest, zouden wij gekozen hebben voor afbreken van de zwangerschap. En alleen al de gedachte daaraan deed me pijn. Dat wil niet zeggen dat ik er neit achter zou staan. En dat wil ook niet zeggen dat wij dus uitgingen van een gezond kind en absoluut geen "niet 100% gezond" kind wilden.quote:
[..]
Ik kan me tot op zekere hoogte best voorstellen dat mensen denken 'we maken er het beste van'. Maar zo'n uitspraak vind ik meer passen bij een stomme baan dan bij het krijgen van een kind. En het voorkomen, moet vooral mogelijk zijn (al vind ik dat abortussen tot erg laat mogen hier, maar dat terzijde). Maar ik vind het dan zo inconsequent. Lastig uitleggen, want het is echt een gevoel dat me bekruipt zeg maar. Stel je aborteert 1 kind omdat het down heeft, en kind '2' heeft zuurstofgebrek bij de geboorte en is meervoudig gehandicapt. Dan ga ik er voor het verhaal maar even van uit dat de ouders dit kind houden en er ook van houden. Stel, je bent die ouder. Voelt dat niet gruwelijk slecht tegenover je eerste kind? Had je daar dan niet voor kunnen zorgen, terwijl het kennelijk wel gaat met kind '2'? Hoe verantwoord je zoiets tegenover jezelf, en tegenover je eerste kind? Ik zou daar niet mee kunnen leven, eigenlijk. Daarbij: kijk je dan naar downkinderen met een gedachte van: goh, nou, we hebben de goede keus gemaakt zo'n kindje niet te laten komen. Pff lijkt me heftig, om daar voor te kiezen.
En waarom zou je bewust kiezen een gehandicapt kind op te voeden.. Nou, omdat dat kind toevallig op weg was naar jullie? Omdat dat kind daar gewoon recht op heeft, ook al is het wat anders dan de rest? En niet om nobel te zijn hoor, want de buitenwereld staat hier buiten. Maar gewoon omdat dat kind kennelijk naar je op weg was. Ik zou daar wel bewust voor kiezen. Ik zou ook in staat zijn om een gehandicapt kind te adopteren bijvoorbeeld. Die kinderen hebben net zoveel recht op liefde en zorg, dus waarom het ze niet gewoon geven? Dat is niet nobel, maar rechtvaardig, zou ik haast zeggen.
Lastig om dit met woorden uit te leggen trouwens, het is zo'n sterk gevoel.
We wilden er echter niet bewust voor kiezen, als uit een vwp zou blijken dat ons kind niet gezond was. Niet voor ons en niet voor ons kind. En omdat dit kindje toevallig onderweg was naar ons, klinkt voor mij een beetje te zweverig. Er was al twee keer een kind onderweg geweest naar mij en dat was ook niet gekomen. Bovendien heeft een ongeboren vrucht imo geen recht op leven.
We kunnen niet alles voorzien in het leven, en dat is maar goed ook. Soms moeten we het beste maken van wat we voorgeschoteld krijgen, maar dat hoeft niet negatief te zijn, zoals jij het kennelijk interpreteert. Maar dat we proberen om bepaalde zaken uit te sluiten als we besloten hebben die niet te willen, vind ik helemaal niet verkeerd.
Ik vind het vooral jammer dat mensen die een andere mening hebben over zoiets als het afbreken van een zwangerschap in zo'n geval, vaak de mening van de ander veroordelen en ook vaak heel subjectieve, emotionele dingen zeggen om maar duidelijk te maken hoe slecht de keuze van de ander is.
And the young, they can lose hope cause they can't see beyond today,. ..
The wisdom that the old can't give away
The wisdom that the old can't give away
Heel mooi gezegdquote:
Ik vind het vooral jammer dat mensen die een andere mening hebben over zoiets als het afbreken van een zwangerschap in zo'n geval, vaak de mening van de ander veroordelen en ook vaak heel subjectieve, emotionele dingen zeggen om maar duidelijk te maken hoe slecht de keuze van de ander is.
Daar herken ik mezelf wel in, het maakt in mij ook veel los. Zowel gevoelsmatig als ethisch kan ik de kwestie gewoon niet klein krijgen. Tegelijk moet ik accepteren dat er mensen zijn die er andere gevoelens over hebben, voor wie de keuze daarom anders is dan voor mij. Maar aanvoelen of aanmoedigen, nee, dat kan ik gewoon niet.quote:Op donderdag 19 november 2009 10:31 schreef Pyttpytt het volgende:
Lastig om dit met woorden uit te leggen trouwens, het is zo'n sterk gevoel.
Kijk naar het oordeel in je eigen post erboven.quote:
And the young, they can lose hope cause they can't see beyond today,. ..
The wisdom that the old can't give away
The wisdom that the old can't give away
Ik veroordeel helemaal niemands mening, en dat doet niemand hier naar mijn idee, ook andersom niet. Om vóór het afbreken van een zwangerschap te zijn om deze reden, worden door degenen die daar achter staan toch evengoed emotionele dingen gezegd? Die ook nog wel eens hard aan kunnen komen bij mensen met een kind met down? Zoiets gaat twee kanten op. Kan me namelijk heel goed voorstellen dat het voor ouders met een kindje met down zeer pijnlijk tot bijna grof is om te horen dat anderen de zwangerschap hadden afgebroken als er een vergelijkbaar kind op komst had geweest, of dat ouders 'er dan het beste maar van maken'. Dat anderen hun kindje kennelijk niet als goed genoeg, of 'liever niet' beschouwen. Voor henzelf wel te verstaan, maar het lijkt me bijzonder pijnlijk om zoiets te horen.quote:Op donderdag 19 november 2009 12:07 schreef miss_sly het volgende:
[..]
Ik vind het vooral jammer dat mensen die een andere mening hebben over zoiets als het afbreken van een zwangerschap in zo'n geval, vaak de mening van de ander veroordelen en ook vaak heel subjectieve, emotionele dingen zeggen om maar duidelijk te maken hoe slecht de keuze van de ander is.
