Gelukkige momenten - wat zul je nooit vergeten?

quote:

Op donderdag 14 mei 2009 18:44 schreef motorbloempje het volgende:

[..]

ja, da's ook altijd een intens moment

wat een fijn topic!

Zoals heel veel anderen hier heb ik m'n gelukkigste momenten in de natuur, of met een liefde.

Maar ik kan ook van hele kleine dingetjes genieten: een vogel die voor me in het gras zit naar wormen te pikken of in een gesprek met een groep goede vrienden achterover leunen en bedenken hoe waardevol en fijn het is dat zij vrienden van jou zijn. Niet perse bij te hoeven dragen aan het gesprek, maar het eens van de zijkant te aanschouwen.

Veel concreter: met aan de Hoge Kust van Zweden, midden in de winter. Vreselijk koud, en 's avonds met z'n tweetjes de open haard proberen aan te krijgen.

Of op een regenachtige dag, met een boek, en een kop thee op de bank tegen aan kruipen. Dan hoeft er verder niet zoveel meer, en dat is heerlijk!

quote:

Op donderdag 14 mei 2009 18:50 schreef Miracle_Drug het volgende:
Vijf jaar geleden ging mijn vriend korte tijd naar Canada voor zijn studie. Op oudjaarsdag zou hij naar huis gaan, naar Parijs. Hij had wat problemen met zijn hart en pacemaker gehad en wilde dat even onderzocht hebben. We zouden elkaar een paar weken later weer zien.

Ik was gaan winkelen met mijn zoon toen ik een sms'je kreeg, waar ik was want ik was niet thuis. Ik sleurde mijn zoon mee naar de auto, reed door rood, veel te hard, bijna in de sloot ook nog, naar huis. Daar zat hij op zijn koffer op me te wachten. Naast hem wakker worden was zo geweldig, die nieuwjaarsdag was een van de beste dagen uit mijn leven.

Exact 4 jaar later overleed hij, op nieuwjaarsdag.

dit is tegelijk een prachtig stukje maar ook zo verdrietig.
zou een script voor een mooie film zijn

quote:

Op donderdag 14 mei 2009 20:04 schreef hverburg84 het volgende:

[..]

dit is tegelijk een prachtig stukje maar ook zo verdrietig.
zou een script voor een mooie film zijn

Dank je Ik heb sinds zijn overlijden blogs geschreven (ook over onze tijd samen, ik was bang dat ik dingen zou vergeten ofzo ), al heb ik maar enkele op hyves gezet of door mensen laten lezen. Zij zeiden dat ik een boek moest schrijven.. Oud en nieuw heb ik samen met zijn broer en een paar vrienden bij z'n graf doorgebracht, dat was erg bijzonder. Moeilijk ook, de hele wereld vierde feest terwijl wij hem exact een jaar kwijt waren

De eerste keer op vakantie met mijn man. Mijn eerste verre vakantie. Na een hele lange vlucht elkaar aankijken, wetend dat je er écht klaar mee bent, dat hele vliegen. Elkaars verlopen gezicht zien, wallen tot op de enkels omdat je niet kunt slapen in dat pokkevliegtuig. Ik besloot dat ik dat nooit meer zou doen.
Tot het moment dat je in het donker aankomt in Kuala Lumpur. Een gitzwarte hemel en beneden je miljoenen lichtjes. Dat zal ik van mijn leven niet vergeten.

Dezelfde vakantie. Doorvliegen naar Indonesië. En dan vlieg je over dat ene eiland, dat eiland waar je familie vandaan komt. Waar je al dik 20 jaar verhalen over hoort, de recepten van eet, de taal van hoort. Ik keek uit het raam, Near Wild Heaven van R.E.M. op mijn Ipod. Ik vergat spontaan mijn hekel aan vliegen en keek naar beneden, naar dat eiland waar ik deels vandaan kom. En ik moest huilen.

Raften, via een rivier vanaf een vulkaan naar beneden. Om je heen hellingen zo groen als je je kan bedenken. Kleine onbekende zwarte vogeltjes om je heen. Naast je kijken en je geliefde zien, met een belachelijke helm op. Weten dat jij zelf diezelfde idiote helm ophebt en dat je dit zó mag meemaken met de persoon met wie je oud wilt worden.

En dan dichter bij huis. Op een saaie zondag besluiten te gaan toeren met de cabrio. Gaan rijden zonder te weten waarheen, zonder doel. Verdwalen en ineens in Rotterdam uitkomen. Zon erbij, over de dijk heenscheuren, voor mij het ultieme vrijheidsgevoel.

quote:

Op donderdag 14 mei 2009 20:35 schreef Miracle_Drug het volgende:

[..]

