OUD Ouder(s)
Alles over (on)vruchtbaarheid, opvoeding en ontwikkeling.
Hallo
Wie kan mij helpen???
Ik ben zwanger nu in totaal 14 weken bijna 15 ik heb al 2 echo's gehad en bij die laatste was het niet goed het heeft een verdrikte nekplooi ik ben door gestuurd naar het ziekenhuis voor een bloed onderzoek nu heb ik uitslag gehad want de nekplooi meting was 4,8 mm en met me bloed uitslag was het ook niet goed ik ben 1 op de 23 vrouwen die kans maakt op een downsyndroom kindje ze hebben een echo bij ons gedaan en kwamen ze uit op een nekplooi meting van 3,7 normaal mag het zijn 3,5mm ze konden aan het kindje zelf helemaal niks zien de botten bloed hartje nieren darmen ect alles wat je aan je lichaam heb en in je lichaam alles was goed en gezond maar door me bloed uitslag hebben ze liever dat we een vruchwaterpunctie doen.
Ik ben heel erg bang daarvor vanwege de risico die eraan vast zit maar aan de andere kant wil ik wel zekerheid hebben of het kindje gezond is jah of nee ik weet echt niet meer wat ik moet doen.
Wie kan mij helpen?
Groetjes Miss_vraagteken
Wie kan mij helpen???
Ik ben zwanger nu in totaal 14 weken bijna 15 ik heb al 2 echo's gehad en bij die laatste was het niet goed het heeft een verdrikte nekplooi ik ben door gestuurd naar het ziekenhuis voor een bloed onderzoek nu heb ik uitslag gehad want de nekplooi meting was 4,8 mm en met me bloed uitslag was het ook niet goed ik ben 1 op de 23 vrouwen die kans maakt op een downsyndroom kindje ze hebben een echo bij ons gedaan en kwamen ze uit op een nekplooi meting van 3,7 normaal mag het zijn 3,5mm ze konden aan het kindje zelf helemaal niks zien de botten bloed hartje nieren darmen ect alles wat je aan je lichaam heb en in je lichaam alles was goed en gezond maar door me bloed uitslag hebben ze liever dat we een vruchwaterpunctie doen.
Ik ben heel erg bang daarvor vanwege de risico die eraan vast zit maar aan de andere kant wil ik wel zekerheid hebben of het kindje gezond is jah of nee ik weet echt niet meer wat ik moet doen.
Wie kan mij helpen?
Groetjes Miss_vraagteken
Je moet je eerst afvragen wat je doet als hij syndroom van down heeft. Houd je het? Dan zou ik het gewoon laten komen. Laat je het dan weghalen dan maar eerst punctie
*reactie op edit weg*
Ontopic; Het lijkt me een moeilijke keuze.
Ik zou eens nadenken of je überhaupt wel door wil gaan met de zwangerschap als het een mongooltje blijkt te zijn.
[ Bericht 36% gewijzigd door BE op 18-11-2009 13:53:20 ]
Ontopic; Het lijkt me een moeilijke keuze.
Ik zou eens nadenken of je überhaupt wel door wil gaan met de zwangerschap als het een mongooltje blijkt te zijn.
[ Bericht 36% gewijzigd door BE op 18-11-2009 13:53:20 ]
Schopjeouders inderdaad!
Wat zei de verloskundige/gynaecoloog?
Volgens mij kan je met een vruchtwaterpunctie zekerheid krijgen of het wel of geen down is
En wat wilde je dan doen met de uitslag?
Wat zei de verloskundige/gynaecoloog?
Volgens mij kan je met een vruchtwaterpunctie zekerheid krijgen of het wel of geen down is
En wat wilde je dan doen met de uitslag?
In 1866 publiceerde dr. John Langdon Haydon Down een uitgebreid klinisch beeld van deze mensenquote:Op woensdag 18 november 2009 13:17 schreef AlligatorNL het volgende:
Zekere voor het onzekere; stofzuigen
offtopic: waarom heet het eigenlijk downsyndroom terwijl ze altijd happy zijn? Happysyndroom zou beter klinken imo.
Daarom. En dat had je ook zelf wel kunnen vinden
En stofzuigen? Waarom?
Ze zijn inderdaad wel bijna altijd vrolijk en nooit down. Maar stofzuigen
Hier zou alles welkom zijn ook een downkindje dus ik zou geen punctie doen.
Eventuele lichamelijke afwijkingen kunnen ze ook spotten met de verdere echo's.
Hier zou alles welkom zijn ook een downkindje dus ik zou geen punctie doen.
Eventuele lichamelijke afwijkingen kunnen ze ook spotten met de verdere echo's.
Oh wat een schrik en wat een spanning. 
Ik vind het een beetje vreemd dat je wordt 'geadviseerd' een vruchtwaterpunctie te laten uitvoeren. Bij mijn weten mogen artsen dat officieel niet adviseren, ze mogen je alleen de mogelijkheid bieden. En wat me ook opvalt aan je post is dat je zegt 'graag een gezond kindje' te krijgen. Logisch natuurlijk. Maar een vruchtwaterpunctie biedt alleen uitsluitsel over genetische afwijkingen. Het zegt niets over de verdere gezondheid van je kindje. En realiseer je goed dat áls je naar aanleiding van een evt negatieve uitslag het kindje zou willen laten weghalen, dat je dan al in week 20 zit en je het waarschijnlijk al hebt voelen bewegen.
Sterkte met alle lastige afwegingen.
Ik vind het een beetje vreemd dat je wordt 'geadviseerd' een vruchtwaterpunctie te laten uitvoeren. Bij mijn weten mogen artsen dat officieel niet adviseren, ze mogen je alleen de mogelijkheid bieden. En wat me ook opvalt aan je post is dat je zegt 'graag een gezond kindje' te krijgen. Logisch natuurlijk. Maar een vruchtwaterpunctie biedt alleen uitsluitsel over genetische afwijkingen. Het zegt niets over de verdere gezondheid van je kindje. En realiseer je goed dat áls je naar aanleiding van een evt negatieve uitslag het kindje zou willen laten weghalen, dat je dan al in week 20 zit en je het waarschijnlijk al hebt voelen bewegen.
Sterkte met alle lastige afwegingen.
