WGR Werk, Geldzaken, Recht en de Beurs
Hier kun je alles kwijt over sollicitaties, werksituaties, belastingen, (handelen op) de beurs, hypotheken, beleggingen en salarissen, arbeidscontracten of geschillen met je (huis)baas. Alles over werk, geldzaken en recht dus.
Ik heb een werkgever gehad die op een dag binnen kwam gelopen om zijn nieuwe mes te showen.
Die vond het ook belangrijker om met zijn hondjes te gaan wandelen dan een goede deal te sluiten.
Hij moest niets hebben van negers, turken enz en liet dat ook duidelijk blijken. Stuurde racistische emails rond.
Die vond het ook belangrijker om met zijn hondjes te gaan wandelen dan een goede deal te sluiten.
Hij moest niets hebben van negers, turken enz en liet dat ook duidelijk blijken. Stuurde racistische emails rond.
Op vrijdag 14 mei 2021 @ 23:33 schreef Joopklepzeiker: Zonder twijfel is @vogeltjesdans de grootste smaakmaker en intelligentste persoon van heel KLB.
Vroegâh heb ik jarenlang een bijbaan in een lunchroom gehad. Daar werkte ik veel weekenden (zaterdag en zondag) en vakanties. Het betaalde toentertijd voor mijn leeftijd enorm veel en het werk en de mensen waren leuk.
Ik werkte 's morgens altijd veel in de kelder, dan werd er gebak gemaakt en bepaalde sauzen, broodjes e.d. voorbereid. Dat deed ik altijd samen met een oudere man van een jaar of 40 (zal nu wel rond de 50 zijn). Die man was de lopende definitie van bitterheid en zuurheid.
Die liep de hele dag te klagen hoe kut z'n huwelijk wel niet was, dat 'ie al maandenlang niet 'er over heen' heeft mogen gaan, enzovoorts. Je had echt morgens dat die vent op het werk kwam en geen woord zei, een uur later stond je dan een ham te snijden of iets dergelijks, en dan galmde er iets in de trant van "Godverdomme, die kut van me heeft me al 3 maanden niks gegeven!" door de kelder. 
Ik als puberend kereltje lag daar natuurlijk helemaal van in een deuk. 
Hij had dus, op z'n zachts gezegd, een kuthuwelijk, maar had ook een zoontje dus daarom bleef die maar bij "die kut". Het was bij iedereen bekend dat hij een rothuwelijk had, zelfs vaste klanten wisten er van.
Toen was er na een aantal jaren tijdens een zomervakantie eens een nieuwe serveerster begonnen. Een blond vrouwtje van een jaar of 35. Na een paar weken bleek dat ook zij best wel een klote relatie had. Je raadt het al, meteen dikke mik met dat chagrijn van een kerel. Het huwelijk van die kerel begon, naar zijn eigen zeggen, uiteraard steeds slechter te lopen en hij begon het zelfs over een echtscheiding te hebben, z'n koter was nu toch inmiddels wel oud genoeg zei die.
En toen kwam er op een gegeven moment een keer een personeelsfeest. Je raadt het al, meneer de chagrijn en mevrouw de serveerster hadden zich stilletjes teruggetrokken naar een verlaten bezemkast. Duurde helemaal niet lang en het ging zo 'subtiel' dat iedere aanwezige wel wist wat in die bezemkast gebeurd is. De maanden daarop bestonden uiteraard uit een barrage aan spot met die twee, iedereen was wel blij voor ze maar ze werden flink afgezeken natuurlijk. Ze waren ook echt enorm klef met elkaar. De serveerster was inmiddels van haar vriend af en woonde weer op haarzelf, meneer de chagrijn was al bezig met zijn scheiding. Allemaal al aangevraagd en in gang gezet. Hij had ook zijn vrouw al verteld dat hij met iemand anders bezig was. Althans, dat vertelde hij.
