ADD & ADHD - Deel 17

quote:

Op donderdag 14 mei 2009 14:47 schreef Chell het volgende:
Goed bezig met al die gesprekken

Hier gister telefonische afspraak met de arts gehad. Ze heeft het idee dat de Concerta aanslaat Zelf merk ik geen enorme verschillen, maar zodra ik aangaf het gevoel te hebben dat ik iets opruimeriger ben, zei ze meteen dat dat een heel duidelijk teken van Concerta is. Soort van opruimdrugs dus

Vanmorgen had ik een examen (Vista, makkie, gehaald met 935 punten uit 1000) en ik had het idee dat ik me ook wel beter kon concentreren. Nou was het wel heel makkelijk, dus klikte er zo doorheen, maar normaal heb ik eigenlijk na 10 vragen geen zin meer en ga dan rondkijken en moet mezelf dwingen steeds vijf vragen te doen. Dat was nu helemaal niet. Ben benieuwd of dat ook zo zal zijn bij een moeilijker examen, maar dat duurt nog wel even voordat dat op de planning staat.

Overigens ga ik wel omhoog met de Concerta. We gaan nu naar 54mg (vanaf morgen denk ik, als de apotheek tenminste vanavond braaf bezorgd).

Feli met je examen, welke module was dat?

Is er bij jou aangegeven naar welke dosis je gaat? Of is de 54mg een "probeersel" om te kijken of dat meer effect heeft?

nogal te doen met burnout ziektewet ADD noem maar op...

quote:

Op donderdag 14 mei 2009 14:09 schreef DrD00m het volgende:
Ze had ook vragen over slapen. Ben wel benieuwd hoe de rest slaapt eigenlijk. Vroeg/laat, lichte slaap/diepe slaap enzo. Zelf slaap ik ongev. rond half 12 en slaap best licht. ongev. 2 a 3x per nacht wakkerworden en vaak nooit langer dan 8 uur kunnen slapen. Ik hoef ook niet op te starten als ik wakker wordt (vind mijn vriendin niet leuk). Is dan net alsof ik al een blikkie energy-drank op heb.

In tegenstelling tot mijn vader (die dus een ADDer is) word ik niet wakker 's nachts.
Ik slaap alleen erg moeilijk in (pa ook), duurt regelmatig 1 a 2 uur voordat ik echt slaap, en dat is rond of na 12 uur.

Wakker worden is een ramp, daar ben ik echt oer en oerslecht in. Pa kan daar weer iets beter tegen, hoewel dat ook wel iets te maken heeft met het feit dat hij wat meer discipline heeft en gewend is.

3 augustus, damn! Welke locatie ga je heen dan?

quote:

Op donderdag 14 mei 2009 14:54 schreef DrD00m het volgende:

[..]

Ik heb zelf redelijk wat moeite gehad om mij door de examens te worstelen van MCSA (behalve vista dan). Het leren zoiezo al. Meestal gaat dat op het laatste moment en kan ik het niet meer loslaten vanwege de angst het niet te halen. Daarna als ik het examen eenmaal heb ingevuld heb ik er niet het geduld voor om alle vragen nog een x te doorlopen voor een dubbel-check. En die 40 a 50 vragen met enorme lappen engelse tekst helpen ook niet echt voor de concentratie. Wel gefeliciteerd met Vista. Mooie score

MCDST was voor mij geen probleem. 270 ook niet. 290 & 291 daarentegen waren een crime om aan te beginnen en te leren. Wel goede scores (980 (ongeveer) op 291)...

WinXP/2K3 traject

quote:

Op donderdag 14 mei 2009 14:58 schreef rvlaak_werk2 het volgende:

[..]

MCDST was voor mij geen probleem. 270 ook niet. 290 & 291 daarentegen waren een crime om aan te beginnen en te leren. Wel goede scores (980 (ongeveer) op 291)...

