Vanavond aflevering 1 en aflevering 2 zitten te kijken.
Deed me denken aan 'Help mijn man heeft een hobby', ook gepresenteerd door John Williams.
Een probleem, mensen moeten hun gedrag veranderen en dat geeft wat emoties.
En het eindigt positief.
Fijne feelgood-tv, met een therapeutisch tintje. 
 Aflevering 1:
Aflevering 1:Goede aflevering. De kern is natuurlijk de moeite die Mariska heeft met het veranderen van baan. Als je gehecht bent aan een werkplek (ook al is het maar 10 uur per week), kan het erg moeilijk zijn dat op te geven. Dat weet ik uit eigen ervaring.
Daarom is het knap dat ze uiteindelijk toch de knoop heeft kunnen doorhakken.
quote:
Op donderdag 14 mei 2009  21:42 schreef Michellee het volgende:Alle 3 dus de schuld van die Mariska. Ze kan nog beter niet werken, geen auto nodig, geen kinderopvang nodig. 
Dat het zoveel kostte terwijl ze zo weinig werkte snapte ik ook niet. Snapte sowieso niet dat ze zelf die oplossingen hadden bedacht, moeder voor de opvang van de kinderen en die abonnementen opzeggen! 
En ik heb geen kinderen, maar wat moet je met 3 maxicosi's??!!      
 
Tja, dit soort reacties krijg je dan.
Eigen schuld.
Klaar.
Aflevering 2Deze aflevering werkte dus erg op mijn lachspieren.  
 
 Een niet al te snugger ogend gezin dat op één of andere manier ¤3.500,- netto binnenhaalt, desondanks hun tv en koelkast huurt bij een wel heel erg louche ogend bedrijf: dit met een 5 jaren-contract.  
 
 De buren lezen het via hun Hyves, en de buurt gaat geld inzamelen voor een wasmachine. 
Die budgetdeskundige met de k3-hagelslag (niet doen hoor), die taxateur die al die troep bekijkt. 

quote:
Op donderdag 21 mei 2009  21:26 schreef Sanne het volgende:Uberhaupt raar dat die tv er nog staat. 
De koelkast is toch ook teruggebracht? Die tv huurden ze ook.    
 
Scherp gezien, was me niet opgevallen.
ConclusieBeide afleveringen vond ik goed (anders had ik niet het geduld gehad ze uit te kijken), maar wel om verschillende redenen. De eerste vond ik mooie therapeutische televisie, de tweede leek haast een parodie.
Terwijl de verschillen niet eens zo heel erg groot waren.
En ik denk dat het programma ook stimulerend kan werken voor mensen die in de schulden zitten. Ze krijgen wel te horen dat ze er zelf iets aan moeten doen om eruit te komen, maar desondanks wordt er toch op een menselijke manier mee omgegaan.