R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Ze zijn zeldzaam die mensen maar als je ze eenmaal hebt gevonden.. Nooit meer loslaten!!quote:Op zaterdag 7 november 2009 13:54 schreef tijnbrein het volgende:
[..]
Daar ben ik het mee eens.Nu moet ik alleen die persoon nog vinden
je kan die muur zelf wel een stuk afbreken maar voor dat laatste stuk heb je toch echt iemand nodig die vertrouwd enzo.
[..]
Beide groepen hebben verschillende klachten. Er zit namelijk een verschil tussen iets niet begrijpen(autisten) en ergens bang voor zijn(sociale fobie).
Tussen de autisten en mensen met een sociale fobie zit nog een belangrijke overeenkomst: De klachten zijn niet bewust en zeker niet gewenst!
Is dat niet ontzettend frustrerend geweest tijn, weten dat je anders bent maar niet weten waar dat aan ligt?
Ik moet overigens zeggen dat ik de omgang met auti's die ik heb leren kennen echt heerlijk vind! Zij zijn eerlijk, straight forward, ik hoef ook niet na te denken over wat ik zeg, kan eindelijk 100% mijzelf zijn. Dat mis ik bij sommige Nt-ers af en toe wel, al die dubbele boodschappen en tussen de lijnen doorlezen..
Wat zijn de voordelen van een NT-omgeving?
Ik kies 100% voor regelen en organiseren maar dat vind ik onwijs leuk om te doen. Financiele tegenvaller.. Heb ik vaak genoeg, ik heb een gat in mijn hand. Maar ik leef maar 1 keer..
Over vakanties, ik kan ook slecht functioneren met een hele grote groep onbekenden, en sowieso niet tegen drukte, maar dat zijn dingen waar ik mij (met tegenzin soms) overheen zet.
Hebben jullie niet een vriend of vriendin (gewone) om mee op vakantie te gaan?
Vakantie zit er nu niet in ivm aankoop nieuwbouwwoning, maar ik wil in 2011 heel graag gaan.
Verder werk ik mij over de kop, heb tot 2 keer toe mijn vakantie weken geannuleerd, vakantie zal nu pas in september zijn als mijn huisje wordt opgeleverd.
Zo en dan ga ik nu slapen, morgen sporten en dan naar de ikea/arena boulevard. Mijn weekenden worden steeds leuker en gezelliger
Weltrusten iedereen 
P.s. over de meeting
Wie gaan er allemaal mee nou?
12 december.
Ik hoop dat Logician nog mee kan, maar mocht het haar nou niet lukken kunnen we alsnog naar de B&B in utrecht als dat voor het gros makkelijker is
Wie gaan er allemaal mee nou?
12 december.
Ik hoop dat Logician nog mee kan, maar mocht het haar nou niet lukken kunnen we alsnog naar de B&B in utrecht als dat voor het gros makkelijker is
Als je een verhaal van 10 pagina's weet te reduceren tot 5 of 6 pagina's dan is het ook een samenvattingquote:Op donderdag 5 november 2009 18:00 schreef lyolyrc het volgende:
Bij mij was het niet per se desinteresse. Ik zat af en toe naar mijn beeldscherm te staren en te denken: "wat kan ik in hemelsnaam hierover opschrijven?" Ook te gedetailleerd of juist te globaal dingen opschrijven was een probleem. Ik ben ook nooit een goede samenvatter geweest, wat wel erg handig is voor het type verslag dat ik schrijf.
Ik in ieder geval. Die meet organiseren was tenslotte mijn ideequote:
P.s. over de meeting
Wie gaan er allemaal mee nou?
12 december.
Ik hoop dat Logician nog mee kan, maar mocht het haar nou niet lukken kunnen we alsnog naar de B&B in utrecht als dat voor het gros makkelijker is
Die persoon dacht ik hoopte ik gevonden te hebben. Maar helaas mocht dat niet zo zijn.
Ja dat ik wist dat ik anders was, is/was enorm frustrerend. Bepaalde dingen niet begrijpen. Als minderwaardig worden beschouwd door bepaalde mensen
Omdat je anders bent en niet aan de norm voldoet. Daarom niet verder komen op het gebied van werk, vriendschappen en relaties. Contacten bij NT-ers gaan spontaner en losser en dat is soms ook wel eens prettig. Maar duidelijker en directer communiceren is wel prettig.
Laat al die bijbedoeling gewoon lekker weg. Mijn vakanties bestonden de afgelopen jaren naar festivals gaan en naar die festivals ging ik met vrienden/bekende. Dit jaar naar Wacken(metalfestival in Duitsland) geweest met totaal onbekende. Ik vond het wel zwaar. Misschien wel te zwaar. Ik zou het ook niet meer doen. Te ingewikkeld en afhankelijk van andere zijn kost mij te veel energie.
14 SHADES OF GREY
Nothing is black or white. Nothing is wrong or right. But everything is 14 shades of grey.
Nothing is black or white. Nothing is wrong or right. But everything is 14 shades of grey.
Ja jij sowieso! Maar ik heb er verder niets over gehoord, nouja we zijn sowieso met een stuk of 5, 6.
Ik geloof niet meer in die persoon als partner. Been there done that, na 5 jaar niets anders dan gezeik. Dacht dat ik oud zou worden met diegene. Achteraf denkt een deel van mij, waarom ben ik nooit eerder weggegaan, een ander deel is blij met hoe t is gelopen want ik heb daardoor een hele goede vriend leren kennen.
Nee geef mij maar een soulmate die je kunt bellen als je je rot voelt, waar je savonds heerlijk kunt relaxen onder t genot van een lekkere maaltijd en een filmpje. Die precies weet wat je bedoeld ook al komen de woorden er een beetje rot uit
Maar ik denk dat NT-ers daar echt heel erg in zijn hoor! Anderen als minderwaardig beschouwen als je niet voldoet aan de norm. En weet je wat ik nóg erger vind? Achterbaksheid! En hypocrisie. Ik heb bijv. 2 stevige collega's, allebei aan t lijnen, de een is 4 maten afgevallen, de ander nog steeds erg stevig. Schat van een vrouw, de laatste, zij is echt mijn 'mama op de afdeling' zegt de een altijd in haar gezicht, gaat goed met je dieet he, je begint al wat te zien! en zodra ze de deur uit is zegt ze tegen ons, wat een vet varken he, volgens mij zal die nooit afvallen.
En dit soort situaties gebeuren áltijd, ze hebben zelfs meerdere malen een collega weggepest. Ik ben uiteindelijk ergens anders gaan zitten omdat ik er letterlijk niet tegen kan (fysiek uiteindelijk ook niet). Een beetje een andere situatie maar t feit blijft dat mensen in hokjes worden gestopt, en de gene met de grootste bek zal er altijd voor zorgen dat die hokjes gesloten blijven. Ik vraag me echt af wanneer de dag komt dat iedereen in zn waarden wordt gelaten.
Om t bovenstaande houd ik t contact met kennissen beperkt. Ik heb denk ik.. 3 echte vrienden die alle 3 dezelfde instelling hebben als dat ik heb. Ze staan altijd voor mij én voor anderen klaar. Bij hun kan ik ook lekker direct zijn. En af en toe een beetje onbeholpen
Festivals bezoeken is toch iets wat ik niet direct plaats bij autisme ivm overprikkeling. Maar misschien is t iets waar je je overheen zet? Ik kan niet tegen drukte en lawaai, maar voor mijn hobby bevind ik mij toch met regelmaat bij concerten. Ik loop alleen zo snel ik kan naar buiten om lucht te happen, gelukkig mag ik met enige regelmaat backstage, daar is t heerlijk rustig soms.
Zo.. Ik zou om 12 uur naar amsterdam rijden maar had nog geen bericht ontvangen, misschien sliep de ander nog, het is nu echter bijna 1 uur dus ik ga gewoon anders is de ikea dicht
Tot vanavond!
Ik geloof niet meer in die persoon als partner. Been there done that, na 5 jaar niets anders dan gezeik. Dacht dat ik oud zou worden met diegene. Achteraf denkt een deel van mij, waarom ben ik nooit eerder weggegaan, een ander deel is blij met hoe t is gelopen want ik heb daardoor een hele goede vriend leren kennen.