Edit: Miss-sly je zei dat voor jou een ongeboren vrucht geen recht heeft op leven. Hoe ver wil je dat doortrekken? Tot wanneer is een kind een vrucht? Had jouw dochter de dag voor de bevalling geen recht op leven, en de dag er na wel? Het was toen toch eigenlijk exact hetzelfde kindje?
bahbah, jullie zeggen allemaal eigenlijk wel dingen die voor een ander heel naar klinken/lezen.
er maar het beste van maken, zwangerschap die in miskraam eindigt die niet telt, geen recht op leven..... wat jammer dat een topic wat iemand opent om toch een beetje hulp zo misbruikt wordt om ieders mening maar te ventileren. ts, uiteindelijk zijn jullie degenen die de keuze mogen maken, da's een hele lastige die je niet zomaar terug kan draaien als het niet bevalt. neem om te beginnen gewoon rustig de tijd om over alles na te denken!
er maar het beste van maken, zwangerschap die in miskraam eindigt die niet telt, geen recht op leven..... wat jammer dat een topic wat iemand opent om toch een beetje hulp zo misbruikt wordt om ieders mening maar te ventileren. ts, uiteindelijk zijn jullie degenen die de keuze mogen maken, da's een hele lastige die je niet zomaar terug kan draaien als het niet bevalt. neem om te beginnen gewoon rustig de tijd om over alles na te denken!
Your mind don't know how you're taking all the shit you see
Dont believe anyone but most of all dont believe me
God damn right it's a beautiful day Uh-huh
Dont believe anyone but most of all dont believe me
God damn right it's a beautiful day Uh-huh
quote:Op donderdag 19 november 2009 13:10 schreef Pyttpytt het volgende:
[..]
Ik veroordeel helemaal niemands mening, en dat doet niemand hier naar mijn idee, ook andersom niet. Om vóór het afbreken van een zwangerschap te zijn om deze reden, worden door degenen die daar achter staan toch evengoed emotionele dingen gezegd? Die ook nog wel eens hard aan kunnen komen bij mensen met een kind met down? Zoiets gaat twee kanten op. Kan me namelijk heel goed voorstellen dat het voor ouders met een kindje met down zeer pijnlijk tot bijna grof is om te horen dat anderen de zwangerschap hadden afgebroken als er een vergelijkbaar kind op komst had geweest, of dat ouders 'er dan het beste maar van maken'. Dat anderen hun kindje kennelijk niet als goed genoeg, of 'liever niet' beschouwen. Voor henzelf wel te verstaan, maar het lijkt me bijzonder pijnlijk om zoiets te horen.
Edit: Miss-sly je zei dat voor jou een ongeboren vrucht geen recht heeft op leven. Hoe ver wil je dat doortrekken? Tot wanneer is een kind een vrucht? Had jouw dochter de dag voor de bevalling geen recht op leven, en de dag er na wel? Het was toen toch eigenlijk exact hetzelfde kindje?
Vooral hier zit ik mee. Vaak worden deze zwangerschappen pas laat afgebroken, rond de 20 weken. Als je je dan bedenkt dat een kindje vanaf 23 weken zwangerschap levensvatbaar is.... Een kindje van 20 weken is geen vruchtje meer, maar een echt kindje met alles erop en eraan..
I am unconditionally and irrevocably in love with him.
I'm 97% sure you don't like me, I'm 100% sure I don't care.
I'm 97% sure you don't like me, I'm 100% sure I don't care.
Mag ik die 'er het beste van maken' nog even uitleggen? Of althans... het wordt totaal verkeerd geinterpreteerd.
Wat ik probeerde te zeggen is dat die mensen in zo'n geval echt wel hun uiterste best zouden doen om dat kindje en hun leven op die manier (dus met een gehandicapt kind) te leven en dat ze daar ook echt wel heel blij en gelukkig mee zouden zijn. Ik bedoelde het zeker niet op de 'nou vooruit, het moet dan maar, met hangen en wurgend, zuchtend en steunend' manier.
Wat ik probeerde te zeggen is dat die mensen in zo'n geval echt wel hun uiterste best zouden doen om dat kindje en hun leven op die manier (dus met een gehandicapt kind) te leven en dat ze daar ook echt wel heel blij en gelukkig mee zouden zijn. Ik bedoelde het zeker niet op de 'nou vooruit, het moet dan maar, met hangen en wurgend, zuchtend en steunend' manier.
***
Het is hoe dan ook nooit makkelijk, ook niet voor degenen die besluiten de zwangerschap nav een vwp af te laten breken.
Ik heb ook respect voor mensen die de keuze maken het niet af te laten breken, er is immers in sommige gevallen nogal niet wat mis, en het kindje is niet altijd levensvatbaar, maar ik heb wel het gevoel dat mensen die een andere keuze maken niet altijd hoeven te rekenen op de steun van degenen die niet zouden afbreken.
Het is ook voor degenen die kiezen voor een voortijdse beeïndiging van de zwangerschap nogal een pittige ingreep, die je niemand toewenst, en zeker niet iets wat je "zomaar even" doet.
Ik heb ook respect voor mensen die de keuze maken het niet af te laten breken, er is immers in sommige gevallen nogal niet wat mis, en het kindje is niet altijd levensvatbaar, maar ik heb wel het gevoel dat mensen die een andere keuze maken niet altijd hoeven te rekenen op de steun van degenen die niet zouden afbreken.
Het is ook voor degenen die kiezen voor een voortijdse beeïndiging van de zwangerschap nogal een pittige ingreep, die je niemand toewenst, en zeker niet iets wat je "zomaar even" doet.
Ik zal het er misschien niet mee eens zijn, en als iemand in mijn naaste omgeving om mijn visie zou vragen, dan zou ik die ook 100% eerlijk geven, maar steun zou diegene sowieso krijgen, of ik het nou eens ben of niet.quote:Op donderdag 19 november 2009 13:55 schreef Leandra het volgende:
Ik heb ook respect voor mensen die de keuze maken het niet af te laten breken, er is immers in sommige gevallen nogal niet wat mis, en het kindje is niet altijd levensvatbaar, maar ik heb wel het gevoel dat mensen die een andere keuze maken niet altijd hoeven te rekenen op de steun van degenen die niet zouden afbreken.
