R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Deel 3 alweer 
Even de OP uit topic 1 quoten:
Op dit forum verschijnen er af en toe topics van mensen die teveel nadenken en hier veel last van ondervinden. Onderstaande post had ik al in een ander topic geplaatst maar dat topic bloedde al snel dood. Aangezien het een lange reactie was waar ik veel tijd in had gestopt, vond ik het jammer dat er geen leuke discussie ontstond. Vandaar dat ik even apart een topic open. De TS uit het vorige topic was al een beetje aan het mediteren om het dwangmatige denken iets te verzachten. Mijn post ging over hoe het verstand ons vaak in de weg staat en hoe dat precies werkt.
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Met mediteren zit je in de goede richting alleen het is eigenlijk alleen symptoombestrijding.
Mensen moeten zich goed beseffen dat hun verstand een INSTRUMENT is dat wij hebben "gekregen" van de evolutie. Een slang heeft zijn gif, een luipaard zijn snelheid en wij hebben ons verstand.
Verstand = instrument
Dit instrument is het meest machtige instrument dat de evolutie ooit heeft voortgebracht. Het stelde ons in staat om de wereld om ons heen te begrijpen en om taal te ontwikkelen waardoor wij beter konden samenwerken en (ingewikkelde) ideeen konden overdragen op de volgende generatie.
Het verstand heeft ons apen naar de maan gebracht, het verstand heeft allerlei geheimen vh universum ontrafeld (bijv. E=mc2). Het verstand neemt dus nogal een belangrijke rol in, in ons leven. Zonder het waren wij nog apen. Dit is erg belangrijk. Wij onderscheiden ons DOOR het verstand, maar wij zijn NIET ons verstand.
In de loop der tijd heeft zich een "gevoel van jezelf" ontwikkeld IN je verstand, in je geheugen. Informatie wordt opgeslagen in je hersenen of verstand en aan de hand daarvan vormen wij een beeld van de wereld om ons heen, maar wij vormen zo ook een beeld van ons zelf, met de nadruk op BEELD van ONSZELF.
Dit beeld van onszelf noemen wij het ego. Van het woord ego zijn meerdere interpretaties, ik bedoel hier: ego = een op het verstand gebaseerd gevoel van jezelf.
Het ego
Het verstand produceert gedachten, dat is de manier waarop het de wereld kan bevatten. Nadat wij een ego hadden ontwikkeld, leek het voor ons of de gedachten werden geproduceerd door het ego, dus door onszelf! Maar bedenk je dus goed dat jij NIET je ego bent. Het ego is een BEELD van jezelf, het is niet de laatste waarheid over wie jij bent.
Veel mensen geloven dat ze niet kunnen ophouden met denken omdat je niet zou kunnen functioneren zonder gedachten. Ik denk dus ik besta zeg maar. DIT IS ONZIN. Jij bent veel meer dan je gedachten. Je hebt je gedachten niet constant nodig bij alles wat je doet. Minstens 80% van je gedachten zijn totaal niet constructief en productief. Toch denken we de hele dag door, een verslaving.
Dit gebeurt omdat het verstand een instrument is gegeven aan ons door de evolutie om te OVERLEVEN. Inmiddels hebben wij in het westen voldaan aan onze primaire levensbehoeften. Dus wat voor overleven praten we dan over? In dit geval het overleven van ons ego, het beeld dat wij van onszelf hebben en wat in grote mate wordt beinvloed door wat anderen van ons denken.
Dat machtige instrument het verstand is zijn doel dus voorbijgeschoten en is gedegradeerd tot het levend houden van ons zelfbeeld, niet de levende mens achter dat zelfbeeld. We denken ons soms suf over totaal nutteloze dingen.
De oplossing hiervoor, is meer leven in het nu. Genieten van het moment is belangrijk, piekeren over iets wat in de toekomst misschien kan gaan gebeuren niet. Tuurlijk is het belangrijk om te plannen, maar lang obsessief nadenken over kleine dingen die geen invloed hebben op jouw overleven in de echte wereld, dat is uiteraard kansloos.
Het probleem ligt hem in onze identificatie met het ego en onze gedachten. Gedachten zijn middelen om de wereld te begrijpen. Deze worden op hun beurt weer geproduceert door het verstand. Het verstand is dus een instrument en een gedachtengenerator, maar het is NIET wie jij bent!!
De observeerder
Jij bent de observeerder van je gedachten, DAAR ligt je ware identiteit. Datgene wat de gedachten voorbij ziet komen en ze hoort, dat is de observeerder en DAT ben jij. Zo gauw die observeerder niet observeert maar "naar de gedachte toespringt" en zich ermee identificeert, dan hou jij op de observeerder te zijn en wordt jij je ego.
Het ego en de observeerder zijn dus twee verschillende dingen: het ego is een op het verstand gebaseerd gevoel van jezelf, voornamelijk geinteresseerd in het "overleven" in een wereld waar we allang overleven. Het houdt zich bezig met: is dit de juiste kleur eyeliner, is deze broek hip genoeg, enz.
De observeerder dat is je ware natuur en de observeerder hoort het verstand te gebruiken, niet andersom! De observeerder hoort helemaal niet de sprong naar de gedachte te maken en zich ermee te identificeren. De observeerder moet van een afstandje kijken naar de gedachten en zich er niet mee te identificeren. Het verstand is immers een instrument.... een instrument dat gebruikt moet worden door JOU en niet andersom.
Het verstand heeft het ego voortgebracht en het is dit ego dat de macht heeft overgenomen VAN JOU! Zie het als een computervirus dat de macht heeft overgenomen van de computer. Maar hoe komen wij af van dit virus? Dat moeten we doen door te beseffen dat wij onze gedachten niet zijn. Hou op met de identificatie met je verstand! Ook al produceert het gedachten die beginnen met "ik"....
Wanneer er in jouw hoofd een gedachte voorbijkomt waarin het woordje "ik" zit, dan gaat het niet over jou, maar die "ik" is dus het ego, het op het verstand gebaseerde gevoel van jezelf. Dit is heel moeilijk te bevatten allemaal, maar vraag wanneer iemand zegt:
"Ik word zo moe van mezelf", "Ik kan niet meer leven met mezelf".....
Wie zijn dan die ik en die zelf??? Wie is die ik die met zichzelf moet leven?? Zijn bovenstaande zinnen mischien gedachten waarbij onze ware natuur even naar boven komt? Je echte ik, de observeerder, die samen moet zien te leven met de eeuwige kwelgeest, het ego?
We zullen de identificatie moeten doorbreken om jezelf echt te vinden. Ik snap dat ik hier in deze post niet goed duidelijk kan maken hoe het nou precies in elkaar zit... Maar misschien dat je iets herkent of dat je het wel interessant vindt. Goede boeken om te lezen zijn "De kracht van het nu" van Eckhart Tolle of "Radical Honesty" van Brad Blanton. Het eerste boek is het meest diepe maar wanneer je het gewoon niet ziet, kan het snel totaal oninteressant worden. Dan kan het tweede boek erg goed zijn omdat het meer gebruikt maakt van een praktische aanpak. Ongetwijfeld zullen er veel meer boeken zijn, maar ik raad toch iedereen aan om De kracht van het nu op zn minst te proberen.
De kracht van het nu
Toen ik dat boek voor het eerst las, wist ik dat ik dat ene had gevonden waarna ik mn hele leven zocht. Ik heb ook altijd veel gepiekerd en werd hier depressief van enz. Toch wist ik dat ik iets verkeerds deed en dat er toch een manier moest zijn om iets te doen aan dat obsesieve denken? Het was verdomme mn eigen hoofd!! Ik heb mn hele lichaam onder controle, maar het belangrijkste, het verstand had ik niet onder controle. Dat vond ik op zn minst erg vreemd. Maar goed, ik had geen kader waarbinnen ik moest zoeken naar een oplossing voor dit probleem. Daarom deed ik het maar af als een hersenspinsel.
Tot dus die ene dag kwam jaren later, toen ik de Kracht vh nu op de deurmat kreeg. Na het lezen van een aantal bladzijden wist ik dus dat het de identificatie met het verstand was, de sprong van de observeerder naar de gedachte, dat mij al die jaren in de weg had gestaan. Op dat moment zag ik dus de ware natuur van mijn ego: het is nep en bestaat alleen bij de gratie van JOUW identificatie met dat ego.
Op dat moment doorbrak ik de identificatie met mijn ego en was ik VRIJ!!! Vrij van die eeuwige kwelgeest die mn leven af en toe een hel maakte. Op dat moment kreeg ik vijf golven van geluk door me heen, beginnend bij mn tenen, eindigend in mn hoofd. De ene golf was nog intenser dan de andere... Ik begon weer te denken toen ik bang werd dat ik zou klaarkomen ( ) aangezien ik nog nooit in mn leven een mentaal orgasme had gehad.
Maar dat was het dus, een mentaal orgasme, vijf achter elkaar, de 1 nog intenser dan de andere, alsof mn hele lichaam vierde dat het verlost was van die "duivel", het ego. Dat kleinzerige beperkende gedrocht dat zich ahw "genesteld" had in mn hersenen.
Ik ben nu degene die meestal de macht heeft, niet mn ego, hoewel mn ego nog steeds macht over me heeft. Ik identificeer me nog vaak genoeg met mn gedachten. Old habits die hard. Maar down raken of lang piekeren over dingen? No way. Die macht heeft mn ego niet meer over me. Zo gauw ik me kut voel weet ik namelijk waar dat kutte gevoel vandaan komt: De identificatie met mn ego. Het is het ego dat problemen uit het niets creeert, onder het motto van "overleven" waar dat allang niet meer nodig is.
Flow
Ik kan tegenwoordig mn gedachten gewoon stopzetten. In het begin kun je dat 2 seconden, dan 5, dan 10 enz. Wanneer je dat doet ben je opeens gelukkig en je ziet de wereld veel voller en alles is 1 hoe vaag en zweverig dat ook mag klinken. Om even aan te geven dat dat niet zo zweverig is als het lijkt: in de sport kennen ze het begrip "flow". Dat is een staat van zijn waarbij het verstand naar de achtergrond verdwijnt en iets anders de controle overneemt. Op zo'n moment is de sporter 1 met zijn omgeving en DAAROM voelt de sporter alles perfect aan en kan het komen tot uitzonderlijke sportprestaties waar wij ons over verbazen.
Dit soort momenten van flow lijken een uitzondering te zijn, maar door bewustwording en zelfreflectie kunnen wij als mensen naar zo'n staat van zijn toe. Deze staat van flow zal de norm moeten worden in onze maatschappij ipv de staat van zijn waarbij wij ons identificeren met ons verstand. Het verstand deelt de wereld onder in dingen, het fragmenteert en snijdt ons af van de rest van de wereld. Daarom is de wereld zoals ie is vandaag de dag. Wij zullen nooit echte beschaving kennen zolang wij ons identificeren met ons verstand. Wij moeten naar een andere staat van zijn, die van voorbij het verstand, die toestand van flow, waarbij de observeerder de macht overneemt van het verstand. Deze toestand alleen zal ons werkelijk het leven laten ervaren in al zijn volheid. Dan pas zullen wij weten wat echte liefde is en wat echt geluk is.
Succes
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Deel 3 alweer dus. Inmiddels zijn er al heel wat levens positief beinvloed door de Kracht vh Nu, de wereldwijde bestseller geschreven door Eckhart Tolle. Dit zie ik in mijn persoonlijke leven gebeuren en ook hier op het forum zijn er mensen die er baat bij hebben
Hier nog even een link naar een geweldig youtube filmpje (met dank aan DaneV). In dit flimpje wordt een beeld geschetst van een ervaring die parallellen vertoont met de stof die wordt behandeld in De Kracht vh Nu. Dit wordt allemaal heel helder uitgelegd door een wetenschapper dus misschien dat dat de "zweverigheid" van dit topic wat wegneemt voor sommige mensen
Hier ook nog een link naar een lezing van Eckhart Tolle - The flowering of Human Consciousness:
The flowering of Human Consciouness
Links naar vorige delen:
Teveel nadenken - waarom?
Teveel nadenken, waarom? Kracht van het NU topic #2
Disclaimer:
Dit topic was in eerste instantie bedoeld om een idee te delen met anderen, dus niet om mensen meteen te overtuigen van een bepaalde denkwijze. Psychologie is een interessant en waardevol iets en mocht je de ideeen in deze reeks interessant vinden ga dan vooral zelf op onderzoek uit!
[ Bericht 2% gewijzigd door Probably_on_pcp op 18-06-2009 11:51:47 ]
Even de OP uit topic 1 quoten:
Op dit forum verschijnen er af en toe topics van mensen die teveel nadenken en hier veel last van ondervinden. Onderstaande post had ik al in een ander topic geplaatst maar dat topic bloedde al snel dood. Aangezien het een lange reactie was waar ik veel tijd in had gestopt, vond ik het jammer dat er geen leuke discussie ontstond. Vandaar dat ik even apart een topic open. De TS uit het vorige topic was al een beetje aan het mediteren om het dwangmatige denken iets te verzachten. Mijn post ging over hoe het verstand ons vaak in de weg staat en hoe dat precies werkt.
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Met mediteren zit je in de goede richting alleen het is eigenlijk alleen symptoombestrijding.
Mensen moeten zich goed beseffen dat hun verstand een INSTRUMENT is dat wij hebben "gekregen" van de evolutie. Een slang heeft zijn gif, een luipaard zijn snelheid en wij hebben ons verstand.
Verstand = instrument
Dit instrument is het meest machtige instrument dat de evolutie ooit heeft voortgebracht. Het stelde ons in staat om de wereld om ons heen te begrijpen en om taal te ontwikkelen waardoor wij beter konden samenwerken en (ingewikkelde) ideeen konden overdragen op de volgende generatie.
Het verstand heeft ons apen naar de maan gebracht, het verstand heeft allerlei geheimen vh universum ontrafeld (bijv. E=mc2). Het verstand neemt dus nogal een belangrijke rol in, in ons leven. Zonder het waren wij nog apen. Dit is erg belangrijk. Wij onderscheiden ons DOOR het verstand, maar wij zijn NIET ons verstand.
In de loop der tijd heeft zich een "gevoel van jezelf" ontwikkeld IN je verstand, in je geheugen. Informatie wordt opgeslagen in je hersenen of verstand en aan de hand daarvan vormen wij een beeld van de wereld om ons heen, maar wij vormen zo ook een beeld van ons zelf, met de nadruk op BEELD van ONSZELF.
Dit beeld van onszelf noemen wij het ego. Van het woord ego zijn meerdere interpretaties, ik bedoel hier: ego = een op het verstand gebaseerd gevoel van jezelf.
Het ego
Het verstand produceert gedachten, dat is de manier waarop het de wereld kan bevatten. Nadat wij een ego hadden ontwikkeld, leek het voor ons of de gedachten werden geproduceerd door het ego, dus door onszelf! Maar bedenk je dus goed dat jij NIET je ego bent. Het ego is een BEELD van jezelf, het is niet de laatste waarheid over wie jij bent.
Veel mensen geloven dat ze niet kunnen ophouden met denken omdat je niet zou kunnen functioneren zonder gedachten. Ik denk dus ik besta zeg maar. DIT IS ONZIN. Jij bent veel meer dan je gedachten. Je hebt je gedachten niet constant nodig bij alles wat je doet. Minstens 80% van je gedachten zijn totaal niet constructief en productief. Toch denken we de hele dag door, een verslaving.
Dit gebeurt omdat het verstand een instrument is gegeven aan ons door de evolutie om te OVERLEVEN. Inmiddels hebben wij in het westen voldaan aan onze primaire levensbehoeften. Dus wat voor overleven praten we dan over? In dit geval het overleven van ons ego, het beeld dat wij van onszelf hebben en wat in grote mate wordt beinvloed door wat anderen van ons denken.
Dat machtige instrument het verstand is zijn doel dus voorbijgeschoten en is gedegradeerd tot het levend houden van ons zelfbeeld, niet de levende mens achter dat zelfbeeld. We denken ons soms suf over totaal nutteloze dingen.
De oplossing hiervoor, is meer leven in het nu. Genieten van het moment is belangrijk, piekeren over iets wat in de toekomst misschien kan gaan gebeuren niet. Tuurlijk is het belangrijk om te plannen, maar lang obsessief nadenken over kleine dingen die geen invloed hebben op jouw overleven in de echte wereld, dat is uiteraard kansloos.
Het probleem ligt hem in onze identificatie met het ego en onze gedachten. Gedachten zijn middelen om de wereld te begrijpen. Deze worden op hun beurt weer geproduceert door het verstand. Het verstand is dus een instrument en een gedachtengenerator, maar het is NIET wie jij bent!!
De observeerder
Jij bent de observeerder van je gedachten, DAAR ligt je ware identiteit. Datgene wat de gedachten voorbij ziet komen en ze hoort, dat is de observeerder en DAT ben jij. Zo gauw die observeerder niet observeert maar "naar de gedachte toespringt" en zich ermee identificeert, dan hou jij op de observeerder te zijn en wordt jij je ego.
