OUD Ouder(s)
Alles over (on)vruchtbaarheid, opvoeding en ontwikkeling.
Ik herken wel dingen hoor. Rapley hebben we geprobeerd, het uitleggen waarom gebeurt regelmatig, het dragen in een draagdoek... Maar ik geloof nooit zo in een receptenboek en dat het nauwkeurig volgen daarvan als generieke oplossing zou werken.quote:Op vrijdag 30 oktober 2009 16:20 schreef Dizzy-Miss-Lizzy het volgende:
[..]
Maar Yppy wil ook geen AP toepassen toch? Dat scheelt. Lijkt mij lastig als je als moeder het zo voelt en zo wilt doen maar je partner vindt het een hoop gezever en wilt een strafstoeltje.
"I'm interested in anything about revolt, disorder, chaos, especially activity that appears to have no meaning.
It seems to me to be the road toward freedom. - Jim Morrison"
It seems to me to be the road toward freedom. - Jim Morrison"
Attachment parenting is gewoon op een bepaalde manier opvoeden die de veilige hechting van een kind optimaliseert. Bij een beetje ouder gaat die hechting vanzelf.
Opvoeden om het te optimaliseren lijkt me dan ook overbodig.
Opvoeden om het te optimaliseren lijkt me dan ook overbodig.
Death solves all problems: no man, no problem.
Ik denk dat schaap er anders over denkt dat in. NIet geheel tegenovergesteld, hoor, maar wel wat andes. Hij is op vrijdag thuis en heeft dan dus de volledige zorg. Normaal doen we het samen. Maar wie ben ik om van hem te verlangen dat hij het op vrijdag op 'mijn'manier doet? Ik moet natuurlijk niet alleen mijn kinds gevoel en eigenheid erkennen, maar ookd at van mijn partner. Dus als het over hele belangrijke, grote zaken gaat, zullen we het erover hebben en samen tot een beslissing komen, en anders doen we het beide op onze manier. En dat zal Senna dan ook als zodanig leren, neem ik aan.quote:Op vrijdag 30 oktober 2009 16:18 schreef Dizzy-Miss-Lizzy het volgende:
[..]
Maar wat doe je nou als je kind na die uitleg het keer op keer toch blijft doen? Waarbij ze bij anderen dus op een strafstoeltje terecht komen?
And the young, they can lose hope cause they can't see beyond today,. ..
The wisdom that the old can't give away
The wisdom that the old can't give away
quote:Op vrijdag 30 oktober 2009 16:23 schreef Rechterbal het volgende:
Attackment parenting is gewoon op een bepaalde manier opvoeden die de veilige hechting van een kind optimaliseert. Bij een beetje ouder gaat die hechting vanzelf.
Opvoeden om het te optimaliseren lijkt me dan ook overbodig.
hehe attackment, ik denk dat ik die maar oversla
Taal naziquote:Op vrijdag 30 oktober 2009 16:25 schreef Kleurdoos het volgende:
[..]
hehe attackment, ik denk dat ik die maar oversla
Death solves all problems: no man, no problem.
Ik denk dat je een verkeerde quote te pakken hebt van mij want het is wel een antwoord op mijn vraag over wat als de papa er anders over denkt maar niet op mijn vraag wat je doet als je kind laks heeft aan je uitleg en toch gewoon verder gaat met het ongewenste gedrag.quote:
[..]
Ik denk dat schaap er anders over denkt dat in. NIet geheel tegenovergesteld, hoor, maar wel wat andes. Hij is op vrijdag thuis en heeft dan dus de volledige zorg. Normaal doen we het samen. Maar wie ben ik om van hem te verlangen dat hij het op vrijdag op 'mijn'manier doet? Ik moet natuurlijk niet alleen mijn kinds gevoel en eigenheid erkennen, maar ookd at van mijn partner. Dus als het over hele belangrijke, grote zaken gaat, zullen we het erover hebben en samen tot een beslissing komen, en anders doen we het beide op onze manier. En dat zal Senna dan ook als zodanig leren, neem ik aan.
Ik snap je antwoord maar wat nou als schaap haar tijdens zijn papa dag huilend op de gang zet om af te koelen omdat dit een prima methode is volgens hem?
Ik haak er even op in.. Mijn vriend en ik overleggen iig wat we doen. en als de een zijn mening erg afwijkt van de ander dan zoeken we een middenweg.quote:Op vrijdag 30 oktober 2009 16:29 schreef Dizzy-Miss-Lizzy het volgende:
[..]
Ik denk dat je een verkeerde quote te pakken hebt van mij want het is wel een antwoord op mijn vraag over wat als de papa er anders over denkt maar niet op mijn vraag wat je doet als je kind laks heeft aan je uitleg en toch gewoon verder gaat met het ongewenste gedrag.
Ik snap je antwoord maar wat nou als schaap haar tijdens zijn papa dag huilend op de gang zet om af te koelen omdat dit een prima methode is volgens hem?
ik neem aan dat je als ouder sowieso afspraken maakt over bepaalde 'regels'omdat je kind anders ook niet weet waar het aan toe is?
Ik heb er nog helemaal niet over nagedacht, over dat opvoeden 
misschien eens tijd
misschien eens tijd
ti amo più di ieri ma meno di domani
quote:Op vrijdag 30 oktober 2009 16:38 schreef Estrys het volgende:
Ik heb er nog helemaal niet over nagedacht, over dat opvoeden
Nouja, t komt vanzelf toch, it grows on you ofzo
Logisch. Ik vroeg me alleen oprecht af wat te doen als jij alleen wilt uitleggen en vriendlief wilt haar op de gang zetten. Het ligt zo ver uit elkaar dat het volgens mij voor je gevoel ook moeilijk is dan om een compromis te vinden.quote:
[..]
Ik haak er even op in.. Mijn vriend en ik overleggen iig wat we doen. en als de een zijn mening erg afwijkt van de ander dan zoeken we een middenweg.
ik neem aan dat je als ouder sowieso afspraken maakt over bepaalde 'regels'omdat je kind anders ook niet weet waar het aan toe is?
Ik vind mezelf eigenlijk totaal niet 'alternatief'. Maar we krijgen dat dus wel regelmatig te horen van andere mensen. Wij doen veel dingen zoals samen slapen, dragen, borstvoeding, rapley,...eigenlijk gewoon omdat het veel makkelijker en minder vermoeiend is.
Ik krab mezelf ook wel regelmatig achter de oren als ik moeders hoor over gedoe met flesvoeding, het geld dat ze ervoor over hebben terwijl het zo makkelijk en gratis kan zijn, over kost wat kost in hun eigen bed slapen en dan zelf de hele nacht niet slapen, over groentenhapjes erin willen krijgen bij hele kleintjes, als ik mensen met buggy's zie zeulen...
Maar je kan er eigenlijk niets over zeggen, want het ligt blijkbaar erg gevoelig.
Ik krab mezelf ook wel regelmatig achter de oren als ik moeders hoor over gedoe met flesvoeding, het geld dat ze ervoor over hebben terwijl het zo makkelijk en gratis kan zijn, over kost wat kost in hun eigen bed slapen en dan zelf de hele nacht niet slapen, over groentenhapjes erin willen krijgen bij hele kleintjes, als ik mensen met buggy's zie zeulen...
Maar je kan er eigenlijk niets over zeggen, want het ligt blijkbaar erg gevoelig.
dan zet je je vriend op de gang!quote:Op vrijdag 30 oktober 2009 16:41 schreef Dizzy-Miss-Lizzy het volgende:
[..]
Logisch. Ik vroeg me alleen oprecht af wat te doen als jij alleen wilt uitleggen en vriendlief wilt haar op de gang zetten. Het ligt zo ver uit elkaar dat het volgens mij voor je gevoel ook moeilijk is dan om een compromis te vinden.
nee ik snap je wel hoor, maar ik denk dat je dat dus eerst zelf moet uitvechten en dus niet en uitleggen en op de gang ofzo.
Nouja misschien werkt het, bij papa op de gang bij mama niet.. wie weet.
quote:Op vrijdag 30 oktober 2009 16:44 schreef Bass-Miss het volgende:
[..]
Volgens ons CB: ''Krijgt fruitpap en groentenpap in stukjes."
ze leren zelf beter eten, ze proeven de pure smaken en voelen de structuur van het eten. Ze leren dus beter mee-eten met de pot en eten ook meer verschillende soorten eten.
Lurk meestal mee in OUD, maar het valt me op dat het van beide kanten gevoelig lijkt te liggen.quote:Op vrijdag 30 oktober 2009 16:42 schreef Bass-Miss het volgende:
Ik vind mezelf eigenlijk totaal niet 'alternatief'. Maar we krijgen dat dus wel regelmatig te horen van andere mensen. Wij doen veel dingen zoals samen slapen, dragen, borstvoeding, rapley,...eigenlijk gewoon omdat het veel makkelijker en minder vermoeiend is.
Ik krab mezelf ook wel regelmatig achter de oren als ik moeders hoor over gedoe met flesvoeding, het geld dat ze ervoor over hebben terwijl het zo makkelijk en gratis kan zijn, over kost wat kost in hun eigen bed slapen en dan zelf de hele nacht niet slapen, over groentenhapjes erin willen krijgen bij hele kleintjes, als ik mensen met buggy's zie zeulen...
Maar je kan er eigenlijk niets over zeggen, want het ligt blijkbaar erg gevoelig.
Ik weet niet wat makkelijker is, flesvoeding of borstvoeding, in de buggy of in de draagdoek, bij de ouders in bed of alleen in het bedje enz enz. Daar is geen regel voor en bij elk kindje en bij elke moeder ligt dat anders.
Je moet gewoon doen waar je je fijn bij voelt en je niks aantrekken van wat anderen zeggen en denken.
het ligt ook gevoelig, ik geef graag borstvoeding, ik vind het fijn, zij vind het fijn het is supergezond en het werkt voor ons. Ik draag mijn kindje omdat ook dat ontzettend fijn en kalmerend is voor haar..en het is goed tegen krampjes en reflux (en ik kan shoppen terwijl ik en beide handen vrij heb en geen gewurm met de buggy). Co-sleeping is voor mij erg praktisch omdat ik bv geef en haar zo bij me in bed kan nemen en terugleggen zonder al teveel moeite. En rapley, mja het geeft veel troep maar het is een investering..ze eet nu al meer verschillende dingen dan ikquote:Op vrijdag 30 oktober 2009 16:52 schreef nummer_zoveel het volgende:
[..]
Lurk meestal mee in OUD, maar het valt me op dat het van beide kanten gevoelig lijkt te liggen.
Ik weet niet wat makkelijker is, flesvoeding of borstvoeding, in de buggy of in de draagdoek, bij de ouders in bed of alleen in het bedje enz enz. Daar is geen regel voor en bij elk kindje en bij elke moeder ligt dat anders.
Je moet gewoon doen waar je je fijn bij voelt en je niks aantrekken van wat anderen zeggen en denken.
maar dat ik dat allemaal vind betekent niet dat een ander het verkeerd doet het is gewoon niet mijn 'ding'
Ik denk dat het essentiëel is dat je gevoelig bent voor de behoeften van je kind, namelijk: veiligheid én vrijheid. Hoe je dat dan precies vormgeeft, moet je zelf maar weten. De één doet dat door samen te slapen, de ander door samen veel te praten en weer een ander door op flesvoeding over te gaan omdat borstvoeding alleen maar stress geeft. Een sensitieve ouder zal zijn methodes aanpassen aan de behoefte van het kind.
Dat geldt ook voor het reageren op ongewenst gedrag. Het ene kind heeft genoeg aan het negeren van stout gedrag, een ander kind kun je op het gedrag aanspreken en wéér een ander kind vindt het fijn om superduidelijke, zichtbare grenzen te hebben in de vorm van een strafstoeltje. En wat eerst werkt, kan later ook wel eens ontoereikend blijken. Dat haal je niet uit een boekje - of dat boekje nu "oma's opvoedmethode" of "hechten is heilig" heet - maar leer je alleen door ervaring.
Ik vind het dan ook een gemiste kans als je je mond maar houdt omdat je zelf het gevoel hebt dat anderen het niet met je eens zijn. Zo bevestig je een ieder die zijn geld heeft gezet op één methode alleen maar, terwijl het toch juist heerlijk is dat iedereen in zijn opvoeding iets kan laten zien de unieke persoon die hij/zij is?
Dat geldt ook voor het reageren op ongewenst gedrag. Het ene kind heeft genoeg aan het negeren van stout gedrag, een ander kind kun je op het gedrag aanspreken en wéér een ander kind vindt het fijn om superduidelijke, zichtbare grenzen te hebben in de vorm van een strafstoeltje. En wat eerst werkt, kan later ook wel eens ontoereikend blijken. Dat haal je niet uit een boekje - of dat boekje nu "oma's opvoedmethode" of "hechten is heilig" heet - maar leer je alleen door ervaring.
Ik vind het dan ook een gemiste kans als je je mond maar houdt omdat je zelf het gevoel hebt dat anderen het niet met je eens zijn. Zo bevestig je een ieder die zijn geld heeft gezet op één methode alleen maar, terwijl het toch juist heerlijk is dat iedereen in zijn opvoeding iets kan laten zien de unieke persoon die hij/zij is?
Ik vond het wel grappig om te lezen dat de manier waarop wij onze kinderen op laten groeien een naam had. Meestal doe ik maar wat en kijk ik wat het beste werkt voor onze kinderen en ons.
Een poosje terug vroeg een oudere mevrouw (oma van minstens 10 kleinkinderen) wanneer ik de jongste voedde. Ik vertelde dat ik daar niet echt een schema voor had en dat deed op het moment dat het nodig was. Ik had het idee dat ik maar wat aanrommelde daarmee en chaotisch overkwam en was dan ook verrast door haar reactie: "een echte oermoeder dus". Tja, dat is dus helemaal niet hoe ik mezelf zie, maar vond het wel een leuke reactie.
Een poosje terug vroeg een oudere mevrouw (oma van minstens 10 kleinkinderen) wanneer ik de jongste voedde. Ik vertelde dat ik daar niet echt een schema voor had en dat deed op het moment dat het nodig was. Ik had het idee dat ik maar wat aanrommelde daarmee en chaotisch overkwam en was dan ook verrast door haar reactie: "een echte oermoeder dus". Tja, dat is dus helemaal niet hoe ik mezelf zie, maar vond het wel een leuke reactie.
"Het meeste werk is onbegonnen werk
...eenmaal begonnen wordt het al snel minder"
- [i]Rikkert Zuiderveld[/i]
...eenmaal begonnen wordt het al snel minder"
- [i]Rikkert Zuiderveld[/i]
Lief ja Grijs 
Goh ik heb me nooit gerealiseerd dat men zich zo "anders" voelde, of nja, niet welkom in het baby topic. Hoewel niet-welkom een groot woord is maar jullie snappen wel wat ik bedoel. Miss ik doe precies het zelfde als jij met slapen en voeden enzo, ik voed volledig op verzoek, er is geen touw aan vast te knopen en er zit geen enkele regelmaat in. Ze mag en kan drinken wanneer ze wil en soms is dat met 6 uur ertussen maar soms ook wel eens met 2 uur ertussen. Ik vind het prima. En het is mij eigenlijk nooit opgevallen dat daar raar of anders op gereageerd wordt in het babytopic. Ik voelde juist eigenlijk wel wat aansluiting bij onder andere jou, Oeke, en Ssserpente die zeiden dat ze het precies zo deden. Dat vond ik fijn en ik dacht dat dat omgekeerd ook wel zou gelden.
En verder vind ik het juist waardevol dat er veel verschillende stijlen en manieren door elkaar lopen in het babytopic. Zo zijn er dingen waar ik anders nooit aan gedacht zou hebben of mee in aanraking gekomen zou zijn. (Neem rapley bijv.) en nou lurk ik ook wel in dit topic maar ik zou het erg jammer vinden als jullie met zn allen nu vooral hier gaan posten omdat je hier meer aansluiting vindt. Begrijpelijk hoor, maar wel jammer.
