R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Helemaal mee eens. Ik denk dat extraverte mensen daarom ook vaak meer geluksgevoel hebben dan introverte personen. Misschien dat hun rechter hersenhelft meer dominant is dan bij introverten..quote:Op woensdag 1 juli 2009 20:17 schreef logicc123 het volgende:
Nog even iets anders, ik heb het idee dat extraverte mensen sowieso meer in het NU leven dan introverte mensen.
Volgens mij denken introverte mensen veel meer na, terwijl extraverte dat er veel sneller uitgooien.
En misschien verklaart dat dan ook dat mensen die heel intelligent zijn vaak ook introverter zijn; het nadenken, analyseren en beredeneren gebeurt immers met je linker hersenhelft.
Maar ik geloof er wel in dat je juist als introvert er veel baat bij hebt om oefeningen te doen om meer in het "nu" te leven. Ik ben zelf redelijk introvert, maar ik merk dat wanneer ik probeer wat meer in het nu te zijn vanzelf ook wat extraverter wordt, en me daar dan ook erg prettig bij voel. Soms lukt me dat, vaak ook niet helaas. Oefening baart kunst
Er zijn overgins zeker veel positieve resultaten. Mindfulness (want dat is wat hij in zijn boeken beschrijft) is een bewezen methode tegen stress, pijn, vermoeidheid en talloze psychische klachten. In de moderne westerse psychologie is het tegenwoordig dan ook een vaak gebruikt middel.
Mindfulness en "in het nu komen" is in mijn beleving ook helemaal niet zo magistraal als in het boek beschreven wordt, ik vind dat hij hier ook nogal in overdrijft en het soms wat zweveriger maakt dan dat het is en de verwachtingen vaak te hoog legt. Maar misschien zijn er anderen hier die dit wel op zo`n manier ervaren.
Wat mij betreft zou ik het wel fijn vinden als er iemand nog zo'n boek gaat schrijven maar dan praktisch. (ja de kracht van het nu in de praktijk bestaat al).
Zonder geloven erbij te halen etc.
Wat ik ook wel interessant vindt is, wat nou als je je rechterhersenhelft meer gaat stimuleren?
Je creativiteit meer gaat uiten. Je zou denken dat je dan ook meer in het NU moet komen, omdat je linkerhersenhelft (denken,analyseren enz) minder actief wordt.
Wat zijn goede dingen om te doen om je rechterhersenhelft te stimuleren?
Gewoon gaan tekenen, schilderen?, muziek maken?
Misschien muziek luisteren alleen al?
Sporten kan je misschien ook meer laten focussen op je lichaam en je gevoel in je lichaam waardoor je meer in het NU komt.
Zonder geloven erbij te halen etc.
Wat ik ook wel interessant vindt is, wat nou als je je rechterhersenhelft meer gaat stimuleren?
Je creativiteit meer gaat uiten. Je zou denken dat je dan ook meer in het NU moet komen, omdat je linkerhersenhelft (denken,analyseren enz) minder actief wordt.
Wat zijn goede dingen om te doen om je rechterhersenhelft te stimuleren?
Gewoon gaan tekenen, schilderen?, muziek maken?
Misschien muziek luisteren alleen al?
Sporten kan je misschien ook meer laten focussen op je lichaam en je gevoel in je lichaam waardoor je meer in het NU komt.
quote:Op donderdag 2 juli 2009 00:31 schreef logicc123 het volgende:
Wat mij betreft zou ik het wel fijn vinden als er iemand nog zo'n boek gaat schrijven maar dan praktisch. (ja de kracht van het nu in de praktijk bestaat al).
Zonder geloven erbij te halen etc.
Dit boek is veel praktischer. Het geeft "verlossing" van je ego via een andere weg, nl. eerlijk zijn. Het ego is nl. gebaat bij het in stand houden van jouw verhaal, het verhaal van het ego, met alle drama, oneerlijkheid enz. die daarbij hoort. Door (radicaal) eerlijk te zijn neem je eigenlijk de macht van je ego weg. Heel veel tijd die je besteed aan denken gaat over het in stand houden van een zelfbeeld, niet alleen naar jezelf toe, maar ook naar buiten. Door gewoon eerlijk te zijn, in eerste instantie naar jezelf, kun je alle strijd wegnemen en je creeert ruimte voor jezelf om echt te groeien.
Ik vond het boek echt geweldig. Zo geweldig en diep en wijs dat ik heb zitten klappen toen ik het uit had
Daar komt bij dat het boek ontzettend humoristisch is geschreven waardoor je soms hardop zit te grinniken.Hier een aantal reviews van het boek.
http://www.amazon.com/Radical-Honesty-New-Revised-Transform/product-reviews/0970693842/ref=dp_top_cm_cr_acr_txt?ie=UTF8&showViewpoints=1
http://www.amazon.co.uk/product-reviews/0970693842/ref=sr_1_1_cm_cr_acr_txt?ie=UTF8&showViewpoints=1
De verdeling van het aantal sterren in deze reviews is ook leuk: Of het is 5 ster of het is 1 ster. Het boek is nl. niet voor fijngevoelige typetjes bedoeld die niet tegen een directe no nonsense aanpak kunnen.
In mijn ogen echt een aanrader
"An educated citizenry is a vital requisite for our survival as a free people."
Als die nou in het NL uit werd vertaald, ik trek zo'n heel boek in het engels denk ik niet, misschien luisterboek versie ofzo?quote:Op donderdag 2 juli 2009 01:30 schreef Probably_on_pcp het volgende:
En eerlijkheid, eerlijkheid over jezelf en wat er gebeurt?
Reageer je nog op mijn voorgaande post trouwens
:')
Haha, heel toevallig was ik net het vorige topic aan het napluizen en wilde ik net dit van jou kopieren:quote:Op donderdag 2 juli 2009 01:32 schreef sinterklaaskapoentje het volgende:
[..]
Als die nou in het NL uit werd vertaald, ik trek zo'n heel boek in het engels denk ik niet, misschien luisterboek versie ofzo?
En eerlijkheid, eerlijkheid over jezelf en wat er gebeurt?
Reageer je nog op mijn voorgaande post trouwens
Ademhalingsoefenen kunnen best helpen. Je wordt er rustig van omdat je je op je lichaam richt. Er is er eentje die ik wel eens doe:quote:Ik zit weer met een probleem van een half jaar geleden momenteel. Moeilijk hoe ik daar nou weer mee om moet gaan. Naja. Een vriend van me loopt bij een haptonoom die zich ook veel met dit soort zaken doet (ook met ademhaling etc). Ik heb al vaker overwogen eens te kijken of het wat is. Heeft iemand ervaringen met een haptonoom?
3-1-2 verhouding: Adem drie tellen in, hou je adem 1 tel vast en adem twee tellen uit. Of adem 6 tellen in, hou het 2 vast en blaas het in vier uit. Schijnt ook goed te zijn voor de opname van zuurstof in je lichaam heb ik me laten vertellen.
"An educated citizenry is a vital requisite for our survival as a free people."
Ik herken dit wel een beetje. Misschien omdat je wanneer je in het nu zit eindelijk je vermoeidheid herkent. Normaal gesproken gunnen we ons niet de tijd om vermoeid te zijn. Op mn werk neem ik ook niet echt de tjid om tot rust te komen. De dag gaat dan wel lekker snel door de constante aanwezigheid van adrenaline maar aan het einde vd dag ben ik gewoon echt moe.quote:Op woensdag 1 juli 2009 18:22 schreef sinterklaaskapoentje het volgende:
Ik probeer de laatste tijd om zo ver mogelijk het 'nu' in te komen. Maar ik merk, hoe verder ik probeer te gaan, hoe meer weerstand mijn ego me geeft. Tot het op een bepaald punt niet echt verder kan. Als ik in bed lig of zit val ik als een blok in slaap, als ik buiten rondhang of een mooie plek bekijk wordt ik ook gewoon moe.