Het ego en de observeerder zijn dus twee verschillende dingen: het ego is een op het verstand gebaseerd gevoel van jezelf, voornamelijk geinteresseerd in het "overleven" in een wereld waar we allang overleven. Het houdt zich bezig met: is dit de juiste kleur eyeliner, is deze broek hip genoeg, enz.
De observeerder dat is je ware natuur en de observeerder hoort het verstand te gebruiken, niet andersom! De observeerder hoort helemaal niet de sprong naar de gedachte te maken en zich ermee te identificeren. De observeerder moet van een afstandje kijken naar de gedachten en zich er niet mee te identificeren. Het verstand is immers een instrument.... een instrument dat gebruikt moet worden door JOU en niet andersom.
Het verstand heeft het ego voortgebracht en het is dit ego dat de macht heeft overgenomen VAN JOU! Zie het als een computervirus dat de macht heeft overgenomen van de computer. Maar hoe komen wij af van dit virus? Dat moeten we doen door te beseffen dat wij onze gedachten niet zijn. Hou op met de identificatie met je verstand! Ook al produceert het gedachten die beginnen met "ik"....
Wanneer er in jouw hoofd een gedachte voorbijkomt waarin het woordje "ik" zit, dan gaat het niet over jou, maar die "ik" is dus het ego, het op het verstand gebaseerde gevoel van jezelf. Dit is heel moeilijk te bevatten allemaal, maar vraag wanneer iemand zegt:
"Ik word zo moe van mezelf", "Ik kan niet meer leven met mezelf".....
Wie zijn dan die ik en die zelf??? Wie is die ik die met zichzelf moet leven?? Zijn bovenstaande zinnen mischien gedachten waarbij onze ware natuur even naar boven komt? Je echte ik, de observeerder, die samen moet zien te leven met de eeuwige kwelgeest, het ego?
We zullen de identificatie moeten doorbreken om jezelf echt te vinden. Ik snap dat ik hier in deze post niet goed duidelijk kan maken hoe het nou precies in elkaar zit... Maar misschien dat je iets herkent of dat je het wel interessant vindt. Goede boeken om te lezen zijn "De kracht van het nu" van Eckhart Tolle of "Radical Honesty" van Brad Blanton. Het eerste boek is het meest diepe maar wanneer je het gewoon niet ziet, kan het snel totaal oninteressant worden. Dan kan het tweede boek erg goed zijn omdat het meer gebruikt maakt van een praktische aanpak. Ongetwijfeld zullen er veel meer boeken zijn, maar ik raad toch iedereen aan om De kracht van het nu op zn minst te proberen.
De kracht van het nu
Toen ik dat boek voor het eerst las, wist ik dat ik dat ene had gevonden waarna ik mn hele leven zocht. Ik heb ook altijd veel gepiekerd en werd hier depressief van enz. Toch wist ik dat ik iets verkeerds deed en dat er toch een manier moest zijn om iets te doen aan dat obsesieve denken? Het was verdomme mn eigen hoofd!! Ik heb mn hele lichaam onder controle, maar het belangrijkste, het verstand had ik niet onder controle. Dat vond ik op zn minst erg vreemd. Maar goed, ik had geen kader waarbinnen ik moest zoeken naar een oplossing voor dit probleem. Daarom deed ik het maar af als een hersenspinsel.
Tot dus die ene dag kwam jaren later, toen ik de Kracht vh nu op de deurmat kreeg. Na het lezen van een aantal bladzijden wist ik dus dat het de identificatie met het verstand was, de sprong van de observeerder naar de gedachte, dat mij al die jaren in de weg had gestaan. Op dat moment zag ik dus de ware natuur van mijn ego: het is nep en bestaat alleen bij de gratie van JOUW identificatie met dat ego.
Op dat moment doorbrak ik de identificatie met mijn ego en was ik VRIJ!!! Vrij van die eeuwige kwelgeest die mn leven af en toe een hel maakte. Op dat moment kreeg ik vijf golven van geluk door me heen, beginnend bij mn tenen, eindigend in mn hoofd. De ene golf was nog intenser dan de andere... Ik begon weer te denken toen ik bang werd dat ik zou klaarkomen ( ) aangezien ik nog nooit in mn leven een mentaal orgasme had gehad.
Maar dat was het dus, een mentaal orgasme, vijf achter elkaar, de 1 nog intenser dan de andere, alsof mn hele lichaam vierde dat het verlost was van die "duivel", het ego. Dat kleinzerige beperkende gedrocht dat zich ahw "genesteld" had in mn hersenen.
Ik ben nu degene die meestal de macht heeft, niet mn ego, hoewel mn ego nog steeds macht over me heeft. Ik identificeer me nog vaak genoeg met mn gedachten. Old habits die hard. Maar down raken of lang piekeren over dingen? No way. Die macht heeft mn ego niet meer over me. Zo gauw ik me kut voel weet ik namelijk waar dat kutte gevoel vandaan komt: De identificatie met mn ego. Het is het ego dat problemen uit het niets creeert, onder het motto van "overleven" waar dat allang niet meer nodig is.
Flow
Ik kan tegenwoordig mn gedachten gewoon stopzetten. In het begin kun je dat 2 seconden, dan 5, dan 10 enz. Wanneer je dat doet ben je opeens gelukkig en je ziet de wereld veel voller en alles is 1 hoe vaag en zweverig dat ook mag klinken. Om even aan te geven dat dat niet zo zweverig is als het lijkt: in de sport kennen ze het begrip "flow". Dat is een staat van zijn waarbij het verstand naar de achtergrond verdwijnt en iets anders de controle overneemt. Op zo'n moment is de sporter 1 met zijn omgeving en DAAROM voelt de sporter alles perfect aan en kan het komen tot uitzonderlijke sportprestaties waar wij ons over verbazen.
Dit soort momenten van flow lijken een uitzondering te zijn, maar door bewustwording en zelfreflectie kunnen wij als mensen naar zo'n staat van zijn toe. Deze staat van flow zal de norm moeten worden in onze maatschappij ipv de staat van zijn waarbij wij ons identificeren met ons verstand. Het verstand deelt de wereld onder in dingen, het fragmenteert en snijdt ons af van de rest van de wereld. Daarom is de wereld zoals ie is vandaag de dag. Wij zullen nooit echte beschaving kennen zolang wij ons identificeren met ons verstand. Wij moeten naar een andere staat van zijn, die van voorbij het verstand, die toestand van flow, waarbij de observeerder de macht overneemt van het verstand. Deze toestand alleen zal ons werkelijk het leven laten ervaren in al zijn volheid. Dan pas zullen wij weten wat echte liefde is en wat echt geluk is.
Succes
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Deel 3 alweer dus. Inmiddels zijn er al heel wat levens positief beinvloed door de Kracht vh Nu, de wereldwijde bestseller geschreven door Eckhart Tolle. Dit zie ik in mijn persoonlijke leven gebeuren en ook hier op het forum zijn er mensen die er baat bij hebben
Hier nog even een link naar een geweldig youtube filmpje (met dank aan DaneV). In dit flimpje wordt een beeld geschetst van een ervaring die parallellen vertoont met de stof die wordt behandeld in De Kracht vh Nu. Dit wordt allemaal heel helder uitgelegd door een wetenschapper dus misschien dat dat de "zweverigheid" van dit topic wat wegneemt voor sommige mensen
Hier ook nog een link naar een lezing van Eckhart Tolle - The flowering of Human Consciousness:
The flowering of Human Consciouness
Links naar vorige delen:
Teveel nadenken - waarom?
Teveel nadenken, waarom? Kracht van het NU topic #2
Disclaimer:
Dit topic was in eerste instantie bedoeld om een idee te delen met anderen, dus niet om mensen meteen te overtuigen van een bepaalde denkwijze. Psychologie is een interessant en waardevol iets en mocht je de ideeen in deze reeks interessant vinden ga dan vooral zelf op onderzoek uit!
[ Bericht 2% gewijzigd door Probably_on_pcp op 18-06-2009 11:51:47 ]
"An educated citizenry is a vital requisite for our survival as a free people."
Even de laatste post uit het laatste topic:
Ik kan zo weer een heel verhaal gaan vertellen, maar dit is allemaal al uitgelegd in dit topic en ook vooral het vorige topic. Het is heel veel om te lezen, maar het is dan ook geen makkelijke materie. Ik kan je dus niet zomaar duidelijk maken hoe ik dat ervaar, dat doen zonder denken. Vijf golven van intens geluk bewogen zich door mijn lichaam, de een nog heviger dan de andere. Ik snap heel goed dat wanneer mensen deze ervaring niet hebben gehad, deze materie heel lastig te begrijpen is.
Het enige wat ik persoonlijk probeer te bereiken is mensen te interesseren voor deze denkwijze. Sowieso, mensen overtuigen om hierin te geloven dat werkt niet. Het gaat namelijk om de ervaring en dat moet men zelf doen. Dat maakt deze leer juist vrij onschuldig in tegenstelling tot dogmatische godsdiensten, scientology, culten enz.
In principe is het ook gewoon psychologie. En de psychologie staat nog in zijn kinderschoenen. Het is nog niet zo'n ontwikkeld gebied als de natuurkunde, scheikunde, biologie enz. Er is dus nog veel te ontdekken.
De moderne mens is nog een jonge soort op deze aarde en de menselijke beschaving staat nog maar aan het begin van zijn reis. Als soort zijn we nog vrij onvolwassen en nog niet voluit ontwikkeld. Het beter begrijpen van onze eigen psychologie is een eerste stap naar een meer volwassen wereld en dientengevolge een betere, gezondere en meer veilige wereld.
Dit zie je ook in de ontwikkeling van 1 enkel mens. Hoe ouder een mens wordt hoe beter hij of zij zichzelf leert kennen. Dit levert een meer evenwichtigere persoonlijkheid op.
Uiteindelijk denk ik zelf dat onze soort alleen in staat zal zijn te overleven wanneer we dit andere perspectief van onze psychologie gaan gebruiken. We moeten toe naar een verlichte (een niet met het verstand en het ego identificerende) wereld toe, om alle (?) conflicten achter ons te laten.
Nee je hebt bewustzijn nodig om dingen te kunnen doen. Het verstand is een onderdeel vh bewustzijn. Het verstand is heel nuttig want daardoor kunnen we in veel meer detail problemen oplossen. Je gedachten en je verstand zijn echt niet nutteloos, integendeel. Het heeft de mens gebracht waar ze vandaag de dag is.quote:Op woensdag 17 juni 2009 22:43 schreef logicc123 het volgende:
Maar hoe kan je iets doen terwijl je in het NU bent?. Voor alles wat je doet heb je toch je verstand nodig?
Ik kan zo weer een heel verhaal gaan vertellen, maar dit is allemaal al uitgelegd in dit topic en ook vooral het vorige topic. Het is heel veel om te lezen, maar het is dan ook geen makkelijke materie. Ik kan je dus niet zomaar duidelijk maken hoe ik dat ervaar, dat doen zonder denken.
Ja hoor geen probleem. In het begin kon ik het een paar seconden, nu veel langer. Ik heb ooit een ervaring gehad waarbij de identificatie met mijn verstand werd doorbroken. Dat was het meest gelukzalige moment van heel mijn levenquote:Ben je zelf trouwens in staat om je verstand uit te schakelen en in het NU te komen?
Vijf golven van intens geluk bewogen zich door mijn lichaam, de een nog heviger dan de andere. Ik snap heel goed dat wanneer mensen deze ervaring niet hebben gehad, deze materie heel lastig te begrijpen is.Het enige wat ik persoonlijk probeer te bereiken is mensen te interesseren voor deze denkwijze. Sowieso, mensen overtuigen om hierin te geloven dat werkt niet. Het gaat namelijk om de ervaring en dat moet men zelf doen. Dat maakt deze leer juist vrij onschuldig in tegenstelling tot dogmatische godsdiensten, scientology, culten enz.
In principe is het ook gewoon psychologie. En de psychologie staat nog in zijn kinderschoenen. Het is nog niet zo'n ontwikkeld gebied als de natuurkunde, scheikunde, biologie enz. Er is dus nog veel te ontdekken.
De moderne mens is nog een jonge soort op deze aarde en de menselijke beschaving staat nog maar aan het begin van zijn reis. Als soort zijn we nog vrij onvolwassen en nog niet voluit ontwikkeld. Het beter begrijpen van onze eigen psychologie is een eerste stap naar een meer volwassen wereld en dientengevolge een betere, gezondere en meer veilige wereld.
Dit zie je ook in de ontwikkeling van 1 enkel mens. Hoe ouder een mens wordt hoe beter hij of zij zichzelf leert kennen. Dit levert een meer evenwichtigere persoonlijkheid op.
Uiteindelijk denk ik zelf dat onze soort alleen in staat zal zijn te overleven wanneer we dit andere perspectief van onze psychologie gaan gebruiken. We moeten toe naar een verlichte (een niet met het verstand en het ego identificerende) wereld toe, om alle (?) conflicten achter ons te laten.
"An educated citizenry is a vital requisite for our survival as a free people."
Ik zal trouwens morgen even reageren op alle andere posts uit het vorige topic
"An educated citizenry is a vital requisite for our survival as a free people."
Erg interessant, en denk dat ik wel wat aan de op heb. Maar nu net iets te veel wijn op en net iets te veel depri aan het denken om het nog binnen te laten komen.
Dus voor nu doe ik even een TVP!
Dus voor nu doe ik even een TVP!
"Als het niet kan zoals het moet, dan moet het maar zoals het kan."
Hierissiedan, hierissieweers huisje!
Hierissiedan, hierissieweers huisje!
Mooi topic
Het zal vast aan bod gekomen zijn, maar The Power Of Now, staat in twee delen in mijn kast. Erg goed boekje voor deze leefwijze
Het zal vast aan bod gekomen zijn, maar The Power Of Now, staat in twee delen in mijn kast. Erg goed boekje voor deze leefwijze
Als je het bewust zijn nodig hebt om dingen te kunnen doen. Wat is dan het geen wat jouw vertelt hoe de afwas gedaan moet worden, hoe krijg je de borden in het juiste keuken kastje nadat je ze afgedroogd hebt, wat zegt waar de glazen moeten staan?. Dat moet jouw verstand je toch vertellen?quote:Op donderdag 18 juni 2009 01:08 schreef Probably_on_pcp het volgende:
Even de laatste post uit het laatste topic:
[..]
Nee je hebt bewustzijn nodig om dingen te kunnen doen. Het verstand is een onderdeel vh bewustzijn. Het verstand is heel nuttig want daardoor kunnen we in veel meer detail problemen oplossen. Je gedachten en je verstand zijn echt niet nutteloos, integendeel. Het heeft de mens gebracht waar ze vandaag de dag is.
Ik kan zo weer een heel verhaal gaan vertellen, maar dit is allemaal al uitgelegd in dit topic en ook vooral het vorige topic. Het is heel veel om te lezen, maar het is dan ook geen makkelijke materie. Ik kan je dus niet zomaar duidelijk maken hoe ik dat ervaar, dat doen zonder denken.
[..]
Ja hoor geen probleem. In het begin kon ik het een paar seconden, nu veel langer. Ik heb ooit een ervaring gehad waarbij de identificatie met mijn verstand werd doorbroken. Dat was het meest gelukzalige moment van heel mijn leven
Het enige wat ik persoonlijk probeer te bereiken is mensen te interesseren voor deze denkwijze. Sowieso, mensen overtuigen om hierin te geloven dat werkt niet. Het gaat namelijk om de ervaring en dat moet men zelf doen. Dat maakt deze leer juist vrij onschuldig in tegenstelling tot dogmatische godsdiensten, scientology, culten enz.
In principe is het ook gewoon psychologie. En de psychologie staat nog in zijn kinderschoenen. Het is nog niet zo'n ontwikkeld gebied als de natuurkunde, scheikunde, biologie enz. Er is dus nog veel te ontdekken.
De moderne mens is nog een jonge soort op deze aarde en de menselijke beschaving staat nog maar aan het begin van zijn reis. Als soort zijn we nog vrij onvolwassen en nog niet voluit ontwikkeld. Het beter begrijpen van onze eigen psychologie is een eerste stap naar een meer volwassen wereld en dientengevolge een betere, gezondere en meer veilige wereld.
Dit zie je ook in de ontwikkeling van 1 enkel mens. Hoe ouder een mens wordt hoe beter hij of zij zichzelf leert kennen. Dit levert een meer evenwichtigere persoonlijkheid op.
Uiteindelijk denk ik zelf dat onze soort alleen in staat zal zijn te overleven wanneer we dit andere perspectief van onze psychologie gaan gebruiken. We moeten toe naar een verlichte (een niet met het verstand en het ego identificerende) wereld toe, om alle (?) conflicten achter ons te laten.
Ik vraag deze dingen puur uit interesse hoor, ik zou het graag kunnen ervaren allemaal.