Totdat op een dag opeens zijn vrouw voor de eerste keer bij op ons in de lunchroom verscheen. Tot ieders verbazing was het een spontaan, zacht, aardig en lief vrouwtje. Na alle horrorverhalen van meneer de chagrijn hadden we allemaal een draak van een vrouw voorgesteld. Zij was wegens een verbouwing op haar werk eerder klaar dan normaal en kwam haar man eens opzoeken, vertelde ze. Meneer de chagrijn was op dat moment onder in de kelder, één van mijn vrouwelijke collega's vertelde het vrouwtje "Die zal wel weer met [naam van de serveerster] in de kelder zitten!". De mevrouw reageerde nogal verbaast, "Wie is dat dan?" vroeg ze geschrokken... 
Nou, van het een kwam het ander en uiteindelijk kwam de aap dus uit de mouw. Meneer de chagrijn had ons dus jarenlang voor lopen liegen, is keihard vreemdgegaan en zijn vrouw wist helemaal nergens van af, laat staan van een scheiding. Hij heeft die dag het nodige gescheld en diverse potten en pannen over zich heen gekregen, van zowel zijn vrouw als die serveerster.
Die serveerster is niet lang daarna gestopt. Die man werkt er nu nog steeds en is zover ik weet nog steeds een mikpunt van grappen en grollen over zijn scharrel.
[ Bericht 0% gewijzigd door SecurityException op 28-09-2011 18:20:02 ]
Ik werkte 's morgens altijd veel in de kelder, dan werd er gebak gemaakt en bepaalde sauzen, broodjes e.d. voorbereid. Dat deed ik altijd samen met een oudere man van een jaar of 40 (zal nu wel rond de 50 zijn). Die man was de lopende definitie van bitterheid en zuurheid.
Die liep de hele dag te klagen hoe kut z'n huwelijk wel niet was, dat 'ie al maandenlang niet 'er over heen' heeft mogen gaan, enzovoorts. Je had echt morgens dat die vent op het werk kwam en geen woord zei, een uur later stond je dan een ham te snijden of iets dergelijks, en dan galmde er iets in de trant van "Godverdomme, die kut van me heeft me al 3 maanden niks gegeven!" door de kelder. Ik als puberend kereltje lag daar natuurlijk helemaal van in een deuk. Hij had dus, op z'n zachts gezegd, een kuthuwelijk, maar had ook een zoontje dus daarom bleef die maar bij "die kut". Het was bij iedereen bekend dat hij een rothuwelijk had, zelfs vaste klanten wisten er van.Toen was er na een aantal jaren tijdens een zomervakantie eens een nieuwe serveerster begonnen. Een blond vrouwtje van een jaar of 35. Na een paar weken bleek dat ook zij best wel een klote relatie had. Je raadt het al, meteen dikke mik met dat chagrijn van een kerel.
Het huwelijk van die kerel begon, naar zijn eigen zeggen, uiteraard steeds slechter te lopen en hij begon het zelfs over een echtscheiding te hebben, z'n koter was nu toch inmiddels wel oud genoeg zei die.En toen kwam er op een gegeven moment een keer een personeelsfeest. Je raadt het al, meneer de chagrijn en mevrouw de serveerster hadden zich stilletjes teruggetrokken naar een verlaten bezemkast. Duurde helemaal niet lang en het ging zo 'subtiel' dat iedere aanwezige wel wist wat in die bezemkast gebeurd is. De maanden daarop bestonden uiteraard uit een barrage aan spot met die twee, iedereen was wel blij voor ze maar ze werden flink afgezeken natuurlijk.
Ze waren ook echt enorm klef met elkaar. De serveerster was inmiddels van haar vriend af en woonde weer op haarzelf, meneer de chagrijn was al bezig met zijn scheiding. Allemaal al aangevraagd en in gang gezet. Hij had ook zijn vrouw al verteld dat hij met iemand anders bezig was. Althans, dat vertelde hij.Totdat op een dag opeens zijn vrouw voor de eerste keer bij op ons in de lunchroom verscheen. Tot ieders verbazing was het een spontaan, zacht, aardig en lief vrouwtje. Na alle horrorverhalen van meneer de chagrijn hadden we allemaal een draak van een vrouw voorgesteld. Zij was wegens een verbouwing op haar werk eerder klaar dan normaal en kwam haar man eens opzoeken, vertelde ze.