Ik snap wel wat je bedoelt. Soms lijkt het net alsof er een dikke laag gedachten/ego/mist voor je verstand hangt. Op deze momenten is het heel moeilijk om in het nu te zijn. Maar goed, juist die herkenning is weer een nieuwe stap in de "ontmanteling" van het ego.quote:Ik probeer het maar te painten, misschien niet duidelijk.
In iedergeval, dat ik verder in het 'nu' ga betekend niet dat ik me dan depressief ga voelen, ik ben me bewust van dat deze gevoelens er zijn, maar op een bepaald punt, richting het uiterste zegmaar (zo heb ik me periodes gevoelt en dat wil ik nóóit meer) geef ik op. Niet door wilskracht maar doordat ik wordt afgeleid door gedachten of dat ik mijn concentratie niet kan behouden.
Maar dit is volledig mijn interpetatie
"An educated citizenry is a vital requisite for our survival as a free people."
Het is idd niet zo dat ik continu in een staat van "bliss" leef, dat ik het gevoel heb dat ik constant klaarkomquote:Op woensdag 1 juli 2009 20:52 schreef Boswachtertje het volgende:
Kun je wel echt buiten het Nu leven? Is het niet meer zo dat we er ons te veel bij voorstellen (zoals je zelf al aangeeft) en dat we zijn gaan denken dat het iets heel speciaals moet zijn.. waarom anders al die boeken, theoriën etc?
Als ik er namelijk over ga nadenken, merk ik dat ik niet in het Nu ben, juist door dat zelfde nadenken.. en daar gaat het bericht in de openingspost volgens mij ook over: een vrije tijd te veroveren op wat je op dit moment allemaal denkt te weten.. je gedachten loslaten, niet meer en niet minder
Maar Eckhart Tolle heeft blijkbaar wel zo'n verlichtende ervaring gehad dat hij een jaar lang op een bankje in een park heeft geleefd en daar compleet gelukkig bij was.
Ik denk ook dat voor de meesten onder ons complete bevrijding van het ego erg moeilijk wordt. We leven nou eenmaal in een linkerhersenhelft-georienteerde maatschappij. We moeten ons wel bedenken dat er boedhistische monniken zijn die hier dag in dag uit mee bezig zijn.
De mate van verlichting (van je ego) kan per persoon verschillen denk ik.
"An educated citizenry is a vital requisite for our survival as a free people."
Hoe gaat het trouwens met jou en jouw ex-ex Sinterklaaskapoentje?
"An educated citizenry is a vital requisite for our survival as a free people."
Hier ben ik het helemaal mee eensquote:Op donderdag 2 juli 2009 00:02 schreef DaneV het volgende:
[..]
Helemaal mee eens. Ik denk dat extraverte mensen daarom ook vaak meer geluksgevoel hebben dan introverte personen. Misschien dat hun rechter hersenhelft meer dominant is dan bij introverten..
En misschien verklaart dat dan ook dat mensen die heel intelligent zijn vaak ook introverter zijn; het nadenken, analyseren en beredeneren gebeurt immers met je linker hersenhelft.
Maar ik geloof er wel in dat je juist als introvert er veel baat bij hebt om oefeningen te doen om meer in het "nu" te leven. Ik ben zelf redelijk introvert, maar ik merk dat wanneer ik probeer wat meer in het nu te zijn vanzelf ook wat extraverter wordt, en me daar dan ook erg prettig bij voel. Soms lukt me dat, vaak ook niet helaas. Oefening baart kunst
Er zijn overgins zeker veel positieve resultaten. Mindfulness (want dat is wat hij in zijn boeken beschrijft) is een bewezen methode tegen stress, pijn, vermoeidheid en talloze psychische klachten. In de moderne westerse psychologie is het tegenwoordig dan ook een vaak gebruikt middel.
Mindfulness en "in het nu komen" is in mijn beleving ook helemaal niet zo magistraal als in het boek beschreven wordt, ik vind dat hij hier ook nogal in overdrijft en het soms wat zweveriger maakt dan dat het is en de verwachtingen vaak te hoog legt. Maar misschien zijn er anderen hier die dit wel op zo`n manier ervaren.
"An educated citizenry is a vital requisite for our survival as a free people."
Ja idd. Je moet je emoties gewoon beleven en dat is best eng of gewoon kut. Zelfs positieve emoties beleven kan eng zijn voor mensen omdat ze zich dan teveel bloot geven.quote:Op woensdag 1 juli 2009 11:25 schreef elcastel het volgende:
[..]
Dat is het, je hoeft je emoties niet te ontkennen, dat is zelfs onzin. Taak is om er niet in vast te blijven zitten, je hoeft niet alles gelijk te accepteren, maar je moet er ergens een streep onder zetten en kijken (of genieten) van wat er over is (en niet blijven kniezen over wat er verloren is gegaan).
Hierin speelt het ego ook een grote rol omdat het je weghaalt uit het nu en het nu is de plek waar je je emoties vol kunt ervaren en hoe eerder je dit doet hoe sneller je ze kunt verwerken en door kunt gaan met je leven.
"An educated citizenry is a vital requisite for our survival as a free people."
Relativeringsvermogen is idd ook heel erg belangrijk! Doordat ik me heel erg ben gaan verdiepen in wetenschap en dergelijke is mijn relativeringsvermogen enorm toegekomen. Ik weet nu hoe wonderbaarlijk het leven in elkaar steekt en dat negativiteit zonde is van je tijd.quote:Op woensdag 1 juli 2009 12:03 schreef Puckzzz het volgende:
Ik kwam/kom het boek maar niet door...misschien toch weer eens oppakken.
Ik ben ook een beetje van mening dat ik wel OK zit qua relativerings vermogen en positieve dingen uit (eventueel) negatieve situaties halen.
Toch heb ik die ruimte in mezelf, die ik nodig heb om me te verwonderen over alles, gecreeerd door meer in het nu te leven. Die extreme verwondering die ik af toe voel voor de wereld om me heen is ontstaan door de verwondering die ik voor het eerst voelde in het nu.
In het nu is alles gewoon zo echt, hoe stom dat ook klinkt. Wanneer je voor het eerst echt in het nu zit zul je zien hoe tweedimensionaal je de wereld altijd bekeken hebt. Je hebt altijd door een scherm van gedachten naar de wereld gekeken en eigenlijk kijken we vaker met ons verstand dan met onze ogen.
Ik denk dat deze verwondering te vergelijken is met dat pure wat we allemaal zo mooi vinden in babies. Babies kijken zo heerlijk met een open blik naar de wereld, vol verbazing en vol verwondering. Dit kunnen ze omdat ze nog geen ego hebben. Een ego dat een scherm opgooit tussen je ogen en de echte wereld om je heen.
"An educated citizenry is a vital requisite for our survival as a free people."
Je vriendin kwijt raken is kut, maar er zijn veel ergere dingen en over niet al te lange tijd zijn we allemaal dood. Wat ik eigenlijk probeer te zeggen is dat relativeringsvermogen ook erg belangrijk is.quote:Op woensdag 1 juli 2009 09:40 schreef maniack28 het volgende:
Ok, dit klinkt heel interessant en in some sense ook logisch, maar...
Hoe ga je dan om met de negatieve in deze wereld? Like, je geniet van het mooie, je hebt plezier, maar stel je voor dat je je vriendin kwijt raakt? Hoe ga je daar dan mee om.. probeer je te blijven observeren en ga je niet in op het "gekrenkte ego"? Zo ja, verwerk je dan wel wat je meemaakt of verdring je het gewoon?