Net als Estrys heb ik over een hoop dingen gewoon nog niet uitgebreid nagedacht (no pun intended
) maar ik leer wel graag van anderen. Soms zitten er dingen tussen die me erg goed bevallen, rapley bijv. Soms dingen die ik moet proberen en ervaren en die dan ook goed bevallen, zoals dragen. En soms zitten er dingen tussen die gewoon niet werken voor mij zoals het slapen in dezelfde ruimte.
Nouja, lang verhaal kort. Dit topic lijkt me leuk om in te lezen enzo, om ervaringsverhalen te lezen, net zoals ik het draagdoekentopic leuk vind om te lezen, of het bv-topic enz. Maar pleaaaaase laat mij niet alleen achter in het babytopic met Estrys
straks is het besmettelijk en wordt mijn pindaatje net zo 
Goh ik heb me nooit gerealiseerd dat men zich zo "anders" voelde, of nja, niet welkom in het baby topic. Hoewel niet-welkom een groot woord is maar jullie snappen wel wat ik bedoel. Miss ik doe precies het zelfde als jij met slapen en voeden enzo, ik voed volledig op verzoek, er is geen touw aan vast te knopen en er zit geen enkele regelmaat in. Ze mag en kan drinken wanneer ze wil en soms is dat met 6 uur ertussen maar soms ook wel eens met 2 uur ertussen. Ik vind het prima. En het is mij eigenlijk nooit opgevallen dat daar raar of anders op gereageerd wordt in het babytopic. Ik voelde juist eigenlijk wel wat aansluiting bij onder andere jou, Oeke, en Ssserpente die zeiden dat ze het precies zo deden. Dat vond ik fijn en ik dacht dat dat omgekeerd ook wel zou gelden.
En verder vind ik het juist waardevol dat er veel verschillende stijlen en manieren door elkaar lopen in het babytopic. Zo zijn er dingen waar ik anders nooit aan gedacht zou hebben of mee in aanraking gekomen zou zijn. (Neem rapley bijv.) en nou lurk ik ook wel in dit topic maar ik zou het erg jammer vinden als jullie met zn allen nu vooral hier gaan posten omdat je hier meer aansluiting vindt. Begrijpelijk hoor, maar wel jammer.
Net als Estrys heb ik over een hoop dingen gewoon nog niet uitgebreid nagedacht (no pun intended
) maar ik leer wel graag van anderen. Soms zitten er dingen tussen die me erg goed bevallen, rapley bijv. Soms dingen die ik moet proberen en ervaren en die dan ook goed bevallen, zoals dragen. En soms zitten er dingen tussen die gewoon niet werken voor mij zoals het slapen in dezelfde ruimte. Nouja, lang verhaal kort. Dit topic lijkt me leuk om in te lezen enzo, om ervaringsverhalen te lezen, net zoals ik het draagdoekentopic leuk vind om te lezen, of het bv-topic enz. Maar pleaaaaase laat mij niet alleen achter in het babytopic met Estrys
straks is het besmettelijk en wordt mijn pindaatje net zo SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.ook jullie adviezen en kijk op zaken vind ik heel waardevol om te lezen, ondanks dat ik lang niet altijd overal op reageer, gelezen en meegenomen in gedachten wordt het zeker!
Huup het is niet zozeer denk ik dat we niet willen posten in het dreumes of baby topic maar soms wil je net iets vragen met een AP insteek en dan heb ik niets aan geef haar een timeout of ik laat haar 15 minuten huilen.
nee dat begrijp ik wel, en daarom hoop ik ook dat dit een soort ernaast-topic wordt, net zoals het draagdoeken topic of het bv-topic snap je wat k bedoel? Dat je hier terecht kunt met specifieke vragen en ervaringen en dergelijke. Maar hou alsjeblieft niet je mond als ik een keer vraag van goh hoe pak ik dit nu aan? In het babytopic hoor! Want ik vind dat juist fijn om ook van dit soort methodes te horen.quote:Op vrijdag 30 oktober 2009 17:57 schreef Pvoesss het volgende:
Huup het is niet zozeer denk ik dat we niet willen posten in het dreumes of baby topic maar soms wil je net iets vragen met een AP insteek en dan heb ik niets aan geef haar een timeout of ik laat haar 15 minuten huilen.
of ik er wel of niet iets mee kan of me er goed bij voel dat beslis ik dan wel weer
maar hoe meer advies hoe beter in eerste instantie! Maar dat is dus wat ik bedoel, ik zal niet zo snel dit topic binnenstappen om te vragen "hoe doe ik dit", zoiets vraag ik wsl in het andere topic; maar dat wil niet zeggen dat ik niet op deze manier van benaderen zit te wachten ofzo. Catch my drift?
En ik ga je nu pm-en over de doek!
En ik sluit me volledig bij Pvoess aan.
Ik zou het ook helemaal niet leuk vinden om niet meer in het babietjestopic te zijn.
En voor wat ik hier eerder heb gezegd over niet thuis voelen oid, misschien is het gewoon een andere manier van over dingen schrijven, een verschil in taal. Waardoor ik me niet altijd vrij voel om te zeggen over hoe ik de dingen aanpak. Ik wil ook niemand voor de borst stoten.
Ik krijg dit niet goed op het scherm, het is echt een gevoelskwestie van mij uit.
Het zou gewoon fijn zijn als dit topic een topic kan worden waar je over AP kan praten met andere ouders die daar ook voor gaan. Ik weet ook absoluut nog niet hoe we de opvoeding verder gaan doen, maar nu geeft dit ons een goed gevoel. Over vaders gesproken, ik heb een boek gekregen hierover, maar ik heb de kans nog niet gehad erin te lezen, want hij is er al in begonnen.
Ik zou het ook helemaal niet leuk vinden om niet meer in het babietjestopic te zijn.
En voor wat ik hier eerder heb gezegd over niet thuis voelen oid, misschien is het gewoon een andere manier van over dingen schrijven, een verschil in taal. Waardoor ik me niet altijd vrij voel om te zeggen over hoe ik de dingen aanpak. Ik wil ook niemand voor de borst stoten.
Ik krijg dit niet goed op het scherm, het is echt een gevoelskwestie van mij uit.
Het zou gewoon fijn zijn als dit topic een topic kan worden waar je over AP kan praten met andere ouders die daar ook voor gaan. Ik weet ook absoluut nog niet hoe we de opvoeding verder gaan doen, maar nu geeft dit ons een goed gevoel. Over vaders gesproken, ik heb een boek gekregen hierover, maar ik heb de kans nog niet gehad erin te lezen, want hij is er al in begonnen.
Meer dan een paar ochtendzoenen
heb ik nood aan stoute schoenen.
https://www.etsy.com/nl/shop/byLisdottir
heb ik nood aan stoute schoenen.
https://www.etsy.com/nl/shop/byLisdottir
quote:Op vrijdag 30 oktober 2009 17:48 schreef huuphuup het volgende:
Nouja, lang verhaal kort. Dit topic lijkt me leuk om in te lezen enzo, om ervaringsverhalen te lezen, net zoals ik het draagdoekentopic leuk vind om te lezen, of het bv-topic enz. Maar pleaaaaase laat mij niet alleen achter in het babytopic met EstrysbitchSPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.ook jullie adviezen en kijk op zaken vind ik heel waardevol om te lezen, ondanks dat ik lang niet altijd overal op reageer, gelezen en meegenomen in gedachten wordt het zeker!
ti amo più di ieri ma meno di domani
Zo dat was even een klus om dit helemaal te lezen!
Ik vind dit topic erg mooi voor degene die er behoefte aan hebben. Jammer dat ik zelf afval op het punt van bv. Ik wilde heel graag, maar na een maand proberen kwam er nog steeds maar 20 cc uit 1 tiet en daar kon mijn kind niet opleven
Maar goed, daar gaat dit topic tuurlijk niet over. Ik vind het fijn om over opvoedmethodes te lezen die misschien niet perse je eigen methode zijn. Het is toch mooi dat je van elkaar kunt leren?
Oprechte vraag. Ik draag Joep heel veel, als we weg gaan zit hij in de doek en ook telkens als we de hond uit laten. Ik ervaar daar het voordeel van, omdat ik het verschil zie. Ik zie kindjes in de wandelwagen, die de hele winkel bij elkaar gillen omdat ze dicht bij hun mama willen zijn en dan kijk ik naar mijn Joepje, die lekker dicht tegen me aangeplakt zit en alles zit te bekijken. Wat is precies het voordeel van co-slapen? dat doet Joep nl niet, dus ik weet ook niet wat daar de voordelen van zouden zijn. Hij slaapt nu 12 uur aan 1 stuk!!! Niet omdat hij het moet, maar dat heeft hij blijkbaar nodig en dat doet hij op zijn eigen kamertje.
Ik vind dit topic erg mooi voor degene die er behoefte aan hebben. Jammer dat ik zelf afval op het punt van bv. Ik wilde heel graag, maar na een maand proberen kwam er nog steeds maar 20 cc uit 1 tiet en daar kon mijn kind niet opleven
Maar goed, daar gaat dit topic tuurlijk niet over. Ik vind het fijn om over opvoedmethodes te lezen die misschien niet perse je eigen methode zijn. Het is toch mooi dat je van elkaar kunt leren?Oprechte vraag. Ik draag Joep heel veel, als we weg gaan zit hij in de doek en ook telkens als we de hond uit laten. Ik ervaar daar het voordeel van, omdat ik het verschil zie. Ik zie kindjes in de wandelwagen, die de hele winkel bij elkaar gillen omdat ze dicht bij hun mama willen zijn en dan kijk ik naar mijn Joepje, die lekker dicht tegen me aangeplakt zit en alles zit te bekijken. Wat is precies het voordeel van co-slapen? dat doet Joep nl niet, dus ik weet ook niet wat daar de voordelen van zouden zijn. Hij slaapt nu 12 uur aan 1 stuk!!! Niet omdat hij het moet, maar dat heeft hij blijkbaar nodig en dat doet hij op zijn eigen kamertje.
Niet mieten! Door gieten!
Wij 'doen' geen AP, ik had de term wel eens gehoord, maar wist niet echt wat het betekende. Maar zoals nu blijkt, is het wel grotendeels zoals wij in de opvoeding staan. Ik heb tegenover anderen mezelf wel eens aangeduid als 'geitenwollensokkenmoeder' omdat ik ook wel zag dat ik neit mainstream was. Nooit gedacht ook van mezelf, want ik vond mezelf een tamelijk rationeel en rechtlijnig persoon.
Wat ik echter heel belangrijk vind, vooral nu in deze eerste tijd met een kind, is dat vrijwel alles in het teken staat van haar. Zij is het middelpunt, haar behoeften staan voorop, zij bepaalt of en waneer en hoe ik slaap, eet, tv kijk, kan douchen, etc. Ze hoeft niet te huilen; als ze huilt is er kennelijk een behoefte waaraan niet voldaan wordt op dat moment. Dus ga ik zoeken wat het is wat ze nodig heeft. En als dat rondjes lopen door de kamer is, dan worden er rondjes gelopen. En als dat weer drinken is, dan leg ik aan.
Deze houding zullen veel (nieuwe) moeders, maar ook vaders, niet prettig vinden, en dat mag. Maar daardoor mis ik dus in sommige opzichten de aansluiting in het babietjestopic. Als Senna overdag niet goed slaapt, terwijl ik zie dat ze dat nodig heeft, kan ik niet zoveel met adviezen als inbakeren en laten huilen. Dat druist tegen mijn gevoel in.
Wat betreft hoe de vadet het doet: het lijkt me idd lastig als je lijnrecht tegenvoer elkaar staat. Dat staan we uiteraard niet, dat zou ook wel vreemd zijn denk ik, want je hebt je partner toch ook gevonden omdat hij of zij compatible is met jou. Bovendien wordt natuurlijk overlegd over hoe we (vooral de grotere en belangrijke) zaken zien en ermee om willen gaan. In de praktijk zal dat best inhouden dat Senna op vrijdag toch iets anders begeleid wordt dan op de dagen dat ik thuis ben of dat we samen thuis zijn. Ik denk dat een kind dat wel kan handelen daar groeit ze in.
Wat ik echter heel belangrijk vind, vooral nu in deze eerste tijd met een kind, is dat vrijwel alles in het teken staat van haar. Zij is het middelpunt, haar behoeften staan voorop, zij bepaalt of en waneer en hoe ik slaap, eet, tv kijk, kan douchen, etc. Ze hoeft niet te huilen; als ze huilt is er kennelijk een behoefte waaraan niet voldaan wordt op dat moment. Dus ga ik zoeken wat het is wat ze nodig heeft. En als dat rondjes lopen door de kamer is, dan worden er rondjes gelopen. En als dat weer drinken is, dan leg ik aan.
Deze houding zullen veel (nieuwe) moeders, maar ook vaders, niet prettig vinden, en dat mag. Maar daardoor mis ik dus in sommige opzichten de aansluiting in het babietjestopic. Als Senna overdag niet goed slaapt, terwijl ik zie dat ze dat nodig heeft, kan ik niet zoveel met adviezen als inbakeren en laten huilen. Dat druist tegen mijn gevoel in.
Wat betreft hoe de vadet het doet: het lijkt me idd lastig als je lijnrecht tegenvoer elkaar staat. Dat staan we uiteraard niet, dat zou ook wel vreemd zijn denk ik, want je hebt je partner toch ook gevonden omdat hij of zij compatible is met jou. Bovendien wordt natuurlijk overlegd over hoe we (vooral de grotere en belangrijke) zaken zien en ermee om willen gaan. In de praktijk zal dat best inhouden dat Senna op vrijdag toch iets anders begeleid wordt dan op de dagen dat ik thuis ben of dat we samen thuis zijn. Ik denk dat een kind dat wel kan handelen daar groeit ze in.
And the young, they can lose hope cause they can't see beyond today,. ..
The wisdom that the old can't give away
The wisdom that the old can't give away
zoals vaker lees ik hier weer een veroordeling in tegen moeders die fv geven. Zo jammer vind ik dat. Bv is niet voor iedereen weggelegd, en die reden kan verschillende oorzaken hebben. Zo zwart/wit dat iedereen bv kan geven is het gewoon niet.quote:Op vrijdag 30 oktober 2009 16:42 schreef Bass-Miss het volgende:
Ik krab mezelf ook wel regelmatig achter de oren als ik moeders hoor over gedoe met flesvoeding, het geld dat ze ervoor over hebben terwijl het zo makkelijk en gratis kan zijn, over kost wat kost in hun eigen bed slapen en dan zelf de hele nacht niet slapen, over groentenhapjes erin willen krijgen bij hele kleintjes, als ik mensen met buggy's zie zeulen...
Maar je kan er eigenlijk niets over zeggen, want het ligt blijkbaar erg gevoelig.
Verder vind ik dit wel een heel leuk topic geworden, heel veel dingen die ik gewoon op gevoel deed blijken nu een naam te hebben.
En als ze lacht, dan lacht de wereld met haar mee....
Eva ♥ en Iris ♥
Eva ♥ en Iris ♥
Ik ken de naam AP ook pas sinds kort. Toen ik de buren ontdekte.
Daarvoor was ik al druk met BV, Cosleepen, Dragen en eigenlijk alles wat ik hierboven vertel.
Ik ga niets zeggen over kunstvoeding haha die discussie is eindeloos
Daarvoor was ik al druk met BV, Cosleepen, Dragen en eigenlijk alles wat ik hierboven vertel.
Ik ga niets zeggen over kunstvoeding haha die discussie is eindeloos
Geen veroordeling, ik snap het gewoon niet.quote:Op zaterdag 31 oktober 2009 11:22 schreef Lois het volgende:
[..]
zoals vaker lees ik hier weer een veroordeling in tegen moeders die fv geven. Zo jammer vind ik dat. Bv is niet voor iedereen weggelegd, en die reden kan verschillende oorzaken hebben. Zo zwart/wit dat iedereen bv kan geven is het gewoon niet.