Dank je Ik heb sinds zijn overlijden blogs geschreven (ook over onze tijd samen, ik was bang dat ik dingen zou vergeten ofzo ), al heb ik maar enkele op hyves gezet of door mensen laten lezen. Zij zeiden dat ik een boek moest schrijven.. Oud en nieuw heb ik samen met zijn broer en een paar vrienden bij z'n graf doorgebracht, dat was erg bijzonder. Moeilijk ook, de hele wereld vierde feest terwijl wij hem exact een jaar kwijt waren

misschien moet je het eens doen een boek schrijven.
ik was een tijdje geleden ook bezig, deels fictief en grotendeels op waarheid gebasseerd, inmiddels is een groot deel van het fictieve al waarheid geworden

helaas stop moeten zetten omdat het te pijnlijk is.

edit: ook een paar bijna dood ervaringen gehad, als je dan net de dood in ogen hebt gekeken dan voel je je ook bijzonder gelukkig, al was het maar door de adrenaline

maar misschien moet je juist nare dingen mee maken om de mooie dingen in het leven te leren waarderen

al zou een langdurige geluksgolf nu niet verkeerd zijn

Het is heel erg, maar ik kan me geen een moment herinneren, misschien ben ik zo iemand die alleen de droeve momenten onthoudt en dat zijn er heel wat helaas.

- De eerste (en voorlopig laatste keer) XTC. Natuurlijk nep je jezelf met drugs, maar de enorme blijdschap en liefde voor alles om je heen is heel bijzonder. Ook het gevoel van gigantisch veel energie, kracht en soepelheid is goddelijk.

Als je dan op een gigantisch feest staat met je beste vrienden die hetzelfde gevoel hebben, met je favoriete muziekstijl en heel veel mensen die helemaal los gaan dan maakt je dat best wel intens gelukkig ja...

- Verder kan ik heel gelukkig worden van een frisse ochtend, goede muziek, blije en gezellige ouders, nieuwe dingen ondernemen / meemaken en de voorpret van een heel gezellig weekend. Resultaten van fitness gaan zien kan je ook blij maken.

Waarom is het leven niet gewoon een aaneenschakeling van al die mooie momenten bij elkaar

quote:

Op donderdag 14 mei 2009 22:16 schreef honda1990 het volgende:
Waarom is het leven niet gewoon een aaneenschakeling van al die mooie momenten bij elkaar

omdat je slechte momenten moet mee maken om de goede te kunnen waarderen op hun waarde

althans dat hoop ik maar.

de vraag is, althans die ik me altijd stel: "was dit het hoogtepunt?"

beste voorbeeld is liefde....was zij/hij de ware

quote:

Op donderdag 14 mei 2009 22:52 schreef hverburg84 het volgende:

[..]

omdat je slechte momenten moet mee maken om de goede te kunnen waarderen op hun waarde

althans dat hoop ik maar.

de vraag is, althans die ik me altijd stel: "was dit het hoogtepunt?"

beste voorbeeld is liefde....was zij/hij de ware

Dat is idd ook wel zo ja, het is een cliché, maar op den duur komen de mooie momenten toch wel weer

quote:

Op donderdag 14 mei 2009 23:04 schreef honda1990 het volgende:

[..]

Dat is idd ook wel zo ja, het is een cliché, maar op den duur komen de mooie momenten toch wel weer

Je moet het geluk soms opzoeken om de verdrietige momenten niet te veel macht te geven over je leven!
Of te wel, gun je zelf een leuk uitje naar een festival bijvoorbeeld.

OT:
Er zijn genoeg mooie momenten, maar vind het moeilijk ze zo 1 2 3 op te noemen. Moet in de mood zijn.

De geboorte van mijn kinderen

Toen ze ter wereld kwamen, ging er een onbekend soort geluk door me heen. Eerste en laatste keer dat ik van pure blijdschap een potje heb staan janken

Die keer in de zomer, op een bankje aan een meer, dat we elkaar voor het eerst de liefde verklaarden, met tranen van geluk.

Walgelijk romantisch!

Wat me vooral te binnen schiet zijn momenten bij het uitgaan: de combinatie van biertje in de hand, gezellige mensen, gezellige muziek en de wetenschap dat de avond nog lang gaat duren.

Sportmomenten/belangrijke doelpunten in een stadion meemaken, en dan die ontlading delen met omstanders.

En natuurlijk de bekende natuurmomenten: 's ochtends heel vroeg het Griekse strand op en de zon zien opkomen, en ook die zon diezelfde dag weer zien onder gaan.

Ook mooi:

Met heel m'n dispuut op de 60 meter hoge zonnetempel in Tikal, Guatemala, de zonsondergang bekijken. In absolute stilte.

Waarna het orkest van brulapen losbreekt.

's Nachts wakker worden met mijn (toen nog toekomstige) vriendin in mijn armen, die lag te slapen, de eerste nacht dat ik daar sliep

Met m'n neefje van 2 1/2 en schoonzus in een restaurant. Ik moest ergens om lachen, neefje vond blijkbaar dat ik heel erg grappig lach en begon me na te doen. Waarop ik nog veel harder moest lachen, en hij me onderwijl, giechelend, nog meer na ging doen, etc...

In een heldere nacht op je rug in het zwembad drijven en naar de sterren kijken, met in je oren alleen maar het geluid van het zwembad.