Meneer de chagrijn was op dat moment onder in de kelder, één van mijn vrouwelijke collega's vertelde het vrouwtje "Die zal wel weer met [naam van de serveerster] in de kelder zitten!". De mevrouw reageerde nogal verbaast, "Wie is dat dan?" vroeg ze geschrokken... Nou, van het een kwam het ander en uiteindelijk kwam de aap dus uit de mouw. Meneer de chagrijn had ons dus jarenlang voor lopen liegen, is keihard vreemdgegaan en zijn vrouw wist helemaal nergens van af, laat staan van een scheiding. Hij heeft die dag het nodige gescheld en diverse potten en pannen over zich heen gekregen, van zowel zijn vrouw als die serveerster. Die serveerster is niet lang daarna gestopt. Die man werkt er nu nog steeds en is zover ik weet nog steeds een mikpunt van grappen en grollen over zijn scharrel.
[ Bericht 0% gewijzigd door SecurityException op 28-09-2011 18:20:02 ]
reminds me. Ik had een leidinggevende die 1 van de 2 uitzendkrachten bij ons op de afdeling eruit moest gooien. Zegt ie tegen die meiskes: Getal onder de 10!quote:Op woensdag 28 september 2011 18:04 schreef vogeltjesdans het volgende:
Ik heb een werkgever gehad die op een dag binnen kwam gelopen om zijn nieuwe mes te showen.
Die vond het ook belangrijker om met zijn hondjes te gaan wandelen dan een goede deal te sluiten.
Hij moest niets hebben van negers, turken enz en liet dat ook duidelijk blijken. Stuurde racistische emails rond.
Trots lid van het 👿 Duivelse Viertal 👿
Een gedicht over Maanvis
Het ONZ / [KAMT] Kennis- en Adviescentrum Maanvis Topics , voor al je vragen over mijn topiques!
Een gedicht over Maanvis
Het ONZ / [KAMT] Kennis- en Adviescentrum Maanvis Topics , voor al je vragen over mijn topiques!
Werken in attractie/dierenparken is sowieso geniaal, ik heb 4 jaar lang een bijbaantje gehad in een dierentuin en je staat soms te kijken van de stomheid van mensen. Aapjes pesten door met je telefoon via de tralies in de aap te prikken, waardoor aap denkt "laat ik die telefoon eens pakken". En dan van het personeel verwachten dat ze je mobieltje wel even gaan pakken, no wayquote:
[..]
Ik heb vroeger bij de attrackties bij Avonturenpark Hellendoorn gewerkt en daar had je zo iets met de wildwaterbaan. Zwaardere boten werd je natter in, en in de herfst werd je bovendien ook nog eens natter dan in de zomer (en niet door de regen). Als je dan in het naseizoen op die attracktie zat en een familie dikkerds kwam, dan was dat altijd lachen. Ik zei meestal wel dat ze goed nat konden worden (het is gewoon klote als je om 10 uur 's ochtends zeiknat bent en niks droogs hebt) maar de gemiddelde tokkie neemt niks aan van een 17-jarige. En dan zie je ze dus van de helling afkomen, vertelt de rest van wat in de wachtrij staat even "dames en heren, let u NU even op de waterval!" en FLOTS! Gewoon een kuub water ongeveer die door die boot heenspoelt.
Genoeg meegemaakt daar, van agressieve gasten tot een hoop gevoos op personeelsfeestjes. Altijd lachen!
. Van ontsnapte dieren (lynxen, maki's tot japanse kraanvogels die ineens op het spoor van het parktreintje staan), met datzelfde treintje ontsporen en tegen het neushoornverblijf aankomen. Gevalletje "Oeps".
En inderdaad, van agressieve bezoekers tot gevoos onder het personeel, been there done that
Wtfquote:
[..]
reminds me. Ik had een leidinggevende die 1 van de 2 uitzendkrachten bij ons op de afdeling eruit moest gooien. Zegt ie tegen die meiskes: Getal onder de 10!
Mijn ene baas heeft een hekel aan Turken en Marokkanen. Die willen niet werken zegt ie. Polen, Hongaren en Slowaken vind ie wel goede werknemers, dus er werken wel ongeveer 10 medewerkers uit die landen.
