R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Nogmaals, problemen met vriend en schoonmoeder..(Deel 2)
Hij was vol..en het was nog niet over dus maar even deel 2 aangemaakt..
OP:
Ik heb al eerder bepaalde topics geopend over mijn vriend en zijn moeder, maar ik wil echt graag dat jullie het bij het verhaal houden wat ik nu ga neerzetten, en daarop ingaan. Want dit is wat nu aan de orde is en wat belangrijk is voor me. Graag serieuze reacties waar ik iets aan heb, dat zou ik erg op prijs stellen.
Hier komt het dan..
Ik zit echt met mijn handen in mijn haar.
Ik ben 15 maanden samen met mijn vriend, maar het gaat al maanden niet meer goed. En dat komt (grotendeels) door zijn moeder. Hij heeft een moeder die naar mijn mening haar zoon nog niet volledig kan loslaten (terwijl hij dit jaar 25 wordt en al een behoorlijk tijdje uit huis is). Zo belt zij hem bijvoorbeeld elke dag minstens 2 keer..wat mij ongelovelijk irriteert en dwarszit. Maar ook in het gewone leven behandeld ze hem vind ik niet naar zijn leeftijd, eerder als een 15 jarige puber. Ze wil alles in de hand houden, in controle houden, ze is in mijn ogen een behoorlijk dwangmatig persoon. Dit merk ik aan kleine dingen maar ook aan grotere dingen, vind het heel moeilijk om uit te leggen maar hoop dat jullie begrijpen wat ik bedoel.
Dat bellen zit me alleen het meest dwars. Ik vind het niet normaal dat je als 24 jarige jongen 2x per dag door je moeder gebelt word..altijd belt ze 's middags en moet ze 's avonds persé nog een keer bellen..meestal rond een uur of half 10/half 11..ik denk dat dit puur is om haarzelf gerust te stellen zodat ze met een gerust hart kan gaan slapen..
Mijn vriend is niet bereid dit te veranderen. Hij geeft wel toe dat het soms wat veel is en onzinnig is waar ze om belt, maar hij wil dit niet veranderen. Terwijl hij weet hoe hoog me dit zit, en mensen, dit zit me echt hoog. Ik ben er helemaal door geobsedeerd geraakt en denk de hele dag aan niks anders. Kan geeneens meer genieten van de tijd met hem, omdat het constant door mijn hoofd spookt. Nou is het gister enorm uit de hand gelopen door een ruzie hierover, en heeft hij het uitgemaakt.
Ik weet het allemaal niet meer. Zit de hele dag al met dikke ogen achter me laptop, radeloos. Hij is nu op zijn werk en komt vanavond terug, en ik weet niet meer wat ik moet doen. Wat zouden jullie doen, en wat vinden jullie hiervan?
Ik heb mijn vriend al keihard geconfronteerd hiermee..heb gezegt dat hij háár op de bovenste plek zet en geen rekening houd met hoeveel pijn hij mij ermee doet. Het enige wat ik vraag is om te zorgen dat zij het gewoon bij één keer per dag houd en graag in de middag, omdat we 'savonds toch vaak samen bezig zijn met gezellige dingetjes of met vrienden.
Hij doet het voor zover ik kan peilen en uit zijn reacties opmaak voor haar..Hij heeft zoiets van, als het haar een geruststellend gevoel geeft hij dat niet wil ''verpesten'' voor haar zeg maar.
En hij zegt dat hij het niet wil veranderen omdat hij er geen vertrouwen in heeft dat het genoeg zal zijn..en dat er wel weer nieuwe irritaties bijkomen.. (zoals ik al vermeld is het niet alleen het bellen wat vervelend is, maar haar hele gedrag en omgang met hem, alleen het bellen is het meest vervelende nu omdat je daar elke dag weer mee geconfronteerd wordt..)