Jammer dat dit kennelijk moet, BE.quote:Op donderdag 19 november 2009 13:46 schreef Brighteyes het volgende:
Mag ik die 'er het beste van maken' nog even uitleggen? Of althans... het wordt totaal verkeerd geinterpreteerd.
Wat ik probeerde te zeggen is dat die mensen in zo'n geval echt wel hun uiterste best zouden doen om dat kindje en hun leven op die manier (dus met een gehandicapt kind) te leven en dat ze daar ook echt wel heel blij en gelukkig mee zouden zijn. Ik bedoelde het zeker niet op de 'nou vooruit, het moet dan maar, met hangen en wurgend, zuchtend en steunend' manier.
en dat is wat ik dus bedoelde met de laatste alinea uit mijn post over dat veroordelen. Natuurlijk kun je best begrijpen dat jij het zo bedoeld hebt, als je dat wil. Maar die wens is er niet, omdat men de beslissing niet wil begrijpen.
Als ik zeg dat een ongeboren vrucht geen recht heeft op leven, dan bedoel ik dat heel feitelijk. Dat bestaat namelijk niet.
Waarmee ik dus helemaal niet wil zeggen dat een dergelijke keus, beslissing, gemakkelijk en rationeel te maken is; integendeel! Maar het is wel zo dat de mogelijkheid bestaat die keus te maken, en dat, hoe moeilijk ook, mensen kunnen beslissen de zwangerschap af te breken. En natuurlijk hebben ze daarvoor de juiste, feitelijk informatie nodig om tot een juiste beslissing te komen, maar andermans emotionele en ethische bezwaren lijken me gewoon niet aan de orde. Dit is zoiets persoonlijks.
And the young, they can lose hope cause they can't see beyond today,. ..
The wisdom that the old can't give away
The wisdom that the old can't give away
Als iemand niet om je visie en alleen maar om je steun vraagt, komt die steun dan ook zonder de visie?quote:
[..]
Ik zal het er misschien niet mee eens zijn, en als iemand in mijn naaste omgeving om mijn visie zou vragen, dan zou ik die ook 100% eerlijk geven, maar steun zou diegene sowieso krijgen, of ik het nou eens ben of niet.
Nou doe jij precies hetzelfde als mensen die een down-kindje hebben gekregen en steeds te horen krijgen: 'In jouw geval had ik dat niet gedaan, enz enz'quote:Op donderdag 19 november 2009 13:58 schreef Pyttpytt het volgende:
[..]
Ik zal het er misschien niet mee eens zijn, en als iemand in mijn naaste omgeving om mijn visie zou vragen, dan zou ik die ook 100% eerlijk geven, maar steun zou diegene sowieso krijgen, of ik het nou eens ben of niet.
Succes met het nemen van je beslissing Miss_vraagteken!
♥ A ♥ & ♥ T ♥
When you were born, you were crying and everyone around you was smiling. Live your life so that when you die, you're smiling and everyone around you is crying.
When you were born, you were crying and everyone around you was smiling. Live your life so that when you die, you're smiling and everyone around you is crying.
Maar andermans morele, emotionele en ethische visies te lezen kan je enorm helpen je eigen visie recht (voor zover dat kan) op papier te krijgen. Het is niet direct aan de orde nee, maar het kan TS wellicht helpen om te kijekn wat de pro's en cons zijn, voor zover ze die niet zelf al op een rijtje had. En allemaal roepen 'goh, moeilijke keus, sterkte' helpt TS natuurlijk al helemaal niet.
En er het beste van maken kun je inderdaad uitleggen zoals BE dat net deed, maar (helaas) zijn er ook gevallen van de tweede variant, het 'nou vooruit, we kunnen niet anders'. Die bestaan ook. Laatst nog ergens gehoord: "ja het was te laat voor abortus. Ja dan hou ik het maar, weinig keus he." Dus helaas, niet iedereen maakt er écht het beste van, in de goede zin van het woord.
En er het beste van maken kun je inderdaad uitleggen zoals BE dat net deed, maar (helaas) zijn er ook gevallen van de tweede variant, het 'nou vooruit, we kunnen niet anders'. Die bestaan ook. Laatst nog ergens gehoord: "ja het was te laat voor abortus. Ja dan hou ik het maar, weinig keus he." Dus helaas, niet iedereen maakt er écht het beste van, in de goede zin van het woord.
Nee hoor, want als iemand tegen mij zegt: ik ga morgen mijn zwangerschap afbreken vanwege een down kindje, dan zou ik haar (hen) steunen door ze bij te staan en ze te helpen waar nodig. Als zij de beslissing al hebben genomen, ga ik natuurlijk niet pleiten voor behoud van het kind. Willen ze mijn visie omdat ze er zelf niet uiitkomen, dan zal ik zeggen wat ik vind. Daar vragen de dan immers ook om.quote:Op donderdag 19 november 2009 14:09 schreef nummer_zoveel het volgende:
[..]
Nou doe jij precies hetzelfde als mensen die een down-kindje hebben gekregen en steeds te horen krijgen: 'In jouw geval had ik dat niet gedaan, enz enz'
Ik zieniet hoe ik hiermee iemand een steek onder water geef....?
Je visie geven kun je natuurlijk ook zo objectief mogelijk. Dat wil zeggen dat je wel kunt zeggen hoe je erover denkt, maar dat je wel kunt proberen om zoveel mogelijk neutrale bewoording ervoor te zoeken, waar niet meteen een oordeel over een andere mening mee wordt uitgedragen. En dat mis ik vaak heel erg bij mensen die tegen zijn.quote:
Maar andermans morele, emotionele en ethische visies te lezen kan je enorm helpen je eigen visie recht (voor zover dat kan) op papier te krijgen. Het is niet direct aan de orde nee, maar het kan TS wellicht helpen om te kijekn wat de pro's en cons zijn, voor zover ze die niet zelf al op een rijtje had. En allemaal roepen 'goh, moeilijke keus, sterkte' helpt TS natuurlijk al helemaal niet.
