abonnement Unibet Coolblue Bitvavo
pi_74107371
Chan, even heel cru gezegd is het na die twee maanden als je collega weg is toch echt het probleem van je werkgever. Jij hebt er recht op en het is aan hem om het gat tijdelijk op te vullen als die uren niet gemist kunnen worden.
Het maakt alleen de sfeer op het werk er wellicht niet beter op als jij eist waar je recht op hebt.

Sterkte in ieder geval!
You make me dizzy, Miss Lizzy,
The way you rock'n'roll
Ik heb je lief mijn hele leven
  dinsdag 27 oktober 2009 @ 12:34:47 #82
11682 Moonah
Jolie femme
pi_74107387
Ach Chan, wat lastig toch. Ik snap je gevoel zo goed. Kunnen jullie je het permitteren om jouw inkomen voorlopig te missen? En hoe groot is je kans op een andere baan tzt?
Ik neig naar opzeggen dat contract. Je menneke is immers maar één keer baby...
"Bloemen zijn rood jongeman... "
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
  dinsdag 27 oktober 2009 @ 12:45:44 #83
131983 debuurvrouw
The girl nextdoor
pi_74107699
Oh Chan dat is ook erg lastig. Ik weet niet hoeveel je werkt maar ik zou het nog even aankijken. Echt. Je baan opzeggen kan altijd nog, weer een nieuwe baan vinden is veel lastiger. Ik weet dat dit wel erg praktisch gedacht is maar zo is het ook gewoon momenteel. Geef jezelf de kans te wennen, maar geef ook je kind de kans om te wennen.
Je kan bijvoorbeeld ook ouderschapsverlof opnemen voor twee uurtjes per dag. Dan werk je wel maar korter.
Ik heb ervaren dat het na de aanvankelijke wenperiode (dat werk was zooooooo onbelangrijk geworden) het heerlijk was even iets voor mijzelf te hebben. uiteindelijk heb ik wel mijn baan opgezegd, en hoe goed en nodig dit was voor mijn kinderen, voor mijzelf was het niet het beste denk ik. Geen spijt, begrijp me niet verkeerd maar soms is ratio voor laten gaan op emotie zo slecht nog niet...
Het maakt ook niet uit of je koopt, kraakt of huurt, buurvrouw is steeds in de buurt.
pi_74107782
Chan, wat lastig. Hopelijk wil Timo morgen wel drinken, dat zou misschien voor je gevoel al een heel klein beetje schelen... 2 maanden ouderschapsverlof zou toch al lekker zijn... en wie weet kan je het in die tijd zo rustig opbouwen dat het beter gaat en voelt...?
Fake it till you make it...
  dinsdag 27 oktober 2009 @ 12:50:01 #85
144006 chacama
Ondernemend!
pi_74107837
quote:
Op dinsdag 27 oktober 2009 12:34 schreef Moonah het volgende:
Ach Chan, wat lastig toch. Ik snap je gevoel zo goed. Kunnen jullie je het permitteren om jouw inkomen voorlopig te missen? En hoe groot is je kans op een andere baan tzt?
Ik neig naar opzeggen dat contract. Je menneke is immers maar één keer baby...
dat! Absoluut. verder zeg ik niets, anders vloeien bij mij ook tranen.

En voor Flugel een hele dikke

En nog een antwoord op de vraag in het peutertopic. De osteopaat heeft volgens mij wel geholpen, maar denk dat ik wel eerder terug moet dan half december. Dat is ook mijn eigen schuld, omdat ik niet stil kan zitten en rustig aan doe. We zijn iets te druk in de zaak aan het sjouwen en 'pimpen' om zo maar even iets niet te doen of voor F. te laten liggen. Ik wil dan door en het moet af. Dus even op mijn tanden bijten en doorgaan. Dus ik zal vast op mijn kop krijgen, maar ik voel me fitter dan in tijden.
pi_74107899
Dizzy ik weet dat ik er recht op heb, behalve als je werkgever een zwaarwegend belang heeft dat je het niet opneemt... En het zijn advocaten dus dat zwaarwegende belang vinden ze wel als ze willen.. En er staat ook nog iets in mijn contract over geen mogelijkheid minder dagen te gaan werken...

Moonah dat is het nou juist ook, we zouden mijn inkomen best kunnen missen.. Het wordt wel heel krap, maar zeker niet onmogelijk.. En die andere baan voor over een jaartje of zo die vind ik wel, ik heb sowieso alvast een plek waar ze me graag willen hebben (dat zou voor een groot deel thuiswerken zijn als ik dat wil, dus daar zou ik ook al veel eerder mee kunnen beginnen voor een paar uur per dag, lijkt me helemaal ideaal) en als dat op niks uit zou lopen vind ik wel weer wat anders..
Maar ik heb het gevoel dat ik niet meer met goed fatsoen kan opzeggen inmiddels, ik heb toch wel toegezegd te willen blijven werken daar... En die ander weet dus al dat dr contract niet verlengd wordt... En het zijn ook echt gewoon aardige mensen en nou ja, ik zou me er heel lullig over voelen.. Pff..
pi_74108027
Oh ik was een beetje traag zo te zien..
Weet alleen even niet meer wat ik nou kan reageren op buuf nijna en chacama, maar dank voor meedenken!
pi_74109161
quote:
Op dinsdag 27 oktober 2009 12:51 schreef Chan het volgende:
Dizzy ik weet dat ik er recht op heb, behalve als je werkgever een zwaarwegend belang heeft dat je het niet opneemt... En het zijn advocaten dus dat zwaarwegende belang vinden ze wel als ze willen.. En er staat ook nog iets in mijn contract over geen mogelijkheid minder dagen te gaan werken...
Dan heb ik niks gezegd. Wel vervelend hoor dat ze dat tegen zouden houden. Wellicht een gesprek aan gaan dat je anders er over denkt om op te zeggen? Aangezien je zo twijfelt en je met dat contract van die collega in je maag zit zou ik gewoon open kaart spelen en kijken wat de werkgever te zeggen heeft.
You make me dizzy, Miss Lizzy,
The way you rock'n'roll
Ik heb je lief mijn hele leven
  dinsdag 27 oktober 2009 @ 13:35:39 #89
11682 Moonah
Jolie femme
pi_74109210
quote:
Op dinsdag 27 oktober 2009 12:51 schreef Chan het volgende:
Maar ik heb het gevoel dat ik niet meer met goed fatsoen kan opzeggen inmiddels, ik heb toch wel toegezegd te willen blijven werken daar... En die ander weet dus al dat dr contract niet verlengd wordt... En het zijn ook echt gewoon aardige mensen en nou ja, ik zou me er heel lullig over voelen.. Pff..
Joh, als dat alles is! Heel lullig gezegd, maar uiteindelijk denkt iedereen eerst aan zichzelf (tenminste, dat mag ik hopen... Chaca... ).
Ja, het is niet netjes, verre van dat. Maar eea valt wel uit te leggen. En dan zal daar heus begrip voor zijn. Of niet. Who cares. Jóuw Timo is nu klein en daar wil jíj nu van genieten.
En ja, Buuf heeft ook gelijk, soms kun je beter even alles laten bezinken (nu ook hoor ) en je ratio laten prevaleren. Maar bij zoiets als dit dat zó oer voelt.... Dan zou ik me toch echt niet laten weerhouden door fatsoensnormen. Sterkte met wikken en wegen. En met genieten.
"Bloemen zijn rood jongeman... "
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
  dinsdag 27 oktober 2009 @ 13:40:22 #90
144006 chacama
Ondernemend!
pi_74109378
quote:
Op dinsdag 27 oktober 2009 13:35 schreef Moonah het volgende:

[..]

