Nadat ik met Leeds Europees voetbal had gehaald was voor mij de challenge wel klaar. Kampioenschap en bekers winnen is een kwestie van tijd maar ik had er niet zo'n zin meer in. Het meeste plezier haal ik altijd uit een carrière spel waarbij ik begin bij een eerste divisieclub. Dit keer is dat SC Cambuur-Leeuwarden geworden.
Bij mijn aanstelling was mij 1 ding gelijk duidelijk, geld is er niet. Zelfs als ik mijn doelstelling naar kampioenschap schuif krijg ik er geen geld bij dus die liet ik staan op mid table finish. Ik zat al bijna aan mijn salarisbudget dus mocht ik spelers willen halen moest ik eerst al de nutteloze aanhangsels verkopen.
Na een inventarisatie gemaakt te hebben vielen mij 2 dingen op: Mijn assistent is niet goed bij zijn hoofd en Brandon Bonifacio heeft een verschrikkelijke rotkop.
Om maar met dat 2de te beginnen. Hij trekt een kop waar de gemiddelde bontkraagmarokkaan op het Zuidplein jaloers op is. Ondanks dat is hij een goede speler en bovendien er jong dus speelt hij in de voorbereiding zijn minuten mee. Maar op een gegeven moment ben ik die foto van hem zo zat dat ik hem voor een prikkie te koop zet en ik hem voor 40k op de trein zet naar Beerschot in België.
Dan mijn assistent. Hij roemt mijn slechtste verdedigers om hun aanvallende kwaliteiten en beloofd mij dat mijn 3de spits een sterspeler kan worden in de Eredivisie. Geen idee of het een bug is maar hij bakt er niks van.
Ik heb er een gewoonte van gemaakt mijn assistent altijd te raadplegen bij mijn teammotivatie maar in een oefenwedstrijd tegen Feyenoord eist hij een overwinning. Nogal logisch dus dat ik hem maar gelijk ontsla en verder ga met mijn 2de assistent, Alfons Arts, die wel normale dingen roept (ik blijf het raar vinden dat je aan het begin soms wel 3 assistenten hebt maar later er maar maximaal 1 tegelijk kan hebben).
Nadat alle overbodige spelers gedumpt zijn, soms voor nog best leuke bedragen, heb ik een klein transferbudgetje en wat meer ruimte voor salarissen. Omdat ik die Bonifacio heb weggedaan moet ik opzoek naar een centrale middenvelder, het liefst een talent. Na wat zoeken kom ik onder andere Mascio tegen. Hoewel ik niet van de lijstjes ben maar ik hem wel regelmatig voorbij heb zien komen in deze topicreeks wist ik wat hij huis heeft. Ondanks enige aarzeling kies ik van de 3 serieuze kandidaten voor de zekerheid van Mascio en dan is de transfer gauw rond.
Omdat ik niet zo breed in mijn aanvallers zit ga ik opzoek naar een gratis spitsje, desnoods voor de bank. Houssain Ouhsaine Ouichou voldoet aan alle eisen van een basisspeler (onder andere zijn niet aanwezige hoge salaris is belangrijk) en komt dus mijn elftal versterken. Mijn supporters zijn helemaal door het dolle dat ik zo'n wereldspeler voor een prikkie heb kunnen aantrekken dat de shirtverkoop de pan uit rijst, ik kon hem niet (en ik twijfel nog steeds aan de uitspraak van zijn naam).
Verder komen er 2 bankzitters van amateurclubs en leen ik Anita van Ajax.
Na een weinig bijzondere voorbereiding begin ik goed aan de competitie. Van de eerste 8 wedstrijden win ik er 4 en speel ik er 3 gelijk. Mijn eerste bekerwedstrijd is een kansloze nederlaag tegen Roda JC: 1-3.
Zo kabbelt het seizoen voort terwijl ik vecht voor mijn plekkie vooraan. Na een goede eerste periode win ik de tweede en sta ik op schotsafstand van de nummer 1 positie. Helaas komt dan de FM-dip. Iedereen kent hem, wat je ook doet, je verliest ineens wedstrijden die je normaal zou winnen en elke bal schiet je naast. Maar gelukkig, zoals het "hoort", komt ineens weer alles bij elkaar en wordt er na 7 wedstrijden weer eens gewonnen. Doordat ik mijn periode al heb hoef ik me verder geen zorgen te maken en ik eindig als 6de.
Bang als ik ben voor de nacompetitie, ik heb er geen goede ervaringen mee, gooi ik mijn tactiek drastisch om. Tegen de top van de eerste divisie won ik zelden, laat staan tegen eredivisie ploegen. Een 4-5-1 op de counter is geboren. Onder het motto "scoren hunnie niet speel je minstens gelijk" begin ik tegen RBC.
De eerste wedstrijd wordt uit verloren met 2-1. In de return moet ik na een 0-0 ruststand mijn oude spel gaan spelen om nog kans te maken. Gelukkig doet Mascio waar hij het hele seizoen al mee bezig is, namelijk vrije trappen scoren. Met de 1-0 in de tas switch ik gelijk naar een 6-4-0 opstelling en weet ik de overwinning over de streep te trekken.
Volgende tegenstander... Sparta...
Weer met die 4-5-1 begin ik dramatisch. Binnen 5 minuten is het me duidelijk, dit wordt niks zo. Ik verander dus weer naar de 4-1-3-2 waar ik altijd mee speel en na een half uur kom ik 1-0 achter. Ik legde me al neer bij het feit dat Sparta gewoon een paar maten te groot is als ik vlak voor rust ineens 1-1 maak. Na rust hetzelfde spelbeeld. Sparta aan de bal, al combinerend mijn hele verdediging uit positie spelend. Gelukkig blijft het daarbij en komen ze zelden aan schieten toe en als ze dat al doen is het een homerun; hard en heel hoog.