Bij m'n andere bijbaantje vragen we aan nieuwelingen altijd hoeveel subsidie m'n werkgever krijt om ze in dienst te nemen. In de keuken zijn we nogal lomp namelijk en beginnen we regelmatig met z'n allen keihard mee te zingen met allerlei soorten nummers; van hardrock tot kinderliedjes. Dan komt er weer iemand van de bediening binnen om te vragen hoe het in de sociale werkplaats gaat
Het is trouwens geen sociale werkplaats, maar een gewone keuken op een groot vakantiepark
Ik heb op een sollicitatiegesprek serieus een keer die vraag gehad, ze zeiden dat ik geschikt was maar als er iemand kwam die hetzelfde werk kon doen waarvoor ze dan subsidie kregen dan namen ze hem/haar aan ipv mijquote:
Bij m'n andere bijbaantje vragen we aan nieuwelingen altijd hoeveel subsidie m'n werkgever krijt om ze in dienst te nemen.
.
Trots lid van het 👿 Duivelse Viertal 👿
Een gedicht over Maanvis
Het ONZ / [KAMT] Kennis- en Adviescentrum Maanvis Topics , voor al je vragen over mijn topiques!
Een gedicht over Maanvis
Het ONZ / [KAMT] Kennis- en Adviescentrum Maanvis Topics , voor al je vragen over mijn topiques!
quote:
[..]
reminds me. Ik had een leidinggevende die 1 van de 2 uitzendkrachten bij ons op de afdeling eruit moest gooien. Zegt ie tegen die meiskes: Getal onder de 10!
Ik had ooit een sollicitatiegesprek (via uwv) bij een kerel die zo veel sigaren rookte dat dat kantoor helemaal blauw zag, ik zag die vent amper zitten. En ik maar hoesten, natuurlijk, ik stikte zowat.
Klap op de vuurpijl was dat hij nog zei: ons bedrijf zit in de internationale handel, maar waar wij in handelen hoef jij niet te weten.
Die werd het dus niet.
Bij ons juist niet, want je hebt altijd met klanten te maken, ook als je in de keuken werkt. Er zit namelijk nog een snackbar bijquote:
[..]
Ik heb op een sollicitatiegesprek serieus een keer die vraag gehad, ze zeiden dat ik geschikt was maar als er iemand kwam die hetzelfde werk kon doen waarvoor ze dan subsidie kregen dan namen ze hem/haar aan ipv mij
Ik heb een keer 40 liter latex omgeflikkerd hierop ben ik 4 uur bezig geweest om het schoon te maken
hierop ben ik 4 uur bezig geweest om het schoon te maken
melksommelier en vertrouwenspersoon fok
Sex op de plee met de callcentre dames
He doesn't care who his targets are, or who they're running from, or why. He works for the highest bidder, which means the richest and the most ruthless beings in the galaxy. No question asked.
In de keuken op nieuwjaarsdag:
Een collega van 20 komt binnen en ziet er nog niet al te nuchter uit. Hij lag al om 2 uur in bed vertelde hij. Chefkok: Zo vroeg al? Collega: Nee, 2 uur vanmiddag. Chefkok: Wtf? Het was 4 uur 's middags dat ie binnenkwam.
M'n collega was nog harstikke dronken dus. Uiteraard gewoon aan het werk gegaan in de snackbar. Die avond moest hij het frituurvet vervangen van 2 verschillende bakken. 2 keer heeft ie het over de grond laten gaan. Glad dat het daar was
Dat personen nog niet nuchter binnenkomen gebeurt vaker. En dan niet alleen de jeugd, ook de koks
Een collega van 20 komt binnen en ziet er nog niet al te nuchter uit. Hij lag al om 2 uur in bed vertelde hij. Chefkok: Zo vroeg al? Collega: Nee, 2 uur vanmiddag. Chefkok: Wtf?
