OUD Ouder(s)
Alles over (on)vruchtbaarheid, opvoeding en ontwikkeling.
Soms loopt een relatie niet zoals gehoopt en ga je uit elkaar/scheiden, maar het kan ook zo zijn dat je door overlijden van een der ouders gscheiden wordt.
Sommigen kiezen bewust anderen geraken onbewust alleenstaand moeder.
Vaak komt er vroeger of later toch de tijd dat er een nieuwe liefde in het spel komt. Bij jezelf of bij je expartner/mede-ouder van je kind(eren).
Nu zal het uiteraard ook veel verschillen door welke situatie het komt dat je alleen bent geraakt met kind(eren), echter toch denk ik dat het "lastig" blijft. En een hoop vragen geeft..
Hoe kies je nu het beste voor zowel je eigen geluk alswel wat is het beste voor je kind(eren) ?
Wat voor rol gaat die nieuwe liefde spelen?
Bij scheiding/uit elkaar gaan hoe ga je er mee om tov. je ex partner?
Bij overlijden wordt het een papa/mama?
Hoe leg je je kind(eren) uit wie xxxxx is en waarom jullie zo vaak samen zijn?
Toon je open je genegenheid ( hand in hand lopen/ kussen ) zoals je dat bij de andere ouder van je kind(eren) ook deed?
En zo zijn er vast nog heel veel meer vragen..
Hoe ga je er mee om ?
Sommigen kiezen bewust anderen geraken onbewust alleenstaand moeder.
Vaak komt er vroeger of later toch de tijd dat er een nieuwe liefde in het spel komt. Bij jezelf of bij je expartner/mede-ouder van je kind(eren).
Nu zal het uiteraard ook veel verschillen door welke situatie het komt dat je alleen bent geraakt met kind(eren), echter toch denk ik dat het "lastig" blijft. En een hoop vragen geeft..
Hoe kies je nu het beste voor zowel je eigen geluk alswel wat is het beste voor je kind(eren) ?
Wat voor rol gaat die nieuwe liefde spelen?
Bij scheiding/uit elkaar gaan hoe ga je er mee om tov. je ex partner?
Bij overlijden wordt het een papa/mama?
Hoe leg je je kind(eren) uit wie xxxxx is en waarom jullie zo vaak samen zijn?
Toon je open je genegenheid ( hand in hand lopen/ kussen ) zoals je dat bij de andere ouder van je kind(eren) ook deed?
En zo zijn er vast nog heel veel meer vragen..
Hoe ga je er mee om ?
Engaging Infinite Improbability Drive..
Hm, nou is/was mijn situatie een beetje anders dan gemiddeld maar soit.
Feitelijk is een jaar geleden besloten tot uit elkaar gaan, en dan dus door scheiding uit elkaar.
We hadden wel afspraken gemaakt omtrent het introduceren van een eventuele nieuwe liefde, bedoel je weet nooit wanneer dat gebeuren kan , en dat was voor beiden duidelijk.
Nu is de papa dus overleden, dat maakt het voor mij denk ik wel anders in die zin hoe gaat dat later in combinatie met arwen.
Ze is nu wel de weekenden weg ( dit wordt wel per direct langzaam aan afgebouwd tot een weekendje in de maand bij de grootouders van zijn kant ) aangezien ik de ouder ben en niet zij.
Nu heb ik dus sinds een poosje een nieuwe
en ja dat gaat allemaal wel goed etc. fijn, ook heel betrokken bij Arwen zoverre dat kan.
Maar goed Arwen heeft hem alleen op foto;s nog gezien en aan de telefoon eventjes " gekletst"
Nu is het nog allemaal niet zover dat er samenwoon plannen oid zijn. gewoon lekker rustig aan doen en genieten en zien hoe het allemaal loopt.
Toch zet het me wel vaak tot denken... Arwen is strakjes te jong om haar papa te herinneren.. blijft het goed gaan etc. dan zal hij wel de paparol vullen.
Maar is het da raar als ze hem papa noemt, moet je daar dan in mee gaan of gewoon aanleren hem bij zijn naam te noemen?
Nu herinnert ze zich papa nog wel, is het raar als ik hem een knuffel/kus geef oid in arwens bij zijn, bedoel de normale genegenheid die je open toont. Stoot ik haar daar neit mee tegen het hoofd?
Ik merk dat ik dat soms wel lastige dingen vind.
En vraag me af hoe anderen met dat soort dingen omgaan
beetje warrig uitgelegd misschien maar goed
Feitelijk is een jaar geleden besloten tot uit elkaar gaan, en dan dus door scheiding uit elkaar.
We hadden wel afspraken gemaakt omtrent het introduceren van een eventuele nieuwe liefde, bedoel je weet nooit wanneer dat gebeuren kan , en dat was voor beiden duidelijk.
Nu is de papa dus overleden, dat maakt het voor mij denk ik wel anders in die zin hoe gaat dat later in combinatie met arwen.
Ze is nu wel de weekenden weg ( dit wordt wel per direct langzaam aan afgebouwd tot een weekendje in de maand bij de grootouders van zijn kant ) aangezien ik de ouder ben en niet zij.
Nu heb ik dus sinds een poosje een nieuwe
en ja dat gaat allemaal wel goed etc. fijn, ook heel betrokken bij Arwen zoverre dat kan. Maar goed Arwen heeft hem alleen op foto;s nog gezien en aan de telefoon eventjes " gekletst"
Nu is het nog allemaal niet zover dat er samenwoon plannen oid zijn. gewoon lekker rustig aan doen en genieten en zien hoe het allemaal loopt.
Toch zet het me wel vaak tot denken... Arwen is strakjes te jong om haar papa te herinneren.. blijft het goed gaan etc. dan zal hij wel de paparol vullen.
Maar is het da raar als ze hem papa noemt, moet je daar dan in mee gaan of gewoon aanleren hem bij zijn naam te noemen?
Nu herinnert ze zich papa nog wel, is het raar als ik hem een knuffel/kus geef oid in arwens bij zijn, bedoel de normale genegenheid die je open toont. Stoot ik haar daar neit mee tegen het hoofd?
Ik merk dat ik dat soms wel lastige dingen vind.
En vraag me af hoe anderen met dat soort dingen omgaan
beetje warrig uitgelegd misschien maar goed
Engaging Infinite Improbability Drive..
Ik hoop zelf nooit voor die dingen te komen te staan, maar ik kom zelf wel uit een 'samengesteld gezin'.
Toen mijn moeder uit de picture verdween kwam al vrij snel m'n stiefmoeder in beeld. Eerst was het geweldig; lekker tutten en shoppen. Vervolgens weer minder; hoe wen je als stiefouder/kinderen aan elkaar?; het is voor beiden nieuw allemaal en je maakt niet bewust de keuze voor elkaar zoals in een partnerrelatie.
Inmiddels is mijn stiefmoeder niet meer weg te denken; ik heb een betere band op kunnen bouwen met d'r dan met m'n eigen moeder; en ze is echt een geweldige oma voor m'n dochter (ik noem d'r alleen geen mama; dat paste niet bij ons wegens m'n eigen moeder; dat blijft mijn enige echte moeder hoe slecht die band ook mag wezen).
Ik denk dat 2 dingen belangerijk zijn in deze; stabiliteit; thuis en in de relatie. En dat de kinderen en partner ook de ruimte krijgen een eigen relatie op te bouwen; dat is niet zomaar gebeurd.
Toen mijn moeder uit de picture verdween kwam al vrij snel m'n stiefmoeder in beeld. Eerst was het geweldig; lekker tutten en shoppen. Vervolgens weer minder; hoe wen je als stiefouder/kinderen aan elkaar?; het is voor beiden nieuw allemaal en je maakt niet bewust de keuze voor elkaar zoals in een partnerrelatie.
Inmiddels is mijn stiefmoeder niet meer weg te denken; ik heb een betere band op kunnen bouwen met d'r dan met m'n eigen moeder; en ze is echt een geweldige oma voor m'n dochter (ik noem d'r alleen geen mama; dat paste niet bij ons wegens m'n eigen moeder; dat blijft mijn enige echte moeder hoe slecht die band ook mag wezen).
Ik denk dat 2 dingen belangerijk zijn in deze; stabiliteit; thuis en in de relatie. En dat de kinderen en partner ook de ruimte krijgen een eigen relatie op te bouwen; dat is niet zomaar gebeurd.
"Next was Llewella, whose hair matched her jade-colored eyes. For some reason, I knew she was not like the rest of us."
Amber Mae
Amber Mae
zelf geen ervaring mee, wel is mijn vriend opgegroeid in een 'samengesteld' gezin.
Ik wilde eigenlijk alleen maar zeggen dat ik het heel fijn vind om te lezen dat er 'n nieuwe liefde in je leven is, evenstar!
Het feit dat je nadenkt over hoe je hiermee om moet gaan met Arwen bewijst maar weer hoeveel je van haar houdt!
Geen 'advies' dus, maar vooral: geniet ervan! Ik wens jullie alle geluk.
Ik wilde eigenlijk alleen maar zeggen dat ik het heel fijn vind om te lezen dat er 'n nieuwe liefde in je leven is, evenstar!
Het feit dat je nadenkt over hoe je hiermee om moet gaan met Arwen bewijst maar weer hoeveel je van haar houdt!
Geen 'advies' dus, maar vooral: geniet ervan! Ik wens jullie alle geluk.
Eeuwig vijfentwintig
wat is er verkeerd aan papa als het over de overleden papa gaat?
en de paparol vervullen is prachtig, maar hij is het niet.
kijk wat arwen er zelf van maakt, als ze ouder is zal ze misschien zelf invulling aan die titel geven.
maar hou wel de echte papa in ere.
en de paparol vervullen is prachtig, maar hij is het niet.
kijk wat arwen er zelf van maakt, als ze ouder is zal ze misschien zelf invulling aan die titel geven.
maar hou wel de echte papa in ere.
fijn voor je evenstar!
als ik 't me probeer voor te stellen zou ik denk ik er denk ik ook weer niet te krampachtig over doen. wel een beetje rustig aan opbouwen, maar ook weer niet al te stiekem. haar 'papa' laten zeggen zou ik niet actief aanmoedigen, want dat is hij toch niet. eerst maar es gewoon bij de voornaam lijkt me. als hij dan echt op den duur de vaderrol vervult kan ze er altijd nog zelf voor kiezen om papa te zeggen lijkt me. óf niet, daar staat of valt die rol niet mee hoor.
veel geluk ermee!
als ik 't me probeer voor te stellen zou ik denk ik er denk ik ook weer niet te krampachtig over doen. wel een beetje rustig aan opbouwen, maar ook weer niet al te stiekem. haar 'papa' laten zeggen zou ik niet actief aanmoedigen, want dat is hij toch niet. eerst maar es gewoon bij de voornaam lijkt me. als hij dan echt op den duur de vaderrol vervult kan ze er altijd nog zelf voor kiezen om papa te zeggen lijkt me. óf niet, daar staat of valt die rol niet mee hoor.
veel geluk ermee!
Ik denk dat het best kan dat je 2 papa's hebt. Eentje die je echte papa was, en eentje die je heeft opgevoed. Maar dat is een keuze die je kind zelf moet maken denk ik. Als je kind behoefte heeft om je nieuwe vriend papa te noemen, en jij en je vriend voelen zich daar ook goed bij, waarom niet? Wat fijn om te lezen trouwens dat je een nieuwe liefde hebt, evenstar! 
Wat fijn om te lezen trouwens dat je een nieuwe liefde hebt, evenstar!
oh maar duidelijk is Arwen had /heeft maar 1 papa.. maar gewoon als zij zelf papa gaat zeggen.. hoe ga je daar mee om zo bedoel ik het meer
Engaging Infinite Improbability Drive..
Ik denk dat als Arwen papa gaat zeggen, dat dat een eer is voor je nieuwe vriend
(En ik denk niet dat Arwen haar andere papa zal vergeten)
(En ik denk niet dat Arwen haar andere papa zal vergeten)
troel (de ~ (v.), ~en)
1 [inf.] vrouw of meisje
2 trut
1 [inf.] vrouw of meisje
2 trut
Oh Evenstar, wat leuk voor je!
Mijn ouders zijn (ook) gescheiden toen ik een jaar of 2 was en mijn vader is overleden toen ik net 3 was. Ik kan me nog maar een paar dingen écht van hem herinneren. Toen ik 6 was is mijn moeder hertrouwd, een ramp. Eigenlijk van begin afaan. ik moest 'papa' zeggen, terwijl ik dat niet wilde, over mijn echte vader werd niet gesproken. Als het niet omzeild kon worden dan was het 'Wij, in onze situatie'....
Heel naar dus.
Maar dat gaat bij jullie niet gebeuren.
Jij doet het heel goed, zeker weten. Je denkt erover na, je probeert je voor te stellen hoe het voor Arwen is. Dat komt wel goed, daar heb ik alle vertrouwen in.
Geniet en ben eerlijk naar Arwen!
Mijn ouders zijn (ook) gescheiden toen ik een jaar of 2 was en mijn vader is overleden toen ik net 3 was. Ik kan me nog maar een paar dingen écht van hem herinneren. Toen ik 6 was is mijn moeder hertrouwd, een ramp. Eigenlijk van begin afaan. ik moest 'papa' zeggen, terwijl ik dat niet wilde, over mijn echte vader werd niet gesproken. Als het niet omzeild kon worden dan was het 'Wij, in onze situatie'....
Heel naar dus.
Maar dat gaat bij jullie niet gebeuren.
Jij doet het heel goed, zeker weten. Je denkt erover na, je probeert je voor te stellen hoe het voor Arwen is. Dat komt wel goed, daar heb ik alle vertrouwen in.
Geniet en ben eerlijk naar Arwen!
"Bloemen zijn rood jongeman... "
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
papa is voor haar ook eerder een naam dan een rol. Voorlopig zal het zo'n vaart niet lopen, denk ik.
Wel goed dat je erover nadenkt, hoor, wellicht zijn er ervaringsdeskundigen hier die je meer kunnen vertellen over hoe dat gaat, de introductie van een nieuwe liefde.
Wel goed dat je erover nadenkt, hoor, wellicht zijn er ervaringsdeskundigen hier die je meer kunnen vertellen over hoe dat gaat, de introductie van een nieuwe liefde.
Eeuwig vijfentwintig
Dat wat jij aanhaalt Reese is denk ik wel beetje het " probleem" hier.. de papa was zonder slecht over hem te praten alleen de titel.. 
hoe graag ik anders gezien had.. liefde voor haar was er genoeg, maar papa zijn is meer als liefde..
En dat maakt voor mij wel lastig om uit te vinden.. wat is wijs.. hou ik een fantasie beeld voor ogen voor haar.. of.. zucht.. moeilijk.. en eerst genieten en tijd zal het vast en zeker wel leren..
Los van het feit dat ik gewoon hoop op een hele lange fijne mooie toekomst met mijn lief, wil ik dat hij gewoon mijn lief is en stiefpapa.. of ook echt een papa in de goede zin van het woord laten zijn.
en Moonah en anderen ook dank je 
hoe graag ik anders gezien had.. liefde voor haar was er genoeg, maar papa zijn is meer als liefde.. En dat maakt voor mij wel lastig om uit te vinden.. wat is wijs.. hou ik een fantasie beeld voor ogen voor haar.. of.. zucht.. moeilijk.. en eerst genieten en tijd zal het vast en zeker wel leren..