Joh, als dat alles is! Heel lullig gezegd, maar uiteindelijk denkt iedereen eerst aan zichzelf (tenminste, dat mag ik hopen... Chaca... ).
Ja, het is niet netjes, verre van dat. Maar eea valt wel uit te leggen. En dan zal daar heus begrip voor zijn. Of niet. Who cares. Jóuw Timo is nu klein en daar wil jíj nu van genieten.
En ja, Buuf heeft ook gelijk, soms kun je beter even alles laten bezinken (nu ook hoor ) en je ratio laten prevaleren. Maar bij zoiets als dit dat zó oer voelt.... Dan zou ik me toch echt niet laten weerhouden door fatsoensnormen. Sterkte met wikken en wegen. En met genieten.
Ach, wat zal ik zeggen. Zo af en toe duikt dat 'schuld-duiveltje' nog wel eens op, maar gelukkig kan ik nu oprecht zeggen dat ik gelukkig ben dus dat ie me geen schuld moet aanpraten wat er niet is. Mijn meisjes doen het goed en de tijd die ik met ze spendeer (hoe schaars die zo af toe ook is) hij is wel intens. En dat is iets waar ik zuinig op ben. En die tijd voor mezelf.... daar is zaterdagavond al weer een goed voorbeeld van. En ik heb zo ontzettend veel zin in zondag (niet dat zaterdag niet leuk gaat zijn). Maar zondag gaan Fleur en ik (met zijn tweetjes) naar K3 met Josje! En de spanning die Fleur nu al in d'r oogjes heeft, is zo ontzettend super om van te genieten.
pi_74110168
O Chan, wat lastig. Ik denk wel dat het inderdaad iets is dat je zelf moet beslissen. Maar ik zou het wel open spelen, dus een gesprek aangaan met je werkgever. Wie weet wat er daarna nog mogelijk is. En inderdaad, denk eerst aan jezelf hoor, dat doet de rest van de wereld ook. (en ik weet hoe makkelijk dit gezegd is, hier ook zo eentje die altijd eerst aan anderen denkt en dan aan zichzelf).
* Mama van Driekus (0909) en Tienus (0611) *
*waarom hebben konijnen zulke grote oren als ze toch niet luisteren? *
pi_74115395
Chan Wat naar dat het je zo is bevallen.
Op het KDV kan het misschien heel anders zijn.
De kindjes kijken daar toch ook hun ogen uit en het is een heel andere omgeving. Timo gaat er misschien vanuit dat je gewoon ergens in huis rondloopt.
Hier gaat het flesje geven door m'n man waardeloos. Terwijl de gastouder er nu wel beetjes erin krijgt.
De leidsters zullen misschien ook wel meer ervaring hebben ook hiermee.
Volgens mij komt dit probleem wel vaker voor.
Ik geloof dat je er ook wettelijk recht op hebt om je kindje thuis te voeden. Je mag dan een percentage van de werkdag weg hiervoor.

Bij mijn zoon was ik pas gaan werken toen hij 8 maanden was en ik moet zeggen dat ik hem ook beter kon loslaten toen. Ook at hij toen al vast voedsel wat ook scheelde.

Dewi had het in het begin ook wel moeilijk, maar begint nu goed te wennen aan de nieuwe omgeving. Ze begint nu ook te lachen en verhalen te vertellen als we op de opvang zijn.
Met wennen erbij was dit nu de zesde keer dat ze geweest is.

Veel sterkte met het maken van een keuze.
  dinsdag 27 oktober 2009 @ 16:42:12 #93
144006 chacama
Ondernemend!
pi_74115915
@Urla, geef jij bv aan Timo. Hier in het begin nl. ook heel veel moeite gehad met Maud om te schakelen op de fles. Na 1,5 week waren we erachter dat de speen te weinig voeding doorgaf. Het ging niet snel genoeg waardoor ze afhaakte. Toen ze eenmaal een speen met 3 gaatjes had ging het super en zonder mokken of morren.
pi_74117514
Nee chaca ik geef zelf borstvoeding, laat het niet aan Urla over

Maar dat is het probleem niet, hij at super uit flesjes eerst, zelfs veel te snel, hij had binnen een paar minuten het flesje leeg... Kersspeen hielp niet, dus nu telkens als hij losliet even fopspeen er in en als hij die weer losliet flesje er weer in en dat ging dus prima, tot gisteren...
pi_74118430
quote:
Op dinsdag 27 oktober 2009 17:27 schreef Chan het volgende:
Nee chaca ik geef zelf borstvoeding, laat het niet aan Urla over

Maar dat is het probleem niet, hij at super uit flesjes eerst, zelfs veel te snel, hij had binnen een paar minuten het flesje leeg... Kersspeen hielp niet, dus nu telkens als hij losliet even fopspeen er in en als hij die weer losliet flesje er weer in en dat ging dus prima, tot gisteren...


Wel vervelend dat het niet lukt met die flessen

Ik ben echt rustiger in mijn hoofd nadat de verloskundige zei dat ik moest stoppen met werken. Donderdag nog en dan ben ik gewoon vrij
En dan kan ik voor mijn hummel zorgen en goed voor mezelf zorgen en komt het helemaal goed
  dinsdag 27 oktober 2009 @ 20:27:42 #96
144006 chacama
Ondernemend!
pi_74125857
en ik maar denken dat het wel meeviel. Nadenken nadat je boven een fles met wasbenzine had gestaan en een half blik verf hebt verwerkt op wat ijzeren balken....

excuus voor de enorme kluns-opmerking. Maar.... zeg nu niet dat je toch niet stiekum gewoon lekker hebt gelachen. Is het in elk geval nog ergens goed voor geweest... En verder alleen want je hart volgen en naar je verstand luisteren... tja, ach daar weet ik alles van
pi_74126682
Chan, je hebt pm!
Chacama, ik heb in ieder geval gelachen...
* Mama van Driekus (0909) en Tienus (0611) *
*waarom hebben konijnen zulke grote oren als ze toch niet luisteren? *
pi_74127799
quote:
Op dinsdag 27 oktober 2009 17:27 schreef Chan het volgende:
Nee chaca ik geef zelf borstvoeding, laat het niet aan Urla over