WinXP/2K3 traject

Same here
Exchange wel met de hakken over de sloot (700 )


Ik ga overigens naar de vestiging van mijn woonplaats. (spijkenisse)
Het is daar iets drukker volgens mij. (drukke stad haha). Komt op zich eigenlijk ook wel mooi uit met werk aangezien ik nu wel in een druk project zit waarbij een redelijk strak tijdschema bijzit. (al is die nu al door de war omdat het niet echt goed loopt bij het bedrijf waar ik nu zit)

quote:

Op donderdag 14 mei 2009 15:07 schreef DrD00m het volgende:

[..]

Same here
Exchange wel met de hakken over de sloot (700 )


Ik ga overigens naar de vestiging van mijn woonplaats. (spijkenisse)
Het is daar iets drukker volgens mij. (drukke stad haha). Komt op zich eigenlijk ook wel mooi uit met werk aangezien ik nu wel in een druk project zit waarbij een redelijk strak tijdschema bijzit. (al is die nu al door de war omdat het niet echt goed loopt bij het bedrijf waar ik nu zit)

Ja Spijkenisse is aardig vol ja. Ik had vanwege woon/werk de "keuze" tussen Den Haag, Rotterdam en Spijkenisse. Zoetermeer had ook nog wel gekund. Is uiteindelijk dus Den Haag geworden.

Ik zou zelf echt niet zo lang meer willen/kunnen wachten om er eindelijk eens wat mee te gaan doen hoor. Maar goed, ik word ook bijna dagelijks gek van mijn onvermogen om me te concentreren.

quote:

Op donderdag 14 mei 2009 15:07 schreef DrD00m het volgende:

[..]

Same here
Exchange wel met de hakken over de sloot (700 )

Exchange ben ik net aan begonnen. Puur omdat je die veel tegenkomt. Blijf het een graftakken pakket vinden.

quote:

Op donderdag 14 mei 2009 14:47 schreef Chell het volgende:
Goed bezig met al die gesprekken

Hier gister telefonische afspraak met de arts gehad. Ze heeft het idee dat de Concerta aanslaat Zelf merk ik geen enorme verschillen, maar zodra ik aangaf het gevoel te hebben dat ik iets opruimeriger ben, zei ze meteen dat dat een heel duidelijk teken van Concerta is. Soort van opruimdrugs dus

Vanmorgen had ik een examen (Vista, makkie, gehaald met 935 punten uit 1000) en ik had het idee dat ik me ook wel beter kon concentreren. Nou was het wel heel makkelijk, dus klikte er zo doorheen, maar normaal heb ik eigenlijk na 10 vragen geen zin meer en ga dan rondkijken en moet mezelf dwingen steeds vijf vragen te doen. Dat was nu helemaal niet. Ben benieuwd of dat ook zo zal zijn bij een moeilijker examen, maar dat duurt nog wel even voordat dat op de planning staat.

Overigens ga ik wel omhoog met de Concerta. We gaan nu naar 54mg (vanaf morgen denk ik, als de apotheek tenminste vanavond braaf bezorgd).

Dat klinkt goed!! Hmmm opruimdrugs dat lust ik ook wel!!!

@Kweeniemeerwieallemaal

Ik ben nu dus bezig met mijn 2008 certificering, server en enterprise administrator. MCSE 2003 heb ik alweer bijna twee jaar in the pocket. Toen nog met XP als client, dus vandaar dat ik Vista moest doen (helaas, enorme tijdverspilling, maar goed). Dit was dus 70-620, Configuring Windows Vista Client.