Los van het feit dat ik gewoon hoop op een hele lange fijne mooie toekomst met mijn lief, wil ik dat hij gewoon mijn lief is en stiefpapa.. of ook echt een papa in de goede zin van het woord laten zijn.
en Moonah en anderen ook dank je
Engaging Infinite Improbability Drive..
Evenstar, kijk eerst maar eens hoe het loopt. Kennismaken, iets gezelligs doen.
Wellicht geeft Arwen op een gegeven moment zelf wel aan dat ze je lief anders zou willen noemen dan bv bij de voornaam.
En over Arwens papa, later, later is er tijd genoeg om haar vragen te beantwoorden.
Wellicht geeft Arwen op een gegeven moment zelf wel aan dat ze je lief anders zou willen noemen dan bv bij de voornaam.
En over Arwens papa, later, later is er tijd genoeg om haar vragen te beantwoorden.
"Bloemen zijn rood jongeman... "
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
Ik vind het ook zeer goed dat je er zo grondig over nadenkt evenstar! 
En het is natuurlijk superleuk dat je iemand gevonden hebt.
Over dat kussen en aanraken waar ze bij is. Jij kent haar het beste, maar denk je echt dat ze, zo klein als ze is, daar nu al iets van 'exclusiviteit' aan kunnen verbinden in de zin van 'dat hoort alleen met papa en niet met een ander'?
Ik denk eigenlijk van niet, maar goed, ik kan me niet zo heel goed inleven in hoe en wat een kind van 3 al denkt en kan, dat weet jij zelf beter.
Gewoon rustigaan doen, zoals je zelf al zegt en dan gaat het wrsch heel natuurlijk.
En het is natuurlijk superleuk dat je iemand gevonden hebt.
Over dat kussen en aanraken waar ze bij is. Jij kent haar het beste, maar denk je echt dat ze, zo klein als ze is, daar nu al iets van 'exclusiviteit' aan kunnen verbinden in de zin van 'dat hoort alleen met papa en niet met een ander'?
Ik denk eigenlijk van niet, maar goed, ik kan me niet zo heel goed inleven in hoe en wat een kind van 3 al denkt en kan, dat weet jij zelf beter.
Gewoon rustigaan doen, zoals je zelf al zegt en dan gaat het wrsch heel natuurlijk.
***
Oh en over later... zoals Moonah zegt, later is later en je kan je dan tegen die tijd afvragen, ook weer gebaseerd op hoe zij zelf is, wat je wel en niet gaat vertellen. Mijn eerste reactie nu is 'waarom zou je dat mooie beeld stuk willen maken'. Het doet haar wrsch heel veel goed bij het terugdenken aan hem en wat zou de toegevoegde waarde zijn van het weten dat de echte vaderrol hem niet zo goed lag...
Nou ja goed, daar heb je dus nog alle tijd voor.
Nou ja goed, daar heb je dus nog alle tijd voor.
***
oh, sorry, dat wist ik niet. Nou ja, zolang je jouw nieuwe liefde gewoon als 'voornaam' introduceert, zal Arwen daar toch niet zo snel papa van maken. Misschien later pas als ze naar school gaat en bij andere kindjes een papa en mama ziet. Geen idee eigenlijk hoe dat werkt. Laat het lekker op z'n beloop. Verbeter haar ook niet gelijk als ze wél papa zegt.
Mijn vriend heeft het trouwens altijd over 'mijn vader' en ik kan aan de intonatie horen welke van de twee hij bedoelt
Mijn vriend heeft het trouwens altijd over 'mijn vader' en ik kan aan de intonatie horen welke van de twee hij bedoelt
Eeuwig vijfentwintig
Sowieso " moet" je er in een situatie als dit wel oer nadenken.. maar wel wat meer door de volgende situatie:
Ik was met D. aan het praten op msn.. en dus fototje erbij ..
Arwen: hey dat is D.
ik: ja weet jij goed.
Arwen: allemaal hartjes en kusjes mama..
Ik: ja dat zijn hartjes en kusjes.
Arwen: is D. mij papa?
ik:
nee arwen dat is D. toch
Arwen: ja maar jullie doen hartjes en mondjes
Ik: ja want mama en D. vinden elkaar wel heel lief
Arwen: net als lulian ( Djulian) en ik he? kusjes geven
Ik: ja net als jij en Djulian
en toen ging ze weer verder met der my little pony spelen..
Ik was met D. aan het praten op msn.. en dus fototje erbij ..
Arwen: hey dat is D.
ik: ja weet jij goed.
Arwen: allemaal hartjes en kusjes mama..
Ik: ja dat zijn hartjes en kusjes.
Arwen: is D. mij papa?
ik:
nee arwen dat is D. tochArwen: ja maar jullie doen hartjes en mondjes
Ik: ja want mama en D. vinden elkaar wel heel lief
Arwen: net als lulian ( Djulian) en ik he? kusjes geven
Ik: ja net als jij en Djulian
en toen ging ze weer verder met der my little pony spelen..
Engaging Infinite Improbability Drive..
In dit geval ben ik het kind, nouja ben natuurlijk wel wat ouder dus zeg zoon, maar toch ik ben benieuwd hoe de ouder(s) hierover denken.quote:Op zondag 11 januari 2009 20:19 schreef _evenstar_ het volgende:
Bij overlijden wordt het een papa/mama?
Hoe ga je er mee om ?
Do what you love, love what you do!
Ah Evenstar, wat aandoenlijk! Prachtsituatie toch, waarin je prima hebt gereageerd lijkt me!
"Bloemen zijn rood jongeman... "
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
Weet je _evenstar_, het is goed hoor dat je er over nadenkt maar ook; zie maar. Kijk gewoon maar eens aan hoe zij straks reageert. Want het zijn rare wezens, die kleine meisjes. Trekken hun eigen pad en kijk dan gewoon eens hoe dat wat jij bedacht had daar op aan kan sluiten. Sommige dingen pikken ze als vanzelfsprekend op en over kleine dingen kan zoveel ophef ontstaan. Geniet van de dingen die er zijn nu denk en wacht ook een beetje af. Succes met alles.
denk en wacht ook een beetje af. Succes met alles.
is denk ik ook wel zo, maar jah heb graag controle over de dingen zoveel mogelijk ..
En ja BE te wijs..
.. En ja BE te wijs..
Engaging Infinite Improbability Drive..
Oh en wat betreft je situatieschets. Mijn dochter van bijna viereneenhalfjaar kent bijna al mijn vriendjes en gedoetjes en hoe je ze wil noemen. En ik klink nu erger dan ik ben, echt heus waar. Maar ik ben hier nou eenmaal niet zo goed in. Dus vergeef me. Maar sommige vriendjes kende ze goed, sommige vriendjes alleen uit verhalen of even snel bij ophalen, sommige vriendjes helemaal niet. Maar voor haar is haar positie nooit in gevaar geweest ofzo, misschien omdat het nooit zo ver komt maar misschien ook omdat ze gewoon weet wat wel of niet goed zit. En soms is het gewoon een stomme dag of periode en beinvloeden zulke dingen haar wel maar dat kan eigenlijk om iedereen gaan. Ze kan net zo goed jaloers zijn omdat ik iets leuks ga doen met mijn zus of weet ik veel wie. Dat maakt voor haar niet echt verschil.
*En als zij opkijkt terwijl ze met een buurmeisje aan het stoepkrijten is en ziet hoe haar moeder iemand gedag kust, rolt zij een paar keer met haar ogen en zegt: 'Oh my god, niet weer hè.' En dan kleurt ze gewoon weer verder.
[ Bericht 6% gewijzigd door Luchtbel op 11-01-2009 22:50:27 ]
*En als zij opkijkt terwijl ze met een buurmeisje aan het stoepkrijten is en ziet hoe haar moeder iemand gedag kust, rolt zij een paar keer met haar ogen en zegt: 'Oh my god, niet weer hè.' En dan kleurt ze gewoon weer verder.
[ Bericht 6% gewijzigd door Luchtbel op 11-01-2009 22:50:27 ]
ik vind dat schattig ja en ik vind je niet erg klinken hoor
ik was zelf nogal bang, dat het stom over zou komen dak een nieuwe lief heb maar goed, t gaat zoals het gaat die dingen hou je niet tegen denk ik
en ik vind je niet erg klinken hoor ik was zelf nogal bang, dat het stom over zou komen dak een nieuwe lief heb
maar goed, t gaat zoals het gaat die dingen hou je niet tegen denk ik
Engaging Infinite Improbability Drive..
Ja, lach maar BE, dat deden de buren ook
En _evenstar_ dat is niet stom. Voor hetzelfde geld is dit die ene, zeg maar. En voor de rest, het is nooit de tijd, er zijn altijd zo veel dingen enzovoorts. Je weet wel. Dus het is niet stom. En mocht hij niet die ene zijn, dan heb je in ieder geval een leuke tijd gehad, mits je niet te veel nadenkt, he
[ Bericht 24% gewijzigd door Luchtbel op 11-01-2009 23:09:31 ]
En _evenstar_ dat is niet stom. Voor hetzelfde geld is dit die ene, zeg maar. En voor de rest, het is nooit de tijd, er zijn altijd zo veel dingen enzovoorts. Je weet wel. Dus het is niet stom. En mocht hij niet die ene zijn, dan heb je in ieder geval een leuke tijd gehad, mits je niet te veel nadenkt, he
[ Bericht 24% gewijzigd door Luchtbel op 11-01-2009 23:09:31 ]
lastig, de man van een goede vriendin van me is plotseling overleden 2 jaar terug, mijn vriendin bleef achter met hun dochtertje van 2 jaar.
Een half jaar later kreeg ze een relatie met zijn beste vriend, ze kreeg veel oordelen van anderen maar ze houden echt van elkaar, en waarom wachten? als je je (2de) liefde van je leven hebt gevonden dan ga je toch voor je geluk?
Haar dochtertje zegt nu wel papa tegen hem en eigenlijk weet ze ook niet beter, ze herinnert haar billogische vader niet meer ook al laten ze wel foto's zien aan haar enzo.
Zelf zou ik de persoon pas aan de kinderen voorstellen als het echt op een vaste relatie lijkt te worden maar dat is ieder voor zich.
Ik heb zelf overigens geen contact met mijn biologische vader en heb een stiefvader, maar die man is gewoon mijn pappa en de opa van mijn meiden.
ik heb veel bonje met hem gehad, zeker in mijn tienerjaren maar zou hem ook weer niet kunnen/willen missen.
Een half jaar later kreeg ze een relatie met zijn beste vriend, ze kreeg veel oordelen van anderen maar ze houden echt van elkaar, en waarom wachten? als je je (2de) liefde van je leven hebt gevonden dan ga je toch voor je geluk?
Haar dochtertje zegt nu wel papa tegen hem en eigenlijk weet ze ook niet beter, ze herinnert haar billogische vader niet meer ook al laten ze wel foto's zien aan haar enzo.
Zelf zou ik de persoon pas aan de kinderen voorstellen als het echt op een vaste relatie lijkt te worden maar dat is ieder voor zich.
Ik heb zelf overigens geen contact met mijn biologische vader en heb een stiefvader, maar die man is gewoon mijn pappa en de opa van mijn meiden.
ik heb veel bonje met hem gehad, zeker in mijn tienerjaren maar zou hem ook weer niet kunnen/willen missen.
"One cries because one is sad. For example, I cry because others are stupid, and that makes me sad."
Evenstar, allereerst: wat fijn dat er een nieuwe liefde in je leven is! Geniet ervan!
Voor wat betreft het omgaan met. Volgens mij ben je onwijs op de goeie weg Ik heb zelf geen kinderen natuurlijk, maar heb wel zelf ook gescheiden ouders. Mijn ouders zijn uit elkaar gegaan toen ik een jaar of vier was en daarna heb ik aan beide kanten meerdere 'nieuwe' partners langs zien komen. Ik heb daar nooit moeite mee gehad, vond het zelfs wel gezellig, want het betekende vaak leuke dingen doen
Bij mijn moeder is de derde man (in ieder geval de derde die ik heb ontmoet, ik weet niet of er nog 'scharrels' geweest zijn) nog steeds haar huidige partner. Ze leerden elkaar kennen toen ik 7, bijna 8 was. In feite is hij dus ook degene geweest die mij heeft opgevoed.
Pappa noemen ben ik nooit gaan doen en ik ben ook nooit die richting opgeduwd. Ik heb een vader namelijk en ondanks dat hij die ról niet vervuld heeft (en vervuld) in mijn leven, is en blijft hij wel mijn vader.
Mijn stiefvader noem ik gewoon bij zijn voornaam, maar ik heb het wél altijd over mijn ouders als ik spreek over mijn moeder en stiefvader. Want zo voelt het voor mij. Zij zijn mijn óuders, mijn vader is mijn vader en geen ouder.
Lang verhaal, terwijl ik eigenlijk gewoon wilde zeggen, dat het vaak vanzelf zijn weg wel vind
Owja, nog een ding. Je schrijft iets over de 'rol van pappa'. Hoewel mijn vader er nog wel is, heeft ook hij nooit die vaderrol vervuld. Mijn moeder heeft echter nooit negatief over hem gesproken zolang ik nog klein was. Toen ik wat ouder werd, is ze wel begonnen met af en toe wat dingen vertellen uit het verleden. Ik had toen echter wel de kans gehad mijn eigen beeld te vormen van de persoon die mijn vader is. Nu is dat in jullie situatie wat lastig natuurlijk, maar ik denk zelf dat je er, zolang Arwen klein is, het best aandoet gewoon een positief beeld over haar vader te schetsen. Natuurlijk hoef je niet te liegen over dingen, maar bewaar sommige dingen gewoon tot ze groter is, zichzelf een beeld kan vormen en dingen kan begrijpen.
Mijn ex-stiefmoeder (lekker vaag) heeft het bij mijn halfbroertje en halfzusje anders aangepakt dan mijn moeder deed en zij hebben er best onder geleden om al die negatieve dingen over onze vader te horen.
Voor wat betreft het omgaan met. Volgens mij ben je onwijs op de goeie weg
Ik heb zelf geen kinderen natuurlijk, maar heb wel zelf ook gescheiden ouders. Mijn ouders zijn uit elkaar gegaan toen ik een jaar of vier was en daarna heb ik aan beide kanten meerdere 'nieuwe' partners langs zien komen. Ik heb daar nooit moeite mee gehad, vond het zelfs wel gezellig, want het betekende vaak leuke dingen doen Bij mijn moeder is de derde man (in ieder geval de derde die ik heb ontmoet, ik weet niet of er nog 'scharrels' geweest zijn
) nog steeds haar huidige partner. Ze leerden elkaar kennen toen ik 7, bijna 8 was. In feite is hij dus ook degene geweest die mij heeft opgevoed. Pappa noemen ben ik nooit gaan doen en ik ben ook nooit die richting opgeduwd. Ik heb een vader namelijk en ondanks dat hij die ról niet vervuld heeft (en vervuld) in mijn leven, is en blijft hij wel mijn vader.
Mijn stiefvader noem ik gewoon bij zijn voornaam, maar ik heb het wél altijd over mijn ouders als ik spreek over mijn moeder en stiefvader. Want zo voelt het voor mij. Zij zijn mijn óuders, mijn vader is mijn vader en geen ouder.