Hoop dat het duidelijk is..en dat er tips kunnen komen...bedankt alvast.
laatste posts:
OP:
Ik heb al eerder bepaalde topics geopend over mijn vriend en zijn moeder, maar ik wil echt graag dat jullie het bij het verhaal houden wat ik nu ga neerzetten, en daarop ingaan. Want dit is wat nu aan de orde is en wat belangrijk is voor me. Graag serieuze reacties waar ik iets aan heb, dat zou ik erg op prijs stellen.
Hier komt het dan..
Ik zit echt met mijn handen in mijn haar.
Ik ben 15 maanden samen met mijn vriend, maar het gaat al maanden niet meer goed. En dat komt (grotendeels) door zijn moeder. Hij heeft een moeder die naar mijn mening haar zoon nog niet volledig kan loslaten (terwijl hij dit jaar 25 wordt en al een behoorlijk tijdje uit huis is). Zo belt zij hem bijvoorbeeld elke dag minstens 2 keer..wat mij ongelovelijk irriteert en dwarszit. Maar ook in het gewone leven behandeld ze hem vind ik niet naar zijn leeftijd, eerder als een 15 jarige puber. Ze wil alles in de hand houden, in controle houden, ze is in mijn ogen een behoorlijk dwangmatig persoon. Dit merk ik aan kleine dingen maar ook aan grotere dingen, vind het heel moeilijk om uit te leggen maar hoop dat jullie begrijpen wat ik bedoel.
Dat bellen zit me alleen het meest dwars. Ik vind het niet normaal dat je als 24 jarige jongen 2x per dag door je moeder gebelt word..altijd belt ze 's middags en moet ze 's avonds persé nog een keer bellen..meestal rond een uur of half 10/half 11..ik denk dat dit puur is om haarzelf gerust te stellen zodat ze met een gerust hart kan gaan slapen..
Mijn vriend is niet bereid dit te veranderen. Hij geeft wel toe dat het soms wat veel is en onzinnig is waar ze om belt, maar hij wil dit niet veranderen. Terwijl hij weet hoe hoog me dit zit, en mensen, dit zit me echt hoog. Ik ben er helemaal door geobsedeerd geraakt en denk de hele dag aan niks anders. Kan geeneens meer genieten van de tijd met hem, omdat het constant door mijn hoofd spookt. Nou is het gister enorm uit de hand gelopen door een ruzie hierover, en heeft hij het uitgemaakt.
Ik weet het allemaal niet meer. Zit de hele dag al met dikke ogen achter me laptop, radeloos. Hij is nu op zijn werk en komt vanavond terug, en ik weet niet meer wat ik moet doen. Wat zouden jullie doen, en wat vinden jullie hiervan?
Ik heb mijn vriend al keihard geconfronteerd hiermee..heb gezegt dat hij háár op de bovenste plek zet en geen rekening houd met hoeveel pijn hij mij ermee doet. Het enige wat ik vraag is om te zorgen dat zij het gewoon bij één keer per dag houd en graag in de middag, omdat we 'savonds toch vaak samen bezig zijn met gezellige dingetjes of met vrienden.
Hij doet het voor zover ik kan peilen en uit zijn reacties opmaak voor haar..Hij heeft zoiets van, als het haar een geruststellend gevoel geeft hij dat niet wil ''verpesten'' voor haar zeg maar.
En hij zegt dat hij het niet wil veranderen omdat hij er geen vertrouwen in heeft dat het genoeg zal zijn..en dat er wel weer nieuwe irritaties bijkomen.. (zoals ik al vermeld is het niet alleen het bellen wat vervelend is, maar haar hele gedrag en omgang met hem, alleen het bellen is het meest vervelende nu omdat je daar elke dag weer mee geconfronteerd wordt..)
Hoop dat het duidelijk is..en dat er tips kunnen komen...bedankt alvast.
laatste posts:
quote:Op maandag 30 maart 2009 17:27 schreef Zeven7 het volgende:
[..]
nee dat is niet raar. Het is wel raar dat wanneer die partner zeer duidelijk aangeeft NIET iets aan de situatie te willen doen jij door blijft drammen, hopen, en jezelf frustreren.
Neem je verlies.
quote:Op maandag 30 maart 2009 17:30 schreef Chickiewickie het volgende:
[..]