Als jij iets voor het eerst doet, als je een handeling nog moet leren dan gaat dat leren veel sneller wanneer jij jouw verstand daarbij gebruikt. Wanneer je je een handeling al eigen hebt gemaakt dan kun je die handeling eigenlijk grotendeels op instinct doen, net zoals dieren dat doen.quote:Op donderdag 18 juni 2009 09:18 schreef logicc123 het volgende:
[..]
Als je het bewust zijn nodig hebt om dingen te kunnen doen. Wat is dan het geen wat jouw vertelt hoe de afwas gedaan moet worden, hoe krijg je de borden in het juiste keuken kastje nadat je ze afgedroogd hebt, wat zegt waar de glazen moeten staan?. Dat moet jouw verstand je toch vertellen?
Ik denk dat dat ook het verschil is tussen mens en dier. Dieren worden voornamelijk gestuurd door de informatie in hun genen, maar mensen kunnen door het verstand dit proces omzeilen. Wij hoeven niet meer miljoenen jaren te wachten totdat de evolutie ons weer andere vaardigheden meegeeft. Wij kunnen een proactieve houding aannemen door ons verstand.
Maar bij veel dingen hebben wij dit echt niet nodig. Veel dingen doen wij al automatisch of instinctmatig. Tijdens het afwassen denken wij ook voor het overgrote deel van de tijd aan niet gerelateerde dingen, onze gedachten dwalen af.
In dit topic gaat het er ook niet over dat je altijd in het Nu moet zijn en niet moet denken, maar het gaat erom dat je je gedachten onder controle krijgt. Dat jij je verstand weer gaat gebruiken ipv andersom. Wanneer de observeerder de macht weer overneemt van het verstand kan de observeerder het verstand weer gaan gebruiken. De observeerder (je pure bewustzijn) kan namelijk heel goed herkennen wanneer een handeling of probleem het verstand vereist.
Net zoals de timmerman heel goed kan beslissen wanneer hij wel of niet zijn hamer kan gebruiken. De timmerman kan natuurlijk 24 uur per dag gaan lopen timmeren, dan weet hij zeker dat hij de hamer op de juiste ogenblikken gebruikt, maar tegelijkertijd is het dan ook zo dat hij de hamer gebruikt op tijdstippen dat hij de hamer helemaal niet nodig heeft.
Het verstand is een instrument dat gebruikt moet worden bij bepaalde problemen of handelingen, maar het is echt niet nodig om dit instrument continu te gebruiken.
[ Bericht 0% gewijzigd door Probably_on_pcp op 18-06-2009 11:27:11 ]
"An educated citizenry is a vital requisite for our survival as a free people."
Zo!!
Topic 3 is alweer geopend!
Ik volg t nog steeds met veel interesse.
Topic 3 is alweer geopend!
Ik volg t nog steeds met veel interesse.
"Without music, life would be a mistake." - Friedrich Nietzsche
Geheel tegen mijn principes in een een TVP 
Ik schrijf boeken over wetenschap en filosofie!
https://www.epsilon-uitga(...)e-tijd-materie/10996
https://www.spectrumboeke(...)k-niet-9789000386765
https://www.spectrumboeke(...)tronen-9789000395071
https://www.epsilon-uitga(...)e-tijd-materie/10996
https://www.spectrumboeke(...)k-niet-9789000386765
https://www.spectrumboeke(...)tronen-9789000395071
Heb je dit alles bedacht onder invloed van PCP?
wake up in the morning and i'm married to a dinosaur, her vagina sore
Ook even mijn mening: het is inderdaad lastig te vatten en ik begreep het eerst ook niet helemaal en was ook zeer kritisch, net zoals jijquote:Op woensdag 17 juni 2009 14:04 schreef logicc123 het volgende:
[..]
Maar dit kan ik niet helemaal bevatten, hoe kan je dat nou toepassen in je dagelijks leven.
Je staat op s'ochtends, je moet toch nadenken dat je straks douchen, aankleden moet. Daarna dat je moet eten en je rekening ermee moet houden dat je bijvoorbeeld half 9 op je werk moet zijn.
Je moet toch altijd wel nadenken over de toekomst in het dagelijkse leven. Dat je tijdens mediteren in het NU kan komen snap ik maar ik snap niet hoe dit in het dagelijks leven te doen.
En ook al zou je wel over de volgende 5 minuten mogen nadenken, wat is dan het verschil tussen aan de volgende 5 minuten denken of nadenken over volgend jaar?.
Maar er zit wel degelijk een hele grote kern van waarheid in de theorie van De kracht van het NU en nee, voor mij werkt ook niet alles uit dat boek. Je moet het dan ook niet te letterlijk nemen. Je zegt dat je tijdens het opstaan al denk aan het douchen, al aan het aankleden, het eten. Je verstand weet dat je die dingen nog moet, maar heeft het zin om daar steeds mee bezig te zijn? Je bent dus tijdens het opstaan bezig in je hoofd met het douchen, tijdens het douchen met het eten, tijdens het eten met het naar het werk gaan? Daar zit dan een "probleem", alleen heb je zoiets niet gauw in de gaten. Ik had het ineens door toen ik richting een deur liep met ruiten erin, ineens besefte ik me dat ik in gedachten die deur al door was en toen realiseerde ik me ook dat dat volslagen belachelijk was, je weet immers niet wat er zich achter die deur gaat afspelen (ook al kun je zien wat er achter die deur zit) en als er iets gebeurt voordat je die deur doorgaat, kun je niet eens meer adequaat reageren omdat je het moment in gedachten al voorbij bent. Ook tijdens het reizen naar het werk heb ik gemerkt dat het werkt: ik zat eerst in de auto continu op de klok te kijken en te denken "dat ga ik niet halen" en dan ben je al excuses en smoesjes aan het verzinnen waarom je te laat bent, terwijl het nog niet eens zeker is of je te laat bent. Je moet gewoon op dat moment je best doen om er naartoe te gaan, meer kun je niet. Je kunt niet ineens eerder vertrekken (ja, misschien morgen, maar alleen morgen op het moment zelf, het Nu van morgen dus) en je kunt ook hoe en hoe laat je aankomt niet veranderen nu. Waarom zou je dan wel die gedachten in je hoofd halen?Ik moet zeggen dat nu ik het wat meer door heb (in combinatie met andere technieken) ik veel positiever in het leven sta en vooral aan mijn nek/schouders merk ik het. Ik had namelijk al heel lang last van RSI-verschijnselen waarvoor ik ook een half jaar fysiotherapie heb gehad (zonder resultaat overigens) en ik moet echt zeggen dat ik er de laatste tijd veel minder last van heb dan eerst, ben er dan ook wel overtuigd dat die klachten een psychische achtergrond hebben. Zoals Tolle ook zegt: acceptatie is de key voor dit alles. Ook accepteren dat het fout zit bijvoorbeeld, dat is stap 1 om er weer uit te komen. Je moet niet continu gaan bedenken hoe je het graag gehad had (op momenten kan dat wel eens fijn zijn, maar zorg niet dat dat je gedachten gaat beheersen)
Maar ik was ook heel erg kritisch hoor
(en nog steeds op sommige dingen) Ik heb het boek trouwens utgeleend aan een vriendin van me die er erg in geïnteresseerd was, ben eens benieuwd wat zij ervan gaat vinden.
Don't let my username fool you...
Oke, maar die dingen die jij op noemt zijn gewoon logisch.quote:Op donderdag 18 juni 2009 19:25 schreef Metalfreak het volgende:
[..]
Ook even mijn mening: het is inderdaad lastig te vatten en ik begreep het eerst ook niet helemaal en was ook zeer kritisch, net zoals jij
Ik moet zeggen dat nu ik het wat meer door heb (in combinatie met andere technieken) ik veel positiever in het leven sta en vooral aan mijn nek/schouders merk ik het. Ik had namelijk al heel lang last van RSI-verschijnselen waarvoor ik ook een half jaar fysiotherapie heb gehad (zonder resultaat overigens) en ik moet echt zeggen dat ik er de laatste tijd veel minder last van heb dan eerst, ben er dan ook wel overtuigd dat die klachten een psychische achtergrond hebben. Zoals Tolle ook zegt: acceptatie is de key voor dit alles. Ook accepteren dat het fout zit bijvoorbeeld, dat is stap 1 om er weer uit te komen. Je moet niet continu gaan bedenken hoe je het graag gehad had (op momenten kan dat wel eens fijn zijn, maar zorg niet dat dat je gedachten gaat beheersen)
Maar ik was ook heel erg kritisch hoor
Die begrijp ik ook, ik snap dat het beter is om tijdens het douchen je te focussen op het douchen in plaats van in je gedachten al je boterham te smeren.
Maar dit is gewoon iets simpels, daar hoef je geen boek voor vol te schrijven.
Voor mij komt het boek over alsof er iets magisch is wat nog vrijwel niemand heeft ervaren.
Het begin van het boek vond ik interessant maar het laatste gedeelte begon me gewoon te irriteren, toen dacht ik echt wat is dit een tijdverspilling.
Tolle zegt ook dat al het geluk uit bewust zijn komt , niet uit nastreven van doelen etc.
Maar wat doen wij op aarde dan.
Hij zegt min of meer dat de wereld beter zou zijn als iedereen bewust is, maar waarom zou je nog iets uitvoeren als echt geluk,vrede(al het goeie) uit bewust zijn komt.
En als het materiële gewin puur uit het verlangen van het ego komt.
Er zijn zat mensen die wel onder de douche die boterham aan het smeren zijn (figuurlijk dan, letterlijk lijkt het me een smeerboel wordenquote:Op donderdag 18 juni 2009 19:40 schreef logicc123 het volgende:
[..]
Oke, maar die dingen die jij op noemt zijn gewoon logisch.
Die begrijp ik ook, ik snap dat het beter is om tijdens het douchen je te focussen op het douchen in plaats van in je gedachten al je boterham te smeren.
Maar dit is gewoon iets simpels, daar hoef je geen boek voor vol te schrijven.
Voor mij komt het boek over alsof er iets magisch is wat nog vrijwel niemand heeft ervaren.
Het begin van het boek vond ik interessant maar het laatste gedeelte begon me gewoon te irriteren, toen dacht ik echt wat is dit een tijdverspilling.
Tolle zegt ook dat al het geluk uit bewust zijn komt , niet uit nastreven van doelen etc.
Maar wat doen wij op aarde dan.
Hij zegt min of meer dat de wereld beter zou zijn als iedereen bewust is, maar waarom zou je nog iets uitvoeren als echt geluk,vrede(al het goeie) uit bewust zijn komt.
En als het materiële gewin puur uit het verlangen van het ego komt.
), ik had dat ook wel namelijk. Of dat ik tijdens een concert bezig was met hoe ik weer het snelste van de parkeerplaats af kon komen in plaats van te genieten van het concert. die dingen zijn soms te logisch voor woorden, maar je moet je er eerst bewust van worden voordat je ze kunt veranderen. Dei irritatie bij het laatste gedeelte herken ik ook overigens, dat had ik precies hetzelfde. Maar je moet er dan ook uithalen wat jij kunt gebruiken. Ik heb ook niet zo'n "geestelijk orgasme" gehad zoals hij of P_on_pcp dat beschrijft, maar ik gebruik gewoon datgene wat voor mij werkt. En ook niet alleen maar uit dit boek, ook uit andere. Probeer niet teveel letterlijk vast te houden aan wat in dat boek staat, dat deed ik in het begin ook en werkte voor mij ook niet
Het is een stof die gewoon even moet bezinken heb ik de indruk, maar dat kan voor iedereen weer anders zijn.
Don't let my username fool you...
Ik herken de gedachtengang wel, ook het te veel denken
Het boek ken ik al wel, alleen heb ik het gelezen in een periode dat ik nog blowde.
Nu inmiddels gestopt, wel heftig maar heb ook meteen het idee dat dit mijn comfortzone was (uit de post van probably on pcp).
Voorlopig even een tvp om de reeks in de gaten te houden, zelf zoek ik al wel langer de rust (minder/geen gedachten). Zal nu wel even anders gaan, omdat ik niet meer het makkelijke (blow)uitstapje heb..
Het boek ken ik al wel, alleen heb ik het gelezen in een periode dat ik nog blowde.
Nu inmiddels gestopt, wel heftig maar heb ook meteen het idee dat dit mijn comfortzone was (uit de post van probably on pcp).
Voorlopig even een tvp om de reeks in de gaten te houden, zelf zoek ik al wel langer de rust (minder/geen gedachten). Zal nu wel even anders gaan, omdat ik niet meer het makkelijke (blow)uitstapje heb..
Ware Wijsheid Liefdevolle Vrede
Peaceful Warrior "What are you?" "This Moment"
Peaceful Warrior "What are you?" "This Moment"
dat boek is geniaal.. ik ben net gaan lezen.. het heeft me nu al veranderd.. dit is precies wat ik nodig had.. pff.. ik schrik er gewooon van.. Dat zon boek me zo kan veranderen...Het geeft echt overal een antwoord op.
Ik herken dit ook. Wel wil ik mezelf dus aanleren om dus meer ontspannende dingen te gaan doen die het denken stoppen, zoals douchen, voetenbadje, maskertje en gewoon lekker film kijken.
Voor mezelf dus bewust kiezen van nu stop ik met denken en zorg voor mijn ontspanning omdat ik anders gillend gek word.
Het is vooral met stress-periodes om gek van te worden want dan maken mijn hersens echt overuren.
Denken is wel goed maar je kan het ook overdrijven.
Ik denk dat trouwens lezen van hele filosofische boeken etc. niet helpt want dat zijn ook dingen waar je bij moet nadenken soms is het ook eens lekker gewoon dingen te doen en verstand op nul ook al moet ik mezelf er soms echt toe dwingen.
Voor mezelf dus bewust kiezen van nu stop ik met denken en zorg voor mijn ontspanning omdat ik anders gillend gek word.
Het is vooral met stress-periodes om gek van te worden want dan maken mijn hersens echt overuren.
Denken is wel goed maar je kan het ook overdrijven.
Ik denk dat trouwens lezen van hele filosofische boeken etc. niet helpt want dat zijn ook dingen waar je bij moet nadenken soms is het ook eens lekker gewoon dingen te doen en verstand op nul ook al moet ik mezelf er soms echt toe dwingen.
Oeh, een echte cliffhanger in dit topicquote:Op zondag 21 juni 2009 18:18 schreef sinterklaaskapoentje het volgende:
Goedenavond NU-ers. Ik heb denk ik over een paar dagen wel weer een verhaaltje
Don't let my username fool you...
Mooi dat het voor je werktquote:Op zondag 21 juni 2009 15:47 schreef KraZj het volgende:
dat boek is geniaal.. ik ben net gaan lezen.. het heeft me nu al veranderd.. dit is precies wat ik nodig had.. pff.. ik schrik er gewooon van.. Dat zon boek me zo kan veranderen...Het geeft echt overal een antwoord op.
Hoever ben je? Welke dingen zie je al als bruikbaar?
:')
Dr is nog even een boek dat ik onder de aandacht wil brengen.
Het is "Ontwaken in de droom" van Leo Hartong.
Dit boek heb ik altijd met veel plezier gelezen omdat het zo ontzettend helder is geschreven. Ook op het internet krijgt het erg goede commentaren. Het boek gaat over non-dualiteit, iets wat je ervaart wanneer je in het Nu bent. Dualiteit ontstaat nl. vanuit het ego omdat het de wereld onderverdeelt in ik en de rest, ik en andere zaken.
In het Nu is er geen ego en ben je even 1 met alles omdat er dus even geen ik en de rest is. In dit boek wordt dat heel helder uitgelegd. Even een linkje naar bol.com met positieve reviews:
http://www.bol.com/nl/p/b(...)001837254/index.html
Ook op Amazon wordt het boek goed ontvangen. Alleen nog maar 5-star reviews:
http://www.amazon.co.uk/product-reviews/0954779215/ref=dp_top_cm_cr_acr_txt?ie=UTF8&showViewpoints=1
Nog wat positieve geluiden:
http://www.gnostiek.nl/db/forum/lees.php?tid=4&id=1214
Het is "Ontwaken in de droom" van Leo Hartong.
Dit boek heb ik altijd met veel plezier gelezen omdat het zo ontzettend helder is geschreven. Ook op het internet krijgt het erg goede commentaren. Het boek gaat over non-dualiteit, iets wat je ervaart wanneer je in het Nu bent. Dualiteit ontstaat nl. vanuit het ego omdat het de wereld onderverdeelt in ik en de rest, ik en andere zaken.
In het Nu is er geen ego en ben je even 1 met alles omdat er dus even geen ik en de rest is. In dit boek wordt dat heel helder uitgelegd. Even een linkje naar bol.com met positieve reviews:
http://www.bol.com/nl/p/b(...)001837254/index.html
Ook op Amazon wordt het boek goed ontvangen. Alleen nog maar 5-star reviews:
http://www.amazon.co.uk/product-reviews/0954779215/ref=dp_top_cm_cr_acr_txt?ie=UTF8&showViewpoints=1
Nog wat positieve geluiden:
http://www.gnostiek.nl/db/forum/lees.php?tid=4&id=1214
"An educated citizenry is a vital requisite for our survival as a free people."
