Daar heb ik ook wel enkele jaren ervaring mee, vruchteloos solliciteren. Daardoor moest ik verwachtingen bijstellen, maar nu is alles weer vrij normaal geworden.quote:Op dinsdag 10 november 2009 15:10 schreef Perico het volgende:
...
@ Sempron: dank voor de goede wens, maar heb wel vrede met de Wajong, die rust betekende na 7 vruchteloze jaren in de molen van de arbeidsbemiddeling, waar steeds meer deuren werden gesloten en de eigenwaarde op het eind nihil was (waardoor ik bij een psycholoog terecht kwam, die als eerste de diagnose stelde).
Met toch nog wel wat verschillen: zo heel veel anders klinkt dit niet. Eerder erg herkenbaar.quote:Op maandag 9 november 2009 22:53 schreef NJN het volgende:
[..]
M'n excuses. Om deze vraag goed te kunnen beantwoorden zal ik even wat meer van m'n achtergrond meegeven.
Ik ben dus een 25 jaar oude student, gediagnoseerd met asperger - een milde vorm van autisme dus. Maar dankzij een koppige (lees: in mijn ogen slimme en dappere) moeder ben ik nooit in een cyclus terecht gekomen waar ik speciaal behandeld zou worden vanwege dit.
Zij wilde dit simpelweg gewoon niet, deel deze mening met haar en ben haar hier altijd dankbaar voor.
Normale basisschool gevolgd, VBO, MBO en doe nu een studie in het hoger onderwijs. Aan mijn 'beperking' heb ik het 'carrière'-wijs nooit moeilijk gehad. De slechte ervaring(en) met 'mede autisten' komen van verschillende gebieden, maar voornamelijk dat ik ong. rond mijn 12de levensjaar dus door instanties als het RIAGG diverse stempels, labels en 'voorzorgsmaatregelen' opgezadeld kreeg. Omdat de scholen zich zorgen maakte. Kwam ik leuk in testgroepjes terecht. Rollenspelletjes, allerlei psycho-analyse gezeur - ik wil het er niet eens over hebben. De hele santenkraam waar zojuist voor gevreesd was, werd ik ingeslingerd. Gelukkig werd ik er weer snel uitgehaald.
Maar ook met individuen die ik door de tijd tegen kwam die autisme hebben botst dus deze notie waar ik mee opgevoed ben. Dat ik mezelf niet in die cyclus moet praten, erin leven. Een gevoel dat als ik er aan in geef het alleen erger kan en zal worden.
Dat is de voornaamste reden waarvan ik zeg: de ervaringen konden beter. Het staat totaal los van hoe deze mensen zijn. Sterker nog, zoals ik eerder heb gezegd, is het soms heel erg fijn om met 'like minded people' hier over te kunnen hebben.
Maar..
[..]
... door hoe ik opgevoed ben en hoe ik dus tegen deze thematiek aankijk, ik het helemaal met deze post eens zou zijn. Is mijn asperger het probleem, of is het gewoon mijn insteek?
Bot gezegd: heb ik echt een probleem, of stel ik me aan?
[..]
Hoewel ik dus geheel met een 'NT-kijk' ben opgevoed, merk ik steeds meer aan mezelf dat ik op het sociale vlak in deze beperking wel gigantisch tegen kom. Vooral in de liefde. En dit schijnt alleen maar sterker en heviger te worden naarmate de tijd schijnt te verstrekken.
De zo bekende 'prikkels' zijn voor mij dus niet de mensen, drukte, dingen die ze me zeggen. Niet het niet kunnen lezen en opvangen van signalen/gevoelens en dingen als deze.
Mijn prikkel is mijn eigen gedachtegang die telkens op hol slaat. Het over analyseren. En vooral bij mijn laatste romance met een NT'er ben ik mezelf hier nog het hardste tegen gekomen. Zo hard dat ik zelfs een gevoel heb dat de grootste fout die ik met haar heb gemaakt, het eerlijk zijn over mijn 'beperking' is geweest.
[..]
Zo hard dat ik misschien toch maar wat contact op moet zoeken met 'mede autisten'?
Ik weet het niet, maar wat jij typt is wel iets waarvan ik voel het heel erg nodig te hebben momenteel - en dit even niet moet zoeken bij NT'ers.
Maar ik wil ook niet in de cyclus terecht komen.
[..]
Persoonlijke tip: Yoga.
En ja, je hebt toestemming om erom te lachen. Ik weet toch wel dat het voor mij helpt.
Wat kiezen autisten en NT'ers hier dan? Ik zou zeggen dat ze gewoon in die mand gaat kijken maargoedquote:
Je moet natuurlijk zeggen waar Sally de bal heeft achter gelaten.quote:Op dinsdag 10 november 2009 18:56 schreef Metro2005 het volgende:
[..]