Binnenkort dus 70-249, het upgrade examen. En dan nog twee en dan is alles weer in the pocket

Qua dosering concerta. Ze gaan ophogen tot het goed voelt en voldoende effect heeft. Dan nog één keer heel even omhoog om te zien of het dan misschien toch nog beter wordt en anders dus weer terug. En ik geloof ook nog een week niks om het verschil weer te voelen, maar het kan ook zijn dat ik dat verzonnen heb Ik weet nl. niet meer psies wat ze nou allemaal verteld heeft

Ik gok dat ik misschien nog wel hoger uitkom dan die 54mg dus, ook omdat ik wel vaker weinig effect merk van medicijnen (codeïne bv. doet bij mij nauwelijks iets tegen de hoestprikkel, terwijl andere mensen er bijkans knock out van gaan). Maar goed, eerst maar eens naar de 54 en dan zien we wel weer

Ik loop ook bij PsyQ Den Haag en had woensdag mijn 1e bijeenkomst van de introductiegroep.
Ik ben wel blij dat ik toch gekozen heb om daar mee te beginnen, want er was veel herkenning en daarnaast veel gelachen met al die adhd'ers.

Pff, nu ik een week thuis zit van m'n werk slaap ik echt gelijk veel slechter..
Ik weet niet of het het gebrek aan structuur is, of het feit dat ik overdag toch wat passiever ben waardoor ik minder moe word (maar uiteindelijk word ik van die korte nachten nog beroerder ).. kijk er gewoon bijna weer naar uit om uitgeblust uit m'n werk te komen..

quote:

Op vrijdag 15 mei 2009 10:42 schreef Maartel het volgende:
Pff, nu ik een week thuis zit van m'n werk slaap ik echt gelijk veel slechter..
Ik weet niet of het het gebrek aan structuur is, of het feit dat ik overdag toch wat passiever ben waardoor ik minder moe word (maar uiteindelijk word ik van die korte nachten nog beroerder ).. kijk er gewoon bijna weer naar uit om uitgeblust uit m'n werk te komen..

waarom zit je precies thuis? omdat je zo moe was? of nog andere redenen?

quote:

Op vrijdag 15 mei 2009 10:44 schreef Murmeli het volgende:

[..]

waarom zit je precies thuis? omdat je zo moe was? of nog andere redenen?

In het kort: het was vanaf het begin af aan 2 jaar nonstop doorbijten en worstelen om dagen door te komen.. Ofwel het is te rustig en ik word helemaal gek, óf het is te druk (niet persé qua stress, meer dat er gewoon erg veel mensen om me heen lopen), ik raak het overzicht kwijt, krijg het gevoel niet meer helder te kunnen denken, en word ook gek... Het enige wat me er dagelijks van weerhield ontslag te nemen was én het feit dat ik vanuit m'n therapie dingen 'aan moet gaan', en het feit dat ik het werk eigenlijk heel graag wil doen en de hoop heb dat het me 'ooit' wel makkelijk afgaat.. De hoop op dat laatste had ik al een beetje opgegeven, ik had me er inmiddels al bij neergelegd dat ik beter wat anders kon zoeken, maar 't feit dat ik geen idee heb wat én wanneer ik in godsnaam de tijd zou moeten hebben om daar naar uit te kijken, maakte dat ik toch maar door moest slepen binnen m'n huidige functie..

Toen er onlangs weer een heel rommelige dag was waarop ik er totaal doorheen zat bereikte ik echt even een breekpunt (commentaar als "ik voel me ook wel eens niet zo lekker, en dan kom ik ook werken" en "zolang er geen vervanging is mag je gewoon geen vrij nemen" hielp ook niet echt).
Inmiddels gesprek met Arbo-arts en arbeidsdeskundige gehad en een plan getrokken om voor 3/4 dagen per week naar een andere vestiging te gaan (één waar ik niet de verantwoordelijkheid van store-manager heb) en 2 dagen per week bij één of ander bureau uitgebreide capaciteiten/beperkingen/interesse-tests te doen.. Ergens baal ik wel dat ik nu een beetje in een soort slachtoffer/patientenrol beland, maar zoals het ging ging het ook niet meer.. ik zou zo weer gewoon aan het werk kunnen, maar dan loop ik binnen een week ws. weer tegen hetzelfde punt aan.. Dus maar even zien hoe dit loopt..