En ik hoor regelmatig mensen die dingen doen waarbij je zo weet dat het dan niet gaat lukken. En dan snap ik echt niet waarom ze zich niet meer ingelezen hebben, er is informatie genoeg te vinden.
Maar zoals ik al zei, het ligt te gevoelig om er iets over te zeggen.
Toch vind ik het wel jammer dat je deze quote er dan weer uithaalt.quote:
[..]
zoals vaker lees ik hier weer een veroordeling in tegen moeders die fv geven. Zo jammer vind ik dat. Bv is niet voor iedereen weggelegd, en die reden kan verschillende oorzaken hebben. Zo zwart/wit dat iedereen bv kan geven is het gewoon niet.
Verder vind ik dit wel een heel leuk topic geworden, heel veel dingen die ik gewoon op gevoel deed blijken nu een naam te hebben.
Laten we wel wezen (en dat bedoel ik niet als sneer, maar het is gewoon realiteit), Bass-Miss kan op dat gebied gewoon heel tactloos iets zeggen. Ik zie het al niet eens meer, omdat ik het al verwacht.
Verder zie je volgens mij in dit topic niemand die een dergelijk oordeel uitspreekt.
Wij gana bijvoorbeeld niet co-sleepen. Ik heb het er wel met schaap over gehad, maar op dat punt is hij heel duidleijk: dat voelt voor hem niet fijn. Ze slaapt nu nog op onze kamer in haar wiegje (of bij on sin bed zoals vannacht want ze was wat ziekjes met hoesten en snotteren) en er zal ook straks altijd ruimte bij ons in bed zijn als ze daar behoefte aan heeft, maar de bedoeling is dat ze straks iedere avond in haar eigen bed in haar eigen kamertje begint.
And the young, they can lose hope cause they can't see beyond today,. ..
The wisdom that the old can't give away
The wisdom that the old can't give away
Hier slaapt ze nu ook in haar eigen bedje trouwens miss ze wil sinds ze 8 maanden is niet meer bij me liggen. Noujaah ze wil wel bij me liggen maar niet slapen. In haar bedje slaapt ze wel heel goed.
Maar wel naast mij.
Maar wel naast mij.
Hier lees ik echt mezelf in. Behalve dat ik mezelf niet een rechtlijnig en rationeel persoon vond. Ik wist al wel dat er een grote 'alternatieve' kant in mij zat.quote:Op zaterdag 31 oktober 2009 11:14 schreef miss_sly het volgende:
Wij 'doen' geen AP, ik had de term wel eens gehoord, maar wist niet echt wat het betekende. Maar zoals nu blijkt, is het wel grotendeels zoals wij in de opvoeding staan. Ik heb tegenover anderen mezelf wel eens aangeduid als 'geitenwollensokkenmoeder' omdat ik ook wel zag dat ik neit mainstream was. Nooit gedacht ook van mezelf, want ik vond mezelf een tamelijk rationeel en rechtlijnig persoon.
Wat ik echter heel belangrijk vind, vooral nu in deze eerste tijd met een kind, is dat vrijwel alles in het teken staat van haar. Zij is het middelpunt, haar behoeften staan voorop, zij bepaalt of en waneer en hoe ik slaap, eet, tv kijk, kan douchen, etc. Ze hoeft niet te huilen; als ze huilt is er kennelijk een behoefte waaraan niet voldaan wordt op dat moment. Dus ga ik zoeken wat het is wat ze nodig heeft. En als dat rondjes lopen door de kamer is, dan worden er rondjes gelopen. En als dat weer drinken is, dan leg ik aan.
quote:Deze houding zullen veel (nieuwe) moeders, maar ook vaders, niet prettig vinden, en dat mag. Maar daardoor mis ik dus in sommige opzichten de aansluiting in het babietjestopic. Als Senna overdag niet goed slaapt, terwijl ik zie dat ze dat nodig heeft, kan ik niet zoveel met adviezen als inbakeren en laten huilen. Dat druist tegen mijn gevoel in.
En dat is denk ik waarom ik zeg dat ik sommige dingen liever voor me houd. Reacties van medelijden of verbazing omdat je baby niet doorslaapt of adviezen over bijproducten om je baby langer te laten slapen, daar heb ik niets mee.
En ik volg niet dat lijstje van Pvoess, maar blijkbaar wel in grote lijnen. Vanuit mijn gevoel. Zeker het eerste jaar is volgens mij erg belangrijk om een veilige basis te leggen en dat is bij ons. Dus er heeft bijvoorbeeld nog steeds niemand anders op Ko gepast behalve een van ons twee.
Meer dan een paar ochtendzoenen
heb ik nood aan stoute schoenen.
https://www.etsy.com/nl/shop/byLisdottir
heb ik nood aan stoute schoenen.
https://www.etsy.com/nl/shop/byLisdottir
Nooit gehoord van dat begrip Attachment parenting, maar ik voldoe aan alle 'eisen'. Denk ik. Maar dat is gewoon vanuit het gevoel, en niet omdat daar bepaalde regels voor zijn. Ik denk gewoon vrij primitief als het om opvoeden gaat en dan kom je al snel op AT.
Overigens wil ik zeker geen discussie BV-FV aansnijden, maar ik geef Lois wel gelijk in deze. Ik ben een BV voorstander, heb echt jarenlang BV gegeven, tot aan de kleutertijd, maar bij mijn oudste lukte het écht écht niet. Iedereen heeft zich eroverheen gebogen, kraamzorg samen met lactatiekundige, VK, consultatiebureau, zelfs de huisarts is er bij komen kijken of er misschien een medische oorzaak was. Maar het lukte gewoonweg niet. Achteraf bezien kon ze het ws. gewoon niet. Maar goed, ik heb met minstens zoveel liefde een flesje gegeven. En dan heb je het geld er gewoon voor over, wat een rare redenatie, je wilt je kind toch altijd het beste geven, ook al kost dat geld? Wat moet je dan doen als BV niet lukt? Je kind kraanwater voeren want FV kost zoveel?
Overigens wil ik zeker geen discussie BV-FV aansnijden, maar ik geef Lois wel gelijk in deze. Ik ben een BV voorstander, heb echt jarenlang BV gegeven, tot aan de kleutertijd, maar bij mijn oudste lukte het écht écht niet. Iedereen heeft zich eroverheen gebogen, kraamzorg samen met lactatiekundige, VK, consultatiebureau, zelfs de huisarts is er bij komen kijken of er misschien een medische oorzaak was. Maar het lukte gewoonweg niet. Achteraf bezien kon ze het ws. gewoon niet. Maar goed, ik heb met minstens zoveel liefde een flesje gegeven. En dan heb je het geld er gewoon voor over, wat een rare redenatie, je wilt je kind toch altijd het beste geven, ook al kost dat geld? Wat moet je dan doen als BV niet lukt? Je kind kraanwater voeren want FV kost zoveel?
nou ja, mijn moeder en zusje roepen al jaren dat ik zo rationeel ben en zij juist niet, dus dat heb ok overgenomen. schaap zegt al zo lang hij me kent dat mijn moeder en zusjet het verkeerd zienquote:
[..]
Hier lees ik echt mezelf in. Behalve dat ik mezelf niet een rechtlijnig en rationeel persoon vond. Ik wist al wel dat er een grote 'alternatieve' kant in mij zat.
inderdaad, een veilige basis leggen, dat vinden wij heel belangrijk, en dat doe je nu en voor ons gevoel op deze manier.quote:En dat is denk ik waarom ik zeg dat ik sommige dingen liever voor me houd. Reacties van medelijden of verbazing omdat je baby niet doorslaapt of adviezen over bijproducten om je baby langer te laten slapen, daar heb ik niets mee.
En ik volg niet dat lijstje van Pvoess, maar blijkbaar wel in grote lijnen. Vanuit mijn gevoel. Zeker het eerste jaar is volgens mij erg belangrijk om een veilige basis te leggen en dat is bij ons. Dus er heeft bijvoorbeeld nog steeds niemand anders op Ko gepast behalve een van ons twee.
als het hier financieel haalbaar was, zou ik ook zeker nog langer zelf voor haar zorgen. maar dat kan helaas niet. wij hebben dan wel op een voor ons redelijk aangepaste manier oppas/zorg gevonden, zodat ze niet 3 dagen naar het kdv hoeft al, gelukkig.
en als we er hier geen bv-fv discussietopic van willen maken, waarom moet er dan zo nodig op die ene quote worden gereageerd?
And the young, they can lose hope cause they can't see beyond today,. ..
The wisdom that the old can't give away
The wisdom that the old can't give away
Ja maar Tan jij hebt er de moeite voor gedaan dat is wat anders dan ze er mee wil zeggen.
Ik denk als ik zo naar mijzelf kijk is het vooral de frustratie over mensen die de moeite niet eens nemen.
Of na 2 dagen zeggen ik ben niet voedzaam genoeg en een flesje geven. Veel mensen doen niet de moeite voor borstvoeding. En dat heb jij dus wel gedaan
Ik vind het prima dat mensen kunstvoeding geven maar ik vind het nogal lullig dat ik in ieder gesprek over Bv te horen krijg dat kunstvoeding netzo goed is en dan ben ik de BVmaffia terwijl ik toch ook erg veel commentaar krijg de andere kant op zodra ik wat over BV zeg. Maar ik denk dat we deze discussie helemaal maar niet moeten gaan voeren. Ik heb veel te zeggen wat ik absoluut niet verkeerd bedoel maar wat zo misschien wel kan voelen
Ik denk als ik zo naar mijzelf kijk is het vooral de frustratie over mensen die de moeite niet eens nemen.
Of na 2 dagen zeggen ik ben niet voedzaam genoeg en een flesje geven. Veel mensen doen niet de moeite voor borstvoeding. En dat heb jij dus wel gedaan
Ik vind het prima dat mensen kunstvoeding geven maar ik vind het nogal lullig dat ik in ieder gesprek over Bv te horen krijg dat kunstvoeding netzo goed is en dan ben ik de BVmaffia terwijl ik toch ook erg veel commentaar krijg de andere kant op zodra ik wat over BV zeg. Maar ik denk dat we deze discussie helemaal maar niet moeten gaan voeren. Ik heb veel te zeggen wat ik absoluut niet verkeerd bedoel maar wat zo misschien wel kan voelen
Hoewel ik me niet helemaal in de principes heb verdiept nog en me zelfs heel erg betrokken voel bij de manier waarop de hier meeschrijvende moeders het aanpakken, heb ik toch een tegenwoord of zoiets, denk ik...
Ik ken iemand die echt echt echt aan al die principes heeft voldaan, en toch is het in mijn ogen daar nu goed mis aan het gaan. En dat heb ik nog nooit bij iemand gedacht .
Kind is nu ver jaar oud, heeft drie jaar borstvoeding gehad, sliep en slaapt bij de ouders in bed, werd bij elke kik gepakt, gevolgd, getroost, enz. enz.... En voor de eerste maanden sta ik daarachter, maar ergens moet er wel wat verlegd worden volgens mij.
Dit meisje heeft nooit geleerd met 'nee' om te gaan, kan niet tegen frustratie, heeft thuis de touwtjes in handen, gewoon omdat ze haar bleven volgen in alles wat ze aangaf. Nooit een 'nee', nooit een 'even wachten schat', nooit 'ja meiske, je moet toch echt ook je brocoli opeten'. Altijd, oh, ze huilt, ze vindt het niet fijn, ze wil het anders, dus doen we het anders.
En natuurlijk doen jullie het allemaal goed , voelen jullie wel haarfijn aan waar en wanneer er toch echt niet met het kind meegegaan moet worden, dat huilen als ze wat ouder worden echt anders kan worden geïnterpreteerd in ieder geval meer divers, enz. enz....
Gevaarlijk post, I know
. Maar ik moest het toch ook even gezegd hebben 
.
Ik ken iemand die echt echt echt aan al die principes heeft voldaan, en toch is het in mijn ogen daar nu goed mis aan het gaan. En dat heb ik nog nooit bij iemand gedacht
.Kind is nu ver jaar oud, heeft drie jaar borstvoeding gehad, sliep en slaapt bij de ouders in bed, werd bij elke kik gepakt, gevolgd, getroost, enz. enz.... En voor de eerste maanden sta ik daarachter, maar ergens moet er wel wat verlegd worden volgens mij.
Dit meisje heeft nooit geleerd met 'nee' om te gaan, kan niet tegen frustratie, heeft thuis de touwtjes in handen, gewoon omdat ze haar bleven volgen in alles wat ze aangaf. Nooit een 'nee', nooit een 'even wachten schat', nooit 'ja meiske, je moet toch echt ook je brocoli opeten'. Altijd, oh, ze huilt, ze vindt het niet fijn, ze wil het anders, dus doen we het anders.
En natuurlijk doen jullie het allemaal goed
, voelen jullie wel haarfijn aan waar en wanneer er toch echt niet met het kind meegegaan moet worden, dat huilen als ze wat ouder worden echt anders kan worden geïnterpreteerd in ieder geval meer divers, enz. enz....Gevaarlijk post, I know
. Maar ik moest het toch ook even gezegd hebben .
@Pvoess, ja, ik snap wel een klein beetje wat jij bedoelt. Ik voel er zelf geen frustratie over, wel onbegrip. Vind het dan gewoon jammer dat iemand het niet probeert of het meteen na het eerste kloofje opgeeft. Maar goed, dan nog moet ieder het voor zich weten.
Maar goed dit ging over AP
Ik herken mijzelf ook wel in wat Miss sly en Oeke schrijven. Wel grappig want ik had er nooit zo bij nagedacht. Ik denk wel eens, als meer mensen naar hun kind en zichzelf luisteren en echt kijken naar de behoeften van het kind en de enige manier om die behoefte in te vullen dan zou iedereen vanzelf aan een soort AP doen.
Maar goed dit ging over AP
Ik herken mijzelf ook wel in wat Miss sly en Oeke schrijven. Wel grappig want ik had er nooit zo bij nagedacht. Ik denk wel eens, als meer mensen naar hun kind en zichzelf luisteren en echt kijken naar de behoeften van het kind en de enige manier om die behoefte in te vullen dan zou iedereen vanzelf aan een soort AP doen.
@Groofsken, ik ben het ook wel met jou eens, luisteren naar de behoeften van je kind is in de eerste jaren belangrijk, maar er komt een fase waarin je kind je gaat uitproberen. Grenzen stellen is óók liefde geven. Dat heeft niks met wel of geen AP te maken. Als je deze manier van opvoeden hanteert wil het niet zeggen dat je moet stoppen met je kind normen en waarden bij te brengen 
S haar behoeften staan ook centraal bij mij en zeker de eerste maanden heb ik mezelf daar helemaal voor aangepast en meestal nog... Ik zal niet snel aan haar slaaptijden komen omdat ik ergens naartoe wil, of weet ik veel wat... Maar soms maak ik bewust de keuze om mijn behoefte centraal te stellen. Als ik echt denk dat dat ook goed is voor haar, om te leren dat ze soms even moet wachten of ook gezond te eten, of wat dan ook...
Dat wilde ik er nog even aan toevoegen .
Dat wilde ik er nog even aan toevoegen
.
maar dit klopt toch niet met:quote:
Ik ken iemand die echt echt echt aan al die principes heeft voldaan, .............................
Want volgens mij houdt het helemaal dat je kind niet leert omgaan met 'nee' en frustraties, alleen dat het op een andere manier daarmee om leert gaan. Dus wellicht hebben deze ouders de zog principes toch niet allemaal perfect gevolgd (voor zover dat nu beslist noodzakelijk is, overigens), lijkt me.quote:Dit meisje heeft nooit geleerd met 'nee' om te gaan, kan niet tegen frustratie, heeft thuis de touwtjes in handen, gewoon omdat ze haar bleven volgen in alles wat ze aangaf. Nooit een 'nee', nooit een 'even wachten schat', nooit 'ja meiske, je moet toch echt ook je brocoli opeten'. Altijd, oh, ze huilt, ze vindt het niet fijn, ze wil het anders, dus doen we het anders.