En waar het eigenlijk om gaat hier is dat je echt geluk alleen kunt vinden in het nu. Wanneer je in het nu zit heeft het verstand geen vat op je en ben je gewoon gelukkig omdat je geen negativiteit voelt. Je voelt misschien ook niet direct positiviteit, maar juist omdat je in het nu rust hebt en de wereld door een heel andere bril bekijkt komt er automatisch een gelukzalig of op zn minst vredig gevoel bij je op.
Dit klinkt misschien als wegvluchten voor de realiteit, het nu ingaan om weg te vluchten voor dat kutgevoel dat je hebt na het uitmaken van je relatie, maar ik moet zeggen dat het voor mij juist heel goed werkt. Ik heb met mijn vriendin een paar keer op het punt gestaan dat ik (mijn ego) het uit wilde maken omdat ik gek van dr werd. Uiteindelijk praten we er dan over en de reden dat ik dan niet in negativiteit blijf hangen is omdat ik met het nu en de toekomst bezig ben en niet met het verleden.
Vergeven wordt veel makkelijker wanneer je je meer en meer met het nu bezig houdt en minder met het verleden en de toekomst. Dat is tot nu toe mijn conclusie als het aankomt op het toepassen van leven in het nu in de praktijk. Het lijkt misschien heel moeilijk en onmogelijk in sommige situaties, maar ik kom er toch achter dat er meer positieve dingen uit voort komen en negatieve dingen maken ook vaak plaats voor positieve hierdoor.
"An educated citizenry is a vital requisite for our survival as a free people."
Ik ervaar het wel elke keer als iets speciaals. De diepte van deze ervaring varieert wel heel erg. Dat verschilt gewoon per persoon. Het ligt eraan hoe ver je bent in het loslaten van je ego.quote:Op woensdag 1 juli 2009 20:52 schreef Boswachtertje het volgende:
Kun je wel echt buiten het Nu leven? Is het niet meer zo dat we er ons te veel bij voorstellen (zoals je zelf al aangeeft) en dat we zijn gaan denken dat het iets heel speciaals moet zijn.. waarom anders al die boeken, theoriën etc?
"An educated citizenry is a vital requisite for our survival as a free people."
Ik ben ook even benieuwd naar je ervaringenquote:Op zondag 21 juni 2009 15:47 schreef KraZj het volgende:
dat boek is geniaal.. ik ben net gaan lezen.. het heeft me nu al veranderd.. dit is precies wat ik nodig had.. pff.. ik schrik er gewooon van.. Dat zon boek me zo kan veranderen...Het geeft echt overal een antwoord op.
"An educated citizenry is a vital requisite for our survival as a free people."
Het is toch zeer lastig allemaal... Ik merk dat wanneer ik me depri voel, ik juist veel ga nadenken over waarom ik mij zo voel, wat ik er aan kan doen, wat ik zou willen voelen, die gedachten zijn het merendeel dan ook nog negatief en gebaseerd op een gevoel van onvrede over mijzelf . Maar, vaak maak ik mij dan alleen maar meer radeloos en verward. Totale verlichting of bewustzijn na te streven werkt gewoon niet, je zal je altijd in het leven wel eens kut of slecht voelen, dat hoort erbij. Ik merk wel dat wanneer ik gewoon stop met nadenken, soms is dat heel lastig, maar meestal doe ik dan wat ademhalingsoefeningen, luister ik wat muziek, en richt ik me gewoon op mijn lichaam, ipv mijn gedachten. Dus ik denk dat vooral positief zijn, rust in je hoofd en acceptatie en gemoedsrust, dus dat je je zo min mogelijk verzet tegen het nu, je je goed doen voelen. Je moet niet willen streven naar zoveel mogelijk bewustzijn, dat werkt iig voor mij niet, gewoon de gedachten van je afgooien is voor mij genoeg. Ik ben er nu dan ook al 2 jaar mee bezig, en alsmaar overpeinzen en nadenken over hoe ik mij beter kan voelen heeft niet gewerkt. Dan voel ik me soms op zo'n moment top, maar de volgende dag al niet meer, en dan voel ik me daarom weer klote. De momenten dat ik mij goed voel, zijn vooral momenten dat ik gewoon niet oordeel, en een soort van innerlijke rust heb. Zo leven, dus niet oordelen, positief in het leven staan, werken gewoon het best. Het boekje De 7 spirituele wetten van succes vind ik wel goed, dat is een soort gids die aangeeft hoe je het beste tegen het leven aan kan kijken, op een manier die effectief is en je rust brengt.
[ Bericht 3% gewijzigd door Stefanovich op 02-07-2009 02:25:13 ]
[ Bericht 3% gewijzigd door Stefanovich op 02-07-2009 02:25:13 ]
Absoluutquote:Op donderdag 2 juli 2009 02:18 schreef Stefanovich het volgende:
Het is toch zeer lastig allemaal...
Misschien werkt dat idd niet en is dat alleen weggelegd voor mensen die in een klooster hoog in de bergen wonen, ver weg bij de linkerhersenhelft-georienteerde maatschappij. Verder is het wel belangrijk om te weten dat het ook geen streven moet zijn. Verlichting is geen doel dat je in de toekomst kunt leggen. Bij verlichting gaat het erom dat je een bepaald perspectief herkent en daar is helaas geen stappenplan voor. Opeens heb je het. Daar gaat het om bij verlichting.quote:Totale verlichting of bewustzijn nastreven werkt gewoon niet, je zal je altijd in het leven wel eens kut of slecht voelen, dat hoort erbij.
Er zijn meerdere manieren om de druk van je ego te verlichten. Positief denken is daar absoluut 1 van. Dat is ook datgene waar ik het eerst mee in aanraking kwam, de psychologie van positief denken. Leren hoe je overtuigingen tot stand komen en hoe deze overtuigingen een bril vormen waardoor jij naar de wereld kijkt.quote:Dus ik denk dat vooral positief zijn, rust in je hoofd en acceptatie en gemoedsrust, dus dat je je zo min mogelijk verzet tegen het nu, je je goed doen voelen. Je moet niet willen streven naar zoveel mogelijk bewustzijn, dat werkt iig voor mij niet, gewoon de gedachten van je afgooien is voor mij genoeg.
Acceptatie is idd ook heel belangrijk en komt ook voort uit relativeringsvermogen en voor relativeringsvermogen hoef je niet verlicht te zijn. Maar verlichting vergroot je relativeringsvermogen enorm, dus verlichting is zeker wel waardevol. Maar goed, er zijn genoeg mensen in deze wereld (denk ik) die volledig gelukkig zijn en niet verlicht zijn.
Of misschien zijn die mensen wel verlicht en weten ze het zelf niet omdat ze het perspectief vh ego niet snappen
Of misschien houden ze het voor zichzelf omdat ze bang zijn dat toch niemand ze begrijpt en/of ze voor gek uitmaakt [ Bericht 0% gewijzigd door Probably_on_pcp op 02-07-2009 03:01:34 ]
"An educated citizenry is a vital requisite for our survival as a free people."
Ik ben een aardig sjikker, maar volgens mij heb je behoorlijk gelijk 
Op zich wel mooi toch dat verlichting, of gelukkig zijn, hoe je het wilt noemen, geen doel op zich is en je er in principe niets voor hoeft te doen, maar gewoon een bepaalde richting is waarin je kijkt..? Die gedachte maakt het voor mij ineens allemaal een stuk simpeler, logisch, want eerst ben ik alles aan het overpeinzen en lukt het me niet, vaak kan ik dan opeens zo alles laten gaan en van me afgooien en kijk ik een stuk luchtiger naar het leven, wat me weer rust brengt, en dus een goed gevoel. Echter, vaak, of de volgende dag, vergeet je dit weer een beetje en denk je weer veel na, maar als ik mij gewoon hier aan herinner, gaat het toch weer een stuk makkelijker.
