De Beursvloer #41: AEX sluit 5,8% hoger, overheidsdeal ING

quote:

Op vrijdag 23 januari 2009 18:58 schreef edwinh het volgende:
wie heeft er nog meer longs gekocht vandaag?

quote:

Op vrijdag 23 januari 2009 18:58 schreef edwinh het volgende:
wie heeft er nog meer longs gekocht vandaag?

quote:

Op vrijdag 23 januari 2009 16:55 schreef rvlaak_werk2 het volgende:
Weet iemand waarom KPN bijna 3% in de plus staat met een winstdaling van 76% in Q4?

quote:

Op vrijdag 23 januari 2009 18:58 schreef edwinh het volgende:
wie heeft er nog meer longs gekocht vandaag?

quote:

Op vrijdag 23 januari 2009 23:27 schreef M.Melandri het volgende:
Hele week is het al zo dat de openingsindicatoren dik in de min staan. Waarbij er gelijk angst is bij AEX en als we dicht zijn gaan die yanks vrolijk omhoog.

quote:

Op vrijdag 23 januari 2009 23:26 schreef pberends het volgende:
Zo, tering, goud vandaag van 850 naar 900.

quote:

Op vrijdag 23 januari 2009 23:29 schreef pberends het volgende:

[..]

Bij futures wordt er denk ik meer vooruit gekeken naar de volgende handelsdag, en dan staan er uiteraard veel kwartaalcijfers op het programma.

quote:

Op vrijdag 23 januari 2009 23:38 schreef henkway het volgende:
denk dat we eind volgende week weer hoger dan nu staan, zijn beetje oversold nu

quote:

Op zijn vroegst in 4e kwartaal lichtpuntjes op beurs



Beste beleggingsanalist voorziet nog moeilijke periode

vr 23 jan 2009, 11:57

AMSTERDAM - Thijs Berkelder is er duidelijk over: „Voorlopig zijn er voornamelijk tegenvallers te verwachten op het gebied van bedrijfsnieuws. Veel bedrijven zullen nog moeten besluiten genoegen te nemen met lagere marges. Vroegcyclische aandelen kunnen mogelijk in het vierde kwartaal de eerste tekenen van een opleving laten zien.”

Berkelder is niet de eerste de beste: hij is door onderzoeksbureau AQ uitgeroepen tot de analist die in 2008 de beste beleggingsadviezen gaf. „Daar ben ik natuurlijk trots op, maar het zegt naar mijn mening niet alles. AQ baseert zich op het meten van plussen en minnen terwijl wij zelf primair kijken naar de waardering van klanten. Daar zitten wij als Petercam ook al jaren steeds weer in de top en daar hecht ik nog meer waarde aan”, stelt de directeur aandelenresearch van het Belgische Nederlandse effectenhuis Petercam.

Berkelder was vorig jaar uiterst voorzichtig ten aanzien van aandelenbeleggingen. „Vooral sinds juli verlaagde ik steeds meer adviezen. Ik zag namelijk dat extra cyclische bedrijven met enorme volumedalingen te kampen hadden. Zo zag Air France KLM het vervoer flink slinken, daalde het containervervoer en moest ook TNT melden dat er minder pakketjes werden vervoerd. Duidelijke tekenen dat de economie in rap tempo aan het verzwakken was. Dus adviseerde ik steeds vaker uit aandelen te stappen. Aan de andere kant steeg de olieprijs steeds verder.

Zo gaf ik een verkoopadvies voor een van mijn love babies, Vopak. Niet dat het bedrijf minder mooi was geworden, maar mede door de snel stijgende olieprijs was de koers van het aandeel naar mijn smaak te ver gestegen. TNT, ook lang een van mijn favorieten ging in juli uit mijn lijst. Fedex en UPS werden genoemd als overnemers van het postbedrijf, maar ik zag het vervoer dus inzakken. Dan kun je alleen maar concluderen dat TNT minder interessant werd als overnamekandidaat. En daar zijn we bij Petercam denk ik ook beter in dan anderen: het vroeg signaleren van zulke trends. En, zoals een journalist op zoek is naar een primeur zoekt is niets leuker voor een beleggingsanalist iets te vinden dat een ander over het hoofd ziet.”