Lang verhaal, terwijl ik eigenlijk gewoon wilde zeggen, dat het vaak vanzelf zijn weg wel vind
Owja, nog een ding. Je schrijft iets over de 'rol van pappa'. Hoewel mijn vader er nog wel is, heeft ook hij nooit die vaderrol vervuld. Mijn moeder heeft echter nooit negatief over hem gesproken zolang ik nog klein was. Toen ik wat ouder werd, is ze wel begonnen met af en toe wat dingen vertellen uit het verleden. Ik had toen echter wel de kans gehad mijn eigen beeld te vormen van de persoon die mijn vader is. Nu is dat in jullie situatie wat lastig natuurlijk, maar ik denk zelf dat je er, zolang Arwen klein is, het best aandoet gewoon een positief beeld over haar vader te schetsen. Natuurlijk hoef je niet te liegen over dingen, maar bewaar sommige dingen gewoon tot ze groter is, zichzelf een beeld kan vormen en dingen kan begrijpen.
Mijn ex-stiefmoeder (lekker vaag) heeft het bij mijn halfbroertje en halfzusje anders aangepakt dan mijn moeder deed en zij hebben er best onder geleden om al die negatieve dingen over onze vader te horen.
Hebben jouw moeder en stiefvader nog andere kinderen gekregen, Chell?
Als je goed om je heen kijkt zie je dat alles gekleurd is.
Ik vond het in het begin heel moeilijk hoe ik Mikael, Kevin en in 1 plaatje moest krijgen. Maar tis eigenlijk zo langzaam gegroeid. In het begin kwam R hier alleen als Mikael in bed lag. Soms werd Mikael wel eens wakker en dan zagen ze elkaar wel. Maar dat ging eigenlijk altijd heel goed. Mikael vond het allemaal wel best en die vond R meteen leuk. R moest er iets meer aan wennen en wist niet zo goed wat ie met Mikael moest. Daar hebben we toen (en nu nog steeds) veel over gepraat. Ik ben altijd eerlijk geweest tegen Kevin en heb hem ook als 1 van de eersten verteld dat ik een nieuwe vriend had en dat Mikael hem ook al had gezien. Dat was wel ff kloten om het zo maar te zeggen. Maar ja leven gaat door. Dat was in het begin ook allemaal beetje wennen voor iedereen. Helemaal toen Mikael en R elkaar vaker zagen.
R en ik zijn ook best wel snel gaan samenwonen en toen kwam bij Kevin denk ik pas het besef dat het echt serieus was en heeft ie zich erbij neergelegd. Niet dat ie zich raar gedroeg ofzo maar hij kwam daarna relaxeter over zeg maar. Sindsdien loopt het allemaal lekker hier. R "mag" nu sinds een tijdje Mikael ook straffen. Daar praten we veel over zodat we ons allebei goed voelen hoe hij met Mikael omgaat.
We zijn nu bezig dat niet altijd mama zijn jas aan doet, of dat niet altijd mama hem aankleed enzo. Gelukkig gaat dat allemaal goed en mag R net zoveel doen als ik. Soms moet R het juist doen en mag ik niks doen
We hebben alleen wel de regel dat R geen papa is en Mikael dat dus ook niet mag zeggen. Papa is een erenaam en die is bijzonder voor 1 iemand. En dat is Kevin. Kevin en papa en R is gewoon R.
in 1 plaatje moest krijgen. Maar tis eigenlijk zo langzaam gegroeid. In het begin kwam R hier alleen als Mikael in bed lag. Soms werd Mikael wel eens wakker en dan zagen ze elkaar wel. Maar dat ging eigenlijk altijd heel goed. Mikael vond het allemaal wel best en die vond R meteen leuk. R moest er iets meer aan wennen en wist niet zo goed wat ie met Mikael moest. Daar hebben we toen (en nu nog steeds) veel over gepraat. Ik ben altijd eerlijk geweest tegen Kevin en heb hem ook als 1 van de eersten verteld dat ik een nieuwe vriend had en dat Mikael hem ook al had gezien. Dat was wel ff kloten om het zo maar te zeggen. Maar ja leven gaat door. Dat was in het begin ook allemaal beetje wennen voor iedereen. Helemaal toen Mikael en R elkaar vaker zagen. R en ik zijn ook best wel snel gaan samenwonen en toen kwam bij Kevin denk ik pas het besef dat het echt serieus was en heeft ie zich erbij neergelegd. Niet dat ie zich raar gedroeg ofzo maar hij kwam daarna relaxeter over zeg maar. Sindsdien loopt het allemaal lekker hier. R "mag" nu sinds een tijdje Mikael ook straffen. Daar praten we veel over zodat we ons allebei goed voelen hoe hij met Mikael omgaat.
We zijn nu bezig dat niet altijd mama zijn jas aan doet, of dat niet altijd mama hem aankleed enzo. Gelukkig gaat dat allemaal goed en mag R net zoveel doen als ik. Soms moet R het juist doen en mag ik niks doen
We hebben alleen wel de regel dat R geen papa is en Mikael dat dus ook niet mag zeggen. Papa is een erenaam en die is bijzonder voor 1 iemand. En dat is Kevin. Kevin en papa en R is gewoon R.
Liefde
Rij nooit harder dan je beschermengel kan vliegen!!
Rij nooit harder dan je beschermengel kan vliegen!!
Hoewel het hier nog helemaal niet ter sprake is, denk ik er wel eens over na... "Wat als...?" Ik denk dat ik er geen "officieel moment" van ga maken voor de kinderen, zeg maar. Als er een nieuwe liefde in het spel is, zal ik hem wel pas kennis laten maken als ik zo goed als zeker weet dat het voor langer is. Over het algemeen reageren ze goed op nieuwe mensen. Zo heb ik sindskort een vriend die hier regelmatig over de vloer komt, en dat vinden ze ook prima. Uiteraard zijn wij verder niet intiem (want het is dus niet mijn nieuwe lief), maar ik zal dat in het begin ook niet zijn waar de kinderen bij zijn als ik wel een nieuwe lief heb.
Zoals ik er nu over nadenk over hoe ik het zal doen, is dat ik hem gewoon langzaam aan introduceer in ons leven, dus een keertje mee naar de speeltuin (net zoals een vriendin van me wel eens meegaat, bijv.), een keertje mee-eten (nu eet er ook wel eens een vriend of vriendin mee), dat soort dingen.
Maar goed, voorlopig is er nog geen sprake van....
Evenstar.. ik denk dat je het wel goed doet, zoals je het nu doet, hoor! Ik denk dat als je gewoon een beetje go-with-the-flow gaat, zeg maar, dat het dan vanzelf wel komt, ofzo, zeg maar
Zoals ik er nu over nadenk over hoe ik het zal doen, is dat ik hem gewoon langzaam aan introduceer in ons leven, dus een keertje mee naar de speeltuin (net zoals een vriendin van me wel eens meegaat, bijv.), een keertje mee-eten (nu eet er ook wel eens een vriend of vriendin mee), dat soort dingen.
Maar goed, voorlopig is er nog geen sprake van....
Evenstar.. ik denk dat je het wel goed doet, zoals je het nu doet, hoor! Ik denk dat als je gewoon een beetje go-with-the-flow gaat, zeg maar, dat het dan vanzelf wel komt, ofzo, zeg maar
Help, deel en doneer! Steun Liam in de strijd tegen SMA2! De tijd dringt!
https://steunliamtegensma2.nl/doneer/
https://steunliamtegensma2.nl/doneer/
Nee, dat wilden ze wel heel graag, maar helaas lukt dat niet. Hebben IVF gedaan, zonder resultaat. Ik weet dat ik het toen heel leuk vond, dus ik denk wel dat het goed gegaan was. Hoewel ik natuurlijk niet weet of mijn stiefvader bv. anders was geweest naar evt. eigen kinderen. Nu ben ik gewoon zijn dochter en dat was toen natuurlijk wel weer iets anders geweest.quote:Op maandag 12 januari 2009 07:46 schreef livelink het volgende:
Hebben jouw moeder en stiefvader nog andere kinderen gekregen, Chell?
Maar goed, mezelf kennende had ik zo'n wurm geweldig gevonden (ik was toen ook al een jaar of 10 inmiddels).
Ik weet niet of ik dat ook zo zou vinden. Ik vind niet dat je van een kind moet verwachten dat het een nieuwe partner ooit met papa of mama gaat aanspreken, maar ik vind ook niet dat je het moet verbieden.quote:Op maandag 12 januari 2009 07:54 schreef MeNicole het volgende:
We hebben alleen wel de regel dat R geen papa is en Mikael dat dus ook niet mag zeggen. Papa is een erenaam en die is bijzonder voor 1 iemand. En dat is Kevin. Kevin en papa en R is gewoon R.
Mijn tante was gescheiden en kreeg een relatie met een gescheiden man. Zij had 1 zoon, hij twee dochters. Na verloop van jaren gingen de dochters haar OOK mama noemen. Niet de echte mama niet meer, maar ze hadden er voor hun gevoel twee. Als de meiden dat nou willen, waarom zou je dat dan verbieden?
And the young, they can lose hope cause they can't see beyond today,. ..
The wisdom that the old can't give away
The wisdom that the old can't give away
Dat is gelukkig voor iedereen verschillend. R is niet Mikael zijn papa en hoefd dus ook niet zo aangesproken te worden. Gelukkig zijn Kevin, R en ik het daar mee eens.quote:Op maandag 12 januari 2009 08:17 schreef miss_sly het volgende:
[..]
Ik weet niet of ik dat ook zo zou vinden. Ik vind niet dat je van een kind moet verwachten dat het een nieuwe partner ooit met papa of mama gaat aanspreken, maar ik vind ook niet dat je het moet verbieden.
Mijn tante was gescheiden en kreeg een relatie met een gescheiden man. Zij had 1 zoon, hij twee dochters. Na verloop van jaren gingen de dochters haar OOK mama noemen. Niet de echte mama niet meer, maar ze hadden er voor hun gevoel twee. Als de meiden dat nou willen, waarom zou je dat dan verbieden?
Ik denk alleen wel dat het straks als Mikael zijn broertje/zusje geboren word het wel moeilijk word. Het is nu al moeilijk uit te leggen dat R wel de papa is van de baby maar niet van hem.
Liefde
Rij nooit harder dan je beschermengel kan vliegen!!
Rij nooit harder dan je beschermengel kan vliegen!!
Jullie kunnen het er wel over eens zijn, maar wat als Mikael uit zichzelf toch papa begint te zeggen? Gaan jullie hem dat dan verbieden, omdat jullie vinden dat hij dat niet mag?quote:
[..]
Dat is gelukkig voor iedereen verschillend. R is niet Mikael zijn papa en hoefd dus ook niet zo aangesproken te worden. Gelukkig zijn Kevin, R en ik het daar mee eens.
Ik denk alleen wel dat het straks als Mikael zijn broertje/zusje geboren word het wel moeilijk word. Het is nu al moeilijk uit te leggen dat R wel de papa is van de baby maar niet van hem.
And the young, they can lose hope cause they can't see beyond today,. ..
The wisdom that the old can't give away
The wisdom that the old can't give away
Mikael noemt R nu gewoon bij zijn voornaam. Ik denk zolang wij er geen papa van maken dat hij dat ook gewoon blijft doen.quote:Op maandag 12 januari 2009 08:33 schreef miss_sly het volgende:
[..]
Jullie kunnen het er wel over eens zijn, maar wat als Mikael uit zichzelf toch papa begint te zeggen? Gaan jullie hem dat dan verbieden, omdat jullie vinden dat hij dat niet mag?
Als iemand perongeluk tegen Mikael zegt dat papa (en ze dan R bedoelen) iets vraagt ofzo dat zegt Mikael meteen: Dat is niet mijn papa dat is R
En voor een tijdje terug was ik met Mikael bij mijn vriendin die ook een kleine heeft van Mikael zijn leeftijd. Toen kwam de J zijn vader thuis. Mikael vraagt: Is dat J zijn R? Nee dat is J zijn papa. Oh ik heb ook een papa en een R.
Zo simpel is het voor Mikael gewoon. Hij heeft een papa en een R die bij ons woont!
Liefde
Rij nooit harder dan je beschermengel kan vliegen!!
Rij nooit harder dan je beschermengel kan vliegen!!
Nouja, laatste wat ik erover wil zeggen, maar het is allemaal nog vrij kort in jullie geval natuurlijk.quote:
[..]
Mikael noemt R nu gewoon bij zijn voornaam. Ik denk zolang wij er geen papa van maken dat hij dat ook gewoon blijft doen.
Als iemand perongeluk tegen Mikael zegt dat papa (en ze dan R bedoelen) iets vraagt ofzo dat zegt Mikael meteen: Dat is niet mijn papa dat is R
En voor een tijdje terug was ik met Mikael bij mijn vriendin die ook een kleine heeft van Mikael zijn leeftijd. Toen kwam de J zijn vader thuis. Mikael vraagt: Is dat J zijn R? Nee dat is J zijn papa. Oh ik heb ook een papa en een R.
Zo simpel is het voor Mikael gewoon. Hij heeft een papa en een R die bij ons woont!
In het geval van mijn tante kwam ze in hun gezin toen de jongste 2 en de oudste 4 was. Pas na een aantal jaren zijn die meiden dat gaan zeggen. Ik zeg niet dat Mikael het ook zal doen, maar als het wel gebeurt, vrijwillig, uit zichzelf, omdat hij dat graag wil, ga je dat dan verbieden?
And the young, they can lose hope cause they can't see beyond today,. ..
The wisdom that the old can't give away
The wisdom that the old can't give away
Hier hebben we een samengesteld gezin. We zijn nu bijna 3 jaar getrouwd en wonen nu 4 jaar samen. Priscil kwam al vrij snel bij ons wonen. Priscilla heeft mij nooit mama genoemd, en dat zou ik ook heel raar vinden uit haar mond. Zelf als ze mij haar stiefmoeder noemt (bij voorstellen aan vriendinnetjes) vind ik het heel raar klinken. Zij noemt mij gewoon bij mijn voornaam, altijd gedaan.
Als Priscil het over haar ouders heeft bedoeld ze wel Papa en B.
Als Priscil het over haar ouders heeft bedoeld ze wel Papa en B.
I am unconditionally and irrevocably in love with him.
I'm 97% sure you don't like me, I'm 100% sure I don't care.
I'm 97% sure you don't like me, I'm 100% sure I don't care.
Ik vind er ook nog wel een verschil zitten tussen verbieden of verbeteren. Als Mikael papa zou gaan zeggen tegen R zou ik hem wel verbeteren. Nee dat is papa niet dat is R.
En als Mikael R niet meer bij zijn voornaam wil noemen maar toch een naam met iets meer betekenis zeg maar dan kunnen we altijd nog een tussenweg vinden.
En als Mikael R niet meer bij zijn voornaam wil noemen maar toch een naam met iets meer betekenis zeg maar dan kunnen we altijd nog een tussenweg vinden.
Liefde
Rij nooit harder dan je beschermengel kan vliegen!!
Rij nooit harder dan je beschermengel kan vliegen!!
Ticootje zal dat ook niet te maken hebben met de leeftijd van priscilla?
Nicole zoals jij met Kevin afgesproken had, hadden wij het ook een beetje, maar goed denk zelf als een kind het zo voelt /ervaart je niet krampachtig moet zeggen nee dat is niet papa, zou dan denk ik eerder zeggen ja dat is ook een papa, alleen niet DE papa.
Heb het hier ook met D. over gehad uiteraard hij heeft zoiets als dat gaat gebeuren, en ze mij als papa zou zien dan vind ik dat alleen maar een eer
Nicole zoals jij met Kevin afgesproken had, hadden wij het ook een beetje, maar goed denk zelf als een kind het zo voelt /ervaart je niet krampachtig moet zeggen nee dat is niet papa, zou dan denk ik eerder zeggen ja dat is ook een papa, alleen niet DE papa.