"Bloemen zijn rood jongeman... "
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
Wat een lastige situatie Miss. Wat Moonah al zei, zekerheid dat je kind gezond is, krijg je gewoon niet. Met een vruchtwaterpunctie kan worden uitgesloten of de baby bepaalde chromosoomafwijkingen heeft (zoals het Downsyndroom), maar een hartafwijking wordt hier bijvoorbeeld niet mee gevonden. Ook na de geboorte krijg je geen papiertje mee naar huis dat je baby gezond is, dat is nu eenmaal een risico wat je neemt op het moment dat je zwanger raakt.quote:Op woensdag 18 november 2009 13:01 schreef Miss_vraagteken het volgende:
Hallo
Wie kan mij helpen???
Ik ben zwanger nu in totaal 14 weken bijna 15 ik heb al 2 echo's gehad en bij die laatste was het niet goed het heeft een verdrikte nekplooi ik ben door gestuurd naar het ziekenhuis voor een bloed onderzoek nu heb ik uitslag gehad want de nekplooi meting was 4,8 mm en met me bloed uitslag was het ook niet goed ik ben 1 op de 23 vrouwen die kans maakt op een downsyndroom kindje ze hebben een echo bij ons gedaan en kwamen ze uit op een nekplooi meting van 3,7 normaal mag het zijn 3,5mm ze konden aan het kindje zelf helemaal niks zien de botten bloed hartje nieren darmen ect alles wat je aan je lichaam heb en in je lichaam alles was goed en gezond maar door me bloed uitslag hebben ze liever dat we een vruchwaterpunctie doen.
Ik ben heel erg bang daarvor vanwege de risico die eraan vast zit maar aan de andere kant wil ik wel zekerheid hebben of het kindje gezond is jah of nee ik weet echt niet meer wat ik moet doen.
Wie kan mij helpen?
Groetjes Miss_vraagteken
Vraag jezelf af wat je met een 'slechte' uitslag van de vruchtwaterpunctie zou doen. Zou je overgaan tot zwangerschapsafbreking? Of zal ook een kind met het syndroom van Down welkom zijn in je gezin? In het eerste geval heb je een goede reden om een punctie te laten doen.
Het risico van een miskraam door een vruchtwaterpunctie is 0,5%. Dat staat gelijk aan 1 op de 200 zwangerschappen. Je kunt dat nog tegenover de kans zetten dat je nu zwanger bent van een baby met Down: er is een kans van 1:23 dat deze baby het Downsyndroom heeft en het risico van een miskraam door de punctie is 1:200.
Het is supermoeilijk om een goede keuze te maken. Het gaat allemaal om kansberekening en de meeste van ons zijn nou eenmaal geen statisticus. Vraag je vooral af wat je met een uitslag doet, dus of een vruchtwaterpunctie 'nut' heeft.
Heel erg veel succes!
Alle rotzooi is weer weg. Graag zo houden!
En voor de TS, voor mij zou ook de overweging zijn of je een kindje met down zou accepteren of niet.
Als het laatste, dan zou ik wel onderzoek doen.
Ik persoonlijk zou het niet doen.
Sterkte!
En voor de TS, voor mij zou ook de overweging zijn of je een kindje met down zou accepteren of niet.
Als het laatste, dan zou ik wel onderzoek doen.
Ik persoonlijk zou het niet doen.
Sterkte!
***
Heel moeilijk inderdaad maar wij kunnen je niet helpen met deze beslissing.
Wat hierboven al meer gezegd is, bedenk van te voren wat je wilt als het wel down heeft.
Ik persoonlijk zou het niet weg laten halen dus ik heb dan ook nooit een punctie laten doen want daarvoor vond ik het risico weer net te groot.
Sterkte me je besluit en wat er verder komen gaat
Wat hierboven al meer gezegd is, bedenk van te voren wat je wilt als het wel down heeft.
Ik persoonlijk zou het niet weg laten halen dus ik heb dan ook nooit een punctie laten doen want daarvoor vond ik het risico weer net te groot.
Sterkte me je besluit en wat er verder komen gaat
Abortus is zeker het overwegen waard.
En dan is wat extra zekerheid wel goed om te hebben. Dus ik zou de vruchtwaterpunctie doen.
Het is zeker een emotionele beslissing maar denk ook aan je eigen leven en hoe het eruit kan zien met een gezond kind in tegenstelling tot een leven met een ziek kind.
En dan is wat extra zekerheid wel goed om te hebben. Dus ik zou de vruchtwaterpunctie doen.
Het is zeker een emotionele beslissing maar denk ook aan je eigen leven en hoe het eruit kan zien met een gezond kind in tegenstelling tot een leven met een ziek kind.
Waarom is abortus het overwegen zeker waard?/
Bovendien als blijkt dat het geen down heeft kan het alsnog zwaar en zwaar autistisch zijn bijvoorbeeld dat zien ze namelijk niet in de punctie. En als je die zorg niet wilt moet je imho nooit aan kinderen beginnen
Bovendien als blijkt dat het geen down heeft kan het alsnog zwaar en zwaar autistisch zijn bijvoorbeeld dat zien ze namelijk niet in de punctie. En als je die zorg niet wilt moet je imho nooit aan kinderen beginnen
Zo denk ik er ook over, Pvoesss
maar goed; iedereen is anders en ze zal deze beslissing toch zelf moeten nemen nu wat wij ook vinden
maar goed; iedereen is anders en ze zal deze beslissing toch zelf moeten nemen nu wat wij ook vinden
Mwah, als je kindje na onderzoeken echt zware afwijkingen heeft.... Je hebt nooit de garantie op een gezond kind, maar wilt die kans wel zo groot mogelijk hebben. Dat heeft in mijn ogen niks te maken met of je wel of niet geschikt bent als ouder.quote:Op woensdag 18 november 2009 15:34 schreef Pvoesss het volgende:
Waarom is abortus het overwegen zeker waard?/
Bovendien als blijkt dat het geen down heeft kan het alsnog zwaar en zwaar autistisch zijn bijvoorbeeld dat zien ze namelijk niet in de punctie. En als je die zorg niet wilt moet je imho nooit aan kinderen beginnen
TS, niemand kan je zeggen wat je beste kunt doen. Die beslissing moet je zelf maken, denk erover na. Nu je het waarschijnlijk net weet heeft het ook tijd nodig om te 'bezinken'.