Wat kiezen autisten en NT'ers hier dan? Ik zou zeggen dat ze gewoon in die mand gaat kijken maargoed
Ja in de mand dan tochquote:Op dinsdag 10 november 2009 19:04 schreef tijnbrein het volgende:
[..]
Je moet natuurlijk zeggen waar Sally de bal heeft achter gelaten.
Ja dat klopt, maar autisten zullen zeggen in de doos omdat zij zich niet in andere kunnen verplaatsen.quote:Op dinsdag 10 november 2009 19:06 schreef Metro2005 het volgende:
[..]
Ja in de mand dan tochof snap ik hem niet.
quote:Op dinsdag 10 november 2009 19:10 schreef tijnbrein het volgende:
[..]
Ja dat klopt, maar autisten zullen zeggen in de doos omdat zij zich niet in andere kunnen verplaatsen.
Helaas, heb het een keer bij een auti uitgeprobeerd, hij gaf het juiste antwoord.quote:Op dinsdag 10 november 2009 19:15 schreef Metro2005 het volgende:
[..]
Hele jonge autisten misschien dan. Ik kan me niet voorstellen dat volwassen autisten dat ook zeggen, die zien dat toch. Heeft niks met inlevingsvermogen oid te maken naar mijn mening.
Het is ook maar een voorbeeld. Om aan te geven dat autisten anders denken dan NT-ers.quote:Op dinsdag 10 november 2009 19:15 schreef Metro2005 het volgende:
[..]
Hele jonge autisten misschien dan. Ik kan me niet voorstellen dat volwassen autisten dat ook zeggen, die zien dat toch. Heeft niks met inlevingsvermogen oid te maken naar mijn mening.
Nee, nog niet. Succes misschien kom je zo uit eindelijk wel aan een leuke baan.quote:Op dinsdag 10 november 2009 19:16 schreef sempron2400 het volgende:
Heeft er iemand hier weleens dwangarbeid op een ‘sociale’ werkplaats moeten verrichten in het kader van de WWB?
Het juiste antwoord is ook erg moeilijkquote:Op dinsdag 10 november 2009 19:17 schreef sempron2400 het volgende:
[..]
Helaas, heb het een keer bij een auti uitgeprobeerd, hij gaf het juiste antwoord.
Toch apart, ik kan dat gewoon heel simpel beredeneren. Dat dat meisje weg is geweest en dus niet kan weten dat de bal in de doos zit. Daar komt 0 inlevingsvermogen aan te pas. Maar komt misschien omdat ik in de loop van de jaren redelijk goed heb leren omgaan ermee en dus dat soort dingen gewoon kan beredeneren. Lukt natuurlijk lang niet altijd maar met zulke simpele dingen wel hoor.quote:Op dinsdag 10 november 2009 19:17 schreef sempron2400 het volgende:
[..]
Helaas, heb het een keer bij een auti uitgeprobeerd, hij gaf het juiste antwoord.
Het is ook heel simpelquote:Op dinsdag 10 november 2009 19:22 schreef Metro2005 het volgende:
[..]
Toch apart, ik kan dat gewoon heel simpel beredeneren. Dat dat meisje weg is geweest en dus niet kan weten dat de bal in de doos zit. Daar komt 0 inlevingsvermogen aan te pas. Maar komt misschien omdat ik in de loop van de jaren redelijk goed heb leren omgaan ermee en dus dat soort dingen gewoon kan beredeneren. Lukt natuurlijk lang niet altijd maar met zulke simpele dingen wel hoor.
Dit dus. Ik weet nog dat een meisje begon te huilen in groep 8 en dat vond ik best erg, en ik wilde haar troosten, maar ik wist echt niet hoe. Ze stond ook bijna vlak naast me. Toen stond ik daar zo van... hoe troost ik.quote:Op maandag 9 november 2009 23:34 schreef Cassandra87 het volgende:
Maar weet je wat ik denk? Je grootste struikelblok is het verplaatsen in een ander, ik zie het meerdere malen terug komen bij je. En niet kunnen troosten van een ander bijv.
Dat niks doen wil ik dus niet.quote:Op dinsdag 10 november 2009 19:35 schreef Wii-Style het volgende:
[..]
Dit dus. Ik weet nog dat een meisje begon te huilen in groep 8 en dat vond ik best erg, en ik wilde haar troosten, maar ik wist echt niet hoe. Ze stond ook bijna vlak naast me. Toen stond ik daar zo van... hoe troost ik.Maar gelukkig kwam iemand anders haar troosten. Crisis averted.
Ik heb wel gelezen dat troosten gewoon heel moeilijk is... autisten doen gewoon helemaal niks.
