OUD Ouder(s)
Alles over (on)vruchtbaarheid, opvoeding en ontwikkeling.
Dat lijkt me ook, hoe moeilijk en hard het voor jullie soms ook zal zijnquote:Op maandag 26 oktober 2009 11:21 schreef flugeltje het volgende:
Ik probeer positief te blijven, dat is de beste instelling toch?
♡ Sa fier as de moanne, - en werom ♡
Zolang je ook ruimte laat voor je verdriet, je wanhoop, je frustratie en je boosheid, is een positieve instelling prima.quote:Op maandag 26 oktober 2009 11:21 schreef flugeltje het volgende:
Ik probeer positief te blijven, dat is de beste instelling toch?
Herkenbaar wel, van die kleine dingetjes zoals zo'n achteloze opmerking die later dan nog nagalmen in je lijf. Bah.
Dit inderdaad! Positief blijven is denk ik heel belangrijk, maar dat wil neit zeggen dat je soms ook de tijd moet nemen om wel verdrietig te zijn, op zijn tijd wel te huilen, boos te worden en te klagen. Deze gevoelens negeren kan best een tijdje, maar dan komen ze vaak nog heviger terug.quote:
[..]
Zolang je ook ruimte laat voor je verdriet, je wanhoop, je frustratie en je boosheid, is een positieve instelling prima.
Wat zeg je dat goed.quote:Herkenbaar wel, van die kleine dingetjes zoals zo'n achteloze opmerking die later dan nog nagalmen in je lijf. Bah.
Ook een dikke
voor jou. Ik moet vaak aan je denken en blijf voor je duimen.
And the young, they can lose hope cause they can't see beyond today,. ..
The wisdom that the old can't give away
The wisdom that the old can't give away
Dank meiden
Het is momenteel niet echt boosheid of verdriet maar meer een soort van weemoedig 'spijt-gevoel'. Een beetje het gevoel wat je hebt als je op de laatste dag van de vakantie voor de laatste keer lekker met je voeten in het water loopt en de zonsondergang bekijkt. Ik krijg dan ook altijd een vreemd soort emotie over me heen. Dat heb ik dus nu ook.
En dat 'nagalmen' is inderdaad erg goed omschreven. Zal iedereen wel eens hebben in wat voor situatie dan ook...
Het is momenteel niet echt boosheid of verdriet maar meer een soort van weemoedig 'spijt-gevoel'. Een beetje het gevoel wat je hebt als je op de laatste dag van de vakantie voor de laatste keer lekker met je voeten in het water loopt en de zonsondergang bekijkt. Ik krijg dan ook altijd een vreemd soort emotie over me heen. Dat heb ik dus nu ook.
En dat 'nagalmen' is inderdaad erg goed omschreven. Zal iedereen wel eens hebben in wat voor situatie dan ook...
Op donderdag 12 oktober 2006 09:27 schreef SCH het volgende:
flugeltje is een kloon van yvonne toch?
flugeltje is een kloon van yvonne toch?
Flugel, wat een goede omschrijving bij dat gevoel... En het slijt, echt. Het duurt alleen zo lang.
Ik hoop dat het kastje ooit 's aan de kant moet. En dat je dat gevoel nooit meer in volle sterkte hoeft te voelen.
Ik hoop dat het kastje ooit 's aan de kant moet. En dat je dat gevoel nooit meer in volle sterkte hoeft te voelen.
Geluk zit in een klein Wolkje
Wil degene die vroeg om een witte kerst ook even vragen naar een mooie zomer?
Wil degene die vroeg om een witte kerst ook even vragen naar een mooie zomer?
Ja precies, datzelfde gevoel heb ik ook altijd op oudjaarsavondquote:Op maandag 26 oktober 2009 13:31 schreef sombie het volgende:
Dankjewel, miss_sly. Lief van je!
O ja, flugeltje, een oudejaarsavondgevoel, is dat voor mij.
Toch fijn dat je zoiets moeilijks als 'gevoel' toch weet te omschrijven aan de hand van gebeurtenissen.
Op donderdag 12 oktober 2006 09:27 schreef SCH het volgende:
flugeltje is een kloon van yvonne toch?
flugeltje is een kloon van yvonne toch?
SSt, dit wil ik helemaal niet horenquote:Op maandag 26 oktober 2009 08:52 schreef tessie het volgende:
Asyniur, ik heb ook een spastische darm, dus zorgen voor soepele ontlasting lukt helaas vaak niet. En ik wil je niet bang maken, maar je hebt wel grote kans dat ze na je bevalling door al dat persen weer terug komen.
Oeke, spannend! Ben benieuwd hoe je t vind.
*steekt vingers in de oren en zing heel hard lalalalalalala*
Positief blijven is het beste inderdaad. Maar dat wil niet zeggen dat je nooit eens verdrietig mag zijn of mag huilen.
Fluugs, ik begrijp zo goed wat je bedoelt... maar het enige dat je kan doen is er doorheen... en dan op jouw eigen manier... Ik vind de oplossing op het fysieke vlak van het kastje al heel goed, maar nu nog de geestelijke oplossing... en net wat Lishe zegt, het duurt heel lang dat slijten... ik heb ook nog steeds 15 februari heel erg in m'n hoofd omdat dat de uitrekendag was... ik kan er ook soms nog om huilen. ik bedoel niet dat jij ook moet kunnen huilen, maar dat iedereen het op zijn eigen manier kan doen. als dat is door lekker te huilen af en toe, gewoon doen, als dat niet je ding is, dan gewoon niet doen...