En kan je gynacoloog je niet adviseren of bepaalde zaken duidelijker maken voor je?
En kindjes en mensen met het syndroom van Down zijn echt niet altijd vrolijk hoor. Die mensen hebben ook nog verschillende gradaties in hoe hoog hun IQ is.
de tegenstelling is dat niet gezond - ziekquote:
Het is zeker een emotionele beslissing maar denk ook aan je eigen leven en hoe het eruit kan zien met een gezond kind in tegenstelling tot een leven met een ziek kind.
De tegenstelling is dood - ziek
Ik ken aardig wat mensen die iets dergelijks gehad hebben en er is niets misgegaan. Ik zou het dus wel doen. Sterkte met de afweging, kiezen voor een syndroom van down kindje is nogal wat. (of in de onzekerheid ervan zitten)quote:Op woensdag 18 november 2009 16:00 schreef freecell het volgende:
[..]
de tegenstelling is dat niet gezond - ziek
De tegenstelling is dood - ziek
Ik heb de punctie deze zwangerschap wél laten doen. Een van de afwegingen was dat een Downkindje het leven van Thomas (onze eerste) heel erg zou beïnvloeden.
Ik heb erg tegen de punctie opgezien en het wachten op de uitslag was vreselijk maar: geen Down.
Ik heb erg tegen de punctie opgezien en het wachten op de uitslag was vreselijk maar: geen Down.
Hardloper.
IG @webkim
IG @webkim
Ik zou het niet doen, omdat het voor mij niet zou uitmaken.
Maar als het voor jou wel uitmaakt, dan moet je die test gewoon laten doen. Maak gewoon zo snel mogelijk die afspraak, aangezien de uitslag ook even duurt. Tegen de tijd van de uitslag ben je al 17 weken zwanger en dat is een flink eind.
Ik weet niet hoe een zwangerschap wordt afgebroken als je al zo ver bent, maar ik denk ook dat je daar ook eens naar moet vragen en dan kun je zelf die keus maken wat je wilt.
Maar als het voor jou wel uitmaakt, dan moet je die test gewoon laten doen. Maak gewoon zo snel mogelijk die afspraak, aangezien de uitslag ook even duurt. Tegen de tijd van de uitslag ben je al 17 weken zwanger en dat is een flink eind.
Ik weet niet hoe een zwangerschap wordt afgebroken als je al zo ver bent, maar ik denk ook dat je daar ook eens naar moet vragen en dan kun je zelf die keus maken wat je wilt.
Daar gaan we weer
daar kiest dan ook niemand voor; dat krijg je of dat krijg je niet..quote:Op woensdag 18 november 2009 21:07 schreef Gits het volgende:
... kiezen voor een syndroom van down kindje is nogal wat. (of in de onzekerheid ervan zitten)
en in onzekerheid zit uiteindelijk iedereen
maar dit terzijde
Dat is een beslissing die je alleen zelf kunt nemen. Heel veel mensen hebben hun mening hierover, en eigenlijk heb je daar niet heel veel aan. Het gaat namelijk om hoe jij en je partner erover denken en wat jullie willen met een eventuele slechte uitslag. Praat hier samen over, net zo lang tot je er samen uit bent wat je wil doen.
Er zullen altijd mensen zijn die vinden dat je de andere beslissing had moeten nemen dan die je zult nemen, maar dat doet er niet toe. Als het is waar jullie achter staan, dan is het goed. Zorg da tje goed voorgelicht bent over de punctie, maar inderdaad ook over hoe de zwangerschap eventueel afgebroken wordt als je daarvoor kiest. En informeer je over hoe het leven van een kind met Down eruitziet, zowel voor het kind als voor de ouders.
Sterkte, lijkt me een heel lastige situatie.
Er zullen altijd mensen zijn die vinden dat je de andere beslissing had moeten nemen dan die je zult nemen, maar dat doet er niet toe. Als het is waar jullie achter staan, dan is het goed. Zorg da tje goed voorgelicht bent over de punctie, maar inderdaad ook over hoe de zwangerschap eventueel afgebroken wordt als je daarvoor kiest. En informeer je over hoe het leven van een kind met Down eruitziet, zowel voor het kind als voor de ouders.
Sterkte, lijkt me een heel lastige situatie.
And the young, they can lose hope cause they can't see beyond today,. ..
The wisdom that the old can't give away
The wisdom that the old can't give away
ik had het niet over de gevaren van de punctiequote:
[..]
Ik ken aardig wat mensen die iets dergelijks gehad hebben en er is niets misgegaan. Ik zou het dus wel doen. Sterkte met de afweging, kiezen voor een syndroom van down kindje is nogal wat. (of in de onzekerheid ervan zitten)
HarryP deed het voorkomen of kiezen voor abortus kiezen voor een gezond kindje is. En dat is gewoon niet zo. Kiezen voor een abortus is kiezen tégen een kindje.
Nee, in het geval de vruchtwaterpunctie een slechte uitkomst heeft (en dat hoeft niet alleen Down te zijn, er zijn nog twee trisomie-afijwkingen waarop wordt getest), en je kiest voor een abortus, kies je niet voor een ziek kindje.quote:
[..]
ik had het niet over de gevaren van de punctie
HarryP deed het voorkomen of kiezen voor abortus kiezen voor een gezond kindje is. En dat is gewoon niet zo. Kiezen voor een abortus is kiezen tégen een kindje.
Jullie geven dus beide uiting aan je gekleurde mening.
And the young, they can lose hope cause they can't see beyond today,. ..
The wisdom that the old can't give away
The wisdom that the old can't give away
Met abortus kies je ervoor dát specifieke kindje niet te krijgen. Je kiest dan tegen dat kind. Ik kan het niet anders zien eigenlijk.
De grote vraag is in deze kwestie natuurlijk wat TS met de info wil doen. Persoonlijk zou ik geen punctie laten doen, omdat elk kind hoe dan ook welkom is bij mij. Dat het gezond ter wereld komt wil niet zeggen dat er later geen problemen zullen openbaren die veel groter kunnen zijn dan down.