And the young, they can lose hope cause they can't see beyond today,. ..
The wisdom that the old can't give away
The wisdom that the old can't give away
Nee, vind ik ook niet, helemaal niet zelfs, maar ik zie er wel de gevaren van in bedoel ik meer, van een aantal zaken van AP.quote:Op zaterdag 31 oktober 2009 12:21 schreef Tan het volgende:
@Groofsken, ik ben het ook wel met jou eens, luisteren naar de behoeften van je kind is in de eerste jaren belangrijk, maar er komt een fase waarin je kind je gaat uitproberen. Grenzen stellen is óók liefde geven. Dat heeft niks met wel of geen AP te maken. Als je deze manier van opvoeden hanteert wil het niet zeggen dat je moet stoppen met je kind normen en waarden bij te brengen
Ik ben ook niet tegen hoor, helemaal niet. heb S 4,5 mnd borstvoeding gegeven, een jaar lang in een doek gedragen, niet laten huilen de eerste paar maanden, enz. enz. Maar ik probeer naar het moment te kijken en dan te bepalen wat ik belangrijk voor haar vind, in plaats van dat ik bepaalde principes na probeer te leven...
Net zoals jullie denk ik hoor, het was geen aanval... Gewoon een kanttekening omdat ik dat van heel dichtbij zie gebeuren.
Tja, over eten hou ik er ook een ander idee op na dan de meeste ouders, heb ik de indruk.
Wij zijn voornemens om van eten geen strijd temaken, op geen enkele manier. Ze zal ook niet haar bord leeg hoeven eten, maar ze krijgt ook neits anders. Ze krijgt opgeschept wat er bereid is, en that's it. Eet ze niet, dan eet ze niet. Een toetje krijgt ze toch, omdat dat onderdeel van het avondeten is, en niet een te verdrienen prijs bij goed gedrag. Als ze neit goed eet, zal ik zeker proberen een aantal keer per week iets te maken dat ze lekker vindt en waarvan ik weet dat ze het goed eet. De overige dagen eet ze dan maar wat minder avondeten. Overdag moet er dan voldoende ruimte zijn voor fruit of komkommer, tomaatje, worteltje, enzovoort.
Wij zijn voornemens om van eten geen strijd temaken, op geen enkele manier. Ze zal ook niet haar bord leeg hoeven eten, maar ze krijgt ook neits anders. Ze krijgt opgeschept wat er bereid is, en that's it. Eet ze niet, dan eet ze niet. Een toetje krijgt ze toch, omdat dat onderdeel van het avondeten is, en niet een te verdrienen prijs bij goed gedrag. Als ze neit goed eet, zal ik zeker proberen een aantal keer per week iets te maken dat ze lekker vindt en waarvan ik weet dat ze het goed eet. De overige dagen eet ze dan maar wat minder avondeten. Overdag moet er dan voldoende ruimte zijn voor fruit of komkommer, tomaatje, worteltje, enzovoort.
And the young, they can lose hope cause they can't see beyond today,. ..
The wisdom that the old can't give away
The wisdom that the old can't give away
Nee ik vind het geen gevaarlijke post. Ik vind het eigenlijk niet veel te maken hebben met wat wij vinden.quote:Op zaterdag 31 oktober 2009 12:18 schreef Groofsken het volgende:
Hoewel ik me niet helemaal in de principes heb verdiept nog en me zelfs heel erg betrokken voel bij de manier waarop de hier meeschrijvende moeders het aanpakken, heb ik toch een tegenwoord of zoiets, denk ik...
Ik ken iemand die echt echt echt aan al die principes heeft voldaan, en toch is het in mijn ogen daar nu goed mis aan het gaan. En dat heb ik nog nooit bij iemand gedacht
Kind is nu ver jaar oud, heeft drie jaar borstvoeding gehad, sliep en slaapt bij de ouders in bed, werd bij elke kik gepakt, gevolgd, getroost, enz. enz.... En voor de eerste maanden sta ik daarachter, maar ergens moet er wel wat verlegd worden volgens mij.
Dit meisje heeft nooit geleerd met 'nee' om te gaan, kan niet tegen frustratie, heeft thuis de touwtjes in handen, gewoon omdat ze haar bleven volgen in alles wat ze aangaf. Nooit een 'nee', nooit een 'even wachten schat', nooit 'ja meiske, je moet toch echt ook je brocoli opeten'. Altijd, oh, ze huilt, ze vindt het niet fijn, ze wil het anders, dus doen we het anders.
En natuurlijk doen jullie het allemaal goed
Gevaarlijk post, I know
al vind ik BV geven zolang het kind er om vraagt zeker een goed idee (imho tot 4 jaar sowieso goed)
Ik zeg absoluut nee. Mijn wil is wel. Ze heeft naar mij te luisteren.
Als ik vind dat zij broccoli moet opeten dan MOET ze dat. Ik ben alsnog de baas en ik ga niet mee met al haar geniale briljante ideen. Het geen wat ik wel doe is er naar luisteren Waarom wil je geen broccoli? Zou het helpen als er appelmoes overheen gaat? Dat soort dingen. Neemt dus niet weg dat ik vind dat ze het op moet eten en dat vertel ik haar ook. Ze kan niet alles hebben maar ik accepteer wel haar gevoelens en wil die weten
Als je mij vroeger had gevraagd waarom ik geen tomaar at dan had ik verteld dat ik het eng vond. Rood eten was ik bang voor en leek op de binnenkant van mijn mama's buik
Het was niet zo dat ik geen groentes wilde eten ik had er gewoon echt problemen mee Ik vind het belangrijk dat ze een zegje heeft absoluut maar ik ben wel een ouder en moet haar zo opvoeden dat ze een grote sterke dame is en daar horen groentes bij en niet met messen spelen
Niet rennen met een vork of lepel en al helemaal niet met een lolly (je snapt wel wat ik bedoel toch )
Overigens maak ik ook van eten geen strijd niet eten is niet eten en jammer dan maar toevallig omdat dit het voorbeeld was Eten gaat hier op de Miss-sly manier Ik ben allang blij als ze wel eet
Eten gaat hier op de Miss-sly manier Ik ben allang blij als ze wel eet
Ik zie het alleen als een gevaar, verder niks.
En mijn dochter eet absoluut nog geen lollies , enge dingen. Geen snoep sowieso. Wel koekjes bij anderen, maar thuis eigenlijk alleen liga, soepstengels en rijstewafels en natuurlijk ROZIJNTJES.
En Miss over dat eten... ik denk dat je daar misschien nu nog geen reëel beeld van hebt. Ik heb met S ook nooit strijd gehad over haar eten, maar ben wel begonnen met sturen en toetje als beloning. Want zo gezond en met genot als ze altijd gegeten heeft, zo sterk heeft ze nu haar voorkeur voor ongezond en dat vind ik gewoon niet goed zeg maar. Ik wil mijn kind een gezonde basis geven, ook in voeding. Jij ook, dat snap ik wel, maar echt, als je op een gegeven moment niet gaat sturen... Ik had nooit verwacht dat S moeilijk zou gaan doen over eten, mijn kleine bouwvakker die alles lustte en at. En nogmaals dat betekent geen strijd, dat betekent dat ze van alles ten minste één hapje moet hebben gegeten voordat ze haar toetjes krijgt. En dat doet ze goed hoor. Ze houdt nl van haar toetje, hihi. Dan komt het dus regelmatig voor, dat zij zegt 'klaar', en dat ik zeg 'ook een stukje aardappel en een stukje bloemkool, dan krijg je je toetje'. En dat doet ze dan. Ze heeft tot nu toe twee keer geweigerd, en dan is er ook geen strijd, alleen geen toetje. En daar legt ze zich bij neer. En over een tijdje worden het twee hapjes van de dingen die ze niet uit zichzelf eet .
Maar in eerste instantie laat ik haar altijd gewoon helemaal genietend eten en eruit kiezen wat ze zelf lekker vindt. En als ze uit zichzelf van alles één hapje heeft genomen, prijs ik haar de hemel in en krijgt ze een overheerlijk danoontje, of yoghurt met verse besjes
...
En mijn dochter eet absoluut nog geen lollies
, enge dingen. Geen snoep sowieso. Wel koekjes bij anderen, maar thuis eigenlijk alleen liga, soepstengels en rijstewafels en natuurlijk ROZIJNTJES.En Miss over dat eten... ik denk dat je daar misschien nu nog geen reëel beeld van hebt. Ik heb met S ook nooit strijd gehad over haar eten, maar ben wel begonnen met sturen en toetje als beloning. Want zo gezond en met genot als ze altijd gegeten heeft, zo sterk heeft ze nu haar voorkeur voor ongezond en dat vind ik gewoon niet goed zeg maar. Ik wil mijn kind een gezonde basis geven, ook in voeding. Jij ook, dat snap ik wel, maar echt, als je op een gegeven moment niet gaat sturen... Ik had nooit verwacht dat S moeilijk zou gaan doen over eten, mijn kleine bouwvakker die alles lustte en at. En nogmaals dat betekent geen strijd, dat betekent dat ze van alles ten minste één hapje moet hebben gegeten voordat ze haar toetjes krijgt. En dat doet ze goed hoor. Ze houdt nl van haar toetje, hihi. Dan komt het dus regelmatig voor, dat zij zegt 'klaar', en dat ik zeg 'ook een stukje aardappel en een stukje bloemkool, dan krijg je je toetje'. En dat doet ze dan. Ze heeft tot nu toe twee keer geweigerd, en dan is er ook geen strijd, alleen geen toetje. En daar legt ze zich bij neer. En over een tijdje worden het twee hapjes van de dingen die ze niet uit zichzelf eet
.Maar in eerste instantie laat ik haar altijd gewoon helemaal genietend eten en eruit kiezen wat ze zelf lekker vindt. En als ze uit zichzelf van alles één hapje heeft genomen, prijs ik haar de hemel in en krijgt ze een overheerlijk danoontje, of yoghurt met verse besjes
...
Met alle respect, maar ik denk dat het het eerste jaar niet zo veel extra van je vraagt om aan AP te doen. Kind binnen handbereik in je eigen bed lijkt me fijn, dragen is hartstikke leuk en gezellig, borstvoeding gezond, laten huilen is moeilijk, etc. Ik zie eerlijk gezegd ook niet helemaal wat er afwijkend of "niet mainstream" aan is. Ik denk dat de meeste moeders zo natuurlijk en gezond mogelijk met hun kind om proberen te gaan, maar soms zijn er gewoon beperkingen of is de moeder niet zo sensitief.
Maar wat losse gedachten als ik dit zo lees:
1. Hoe gaat het als je kindje oud genoeg is om ongewenst gedrag te vertonen maar nog niet oud genoeg om te begrijpen waarom iets niet mag, laat staan uit te leggen wat zijn/haar motivatie is? De AP-methode is een behandeling die het kind in wezen als een kleine volwassene beschouwt en veronderstelt dat een peuter of kleuter de cognitieve en morele ontwikkeling van jouzelf heeft. Daar durf ik grote vraagtekens bij te stellen.
2. Ontkom je op den duur, net als alle andere moeders, echt aan "nee is nee" en "omdat mama het zegt"? En is dat werkelijk gemakszuchtig of hard? Ik denk dat het helemaal niet verkeerd voor de hechting is om je kind de rechten en plichten, die horen bij een ordening van sociale relaties (rollen), duidelijk te maken. Grenzen bieden emotionele veiligheid. Het verwoorden daarvan is één manier, maar de grenzen in praktijk brengen en verduidelijken door middel van beloning en straf is minstens zo natuurlijk.
3. Hoe gaat het eigenlijk als je meerdere kinderen hebt? Kun je de principes die je bij de eerste had dan nog net zo in praktijk brengen? Slapen ze dan bijvoorbeeld allemaal bij je in bed?
Maar wat losse gedachten als ik dit zo lees:
1. Hoe gaat het als je kindje oud genoeg is om ongewenst gedrag te vertonen maar nog niet oud genoeg om te begrijpen waarom iets niet mag, laat staan uit te leggen wat zijn/haar motivatie is? De AP-methode is een behandeling die het kind in wezen als een kleine volwassene beschouwt en veronderstelt dat een peuter of kleuter de cognitieve en morele ontwikkeling van jouzelf heeft. Daar durf ik grote vraagtekens bij te stellen.
2. Ontkom je op den duur, net als alle andere moeders, echt aan "nee is nee" en "omdat mama het zegt"? En is dat werkelijk gemakszuchtig of hard? Ik denk dat het helemaal niet verkeerd voor de hechting is om je kind de rechten en plichten, die horen bij een ordening van sociale relaties (rollen), duidelijk te maken. Grenzen bieden emotionele veiligheid. Het verwoorden daarvan is één manier, maar de grenzen in praktijk brengen en verduidelijken door middel van beloning en straf is minstens zo natuurlijk.
3. Hoe gaat het eigenlijk als je meerdere kinderen hebt? Kun je de principes die je bij de eerste had dan nog net zo in praktijk brengen? Slapen ze dan bijvoorbeeld allemaal bij je in bed?
Jaaa Ancient Sound, goede post vind ik 
.
Ik zier er dus ook echt een gevaar in, vooral in het principieel volgen van die 8 uitgangspunten. Volgens mij is het veel natuurlijker en gezonder om gewoon per moment te bepalen wat voor iedereen het beste is. En ik geloof ook dat de meeste moeders/ ouders automatisch in eerste instantie hun kind voorop stellen in behoeften . Dat dat net zo goed natuurlijk is inderdaad .
.Ik zier er dus ook echt een gevaar in, vooral in het principieel volgen van die 8 uitgangspunten. Volgens mij is het veel natuurlijker en gezonder om gewoon per moment te bepalen wat voor iedereen het beste is. En ik geloof ook dat de meeste moeders/ ouders automatisch in eerste instantie hun kind voorop stellen in behoeften
. Dat dat net zo goed natuurlijk is inderdaad .
1. Ze is nu zo ver dat ze dingen doet die niet mogen en dan leg ik alles uit ookal doet zij dat niet. Ergens in dit topic heb ik daar wat over staan. En we zien ze juist niet als een klein volwassenen want een klein volwassene zou dan alles snappen. Kinderen zien in de wereld toch wel andere dingen dan ouders en juist dat is wat we opzoeken zodat wij het kind beter begrijpen en erkennen wat hun zien en zo uitleggen wat wij zien. Juist omdat ze aan een uitleg alleen niet altijd wat hebben. In hun beleving is een hoopje zand een kasteel. Voor ons niet altijd.
2. Nee is ook nee. Ik zeg het inderdaad niet zo in principe. Het kan best wel eens voorkomen ik ben niet perfect. Maar omdat Mama het zegt geeft mij grote frustraties. Ik ben nu 22 en als ik mijn moeder iets vraag enzegt ze nee. Als ik dan vraag waarom dan zegt ze Daarom. Daar kan ik zo ontzettend boos om worden omdat ik haar wil begrijpen anders kan ik er niets mee. die frustratie wil ik voorkomen. Juist omdat ik daar behoefte aan heb. En haar Papa heeft die behoefte ook.
Het kan misschien ook wel eens zo zijn dat ik echt boos ben en haar laat afkoelen. Maar dat zie ik dan wel als een fout van mijzelf omdat ik mezelf niet kan verwoorden. Slaan zien veel mensen als onmacht. ik vind straffen dat soms ook. Het is vaak niet nodig omdat het met een duidelijke uitleg zoveel kan schelen. En het kan veel frustraties voorkomen. Natuurlijk is er de kans dat het totaal niet werkt. Dan is het tijd voor een andere aanpak maar vooralsnog ben ik ervan overtuigd dat het wel werkt.