Ja, die mensen zijn er. En als mensen nou al van zichzelf weten dat ze er zo tegenover zouden staan als hun kindje syndroom van Down zou hebben, is het dan zowel voor ouders als voor het nog niet geboren kind niet veel beter om te zorgen dat ze dat kindje niet krijgen?quote:En er het beste van maken kun je inderdaad uitleggen zoals BE dat net deed, maar (helaas) zijn er ook gevallen van de tweede variant, het 'nou vooruit, we kunnen niet anders'. Die bestaan ook. Laatst nog ergens gehoord: "ja het was te laat voor abortus. Ja dan hou ik het maar, weinig keus he." Dus helaas, niet iedereen maakt er écht het beste van, in de goede zin van het woord.
Dat zegt toch vervolgens helemaal niets over andere kinderen of keuzes van andere mensen? Dat jij dat dan weer zover doortrekt, dat zegt toch meer over jou dan over de beslissing van een ander? En dat bedoel ik met onnodige veroordelende en emotionele opmerkingen. Ik zou dan de zwangerschap niet mogen afbreken, omdat iemand anders dat ook niet gedaan heeft en gekwetst zou worden omdat ik daar wel voor kies?
And the young, they can lose hope cause they can't see beyond today,. ..
The wisdom that the old can't give away
The wisdom that the old can't give away
Ik vind de discussie hier anders nog behoorlijk neutraal hoor. Er zijn 50-50 mensen voor als tegen, en er loopt niemand te zaniken over abortus is moord, of weet ik het wat. En volgens mij is hier niemand die zegt dat een ander iets moet doen of laten (behalve heel goed nadenken en evt hulp zoeken), maar wat hij of zij zelf zou doen in deze situatie. Niets om je beledigd over te voelen dus, alleen iets waar je je wel of niet bij kunt aansluiten als je zelf in deze situatie zit. Daarmee trek ik niets te ver door, dat doe je zelf in je laatste zin, en door deze discussie kennelijk erg op jouw situatie te betrekken.
Intussen ben ik erg benieuwd hoe het met TS is. Dringt de situatie al een beetje tot je door?
Intussen ben ik erg benieuwd hoe het met TS is. Dringt de situatie al een beetje tot je door?
ik trek niets op mijn situatie, want die is er nietquote:
Ik vind de discussie hier anders nog behoorlijk neutraal hoor. Er zijn 50-50 mensen voor als tegen, en er loopt niemand te zaniken over abortus is moord, of weet ik het wat. En volgens mij is hier niemand die zegt dat een ander iets moet doen of laten (behalve heel goed nadenken en evt hulp zoeken), maar wat hij of zij zelf zou doen in deze situatie. Niets om je beledigd over te voelen dus, alleen iets waar je je wel of niet bij kunt aansluiten als je zelf in deze situatie zit. Daarmee trek ik niets te ver door, dat doe je zelf in je laatste zin, en door deze discussie kennelijk erg op jouw situatie te betrekken.
Intussen ben ik erg benieuwd hoe het met TS is. Dringt de situatie al een beetje tot je door?
ik zou je eigen posts nog maar eens nalezen en kijken of je er echt het oordeel niet in kunt vinden.
And the young, they can lose hope cause they can't see beyond today,. ..
The wisdom that the old can't give away
The wisdom that the old can't give away
Ik ben het met Leandra eens, ze vraagt naar de vruchtwaterpunctie, en niet naar de eventuele verdere stap van een abortus.quote:Op donderdag 19 november 2009 14:16 schreef Leandra het volgende:
TS moet de keuze maken of ze die vruchwaterpunctie wil of niet, ze vraagt nergens of ze het vervolgens moet laten afbreken of moet houden.
Ik doe vlokken en vruchtwateronderzoeken voor mijn werk, en niet iedereen breekt af naar aanleiding van een slechte uitkomst. Soms gaat het er ook om welk soort behandeling er nodig is na de gebooorte van het kind. Hoe hard het ook klinkt, een kindje met een trisomie 13 of 18 behandelen heeft vaak geen zin.
De verdikte nekplooi en de eerste trimesterscreening zeggen iets over de kans op een chromosoomafwijking bij het kind, dat kunnen naast de trisomie 13, 18 en 21 ook ongebalanceerde translocaties, deleties en duplicaties zijn.
Bij een ETS van 1 op 34 is er een kans van 3% dat er iets aan de hand is met het kindje, de kans dat er iets misgaat naar aanleiding van de punctie is iets van 0,5%.
Volgens mij heeft miss-vraagteken wel recht op een snelle detectietest. Hiebij kijken ze naar de chromosomen 13, 18 en 21, en deze duurt op zijn hoogst een week. Dit is wel een onvolledige uitslag, de hele vruchtwatertest duurt ongeveer 3 weken.
Een kindje met het syndroom van Down kan redelijk normaal zijn, maar ook sterk gehandicapt.
Ik zou miss-vraagteken willen aanraden om een verwijzing te vragen naar een klinisch genetisch centrum, daar kunnen ze je verder voorlichten.
Kan je wat duidelijk uitleggen waar ik precies oordeel, over wie? Ik leg in mijn beleving namelijk alleen uit waarom ík bepaalde keuzes maak. Dat je dat als een oordeel opvat en zo van mijn negatieve bedoelingen uitgaat vind ik erg jammer. Misschien ligt het aan het feit dat ik een mening heb die niet samengaat met een aantal andere meningen, waaronder de jouwe. Maar mijn mening nuanceren doe ik in dit geval niet: ik worstel op deze manier met deze (voor mij pijnlijke) kwestie. Ik heb net zoveel recht dat op deze manier kenbaar te maken als een ander het recht heeft uit te leggen waarom hij of zij wel voor abortus zou kiezen als een kind, bijvoorbeeld, Down heeft.quote:Op donderdag 19 november 2009 12:50 schreef miss_sly het volgende:
[..]
Kijk naar het oordeel in je eigen post erboven.
No offence, maar als je zo tegen abortus bent (ongeacht de reden die iemand voor abortus zou kunnen hebben) dan zou je dus nooit zelf een abortus ondergaan, waarom zou andermans keuze voor abortus voor jou dan een pijnlijke kwestie zou moeten zijn?
En dit is geen afzeikpost, ik ben werkelijk benieuwd naar het waarom.