In de return toch maar weer terug gegrepen naar de laffe counter opstelling. Nu blijft het heel lang 0-0 en komt Sparta niet echt aan voetballen toe. Tot mijn grote geluk mag ik dan in de 73ste minuut een vrije trap nemen net buiten hun zestien. Mascio uiteraard achter de bal... Maar ook die mist weleens en dus blijft het spannend. Met mijn uitdoelpunt in de pocket ben ik dus door als het zo blijft. Maar het bleef niet bij 0-0. Ik maak zelfs vlak voor tijd uit een heerlijk uitgevoerde counter 0-1 en dat maakte aan alle Sparta hoop een einde.
Nadat alle felicitaties uit de bestuurskamer zijn ontvangen zie ik mijn volgende tegenstander: Go Ahead Eagles.
Tot mijn grote verbazing hebben ze het gered tegen De Graafschap, wat een 0-2 overwinning thuis moest verdedigen. De Eagles werden in de competitie 2 keer glansrijk verslagen dus vol goede moed, maar met de 4-5-1, gingen we naar Deventer.
De eerste wedstrijd kan ik kort over zijn: 0-0.
De thuiswedstrijd besloot ik alle schroom van me af te zetten en er vol voor te gaan. Na 10 minuten schoot Mascio zijn 12de vrije trap binnen en nog 10 minuten later stond het 3-0. Ik kon eigenlijk niet geloven dat ik met Cambuur gelijk zou promoveren en dus dat FM het in de 2de helft nog wel zou recht zetten.
Maar de 2de helft vloog om en de ruststand van 3-0 bleef staan.
SC Cambuur-Leeuwarden was gewoon gepromoveerd

. Ondanks een negatief banksaldo van 2 miljoen (en dat terwijl er voor 1.4 miljoen aan spelers was verkocht) speelde ik Eredivisie.
Mascio was de grote man. Ondanks dat hij net 17 was toen hij zijn eerste wedstrijd speelde was hij topscoorder met 17 goals, waarvan 12 vrije trappen en 3 penalty's.
Seizoen 2Na mijn zeer onverwachte promotie kwam ik er tijdens de transfer periode pas achter hoe slecht ik er eigenlijk voor stond. Ondanks TV geld en mijn seizoenskaart verkoop stond ik nog dik 2 miljoen in de schuld.
In een poging daar wat aan te doen regelde ik oefenwedstrijden tegen Feyenoord, Ajax, AZ, Heerenveen, Twente en Groningen. Na meer dan 20 topclubs uit het buitenland had ik met HSV eindelijk ook daar raak. Ondanks het veel te drukke programma, 5 wedstrijden in 1 week, was ik tevreden. En de supporters schijnbaar ook. Elke wedstrijd was zo goed als uitverkocht. Zeker de 2-1 overwinning op Heerenveen viel in de smaak. Maar ondanks dat ik hiermee best wat centjes had verdient was er amper transfer budget. Ook gingen er wat spelers weg dus was er wat ruimte in de salarispot.
Op zoek naar transfer vrije spelers bleek half NAC geen lopend contract meer te hebben. Nadat ik 7 spelers een aanbieding had gedaan accepteerden Tamerus, Mtiliga en Zwaanswijk. Ook gratis kwam Obodai van RKC.
Helaas hadden andere clubs het voorzien op Mascio. Ondanks dat hij nog happy was besloot ik hem een nieuw contract aan te bieden. Ook vroeg ik hem om een versterking van zijn oude club. Hij rade aan om Cascio te halen, dat is tenslotte ook zijn favoured personnel. Voor 30k kwam Cascio op de bank zitten. Een kleine prijs om Mascio tevreden te houden.
Het seizoen begon zoals ik verwacht had. Slecht.
Ik won zelden en stond halverwege dan ook onderaan met 9 punten. Dat Mascio bij niet heeft kunnen spelen was ook niet zo positief denk ik. In de winterstop 2 oefenwedstrijden geregeld en wat met mijn tactiek geëxperimenteerd. Toen ik wat solider was achterin ging het ook ineens voorin beter (misschien op conto te schrijven van Mascio die weer meedoet). Ondanks dat ik nu regelmatiger won stond ik nog steeds laatste. Gelukkig won ik wel meer dan de rest van de degradatiekandidaten en kwam ik dus steeds dichterbij. Met nog 3 wedstrijden te gaan stond ik 14de. Gelijk met de nr 15 en 16 en 3 punten voor op nr 17 en 18.
De eerste wedstrijd van de 3 was gelijk bevrijdend. Ik won en de concurrentie niet. Daardoor stond ik stevig op de 14de plek en was directe degradatie afgewend. Maar nu wilde ik ook de nacompetitie ontlopen maar met Willem II (de nummer 6) en Feyenoord voor de boeg zou dat moeilijk worden. Wonder boven wonder was Willem II een makkie, 2-0. Het enige wat mij te doen stond was mijn voordelige doelsaldo van 16 ten opzicht van VVV niet meer weg te geven en ik was minimaal 15de. Gelukkig verloor ik maar met 0-3 en VVV verloor zelfs dus de 15de plek was van mij.
Nu gaat zometeen het 3de seizoen beginnen en begint er al gelazer. Verschillende spelers wilden hun contract niet verlengen omdat ze "hun opties open willen houden". Ouichou gaat al weg en en Michael Jansen staat overal in de belangstelling. Ook Peter van der Vlag heeft nog niet verlengd.
Ik hoop dat het financieel nu wat beter is want ik denk niet dat ik weer een blik gratis spelers kan opentrekken, maar ik vrees voor het ergste.
Edit - Jezus wat een verhaal... Overigens zijn screenshots op aanvraag te maken.