Oja, en als je het niet erg vind, ga ik nu pitten
Op zich wel mooi toch dat verlichting, of gelukkig zijn, hoe je het wilt noemen, geen doel op zich is en je er in principe niets voor hoeft te doen, maar gewoon een bepaalde richting is waarin je kijkt..? Die gedachte maakt het voor mij ineens allemaal een stuk simpeler, logisch, want eerst ben ik alles aan het overpeinzen en lukt het me niet, vaak kan ik dan opeens zo alles laten gaan en van me afgooien en kijk ik een stuk luchtiger naar het leven, wat me weer rust brengt, en dus een goed gevoel. Echter, vaak, of de volgende dag, vergeet je dit weer een beetje en denk je weer veel na, maar als ik mij gewoon hier aan herinner, gaat het toch weer een stuk makkelijker.
Oja, en als je het niet erg vind, ga ik nu pitten
Klinkt interresant, volgende week maar eens doorlezen..quote:
Voor degene die interesse hebben, hier kun je het e-book in pdf formaat vinden
Ik wilde met dat bericht een beetje het spannende gevoel weghalen, daarmee creëer je m.i. namelijk een barriere waarbij mensen gaan denken dat het iets moeilijks en unieks is..quote:Op donderdag 2 juli 2009 02:16 schreef Probably_on_pcp het volgende:
Ik ervaar het wel elke keer als iets speciaals. De diepte van deze ervaring varieert wel heel erg. Dat verschilt gewoon per persoon. Het ligt eraan hoe ver je bent in het loslaten van je ego.
Ik ben het opzich wel met je eens dat het iets speciaals is. Maar als ik het al eens heb ervaren, dan was het voor mij juist zo speciaal omdat het puur en natuurlijk aanvoelt. Dus misschien is het eerder speciaal te noemen dat we het niet zo veel ervaren..
En qua loslaten van je ego.. ik ben het wel met je eens, maar tegelijkertijd denk ik er ook wel eens een stuk radicaler over: je hebt een ego of je laat het los en accepteert het "Nu"
vraag is dan alleen waar de middenweg (die er m.i. altijd is) blijft..
Daar ben ik mij ook van bewust idd.. hier wordt er nogal makkelijk gedacht (en gedaan) over ideeën als dit (en The Secret zie ik als een soort uitvloeisel hiervan), terwijl er in het Oosten jarenlange geestelijke arbeid bij komt kijken. Maar toch vraag ik me af in hoeverre je echt zo veel moet gaan werken/zoeken. Soms denk ik dat daar een groot deel van het probleem uit voortkomt, dat we gewoonweg te moeilijk doen en denken.. maar dat kan ook wel weer het ego zijnquote:Op donderdag 2 juli 2009 01:48 schreef Probably_on_pcp het volgende:
Het is idd niet zo dat ik continu in een staat van "bliss" leef, dat ik het gevoel heb dat ik constant klaarkom
Maar Eckhart Tolle heeft blijkbaar wel zo'n verlichtende ervaring gehad dat hij een jaar lang op een bankje in een park heeft geleefd en daar compleet gelukkig bij was.
Ik denk ook dat voor de meesten onder ons complete bevrijding van het ego erg moeilijk wordt. We leven nou eenmaal in een linkerhersenhelft-georienteerde maatschappij. We moeten ons wel bedenken dat er boedhistische monniken zijn die hier dag in dag uit mee bezig zijn.
De mate van verlichting (van je ego) kan per persoon verschillen denk ik.
Qua Tolle's tolles ervaring ken ik het verhaal niet, toch eens nazoeken..
Goed topic dit trouwens, goed om weer een stil te staan bij deze materie!
Ware Wijsheid Liefdevolle Vrede
Peaceful Warrior "What are you?" "This Moment"
Peaceful Warrior "What are you?" "This Moment"
Nog even iets wat ik mij pas realiseerden, op het moment dat ik in gedachten ben en dus niet in het NU staan me ogen meestal stil of niet volledig gefocust.
Als je nou telkens als je ogen op "staar stand" staan, je realiseert dat je niet in het NU bent, kan je misschien makkelijker in het NU komen door dan te focussen je ogen te bewegen.
voor mij werkt dit wel een beetje.
Als je nou telkens als je ogen op "staar stand" staan, je realiseert dat je niet in het NU bent, kan je misschien makkelijker in het NU komen door dan te focussen je ogen te bewegen.
voor mij werkt dit wel een beetje.
Nee, ik zie het ook niet als zo'n geweldige ervaring die in één klap je leven verandert eigenlijk, maar ik haal er gewoon de dingen uit die ik kan gebruiken en die voor mij werken. Voor mij is dat voldoendequote:Op woensdag 1 juli 2009 20:17 schreef logicc123 het volgende:
Wie hier kan er echt in het NU komen?
Ik heb zelf wel het idee dat ik momenten heb dat ik in het NU kan komen, maar dat schakelt dan enorm snel met me verstand.
Maar in het NU komen is tot nu toe voor mij geen magistrale gebeurtenis zoals Tolle hem omschrijft. Ik weet dat er een fokker is die dat wel mee gemaakt heeft.
Maar vraag me af wie komt hier nu echt in het NU?
Het boek is immers zo populair, maar geen resultaten?
Dat had ik laatst ook al eens geconstateerd inderdaad. Extraverte mensen lijken ook minder met dingen te zitten, van minder dingen een "probleem" te maken enz. Was laatst op Pinkpop en toen heb ik eens goed zitten kijken naar de verschillen tussen mensen, daar heb je namelijk heel veel verschillende mensen bij elkaar, dus kun je eens goed observeren. Wat me toen ook opviel is dat mensen eigenlijk alleen écht van elkaar verschillen door hun manier van denken, fysiek gezien zijn we allemaal min of meer hetzelfde. En die manier van denken kan het verschil maken met hoe mensen naar je kijken, hoe je je zelf voelt, hoe je dingen aanpakt enzovoorts, de rest is dan bijzaak.quote:Nog even iets anders, ik heb het idee dat extraverte mensen sowieso meer in het NU leven dan introverte mensen.
Volgens mij denken introverte mensen veel meer na, terwijl extraverte dat er veel sneller uitgooien.
Ja, die geloven mogen ze ook uit het boek schrappen van mij ja...quote:Op donderdag 2 juli 2009 00:31 schreef logicc123 het volgende:
Wat mij betreft zou ik het wel fijn vinden als er iemand nog zo'n boek gaat schrijven maar dan praktisch. (ja de kracht van het nu in de praktijk bestaat al).
Zonder geloven erbij te halen etc.
Muziek luisteren alleen is voor mij niet voldoende, ik kan écht niet zonder muziek in mijn leven, dat niet, maar ik heb altijd het gevoel dat ik ook nog iets moet doen ondertussen. Muziek kan wel de stemming beïnvloeden en andersom ook, aan de hand van mijn stemming bepaal ik welke muziek ik wil horen. Ik maak trouwens ook muziek, al jaren, maar heb niet het idee dat dat zorgt dat je meer in het NU komt. Het is trouwens wel iets wat ik ontzettend graag doe, kan mijn gitaartje(s) echt niet missen. Maar dat heb ik dan weer niet met sport, daar kan ik echt mijn energie niet in kwijt, ik zie dat meer als een noodzakelijk kwaad...quote:Wat ik ook wel interessant vindt is, wat nou als je je rechterhersenhelft meer gaat stimuleren?
Je creativiteit meer gaat uiten. Je zou denken dat je dan ook meer in het NU moet komen, omdat je linkerhersenhelft (denken,analyseren enz) minder actief wordt.
Wat zijn goede dingen om te doen om je rechterhersenhelft te stimuleren?
Gewoon gaan tekenen, schilderen?, muziek maken?
Misschien muziek luisteren alleen al?
Sporten kan je misschien ook meer laten focussen op je lichaam en je gevoel in je lichaam waardoor je meer in het NU komt.