Flugel een dikke voor jou! Wat je zegt, tis het oudejaarsavond gevoel. Ik heb het dit jaar om 0.00 letterlijk weggejankt, was zo blij dat het rotjaar erop zat. En moet je me nu eens kijken...Ik hoop voor je dat jullie het kastje echt al heel snel een ander plekje moeten geven.
voor jou! Wat je zegt, tis het oudejaarsavond gevoel. Ik heb het dit jaar om 0.00 letterlijk weggejankt, was zo blij dat het rotjaar erop zat. En moet je me nu eens kijken...Ik hoop voor je dat jullie het kastje echt al heel snel een ander plekje moeten geven.
* Mama van Driekus (0909) en Tienus (0611) *
*waarom hebben konijnen zulke grote oren als ze toch niet luisteren? *
*waarom hebben konijnen zulke grote oren als ze toch niet luisteren? *
Jullie zijn lief!
Inmiddels gaat het wel weer, ben nog even wat aan het freubelen in huis en mezelf mentaal aan het voorbereiden op morgen. Dan ga ik voor het eerst sinds eind juli weer werken! Ik start therapeutisch met twee ochtenden in de week. Hoop dat het goed gaat allemaal
Inmiddels gaat het wel weer, ben nog even wat aan het freubelen in huis en mezelf mentaal aan het voorbereiden op morgen. Dan ga ik voor het eerst sinds eind juli weer werken! Ik start therapeutisch met twee ochtenden in de week. Hoop dat het goed gaat allemaal
Op donderdag 12 oktober 2006 09:27 schreef SCH het volgende:
flugeltje is een kloon van yvonne toch?
flugeltje is een kloon van yvonne toch?
Flugel, wat goed dat je weer gaat beginnen met je werk! Heb je er wel weer zin in? Ik hoop dat het je bevalt! Maar wat ben je weer op de goede weg!
Ik heb er zeker zin in, maar het is ook een beetje onwennig allemaal. Ben er wel weer enorm aan toe om zinnige dingen te doen. Ben ook nog wel een klein beetje bang voor een terugval, maar dat zien we dan wel weer.quote:Op maandag 26 oktober 2009 18:46 schreef mijsje het volgende:
Uit een burnout/depressie komen schijnt overigens net zolang te duren als het erin komen. Het kan dus nog wel een jaartje of wat duren voor ik helemaal de oude ben. Voor nu echter weer een stap in de goede richting
Op donderdag 12 oktober 2006 09:27 schreef SCH het volgende:
flugeltje is een kloon van yvonne toch?
flugeltje is een kloon van yvonne toch?
met een burnout heb ik (gelukkig) zelf geen ervaring, maar met een depressie helaas wel. (een burnout is volgens mij nog wel zwaarder dan een depressie, ik heb respect voor je dat je alweer zo goed op weg bent!
Ik was ongeveer 10 jaar depressief, en het duurde bij mij 4 jaar therapie bij de ggz om uit het ergste te komen. daarna had ik even niks, en een half jaar geleden ben ik begonnen met maatschappelijk werk. dat helpt wel, en daardoor kan ik verder met m'n leven. helemaal los vind ik nog erg eng en ik ben ook steeds bang geweest voor terugval, wat tijdens de slechtste periode met m'n moeder (wel heel logisch) ook wel een beetje gebeurde. wat dat betreft ben ik blij dat ik zo'n lieve man heb, die het ook wel in de gaten houdt bij me. (hij merkt het eerder dan ikzelf meestal)
maar alles erop en eraan meegenomen, heb ik een fijn leven in het algemeen. er zitten wat hobbels in m'n weg en hier en daar echt een klimmuur, maar die stap in de goede richting wordt al gauw een heel eind in de goede richting en daarna is het gewoon de goede weg. snap je me een beetje? of draaf ik weer te ver door?
Ik ben in ieder geval heel blij dat je weer eraan toe bent om ook met je werk de eerste stappen weer te nemen.
Ik was ongeveer 10 jaar depressief, en het duurde bij mij 4 jaar therapie bij de ggz om uit het ergste te komen. daarna had ik even niks, en een half jaar geleden ben ik begonnen met maatschappelijk werk. dat helpt wel, en daardoor kan ik verder met m'n leven. helemaal los vind ik nog erg eng en ik ben ook steeds bang geweest voor terugval, wat tijdens de slechtste periode met m'n moeder (wel heel logisch) ook wel een beetje gebeurde. wat dat betreft ben ik blij dat ik zo'n lieve man heb, die het ook wel in de gaten houdt bij me. (hij merkt het eerder dan ikzelf meestal)
maar alles erop en eraan meegenomen, heb ik een fijn leven in het algemeen. er zitten wat hobbels in m'n weg en hier en daar echt een klimmuur, maar die stap in de goede richting wordt al gauw een heel eind in de goede richting en daarna is het gewoon de goede weg. snap je me een beetje? of draaf ik weer te ver door?
Ik ben in ieder geval heel blij dat je weer eraan toe bent om ook met je werk de eerste stappen weer te nemen.
En elke stap is er 1 Flugel!
* Mama van Driekus (0909) en Tienus (0611) *
*waarom hebben konijnen zulke grote oren als ze toch niet luisteren? *
*waarom hebben konijnen zulke grote oren als ze toch niet luisteren? *
Goed dat je ook op de goeie weg bent mijsje. Ik weet alleen niet wat zwaarder is hoor, laten we het erop houden dat het allebei een flinke beproeving is. Ik snap je angst voor terugval dan ook erg goed. Ik merk nu dat rond mijn menstruatie mijn angsten verergeren en ben eigenlijk ook wel bang wat er gaat gebeuren als ik weer zwanger zou raken. Kan ik dat soort hormonen wel handelen? En nog erger: Kan ik wel een goeie moeder zijn als ik zo'n zwakke plek heb?