(op school of iets dergelijks vind ik dat weer een ander verhaal je kan niet 28 kinderen alles uitleggen natuurlijk. Maar ik thuis kan dat dus wel )
3. Ik ken zeker meoders ook hier op fok die met 2 kinderen of meer nog in bed slapen. Aan iedere kant een co-sleeper en gaan met die banaan. Voor de dudielijke en cosleeper is ook een apart bedje voor het kindje ze hoeven niet in bed, soms liggen ze aan het bed.
2. Nee is ook nee. Ik zeg het inderdaad niet zo in principe. Het kan best wel eens voorkomen ik ben niet perfect. Maar omdat Mama het zegt geeft mij grote frustraties. Ik ben nu 22 en als ik mijn moeder iets vraag enzegt ze nee. Als ik dan vraag waarom dan zegt ze Daarom. Daar kan ik zo ontzettend boos om worden omdat ik haar wil begrijpen anders kan ik er niets mee. die frustratie wil ik voorkomen. Juist omdat ik daar behoefte aan heb. En haar Papa heeft die behoefte ook.
Het kan misschien ook wel eens zo zijn dat ik echt boos ben en haar laat afkoelen. Maar dat zie ik dan wel als een fout van mijzelf omdat ik mezelf niet kan verwoorden. Slaan zien veel mensen als onmacht. ik vind straffen dat soms ook. Het is vaak niet nodig omdat het met een duidelijke uitleg zoveel kan schelen. En het kan veel frustraties voorkomen. Natuurlijk is er de kans dat het totaal niet werkt. Dan is het tijd voor een andere aanpak maar vooralsnog ben ik ervan overtuigd dat het wel werkt.
(op school of iets dergelijks vind ik dat weer een ander verhaal je kan niet 28 kinderen alles uitleggen natuurlijk. Maar ik thuis kan dat dus wel )
3. Ik ken zeker meoders ook hier op fok die met 2 kinderen of meer nog in bed slapen. Aan iedere kant een co-sleeper en gaan met die banaan. Voor de dudielijke en cosleeper is ook een apart bedje voor het kindje ze hoeven niet in bed, soms liggen ze aan het bed.
Ik heb het zelf nog niet aan de hand gehad, idd, maar ik volg hierin het voorbeeld van mijn zusje. Haar oudste twee (5 en ruim 3) doen het hier prima mee. Ze proberen best wel wat, en natuurlijk wordt er wel eens gevraagd ergens een hapje van te nemen of ze te paaien met iets, maarop zich gaat hetprima. En soms hebben ze periodes dat hetminder gaat en soms beter. Soms lusten ze veel en dan ineens niets meer. Maar strijd is er niet, en op deze manier krijgen ze een gezonde blik op eten. Die wordt gestart met bv, omdat een kind dan (mits op verzoek gegeven) zelf bepaald hoeveel en wanneer het eet. Het leert op die manier dat je eet tot je genoeg hebt en niet hoeft te eten als je niets hoeft, maar ook niet hoeft te proppen omdat er misschien voorlopig niets is. Als je daarna overstapt op Rapley, is dat eenzelfde zelfstandige manier van eten; ipv een lepeltje met eten hun mond in te schuiven, kunnen ze zelf bepalen of en wat en wanneer ze eten.quote:
Ik zie het alleen als een gevaar, verder niks.
En mijn dochter eet absoluut nog geen lollies
En Miss over dat eten... ik denk dat je daar misschien nu nog geen reëel beeld van hebt. Ik heb met S ook nooit strijd gehad over haar eten, maar ben wel begonnen met sturen en toetje als beloning. Want zo gezond en met genot als ze altijd gegeten heeft, zo sterk heeft ze nu haar voorkeur voor ongezond en dat vind ik gewoon niet goed zeg maar. Ik wil mijn kind een gezonde basis geven, ook in voeding. Jij ook, dat snap ik wel, maar echt, als je op een gegeven moment niet gaat sturen... Ik had nooit verwacht dat S moeilijk zou gaan doen over eten, mijn kleine bouwvakker die alles lustte en at. En nogmaals dat betekent geen strijd, dat betekent dat ze van alles ten minste één hapje moet hebben gegeten voordat ze haar toetjes krijgt. En dat doet ze goed hoor. Ze houdt nl van haar toetje, hihi. Dan komt het dus regelmatig voor, dat zij zegt 'klaar', en dat ik zeg 'ook een stukje aardappel en een stukje bloemkool, dan krijg je je toetje'. En dat doet ze dan. Ze heeft tot nu toe twee keer geweigerd, en dan is er ook geen strijd, alleen geen toetje. En daar legt ze zich bij neer. En over een tijdje worden het twee hapjes van de dingen die ze niet uit zichzelf eet
Maar in eerste instantie laat ik haar altijd gewoon helemaal genietend eten en eruit kiezen wat ze zelf lekker vindt. En als ze uit zichzelf van alles één hapje heeft genomen, prijs ik haar de hemel in en krijgt ze een overheerlijk danoontje, of yoghurt met verse besjes
And the young, they can lose hope cause they can't see beyond today,. ..
The wisdom that the old can't give away
The wisdom that the old can't give away
Ja, maar dan vinden we het toch hetzelfde denk ik. S geeft ook aan wanneer ze genoeg heeft. Dat inministukje bloemkool of hapje aardappel veranderen daar niks wezenlijks aan en daarmee vertel ik haar niet dat ze meer moet eten, maar wel dat ze van alles wat moet eten. Daarbij eet ze altijd helemaal zelf, ik mag haar echt niet iets in de mond stoppen hoor . Als ik het al eens probeer dan draait ze gewoon haar snoetje weg. En dan zal ik het ook niet weer proberen.
. Als ik het al eens probeer dan draait ze gewoon haar snoetje weg. En dan zal ik het ook niet weer proberen.
Wat ik bedoel met het eerste punt: jouw uitleg komt niet aan bij een dreumes of peuter. Heel jonge kinderen hebben nog weinig besef van het hoe en waarom van regels (misschien is het interessant om iets te lezen over de stadia van morele ontwikkeling van Kohlberg). Tel daarbij op dat zelfs voor volwassenen geldt dat maar een klein deel van verbale communicatie echt aankomt. Natuurlijk is het voor jezelf wel heel verhelderend om te verwoorden wat er in het koppie van je kind zou kunnen omgaan, en geef je je kind daarmee ook een goed voorbeeld in kalmte en zelfbewustzijn. Maar er is ook een andere kant.
Als een kindje op één of andere manier gestraft wordt na een actie, zal hij (of zij) die actie niet meer uitvoeren. Als hij bevestigd wordt in zijn gedrag, zal hij het juist vaker doen. Aandacht is een belangrijke bekrachtiger. Als je kind heel veel aandacht krijgt bij ongewenst gedrag, of dat nu uitleg of knuffels zijn, leert hij wezenlijk niet wat er wel en niet mag. De uitleg snapt hij niet en de aandacht bevestigt hem in zijn gedrag. Zéker als je kind op een leeftijd raakt dat hij ontdeugend wordt, raakt het kind in verwarring. Het heeft soms, net als in de natuur gebeurt, het simpelweg soms nodig om stevig op zijn plaats gezet te worden. Dat geeft veiligheid.
Verder denk ik dat het belangrijk is dat je kind niet alleen veiligheid ervaart, maar ook zelfstandigheid. Een kind moet leren omgaan met het uitstellen van behoeftes en frustraties. Ook zonder dat de negatieve gevoelens door de ouder geneutraliseerd worden. AP is extreem conflictvermijdend, maar omgaan met conflicten en strijd hoort er op een gegeven moment natuurlijk ook bij. Op een bepaalde leeftijd moeten ze zich op emotioneel gebied enigszins zelf kunnen redden, bijvoorbeeld op school. Een baby is geen peuter is geen kleuter is geen schoolgaand kind. Bepaalde opvoedtechnieken horen bij een bepaalde leeftijd en bepaalde kinderen. Het is goed om je zo bewust te zijn van de manier waarop je met je kind omgaat, maar zelfs bij één en hetzelfde kind geldt dat er sprake is van ontwikkeling. Daar zul je je als sensitieve ouder denk ik op moeten instellen, ook als dat betekent dat het misschien niet AP-proof is.
Als een kindje op één of andere manier gestraft wordt na een actie, zal hij (of zij) die actie niet meer uitvoeren. Als hij bevestigd wordt in zijn gedrag, zal hij het juist vaker doen. Aandacht is een belangrijke bekrachtiger. Als je kind heel veel aandacht krijgt bij ongewenst gedrag, of dat nu uitleg of knuffels zijn, leert hij wezenlijk niet wat er wel en niet mag. De uitleg snapt hij niet en de aandacht bevestigt hem in zijn gedrag. Zéker als je kind op een leeftijd raakt dat hij ontdeugend wordt, raakt het kind in verwarring. Het heeft soms, net als in de natuur gebeurt, het simpelweg soms nodig om stevig op zijn plaats gezet te worden. Dat geeft veiligheid.
Verder denk ik dat het belangrijk is dat je kind niet alleen veiligheid ervaart, maar ook zelfstandigheid. Een kind moet leren omgaan met het uitstellen van behoeftes en frustraties. Ook zonder dat de negatieve gevoelens door de ouder geneutraliseerd worden. AP is extreem conflictvermijdend, maar omgaan met conflicten en strijd hoort er op een gegeven moment natuurlijk ook bij. Op een bepaalde leeftijd moeten ze zich op emotioneel gebied enigszins zelf kunnen redden, bijvoorbeeld op school. Een baby is geen peuter is geen kleuter is geen schoolgaand kind. Bepaalde opvoedtechnieken horen bij een bepaalde leeftijd en bepaalde kinderen. Het is goed om je zo bewust te zijn van de manier waarop je met je kind omgaat, maar zelfs bij één en hetzelfde kind geldt dat er sprake is van ontwikkeling. Daar zul je je als sensitieve ouder denk ik op moeten instellen, ook als dat betekent dat het misschien niet AP-proof is.
Volgens mij heb je nog niet alles helemaal door hoe wij het bedoelen. imho haal je namelijk echt de verkeerde dingen aanquote:Op zaterdag 31 oktober 2009 13:13 schreef AncientSound het volgende:
Wat ik bedoel met het eerste punt: jouw uitleg komt niet aan bij een dreumes of peuter. Heel jonge kinderen hebben nog weinig besef van het hoe en waarom van regels Als ze het hee en waarom niet snapt hoe snappen ze het dan dat ze op de gang zitten?(misschien is het interessant om iets te lezen over de stadia van morele ontwikkeling van Kohlberg). Tel daarbij op dat zelfs voor volwassenen geldt dat maar een klein deel van verbale communicatie echt aankomt. Natuurlijk is het voor jezelf wel heel verhelderend om te verwoorden wat er in het koppie van je kind zou kunnen omgaan, en geef je je kind daarmee ook een goed voorbeeld in kalmte en zelfbewustzijn. Maar er is ook een andere kant.
Ik heb me daar zeker in verdiept en er is ook uit genoeg onderzoeken gebleken dat straffen niet werkt. Bovendien moet ik het dan als ze dreumes is anders doen en als ze 4 is het weer anders. Nee als ik altijd een duidelijke manier voer dan weet zij ook waar ze aan toe is.
Als een kindje op één of andere manier gestraft wordt na een actie, zal hij (of zij) die actie niet meer uitvoeren.Hahah dat vind ik serieus grappig een kind die straf krijgt doet het nooit meer. Zoveel indruk maakt een straf niet altijd. Er is bijvoorbeeld ook gebleken dat een klap geen enkel effect heeft het kind herinnert dan alleen de klap. Toch zweren sommige ouders bij een goede tik voor de billen. Als hij bevestigd wordt in zijn gedrag, zal hij het juist vaker doen. Aandacht is een belangrijke bekrachtiger. Als je kind heel veel aandacht krijgt bij ongewenst gedrag, of dat nu uitleg of knuffels zijn, leert hij wezenlijk niet wat er wel en niet mag20 keer terug op de gang zetten is ook aandacht. Boos worden is ook aandacht.. De uitleg snapt hij niet en de aandacht bevestigt hem in zijn gedrag. Zéker als je kind op een leeftijd raakt dat hij ontdeugend wordt, raakt het kind in verwarring. In verwarring waarvan het feit dat ik zeg dat het niet mag?? Ik heb ook dudielijke regels ik leg het alleen uit. En bovendien wanneer weet je dat je wel kan uitleggen kinderen kunnen niet ineens zeggen ja mama begin nu maar met uitleggen zoiets groeit. Het heeft soms, net als in de natuur gebeurt, het simpelweg soms nodig om stevig op zijn plaats gezet te worden. Dat geeft veiligheid.
Verder denk ik dat het belangrijk is dat je kind niet alleen veiligheid ervaart, maar ook zelfstandigheid. Een kind moet leren omgaan met het uitstellen van behoeftes en frustraties. Ook zonder dat de negatieve gevoelens door de ouder geneutraliseerd worden. Op een bepaalde leeftijd moeten ze zich op emotioneel gebied enigszins zelf kunnen redden, bijvoorbeeld op school. Een baby is geen peuter is geen kleuter is geen schoolgaand kind. Bepaalde opvoedtechnieken horen bij een bepaalde leeftijd en bepaalde kinderen. Dat vind ik dus ook lariekoek. Wat goed werkt bij pietje kan een totaal ander effect hebben op jantje.Het is goed om je zo bewust te zijn van de manier waarop je met je kind omgaat, maar zelfs bij één en hetzelfde kind geldt dat er sprake is van ontwikkeling. Daar zul je je als sensitieve ouder denk ik op moeten instellen, ook als dat betekent dat het misschien niet AP-proof is.
beetje jammer. pvoess geeft uitleg over hoe en wat en geeft je niet zomaar gelijk, en dan reageer je zo?quote:
And the young, they can lose hope cause they can't see beyond today,. ..
The wisdom that the old can't give away
The wisdom that the old can't give away
Als ik een serieuze reactie geef en reacties krijg als: "Hahah dat vind ik serieus grappig", "Dat vind ik dus ook lariekoek" en "Je hebt het niet helemaal door", ontgaat mij de zin om erover verder te praten. In een topic waar het gaat over sensitiviteit, serieus nemen en veiligheid, nota bene. Vind ervan wat je vindt, maar ik neem mijzelf (en de ander!) wel serieus en ga niet verder mee in zo'n manier van discussiëren. Daar is het het onderwerp niet voor, in mijn ogen.
Ik doe gewoon waar ik me goed bij voel lees eigenlijk heel weinig over opvoeden.
Demi gaf ik toen met 6 maanden stukjes eten en kreeg dus reacties als, Rapley jij? Ik had toen nog nooit van Rapley gehoord, Demi at gewoonweg zo beter.
Heb beide ook borstvoeding gegeven, Demi 6 weken en Nika 6 maanden.
In bed slapen doen wij weer niet, daar hebben zowel mijn man als ik geen goed gevoel bij.
Maar de kinderen slapen ook beter in hun eigen bed, natuurlijk omdat ze dat ook gewend zijn.
We zijn allemaal redelijk lichte slapers en houden elkaar dan dus de hele nacht wakker.
Maar verders gaat alles hier op gevoel! en denk dat de meeste dat doen.
Er zijn zoveel verschillende opvoedingsstijlen, er zal er echt niet maar eentje goed van zijn.
[ Bericht 10% gewijzigd door snakelady op 31-10-2009 13:51:30 ]
Demi gaf ik toen met 6 maanden stukjes eten en kreeg dus reacties als, Rapley jij? Ik had toen nog nooit van Rapley gehoord, Demi at gewoonweg zo beter.
Heb beide ook borstvoeding gegeven, Demi 6 weken en Nika 6 maanden.
In bed slapen doen wij weer niet, daar hebben zowel mijn man als ik geen goed gevoel bij.
Maar de kinderen slapen ook beter in hun eigen bed, natuurlijk omdat ze dat ook gewend zijn.