Geloof me, als ik wist hoe ik me hierover heen kon zetten en me oprecht niet meer zou kunnen storen hieraan, zou ik het meteen doen. Maar je hebt je eigen gevoel niet in de hand en ik kan mezelf niet dwingen me er niet aan te storen..Ik heb het namelijk geprobeerd, om het weken te negeren en te laten zijn zoals het is..maar dat werkt niet..
Ben je er al achter dat je vriend andere prioriteiten stelt? Dat jij dit niet moet gaan veranderen als hij dit niet wil?
En dat je daarom misschien teveel verschilt van elkaar?
En dat je daarom misschien teveel verschilt van elkaar?
en ook nog een nieuw topic?
Alle users zijn er al over uit dat het niks meer wordt.. Welke input heb je nog meer nodig?
Alle users zijn er al over uit dat het niks meer wordt.. Welke input heb je nog meer nodig?
Op donderdag 25 juni 2009 14:37 schreef Pheno het volgende:
Een KSC zonder Nijns is als thee zonder suiker: minder zoet.
Een KSC zonder Nijns is als thee zonder suiker: minder zoet.
Ik had gewoon het idee dat het topic over was..mensen waren nog steeds in discussie inclusief ikzelf..en ik vind het ook wel belangrijk om hier later in te vermelden hoe mijn gesprek is gegaan die ik straks met hem ga voeren..quote:Op maandag 30 maart 2009 17:35 schreef Nijns het volgende:
en ook nog een nieuw topic?
Alle users zijn er al over uit dat het niks meer wordt.. Welke input heb je nog meer nodig?
Lees deel 1 ook even:quote:Op maandag 30 maart 2009 17:35 schreef BarbaRob het volgende:
Ben je er al achter dat je vriend andere prioriteiten stelt? Dat jij dit niet moet gaan veranderen als hij dit niet wil?
En dat je daarom misschien teveel verschilt van elkaar?
Nogmaals, problemen met vriend en schoonmoeder..wat te doen?
Op donderdag 25 juni 2009 14:37 schreef Pheno het volgende:
Een KSC zonder Nijns is als thee zonder suiker: minder zoet.
Een KSC zonder Nijns is als thee zonder suiker: minder zoet.
Het wordt je iig makkelijker gemaakt afstand te nemen van de hele bel-situatie door je vriend.
Nu hoef je 'alleen nog maar' afstand te nemen van hem....
Nu hoef je 'alleen nog maar' afstand te nemen van hem....
Dat dan weer wel *popcorn pakt*quote:Op maandag 30 maart 2009 17:37 schreef Chickiewickie het volgende:
[..]
Ik had gewoon het idee dat het topic over was..mensen waren nog steeds in discussie inclusief ikzelf..en ik vind het ook wel belangrijk om hier later in te vermelden hoe mijn gesprek is gegaan die ik straks met hem ga voeren..
Op donderdag 25 juni 2009 14:37 schreef Pheno het volgende:
Een KSC zonder Nijns is als thee zonder suiker: minder zoet.
Een KSC zonder Nijns is als thee zonder suiker: minder zoet.
Wat wordt je inzet van dat gesprek?quote:Op maandag 30 maart 2009 17:37 schreef Chickiewickie het volgende:
[..]
Ik had gewoon het idee dat het topic over was..mensen waren nog steeds in discussie inclusief ikzelf..en ik vind het ook wel belangrijk om hier later in te vermelden hoe mijn gesprek is gegaan die ik straks met hem ga voeren..
The love you take is equal to the love you make.
Vragen hoe het verder moet, of hij het definitief wil eindigen. Wat ik hem waard ben, wat hij voor me over heeft. Als hij verder wil, hoe we dit gaan aanpakken.quote:Op maandag 30 maart 2009 17:39 schreef Lienekien het volgende:
[..]
Wat wordt je inzet van dat gesprek?
Dat niet, andermans koppigheid wel.quote:Op maandag 30 maart 2009 17:39 schreef Chickiewickie het volgende:
[..]