Maar dat is het probleem niet, hij at super uit flesjes eerst, zelfs veel te snel, hij had binnen een paar minuten het flesje leeg... Kersspeen hielp niet, dus nu telkens als hij losliet even fopspeen er in en als hij die weer losliet flesje er weer in en dat ging dus prima, tot gisteren...
We zouden evt op elkaars kinderen kunnen passen.
Probleem opgelost dan.
pi_74177710
Bleh het lijkt wel of ik sinds Leander geboren is ik meer last heb van mijn hormonen dan tijdens de zwangerschap.
Gister was Mikael zo'n beetje de hele dag chaggie, als ik naar hem keek begon ie al te miepen en te huilen (schreeuwen) waardoor Leander steeds wakker werd en dus aan het eind van de middag ook niet te genieten was. Ik was blij dat R thuis was zodat ik even een half uurtje voor mezelf kon nemen, gaat meneer nog eerst uitgebreid hardlopen. Ik had hem zo gevraagd om aub even de kinderen over te nemen. Toen is terug kwam moest ik huilen en kon ik niet meer stoppen. En dat heb ik nog nooit gehad. Alles kwam eruit. Dat ik het op dat moment zat was om voor de kids te zorgen, al het speelgoed in de kamer waar je je nek over breekt steeds en wat je gewoon maar steeds door ruimte gebrek maar niet op kunt ruimen en ga zo maar even door.
Daarna heeft R Mikael zijn speelgoedkast naar zijn slaapkamer gebracht samen met Mikael en de hele woonkamer om gegooid. Nu hebben we weer ruimte en meer overzicht.
Good mums have sticky floors, dirty ovens and happy kids!!
pi_74178036
een schaamteloze tvp... zal later bijlezen. Als Jamie me tenminste tijd geeft. Het is nog al een veel vraat haha
  donderdag 29 oktober 2009 @ 10:39:27 #101
144006 chacama
Ondernemend!
pi_74178744
Ohhh Menicole. Zo herkenbaar. De rommel waar je niet meer bj weet waar je moet beginnen. De huilbuien. Let op jezelf. En blijf aangeven wat je voelt. Soms had ik het idee dat ik alleen maar aan het klagen, mopperen en huilen was. Maar uiteindelijk heeft het geholpen. Fijn dat je nu weer wat meer rust in je kamer hebt, dan komt de rust in je hoofd ook goed. Sterkte met zijn allen.
pi_74179900
Dan is die oplossingsgerichtheid van die mannen toch best handig, Nicole!
pi_74179906
We hebben 2 redelijke nachten achter de rug, ik ga na de voeding van een uur of 8 naar bed en lief doet nog een late voeding met kv, want ik kolf bij lange na niet genoeg om dan bv uit een flesje te geven. Maar dan kan ik ff wat langer slapen. Want batterijtje is een beetje op hier... vandaag mn moeder op bezoek, dat is wel heel fijn
Fake it till you make it...
pi_74182758
MeNicole, wat lief van je man dat hij meteen de boel omgegooid heeft... Ik kan me voorstellen dat je je echt rot gevoeld hebt...

Nijna, fijn dat je man je helpt met de late voedingen... Ik hoop dat je weer wat op kan laden wat je batterijtje betreft... veel plezier met je moeder!
pi_74186914
Chan, hoe gaat het nu?
...and together we'll stand on the threshold of a dream[
pi_74188407
MeNicole, wat goed van je vriend dat hij meteen actie ondernam! Soms is dat even nodig. Hoop dat je je nu wat beter voelt.

Nijna, fijn dat je die late voeding aan je man kunt overdragen. Beetje bijslapen kan er nodig en fijn zijn. En nu maar goed opladen dat batterijtje

Ja Chan, jij moest weer werken, toch? Hoe is het gegaan? Beter, of toch niet?

Ik was vandaag even op kantoor, even weer ruiken aan de plek waar ik straks drie dagen in de week ben. Mijn collega's begroetten me blij, er wordt een slot op een aparte kamer gezet zodat ik kan kolven en er ligt voldoende werk. Toch voelt het nog heel dubbel en zeker niet als iets waar ik vreselijk veel zin in heb. Het is zo fijn, lekker thuis rommelen, voor Senna zorgen en met haar bezig zijn, zelfs het huishouden en koken enzo Het zal wel weer wennen, het werken.
And the young, they can lose hope cause they can't see beyond today,. ..
The wisdom that the old can't give away
pi_74189017
Lief dat jullie er naar vragen

Gisteren moest ik weer werken, ik zat met een collega die zelf ook kinderen heeft en ook nog niet zo lang weer aan het werk is na haar verlof.. Heb het er uitgebreid met haar over gehad en dat heeft me erg goed gedaan.
Ik ga nu tot het einde van het jaar al mijn vrije dagen opmaken (en dat zijn er nog héél wat). Op die manier werk ik per week 1,5 of 2,5 dag en op mijn vrije dagen blijft Timo dus ook lekker thuis van het kdv Ik vind het nog steeds verschrikkelijk naar om hem achter te laten en het voelt nog steeds niet goed om dat te doen, maar ik moet hem natuurlijk ook de kans geven het leuk te gaan vinden..
Toen ik gisteren thuis kwam was hij vrolijk en dat hielp al heel erg mee het wat minder erg te vinden..

Ik ben gewoon verschrikkelijk bang hem tekort te doen..

Nou ja, als het aan het einde van het jaar nog steeds zo naar voelt dan moet het toch lukken om alsnog te stoppen..


Miss sly ik hoop dat jouw eerste werkdag je beter gaat bevallen dan mijn eerste werkdag mij beviel!...
pi_74190614
Dat klinkt al iets positiever in elk geval Chan. Goed dat je nog zoveel vrije dagen had en die nu opneemt, kan je in elk geval even rustig wennen en idd eind van het jaar kijken hoe dit zo gaat.

Miss Sly, wat slim dat je alvast langs bent gegaan op je werk. Wanneer moet je weer beginnen?
...and together we'll stand on the threshold of a dream[
pi_74190800
Ik heb nog 3/4 kraampakket hier liggen, nou heb ik weleens gehoord dat er inzamelpunten zijn voor dit soort dingen. Weet iemand waar je zoiets heen zou kunnen brengen?
Tis ook zo zonde om het in de container te mikken
wie met beide benen op de grond blijft staan....komt niet ver
pi_74190947
Tessie ja het voelt in elk geval ook wel iets minder negatief nu.. Hopelijk wordt het alleen maar beter

Karin: stichting Babyhope zamelt het in... op www.stichtingbabyhope.org kun je er meer over lezen
pi_74191068
Thanks Chan, ik zie op de website dat er gewoon een inzamelpunt 2 straten verderop bij mij is!
wie met beide benen op de grond blijft staan....komt niet ver
pi_74217014
Pft, ik heb het overleefd, 17 uur zonder mijn baby.
Het was zwaar, maar ook erg leuk om te doen. Al heb ik wel erg vaak met het thuisfront gebeld, en aan erg veel mensen verteld dat ik thuis een heel lief klein jongetje had.

En vanochtend leek het wel even of Ko niets meer van me wilde weten, hij banaande zich zo van mijn schoot af, we zaten op bed. Huilend en al.
Hij had ook maar erg weinig gedronken, over de hele dag 160 cc ongeveer. Kan dat erg veel kwaad? Hij had vanochtend wel een volle plasluier.