En dit is geen afzeikpost, ik ben werkelijk benieuwd naar het waarom.
Dat valt voor mij echt onder: als je zelf tegen doodslag bent en je zou nooit iemand vermoorden, waarom is een moord op een ander dan een pijnlijke kwestie voor jou.quote:
No offence, maar als je zo tegen abortus bent (ongeacht de reden die iemand voor abortus zou kunnen hebben) dan zou je dus nooit zelf een abortus ondergaan, waarom zou andermans keuze voor abortus voor jou dan een pijnlijke kwestie zou moeten zijn?
En dit is geen afzeikpost, ik ben werkelijk benieuwd naar het waarom.
Ik vind het gewoon verdrietig om wat had kunnen zijn. Net zo verdrietig als een heel gewenst kindje wat dood geboren wordt.
Tegen doodslag zijn is al een lastige.... dat kan iedereen overkomen.quote:Op donderdag 19 november 2009 22:21 schreef freecell het volgende:
[..]
Dat valt voor mij echt onder: als je zelf tegen doodslag bent en je zou nooit iemand vermoorden, waarom is een moord op een ander dan een pijnlijke kwestie voor jou.
Ik vind het gewoon verdrietig om wat had kunnen zijn. Net zo verdrietig als een heel gewenst kindje wat dood geboren wordt.
Dat is immers het kenmerk van doodslag, dat je het niet in de planning had.
Het vervelende aan iets als abortus is dat vrijwel niemand het onverschillig of "zomaar even" doet, zeker niet als het gaat om een abortus na een vruchtwaterpunctie. Ik vind het prima dat iemand zelf die keuze niet zou maken, maar ik vind het wel ver gaan om het als "worstelen met een pijnlijke kwestie" te bestempelen dat anderen die keuze wel maken.... die anderen maken die keuze ook niet licht, en worstelen waarschijnlijk met nog veel meer.
Nou ja, dat dus (op de post van Freecell), hoewel ik erg voorzichtig zou willen zijn met het woord "moord" in deze discussie. En verder: dat het ook sowieso pijnlijk is voor de vader en moeder die een beslissing moeten nemen. Je gunt iemand een onbezorgde zwangerschap en een gezond kindje, en voor het kindje zelf wil je natuurlijk ook het beste. Wie wil nu in zo'n situatie zitten? Noem me een softie, maar dat gaat me wel aan 't hart.
Zijn er hier eigenlijk mensen die zo'n ernstig gehandicapt kind hebben?
Als het pannen van daken waait
Als het gras naar je voeten graait
Als de wind langs je wangen aait, hier ben ik
Als het gras naar je voeten graait
Als de wind langs je wangen aait, hier ben ik
ik zocht ook eigenlijk een ander voorbeeld, maar het lukte even niet zo goedquote:
Nou ja, dat dus (op de post van Freecell), hoewel ik erg voorzichtig zou willen zijn met het woord "moord" in deze discussie. En verder: dat het ook sowieso pijnlijk is voor de vader en moeder die een beslissing moeten nemen. Je gunt iemand een onbezorgde zwangerschap en een gezond kindje, en voor het kindje zelf wil je natuurlijk ook het beste. Wie wil nu in zo'n situatie zitten? Noem me een softie, maar dat gaat me wel aan 't hart.
ow en verder eensch
Sorry, maarquote:Op donderdag 19 november 2009 22:27 schreef Leandra het volgende:
Ik vind het prima dat iemand zelf die keuze niet zou maken, maar ik vind het wel ver gaan om het als "worstelen met een pijnlijke kwestie" te bestempelen dat anderen die keuze wel maken.... die anderen maken die keuze ook niet licht, en worstelen waarschijnlijk met nog veel meer.
Nogmaals: dat "worstelen" zeg ik over mijn manier van denken over dit soort kwesties (ook als je principiële argumenten hebt is het geen makkelijk onderwerp!), en niet over de manier waarop een ander beslissingen neemt. Wat is het toch dat nu al meerdere mensen denken dat ik iets over een ánder zeg terwijl ik expliciet erbij zeg dat het míjn overwegingen zijn n.a.v. dit topic?
nee daar zou ik niet bewust voor willen kiezen. Daarom wilde ik ook geen tests bij mijn zwangerschap, dan zou ik alleen maar een vervelende zwangerschap hebben, door alle zorgen. Ik wil niet voor zo'n keuze komen te staan.quote:Op donderdag 19 november 2009 22:31 schreef shmoopy het volgende:
Zijn er hier eigenlijk mensen die zo'n ernstig gehandicapt kind hebben?
Mocht er dan een gehandicapt kindje komen dan zie ik dat dan wel.
Daar gaan we weer
En wat als het om bijvoorbeeld trisomie 13 of 18 gaat??quote:
Nou ja, dat dus (op de post van Freecell), hoewel ik erg voorzichtig zou willen zijn met het woord "moord" in deze discussie. En verder: dat het ook sowieso pijnlijk is voor de vader en moeder die een beslissing moeten nemen. Je gunt iemand een onbezorgde zwangerschap en een gezond kindje, en voor het kindje zelf wil je natuurlijk ook het beste. Wie wil nu in zo'n situatie zitten? Noem me een softie, maar dat gaat me wel aan 't hart.
Of een andere zeer ernstige afwijking?
Hoe bedoel je? Of ik het dan niet pijnlijk zou vinden?quote:Op donderdag 19 november 2009 22:37 schreef Leandra het volgende:
[..]
En wat als het om bijvoorbeeld trisomie 13 of 18 gaat??
Of een andere zeer ernstige afwijking?
Als ik het goed begrijp hebben die kinderen normaal geen levensverwachting?quote:
[..]
En wat als het om bijvoorbeeld trisomie 13 of 18 gaat??
Of een andere zeer ernstige afwijking?
Dan ligt het wel anders lijkt me.
Maar dit zijn voor mij dus wel redenen om inderdaad geen test te doen....
Ik denk dat het komt omdat je zegt dat je het etisch niet klein kunt krijgen.quote:
[..]