Nee geef mij maar een soulmate die je kunt bellen als je je rot voelt, waar je savonds heerlijk kunt relaxen onder t genot van een lekkere maaltijd en een filmpje. Die precies weet wat je bedoeld ook al komen de woorden er een beetje rot uit
Maar ik denk dat NT-ers daar echt heel erg in zijn hoor! Anderen als minderwaardig beschouwen als je niet voldoet aan de norm. En weet je wat ik nóg erger vind? Achterbaksheid! En hypocrisie. Ik heb bijv. 2 stevige collega's, allebei aan t lijnen, de een is 4 maten afgevallen, de ander nog steeds erg stevig. Schat van een vrouw, de laatste, zij is echt mijn 'mama op de afdeling
' zegt de een altijd in haar gezicht, gaat goed met je dieet he, je begint al wat te zien! en zodra ze de deur uit is zegt ze tegen ons, wat een vet varken he, volgens mij zal die nooit afvallen.En dit soort situaties gebeuren áltijd, ze hebben zelfs meerdere malen een collega weggepest. Ik ben uiteindelijk ergens anders gaan zitten omdat ik er letterlijk niet tegen kan (fysiek uiteindelijk ook niet). Een beetje een andere situatie maar t feit blijft dat mensen in hokjes worden gestopt, en de gene met de grootste bek zal er altijd voor zorgen dat die hokjes gesloten blijven. Ik vraag me echt af wanneer de dag komt dat iedereen in zn waarden wordt gelaten.
Om t bovenstaande houd ik t contact met kennissen beperkt. Ik heb denk ik.. 3 echte vrienden die alle 3 dezelfde instelling hebben als dat ik heb. Ze staan altijd voor mij én voor anderen klaar. Bij hun kan ik ook lekker direct zijn. En af en toe een beetje onbeholpen
Festivals bezoeken is toch iets wat ik niet direct plaats bij autisme ivm overprikkeling. Maar misschien is t iets waar je je overheen zet? Ik kan niet tegen drukte en lawaai, maar voor mijn hobby bevind ik mij toch met regelmaat bij concerten. Ik loop alleen zo snel ik kan naar buiten om lucht te happen, gelukkig mag ik met enige regelmaat backstage, daar is t heerlijk rustig soms.
Zo.. Ik zou om 12 uur naar amsterdam rijden maar had nog geen bericht ontvangen, misschien sliep de ander nog, het is nu echter bijna 1 uur dus ik ga gewoon
anders is de ikea dichtTot vanavond!
Dus het wordt vast gezellig Jij + aanhang en nog een paar andere.
Een soulmate is misschien wel een betere omschrijving van wat ik zoek. Alhoewel het ook fijn is als je thuiskomt na het werken dat er dan iemand is voor je. Dat zou ook fijn. Op dit moment mis ik iemand in mijn leven waarmee ik alles kan delen vriendschap enzo. Ik heb wel vrienden waarmee ik soms wat afspreek of waarmee ik kan praten maar het is allemaal zo versnipperd. Ik zou willen dat ik een iemand had waarmee ik dat allemaal kan doen.
Dat hypocriete en achterbakse gedoe kan ik totaal niet tegen.
Omhoog likken en naar beneden trappen. Een ander zwart maken om er zelf beter van te worden. Andere die niet aan de norm voldoen als minderwaardig zien en behandelen. Ik heb het allemaal gezien waar ik in de afgelopen jaren heb gewerkt.
En dan zijn wij als autisten minderwaardig omdat wij geen contact enzo maken
Terwijl wij juist dit soort dingen niet doen.
En ik kan daar ook niet tegen. Al dat gedoe. Ik hoop dat dit ook niet meer tegen kom in mijn werk.
Ja ik kan en heb mijzelf over die prikkels en drukte heen gezet. Naar een festival of concert gaan is wel vermoeiend maar ik vind muziek zo leuk dat het, het ook wel weer waard is. Dit jaar was Wacken wel erg vermoeiend maar het was het wel waard. Volgend jaar doe ik het wel anders.
Have fun
Jij + aanhang en nog een paar andere. Een soulmate is misschien wel een betere omschrijving van wat ik zoek. Alhoewel het ook fijn is als je thuiskomt na het werken dat er dan iemand is voor je. Dat zou ook fijn. Op dit moment mis ik iemand in mijn leven waarmee ik alles kan delen vriendschap enzo. Ik heb wel vrienden waarmee ik soms wat afspreek of waarmee ik kan praten maar het is allemaal zo versnipperd. Ik zou willen dat ik een iemand had waarmee ik dat allemaal kan doen.
Dat hypocriete en achterbakse gedoe kan ik totaal niet tegen.
Omhoog likken en naar beneden trappen. Een ander zwart maken om er zelf beter van te worden. Andere die niet aan de norm voldoen als minderwaardig zien en behandelen. Ik heb het allemaal gezien waar ik in de afgelopen jaren heb gewerkt. En dan zijn wij als autisten minderwaardig omdat wij geen contact enzo maken
Terwijl wij juist dit soort dingen niet doen. En ik kan daar ook niet tegen. Al dat gedoe. Ik hoop dat dit ook niet meer tegen kom in mijn werk.
Ja ik kan en heb mijzelf over die prikkels en drukte heen gezet. Naar een festival of concert gaan is wel vermoeiend maar ik vind muziek zo leuk dat het, het ook wel weer waard is. Dit jaar was Wacken wel erg vermoeiend maar het was het wel waard. Volgend jaar doe ik het wel anders.
Have fun
14 SHADES OF GREY
Nothing is black or white. Nothing is wrong or right. But everything is 14 shades of grey.
Nothing is black or white. Nothing is wrong or right. But everything is 14 shades of grey.
Het lezen over de ervaringen van andere autisten kan als vrij opluchtend gevoeld worden, inderdaad, maar ik heb de persoonlijke vrees dat door het om te gaan met 'de mede autist' ik teveel kan blijven 'hangen'.quote:Op zondag 8 november 2009 01:07 schreef Cassandra87 het volgende:
[..]
Ik moet overigens zeggen dat ik de omgang met auti's die ik heb leren kennen echt heerlijk vind! Zij zijn eerlijk, straight forward, ik hoef ook niet na te denken over wat ik zeg, kan eindelijk 100% mijzelf zijn.
Time is the school in which we learn,
Time is the fire in which we burn.
Time is the fire in which we burn.
Als je vooral omgaat met mensen die ook in het spectrum zitten, loop je het risico te blijven hangen in het autistische wereldje. Ook kun je te veel in elkaar mee gaan, en als het ware problemen aanpraten. Voordeel is denk ik wel dat mensen met autisme er meer begrip voor hebben als je afhankelijk bent van een (aanvullende) uitkering.
Voordeel van contact met NT’ers vind ik dat zij over het algemeen sterker in hun schoenen staan en ook wat spontaner zijn. Er zijn meer activiteiten mogelijk (geen gedoe met prikkels). Daar staat tegenover dat de lat ook wat hoger ligt wil je adequaat met NT’ers mee kunnen komen.
Voordeel van contact met NT’ers vind ik dat zij over het algemeen sterker in hun schoenen staan en ook wat spontaner zijn. Er zijn meer activiteiten mogelijk (geen gedoe met prikkels). Daar staat tegenover dat de lat ook wat hoger ligt wil je adequaat met NT’ers mee kunnen komen.
Dat is waar de crux voor mij hem zit. Ik zie de verschillen, ik (h)erken de verschillen en ik wil ook niet 'gevangen' raken in deze. Alleen zit er een gevoel in mij dat ik, in vergelijking met NT'ers, een goede achterstand heb opgelopen in 'algemene ontwikkeling'.quote:Op zondag 8 november 2009 16:41 schreef sempron2400 het volgende:
Voordeel van contact met NT’ers vind ik dat zij over het algemeen sterker in hun schoenen staan en ook wat spontaner zijn. Er zijn meer activiteiten mogelijk (geen gedoe met prikkels). Daar staat tegenover dat de lat ook wat hoger ligt wil je adequaat met NT’ers mee kunnen komen.
En met dit gegeven ben ik in de afgelopen maanden enorm hard mee om de oren geslagen..
Time is the school in which we learn,
Time is the fire in which we burn.
Time is the fire in which we burn.
Ben ik dan een van de weinigen tistjes die niet houdt van direct zijn? Ik vind het namelijk nogal bot overkomen en in de meeste andere landen kun je het zelfs niet maken om heel direct te zijn.
Is het niet veel prettiger om een sociale fobie te hebben en het idee te hebben dat je er nog wat aan kan doen dan het idee te hebben autistisch te zijn en dat je dus weet dat je er je hele leven aan vast zit? Dan was ik toch liever iemand met sociale fobie.quote:Op zondag 8 november 2009 01:07 schreef Cassandra87 het volgende:
[..]
Ze zijn zeldzaam die mensen maar als je ze eenmaal hebt gevonden.. Nooit meer loslaten!!