O, dat was niet zo heel kort eigenlijk

quote:

Op vrijdag 15 mei 2009 11:00 schreef Maartel het volgende:

[..]

In het kort: het was vanaf het begin af aan 2 jaar nonstop doorbijten en worstelen om dagen door te komen.. Ofwel het is te rustig en ik word helemaal gek, óf het is te druk (niet persé qua stress, meer dat er gewoon erg veel mensen om me heen lopen), ik raak het overzicht kwijt, krijg het gevoel niet meer helder te kunnen denken, en word ook gek... Het enige wat me er dagelijks van weerhield ontslag te nemen was én het feit dat ik vanuit m'n therapie dingen 'aan moet gaan', en het feit dat ik het werk eigenlijk heel graag wil doen en de hoop heb dat het me 'ooit' wel makkelijk afgaat.. De hoop op dat laatste had ik al een beetje opgegeven, ik had me er inmiddels al bij neergelegd dat ik beter wat anders kon zoeken, maar 't feit dat ik geen idee heb wat én wanneer ik in godsnaam de tijd zou moeten hebben om daar naar uit te kijken, maakte dat ik toch maar door moest slepen binnen m'n huidige functie..

Toen er onlangs weer een heel rommelige dag was waarop ik er totaal doorheen zat bereikte ik echt even een breekpunt (commentaar als "ik voel me ook wel eens niet zo lekker, en dan kom ik ook werken" en "zolang er geen vervanging is mag je gewoon geen vrij nemen" hielp ook niet echt).
Inmiddels gesprek met Arbo-arts en arbeidsdeskundige gehad en een plan getrokken om voor 3/4 dagen per week naar een andere vestiging te gaan (één waar ik niet de verantwoordelijkheid van store-manager heb) en 2 dagen per week bij één of ander bureau uitgebreide capaciteiten/beperkingen/interesse-tests te doen.. Ergens baal ik wel dat ik nu een beetje in een soort slachtoffer/patientenrol beland, maar zoals het ging ging het ook niet meer.. ik zou zo weer gewoon aan het werk kunnen, maar dan loop ik binnen een week ws. weer tegen hetzelfde punt aan.. Dus maar even zien hoe dit loopt..

O, dat was niet zo heel kort eigenlijk

Oh wat irritant. Vooral dat t zo moeilijk is om mensen zoiets te laten begrijpen.

Lastig Maartel. Wel goed dat ze meteen actie ondernemen hoor! Het geeft je misschien het gevoel in een slachtofferrol te zitten, maar het is wel veel beter dan dat ze je gewoon weer hetzelfde laten doen.

Ennuh, remember, ook 'gewone' mensen trekken het soms niet meer of krijgen een burn-out of ontdekken dat ze niet helemaal op hun plek zitten

Ennuh, misschien kun je proberen overdag toch iets meer te doen? Klussen in huis? De tuin? Een lang stuk fietsen of lopen, sporten.

quote:

Op vrijdag 15 mei 2009 11:15 schreef Chell het volgende:
Lastig Maartel. Wel goed dat ze meteen actie ondernemen hoor! Het geeft je misschien het gevoel in een slachtofferrol te zitten, maar het is wel veel beter dan dat ze je gewoon weer hetzelfde laten doen.

Ennuh, remember, ook 'gewone' mensen trekken het soms niet meer of krijgen een burn-out of ontdekken dat ze niet helemaal op hun plek zitten

Ennuh, misschien kun je proberen overdag toch iets meer te doen? Klussen in huis? De tuin? Een lang stuk fietsen of lopen, sporten.

Da's ook wel een beetje het probleem met de nederlandse werkvloer. Er is altijd slechts een skeleton crew aanwezig, dus als mensen zich ziekmelden moet je je echt het lazarus werken (en loop je als gezonde medewerker het risico op een burnout).

quote:

Op vrijdag 15 mei 2009 11:15 schreef Chell het volgende:
Lastig Maartel. Wel goed dat ze meteen actie ondernemen hoor! Het geeft je misschien het gevoel in een slachtofferrol te zitten, maar het is wel veel beter dan dat ze je gewoon weer hetzelfde laten doen.

