Nogmaals, problemen met vriend en schoonmoeder..(Deel 2)

Hij was vol..en het was nog niet over dus maar even deel 2 aangemaakt..

OP:

Ik heb al eerder bepaalde topics geopend over mijn vriend en zijn moeder, maar ik wil echt graag dat jullie het bij het verhaal houden wat ik nu ga neerzetten, en daarop ingaan. Want dit is wat nu aan de orde is en wat belangrijk is voor me. Graag serieuze reacties waar ik iets aan heb, dat zou ik erg op prijs stellen.
Hier komt het dan..

Ik zit echt met mijn handen in mijn haar.

Ik ben 15 maanden samen met mijn vriend, maar het gaat al maanden niet meer goed. En dat komt (grotendeels) door zijn moeder. Hij heeft een moeder die naar mijn mening haar zoon nog niet volledig kan loslaten (terwijl hij dit jaar 25 wordt en al een behoorlijk tijdje uit huis is). Zo belt zij hem bijvoorbeeld elke dag minstens 2 keer..wat mij ongelovelijk irriteert en dwarszit. Maar ook in het gewone leven behandeld ze hem vind ik niet naar zijn leeftijd, eerder als een 15 jarige puber. Ze wil alles in de hand houden, in controle houden, ze is in mijn ogen een behoorlijk dwangmatig persoon. Dit merk ik aan kleine dingen maar ook aan grotere dingen, vind het heel moeilijk om uit te leggen maar hoop dat jullie begrijpen wat ik bedoel.
Dat bellen zit me alleen het meest dwars. Ik vind het niet normaal dat je als 24 jarige jongen 2x per dag door je moeder gebelt word..altijd belt ze 's middags en moet ze 's avonds persé nog een keer bellen..meestal rond een uur of half 10/half 11..ik denk dat dit puur is om haarzelf gerust te stellen zodat ze met een gerust hart kan gaan slapen..

Mijn vriend is niet bereid dit te veranderen. Hij geeft wel toe dat het soms wat veel is en onzinnig is waar ze om belt, maar hij wil dit niet veranderen. Terwijl hij weet hoe hoog me dit zit, en mensen, dit zit me echt hoog. Ik ben er helemaal door geobsedeerd geraakt en denk de hele dag aan niks anders. Kan geeneens meer genieten van de tijd met hem, omdat het constant door mijn hoofd spookt. Nou is het gister enorm uit de hand gelopen door een ruzie hierover, en heeft hij het uitgemaakt.
Ik weet het allemaal niet meer. Zit de hele dag al met dikke ogen achter me laptop, radeloos. Hij is nu op zijn werk en komt vanavond terug, en ik weet niet meer wat ik moet doen. Wat zouden jullie doen, en wat vinden jullie hiervan?
Ik heb mijn vriend al keihard geconfronteerd hiermee..heb gezegt dat hij háár op de bovenste plek zet en geen rekening houd met hoeveel pijn hij mij ermee doet. Het enige wat ik vraag is om te zorgen dat zij het gewoon bij één keer per dag houd en graag in de middag, omdat we 'savonds toch vaak samen bezig zijn met gezellige dingetjes of met vrienden.

Hij doet het voor zover ik kan peilen en uit zijn reacties opmaak voor haar..Hij heeft zoiets van, als het haar een geruststellend gevoel geeft hij dat niet wil ''verpesten'' voor haar zeg maar.
En hij zegt dat hij het niet wil veranderen omdat hij er geen vertrouwen in heeft dat het genoeg zal zijn..en dat er wel weer nieuwe irritaties bijkomen.. (zoals ik al vermeld is het niet alleen het bellen wat vervelend is, maar haar hele gedrag en omgang met hem, alleen het bellen is het meest vervelende nu omdat je daar elke dag weer mee geconfronteerd wordt..)