En als je echt geen kind met down wil, dan is de punctie wel een goed middel om dat uit te sluiten... Maar kan je dat, dat is ook de vraag. Kun je dat voor jezelf verantwoorden. Ik zou het zelf nooit kunnen, om deze reden misschien met bijna 20 weken een abortus laten plegen....
Moeilijke keuze TS, sterkte ermee, en volg je gevoel...
De grote vraag is in deze kwestie natuurlijk wat TS met de info wil doen. Persoonlijk zou ik geen punctie laten doen, omdat elk kind hoe dan ook welkom is bij mij. Dat het gezond ter wereld komt wil niet zeggen dat er later geen problemen zullen openbaren die veel groter kunnen zijn dan down.
En als je echt geen kind met down wil, dan is de punctie wel een goed middel om dat uit te sluiten... Maar kan je dat, dat is ook de vraag. Kun je dat voor jezelf verantwoorden. Ik zou het zelf nooit kunnen, om deze reden misschien met bijna 20 weken een abortus laten plegen....
Moeilijke keuze TS, sterkte ermee, en volg je gevoel...
Ik denk dat we je niet kunnen helpen bij het kiezen van "het goede", maar ik denk wel dat het helpt om je gedachten op papier/scherm te zetten. Misschien komen er zo vanzelf wel argumenten bovendrijven voor het wel of niet doen van een punctie en/of een abortus.
Ik denk dat je je eerst moet afvragen of abortus een optie voor je is. Als het geen optie is dan is je keuze helder (níet makkelijk), tenminste, over het abortusgedeelte. Je kunt je dan ook afvragen of je het risico van de punctie wilt nemen. Als abortus wél een optie is dan kom je in een grijs gebied: wanneer is een kind zo gehandicapt dat jij denkt dat het beter is om het niet geboren te laten worden? Dat zal in mijn ogen altijd een subjectieve beoordeling zijn, en daarom is het juist zo belangrijk dat jij en je partner er samen helemaal achter staan.
Persoonlijk zou ik je willen zeggen: bij twijfel niet doen. Maar daar zeg ik bij: voor mij is abortus in geen enkel geval "de goede" optie.
Ik denk dat je je eerst moet afvragen of abortus een optie voor je is. Als het geen optie is dan is je keuze helder (níet makkelijk), tenminste, over het abortusgedeelte. Je kunt je dan ook afvragen of je het risico van de punctie wilt nemen. Als abortus wél een optie is dan kom je in een grijs gebied: wanneer is een kind zo gehandicapt dat jij denkt dat het beter is om het niet geboren te laten worden? Dat zal in mijn ogen altijd een subjectieve beoordeling zijn, en daarom is het juist zo belangrijk dat jij en je partner er samen helemaal achter staan.
Persoonlijk zou ik je willen zeggen: bij twijfel niet doen. Maar daar zeg ik bij: voor mij is abortus in geen enkel geval "de goede" optie.
Dat klopt, maar je kiest ook niet voor een gezond kindje en dát zei HarryP.quote:
[..]
Nee, in het geval de vruchtwaterpunctie een slechte uitkomst heeft (en dat hoeft niet alleen Down te zijn, er zijn nog twee trisomie-afijwkingen waarop wordt getest), en je kiest voor een abortus, kies je niet voor een ziek kindje.
Jullie geven dus beide uiting aan je gekleurde mening.
Je kiest voor géén kindje.
Wat een belangrijk aspect bij abortus en "kiezen voor het kindje" is: het kind bestaat al. Je kiest dus altijd voor of tegen dat specifieke kind.
Een heel belangrijke toevoeging.quote:
Wat een belangrijk aspect bij abortus en "kiezen voor het kindje" is: het kind bestaat al. Je kiest dus altijd voor of tegen dat specifieke zieke kind.
And the young, they can lose hope cause they can't see beyond today,. ..
The wisdom that the old can't give away
The wisdom that the old can't give away
Maar dan blijft de opmerking van Freecell toch nog steeds staan?
Er is op dat moment geen sprake van een gezond kindje, dus er is ook geen sprake van gezond - ziek. Er is sprake van een ziek kindje, en de keuze is of je dat kind houdt of laat aborteren. Dat is de tegenstelling ziek - dood.
Volgens mij bedoelt Freecell 't tenminste zo, en ik ben dat met haar eens.
Er is op dat moment geen sprake van een gezond kindje, dus er is ook geen sprake van gezond - ziek. Er is sprake van een ziek kindje, en de keuze is of je dat kind houdt of laat aborteren. Dat is de tegenstelling ziek - dood.
Volgens mij bedoelt Freecell 't tenminste zo, en ik ben dat met haar eens.
En volgens mij was het in de basis zo dat HarryP bedoelde dat je eerst moest bedenken hoe het leven er met een ziek of met een gezond kind uit zou zien en dan of je een leven met een ziek kind zou willen. En dan dus of je een abortus wil.
And the young, they can lose hope cause they can't see beyond today,. ..
The wisdom that the old can't give away
The wisdom that the old can't give away
Maar is Down eigenlijk wel ziek. Is het een ziekte zeg maar? Een syndroom is geen ziekte toch..? Een down kindje kan verder toch gewoon gezond zijn, op de afwijking na... Even een rare vraag tussendoor...
Wat ik altijd moeilijk vind met dit soort dingen is als ouders die voor een abortus hadden gegaan bij een afwijkende punctie, een kind krijgen dat een andere ernstige afwijking blijkt te hebben of dit krijgt door bijvoorbeeld zuurstofgebrek bij de geboorte. Zou je dit kind dan ook het met terugwerkende kracht liever níet willen hebben? Of ben je dan ondanks alles blij met je kind, en ga je ervoor? En waarom dan in dit geval wel, en niet in het geval van een kindje met down. Hoe verantwoord je zoiets tegenover jezelf?
(Aan dit soort hypotetische gevallen heeft TS misschien niet direct iets, maar wie weet brengt het je op andere inzichten, of denk je hierdoor aan dingen waar je eerder niet aan dacht.)
Wat ik altijd moeilijk vind met dit soort dingen is als ouders die voor een abortus hadden gegaan bij een afwijkende punctie, een kind krijgen dat een andere ernstige afwijking blijkt te hebben of dit krijgt door bijvoorbeeld zuurstofgebrek bij de geboorte. Zou je dit kind dan ook het met terugwerkende kracht liever níet willen hebben? Of ben je dan ondanks alles blij met je kind, en ga je ervoor? En waarom dan in dit geval wel, en niet in het geval van een kindje met down. Hoe verantwoord je zoiets tegenover jezelf?