Vooral die laatste twee dingen houden me op het moment heel erg bezig. Doe ik er goed aan om nu weer te gaan proberen? Een paar jaar wachten durf ik echter niet zo goed, ik ben inmiddels bijna 34 en stel je voor dat het nog een paar jaar gaat duren voor er eindelijk eens eentje blijft plakken. Ik wil heel graag meer dan 1 kindje eigenlijk.
Wat is toch in hemelsnaam wijsheid in deze?
Dit soort vragen zijn bijna voldoende om in een crisis te raken
Inderdaad mefke, elke stap is er eentje. Zeker nu ik weer op de goeie weg ben tellen die stappen zelfs dubbel vind ik
Vooral die laatste twee dingen houden me op het moment heel erg bezig. Doe ik er goed aan om nu weer te gaan proberen? Een paar jaar wachten durf ik echter niet zo goed, ik ben inmiddels bijna 34 en stel je voor dat het nog een paar jaar gaat duren voor er eindelijk eens eentje blijft plakken. Ik wil heel graag meer dan 1 kindje eigenlijk.
Wat is toch in hemelsnaam wijsheid in deze? Dit soort vragen zijn bijna voldoende om in een crisis te raken
Inderdaad mefke, elke stap is er eentje. Zeker nu ik weer op de goeie weg ben tellen die stappen zelfs dubbel vind ik
Op donderdag 12 oktober 2006 09:27 schreef SCH het volgende:
flugeltje is een kloon van yvonne toch?
flugeltje is een kloon van yvonne toch?
Zo ik kom weer eens binnenvallen, sorry
Ik voel me zó vreselijk &^(*@#*)#
Vandaag had ik mn eerste werkdag en ik vond het een ramp. Timo wilde ineens ook niet meer eten uit het flesje dus hij gilde telkens (hij was thuis met mn man, nog niet naar het kdv) Ik ben er tussen de middag voor naar huis gereden om hem te voeden... En ik vond mn werk helemaal niet meer leuk en wilde alleen nog maar thuis zijn.
En nu zit ik te denken of ik mn baan misschien op wil zeggen.. Het probleem is alleen dat ze me net verteld hebben dat mn contract verlengd wordt en ik heb gezegd dat ik dat wel wilde en een collega heeft nu al te horen gekregen dat dr contract dus niet verlengd wordt... En ik zou me zó lullig voelen mn werkgever in de kou te laten staan door nu toch op te zeggen... maar man echt, ik wil bij Timo zijn Ik had geen idee dat het zo heftig zou zijn allemaal, dat moederschap.
Ik voel me zó vreselijk &^(*@#*)#
Vandaag had ik mn eerste werkdag en ik vond het een ramp. Timo wilde ineens ook niet meer eten uit het flesje dus hij gilde telkens (hij was thuis met mn man, nog niet naar het kdv) Ik ben er tussen de middag voor naar huis gereden om hem te voeden... En ik vond mn werk helemaal niet meer leuk en wilde alleen nog maar thuis zijn.
En nu zit ik te denken of ik mn baan misschien op wil zeggen.. Het probleem is alleen dat ze me net verteld hebben dat mn contract verlengd wordt en ik heb gezegd dat ik dat wel wilde en een collega heeft nu al te horen gekregen dat dr contract dus niet verlengd wordt... En ik zou me zó lullig voelen mn werkgever in de kou te laten staan door nu toch op te zeggen... maar man echt, ik wil bij Timo zijn Ik had geen idee dat het zo heftig zou zijn allemaal, dat moederschap.
Ik kan mezelf zo goed voorstellen dat het klote is zo'n eerste dag. Het schijnt beter te worden na een tijdje. Sterkte beepquote:Op maandag 26 oktober 2009 20:12 schreef Chan het volgende:
Zo ik kom weer eens binnenvallen, sorry
Ik voel me zó vreselijk &^(*@#*)#
Vandaag had ik mn eerste werkdag en ik vond het een ramp. Timo wilde ineens ook niet meer eten uit het flesje dus hij gilde telkens (hij was thuis met mn man, nog niet naar het kdv) Ik ben er tussen de middag voor naar huis gereden om hem te voeden... En ik vond mn werk helemaal niet meer leuk en wilde alleen nog maar thuis zijn.
Op donderdag 12 oktober 2006 09:27 schreef SCH het volgende:
flugeltje is een kloon van yvonne toch?
flugeltje is een kloon van yvonne toch?
Ow Chan, wat rot dat het zo slecht bevallen is. Ik weet niet wat te zeggen, alleen dikke voor jou en knuffel Timo dan maar eens extra, dat doet vast goed.
voor jou en knuffel Timo dan maar eens extra, dat doet vast goed.
And the young, they can lose hope cause they can't see beyond today,. ..
The wisdom that the old can't give away
The wisdom that the old can't give away
Ach Chan, wat naar. Is ook wel een heel rot begin zo zeg. Misschien gaat het binnenkort beter? Je hoeft natuurlijk nog niet gelijk te beslissen wat je doet. En verder is het misschien lullig voor je werkgever als je je contract opzegt, maar je kan niet met iedereen rekening houden toch? Doe waar je je zelf goed bij voelt
En ook een voor Flugeltje en Mijsje.
En ook een
voor Flugeltje en Mijsje.
...and together we'll stand on the threshold of a dream[
Chan, is het geen optie om ouderschapsverlof op te nemen nu? Dan kun je het werken wat rustiger aan opbouwen. Het is toch ook niks, zo'n hummel van net drie maanden achter te moeten laten. 