Vandaag lekker veel knuffelen.
Meer dan een paar ochtendzoenen
heb ik nood aan stoute schoenen.
https://www.etsy.com/nl/shop/byLisdottir
  vrijdag 30 oktober 2009 @ 11:06:37 #113
108648 cattie
lieve moeder
pi_74217082
Ga maar snel knuffelen Oeke! Voor een dagje kan dat volgens mij geen kwaad, waarschijnlijk haalt hij dat snel weer in bij jou.
  Moderator vrijdag 30 oktober 2009 @ 11:08:09 #114
5428 crew  miss_sly
pi_74217133
ow oeke, wat goed dat het goed gegaan is voor jou! En natuurlijk vertel je aan iedereen over je lieve kleine mannetje
Over dat drinken weet ik niet. Senna drinkt tot nu toe ook niet al te veel als ik er niet ben (woensdag van 9-16 uur maar 150 cc), maar dat was een kortere dag. Ik denk dat als hij een goede plasluier had en hij vandaag de gelegenheid krijgt om goed bij te tanken, er niet veel aan de hand is.

En geniet maar lekker van Ko vandaag
And the young, they can lose hope cause they can't see beyond today,. ..
The wisdom that the old can't give away
pi_74217248
Ik dacht ook wel dat het niet zo erg was, aangezien hij alweer die volle luier had. En hij heeft echt behoorlijk bij lopen tanken al.

Ik ga gewoon lekker in bad met hem zo, als hij wakker is.

Ik heb trouwens spierpijn, pfft, kan wel merken dat ik een tijd niet gewerkt heb. En ik ben mijn stem kwijt.
Meer dan een paar ochtendzoenen
heb ik nood aan stoute schoenen.
https://www.etsy.com/nl/shop/byLisdottir
  vrijdag 30 oktober 2009 @ 11:25:17 #116
267540 Books
Vorige Mibosmama's
pi_74217785
Oeke wat fijn dat het zo goed gegaan is en ja wie gaat er dan ook meteen 17 uur werken?! Plaag je maar hoor en ik weet van mijn kindjes dat ze dat ook deden de eerste dagen dat ik ging werken. Mijn mams past op en als ik dan thuis kwam dan wilde ze allebei weer terug naar oma ipv mij knuffelen. Na twee keer is het over en nu komt de een aan buikschuiven en de ander aanrennen als ze bij oma zijn.
pi_74221708
Keertje minder drinken is geen probleem. Daarna gewoon weer vaak aanleggen. Het thuiskomen is dan wel extra leuk.
"wat een heerlijke yppiaanse reactie! Vol begrip, nooit veroordelend en zeker niet stekelig! #hulde"
Hoe langer de weg naar de top, hoe mooier het uitzicht!
*OUD heilige*
pi_74222323
Ik heb mezelf weer gevonden! Niet hetzelfde als voorheen maar aangepast aan het moederschap. En die ik is leuk vind ikzelf. Ik merk het aan de manier waarop ik loop, de manier waarop ik praat en de manier waarop ik dingen zie Ik ben er weer
ti amo più di ieri ma meno di domani
pi_74222574
Wat goed Estrys!
"wat een heerlijke yppiaanse reactie! Vol begrip, nooit veroordelend en zeker niet stekelig! #hulde"
Hoe langer de weg naar de top, hoe mooier het uitzicht!
*OUD heilige*
pi_74222950
Estrys wat fijn!!!!

Zien andere mensen op die inzamel-site wel adressen in Amsterdam? Ik krijg ze niet te zien en wil graag wat opsturen.
pi_74223140
Estrys wat fijn! En wat is nou de truc om op dit punt te komen? Heb je een receptje? Dan wil ik em heel graag lenen!
Al gaat het hier ook vooruit hoor, ik moet volgende week terug naar de huisarts en ik heb al een lijstje met vragen klaarliggen waar ze hopelijk antwoord op heeft. Kan ik daarna weer verder met mezelf worden.
Oeke, 17 uur zonder je uk, je hebt het overleefd. En Chan, fijn dat het beter gaat en dat je oplossingen gevonden hebt. Komt vast goed op den duur!
* Mama van Driekus (0909) en Tienus (0611) *
*waarom hebben konijnen zulke grote oren als ze toch niet luisteren? *
pi_74232183
wat fijn, er is gewoon een hoop positieviteit hier! meiden, ik ben blij dat het zo goed gaat met jullie en met jullie kindjes!
pi_74232285
quote:
Op vrijdag 30 oktober 2009 13:39 schreef Estrys het volgende:
Ik heb mezelf weer gevonden! Niet hetzelfde als voorheen maar aangepast aan het moederschap. En die ik is leuk vind ikzelf. Ik merk het aan de manier waarop ik loop, de manier waarop ik praat en de manier waarop ik dingen zie Ik ben er weer

wat fijn!

Chan ook fijn dat je een (tijdelijke) oplossing gevonden hebt. Klinkt als een goeie middenweg, een beetje wentijd voor allebei.
Zomerkind <3 & Winterkind <3
Polkadotflying
Want zo is het ook!
初戀的香味就這樣被我們尋回
pi_74233350
quote:
Op vrijdag 30 oktober 2009 13:39 schreef Estrys het volgende:
Ik heb mezelf weer gevonden! Niet hetzelfde als voorheen maar aangepast aan het moederschap. En die ik is leuk vind ikzelf. Ik merk het aan de manier waarop ik loop, de manier waarop ik praat en de manier waarop ik dingen zie Ik ben er weer
Wat geweldig Estrys! Goed gedaan dame!
pi_74233388
Fijn Estrys!

Goed idee Chan, lekker wat meer tijd om met Timo te zijn en te wennen om zonder hem te zijn.

Spannend Miss, op kantoor zijn, klinkt als een fijne werkplek. Maar ik snap heel goed dat je er eigenlijk nog geen zin in hebt.

Hopelijk weet ze de antwoorden, Mefke. Dan kan je weer verder.
Meer dan een paar ochtendzoenen
heb ik nood aan stoute schoenen.
https://www.etsy.com/nl/shop/byLisdottir
pi_74233963
quote:
Op vrijdag 30 oktober 2009 13:39 schreef Estrys het volgende:
Ik heb mezelf weer gevonden! Niet hetzelfde als voorheen maar aangepast aan het moederschap. En die ik is leuk vind ikzelf. Ik merk het aan de manier waarop ik loop, de manier waarop ik praat en de manier waarop ik dingen zie Ik ben er weer
Hóe doe je dat toch? Ik ben al ietsje meer dan een jaar verder en het lijkt wel alsof ik mezelf steeds meer kwijtraak ipv dat ik mezelf weer hervind

met het risicio dat ik hier ook iedereen over me heen krijg... ik mis mijn oude leven af en toe zo erg terwijl ik zo'n lief, leuk, grappig meisje er voor terug heb gekregen. Boehoe
No one can make you feel inferior without your consent - Eleanor Roosevelt
pi_74235835
Geppie, praat je daar wel eens over met iemand? Ik bedoel IRL... Dat kan toch niet fijn zijn voor je, dat je dan dus niet zo lekker kan genieten van je leventje met je mooie lieve leuke grappige meisje erbij...
sterkte!
pi_74236140
quote:
Op vrijdag 30 oktober 2009 19:49 schreef geppie het volgende:

[..]