Heb het hier ook met D. over gehad uiteraard
hij heeft zoiets als dat gaat gebeuren, en ze mij als papa zou zien dan vind ik dat alleen maar een eer
Engaging Infinite Improbability Drive..
Maar wanneer gaat een kind de naam papa ervaren met een gevoel? Ik bedoel Mikael kan Kevin en mij net zo goed wel eens bij de voornaam noemen. Hij zegt wat wij hem aanleren. Ik denk tegen die tijd dat hij snapt wat een papa of mama inhoud hij ook oud genoeg is om te snappen dat hij maar 1 papa en mama heeft en dat er dan nog nieuwe relaties zijn.quote:Op maandag 12 januari 2009 09:15 schreef _evenstar_ het volgende:
Nicole zoals jij met Kevin afgesproken had, hadden wij het ook een beetje, maar goed denk zelf als een kind het zo voelt /ervaart je niet krampachtig moet zeggen nee dat is niet papa, zou dan denk ik eerder zeggen ja dat is ook een papa, alleen niet DE papa.
Liefde
Rij nooit harder dan je beschermengel kan vliegen!!
Rij nooit harder dan je beschermengel kan vliegen!!
Het lijkt mij met name moeilijk worden als er nieuwe kinderen bijkomen. En zeker als je eigen kinderen nog zo klein zijn zoals Arwen en Mikael. Dan krijg je toch de situatie dat het ene kind iemand dan wel papa noemt en de andere niet.
Als je goed om je heen kijkt zie je dat alles gekleurd is.
Priscilla was 10 toen ik werd voorgesteld alszijnde de vriendin van papa. Ik ken Priscilla al vanaf dat zij 7 was.quote:Op maandag 12 januari 2009 09:15 schreef _evenstar_ het volgende:
Ticootje zal dat ook niet te maken hebben met de leeftijd van priscilla?
Nicole zoals jij met Kevin afgesproken had, hadden wij het ook een beetje, maar goed denk zelf als een kind het zo voelt /ervaart je niet krampachtig moet zeggen nee dat is niet papa, zou dan denk ik eerder zeggen ja dat is ook een papa, alleen niet DE papa.
Heb het hier ook met D. over gehad uiteraard
I am unconditionally and irrevocably in love with him.
I'm 97% sure you don't like me, I'm 100% sure I don't care.
I'm 97% sure you don't like me, I'm 100% sure I don't care.
Ja daar zitten wij nu ook een beetje mee. Maar tegen de tijd dat deze baby geboren word is Mikael bijna 3. Tegen de tijd dat deze gaat praten is Mikael jaar of 4/4,5. Dan kijken we wel of er voor Mikael iets moet veranderen of niet.quote:Op maandag 12 januari 2009 09:25 schreef livelink het volgende:
Het lijkt mij met name moeilijk worden als er nieuwe kinderen bijkomen. En zeker als je eigen kinderen nog zo klein zijn zoals Arwen en Mikael. Dan krijg je toch de situatie dat het ene kind iemand dan wel papa noemt en de andere niet.
Liefde
Rij nooit harder dan je beschermengel kan vliegen!!
Rij nooit harder dan je beschermengel kan vliegen!!
Allereerst moet ik zeggen dat het inderdaad niet vreemd is als je 'relatief snel' na zoiets ingrijpends weer verliefd word op een ander, zegt dan ook niets over de gevoelens en de liefde voor de 'papa' in dit verhaal.
Iets waar buitenstaanders weleens over beginnen heb ik aan den lijve ondervonden.
En hoe je ermee om moet gaan? Denk niet dat er vaste regeltjes zijn en kinderen zijn wel de laatste groep mensen waar je een verwachtingspatroon aan moet vastkoppelen, die zijn zo wispelturig en veranderlijk als de pest, gewoon aankijken hoe de dingen lopen en dan kun je zaken altijd nog enigzins sturen als je gevoel iets anders zegt.
Ik heb zelf van m'n biologische vader ook niet heel veel meegekregen (leeft overigens nog) en kreeg al vrij jong te maken met de partner van m'n moeder die ik gewoon zie als m'n vader, in eerste instantie vond ik het gewoon de vriend van m'n moeder en na verloop van tijd is dat gevoel verdwenen en werd het ook gevoelsmatig echt m'n pa.
En zo zul je ook kids hebben die dat gevoel niet hebben/krijgen, na het kunnen begrijpen van de situatie en het verleden anders gaan kijken naar je nieuwe vlam enz. enz.
Daar valt denk ik geen pijl op te trekken vermoed ik.
Iets waar buitenstaanders weleens over beginnen heb ik aan den lijve ondervonden.
En hoe je ermee om moet gaan? Denk niet dat er vaste regeltjes zijn en kinderen zijn wel de laatste groep mensen waar je een verwachtingspatroon aan moet vastkoppelen, die zijn zo wispelturig en veranderlijk als de pest, gewoon aankijken hoe de dingen lopen en dan kun je zaken altijd nog enigzins sturen als je gevoel iets anders zegt.
Ik heb zelf van m'n biologische vader ook niet heel veel meegekregen (leeft overigens nog) en kreeg al vrij jong te maken met de partner van m'n moeder die ik gewoon zie als m'n vader, in eerste instantie vond ik het gewoon de vriend van m'n moeder en na verloop van tijd is dat gevoel verdwenen en werd het ook gevoelsmatig echt m'n pa.
En zo zul je ook kids hebben die dat gevoel niet hebben/krijgen, na het kunnen begrijpen van de situatie en het verleden anders gaan kijken naar je nieuwe vlam enz. enz.
Daar valt denk ik geen pijl op te trekken vermoed ik.
Ik denk dat je meer aan Mikael zelf moet overlaten, MeNicole. En niet te veel moet proberen te sturen. Het lijkt mij voor de kinderen al best wel moeilijk allemaal en dan denk ik dat je ze ook het recht moet geven om hun eigen weg daarin zoveel mogelijk te zoeken.
Bovendien vergis je je erin dat het pas gaat spelen als Mikael 4 jaar is. Vanaf dag 1 zal je tegen de baby praten over papa. Dus het zal nog best wel verwarrend voor Mikael worden.
[ Bericht 26% gewijzigd door livelink op 12-01-2009 09:40:32 ]
Bovendien vergis je je erin dat het pas gaat spelen als Mikael 4 jaar is. Vanaf dag 1 zal je tegen de baby praten over papa. Dus het zal nog best wel verwarrend voor Mikael worden.
[ Bericht 26% gewijzigd door livelink op 12-01-2009 09:40:32 ]
Als je goed om je heen kijkt zie je dat alles gekleurd is.
Hmm ben ik het niet helemaal mee eens over dat aanleren. En denk dat je volgens mij pas echt beseft wat een papa of mama is als je het zelf bent.quote:Op maandag 12 januari 2009 09:20 schreef MeNicole het volgende:
[..]
Maar wanneer gaat een kind de naam papa ervaren met een gevoel? Ik bedoel Mikael kan Kevin en mij net zo goed wel eens bij de voornaam noemen. Hij zegt wat wij hem aanleren. Ik denk tegen die tijd dat hij snapt wat een papa of mama inhoud hij ook oud genoeg is om te snappen dat hij maar 1 papa en mama heeft en dat er dan nog nieuwe relaties zijn.
Engaging Infinite Improbability Drive..
Weet je wat alles misschien anders had gemaakt. Als Mikael een papa had gehad die niet naar hem om keek. Die geen vader wil zijn. Maar Kevin doet er alles aan om zijn zoon te zien en daarom hebben we co-ouderschap.
Over dat zoenen enzo trouwens dat hebben R en ik wel gedaan waar Mikael bij was/is. Gewoon als ie binnen kwam of als ie weg ging. Mikael vond/vind dat altijd wel "spannend" Oh jullie doen kusjes geven, zei ie dan altijd.
Nu als we elkaar een kus geven dan wil hij ook altijd een kus en knuffel.
Over dat zoenen enzo trouwens dat hebben R en ik wel gedaan waar Mikael bij was/is. Gewoon als ie binnen kwam of als ie weg ging. Mikael vond/vind dat altijd wel "spannend" Oh jullie doen kusjes geven, zei ie dan altijd.
Nu als we elkaar een kus geven dan wil hij ook altijd een kus en knuffel.
Liefde
Rij nooit harder dan je beschermengel kan vliegen!!
Rij nooit harder dan je beschermengel kan vliegen!!
Maar stel je voor dat toen Arwen leerde praten jullie niet geoefend hadden met papa en mama maar met Henk en Truus bv. Dan had ze jullie zo genoemd.quote:Op maandag 12 januari 2009 09:39 schreef _evenstar_ het volgende:
[..]
Hmm ben ik het niet helemaal mee eens over dat aanleren. En denk dat je volgens mij pas echt beseft wat een papa of mama is als je het zelf bent.
Liefde
Rij nooit harder dan je beschermengel kan vliegen!!
Rij nooit harder dan je beschermengel kan vliegen!!
Nou gaat dat nog wel ff duren ( of misschien wel niet ) maar denk dat zoiets het wel gecompliceerder maakt ja.quote:Op maandag 12 januari 2009 09:34 schreef livelink het volgende:
Ik denk dat je meer aan Mikael zelf moet overlaten, MeNicole. En niet te veel moet proberen te sturen. Het lijkt mij voor de kinderen al best wel moeilijk allemaal en dan denk ik dat je ze ook het recht moet geven om hun eigen weg daarin zoveel mogelijk te zoeken.
Lijkt mij persoonlijk raar als je een gezinnetje hebt, en dan dat dan het ene kindje wel papazegt en de andere niet zeker op jonge leeftijd. Maar is denk ik wel heel erg afhankelijk of dat de andere ouder nog wel of niet aanwezig is ?
Engaging Infinite Improbability Drive..
Ja dat is precies wat ik bedoel te zeggen. Kijk Mikael is de ene helft van de week bij Kevin. Arwen kan dat helaas niet meer. Arwen heeft straks alleen maar D.quote:Op maandag 12 januari 2009 09:42 schreef _evenstar_ het volgende:
[..]
Nou gaat dat nog wel ff duren ( of misschien wel niet ) maar denk dat zoiets het wel gecompliceerder maakt ja.
Lijkt mij persoonlijk raar als je een gezinnetje hebt, en dan dat dan het ene kindje wel papazegt en de andere niet zeker op jonge leeftijd. Maar is denk ik wel heel erg afhankelijk of dat de andere ouder nog wel of niet aanwezig is ?
Liefde
Rij nooit harder dan je beschermengel kan vliegen!!
Rij nooit harder dan je beschermengel kan vliegen!!
nou vind ik dat sowieso drie keer niksquote:Op maandag 12 januari 2009 09:41 schreef MeNicole het volgende:
[..]
Maar stel je voor dat toen Arwen leerde praten jullie niet geoefend hadden met papa en mama maar met Henk en Truus bv. Dan had ze jullie zo genoemd.
, misschien dat ik me er daarom niets bij voor kan stellen, maar dat is nu dus niet het geval ik ben gewoon mama en DM was gewoon altijd papa.. zelfde als Kevin bij jullie altijd al papa was en jij mama, en je dan wel moet uitgaan van zoals de situatie is/was.
Engaging Infinite Improbability Drive..
Nee maar dat is wat ik bedoel met aanleren. Wij leren onze kinderen zelf dat wij papa en mama zijn. Dat ze ons zo moeten noemen. Kijk mijn oom en tante hebben hun kinderen geleerd ze bij de voornaam te noemen. Mijn neef en nicht hebben dus nooit papa of mama gezegd.quote:Op maandag 12 januari 2009 09:47 schreef _evenstar_ het volgende:
[..]
nou vind ik dat sowieso drie keer niks
Liefde
Rij nooit harder dan je beschermengel kan vliegen!!
Rij nooit harder dan je beschermengel kan vliegen!!
maar dan hebben ze vanaf dag 1 ook niet over papa en mama gesproken..
Tegen een baby van dag 1 begin je over het algemeen over 'papa' en 'mama'.. Dat later met het praten leren nog ombuigen lijkt me heel lastig en verwarrend. Als je het voor het oudste kind dus niet verwarrend wil laten zijn, zou je dus vanaf dag 1 van de nieuwe baby consequent moeten zijn in het benoemen.
Tegen een baby van dag 1 begin je over het algemeen over 'papa' en 'mama'.. Dat later met het praten leren nog ombuigen lijkt me heel lastig en verwarrend. Als je het voor het oudste kind dus niet verwarrend wil laten zijn, zou je dus vanaf dag 1 van de nieuwe baby consequent moeten zijn in het benoemen.
I can only please one person per day. Today is not your day. Tomorrow isn't looking too good either.
Nee ze hebben zichzelf nooit papa en mama genoemd. Kijk wij zeggen: Laat mama dat maar even doen. Hun zeiden: Laat mij dat maar even doen.quote:Op maandag 12 januari 2009 10:00 schreef E.T. het volgende:
maar dan hebben ze vanaf dag 1 ook niet over papa en mama gesproken..
Tegen een baby van dag 1 begin je over het algemeen over 'papa' en 'mama'.. Dat later met het praten leren nog ombuigen lijkt me heel lastig en verwarrend. Als je het voor het oudste kind dus niet verwarrend wil laten zijn, zou je dus vanaf dag 1 van de nieuwe baby consequent moeten zijn in het benoemen.
Liefde
Rij nooit harder dan je beschermengel kan vliegen!!
Rij nooit harder dan je beschermengel kan vliegen!!
Dus hoort Mikael straks vanaf de eerste dag 'papa' en niet pas vanaf dat de nieuwe baby gaat praten
I can only please one person per day. Today is not your day. Tomorrow isn't looking too good either.
Ja, dat had ik ook al gezegd, E.T. en juist dat onderscheid maken lijkt me voor Mikael moeilijk en misschien zelfs pijnlijk, maar dat laatste kan ik verder niet onderbouwen. Ik heb gelukkig zelf nooit in die situatie gezeten.
Als je goed om je heen kijkt zie je dat alles gekleurd is.
Tis voor hier ook een beetje moeilijk uit te leggen omdat wij Mikael natuurlijk het beste kennen en weten hoe hij is. Kijk we weten idd niet hoe hij straks gaat reageren, dat is allemaal afwachten. Maar we weten ook dat Mikael met zijn hele doen en laten een stuk voorligt en dat dat ook een hele hoop scheeld.
Liefde
Rij nooit harder dan je beschermengel kan vliegen!!
Rij nooit harder dan je beschermengel kan vliegen!!
Of juist niet scheelt. Nogmaals, ik kan het allemaal niet onderbouwen, maar het lijkt me juist dat je het allemaal niet te krampachtig moet bedenken en plannen. Go with the flow, kijk naar wat het kind doet en ga daarin mee of vind een manier om dat voorzichtig om te buigen naar een voor jullie gewenstere situatie.
Als je goed om je heen kijkt zie je dat alles gekleurd is.
Maar dat zei ik eerder toch ook al. Dat als Mikael er wel behoefte aan heeft om R anders te noemen dat we daar wel een weg in vinden. Tis echt niet zo dat Mikael hem R moet noemen. Maar papa is wat dat betrefd gewoon geen optie hier.quote:Op maandag 12 januari 2009 10:20 schreef livelink het volgende:
Of juist niet scheelt. Nogmaals, ik kan het allemaal niet onderbouwen, maar het lijkt me juist dat je het allemaal niet te krampachtig moet bedenken en plannen. Go with the flow, kijk naar wat het kind doet en ga daarin mee of vind een manier om dat voorzichtig om te buigen naar een voor jullie gewenstere situatie.