Wat zou ik hier verkeerd aan moeten interpreteren?quote:Op maandag 9 november 2009 23:34 schreef Cassandra87 het volgende:
NJN, respect dat je zoveel mogelijk wilt leven zonder beperking. Deze zin komt er vast rotter uit dan ik bedoel.. Maar je snapt waarschijnlijk mijn punt![]()
Deze vraag stel ik mezelf met regelmaat, maar kom toch bij een zelfde conclusie uit; het is wat ik ervan maak. Ik zelf. In mijn hoofd. Dat is iets waar anderen niet veel aan kunnen en moeten doen.quote:Op maandag 9 november 2009 23:34 schreef Cassandra87 het volgende:
Ik denk niet dat jouw asperger het probleem is, maar jouw insteek, de insteek van anderen om je heen, en de reacties op elkaar. Excuseer het is al laat en ik heb een beetje moeite met mijn gedachtes onder woorden te brengen dus als dit geheel verwarrend is.. tik ik t morgen in alle rust nog eens over.
Want ik wil hier tevens niet mee zeggen dat jij een probleem hebt of dat je jezelf aanstelt.
Waarom deze gedachte in me op komt, is omdat ik het vermelden ervan dat ik Asperger heb - of soms te moeilijk doe/denk - aan andere mensen reacties op kan roepen die ik niet wil. Dat mensen dan toch anders gaan doen.quote:Op maandag 9 november 2009 23:34 schreef Cassandra87 het volgende:
Toch vraag ik mij in je volgende stukje af hoe eerlijk zijn het grootste probleem heeft kunnen vormen..
Ik ben daar wellicht weer heel anders in dan anderen, dat kan ook. Ik waardeer eerlijkheid en denk eigenlijk niet in vormen als beperkingen..
Ik zeg alleen dat het mij helpt.quote:Op maandag 9 november 2009 23:34 schreef Cassandra87 het volgende:
Yoga kan helpen? Nooit bij nagedacht.. Ik moet leren kanaliseren.
Nu voel ik me net als een Anonieme Alcoholist die zichzelf net heeft voor gesteld aan de praatgroep.quote:Op maandag 9 november 2009 23:34 schreef Cassandra87 het volgende:
[..]
Je bent goed op weg! En erkenning is altijd de eerste stap.. Rest volgt vanzelf.
Het blijven hangen in de gedachtegang is inderdaad een serieuze belemmering op zijn tijd - maar ik wil mezelf dus niet aanpraten dat het 'onwerkbaar' is.quote:Op dinsdag 10 november 2009 00:56 schreef Perico het volgende:
[..]
Ik zou het zo niet willen omschrijven toch. Het is een serieuze belemmering, die je glashard zelf kunt analyseren en aangeven, maar waaraan je haast niets kunt doen.
Goedenavond.quote:
Waar hebben we het dan over? Wat klinkt verschillend en wat klinkt herkenbaar?quote:Op dinsdag 10 november 2009 18:26 schreef Stupendous76 het volgende:
[..]
Met toch nog wel wat verschillen: zo heel veel anders klinkt dit niet. Eerder erg herkenbaar.
Ja dat denk ik ook, maar ik ben bang dat als er weer zoiets gebeurt, dat het dan helemaal niet zo simpel lijkt. En dat ik dan toch niks zal doen. En als ik het doe en het 'werkt', dan zal het toch heel kunstmatig voelen. Alsof ik dan aan het acteren ben.quote:Op dinsdag 10 november 2009 19:38 schreef tijnbrein het volgende:
Maar gewoon een arm om iemand heen slaan en luisteren is meestal al genoeg.
Ze zeggen weleens dat autisten de hele dag aan het acteren zijnquote:Op dinsdag 10 november 2009 19:42 schreef Wii-Style het volgende:
[..]
Ja dat denk ik ook, maar ik ben bang dat als er weer zoiets gebeurt, dat het dan helemaal niet zo simpel lijkt. En dat ik dan toch niks zal doen. En als ik het doe en het 'werkt', dan zal het toch heel kunstmatig voelen. Alsof ik dan aan het acteren ben.
Ja dat denk ik ook. Als dit in een relatie gebeurd moet je vooral over praten.quote:Op dinsdag 10 november 2009 19:42 schreef Wii-Style het volgende:
[..]
Ja dat denk ik ook, maar ik ben bang dat als er weer zoiets gebeurt, dat het dan helemaal niet zo simpel lijkt. En dat ik dan toch niks zal doen. En als ik het doe en het 'werkt', dan zal het toch heel kunstmatig voelen. Alsof ik dan aan het acteren ben.