De makke van vorig jaar was volgens Berkelder dat beleggers de risicofactor steeds verder uit het oog verloren en puur rendementgedreven te werk gingen. „Beleggen is een spel waarin je balanceert tussen rendement en risico. Ook vorig jaar waren de meesten nog steeds te veel gefocust op rendement en hadden te weinig aandacht voor risico. Dan ontstaat een bubble, die op enig moment wordt doorgeprikt.”

Volgens Berkelder is men nu weer gefocust op risico. „Dat wil zeggen dat je nu alleen moet beleggen in bedrijven waarvan je het risico kent én daarbij dat risico ook in de greep houdt. Als we met z’n allen de risico’s weer onder controle hebben, kunnen we weer eens gaan kijken naar rendement.”

Vooralsnog rekent Berkelder op nog veel tegenwind. „Voor de eerste jaarhelft reken ik op een grote tik. Het meest vrees ik ook voor het feit dat veel bedrijven nog steeds in de ontkenningsfase zitten. De vraag zie je steeds verder afzwakken. Dat móet leiden tot prijsdalingen, dus krimpende marges. Dat gaat een grote rol spelen, maar wordt nog onvoldoende onderkend. En als de marges dalen gaan de winsten écht onderuit. Dat zal gelden voor de Nokia’s en de HP’s van deze wereld, maar ook de voedingssector gaat het merken. Misschien dat de prijzen niet of niet meteen gaan dalen, maar wel zullen mensen steeds vaker huismerken gaan kopen. En dat is indirect ook een prijsdaling.”

Volgens Berkelder is het daarom ook maar de vraag of we de bodem op de beurzen wel hebben gezien. „Ik denk dat we het oog van de orkaan nog niet langs hebben zien komen. Zo heb ik nog steeds de overdrijvingsfase gemist. Die moet dus nog komen. Pas als ik echte overdrijving heb gezien kan ik me weer comfortabel gaan voelen.” Als je volgens Berkelder nu in aandelen wilt stappen moet je naar zijn mening dus kiezen voor de meest defensieve waarden. En áls het herstel zich aan gaat dienen, zullen vroegcyclische aandelen daar het eerst van profiteren. Dan denk ik aan scheepvaart, een aandeel als TNT of de uitzenders. Bovendien zullen dan de reorganisaties die in gang zijn gezet of, op grote schaal, nog in gang worden gezet ook achter de rug zijn. En dat moet ook. Er moet hard worden ingegrepen om de zaak weer gezond te maken.”

Dat maakt de taak voor een analist er overigens niet gemakkelijker op. „Ik raak ook steeds vaker met bedrijven in conflict omdat ik zo somber ben. Maar ja, als je je nek ver durft uit te steken, ben je toch de boodschapper van slecht nieuws en dan het is altijd de boodschapper die wordt gestraft”, constateert een nuchtere Berkelder.

Het van oorsprong Belgische Petercam is een effectenhuis dat sinds tien jaar ook een vestiging heeft in Amsterdam. Een team van 17 analisten volgt 150 Nederlandse bedrijven en is daarmee het grootste team in de Benelux. Petercam heeft ook een vestiging in New York wat zich met name richt op institutionele beleggers. Berkelder heeft een team om zich heen geformeerd waarin met name ook heel bewust is gekozen voor tegengestelde karakters. „Het is een ervaren team dat al jaren meeloopt. Doordat er zowel uiterst sceptische, kritische als juist zeer positief ingestelde mensen in zitten wordt er veel over elkaars adviezen gediscussieerd. Bovendien eis ik dat er een hard koersdoel wordt afgegeven mét een verklaring waarom het doel zo is gesteld. En, wij durven keiharde verkoopadviezen te geven. Vaak doen analisten dat niet en moet men een ’houden’ advies al als een verkoopsignaal zien.”

quote:

Nationaliseer de banken!