Liefde
Rij nooit harder dan je beschermengel kan vliegen!!
Rij nooit harder dan je beschermengel kan vliegen!!
Om eerlijk te zeggen denk ik niet dat het voorliggen van iemands cognitief gedrag verschil uitmaakt.quote:Op maandag 12 januari 2009 10:18 schreef MeNicole het volgende:
Tis voor hier ook een beetje moeilijk uit te leggen omdat wij Mikael natuurlijk het beste kennen en weten hoe hij is. Kijk we weten idd niet hoe hij straks gaat reageren, dat is allemaal afwachten. Maar we weten ook dat Mikael met zijn hele doen en laten een stuk voorligt en dat dat ook een hele hoop scheelt.
maar idd jullie kennen mikael het beste uiteraard, tijd zal het idd wel leren.
Vind het wel iets in zijn algeheel om bij stil te staan, en nadenken over alle opties om maar niet in een keer in een situatie als dat te krijgen en dan met je bek vol tanden te staan
Engaging Infinite Improbability Drive..
Ik vind in het algemeen eigenlijk wel dat er soms heel veel van kinderen wordt verwacht. Kinderen moeten maar in elk gewenste situatie meegaan die door de ouders wordt gekozen. Natuurlijk, dat is inherent aan de afhankelijke positie van kinderen en is ook niet te voorkomen. Maar soms is het wel prettig om daar eens bij stil te staan. Niet alleen in geval van scheiding en nieuwe relatie, maar ook in veel kleinere dingen.
Als je goed om je heen kijkt zie je dat alles gekleurd is.
Ik heb niet echt 'eigen' ervaring hiermee, maar mijn ouders hadden dat wel. Mijn oudste zus is geboren uit het vorige huwelijk van mijn moeder. Ze is van die man gescheiden toen mijn zus ongeveer 6 maanden was. Toen ze 3 jaar oud was is mijn moeder hertrouwd met mijn vader. Mijn zus kreeg ook zijn achternaam (er was geen contact meer met de biologische vader). Mijn vader is altijd 'papa' geweest voor haar, maar hoe dat in het begin gegaan is, weet ik niet. Mijn zus heeft ook nooit contact willen hebben met haar biologische vader omdat ze voor haar gevoel al een vader had. Ik begrijp dat evenstars situatie heel anders is, want een gestorven papa is toch wel iets heel anders dan een scheiding.
Venus in pocketformaat
© loveli
© loveli
Ik ken een jongetje met een papa en een papaMark. Heeft hij zelf bedacht om uit het dilemma te komen, en iedereen is tevreden met deze oplossing. Vooral omdat het vanuit het kind zelf komt.
DancingPhoebe op <a href="http://forum.fok.nl/topic/1352192/3/51#73971988" target="_blank" >23/10/09</a>:[/b]
God, wat is het toch een dunne scheidslijn tussen een vrije geest zijn en je plek in het universum niet kennen :')
God, wat is het toch een dunne scheidslijn tussen een vrije geest zijn en je plek in het universum niet kennen :')
_evenstar_ , aller eerst gefeliciteerd met je nieuwe relatie.
Het is een moeilijke situatie, waar geen vaste richtlijnen voor bestaan, of geen gebruiksaanwijzing bijgeleverd word helaas.
Wat betreft het introduceren van je nieuwe vriend naar Arwen toe en om de band te laten groeien tussen hun, kun je dagjes uit plannen. Dit kan bijvoorbeeld naar een dierentuin of schaatsbaan of whatever zijn wat Arwen leuk vind om te doen. Zo kan ze beiden wat meer aan elkaar wennen, en elkaar leren kennen. Ondanks dat Arwen 3 is (uit mijn hoofd ) hebben jullie saampjes al een hoop meegemaakt, en is het voor jullie beiden erg belangrijk het niet te snel te gaan en niet te geforceerd te doen. Sommige bibliotheken hebben trouwens handige boekjes om voor te lezen, blader zelf desnoods eerst die boekjes door om te kijken of je er iets mee kan voor jullie situatie (m.a.w misschien moet je soms de tekst een heel klein beetje aanpassen om het passend te krijgen)
Wat betreft het wel of niet pappa laten noemen in de toekomst denk ik persoonlijk dat je die keuze aan Arwen over moet laten. Introduceer hem wel gewoon met zijn voornaam, anders maak je het misschien wel een beetje te ingewikkeld voor Arwen. Als zij na verloop van tijd zelf pappa tegen je vriend gaat zeggen zou ik haar niet corrigeren, het is haar keuze. Zij ziet jou vriend vanaf dat moment als haar pappa met alle liefde en dingen die er bij horen en het vertrouwen dat bij de rol hoort.
Kortom, bouw het langzaam op, geniet van elkaar met zn 3en, en laat de rest voor wat t is en laat dat aan vadertje tijd over en aan het pientere meisje dat Arwen heet over Je zal je nog verbazen hoe pienter zo'n klein sterk meisje kan zijn
Heel veel sterkte met de te maken keuzes en het te bewandelen pad _evenstar_ .
Het is een moeilijke situatie, waar geen vaste richtlijnen voor bestaan, of geen gebruiksaanwijzing bijgeleverd word helaas.
Wat betreft het introduceren van je nieuwe vriend naar Arwen toe en om de band te laten groeien tussen hun, kun je dagjes uit plannen. Dit kan bijvoorbeeld naar een dierentuin of schaatsbaan of whatever zijn wat Arwen leuk vind om te doen. Zo kan ze beiden wat meer aan elkaar wennen, en elkaar leren kennen. Ondanks dat Arwen 3 is (uit mijn hoofd
) hebben jullie saampjes al een hoop meegemaakt, en is het voor jullie beiden erg belangrijk het niet te snel te gaan en niet te geforceerd te doen. Sommige bibliotheken hebben trouwens handige boekjes om voor te lezen, blader zelf desnoods eerst die boekjes door om te kijken of je er iets mee kan voor jullie situatie (m.a.w misschien moet je soms de tekst een heel klein beetje aanpassen om het passend te krijgen) Wat betreft het wel of niet pappa laten noemen in de toekomst denk ik persoonlijk dat je die keuze aan Arwen over moet laten. Introduceer hem wel gewoon met zijn voornaam, anders maak je het misschien wel een beetje te ingewikkeld voor Arwen. Als zij na verloop van tijd zelf pappa tegen je vriend gaat zeggen zou ik haar niet corrigeren, het is haar keuze. Zij ziet jou vriend vanaf dat moment als haar pappa met alle liefde en dingen die er bij horen en het vertrouwen dat bij de rol hoort.
Kortom, bouw het langzaam op, geniet van elkaar met zn 3en, en laat de rest voor wat t is en laat dat aan vadertje tijd over en aan het pientere meisje dat Arwen heet over
Je zal je nog verbazen hoe pienter zo'n klein sterk meisje kan zijn Heel veel sterkte met de te maken keuzes en het te bewandelen pad _evenstar_ .
Gewoon n stuiterballetje
http://youtu.be/JI-o25K6B-E
http://youtu.be/JI-o25K6B-E
quote:Op maandag 12 januari 2009 10:29 schreef livelink het volgende:
Ik vind in het algemeen eigenlijk wel dat er soms heel veel van kinderen wordt verwacht. Kinderen moeten maar in elk gewenste situatie meegaan die door de ouders wordt gekozen. Natuurlijk, dat is inherent aan de afhankelijke positie van kinderen en is ook niet te voorkomen. Maar soms is het wel prettig om daar eens bij stil te staan. Niet alleen in geval van scheiding en nieuwe relatie, maar ook in veel kleinere dingen.
En juist daarom denk ik er denk ik (te) veel overna, ik wil doen wat voor haar het beste voelt, niet wat voor mij beter voelt.
Engaging Infinite Improbability Drive..
@ macka, kijk dat vind ik gewoon een hele lieve oplossing
@ maffe nu gaat dat dagjes plannen sowieso wat lastig ivm afstand enzo.. maar goed, zou het niet doen als ik niet zeker wist dat arwen dit wel heel goed kan behapstukken ^^
@ maffe
nu gaat dat dagjes plannen sowieso wat lastig ivm afstand enzo.. maar goed, zou het niet doen als ik niet zeker wist dat arwen dit wel heel goed kan behapstukken ^^
Engaging Infinite Improbability Drive..
Dat vind ik heel lief klinken Macka!
Het zal wel lastig zijn als er een ander kindje bij komt die idd wel papa of mama tegen die persoon gaat zeggen, maar zeker als de echte vader nog gewoon een grote rol speelt denk ik niet dat er heel veel kans is op grote verwarring. Vooral als je maar duidelijk blijft maken dat R idd R is, en D is D.
Ik kan me namelijk heel goed voorstellen dat het dus voor de andere papa of mama wel heel erg moeilijk en pijnlijk is als jouw kindje in no time ook papa of mama tegen een ander gaat zeggen. En dan kan je je kind nog zo veel de ruimte willen geven etc. etc. maar ik zou ook heel graag willen dat mijn ex-partner er toch zoveel mogelijk aan zou doen om het te voorkomen.
Zo met zo'n naam eraan geplakt als in het voorbeeld van Macka vind ik dan bijv. wel weer heel acceptabel.
Het zal wel lastig zijn als er een ander kindje bij komt die idd wel papa of mama tegen die persoon gaat zeggen, maar zeker als de echte vader nog gewoon een grote rol speelt denk ik niet dat er heel veel kans is op grote verwarring. Vooral als je maar duidelijk blijft maken dat R idd R is, en D is D.
Ik kan me namelijk heel goed voorstellen dat het dus voor de andere papa of mama wel heel erg moeilijk en pijnlijk is als jouw kindje in no time ook papa of mama tegen een ander gaat zeggen. En dan kan je je kind nog zo veel de ruimte willen geven etc. etc. maar ik zou ook heel graag willen dat mijn ex-partner er toch zoveel mogelijk aan zou doen om het te voorkomen.
Zo met zo'n naam eraan geplakt als in het voorbeeld van Macka vind ik dan bijv. wel weer heel acceptabel.
***
Dat ben ik wel met je eens, Brighteyes. Maar als kinderen nog zo jong zijn, is het gewoon voor hen wat moeilijker te begrijpen. En dan moet je er inderdaad een draai aan geven, maar op voorhand verbieden lijkt mij de moeilijkste weg.
Als je goed om je heen kijkt zie je dat alles gekleurd is.
Toen ik een relatie kreeg met mijn man was zijn zoontje 2 jaar. We hebben elkaar voor het eerst gezien in het winkelcentrum om het zo neutraal mogelijk te houden. De 2e keer dat we elkaar zagen had mijn man hem mee naar mijn huis genomen voor een middagje spelen. Toen het duidelijk was dat het tussen mij en mijn stiefzoon klikte was er ook echt sprake van een relatie. Er had nooit een relatie geweest tussen mij en mijn man als de klik er niet was met zijn zoon. Ik wou nooit dat hij mij mama noemde. Die rol vervul ik niet en hij heeft een moeder waar hij bij in huis woont. Maar dan krijg je zelf een kind en die heeft het wel over papa en mama. Daarna krijg je nog een kind en ik zeg ook altijd tegen de kinderen "mama is even naar de was toe" etc. Dan weten ze waar ik uit hang en sinds een paar maanden noemt mijn stiefzoon mij nog wel bij mijn voornaam maar al een paar keer heeft hij me mama genoemd. Ik verbeter het niet. Hij is bijna 9 en weet wie ik ben en ik vind het alleen maar een eer dat hij me soms mama noemt.
_evenstar_ > het een beetje laten gaan en kijken hoe Arwen het oppakt klinkt mij als het meest natuurlijke, en inderdaad geen negatieve opmerkingen maken over de papa; papa is papa en tsja. klaar.
Ela noemt I. geen papa maar noemt hem zijn hele naam, wel heeft ze de neiging mij dan ook maar J te noemen en niet mama, behalve als niet bewust mij noemt maar bijvoorbeeld als ze valt of zo, dan is het wel 'mama'. Ze is er gewoonweg mee bezig. Ela is bijna vier. Ze noemt haar papa ook weleens bij zijn voornaam. Samen met de papa hebben we besloten dat ik hem als papa blijf benoemen en I als I. En dat het verder aan haar is wat ze doet en zegt. Ik ben het met een van de reacties eens dat 'papa' als een eretitel voelt, maar ik kan dat niet opleggen. Als Ela dat niet zo ervaart is er eigenlijk ook niets aan de hand.
verder, om verder te borduren op dit topic:
samen ouder blijven: co-ouderschap en andere versies van bij papa en bij mama zijn:
In het algemeen is mij opgevallen dat elke verandering van een schema of basis een driejarige enigszins in de war kan brengen. Een weekschema, zoals bijvoorbeeld in mijn situatie waar ze de halve week bij mij en dan de halve week bij papa is is prima te doen zolang er geen wijzigingen zijn in dat schema. Als ze eind deze maand naar school gaat verandert het schema weer substantieel en dat zal een paar weken duren voor ze weet hoe die regelmaat zit. Ik overweeg een week-blad te maken met stickers als er een dag geweest is ofzo, maar of dat dit haar echt helpt of too much is weet ik niet.
en verder nog:
proberen een basis te houden: verder gaan...
Ik merk wel dat de verwerking van de scheiding en in grotere mate het afgelopen jaar incl het weer verliefd zijn en je verbonden voelen met iemand en je realiseren wat daarin anders is dan in wat 'je had' genoeg voeten in aarde geeft om toch vooral de basis goed te willen houden, anders trek ik het niet zo gemakkelijk allemaal: en die basis is dat je je in een situatie bevindt waarin je groeien kan en je ruimte hebt om niet alleen te verwerken maar ook om weer te gaan dromen en hopen met je nieuwe lief. En daarom zit ik nu te forummen in plaats van mijn tentamens te leren en verslagen te typen (* Jdee schaamt zich een beetje voor dit Studie Ontwijkend Gedrag :-0 ). (mmmmmaar heb bijna wel een verslag geschreven zie ik aan de lap tekst achter me, sorry! )
Ela noemt I. geen papa maar noemt hem zijn hele naam, wel heeft ze de neiging mij dan ook maar J te noemen en niet mama, behalve als niet bewust mij noemt maar bijvoorbeeld als ze valt of zo, dan is het wel 'mama'. Ze is er gewoonweg mee bezig. Ela is bijna vier. Ze noemt haar papa ook weleens bij zijn voornaam. Samen met de papa hebben we besloten dat ik hem als papa blijf benoemen en I als I. En dat het verder aan haar is wat ze doet en zegt. Ik ben het met een van de reacties eens dat 'papa' als een eretitel voelt, maar ik kan dat niet opleggen. Als Ela dat niet zo ervaart is er eigenlijk ook niets aan de hand.
verder, om verder te borduren op dit topic:
samen ouder blijven: co-ouderschap en andere versies van bij papa en bij mama zijn:
In het algemeen is mij opgevallen dat elke verandering van een schema of basis een driejarige enigszins in de war kan brengen. Een weekschema, zoals bijvoorbeeld in mijn situatie waar ze de halve week bij mij en dan de halve week bij papa is is prima te doen zolang er geen wijzigingen zijn in dat schema. Als ze eind deze maand naar school gaat verandert het schema weer substantieel en dat zal een paar weken duren voor ze weet hoe die regelmaat zit. Ik overweeg een week-blad te maken met stickers als er een dag geweest is ofzo, maar of dat dit haar echt helpt of too much is weet ik niet.
en verder nog:
proberen een basis te houden: verder gaan...