Normaal bestaat nietquote:Op dinsdag 10 november 2009 19:46 schreef sempron2400 het volgende:
[..]
Ze zeggen weleens dat autisten de hele dag aan het acteren zijn
Ik geloof daar niet zo in, dat zou betekenen dat ik van nature niet normaal kan zijn.
De hele dag is ook onzin maar vooral in sociale gelegenheden zoals bij verjaardagen enzo ben ik wel degelijk de hele tijd aan het acteren. En acteren is bij mij meer het je 'stoerder of socialer' voordoen dan je werkelijk bent.quote:Op dinsdag 10 november 2009 19:46 schreef sempron2400 het volgende:
[..]
Ze zeggen weleens dat autisten de hele dag aan het acteren zijn
Ik geloof daar niet zo in, dat zou betekenen dat ik van nature niet normaal kan zijn.
Ik denk niet dat dat voorbehouden is aan autisten.quote:Op dinsdag 10 november 2009 20:02 schreef Metro2005 het volgende:
[..]
De hele dag is ook onzin maar vooral in sociale gelegenheden zoals bij verjaardagen enzo ben ik wel degelijk de hele tijd aan het acteren. En acteren is bij mij meer het je 'stoerder of socialer' voordoen dan je werkelijk bent.
Inderdaad dit geldt in meer of mindere maten voor iedereen.quote:Op dinsdag 10 november 2009 20:08 schreef seventhseagulll het volgende:
[..]
Ik denk niet dat dat voorbehouden is aan autisten.
Hoe oud was je toen die diagnose werd gesteld?quote:Op maandag 9 november 2009 22:53 schreef NJN het volgende:
[..]
M'n excuses. Om deze vraag goed te kunnen beantwoorden zal ik even wat meer van m'n achtergrond meegeven.
Ik ben dus een 25 jaar oude student, gediagnoseerd met asperger - een milde vorm van autisme dus. Maar dankzij een koppige (lees: in mijn ogen slimme en dappere) moeder ben ik nooit in een cyclus terecht gekomen waar ik speciaal behandeld zou worden vanwege dit.
Zij wilde dit simpelweg gewoon niet, deel deze mening met haar en ben haar hier altijd dankbaar voor.
Normale basisschool gevolgd, VBO, MBO en doe nu een studie in het hoger onderwijs. Aan mijn 'beperking' heb ik het 'carrière'-wijs nooit moeilijk gehad. De slechte ervaring(en) met 'mede autisten' komen van verschillende gebieden, maar voornamelijk dat ik ong. rond mijn 12de levensjaar dus door instanties als het RIAGG diverse stempels, labels en 'voorzorgsmaatregelen' opgezadeld kreeg. Omdat de scholen zich zorgen maakte. Kwam ik leuk in testgroepjes terecht. Rollenspelletjes, allerlei psycho-analyse gezeur - ik wil het er niet eens over hebben. De hele santenkraam waar zojuist voor gevreesd was, werd ik ingeslingerd. Gelukkig werd ik er weer snel uitgehaald.
Maar ook met individuen die ik door de tijd tegen kwam die autisme hebben botst dus deze notie waar ik mee opgevoed ben. Dat ik mezelf niet in die cyclus moet praten, erin leven. Een gevoel dat als ik er aan in geef het alleen erger kan en zal worden.
Dat is de voornaamste reden waarvan ik zeg: de ervaringen konden beter. Het staat totaal los van hoe deze mensen zijn. Sterker nog, zoals ik eerder heb gezegd, is het soms heel erg fijn om met 'like minded people' hier over te kunnen hebben.
Maar..
[..]
... door hoe ik opgevoed ben en hoe ik dus tegen deze thematiek aankijk, ik het helemaal met deze post eens zou zijn. Is mijn asperger het probleem, of is het gewoon mijn insteek?
Bot gezegd: heb ik echt een probleem, of stel ik me aan?
[..]
Hoewel ik dus geheel met een 'NT-kijk' ben opgevoed, merk ik steeds meer aan mezelf dat ik op het sociale vlak in deze beperking wel gigantisch tegen kom. Vooral in de liefde. En dit schijnt alleen maar sterker en heviger te worden naarmate de tijd schijnt te verstrekken.
De zo bekende 'prikkels' zijn voor mij dus niet de mensen, drukte, dingen die ze me zeggen. Niet het niet kunnen lezen en opvangen van signalen/gevoelens en dingen als deze.
Mijn prikkel is mijn eigen gedachtegang die telkens op hol slaat. Het over analyseren. En vooral bij mijn laatste romance met een NT'er ben ik mezelf hier nog het hardste tegen gekomen. Zo hard dat ik zelfs een gevoel heb dat de grootste fout die ik met haar heb gemaakt, het eerlijk zijn over mijn 'beperking' is geweest.