Ben blij dat je andermans verdriet vermakelijk vind
Op donderdag 25 juni 2009 14:37 schreef Pheno het volgende:
Een KSC zonder Nijns is als thee zonder suiker: minder zoet.
Een KSC zonder Nijns is als thee zonder suiker: minder zoet.
Goeie insteek. Notquote:Op maandag 30 maart 2009 17:40 schreef Chickiewickie het volgende:
[..]
...Wat ik hem waard ben, wat hij voor me over heeft....
Het is geen koehandel. Op die manier krijg je alleen verliezers....
Vergeet niet: HIJ heeft het uitgemaakt. Dus is het wel aan jou om hem te vragen wat hij voor je over heeft? Wat heb jij voor hem over?quote:Op maandag 30 maart 2009 17:40 schreef Chickiewickie het volgende:
[..]
Vragen hoe het verder moet, of hij het definitief wil eindigen. Wat ik hem waard ben, wat hij voor me over heeft. Als hij verder wil, hoe we dit gaan aanpakken.
The love you take is equal to the love you make.
Kun je niet even een korte samenvatting geven?quote:Op maandag 30 maart 2009 17:37 schreef Nijns het volgende:
[..]
Lees deel 1 ook even:
Nogmaals, problemen met vriend en schoonmoeder..wat te doen?
Heb alleen het begin gelezen, de rest was teveel gezever
Dat 2x bellen is natuurlijk geouwehoer en een machtspelletje van jouw kant. Hij doet hier (terecht) niet aan mee, waarop jij er allemaal drogredenen bij verzint.
Ik durf er mijn hand voor in het vuur te steken dat zodra hij toegeeft er binnen no-time weer iets is wat hij voor jou moet overhebben omdat jij er zoooooveeeel moeite mee hebt.
Ik denk dat je vriend een verstandige beslissing heeft genomen.
Ik durf er mijn hand voor in het vuur te steken dat zodra hij toegeeft er binnen no-time weer iets is wat hij voor jou moet overhebben omdat jij er zoooooveeeel moeite mee hebt.
Ik denk dat je vriend een verstandige beslissing heeft genomen.
Dat weet hij, omdat ik het hem al vaak zat verteld heb waartoe ik in staat ben om voor hem te doen.quote:Op maandag 30 maart 2009 17:42 schreef Lienekien het volgende:
[..]
Vergeet niet: HIJ heeft het uitgemaakt. Dus is het wel aan jou om hem te vragen wat hij voor je over heeft? Wat heb jij voor hem over?
Ik moet gewoon weten wat ik hem waard ben, als hij mij letterijk kan antwoorden ''Jij bent het me niet waard om het telefoneren met mijn moeder te verminderen'', dan ben ik ook klaar. Dan weet ik genoeg. Daar heb ik genoeg eigenwaarde voor. Dit is gewoon iets wat ik moet weten. Ik moet het letterlijk horen..
TS, even naar de basis.
Stel dat je vriend (of ex, of whatever geef het een naam) stopt met 2x bellen en het wordt 1x per week en alles is weer koek en ei. Ga je je dan niet vervolgens storen aan iets anders? Wat langzaam begint en over een half jaar een big issue is? Ik denk het wel namelijk.
Een andere invalshoek:
Stel dat hij ermee stopt en het wordt 1x per week. En hij is niet gelukkig meer omdat hij iets mist. Is dat wat je wil bereiken? Een ongelukkige vriend? Maakt dat je gelukkig?
Stel dat je vriend (of ex, of whatever geef het een naam) stopt met 2x bellen en het wordt 1x per week en alles is weer koek en ei. Ga je je dan niet vervolgens storen aan iets anders? Wat langzaam begint en over een half jaar een big issue is? Ik denk het wel namelijk.
Een andere invalshoek:
Stel dat hij ermee stopt en het wordt 1x per week. En hij is niet gelukkig meer omdat hij iets mist. Is dat wat je wil bereiken? Een ongelukkige vriend? Maakt dat je gelukkig?