Don't let my username fool you...
Maar kun je volgens jou ook een groot relativeringsvermogen hebben zonder verlicht te zijn? Ik denk namelijk dat ik altijd wel een groot relativeringsvermogen heb gehad, misschien soms wel té groot, dat ik bijvoorbeeld nergens écht enthousiast over kan worden, altijd zo'n gematigde reacties, maar dat heeft dan misschien ook weer meer met een introvert karakter te maken.quote:Op donderdag 2 juli 2009 02:28 schreef Probably_on_pcp het volgende:
[..]
Acceptatie is idd ook heel belangrijk en komt ook voort uit relativeringsvermogen en voor relativeringsvermogen hoef je niet verlicht te zijn. Maar verlichting vergroot je relativeringsvermogen enorm, dus verlichting is zeker wel waardevol. Maar goed, er zijn genoeg mensen in deze wereld (denk ik) die volledig gelukkig zijn en niet verlicht zijn.
Don't let my username fool you...
Ik denk dat des te ouder je wordt des te minder je in het NU gaat leven. Tenzij je jezelf leerd in eht NU te leven door bijvoorbeeld de kracht van het NU te lezen en toepassen etc.
Als ik bijvoorbeeld naar oudere mensen, doen ze bijna altijd hetzelfde.
Jaar in jaar uit.
Ze lopen een soort script af, hun leven bestaat uit het huishouden. Het lezen van reclame folders.
Jaren lang dezelfde tv programma's volgen.
Gespreks onderwerpen zijn ook altijd hetzelfde, met ook altijd de te verwachten antwoorden en conclusies.
Het lijkt wel of die mensen bezeten zijn door hun verstand. Creativiteit lijkt er niet meer toe te doen.
Alles moet voldoen aan de standaard.
Alles moet hetzelfde zijn, het huis, de tuin. Niet teveel afwijken van de buren.
De auto, de kleding enz.
Zou dat niet zijn doordat ze steeds meer in hun verstand gaan leven?
Jongen mensen zijn nog meer in het NU volgens mij, een baby is volledig in het NU.
Stapje voor stapje raak je meer in je verstand verstrikt, en leg je je zelf allerlei beperkingen op.
Jongeren zijn meestal flexibeler dan hun ouders. Een 18 jarige kan in 1 dag ze koffer pakken en op vakantie gaan.
Maar zijn ouders moeten waarschijnlijk eerst de agenda pakken, dan alles plannen, analyseren.
Lijstjes maken voordat ze met een hoop stress en gepieker op vakantie gaan.
Natuurlijk voor een gedeelte komt dat omdat zijn ouders meer verantwoordelijkheden hebben. Maar dat is maar een klein gedeelte volgens mij.
Het “burgerlijke”leven is volgens mij een perfect voorbeeld van onbewust zijn/ in je verstand zitten.
Niet in het NU leven.
Een standaard rijtjes huis mooi vinden bijvoorbeeld terwijl er 50 exact dezelfde vierkante blokken in rechte lijnen omheen gebouwd zijn. Dat is puur iets mooi vinden op het verstand, Het verstand houdt van rechtlijnig heid, analyseren.
Of dit 100 % kopt durf in niet te zeggen maar hier zat ik even over te brainstormen.
En ja, dat moet ik eigenlijk niet doen om in het NU te komen
Als ik bijvoorbeeld naar oudere mensen, doen ze bijna altijd hetzelfde.
Jaar in jaar uit.
Ze lopen een soort script af, hun leven bestaat uit het huishouden. Het lezen van reclame folders.
Jaren lang dezelfde tv programma's volgen.
Gespreks onderwerpen zijn ook altijd hetzelfde, met ook altijd de te verwachten antwoorden en conclusies.
Het lijkt wel of die mensen bezeten zijn door hun verstand. Creativiteit lijkt er niet meer toe te doen.
Alles moet voldoen aan de standaard.
Alles moet hetzelfde zijn, het huis, de tuin. Niet teveel afwijken van de buren.
De auto, de kleding enz.
Zou dat niet zijn doordat ze steeds meer in hun verstand gaan leven?
Jongen mensen zijn nog meer in het NU volgens mij, een baby is volledig in het NU.
Stapje voor stapje raak je meer in je verstand verstrikt, en leg je je zelf allerlei beperkingen op.
Jongeren zijn meestal flexibeler dan hun ouders. Een 18 jarige kan in 1 dag ze koffer pakken en op vakantie gaan.
Maar zijn ouders moeten waarschijnlijk eerst de agenda pakken, dan alles plannen, analyseren.
Lijstjes maken voordat ze met een hoop stress en gepieker op vakantie gaan.
Natuurlijk voor een gedeelte komt dat omdat zijn ouders meer verantwoordelijkheden hebben. Maar dat is maar een klein gedeelte volgens mij.
Het “burgerlijke”leven is volgens mij een perfect voorbeeld van onbewust zijn/ in je verstand zitten.
Niet in het NU leven.
Een standaard rijtjes huis mooi vinden bijvoorbeeld terwijl er 50 exact dezelfde vierkante blokken in rechte lijnen omheen gebouwd zijn. Dat is puur iets mooi vinden op het verstand, Het verstand houdt van rechtlijnig heid, analyseren.
Of dit 100 % kopt durf in niet te zeggen maar hier zat ik even over te brainstormen
.En ja, dat moet ik eigenlijk niet doen om in het NU te komen
Wat je aangeeft klopt als een bus, maar ik zou dat niet echt als "leven in het nu" willen betitelen, het is meer leven in een wereld, waar je je comfortabel voelt. The comfort zone. Ik weet niet of je ooit een seminar van Bob Proctor hebt gezien, hij heeft daar ook aardig wat artikelen over geschreven. Hoe mensen in een soort cirkel terrecht komen waar ze niet uit komen, willen ze ook niet, want zo gaat het allemaal zijn gangetje wel.quote:Op zaterdag 4 juli 2009 12:49 schreef logicc123 het volgende:
Ik denk dat des te ouder je wordt des te minder je in het NU gaat leven. Tenzij je jezelf leerd in eht NU te leven door bijvoorbeeld de kracht van het NU te lezen en toepassen etc.
Als ik bijvoorbeeld naar oudere mensen, doen ze bijna altijd hetzelfde.
Jaar in jaar uit.
Ze lopen een soort script af, hun leven bestaat uit het huishouden. Het lezen van reclame folders.
Jaren lang dezelfde tv programma's volgen.
Gespreks onderwerpen zijn ook altijd hetzelfde, met ook altijd de te verwachten antwoorden en conclusies.
Het lijkt wel of die mensen bezeten zijn door hun verstand. Creativiteit lijkt er niet meer toe te doen.
Alles moet voldoen aan de standaard.
Alles moet hetzelfde zijn, het huis, de tuin. Niet teveel afwijken van de buren.
De auto, de kleding enz.
Zou dat niet zijn doordat ze steeds meer in hun verstand gaan leven?
Jongen mensen zijn nog meer in het NU volgens mij, een baby is volledig in het NU.
Stapje voor stapje raak je meer in je verstand verstrikt, en leg je je zelf allerlei beperkingen op.
Jongeren zijn meestal flexibeler dan hun ouders. Een 18 jarige kan in 1 dag ze koffer pakken en op vakantie gaan.
Maar zijn ouders moeten waarschijnlijk eerst de agenda pakken, dan alles plannen, analyseren.
Lijstjes maken voordat ze met een hoop stress en gepieker op vakantie gaan.
Natuurlijk voor een gedeelte komt dat omdat zijn ouders meer verantwoordelijkheden hebben. Maar dat is maar een klein gedeelte volgens mij.
Het “burgerlijke”leven is volgens mij een perfect voorbeeld van onbewust zijn/ in je verstand zitten.
Niet in het NU leven.