We zijn allemaal redelijk lichte slapers en houden elkaar dan dus de hele nacht wakker.
Maar verders gaat alles hier op gevoel! en denk dat de meeste dat doen.
Er zijn zoveel verschillende opvoedingsstijlen, er zal er echt niet maar eentje goed van zijn.
[ Bericht 10% gewijzigd door snakelady op 31-10-2009 13:51:30 ]
"One cries because one is sad. For example, I cry because others are stupid, and that makes me sad."
Ik was serieus. zelfs mijn grappig was serieusquote:Op zaterdag 31 oktober 2009 13:39 schreef AncientSound het volgende:
Als ik een serieuze reactie geef en reacties krijg als: "Hahah dat vind ik serieus grappig", "Dat vind ik dus ook lariekoek" en "Je hebt het niet helemaal door", ontgaat mij de zin om erover verder te praten. In een topic waar het gaat over sensitiviteit, serieus nemen en veiligheid, nota bene. Vind ervan wat je vindt, maar ik neem mijzelf (en de ander!) wel serieus en ga niet verder mee in zo'n manier van discussiëren. Daar is het het onderwerp niet voor, in mijn ogen.
Ik mag het tovh prima met je eens zijn. Vertel mij dan waarom het niet grappig mag zijn en geen lariekoek.
Nu lijkt het alleen maar alsof je op je teentjes bent getrapt en niets meer wil zeggen.
Ik wil je mijn manier uitleggen die jij niet ziet zitten ik vond wat jij zegt onzin. overtuig me zou ik zeggen
Ik vind ook dat je het echt niet door hebt. In een discussie mag ik neem ik aan meer zeggen dan ja en amen
ik zie niet wat er verkeerd wordt gezegd. ze geeft aan dat zij dat vindt (een mening dus!) en dat ix volkomen legitiem. en dat je het nog niet helemaal doorhebt, leek mij ook, want je komt ook met dingen waar met name pvoess al eerder in het topic wat over gepost heeft.quote:
Als ik een serieuze reactie geef en reacties krijg als: "Hahah dat vind ik serieus grappig", "Dat vind ik dus ook lariekoek" en "Je hebt het niet helemaal door", ontgaat mij de zin om erover verder te praten. In een topic waar het gaat over sensitiviteit, serieus nemen en veiligheid, nota bene. Vind ervan wat je vindt, maar ik neem mijzelf (en de ander!) wel serieus en ga niet verder mee in zo'n manier van discussiëren. Daar is het het onderwerp niet voor, in mijn ogen.
And the young, they can lose hope cause they can't see beyond today,. ..
The wisdom that the old can't give away
The wisdom that the old can't give away
Wat ancient Sound zegt over verschillend aanpak bij verschillende leeftijden/ ontwikkelingsfases zit denk ik wel echt wat in hoor. Neem als meest simpele voorbeeld het wel of niet laten huilen. Een kleine baby laat je voor mijn gevoel ook niet huilen. Maar huilen bij S kent meerdere motieven dan de meest pure motieven die een baby heeft om te huilen. En soms laat ik haar dan even huilen of drifitg zijn en krijgt ze niet haar zin. Als ik haar daar wel in zou volgen dan zou ze tien keer per dag een koekje krijgen bijvoorbeeld. En natuurlijk probeer ik haar af te leiden met wat leuks. En zeg ik er bij: "nee lieverd, nu geen koekje we gaan zo eten", maar toch benader ik het huilen ansich dus totaal verschillend dan toen ze een kleine baby was. Toen liet ik haar nooit huilen.
Ik vind Pvoess haar reacties ook wat kort door de bocht hoor.
En als iemand met vraagtekens komt, wil dat toch niet zeggen dat diegene de principes niet doorheeft. Ik denk dat het eigenlijk juist heel gezond is om bij theorieën je vraagtekens te zetten.
[ Bericht 5% gewijzigd door Groofsken op 31-10-2009 13:56:56 ]
Ik vind Pvoess haar reacties ook wat kort door de bocht hoor.
En als iemand met vraagtekens komt, wil dat toch niet zeggen dat diegene de principes niet doorheeft. Ik denk dat het eigenlijk juist heel gezond is om bij theorieën je vraagtekens te zetten.
[ Bericht 5% gewijzigd door Groofsken op 31-10-2009 13:56:56 ]
Waarom denkt iedereen dat AP gelijk staat aan geen nee kunnen zeggen? In mijn ogen zeg je wel degelijk 'nee', je zegt er alleen nog 'omdat...' achteraan.
In mijn ogen zeg je wel degelijk 'nee', je zegt er alleen nog 'omdat...' achteraan.
Man, unlike the animals, has never learned that the sole purpose of life is to enjoy it. (Samuel Butler)
Volgens mij zegt niemand dat AP gelijk staat aan geen nee kunnen zeggen . Alleen dat in het pure volgen van je kinds behoeftes het gevaar schuilt van niet op tijd ook nee gaan zeggen.
. Alleen dat in het pure volgen van je kinds behoeftes het gevaar schuilt van niet op tijd ook nee gaan zeggen.
Ik wil even ingaan op wat AncientSound schrijft dat het in het eerste jaar niet zo moeilijk is om aan AP te doen. In mijn ogen is het dat ook niet, maar voor veel mensen wel. Ik hoor toch veel vaker nog dat laten huilen gezond is dan dat ik iemand hoor over dat je je kind in zijn of haar behoefte aan aandacht moet voorzien. Ook hoor ik vele malen meer dat je beter je kind op zijn of haar eigen kamertje moet leggen zodat je aan je eigen rust komt dan dat het fijner is om bij je kind te slapen.
Zoals veel vrouwen borstvoeding na drie maanden opgeven omdat ze weer gaan werken, om het nog maar niet te hebben over dat werken op zích. In mijn ogen is gaan werken na drie maanden véél te vroeg, en ik weet dat ik daar veel ouders mee beledig of wat dan ook, maar ik kan het zélf niet combineren met een opvoeding die aan mijn wensen voldoet. En ik weet dat het in een aantal gevallen echt niet anders kan, en wie ben ik om er over te oordelen, maar ik haal het alleen maar aan om duidelijk te maken dat AP in het eerste jaar écht niet voor iedereen vanzelfsprekend is, zeker niet in deze tijd.
Zoals veel vrouwen borstvoeding na drie maanden opgeven omdat ze weer gaan werken, om het nog maar niet te hebben over dat werken op zích. In mijn ogen is gaan werken na drie maanden véél te vroeg, en ik weet dat ik daar veel ouders mee beledig of wat dan ook, maar ik kan het zélf niet combineren met een opvoeding die aan mijn wensen voldoet. En ik weet dat het in een aantal gevallen echt niet anders kan, en wie ben ik om er over te oordelen, maar ik haal het alleen maar aan om duidelijk te maken dat AP in het eerste jaar écht niet voor iedereen vanzelfsprekend is, zeker niet in deze tijd.
Oh Tan, kon ik maar een jaar thuisblijven voor de kindjes. Heerlijk lijkt me dat . Bij S had ik bijna zes maanden doordat de zomervakantie erachteraan zat, maar nu heb ik maar 12 weken 
...
Alleen al daarom zou ik best in Zweden willen wonen .
Ah, dochter is wakker, mijn AP-voelsprieten staan overeind , ik ga jullie weer verlaten
. Bij S had ik bijna zes maanden doordat de zomervakantie erachteraan zat, maar nu heb ik maar 12 weken ...Alleen al daarom zou ik best in Zweden willen wonen
.Ah, dochter is wakker, mijn AP-voelsprieten staan overeind
, ik ga jullie weer verlaten
Maar ik geef haar dus ook NIET haar zin.Dat is totaal niet wat AP is maar wel wat ik hier steeds terug zie komen. Het heeft echt niets te maken met zin geven. Ik geef mijn kind niet haar zin.
Iedere keer weer het voorbeeld van niet het koekje/hagelsag krijgen ofzo.
Dat krijgt ze hier ook niet. Ik onderhandel niet. Ik ben de baas
Ik vraag haar wel naar waarom ze zo zeurt om een koekje en ik leg haar uit waarom ze het koekje dus NIET krijgt. En dan mag ze prima gaan huilen en gillen en dan troost ik haar /Erken haar verdriet.
Het is niet zo dat ik zeg aggoss meisje wat erg he dat je geen koekje krijgt.
Ik zeg wel dat ik begrijp dat ze verdriet heeft OMDAT ze geen koekje krijgt.
Neemt niet weg dat ze geen koekje krijgt AP geeft het kind geen controle.
Maar we voelen inderdaad wel mee met het verdriet. [
Ik kan huilen bij de film scruffy. Tranen met tuiten echt waar.
Iemand anders die ik ken die snapt daar niets van zo zielig is het imho niet.
Dan kwetst die mij als die zegt zo erg is het niet stel je niet aan. Mijn verdriet is wel oprecht ookal ziet hij het niet. Wie ben ik dan als ouders om verdriet die ik niet snap weg te wuiven terwijl het wel oprecht verdriet kan zijn. Ook al zie ik het niet.
Iedere keer weer het voorbeeld van niet het koekje/hagelsag krijgen ofzo.
Dat krijgt ze hier ook niet. Ik onderhandel niet. Ik ben de baas
Ik vraag haar wel naar waarom ze zo zeurt om een koekje en ik leg haar uit waarom ze het koekje dus NIET krijgt. En dan mag ze prima gaan huilen en gillen en dan troost ik haar /Erken haar verdriet.
Het is niet zo dat ik zeg aggoss meisje wat erg he dat je geen koekje krijgt.
Ik zeg wel dat ik begrijp dat ze verdriet heeft OMDAT ze geen koekje krijgt.
Neemt niet weg dat ze geen koekje krijgt
AP geeft het kind geen controle.Maar we voelen inderdaad wel mee met het verdriet. [
Ik kan huilen bij de film scruffy. Tranen met tuiten echt waar.
Iemand anders die ik ken die snapt daar niets van zo zielig is het imho niet.
Dan kwetst die mij als die zegt zo erg is het niet stel je niet aan. Mijn verdriet is wel oprecht ookal ziet hij het niet. Wie ben ik dan als ouders om verdriet die ik niet snap weg te wuiven terwijl het wel oprecht verdriet kan zijn. Ook al zie ik het niet.
Ik weet verder niet wat andere ouders doen en vinden, maar het consultatiebureau heeft ons ook dit advies gegeven.quote:Op zaterdag 31 oktober 2009 12:28 schreef miss_sly het volgende:
Tja, over eten hou ik er ook een ander idee op na dan de meeste ouders, heb ik de indruk.
Wij zijn voornemens om van eten geen strijd temaken, op geen enkele manier. Ze zal ook niet haar bord leeg hoeven eten, maar ze krijgt ook neits anders. Ze krijgt opgeschept wat er bereid is, en that's it. Eet ze niet, dan eet ze niet. Een toetje krijgt ze toch, omdat dat onderdeel van het avondeten is, en niet een te verdrienen prijs bij goed gedrag. Als ze neit goed eet, zal ik zeker proberen een aantal keer per week iets te maken dat ze lekker vindt en waarvan ik weet dat ze het goed eet. De overige dagen eet ze dan maar wat minder avondeten. Overdag moet er dan voldoende ruimte zijn voor fruit of komkommer, tomaatje, worteltje, enzovoort.
Ook bij oudere kinderen (mijn oudste twee zijn 12 en 13) werkt het trouwens ook goed als het gaat om begrip tonen. Soms willen ze dingen waar ze zichzelf groot genoeg voor vinden, maar ik ze echt nog te jong voor vind.
Ik kan ze misschien wel hun zin geven of juist botweg NEE roepen, maar je bereikt meer wederzijds begrip door uit te leggen dat je begrijpt waarom ze iets willen, en ook snapt dat ze het niet leuk vinden dat het nog niet mag, maar ik leg dan ook mijn bezwaren uit. Meestal bereik ik dan wel dat ze inzien dat ik gelijk heb en zeuren ze er niet meer over. Dat is bij peuters en kleuters niet anders, alleen gaat het bij oudere kinderen een stapje verder.
Ik kan ze misschien wel hun zin geven of juist botweg NEE roepen, maar je bereikt meer wederzijds begrip door uit te leggen dat je begrijpt waarom ze iets willen, en ook snapt dat ze het niet leuk vinden dat het nog niet mag, maar ik leg dan ook mijn bezwaren uit. Meestal bereik ik dan wel dat ze inzien dat ik gelijk heb en zeuren ze er niet meer over. Dat is bij peuters en kleuters niet anders, alleen gaat het bij oudere kinderen een stapje verder.
Klopt het cb geeft hierover vind ik een goed advies. Wat Miss zegt is zon beetje letterlijk het advies wat ik kreeg.
Mijn mond viel open en ik was echt verbaasd. Ik vind het geweldig
Mijn mond viel open en ik was echt verbaasd. Ik vind het geweldig
Precies dat dusquote:Op zaterdag 31 oktober 2009 14:16 schreef Tan het volgende:
Ook bij oudere kinderen (mijn oudste twee zijn 12 en 13) werkt het trouwens ook goed als het gaat om begrip tonen. Soms willen ze dingen waar ze zichzelf groot genoeg voor vinden, maar ik ze echt nog te jong voor vind.
Ik kan ze misschien wel hun zin geven of juist botweg NEE roepen, maar je bereikt meer wederzijds begrip door uit te leggen dat je begrijpt waarom ze iets willen, en ook snapt dat ze het niet leuk vinden dat het nog niet mag, maar ik leg dan ook mijn bezwaren uit. Meestal bereik ik dan wel dat ze inzien dat ik gelijk heb en zeuren ze er niet meer over. Dat is bij peuters en kleuters niet anders, alleen gaat het bij oudere kinderen een stapje verder.
Kun je nog wel seks hebben met je partner als je kind(eren) in hetzelfde bed liggen?
Hoe doen jullie dat?
Hoe doen jullie dat?
Mijn vragen waren in zijn algemeenheid gesteld, aangezien ik nog wat vraagtekens heb bij de methode, niet bij de manier waarop Pvoesss haar dochter opvoedt. Dat wil niet zeggen dat ik niet weet waar ik het over hebt, enkel dat mijn vragen nog niet beantwoord zijn door wat er eerder geschreven is. Kan toch? Op mij komt Pvoesss' reactie, met name de toon, dan ook kattig over. Ik denk dat je niet heel veel moeite hoeft te doen om te begrijpen wat mij eraan tegenstaat. Het is geen kwestie van op mijn teentjes getrapt zijn of het niet met elkaar eens zijn (teleurstellende aanname, trouwens), maar een kwestie van andermans mening voor onzin of lachwekkend uitmaken. Geen probleem, maar dan praat ik liever met een ander.quote:Op zaterdag 31 oktober 2009 13:49 schreef miss_sly het volgende:
[..]
ik zie niet wat er verkeerd wordt gezegd. ze geeft aan dat zij dat vindt (een mening dus!) en dat ix volkomen legitiem. en dat je het nog niet helemaal doorhebt, leek mij ook, want je komt ook met dingen waar met name pvoess al eerder in het topic wat over gepost heeft.
Oh, misschien heb ik het wat onhandig geformuleerd. Ik bedoelde niet te zeggen dat AP-ouderschap makkelijker is, hoor. Het ging mij er meer om dat ik denk dat het in de babytijd eenvoudiger toe te passen is dan later. De keuzes zijn niet altijd eenvoudig te maken, denk ik, maar ze zijn wel helder: borstvoeding of flesvoeding, dragen of de wagen, niet laten huilen of wel, etc. Als je kind wat ouder is, lijkt het mij lastiger om de principes vast te blijven houden.quote:Op zaterdag 31 oktober 2009 13:56 schreef Tan het volgende:
Ik wil even ingaan op wat AncientSound schrijft dat het in het eerste jaar niet zo moeilijk is om aan AP te doen. In mijn ogen is het dat ook niet, maar voor veel mensen wel. Ik hoor toch veel vaker nog dat laten huilen gezond is dan dat ik iemand hoor over dat je je kind in zijn of haar behoefte aan aandacht moet voorzien. Ook hoor ik vele malen meer dat je beter je kind op zijn of haar eigen kamertje moet leggen zodat je aan je eigen rust komt dan dat het fijner is om bij je kind te slapen.