"Bloemen zijn rood jongeman... "
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
Flugeltje en Mijsje, wezen jullie maar flink lief voor jezelf!
Chan, wat naar, zo'n eerste dag. En moeilijk dat hij niet wilde drinken. Kijk het even aan zou ik zeggen, misschien trekt het bij en misschien niet, dan zeg je je baan op. Het gaat om jullie drie. Dat jullie je fijn en gelukkig voelen.
Hier mijn eerste dag zonder Ko overleefd. Hetzelfde als bij Chan, hij wilde niet drinken. Slechts een paar kleine slokken. Maar verder ging alles wel goed, en toen ik thuis kwam heeft hij lekker bijgedronken. We zijn lekker uit eten gegaan en Ko heeft tijdens het eten heerlijk in de doek geslapen.
We zijn wel alledrie uitgeput.
Kolven in het busje ging ook best goed en het was echt heel gezellig met mijn lieve vriendinnetje. Helemaal bijgepraat.
Maar nu zie ik op tegen de volgende werkdag, donderdag. Dan is het namelijk van 9 uur 's ochtends tot 1 uur 's nachts en als hij dan niet wil drinken.
Al met al had ik juist wel een fijne ervaring, hoewel ik hem heel heel erg miste, was ik ook blij om weer met mijn vak bezig te zijn en nieuwe plannen te maken met mijn vriendinnetje, waar ik af en toe dus ook mee werk.
Chan, wat naar, zo'n eerste dag. En moeilijk dat hij niet wilde drinken. Kijk het even aan zou ik zeggen, misschien trekt het bij en misschien niet, dan zeg je je baan op. Het gaat om jullie drie. Dat jullie je fijn en gelukkig voelen.
Hier mijn eerste dag zonder Ko overleefd. Hetzelfde als bij Chan, hij wilde niet drinken. Slechts een paar kleine slokken. Maar verder ging alles wel goed, en toen ik thuis kwam heeft hij lekker bijgedronken. We zijn lekker uit eten gegaan en Ko heeft tijdens het eten heerlijk in de doek geslapen.
We zijn wel alledrie uitgeput.
Kolven in het busje ging ook best goed en het was echt heel gezellig met mijn lieve vriendinnetje. Helemaal bijgepraat.
Maar nu zie ik op tegen de volgende werkdag, donderdag. Dan is het namelijk van 9 uur 's ochtends tot 1 uur 's nachts en als hij dan niet wil drinken.
Al met al had ik juist wel een fijne ervaring, hoewel ik hem heel heel erg miste, was ik ook blij om weer met mijn vak bezig te zijn en nieuwe plannen te maken met mijn vriendinnetje, waar ik af en toe dus ook mee werk.
Meer dan een paar ochtendzoenen
heb ik nood aan stoute schoenen.
https://www.etsy.com/nl/shop/byLisdottir
heb ik nood aan stoute schoenen.
https://www.etsy.com/nl/shop/byLisdottir
Dat klinkt heel fijn Oeke! Hopelijk gaat het drinken de volgende keer ook beter.
...and together we'll stand on the threshold of a dream[
Fluugs, je bent lief! je zou volgens mij een supermama worden, juist omdat je je dit soort vragen kunt stellen... dan ben je dus echt bezig met wat het best is voor je kindje. Met die vragen heb ik ook wel gezeten, en ik ben er uiteindelijk wel uitgekomen dat ouderschap ms wel erg egoïstisch is, maar het is echt wat ik wil, waar ik voor wil leven. m'n gezin is gewoon niet compleet zo met z'n tweeën... dus gaan we er echt voor. Chan, dat is moeilijk meid... Ik hoop dat het steeds een stapje beter gaat, maar net als wat Moonah zegt, is (gedeeltelijk) ouderschapsverlof opnemen niet iets voor je? Succes de komende dagen...
Oeke, voor jou dus ook erg moeilijk... ik hoop ook dat het bij jou steeds een stapje beter gaat! Ko went er vast gauw aan, en dan drinkt hij ook lekker als je op je werk bent. dat moet dan ook wel een fijn gevoel voor jou zijn... (en bedankt
ik probeer heel lief te zijn voor mezelf, maar het lukt niet altijd. wel steeds vaker. )Tessie ook bedankt. doet me goed dat er meiden zo meeleven...
Het valt ook echt allemaal niet meequote:Op maandag 26 oktober 2009 20:12 schreef Chan het volgende:
Zo ik kom weer eens binnenvallen, sorry
Ik voel me zó vreselijk &^(*@#*)#
Vandaag had ik mn eerste werkdag en ik vond het een ramp. Timo wilde ineens ook niet meer eten uit het flesje dus hij gilde telkens (hij was thuis met mn man, nog niet naar het kdv) Ik ben er tussen de middag voor naar huis gereden om hem te voeden... En ik vond mn werk helemaal niet meer leuk en wilde alleen nog maar thuis zijn.
Geef het een beetje de tijd, je kan niet verwachten dat het meteen weer zoals vanouds is. Ineens is alles anders in je leven. Die fout heb ik ook gemaakt en kwam mezelf na een paar maanden aardig tegen. Geloof me het zal echt beter worden na verloop van tijd. Maar rrrrrrrrrrustig aan en niet overhaast beslissingen gaan nemen nu [ Bericht 5% gewijzigd door Estrys op 27-10-2009 09:18:13 ]
ti amo più di ieri ma meno di domani
Ik ben weer terug en het ging goed vanochtend
Wel erg druk met al die collega's die even kwamen bijpraten. Gelukkig waren ze allemaal wel heel erg blij dat ik er weer was!