TVP.
The Hick from French Lick
The camera always points both ways. In expressing the subject, you also express yourself.
The camera always points both ways. In expressing the subject, you also express yourself.
Dit klinkt als iets waar ik ook last van heb. Dit moet ik later even doorlezen.
"Everything we are, we are when we're alone."
30 posts waarvan 10 tvp's 
Ik bedenk me net dat er nog wat posts zijn in topic 2 waar ik op wil reageren. Hopelijk heb ik morgen wat tijd daarvoor.
Ik bedenk me net dat er nog wat posts zijn in topic 2 waar ik op wil reageren. Hopelijk heb ik morgen wat tijd daarvoor.
"An educated citizenry is a vital requisite for our survival as a free people."
Ok, dit klinkt heel interessant en in some sense ook logisch, maar...
Hoe ga je dan om met de negatieve in deze wereld? Like, je geniet van het mooie, je hebt plezier, maar stel je voor dat je je vriendin kwijt raakt? Hoe ga je daar dan mee om.. probeer je te blijven observeren en ga je niet in op het "gekrenkte ego"? Zo ja, verwerk je dan wel wat je meemaakt of verdring je het gewoon?
Hoe ga je dan om met de negatieve in deze wereld? Like, je geniet van het mooie, je hebt plezier, maar stel je voor dat je je vriendin kwijt raakt? Hoe ga je daar dan mee om.. probeer je te blijven observeren en ga je niet in op het "gekrenkte ego"? Zo ja, verwerk je dan wel wat je meemaakt of verdring je het gewoon?
Cause I'd rather continue my trip to the top of the mountain then freeze to death in the valley.
Verdringen lijkt me sowieso niet de juiste weg. Vroeg of laat komt 't toch wel naar boven en zit je jaren later met dat 'gekrenkte ego'.
De key is om niet door te draven.
De key is om niet door te draven.
(Un)masking for the greater good.
Juh, maar ik vraag me af hoe dat correspondeert met die theorie...quote:Op woensdag 1 juli 2009 09:44 schreef Natalie het volgende:
Verdringen lijkt me sowieso niet de juiste weg. Vroeg of laat komt 't toch wel naar boven en zit je jaren later met dat 'gekrenkte ego'.
De key is om niet door te draven.
Cause I'd rather continue my trip to the top of the mountain then freeze to death in the valley.
Verdringen is nooit goed, acceptatie is de key in deze. Je moet de huidige situatie accepteren, ook al is die niet leuk. Dus niet blijven hangen in "oh was ik nog maar met haar samen", want dan leef je in het verleden met je gedachten. Vanuit die acceptatie kun je verder gaan bouwen naar iets nieuws bijvoorbeeld, of naar een verbetering. Ik was het nooit met hem eens toen hij zei "tijd speelt geen factor hierbij", maar ben er inmiddels wel achter dat daar een kern van waarheid in zit.quote:Op woensdag 1 juli 2009 09:40 schreef maniack28 het volgende:
Ok, dit klinkt heel interessant en in some sense ook logisch, maar...
Hoe ga je dan om met de negatieve in deze wereld? Like, je geniet van het mooie, je hebt plezier, maar stel je voor dat je je vriendin kwijt raakt? Hoe ga je daar dan mee om.. probeer je te blijven observeren en ga je niet in op het "gekrenkte ego"? Zo ja, verwerk je dan wel wat je meemaakt of verdring je het gewoon?
Don't let my username fool you...
Ok, de key ligt dus in het accepteren... maar wat als je relatie ten einde is om een reden die je niet kan accepteren, dwz: je vindt elkaar echt echt echt ontzettend leuk, maar het kan vanwege de een of andere reden niet werken. Hoe accepteer je dit soort oneerlijke dingen?quote:Op woensdag 1 juli 2009 10:44 schreef Metalfreak het volgende:
[..]
Verdringen is nooit goed, acceptatie is de key in deze. Je moet de huidige situatie accepteren, ook al is die niet leuk. Dus niet blijven hangen in "oh was ik nog maar met haar samen", want dan leef je in het verleden met je gedachten. Vanuit die acceptatie kun je verder gaan bouwen naar iets nieuws bijvoorbeeld, of naar een verbetering. Ik was het nooit met hem eens toen hij zei "tijd speelt geen factor hierbij", maar ben er inmiddels wel achter dat daar een kern van waarheid in zit.
Ik bedoel, als iemand je niet meer leuk vindt of iemand gaat vreemd dan kan ik dat ook accepteren, het doet wel pijn, maar ik kan daar mee leven. Het idee dat dingen soms zo onlogisch en oneerlijk zijn, daar kan ik niet mee leven. Maar misschien is dat mijn rationele gedachte over dingen die soms loodrecht op gevoelskwesties staan.
En tijd speelt geen factor.. je kan niet van het een op het andere moement dingen verwerkt hebben toch? Of is dat wel mogelijk?
(ik ben echt benieuwd en als het boek niet te duur is ga ik het zeker kopen)
Cause I'd rather continue my trip to the top of the mountain then freeze to death in the valley.
Dit zul je dan toch ook echt moeten accepteren. Er is altijd een reden voor zo'n breuk. Als je zegt dat je dat niet kan accepteren, dan ben je waarschijnlijk niet eerlijk tegenover jezelf en wil je heel graag dingen ontkennen. Maar zoals iemand in het vorige topic een keer mooi zei: "soms moet je ook accepteren dat je iets niet kan accepteren"quote:Op woensdag 1 juli 2009 10:50 schreef maniack28 het volgende:
[..]
Ok, de key ligt dus in het accepteren... maar wat als je relatie ten einde is om een reden die je niet kan accepteren, dwz: je vindt elkaar echt echt echt ontzettend leuk, maar het kan vanwege de een of andere reden niet werken. Hoe accepteer je dit soort oneerlijke dingen?
Ik bedoel, als iemand je niet meer leuk vindt of iemand gaat vreemd dan kan ik dat ook accepteren, het doet wel pijn, maar ik kan daar mee leven. Het idee dat dingen soms zo onlogisch en oneerlijk zijn, daar kan ik niet mee leven. Maar misschien is dat mijn rationele gedachte over dingen die soms loodrecht op gevoelskwesties staan.
Het is ook niet zo dat je geen verdriet meer mag hebben bijvoorbeeld, dat soort dingen hoort er gewoon bij. Maar volgens de theorie kun je dus wél dingen van het ene op het andere moment geaccepteerd hebben. Want wanneer wil je het dan wel accepteren?? Waarom lukt het dan wel en nu nog niet? Over een maand is het ook weer het nu van die dag, maar is die dag dan zoveel anders dan de dag die je nu meemaakt?quote:En tijd speelt geen factor.. je kan niet van het een op het andere moement dingen verwerkt hebben toch? Of is dat wel mogelijk?
Goh, en ik was toen een van de meest kritische personen in deze topicreeks over dit boek, nu leg ik het mensen uit
Don't let my username fool you...
Wij wachten!quote:Op zondag 21 juni 2009 18:18 schreef sinterklaaskapoentje het volgende:
Goedenavond NU-ers. Ik heb denk ik over een paar dagen wel weer een verhaaltje
Tja, blijkbaar leeft het toch meer bij mensen dan ik in eerste instantie dacht. Dat geeft me weer aan dat ik toch niet zo raar blijk te zijnquote:
Don't let my username fool you...
Dat is het, je hoeft je emoties niet te ontkennen, dat is zelfs onzin. Taak is om er niet in vast te blijven zitten, je hoeft niet alles gelijk te accepteren, maar je moet er ergens een streep onder zetten en kijken (of genieten) van wat er over is (en niet blijven kniezen over wat er verloren is gegaan).quote:Op woensdag 1 juli 2009 09:44 schreef Natalie het volgende:
Verdringen lijkt me sowieso niet de juiste weg. Vroeg of laat komt 't toch wel naar boven en zit je jaren later met dat 'gekrenkte ego'.
De key is om niet door te draven.
The Hick from French Lick
The camera always points both ways. In expressing the subject, you also express yourself.
The camera always points both ways. In expressing the subject, you also express yourself.
Ik kwam/kom het boek maar niet door... 
misschien toch weer eens oppakken.
Ik ben ook een beetje van mening dat ik wel OK zit qua relativerings vermogen en positieve dingen uit (eventueel) negatieve situaties halen. Mijn recente situatie bijvoorbeeld. Vandaag is mijn eerste dag als officieel werkloze. Best balen dat door de crisis mijn contract niet is verlengd. Maar ik begrijp de baas zijn keuze wel en respecteer die ook. Ik heb ook keurig mijn maand uitgewerkt en een draaiboek gemaakt voor de collega's die nou mijn taak in hun schoenen krijgen geschoven. Dit alleen maar om het hun wat makkelijker te maken want hun hebben het eigenlijk veel te druk om een derde van een fulltime functie (als export logistiek manager) over te nemen. Plus dat ik de enige was die op de hoogte was van alle vereiste exportdocumenten etc. En dat is af en toe nog best lastig.
Nu zit ik dus ineens thuis. Gelukkig is het mooi weer. Ik ben allerlei achterstallige schoonmaak klusjes aan het doen, geniet van de zon met een lekker boek (nee, niet dát boek ) beetje gamen, lekker koken, kortom genieten van de dag en niet depri in een hoekje gaan zitten balen dat ik nog geen werk heb. Ondertussen ben ik ook elke dag even aan het kijken naar vacatures, en ben bezig met inschrijvingen etc. Ben dus ook actief bezig met het zoeken naar een nioeuwe baan.
Mijn houding op dit moment is dit: wie weet welke deuren er nu voor me opengaan. Dit hoeft niet persé iets slechts te zijn. Nieuwe dag, nieuwe kansen!
en met mijn werkervaring kom ik er echt wel, ondertussen even genieten nog. Het had tenslotte ook winter kunnen zijn
misschien toch weer eens oppakken.Ik ben ook een beetje van mening dat ik wel OK zit qua relativerings vermogen en positieve dingen uit (eventueel) negatieve situaties halen. Mijn recente situatie bijvoorbeeld. Vandaag is mijn eerste dag als officieel werkloze. Best balen dat door de crisis mijn contract niet is verlengd. Maar ik begrijp de baas zijn keuze wel en respecteer die ook. Ik heb ook keurig mijn maand uitgewerkt en een draaiboek gemaakt voor de collega's die nou mijn taak in hun schoenen krijgen geschoven. Dit alleen maar om het hun wat makkelijker te maken want hun hebben het eigenlijk veel te druk om een derde van een fulltime functie (als export logistiek manager) over te nemen. Plus dat ik de enige was die op de hoogte was van alle vereiste exportdocumenten etc. En dat is af en toe nog best lastig.
Nu zit ik dus ineens thuis. Gelukkig is het mooi weer. Ik ben allerlei achterstallige schoonmaak klusjes aan het doen, geniet van de zon met een lekker boek (nee, niet dát boek
) beetje gamen, lekker koken, kortom genieten van de dag en niet depri in een hoekje gaan zitten balen dat ik nog geen werk heb. Ondertussen ben ik ook elke dag even aan het kijken naar vacatures, en ben bezig met inschrijvingen etc. Ben dus ook actief bezig met het zoeken naar een nioeuwe baan.Mijn houding op dit moment is dit: wie weet welke deuren er nu voor me opengaan. Dit hoeft niet persé iets slechts te zijn. Nieuwe dag, nieuwe kansen!
en met mijn werkervaring kom ik er echt wel, ondertussen even genieten nog. Het had tenslotte ook winter kunnen zijn
Hey! Het is OK om alleen je eerste twee teennagels te lakken als je van plan bent peeptoes te gaan dragen!
Ik vind het mooi omschreven en je hebt denk ik wel gelijk, het lukt alleen niet altijdquote:Op woensdag 1 juli 2009 11:11 schreef Metalfreak het volgende:
[..]
Dit zul je dan toch ook echt moeten accepteren. Er is altijd een reden voor zo'n breuk. Als je zegt dat je dat niet kan accepteren, dan ben je waarschijnlijk niet eerlijk tegenover jezelf en wil je heel graag dingen ontkennen. Maar zoals iemand in het vorige topic een keer mooi zei: "soms moet je ook accepteren dat je iets niet kan accepteren"
Dus in feite kan je verdriet hebben en het accepteren tegelijk? Voor mij is een tijdje verdrietig zijn om iets een verwerkingsproces om iets te accepteren. Ik huil een beetje uit, praat erover, denk erover en door dit te doen kan ik het op den duur een plek geven, het verwerken. Maar als je iets meteen accepteert dan heb je toch ook geen reden meer om te huilen?quote:[..]
Het is ook niet zo dat je geen verdriet meer mag hebben bijvoorbeeld, dat soort dingen hoort er gewoon bij. Maar volgens de theorie kun je dus wél dingen van het ene op het andere moment geaccepteerd hebben. Want wanneer wil je het dan wel accepteren?? Waarom lukt het dan wel en nu nog niet? Over een maand is het ook weer het nu van die dag, maar is die dag dan zoveel anders dan de dag die je nu meemaakt?
Das toch mooiquote:Goh, en ik was toen een van de meest kritische personen in deze topicreeks over dit boek, nu leg ik het mensen uit
Cause I'd rather continue my trip to the top of the mountain then freeze to death in the valley.
Nog wat dingen die mij bezig houden.
Volgens van Tolle, is al het materiële in ons leven vergankelijk. En dat is ook wel zo natuurlijk.
Hij vertelt dat wij altijd vrede/geluk hebben in volledige bewustzijn.
Maar ik vroeg mij dan af, wat als je muziek luistert?
Ben je dan in het NU?, ik denk het niet. En hoe je muziek leuk of niet leuk vinden als je volledig bewust bent?
Kan je überhaupt iets materialistisch als leuk ervaren als je volledig bewust bent?
Volgens van Tolle, is al het materiële in ons leven vergankelijk. En dat is ook wel zo natuurlijk.
Hij vertelt dat wij altijd vrede/geluk hebben in volledige bewustzijn.
Maar ik vroeg mij dan af, wat als je muziek luistert?
Ben je dan in het NU?, ik denk het niet. En hoe je muziek leuk of niet leuk vinden als je volledig bewust bent?
Kan je überhaupt iets materialistisch als leuk ervaren als je volledig bewust bent?
Ik denk opzich van wel. Maar ik denk ook dat je het net iets anders kunt bekijken. Namelijk dat je natuurlijk nog wel eens boos zult zijn of een goed gevoel hebben bij bepaalde muziek, maar dat je je niet meer zo laat meeslepen door het gevoel van het moment. Observeer voor de gein eens hoe snel die kunnen veranderen en kijk dan eens of jij die gevoelens bent.quote:Op woensdag 1 juli 2009 14:30 schreef logicc123 het volgende:
Nog wat dingen die mij bezig houden.
Volgens van Tolle, is al het materiële in ons leven vergankelijk. En dat is ook wel zo natuurlijk.
Hij vertelt dat wij altijd vrede/geluk hebben in volledige bewustzijn.
Maar ik vroeg mij dan af, wat als je muziek luistert?
Ben je dan in het NU?, ik denk het niet. En hoe je muziek leuk of niet leuk vinden als je volledig bewust bent?
Kan je überhaupt iets materialistisch als leuk ervaren als je volledig bewust bent?
Ik kan zelf (nog) weinig met termen als 'volledig bewust' zijn, want volgens mij is het net als met iets als 'verlichting': je snapt het pas op het moment dat je het ook daadwerkelijk ervaart. Tot die tijd is het een denkconcept, maar niet de echte ervaring.
Daarom denk ik dat je als je volledig bewust bent, je meer onthecht bent van de materiële wereld en je eigen gedachtenwereld. Je kunt het allemaal makkelijker relativeren, waardoor het niet meer allemaal aan je blijft vastkleven.. door los te laten ervaar je meer..
Ware Wijsheid Liefdevolle Vrede
Peaceful Warrior "What are you?" "This Moment"
Peaceful Warrior "What are you?" "This Moment"
Ik probeer de laatste tijd om zo ver mogelijk het 'nu' in te komen. Maar ik merk, hoe verder ik probeer te gaan, hoe meer weerstand mijn ego me geeft. Tot het op een bepaald punt niet echt verder kan. Als ik in bed lig of zit val ik als een blok in slaap, als ik buiten rondhang of een mooie plek bekijk wordt ik ook gewoon moe.
Ik probeer het maar te painten, misschien niet duidelijk.
In iedergeval, dat ik verder in het 'nu' ga betekend niet dat ik me dan depressief ga voelen, ik ben me bewust van dat deze gevoelens er zijn, maar op een bepaald punt, richting het uiterste zegmaar (zo heb ik me periodes gevoelt en dat wil ik nóóit meer) geef ik op. Niet door wilskracht maar doordat ik wordt afgeleid door gedachten of dat ik mijn concentratie niet kan behouden.
Maar dit is volledig mijn interpetatie
Ik probeer het maar te painten, misschien niet duidelijk.