Tussen de autisten en mensen met een sociale fobie zit nog een belangrijke overeenkomst: De klachten zijn niet bewust en zeker niet gewenst!
Het is idd wel heel bout, weten dat er geen verbetering mogelijk is. Veel begeleidingsprogramma’s zijn er op gericht hoe je beter met autisme om kunt gaan, of wat autisme voor jou betekent.
Autisme is te vergelijken met het rijden met een snelheidsbegrenzer: je wilt wel meer, maar je wordt steeds tegengewerkt en je kunt niet goed met de rest meekomen.
Autisme is te vergelijken met het rijden met een snelheidsbegrenzer: je wilt wel meer, maar je wordt steeds tegengewerkt en je kunt niet goed met de rest meekomen.
Voor autisten is het voordeel dat directheid weer wel zo duidelijk is....quote:Op zondag 8 november 2009 17:38 schreef sempron2400 het volgende:
Ben ik dan een van de weinigen tistjes die niet houdt van direct zijn? Ik vind het namelijk nogal bot overkomen en in de meeste andere landen kun je het zelfs niet maken om heel direct te zijn.
Daarom wil ik ook niet met alleen maar autisten omgaan. Ik zou mij er ook helemaal niet thuisvoelen. Ik doe wel dingen die sociaal ook al is het moeilijk. Ik ga nu eigenlijk alleen maar om met NT-ers en dat wil ik ook zo houden.quote:
Als je vooral omgaat met mensen die ook in het spectrum zitten, loop je het risico te blijven hangen in het autistische wereldje. Ook kun je te veel in elkaar mee gaan, en als het ware problemen aanpraten. Voordeel is denk ik wel dat mensen met autisme er meer begrip voor hebben als je afhankelijk bent van een (aanvullende) uitkering.
Voordeel van contact met NT’ers vind ik dat zij over het algemeen sterker in hun schoenen staan en ook wat spontaner zijn. Er zijn meer activiteiten mogelijk (geen gedoe met prikkels). Daar staat tegenover dat de lat ook wat hoger ligt wil je adequaat met NT’ers mee kunnen komen.
Je leert er mee omgaan en als je dat gelukt is wordt je gewoon gelukkig net zoals alle andere mensen alleen op een andere manier.quote:
[..]
Is het niet veel prettiger om een sociale fobie te hebben en het idee te hebben dat je er nog wat aan kan doen dan het idee te hebben autistisch te zijn en dat je dus weet dat je er je hele leven aan vast zit? Dan was ik toch liever iemand met sociale fobie.
14 SHADES OF GREY
Nothing is black or white. Nothing is wrong or right. But everything is 14 shades of grey.
Nothing is black or white. Nothing is wrong or right. But everything is 14 shades of grey.
Je kan er inderdaad mee leren om te gaan, vooral als je een milde vorm (Asperger e.d.) hebt. Maar je zal steeds ervaren dat je meer moeite moet doen dan 'alle andere mensen'. En ja, 'als' het je lukt - maar je kan hierin jezelf hard tegen komen.quote:Op zondag 8 november 2009 19:27 schreef tijnbrein het volgende:
[..]
Je leert er mee omgaan en als je dat gelukt is wordt je gewoon gelukkig net zoals alle andere mensen alleen op een andere manier.
Misschien dat contact zoeken met mede autisten kan helpen met meer inzicht, maar mijn ervaringen hiermee zijn niet altijd de beste geweest.
Time is the school in which we learn,
Time is the fire in which we burn.
Time is the fire in which we burn.
Gelukkig worden is ook voor NT-ers niet altijd weggelegdquote:Op zondag 8 november 2009 19:27 schreef tijnbrein het volgende:
[..]
Je leert er mee omgaan en als je dat gelukt is wordt je gewoon gelukkig net zoals alle andere mensen alleen op een andere manier.
Don't flatter yourself, let someone else do it for you.
De spijker op zijn kop. En daarom zijn wij auti’s over het algemeen een stuk minder gelukkig dan NT’ers. Een mede-autist zei eens: je wordt continu met jezelf geconfronteerd.quote:Op maandag 9 november 2009 08:42 schreef NJN het volgende:
[..]
Je kan er inderdaad mee leren om te gaan, vooral als je een milde vorm (Asperger e.d.) hebt. Maar je zal steeds ervaren dat je meer moeite moet doen dan 'alle andere mensen'. En ja, 'als' het je lukt - maar je kan hierin jezelf hard tegen komen.
Misschien dat contact zoeken met mede autisten kan helpen met meer inzicht, maar mijn ervaringen hiermee zijn niet altijd de beste geweest.
Waarom waren jouw ervaringen met mede-autisten niet alleen positief?
(mompelt iets van: je kunt je aan elkaars tekortkomingen gaan irriteren)
Met jezelf worden geconfronteerd zal altijd blijven. Dat is heel vervelend.quote:
[..]
Je kan er inderdaad mee leren om te gaan, vooral als je een milde vorm (Asperger e.d.) hebt. Maar je zal steeds ervaren dat je meer moeite moet doen dan 'alle andere mensen'. En ja, 'als' het je lukt - maar je kan hierin jezelf hard tegen komen.
Misschien dat contact zoeken met mede autisten kan helpen met meer inzicht, maar mijn ervaringen hiermee zijn niet altijd de beste geweest.
Om nu alleen maar contact met autisten te zoeken lijkt mij nu ook niet de oplossing.
Dat is waar.quote:
[..]
Gelukkig worden is ook voor NT-ers niet altijd weggelegd
14 SHADES OF GREY
Nothing is black or white. Nothing is wrong or right. But everything is 14 shades of grey.
Nothing is black or white. Nothing is wrong or right. But everything is 14 shades of grey.
Wat ik bedoel te zeggen: Het komt op mij over dat sommige mensen hier denken dat ze niet gelukkig zijn omdat ze een vorm van autisme hebben. Ik ben van mening dat dat geen gezonde kijk is.quote:
Er zijn zoveel mensen, met of zonder psychische problemen, die niet gelukkig zijn.
Ik ben van mening dat gelukkig zijn iets heel simpels is: naast de slechte dingen ook de goede dingen zien in je leven, en de slechte dingen accepteren.
Als je voornamelijk gefocust bent op de slechte dingen kan dat ervoor zorgen dat je niet gelukkig bent, maar ook als je de slechte dingen niet kunt accepteren. Neem mijn eigen persoontje: Ik ben van tijd tot tijd onrealistisch in mijn verwachtingen. Ik wil dat dingen perfect verlopen, tegen beter weten in. Af en toe zie ik dat ik dat doe, en op zulke momenten kan ik ook af en toe accepteren dat ik dat doe. Als ik het accepteer voel ik me een stuk beter.
Mooie uitspraak: Maak je niet druk, het komt toch anders.
Don't flatter yourself, let someone else do it for you.
Daar heb je een goed punt.quote:Op maandag 9 november 2009 11:32 schreef Thrackan het volgende:
[..]
Wat ik bedoel te zeggen: Het komt op mij over dat sommige mensen hier denken dat ze niet gelukkig zijn omdat ze een vorm van autisme hebben. Ik ben van mening dat dat geen gezonde kijk is.
Er zijn zoveel mensen, met of zonder psychische problemen, die niet gelukkig zijn.
Ik ben van mening dat gelukkig zijn iets heel simpels is: naast de slechte dingen ook de goede dingen zien in je leven, en de slechte dingen accepteren.
Als je voornamelijk gefocust bent op de slechte dingen kan dat ervoor zorgen dat je niet gelukkig bent, maar ook als je de slechte dingen niet kunt accepteren. Neem mijn eigen persoontje: Ik ben van tijd tot tijd onrealistisch in mijn verwachtingen. Ik wil dat dingen perfect verlopen, tegen beter weten in. Af en toe zie ik dat ik dat doe, en op zulke momenten kan ik ook af en toe accepteren dat ik dat doe. Als ik het accepteer voel ik me een stuk beter.
Mooie uitspraak: Maak je niet druk, het komt toch anders.
Ik ben nog bezig om bepaalde dingen te accepteren. Maar ik kan echt wel gelukkig worden ondanks ik een aantal beperkingen heb. Ik heb al een groot aantal dingen bereikt in het leven.
Tegenslagen heb ik genoeg gehad maar ik ga altijd door. Ik kom er wel
14 SHADES OF GREY
Nothing is black or white. Nothing is wrong or right. But everything is 14 shades of grey.
Nothing is black or white. Nothing is wrong or right. But everything is 14 shades of grey.
Het gaat er mij niet zozeer om waar je heen wilt gaan (toekomstplannen) maar of je, als je alles bij elkaar optelt, tevreden kan zijn met wat je nu hebtquote:Op maandag 9 november 2009 11:48 schreef tijnbrein het volgende:
[..]