[..]
Zo hard dat ik misschien toch maar wat contact op moet zoeken met 'mede autisten'?
Ik weet het niet, maar wat jij typt is wel iets waarvan ik voel het heel erg nodig te hebben momenteel - en dit even niet moet zoeken bij NT'ers.
Maar ik wil ook niet in de cyclus terecht komen.
[..]
Persoonlijke tip: Yoga.
En ja, je hebt toestemming om erom te lachen. Ik weet toch wel dat het voor mij helpt.
quote:Op dinsdag 10 november 2009 19:35 schreef Wii-Style het volgende:
[..]
Dit dus. Ik weet nog dat een meisje begon te huilen in groep 8 en dat vond ik best erg, en ik wilde haar troosten, maar ik wist echt niet hoe. Ze stond ook bijna vlak naast me. Toen stond ik daar zo van... hoe troost ik.Maar gelukkig kwam iemand anders haar troosten. Crisis averted.
Ik heb wel gelezen dat troosten gewoon heel moeilijk is... autisten doen gewoon helemaal niks.
Herkenbaarquote:Op dinsdag 10 november 2009 19:42 schreef Wii-Style het volgende:
[..]
Ja dat denk ik ook, maar ik ben bang dat als er weer zoiets gebeurt, dat het dan helemaal niet zo simpel lijkt. En dat ik dan toch niks zal doen. En als ik het doe en het 'werkt', dan zal het toch heel kunstmatig voelen. Alsof ik dan aan het acteren ben.
Heel jong, als peuter/kleuter. Ik was toen overigens wél in in het speciale onderwijs gegooid.quote:Op dinsdag 10 november 2009 20:48 schreef DeHovenier het volgende:
[..]
Hoe oud was je toen die diagnose werd gesteld?
Je kan het acteren noemen. Maar ik ervaar het meer alsof ik bij elke sociale interactie een schaakwedstrijd in mijn hoofd aan het doen ben.quote:Op dinsdag 10 november 2009 19:46 schreef sempron2400 het volgende:
[..]
Ze zeggen weleens dat autisten de hele dag aan het acteren zijn
Ik geloof daar niet zo in, dat zou betekenen dat ik van nature niet normaal kan zijn.
Wat is er mis met het speciale onderwijs? Daar heb ik ook op gezeten.quote:Op dinsdag 10 november 2009 21:00 schreef NJN het volgende:
[..]
Heel jong, als peuter/kleuter. Ik was toen overigens wél in in het speciale onderwijs gegooid.
[..]
Je kan het acteren noemen. Maar ik ervaar het meer alsof ik bij elke sociale interactie een schaakwedstrijd in mijn hoofd aan het doen ben.
Als A zeg, dan kan er op manier 1, 2 of 3 gereageerd worden door deze persoon. Maar ik wil antwoorden 2 en 3 niet. Dus als ik dan vervolgens misschien B zeg, komen we dan bij manier 1 uit?
of
Persoon (1) zegt A tegen me. Maar bedoelde hij het nou op manier X, Y of Z?
Vrij vermoeiend.
k. Ik hoorde m'n diagnose pas in de zomer ofzoquote:Op dinsdag 10 november 2009 21:00 schreef NJN het volgende:
[..]
Heel jong, als peuter/kleuter. Ik was toen overigens wél in in het speciale onderwijs gegooid.
[..]
Je kan het acteren noemen. Maar ik ervaar het meer alsof ik bij elke sociale interactie een schaakwedstrijd in mijn hoofd aan het doen ben.
Als A zeg, dan kan er op manier 1, 2 of 3 gereageerd worden door deze persoon. Maar ik wil antwoorden 2 en 3 niet. Dus als ik dan vervolgens misschien B zeg, komen we dan bij manier 1 uit?
of
Persoon (1) zegt A tegen me. Maar bedoelde hij het nou op manier X, Y of Z?
Vrij vermoeiend.
Ik ookquote:Op dinsdag 10 november 2009 21:06 schreef DeHovenier het volgende:
[..]
k. Ik hoorde m'n diagnose pas in de zomer ofzo
Enerzijds denk ik dat als je vroeg een diagnose hebt gekregen & veel hulp krijgt, dat dat niet nodig is. Anderzijds, wie weet was het wel nodig geweest, dan zouden er dingen onnodig fout zijn gegaan. Zo liep je in elk geval geen risico.quote:Op dinsdag 10 november 2009 21:00 schreef NJN het volgende:
[..]
Heel jong, als peuter/kleuter. Ik was toen overigens wél in in het speciale onderwijs gegooid.