Dit vat het wel samen denk ik. Ik zou nog even goed naar je eigen post kijken..quote:Op maandag 30 maart 2009 17:33 schreef Chickiewickie het volgende:
Ik ben 15 maanden samen met mijn vriend, maar het gaat al maanden niet meer goed.
Mijn vriend is niet bereid dit te veranderen. Hij geeft wel toe dat het soms wat veel is en onzinnig is waar ze om belt, maar hij wil dit niet veranderen. Terwijl hij weet hoe hoog me dit zit,
Nou is het gister enorm uit de hand gelopen door een ruzie hierover, en heeft hij het uitgemaakt.
Ik weet het allemaal niet meer.
Wat zouden jullie doen, en wat vinden jullie hiervan?
Ik heb mijn vriend al keihard geconfronteerd hiermee..heb gezegt dat hij háár op de bovenste plek zet en geen rekening houd met hoeveel pijn hij mij ermee doet.
Dus dat.quote:Op maandag 30 maart 2009 17:35 schreef BarbaRob het volgende:
Ben je er al achter dat je vriend andere prioriteiten stelt? Dat jij dit niet moet gaan veranderen als hij dit niet wil?
En dat je daarom misschien teveel verschilt van elkaar?
Je hebt hem 'keihard geconfronteerd' en hij heeft het keihard uitgemaakt. Duidelijker dan dat gaat het volgens mij niet worden. Zn prioriteiten liggen meer dan vast.
~I tried to be diplomatic, but mostly I just lied a lot.~
dam dit gaat snel..
En ik zou zeggen: VERHUIZEN!quote:Op maandag 30 maart 2009 15:58 schreef Chickiewickie het volgende:
[..]
Sorry, zoveel reacties, vergeet sommige om op te reageren..
Nee we zijn niet de hele dag samen..vaak zien we elkaar alleen in het weekend vanwege 120 km afstand..hij woont in Amsterdam,,ik nog in een of ander klein stadje in Overijssel..(in hetzelfde stadje als zn moeder, dus we zitten of het weekend in Amsterdam, of het hele weekend bij zijn moeder thuis)
Dit is dus geen optie doordat we maar beperkte tijd samen hebben, en in die tijd dus ook vaak gewoon volledig samen zijn.
Beneath the gold, bitter steel
Ik vind dat heel onverstandig van je, om de hele relatie aan dat ene punt op te hangen.quote:Op maandag 30 maart 2009 17:45 schreef Chickiewickie het volgende:
[..]
Dat weet hij, omdat ik het hem al vaak zat verteld heb waartoe ik in staat ben om voor hem te doen.
Ik moet gewoon weten wat ik hem waard ben, als hij mij letterijk kan antwoorden ''Jij bent het me niet waard om het telefoneren met mijn moeder te verminderen'', dan ben ik ook klaar. Dan weet ik genoeg. Daar heb ik genoeg eigenwaarde voor. Dit is gewoon iets wat ik moet weten. Ik moet het letterlijk horen..
The love you take is equal to the love you make.
Ik ken het verhaal niet maar als ik de OP lees, gaat dit nergens over. Wat maakt het uit hoevaak mams belt. Jij maakt hier naar mijn mening onterecht een probleem van. Als je hier door geobsedeerd kan worden, zo erg dat je geen plezier kan hebben in de dingen die je doet, zegt dat heel veel over jou, denk ik
Waarom wordt er zo'n issue van gemaakt wat de prioriteiten zijn?
Wat voor last kan je er nou eenmaal van hebben? Ik kan het begrijpen dat als jij lekker in je kontje genomen wordt door hem en hij neemt rustig de telefoon op als zijn ma belt. Of als je ligt te pitten allebei om 2 uur 's nachts en hij neemt op en gaat zitten bellen. Dat zijn situaties dat ik je zou begrijpen.
Maar voor de rest, wat kan hij er nou helemaal mee fout doen? Ik zie geen 2e plek voor je eerlijk gezegd.
En je therapeut is ook waardeloos, maar dat terzijde.