Daar heb je een goed punt.
Ik ben nog bezig om bepaalde dingen te accepteren. Maar ik kan echt wel gelukkig worden ondanks ik een aantal beperkingen heb. Ik heb al een groot aantal dingen bereikt in het leven.
Tegenslagen heb ik genoeg gehad maar ik ga altijd door. Ik kom er wel
Don't flatter yourself, let someone else do it for you.
Nu ben ik niet te vrede maar dat komt ook doordat ik geen werk heb op dit momentquote:Op maandag 9 november 2009 11:55 schreef Thrackan het volgende:
[..]
Het gaat er mij niet zozeer om waar je heen wilt gaan (toekomstplannen) maar of je, als je alles bij elkaar optelt, tevreden kan zijn met wat je nu hebt
Maar als ik straks wel een leuke baan dan wel
14 SHADES OF GREY
Nothing is black or white. Nothing is wrong or right. But everything is 14 shades of grey.
Nothing is black or white. Nothing is wrong or right. But everything is 14 shades of grey.
Maar waarom lijkt je dat niet de oplossing?quote:Op maandag 9 november 2009 10:55 schreef tijnbrein het volgende:
[..]
Met jezelf worden geconfronteerd zal altijd blijven. Dat is heel vervelend.
Om nu alleen maar contact met autisten te zoeken lijkt mij nu ook niet de oplossing.
[..]
Dat is waar.
- Heeft het te maken met karaktereigenschappen van mensen met autisme;
- Het feit dat ze vaak een min of meer gebroken leven hebben;
- De idee dat ze niet goed tegen verandering kunnen (dus weinig vernieuwing);
- Dat je meer kunt leren van NT'ers
etc.
Het contact met NT-ers is gewoon makkelijker en verder de dingen die jij opnoemt.quote:Op maandag 9 november 2009 13:14 schreef sempron2400 het volgende:
[..]
Maar waarom lijkt je dat niet de oplossing?
- Heeft het te maken met karaktereigenschappen van mensen met autisme;
- Het feit dat ze vaak een min of meer gebroken leven hebben;
- De idee dat ze niet goed tegen verandering kunnen (dus weinig vernieuwing);
- Dat je meer kunt leren van NT'ers
etc.
14 SHADES OF GREY
Nothing is black or white. Nothing is wrong or right. But everything is 14 shades of grey.
Nothing is black or white. Nothing is wrong or right. But everything is 14 shades of grey.
Ik heb thuis nog een heel verhaal klaar liggen om te versutren waar ik nog niet aan toe was gekomen Ga dus ook niet te breed in op iedereen, druk vanaaf wel op de send knop.
Heb nu ff 2 minuutjes pauze genomen, werk al sinds 8 door zonder pauze te hebben gehad.
*terwijl ik dat typ trilt de telefoon van mn collega haar bureau af, zie t al helemaal voor me. Goede middag, u spreekt met de vibrator van... Sorry ff binnenpretje
Ik heb het idee dat de norm voor geluk toch een beetje huisje boompje beestje met een partner is voor veel.
En verder denk ik niet dat het probleem is dat je je zelf als auti hard tegenkomt maar toch een (groot) stuk onbegrip bij NT-ers. Want zij houden je toch elke keer een spiegel voor, bewust of onbewust. Als het nou om simpel contact gaat, daten of een uitkering.. Het blijft (denk ik) een cirkeltje van onbegrip, frustratie, en nog meer onbegrip etc.
Want zeg nou zelf, als je ergens moeite mee hebt is het toch heerlijk wanneer er iemand is die je er doorheen kunt helpen? Of het nu een 'autistische klacht' is of een probleem is waar een nt-er tegen aan loopt.
Pfff nu heb ik kaartjes ghewonnen voor inside leeuwarden, heb ik niemand om mee te gaan
Ga dus ook niet te breed in op iedereen, druk vanaaf wel op de send knop.Heb nu ff 2 minuutjes pauze genomen, werk al sinds 8 door zonder pauze te hebben gehad.
*terwijl ik dat typ trilt de telefoon van mn collega haar bureau af, zie t al helemaal voor me. Goede middag, u spreekt met de vibrator van... Sorry ff binnenpretje
Ik heb het idee dat de norm voor geluk toch een beetje huisje boompje beestje met een partner is voor veel.
En verder denk ik niet dat het probleem is dat je je zelf als auti hard tegenkomt maar toch een (groot) stuk onbegrip bij NT-ers. Want zij houden je toch elke keer een spiegel voor, bewust of onbewust. Als het nou om simpel contact gaat, daten of een uitkering.. Het blijft (denk ik) een cirkeltje van onbegrip, frustratie, en nog meer onbegrip etc.
Want zeg nou zelf, als je ergens moeite mee hebt is het toch heerlijk wanneer er iemand is die je er doorheen kunt helpen? Of het nu een 'autistische klacht' is of een probleem is waar een nt-er tegen aan loopt.
Pfff nu heb ik kaartjes ghewonnen voor inside leeuwarden, heb ik niemand om mee te gaan
Kunnen vibo dat nu ook al tegenwoordigquote:Op maandag 9 november 2009 15:52 schreef Cassandra87 het volgende:
Ik heb thuis nog een heel verhaal klaar liggen om te versutren waar ik nog niet aan toe was gekomen
Heb nu ff 2 minuutjes pauze genomen, werk al sinds 8 door zonder pauze te hebben gehad.
*terwijl ik dat typ trilt de telefoon van mn collega haar bureau af, zie t al helemaal voor me. Goede middag, u spreekt met de vibrator van... Sorry ff binnenpretje
Ik heb het idee dat de norm voor geluk toch een beetje huisje boompje beestje met een partner is voor veel.
En verder denk ik niet dat het probleem is dat je je zelf als auti hard tegenkomt maar toch een (groot) stuk onbegrip bij NT-ers. Want zij houden je toch elke keer een spiegel voor, bewust of onbewust. Als het nou om simpel contact gaat, daten of een uitkering.. Het blijft (denk ik) een cirkeltje van onbegrip, frustratie, en nog meer onbegrip etc.
Want zeg nou zelf, als je ergens moeite mee hebt is het toch heerlijk wanneer er iemand is die je er doorheen kunt helpen? Of het nu een 'autistische klacht' is of een probleem is waar een nt-er tegen aan loopt.
Pfff nu heb ik kaartjes ghewonnen voor inside leeuwarden, heb ik niemand om mee te gaan
ze kunnen tegenwoordig ook alles 
Iemand helpen met problemen geeft inderdaad een gevoel van voldoening.
Voor mij is het vooral lastig dat ik wel geholpen wordt door andere maar voor mijn gevoel nooit iets terug kan doen. Daar zit ik best wel mee.
Vervelend. Niemand van je vrienden die wil of kan?
14 SHADES OF GREY
Nothing is black or white. Nothing is wrong or right. But everything is 14 shades of grey.
Nothing is black or white. Nothing is wrong or right. But everything is 14 shades of grey.
Vibo's kunnen alles
Ik ben zelf meer van het anderen helpen dan geholpen te worden, en meer van het aandacht geven dan krijgen. Moet zelf nog balans erin vinden hoor, ik sla te ver door. Cijfer mijzelf te snel weg.
Waarom denk je dat je nooit iets terug kunt doen?
Zoveel vrienden heb ik niet haha nee maar of de line up spreekt niet aan, of het is te ver, of andere verplichtingen zoals werk. Ik merk t wel, desnoods ga ik alleen, mijn muzikantenmaatje is er wel al moet hij 2 shows doen. Voor mij is het vooral connecties opdoen gezien de giga line up
Ik ben zelf meer van het anderen helpen dan geholpen te worden, en meer van het aandacht geven dan krijgen. Moet zelf nog balans erin vinden hoor, ik sla te ver door. Cijfer mijzelf te snel weg.
Waarom denk je dat je nooit iets terug kunt doen?
Zoveel vrienden heb ik niet
haha nee maar of de line up spreekt niet aan, of het is te ver, of andere verplichtingen zoals werk. Ik merk t wel, desnoods ga ik alleen, mijn muzikantenmaatje is er wel al moet hij 2 shows doen. Voor mij is het vooral connecties opdoen gezien de giga line up
Wat andere mensen(vrienden) voor mij doen zou ik andersom nooit kunnen. Een schouder om op uit te huilen bijvoorbeeld. Dat zou ik nooit kunnen. Misschien spiegel ik mijzelf wel weer te veel aan andere. Het is ook helemaal niet erg als je bepaalde dingen niet kan.