Hoop dat het duidelijk is..en dat er tips kunnen komen...bedankt alvast.

laatste posts:

quote:

Op maandag 30 maart 2009 17:27 schreef Zeven7 het volgende:

[..]

nee dat is niet raar. Het is wel raar dat wanneer die partner zeer duidelijk aangeeft NIET iets aan de situatie te willen doen jij door blijft drammen, hopen, en jezelf frustreren.

Neem je verlies.

quote:

Op maandag 30 maart 2009 17:30 schreef Chickiewickie het volgende:

[..]

Geloof me, als ik wist hoe ik me hierover heen kon zetten en me oprecht niet meer zou kunnen storen hieraan, zou ik het meteen doen. Maar je hebt je eigen gevoel niet in de hand en ik kan mezelf niet dwingen me er niet aan te storen..Ik heb het namelijk geprobeerd, om het weken te negeren en te laten zijn zoals het is..maar dat werkt niet..

quote:

Op maandag 30 maart 2009 17:35 schreef Nijns het volgende:
en ook nog een nieuw topic?

Alle users zijn er al over uit dat het niks meer wordt.. Welke input heb je nog meer nodig?

Ik had gewoon het idee dat het topic over was..mensen waren nog steeds in discussie inclusief ikzelf..en ik vind het ook wel belangrijk om hier later in te vermelden hoe mijn gesprek is gegaan die ik straks met hem ga voeren..

quote:

Op maandag 30 maart 2009 17:37 schreef Nijns het volgende:

[..]

Dat dan weer wel *popcorn pakt*

Ben blij dat je andermans verdriet vermakelijk vind

quote:

Op maandag 30 maart 2009 17:39 schreef Lienekien het volgende:

[..]

Wat wordt je inzet van dat gesprek?

Vragen hoe het verder moet, of hij het definitief wil eindigen. Wat ik hem waard ben, wat hij voor me over heeft. Als hij verder wil, hoe we dit gaan aanpakken.

quote:

Op maandag 30 maart 2009 17:42 schreef Lienekien het volgende:

[..]

Vergeet niet: HIJ heeft het uitgemaakt. Dus is het wel aan jou om hem te vragen wat hij voor je over heeft? Wat heb jij voor hem over?

Dat weet hij, omdat ik het hem al vaak zat verteld heb waartoe ik in staat ben om voor hem te doen.
Ik moet gewoon weten wat ik hem waard ben, als hij mij letterijk kan antwoorden ''Jij bent het me niet waard om het telefoneren met mijn moeder te verminderen'', dan ben ik ook klaar. Dan weet ik genoeg. Daar heb ik genoeg eigenwaarde voor. Dit is gewoon iets wat ik moet weten. Ik moet het letterlijk horen..

quote:

Op maandag 30 maart 2009 17:46 schreef Tha_Duck het volgende:
TS, even naar de basis.

Stel dat je vriend (of ex, of whatever geef het een naam) stopt met 2x bellen en het wordt 1x per week en alles is weer koek en ei. Ga je je dan niet vervolgens storen aan iets anders? Wat langzaam begint en over een half jaar een big issue is? Ik denk het wel namelijk.

Een andere invalshoek:
Stel dat hij ermee stopt en het wordt 1x per week. En hij is niet gelukkig meer omdat hij iets mist. Is dat wat je wil bereiken? Een ongelukkige vriend? Maakt dat je gelukkig?

Er kan altijd wat anders komen, maar hij kan niet in de toekomst kijken, en ik dus ook niet. Als zijn moeder doorkrijgt hoe het een beetje ervoor staat gaat er misschien bij haar een bel rinkelen en beseft ze dat ze moet leren haar zoon los te laten. Als dat het geval is, zie ik geen reden dat er over een halfjaar weer wat is. Maar nogmaals, ik kan niet in de toekomst kijken.

Het hoeft geen 1x per week te worden. En je gaat mij niet wijsmaken dat me vriend ongelukkig wordt als hij maar 1x per dag met mammie kan bellen in plaats van 2 of 3 keer.