Hóe doe je dat toch? Ik ben al ietsje meer dan een jaar verder en het lijkt wel alsof ik mezelf steeds meer kwijtraak ipv dat ik mezelf weer hervind

met het risicio dat ik hier ook iedereen over me heen krijg... ik mis mijn oude leven af en toe zo erg terwijl ik zo'n lief, leuk, grappig meisje er voor terug heb gekregen. Boehoe
Ik zat blijkbaar niet zo heel ver verstopt. Maar ik ben zo blij dat ik snel ermee aan de slag ben gegaan. Anders was het misschien veel erger geworden. Moet zeggen dat de haptotherapie echt geweldig is geweest. Het heeft me echt geholpen om in te zien waarom ik bepaalde keuzes maak of dingen juist niet doe. Ik ben me veel meer bewust van mezelf zeg maar. Je moet echt hulp zoeken hoor want soms lukt het zelf gewoon even niet.

Ik mis mijn oude leven niet (welk leven ) maar ik mis wel eens het kunnen gaan en staan waar ik wil zonder met iemand rekening te houden. Maar ik weet wel dat het zo weinig zin heeft om daar bij stil te staan. Het is er niet meer, klaar. Het heeft geen zin om vast te houden aan wat ooit was.
ti amo più di ieri ma meno di domani
pi_74236154
Geppie, jezelf kwijtraken klinkt niet goed. Hoe leuk je meisje ook is. Blijf je daar niet te lang mee lopen? Je bent er zelf ook nog!
"wat een heerlijke yppiaanse reactie! Vol begrip, nooit veroordelend en zeker niet stekelig! #hulde"
Hoe langer de weg naar de top, hoe mooier het uitzicht!
*OUD heilige*
pi_74236228
Lief van je mijsje! Zou me heel goed kunnen voorstellen dat jij denkt: mens wat zeur je nou...

Ik probeer er wel over te praten maar het is een soort taboe lijkt het soms wel. Voel me vaak onbegrepen en vooral ondankbaar. Heb al aan de bel getrokken hoor, maar soms moet ik het even van me afschrijven en als ik het lees van Estrys vind ik het zó tof voor iemand maar dat wil ik zelf ook!
No one can make you feel inferior without your consent - Eleanor Roosevelt
pi_74236315
Oh ik was nogal sloom aan het typen, kwam niet uit mijn woorden. Maar Estrys en Yppy ook bedankt voor jullie woorden!
No one can make you feel inferior without your consent - Eleanor Roosevelt
pi_74236385
quote:
Op vrijdag 30 oktober 2009 20:51 schreef geppie het volgende:
Lief van je mijsje! Zou me heel goed kunnen voorstellen dat jij denkt: mens wat zeur je nou...

Ik probeer er wel over te praten maar het is een soort taboe lijkt het soms wel. Voel me vaak onbegrepen en vooral ondankbaar. Heb al aan de bel getrokken hoor, maar soms moet ik het even van me afschrijven en als ik het lees van Estrys vind ik het zó tof voor iemand maar dat wil ik zelf ook!
Je zeurt niet hoor, echt niet. Jeetje weet je hoeveel er veranderd als je een kind krijgt. Er zou eigenlijk veel meer begeleiding moeten zijn voor nieuwe moeders

Bij jou komt het echt, zeker als je al aan de bel hebt getrokken hoor, dat is toch de eerste stap
ti amo più di ieri ma meno di domani
pi_74236861
quote:
Op vrijdag 30 oktober 2009 20:51 schreef geppie het volgende:

Ik probeer er wel over te praten maar het is een soort taboe lijkt het soms wel. Voel me vaak onbegrepen en vooral ondankbaar. Heb al aan de bel getrokken hoor, maar soms moet ik het even van me afschrijven en als ik het lees van Estrys vind ik het zó tof voor iemand maar dat wil ik zelf ook!
Hoe heb je aan de bel getrokken? Wat voor hulp krijg je? Helpt dat je? Je schrijft dat het steeds slechter gaat. Als de hulp niet genoeg is, zorg dan dat je meer krijg!
En dat taboe, dat is stom. Zoek mensen waar je wel eerlijk kunt zijn en besteed daar je energie aan. Is het al zo sinds je bevalling?
"wat een heerlijke yppiaanse reactie! Vol begrip, nooit veroordelend en zeker niet stekelig! #hulde"
Hoe langer de weg naar de top, hoe mooier het uitzicht!
*OUD heilige*
pi_74238104
Maar
quote:
Op vrijdag 30 oktober 2009 20:56 schreef Estrys het volgende:

[..]

Je zeurt niet hoor, echt niet. Jeetje weet je hoeveel er veranderd als je een kind krijgt. Er zou eigenlijk veel meer begeleiding moeten zijn voor nieuwe moeders

Bij jou komt het echt, zeker als je al aan de bel hebt getrokken hoor, dat is toch de eerste stap
Hier even op inhakend.

Dat vind ik dus reuze meevallen! Tijdens mijn zwangerschap werd ik van alle kanten gewaarschuwd: "Geniet nog maar even van je vrije leventje, straks is het voorbij!" en: "Een kind zet je hele leven op z'n kop".

Door dit soort opmerkingen had ik de verwachting dat ik in een totaal ander omniversum terecht zou komen zodra Lente geboren werd. Maar ik ons huis staat nog steeds, ik ben nog steeds dezelfde, zoveel is er eigenlijk niet veranderd. Behalve natuurlijk dat er een lief klein meisje in de wieg ligt.

Grappig is dat als ik dit tegen die mensen zeg, ze stuk voor stuk roepen: 'Wacht maar, dat komt nog wel! Nu slaapt ze nog veel, maar straks als ze ouder is..."

We zullen zien..!

Niet om jullie problemen te bagataliseren hoor. N. en ik hadden het hier toevallig vandaag over en moest er aan denken zodra ik deze post zag.
  vrijdag 30 oktober 2009 @ 21:44:16 #135
144006 chacama
Ondernemend!
pi_74238117
quote:
Op vrijdag 30 oktober 2009 21:10 schreef YPPY het volgende:

[..]

Hoe heb je aan de bel getrokken? Wat voor hulp krijg je? Helpt dat je? Je schrijft dat het steeds slechter gaat. Als de hulp niet genoeg is, zorg dan dat je meer krijg!
En dat taboe, dat is stom. Zoek mensen waar je wel eerlijk kunt zijn en besteed daar je energie aan. Is het al zo sinds je bevalling?
Dat dus! En uiteraard een . Want Geppie zorg voor jezelf. Praat en zoek hulp hierin. Jij mag jezelf niet kwijtraken.

En voor de anderen een voor zij die zich weer gevonden hebben en een sterkte voor hen die het nodig hebben.

En zelf ga ik morgen met twee hele lieve meisjes op wereldavontuur. We gaan met de bus en trein naar mijn vader. En het duurt maar 3 uur voordat we op het station staan. Daar komt opa ons gelukkig halen. Het wordt een raar weekend. Vol van gezellige dingen, maar ook een weekend van herrineren. We herdenken mama dit weekend. maar op een leuke manier met spelletjes en gourmetten.
pi_74238202
quote:
Op vrijdag 30 oktober 2009 20:51 schreef geppie het volgende:
Lief van je mijsje! Zou me heel goed kunnen voorstellen dat jij denkt: mens wat zeur je nou...