Noodzakelijk bij het beginnen van een 'vuilnisbank'

22-01-2009 | Gepubliceerd 16:52
23-01-2009 | Laatst bijgewerkt 11:09

Begin een 'bad bank' en koop alle giftige kredieten van de banken op. Dat is het nieuwste antwoord op de kredietcrisis. Maar de voorstanders vergeten gemakshalve dat ze dan de banken wel eerst moeten nationaliseren.

De kredietcrisis maakt inventief. Telkens als de problemen verergeren komen de financiële medicijnmannen met een nieuw medicijn op de proppen.

Eerst ging het om het snel afboeken op de kredietportefeuille, toen om massale liquiditeitssteun voor de banken. Daarna kwamen de kapitaalinjecties van de overheden en de renteverlagingen van centrale banken.

Het was allemaal niet genoeg. Nu de problemen bij de banken weer verergeren, is het tijd voor een nieuwe mode onder de crisisbestrijders: de 'bad bank'.

Oprichten vuilnisbank
Het economische team van Obama overweegt serieus om zo’n 'vuilnisbank' op te richten. Dat zei de beoogd minister van Financiën Tim Geithner, woensdag 21 januari in het Amerikaanse congres. Banken in problemen zouden dan hun giftige leningen verkopen aan de vuilnisbank, en zelf als schone bank verder gaan.

Dezelfde dag vertelde Wouter Bos de Tweede Kamer dat het hem ook wel wat lijkt, zo’n bad bank. "We sluiten geen enkele oplossingsrichting uit om uit de problemen te komen. Dat geldt ook voor oplossingen als een bad bank", zei de Nederlandse minister van Financiën.

In België zien ze het eveneens wel zitten. En ook de Duitse regering denkt aan het oprichten van een speciale bank voor slechte leningen.

Schoon schip
De voordelen zijn dan ook groot. Door de giftige kredieten uit de banken te snijden, maken die eindelijk schoon schip. Na anderhalf jaar onzekerheid wordt eindelijk duidelijk wat de banken waard zijn en welke bank goed is voor z’n geld.

Eerdere financiële crises hebben het geleerd: zonder de radicale oplossing van de vuilnisbank, blijven de problemen dooretteren. In de jaren negentig lieten de Japanse autoriteiten de slechte leningen op de bankbalansen staan. De Japanse crisis duurde tien jaar.

De Zweden veegden tijdens hun bankencrisis in hetzelfde decennium, de bankbalansen wel radicaal schoon. De crisis was hevig maar kort.

De politici lijken dus op de goede weg. Lijken, want zowel in de VS als Europa wordt één essentieel onderdeel van de reddingsoperatie vergeten. Zonder massale nationalisatie van de banken heeft het geen zin.

Rommelkredieten
Dit is de juiste volgorde: de overheid nationaliseert de banken, dan haalt ze de slechte leningen van de balans, en zet die in de vuilnisbank. Vervolgens wordt de schone bank weer aan de markt verkocht.

Zonder nationalisatie gaat het niet. Want tegen welke prijs zou de overheid dan de slechte leningen van de private banken moeten overnemen? Niemand weet hoeveel de ‘marktwaarde’ van de rommelkredieten is.

Betaalt de overheid te weinig (bijvoorbeeld: nul euro), dan vallen de banken direct om. Betaalt ze te veel, dan krijgen de eigenaren van de banken - de aandeelhouders - een volstrekt onterecht cadeautje van de belastingbetaler. Juist de eigenaren zouden de pijn van de crisis moeten voelen.

Klanten gered
Nationalisatie lost dat probleem op. De aandeelhouders krijgen een lage prijs, maar de klanten en werknemers van de bank zijn gered. Natuurlijk moet de periode van staatseigendom zo kort mogelijk duren.

Dat lukt als veel landen tegelijk overgaan tot deze drastische stap. Dan komt er snel een nieuwe financiële sector met schone banken tot stand, wordt het vertrouwen van investeerders opgebouwd en kunnen de banken binnen een of twee jaar weer worden verkocht.

Duur wordt het natuurlijk wel, zo'n grootschalige nationalisatie. Maar door blijven modderen met halve maatregelen is ongetwijfeld nog kostbaarder.

Mathijs Bouman