Over het algemeen niks, maar er kunnen wel een paar dingen zijn. Bij mij was het zo dat er maximaal VMBO was, en dat heb ik dus gedaan. Daar ben ik nu achteraf niet blij mee. (Misschien was iets hoger niet haalbaar op dat moment, de drukte van school werd me al te veel, zo veel zelfs dat het moeilijk werd om ook maar íets te doen dat met school te maken had toen ik eenmaal thuis was [denk huiswerk].)quote:Op dinsdag 10 november 2009 21:03 schreef tijnbrein het volgende:
[..]
Wat is er mis met het speciale onderwijs? Daar heb ik ook op gezeten.
Dat is inderdaad het nadeel van speciaal onderwijs. Mijn ouders hebben ook de grootste moeite moeten doen om mijn naar de MAVO te krijgen. Men vond dat ik niet naar de MAVO kon. Terwijl ik de MAVO zonder enige moeite heb gehaald.quote:Op dinsdag 10 november 2009 21:39 schreef Wii-Style het volgende:
[..]
Enerzijds denk ik dat als je vroeg een diagnose hebt gekregen & veel hulp krijgt, dat dat niet nodig is. Anderzijds, wie weet was het wel nodig geweest, dan zouden er dingen onnodig fout zijn gegaan. Zo liep je in elk geval geen risico.
[..]
Over het algemeen niks, maar er kunnen wel een paar dingen zijn. Bij mij was het zo dat er maximaal VMBO was, en dat heb ik dus gedaan. Daar ben ik nu achteraf niet blij mee. (Misschien was iets hoger niet haalbaar op dat moment, de drukte van school werd me al te veel, zo veel zelfs dat het moeilijk werd om ook maar íets te doen dat met school te maken had toen ik eenmaal thuis was [denk huiswerk].)
Voorzieningen voor mensen met hoge intelligentie en beperkte sociale vaardigheden zijn sowieso nog een niche-markt. Hetzelfde geldt voor re-integratie. Dat verklaart het wal-en-schip gevoel bij de meeste mensen met autisme. Vroeger kon je nog vrij gemakkelijk regulier onderwijs volgen, tegenwoordig krijg je voor het minste of geringste al een stempeltje, waarbij speciaal onderwijs al gauw voor de hand ligt.quote:Op dinsdag 10 november 2009 22:03 schreef tijnbrein het volgende:
[..]
Dat is inderdaad het nadeel van speciaal onderwijs. Mijn ouders hebben ook de grootste moeite moeten doen om mijn naar de MAVO te krijgen. Men vond dat ik niet naar de MAVO kon. Terwijl ik de MAVO zonder enige moeite heb gehaald.
Op het speciaal onderwijs vallen de slimmere leerlingen buiten de boot.
Ik dacht dat laatste jaren juist het omgekeerde gebeurde dat kinderen met labeltjes juist zo veel mogelijk in het reguliere onderwijs worden gehouden. Als dat enigsinds mogelijk is. Dat is ook veel beter. Voor alle partijen. Zo leert men met elkaar omgaan.quote:Op dinsdag 10 november 2009 22:16 schreef sempron2400 het volgende:
[..]
Voorzieningen voor mensen met hoge intelligentie en beperkte sociale vaardigheden zijn sowieso nog een niche-markt. Hetzelfde geldt voor re-integratie. Dat verklaart het wal-en-schip gevoel bij de meeste mensen met autisme. Vroeger kon je nog vrij gemakkelijk regulier onderwijs volgen, tegenwoordig krijg je voor het minste of geringste al een stempeltje, waarbij speciaal onderwijs al gauw voor de hand ligt.
Maar ik ben dus uit dit hele proces gehouden van 'hulp'. Ik heb dus bijv. een normale basisschool gevolgd.quote:Op dinsdag 10 november 2009 21:39 schreef Wii-Style het volgende:
[..]
Enerzijds denk ik dat als je vroeg een diagnose hebt gekregen & veel hulp krijgt, dat dat niet nodig is. Anderzijds, wie weet was het wel nodig geweest, dan zouden er dingen onnodig fout zijn gegaan. Zo liep je in elk geval geen risico.
Een van de vele redenen waarom ik buiten 'de cyclus' gehouden ben. En het helpt dat autisme in de familie zit, met een oudere nicht als praktijk voorbeeld waar mijn moeder veel van haar vrees vandaan had gehaald. Inmiddels zijn er door de afgelopen 25 jaar dus twee neefjes bij gekomen, welke wel beide in 'het traject' zijn terecht gekomen.quote:Op dinsdag 10 november 2009 21:39 schreef Wii-Style het volgende:
[..]