(Aan dit soort hypotetische gevallen heeft TS misschien niet direct iets, maar wie weet brengt het je op andere inzichten, of denk je hierdoor aan dingen waar je eerder niet aan dacht.)
jepquote:
Volgens mij bedoelt Freecell 't tenminste zo, en ik ben dat met haar eens.
Ik denk dat we 't allebei gewoon net iets anders opvatten. Ik begrijp de keuze tussen gezond en ziek, maar als ik kijk naar wat dat inhoudt voor de TS, dan gaat het toch om een heel concrete situatie waarin de vraag is: wil ik dit kind, wat nu in mijn buik zit, houden of niet? Blijft dit mogelijk zieke kind leven of niet? Ziek of dood?quote:Op woensdag 18 november 2009 22:55 schreef miss_sly het volgende:
En volgens mij was het in de basis zo dat HarryP bedoelde dat je eerst moest bedenken hoe het leven er met een ziek of met een gezond kind uit zou zien en dan of je een leven met een ziek kind zou willen. En dan dus of je een abortus wil.
Op zich kan dat, maar kinderen met Down hebben bijvoorbeeld vaak een hartafwijking. Doordat het kind een minder goede overlevingskans heeft omdat het lichamelijk iets mankeert, zou je het "ziek" kunnen noemen.quote:Op woensdag 18 november 2009 23:04 schreef Pyttpytt het volgende:
Maar is Down eigenlijk wel ziek. Is het een ziekte zeg maar? Een syndroom is geen ziekte toch..? Een down kindje kan verder toch gewoon gezond zijn, op de afwijking na... Even een rare vraag tussendoor...
Ik denk ook dat de mogelijkheid van abortus je hoe dan ook voor "onmogelijke" ethische kwesties stelt. Die gaan bijna allemaal over de vraag wanneer je actieve levensbeëindiging mag toepassen en wanneer niet (meer). Een kind van 20 weken mag geaborteerd worden, een kind van 30 weken niet. Waarom niet? Waarom ligt daar die grens? Wanneer is een afwijking ernstig genoeg om te kiezen voor abortus? Wat als je kind toch een afwijking blijkt te hebben die je, als je het van tevoren had geweten, niet acceptabel had gevonden? Mag je dan nog aan actieve levensbeëindiging doen? Waarom dan niet, en voor de geboorte wel? Ik vind dat beslissingen die je niet zou hoeven moeten nemen.quote:Wat ik altijd moeilijk vind met dit soort dingen is als ouders die voor een abortus hadden gegaan bij een afwijkende punctie, een kind krijgen dat een andere ernstige afwijking blijkt te hebben of dit krijgt door bijvoorbeeld zuurstofgebrek bij de geboorte. Zou je dit kind dan ook het met terugwerkende kracht liever níet willen hebben? Of ben je dan ondanks alles blij met je kind, en ga je ervoor? En waarom dan in dit geval wel, en niet in het geval van een kindje met down. Hoe verantwoord je zoiets tegenover jezelf?
Ik denk dat het altijd goed is om de tijd te nemen om over dit soort dingen na te denken. En als je, zoals de TS, in deze situatie zit, is het denk ik wel heel belangrijk voor jezelf om echt helder te krijgen wat je diep van binnen vindt, waar jíj mee kunt leven. Want wat je ook beslist, het zal je leven lang bij je blijven.quote:(Aan dit soort hypotetische gevallen heeft TS misschien niet direct iets, maar wie weet brengt het je op andere inzichten, of denk je hierdoor aan dingen waar je eerder niet aan dacht.)
Het verschil is denk ik dat je het van tevoren weet of niet. En op basis daarvan maak je een keus. Net als dat je op een echo te zien krijgt dat jou kindje geen armen en benen heeft, of dat je een siamese tweeling draagt. Ik noem maar wat. De beslissing wat er mee te doen is voor iedereen persoonlijk.quote:Op woensdag 18 november 2009 23:04 schreef Pyttpytt het volgende:
Maar is Down eigenlijk wel ziek. Is het een ziekte zeg maar? Een syndroom is geen ziekte toch..? Een down kindje kan verder toch gewoon gezond zijn, op de afwijking na... Even een rare vraag tussendoor...
Wat ik altijd moeilijk vind met dit soort dingen is als ouders die voor een abortus hadden gegaan bij een afwijkende punctie, een kind krijgen dat een andere ernstige afwijking blijkt te hebben of dit krijgt door bijvoorbeeld zuurstofgebrek bij de geboorte. Zou je dit kind dan ook het met terugwerkende kracht liever níet willen hebben? Of ben je dan ondanks alles blij met je kind, en ga je ervoor? En waarom dan in dit geval wel, en niet in het geval van een kindje met down. Hoe verantwoord je zoiets tegenover jezelf?
(Aan dit soort hypotetische gevallen heeft TS misschien niet direct iets, maar wie weet brengt het je op andere inzichten, of denk je hierdoor aan dingen waar je eerder niet aan dacht.)
While you burn at the stake, I dance with the flames...
No more nights, of blood and fire...
No more nights, of blood and fire...
Ze hebben naast een chromosoom te veel vaak ook een hartafwijking en worden geloof ik vaak ook niet zo oud.quote:Op woensdag 18 november 2009 23:04 schreef Pyttpytt het volgende:
Maar is Down eigenlijk wel ziek. Is het een ziekte zeg maar? Een syndroom is geen ziekte toch..? Een down kindje kan verder toch gewoon gezond zijn, op de afwijking na... Even een rare vraag tussendoor...
http://nl.wikipedia.org/wiki/Down_syndroom
Ik zou het zelf niet doen, maar het kan toch best zo zijn dat iemand zegt 'als het me gebeurt, gebeurt het me en dan zal ik er het beste van maken, maar als ik het kan voorkomen dan zal ik dat zeker doen'.quote:
Maar is Down eigenlijk wel ziek. Is het een ziekte zeg maar? Een syndroom is geen ziekte toch..? Een down kindje kan verder toch gewoon gezond zijn, op de afwijking na... Even een rare vraag tussendoor...