Ben nu wel heel erg moe (en dat van die paar uurtjes )
Donderdag weer een paar uurtjes, we gaan vooruit...
Wel erg druk met al die collega's die even kwamen bijpraten. Gelukkig waren ze allemaal wel heel erg blij dat ik er weer was!
Ben nu wel heel erg moe (en dat van die paar uurtjes
)Donderdag weer een paar uurtjes, we gaan vooruit...
Op donderdag 12 oktober 2006 09:27 schreef SCH het volgende:
flugeltje is een kloon van yvonne toch?
flugeltje is een kloon van yvonne toch?
grmbl er ging iets mis en nu is mn hele post verdwenen, opnieuw maar even dan
Flugeltje wat fijn dat het goed ging! Logisch toch dat je moe bent, rust maar lekker uit nu
Dankdank allen voor het meedenken.. Ik weet echt even niet wat ik er mee moet nu, morgen moet ik weer werken, ik ga eerst maar even aankijken hoe het dan gaat. Maar het gaat zó hard tegen mn gevoel in nu, dat ik er niet constant voor Timo kan zijn. Gistermiddag was ik heel even thuis omdat hij zo slecht at en telkens aan het brullen was, toen ik binnen kwam was hij helemaal suf van het huilen en reageerde amper, toen hij eenmaal gegeten had leefde hij weer helemaal op en was gewoon weer zijn blije zelf. Ik snap ook niet meer dat ik wilde blijven werken.. Ik heb een jaar of 8 op m gewacht en dan is ie er eindelijk en dan ga ik werken
(niks tegen werkende moeders trouwens hoor, maar het voelt voor mij ineens zo scheef allemaal)
Ouderschapsverlof zou op zich ideaal zijn maar dat kan hooguit 2 maanden (nu is er nog een extra collega die op zn laatst per 1 jan. weg gaat) daarna kan het gewoon niet meer.. En vanaf volgende week gaat hij ook naar het kdv, dus dan moet ik dat ook weer afzeggen... Veel tijd om te beslissen heb ik niet in elk geval, zodra ik mn nieuwe contract getekend heb zit ik er een heel jaar aan vast (geen tussentijdse opzegmogelijkheid...)
Ik voel me zo'n doos, ik zou blij moeten zijn dat ze mn contract willen verlengen, maar ik had nu toch liever dat ze m gewoon niet verlengd hadden, dan had ik nu niet hoeven beslissen wat ik moet doen...
bluh
Flugeltje wat fijn dat het goed ging! Logisch toch dat je moe bent, rust maar lekker uit nu
Dankdank allen voor het meedenken.. Ik weet echt even niet wat ik er mee moet nu, morgen moet ik weer werken, ik ga eerst maar even aankijken hoe het dan gaat. Maar het gaat zó hard tegen mn gevoel in nu, dat ik er niet constant voor Timo kan zijn. Gistermiddag was ik heel even thuis omdat hij zo slecht at en telkens aan het brullen was, toen ik binnen kwam was hij helemaal suf van het huilen en reageerde amper, toen hij eenmaal gegeten had leefde hij weer helemaal op en was gewoon weer zijn blije zelf. Ik snap ook niet meer dat ik wilde blijven werken.. Ik heb een jaar of 8 op m gewacht en dan is ie er eindelijk en dan ga ik werken
(niks tegen werkende moeders trouwens hoor, maar het voelt voor mij ineens zo scheef allemaal)Ouderschapsverlof zou op zich ideaal zijn maar dat kan hooguit 2 maanden (nu is er nog een extra collega die op zn laatst per 1 jan. weg gaat) daarna kan het gewoon niet meer.. En vanaf volgende week gaat hij ook naar het kdv, dus dan moet ik dat ook weer afzeggen... Veel tijd om te beslissen heb ik niet in elk geval, zodra ik mn nieuwe contract getekend heb zit ik er een heel jaar aan vast (geen tussentijdse opzegmogelijkheid...)
Ik voel me zo'n doos, ik zou blij moeten zijn dat ze mn contract willen verlengen, maar ik had nu toch liever dat ze m gewoon niet verlengd hadden, dan had ik nu niet hoeven beslissen wat ik moet doen...
bluh
Chan, even heel cru gezegd is het na die twee maanden als je collega weg is toch echt het probleem van je werkgever. Jij hebt er recht op en het is aan hem om het gat tijdelijk op te vullen als die uren niet gemist kunnen worden.
Het maakt alleen de sfeer op het werk er wellicht niet beter op als jij eist waar je recht op hebt.
Sterkte in ieder geval!
Het maakt alleen de sfeer op het werk er wellicht niet beter op als jij eist waar je recht op hebt.
Sterkte in ieder geval!
Ach Chan, wat lastig toch. Ik snap je gevoel zo goed. Kunnen jullie je het permitteren om jouw inkomen voorlopig te missen? En hoe groot is je kans op een andere baan tzt?
Ik neig naar opzeggen dat contract. Je menneke is immers maar één keer baby...
Ik neig naar opzeggen dat contract. Je menneke is immers maar één keer baby...
"Bloemen zijn rood jongeman... "
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
Oh Chan dat is ook erg lastig. Ik weet niet hoeveel je werkt maar ik zou het nog even aankijken. Echt. Je baan opzeggen kan altijd nog, weer een nieuwe baan vinden is veel lastiger. Ik weet dat dit wel erg praktisch gedacht is maar zo is het ook gewoon momenteel. Geef jezelf de kans te wennen, maar geef ook je kind de kans om te wennen.