Over het algemeen niks, maar er kunnen wel een paar dingen zijn. Bij mij was het zo dat er maximaal VMBO was, en dat heb ik dus gedaan. Daar ben ik nu achteraf niet blij mee. (Misschien was iets hoger niet haalbaar op dat moment, de drukte van school werd me al te veel, zo veel zelfs dat het moeilijk werd om ook maar íets te doen dat met school te maken had toen ik eenmaal thuis was [denk huiswerk].)
Hah, veel succes dan maar?quote:Op dinsdag 10 november 2009 19:43 schreef tijnbrein het volgende:
Wederom welkom NJN![]()
Tuurlijk gaat die meet gezellig wordendaar zorg ik wel voor
Tijnbrein en lyolyrc, bedankt voor het suc6 wensen! Ik ben nu alweer een poosje bezig, maar kan alle tips gebruiken.. dus lyolyrc, PM me maar als je wilt, hoe jij het gedaan hebt! Ik gebruik dus een gasbrander om te solderen, het zijn koperen leidingen van 15 mm die vast aan de muur zitten in het gootsteenkastje, waarop een kraanaansluiting vast moet komen te zitten.quote:Op dinsdag 10 november 2009 16:29 schreef lyolyrc het volgende:
Succes met je kraan! Als je nog tips nodig hebt, dan kan ik je misschien helpen. Ik heb onlangs een hoekstopkraantje vervangen, waarbij ik ook moest solderen. Dat is goed gegaan en het was eigenlijk verbazingwekkend simpel.
Dankjewel Stupendous, PM me de naam, als je wilt! Zelf maakte ik in het verleden 2x gebruik van Nilwik in Voerendaal.quote:Op dinsdag 10 november 2009 18:26 schreef Stupendous76 het volgende:
@Perico: ik weet nog wel een goede loodgieter in de buurt...
Nee, er is geen werkgelegenheid in deze richting. Ik was bij de eerste lichting die afstudeerde eind 1996, dus ik geloofde in hun fabeltje dat je breed inzetbaar was. Men liet je ook helemaal aan je lot over, de arbeidsmarkt, dat moest je zelf maar uitvissen.quote:Op dinsdag 10 november 2009 16:49 schreef sempron2400 het volgende:
Is er een beetje werkgelegenheid in de studierichting cultuur en wetenschap?
Was de diagnose voor jou een verrassing?
Op het laatst in het traject van de Arbeitseinsatz, werd me dit wel als enige uitweg aangeboden: tussen de verstandelijk gehandicapten aan de lopende band staan bij LICOM (een sociale werkplaats van 5000 mensen in Limburg). De consulente wilde mij zo breken.quote:Op dinsdag 10 november 2009 19:16 schreef sempron2400 het volgende:
Heeft er iemand hier weleens dwangarbeid op een ‘sociale’ werkplaats moeten verrichten in het kader van de WWB?
En een stukje eronder beschrijf je hoe het vermelden van je Asperger reacties kan oproepen bij anderen die je niet wilt. Dit botst met elkaar, of ik moet je verkeerd begrijpen.quote:Ik voel/zie het niet echt zo. Dat andere mensen, en hoe ze met me omgaan, een deel van mijn problemen zou zijn. De problemen zitten in mijn hoofd, door mezelf gemaakt.
ik heb mijn roze plastiek al bijna een jaar, en autorijden vind ik meestal wel tof, maar als je je eerst goed voelt, om vervolgens een zombie te worden als je achter het stuur kruipt (overprikkeling of some kind) dan vind ik dat niet echt super, weet jequote:Op woensdag 11 november 2009 00:55 schreef Cassandra87 het volgende:
Super robuust dat je erbij bent! Is t zo ver vanaf omgeving Amsterdam? Mja ik trein eigenlijk zelden nog sinds ik mijn rijbewijs heb.
ha, heb iets raars meegemaakt een tijd terug, over troostenquote:Over troosten. Heb wel eens gehad dat ik op t werk in tranen was uitgebarsten of op school omdat t me even tot híer zat. Zal vast niet de enige zijn. Krijg dan altijd een goedbedoelde knuffel van de dichtstbijzijnde collega. Doet mij niets. Eerlijk, het is lief bedoeld. Maar huilen is bij mij puur frustraties uiten. Ik zal ook nimmer zeggen wat mij scheelt. Want daarom huil ik niet, simpel. Een knuffel van iemand op dat moment die me aan t hart gaat doet dan echter wel weer wonderen.
Maar ook andersom hoor, iemand die huilt, ik weet precies de juiste woorden te zeggen, precies wat ik moet doen maar t raakt me niet. Dat gevoel heeft mijn verleden denk ik erg afgestompt. Maar ook hier weer.. Als ik echt heel veel om iemand geef, komt alles wat ik doe en zeg uit t hart.
Maar t zijn er bar weinig.