Wat ik altijd moeilijk vind met dit soort dingen is als ouders die voor een abortus hadden gegaan bij een afwijkende punctie, een kind krijgen dat een andere ernstige afwijking blijkt te hebben of dit krijgt door bijvoorbeeld zuurstofgebrek bij de geboorte. Zou je dit kind dan ook het met terugwerkende kracht liever níet willen hebben? Of ben je dan ondanks alles blij met je kind, en ga je ervoor? En waarom dan in dit geval wel, en niet in het geval van een kindje met down. Hoe verantwoord je zoiets tegenover jezelf?
(Aan dit soort hypotetische gevallen heeft TS misschien niet direct iets, maar wie weet brengt het je op andere inzichten, of denk je hierdoor aan dingen waar je eerder niet aan dacht.)
Daar lijkt me nou niet echt iets slechts aan toch? Mss is het zelfs wel een vrij logische keuze. Waarom zou je, als je het weet, er wél bewust voor kiezen een gehandicapt kindje op te voeden? Wat is daar nobeler aan dan er voor kiezen een zwangerschap in een vroege (wat is vroeg) termijn af te breken...
Je hoort ook altijd die mooie opmerking 'hij/zij had zich geen betere ouders kunnen wensen, wat heeft hij/zij het met jullie getroffen'.
Ik kan me goed voorstellen dat er mensen zijn die denken 'ik weet nog niet zo zeker of dat bij ons ook wel het geval zou zijn'.
***
Ik denk dat het voor veel mensen niet zo zwart wit is als in het vetgedrukte stukje.quote:
*knip*
Op zich kan dat, maar kinderen met Down hebben bijvoorbeeld vaak een hartafwijking. Doordat het kind een minder goede overlevingskans heeft omdat het lichamelijk iets mankeert, zou je het "ziek" kunnen noemen.
[..]
Ik denk ook dat de mogelijkheid van abortus je hoe dan ook voor "onmogelijke" ethische kwesties stelt. Die gaan bijna allemaal over de vraag wanneer je actieve levensbeëindiging mag toepassen en wanneer niet (meer). Een kind van 20 weken mag geaborteerd worden, een kind van 30 weken niet. Waarom niet? Waarom ligt daar die grens? Wanneer is een afwijking ernstig genoeg om te kiezen voor abortus? Wat als je kind toch een afwijking blijkt te hebben die je, als je het van tevoren had geweten, niet acceptabel had gevonden? Mag je dan nog aan actieve levensbeëindiging doen? Waarom dan niet, en voor de geboorte wel? Ik vind dat beslissingen die je niet zou hoeven moeten nemen.
Ik kan me heel goed voorstellen dat veel mensen denken 'liever niet' ipv 'niet acceptabel'.
Als je aan het dagdromen bent over dat kindje in je buik dan droom je toch liever over een diploma-uitreiking van school, een leuke baan, een fijne relatie etc. etc. En ja, er kan altijd iets gebeuren waardoor dat prachtige plaatje verstoord wordt, maar je kan het (in mijn ogen dan) mensen niet kwalijk nemen als ze zeggen dat ze, als ze dan toch de keuze hebben en het van te voren weten, dat ze dan zeggen 'liever niet'.
Het gaat niet alleen om voor een gehandicapt kindje moeten zorgen he? Er is mss wel een broertje of zusje in de picture en wat als jullie er zelf later niet meer zijn, wie zorgt er dan voor je kindje?
Ik kan me heel goed voorstellen dat iemand die verantwoordlijkheid liever niet bewust op zich neemt, maar zich er tegelijkertijd wel van bewust is dat het leven zelf geen garanties geeft.
***
Ik kan me tot op zekere hoogte best voorstellen dat mensen denken 'we maken er het beste van'. Maar zo'n uitspraak vind ik meer passen bij een stomme baan dan bij het krijgen van een kind. En het voorkomen, moet vooral mogelijk zijn (al vind ik dat abortussen tot erg laat mogen hier, maar dat terzijde). Maar ik vind het dan zo inconsequent. Lastig uitleggen, want het is echt een gevoel dat me bekruipt zeg maar. Stel je aborteert 1 kind omdat het down heeft, en kind '2' heeft zuurstofgebrek bij de geboorte en is meervoudig gehandicapt. Dan ga ik er voor het verhaal maar even van uit dat de ouders dit kind houden en er ook van houden. Stel, je bent die ouder. Voelt dat niet gruwelijk slecht tegenover je eerste kind? Had je daar dan niet voor kunnen zorgen, terwijl het kennelijk wel gaat met kind '2'? Hoe verantwoord je zoiets tegenover jezelf, en tegenover je eerste kind? Ik zou daar niet mee kunnen leven, eigenlijk. Daarbij: kijk je dan naar downkinderen met een gedachte van: goh, nou, we hebben de goede keus gemaakt zo'n kindje niet te laten komen. Pff lijkt me heftig, om daar voor te kiezen.quote:Op donderdag 19 november 2009 09:26 schreef Brighteyes het volgende:
[..]
Ik zou het zelf niet doen, maar het kan toch best zo zijn dat iemand zegt 'als het me gebeurt, gebeurt het me en dan zal ik er het beste van maken, maar als ik het kan voorkomen dan zal ik dat zeker doen'.
Daar lijkt me nou niet echt iets slechts aan toch? Mss is het zelfs wel een vrij logische keuze. Waarom zou je, als je het weet, er wél bewust voor kiezen een gehandicapt kindje op te voeden? Wat is daar nobeler aan dan er voor kiezen een zwangerschap in een vroege (wat is vroeg) termijn af te breken...
Je hoort ook altijd die mooie opmerking 'hij/zij had zich geen betere ouders kunnen wensen, wat heeft hij/zij het met jullie getroffen'.
Ik kan me goed voorstellen dat er mensen zijn die denken 'ik weet nog niet zo zeker of dat bij ons ook wel het geval zou zijn'.