Een standaard rijtjes huis mooi vinden bijvoorbeeld terwijl er 50 exact dezelfde vierkante blokken in rechte lijnen omheen gebouwd zijn. Dat is puur iets mooi vinden op het verstand, Het verstand houdt van rechtlijnig heid, analyseren.
Of dit 100 % kopt durf in niet te zeggen maar hier zat ik even over te brainstormen
En ja, dat moet ik eigenlijk niet doen om in het NU te komen
En dat is nou precies het verschil tussen mensen die iets maken van hun leven, en mensen waarmee het "zn gangetje" gaat. Al zul je door creatief te zijn, en in het nu te leven natuurlijk wel makkelijker uit die cirkel kunnen stappen. Dat wel.
Probeer voor de lol eens een keer smorgens om 5 uur op te staan, en te gaan mediteren en gewoon te gaan nadenken over wat je die dag gaat doen, wat er echt toe doet. En zet die dingen op een papiertje, en zorg aan het einde van de dag dat die dingen klaar zijn. Dat klinkt heel kinderachtig en dom, maar je zal merken dat alle dingen aan het einde van de dag af zijn, omdat je er in het "nu" mee bezig bent.
Maar eigenlijk vindt ik het wel heel zonde dat mensen in zo'n leven terecht komen.
De meeste van die mensen zullen waarschijnlijk zeggen dat ze best tevreden zijn met hun leven. Maar ondertussen hebben ze het wel met elkaar over “die goeie ouwe tijd”. Die goeie ouwe tijd was eigenlijk helemaal niet zo bijzonder denk ik maar het is vooral het missen van in het moment leven.
Niet teveel vooruit kijken. Jouw creativiteit laten vloeien.
Meestal zeggen diezelfde mensen nog letterlijk”vroeger leefde ik met de dag, hoefde ik niet te ver vooruit te kijken”. Maar hun schuiven dat toe aan het feit dat ze toen jong waren en dat dat daardoor kon en NU niet meer kan omdat ze “volwassen”zijn, omdat ze “verantwoordelijkheden”hebben, terwijl dat maar een heel kleine invloed heeft op het mogelijk verminderen van het onbezorgde/”NU attitude” leven wat ze vroeger hadden.
Het wordt gewoon veroorzaakt door het verwachting patroon wat de vorige generatie heeft opgebouwd. En mensen geven zich uiteindelijk daaraan toe door dat dat “gewoon”is.
Wat ook wel frappant is, is dat mensen die iets ernstigs of levensbedreigend hebben mee gemaakt vaak besluiten om van dag tot dag te leven.
Qua geest lijken deze mensen ook te verjongen , ze houden er opeens aparte ideeen op na, krijgen een onverschillige mening vergeleken met hun leeftijdsgenoten.
Ik denk omdat ze eindelijk weer in het NU komen.
Maar nog lang niet het NU waar “de kracht van het NU”over gaat.
Maar al heb je een liniaal met links verstand en rechts NU, dan gaan ze in ieder geval meer naar rechts toe op de liniaal.
Bob Proctor heb ik nog nooit van gehoord, zal eens googlen
De meeste van die mensen zullen waarschijnlijk zeggen dat ze best tevreden zijn met hun leven. Maar ondertussen hebben ze het wel met elkaar over “die goeie ouwe tijd”. Die goeie ouwe tijd was eigenlijk helemaal niet zo bijzonder denk ik maar het is vooral het missen van in het moment leven.
Niet teveel vooruit kijken. Jouw creativiteit laten vloeien.
Meestal zeggen diezelfde mensen nog letterlijk”vroeger leefde ik met de dag, hoefde ik niet te ver vooruit te kijken”. Maar hun schuiven dat toe aan het feit dat ze toen jong waren en dat dat daardoor kon en NU niet meer kan omdat ze “volwassen”zijn, omdat ze “verantwoordelijkheden”hebben, terwijl dat maar een heel kleine invloed heeft op het mogelijk verminderen van het onbezorgde/”NU attitude” leven wat ze vroeger hadden.
Het wordt gewoon veroorzaakt door het verwachting patroon wat de vorige generatie heeft opgebouwd. En mensen geven zich uiteindelijk daaraan toe door dat dat “gewoon”is.
Wat ook wel frappant is, is dat mensen die iets ernstigs of levensbedreigend hebben mee gemaakt vaak besluiten om van dag tot dag te leven.
Qua geest lijken deze mensen ook te verjongen , ze houden er opeens aparte ideeen op na, krijgen een onverschillige mening vergeleken met hun leeftijdsgenoten.
Ik denk omdat ze eindelijk weer in het NU komen.
Maar nog lang niet het NU waar “de kracht van het NU”over gaat.
Maar al heb je een liniaal met links verstand en rechts NU, dan gaan ze in ieder geval meer naar rechts toe op de liniaal.
Bob Proctor heb ik nog nooit van gehoord, zal eens googlen
Van dag tot dag te leven, met andere woorden, in het nu. Het heeft helemaal geen nut om nu al jezelf druk te gaan maken voor een sollicitatie die over 3 dagen is. En als je jezelf al loopt te vertellen dat die sollicitatie gaat mislukken dan weet je al zeker van te voren dat het niet gaat werken.quote:Op zaterdag 4 juli 2009 23:31 schreef logicc123 het volgende:
Maar eigenlijk vindt ik het wel heel zonde dat mensen in zo'n leven terecht komen.
De meeste van die mensen zullen waarschijnlijk zeggen dat ze best tevreden zijn met hun leven. Maar ondertussen hebben ze het wel met elkaar over “die goeie ouwe tijd”. Die goeie ouwe tijd was eigenlijk helemaal niet zo bijzonder denk ik maar het is vooral het missen van in het moment leven.
Niet teveel vooruit kijken. Jouw creativiteit laten vloeien.
Meestal zeggen diezelfde mensen nog letterlijk”vroeger leefde ik met de dag, hoefde ik niet te ver vooruit te kijken”. Maar hun schuiven dat toe aan het feit dat ze toen jong waren en dat dat daardoor kon en NU niet meer kan omdat ze “volwassen”zijn, omdat ze “verantwoordelijkheden”hebben, terwijl dat maar een heel kleine invloed heeft op het mogelijk verminderen van het onbezorgde/”NU attitude” leven wat ze vroeger hadden.
Het wordt gewoon veroorzaakt door het verwachting patroon wat de vorige generatie heeft opgebouwd. En mensen geven zich uiteindelijk daaraan toe door dat dat “gewoon”is.
Wat ook wel frappant is, is dat mensen die iets ernstigs of levensbedreigend hebben mee gemaakt vaak besluiten om van dag tot dag te leven.
Qua geest lijken deze mensen ook te verjongen , ze houden er opeens aparte ideeen op na, krijgen een onverschillige mening vergeleken met hun leeftijdsgenoten.
Ik denk omdat ze eindelijk weer in het NU komen.
Maar nog lang niet het NU waar “de kracht van het NU”over gaat.
Maar al heb je een liniaal met links verstand en rechts NU, dan gaan ze in ieder geval meer naar rechts toe op de liniaal.
Bob Proctor heb ik nog nooit van gehoord, zal eens googlen
Is het slecht weer, of was het gisteren wel érg mooi weer en was het een leuke dag. ja het is een beetje, het glas is niet half leeg, maar half vol, maar als je zo denkt, sta je wel een stuk positiever in het leven.