Ja, ben ook wel blij dat al die tests e.d. nu (op kosten van werkgever ) voor me geregeld worden.. er gebeurt iig iets.. Ik had ook wel zoiets van "als ik nu weer terugkrabbel en doe alsof het allemaal wel weer gaat verandert er helemaal niets", maar het is toch wel lastig om nu definitief toe te geven dat m'n huidige functie 'te veel' was. (Bovendien blijf ik toch aarzelen of ik echt niet nóg wat meer door had moeten bijten, en of ik mezelf niet gewoon aanpraat dat ik het allemaal niet kan)

quote:

Op vrijdag 15 mei 2009 11:15 schreef Chell het volgende:Ennuh, misschien kun je proberen overdag toch iets meer te doen? Klussen in huis? De tuin? Een lang stuk fietsen of lopen, sporten.

Jep, zou ik echt moeten doen.. ik neem me ook elke dag vanalles voor maar zonder stok achter de deur kom ik erg moeilijk in actie op vrije dagen.. Het zou al een hoop schelen als ik een echt doel/reden had om er uit te gaan.. Als ik wandel met het idee 'het is goed voor me om er even uit te zijn' loop ik na 10 minuten toch al te denken "hoe lang zal ik nog moeten wandelen voordat ik voor mezelf voldaan heb aan de verwachting om niet de hele dag binnen te zitten?".

quote:

Op vrijdag 15 mei 2009 11:00 schreef Maartel het volgende:

[..]

In het kort: het was vanaf het begin af aan 2 jaar nonstop doorbijten en worstelen om dagen door te komen.. Ofwel het is te rustig en ik word helemaal gek, óf het is te druk (niet persé qua stress, meer dat er gewoon erg veel mensen om me heen lopen), ik raak het overzicht kwijt, krijg het gevoel niet meer helder te kunnen denken, en word ook gek... Het enige wat me er dagelijks van weerhield ontslag te nemen was én het feit dat ik vanuit m'n therapie dingen 'aan moet gaan', en het feit dat ik het werk eigenlijk heel graag wil doen en de hoop heb dat het me 'ooit' wel makkelijk afgaat.. De hoop op dat laatste had ik al een beetje opgegeven, ik had me er inmiddels al bij neergelegd dat ik beter wat anders kon zoeken, maar 't feit dat ik geen idee heb wat én wanneer ik in godsnaam de tijd zou moeten hebben om daar naar uit te kijken, maakte dat ik toch maar door moest slepen binnen m'n huidige functie..

Toen er onlangs weer een heel rommelige dag was waarop ik er totaal doorheen zat bereikte ik echt even een breekpunt (commentaar als "ik voel me ook wel eens niet zo lekker, en dan kom ik ook werken" en "zolang er geen vervanging is mag je gewoon geen vrij nemen" hielp ook niet echt).
Inmiddels gesprek met Arbo-arts en arbeidsdeskundige gehad en een plan getrokken om voor 3/4 dagen per week naar een andere vestiging te gaan (één waar ik niet de verantwoordelijkheid van store-manager heb) en 2 dagen per week bij één of ander bureau uitgebreide capaciteiten/beperkingen/interesse-tests te doen.. Ergens baal ik wel dat ik nu een beetje in een soort slachtoffer/patientenrol beland, maar zoals het ging ging het ook niet meer.. ik zou zo weer gewoon aan het werk kunnen, maar dan loop ik binnen een week ws. weer tegen hetzelfde punt aan.. Dus maar even zien hoe dit loopt..