En waarom zou je bewust kiezen een gehandicapt kind op te voeden.. Nou, omdat dat kind toevallig op weg was naar jullie? Omdat dat kind daar gewoon recht op heeft, ook al is het wat anders dan de rest? En niet om nobel te zijn hoor, want de buitenwereld staat hier buiten. Maar gewoon omdat dat kind kennelijk naar je op weg was. Ik zou daar wel bewust voor kiezen. Ik zou ook in staat zijn om een gehandicapt kind te adopteren bijvoorbeeld. Die kinderen hebben net zoveel recht op liefde en zorg, dus waarom het ze niet gewoon geven? Dat is niet nobel, maar rechtvaardig, zou ik haast zeggen.
Lastig om dit met woorden uit te leggen trouwens, het is zo'n sterk gevoel.
Ik kan me voorstellen dat het een lastige afweging is, hier is het wel de bedoeling dat er een vwp gedaan wordt, maar ik sla de vlokkentest waarschijnlijk over.
Waarom?? Omdat een vlokkentest voornamelijk Down kan aantonen en dat vind ik niet ernstig genoeg om de zwangerschap te laten afbreken; zaken die wel zo ernstig zijn worden aangetoond met een vwp, en dus sta je dan voor een erg laat testmoment, en een nog veel later uitslagmoment
Als je Down ernstig genoeg vindt om de zwangerschap zo laat nog te laten afbreken dan is het laten doen van een vwp een logische stap, als je dat niet vindt of je hebt twijfels of je het afbreken in die fase nog wel aankunt dan zou ik het laten voor wat het is....
Waarom?? Omdat een vlokkentest voornamelijk Down kan aantonen en dat vind ik niet ernstig genoeg om de zwangerschap te laten afbreken; zaken die wel zo ernstig zijn worden aangetoond met een vwp, en dus sta je dan voor een erg laat testmoment, en een nog veel later uitslagmoment
Als je Down ernstig genoeg vindt om de zwangerschap zo laat nog te laten afbreken dan is het laten doen van een vwp een logische stap, als je dat niet vindt of je hebt twijfels of je het afbreken in die fase nog wel aankunt dan zou ik het laten voor wat het is....
Je geeft jezelf een nieuwe kans op een gezond kind.quote:Op woensdag 18 november 2009 22:37 schreef freecell het volgende:
[..]
Dat klopt, maar je kiest ook niet voor een gezond kindje en dát zei HarryP.
Je kiest voor géén kindje.
Niet veel mensen met een ziek kind hebben nog tijd voor zichzelf of een 2e.
Zelf hebben we een miskraam bij 13 weken gehad. Maar nu dat Iris er is denken we echt niet meer dat we een ander kind gehad zouden hebben. Nee, Iris is onze dochter en de eerdere zwangerschap telt niet meer mee.
Mijn vrouw heeft in de gehandicapte zorg gewerkt en weet dus wat het is voor de cliënten en ouders.
Wij zeiden al aan het begin van de zwangerschap dat wij niet voor een ziek kind zouden kiezen. Dan kun je je beter op een 2e poging richten.
Bij ons was de uitslag van de combinatietest goed, dus hebben we verder geen stappen ondernomen. Als het anders was geweest, zouden wij een vwp hebben laten doen. En als die uitslag niet goed was geweest, zouden wij gekozen hebben voor afbreken van de zwangerschap. En alleen al de gedachte daaraan deed me pijn. Dat wil niet zeggen dat ik er neit achter zou staan. En dat wil ook niet zeggen dat wij dus uitgingen van een gezond kind en absoluut geen "niet 100% gezond" kind wilden.quote:
[..]
Ik kan me tot op zekere hoogte best voorstellen dat mensen denken 'we maken er het beste van'. Maar zo'n uitspraak vind ik meer passen bij een stomme baan dan bij het krijgen van een kind. En het voorkomen, moet vooral mogelijk zijn (al vind ik dat abortussen tot erg laat mogen hier, maar dat terzijde). Maar ik vind het dan zo inconsequent. Lastig uitleggen, want het is echt een gevoel dat me bekruipt zeg maar. Stel je aborteert 1 kind omdat het down heeft, en kind '2' heeft zuurstofgebrek bij de geboorte en is meervoudig gehandicapt. Dan ga ik er voor het verhaal maar even van uit dat de ouders dit kind houden en er ook van houden. Stel, je bent die ouder. Voelt dat niet gruwelijk slecht tegenover je eerste kind? Had je daar dan niet voor kunnen zorgen, terwijl het kennelijk wel gaat met kind '2'? Hoe verantwoord je zoiets tegenover jezelf, en tegenover je eerste kind? Ik zou daar niet mee kunnen leven, eigenlijk. Daarbij: kijk je dan naar downkinderen met een gedachte van: goh, nou, we hebben de goede keus gemaakt zo'n kindje niet te laten komen. Pff lijkt me heftig, om daar voor te kiezen.
En waarom zou je bewust kiezen een gehandicapt kind op te voeden.. Nou, omdat dat kind toevallig op weg was naar jullie? Omdat dat kind daar gewoon recht op heeft, ook al is het wat anders dan de rest? En niet om nobel te zijn hoor, want de buitenwereld staat hier buiten. Maar gewoon omdat dat kind kennelijk naar je op weg was. Ik zou daar wel bewust voor kiezen. Ik zou ook in staat zijn om een gehandicapt kind te adopteren bijvoorbeeld. Die kinderen hebben net zoveel recht op liefde en zorg, dus waarom het ze niet gewoon geven? Dat is niet nobel, maar rechtvaardig, zou ik haast zeggen.
Lastig om dit met woorden uit te leggen trouwens, het is zo'n sterk gevoel.
We wilden er echter niet bewust voor kiezen, als uit een vwp zou blijken dat ons kind niet gezond was. Niet voor ons en niet voor ons kind. En omdat dit kindje toevallig onderweg was naar ons, klinkt voor mij een beetje te zweverig. Er was al twee keer een kind onderweg geweest naar mij en dat was ook niet gekomen. Bovendien heeft een ongeboren vrucht imo geen recht op leven.
We kunnen niet alles voorzien in het leven, en dat is maar goed ook. Soms moeten we het beste maken van wat we voorgeschoteld krijgen, maar dat hoeft niet negatief te zijn, zoals jij het kennelijk interpreteert. Maar dat we proberen om bepaalde zaken uit te sluiten als we besloten hebben die niet te willen, vind ik helemaal niet verkeerd.