Dat komt vast goed
Dat komt vast goed
14 SHADES OF GREY
Nothing is black or white. Nothing is wrong or right. But everything is 14 shades of grey.
Nothing is black or white. Nothing is wrong or right. But everything is 14 shades of grey.
Het leven in het spectrum is vrijwel precies zoals je schrijft: herhaaldelijk onbegrip en vervolgens bij jezelf te rade gaan. Voor de meeste klachten kan ik wel met een NT’er praten. Is mijn klacht aan het autisme gerelateerd, dan zal ik soms een stapje terug moeten doen en ben ik aangewezen op lotgenoten. Veelal om om praktische redenen, omdat zij de ervaringsdeskundigen zijn. Contact binnen het spectrum is dus niet helemaal overbodig.quote:Op maandag 9 november 2009 15:52 schreef Cassandra87 het volgende:
...
Ik heb het idee dat de norm voor geluk toch een beetje huisje boompje beestje met een partner is voor veel.
En verder denk ik niet dat het probleem is dat je je zelf als auti hard tegenkomt maar toch een (groot) stuk onbegrip bij NT-ers. Want zij houden je toch elke keer een spiegel voor, bewust of onbewust. Als het nou om simpel contact gaat, daten of een uitkering.. Het blijft (denk ik) een cirkeltje van onbegrip, frustratie, en nog meer onbegrip etc.
Want zeg nou zelf, als je ergens moeite mee hebt is het toch heerlijk wanneer er iemand is die je er doorheen kunt helpen? Of het nu een 'autistische klacht' is of een probleem is waar een nt-er tegen aan loopt.
Pfff nu heb ik kaartjes ghewonnen voor inside leeuwarden, heb ik niemand om mee te gaan
Ook hoe het is om voor langere tijd van een uitkering te leven: het antwoord kun je waarschijnlijk sneller vinden binnen het spectrum, bij de tistjes. Valt het weer eens tegen op het werk, bij mensen met autisme vind je bijna gegarandeerd herkenning.
Ik voel mij eigenlijk tussen beide groepen niet echt thuis.quote:
[..]
Het leven in het spectrum is vrijwel precies zoals je schrijft: herhaaldelijk onbegrip en vervolgens bij jezelf te rade gaan. Voor de meeste klachten kan ik wel met een NT’er praten. Is mijn klacht aan het autisme gerelateerd, dan zal ik soms een stapje terug moeten doen en ben ik aangewezen op lotgenoten. Veelal om om praktische redenen, omdat zij de ervaringsdeskundigen zijn. Contact binnen het spectrum is dus niet helemaal overbodig.
Ook hoe het is om voor langere tijd van een uitkering te leven: het antwoord kun je waarschijnlijk sneller vinden binnen het spectrum, bij de tistjes. Valt het weer eens tegen op het werk, bij mensen met autisme vind je bijna gegarandeerd herkenning.
14 SHADES OF GREY
Nothing is black or white. Nothing is wrong or right. But everything is 14 shades of grey.
Nothing is black or white. Nothing is wrong or right. But everything is 14 shades of grey.
Sempron, heb je er zo'n moeite mee dat je in de uitkering zit, stuit je zo vaak op onbegrip? Ik proef zoveel frustratie in je posts, maar misschien heb ik t mis.
Tijn das knap lastig, maar wellicht is het allemaal te nieuw. Je komt uit de nt-wereld als outcast, vervolgens met een diagnose in een wereld waar t allemaal (misschien) wat zwaarder is dan bij jou waardoor je je ook niet helemaal thuis voelt. Kwestie van je draai nog moeten vinden?
*komt wel goed schatje*Schenkt er een roosviceetje bij in*
Ik kom overigens zelf achter steeds meer dingen die ik bij mezelf herken waardoor ik steeds meer begrip kan tonen. Verder heb ik t vermoeden dat ik dankzij een ontmoeting met iemand die me heel na staat, in staat ben om mijn 'empathie' verder te ontwikkelen. Ik ben in staat om gevoelens op te pikken, over te nemen en/of weg te nemen maar heb dit nooit verder ontwikkeld. De laatste tijd pik ik steeds meer op waardoor even naar de supermarkt gaan mij al veel hoofdpijn bezorgd. Kan natuurlijk ook aan de stress liggen Maar ik word steeds gevoeliger. Alleen geen idee waar ik dit verder kan ontwikkelen en/of onder controle kan houden.
Tijn das knap lastig, maar wellicht is het allemaal te nieuw. Je komt uit de nt-wereld als outcast, vervolgens met een diagnose in een wereld waar t allemaal (misschien) wat zwaarder is dan bij jou waardoor je je ook niet helemaal thuis voelt. Kwestie van je draai nog moeten vinden?
*komt wel goed schatje*Schenkt er een roosviceetje bij in*
Ik kom overigens zelf achter steeds meer dingen die ik bij mezelf herken waardoor ik steeds meer begrip kan tonen. Verder heb ik t vermoeden dat ik dankzij een ontmoeting met iemand die me heel na staat, in staat ben om mijn 'empathie' verder te ontwikkelen. Ik ben in staat om gevoelens op te pikken, over te nemen en/of weg te nemen maar heb dit nooit verder ontwikkeld. De laatste tijd pik ik steeds meer op waardoor even naar de supermarkt gaan mij al veel hoofdpijn bezorgd. Kan natuurlijk ook aan de stress liggen
Maar ik word steeds gevoeliger. Alleen geen idee waar ik dit verder kan ontwikkelen en/of onder controle kan houden.
Ik zit niet in de uitkeringen, maar op uitkeringen (zo heeft namelijk de afdeling waar ik werk). Bingo! :-)quote:Op maandag 9 november 2009 21:07 schreef Cassandra87 het volgende:
Sempron, heb je er zo'n moeite mee dat je in de uitkering zit, stuit je zo vaak op onbegrip? Ik proef zoveel frustratie in je posts, maar misschien heb ik t mis.
Tijn das knap lastig, maar wellicht is het allemaal te nieuw. Je komt uit de nt-wereld als outcast, vervolgens met een diagnose in een wereld waar t allemaal (misschien) wat zwaarder is dan bij jou waardoor je je ook niet helemaal thuis voelt. Kwestie van je draai nog moeten vinden?
*komt wel goed schatje*Schenkt er een roosviceetje bij in*
Ik kom overigens zelf achter steeds meer dingen die ik bij mezelf herken waardoor ik steeds meer begrip kan tonen. Verder heb ik t vermoeden dat ik dankzij een ontmoeting met iemand die me heel na staat, in staat ben om mijn 'empathie' verder te ontwikkelen. Ik ben in staat om gevoelens op te pikken, over te nemen en/of weg te nemen maar heb dit nooit verder ontwikkeld. De laatste tijd pik ik steeds meer op waardoor even naar de supermarkt gaan mij al veel hoofdpijn bezorgd. Kan natuurlijk ook aan de stress liggen
Wel heb ik vrij lange tijd een uitkering gehad, wat ik best naar vond: een vmbo’er met werk had het gewoon beter dan ik als doctorandus. Gelukkig heb ik deze fase achter de rug.
Het thema autisme is een beetje een preoccupatie van mij. Het idee van een normale tot hoge intelligentie hebben, lichamelijk gezond zijn en toch niet mee kunnen komen in de maatschappij, fascineert mij. Hoe zoiets kan... Ook vind ik het erg dat het gebeurt; dit verwacht je niet. Als voorbeeld haal ik soms enkele situaties aan waar mensen met autisme gemakkelijk tegenaan kunnen lopen. Ik heb ook iemand leren kennen met autisme. Omdat dat niet zo’n succes was, kom ik misschien wat frustrerend over.
Verder gaat het met mij gewoon goed, en het leven heeft ook echt veel te bieden
Ja dat is het zeker. Ik voel mij in beide werelden niet thuis. Ik zit er zo'n beetje tussenin voor mijn gevoel. En omdat ik moeite heb mijzelf te verplaatsen in ander heb ik moeite om aansluiting te vinden bij andere. In de NT-wereld omdat ik niet sociaal genoeg ben en in de autistenwereld omdat ik te sociaal en zelfstandig. In een grijs zitten is niet leuk. Maar ik heb opzich wel aardig mijn draai gevonden.quote:
Sempron, heb je er zo'n moeite mee dat je in de uitkering zit, stuit je zo vaak op onbegrip? Ik proef zoveel frustratie in je posts, maar misschien heb ik t mis.
Tijn das knap lastig, maar wellicht is het allemaal te nieuw. Je komt uit de nt-wereld als outcast, vervolgens met een diagnose in een wereld waar t allemaal (misschien) wat zwaarder is dan bij jou waardoor je je ook niet helemaal thuis voelt. Kwestie van je draai nog moeten vinden?