Over die viceuze cirkel en, tevreden zijn. Tevredenheid is een relatief begrip, je weet immers niet wat er van je zou komen wanneer je uit die cirkel zou stappen. De meeste mensen durven die stap niet te zetten, en gaan dood met de woorden "had ik nou nog maar, en ik had nog zo graag". De bedoeling is, als je het mij vraagt, dat je dood gaat met de woorden: "ik heb alles gedaan wat ik had willen doen".
haha, ja ik kom er net vandaan, ik irriteer me nog steeds aan kleine dingen bij haar maar probeer het te neutraliseren door bewust te zijn. Ik durf nog niet echt met oplossingen te komen omdat wij samen het probleem hebben dat we geen ruzie kunnen maken, en als er iets van ruzie is laten we het maar zo snel mogelijk overgaan met de instelling van "ruzie is nergens voor nodig". Maar daardoor kroppen we wel weer dingen op.quote:Op donderdag 2 juli 2009 01:50 schreef Probably_on_pcp het volgende:
Hoe gaat het trouwens met jou en jouw ex-ex Sinterklaaskapoentje?
Ik heb het er gister met een vriend over gehad en eigenlijk moet ik het er met haar over hebben, maar dan krijg ik al snel het gevoel heb dat het uitgaat oid. Dat had ik eerst 1000 keer erger omdat ik me toen nog 100% liet leiden door mijn ego, ik ging ook heel snel in the rebound als iets me irriteerde.
Voor anderen zijn we altijd het perfecte stel omdat we eigenlijk nooit ruzie hebben en we altijd leuk aanwezig zijn etc. Gevoelens zitten dus achter de schermen.
Maarja, dit is geen R&P
Ik kijk trouwens wel eens filmpjes van deze gast. Hij brengt verschillende ideeën op een fijne manier (vind ik). Hij kwam ook met het idee van BEN. Oftewel "Breathing, engergy, now". 2 of 3 keer op een dag een BEN-check doen dus.
Ik merk dat ik op sommige momenten dit wel heel goed kan werken, wat je al zei natuurlijk zijn ademhalingsoefeningen altijd goed. Ook omdat zuurstof een bepaald iets in de hersenen rustiger maakt. Ik merk dat ik op momenten dat ik het gevoel heb dat vanalles zich ophoopt dat mijn 'energy' op een heel hoog niveau ligt, wat je dan niet eens door hebt. Door dat te realiseren leer je denk ik veel van je 'energy' over het algemeen. Toen ik een belangrijk eindgesprek voor mijn school had merkte ik dat mijn ademhaling en energie op een enorm hoog pitje stond, tijdens het fietsen deed ik die BEN-check en dat werkt erg verlichtend, al is het maar dat je doorhebt hoe JIJ je nou eigenlijk voelt ipv. wat er door je ego heengaat.
Weet trouwens niet meer welk flimpje van hem dat was.
:')
Hey jongens, zijn jullie er nog
Ik heb lastige zaken op te lossen, ik denk toch wel aan het motto van het drijfzand, ik moet dit probleem oplossen omdat ik er niet mee kan leven. Dus ik zie best op tegen morgen waar dat zal gebeuren, maar ik moet maar eens leren dit soort problemen op te lossen.
Ik heb lastige zaken op te lossen, ik denk toch wel aan het motto van het drijfzand, ik moet dit probleem oplossen omdat ik er niet mee kan leven. Dus ik zie best op tegen morgen waar dat zal gebeuren, maar ik moet maar eens leren dit soort problemen op te lossen
.
:')
Ik kan er geen touw aan vastknopen, maar hoe is het gegaan? Maar jij bent ook iemand die dus vaak dingen maar blijft uitstellen? Ik heb dat zelf ook wel...quote:Op zondag 12 juli 2009 22:07 schreef sinterklaaskapoentje het volgende:
Hey jongens, zijn jullie er nog
Ik heb lastige zaken op te lossen, ik denk toch wel aan het motto van het drijfzand, ik moet dit probleem oplossen omdat ik er niet mee kan leven. Dus ik zie best op tegen morgen waar dat zal gebeuren, maar ik moet maar eens leren dit soort problemen op te lossen
Don't let my username fool you...
Eh ja, ik kan begrijpen dat je er niks van snapt, het was ook een beetje een warboel in mijn hoofd toenquote:Op dinsdag 14 juli 2009 09:18 schreef Metalfreak het volgende:
[..]
Ik kan er geen touw aan vastknopen, maar hoe is het gegaan? Maar jij bent ook iemand die dus vaak dingen maar blijft uitstellen? Ik heb dat zelf ook wel...
.Maar ik ben wel een redelijke uitsteller, maar ik heb er toch de laatste tijd veel aan gedaan om daar iets aan te veranderen, vooral met dingen opruimen als ik troep zie liggen in mijn kamer, en bepaald werk in 1x afronden ipv de laatste 25% te bewaren voor later.
Maar zwaardere problemen oplossen is toch iets waar ik te lang mee blijf zitten.
Dit probleem heb ik trouwens uitgesteld met een goede reden, een bepaalde situatie kan namelijk de hele boel veranderen.
:')
Zelf ook maar even een tvp plaatsen
Edit: Ik zat me nog af te vragen of Pieter Frijters met zijn Mindtuning niet precies hetzelfde bedoelt als Eckhart Tolle. In het boek over Mindtuning beschrijft Frijters dat hij erin slaagde een knop om te zetten, waardoor hij ineens van zijn irreële angsten af was.
[ Bericht 51% gewijzigd door lyolyrc op 16-07-2009 00:00:29 ]
Edit: Ik zat me nog af te vragen of Pieter Frijters met zijn Mindtuning niet precies hetzelfde bedoelt als Eckhart Tolle. In het boek over Mindtuning beschrijft Frijters dat hij erin slaagde een knop om te zetten, waardoor hij ineens van zijn irreële angsten af was.
[ Bericht 51% gewijzigd door lyolyrc op 16-07-2009 00:00:29 ]
sinterklaaskapoentje
Wie komt er alle jaren...
Geen idee wie Pieter Frijters is, heb je dat boek gelezen? Welke knop zette hij om?quote:Op dinsdag 14 juli 2009 23:44 schreef lyolyrc het volgende:
Zelf ook maar even een tvp plaatsen
Edit: Ik zat me nog af te vragen of Pieter Frijters met zijn Mindtuning niet precies hetzelfde bedoelt als Eckhart Tolle. In het boek over Mindtuning beschrijft Frijters dat hij erin slaagde een knop om te zetten, waardoor hij ineens van zijn irreële angsten af was.
:')
Google even op mindtuning, dan vind je zijn website wel. Ik weet overigens niet of hij het ook over zo'n knop heeft op zijn website.quote:Op donderdag 16 juli 2009 01:55 schreef sinterklaaskapoentje het volgende:
[..]
Geen idee wie Pieter Frijters is, heb je dat boek gelezen? Welke knop zette hij om?
Ik heb het boek ongeveer 5 jaar geleden gelezen, dus ik moet echt in mijn geheugen graven om me dingen helder voor de geest te halen. Ik kan me herinneren dat hij schreef dat hij bevangen was door irreële angsten. Opeens slaagde hij erin een knop om te zetten en daardoor verdwenen zijn angsten. Telkens als hij daarna geconfronteerd werd met zijn irreële angsten, zette hij die knop weer om.
Aangezien irreële angsten een gevolg zijn van overmatig denken, heb ik het gevoel dat hij hetzelfde heeft ervaren als Eckhart Tolle. Vandaar mijn vraag.
Hier is mijn samenvatting over Eckhart Tolle's materie, als reactie op iemand die 'het maar zweverig' gelul vond in een ander topic :
quote:Op donderdag 16 juli 2009 10:08 schreef zonnelens het volgende:
Eckhart Tolle - A new Earth
Eckhart Tolle - Power of now (kracht van het nu)
De 2 boeken gaan voornamelijk over de Ego en hoe je die het beste kunt genezen.
Het ego is het persoon die jij denkt dat je bent. Waarover je praat als je het woord 'mijzelf' uitspreekt. Het is de stem in je hoofd die nooit eens zijn bek kan houden. En de over alles oordelende, irriatante betweter die voor ongeloofelijke onzekerheid en angsten zorgt. Het ego leeft namelijk continu in de angst om uitgeschakeld te worden / te sterven / ongeaccepteerd te worden.