Je kan bijvoorbeeld ook ouderschapsverlof opnemen voor twee uurtjes per dag. Dan werk je wel maar korter.
Ik heb ervaren dat het na de aanvankelijke wenperiode (dat werk was zooooooo onbelangrijk geworden) het heerlijk was even iets voor mijzelf te hebben. uiteindelijk heb ik wel mijn baan opgezegd, en hoe goed en nodig dit was voor mijn kinderen, voor mijzelf was het niet het beste denk ik. Geen spijt, begrijp me niet verkeerd maar soms is ratio voor laten gaan op emotie zo slecht nog niet...
Je kan bijvoorbeeld ook ouderschapsverlof opnemen voor twee uurtjes per dag. Dan werk je wel maar korter.
Ik heb ervaren dat het na de aanvankelijke wenperiode (dat werk was zooooooo onbelangrijk geworden) het heerlijk was even iets voor mijzelf te hebben. uiteindelijk heb ik wel mijn baan opgezegd, en hoe goed en nodig dit was voor mijn kinderen, voor mijzelf was het niet het beste denk ik. Geen spijt, begrijp me niet verkeerd maar soms is ratio voor laten gaan op emotie zo slecht nog niet...
Het maakt ook niet uit of je koopt, kraakt of huurt, buurvrouw is steeds in de buurt.
Chan, wat lastig. Hopelijk wil Timo morgen wel drinken, dat zou misschien voor je gevoel al een heel klein beetje schelen... 2 maanden ouderschapsverlof zou toch al lekker zijn... en wie weet kan je het in die tijd zo rustig opbouwen dat het beter gaat en voelt...?
Fake it till you make it...
quote:Op dinsdag 27 oktober 2009 12:34 schreef Moonah het volgende:
Ach Chan, wat lastig toch. Ik snap je gevoel zo goed. Kunnen jullie je het permitteren om jouw inkomen voorlopig te missen? En hoe groot is je kans op een andere baan tzt?
Ik neig naar opzeggen dat contract. Je menneke is immers maar één keer baby...
dat! Absoluut. verder zeg ik niets, anders vloeien bij mij ook tranen.En voor Flugel een hele dikke
En nog een antwoord op de vraag in het peutertopic. De osteopaat heeft volgens mij wel geholpen, maar denk dat ik wel eerder terug moet dan half december. Dat is ook mijn eigen schuld, omdat ik niet stil kan zitten en rustig aan doe. We zijn iets te druk in de zaak aan het sjouwen en 'pimpen' om zo maar even iets niet te doen of voor F. te laten liggen. Ik wil dan door en het moet af. Dus even op mijn tanden bijten en doorgaan. Dus ik zal vast op mijn kop krijgen, maar ik voel me fitter dan in tijden.
Dizzy ik weet dat ik er recht op heb, behalve als je werkgever een zwaarwegend belang heeft dat je het niet opneemt... En het zijn advocaten dus dat zwaarwegende belang vinden ze wel als ze willen.. En er staat ook nog iets in mijn contract over geen mogelijkheid minder dagen te gaan werken...
Moonah dat is het nou juist ook, we zouden mijn inkomen best kunnen missen.. Het wordt wel heel krap, maar zeker niet onmogelijk.. En die andere baan voor over een jaartje of zo die vind ik wel, ik heb sowieso alvast een plek waar ze me graag willen hebben (dat zou voor een groot deel thuiswerken zijn als ik dat wil, dus daar zou ik ook al veel eerder mee kunnen beginnen voor een paar uur per dag, lijkt me helemaal ideaal) en als dat op niks uit zou lopen vind ik wel weer wat anders..
Maar ik heb het gevoel dat ik niet meer met goed fatsoen kan opzeggen inmiddels, ik heb toch wel toegezegd te willen blijven werken daar... En die ander weet dus al dat dr contract niet verlengd wordt... En het zijn ook echt gewoon aardige mensen en nou ja, ik zou me er heel lullig over voelen.. Pff..
Moonah dat is het nou juist ook, we zouden mijn inkomen best kunnen missen.. Het wordt wel heel krap, maar zeker niet onmogelijk.. En die andere baan voor over een jaartje of zo die vind ik wel, ik heb sowieso alvast een plek waar ze me graag willen hebben (dat zou voor een groot deel thuiswerken zijn als ik dat wil, dus daar zou ik ook al veel eerder mee kunnen beginnen voor een paar uur per dag, lijkt me helemaal ideaal) en als dat op niks uit zou lopen vind ik wel weer wat anders..
Maar ik heb het gevoel dat ik niet meer met goed fatsoen kan opzeggen inmiddels, ik heb toch wel toegezegd te willen blijven werken daar... En die ander weet dus al dat dr contract niet verlengd wordt... En het zijn ook echt gewoon aardige mensen en nou ja, ik zou me er heel lullig over voelen.. Pff..
Oh ik was een beetje traag zo te zien..
Weet alleen even niet meer wat ik nou kan reageren op buuf nijna en chacama, maar dank voor meedenken!
Weet alleen even niet meer wat ik nou kan reageren op buuf nijna en chacama, maar dank voor meedenken!
Dan heb ik niks gezegd. Wel vervelend hoor dat ze dat tegen zouden houden. Wellicht een gesprek aan gaan dat je anders er over denkt om op te zeggen? Aangezien je zo twijfelt en je met dat contract van die collega in je maag zit zou ik gewoon open kaart spelen en kijken wat de werkgever te zeggen heeft.quote:
Dizzy ik weet dat ik er recht op heb, behalve als je werkgever een zwaarwegend belang heeft dat je het niet opneemt... En het zijn advocaten dus dat zwaarwegende belang vinden ze wel als ze willen.. En er staat ook nog iets in mijn contract over geen mogelijkheid minder dagen te gaan werken...