Ik probeer er wel over te praten maar het is een soort taboe lijkt het soms wel. Voel me vaak onbegrepen en vooral ondankbaar. Heb al aan de bel getrokken hoor, maar soms moet ik het even van me afschrijven en als ik het lees van Estrys vind ik het zó tof voor iemand maar dat wil ik zelf ook!
fijn dat je aan de bel hebt getrokken Geppie! Het is gewoon heel naar als je je zo voelt! En ik denk helemaal niet: mens wat zeur je nou! ik kan me wel voorstellen dat het ook wel eens echt moeilijker gaat dan je eigenlijk had gehoopt! Ik hoop dat je je gauw wat beter voelt! En ik deel met je dat van je afschrijven af en toe gewoon heerlijk kan helpen! gewoon doen hoor! (ik lijk die energie-reclame wel...)
pi_74240034
Weet je Geppie, als ik je post lees, vraag ik me af wat je van je oude leven mist. Misschien is dat iets om voor jezelf te ontdekken. En als je weet welk aspect je mist dan kun je dat misschien weer in je leven terug brengen. Dan hoeft het niet zo radicaal anders te voelen. En ik zou zeker hulp zoeken. Het is niet goed je zo slecht te voelen.

Ik voel het zelf meer als Serpente en Estrys het beschrijven. Er is niets veranderd en dat wat er veranderd is is niet meer terug te draaien. Ik kan het accepteren zoals het is en ik ben er erg gelukkig mee. Af en toe moet ik nog zoeken naar een evenwicht tussen zorg en werk.
En ik geloof dat ik me daar gelukkig mee mag prijzen als ik het hier soms lees.
Sterkte mama's die zo moeten wennen aan hun nieuwe rol.

Chacama, ik hoop dat je een mooi herdenkingsweekend hebt, vol liefde, gezelligheid en avontuur.
Meer dan een paar ochtendzoenen
heb ik nood aan stoute schoenen.
https://www.etsy.com/nl/shop/byLisdottir
pi_74241995
Geppie hulp kan heel goed helpen. Als om wat voor een reden ook een verandering in je leven komt kan je idd jezelf kwijt raken. En dat lukt soms niet alleen, helemaal niet als iedereen over je heen valt voor jouw gevoel. Denk aan jezelf! Sterkte!
  zaterdag 31 oktober 2009 @ 15:54:07 #139
3142 m@x
Do, a deer, a female deer
pi_74253771
Hoe is het met jou Anitra?
Oops! Did I just roll my eyes out loud?
♥ Huisje, boompje, fietstas ♥
♥ There is no way to happiness, happiness is the way ♥
  FOK!Fotograaf / Beeldredactie zaterdag 31 oktober 2009 @ 15:57:53 #140
68600 crew  Ynske
Bedankt voor de zon...
pi_74253844
quote:
Op vrijdag 30 oktober 2009 21:44 schreef chacama het volgende:

[..]

En zelf ga ik morgen met twee hele lieve meisjes op wereldavontuur. We gaan met de bus en trein naar mijn vader. En het duurt maar 3 uur voordat we op het station staan. Daar komt opa ons gelukkig halen. Het wordt een raar weekend. Vol van gezellige dingen, maar ook een weekend van herrineren. We herdenken mama dit weekend. maar op een leuke manier met spelletjes en gourmetten.
Geniet ervan, denk idd aan de goede mooie dingen die jullie samen hadden.
Today is life -
the only life you are sure of. Make the most of today.

Dale Carnegie
pi_74259764
Chacama, hoe was je weekend? Heb je kunnen genieten van de herdenkingstijd?
Heeft je moeder je kinderen meegemaakt?
  zaterdag 31 oktober 2009 @ 20:06:49 #142
170545 DaviniaHR
Mrs. PhysicsRules
pi_74260243
Estrys, wat fijn dat je jezelf weer gevonden hebt!

Geppie, je bent echt niet de enige die het zo voelt, hoor! (Ik niet, maar je leest het hier vaak genoeg) Probeer goede hulp te zoeken, en hopelijk kom je er snel uit.

ssserpente, wat fijn dat het zo goed gaat! ik vond het ook niet zo wereldschokkend, maar voor sommige mensen heeft de verandering toch een hele grote impact.

chacama, hoe was je weekend?
*O* Trotse mama van E l i en A v i v a *O*
Insanity is heritable. You get it from your children.
Ik ben wel gek, maar niet achterlijk.
If you can't beat them, confuse them.
pi_74261303
Bedankt voor jullie woorden! Ik heb aan de bel getrokken bij het CB ( ) huisarts (doorverwezen naar psych)en via mijn werk praat ik af en toe met een bedrijf maatschappelijk werker.

Wat ik precies mis aan mijn oude leven kan ik niet goed verwoorden, maar het is meer de druk van de gigantische verantwoordelijkheid die ik nu voel. Misschien ben ik gewoon egoistisch en moet ik er niet zo over malen.

Chacama dat klinkt als een mooie manier om iemand te herdenken, ik hoop dat jullie een mooi weekend hebben gehad!
No one can make you feel inferior without your consent - Eleanor Roosevelt
pi_74261427
Knap Geppie, dat je aan de bel hebt getrokken! Ken het gevoel van het oude-leven-missen niet helemaal, al heb ik soms weleens heimwee naar het kunnen gaan en staan waar je wilt...
  zaterdag 31 oktober 2009 @ 21:57:33 #145
11803 Vivi
Computer off. Life on.
pi_74263399
quote:
Op vrijdag 30 oktober 2009 21:43 schreef Ssserpente het volgende:
Maar
[..]

Hier even op inhakend.

Dat vind ik dus reuze meevallen! Tijdens mijn zwangerschap werd ik van alle kanten gewaarschuwd: "Geniet nog maar even van je vrije leventje, straks is het voorbij!" en: "Een kind zet je hele leven op z'n kop".

Door dit soort opmerkingen had ik de verwachting dat ik in een totaal ander omniversum terecht zou komen zodra Lente geboren werd. Maar ik ons huis staat nog steeds, ik ben nog steeds dezelfde, zoveel is er eigenlijk niet veranderd. Behalve natuurlijk dat er een lief klein meisje in de wieg ligt.

Grappig is dat als ik dit tegen die mensen zeg, ze stuk voor stuk roepen: 'Wacht maar, dat komt nog wel! Nu slaapt ze nog veel, maar straks als ze ouder is..."

We zullen zien..!

Niet om jullie problemen te bagataliseren hoor. N. en ik hadden het hier toevallig vandaag over en moest er aan denken zodra ik deze post zag.
Wacht maar, dat komt nog wel!