In iedergeval, dat ik verder in het 'nu' ga betekend niet dat ik me dan depressief ga voelen, ik ben me bewust van dat deze gevoelens er zijn, maar op een bepaald punt, richting het uiterste zegmaar (zo heb ik me periodes gevoelt en dat wil ik nóóit meer) geef ik op. Niet door wilskracht maar doordat ik wordt afgeleid door gedachten of dat ik mijn concentratie niet kan behouden.
Maar dit is volledig mijn interpetatie
:')
Ik heb ook bij veel muziek emoties.quote:Op woensdag 1 juli 2009 17:32 schreef Boswachtertje het volgende:
[..]
Ik denk opzich van wel. Maar ik denk ook dat je het net iets anders kunt bekijken. Namelijk dat je natuurlijk nog wel eens boos zult zijn of een goed gevoel hebben bij bepaalde muziek, maar dat je je niet meer zo laat meeslepen door het gevoel van het moment. Observeer voor de gein eens hoe snel die kunnen veranderen en kijk dan eens of jij die gevoelens bent.
Laatst hoorde ik een nummer en zei ik tegen een vriendin dat dat me aan mijn ex deed denken en dat ik t daarom niet wilde horen.
Ze zei toen: Je kunt wel op elke situatie, elk liedje, elke geur etc het label [ex] plakken, maar dan hou je steeds minder over om 'gewoon'leuk te vinden zonder dat je daaraan denkt.
Dat heeft me wel aan t denken gezet en sinds dien als ik een andere associatie heb bij een liedje, koppel ik die slechte herinnering direct los en probeer ik in het NU te blijven en niet terug te denken aan .....
Zonde om me te laten beinvloeden door alle associaties die ik overal bij heb (en dat zijn er ontzettend veel)...
"Without music, life would be a mistake." - Friedrich Nietzsche
Het accepteren dat het over is, heeft volgens mij 2 kanten (in mijn situatie nu dan): Verstand en gevoel..quote:Op woensdag 1 juli 2009 11:11 schreef Metalfreak het volgende:
[..]
Dit zul je dan toch ook echt moeten accepteren. Er is altijd een reden voor zo'n breuk. Als je zegt dat je dat niet kan accepteren, dan ben je waarschijnlijk niet eerlijk tegenover jezelf en wil je heel graag dingen ontkennen. Maar zoals iemand in het vorige topic een keer mooi zei: "soms moet je ook accepteren dat je iets niet kan accepteren"
[..]
Het is ook niet zo dat je geen verdriet meer mag hebben bijvoorbeeld, dat soort dingen hoort er gewoon bij. Maar volgens de theorie kun je dus wél dingen van het ene op het andere moment geaccepteerd hebben. Want wanneer wil je het dan wel accepteren?? Waarom lukt het dan wel en nu nog niet? Over een maand is het ook weer het nu van die dag, maar is die dag dan zoveel anders dan de dag die je nu meemaakt?
Goh, en ik was toen een van de meest kritische personen in deze topicreeks over dit boek, nu leg ik het mensen uit
1 mijn verstand weet heel goed dat het over is en is er ook klaar mee. mijn ex was niet goed voor mij.
2 mijn emotie heeft er bij vlagen heel veel moeite mee, omdat dat gedeelte de aandacht, knuffels, kussen etc etc mist
Daardoor voel ik me in de steek gelaten en alleen. De neiging om dan weer contact te zoeken (luisteren naar mijn emoties) komt dan weer naar boven. Terwijl ik verstandelijk heel goed weet dat het niks wordt.
"Without music, life would be a mistake." - Friedrich Nietzsche
Wie hier kan er echt in het NU komen?
Ik heb zelf wel het idee dat ik momenten heb dat ik in het NU kan komen, maar dat schakelt dan enorm snel met me verstand.
Maar in het NU komen is tot nu toe voor mij geen magistrale gebeurtenis zoals Tolle hem omschrijft. Ik weet dat er een fokker is die dat wel mee gemaakt heeft.
Maar vraag me af wie komt hier nu echt in het NU?
Het boek is immers zo populair, maar geen resultaten?
Nog even iets anders, ik heb het idee dat extraverte mensen sowieso meer in het NU leven dan introverte mensen.
Volgens mij denken introverte mensen veel meer na, terwijl extraverte dat er veel sneller uitgooien.
Ik heb zelf wel het idee dat ik momenten heb dat ik in het NU kan komen, maar dat schakelt dan enorm snel met me verstand.
Maar in het NU komen is tot nu toe voor mij geen magistrale gebeurtenis zoals Tolle hem omschrijft. Ik weet dat er een fokker is die dat wel mee gemaakt heeft.
Maar vraag me af wie komt hier nu echt in het NU?
Het boek is immers zo populair, maar geen resultaten?
Nog even iets anders, ik heb het idee dat extraverte mensen sowieso meer in het NU leven dan introverte mensen.
Volgens mij denken introverte mensen veel meer na, terwijl extraverte dat er veel sneller uitgooien.
Kun je wel echt buiten het Nu leven? Is het niet meer zo dat we er ons te veel bij voorstellen (zoals je zelf al aangeeft) en dat we zijn gaan denken dat het iets heel speciaals moet zijn.. waarom anders al die boeken, theoriën etc?
Als ik er namelijk over ga nadenken, merk ik dat ik niet in het Nu ben, juist door dat zelfde nadenken.. en daar gaat het bericht in de openingspost volgens mij ook over: een vrije tijd te veroveren op wat je op dit moment allemaal denkt te weten.. je gedachten loslaten, niet meer en niet minder
Als ik er namelijk over ga nadenken, merk ik dat ik niet in het Nu ben, juist door dat zelfde nadenken.. en daar gaat het bericht in de openingspost volgens mij ook over: een vrije tijd te veroveren op wat je op dit moment allemaal denkt te weten.. je gedachten loslaten, niet meer en niet minder
Ware Wijsheid Liefdevolle Vrede
Peaceful Warrior "What are you?" "This Moment"
Peaceful Warrior "What are you?" "This Moment"
Helemaal mee eens. Ik denk dat extraverte mensen daarom ook vaak meer geluksgevoel hebben dan introverte personen. Misschien dat hun rechter hersenhelft meer dominant is dan bij introverten..quote:Op woensdag 1 juli 2009 20:17 schreef logicc123 het volgende:
Nog even iets anders, ik heb het idee dat extraverte mensen sowieso meer in het NU leven dan introverte mensen.
Volgens mij denken introverte mensen veel meer na, terwijl extraverte dat er veel sneller uitgooien.
En misschien verklaart dat dan ook dat mensen die heel intelligent zijn vaak ook introverter zijn; het nadenken, analyseren en beredeneren gebeurt immers met je linker hersenhelft.
Maar ik geloof er wel in dat je juist als introvert er veel baat bij hebt om oefeningen te doen om meer in het "nu" te leven. Ik ben zelf redelijk introvert, maar ik merk dat wanneer ik probeer wat meer in het nu te zijn vanzelf ook wat extraverter wordt, en me daar dan ook erg prettig bij voel. Soms lukt me dat, vaak ook niet helaas. Oefening baart kunst
Er zijn overgins zeker veel positieve resultaten. Mindfulness (want dat is wat hij in zijn boeken beschrijft) is een bewezen methode tegen stress, pijn, vermoeidheid en talloze psychische klachten. In de moderne westerse psychologie is het tegenwoordig dan ook een vaak gebruikt middel.
Mindfulness en "in het nu komen" is in mijn beleving ook helemaal niet zo magistraal als in het boek beschreven wordt, ik vind dat hij hier ook nogal in overdrijft en het soms wat zweveriger maakt dan dat het is en de verwachtingen vaak te hoog legt. Maar misschien zijn er anderen hier die dit wel op zo`n manier ervaren.
Wat mij betreft zou ik het wel fijn vinden als er iemand nog zo'n boek gaat schrijven maar dan praktisch. (ja de kracht van het nu in de praktijk bestaat al).
Zonder geloven erbij te halen etc.
Wat ik ook wel interessant vindt is, wat nou als je je rechterhersenhelft meer gaat stimuleren?
Je creativiteit meer gaat uiten. Je zou denken dat je dan ook meer in het NU moet komen, omdat je linkerhersenhelft (denken,analyseren enz) minder actief wordt.
Wat zijn goede dingen om te doen om je rechterhersenhelft te stimuleren?
Gewoon gaan tekenen, schilderen?, muziek maken?
Misschien muziek luisteren alleen al?
Sporten kan je misschien ook meer laten focussen op je lichaam en je gevoel in je lichaam waardoor je meer in het NU komt.
Zonder geloven erbij te halen etc.
Wat ik ook wel interessant vindt is, wat nou als je je rechterhersenhelft meer gaat stimuleren?
Je creativiteit meer gaat uiten. Je zou denken dat je dan ook meer in het NU moet komen, omdat je linkerhersenhelft (denken,analyseren enz) minder actief wordt.
Wat zijn goede dingen om te doen om je rechterhersenhelft te stimuleren?
Gewoon gaan tekenen, schilderen?, muziek maken?
Misschien muziek luisteren alleen al?
Sporten kan je misschien ook meer laten focussen op je lichaam en je gevoel in je lichaam waardoor je meer in het NU komt.
quote:Op donderdag 2 juli 2009 00:31 schreef logicc123 het volgende:
Wat mij betreft zou ik het wel fijn vinden als er iemand nog zo'n boek gaat schrijven maar dan praktisch. (ja de kracht van het nu in de praktijk bestaat al).
Zonder geloven erbij te halen etc.
Dit boek is veel praktischer. Het geeft "verlossing" van je ego via een andere weg, nl. eerlijk zijn. Het ego is nl. gebaat bij het in stand houden van jouw verhaal, het verhaal van het ego, met alle drama, oneerlijkheid enz. die daarbij hoort. Door (radicaal) eerlijk te zijn neem je eigenlijk de macht van je ego weg. Heel veel tijd die je besteed aan denken gaat over het in stand houden van een zelfbeeld, niet alleen naar jezelf toe, maar ook naar buiten. Door gewoon eerlijk te zijn, in eerste instantie naar jezelf, kun je alle strijd wegnemen en je creeert ruimte voor jezelf om echt te groeien.
Ik vond het boek echt geweldig. Zo geweldig en diep en wijs dat ik heb zitten klappen toen ik het uit had
Daar komt bij dat het boek ontzettend humoristisch is geschreven waardoor je soms hardop zit te grinniken.Hier een aantal reviews van het boek.
http://www.amazon.com/Radical-Honesty-New-Revised-Transform/product-reviews/0970693842/ref=dp_top_cm_cr_acr_txt?ie=UTF8&showViewpoints=1
http://www.amazon.co.uk/product-reviews/0970693842/ref=sr_1_1_cm_cr_acr_txt?ie=UTF8&showViewpoints=1
De verdeling van het aantal sterren in deze reviews is ook leuk: Of het is 5 ster of het is 1 ster. Het boek is nl. niet voor fijngevoelige typetjes bedoeld die niet tegen een directe no nonsense aanpak kunnen.
In mijn ogen echt een aanrader
"An educated citizenry is a vital requisite for our survival as a free people."
Als die nou in het NL uit werd vertaald, ik trek zo'n heel boek in het engels denk ik niet, misschien luisterboek versie ofzo?quote:Op donderdag 2 juli 2009 01:30 schreef Probably_on_pcp het volgende:
En eerlijkheid, eerlijkheid over jezelf en wat er gebeurt?
Reageer je nog op mijn voorgaande post trouwens
:')
Haha, heel toevallig was ik net het vorige topic aan het napluizen en wilde ik net dit van jou kopieren:quote:Op donderdag 2 juli 2009 01:32 schreef sinterklaaskapoentje het volgende:
[..]
Als die nou in het NL uit werd vertaald, ik trek zo'n heel boek in het engels denk ik niet, misschien luisterboek versie ofzo?
En eerlijkheid, eerlijkheid over jezelf en wat er gebeurt?
Reageer je nog op mijn voorgaande post trouwens
Ademhalingsoefenen kunnen best helpen. Je wordt er rustig van omdat je je op je lichaam richt. Er is er eentje die ik wel eens doe:quote:Ik zit weer met een probleem van een half jaar geleden momenteel. Moeilijk hoe ik daar nou weer mee om moet gaan. Naja. Een vriend van me loopt bij een haptonoom die zich ook veel met dit soort zaken doet (ook met ademhaling etc). Ik heb al vaker overwogen eens te kijken of het wat is. Heeft iemand ervaringen met een haptonoom?
3-1-2 verhouding: Adem drie tellen in, hou je adem 1 tel vast en adem twee tellen uit. Of adem 6 tellen in, hou het 2 vast en blaas het in vier uit. Schijnt ook goed te zijn voor de opname van zuurstof in je lichaam heb ik me laten vertellen.
"An educated citizenry is a vital requisite for our survival as a free people."
Ik herken dit wel een beetje. Misschien omdat je wanneer je in het nu zit eindelijk je vermoeidheid herkent. Normaal gesproken gunnen we ons niet de tijd om vermoeid te zijn. Op mn werk neem ik ook niet echt de tjid om tot rust te komen. De dag gaat dan wel lekker snel door de constante aanwezigheid van adrenaline maar aan het einde vd dag ben ik gewoon echt moe.quote:Op woensdag 1 juli 2009 18:22 schreef sinterklaaskapoentje het volgende:
Ik probeer de laatste tijd om zo ver mogelijk het 'nu' in te komen. Maar ik merk, hoe verder ik probeer te gaan, hoe meer weerstand mijn ego me geeft. Tot het op een bepaald punt niet echt verder kan. Als ik in bed lig of zit val ik als een blok in slaap, als ik buiten rondhang of een mooie plek bekijk wordt ik ook gewoon moe.
Ik snap wel wat je bedoelt. Soms lijkt het net alsof er een dikke laag gedachten/ego/mist voor je verstand hangt. Op deze momenten is het heel moeilijk om in het nu te zijn. Maar goed, juist die herkenning is weer een nieuwe stap in de "ontmanteling" van het ego.quote:Ik probeer het maar te painten, misschien niet duidelijk.
In iedergeval, dat ik verder in het 'nu' ga betekend niet dat ik me dan depressief ga voelen, ik ben me bewust van dat deze gevoelens er zijn, maar op een bepaald punt, richting het uiterste zegmaar (zo heb ik me periodes gevoelt en dat wil ik nóóit meer) geef ik op. Niet door wilskracht maar doordat ik wordt afgeleid door gedachten of dat ik mijn concentratie niet kan behouden.
Maar dit is volledig mijn interpetatie
"An educated citizenry is a vital requisite for our survival as a free people."
Het is idd niet zo dat ik continu in een staat van "bliss" leef, dat ik het gevoel heb dat ik constant klaarkomquote:Op woensdag 1 juli 2009 20:52 schreef Boswachtertje het volgende:
Kun je wel echt buiten het Nu leven? Is het niet meer zo dat we er ons te veel bij voorstellen (zoals je zelf al aangeeft) en dat we zijn gaan denken dat het iets heel speciaals moet zijn.. waarom anders al die boeken, theoriën etc?
Als ik er namelijk over ga nadenken, merk ik dat ik niet in het Nu ben, juist door dat zelfde nadenken.. en daar gaat het bericht in de openingspost volgens mij ook over: een vrije tijd te veroveren op wat je op dit moment allemaal denkt te weten.. je gedachten loslaten, niet meer en niet minder
Maar Eckhart Tolle heeft blijkbaar wel zo'n verlichtende ervaring gehad dat hij een jaar lang op een bankje in een park heeft geleefd en daar compleet gelukkig bij was.
Ik denk ook dat voor de meesten onder ons complete bevrijding van het ego erg moeilijk wordt. We leven nou eenmaal in een linkerhersenhelft-georienteerde maatschappij. We moeten ons wel bedenken dat er boedhistische monniken zijn die hier dag in dag uit mee bezig zijn.
De mate van verlichting (van je ego) kan per persoon verschillen denk ik.
"An educated citizenry is a vital requisite for our survival as a free people."
Hoe gaat het trouwens met jou en jouw ex-ex Sinterklaaskapoentje?
"An educated citizenry is a vital requisite for our survival as a free people."
Hier ben ik het helemaal mee eensquote:Op donderdag 2 juli 2009 00:02 schreef DaneV het volgende:
[..]
Helemaal mee eens. Ik denk dat extraverte mensen daarom ook vaak meer geluksgevoel hebben dan introverte personen. Misschien dat hun rechter hersenhelft meer dominant is dan bij introverten..
En misschien verklaart dat dan ook dat mensen die heel intelligent zijn vaak ook introverter zijn; het nadenken, analyseren en beredeneren gebeurt immers met je linker hersenhelft.
Maar ik geloof er wel in dat je juist als introvert er veel baat bij hebt om oefeningen te doen om meer in het "nu" te leven. Ik ben zelf redelijk introvert, maar ik merk dat wanneer ik probeer wat meer in het nu te zijn vanzelf ook wat extraverter wordt, en me daar dan ook erg prettig bij voel. Soms lukt me dat, vaak ook niet helaas. Oefening baart kunst
Er zijn overgins zeker veel positieve resultaten. Mindfulness (want dat is wat hij in zijn boeken beschrijft) is een bewezen methode tegen stress, pijn, vermoeidheid en talloze psychische klachten. In de moderne westerse psychologie is het tegenwoordig dan ook een vaak gebruikt middel.