Picknicken bij Cape Agulhas op een stralende dag, terwijl het zo hard waait dat je volle literfles sap wegwaait.

quote:

Op vrijdag 15 mei 2009 16:14 schreef CoolGuy het volgende:
's Nachts wakker worden met mijn (toen nog toekomstige) vriendin in mijn armen, die lag te slapen, de eerste nacht dat ik daar sliep

quote:

Op donderdag 14 mei 2009 20:52 schreef hverburg84 het volgende:


maar misschien moet je juist nare dingen mee maken om de mooie dingen in het leven te leren waarderen

Zulk commentaar is precies de reden waarom ik relatief terughoudend ben wat betreft mijn levenservaringen. Want persoonlijk vind ik dat de grootste onzin die ik ooit gehoord heb.

Bedenk me er nog 1.

Een kind hebbend met een hersenstoornis waar oa een groot evenwichtsprobleem bij komt kijken. Het jaren achter dat fietsje aan rennen; haar frustratie dat alle kinderen leerden fietsen en zij maar niet; mijn frustratie dat er "niet gebeurde wat er hoorde te gebeuren".

En toen op een dag kwam ze thuis van weekend bij vader en zei "mam ik wil je iets laten zien". Ze stapt op een fietsje wat ze geleend had en fietste al slingerend weg......... ik heb de ogen uit m'n hoofd gehuild....... Ze was toen 9 jaar

quote:

Op zaterdag 16 mei 2009 00:31 schreef Miracle_Drug het volgende:

[..]

Zulk commentaar is precies de reden waarom ik relatief terughoudend ben wat betreft mijn levenservaringen. Want persoonlijk vind ik dat de grootste onzin die ik ooit gehoord heb.

Ik snap dat je dat schrijft.Je hebt geen behoefte aan zulke onzinnige mededelingen. Het maakt jouw verdriet niet minder. Maar uiteindelijk word je wel een "completer" mens door de dingen die je meemaakt. En daar horen helaas dit soort dingen bij, hoe zeer ze ook doen. Je wilt deze dingen niet meemaken, maar helaas maken sommige mensen dit teveel mee op te jonge leeftijd; het kleurt wel je beeld van de wereld en maakt je een volwassener mens. Niet dat je daarom vraagt, maar je moet leven met de dingen die je krijgt, helaas......

quote:

Op woensdag 13 mei 2009 11:57 schreef Ripley het volgende:
Iedereen heeft zijn eigen aparte geluksmomenten die je nooit zal vergeten. Misschien in de liefde, misschien anderzijds. Welke zijn de jouwe?

- Mijn broertjes, als ik alleen maar al bij ze ben

- Mijn vakantie in Bali, waar ik ontzettend lekker gesport heb met de sportinstructeur waar een enorme motivatie vanuit gaat

- diezelfde vakantie hangend in het zwembad, kijkend naar alles om me heen

- diezelfde vakantie met een taxirit met een superlekker gesprek met de chauffeur

- de vonk die oversloeg met iemand en daarna dan die enorme vibe voelen! Alsof ik de hele wereld aan kan op dat moment

- mijn neefje!! Want het is zo'n mooi onschuldig mensje

- mijn konijntje als ie gaapt!

- mensen die me haarfijn aanvoelen

- of gewoon als iemand iets aardigs tegen me zegt

- en waar ik helemaal gelukkig van wordt is als iemand iets aardigs voor een ander zie doen! Dat vind ik zo karaktervol!

quote:

Op zaterdag 16 mei 2009 00:31 schreef Miracle_Drug het volgende:

[..]

Zulk commentaar is precies de reden waarom ik relatief terughoudend ben wat betreft mijn levenservaringen. Want persoonlijk vind ik dat de grootste onzin die ik ooit gehoord heb.

eerlijkheidshalve moet ik zeggen dat ik nu er ook niet zo in geloof.
zit nu momenteel in een van de grootste dips die ik tot nu toe heb mee gemaakt, hoop de laatste
maar op een van mijn hoogtepunten in mijn leven heb ik wel vaak gedacht, mijn god, wat is mijn leven nu pure perfectie als ik het vergeleek met jaren ervoor.

als je alles zomaar krijgt in je leven leer je bepaalde zaken toch minder te waarderen.
kijk soms eens naar die verwende kutkinderen die je ziet, krijgen alles maar als ze ipv 6 bolletjes maar 5 krijgen dan gaan ze janken

ook mooie momenten is samen met je liefje foto's bekijken en inplakken, ben dol op foto's.

en kaartjes krijgen zijn ook van die momenten dat ik heel gelukkig kan zijn, las soms kaartjes wel 10x achter elkaar

Een ijskoud blikje Cola smaakt beter als je er 8 uur voor door een warme woestijn hebt moeten lopen dan dat je het elk moment dat je wil uit de koelkast kan trekken. Wat dat betreft is het opzich wel zo dat hoe dieper je in de shit zit je je beter voelt als je je er uit bent en je ook nog eens een geweldig moment meemaakt.