O, dat was niet zo heel kort eigenlijk

Ik geloof dat ik copy paste kan doen en dan is het mijn verhaal!!
ik vind dat je juist geen slachtoffer rol aanneemt, je regelt gewoon voor jezelf dat er oplossingen komen! Ik moet dat toch ook eens proberen of ik in de tijd van de baas loopbaantesten kan doen....
sterkte...

Vanmiddag ga ik trouwens naar mijn psycholoog om verder te kijken. Ik neem mooi die test en de daaruit volgende resultaten van internet mee

Misschien kun je met iemand afspreken dat je samen gaat sporten of lopen ofzo Maartel? Of neem bijvoorbeeld een camera mee en ga fotograferen. Dan is het al leuker om op pad te gaan

Ik herken het ook wel hoor overigens, ik voer ook geen flikker uit als ik gewoon thuis en vrij ben, alle voornemens ten spijt.

quote:

Op vrijdag 15 mei 2009 11:31 schreef Chell het volgende:
Misschien kun je met iemand afspreken dat je samen gaat sporten of lopen ofzo Maartel? Of neem bijvoorbeeld een camera mee en ga fotograferen. Dan is het al leuker om op pad te gaan

Ik herken het ook wel hoor overigens, ik voer ook geen flikker uit als ik gewoon thuis en vrij ben, alle voornemens ten spijt.

We gaan het gewoon weer proberen
M'n vrienden weten niet wat ze overkomt deze week In de gemiddelde werkweek wil ik 's avonds (en vaak zelfs in het weekend) zoveel mogelijk rust/alleen-zijn en nu loop ik iedereen ineens plat

quote:

Op vrijdag 15 mei 2009 11:25 schreef Murmeli het volgende:

[..]

Ik geloof dat ik copy paste kan doen en dan is het mijn verhaal!!
ik vind dat je juist geen slachtoffer rol aanneemt, je regelt gewoon voor jezelf dat er oplossingen komen! Ik moet dat toch ook eens proberen of ik in de tijd van de baas loopbaantesten kan doen....
sterkte...

Ik denk dat met het slachtoffer-rol meer bedoeld wordt dat je je lot uit handen geeft. Dat je toegeeft het niet zelf aan te kunnen en hulp van anderen nodig hebt om eruit te komen. En dat kan ook wel een beetje voelen als opgeven.

quote:

Op vrijdag 15 mei 2009 11:47 schreef DrD00m het volgende:

[..]

Ik denk dat met het slachtoffer-rol meer bedoeld wordt dat je je lot uit handen geeft. Dat je toegeeft het niet zelf aan te kunnen en hulp van anderen nodig hebt om eruit te komen. En dat kan ook wel een beetje voelen als opgeven.

dat snap ik, maar daarom zet ik er ook mijn standpunt tegenover: dat ik dus vind dat je juist je lot in eigen hand neemt door mensen te regelen die zaakjes voor je opknappen

quote:

Op vrijdag 15 mei 2009 11:48 schreef Murmeli het volgende:

[..]

dat snap ik, maar daarom zet ik er ook mijn standpunt tegenover: dat ik dus vind dat je juist je lot in eigen hand neemt door mensen te regelen die zaakjes voor je opknappen

Dat wel ja, maar je wordt daarnaast wel afhankelijk van..
Dat heeft mij bijv. tegengehouden om bij PsyQ een afspraak te maken.

quote:

Op vrijdag 15 mei 2009 11:54 schreef DrD00m het volgende:

[..]

Dat wel ja, maar je wordt daarnaast wel afhankelijk van..
Dat heeft mij bijv. tegengehouden om bij PsyQ een afspraak te maken.

Ik denk dat er ook wel een manier is om het zelf ook in de hand te houden. Maar je hebt uiteraard wel die mensen nodig. Maar mensen iets voor je laten doen is wat anders dan afhankelijkheid. Dat heb ik ook moeten leren hoor, maar dat is echt zo!
(en nog vind ik het moeilijk om mensen te vragen iets voor me te doen, want dan voel ik me idd afhankelijk....)