Joh, als dat alles is!quote:Op dinsdag 27 oktober 2009 12:51 schreef Chan het volgende:
Maar ik heb het gevoel dat ik niet meer met goed fatsoen kan opzeggen inmiddels, ik heb toch wel toegezegd te willen blijven werken daar... En die ander weet dus al dat dr contract niet verlengd wordt... En het zijn ook echt gewoon aardige mensen en nou ja, ik zou me er heel lullig over voelen.. Pff..
Heel lullig gezegd, maar uiteindelijk denkt iedereen eerst aan zichzelf (tenminste, dat mag ik hopen... Chaca... 
).Ja, het is niet netjes, verre van dat. Maar eea valt wel uit te leggen. En dan zal daar heus begrip voor zijn. Of niet. Who cares. Jóuw Timo is nu klein en daar wil jíj nu van genieten.
En ja, Buuf heeft ook gelijk, soms kun je beter even alles laten bezinken (nu ook hoor
) en je ratio laten prevaleren. Maar bij zoiets als dit dat zó oer voelt.... Dan zou ik me toch echt niet laten weerhouden door fatsoensnormen. Sterkte met wikken en wegen. En met genieten.
"Bloemen zijn rood jongeman... "
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
Ach,quote:Op dinsdag 27 oktober 2009 13:35 schreef Moonah het volgende:
[..]
Joh, als dat alles is!
Ja, het is niet netjes, verre van dat. Maar eea valt wel uit te leggen. En dan zal daar heus begrip voor zijn. Of niet. Who cares. Jóuw Timo is nu klein en daar wil jíj nu van genieten.
En ja, Buuf heeft ook gelijk, soms kun je beter even alles laten bezinken (nu ook hoor
wat zal ik zeggen. Zo af en toe duikt dat 'schuld-duiveltje' nog wel eens op, maar gelukkig kan ik nu oprecht zeggen dat ik gelukkig ben dus dat ie me geen schuld moet aanpraten wat er niet is. Mijn meisjes doen het goed en de tijd die ik met ze spendeer (hoe schaars die zo af toe ook is) hij is wel intens. En dat is iets waar ik zuinig op ben. En die tijd voor mezelf.... daar is zaterdagavond al weer een goed voorbeeld van. En ik heb zo ontzettend veel zin in zondag (niet dat zaterdag niet leuk gaat zijn). Maar zondag gaan Fleur en ik (met zijn tweetjes) naar K3 met Josje! En de spanning die Fleur nu al in d'r oogjes heeft, is zo ontzettend super om van te genieten.
O Chan, wat lastig. Ik denk wel dat het inderdaad iets is dat je zelf moet beslissen. Maar ik zou het wel open spelen, dus een gesprek aangaan met je werkgever. Wie weet wat er daarna nog mogelijk is. En inderdaad, denk eerst aan jezelf hoor, dat doet de rest van de wereld ook. (en ik weet hoe makkelijk dit gezegd is, hier ook zo eentje die altijd eerst aan anderen denkt en dan aan zichzelf).
* Mama van Driekus (0909) en Tienus (0611) *
*waarom hebben konijnen zulke grote oren als ze toch niet luisteren? *
*waarom hebben konijnen zulke grote oren als ze toch niet luisteren? *
Chan Wat naar dat het je zo is bevallen.
Op het KDV kan het misschien heel anders zijn.
De kindjes kijken daar toch ook hun ogen uit en het is een heel andere omgeving. Timo gaat er misschien vanuit dat je gewoon ergens in huis rondloopt.
Hier gaat het flesje geven door m'n man waardeloos. Terwijl de gastouder er nu wel beetjes erin krijgt.
De leidsters zullen misschien ook wel meer ervaring hebben ook hiermee.
Volgens mij komt dit probleem wel vaker voor.
Ik geloof dat je er ook wettelijk recht op hebt om je kindje thuis te voeden. Je mag dan een percentage van de werkdag weg hiervoor.
Bij mijn zoon was ik pas gaan werken toen hij 8 maanden was en ik moet zeggen dat ik hem ook beter kon loslaten toen. Ook at hij toen al vast voedsel wat ook scheelde.
Dewi had het in het begin ook wel moeilijk, maar begint nu goed te wennen aan de nieuwe omgeving. Ze begint nu ook te lachen en verhalen te vertellen als we op de opvang zijn.
Met wennen erbij was dit nu de zesde keer dat ze geweest is.
Veel sterkte met het maken van een keuze.
Op het KDV kan het misschien heel anders zijn.
De kindjes kijken daar toch ook hun ogen uit en het is een heel andere omgeving. Timo gaat er misschien vanuit dat je gewoon ergens in huis rondloopt.
Hier gaat het flesje geven door m'n man waardeloos. Terwijl de gastouder er nu wel beetjes erin krijgt.
De leidsters zullen misschien ook wel meer ervaring hebben ook hiermee.
Volgens mij komt dit probleem wel vaker voor.
Ik geloof dat je er ook wettelijk recht op hebt om je kindje thuis te voeden. Je mag dan een percentage van de werkdag weg hiervoor.
Bij mijn zoon was ik pas gaan werken toen hij 8 maanden was en ik moet zeggen dat ik hem ook beter kon loslaten toen. Ook at hij toen al vast voedsel wat ook scheelde.
Dewi had het in het begin ook wel moeilijk, maar begint nu goed te wennen aan de nieuwe omgeving. Ze begint nu ook te lachen en verhalen te vertellen als we op de opvang zijn.