Ik vind het vooral jammer dat mensen die een andere mening hebben over zoiets als het afbreken van een zwangerschap in zo'n geval, vaak de mening van de ander veroordelen en ook vaak heel subjectieve, emotionele dingen zeggen om maar duidelijk te maken hoe slecht de keuze van de ander is.
And the young, they can lose hope cause they can't see beyond today,. ..
The wisdom that the old can't give away
The wisdom that the old can't give away
Heel mooi gezegdquote:
Ik vind het vooral jammer dat mensen die een andere mening hebben over zoiets als het afbreken van een zwangerschap in zo'n geval, vaak de mening van de ander veroordelen en ook vaak heel subjectieve, emotionele dingen zeggen om maar duidelijk te maken hoe slecht de keuze van de ander is.
Daar herken ik mezelf wel in, het maakt in mij ook veel los. Zowel gevoelsmatig als ethisch kan ik de kwestie gewoon niet klein krijgen. Tegelijk moet ik accepteren dat er mensen zijn die er andere gevoelens over hebben, voor wie de keuze daarom anders is dan voor mij. Maar aanvoelen of aanmoedigen, nee, dat kan ik gewoon niet.quote:Op donderdag 19 november 2009 10:31 schreef Pyttpytt het volgende:
Lastig om dit met woorden uit te leggen trouwens, het is zo'n sterk gevoel.
Kijk naar het oordeel in je eigen post erboven.quote:
And the young, they can lose hope cause they can't see beyond today,. ..
The wisdom that the old can't give away
The wisdom that the old can't give away
Ik veroordeel helemaal niemands mening, en dat doet niemand hier naar mijn idee, ook andersom niet. Om vóór het afbreken van een zwangerschap te zijn om deze reden, worden door degenen die daar achter staan toch evengoed emotionele dingen gezegd? Die ook nog wel eens hard aan kunnen komen bij mensen met een kind met down? Zoiets gaat twee kanten op. Kan me namelijk heel goed voorstellen dat het voor ouders met een kindje met down zeer pijnlijk tot bijna grof is om te horen dat anderen de zwangerschap hadden afgebroken als er een vergelijkbaar kind op komst had geweest, of dat ouders 'er dan het beste maar van maken'. Dat anderen hun kindje kennelijk niet als goed genoeg, of 'liever niet' beschouwen. Voor henzelf wel te verstaan, maar het lijkt me bijzonder pijnlijk om zoiets te horen.quote:Op donderdag 19 november 2009 12:07 schreef miss_sly het volgende:
[..]
Ik vind het vooral jammer dat mensen die een andere mening hebben over zoiets als het afbreken van een zwangerschap in zo'n geval, vaak de mening van de ander veroordelen en ook vaak heel subjectieve, emotionele dingen zeggen om maar duidelijk te maken hoe slecht de keuze van de ander is.
Edit: Miss-sly je zei dat voor jou een ongeboren vrucht geen recht heeft op leven. Hoe ver wil je dat doortrekken? Tot wanneer is een kind een vrucht? Had jouw dochter de dag voor de bevalling geen recht op leven, en de dag er na wel? Het was toen toch eigenlijk exact hetzelfde kindje?
bahbah, jullie zeggen allemaal eigenlijk wel dingen die voor een ander heel naar klinken/lezen.
er maar het beste van maken, zwangerschap die in miskraam eindigt die niet telt, geen recht op leven..... wat jammer dat een topic wat iemand opent om toch een beetje hulp zo misbruikt wordt om ieders mening maar te ventileren. ts, uiteindelijk zijn jullie degenen die de keuze mogen maken, da's een hele lastige die je niet zomaar terug kan draaien als het niet bevalt. neem om te beginnen gewoon rustig de tijd om over alles na te denken!
er maar het beste van maken, zwangerschap die in miskraam eindigt die niet telt, geen recht op leven..... wat jammer dat een topic wat iemand opent om toch een beetje hulp zo misbruikt wordt om ieders mening maar te ventileren. ts, uiteindelijk zijn jullie degenen die de keuze mogen maken, da's een hele lastige die je niet zomaar terug kan draaien als het niet bevalt. neem om te beginnen gewoon rustig de tijd om over alles na te denken!
Your mind don't know how you're taking all the shit you see
Dont believe anyone but most of all dont believe me
God damn right it's a beautiful day Uh-huh
Dont believe anyone but most of all dont believe me
God damn right it's a beautiful day Uh-huh
quote:Op donderdag 19 november 2009 13:10 schreef Pyttpytt het volgende:
[..]
Ik veroordeel helemaal niemands mening, en dat doet niemand hier naar mijn idee, ook andersom niet. Om vóór het afbreken van een zwangerschap te zijn om deze reden, worden door degenen die daar achter staan toch evengoed emotionele dingen gezegd? Die ook nog wel eens hard aan kunnen komen bij mensen met een kind met down? Zoiets gaat twee kanten op. Kan me namelijk heel goed voorstellen dat het voor ouders met een kindje met down zeer pijnlijk tot bijna grof is om te horen dat anderen de zwangerschap hadden afgebroken als er een vergelijkbaar kind op komst had geweest, of dat ouders 'er dan het beste maar van maken'. Dat anderen hun kindje kennelijk niet als goed genoeg, of 'liever niet' beschouwen. Voor henzelf wel te verstaan, maar het lijkt me bijzonder pijnlijk om zoiets te horen.
Edit: Miss-sly je zei dat voor jou een ongeboren vrucht geen recht heeft op leven. Hoe ver wil je dat doortrekken? Tot wanneer is een kind een vrucht? Had jouw dochter de dag voor de bevalling geen recht op leven, en de dag er na wel? Het was toen toch eigenlijk exact hetzelfde kindje?
Vooral hier zit ik mee. Vaak worden deze zwangerschappen pas laat afgebroken, rond de 20 weken. Als je je dan bedenkt dat een kindje vanaf 23 weken zwangerschap levensvatbaar is.... Een kindje van 20 weken is geen vruchtje meer, maar een echt kindje met alles erop en eraan..
I am unconditionally and irrevocably in love with him.
I'm 97% sure you don't like me, I'm 100% sure I don't care.
I'm 97% sure you don't like me, I'm 100% sure I don't care.
|
|