Ik merk wel dat de verwerking van de scheiding en in grotere mate het afgelopen jaar incl het weer verliefd zijn en je verbonden voelen met iemand en je realiseren wat daarin anders is dan in wat 'je had' genoeg voeten in aarde geeft om toch vooral de basis goed te willen houden, anders trek ik het niet zo gemakkelijk allemaal: en die basis is dat je je in een situatie bevindt waarin je groeien kan en je ruimte hebt om niet alleen te verwerken maar ook om weer te gaan dromen en hopen met je nieuwe lief. En daarom zit ik nu te forummen in plaats van mijn tentamens te leren en verslagen te typen (* Jdee schaamt zich een beetje voor dit Studie Ontwijkend Gedrag :-0 ). (mmmmmaar heb bijna wel een verslag geschreven zie ik aan de lap tekst achter me, sorry!
)
..en laat gaan...
Jdee hopenlijk gaat het nu beter met je ( hoest met Ela verder? )
" Ik merk wel dat de verwerking van de scheiding en in grotere mate het afgelopen jaar incl het weer verliefd zijn en je verbonden voelen met iemand en je realiseren wat daarin anders is dan in wat 'je had' genoeg voeten in aarde geeft om toch vooral de basis goed te willen houden," vind dat een hele mooie verwoording want zo voelt het wel ja
hopenlijk gaat het nu beter met je ( hoest met Ela verder? ) " Ik merk wel dat de verwerking van de scheiding en in grotere mate het afgelopen jaar incl het weer verliefd zijn en je verbonden voelen met iemand en je realiseren wat daarin anders is dan in wat 'je had' genoeg voeten in aarde geeft om toch vooral de basis goed te willen houden," vind dat een hele mooie verwoording want zo voelt het wel ja
Engaging Infinite Improbability Drive..
Hmm. In die vorm noemt Priscil mij wel mama. Als ze tegen Jen praat zegt ze wel altijd "ga maar naar mama". Tgenover Jen zal ze mij dus wel aanspreken met mama... Maar voor Jen ben ik ook gewoon mama, dus ik vond het wel logisch klinken.quote:Op maandag 12 januari 2009 14:02 schreef Faja-Lobi het volgende:
Toen ik een relatie kreeg met mijn man was zijn zoontje 2 jaar. We hebben elkaar voor het eerst gezien in het winkelcentrum om het zo neutraal mogelijk te houden. De 2e keer dat we elkaar zagen had mijn man hem mee naar mijn huis genomen voor een middagje spelen. Toen het duidelijk was dat het tussen mij en mijn stiefzoon klikte was er ook echt sprake van een relatie. Er had nooit een relatie geweest tussen mij en mijn man als de klik er niet was met zijn zoon. Ik wou nooit dat hij mij mama noemde. Die rol vervul ik niet en hij heeft een moeder waar hij bij in huis woont. Maar dan krijg je zelf een kind en die heeft het wel over papa en mama. Daarna krijg je nog een kind en ik zeg ook altijd tegen de kinderen "mama is even naar de was toe" etc. Dan weten ze waar ik uit hang en sinds een paar maanden noemt mijn stiefzoon mij nog wel bij mijn voornaam maar al een paar keer heeft hij me mama genoemd. Ik verbeter het niet. Hij is bijna 9 en weet wie ik ben en ik vind het alleen maar een eer dat hij me soms mama noemt.
I am unconditionally and irrevocably in love with him.
I'm 97% sure you don't like me, I'm 100% sure I don't care.
I'm 97% sure you don't like me, I'm 100% sure I don't care.
_evenstar_ thanks. Ik merk dat door het verwoorden van dit soort gebeurtenissen en gevoelens het streven om te weten wat ik wil en voel en merk en waar ik naar streef me beter lukt dan als ik dit soort gedrochten van zinsconstructies niet bouw . En dank voor de sterkte wens. Van hetzelfde, ik wens je een relaxed, duidelijk en liefdevol 2009 toe.
overigens vermoed ik dat bij een eventuele gezinsuitbreiding het zowieso net zo ingewikkeld wordt qua benamingen en wellicht ook jaloersheidsgevoelens als dat we het maken. Ela heeft natuurlijk niet het inzicht, de ervaring, of de belezenheid om zich te realiseren hoe de positie en familiaire banden gaan lopen en wat het voor voeten in aarde heeft allemaal. Voor haar blijft mama mama, en papa papa, en I wordt papa. Dan. Maar dat zien we dan wel weer dus...
Verder bedacht ik me dat inderdaad als ik overlijdt, I niet alleen mij maar ook Ela verliest. Want die gaat dan bij papa wonen fulltime. Hij vindt dat niet zo'n toffe positie maar het is nu eenmaal niet anders op het moment.
. En dank voor de sterkte wens. Van hetzelfde, ik wens je een relaxed, duidelijk en liefdevol 2009 toe.overigens vermoed ik dat bij een eventuele gezinsuitbreiding het zowieso net zo ingewikkeld wordt qua benamingen en wellicht ook jaloersheidsgevoelens als dat we het maken. Ela heeft natuurlijk niet het inzicht, de ervaring, of de belezenheid om zich te realiseren hoe de positie en familiaire banden gaan lopen en wat het voor voeten in aarde heeft allemaal. Voor haar blijft mama mama, en papa papa, en I wordt papa. Dan. Maar dat zien we dan wel weer dus...
Verder bedacht ik me dat inderdaad als ik overlijdt, I niet alleen mij maar ook Ela verliest. Want die gaat dan bij papa wonen fulltime. Hij vindt dat niet zo'n toffe positie maar het is nu eenmaal niet anders op het moment.
..en laat gaan...
oh en met Ela gaat t eigenlijk wel heel goed. begint af en toe 'stout' te doen en daar dan vervolgens schuldbewust over te vertellen. Ze maakt liedjes, vooral met de cadans van de fiets als we fietsen. Ze heeft besloten dat ze haar naam op alles wil schrijven, en dat levert soms een wat moeilijk leesbaar tijdschrift op. maar wel geweldig knap natuurlijk Ze vond mijn A maar raar, want dat leek niet op de a zoals ik die haar had laten zien, of eigenlijk meer de a zoals die in arial zit, een blokletter. en dat er wel drie soorten E's zijn vind ze ook maar suf. E is de enige die van haar is en basta. de e en de (omgekeerde)3 is geen echte E. dus. dat je het maar weet. En ik maar denken dat ik haar een gemakkelijke naam gegeven heb. Geen Marie-Antoinette ofzo...
Ze vond mijn A maar raar, want dat leek niet op de a zoals ik die haar had laten zien, of eigenlijk meer de a zoals die in arial zit, een blokletter. en dat er wel drie soorten E's zijn vind ze ook maar suf. E is de enige die van haar is en basta. de e en de (omgekeerde)3 is geen echte E. dus. dat je het maar weet. En ik maar denken dat ik haar een gemakkelijke naam gegeven heb. Geen Marie-Antoinette ofzo...
..en laat gaan...
Hee evenstar, ik dacht al zoiets Hartstikke leuk joh dat je weer een liefde hebt gevonden, ik gun het je zo.
Ik heb niet het hele topic doorgelezen, maar ik heb in een soortgelijke situatie gezeten... Twan was net 2 toen mn ex en ik uit elkaar gingen en kort daarna leerde ik Peaceman kennen. Door de afstand zagen wij elkaar niet zo heel vaak en hadden voornamelijk contact via MSN/telefoon. In de weekenden dat Twan bij zn vader was, was ik bij Peaceman en in de weekenden dat Twan bij mij was, spraken we in het begin meestal ergens neutraal op een zaterdag af. Peaceman heeft zich nooit opgedrongen aan Twan en Twan naar hem toe laten komen om zo aan hem te wennen. Dat is dus heel geleidelijk gegroeid en dat is ook heel goed geweest. Na een paar maanden af en toe wennen, kwam Peaceman in de weekenden dat Twan bij mij was, bij ons in huis en bleef dan slapen. Dat was op een gegeven moment heel normaal voor Twan. De vakanties gingen we wel samen met zn drietjes en kon je merken dat Twan nog meer naar Peaceman toetrok omdat hij er meer was. Toen wij na ruim 1,5 jaar heen en weer reizen gingen samenwonen, vond Twan dat erg leuk... we hebben er dan ook samen met zn drietjes naartoe geleefd en heel geleidelijk gedaan. Nu vindt Twan het heel normaal dat Peaceman bij mij hoort en X bij papa. Af en toe verspreekt hij zich en zegt hij papa tegen Peaceman, dan moeten we lachen en zegt hij alsnog de gewone naam.
Ik denk dat als je een kind geleidelijk laat wennen, het vanzelf wel goedkomt, helemaal als ze zo jong zijn. En als Arwen op een gegeven moment papa zegt, gewoon laten gebeuren denk ik maar.
Het verschil bij ons is natuurlijk wel dat de papa van Twan nog nadrukkelijk aanwezig is en wij een goedwerkende co-ouderschap hebben.
Hartstikke leuk joh dat je weer een liefde hebt gevonden, ik gun het je zo. Ik heb niet het hele topic doorgelezen, maar ik heb in een soortgelijke situatie gezeten... Twan was net 2 toen mn ex en ik uit elkaar gingen en kort daarna leerde ik Peaceman kennen. Door de afstand zagen wij elkaar niet zo heel vaak en hadden voornamelijk contact via MSN/telefoon. In de weekenden dat Twan bij zn vader was, was ik bij Peaceman en in de weekenden dat Twan bij mij was, spraken we in het begin meestal ergens neutraal op een zaterdag af. Peaceman heeft zich nooit opgedrongen aan Twan en Twan naar hem toe laten komen om zo aan hem te wennen. Dat is dus heel geleidelijk gegroeid en dat is ook heel goed geweest. Na een paar maanden af en toe wennen, kwam Peaceman in de weekenden dat Twan bij mij was, bij ons in huis en bleef dan slapen. Dat was op een gegeven moment heel normaal voor Twan. De vakanties gingen we wel samen met zn drietjes en kon je merken dat Twan nog meer naar Peaceman toetrok omdat hij er meer was. Toen wij na ruim 1,5 jaar heen en weer reizen gingen samenwonen, vond Twan dat erg leuk... we hebben er dan ook samen met zn drietjes naartoe geleefd en heel geleidelijk gedaan. Nu vindt Twan het heel normaal dat Peaceman bij mij hoort en X bij papa. Af en toe verspreekt hij zich en zegt hij papa tegen Peaceman, dan moeten we lachen en zegt hij alsnog de gewone naam.
Ik denk dat als je een kind geleidelijk laat wennen, het vanzelf wel goedkomt, helemaal als ze zo jong zijn. En als Arwen op een gegeven moment papa zegt, gewoon laten gebeuren denk ik maar.
Het verschil bij ons is natuurlijk wel dat de papa van Twan nog nadrukkelijk aanwezig is en wij een goedwerkende co-ouderschap hebben.
Make love, not war ☮
Ja jullie hebben hetzlefde wat Kevin en ik hebben.
Mikael vraagt hier trouwens wel heel vaak waarom papa nog geen nieuwe R heeft
Mikael vraagt hier trouwens wel heel vaak waarom papa nog geen nieuwe R heeft
Liefde
Rij nooit harder dan je beschermengel kan vliegen!!
Rij nooit harder dan je beschermengel kan vliegen!!
quote:
Ja jullie hebben hetzlefde wat Kevin en ik hebben.
Mikael vraagt hier trouwens wel heel vaak waarom papa nog geen nieuwe R heeft
dat had Twan in het begin ook.... en ik had toen ook het gevoel dat hij dat zielig vond voor papa... maar uiteindelijk helemaal goed gekomen.... mn ex woonde nog eerder weer samen dan ik, en ik was daar op zich heel blij mee....
Make love, not war ☮
Ja dat zielig is hier denk ik ook een beetje. Hij zegt ook heel vaak als wij gezellig met zijn 3tjes op de bank zitten: "Nu is papa helemaal allemaal alleen he? Dat is wel beetje zielig he?" Gelukkig kunnen we wel goed uitleggen dat papa dat niet erg vind 
Liefde
Rij nooit harder dan je beschermengel kan vliegen!!
Rij nooit harder dan je beschermengel kan vliegen!!
Ik vind het wel aandoenlijk dat ze zo solidair en meelevend met de andere zijnquote:
Ja dat zielig is hier denk ik ook een beetje. Hij zegt ook heel vaak als wij gezellig met zijn 3tjes op de bank zitten: "Nu is papa helemaal allemaal alleen he? Dat is wel beetje zielig he?" Gelukkig kunnen we wel goed uitleggen dat papa dat niet erg vind
Trouwens over het knuffelen/kussen.... dat doen wij gewoon hoor, dat hebben we ook altijd gedaan en als Peaceman 's morgens naar zn werk gaat, wil Twan het dubbele aantal kusjes hebben dat ik krijg.
Ik wil ook gewoon uitdragen dat je best mag laten zien dat je elkaar lief vindt....er wordt hier dus regelmatig een groepsknuffel gedaan.
Make love, not war ☮
Uit mijn eigen jeugd:
Mijn ouders zijn gescheiden toen ik nog geen 2 was, toen ik net 4 was is mijn moeder hertrouwd. En gescheiden toen ik 12 was en daarna nog tig vriendjes gehad.
Mijn stiefvader was mijn papa en mijn biologische vader mijn vader, hem sprak ik aan met Paul. Wat mij betrefd heel duidelijk want papa was iemand die voor mij zorgde en vader was degene die mij verwekt had. pas sinds een jaar of wat zeg ik pap tegen mijn vader, omdat mijn stiefpapa al jaren uit beeld is.
Grappig was het als ik met mijn halfzusje aan de telefoon hing en we hadden het over mama... mijn mama of haar mama?
Papanaam vind ik een goede oplossing trouwens. En ik denk dat het ingewikkelde voor Arwen wel los zal lopen zolang jij duidelijk bent over de verschillende rollen die DM en D hebben in haar leven.
Emma snapt bvb ook dat tante maartje een andere mama had dan ik heb. Dat is voor haar net zo gewoon als dat papa andere ouders heeft dan mama.
En intimiteit, dat snapt ze volgens mij ook wel naar aanleiding van dat msn verhaal. D is jouw vriendje en die geef je een kus, niet meer dan logisch toch?
Succes met je liefde!
Mijn ouders zijn gescheiden toen ik nog geen 2 was, toen ik net 4 was is mijn moeder hertrouwd. En gescheiden toen ik 12 was en daarna nog tig vriendjes gehad.
Mijn stiefvader was mijn papa en mijn biologische vader mijn vader, hem sprak ik aan met Paul. Wat mij betrefd heel duidelijk want papa was iemand die voor mij zorgde en vader was degene die mij verwekt had. pas sinds een jaar of wat zeg ik pap tegen mijn vader, omdat mijn stiefpapa al jaren uit beeld is.
Grappig was het als ik met mijn halfzusje aan de telefoon hing en we hadden het over mama... mijn mama of haar mama?
Papanaam vind ik een goede oplossing trouwens. En ik denk dat het ingewikkelde voor Arwen wel los zal lopen zolang jij duidelijk bent over de verschillende rollen die DM en D hebben in haar leven.
Emma snapt bvb ook dat tante maartje een andere mama had dan ik heb. Dat is voor haar net zo gewoon als dat papa andere ouders heeft dan mama.
En intimiteit, dat snapt ze volgens mij ook wel naar aanleiding van dat msn verhaal. D is jouw vriendje en die geef je een kus, niet meer dan logisch toch?
Succes met je liefde!
Begin maar gewoon, op hoop van zegen.