Met wennen erbij was dit nu de zesde keer dat ze geweest is.
Veel sterkte met het maken van een keuze.
@Urla, geef jij bv aan Timo. Hier in het begin nl. ook heel veel moeite gehad met Maud om te schakelen op de fles. Na 1,5 week waren we erachter dat de speen te weinig voeding doorgaf. Het ging niet snel genoeg waardoor ze afhaakte. Toen ze eenmaal een speen met 3 gaatjes had ging het super en zonder mokken of morren.
Nee chaca ik geef zelf borstvoeding, laat het niet aan Urla over
Maar dat is het probleem niet, hij at super uit flesjes eerst, zelfs veel te snel, hij had binnen een paar minuten het flesje leeg... Kersspeen hielp niet, dus nu telkens als hij losliet even fopspeen er in en als hij die weer losliet flesje er weer in en dat ging dus prima, tot gisteren...
Maar dat is het probleem niet, hij at super uit flesjes eerst, zelfs veel te snel, hij had binnen een paar minuten het flesje leeg... Kersspeen hielp niet, dus nu telkens als hij losliet even fopspeen er in en als hij die weer losliet flesje er weer in en dat ging dus prima, tot gisteren...
quote:
Nee chaca ik geef zelf borstvoeding, laat het niet aan Urla over
Maar dat is het probleem niet, hij at super uit flesjes eerst, zelfs veel te snel, hij had binnen een paar minuten het flesje leeg... Kersspeen hielp niet, dus nu telkens als hij losliet even fopspeen er in en als hij die weer losliet flesje er weer in en dat ging dus prima, tot gisteren...
Wel vervelend dat het niet lukt met die flessen
Ik ben echt rustiger in mijn hoofd nadat de verloskundige zei dat ik moest stoppen met werken. Donderdag nog en dan ben ik gewoon vrij
En dan kan ik voor mijn hummel zorgen en goed voor mezelf zorgen en komt het helemaal goed
en ik maar denken dat het wel meeviel. Nadenken nadat je boven een fles met wasbenzine had gestaan en een half blik verf hebt verwerkt op wat ijzeren balken....excuus voor de enorme kluns-opmerking. Maar.... zeg nu niet dat je toch niet stiekum gewoon lekker hebt gelachen.
Is het in elk geval nog ergens goed voor geweest... En verder alleen want je hart volgen en naar je verstand luisteren... tja, ach daar weet ik alles van 
Chan, je hebt pm!
Chacama, ik heb in ieder geval gelachen...
Chacama, ik heb in ieder geval gelachen...
* Mama van Driekus (0909) en Tienus (0611) *
*waarom hebben konijnen zulke grote oren als ze toch niet luisteren? *
*waarom hebben konijnen zulke grote oren als ze toch niet luisteren? *
We zouden evt op elkaars kinderen kunnen passen.quote:Op dinsdag 27 oktober 2009 17:27 schreef Chan het volgende:
Nee chaca ik geef zelf borstvoeding, laat het niet aan Urla over
Maar dat is het probleem niet, hij at super uit flesjes eerst, zelfs veel te snel, hij had binnen een paar minuten het flesje leeg... Kersspeen hielp niet, dus nu telkens als hij losliet even fopspeen er in en als hij die weer losliet flesje er weer in en dat ging dus prima, tot gisteren...
Probleem opgelost dan.
Bleh het lijkt wel of ik sinds Leander geboren is ik meer last heb van mijn hormonen dan tijdens de zwangerschap.
Gister was Mikael zo'n beetje de hele dag chaggie, als ik naar hem keek begon ie al te miepen en te huilen (schreeuwen) waardoor Leander steeds wakker werd en dus aan het eind van de middag ook niet te genieten was. Ik was blij dat R thuis was zodat ik even een half uurtje voor mezelf kon nemen, gaat meneer nog eerst uitgebreid hardlopen. Ik had hem zo gevraagd om aub even de kinderen over te nemen. Toen is terug kwam moest ik huilen en kon ik niet meer stoppen. En dat heb ik nog nooit gehad. Alles kwam eruit. Dat ik het op dat moment zat was om voor de kids te zorgen, al het speelgoed in de kamer waar je je nek over breekt steeds en wat je gewoon maar steeds door ruimte gebrek maar niet op kunt ruimen en ga zo maar even door.
Daarna heeft R Mikael zijn speelgoedkast naar zijn slaapkamer gebracht samen met Mikael en de hele woonkamer om gegooid. Nu hebben we weer ruimte en meer overzicht.
Gister was Mikael zo'n beetje de hele dag chaggie, als ik naar hem keek begon ie al te miepen en te huilen (schreeuwen) waardoor Leander steeds wakker werd en dus aan het eind van de middag ook niet te genieten was. Ik was blij dat R thuis was zodat ik even een half uurtje voor mezelf kon nemen, gaat meneer nog eerst uitgebreid hardlopen. Ik had hem zo gevraagd om aub even de kinderen over te nemen. Toen is terug kwam moest ik huilen en kon ik niet meer stoppen. En dat heb ik nog nooit gehad. Alles kwam eruit. Dat ik het op dat moment zat was om voor de kids te zorgen, al het speelgoed in de kamer waar je je nek over breekt steeds en wat je gewoon maar steeds door ruimte gebrek maar niet op kunt ruimen en ga zo maar even door.
Daarna heeft R Mikael zijn speelgoedkast naar zijn slaapkamer gebracht samen met Mikael en de hele woonkamer om gegooid. Nu hebben we weer ruimte en meer overzicht.
Good mums have sticky floors, dirty ovens and happy kids!!