Het was 4 uur 's middags dat ie binnenkwam.M'n collega was nog harstikke dronken dus. Uiteraard gewoon aan het werk gegaan in de snackbar. Die avond moest hij het frituurvet vervangen van 2 verschillende bakken. 2 keer heeft ie het over de grond laten gaan. Glad dat het daar was
Dat personen nog niet nuchter binnenkomen gebeurt vaker. En dan niet alleen de jeugd, ook de koks
quote:
[..]
reminds me. Ik had een leidinggevende die 1 van de 2 uitzendkrachten bij ons op de afdeling eruit moest gooien. Zegt ie tegen die meiskes: Getal onder de 10!
Toen ik een jaar of 16 was moest ik een EHBO cursus doen op het werk, ik werkte toen parttime bij AH. Ik moest zo'n hok in en kreeg wat video's mee. Bij het zien van wat minder prettige bloederige beelden ging ik knock out van mijn stoel. Ik lag daar op de grond en alles was groen voor mijn ogen maar niemand die het zag. Uiteindelijk wist ik rechtop te gaan zitten tegen de muur. Zeker een half uur zo blijven zitten en water gedronken, maar denk maar niet dat ik iemand erbij haalde hoor, nee ik wilde niet overkomen als een mietje. Maar goed, na een half uur verder gegaan met de cursus en na een minuut of 5 lag ik weer op de grond.
Flauwvallen bij een EHBO cursus is nooit grappig
Flauwvallen bij een EHBO cursus is nooit grappig
He doesn't care who his targets are, or who they're running from, or why. He works for the highest bidder, which means the richest and the most ruthless beings in the galaxy. No question asked.
Of die ene manager bij ons die zijn team had ingedeeld in de Mercedessen en Lada's van het bedrijf.
De lada's wachtten hem toen op na het werk
Verder nog een callcentre dame op leeftijd die met een 15 jochies/groentjes emailde in het bedrijf en sexafspraakjes had met hen. Uiteindelijk kwam men erachter dat er nog veel meer betrokkenen waren, je kon je melden bij de baas en anders zouden er maatregelen volgen want men zou al het emailverkeer gaan natrekken. Ik heb me ook gemeld
De lada's wachtten hem toen op na het werk
Verder nog een callcentre dame op leeftijd die met een 15 jochies/groentjes emailde in het bedrijf en sexafspraakjes had met hen. Uiteindelijk kwam men erachter dat er nog veel meer betrokkenen waren, je kon je melden bij de baas en anders zouden er maatregelen volgen want men zou al het emailverkeer gaan natrekken. Ik heb me ook gemeld
He doesn't care who his targets are, or who they're running from, or why. He works for the highest bidder, which means the richest and the most ruthless beings in the galaxy. No question asked.
LOL!quote:
[..]
reminds me. Ik had een leidinggevende die 1 van de 2 uitzendkrachten bij ons op de afdeling eruit moest gooien. Zegt ie tegen die meiskes: Getal onder de 10!
Leer spaties gebruiken!
Op donderdag 16 december 2010 20:05 schreef craftyvirus het volgende:
Bootje84 is een westlander waar ik respect voor heb :@ :P
Op donderdag 16 december 2010 20:05 schreef craftyvirus het volgende:
Bootje84 is een westlander waar ik respect voor heb :@ :P
Ik moest eens naar een verzorgingstehuis gaan met een collega(inwerk periode) op de gesloten afdeling voor dementerende oudjes om een pc te fixen. Komt er een oud vrouwtje naar me, ik denk 85 jaar oid, die zei: 'Ik vind jou knap, mag ik je een zoentje geven?' Ik had medelijden met het vrouwtje, dus heb ik haar mij op de wang laten zoenen 
De scheldlijn of zo? Volgens mij heeft mijn vader zo'n lijn gehadquote:
O, dat heb ik ook een keer gehad, een klant waarvan ik dacht dat het een collega was die een gek stemmetje opzette. Dus ik zo "Ja, duh..."
Wij hadden ook een mevrouw met een heel hoog stemmetje als klant. Alleen wist ik dat niet, dus toen ik haar belde vroeg ik of haar moeder thuis was.
Vroeger had je zo'n nummer dat je kon bellen en dan kreeg je een bandje aan de lijn dat reageerde op je stem. Omdat het zo echt leek kon het wel eens een paar minuten duren voor iemand dat door had. Dan belden collega's dat nummer, zeiden niets en verbonden snel door naar een andere collega, die nietsvermoedend zijn naam zei en dan werd dat ding geactiveerd. En dan zaten wij in het kantoor ernaast te stikken van het lachen terwijl die collega helemaal kapotgescholden werd door een zogenaamde kwaaie klant.