Mindfulness en "in het nu komen" is in mijn beleving ook helemaal niet zo magistraal als in het boek beschreven wordt, ik vind dat hij hier ook nogal in overdrijft en het soms wat zweveriger maakt dan dat het is en de verwachtingen vaak te hoog legt. Maar misschien zijn er anderen hier die dit wel op zo`n manier ervaren.
"An educated citizenry is a vital requisite for our survival as a free people."
Ja idd. Je moet je emoties gewoon beleven en dat is best eng of gewoon kut. Zelfs positieve emoties beleven kan eng zijn voor mensen omdat ze zich dan teveel bloot geven.quote:Op woensdag 1 juli 2009 11:25 schreef elcastel het volgende:
[..]
Dat is het, je hoeft je emoties niet te ontkennen, dat is zelfs onzin. Taak is om er niet in vast te blijven zitten, je hoeft niet alles gelijk te accepteren, maar je moet er ergens een streep onder zetten en kijken (of genieten) van wat er over is (en niet blijven kniezen over wat er verloren is gegaan).
Hierin speelt het ego ook een grote rol omdat het je weghaalt uit het nu en het nu is de plek waar je je emoties vol kunt ervaren en hoe eerder je dit doet hoe sneller je ze kunt verwerken en door kunt gaan met je leven.
"An educated citizenry is a vital requisite for our survival as a free people."
Relativeringsvermogen is idd ook heel erg belangrijk! Doordat ik me heel erg ben gaan verdiepen in wetenschap en dergelijke is mijn relativeringsvermogen enorm toegekomen. Ik weet nu hoe wonderbaarlijk het leven in elkaar steekt en dat negativiteit zonde is van je tijd.quote:Op woensdag 1 juli 2009 12:03 schreef Puckzzz het volgende:
Ik kwam/kom het boek maar niet door...
Ik ben ook een beetje van mening dat ik wel OK zit qua relativerings vermogen en positieve dingen uit (eventueel) negatieve situaties halen.
Toch heb ik die ruimte in mezelf, die ik nodig heb om me te verwonderen over alles, gecreeerd door meer in het nu te leven. Die extreme verwondering die ik af toe voel voor de wereld om me heen is ontstaan door de verwondering die ik voor het eerst voelde in het nu.
In het nu is alles gewoon zo echt, hoe stom dat ook klinkt. Wanneer je voor het eerst echt in het nu zit zul je zien hoe tweedimensionaal je de wereld altijd bekeken hebt. Je hebt altijd door een scherm van gedachten naar de wereld gekeken en eigenlijk kijken we vaker met ons verstand dan met onze ogen.
Ik denk dat deze verwondering te vergelijken is met dat pure wat we allemaal zo mooi vinden in babies. Babies kijken zo heerlijk met een open blik naar de wereld, vol verbazing en vol verwondering. Dit kunnen ze omdat ze nog geen ego hebben. Een ego dat een scherm opgooit tussen je ogen en de echte wereld om je heen.
"An educated citizenry is a vital requisite for our survival as a free people."
Je vriendin kwijt raken is kut, maar er zijn veel ergere dingen en over niet al te lange tijd zijn we allemaal dood. Wat ik eigenlijk probeer te zeggen is dat relativeringsvermogen ook erg belangrijk is.quote:Op woensdag 1 juli 2009 09:40 schreef maniack28 het volgende:
Ok, dit klinkt heel interessant en in some sense ook logisch, maar...
Hoe ga je dan om met de negatieve in deze wereld? Like, je geniet van het mooie, je hebt plezier, maar stel je voor dat je je vriendin kwijt raakt? Hoe ga je daar dan mee om.. probeer je te blijven observeren en ga je niet in op het "gekrenkte ego"? Zo ja, verwerk je dan wel wat je meemaakt of verdring je het gewoon?
En waar het eigenlijk om gaat hier is dat je echt geluk alleen kunt vinden in het nu. Wanneer je in het nu zit heeft het verstand geen vat op je en ben je gewoon gelukkig omdat je geen negativiteit voelt. Je voelt misschien ook niet direct positiviteit, maar juist omdat je in het nu rust hebt en de wereld door een heel andere bril bekijkt komt er automatisch een gelukzalig of op zn minst vredig gevoel bij je op.
Dit klinkt misschien als wegvluchten voor de realiteit, het nu ingaan om weg te vluchten voor dat kutgevoel dat je hebt na het uitmaken van je relatie, maar ik moet zeggen dat het voor mij juist heel goed werkt. Ik heb met mijn vriendin een paar keer op het punt gestaan dat ik (mijn ego) het uit wilde maken omdat ik gek van dr werd. Uiteindelijk praten we er dan over en de reden dat ik dan niet in negativiteit blijf hangen is omdat ik met het nu en de toekomst bezig ben en niet met het verleden.
Vergeven wordt veel makkelijker wanneer je je meer en meer met het nu bezig houdt en minder met het verleden en de toekomst. Dat is tot nu toe mijn conclusie als het aankomt op het toepassen van leven in het nu in de praktijk. Het lijkt misschien heel moeilijk en onmogelijk in sommige situaties, maar ik kom er toch achter dat er meer positieve dingen uit voort komen en negatieve dingen maken ook vaak plaats voor positieve hierdoor.
"An educated citizenry is a vital requisite for our survival as a free people."
Ik ervaar het wel elke keer als iets speciaals. De diepte van deze ervaring varieert wel heel erg. Dat verschilt gewoon per persoon. Het ligt eraan hoe ver je bent in het loslaten van je ego.quote:Op woensdag 1 juli 2009 20:52 schreef Boswachtertje het volgende:
Kun je wel echt buiten het Nu leven? Is het niet meer zo dat we er ons te veel bij voorstellen (zoals je zelf al aangeeft) en dat we zijn gaan denken dat het iets heel speciaals moet zijn.. waarom anders al die boeken, theoriën etc?
"An educated citizenry is a vital requisite for our survival as a free people."
Ik ben ook even benieuwd naar je ervaringenquote:Op zondag 21 juni 2009 15:47 schreef KraZj het volgende:
dat boek is geniaal.. ik ben net gaan lezen.. het heeft me nu al veranderd.. dit is precies wat ik nodig had.. pff.. ik schrik er gewooon van.. Dat zon boek me zo kan veranderen...Het geeft echt overal een antwoord op.
"An educated citizenry is a vital requisite for our survival as a free people."
Het is toch zeer lastig allemaal... Ik merk dat wanneer ik me depri voel, ik juist veel ga nadenken over waarom ik mij zo voel, wat ik er aan kan doen, wat ik zou willen voelen, die gedachten zijn het merendeel dan ook nog negatief en gebaseerd op een gevoel van onvrede over mijzelf . Maar, vaak maak ik mij dan alleen maar meer radeloos en verward. Totale verlichting of bewustzijn na te streven werkt gewoon niet, je zal je altijd in het leven wel eens kut of slecht voelen, dat hoort erbij. Ik merk wel dat wanneer ik gewoon stop met nadenken, soms is dat heel lastig, maar meestal doe ik dan wat ademhalingsoefeningen, luister ik wat muziek, en richt ik me gewoon op mijn lichaam, ipv mijn gedachten. Dus ik denk dat vooral positief zijn, rust in je hoofd en acceptatie en gemoedsrust, dus dat je je zo min mogelijk verzet tegen het nu, je je goed doen voelen. Je moet niet willen streven naar zoveel mogelijk bewustzijn, dat werkt iig voor mij niet, gewoon de gedachten van je afgooien is voor mij genoeg. Ik ben er nu dan ook al 2 jaar mee bezig, en alsmaar overpeinzen en nadenken over hoe ik mij beter kan voelen heeft niet gewerkt. Dan voel ik me soms op zo'n moment top, maar de volgende dag al niet meer, en dan voel ik me daarom weer klote. De momenten dat ik mij goed voel, zijn vooral momenten dat ik gewoon niet oordeel, en een soort van innerlijke rust heb. Zo leven, dus niet oordelen, positief in het leven staan, werken gewoon het best. Het boekje De 7 spirituele wetten van succes vind ik wel goed, dat is een soort gids die aangeeft hoe je het beste tegen het leven aan kan kijken, op een manier die effectief is en je rust brengt.
[ Bericht 3% gewijzigd door Stefanovich op 02-07-2009 02:25:13 ]
[ Bericht 3% gewijzigd door Stefanovich op 02-07-2009 02:25:13 ]
Absoluutquote:Op donderdag 2 juli 2009 02:18 schreef Stefanovich het volgende:
Het is toch zeer lastig allemaal...
Misschien werkt dat idd niet en is dat alleen weggelegd voor mensen die in een klooster hoog in de bergen wonen, ver weg bij de linkerhersenhelft-georienteerde maatschappij. Verder is het wel belangrijk om te weten dat het ook geen streven moet zijn. Verlichting is geen doel dat je in de toekomst kunt leggen. Bij verlichting gaat het erom dat je een bepaald perspectief herkent en daar is helaas geen stappenplan voor. Opeens heb je het. Daar gaat het om bij verlichting.quote:Totale verlichting of bewustzijn nastreven werkt gewoon niet, je zal je altijd in het leven wel eens kut of slecht voelen, dat hoort erbij.
Er zijn meerdere manieren om de druk van je ego te verlichten. Positief denken is daar absoluut 1 van. Dat is ook datgene waar ik het eerst mee in aanraking kwam, de psychologie van positief denken. Leren hoe je overtuigingen tot stand komen en hoe deze overtuigingen een bril vormen waardoor jij naar de wereld kijkt.quote:Dus ik denk dat vooral positief zijn, rust in je hoofd en acceptatie en gemoedsrust, dus dat je je zo min mogelijk verzet tegen het nu, je je goed doen voelen. Je moet niet willen streven naar zoveel mogelijk bewustzijn, dat werkt iig voor mij niet, gewoon de gedachten van je afgooien is voor mij genoeg.
Acceptatie is idd ook heel belangrijk en komt ook voort uit relativeringsvermogen en voor relativeringsvermogen hoef je niet verlicht te zijn. Maar verlichting vergroot je relativeringsvermogen enorm, dus verlichting is zeker wel waardevol. Maar goed, er zijn genoeg mensen in deze wereld (denk ik) die volledig gelukkig zijn en niet verlicht zijn.
Of misschien zijn die mensen wel verlicht en weten ze het zelf niet omdat ze het perspectief vh ego niet snappen
Of misschien houden ze het voor zichzelf omdat ze bang zijn dat toch niemand ze begrijpt en/of ze voor gek uitmaakt [ Bericht 0% gewijzigd door Probably_on_pcp op 02-07-2009 03:01:34 ]
"An educated citizenry is a vital requisite for our survival as a free people."
Ik ben een aardig sjikker, maar volgens mij heb je behoorlijk gelijk
Op zich wel mooi toch dat verlichting, of gelukkig zijn, hoe je het wilt noemen, geen doel op zich is en je er in principe niets voor hoeft te doen, maar gewoon een bepaalde richting is waarin je kijkt..? Die gedachte maakt het voor mij ineens allemaal een stuk simpeler, logisch, want eerst ben ik alles aan het overpeinzen en lukt het me niet, vaak kan ik dan opeens zo alles laten gaan en van me afgooien en kijk ik een stuk luchtiger naar het leven, wat me weer rust brengt, en dus een goed gevoel. Echter, vaak, of de volgende dag, vergeet je dit weer een beetje en denk je weer veel na, maar als ik mij gewoon hier aan herinner, gaat het toch weer een stuk makkelijker.
Oja, en als je het niet erg vind, ga ik nu pitten
Op zich wel mooi toch dat verlichting, of gelukkig zijn, hoe je het wilt noemen, geen doel op zich is en je er in principe niets voor hoeft te doen, maar gewoon een bepaalde richting is waarin je kijkt..? Die gedachte maakt het voor mij ineens allemaal een stuk simpeler, logisch, want eerst ben ik alles aan het overpeinzen en lukt het me niet, vaak kan ik dan opeens zo alles laten gaan en van me afgooien en kijk ik een stuk luchtiger naar het leven, wat me weer rust brengt, en dus een goed gevoel. Echter, vaak, of de volgende dag, vergeet je dit weer een beetje en denk je weer veel na, maar als ik mij gewoon hier aan herinner, gaat het toch weer een stuk makkelijker.
Oja, en als je het niet erg vind, ga ik nu pitten
Klinkt interresant, volgende week maar eens doorlezen..quote:
Voor degene die interesse hebben, hier kun je het e-book in pdf formaat vinden
Ik wilde met dat bericht een beetje het spannende gevoel weghalen, daarmee creëer je m.i. namelijk een barriere waarbij mensen gaan denken dat het iets moeilijks en unieks is..quote:Op donderdag 2 juli 2009 02:16 schreef Probably_on_pcp het volgende:
Ik ervaar het wel elke keer als iets speciaals. De diepte van deze ervaring varieert wel heel erg. Dat verschilt gewoon per persoon. Het ligt eraan hoe ver je bent in het loslaten van je ego.
Ik ben het opzich wel met je eens dat het iets speciaals is. Maar als ik het al eens heb ervaren, dan was het voor mij juist zo speciaal omdat het puur en natuurlijk aanvoelt. Dus misschien is het eerder speciaal te noemen dat we het niet zo veel ervaren..
En qua loslaten van je ego.. ik ben het wel met je eens, maar tegelijkertijd denk ik er ook wel eens een stuk radicaler over: je hebt een ego of je laat het los en accepteert het "Nu"
vraag is dan alleen waar de middenweg (die er m.i. altijd is) blijft..
Daar ben ik mij ook van bewust idd.. hier wordt er nogal makkelijk gedacht (en gedaan) over ideeën als dit (en The Secret zie ik als een soort uitvloeisel hiervan), terwijl er in het Oosten jarenlange geestelijke arbeid bij komt kijken. Maar toch vraag ik me af in hoeverre je echt zo veel moet gaan werken/zoeken. Soms denk ik dat daar een groot deel van het probleem uit voortkomt, dat we gewoonweg te moeilijk doen en denken.. maar dat kan ook wel weer het ego zijnquote:Op donderdag 2 juli 2009 01:48 schreef Probably_on_pcp het volgende:
Het is idd niet zo dat ik continu in een staat van "bliss" leef, dat ik het gevoel heb dat ik constant klaarkom
Maar Eckhart Tolle heeft blijkbaar wel zo'n verlichtende ervaring gehad dat hij een jaar lang op een bankje in een park heeft geleefd en daar compleet gelukkig bij was.
Ik denk ook dat voor de meesten onder ons complete bevrijding van het ego erg moeilijk wordt. We leven nou eenmaal in een linkerhersenhelft-georienteerde maatschappij. We moeten ons wel bedenken dat er boedhistische monniken zijn die hier dag in dag uit mee bezig zijn.
De mate van verlichting (van je ego) kan per persoon verschillen denk ik.
Qua Tolle's tolles ervaring ken ik het verhaal niet, toch eens nazoeken..
Goed topic dit trouwens, goed om weer een stil te staan bij deze materie!
Ware Wijsheid Liefdevolle Vrede
Peaceful Warrior "What are you?" "This Moment"
Peaceful Warrior "What are you?" "This Moment"
Nog even iets wat ik mij pas realiseerden, op het moment dat ik in gedachten ben en dus niet in het NU staan me ogen meestal stil of niet volledig gefocust.
Als je nou telkens als je ogen op "staar stand" staan, je realiseert dat je niet in het NU bent, kan je misschien makkelijker in het NU komen door dan te focussen je ogen te bewegen.
voor mij werkt dit wel een beetje.
Als je nou telkens als je ogen op "staar stand" staan, je realiseert dat je niet in het NU bent, kan je misschien makkelijker in het NU komen door dan te focussen je ogen te bewegen.
voor mij werkt dit wel een beetje.
Nee, ik zie het ook niet als zo'n geweldige ervaring die in één klap je leven verandert eigenlijk, maar ik haal er gewoon de dingen uit die ik kan gebruiken en die voor mij werken. Voor mij is dat voldoendequote:Op woensdag 1 juli 2009 20:17 schreef logicc123 het volgende:
Wie hier kan er echt in het NU komen?
Ik heb zelf wel het idee dat ik momenten heb dat ik in het NU kan komen, maar dat schakelt dan enorm snel met me verstand.
Maar in het NU komen is tot nu toe voor mij geen magistrale gebeurtenis zoals Tolle hem omschrijft. Ik weet dat er een fokker is die dat wel mee gemaakt heeft.
Maar vraag me af wie komt hier nu echt in het NU?
Het boek is immers zo populair, maar geen resultaten?