*komt wel goed schatje*Schenkt er een roosviceetje bij in*
Lekker
Dat is lastig. Maar als je het goed onder de knie krijgt kan het ook handig zijn.quote:Ik kom overigens zelf achter steeds meer dingen die ik bij mezelf herken waardoor ik steeds meer begrip kan tonen. Verder heb ik t vermoeden dat ik dankzij een ontmoeting met iemand die me heel na staat, in staat ben om mijn 'empathie' verder te ontwikkelen. Ik ben in staat om gevoelens op te pikken, over te nemen en/of weg te nemen maar heb dit nooit verder ontwikkeld. De laatste tijd pik ik steeds meer op waardoor even naar de supermarkt gaan mij al veel hoofdpijn bezorgd. Kan natuurlijk ook aan de stress liggen
14 SHADES OF GREY
Nothing is black or white. Nothing is wrong or right. But everything is 14 shades of grey.
Nothing is black or white. Nothing is wrong or right. But everything is 14 shades of grey.
M'n excuses. Om deze vraag goed te kunnen beantwoorden zal ik even wat meer van m'n achtergrond meegeven.quote:sempron2400:
[..]
Waarom waren jouw ervaringen met mede-autisten niet alleen positief?
(mompelt iets van: je kunt je aan elkaars tekortkomingen gaan irriteren)
Ik ben dus een 25 jaar oude student, gediagnoseerd met asperger - een milde vorm van autisme dus. Maar dankzij een koppige (lees: in mijn ogen slimme en dappere) moeder ben ik nooit in een cyclus terecht gekomen waar ik speciaal behandeld zou worden vanwege dit.
Zij wilde dit simpelweg gewoon niet, deel deze mening met haar en ben haar hier altijd dankbaar voor.
Normale basisschool gevolgd, VBO, MBO en doe nu een studie in het hoger onderwijs. Aan mijn 'beperking' heb ik het 'carrière'-wijs nooit moeilijk gehad. De slechte ervaring(en) met 'mede autisten' komen van verschillende gebieden, maar voornamelijk dat ik ong. rond mijn 12de levensjaar dus door instanties als het RIAGG diverse stempels, labels en 'voorzorgsmaatregelen' opgezadeld kreeg. Omdat de scholen zich zorgen maakte. Kwam ik leuk in testgroepjes terecht. Rollenspelletjes, allerlei psycho-analyse gezeur - ik wil het er niet eens over hebben. De hele santenkraam waar zojuist voor gevreesd was, werd ik ingeslingerd. Gelukkig werd ik er weer snel uitgehaald.
Maar ook met individuen die ik door de tijd tegen kwam die autisme hebben botst dus deze notie waar ik mee opgevoed ben. Dat ik mezelf niet in die cyclus moet praten, erin leven. Een gevoel dat als ik er aan in geef het alleen erger kan en zal worden.
Dat is de voornaamste reden waarvan ik zeg: de ervaringen konden beter. Het staat totaal los van hoe deze mensen zijn. Sterker nog, zoals ik eerder heb gezegd, is het soms heel erg fijn om met 'like minded people' hier over te kunnen hebben.
Maar..
... door hoe ik opgevoed ben en hoe ik dus tegen deze thematiek aankijk, ik het helemaal met deze post eens zou zijn. Is mijn asperger het probleem, of is het gewoon mijn insteek?quote:Op maandag 9 november 2009 11:32 schreef Thrackan het volgende:
[..]
Wat ik bedoel te zeggen: Het komt op mij over dat sommige mensen hier denken dat ze niet gelukkig zijn omdat ze een vorm van autisme hebben. Ik ben van mening dat dat geen gezonde kijk is.
Er zijn zoveel mensen, met of zonder psychische problemen, die niet gelukkig zijn.
...
Bot gezegd: heb ik echt een probleem, of stel ik me aan?
Hoewel ik dus geheel met een 'NT-kijk' ben opgevoed, merk ik steeds meer aan mezelf dat ik op het sociale vlak in deze beperking wel gigantisch tegen kom. Vooral in de liefde. En dit schijnt alleen maar sterker en heviger te worden naarmate de tijd schijnt te verstrekken.quote:Op maandag 9 november 2009 13:17 schreef tijnbrein het volgende:
[..]
Het contact met NT-ers is gewoon makkelijker en verder de dingen die jij opnoemt.
De zo bekende 'prikkels' zijn voor mij dus niet de mensen, drukte, dingen die ze me zeggen. Niet het niet kunnen lezen en opvangen van signalen/gevoelens en dingen als deze.
Mijn prikkel is mijn eigen gedachtegang die telkens op hol slaat. Het over analyseren. En vooral bij mijn laatste romance met een NT'er ben ik mezelf hier nog het hardste tegen gekomen. Zo hard dat ik zelfs een gevoel heb dat de grootste fout die ik met haar heb gemaakt, het eerlijk zijn over mijn 'beperking' is geweest.
Zo hard dat ik misschien toch maar wat contact op moet zoeken met 'mede autisten'?quote:Op maandag 9 november 2009 15:52 schreef Cassandra87 het volgende:
Want zeg nou zelf, als je ergens moeite mee hebt is het toch heerlijk wanneer er iemand is die je er doorheen kunt helpen? Of het nu een 'autistische klacht' is of een probleem is waar een nt-er tegen aan loopt.
Ik weet het niet, maar wat jij typt is wel iets waarvan ik voel het heel erg nodig te hebben momenteel - en dit even niet moet zoeken bij NT'ers.
Maar ik wil ook niet in de cyclus terecht komen.
Persoonlijke tip: Yoga.quote:Op maandag 9 november 2009 21:07 schreef Cassandra87 het volgende:
Alleen geen idee waar ik dit verder kan ontwikkelen en/of onder controle kan houden.
En ja, je hebt toestemming om erom te lachen. Ik weet toch wel dat het voor mij helpt.
Time is the school in which we learn,
Time is the fire in which we burn.
Time is the fire in which we burn.
@NJN
Dat jij misschien huiverige tegenover contact met autisten staat kan ik begrijpen. Vooral door ervaringen uit het verleden. Misschien moet je die mening toch iets bijstellen als je door contact met autisten handvatten krijgt aangerijkt om beter met bepaalde dingen om te gaan. Die cyclus is niet alleen iets slechts. Je kan het ook zelf ik de hand houden zeker als je volwassen bent.
Dat jij misschien huiverige tegenover contact met autisten staat kan ik begrijpen. Vooral door ervaringen uit het verleden. Misschien moet je die mening toch iets bijstellen als je door contact met autisten handvatten krijgt aangerijkt om beter met bepaalde dingen om te gaan. Die cyclus is niet alleen iets slechts. Je kan het ook zelf ik de hand houden zeker als je volwassen bent.
14 SHADES OF GREY
Nothing is black or white. Nothing is wrong or right. But everything is 14 shades of grey.
Nothing is black or white. Nothing is wrong or right. But everything is 14 shades of grey.
Misschien. Misschien is het posten op een forum erover, tegen (nog) compleet vreemde mensen een eerste stap.quote:Op maandag 9 november 2009 23:02 schreef tijnbrein het volgende:
@NJN
Dat jij misschien huiverige tegenover contact met autisten staat kan ik begrijpen. Vooral door ervaringen uit het verleden. Misschien moet je die mening toch iets bijstellen als je door contact met autisten handvatten krijgt aangerijkt om beter met bepaalde dingen om te gaan. Die cyclus is niet alleen iets slechts. Je kan het ook zelf ik de hand houden zeker als je volwassen bent.
Time is the school in which we learn,
Time is the fire in which we burn.
Time is the fire in which we burn.
Ja dat is het zeker.quote:Op maandag 9 november 2009 23:08 schreef NJN het volgende:
[..]
Misschien. Misschien is het posten op een forum erover, tegen (nog) compleet vreemde mensen een eerste stap.
Je hoeft je niet aangevallen te voelen hoor. Ik geef je alleen een tip.
Trouwens ik sta ook huiverig tegen over al dat gedoe.
14 SHADES OF GREY
Nothing is black or white. Nothing is wrong or right. But everything is 14 shades of grey.
Nothing is black or white. Nothing is wrong or right. But everything is 14 shades of grey.
Excuus sempron dan was het dus andermans ervaring die ik oppikte, twijfelde al een beetje.
Herkenbaar though.
Je fascinatie herken ik overigens hoewel ik niet zelf de instelling heb als nt-er zijnde dat een autist bijv niet meekomt in de maatschappij maar dat is mijn heel persoonlijke insteek.