Ik bedoelde het absoluut niet kattig maar ik blijf wel een pvoesss
Ik vind het grappig ja hoe het er staat niet zo zeer je mening maar het is wel erg zwart wit om te stellen dat een kind na een straf het nooit meer doet. Dat is denk ik namelijk zelden zo. Dat een kind straf krijgt en het niet meer doet. Het gaat mij niet zozeer om je mening maar meer hoe he het er neer zet.
Ik vind het grappig ja hoe het er staat niet zo zeer je mening maar het is wel erg zwart wit om te stellen dat een kind na een straf het nooit meer doet. Dat is denk ik namelijk zelden zo. Dat een kind straf krijgt en het niet meer doet. Het gaat mij niet zozeer om je mening maar meer hoe he het er neer zet.
't Gaat om het principe, he. Ik kom ook niet onder een steen vandaan, ik weet best dat straf geen wondermiddel is. Wat ik alleen maar probeer naar voren te brengen, is dat het gevaar er volgens mij in zit dat je ongewenst gedrag niet echt kunt afleren als je je kind er zo veel aandacht en troost omheen geeft. Gedrag afleren door te negeren of te straffen kan wel eens efficiënter zijn, en helemaal niet onpedagogisch of verkeerd voor de hechting (dat laatste heb ik als criterium in mijn hoofd vanwege de titel Attachment Parenting).
Overigens denk ik dat ik in de praktijk niet zoveel van jou zal verschillen. Het komt op een scherm tot altijd wat zwart-witter over (kan ook aan mijn avatar liggen
). En als ik het gevoel heb niet serieus genomen te worden, gaat bij mij het deurtje dicht. In mijn geschiedenis als forummer (niet op Fok) heb ik zo vaak gemerkt dat het dan alleen maar op misvestanden en irritatie uitloopt. En ik ben uiteindelijk gewoon een muts die van duidelijkheid en harmonie houdt.
Wat ik alleen maar probeer naar voren te brengen, is dat het gevaar er volgens mij in zit dat je ongewenst gedrag niet echt kunt afleren als je je kind er zo veel aandacht en troost omheen geeft. Gedrag afleren door te negeren of te straffen kan wel eens efficiënter zijn, en helemaal niet onpedagogisch of verkeerd voor de hechting (dat laatste heb ik als criterium in mijn hoofd vanwege de titel Attachment Parenting).Overigens denk ik dat ik in de praktijk niet zoveel van jou zal verschillen. Het komt op een scherm tot altijd wat zwart-witter over (kan ook aan mijn avatar liggen
). En als ik het gevoel heb niet serieus genomen te worden, gaat bij mij het deurtje dicht. In mijn geschiedenis als forummer (niet op Fok) heb ik zo vaak gemerkt dat het dan alleen maar op misvestanden en irritatie uitloopt. En ik ben uiteindelijk gewoon een muts die van duidelijkheid en harmonie houdt.
Maar nog even over die kinders die in/bij het ouderlijk bed slapen: dat zou mijn keuze geloof ik niet zijn en die van mijn man al helemaal niet. Het zou mij lijken alsof ik dan helemaal nergens meer gewoon even Mij ben in plaats van Mama. Hebben jullie daar geen last van? En wat vindt je partner daarvan?
Hmm, interessant dit allemaal. Al moet ik over sommige dingen echt op mijn handen gaan zitten 
...
Ik ben wel heel benieuwd wat voor verschil dit nu uiteindelijk echt maakt voor de kindertjes, of dat het 'gewoon' voor de ouders het fijnste voelt..
Ik ben zo'n ontaarde moeder die maar 11 weken bv heeft gegeven, haar zoontje na 3 maanden lekker in zijn eigen bedje in zijn eigen kamer legde en hem nu regelmatig een nachtje wegbreng zodat ik lekker de hort op kan.
Bij een evt. tweede wil ik wel gaan dragen, puur uit practische overwegingen, ik heb eigenlijk nooit door gehad dat er ook meer levensbeschouwelijke motieven achter dragen zaten..
Toch denk ik niet dat mijn mannetje zich onveilig, niet geliefd of want dan ook voelt, en zijn wij alledrie erg gelukkig en tevreden.... ook goed toch??
...Ik ben wel heel benieuwd wat voor verschil dit nu uiteindelijk echt maakt voor de kindertjes, of dat het 'gewoon' voor de ouders het fijnste voelt..
Ik ben zo'n ontaarde moeder die maar 11 weken bv heeft gegeven, haar zoontje na 3 maanden lekker in zijn eigen bedje in zijn eigen kamer legde en hem nu regelmatig een nachtje wegbreng zodat ik lekker de hort op kan.
Bij een evt. tweede wil ik wel gaan dragen, puur uit practische overwegingen, ik heb eigenlijk nooit door gehad dat er ook meer levensbeschouwelijke motieven achter dragen zaten..
Toch denk ik niet dat mijn mannetje zich onveilig, niet geliefd of want dan ook voelt, en zijn wij alledrie erg gelukkig en tevreden.... ook goed toch??
Mijn jongste zoon is bijna anderhalf en ik geef nog steeds bv. Als hij zelf aangeeft er genoeg van te hebben dan houdt het op. Of als hij twee is ofzo, dan denk ik dat ik het wel heb gehad.quote:Op vrijdag 30 oktober 2009 13:03 schreef Pvoesss het volgende:
[..]
3. Geef zolang mogelijk borstvoeding. Borstvoeding is meer dan voeding. Het is een ideaal troostmiddel en kan op verzoek van het kind gegeven worden. Geef je geen borstvoeding, probeer dan flesvoeding op verzoek te geven en doe dit als ouders zoveel mogelijk zelf.
Ik ben het veel met jou eens merk ik wel, hier ben ik het ook weer helemaal mee eens!quote:Op vrijdag 30 oktober 2009 15:09 schreef Books het volgende:
[..]
Maar wij willen (noem het maar ouderwets) dat de kinderen aan tafel blijven tot iedereen klaar is met eten. Overigens als hier met bestek geslagen/gegooid word dan wordt er twee keer gewaarschuwd en de derde keer aan de andere kant van de tafel gelegd. Wordt ze boos dan schuift ze in de kinderstoel een metertje opzij om daarna weer aan tafel te schuiven om weer rustig te blijven zitten tot iedereen klaar is.
Hier is het ook aan tafel blijven zitten tot iedereen klaar is, en dan vraagd Demi ook altijd "Mag ik van tafel"
Als mijn nichtjes hier eten is dat een ramp, die mogen thuis gewoon spelen aan tafel, van tafel af , weer terug lopen voor een hapje en weer weg, tv aan enz.
Daar zou ik stapelgek van worden en hier moeten ze dus ook blijven zitten!
"One cries because one is sad. For example, I cry because others are stupid, and that makes me sad."
@peterfan, tot dit topic had ik nog nooit van AP gehoord, ik doe gewoon waar ik me zelf prettig bij voel, maar vooral waarvan ik denk dat mijn kinderen zich er prettig bij voelen. Als dat voor jou op zo'n manier prettig werkt dan ben je niet ontaard maar doe je gewoon wat jouw gevoel je ingeeft. Als dat zo voor jullie werkt dan is daar idd niks mis mee lijkt mij
maar doe je gewoon wat jouw gevoel je ingeeft. Als dat zo voor jullie werkt dan is daar idd niks mis mee lijkt mij
Het is gevoelig omdat het een beetje kortzichtig is.quote:Op zaterdag 31 oktober 2009 11:30 schreef Bass-Miss het volgende:
[..]
Geen veroordeling, ik snap het gewoon niet.
En ik hoor regelmatig mensen die dingen doen waarbij je zo weet dat het dan niet gaat lukken. En dan snap ik echt niet waarom ze zich niet meer ingelezen hebben, er is informatie genoeg te vinden.
Maar zoals ik al zei, het ligt te gevoelig om er iets over te zeggen.
Demi heb ik 6 weken borstvoeding gegeven, gaf haar op exact dezelfde manier borstvoeding als ik bij Nika gaf, Nika heb ik 6 maanden gevoed.
Demi pakte de tepel niet goed, er kwam geen voeding uit mijn borsten, kolven lukte niet enz.
En ik heb zo mijn best gedaan, heb alles geprobeerd, lactatiedeskundige is een paar keer geweest ( verschillende zelfs) en op een gegeven moment stond ik jankend bij de huisarts omdat Demi geen plasluiers meer had en uitgedroogd raakte.
Toen is mijn man ingestap en zei, we gaan de fles geven...
Dat was zo'n opluchting voor mij maar ook voor Demi.
Wel nog geprobeerd door iedere keer voor een voeding aan te leggen maar het lukte gewoonweg niet.
Maar Demi had sowieso weinig zuigbehoefte, met 8 maanden wilde ze ook geen fles meer, ze heeft nooit geduimd of een tut gehad.
Nika was heel anders, dronk meteen goed aan de borst en is eigenlijk de gehele 6 maanden goed gegaan.
Ik heb me ingelezen, heb hulp gevraagd, heb vooroordelen naar mijn kop geslingerd gekregen en uiteindelijk lukte het nog niet, wee degene die zegt dat ik niet genoeg mijn best heb gedaan.
"One cries because one is sad. For example, I cry because others are stupid, and that makes me sad."
Wat ik hier begrijp is dat sommige ouders echt heel hu leven en dus ook alles alleen maar puur voor hun kind(eren) doen, erg nobel natuurlijk maar ik zou dat niet kunnen.
Mijn man ook niet overigens, wij hebben die tijd met elkaar nodig om goede ouders te kunnen zijn.
Zo gaan we over een paar weken een weekendje weg met zijn tweetjes, krijg er van sommige ook negatieve reacties op maar de meeste begrijpen het heel goed, zeker naar wat we hebben meegemaakt.
Dan gaan de kinderen naar opa en oma, vinden ze ook geweldig!
Ze zijn nu 4,5 en 1,5 jaar overigens.
Mijn man ook niet overigens, wij hebben die tijd met elkaar nodig om goede ouders te kunnen zijn.
Zo gaan we over een paar weken een weekendje weg met zijn tweetjes, krijg er van sommige ook negatieve reacties op maar de meeste begrijpen het heel goed, zeker naar wat we hebben meegemaakt.
Dan gaan de kinderen naar opa en oma, vinden ze ook geweldig!
Ze zijn nu 4,5 en 1,5 jaar overigens.
"One cries because one is sad. For example, I cry because others are stupid, and that makes me sad."
iedereen heeft zo ontzettend de drang om zich te verantwoorden 
AP is geen vooroordeel het is een wijze waarop wat mensen opvoeden.. en nu krijgt het topic weer een bv/fv wending terwijl dat niet de bedoeling is
AP is geen vooroordeel het is een wijze waarop wat mensen opvoeden.. en nu krijgt het topic weer een bv/fv wending terwijl dat niet de bedoeling is
Niet te verantwoorden, mening uitleggen waarom iemand iets op een bepaalde wijze doet, net als jij dat doet.quote:Op zaterdag 31 oktober 2009 15:45 schreef Kleurdoos het volgende:
iedereen heeft zo ontzettend de drang om zich te verantwoorden
"One cries because one is sad. For example, I cry because others are stupid, and that makes me sad."
Er is geen leeftijd aan gebonden toch.quote:Op zaterdag 31 oktober 2009 14:51 schreef Marrije het volgende:
[..]
Mijn jongste zoon is bijna anderhalf en ik geef nog steeds bv. Als hij zelf aangeeft er genoeg van te hebben dan houdt het op. Of als hij twee is ofzo, dan denk ik dat ik het wel heb gehad.
Ik heb een jaar volledig borstvoeding gegeven toen besloot de dame dat het klaar was.
Ze geven zelf wel aan dat het klaar is. En dan is het prima toch zo lang mogelijk staat natuurlijk niet speciaal voor 4 jaar.
Snakelady dat je dan net weer dat van het eten eruit haalt. Dat is eigenlijk alleen maar zoals 1 iemand het ziet en die het doet. Hier blijft ze ook aan tafel. Dat staat imho los van AP.
En wat betreft bv jij hebt het wel geprobeerd dan is kunstvoeding toch een prima oplossing als je er alles aan hebt gedaan dan doe je er je kind niets tekort mee. Dat is ook absoluut niet wat de meeste hier van mening zijn. Ik denk dat we allemaal juist het goed vinden dat je dus wel een laktatiekundige in hebt geschakeld
Hier ook een geitenwollen sokken opvoeding
Wij zijn volledig gestoord (naja volgens mijn schoonzussen dan), ik heb een kind van bijna 2,5 nog aan de borst en die ook nog regelmatig op mijn rug hangen. Ow ja en dan mag hij ook nog geen leverworst op brood en eten we zo goed als biologisch
Een hoop van die AP dingen komen behoorlijk overeen met de manier waarop wij opvoeden.
Niet omdat we dat van te voren voorgenomen hebben, maar omdat we er gaande weg achter komen dat het voor ons werkt.
We hebben Pepijn in het begin ook wel eens laten huilen, hij had ook echt een inslaap huiltje nodig soms. Maar langzaamaan blijkt het veel beter bij ons en pepijn te passen om even 10 minuten naast hem in bed te gaan liggen, waarbij hij heerlijk rustig in slaap valt. En halverwege de nacht komt hij meestal bij ons liggen.
Straf geven met op de gang/mat zetten is hier ook wel geprobeerd, maar uitleg geven en alternatieven bieden blijkt hier veel beter te werken en ook veel langduriger. Opvoeden is ook vooral voorleven en dingen samen doen blijkt veel effectiever dan continue corrigeren dat hij ergens af moet blijven.
Eten is hier absoluut geen strijd, geen je moet nog zoveel eten voor je van tafel mag. Geen stimuleren/belonen met toetjes (eten we zelden). Pepijn eet en lust zo goed als alles. Maar vaak ook eet hij 's avonds niets of maar enkele happen. Tsja dan niet. Van tafel lopen gebeurd hier wel, maar afhankelijk van het moment en vermoeidheid. Hier geen regel van je MOET aan tafel blijven zitten wel een "papa en mama zitten nog te eten, we zouden het fijn vinden als je gezellig erbij komt zitten" of "ben je al klaar met eten, kom je dan nog even aan tafel vertellen wat je gedaan hebt vandaag?" Werkt als hij niet doodmoe is prima.
En tsja hier is dus wel het hele leven omgegooid om te zorgen dat er een kind in het plaatje pastte. Meer dan 3 dagen per week kinderopvang past absoluut niet in de manier waarop wij onze kinderen willen opvoeden, dus dan moet je andere aanpassingen doen.
Hier meer dan fulltime co-schappen (60uur pw), + 2 parttime banen 24 uur + 12 uur, en een deeltijd studie. Maar dat alles wel zo georganiseerd dat pepijn gemiddeld maar 2 dagen naar de kinderopvang gaat. De overige tijd is hij vooral bij t_igger. Die speciaal toen pepijn op komst was een andere baan gezocht heeft, zonder uitdaging of carierre mogelijkheden, wel heel praktisch. Onze keuze, omdat wij vinden dat de opvoeding van kinderen zeker de eerste 4 jaar vooral bij hun ouders moet liggen, en niet bij het kdv/opa/oma etc. En ja dan pas je dus je leven aan aan het feit dat je kinderen hebt.
Wij zijn volledig gestoord (naja volgens mijn schoonzussen dan), ik heb een kind van bijna 2,5 nog aan de borst en die ook nog regelmatig op mijn rug hangen. Ow ja en dan mag hij ook nog geen leverworst op brood en eten we zo goed als biologisch
Een hoop van die AP dingen komen behoorlijk overeen met de manier waarop wij opvoeden.