Dat had ik laatst ook al eens geconstateerd inderdaad. Extraverte mensen lijken ook minder met dingen te zitten, van minder dingen een "probleem" te maken enz. Was laatst op Pinkpop en toen heb ik eens goed zitten kijken naar de verschillen tussen mensen, daar heb je namelijk heel veel verschillende mensen bij elkaar, dus kun je eens goed observeren. Wat me toen ook opviel is dat mensen eigenlijk alleen écht van elkaar verschillen door hun manier van denken, fysiek gezien zijn we allemaal min of meer hetzelfde. En die manier van denken kan het verschil maken met hoe mensen naar je kijken, hoe je je zelf voelt, hoe je dingen aanpakt enzovoorts, de rest is dan bijzaak.quote:Nog even iets anders, ik heb het idee dat extraverte mensen sowieso meer in het NU leven dan introverte mensen.
Volgens mij denken introverte mensen veel meer na, terwijl extraverte dat er veel sneller uitgooien.
Ja, die geloven mogen ze ook uit het boek schrappen van mij ja...quote:Op donderdag 2 juli 2009 00:31 schreef logicc123 het volgende:
Wat mij betreft zou ik het wel fijn vinden als er iemand nog zo'n boek gaat schrijven maar dan praktisch. (ja de kracht van het nu in de praktijk bestaat al).
Zonder geloven erbij te halen etc.
Muziek luisteren alleen is voor mij niet voldoende, ik kan écht niet zonder muziek in mijn leven, dat niet, maar ik heb altijd het gevoel dat ik ook nog iets moet doen ondertussen. Muziek kan wel de stemming beïnvloeden en andersom ook, aan de hand van mijn stemming bepaal ik welke muziek ik wil horen. Ik maak trouwens ook muziek, al jaren, maar heb niet het idee dat dat zorgt dat je meer in het NU komt. Het is trouwens wel iets wat ik ontzettend graag doe, kan mijn gitaartje(s) echt niet missen. Maar dat heb ik dan weer niet met sport, daar kan ik echt mijn energie niet in kwijt, ik zie dat meer als een noodzakelijk kwaad...quote:Wat ik ook wel interessant vindt is, wat nou als je je rechterhersenhelft meer gaat stimuleren?
Je creativiteit meer gaat uiten. Je zou denken dat je dan ook meer in het NU moet komen, omdat je linkerhersenhelft (denken,analyseren enz) minder actief wordt.
Wat zijn goede dingen om te doen om je rechterhersenhelft te stimuleren?
Gewoon gaan tekenen, schilderen?, muziek maken?
Misschien muziek luisteren alleen al?
Sporten kan je misschien ook meer laten focussen op je lichaam en je gevoel in je lichaam waardoor je meer in het NU komt.
Don't let my username fool you...
Maar kun je volgens jou ook een groot relativeringsvermogen hebben zonder verlicht te zijn? Ik denk namelijk dat ik altijd wel een groot relativeringsvermogen heb gehad, misschien soms wel té groot, dat ik bijvoorbeeld nergens écht enthousiast over kan worden, altijd zo'n gematigde reacties, maar dat heeft dan misschien ook weer meer met een introvert karakter te maken.quote:Op donderdag 2 juli 2009 02:28 schreef Probably_on_pcp het volgende:
[..]
Acceptatie is idd ook heel belangrijk en komt ook voort uit relativeringsvermogen en voor relativeringsvermogen hoef je niet verlicht te zijn. Maar verlichting vergroot je relativeringsvermogen enorm, dus verlichting is zeker wel waardevol. Maar goed, er zijn genoeg mensen in deze wereld (denk ik) die volledig gelukkig zijn en niet verlicht zijn.
Don't let my username fool you...
Ik denk dat des te ouder je wordt des te minder je in het NU gaat leven. Tenzij je jezelf leerd in eht NU te leven door bijvoorbeeld de kracht van het NU te lezen en toepassen etc.
Als ik bijvoorbeeld naar oudere mensen, doen ze bijna altijd hetzelfde.
Jaar in jaar uit.
Ze lopen een soort script af, hun leven bestaat uit het huishouden. Het lezen van reclame folders.
Jaren lang dezelfde tv programma's volgen.
Gespreks onderwerpen zijn ook altijd hetzelfde, met ook altijd de te verwachten antwoorden en conclusies.
Het lijkt wel of die mensen bezeten zijn door hun verstand. Creativiteit lijkt er niet meer toe te doen.
Alles moet voldoen aan de standaard.
Alles moet hetzelfde zijn, het huis, de tuin. Niet teveel afwijken van de buren.
De auto, de kleding enz.
Zou dat niet zijn doordat ze steeds meer in hun verstand gaan leven?
Jongen mensen zijn nog meer in het NU volgens mij, een baby is volledig in het NU.
Stapje voor stapje raak je meer in je verstand verstrikt, en leg je je zelf allerlei beperkingen op.
Jongeren zijn meestal flexibeler dan hun ouders. Een 18 jarige kan in 1 dag ze koffer pakken en op vakantie gaan.
Maar zijn ouders moeten waarschijnlijk eerst de agenda pakken, dan alles plannen, analyseren.
Lijstjes maken voordat ze met een hoop stress en gepieker op vakantie gaan.
Natuurlijk voor een gedeelte komt dat omdat zijn ouders meer verantwoordelijkheden hebben. Maar dat is maar een klein gedeelte volgens mij.
Het “burgerlijke”leven is volgens mij een perfect voorbeeld van onbewust zijn/ in je verstand zitten.
Niet in het NU leven.
Een standaard rijtjes huis mooi vinden bijvoorbeeld terwijl er 50 exact dezelfde vierkante blokken in rechte lijnen omheen gebouwd zijn. Dat is puur iets mooi vinden op het verstand, Het verstand houdt van rechtlijnig heid, analyseren.
Of dit 100 % kopt durf in niet te zeggen maar hier zat ik even over te brainstormen.
En ja, dat moet ik eigenlijk niet doen om in het NU te komen
Als ik bijvoorbeeld naar oudere mensen, doen ze bijna altijd hetzelfde.
Jaar in jaar uit.
Ze lopen een soort script af, hun leven bestaat uit het huishouden. Het lezen van reclame folders.
Jaren lang dezelfde tv programma's volgen.
Gespreks onderwerpen zijn ook altijd hetzelfde, met ook altijd de te verwachten antwoorden en conclusies.
Het lijkt wel of die mensen bezeten zijn door hun verstand. Creativiteit lijkt er niet meer toe te doen.
Alles moet voldoen aan de standaard.
Alles moet hetzelfde zijn, het huis, de tuin. Niet teveel afwijken van de buren.
De auto, de kleding enz.
Zou dat niet zijn doordat ze steeds meer in hun verstand gaan leven?
Jongen mensen zijn nog meer in het NU volgens mij, een baby is volledig in het NU.
Stapje voor stapje raak je meer in je verstand verstrikt, en leg je je zelf allerlei beperkingen op.
Jongeren zijn meestal flexibeler dan hun ouders. Een 18 jarige kan in 1 dag ze koffer pakken en op vakantie gaan.
Maar zijn ouders moeten waarschijnlijk eerst de agenda pakken, dan alles plannen, analyseren.
Lijstjes maken voordat ze met een hoop stress en gepieker op vakantie gaan.
Natuurlijk voor een gedeelte komt dat omdat zijn ouders meer verantwoordelijkheden hebben. Maar dat is maar een klein gedeelte volgens mij.
Het “burgerlijke”leven is volgens mij een perfect voorbeeld van onbewust zijn/ in je verstand zitten.
Niet in het NU leven.
Een standaard rijtjes huis mooi vinden bijvoorbeeld terwijl er 50 exact dezelfde vierkante blokken in rechte lijnen omheen gebouwd zijn. Dat is puur iets mooi vinden op het verstand, Het verstand houdt van rechtlijnig heid, analyseren.
Of dit 100 % kopt durf in niet te zeggen maar hier zat ik even over te brainstormen
.En ja, dat moet ik eigenlijk niet doen om in het NU te komen
Wat je aangeeft klopt als een bus, maar ik zou dat niet echt als "leven in het nu" willen betitelen, het is meer leven in een wereld, waar je je comfortabel voelt. The comfort zone. Ik weet niet of je ooit een seminar van Bob Proctor hebt gezien, hij heeft daar ook aardig wat artikelen over geschreven. Hoe mensen in een soort cirkel terrecht komen waar ze niet uit komen, willen ze ook niet, want zo gaat het allemaal zijn gangetje wel.quote:Op zaterdag 4 juli 2009 12:49 schreef logicc123 het volgende:
Ik denk dat des te ouder je wordt des te minder je in het NU gaat leven. Tenzij je jezelf leerd in eht NU te leven door bijvoorbeeld de kracht van het NU te lezen en toepassen etc.
Als ik bijvoorbeeld naar oudere mensen, doen ze bijna altijd hetzelfde.
Jaar in jaar uit.
Ze lopen een soort script af, hun leven bestaat uit het huishouden. Het lezen van reclame folders.
Jaren lang dezelfde tv programma's volgen.
Gespreks onderwerpen zijn ook altijd hetzelfde, met ook altijd de te verwachten antwoorden en conclusies.
Het lijkt wel of die mensen bezeten zijn door hun verstand. Creativiteit lijkt er niet meer toe te doen.
Alles moet voldoen aan de standaard.
Alles moet hetzelfde zijn, het huis, de tuin. Niet teveel afwijken van de buren.
De auto, de kleding enz.
Zou dat niet zijn doordat ze steeds meer in hun verstand gaan leven?
Jongen mensen zijn nog meer in het NU volgens mij, een baby is volledig in het NU.
Stapje voor stapje raak je meer in je verstand verstrikt, en leg je je zelf allerlei beperkingen op.
Jongeren zijn meestal flexibeler dan hun ouders. Een 18 jarige kan in 1 dag ze koffer pakken en op vakantie gaan.
Maar zijn ouders moeten waarschijnlijk eerst de agenda pakken, dan alles plannen, analyseren.
Lijstjes maken voordat ze met een hoop stress en gepieker op vakantie gaan.
Natuurlijk voor een gedeelte komt dat omdat zijn ouders meer verantwoordelijkheden hebben. Maar dat is maar een klein gedeelte volgens mij.
Het “burgerlijke”leven is volgens mij een perfect voorbeeld van onbewust zijn/ in je verstand zitten.
Niet in het NU leven.
Een standaard rijtjes huis mooi vinden bijvoorbeeld terwijl er 50 exact dezelfde vierkante blokken in rechte lijnen omheen gebouwd zijn. Dat is puur iets mooi vinden op het verstand, Het verstand houdt van rechtlijnig heid, analyseren.
Of dit 100 % kopt durf in niet te zeggen maar hier zat ik even over te brainstormen
En ja, dat moet ik eigenlijk niet doen om in het NU te komen
En dat is nou precies het verschil tussen mensen die iets maken van hun leven, en mensen waarmee het "zn gangetje" gaat. Al zul je door creatief te zijn, en in het nu te leven natuurlijk wel makkelijker uit die cirkel kunnen stappen. Dat wel.
Probeer voor de lol eens een keer smorgens om 5 uur op te staan, en te gaan mediteren en gewoon te gaan nadenken over wat je die dag gaat doen, wat er echt toe doet. En zet die dingen op een papiertje, en zorg aan het einde van de dag dat die dingen klaar zijn. Dat klinkt heel kinderachtig en dom, maar je zal merken dat alle dingen aan het einde van de dag af zijn, omdat je er in het "nu" mee bezig bent.
Maar eigenlijk vindt ik het wel heel zonde dat mensen in zo'n leven terecht komen.
De meeste van die mensen zullen waarschijnlijk zeggen dat ze best tevreden zijn met hun leven. Maar ondertussen hebben ze het wel met elkaar over “die goeie ouwe tijd”. Die goeie ouwe tijd was eigenlijk helemaal niet zo bijzonder denk ik maar het is vooral het missen van in het moment leven.
Niet teveel vooruit kijken. Jouw creativiteit laten vloeien.
Meestal zeggen diezelfde mensen nog letterlijk”vroeger leefde ik met de dag, hoefde ik niet te ver vooruit te kijken”. Maar hun schuiven dat toe aan het feit dat ze toen jong waren en dat dat daardoor kon en NU niet meer kan omdat ze “volwassen”zijn, omdat ze “verantwoordelijkheden”hebben, terwijl dat maar een heel kleine invloed heeft op het mogelijk verminderen van het onbezorgde/”NU attitude” leven wat ze vroeger hadden.
Het wordt gewoon veroorzaakt door het verwachting patroon wat de vorige generatie heeft opgebouwd. En mensen geven zich uiteindelijk daaraan toe door dat dat “gewoon”is.
Wat ook wel frappant is, is dat mensen die iets ernstigs of levensbedreigend hebben mee gemaakt vaak besluiten om van dag tot dag te leven.
Qua geest lijken deze mensen ook te verjongen , ze houden er opeens aparte ideeen op na, krijgen een onverschillige mening vergeleken met hun leeftijdsgenoten.
Ik denk omdat ze eindelijk weer in het NU komen.
Maar nog lang niet het NU waar “de kracht van het NU”over gaat.
Maar al heb je een liniaal met links verstand en rechts NU, dan gaan ze in ieder geval meer naar rechts toe op de liniaal.
Bob Proctor heb ik nog nooit van gehoord, zal eens googlen
De meeste van die mensen zullen waarschijnlijk zeggen dat ze best tevreden zijn met hun leven. Maar ondertussen hebben ze het wel met elkaar over “die goeie ouwe tijd”. Die goeie ouwe tijd was eigenlijk helemaal niet zo bijzonder denk ik maar het is vooral het missen van in het moment leven.
Niet teveel vooruit kijken. Jouw creativiteit laten vloeien.
Meestal zeggen diezelfde mensen nog letterlijk”vroeger leefde ik met de dag, hoefde ik niet te ver vooruit te kijken”. Maar hun schuiven dat toe aan het feit dat ze toen jong waren en dat dat daardoor kon en NU niet meer kan omdat ze “volwassen”zijn, omdat ze “verantwoordelijkheden”hebben, terwijl dat maar een heel kleine invloed heeft op het mogelijk verminderen van het onbezorgde/”NU attitude” leven wat ze vroeger hadden.
Het wordt gewoon veroorzaakt door het verwachting patroon wat de vorige generatie heeft opgebouwd. En mensen geven zich uiteindelijk daaraan toe door dat dat “gewoon”is.
Wat ook wel frappant is, is dat mensen die iets ernstigs of levensbedreigend hebben mee gemaakt vaak besluiten om van dag tot dag te leven.
Qua geest lijken deze mensen ook te verjongen , ze houden er opeens aparte ideeen op na, krijgen een onverschillige mening vergeleken met hun leeftijdsgenoten.
Ik denk omdat ze eindelijk weer in het NU komen.
Maar nog lang niet het NU waar “de kracht van het NU”over gaat.
Maar al heb je een liniaal met links verstand en rechts NU, dan gaan ze in ieder geval meer naar rechts toe op de liniaal.
Bob Proctor heb ik nog nooit van gehoord, zal eens googlen
Van dag tot dag te leven, met andere woorden, in het nu. Het heeft helemaal geen nut om nu al jezelf druk te gaan maken voor een sollicitatie die over 3 dagen is. En als je jezelf al loopt te vertellen dat die sollicitatie gaat mislukken dan weet je al zeker van te voren dat het niet gaat werken.quote:Op zaterdag 4 juli 2009 23:31 schreef logicc123 het volgende:
Maar eigenlijk vindt ik het wel heel zonde dat mensen in zo'n leven terecht komen.
De meeste van die mensen zullen waarschijnlijk zeggen dat ze best tevreden zijn met hun leven. Maar ondertussen hebben ze het wel met elkaar over “die goeie ouwe tijd”. Die goeie ouwe tijd was eigenlijk helemaal niet zo bijzonder denk ik maar het is vooral het missen van in het moment leven.
Niet teveel vooruit kijken. Jouw creativiteit laten vloeien.
Meestal zeggen diezelfde mensen nog letterlijk”vroeger leefde ik met de dag, hoefde ik niet te ver vooruit te kijken”. Maar hun schuiven dat toe aan het feit dat ze toen jong waren en dat dat daardoor kon en NU niet meer kan omdat ze “volwassen”zijn, omdat ze “verantwoordelijkheden”hebben, terwijl dat maar een heel kleine invloed heeft op het mogelijk verminderen van het onbezorgde/”NU attitude” leven wat ze vroeger hadden.
Het wordt gewoon veroorzaakt door het verwachting patroon wat de vorige generatie heeft opgebouwd. En mensen geven zich uiteindelijk daaraan toe door dat dat “gewoon”is.
Wat ook wel frappant is, is dat mensen die iets ernstigs of levensbedreigend hebben mee gemaakt vaak besluiten om van dag tot dag te leven.
Qua geest lijken deze mensen ook te verjongen , ze houden er opeens aparte ideeen op na, krijgen een onverschillige mening vergeleken met hun leeftijdsgenoten.
Ik denk omdat ze eindelijk weer in het NU komen.
Maar nog lang niet het NU waar “de kracht van het NU”over gaat.
Maar al heb je een liniaal met links verstand en rechts NU, dan gaan ze in ieder geval meer naar rechts toe op de liniaal.