Echt!
Ik adem in en kalmeer. Ik adem uit en glimlach.
pi_74263640
Het is hier niet echt dat ik mijn oude leven mis, ik mis eerder mijn oude ik en dan lichamelijk en de invloed van de hormonen. En ik vind het heel lastig dat ik Driekus niet meteen het liefste van het liefste vond en dat ik het kereltje echt moet leren kennen.
En Geppie, dat van dat taboe dat herken ik. Ik vond de drempel heel hoog om tegenover mijn man toe te geven dat ik me zo voelde. Daarna ging het bij de huisarts al beter, maar de rest van mijn omgeving weet het niet eens. Die weten alleen dat ik deels gestopt ben met bv omdat ik daar zo'n moeite mee had. Oke, dat was/is deel van het probleem, maar ik heb dus nooit uitgesproken waar ik precies mee zat. Al vermoed ik dat bijvoorbeeld mijn ouders en zusje het wel vermoeden. Het is zo lastig om toe te geven hoe je je voelt, dus des te knapper dat je het gedaan hebt, dat is vast stap 1 naar een oplossing!
* Mama van Driekus (0909) en Tienus (0611) *
*waarom hebben konijnen zulke grote oren als ze toch niet luisteren? *
pi_74264287
quote:
Op zaterdag 31 oktober 2009 22:08 schreef mefke79 het volgende:
Het is hier niet echt dat ik mijn oude leven mis, ik mis eerder mijn oude ik en dan lichamelijk en de invloed van de hormonen. En ik vind het heel lastig dat ik Driekus niet meteen het liefste van het liefste vond en dat ik het kereltje echt moet leren kennen.
Dit alleen al heeft bij mij een maand of vier, vijf geduurd Toen ze bijna zes maanden was, viel het kwartje: ik ben gewoon iemands moeder, M. is míjn kind, ík heb gewoon een kind
En toen ging ik denken dat ik geen goede moeder was omdat ik geen 'oermoeder' ben of althans me niet zo voel. Leuk hoor, zo'n eerste tandje, fruithapje etc. maar ik heb er gewoon niet veel mee. Ik ben het pas leuk gaan vinden toen ze zelfstandig is gaan zitten, gaan kruipen. Dus het goede gevoel komt wel, ooit. Omdat ik het nu pas geloof als mensen zeggen: "het wordt steeds leuker".

@Mefke: misschien vervelend voor jou maar ik ben zó blij dat ik niet de enige ben. Jij ook veel succes/plezier met het leren kennen van je kindje!
No one can make you feel inferior without your consent - Eleanor Roosevelt
pi_74265065
Dames, juist open proberen te zijn en blijven en dan kijken wat nodig is. Eerlijk durven zijn over je gevoel, echt. Wat YPPY zegt ook verder.

Estrys, wat fijn hoe jij je nu weer voelt! Wat zul je opgelucht zijn!
pi_74276078
mefke en geppie wat goed dat jullie hier zo open zijn. Ik herken t wel een beetje.

Jamie is een heerlijk ventje, heel tevreden... huilt bijna niet, drinkt goed aan de borst, en slaapt s nachts ongeveer 5 tot 6 uur aan één stuk. Donderdag is hij op de weegschaal geweest en was 340 gram aangekomen in 1 week tijd. Als hij komt voor de voeding 's nachts heb ik er echt moeite mee, dan denk ik is het weer zover, ik wil slapen en dat terwijl ik echt niet mag klagen.

Gister avond was hij aan t huilen, hij had krampjes. Ik kan dan dus gewoon slapen en dan zit mn lief met hem en dan is mn lief ten einde raad. Uiteindelijk lag Jamie in zn wieg toen begon hij te spugen, het zat tot op zn voeteneind onder. Mn beide mannen in tranen. Ik kan dan alleen maar rationeel handelen, wieg verschonen, Jamie schone kleren aan, en hup terug in de wieg... toen viel hij in slaap. Ik voel me dan zo'n
ontzettende ongevoelige moeder.

Wat ik ook niet kan uitstaan is dat ik lichamelijk gewoon nog niet zo sterk ben... (Jamie is nu 2 weken en 2 dagen oud) Heb nog veel last van mn onderkant. Als ik een stuk gelopen heb, is het net alsof ik een trap in mn kruis heb gehad. In een opwelling heb ik kaarten besteld voor de jonge gezinnen beurs ( 8 nov), ik wil er heel graag heen... maar ik hoop dat ik t trek.

Genoeg geklaagd... al met al hou ik wel ontzettend veel van mn kleine mannetje en vind t heerlijk om met hem te knuffelen.
pi_74276609
Martine: dat praktische is toch gewoon ook heel handig?
Baby spuugt alles onder. Wat moet er gebeuren? Bed schoon, baby schoon, baby weer in bed.
Wat heeft dan meer zin, meehuilen of aanpakken?

En dat moeë door gebroken nachten is ook doodnormaal. Ik denk niet dat er één moeder is die denkt "yay, ik mag weer een nachtvoeding geven!" (ok, ok, gevalletjes stuwing niet meegerekend )

De eerste tijd is gewoon zwaar joh, het wordt écht-echt beter! En dat je het af en toe zwaar vermoeiend vind is logisch. Je bent net bevallen (nee, 2 weken geleden is niet lang geleden ) Je lijf is nog echt niet wat het was en je baby kost nog heel veel tijd en aandacht.

8 November naar de jonge gezinnenbeurs... Gewoon heengaan en kijken of het lukt? Lijkt mij wel een plan Is het een beetje dichtbij of moet je eerst een paar uur reizen?

Hier gaat het ruk Mama zijn is leuk, zwanger zijn is ook leuk, maar mama zijn terwijl je zwanger bent en je lichaam je laat vallen als een baksteen is vrij stom
Ik krijg steeds meer oeite met de vraag 'zo en hoe gaat het met jou en je buik' enzo... Waarom vragen mensen dat überhaupt... Als is eerlijk ben gaat deze zwangerschap gewoon niet lekker. Hoe blij ik ook ben dat er weer een baby komt. Maar mensen die stralend en kijkend naar je buik vragen hoe het gaat, daar zeg je ook niet tegen "beroerd, ik wou dat ik een maand of 4 verder was"
pi_74276704
quote:
Op zondag 1 november 2009 13:58 schreef martine1984 het volgende:

Wat ik ook niet kan uitstaan is dat ik lichamelijk gewoon nog niet zo sterk ben... (Jamie is nu 2 weken en 2 dagen oud) Heb nog veel last van mn onderkant. Als ik een stuk gelopen heb, is het net alsof ik een trap in mn kruis heb gehad. In een opwelling heb ik kaarten besteld voor de jonge gezinnen beurs ( 8 nov), ik wil er heel graag heen... maar ik hoop dat ik t trek.

Genoeg geklaagd... al met al hou ik wel ontzettend veel van mn kleine mannetje en vind t heerlijk om met hem te knuffelen.
Soms is dat rationele wel handig (vind ik), ik dacht altijd dat ik gigantisch in paniek zou raken als ze ziek zou worden of als er een ongeluk(je) zou gebeuren omdat ik normaal ook zo'n stresskip ben. Maar ik ben wel blij dat ik rustig kan blijven en rustig kan nadenken hoe ik ga handelen.

Balen dat je je lichamelijk nog niet oke voelt maar het is pas 2 weken geleden! Hopelijk kan je wel naar de beurs, misschien een stukje lopen en dan ergens even gaan zitten (weet niet of dat op zo'n beurs kan eigenlijk).