Ik had ook een collega die het verschil niet hoorde tussen een interne telefoontjes en lijnen van buiten. Die hoorde een telefoon rinkelen, pakt hem op en brulde "WAT MOT JE!!!". Kijkt mij vervolgens verwonderd aan: "opgehangen".
Ik zei: het was een buitenlijn, sukkel
Ik zag dit in de quote hierboven en toen moest ik terugdenken aan wat ik een keer heb horen gebeuren.quote:
Wij hadden ook een mevrouw met een heel hoog stemmetje als klant. Alleen wist ik dat niet, dus toen ik haar belde vroeg ik of haar moeder thuis was.
Ik zat destijds vlak bij de telefoniste en op een gegeven moment ging de telefoon en ze nam op, hoorde het verhaal aan en zei toen heel netjes "Ik zal kijken of hij aanwezig is, mevrouw DeKlant". Op zich niks vreemds, tot ik de klant door de telefoon hoorde schreeuwen "Het is MENEER DeKlant". Aiai, pijnlijk moment, maar ja, die dingen kunnen gebeuren. Een paar dagen later gebeurde echter precies hetzelfde. Ik had verwacht dat ze beter zou weten nu ze die fout al een keer had gemaakt, maar helaas.
Een paar weken later moest ik bij diezelfde klant langs en op het moment dat ik bij de klant naar binnen stapte en de klant zich voorstelde vergaf ik het haar meteen. Die man had zo'n hoge stem dat je gewoon nooit zou verwachten dat het een mannenstem zou zijn.
I reject the truth and substitute it with my own.
Op mijn werk ontmoet ik wel eens klanten maar ik ben érg slecht met gezichten onthouden, hóe slecht bleek toen ik me binnen twee maanden drie keer aan dezelfde man voorstelde
En mijn zus heeft toen ze een jaar of 12 was wel eens gevraagd of ze nog iemand zochten voor de folderBESTRIJDING
En mijn zus heeft toen ze een jaar of 12 was wel eens gevraagd of ze nog iemand zochten voor de folderBESTRIJDING
Tja, op een gegeven moment ben je al die reclame zat.quote:
En mijn zus heeft toen ze een jaar of 12 was wel eens gevraagd of ze nog iemand zochten voor de folderBESTRIJDING
2147483647 angels can dance on the point of a needle.
Add one and they will all turn into devils.
Add one and they will all turn into devils.
Ik ben ook zo'n held met gezichten.quote:
Op mijn werk ontmoet ik wel eens klanten maar ik ben érg slecht met gezichten onthouden, hóe slecht bleek toen ik me binnen twee maanden drie keer aan dezelfde man voorstelde
Het komt ook zo lekker ongeïnteresseerd over.
Toch heeft mijn zus er ook last van, dus het zal wel in de familie zitten.
Zo had zij een collega met kort zwart haar. Die zag ze elke dag en daar zei ze altijd hallo tegen.
Totdat ze op een dag diezelfde collega op twee plekken tegelijk zag, eentje aan het bureau en eentje bij het kopieerapparaat.
Bleek dus dat er twee dames met kort zwart haar werkten, alleen, met zo'n slecht gezichtengeheugen, had zij dat dus een jaar lang niet opgemerkt.
Ikzelf heb wel eens de sleutel van een auto aan de verkeerde klant meegegeven. In mijn hoofd had ik zo goed mogelijk onthouden hoe de man eruit zag: grijs haar en baard. Kan niet missen, dacht ik toen ik hem de sleutel gaf. Die man wist nergens van.
"Bedoel je hém soms?" vroeg hij bijdehant, terwijl hij wees.
Verderop in de showroom stond nog een klant met grijs haar en baard.
Ja, de scheldlijn, zo heette dat inderdaad. Hilarisch, jammer alleen dat je het per collega maar 1 x kon uithalen.quote:
[..]