Begin maar gewoon,hier en nu.
Je kunt niet alles voorzien.
Begin er maar gewoon aan te werken.
Begin maar gewoon,hier en nu.
Je kunt niet alles voorzien.
Begin er maar gewoon aan te werken.
Ik ken trouwens nog een ervaringsverhaal uit mijn omgeving. De moeder van een goede vriendin overleed toen zij ongeveer 4 jaar was. Haar vader is vrij snel hertrouwd. Mijn vriendin is deze vrouw wel als haar moeder gaan zien en noemt haar ook mama (of spreekt over 'mijn moeder' e.d.) maar haar overleden moeder is er door haar vader en stiefmoeder wel altijd bij betrokken. Voor haar gevoel heeft ze eigenlijk twee moeders.
Venus in pocketformaat
© loveli
© loveli
*schop*
Ik heb dus ook een nieuwe relatie. Nu 4 maanden. Hij heeft 1 dochter, net zo oud als Amber (bijna 6 jaar, zijn dochter is net 6 geworden). Wij wilden heeeeel lang wachten met de kinderen aan elkaar te introduceren, maar het liep anders, na 2 weken zaten we met zijn vijven bij de McDonalds
. De dames onderling gaan harstikke goed. Hij en ik gaan hartstikke goed. Zijn dochter en ik gaan hartstikke goed. En mijn dochters en hij gaan hartstikke goed. Gelukkig.
Hij werk in wisseldiensten en haalt dan wel eens mijn kinderen van school op. Of brengt ze. Ik heb wel eens op zijn dochter gepast, enz enz. Kortom, we zijn helemaal geintegreerd in elkaar leven. Hij woont hier eigenlijk gewoon al. Als hij zijn dochter heeft, slaapt zij hier ook.
Waarom ik dit topic omhoog schop?
Ondanks dat we zo kort samenzijn, denken we al over samenwonen. Officieel samenwonen dus. Ik vind het aan de ene kant wat snel, maar dat is mijn verstand die dat zegt. Mijn gevoel zegt héél iets anders. Het zelfde geldt voor mijn lief. We hebben al over de praktische problemen gebrainstormed. Waar gaan de 3 meiden slapen bijvoorbeeld. Want we willen uiteraard ook dat zijn dochter zich thuisvoelt hier, dus we willen bijvoorbeel geen uitklap- of luchtbed voor haar ofzo. We hebben 3 slaapkamers, dus hebben we bijvoorbeeld gedacht om op het kleinste kamertje een stapelbed van 3 hoog neer te zetten en dan in de grotere slaapkamer een speelkamer te maken.
Om het kort samen te vatten: wie heeft er tips? Ervaringen? Waar lopen we tegenaan? enz.
Ik heb dus ook een nieuwe relatie. Nu 4 maanden. Hij heeft 1 dochter, net zo oud als Amber (bijna 6 jaar, zijn dochter is net 6 geworden). Wij wilden heeeeel lang wachten met de kinderen aan elkaar te introduceren, maar het liep anders, na 2 weken zaten we met zijn vijven bij de McDonalds
. De dames onderling gaan harstikke goed. Hij en ik gaan hartstikke goed. Zijn dochter en ik gaan hartstikke goed. En mijn dochters en hij gaan hartstikke goed. Gelukkig. Hij werk in wisseldiensten en haalt dan wel eens mijn kinderen van school op. Of brengt ze. Ik heb wel eens op zijn dochter gepast, enz enz. Kortom, we zijn helemaal geintegreerd in elkaar leven. Hij woont hier eigenlijk gewoon al. Als hij zijn dochter heeft, slaapt zij hier ook.
Waarom ik dit topic omhoog schop?
Ondanks dat we zo kort samenzijn, denken we al over samenwonen. Officieel samenwonen dus
. Ik vind het aan de ene kant wat snel, maar dat is mijn verstand die dat zegt. Mijn gevoel zegt héél iets anders. Het zelfde geldt voor mijn lief. We hebben al over de praktische problemen gebrainstormed. Waar gaan de 3 meiden slapen bijvoorbeeld. Want we willen uiteraard ook dat zijn dochter zich thuisvoelt hier, dus we willen bijvoorbeel geen uitklap- of luchtbed voor haar ofzo. We hebben 3 slaapkamers, dus hebben we bijvoorbeeld gedacht om op het kleinste kamertje een stapelbed van 3 hoog neer te zetten en dan in de grotere slaapkamer een speelkamer te maken.Om het kort samen te vatten: wie heeft er tips? Ervaringen? Waar lopen we tegenaan? enz.
Help, deel en doneer! Steun Liam in de strijd tegen SMA2! De tijd dringt!
https://steunliamtegensma2.nl/doneer/
https://steunliamtegensma2.nl/doneer/
LadyS, ik denk dat samenwonen geen tijd kent, alleen maar gevoel. Dus wat is snel?
Voor de rest heb ik geen tips, maar dit wilde ik gewoon even zeggen!
[ Bericht 0% gewijzigd door McLaura op 23-05-2010 10:15:51 ]
Voor de rest heb ik geen tips, maar dit wilde ik gewoon even zeggen!
[ Bericht 0% gewijzigd door McLaura op 23-05-2010 10:15:51 ]
And if I could choose the world around me, the world I'd choose would all revolve 'round you
12/07/2009 om 12:07 kwam de zon op, om nooit meer onder te gaan....
En sinds 23/06/2015 staan er 2 zonnen aan onze hemel!
12/07/2009 om 12:07 kwam de zon op, om nooit meer onder te gaan....
En sinds 23/06/2015 staan er 2 zonnen aan onze hemel!
Ik vind het een moeilijk onderwerp
Ken het verhaal nieuwe vriend die geen kinderen accepteerd maar dat maakte ik zelf mee als kind.
Was echt niet fijn!
Dus wil ik niet dat mijn kind dat meemaakt dat een vent een beetje de baas gaat spelen oid...en denkt mijn kind te mogen negeren no way!
Dus dan maar ff niet..pech?
Welnee vind alleen zijn prima...
Ken het verhaal nieuwe vriend die geen kinderen accepteerd maar dat maakte ik zelf mee als kind.
Was echt niet fijn!
Dus wil ik niet dat mijn kind dat meemaakt dat een vent een beetje de baas gaat spelen oid...en denkt mijn kind te mogen negeren no way!
Dus dan maar ff niet..pech?
Welnee vind alleen zijn prima...
Snollebolt
Ja dat ben ik ook wel met MClaura eens.
Ik zou alleen ipv stapelbed zo'n bed als die je bijvoorbeeld bij Ikea hebt met een uitschuif onderkant.
Zodat je dan een matras weer 'weg kan stoppen' misschien is dit fijner omdat jou dochtertjes dan niet het gevoel hebben dan ze te veel moeten delen en inleveren? En wat ik wel weet ik dat meisjes vaak snel onderlingen irritaties gaan krijgen vooral rond de zelfde leeftijd, dat kun je denk ik het beste oplossen om ook weleens wat dingetjes met èèn dochter te doen ipv alles samen. Maar voorderest.... ik zou ervoor gaan!!
Ik zou alleen ipv stapelbed zo'n bed als die je bijvoorbeeld bij Ikea hebt met een uitschuif onderkant.
Zodat je dan een matras weer 'weg kan stoppen' misschien is dit fijner omdat jou dochtertjes dan niet het gevoel hebben dan ze te veel moeten delen en inleveren? En wat ik wel weet ik dat meisjes vaak snel onderlingen irritaties gaan krijgen vooral rond de zelfde leeftijd, dat kun je denk ik het beste oplossen om ook weleens wat dingetjes met èèn dochter te doen ipv alles samen. Maar voorderest.... ik zou ervoor gaan!!
Dat vind ik dus juist geen oplossing... Een inklap of uitschuif iets.
Er moet ook plaats gemaakt worden en de kinderen moeten ook inleveren zo is het nou eenmaal.
Het nieuwe meisje kan je ook niet meer zomaar wegstoppen en dat idee moeten de andere 2 ook niet hebben,
Ze hoort er bij met bed en spullen of ze er nou is of niet.
Samenwonen kan makkelijker dan het terugdraaien. Het samenwonen een tijdje op proef ?
Zoals bijvoorbeeld de hele zomervakantie dan hebben ze allemaal veel vrije tijd en dan kan er daarna besloten woorden van laten we het zo. En praten heel veel praten
Er moet ook plaats gemaakt worden en de kinderen moeten ook inleveren zo is het nou eenmaal.
Het nieuwe meisje kan je ook niet meer zomaar wegstoppen en dat idee moeten de andere 2 ook niet hebben,
Ze hoort er bij met bed en spullen
of ze er nou is of niet.Samenwonen kan makkelijker dan het terugdraaien.
Het samenwonen een tijdje op proef ?Zoals bijvoorbeeld de hele zomervakantie dan hebben ze allemaal veel vrije tijd en dan kan er daarna besloten woorden van laten we het zo. En praten heel veel praten
LadyS, wat leuk dat het zo goed gaat! Ik vind dat je op zich wel voorzichtig moet zijn met een nieuwe relatie als er kinderen zijn, maar als het aan alle kanten goed klikt, zie ik geen reden om het uit te stellen, alleen om het uitstellen
Hebben jullie het er al met de meiden over gehad? Ze zijn natuurlijk nog niet heel erg groot, maar wel groot genoeg om mee te denken en te praten, lijkt me. Hoe gaat het nu als zijn dochter bij jullie is, waar slaapt ze bijvoorbeeld? En hebben jou wmeiden nu ieder een eigen kamer?
Een stapelbed van 3 hoog lijkt me eigenlijk best hoog ik geloof da tik zelf niet in het bovenste bed zou willen slapen
Ik weet neit hoe groot de grote kamer is, maar je zou misschien ook kunnen overwegen om die voor de twee jongste te houden en zodanig in te richten dat er een soort van scheidingswand (een (open) boekenkast ofzo) is, zodat ieder wel zijn eigen deel heeft. Op die manier heeft ieder ook echt een eigen plekje om zich eens terug te trekken.
Hebben jullie het er al met de meiden over gehad? Ze zijn natuurlijk nog niet heel erg groot, maar wel groot genoeg om mee te denken en te praten, lijkt me. Hoe gaat het nu als zijn dochter bij jullie is, waar slaapt ze bijvoorbeeld? En hebben jou wmeiden nu ieder een eigen kamer?
Een stapelbed van 3 hoog lijkt me eigenlijk best hoog
ik geloof da tik zelf niet in het bovenste bed zou willen slapen Ik weet neit hoe groot de grote kamer is, maar je zou misschien ook kunnen overwegen om die voor de twee jongste te houden en zodanig in te richten dat er een soort van scheidingswand (een (open) boekenkast ofzo) is, zodat ieder wel zijn eigen deel heeft. Op die manier heeft ieder ook echt een eigen plekje om zich eens terug te trekken.
And the young, they can lose hope cause they can't see beyond today,. ..
The wisdom that the old can't give away
The wisdom that the old can't give away
Bedankt voor de reacties!
McLaura, dat is dus inderdaad wat meerdere mensen in mijn omgeving zeggen! "het loopt zoals het loopt" (collega), en "als het goed voelt, wat is dan snel?" (zijn moeder!!).
Een bed wat je weer kan opruimen wille we bewust niet, want dan bestaat de kans dat ze misschien achtergesteld voelt. En, missSly, ze maken al ruzie over wie er boven mag liggen Ze hebben er idd even over mogen meedenken en het lijkt ze allemaal leuk en gezellig. Amber vroeg al wanneer hij dan hier kwam wonen en zei ook nog: "Hij is hier toch altijd al"
En aangezien mijn lief dus in wisseldiensten werkt, zijn er idd genoeg momenten om alleen met de 'eigen' kinderen te zijn
McLaura, dat is dus inderdaad wat meerdere mensen in mijn omgeving zeggen! "het loopt zoals het loopt" (collega), en "als het goed voelt, wat is dan snel?" (zijn moeder!!).
Een bed wat je weer kan opruimen wille we bewust niet, want dan bestaat de kans dat ze misschien achtergesteld voelt. En, missSly, ze maken al ruzie over wie er boven mag liggen
Ze hebben er idd even over mogen meedenken en het lijkt ze allemaal leuk en gezellig. Amber vroeg al wanneer hij dan hier kwam wonen en zei ook nog: "Hij is hier toch altijd al"En aangezien mijn lief dus in wisseldiensten werkt, zijn er idd genoeg momenten om alleen met de 'eigen' kinderen te zijn
Help, deel en doneer! Steun Liam in de strijd tegen SMA2! De tijd dringt!
https://steunliamtegensma2.nl/doneer/
https://steunliamtegensma2.nl/doneer/
haha, het lijkt mij doodeng, maar goed, ik ben ook geen klein meisje meer natuurlijk
Ik wist niet eens dat er zulke hoge stapelbedden waren, trouwens.
Eigenlijk zijn jullie er al uit, dus, toch?
Ik wist niet eens dat er zulke hoge stapelbedden waren, trouwens.
Eigenlijk zijn jullie er al uit, dus, toch?
And the young, they can lose hope cause they can't see beyond today,. ..
The wisdom that the old can't give away
The wisdom that the old can't give away
typ maar eens op marktplaats stapelbed 3 in.quote:Op zondag 23 mei 2010 10:04 schreef miss_sly het volgende:
haha, het lijkt mij doodeng, maar goed, ik ben ook geen klein meisje meer natuurlijk
Ik wist niet eens dat er zulke hoge stapelbedden waren, trouwens.
Eigenlijk zijn jullie er al uit, dus, toch?
vind je wel een plaatje. ik heb geen tips maar als ik het lees als buitenstaander denk ik ook net als miss sly dat jullie er allang uit zijn.
mama van 3 kids!
We zijn er ook al uit, maar we willen zo voorbereid mogelijk zijn en voor zo min mogelijk verassingen komen te staan. Hoewel het nu ook wel goed loopt als iedereen hier slaapt, ook als er de volgende dag gewerkt moet worden en naar school moet worden gegaan.
Ik heb me al ingelezen op de website http://www.nieuwgezin.info/ en we hebben onszelf al aangemeld voor zo'n gespreksgroep Maar tegen die tijd zullen we al wel samen wonen
Die bedden van 3 hoog zijn lastig te vinden, maar deze hebben we nu op het oog:
Ik heb me al ingelezen op de website http://www.nieuwgezin.info/ en we hebben onszelf al aangemeld voor zo'n gespreksgroep
Maar tegen die tijd zullen we al wel samen wonen Die bedden van 3 hoog zijn lastig te vinden, maar deze hebben we nu op het oog:
Help, deel en doneer! Steun Liam in de strijd tegen SMA2! De tijd dringt!
https://steunliamtegensma2.nl/doneer/
https://steunliamtegensma2.nl/doneer/
Gefeliciteerd LadyS 
Leuk bed! Op die manier heb je ook niet letterlijk en figuurlijk een ondergeschoven kindje
Leuk bed! Op die manier heb je ook niet letterlijk en figuurlijk een ondergeschoven kindje
Je zou er haast een boek over schrijven!