Wat voor last kan je er nou eenmaal van hebben? Ik kan het begrijpen dat als jij lekker in je kontje genomen wordt door hem en hij neemt rustig de telefoon op als zijn ma belt. Of als je ligt te pitten allebei om 2 uur 's nachts en hij neemt op en gaat zitten bellen. Dat zijn situaties dat ik je zou begrijpen.
Maar voor de rest, wat kan hij er nou helemaal mee fout doen? Ik zie geen 2e plek voor je eerlijk gezegd.
En je therapeut is ook waardeloos, maar dat terzijde.
Er kan altijd wat anders komen, maar hij kan niet in de toekomst kijken, en ik dus ook niet. Als zijn moeder doorkrijgt hoe het een beetje ervoor staat gaat er misschien bij haar een bel rinkelen en beseft ze dat ze moet leren haar zoon los te laten. Als dat het geval is, zie ik geen reden dat er over een halfjaar weer wat is. Maar nogmaals, ik kan niet in de toekomst kijken.quote:Op maandag 30 maart 2009 17:46 schreef Tha_Duck het volgende:
TS, even naar de basis.
Stel dat je vriend (of ex, of whatever geef het een naam) stopt met 2x bellen en het wordt 1x per week en alles is weer koek en ei. Ga je je dan niet vervolgens storen aan iets anders? Wat langzaam begint en over een half jaar een big issue is? Ik denk het wel namelijk.
Een andere invalshoek:
Stel dat hij ermee stopt en het wordt 1x per week. En hij is niet gelukkig meer omdat hij iets mist. Is dat wat je wil bereiken? Een ongelukkige vriend? Maakt dat je gelukkig?
Het hoeft geen 1x per week te worden. En je gaat mij niet wijsmaken dat me vriend ongelukkig wordt als hij maar 1x per dag met mammie kan bellen in plaats van 2 of 3 keer.
Als 2 keer teveel is en 1 keer goed, heb je dan zelf eigenlijk wel door dat je de relatie alleen maar op het spel zet voor de helft van de telefoontjes met schoonmams?
En dan heb je het over wat hij voor JOU over moet hebben?
Serieus.. dit gaat nergens meer over.
Wil je iets oplossen, of wil je je gelijk halen? Imho het tweede.
En dan heb je het over wat hij voor JOU over moet hebben?
Serieus.. dit gaat nergens meer over.
Wil je iets oplossen, of wil je je gelijk halen? Imho het tweede.
Hij belt graag 2 keer per dag met zijn moeder, dat vindt zij fijn, en blijkbaar geeft het hem een heel fijn gevoel om zijn moeder op die manier een plezier te doen. Jij wilt dat hij niet 2x per dag met zijn moeder belt.
Waarom is wat jij wil belangrijker dan wat hij wil? Waarom verwacht jij dat hij jou op de eerste plek zet, als jij jezelf ook al op de eerste plek zet?
Waarom is wat jij wil belangrijker dan wat hij wil? Waarom verwacht jij dat hij jou op de eerste plek zet, als jij jezelf ook al op de eerste plek zet?
Arseen (As), atoomnummer 33
Oja jij bent psycholoog van t jaar, dat is ook zo.quote:Op maandag 30 maart 2009 17:51 schreef Tha_Duck het volgende:
Waarom wordt er zo'n issue van gemaakt wat de prioriteiten zijn?
Wat voor last kan je er nou eenmaal van hebben? Ik kan het begrijpen dat als jij lekker in je kontje genomen wordt door hem en hij neemt rustig de telefoon op als zijn ma belt. Of als je ligt te pitten allebei om 2 uur 's nachts en hij neemt op en gaat zitten bellen. Dat zijn situaties dat ik je zou begrijpen.
Maar voor de rest, wat kan hij er nou helemaal mee fout doen? Ik zie geen 2e plek voor je eerlijk gezegd.
En je therapeut is ook waardeloos, maar dat terzijde.