Sorry, maar
Ik kan me voorstellen dat mensen die een andere keuze maken dan jij dat zien als veroordeeld worden wegens onetisch handelen.
Waarom is het zo dat ik wel respect kan hebben voor mensen die die keuze nooit zullen maken (ongeacht de principes die daaraan ten grondslag liggen) maar dat respect omgekeerd niet lijkt te bestaan.
En ik hoop werkelijk die keuze nooit te hoeven maken, dat lijkt me de moeilijkste beslissing van m'n leven, maar ik vind het enorm kortzichtig als ik dan moet lezen dat het onetisch zou zijn als ik die keuze wel zou maken, vooral als degene die het onetisch noemt niet weet wat de redenen zijn.
Nee, ik bedoel of een vroegtijdige beeïndiging van de zwangerschap dan wel "goedgekeurd" is?quote:
[..]
Hoe bedoel je? Of ik het dan niet pijnlijk zou vinden?
Ik heb nog NIEMAND hier zien roepen dat het onethisch zou zijn als een ánder die beslissing zou maken 
Je eigen redenen iets wel of niet te doen doorspekken met kreten over ethiek mag dan wel niet letterlijk hetzelfde zijn als het onethisch noemen als een ander het wel doet, maar ik kan me voorstellen dat een ander het wel zo opvat.quote:
Ik heb nog NIEMAND hier zien roepen dat het onethisch zou zijn als een ánder die beslissing zou maken
En dat is wat ik zei... dat het daar waarschijnlijk door komt dat mensen het zo zien, niet dat ze het letterlijk gezegd heeft.
Leandra, ik zeg niet dat de beslissing onethisch is, alleen dat ik het hele fenomeen abortus een moeilijke ethische kwestie vind, waar ik niet uit kom, behalve dat voor mij overeind blijft staan: ik vind dat ik niet het recht heb een leven actief te beëindigen en daarom is het voor mij geen optie abortus te laten plegen. Dat betekent niet dat ik me niet kan voorstellen dat het voor een ander, die daar anders over denkt dan ik, het wél een optie is. Ik begrijp ook dat daarin het lijden van het kind in kwestie de aanwezigheid van andere kinderen en rol speelt. Want hoe ethisch is het bijvoorbeeld om een kindje te laten lijden terwijl je weet dat het binnen korte tijd zal overlijden? Die argumenten gaan weer tegen mijn niet-actief-beëindigen in. Dat maakt het voor mij een kwestie die ik niet klein krijg (als in: makkelijk vind), want verschillende ethische argumenten gaan tegen elkaar in.
Volgens wie? Ik zou er niet voor kiezen, maar of het volgens een ander "goedgekeurd" wordt, dat weet ik niet.quote:Op donderdag 19 november 2009 22:44 schreef Leandra het volgende:
[..]
Nee, ik bedoel of een vroegtijdige beeïndiging van de zwangerschap dan wel "goedgekeurd" is?
Sterker nog, we hebben volgens mij helemaal niks gezegd ten nadele van de mensen die zo'n beslissing wel nemen.
Er word ons hier wel redelijk veel in de mond gelegd vind ik.
Het is niet alsof we met spandoeken 'abortus is moord' rondlopen in dit topic. Hooguit met spandoeken 'dit zou mijn beslissing zijn'
Er word ons hier wel redelijk veel in de mond gelegd vind ik.
Het is niet alsof we met spandoeken 'abortus is moord' rondlopen in dit topic. Hooguit met spandoeken 'dit zou mijn beslissing zijn'
Ik heb het gevoel dat dat komt doordat het een niet zo tolerante mening is: als je tegen abortus bent dan kun je niet tegelijk een (beetje) voor abortus (in sommige situaties) zijn. Het is makkelijker om een heel genuanceerde mening vol mitsen en maren te presenteren, dan stoot je ook niemand voor het hoofd. Maar ik kan dat niet op dit gebied, mijn overtuiging over míjn moraal is best stellig. Ik heb het gevoel dat dat ergernis oproept.
Dat zou het heel goed kunnen zijn inderdaadquote:
Ik heb het gevoel dat dat komt doordat het een niet zo tolerante mening is: als je tegen abortus bent dan kun je niet tegelijk een (beetje) voor abortus (in sommige situaties) zijn. Het is makkelijker om een heel genuanceerde mening vol mitsen en maren te presenteren, dan stoot je ook niemand voor het hoofd. Maar ik kan dat niet op dit gebied, mijn overtuiging over míjn moraal is best stellig. Ik heb het gevoel dat dat ergernis oproept.
En mensen die voor abortus zijn gaan natuurlijk nooit roepen dat abortus áltijd en bij iedereen moet worden uitgevoerd (is niet zo goed voor de vergrijzing
) dus andersom wekt het minder ergernis. En het nadeel is dat er bij een stellige mening áltijd uitzonderingen bijgehaald worden...
'jamaar wat nu als het kindje geen hoofd heeft' oid.
Dat is te respecteren natuurlijk.quote:Op donderdag 19 november 2009 22:37 schreef bikinistringding het volgende:
[..]
nee daar zou ik niet bewust voor willen kiezen. Daarom wilde ik ook geen tests bij mijn zwangerschap, dan zou ik alleen maar een vervelende zwangerschap hebben, door alle zorgen. Ik wil niet voor zo'n keuze komen te staan.
Mocht er dan een gehandicapt kindje komen dan zie ik dat dan wel.
Het valt mij alleen zo op dat veel mensen hier wel voor zo'n kindje zouden kiezen, zonder volgens mij te beseffen, écht te beseffen wat dat inhoudt.
Zo stellig impliceren dat elk leven geleefd moet worden (want geen abortus), dat heeft iets erg naiefs, imo.
Als het pannen van daken waait
Als het gras naar je voeten graait
Als de wind langs je wangen aait, hier ben ik
Als het gras naar je voeten graait
Als de wind langs je wangen aait, hier ben ik
Natuurlijk besef ik dat niet, net zo min als ieder ander die het niet heeft meegemaakt. '
Maar dat "laten leven" heeft er voor mij wel mee te maken dat een kind van 15 weken al net zo echt is, leeft, als een kind dat al geboren is. Als je kind later gehandicapt raakt dan zeg je toch ook niet "dit is zo erg, laten we dit leven actief beëindigen"? Een ander vindt misschien dat hij of zij die keuze nog heeft als 't kind nog niet geboren is, maar voor mij is er in dat opzicht geen wezenlijk verschil tussen een ongeboren en een geboren kind.