Tijn, 14 soorten grijstinten he
Maar weet je wat ik denk? Je grootste struikelblok is het verplaatsen in een ander, ik zie het meerdere malen terug komen bij je. En niet kunnen troosten van een ander bijv.
Maar ik denk dat je er teveel bij nadenkt. Mensen zullen wel begrijpen dat je dit moeilijk vind. Tuurlijk zul je er altijd oppervlakkige types tussen hebben die dit niet begrijpen, geen achtergrondkennis hebben en heel makkelijk hun conclusies trekken. Maar over t algemeen kun je denk ik (iets) meer begrip verwachten.
Dus ease up a little, probeer je wat dat betreft wat meer te ontspannen. Je hoeft dit niet te kunnen, de wetenschap dat je je wel wílt inleven, dat je er wel voor de ander wílt zijn, is vaak al genoeg.
NJN, respect dat je zoveel mogelijk wilt leven zonder beperking. Deze zin komt er vast rotter uit dan ik bedoel.. Maar je snapt waarschijnlijk mijn punt
Ik denk niet dat jouw asperger het probleem is, maar jouw insteek, de insteek van anderen om je heen, en de reacties op elkaar. Excuseer het is al laat en ik heb een beetje moeite met mijn gedachtes onder woorden te brengen dus als dit geheel verwarrend is.. tik ik t morgen in alle rust nog eens over.
Want ik wil hier tevens niet mee zeggen dat jij een probleem hebt of dat je jezelf aanstelt.
Toch vraag ik mij in je volgende stukje af hoe eerlijk zijn het grootste probleem heeft kunnen vormen..
Ik ben daar wellicht weer heel anders in dan anderen, dat kan ook. Ik waardeer eerlijkheid en denk eigenlijk niet in vormen als beperkingen..
Yoga kan helpen? Nooit bij nagedacht.. Ik moet leren kanaliseren. Ik heb sowieso dat als ik iemand echt heel graag mag dat ik zelfs weet vanaf een afstand hoe diegene zich voelt. Heel eng, maar ik zit toch vrij vaak goed met mijn gevoel. De laatste maand ervaar ik t gewoon intenser. Kon het net wel mooi beschrijven. Ik sta in de supermarkt, en voel boosheid, verdriet, blijdschap, van 4 of 5 mensen om mij heen. Ik kan echter geen blijdschap onderscheiden van boosheid. Het zijn naamloze emoties die op mij worden afgevuurd, ik kan niet eens een hoek aanwijzen waar t vandaan komt.
Maar t maakt me draaierig en ik verlies mijn houvast. Zodoende dat ik de laatste paar keren een cafe, supermarkt of werkplek verlaat met knallende koppijn.
Het is echter niet iets wat ik kwijt wil. Ik heb een hele erge zorghouding en zou graag verder in de psychologie willen. Mocht ik dit onder controle krijgen is dit echt iets wat heel 'goed van pas komt'. Ik ervaar t nu al, ik merk wanneer ik wat afstand moet nemen of wanneer iemand juist een knuffel nodig heeft.
Maar het is nu nog verdomd verwarrend allemaal aangezien ik geen helder beeld heb van wat mijn gevoelens zijn en wat die van een ander.
Herkenbaar though.
Je fascinatie herken ik overigens hoewel ik niet zelf de instelling heb als nt-er zijnde dat een autist bijv niet meekomt in de maatschappij maar dat is mijn heel persoonlijke insteek.
Tijn, 14 soorten grijstinten he
Maar weet je wat ik denk? Je grootste struikelblok is het verplaatsen in een ander, ik zie het meerdere malen terug komen bij je. En niet kunnen troosten van een ander bijv.
Maar ik denk dat je er teveel bij nadenkt. Mensen zullen wel begrijpen dat je dit moeilijk vind. Tuurlijk zul je er altijd oppervlakkige types tussen hebben die dit niet begrijpen, geen achtergrondkennis hebben en heel makkelijk hun conclusies trekken. Maar over t algemeen kun je denk ik (iets) meer begrip verwachten.
Dus ease up a little, probeer je wat dat betreft wat meer te ontspannen. Je hoeft dit niet te kunnen, de wetenschap dat je je wel wílt inleven, dat je er wel voor de ander wílt zijn, is vaak al genoeg.
NJN, respect dat je zoveel mogelijk wilt leven zonder beperking. Deze zin komt er vast rotter uit dan ik bedoel.. Maar je snapt waarschijnlijk mijn punt
Ik denk niet dat jouw asperger het probleem is, maar jouw insteek, de insteek van anderen om je heen, en de reacties op elkaar. Excuseer het is al laat en ik heb een beetje moeite met mijn gedachtes onder woorden te brengen dus als dit geheel verwarrend is.. tik ik t morgen in alle rust nog eens over.
Want ik wil hier tevens niet mee zeggen dat jij een probleem hebt of dat je jezelf aanstelt.
Toch vraag ik mij in je volgende stukje af hoe eerlijk zijn het grootste probleem heeft kunnen vormen..
Ik ben daar wellicht weer heel anders in dan anderen, dat kan ook. Ik waardeer eerlijkheid en denk eigenlijk niet in vormen als beperkingen..
Yoga kan helpen? Nooit bij nagedacht.. Ik moet leren kanaliseren. Ik heb sowieso dat als ik iemand echt heel graag mag dat ik zelfs weet vanaf een afstand hoe diegene zich voelt. Heel eng, maar ik zit toch vrij vaak goed met mijn gevoel. De laatste maand ervaar ik t gewoon intenser. Kon het net wel mooi beschrijven. Ik sta in de supermarkt, en voel boosheid, verdriet, blijdschap, van 4 of 5 mensen om mij heen. Ik kan echter geen blijdschap onderscheiden van boosheid. Het zijn naamloze emoties die op mij worden afgevuurd, ik kan niet eens een hoek aanwijzen waar t vandaan komt.
Maar t maakt me draaierig en ik verlies mijn houvast. Zodoende dat ik de laatste paar keren een cafe, supermarkt of werkplek verlaat met knallende koppijn.
Het is echter niet iets wat ik kwijt wil. Ik heb een hele erge zorghouding en zou graag verder in de psychologie willen. Mocht ik dit onder controle krijgen is dit echt iets wat heel 'goed van pas komt'. Ik ervaar t nu al, ik merk wanneer ik wat afstand moet nemen of wanneer iemand juist een knuffel nodig heeft.
Maar het is nu nog verdomd verwarrend allemaal aangezien ik geen helder beeld heb van wat mijn gevoelens zijn en wat die van een ander.
Je bent goed op weg! En erkenning is altijd de eerste stap.. Rest volgt vanzelf.quote:Op maandag 9 november 2009 23:08 schreef NJN het volgende:
[..]
Misschien. Misschien is het posten op een forum erover, tegen (nog) compleet vreemde mensen een eerste stap.
Ik zou het zo niet willen omschrijven toch. Het is een serieuze belemmering, die je glashard zelf kunt analyseren en aangeven, maar waaraan je haast niets kunt doen.quote:Op maandag 9 november 2009 22:53 schreef NJN het volgende:
Ik ben dus een 25 jaar oude student, gediagnoseerd met asperger - een milde vorm van autisme dus.
Door deze Asperger zit deze doctorandus toch ook in de WAJONG en moest ik zonodig van mezelf een keukenkraan vervangen, wat me in 9 dagen nog steeds niet gelukt is omdat de nieuwe kraan niet op de pijpen past en ik nu maar zelf moet solderen, nu alle andere oplossingen niet hebben voldaan.
Als ik de hoofdkraan opendraai, stroomt het water uit de buizen in de keuken, dus werk ik nog steeds koortsachtig aan een oplossing 18/7. Capituleren en een loodgieter bellen zit er nog niet in, want ik heb het gevoel dat ik dit morgen echt ga oplossen met een gasbrander. En ik heb ook al teveel geld ertegenaan gesmeten.
Denk dat ik hierna voor altijd het gemak van stromend water zonder lekkages zal waarderen.
Allemaal interessante en uitgebreide reacties!
Om te beginnen hoop ik dat er voor jou ook een plaatsje is op de arbeidsmarkt, Perico
Je verdient zonder meer beter!
Maar ik ga maar weer eens aan de bak!
Om te beginnen hoop ik dat er voor jou ook een plaatsje is op de arbeidsmarkt, Perico
Je verdient zonder meer beter!
Maar ik ga maar weer eens aan de bak!
Altijd leuk zo'n verhaal vlak voordat ik een huisje ga betrekken en klussenquote:Op dinsdag 10 november 2009 00:56 schreef Perico het volgende:
[..]