Dubbel is dat he: gigantisch veel van zo'n kindje houden maar dat je toch bepaalde dingen vindt tegenvallen
No one can make you feel inferior without your consent - Eleanor Roosevelt
pi_74276751
Ik had ook niet vanaf dag één een moedergevoel. Ik heb echt het idee dat dat gegroeid is en nog verder moet groeien. Zoals Martine ook omschrijft, handelde ik in het begin vooral rationeel. Dat allesoverweldigende gevoel van liefde had ik ook niet. Natuurlijk vond ik 'r wel heel lief, maar een gevoel van herkenning (hier ben je dan, jij bent mijn dochter) heeft bij mij ook wel even op zich laten wachten hoor.

Maar ik had ook niet anders verwacht van mezelf, dus ik voel me er niet schuldig over en weet dat het wel goedkomt. En dat merk ik ook. Mijn beste vriendinnetje is anderhalf jaar geleden moeder geworden, en zij had precies hetzelfde

Ik denk dat het vrij normaal is, maar dat er maar weinig mensen voor uit durven komen. Niets om je schuldig over te voelen iig.
pi_74276817
Balen Freecell dat je je zo voelt! Maar zo direct vliegt de tijd... feestdagen, je verhuizing, nadenken over een kindvriendelijk in te richten huis (óf niet ) je bent zo weer 4 maanden verder! Sterkte voor nu!
No one can make you feel inferior without your consent - Eleanor Roosevelt
pi_74276905
quote:
Op zondag 1 november 2009 14:17 schreef geppie het volgende:
Balen Freecell dat je je zo voelt! Maar zo direct vliegt de tijd... feestdagen, je verhuizing, nadenken over een kindvriendelijk in te richten huis (óf niet ) je bent zo weer 4 maanden verder! Sterkte voor nu!
Whehe
Mja, ik zie ook behoorlijk op tegen de verhuizing eigenlijk En ik ben zó blij met ons huis, maar als ik denk aan erhuizen is het een soort van AAAAAH! reactie
pi_74277057
Kan me voorstellen! Vorig jaar op 2 oktober passeerde mijn akte, 11 oktober zaten we in het nieuwe huis en op 21 oktober beviel ik.

Zou gewoon langzaamaan beginnen met inpakken, gewoon elke dag een doos ofzo met spullen die je niet dagelijks gebruikt. Of is het meer het klussen in het nieuwe huis waar je tegenop ziet? Misschien willen mensen van jullie kerk wel meehelpen?
No one can make you feel inferior without your consent - Eleanor Roosevelt
  zondag 1 november 2009 @ 15:54:14 #156
14811 Asyniur
Nu met 2 jommetjes <3
pi_74279880
quote:
Op zondag 1 november 2009 14:11 schreef freecell het volgende:
Hier gaat het ruk Mama zijn is leuk, zwanger zijn is ook leuk, maar mama zijn terwijl je zwanger bent en je lichaam je laat vallen als een baksteen is vrij stom
Ik krijg steeds meer oeite met de vraag 'zo en hoe gaat het met jou en je buik' enzo... Waarom vragen mensen dat überhaupt... Als is eerlijk ben gaat deze zwangerschap gewoon niet lekker. Hoe blij ik ook ben dat er weer een baby komt. Maar mensen die stralend en kijkend naar je buik vragen hoe het gaat, daar zeg je ook niet tegen "beroerd, ik wou dat ik een maand of 4 verder was"
Wat dat betreft prijs ik me echt gelukkig dat ik nog geen kotertje heb rondlopen
Laatst was er voor de eerste keer een mevrouw (die ik verder niet eens ken ) die heel droog opmerkte: volgens mij wens jij dat het een paar maanden verder is.
En ja ik geniet van de trapjes in mijn buik en het dromen over hoe het straks zal zijn en ik ben nieuwsgierig.
Maar soms ben ik het zo kotsbeu dat mijn lijf me zo in de steek laat...
(en nee ik ben niet zielig maar ik wil wel af en toe kunnen zeggen dat het kut is...)
pi_74279934
quote:
Op zondag 1 november 2009 14:11 schreef freecell het volgende:
Maar mensen die stralend en kijkend naar je buik vragen hoe het gaat, daar zeg je ook niet tegen "beroerd, ik wou dat ik een maand of 4 verder was"
Waarom niet? Ze vragen het toch, dan mag je toch eerlijk antwoord geven
En verder kan ik me wel voorstellen dat zwanger zijn als er al een kleine ronloopt veel zwaarder kan zijn
pi_74280144
quote:
Op zondag 1 november 2009 14:23 schreef geppie het volgende:
Kan me voorstellen! Vorig jaar op 2 oktober passeerde mijn akte, 11 oktober zaten we in het nieuwe huis en op 21 oktober beviel ik.

Zou gewoon langzaamaan beginnen met inpakken, gewoon elke dag een doos ofzo met spullen die je niet dagelijks gebruikt. Of is het meer het klussen in het nieuwe huis waar je tegenop ziet? Misschien willen mensen van jullie kerk wel meehelpen?
Het klussen inderdaad En dat iedereen vind dat ik vooralalleen maar mag kijken hoe de andere bezig zijn. En we krijgen inderdaad heél veel hulp Dat scheelt al flink!
quote:
Op zondag 1 november 2009 15:56 schreef Bla_Bla_Bla het volgende:

[..]

Waarom niet? Ze vragen het toch, dan mag je toch eerlijk antwoord geven
En verder kan ik me wel voorstellen dat zwanger zijn als er al een kleine ronloopt veel zwaarder kan zijn
Mensen willen geen eerlijk antwoord, dat is ongemakkelijk
quote:
Op zondag 1 november 2009 15:54 schreef Asyniur het volgende:

(en nee ik ben niet zielig maar ik wil wel af en toe kunnen zeggen dat het kut is...)[/sub]
Nou, dat dus eigenlijk. Ik ben echt niet heel erg zielig oid, maar het gaat nu ook gewoon NIET lekker. En natuurlijk is het zwanger zijn leuk en heb ik zin in de baby straks en heb ik het me heus zelf op de hals gehaald
Maar inderdaad, dat lijf wil niet mee
pi_74280287
quote:
Op zondag 1 november 2009 16:02 schreef freecell het volgende:
Mensen willen geen eerlijk antwoord, dat is ongemakkelijk
Sommige mischien wel ja, maar als ik zoiets vraag dan wil ik graag eerlijk antwoord, en daar zal ik vast niet de enige in zijn
  zondag 1 november 2009 @ 16:10:59 #160
14811 Asyniur
Nu met 2 jommetjes <3
pi_74280410
quote:
Op zondag 1 november 2009 16:02 schreef freecell het volgende:
Mensen willen geen eerlijk antwoord, dat is ongemakkelijk
[..]


ik zeg meestal: met de baby is alles goed, met mij wat minder maar ook dat komt wel weer goed, en dan lach ik er bij en dan vraagt 9 van de 10 mensen niet verder en dat vind ik prima
abonnement Unibet Coolblue Bitvavo
Forum Opties
Forumhop:
Hop naar:
(afkorting, bv 'KLB')