Niet omdat we dat van te voren voorgenomen hebben, maar omdat we er gaande weg achter komen dat het voor ons werkt.
We hebben Pepijn in het begin ook wel eens laten huilen, hij had ook echt een inslaap huiltje nodig soms. Maar langzaamaan blijkt het veel beter bij ons en pepijn te passen om even 10 minuten naast hem in bed te gaan liggen, waarbij hij heerlijk rustig in slaap valt. En halverwege de nacht komt hij meestal bij ons liggen.
Straf geven met op de gang/mat zetten is hier ook wel geprobeerd, maar uitleg geven en alternatieven bieden blijkt hier veel beter te werken en ook veel langduriger. Opvoeden is ook vooral voorleven en dingen samen doen blijkt veel effectiever dan continue corrigeren dat hij ergens af moet blijven.
Eten is hier absoluut geen strijd, geen je moet nog zoveel eten voor je van tafel mag. Geen stimuleren/belonen met toetjes (eten we zelden). Pepijn eet en lust zo goed als alles. Maar vaak ook eet hij 's avonds niets of maar enkele happen. Tsja dan niet. Van tafel lopen gebeurd hier wel, maar afhankelijk van het moment en vermoeidheid. Hier geen regel van je MOET aan tafel blijven zitten wel een "papa en mama zitten nog te eten, we zouden het fijn vinden als je gezellig erbij komt zitten" of "ben je al klaar met eten, kom je dan nog even aan tafel vertellen wat je gedaan hebt vandaag?" Werkt als hij niet doodmoe is prima.
En tsja hier is dus wel het hele leven omgegooid om te zorgen dat er een kind in het plaatje pastte. Meer dan 3 dagen per week kinderopvang past absoluut niet in de manier waarop wij onze kinderen willen opvoeden, dus dan moet je andere aanpassingen doen.
Hier meer dan fulltime co-schappen (60uur pw), + 2 parttime banen 24 uur + 12 uur, en een deeltijd studie. Maar dat alles wel zo georganiseerd dat pepijn gemiddeld maar 2 dagen naar de kinderopvang gaat. De overige tijd is hij vooral bij t_igger. Die speciaal toen pepijn op komst was een andere baan gezocht heeft, zonder uitdaging of carierre mogelijkheden, wel heel praktisch. Onze keuze, omdat wij vinden dat de opvoeding van kinderen zeker de eerste 4 jaar vooral bij hun ouders moet liggen, en niet bij het kdv/opa/oma etc. En ja dan pas je dus je leven aan aan het feit dat je kinderen hebt.
hier ook dat adviesquote:Op zaterdag 31 oktober 2009 14:16 schreef Pvoesss het volgende:
Klopt het cb geeft hierover vind ik een goed advies. Wat Miss zegt is zon beetje letterlijk het advies wat ik kreeg.
Mijn mond viel open en ik was echt verbaasd. Ik vind het geweldig
en het advies is ook om minimaal 6 maanden bv te geven, langer wordt alleen maar toegejuicht (maar als je om wat voor reden dan ook geen bv wil/kan geven wordt daar ook niet moeilijk over gedaan.) en mijn wvk sprong bijna enthousiast overeind toen ik vertelde dat ik rapley wilde gaan doen uiteindelijk. Dat wordt erg aangemoedigt vanuit ons cb, in ieder geval door haar. Dus yay
overigens ken ik trouwens maar weinig ouders die een strijd maken van eten om eerlijk te zijn dus ik vraag me af of dat echt zo uitzonderlijk is.
Ik ken dus zeker wel ouders die er een strijd van maken zelfs zo erg dat ze eerst het kind een zak met snoep laten eten en vervolgens eisen dat het hele bord leeg gaat.quote:Op zaterdag 31 oktober 2009 16:18 schreef huuphuup het volgende:
[..]
hier ook dat advies
en het advies is ook om minimaal 6 maanden bv te geven, langer wordt alleen maar toegejuicht (maar als je om wat voor reden dan ook geen bv wil/kan geven wordt daar ook niet moeilijk over gedaan.) en mijn wvk sprong bijna enthousiast overeind toen ik vertelde dat ik rapley wilde gaan doen uiteindelijk. Dat wordt erg aangemoedigt vanuit ons cb, in ieder geval door haar. Dus yay
overigens ken ik trouwens maar weinig ouders die een strijd maken van eten om eerlijk te zijn dus ik vraag me af of dat echt zo uitzonderlijk is.
Ik zei halverwege de snoep zak nog misschien beter om te stoppen met snoepen maar dat zag ik verkeerd.
En toen het kind geen eten wilde was de kamer te klein
Zoals ik al eerder aangaf, wil mijn vriend niet dat ze bij on sop de kamer blijft met een co-sleeper. Dat gaat dus ook niet gebeuren. Voorlopig nog wel (ze is bijna 15 weken) en daarna gaat ze naar haar eigen kamer, met wel altijd de mogelijkheid om bij ons te komen als ze daar behoefte aan heeft.quote:
Maar nog even over die kinders die in/bij het ouderlijk bed slapen: dat zou mijn keuze geloof ik niet zijn en die van mijn man al helemaal niet. Het zou mij lijken alsof ik dan helemaal nergens meer gewoon even Mij ben in plaats van Mama. Hebben jullie daar geen last van? En wat vindt je partner daarvan?
Als reactie op dat 'even Mij zijn ipv Mama" ook nog even een reactie op de zin dat AP het eerste jaar niet zo moeilijk is, dnek je. Ik vind dat ook niet, omdat ik mijn gevoel volg, maar ik ken ook voldoende moeders die dat wel moeilijk vinden. Voor mijn gevoel is er namelijk juist in het eerste jaar alleen ruimte voor Mij als mijn dochter even daarvoor ruimte laat en even geen Mama nodig heeft. Dat is iets dat je moet kunnen en willen. Ik ken bijvoorbeeld iemand die na 6 weken begon af te bouwen met de bv, omdat ze over een aantal weken naar een dance-feest wilde en dat niet handig was met bv en kolven enzo. Ik sla voorlopig die feestjes dan even over, omdat ik de bv even belangrijker vind.
peterfan, waarom zou je nou weer een ontaarde moeder zijn als je het anders doet? AP (of een manier die daarop lijkt) is niet beter, maar anders.
Aan tafel blijven zitten bij het eten vind ik ook erg afhankelijk van het kind en de leeftijd. Ik zou niet willen dat ze van tafel gaat en weer terugkomt enzo, maar ik kan me voorstellen dat ze straks nie altijd tot het eind (tot wij ook klaar zijn) aan tafel hoeft te blijven, omdat dat tot een bepaalde leeftijd gewoon veel te lang is.
And the young, they can lose hope cause they can't see beyond today,. ..
The wisdom that the old can't give away
The wisdom that the old can't give away
oh wat een josti's dan zegquote:Op zaterdag 31 oktober 2009 16:25 schreef Pvoesss het volgende:
[..]
Ik ken dus zeker wel ouders die er een strijd van maken zelfs zo erg dat ze eerst het kind een zak met snoep laten eten en vervolgens eisen dat het hele bord leeg gaat.
Ik zei halverwege de snoep zak nog misschien beter om te stoppen met snoepen maar dat zag ik verkeerd.
En toen het kind geen eten wilde was de kamer te klein
nja ik ken ze hier niet eigenlijk. Maar dat zal dan wel verschillen per gezin enzo.
@Groofsken: Volgens mij doen die ouders niet aan AP, maar gewoon aan alles toegeven wat dat meisje wil. De dingen die jij opnoemt zijn vooral de uiterlijke kenmerken van AP. Tenminste in mijn ogen dan. Ik ben trouwens geen AP-er maar doe alles op mijn gevoel en dat blijkt daar dicht bij te liggen. Bijvoorbeeld bij de ouders slapen is dat een bewuste keus met een grond of is dat gewoon omdat ze geen nee kunnen zeggen tegen hun kind. Op welk gebied dan ook.
Mijn schoonzus en haar man voeden hun 2 kinderen (bijna 3 en 5) op met de Gordon methode, Dit is een communicatiemethode die erg lijkt op hetgeen Pvoess vertelt. Het grappige is dat ze merken dat het werkt bij de kinderen en dat ze het ook gebruiken in de communicatie naar elkaar toe en dat het de relatie heeft verbeterd.
Deze methode behelst absoluut niet om het kind maar elk koekje te geven wat het wil maar wel begrijpelijk maken waarom het kind het niet krijgt. Het gaat hier nu al een tijd over straffen, maar dat vind ik helemaal niet mijn manier om met een kind om te gaan. En ook jammer dat dat hetgeen is wat iedereen eruit opmaakt, of je straft je kind niet en leert het geen grenzen kennen of je gaat in een oeverloze discussie met je kind die wel 3 dagen duurt.
@Peterfan, jammer dat jij je een ontaarde moeder voelt nav dit topic. Ik neem aan dat je voor je kind zorgt met alle liefde die je het kan geven. Dan vind ik je geen ontaarde moeder. Dat er mensen zijn die dingen op een andere manier willen doen is toch geen aanval op jouw manier?
Mijn kind is nu nog klein maar ik hoop het op te voeden op de manier die het beste bij ons drieen past en waarschijnlijk zal dat zo uitpakken als ik lees bij Pvoess en bij Piglet. En zoals bij mijn schoonzusje.
En ik zal heus wel eens op mijn bek gaan en dingen doen/zeggen waarvan ik had bedacht dat ik dat niet wilde, maar dit is de basis.
En mijn lief staat hier trouwens volledig achter. Zo niet meer dan ik zelfs.
Mijn schoonzus en haar man voeden hun 2 kinderen (bijna 3 en 5) op met de Gordon methode, Dit is een communicatiemethode die erg lijkt op hetgeen Pvoess vertelt. Het grappige is dat ze merken dat het werkt bij de kinderen en dat ze het ook gebruiken in de communicatie naar elkaar toe en dat het de relatie heeft verbeterd.
Deze methode behelst absoluut niet om het kind maar elk koekje te geven wat het wil maar wel begrijpelijk maken waarom het kind het niet krijgt. Het gaat hier nu al een tijd over straffen, maar dat vind ik helemaal niet mijn manier om met een kind om te gaan. En ook jammer dat dat hetgeen is wat iedereen eruit opmaakt, of je straft je kind niet en leert het geen grenzen kennen of je gaat in een oeverloze discussie met je kind die wel 3 dagen duurt.
@Peterfan, jammer dat jij je een ontaarde moeder voelt nav dit topic. Ik neem aan dat je voor je kind zorgt met alle liefde die je het kan geven. Dan vind ik je geen ontaarde moeder. Dat er mensen zijn die dingen op een andere manier willen doen is toch geen aanval op jouw manier?
Mijn kind is nu nog klein maar ik hoop het op te voeden op de manier die het beste bij ons drieen past en waarschijnlijk zal dat zo uitpakken als ik lees bij Pvoess en bij Piglet. En zoals bij mijn schoonzusje.
En ik zal heus wel eens op mijn bek gaan en dingen doen/zeggen waarvan ik had bedacht dat ik dat niet wilde, maar dit is de basis.
En mijn lief staat hier trouwens volledig achter. Zo niet meer dan ik zelfs.
Meer dan een paar ochtendzoenen
heb ik nood aan stoute schoenen.
https://www.etsy.com/nl/shop/byLisdottir
heb ik nood aan stoute schoenen.
https://www.etsy.com/nl/shop/byLisdottir
Ik heb het er met het cb nog niet over gehad, maar ik hoop dat ze dat hier ook zo zien en adviserenquote:
Klopt het cb geeft hierover vind ik een goed advies. Wat Miss zegt is zon beetje letterlijk het advies wat ik kreeg.
Mijn mond viel open en ik was echt verbaasd. Ik vind het geweldig
And the young, they can lose hope cause they can't see beyond today,. ..
The wisdom that the old can't give away
The wisdom that the old can't give away
Ik had vooraf nooit gedacht dat ik het zo zou ervaren, maar ik vind 3 maanden thuis ook echt veel te kort. Ik heb 3 weken extra vakantie genomen en ze is 2 weken voor de uitgerekende datum geboren, waardoor ze 15 weken is als ik volgende week weer ga werken, maar het is voor mijn gevoel echtnog te vroeg. Een jaar thuis zijn zou imo ook veel beter zijn, omdat je dan echt als ouder de basis kunt leggen zoals je dat zou willen.quote:
Ik wil even ingaan op wat AncientSound schrijft dat het in het eerste jaar niet zo moeilijk is om aan AP te doen. In mijn ogen is het dat ook niet, maar voor veel mensen wel. Ik hoor toch veel vaker nog dat laten huilen gezond is dan dat ik iemand hoor over dat je je kind in zijn of haar behoefte aan aandacht moet voorzien. Ook hoor ik vele malen meer dat je beter je kind op zijn of haar eigen kamertje moet leggen zodat je aan je eigen rust komt dan dat het fijner is om bij je kind te slapen.
Zoals veel vrouwen borstvoeding na drie maanden opgeven omdat ze weer gaan werken, om het nog maar niet te hebben over dat werken op zích. In mijn ogen is gaan werken na drie maanden véél te vroeg, en ik weet dat ik daar veel ouders mee beledig of wat dan ook, maar ik kan het zélf niet combineren met een opvoeding die aan mijn wensen voldoet. En ik weet dat het in een aantal gevallen echt niet anders kan, en wie ben ik om er over te oordelen, maar ik haal het alleen maar aan om duidelijk te maken dat AP in het eerste jaar écht niet voor iedereen vanzelfsprekend is, zeker niet in deze tijd.
Bij ons geen optie financieel; natuurlijk zouden we kunnen gaan verhuizen ofzo, maar dat is dan weer een keuze die we niet maken.
And the young, they can lose hope cause they can't see beyond today,. ..
The wisdom that the old can't give away
The wisdom that the old can't give away
Uiteraard is het in een het eerste jaar zo dat er weinig "mij"tijd is.
Maar toen ik na 6 maanden weer begon met werken vond ik dat heerlijk, even iets anders aan mijn hoofd en even mijn eigen ding doen.
Nu gaan de kinderen ook wel eens een nachtje naar opa en oma en dan gaan wij samen uit eten, naar de film en gezellig uit, heerlijk vind ik dat.
En ik ga ook wel eens met vriendinnen stappen, ook lekker om te doen.
Maar toen ik na 6 maanden weer begon met werken vond ik dat heerlijk, even iets anders aan mijn hoofd en even mijn eigen ding doen.
Nu gaan de kinderen ook wel eens een nachtje naar opa en oma en dan gaan wij samen uit eten, naar de film en gezellig uit, heerlijk vind ik dat.
En ik ga ook wel eens met vriendinnen stappen, ook lekker om te doen.
"One cries because one is sad. For example, I cry because others are stupid, and that makes me sad."
Hier ook nog ff een ouwe moeke met twee uithuiskinderen.quote:Op zaterdag 31 oktober 2009 14:35 schreef AncientSound het volgende:
Maar nog even over die kinders die in/bij het ouderlijk bed slapen: dat zou mijn keuze geloof ik niet zijn en die van mijn man al helemaal niet. Het zou mij lijken alsof ik dan helemaal nergens meer gewoon even Mij ben in plaats van Mama. Hebben jullie daar geen last van? En wat vindt je partner daarvan?
Mijn zoon heeft tot twee maanden voordat ie naar de middelbare ging bij ons geslapen.
"Ooit gaat ie echt wel weg" , zei mijn man.
Ik heb bewust niet ge bvt, bewust geen oppas gehad, bewust tot hun 5e thuis gebleven.
Bewust Gordon nadat het ff niet lekker liep met knaap.
Is sowieso een prettige methode om met mensen om te gaan.
Bewust, daar gaat het volgens mij om, en om keuzes, het andere sleutelwoord.
| Forum Opties | |
|---|---|
| Forumhop: | |
| Hop naar: | |