Ik vind het gewoon niet normaal, het gaat hier om een situatie waarin de moeder de zoon niet kan loslaten, en dat IS gewoon niet goed, zoals al in deel 1 gezegt werd, dat noemen ze ook wel het lege-nest-syndroom. Daar moeten ouders zich overheen zetten, en dat doet zij niet. Bovendien wordt er ook gebelt als we lekker knus op de bank zitten, een filmpje kijken, in de bios zitten (zie je pas achteraf maar het gaat om het feit dat ze belt), uit eten zijn, met vrienden chillen,in een serieus gesprek zitten (over wat dan ook) enz.
Overigens
"ik heb hem vaak zat verteld waartoe ik in staat ben" is natuurlijk niet hetzelfde als "dat weet hij"
Ik heb ook vaak genoeg tegen mn lieffie gezegd dat ik de sterren voor hem uit de lucht zou gaan plukken, maar ik doe het nooit!
"ik heb hem vaak zat verteld waartoe ik in staat ben" is natuurlijk niet hetzelfde als "dat weet hij"
Ik heb ook vaak genoeg tegen mn lieffie gezegd dat ik de sterren voor hem uit de lucht zou gaan plukken, maar ik doe het nooit!
je bent niet goed wijs, meidquote:Op maandag 30 maart 2009 17:55 schreef Chickiewickie het volgende:
[..]
Oja jij bent psycholoog van t jaar, dat is ook zo.
Ik vind het gewoon niet normaal, het gaat hier om een situatie waarin de moeder de zoon niet kan loslaten, en dat IS gewoon niet goed, zoals al in deel 1 gezegt werd, dat noemen ze ook wel het lege-nest-syndroom. Daar moeten ouders zich overheen zetten, en dat doet zij niet. Bovendien wordt er ook gebelt als we lekker knus op de bank zitten, een filmpje kijken, in de bios zitten (zie je pas achteraf maar het gaat om het feit dat ze belt), uit eten zijn, met vrienden chillen,in een serieus gesprek zitten (over wat dan ook) enz.
Het gaat mij erom dat 1x al overdreven is, maar ik hem daar dan in tegemoet wil komen, om het bij 1x te laten. En als het 1x is, gaat het er in elk geval om dat ze ff kunnen babbelen. Die 2e keer die altijd 's avonds komt is in mijn mening alleen maar om zichzelf gerust te stellen dat zoontje veilig zit, of om te kijken wat hij op dat moment doet voordat zij in haar bedje kruipt. En dat is gewoon niet gezond.quote:Op maandag 30 maart 2009 17:53 schreef MarMar het volgende:
Als 2 keer teveel is en 1 keer goed, heb je dan zelf eigenlijk wel door dat je de relatie alleen maar op het spel zet voor de helft van de telefoontjes met schoonmams?
En dan heb je het over wat hij voor JOU over moet hebben?
Serieus.. dit gaat nergens meer over.
Wil je iets oplossen, of wil je je gelijk halen? Imho het tweede.
Als het probleem daar ligt, is je therapeut nogsteeds geen goede.quote:Op maandag 30 maart 2009 17:55 schreef Chickiewickie het volgende:
[..]
Oja jij bent psycholoog van t jaar, dat is ook zo.
Ik vind het gewoon niet normaal, het gaat hier om een situatie waarin de moeder de zoon niet kan loslaten, en dat IS gewoon niet goed, zoals al in deel 1 gezegt werd, dat noemen ze ook wel het lege-nest-syndroom. Daar moeten ouders zich overheen zetten, en dat doet zij niet. Bovendien wordt er ook gebelt als we lekker knus op de bank zitten, een filmpje kijken, in de bios zitten (zie je pas achteraf maar het gaat om het feit dat ze belt), uit eten zijn, met vrienden chillen,in een serieus gesprek zitten (over wat dan ook) enz.
Enneh, 1 persoon heeft het "lege nest syndroom" genoemd, haal nu eens de voorbeelden aan die door meer dan 1 persoon genoemd zijn in deel 1?
Nogmaals, problemen met vriend en schoonmoeder..(Deel 2)