Maar dat "laten leven" heeft er voor mij wel mee te maken dat een kind van 15 weken al net zo echt is, leeft, als een kind dat al geboren is. Als je kind later gehandicapt raakt dan zeg je toch ook niet "dit is zo erg, laten we dit leven actief beëindigen"? Een ander vindt misschien dat hij of zij die keuze nog heeft als 't kind nog niet geboren is, maar voor mij is er in dat opzicht geen wezenlijk verschil tussen een ongeboren en een geboren kind.
Het leven biedt geen garanties, maar wat je van te voren weet heeft daar niets mee te maken.
Ja, je kind kan gezond ter wereld komen en op z'n 4-e gehandicapt raken, dús zou je bewust een gehandicapt kind ter wereld laten komen?
Want een kind dat kwijlend, incontinent, spastisch, epileptisch is, niet kan praten, lopen of zelf eten, kortom meervoudig gehandicapt is, dat kind moet er komen, want als je een gezond kind hebt weet je het immers ook maar nooit voor de toekomst?
Ondanks alle pijn, dagelijks, omdat je voortdurend geconfronteerd wordt met de worsteling die het leven voor dat kindje is, nog even helemaal afgezien van de impact die het op jezelf en het hele gezin heeft?
Voor mij is dat echt niet te vergelijken met het afbreken van een dergelijke zwangerschap, al is het met 15 weken.
Ja, dan is er leven, dan is het best al een kindje, daar ben ik het helemaal mee eens, dat zal nooit een makkelijke keuze kunnen zijn imo, maar staat dat korte lijden in verhouding tot een leven lang lijden?
Hiermee wil ik niet zeggen dat alle kinderen met Downsyndroom of welke chromosoomafwijking ook, maar meteen geaborteerd moeten worden. Er zijn enorme niveauverschillen en daar moet zeker niet lichtzinnig mee omgesprongen worden.
Maar ik wil er wel voor waarschuwen dat je daar andersom ook voor moet waken.
Dat men niet moet onderschatten wat dat voor impact op je leven heeft.
Ja, je kind kan gezond ter wereld komen en op z'n 4-e gehandicapt raken, dús zou je bewust een gehandicapt kind ter wereld laten komen?
Want een kind dat kwijlend, incontinent, spastisch, epileptisch is, niet kan praten, lopen of zelf eten, kortom meervoudig gehandicapt is, dat kind moet er komen, want als je een gezond kind hebt weet je het immers ook maar nooit voor de toekomst?
Ondanks alle pijn, dagelijks, omdat je voortdurend geconfronteerd wordt met de worsteling die het leven voor dat kindje is, nog even helemaal afgezien van de impact die het op jezelf en het hele gezin heeft?
Voor mij is dat echt niet te vergelijken met het afbreken van een dergelijke zwangerschap, al is het met 15 weken.
Ja, dan is er leven, dan is het best al een kindje, daar ben ik het helemaal mee eens, dat zal nooit een makkelijke keuze kunnen zijn imo, maar staat dat korte lijden in verhouding tot een leven lang lijden?
Hiermee wil ik niet zeggen dat alle kinderen met Downsyndroom of welke chromosoomafwijking ook, maar meteen geaborteerd moeten worden. Er zijn enorme niveauverschillen en daar moet zeker niet lichtzinnig mee omgesprongen worden.
Maar ik wil er wel voor waarschuwen dat je daar andersom ook voor moet waken.
Dat men niet moet onderschatten wat dat voor impact op je leven heeft.
Als het pannen van daken waait
Als het gras naar je voeten graait
Als de wind langs je wangen aait, hier ben ik
Als het gras naar je voeten graait
Als de wind langs je wangen aait, hier ben ik
Maar daar zit 't hem dus in: in mijn ogen breng ik dat kind niet pas ter wereld als het geboren wordt, het is er al (op de wereld) op het moment dat het nog in mijn buik zou zitten.quote:Op donderdag 19 november 2009 23:36 schreef shmoopy het volgende:
Het leven biedt geen garanties, maar wat je van te voren weet heeft daar niets mee te maken.
Ja, je kind kan gezond ter wereld komen en op z'n 4-e gehandicapt raken, dús zou je bewust een gehandicapt kind ter wereld laten komen?
Voor de rest ben ik 't helemaal met je eens over dat er ook bij een "anti-abortus-standpunt" een gevaar voor lichtzinnigheid ligt. En daar probeer ik zo goed als het kan voor te waken.
Sorry, ik ben er mede schuldig aan dat het topic niet meer zo erg over je vraag over een punctie gaat.quote:Op woensdag 18 november 2009 13:01 schreef Miss_vraagteken het volgende:
Wie kan mij helpen???
Ik ben zwanger nu in totaal 14 weken bijna 15 ik heb al 2 echo's gehad en bij die laatste was het niet goed het heeft een verdrikte nekplooi ik ben door gestuurd naar het ziekenhuis voor een bloed onderzoek nu heb ik uitslag gehad want de nekplooi meting was 4,8 mm en met me bloed uitslag was het ook niet goed ik ben 1 op de 23 vrouwen die kans maakt op een downsyndroom kindje ze hebben een echo bij ons gedaan en kwamen ze uit op een nekplooi meting van 3,7 normaal mag het zijn 3,5mm ze konden aan het kindje zelf helemaal niks zien de botten bloed hartje nieren darmen ect alles wat je aan je lichaam heb en in je lichaam alles was goed en gezond maar door me bloed uitslag hebben ze liever dat we een vruchwaterpunctie doen.
Ik ben heel erg bang daarvor vanwege de risico die eraan vast zit maar aan de andere kant wil ik wel zekerheid hebben of het kindje gezond is jah of nee ik weet echt niet meer wat ik moet doen.
Wie kan mij helpen?
Hoe is het nu? Heb je er (met je partner) al wat verder over na kunnen denken?