Ik zou het zo niet willen omschrijven toch. Het is een serieuze belemmering, die je glashard zelf kunt analyseren en aangeven, maar waaraan je haast niets kunt doen.
Door deze Asperger zit deze doctorandus toch ook in de WAJONG en moest ik zonodig van mezelf een keukenkraan vervangen, wat me in 9 dagen nog steeds niet gelukt is omdat de nieuwe kraan niet op de pijpen past en ik nu maar zelf moet solderen, nu alle andere oplossingen niet hebben voldaan.
Als ik de hoofdkraan opendraai, stroomt het water uit de buizen in de keuken, dus werk ik nog steeds koortsachtig aan een oplossing 18/7. Capituleren en een loodgieter bellen zit er nog niet in, want ik heb het gevoel dat ik dit morgen echt ga oplossen met een gasbrander. En ik heb ook al teveel geld ertegenaan gesmeten.
Denk dat ik hierna voor altijd het gemak van stromend water zonder lekkages zal waarderen.
Don't flatter yourself, let someone else do it for you.
Cassandra. Ga je nu mijn eigen uitspraak tegen mijn gebruiken. Grapje. Het is niet eens mijn uitspraak. 14 shades of grey is de titel van een album van Staind. De regel daaronder is wel van mijzelf.
Die heb ik een keer bedacht voor een opdracht voor een cursus(KOPP: kinderen van ouders met psysche problemen).
Het slaat op niet alles zwart en wit zien. Maar een openstaan voor andere dingen. Dit kan ik zelf niet goed. Maar mijn moeder al helemaal niet. Die ziet alles zwart of wit. Goed of fout. Er is geen tussenweg mogelijk. Terwijl dat helemaal niet zo is. Niet alles is goed of fout. Zwart of wit. Er zitten minimaal 14 soorten grijs tussenin. Er is altijd een tussenweg mogelijk. Openstaan voor andere. Omdat iemand het niet met je eens betekend niet automatisch dat diegene fout is.
Daar komt het mijzelf in andere verplaatsten weer terug. Omdat ik het moeilijk vind om mijzelf in andere te verplaatsen. Ik krijg het gevoel dat ik niet begrepen word en de ander mij niet begrijpt. Dat ik daar te veel over nadenk en het groter maak dat het daadwerkelijk is logisch. Maar als ik dieper ga nadenken weet ik ook wel dat het eigenlijk wel meevalt maar zo voelt het niet. En dat is best lastig.
Dat klopt inderdaad. Het is vaak al genoeg voor andere om te weten dat je ze steunt al is het alleen maar met woorden.
Wat ook hier mee te maken heeft is aan de ene kant wil ik toenadering zoeken tot andere aan de andere kant ben ik bang als ze te dichtbij komen. Tegenover vreemde praat ik makkelijker over mijn problemen dat met bekende die dichterbij staan. Best raar want ik weet dat mensen die dichterbij mij staan mij kunnen steunen. Maar ik laat dat niet toe.
Ik zoek toenadering maar als het te dichtbij komt trek ik mij terug.
Daar komt nog bij dat ik het moeilijk vind om bepaalde dingen onder woorden te brengen. Ik voel wel iets maar ik kan het niet omschrijven. Erg frustrerend.
Daarom is dit waarschijnlijk ook een hele warige post geworden.
@Perico
Een beetje eigenwijs?
Grapje. Het is niet eens mijn uitspraak. 14 shades of grey is de titel van een album van Staind. De regel daaronder is wel van mijzelf. Die heb ik een keer bedacht voor een opdracht voor een cursus(KOPP: kinderen van ouders met psysche problemen).
Het slaat op niet alles zwart en wit zien. Maar een openstaan voor andere dingen. Dit kan ik zelf niet goed. Maar mijn moeder al helemaal niet. Die ziet alles zwart of wit. Goed of fout. Er is geen tussenweg mogelijk. Terwijl dat helemaal niet zo is. Niet alles is goed of fout. Zwart of wit. Er zitten minimaal 14 soorten grijs tussenin. Er is altijd een tussenweg mogelijk. Openstaan voor andere. Omdat iemand het niet met je eens betekend niet automatisch dat diegene fout is.
Daar komt het mijzelf in andere verplaatsten weer terug. Omdat ik het moeilijk vind om mijzelf in andere te verplaatsen. Ik krijg het gevoel dat ik niet begrepen word en de ander mij niet begrijpt. Dat ik daar te veel over nadenk en het groter maak dat het daadwerkelijk is logisch. Maar als ik dieper ga nadenken weet ik ook wel dat het eigenlijk wel meevalt maar zo voelt het niet. En dat is best lastig.
Dat klopt inderdaad. Het is vaak al genoeg voor andere om te weten dat je ze steunt al is het alleen maar met woorden.
Wat ook hier mee te maken heeft is aan de ene kant wil ik toenadering zoeken tot andere aan de andere kant ben ik bang als ze te dichtbij komen. Tegenover vreemde praat ik makkelijker over mijn problemen dat met bekende die dichterbij staan.
Best raar want ik weet dat mensen die dichterbij mij staan mij kunnen steunen. Maar ik laat dat niet toe. Ik zoek toenadering maar als het te dichtbij komt trek ik mij terug.
Daar komt nog bij dat ik het moeilijk vind om bepaalde dingen onder woorden te brengen. Ik voel wel iets maar ik kan het niet omschrijven.
Erg frustrerend.Daarom is dit waarschijnlijk ook een hele warige post geworden.
@Perico
Een beetje eigenwijs?
14 SHADES OF GREY
Nothing is black or white. Nothing is wrong or right. But everything is 14 shades of grey.
Nothing is black or white. Nothing is wrong or right. But everything is 14 shades of grey.
Hahahaquote:
Ik ben niet eigenwijs
14 SHADES OF GREY
Nothing is black or white. Nothing is wrong or right. But everything is 14 shades of grey.
Nothing is black or white. Nothing is wrong or right. But everything is 14 shades of grey.
heb sinds kort een beste vriend erbij waarmee ik super kan praten indeed, hij is een blijvertje
verders is robuust ook aanwezig op de meet, 2 uur met de trein ach, gewoon doen!
indeed, hij is een blijvertje verders is robuust ook aanwezig op de meet, 2 uur met de trein
ach, gewoon doen!
Hoi, ik ben robuust89 en ik ben nieuw!
Ik moet ook 2 uur treinen. Waarom kom jij dan vandaan dat je zo lang moet reizen?quote:Op dinsdag 10 november 2009 12:50 schreef robuust89 het volgende:
heb sinds kort een beste vriend erbij waarmee ik super kan praten
verders is robuust ook aanwezig op de meet, 2 uur met de trein
Dat is mooi
14 SHADES OF GREY
Nothing is black or white. Nothing is wrong or right. But everything is 14 shades of grey.
Nothing is black or white. Nothing is wrong or right. But everything is 14 shades of grey.
Ouderkerk aan de Amstel, nogal klein dorpje onder Amsterdam
waar woon jij dan?
o, ik heb een vraag!
kan je onbewust overprikkeld worden? ik bedoel, ik ga los op een feest, hard geluid enzo is geen probleem, en vind het wel leuk om met mensen te praten, kan het dan zijn dat deze leuke bezigheid eigenlijk veel energie kost? (ik noem maar een voorbeeld)
waar woon jij dan?
o, ik heb een vraag!
kan je onbewust overprikkeld worden? ik bedoel, ik ga los op een feest, hard geluid enzo is geen probleem, en vind het wel leuk om met mensen te praten, kan het dan zijn dat deze leuke bezigheid eigenlijk veel energie kost? (ik noem maar een voorbeeld)
Hoi, ik ben robuust89 en ik ben nieuw!
Dordrechtquote:
Ouderkerk aan de Amstel, nogal klein dorpje onder Amsterdam
waar woon jij dan?
o, ik heb een vraag!
kan je onbewust overprikkeld worden? ik bedoel, ik ga los op een feest, hard geluid enzo is geen probleem, en vind het wel leuk om met mensen te praten, kan het dan zijn dat deze leuke bezigheid eigenlijk veel energie kost? (ik noem maar een voorbeeld)
Ja dat kan, de dag na zo'n prikkel volle dag ben ik erg moe en moet echt rust hebben. Want het kost gewoon veel energie. Dit kan zo heftig zijn dat ik het gevoel heb dat mijn hoofd ontploft.
14 SHADES OF GREY
Nothing is black or white. Nothing is wrong or right. But everything is 14 shades of grey.
Nothing is black or white. Nothing is wrong or right. But everything is 14 shades of grey.