In andere landen is er meestal geen werkplicht als je een Bijstandsuitkering hebt. Het idee Work First is overgewaaid uit de Verenigde Staten. Voor een doctorandus zou de gemeente beter passend werk kunnen regelen, dat echt bijdraagt aan terugkeer op de arbeidsmarkt. Nu benadeelt het re-integratietraject mensen die meer kunnen dan vmbo-2.quote:Op woensdag 11 november 2009 00:21 schreef Perico het volgende:
[..]
Op het laatst in het traject van de Arbeitseinsatz, werd me dit wel als enige uitweg aangeboden: tussen de verstandelijk gehandicapten aan de lopende band staan bij LICOM (een sociale werkplaats van 5000 mensen in Limburg). De consulente wilde mij zo breken.
De arbeidsdeskundige bij het UWV stelde dit ook voor, omdat mijn consulente de dag voor de keuring bij hem op de stoep had gestaan en dit warm aanbevolen had. Maar ik schudde van nee, en toen vond hij het op zijn beurt ook wel okee en ging accoord met WAJONG. Mijn psycholoog zei dat dit soort dwangarbeid tot zelfmoord neigingen zou kunnen leiden na een paar weken bij autisten.
het is inderdaad horror! vandaar dat ik maar af en toe hier iets post.quote:Op woensdag 11 november 2009 10:01 schreef robuust89 het volgende:
(gelukkig ben ik niet de enige die er 2 keer zo lang over nadenkt wat ie gaat schrijven, dan dat ie werkelijk typt)
PM verstuurd! Het is een beetje moeilijk om het zo te beoordelen wat je precies allemaal moet doen, dus ik heb beschreven hoe je kunt solderen. Foto's zouden een hoop duidelijk maken, want ik ben ontzettend visueel ingesteld!quote:Op woensdag 11 november 2009 00:21 schreef Perico het volgende:
Tijnbrein en lyolyrc, bedankt voor het suc6 wensen! Ik ben nu alweer een poosje bezig, maar kan alle tips gebruiken.. dus lyolyrc, PM me maar als je wilt, hoe jij het gedaan hebt! Ik gebruik dus een gasbrander om te solderen, het zijn koperen leidingen van 15 mm die vast aan de muur zitten in het gootsteenkastje, waarop een kraanaansluiting vast moet komen te zitten.
Ik wil in ieder geval niet in een professionele 'traject' terecht komen. Wel iets dat ik zelf in de hand kan hebben, dus inderdaad misschien gewoon wat met mensen omgaan die hier wel ervaringen mee hebben.quote:Op dinsdag 10 november 2009 23:24 schreef tijnbrein het volgende:
@ NJN
Als je naar die meet wilt komen ben je welkom![]()
Ik snap wat je bedoeld met dat traject en de schaduwzijde daarvan. Maar zo negatief als jij het hier stelt is het echt niet. Er zijn ook genoeg mensen die er baat bij hebben zo traject.
Dat er op vele punten verbetering nodig is duidelijk.
En hulp weigeren vanwege negatieve ervaringen uit het verleden is niet slim.
Klinkt angstvallig bekend.quote:Op woensdag 11 november 2009 00:55 schreef Cassandra87 het volgende:
Dat gevoel heeft mijn verleden denk ik erg afgestompt. Maar ook hier weer.. Als ik echt heel veel om iemand geef, komt alles wat ik doe en zeg uit t hart.
Maar t zijn er bar weinig.
Erhm, bedankt voor het respect? Het is gewoon hoe ik de dingen ervaar, ze zie.quote:Op woensdag 11 november 2009 00:55 schreef Cassandra87 het volgende:
NJN niet naar jou persoonlijk, maar ik vind t altijd rot om in termen als normaal en beperking te praten. Maar ik kon even niet nadenken over een passende zin vandaar
[..]
En een stukje eronder beschrijf je hoe het vermelden van je Asperger reacties kan oproepen bij anderen die je niet wilt. Dit botst met elkaar, of ik moet je verkeerd begrijpen.
Ik kan t wel beter plaatsen als je daaronder weer beschrijft hoe je over de dingen heen wilt stappen om je niet 'aan te stellen.' Nogmaals, ik heb echt diep respect voor je instelling, eerlijk waar. Maar mijn inziens heeft dit totaal niets te maken met aanstellen.
Pff dat is ook wel zwaar 3 gesprekken achter elkaarquote:Op woensdag 11 november 2009 15:16 schreef Logician het volgende:
Blergh......................... net thuis van een intake gesprek op een revalidatie centrum (begon om 9:30)
Waaronder: 1 gesprek van 45min met een psychiater, 1uur met een fysio en 1uur met een psycholoog.. ben helemaal bekaf..
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |