OUD Ouder(s)
Alles over (on)vruchtbaarheid, opvoeding en ontwikkeling.
Soms is dat rationele wel handig (vind ik), ik dacht altijd dat ik gigantisch in paniek zou raken als ze ziek zou worden of als er een ongeluk(je) zou gebeuren omdat ik normaal ook zo'n stresskip ben. Maar ik ben wel blij dat ik rustig kan blijven en rustig kan nadenken hoe ik ga handelen.quote:Op zondag 1 november 2009 13:58 schreef martine1984 het volgende:
Wat ik ook niet kan uitstaan is dat ik lichamelijk gewoon nog niet zo sterk ben... (Jamie is nu 2 weken en 2 dagen oud) Heb nog veel last van mn onderkant. Als ik een stuk gelopen heb, is het net alsof ik een trap in mn kruis heb gehad. In een opwelling heb ik kaarten besteld voor de jonge gezinnen beurs ( 8 nov), ik wil er heel graag heen... maar ik hoop dat ik t trek.
Genoeg geklaagd... al met al hou ik wel ontzettend veel van mn kleine mannetje en vind t heerlijk om met hem te knuffelen.
Balen dat je je lichamelijk nog niet oke voelt maar het is pas 2 weken geleden! Hopelijk kan je wel naar de beurs, misschien een stukje lopen en dan ergens even gaan zitten (weet niet of dat op zo'n beurs kan eigenlijk).
Dubbel is dat he: gigantisch veel van zo'n kindje houden maar dat je toch bepaalde dingen vindt tegenvallen
No one can make you feel inferior without your consent - Eleanor Roosevelt
Ik had ook niet vanaf dag één een moedergevoel. Ik heb echt het idee dat dat gegroeid is en nog verder moet groeien. Zoals Martine ook omschrijft, handelde ik in het begin vooral rationeel. Dat allesoverweldigende gevoel van liefde had ik ook niet. Natuurlijk vond ik 'r wel heel lief, maar een gevoel van herkenning (hier ben je dan, jij bent mijn dochter) heeft bij mij ook wel even op zich laten wachten hoor.
Maar ik had ook niet anders verwacht van mezelf, dus ik voel me er niet schuldig over en weet dat het wel goedkomt. En dat merk ik ook. Mijn beste vriendinnetje is anderhalf jaar geleden moeder geworden, en zij had precies hetzelfde
Ik denk dat het vrij normaal is, maar dat er maar weinig mensen voor uit durven komen. Niets om je schuldig over te voelen iig.
Maar ik had ook niet anders verwacht van mezelf, dus ik voel me er niet schuldig over en weet dat het wel goedkomt. En dat merk ik ook. Mijn beste vriendinnetje is anderhalf jaar geleden moeder geworden, en zij had precies hetzelfde
Ik denk dat het vrij normaal is, maar dat er maar weinig mensen voor uit durven komen. Niets om je schuldig over te voelen iig.
Balen Freecell dat je je zo voelt! Maar zo direct vliegt de tijd... feestdagen, je verhuizing, nadenken over een kindvriendelijk in te richten huis (óf niet 
) je bent zo weer 4 maanden verder! Sterkte voor nu!
) je bent zo weer 4 maanden verder! Sterkte voor nu!
No one can make you feel inferior without your consent - Eleanor Roosevelt
Whehequote:Op zondag 1 november 2009 14:17 schreef geppie het volgende:
Balen Freecell dat je je zo voelt! Maar zo direct vliegt de tijd... feestdagen, je verhuizing, nadenken over een kindvriendelijk in te richten huis (óf niet
Mja, ik zie ook behoorlijk op tegen de verhuizing eigenlijk
En ik ben zó blij met ons huis, maar als ik denk aan erhuizen is het een soort van AAAAAH! reactie
Kan me voorstellen! Vorig jaar op 2 oktober passeerde mijn akte, 11 oktober zaten we in het nieuwe huis en op 21 oktober beviel ik.
Zou gewoon langzaamaan beginnen met inpakken, gewoon elke dag een doos ofzo met spullen die je niet dagelijks gebruikt. Of is het meer het klussen in het nieuwe huis waar je tegenop ziet? Misschien willen mensen van jullie kerk wel meehelpen?
Zou gewoon langzaamaan beginnen met inpakken, gewoon elke dag een doos ofzo met spullen die je niet dagelijks gebruikt. Of is het meer het klussen in het nieuwe huis waar je tegenop ziet? Misschien willen mensen van jullie kerk wel meehelpen?
No one can make you feel inferior without your consent - Eleanor Roosevelt
Wat dat betreft prijs ik me echt gelukkig dat ik nog geen kotertje heb rondlopenquote:Op zondag 1 november 2009 14:11 schreef freecell het volgende:
Hier gaat het rukMama zijn is leuk, zwanger zijn is ook leuk, maar mama zijn terwijl je zwanger bent en je lichaam je laat vallen als een baksteen is vrij stom
Ik krijg steeds meer oeite met de vraag 'zo en hoe gaat het met jou en je buik' enzo... Waarom vragen mensen dat überhaupt... Als is eerlijk ben gaat deze zwangerschap gewoon niet lekker. Hoe blij ik ook ben dat er weer een baby komt. Maar mensen die stralend en kijkend naar je buik vragen hoe het gaat, daar zeg je ook niet tegen "beroerd, ik wou dat ik een maand of 4 verder was"
Laatst was er voor de eerste keer een mevrouw (die ik verder niet eens ken
) die heel droog opmerkte: volgens mij wens jij dat het een paar maanden verder is.En ja ik geniet van de trapjes in mijn buik en het dromen over hoe het straks zal zijn en ik ben nieuwsgierig.
Maar soms ben ik het zo kotsbeu dat mijn lijf me zo in de steek laat...
(en nee ik ben niet zielig maar ik wil wel af en toe kunnen zeggen dat het kut is...)
Waarom niet? Ze vragen het toch, dan mag je toch eerlijk antwoord gevenquote:Op zondag 1 november 2009 14:11 schreef freecell het volgende:
Maar mensen die stralend en kijkend naar je buik vragen hoe het gaat, daar zeg je ook niet tegen "beroerd, ik wou dat ik een maand of 4 verder was"
En verder kan ik me wel voorstellen dat zwanger zijn als er al een kleine ronloopt veel zwaarder kan zijn
Het klussen inderdaadquote:
Kan me voorstellen! Vorig jaar op 2 oktober passeerde mijn akte, 11 oktober zaten we in het nieuwe huis en op 21 oktober beviel ik.
Zou gewoon langzaamaan beginnen met inpakken, gewoon elke dag een doos ofzo met spullen die je niet dagelijks gebruikt. Of is het meer het klussen in het nieuwe huis waar je tegenop ziet? Misschien willen mensen van jullie kerk wel meehelpen?
En dat iedereen vind dat ik vooralalleen maar mag kijken hoe de andere bezig zijn. En we krijgen inderdaad heél veel hulp 
Dat scheelt al flink! Mensen willen geen eerlijk antwoord, dat is ongemakkelijkquote:
[..]
Waarom niet? Ze vragen het toch, dan mag je toch eerlijk antwoord geven
En verder kan ik me wel voorstellen dat zwanger zijn als er al een kleine ronloopt veel zwaarder kan zijn
Nou, dat dus eigenlijk. Ik ben echt niet heel erg zielig oid, maar het gaat nu ook gewoon NIET lekker. En natuurlijk is het zwanger zijn leuk en heb ik zin in de baby straks en heb ik het me heus zelf op de hals gehaaldquote:
(en nee ik ben niet zielig maar ik wil wel af en toe kunnen zeggen dat het kut is...)[/sub]
Maar inderdaad, dat lijf wil niet mee
Sommige mischien wel ja, maar als ik zoiets vraag dan wil ik graag eerlijk antwoord, en daar zal ik vast niet de enige in zijnquote:Op zondag 1 november 2009 16:02 schreef freecell het volgende:
Mensen willen geen eerlijk antwoord, dat is ongemakkelijk
quote:Op zondag 1 november 2009 16:02 schreef freecell het volgende:
Mensen willen geen eerlijk antwoord, dat is ongemakkelijk
[..]
ik zeg meestal: met de baby is alles goed, met mij wat minder maar ook dat komt wel weer goed, en dan lach ik er bij en dan vraagt 9 van de 10 mensen niet verder en dat vind ik prima
die 9 van de 10 zijn dan vaak de mensen die zich ongemakkelijk voelen bij een negatief antwoord en die willen alleen maar horen hoe leuk het is om zwanger te zijn... gelukkig zijn er ook andere mensen Freecell, waar je wel gewoon eerlijk tegen mag zijn omdat ze echt oprecht bezorgd en geïnteresseerd zijn...
gelukkig zijn er ook andere mensen Freecell, waar je wel gewoon eerlijk tegen mag zijn omdat ze echt oprecht bezorgd en geïnteresseerd zijn...
Uhu, weet ik ook wel
En gelukkig zijn er ook heel veel lieve mensen in mijn omgeving
Laatst was er trouwens wel iemand aan de telefoon, die vroeg: en hoe gaat het met jou en de baby?
Ik vertel een heel eerlijk verhaal, krijg ik aan het einde van het telefoongesprek een *fijn dat het goed gaat met jou en de baby en we bellen!
*
Toen had ik echt zoiets van 
Maar de mensen die automatisch vragen 'hoe is het' willen vaak alleen maar een 'goed'horen. Bij wijze van begroeting. En dat is ook prima, doe ik lekker aan mee Meestal kan je zelf wel inschatten bij welke mensen je gewoon jij kan zijn
En er was laatst iemand die graag zwanger wil worden en die zei: 'als ik zwanger ben ga ik niet klagen ver zwangerschapsdingen, want ik wilde het zelf ze graag '
Ze bedoelde het niet als verwijt naar mij, maar ik ben er wel even van van slag geweest
En gelukkig zijn er ook heel veel lieve mensen in mijn omgeving
Laatst was er trouwens wel iemand aan de telefoon, die vroeg: en hoe gaat het met jou en de baby?
Ik vertel een heel eerlijk verhaal, krijg ik aan het einde van het telefoongesprek een *fijn dat het goed gaat met jou en de baby en we bellen!
*Toen had ik echt zoiets van
Maar de mensen die automatisch vragen 'hoe is het' willen vaak alleen maar een 'goed'horen. Bij wijze van begroeting. En dat is ook prima, doe ik lekker aan mee
Meestal kan je zelf wel inschatten bij welke mensen je gewoon jij kan zijn En er was laatst iemand die graag zwanger wil worden en die zei: 'als ik zwanger ben ga ik niet klagen ver zwangerschapsdingen, want ik wilde het zelf ze graag
' Ze bedoelde het niet als verwijt naar mij, maar ik ben er wel even van van slag geweest
wat een hork aan de telefoon Free! dan denk ik: vraag het dan ook niet... 
en zo'n opmerking van: als ik zwanger ben, dan ga ik niet klagen... nee, daar kan ik ook niet zo goed tegen... het maakt niet uit hoe graag je zwanger wil worden, het kan je zomaar tegenvallen als je het bent... zeker als je echt problemen met je rug/bekken hebt, of andere lichamelijke problemen waar je echt mee zit, maar ook als het je emotioneel tegenzit... nee, dan is even klagen niet zeuren, maar een uitlaatklep!
wat ik wel eens heb is: op m'n werk vertellen sommige collega's heel vaak over hun zwangerschappen en ondertussen ook over hun geboren kindjes. soms gaan ze er wel heel lang en ver in door en zeggen dan ook wel eens zonder na te denken: het is zooooo leuk, zwanger zijn/kindje krijgen... dan zeg ik wel eens: ja, dat zou ik ook wel willen, maar ja, lukt niet he... (en dan schop ik mezelf weer onder de tafel... ze bedoelen het niet rot, maar het komt er dan zo jammer uit...)
Er mag op zo'n moment ook best wel ruimte zijn voor jouw verdriet vind ik hoor
Ik denk inderdaad dat ze er niet bij nadenken en je dus echt niet willen kwetsen, maar ze mogen er best wel af en toe bij bepaald worden denk ik dat het niet zo vanzelfsprekend is.
Ik denk inderdaad dat ze er niet bij nadenken en je dus echt niet willen kwetsen, maar ze mogen er best wel af en toe bij bepaald worden denk ik dat het niet zo vanzelfsprekend is.
Martine, het is echt heel herkenbaar. Troost je met de gedachte dat jij ook reageert op je man. Als ik hysterisch ben, wordt mijn man rustig. Als mijn man hysterisch is (naja, voor zijn doen 
)word ik rustig. Dan ben je geen ongevoelige moeder, maar je reageert op de situatie. Volgende keer sta jij wellicht te huilen boven de bekotste wieg en ruimt je man boelkloedig alles op.
Ach, free, ik zeg het niet vaak, maar ik weet toch echt wat je bedoelt. En het is k*t. mijn standaardantwoord is “de baby groeit goed”. 9 van de 10 keer vragen ze niet door, en ben jij er ook weer vanaf.
Ha, asy zegt dus precies hetzelfde!
En idd! Wat eenhork aan de telefoon, zeg!
En als mensen bij vragen hoe het gaat, gaat het “prima”, “goed”, of “wel oké”, waarbij dat laatste ronduit bagger is. Als je me kent, weet je dat. Anders merk je dat niet op, en dat boeit ook niet.
Mijsje
)word ik rustig. Dan ben je geen ongevoelige moeder, maar je reageert op de situatie. Volgende keer sta jij wellicht te huilen boven de bekotste wieg en ruimt je man boelkloedig alles op. Ach, free, ik zeg het niet vaak, maar ik weet toch echt wat je bedoelt. En het is k*t. mijn standaardantwoord is “de baby groeit goed”. 9 van de 10 keer vragen ze niet door, en ben jij er ook weer vanaf.
Ha, asy zegt dus precies hetzelfde!
En idd! Wat eenhork aan de telefoon, zeg!
En als mensen bij vragen hoe het gaat, gaat het “prima”, “goed”, of “wel oké”, waarbij dat laatste ronduit bagger is. Als je me kent, weet je dat. Anders merk je dat niet op, en dat boeit ook niet.
Mijsje
*O* Trotse mama van E l i en A v i v a *O*
Insanity is heritable. You get it from your children.
Ik ben wel gek, maar niet achterlijk.
If you can't beat them, confuse them.
Insanity is heritable. You get it from your children.
Ik ben wel gek, maar niet achterlijk.
If you can't beat them, confuse them.
dat is ook zo. ze vertellen heel enthousiast, en dat zou ik denk ik ook wel doen als ik een kleintje heb en alles gaat goed... meestal kan ik daar heel ver in meegaan en ook echt oprecht geïnteresseerd in wat ze over hun kroost te vertellen hebben, maar heel soms als ik me niet zo lekker in m'n vel voel, dan gaat het even niet... gelukkig weten m'n collega's dat ook van me, en ook dat ik het niet rot bedoel...ik moet zeggen dat ik het verdriet op het moment net aan draaglijk vind. er moet niet veel meer bijkomen, want dan gaat het de verkeerde kant op... gelukkig kan ik het ook goed bij mezelf houden op momenten dat ik er niet mee te koop wil lopen, bijvoorbeeld bij de kinderen op school, maar kan ik ook goed praten met mensen die dicht bij me staan, en met de maatschappelijk werkster.
Pfoe, ik kan er al helemaal zenuwachtig van worden hoe het bij mij zal gaan als ik zwanger wil worden.
Het lijkt me inderdaad zo vreselijk frustrerend als het (nog) niet lukt maar anderen in je omgeving wel honderduit vertellen. Heel leuk om te horen, maar wel moeilijk ook, ik kan nu al jaloers worden
Toen een vriendin van mij zwanger was heb ik er wel heel goed op gelet dat ik ook nog vroeg hoe het met háár ging, en niet altijd alleen maar naar dr buik wijzen. Was maar goed ook, want zij is heel lang heel misselijk geweest en uiteindelijk met 34 weken bevallen omdat ze het hellp-syndroom had met het kindje was alles goed maar zij heeft ook echt een zware tijd gehad.
Het lijkt me inderdaad zo vreselijk frustrerend als het (nog) niet lukt maar anderen in je omgeving wel honderduit vertellen. Heel leuk om te horen, maar wel moeilijk ook, ik kan nu al jaloers worden
Toen een vriendin van mij zwanger was heb ik er wel heel goed op gelet dat ik ook nog vroeg hoe het met háár ging, en niet altijd alleen maar naar dr buik wijzen. Was maar goed ook, want zij is heel lang heel misselijk geweest en uiteindelijk met 34 weken bevallen omdat ze het hellp-syndroom had
met het kindje was alles goed maar zij heeft ook echt een zware tijd gehad.
wow LadyBlack, dat is inderdaad heftig voor je vriendin geweest. Fijn dat jij haar kon ondersteunen door ook naar haar te kijken en niet alleen naar buik en baby...
en het is inderdaad moeilijk dat het niet lukt. we hoopten gauw zwanger te zijn, met uitloop tot een jaar, want dat is normaal... ondertussen zijn we 2 jaar en 3 maanden verder... op een gegeven moment ben je ook wel een beetje klaar met die wachtweken en ronde na ronde, cyclus na cyclus erachter komen dat je toch niet zwanger bent... maar een beetje hoop blijft altijd wel... in ieder geval wel bij mij...
en het is inderdaad moeilijk dat het niet lukt. we hoopten gauw zwanger te zijn, met uitloop tot een jaar, want dat is normaal... ondertussen zijn we 2 jaar en 3 maanden verder...
op een gegeven moment ben je ook wel een beetje klaar met die wachtweken en ronde na ronde, cyclus na cyclus erachter komen dat je toch niet zwanger bent... maar een beetje hoop blijft altijd wel... in ieder geval wel bij mij...
Dat lijkt me erg zwaar, maar wel het beste wat je kunt doen ja
En ondertussen blijven genieten van het leven dat je verder hebt heel belangrijk denk ik.
En ondertussen blijven genieten van het leven dat je verder hebt
heel belangrijk denk ik.
dat is zo en met alle ups en downs eromheen gaat dat nog wel aardig... niet geweldig, maar ook niet in het diepste dal...
Daar sluit ik mij bij aan 
En ik duim in gedachten regelmatig voor de dames in de tweedestreepjestopics (want ik lurk al wel veel mee).
En ik duim in gedachten regelmatig voor de dames in de tweedestreepjestopics (want ik lurk al wel veel mee).
Mijsje voor jou een
Freecell, ik heb het vaak genoeg gezegd tegen mensen als ze me vroegen hoe het ging tijdens de zwangerschap: ja het gaat goed, maar het is niet mijn hobby en ik baal van de pijn. Leverde hoogstens mensen op die echt niet meer wisten waar ze moesten kijken. Dat is hun probleem, niet het jouwe.
En ik ben blij want ik kan fietsen! In het kader van: alle kleine dingetjes moet je ook vieren vond ik dat wel een goede. Ik kon al maanden niet meer fietsen en nou had ik nergens last van. Bij deze verklaar ik dus ook mijn knip genezen en mijn bekkenprobleem geschiedenis. * mefke79 voelt zich al bijna weer 100% Mefke
Freecell, ik heb het vaak genoeg gezegd tegen mensen als ze me vroegen hoe het ging tijdens de zwangerschap: ja het gaat goed, maar het is niet mijn hobby en ik baal van de pijn. Leverde hoogstens mensen op die echt niet meer wisten waar ze moesten kijken. Dat is hun probleem, niet het jouwe.
En ik ben blij want ik kan fietsen! In het kader van: alle kleine dingetjes moet je ook vieren vond ik dat wel een goede. Ik kon al maanden niet meer fietsen en nou had ik nergens last van. Bij deze verklaar ik dus ook mijn knip genezen en mijn bekkenprobleem geschiedenis. * mefke79 voelt zich al bijna weer 100% Mefke
* Mama van Driekus (0909) en Tienus (0611) *
*waarom hebben konijnen zulke grote oren als ze toch niet luisteren? *
*waarom hebben konijnen zulke grote oren als ze toch niet luisteren? *
fietsen... Ben al blij dat ik weer een beetje kan lopenIk moet ook zo huilen van die kaarten die hier binnenkomen en kwamen met de tekst 'veel geluk met jullie viertjes'. Ik had het zo graag anders gezien...
I'm so glamourous I piss glitter!
Ik heb al een tijdje door dat hetniet lekker gaat, Rocka, maar het hoe en wat is me ontgaan. Jullie zijn niet met vieren?
And the young, they can lose hope cause they can't see beyond today,. ..
The wisdom that the old can't give away
The wisdom that the old can't give away
Dat klopt... ik ga er verder ook niet in het openbaar over uitweiden, hoor. Wilde het gewoon even kwijt, denk ik.
I'm so glamourous I piss glitter!
Dat lijkt me ook klote Rocka, en helemaal niet zoals je het een klein jaartje geleden voor je zag.
Ook al dekt het de lading niet, wil ik je toch sterkte wensen.
Ook al dekt het de lading niet, wil ik je toch sterkte wensen.
While you burn at the stake, I dance with the flames...
No more nights, of blood and fire...
No more nights, of blood and fire...
Och meis, dat klinkt echt heel verdrietig. Ik wens je ook veel kracht toe.
Ik wens je ook veel kracht toe.
Meer dan een paar ochtendzoenen
heb ik nood aan stoute schoenen.
https://www.etsy.com/nl/shop/byLisdottir
heb ik nood aan stoute schoenen.
https://www.etsy.com/nl/shop/byLisdottir