Daar wou ik mijn nog even bij aansluiten, even als bij Freecell een paar posts eerder. Het wordt erg vermoeiend om in elke post een mits en een maar en voor een disclaimer te vermelden dat het om JOUW mening gaat, en dat je niet over een ander praat, en al helemaal niet veroordeelt. Ik heb ik vrijwel elke post gezegd dat het míjn mening is, dat ík het moeilijk vind en dat ík mij afvraag hoe mensen zaken naar zichzelf kunnen verantwoorden, omdat ík dat niet zou kunnen. En verdomd, men voelt zich nog beledigd! Wat kan je anders in een topic als dit, dan jouw eigen mening/visie geven? TS verwacht echt niet dat wij haar even vertellen wat te doen (hoop ik althans).quote:Op donderdag 19 november 2009 22:57 schreef AncientSound het volgende:
Ik heb het gevoel dat dat komt doordat het een niet zo tolerante mening is: als je tegen abortus bent dan kun je niet tegelijk een (beetje) voor abortus (in sommige situaties) zijn. Het is makkelijker om een heel genuanceerde mening vol mitsen en maren te presenteren, dan stoot je ook niemand voor het hoofd. Maar ik kan dat niet op dit gebied, mijn overtuiging over míjn moraal is best stellig. Ik heb het gevoel dat dat ergernis oproept.
Overigens ben ik helemaal niet stellig tegen abortus, er zijn best redenen te bedenken waarbij ik voor abortus ben. Maar de vraag die TS stelt is of zij wel of niet een puntie zal gaan doen. En in een van mijn eerste posts schreef ik ook dat die vraag alleen van belang is als je iets met het antwoord wil doen. En daar komt toch al snel de hele abortuskwestie om de hoek.
Maargoed, ik hoop dat mevrouw-vraagteken inmiddels een mevrouw-punt is geworden, en een beslissing heeft kunnen nemen. En ja, al zou ik er anders over denken, die beslissing respecteer ik echt wel. Nogmaals sterkte ermee in elk geval!
Weet je, ik heb er geen enkele moeite mee dat iemand een andere mening heeft, dat is ieders volste recht, maar juist iedere keer die toevoeging "dat je het je afvraagt hoe andere mensen het naar zichzelf kunnen verantwoorden" is wat die irritatie opwekt.
Ik heb respect voor het feit dat een ander die keuze nooit zou maken, en hoef daar geen opmerking over "het naar zichzelf kunnen verantwoorden" aan toe te voegen.
Als anderen daar ook eens mee zouden ophouden, dan zou het een stuk minder problemen opleveren.
Ik zou de keuze overigens ook niet kunnen maken als het om een gezond kind zou gaan (en ik heb al eens voor die keuze gestaan, dus ik weet waar ik het over heb) maar ik kan me wel voorstellen dat er situaties zijn waaronder ik de keuze voor abortus wel zou maken.
Maar ook als het gaat om abortus van een gezond kind zou gaan, zou ik er nooit een "dat een ander het voor zichzelf kan verantwoorden" aan toevoegen, ongeacht wat ik van abortus in zo'n situatie vind.
Ik heb respect voor het feit dat een ander die keuze nooit zou maken, en hoef daar geen opmerking over "het naar zichzelf kunnen verantwoorden" aan toe te voegen.
Als anderen daar ook eens mee zouden ophouden, dan zou het een stuk minder problemen opleveren.
Ik zou de keuze overigens ook niet kunnen maken als het om een gezond kind zou gaan (en ik heb al eens voor die keuze gestaan, dus ik weet waar ik het over heb) maar ik kan me wel voorstellen dat er situaties zijn waaronder ik de keuze voor abortus wel zou maken.
Maar ook als het gaat om abortus van een gezond kind zou gaan, zou ik er nooit een "dat een ander het voor zichzelf kan verantwoorden" aan toevoegen, ongeacht wat ik van abortus in zo'n situatie vind.
Ik zei dat ík het niet zou kunnen verantwoorden naar mezelf, en ik vraag me oprecht af hoe anderen dat wel kunnen, omdat ik het niet begrijp (wat weer wat anders is dan iets niet respecteren). En misschien vinden sommigen het niet eens nodig om zich te verantwoorden, ook prima. Ik zei toch niet dat men zich móet kunnen verantwoorden tegenover zichzelf? Het was puur iets waar ik moeite mee zou hebben. Door dit te zeggen wilde ik ook zeggen dat het hele gedoe behoorlijk dubbelzinnig is.quote:Op vrijdag 20 november 2009 10:37 schreef Leandra het volgende:
Weet je, ik heb er geen enkele moeite mee dat iemand een andere mening heeft, dat is ieders volste recht, maar juist iedere keer die toevoeging "dat je het je afvraagt hoe andere mensen het naar zichzelf kunnen verantwoorden" is wat die irritatie opwekt.
Ik heb respect voor het feit dat een ander die keuze nooit zou maken, en hoef daar geen opmerking over "het naar zichzelf kunnen verantwoorden" aan toe te voegen.
Als anderen daar ook eens mee zouden ophouden, dan zou het een stuk minder problemen opleveren.
Ik zou de keuze overigens ook niet kunnen maken als het om een gezond kind zou gaan (en ik heb al eens voor die keuze gestaan, dus ik weet waar ik het over heb) maar ik kan me wel voorstellen dat er situaties zijn waaronder ik de keuze voor abortus wel zou maken.
Maar ook als het gaat om abortus van een gezond kind zou gaan, zou ik er nooit een "dat een ander het voor zichzelf kan verantwoorden" aan toevoegen, ongeacht wat ik van abortus in zo'n situatie vind.
Overigens had ik het niet over het verantwoorden van abortus an sich, maar over de inconsequentie in de situatie die ik in die post schetste. Ik zou mezelf dan niet in de spiegel aan kunnen kijken, maar anderen zullen dat wel kunnen. Voor beide wat te zeggen, en beiden (!) mogen het ook hardop zeggen. Het is ook een deel van volwassen zijn om tegen mensen met een andere visie, of mensen die het zelf anders hadden gedaan, bestand te zijn.
|
|