Het ego is de reden dat mensen hun hele leven inrichten voor de mening van anderen (acceptatie). Het is ook de reden waarom er eetstoornissen, depressies, ruzies, oorlog en conflicten, irritaties, religies, nationalimse en vooral angst, angst en nog eens angst bestaan op deze wereld.
De kracht van het nu focust zich iets meer dan het andere boek op het 'NU'-moment, omdat de Ego juist niet in het nu leeft. Je kent het wel, dat je weer over het verleden of toekomst zit na te denken. Dat je, net als elk ongetraind persoon, altijd wel ergens anders bent met je hoofd dan in het 'nu', behalve als je klaarkomt of iets anders intens aan het doen bent. De ego ontleent zijn kracht aan het begrip 'tijd', wat zijn overleving garandeert.
De enige manier dus om hem geen energie meer te geven is door in het NU te gaan leven. Dan zal hij langzaam maar zeker zijn kop gaan houden en jou niet meer overnemen. Dan zul je niks meer nodig hebben in je leven om 100% gelukkig te zijn, behalve voedsel en slaap. Dan hoef je geen enkele situatie meer in het verschiet te hebben om compleet te zijn. En hoef je nooit meer aan die pijn van vroeger te denken, waar je nu helemaal geen fuck meer aan hebt.
Dan heb je rust, stilte, geluk en liefde in je hoofd, zoals elk dier dat van nature heeft.
En ja, dat heeft ook absoluut zijn effect op de gezondheid van je lichaam, evenals je hormoonspiegels. Depressies zijn vrijwel altijd het gevolg van een onrustig hoofd voor een lange tijd, want op den duur tot andere hormoon-waarden heeft geleid.
Het zijn niet alleen de best geschreven boeken ooit, ze helpen je ook nog eens ontiegelijk in het proces van genezing MITS je bereid bent het ego als een ziekte te zien.
Voor mij was dat heel makkelijk, want ik had er zelf net zo goed een. En als ik om me heen kijk dan zie ik mensen met een gigigantisch ego, zoals mensen die veel juwelen moeten dragen, gothics, betweters, kortom mensen die continu met hun status en uiterlijk bezig zijn om maar geaccepteerd te worden.
Geloof mij maar dat die mensen 's avonds in hun bed niet gelukkig onder de wol gaan. Eigenlijk had ik misschien geen extreme voorbeelden hoeven te geven, want de meeste ego's zijn bijna net zo groot als die. Ik lulde ook continu tegen mezelf (daar heb je het al), of had filmpjes in mijn hoofd van toekomstbeelden waarin ik de ster was, of dacht aan de pijn van vroeger en hoe ongelukkig ik wel was en zat simpelweg nooit eens lekker in dit moment me puur te focussen op wat zich er afspeelt op deze prachtige planeet.
En laatste is gezond, voor de hele mensheid. Als we onze ziekte kunnen genezen bestaan er ook geen problemen meer. Een probleem is simpelweg onacceptatie / verzet tegen een situatie, ongeacht of je er wat aan kunt doen of niet. Laat het leven zich gewoon ontvouwen en ga mee in de stroming zonder enkel oordeel (door het ego).
Dan wordt ook jij TS, net zo gelukkig als een luie kat of tjirpende vogel (wel met de intelligentie + creativiteit van een mens natuurlijk
Zo zweverig klinkt dat toch niet? Ik vond het juist allemaal heel natuurlijk klinken. Alsof we het vergeten zijn met zijn allen. Lees nou maar gewoon die boeken en ga er echt voor zitten. Daar kan een pilletje (symptoombestrijding) op de lange termijn echt niet tegen op.
Oh herkenbaar! Ik ben altijd bezig in mijn hoofd met de toekomst 
Het voelt eigenlijk alsof ik mijn hele leven al wacht. Ik wacht op vakantie en als het dan vakantie is wacht ik op de dagen dat je iets leuks doet. Maar ook op de grotere dingen 'wacht' ik altijd. Op het beginnen met studeren, op het samenwonen met m'n vriend etc etc. Ik word er doodmoe van dat ik nooit kan genieten van het nu
Het voelt eigenlijk alsof ik mijn hele leven al wacht. Ik wacht op vakantie en als het dan vakantie is wacht ik op de dagen dat je iets leuks doet. Maar ook op de grotere dingen 'wacht' ik altijd. Op het beginnen met studeren, op het samenwonen met m'n vriend etc etc. Ik word er doodmoe van dat ik nooit kan genieten van het nu
Dit vond ik wel een goeie Zonnelens. Het is in mijn ogen nu idd heel natuurlijk. Ik voel me nu meer mens dan ooitquote:Zo zweverig klinkt dat toch niet? Ik vond het juist allemaal heel natuurlijk klinken. Alsof we het vergeten zijn met zijn allen. Lees nou maar gewoon die boeken en ga er echt voor zitten. Daar kan een pilletje (symptoombestrijding) op de lange termijn echt niet tegen op.
"An educated citizenry is a vital requisite for our survival as a free people."
Heb je al wat gelezen van het boek Dane?quote:Op donderdag 2 juli 2009 11:58 schreef DaneV het volgende:
[..]
Klinkt interresant, volgende week maar eens doorlezen..
Voor degene die interesse hebben, hier kun je het e-book in pdf formaat vinden
"An educated citizenry is a vital requisite for our survival as a free people."
Herkenbaar...quote:Op donderdag 16 juli 2009 21:35 schreef heaven7 het volgende:
Oh herkenbaar! Ik ben altijd bezig in mijn hoofd met de toekomst
"Without music, life would be a mistake." - Friedrich Nietzsche
Wat leuk dat hier een hele reeks over loopt, ik ga eens alle deeltjes lezen, erg interessant
En wat ik ook leuk vind, om te lezen hoe andere dertigers (of twintigers) hier over denken... Normaal hoor ik altijd alleen "spirituele" dingen van de veertigers enzo...
En wat ik ook leuk vind, om te lezen hoe andere dertigers (of twintigers) hier over denken... Normaal hoor ik altijd alleen "spirituele" dingen van de veertigers enzo...
Op woensdag 22 januari 2025 19:50 schreef Bugno3 het volgende:
Stukje Pelle, stukje Cannavaro, stukje Totti.
Stukje Pelle, stukje Cannavaro, stukje Totti.
Flinke zit hoor, succesquote:Op zaterdag 18 juli 2009 12:21 schreef Pisces29 het volgende:
Wat leuk dat hier een hele reeks over loopt, ik ga eens alle deeltjes lezen, erg interessant
En wat ik ook leuk vind, om te lezen hoe andere dertigers (of twintigers) hier over denken... Normaal hoor ik altijd alleen "spirituele" dingen van de veertigers enzo...
Inderdaad is 'spiritualiteit' iets voor veertigers (vooral vrouwen). Maar deze materie is meer voor 30-dilemma-mensen, en ik ben nog niet eens een 20er
:')
Je hoeft ook niet per se 30+ te zijn. De een realiseert zich sneller dat hij/zij een bepaald probleem heeft dan een ander. Hou er wel rekening mee dat je hersenen nog in ontwikkeling zijn als je de twintig niet bent gepasseerd. Ook of je op jezelf woont kan meespelen. Probably_on_pcp schrijft ook ergens dat zijn periode in het buitenland veel betekende voor zijn functioneren.quote:Op zaterdag 18 juli 2009 16:34 schreef sinterklaaskapoentje het volgende:
Inderdaad is 'spiritualiteit' iets voor veertigers (vooral vrouwen). Maar deze materie is meer voor 30-dilemma-mensen, en ik ben nog niet eens een 20er
Ik ben zelf trouwens 28, dus ook geen 30-plusser.