De scheldlijn of zo? Volgens mij heeft mijn vader zo'n lijn gehad
Ik ben ook erg slecht in gezichten met namen van mensen die ik niet vaak ziet.
Kan pijnlijke momenten opleveren helaas, maar is niks aan te doen.
Kom je op een beurs een klant tegen die je herkent en je amicaal groet en dan moet je als een idioot gaan bedenken wie het is
Kan pijnlijke momenten opleveren helaas, maar is niks aan te doen.
Kom je op een beurs een klant tegen die je herkent en je amicaal groet en dan moet je als een idioot gaan bedenken wie het is
R.I.P. nachtburgemeester van Rotterdam, 1944-2019
Ik vind het toch best erg, soms herkende ik 's middags een klant niet die ik 's morgens had geholpen.
De kentekens van hun auto's daarentegen kon ik altijd wel onthouden. Dan wist ik wel dat bij een bepaald kenteken de naam Janssen hoorde, maar als de man zelf dan voor m'n neus stond had ik geen idee wie 't was en wat hij kwam doen.
Ook een keer zo'n spijt gehad toen ik met m'n jas aan en m'n tas in mijn hand nog even snel dat laatste telefoontje opnam. Een kwartier later was m'n oor vuurrood van de scheldwoorden die ik naar m'n hoofd had gekregen, een Hele Kwaaie Klant, zelden zo'n spijt gehad dat ik de telefoon niet voor m'n collega heb laten rinkelen. Is uiteindelijk nog een hele toestand geworden, klant was (ten onrechte overigens) zo kwaad dat de manager eraan te pas moest komen. De volgende dag weliswaar, want die was natuurlijk al wel fluitend naar huis gegaan.
Ook zo onbegrijpelijk: mensen die het tot het laatste moment uitstelden om naar hun auto te laten kijken. We hebben echt auto's volgeladen met kinderen en dakkoffers in de garage gehad, mensen die een uur voor ze naar Zuid-Frankrijk reden tóch maar even naar dat tikkende geluid wilden laten luisteren.
Tja, zo zijn er nogal eens wat vakanties in het water gevallen.
Mensen huilend aan de balie. "Maar het tikte al zes weken, we wisten niet dat 't kwaad kon"
We hebben ook een keer een stel gestrande Denen gehad die een paar dagen op onze parkeerplaats hebben geparkeerd omdat ze zonder auto, die bij ons in de garage op onderdelen wachtte, geen kant op konden. En de tent hadden ze toch al bij zich, handig toch?
De kentekens van hun auto's daarentegen kon ik altijd wel onthouden. Dan wist ik wel dat bij een bepaald kenteken de naam Janssen hoorde, maar als de man zelf dan voor m'n neus stond had ik geen idee wie 't was en wat hij kwam doen.
Ook een keer zo'n spijt gehad toen ik met m'n jas aan en m'n tas in mijn hand nog even snel dat laatste telefoontje opnam. Een kwartier later was m'n oor vuurrood van de scheldwoorden die ik naar m'n hoofd had gekregen, een Hele Kwaaie Klant, zelden zo'n spijt gehad dat ik de telefoon niet voor m'n collega heb laten rinkelen. Is uiteindelijk nog een hele toestand geworden, klant was (ten onrechte overigens) zo kwaad dat de manager eraan te pas moest komen. De volgende dag weliswaar, want die was natuurlijk al wel fluitend naar huis gegaan.
Ook zo onbegrijpelijk: mensen die het tot het laatste moment uitstelden om naar hun auto te laten kijken. We hebben echt auto's volgeladen met kinderen en dakkoffers in de garage gehad, mensen die een uur voor ze naar Zuid-Frankrijk reden tóch maar even naar dat tikkende geluid wilden laten luisteren.
Tja, zo zijn er nogal eens wat vakanties in het water gevallen.
Mensen huilend aan de balie. "Maar het tikte al zes weken, we wisten niet dat 't kwaad kon"
We hebben ook een keer een stel gestrande Denen gehad die een paar dagen op onze parkeerplaats hebben geparkeerd omdat ze zonder auto, die bij ons in de garage op onderdelen wachtte, geen kant op konden. En de tent hadden ze toch al bij zich, handig toch?
|
|