Bob Proctor heb ik nog nooit van gehoord, zal eens googlen
Is het slecht weer, of was het gisteren wel érg mooi weer en was het een leuke dag. ja het is een beetje, het glas is niet half leeg, maar half vol, maar als je zo denkt, sta je wel een stuk positiever in het leven.
Over die viceuze cirkel en, tevreden zijn. Tevredenheid is een relatief begrip, je weet immers niet wat er van je zou komen wanneer je uit die cirkel zou stappen. De meeste mensen durven die stap niet te zetten, en gaan dood met de woorden "had ik nou nog maar, en ik had nog zo graag". De bedoeling is, als je het mij vraagt, dat je dood gaat met de woorden: "ik heb alles gedaan wat ik had willen doen".
haha, ja ik kom er net vandaan, ik irriteer me nog steeds aan kleine dingen bij haar maar probeer het te neutraliseren door bewust te zijn. Ik durf nog niet echt met oplossingen te komen omdat wij samen het probleem hebben dat we geen ruzie kunnen maken, en als er iets van ruzie is laten we het maar zo snel mogelijk overgaan met de instelling van "ruzie is nergens voor nodig". Maar daardoor kroppen we wel weer dingen op.quote:Op donderdag 2 juli 2009 01:50 schreef Probably_on_pcp het volgende:
Hoe gaat het trouwens met jou en jouw ex-ex Sinterklaaskapoentje?
Ik heb het er gister met een vriend over gehad en eigenlijk moet ik het er met haar over hebben, maar dan krijg ik al snel het gevoel heb dat het uitgaat oid. Dat had ik eerst 1000 keer erger omdat ik me toen nog 100% liet leiden door mijn ego, ik ging ook heel snel in the rebound als iets me irriteerde.
Voor anderen zijn we altijd het perfecte stel omdat we eigenlijk nooit ruzie hebben en we altijd leuk aanwezig zijn etc. Gevoelens zitten dus achter de schermen.
Maarja, dit is geen R&P
Ik kijk trouwens wel eens filmpjes van deze gast. Hij brengt verschillende ideeën op een fijne manier (vind ik). Hij kwam ook met het idee van BEN. Oftewel "Breathing, engergy, now". 2 of 3 keer op een dag een BEN-check doen dus.
Ik merk dat ik op sommige momenten dit wel heel goed kan werken, wat je al zei natuurlijk zijn ademhalingsoefeningen altijd goed. Ook omdat zuurstof een bepaald iets in de hersenen rustiger maakt. Ik merk dat ik op momenten dat ik het gevoel heb dat vanalles zich ophoopt dat mijn 'energy' op een heel hoog niveau ligt, wat je dan niet eens door hebt. Door dat te realiseren leer je denk ik veel van je 'energy' over het algemeen. Toen ik een belangrijk eindgesprek voor mijn school had merkte ik dat mijn ademhaling en energie op een enorm hoog pitje stond, tijdens het fietsen deed ik die BEN-check en dat werkt erg verlichtend, al is het maar dat je doorhebt hoe JIJ je nou eigenlijk voelt ipv. wat er door je ego heengaat.
Weet trouwens niet meer welk flimpje van hem dat was.
:')
Hey jongens, zijn jullie er nog
Ik heb lastige zaken op te lossen, ik denk toch wel aan het motto van het drijfzand, ik moet dit probleem oplossen omdat ik er niet mee kan leven. Dus ik zie best op tegen morgen waar dat zal gebeuren, maar ik moet maar eens leren dit soort problemen op te lossen.
Ik heb lastige zaken op te lossen, ik denk toch wel aan het motto van het drijfzand, ik moet dit probleem oplossen omdat ik er niet mee kan leven. Dus ik zie best op tegen morgen waar dat zal gebeuren, maar ik moet maar eens leren dit soort problemen op te lossen
.
:')
Ik kan er geen touw aan vastknopen, maar hoe is het gegaan? Maar jij bent ook iemand die dus vaak dingen maar blijft uitstellen? Ik heb dat zelf ook wel...quote:Op zondag 12 juli 2009 22:07 schreef sinterklaaskapoentje het volgende:
Hey jongens, zijn jullie er nog
Ik heb lastige zaken op te lossen, ik denk toch wel aan het motto van het drijfzand, ik moet dit probleem oplossen omdat ik er niet mee kan leven. Dus ik zie best op tegen morgen waar dat zal gebeuren, maar ik moet maar eens leren dit soort problemen op te lossen
Don't let my username fool you...
Eh ja, ik kan begrijpen dat je er niks van snapt, het was ook een beetje een warboel in mijn hoofd toenquote:Op dinsdag 14 juli 2009 09:18 schreef Metalfreak het volgende:
[..]
Ik kan er geen touw aan vastknopen, maar hoe is het gegaan? Maar jij bent ook iemand die dus vaak dingen maar blijft uitstellen? Ik heb dat zelf ook wel...
.Maar ik ben wel een redelijke uitsteller, maar ik heb er toch de laatste tijd veel aan gedaan om daar iets aan te veranderen, vooral met dingen opruimen als ik troep zie liggen in mijn kamer, en bepaald werk in 1x afronden ipv de laatste 25% te bewaren voor later.
Maar zwaardere problemen oplossen is toch iets waar ik te lang mee blijf zitten.
Dit probleem heb ik trouwens uitgesteld met een goede reden, een bepaalde situatie kan namelijk de hele boel veranderen.
:')
Zelf ook maar even een tvp plaatsen
Edit: Ik zat me nog af te vragen of Pieter Frijters met zijn Mindtuning niet precies hetzelfde bedoelt als Eckhart Tolle. In het boek over Mindtuning beschrijft Frijters dat hij erin slaagde een knop om te zetten, waardoor hij ineens van zijn irreële angsten af was.
[ Bericht 51% gewijzigd door lyolyrc op 16-07-2009 00:00:29 ]
Edit: Ik zat me nog af te vragen of Pieter Frijters met zijn Mindtuning niet precies hetzelfde bedoelt als Eckhart Tolle. In het boek over Mindtuning beschrijft Frijters dat hij erin slaagde een knop om te zetten, waardoor hij ineens van zijn irreële angsten af was.
[ Bericht 51% gewijzigd door lyolyrc op 16-07-2009 00:00:29 ]
sinterklaaskapoentje
Wie komt er alle jaren...
Geen idee wie Pieter Frijters is, heb je dat boek gelezen? Welke knop zette hij om?quote:Op dinsdag 14 juli 2009 23:44 schreef lyolyrc het volgende:
Zelf ook maar even een tvp plaatsen
Edit: Ik zat me nog af te vragen of Pieter Frijters met zijn Mindtuning niet precies hetzelfde bedoelt als Eckhart Tolle. In het boek over Mindtuning beschrijft Frijters dat hij erin slaagde een knop om te zetten, waardoor hij ineens van zijn irreële angsten af was.
:')
Google even op mindtuning, dan vind je zijn website wel. Ik weet overigens niet of hij het ook over zo'n knop heeft op zijn website.quote:Op donderdag 16 juli 2009 01:55 schreef sinterklaaskapoentje het volgende:
[..]
Geen idee wie Pieter Frijters is, heb je dat boek gelezen? Welke knop zette hij om?
Ik heb het boek ongeveer 5 jaar geleden gelezen, dus ik moet echt in mijn geheugen graven om me dingen helder voor de geest te halen. Ik kan me herinneren dat hij schreef dat hij bevangen was door irreële angsten. Opeens slaagde hij erin een knop om te zetten en daardoor verdwenen zijn angsten. Telkens als hij daarna geconfronteerd werd met zijn irreële angsten, zette hij die knop weer om.
Aangezien irreële angsten een gevolg zijn van overmatig denken, heb ik het gevoel dat hij hetzelfde heeft ervaren als Eckhart Tolle. Vandaar mijn vraag.
Hier is mijn samenvatting over Eckhart Tolle's materie, als reactie op iemand die 'het maar zweverig' gelul vond in een ander topic :
quote:Op donderdag 16 juli 2009 10:08 schreef zonnelens het volgende:
Eckhart Tolle - A new Earth
Eckhart Tolle - Power of now (kracht van het nu)
De 2 boeken gaan voornamelijk over de Ego en hoe je die het beste kunt genezen.
Het ego is het persoon die jij denkt dat je bent. Waarover je praat als je het woord 'mijzelf' uitspreekt. Het is de stem in je hoofd die nooit eens zijn bek kan houden. En de over alles oordelende, irriatante betweter die voor ongeloofelijke onzekerheid en angsten zorgt. Het ego leeft namelijk continu in de angst om uitgeschakeld te worden / te sterven / ongeaccepteerd te worden.
Het ego is de reden dat mensen hun hele leven inrichten voor de mening van anderen (acceptatie). Het is ook de reden waarom er eetstoornissen, depressies, ruzies, oorlog en conflicten, irritaties, religies, nationalimse en vooral angst, angst en nog eens angst bestaan op deze wereld.
De kracht van het nu focust zich iets meer dan het andere boek op het 'NU'-moment, omdat de Ego juist niet in het nu leeft. Je kent het wel, dat je weer over het verleden of toekomst zit na te denken. Dat je, net als elk ongetraind persoon, altijd wel ergens anders bent met je hoofd dan in het 'nu', behalve als je klaarkomt of iets anders intens aan het doen bent. De ego ontleent zijn kracht aan het begrip 'tijd', wat zijn overleving garandeert.
De enige manier dus om hem geen energie meer te geven is door in het NU te gaan leven. Dan zal hij langzaam maar zeker zijn kop gaan houden en jou niet meer overnemen. Dan zul je niks meer nodig hebben in je leven om 100% gelukkig te zijn, behalve voedsel en slaap. Dan hoef je geen enkele situatie meer in het verschiet te hebben om compleet te zijn. En hoef je nooit meer aan die pijn van vroeger te denken, waar je nu helemaal geen fuck meer aan hebt.
Dan heb je rust, stilte, geluk en liefde in je hoofd, zoals elk dier dat van nature heeft.
En ja, dat heeft ook absoluut zijn effect op de gezondheid van je lichaam, evenals je hormoonspiegels. Depressies zijn vrijwel altijd het gevolg van een onrustig hoofd voor een lange tijd, want op den duur tot andere hormoon-waarden heeft geleid.
Het zijn niet alleen de best geschreven boeken ooit, ze helpen je ook nog eens ontiegelijk in het proces van genezing MITS je bereid bent het ego als een ziekte te zien.
Voor mij was dat heel makkelijk, want ik had er zelf net zo goed een. En als ik om me heen kijk dan zie ik mensen met een gigigantisch ego, zoals mensen die veel juwelen moeten dragen, gothics, betweters, kortom mensen die continu met hun status en uiterlijk bezig zijn om maar geaccepteerd te worden.
Geloof mij maar dat die mensen 's avonds in hun bed niet gelukkig onder de wol gaan. Eigenlijk had ik misschien geen extreme voorbeelden hoeven te geven, want de meeste ego's zijn bijna net zo groot als die. Ik lulde ook continu tegen mezelf (daar heb je het al), of had filmpjes in mijn hoofd van toekomstbeelden waarin ik de ster was, of dacht aan de pijn van vroeger en hoe ongelukkig ik wel was en zat simpelweg nooit eens lekker in dit moment me puur te focussen op wat zich er afspeelt op deze prachtige planeet.
En laatste is gezond, voor de hele mensheid. Als we onze ziekte kunnen genezen bestaan er ook geen problemen meer. Een probleem is simpelweg onacceptatie / verzet tegen een situatie, ongeacht of je er wat aan kunt doen of niet. Laat het leven zich gewoon ontvouwen en ga mee in de stroming zonder enkel oordeel (door het ego).
Dan wordt ook jij TS, net zo gelukkig als een luie kat of tjirpende vogel (wel met de intelligentie + creativiteit van een mens natuurlijk
Zo zweverig klinkt dat toch niet? Ik vond het juist allemaal heel natuurlijk klinken. Alsof we het vergeten zijn met zijn allen. Lees nou maar gewoon die boeken en ga er echt voor zitten. Daar kan een pilletje (symptoombestrijding) op de lange termijn echt niet tegen op.
Oh herkenbaar! Ik ben altijd bezig in mijn hoofd met de toekomst 
Het voelt eigenlijk alsof ik mijn hele leven al wacht. Ik wacht op vakantie en als het dan vakantie is wacht ik op de dagen dat je iets leuks doet. Maar ook op de grotere dingen 'wacht' ik altijd. Op het beginnen met studeren, op het samenwonen met m'n vriend etc etc. Ik word er doodmoe van dat ik nooit kan genieten van het nu
Het voelt eigenlijk alsof ik mijn hele leven al wacht. Ik wacht op vakantie en als het dan vakantie is wacht ik op de dagen dat je iets leuks doet. Maar ook op de grotere dingen 'wacht' ik altijd. Op het beginnen met studeren, op het samenwonen met m'n vriend etc etc. Ik word er doodmoe van dat ik nooit kan genieten van het nu
Dit vond ik wel een goeie Zonnelens. Het is in mijn ogen nu idd heel natuurlijk. Ik voel me nu meer mens dan ooitquote:Zo zweverig klinkt dat toch niet? Ik vond het juist allemaal heel natuurlijk klinken. Alsof we het vergeten zijn met zijn allen. Lees nou maar gewoon die boeken en ga er echt voor zitten. Daar kan een pilletje (symptoombestrijding) op de lange termijn echt niet tegen op.
"An educated citizenry is a vital requisite for our survival as a free people."
Heb je al wat gelezen van het boek Dane?quote:Op donderdag 2 juli 2009 11:58 schreef DaneV het volgende:
[..]
Klinkt interresant, volgende week maar eens doorlezen..
Voor degene die interesse hebben, hier kun je het e-book in pdf formaat vinden
"An educated citizenry is a vital requisite for our survival as a free people."
Herkenbaar...quote:Op donderdag 16 juli 2009 21:35 schreef heaven7 het volgende:
Oh herkenbaar! Ik ben altijd bezig in mijn hoofd met de toekomst
"Without music, life would be a mistake." - Friedrich Nietzsche
Wat leuk dat hier een hele reeks over loopt, ik ga eens alle deeltjes lezen, erg interessant
En wat ik ook leuk vind, om te lezen hoe andere dertigers (of twintigers) hier over denken... Normaal hoor ik altijd alleen "spirituele" dingen van de veertigers enzo...
En wat ik ook leuk vind, om te lezen hoe andere dertigers (of twintigers) hier over denken... Normaal hoor ik altijd alleen "spirituele" dingen van de veertigers enzo...
Op woensdag 22 januari 2025 19:50 schreef Bugno3 het volgende:
Stukje Pelle, stukje Cannavaro, stukje Totti.
Stukje Pelle, stukje Cannavaro, stukje Totti.
Flinke zit hoor, succesquote:Op zaterdag 18 juli 2009 12:21 schreef Pisces29 het volgende:
Wat leuk dat hier een hele reeks over loopt, ik ga eens alle deeltjes lezen, erg interessant
En wat ik ook leuk vind, om te lezen hoe andere dertigers (of twintigers) hier over denken... Normaal hoor ik altijd alleen "spirituele" dingen van de veertigers enzo...
Inderdaad is 'spiritualiteit' iets voor veertigers (vooral vrouwen). Maar deze materie is meer voor 30-dilemma-mensen, en ik ben nog niet eens een 20er
:')
Je hoeft ook niet per se 30+ te zijn. De een realiseert zich sneller dat hij/zij een bepaald probleem heeft dan een ander. Hou er wel rekening mee dat je hersenen nog in ontwikkeling zijn als je de twintig niet bent gepasseerd. Ook of je op jezelf woont kan meespelen. Probably_on_pcp schrijft ook ergens dat zijn periode in het buitenland veel betekende voor zijn functioneren.quote:Op zaterdag 18 juli 2009 16:34 schreef sinterklaaskapoentje het volgende:
Inderdaad is 'spiritualiteit' iets voor veertigers (vooral vrouwen). Maar deze materie is meer voor 30-dilemma-mensen, en ik ben nog niet eens een 20er
Ik ben zelf trouwens 28, dus ook geen 30-plusser.
Ik ben 22quote:Op zaterdag 18 juli 2009 18:53 schreef lyolyrc het volgende:
[..]
Je hoeft ook niet per se 30+ te zijn. De een realiseert zich sneller dat hij/zij een bepaald probleem heeft dan een ander. Hou er wel rekening mee dat je hersenen nog in ontwikkeling zijn als je de twintig niet bent gepasseerd. Ook of je op jezelf woont kan meespelen. Probably_on_pcp schrijft ook ergens dat zijn periode in het buitenland veel betekende voor zijn functioneren.
Ik ben zelf trouwens 28, dus ook geen 30-plusser.
Beetje onzin om er een leeftijd aan vast te plakken. Spiritualiteit is iets wat je aan spreekt, of niet aanspreekt en zoiets als dit, leven in het nu, kun je als je het mij vraagt niet vroeg genoeg mee beginnen.