Dank je wel 
Dat is dus idd de reden dat we zo'n bed willen. Dan heeft iedereen haar eigen bed en min of meer een eigen plekje.
als er maar geen 4e komt *rammel*
Dat is dus idd de reden dat we zo'n bed willen. Dan heeft iedereen haar eigen bed en min of meer een eigen plekje.
als er maar geen 4e komt *rammel*
Help, deel en doneer! Steun Liam in de strijd tegen SMA2! De tijd dringt!
https://steunliamtegensma2.nl/doneer/
https://steunliamtegensma2.nl/doneer/
Ligt gewoon een jaar lang bij paps en mams op de kamer Of anderhalf En dan zien we wel weer... Misschien dan maar 2 gewone stapelbedden per kamer Of de loterij winnen en verhuizen naar een ruimer huis
Of anderhalf En dan zien we wel weer... Misschien dan maar 2 gewone stapelbedden per kamer Of de loterij winnen en verhuizen naar een ruimer huis
Help, deel en doneer! Steun Liam in de strijd tegen SMA2! De tijd dringt!
https://steunliamtegensma2.nl/doneer/
https://steunliamtegensma2.nl/doneer/
Niets zinnigs te zeggen, maar is 'samengesteld gezin' het nieuwste mode eufemisme oid? Wat een verschrikkelijk jeuk woord.
Ik vind patchworkgezin nog erger
Help, deel en doneer! Steun Liam in de strijd tegen SMA2! De tijd dringt!
https://steunliamtegensma2.nl/doneer/
https://steunliamtegensma2.nl/doneer/
Het lijkt me nu nog wel gezellig met z'n 3en boven elkaar slapen. Maar gaat dat niet onwijze ruzie geven rond een jaar of 14? Hersens inslaan om een lippenstift enzo? .
.
In my life
Why do I smile
At people who I'd much rather kick in the eye ?
Why do I smile
At people who I'd much rather kick in the eye ?
Ik heb mijn zoon door omstandigheden alleen gekregen en er is (tot hij 16 was) ook nooit contact met zijn vader geweest, hij wist niet hoe hij heette, hoe hij eruitzag, niets. Hij had simpelweg geen papa, alleen een mama.
Toen mijn zoon net 3 was kreeg ik een relatie, hij was gelijk van mijn zoon op de hoogte, maar mijn zoon wist in eerste instantie niet beter dan dat hij een bekende was.
Zoonlief heeft hem altijd bij zijn voornaam genoemd, en toen hij toch een stuk regelmatiger bij ons thuis kwam, en echt duidelijk was dat wij een relatie hadden, bleef hij nog heel lang gewoon M.
Tot we Jr. eens bij een vriendje opgehaald hadden (toen was hij al 5) en daar de "papavraag" gevallen was, en toen bleek Jr. te hebben gezegd dat M. zijn "beetje-papa" was
Niet al te lang daarna besprak Jr. het zelf met mij; hij zou het toch wel fijn vinden als hij "papa" tegen M. kon zeggen, waarop ik zei dat ik dat zou overleggen.
Overlegd met M. en die vond dat geen probleem, dus toen vrij snel daarna een keer tegen Jr. gezegd "jij wilde M toch wat vragen?"
Jr: "M, mag ik papa tegen jou zeggen?"
M: "Ja, hoor, als jij dat wilt dan mag jij papa tegen mij zeggen"
Jr: "Maar nu nog niet hè.... "
Ik weet niet of Jr. het aanvoelde maar nog geen half jaar later waren M en ik uit elkaar, Jr. heeft nooit papa tegen hem gezegd, hoewel ze/we altijd erg goed met elkaar zijn blijven omgaan (we wonen bij elkaar in de buurt, dus dan kom je elkaar met feesten en dergelijke regelmatig tegen), en gaan ze altijd even samen staan babbelen, ook nu Jr. 18 is.
Met mijn huidige partner is het uiteraard een andere situatie, het is door de leeftijd van Jr. vooral een vriendschappelijke band, afgezien van het feit dat het de vader van het brusje van zoonlief is.
Toen mijn zoon net 3 was kreeg ik een relatie, hij was gelijk van mijn zoon op de hoogte, maar mijn zoon wist in eerste instantie niet beter dan dat hij een bekende was.
Zoonlief heeft hem altijd bij zijn voornaam genoemd, en toen hij toch een stuk regelmatiger bij ons thuis kwam, en echt duidelijk was dat wij een relatie hadden, bleef hij nog heel lang gewoon M.
Tot we Jr. eens bij een vriendje opgehaald hadden (toen was hij al 5) en daar de "papavraag" gevallen was, en toen bleek Jr. te hebben gezegd dat M. zijn "beetje-papa" was
Niet al te lang daarna besprak Jr. het zelf met mij; hij zou het toch wel fijn vinden als hij "papa" tegen M. kon zeggen, waarop ik zei dat ik dat zou overleggen.
Overlegd met M. en die vond dat geen probleem, dus toen vrij snel daarna een keer tegen Jr. gezegd "jij wilde M toch wat vragen?"
Jr: "M, mag ik papa tegen jou zeggen?"
M: "Ja, hoor, als jij dat wilt dan mag jij papa tegen mij zeggen"
Jr: "Maar nu nog niet hè.... "
Ik weet niet of Jr. het aanvoelde maar nog geen half jaar later waren M en ik uit elkaar, Jr. heeft nooit papa tegen hem gezegd, hoewel ze/we altijd erg goed met elkaar zijn blijven omgaan (we wonen bij elkaar in de buurt, dus dan kom je elkaar met feesten en dergelijke regelmatig tegen), en gaan ze altijd even samen staan babbelen, ook nu Jr. 18 is.
Met mijn huidige partner is het uiteraard een andere situatie, het is door de leeftijd van Jr. vooral een vriendschappelijke band, afgezien van het feit dat het de vader van het brusje van zoonlief is.
Dat komt dan wel lijkt mequote:Op zondag 23 mei 2010 10:57 schreef k_i_m het volgende:
Het lijkt me nu nog wel gezellig met z'n 3en boven elkaar slapen. Maar gaat dat niet onwijze ruzie geven rond een jaar of 14? Hersens inslaan om een lippenstift enzo?
En volgens mij doen ze dat evengoed wel, al zouden ze allemaal een eigen verdieping hebben in het huis
Je zou er haast een boek over schrijven!
Maar waarschijnlijk heeft ze ook al een kamertje bij haar moeder??quote:Op zondag 23 mei 2010 08:54 schreef Pvoesss het volgende:
Dat vind ik dus juist geen oplossing... Een inklap of uitschuif iets.
Er moet ook plaats gemaakt worden en de kinderen moeten ook inleveren zo is het nou eenmaal.
Het nieuwe meisje kan je ook niet meer zomaar wegstoppen en dat idee moeten de andere 2 ook niet hebben,
Ze hoort er bij met bed en spullen
Samenwonen kan makkelijker dan het terugdraaien.
Zoals bijvoorbeeld de hele zomervakantie dan hebben ze allemaal veel vrije tijd en dan kan er daarna besloten woorden van laten we het zo. En praten heel veel praten
Nee ik vind niet dat de kinderen iets moeten inleveren, daar ben ik helemaal niet van.
Dan krijg je op den duur ook veelste veel ruzies & strijd.
Ja dus omdat ze bij de moeder al een kamertje heeft is het nu niet nodig..?
Dan zal ze zich altijd te gast voelen in het huis waar papa nu woont.
Dan zal ze zich altijd te gast voelen in het huis waar papa nu woont.
Ja dat zou kunnen, maar ik vind het erg dubbel.quote:Op zondag 23 mei 2010 14:15 schreef Pvoesss het volgende:
Ja dus omdat ze bij de moeder al een kamertje heeft is het nu niet nodig..?
Dan zal ze zich altijd te gast voelen in het huis waar papa nu woont.
Doordat er niet genoeg ruimte is moeten de kinderen nu inleveren.
Ik snap dat het beter zou zijn als ze een eigen plekje heeft.
Maar het lijkt mij dat je dat met een stapelbed ook niet kunt creeëren.
Een van de dingen die ik het eerst zou willen voorkomen, is een gevoel van ongelijkheid tussen de kinderen. Die zal er altijd wel zijn, denk ik, maar door de een minder ruimte te geven dan de andere twee, lijkt mij reden voor frustraties. En inleveren gaan ze hoe dan ook doen: aandacht moet over meer verdeeld, computertijd, weet ik veel. En dat is niet erg, zolang dat maar wel over de drie gelijk verdeeld wordt, vind ik. En een stapelbed is denk ik best een pirma oplossing, en een speelkamer ernaastw aar ze ook alledrie gelijk zijn.quote:Op zondag 23 mei 2010 14:18 schreef SacreCoeur het volgende:
[..]
Ja dat zou kunnen, maar ik vind het erg dubbel.
Doordat er niet genoeg ruimte is moeten de kinderen nu inleveren.
Ik snap dat het beter zou zijn als ze een eigen plekje heeft.
Maar het lijkt mij dat je dat met een stapelbed ook niet kunt creeëren.
Succes! En leuk dat het zo goed gaat voorlopig, je hoort soms wel anders...
Ik vind zo'n 3-bed echt een uitkomst in deze situatie hoor.
Zeker ook omdat de leeftijden zo dicht bij elkaar liggen.
Zo heeft ze gewoon echt haar eigen plekje en hoeft er niet eerst ene half huis overhoop gehaald worden als ze eens op haar bed wil gaan liggen. ;Y
Enneh, leuk voor je!
Zeker ook omdat de leeftijden zo dicht bij elkaar liggen.
Zo heeft ze gewoon echt haar eigen plekje en hoeft er niet eerst ene half huis overhoop gehaald worden als ze eens op haar bed wil gaan liggen. ;Y
Enneh, leuk voor je!
***
ik ben onverwacht alleenstaand mama geworden toen zoonlief 6 weekjes oud was (hij is nu 1.5 jr oud, ben zelf 21). Het 1e levensjaar voornamelijk bezig geweest met het regelen van de omgangsregeling, gerechterlijke procedures enzovoorts. Eind vorig jaar leerde ik een nieuwe man kennen, stapel op hem, maar hij kon moeizaam met mijn zoontje over weg... om die reden dan ook vrijwel direct een punt achter de relatie gezet.
net toen ik me had voorgenomen geen man meer te willen haha, kwam mijn huidige vriend uit het niets ons leventje binnen gewandeld. Klikte enorm, ook tussen hem en zoonlief... inmiddels is hij mijn vriend uit zichzelf 'papa' gaan noemen, en is het papa voor en papa na. Voor beiden voelt dat prima, wetende dat we een toekomst voor ons hebben (verloofd, trouwdatum bekend, kinderwens enz.) De biologische vader heeft daar eveneens vrede mee, omdat hij weet dat mijn nieuwe vriend gewoon goed voor hem is.
net toen ik me had voorgenomen geen man meer te willen haha, kwam mijn huidige vriend uit het niets ons leventje binnen gewandeld. Klikte enorm, ook tussen hem en zoonlief... inmiddels is hij mijn vriend uit zichzelf 'papa' gaan noemen, en is het papa voor en papa na. Voor beiden voelt dat prima, wetende dat we een toekomst voor ons hebben (verloofd, trouwdatum bekend, kinderwens enz.) De biologische vader heeft daar eveneens vrede mee, omdat hij weet dat mijn nieuwe vriend gewoon goed voor hem is.
Lady-S! Wat heerlijk voor jullie dat het zo goed gaat!
Hoewel ik het nogal voortvarend vind om nu al te gaan samenwonen (maar wie ben ik ), lijkt het me een heel goede zet van jullie om je grondig in te lezen en je aan te sluiten bij een gespreksgroep.
Veel geluk!
Hoewel ik het nogal voortvarend vind om nu al te gaan samenwonen (maar wie ben ik
), lijkt het me een heel goede zet van jullie om je grondig in te lezen en je aan te sluiten bij een gespreksgroep. Veel geluk!
"Bloemen zijn rood jongeman... "
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
Even snel over een eigen plekje bij de andere ouder... Ik denk dat je als je de mogelijkheid hebt dat zeker moet bieden. Gaat het niet dan is het niet anders.
Oh en Jen heeft wel een eigen kamer maar slaapt er niet op.. Maar als verhuizen er nog even niet inzit, dan gaan de 2 jongsten op 1 kamer... ooit.. Als ze groter zijn .
Oh en Jen heeft wel een eigen kamer maar slaapt er niet op.. Maar als verhuizen er nog even niet inzit, dan gaan de 2 jongsten op 1 kamer... ooit.. Als ze groter zijn
.
I am unconditionally and irrevocably in love with him.
I'm 97% sure you don't like me, I'm 100% sure I don't care.
I'm 97% sure you don't like me, I'm 100% sure I don't care.
Moonah, ik lees het nu pas :$ Ik vind het ook wat voortvarend hoor, daarom nog een beetje de rem erop! Ik gebruik de tij nu voor de voorbereidingen, zeg maar.
Amber en Iris slapen eigenlijk ook altijd bij elkaar. Zat er gisteren over te denken om die 2 gewoon 'officieel' op 1 kamer te doen. De kamer van Amber is er groot genoeg voor. Dan kan zijn dochter in de kamer van Iris. Ofzo. Nou ja, het is nog niet zover, maar ik wil er gewoon vast goed over nadenken
Mijn lief heeft gisteren van zijn vakantiegeld een 106cm plasma tv gekocht. Hij heeft hem echter bij mij thuis geinstalleerd, want dan zal hij die tv vaker zien dan dat hij hem bij hem thuis zet Dat zegt genoeg, volgens mij
Amber en Iris slapen eigenlijk ook altijd bij elkaar. Zat er gisteren over te denken om die 2 gewoon 'officieel' op 1 kamer te doen. De kamer van Amber is er groot genoeg voor. Dan kan zijn dochter in de kamer van Iris. Ofzo. Nou ja, het is nog niet zover, maar ik wil er gewoon vast goed over nadenken
Mijn lief heeft gisteren van zijn vakantiegeld een 106cm plasma tv gekocht. Hij heeft hem echter bij mij thuis geinstalleerd, want dan zal hij die tv vaker zien dan dat hij hem bij hem thuis zet Dat zegt genoeg, volgens mij
Help, deel en doneer! Steun Liam in de strijd tegen SMA2! De tijd dringt!
https://steunliamtegensma2.nl/doneer/
https://steunliamtegensma2.nl/doneer/
Mijn vriend komt uit een "samengesteld" gezin. Hij was 3 en z`n zus 4 toen hun vader er opeens vandoor ging.
Ongeveer een jaar later trouwede mijn schoonmoeder met een andere man. Toen mijn vriend 12 was en z`n zus 13 kregen ze er nog een halfzusje bij en een jaar later nog een halfbroertje.
Mijn vriend is dus opgevoed door zijn stiefvader, noemt hem ook gewoon pa want voor hem is het z`n vader.
Z`n biologische vader heeft nooit meer contact met hun opgenomen, m`n vriend hoorde ook nooit iets van die familie tot 2 jaar geleden. Werd die opeens gebeld met de mededeling dat z`n vader was overleden. Maar `t kon `m niets schelen. Hij heeft die man nooit als z`n vader gezien.
Ongeveer een jaar later trouwede mijn schoonmoeder met een andere man. Toen mijn vriend 12 was en z`n zus 13 kregen ze er nog een halfzusje bij en een jaar later nog een halfbroertje.
Mijn vriend is dus opgevoed door zijn stiefvader, noemt hem ook gewoon pa want voor hem is het z`n vader.
Z`n biologische vader heeft nooit meer contact met hun opgenomen, m`n vriend hoorde ook nooit iets van die familie tot 2 jaar geleden. Werd die opeens gebeld met de mededeling dat z`n vader was overleden. Maar `t kon `m niets schelen. Hij heeft die man nooit als z`n vader gezien.
en zo zie je hoe iedereen dit soort zaken verwerkt. Boeiend!
Yvonne schreef op maandag 31 oktober 2011 @
13:59:43 in DEF SC #282 aan AchJa & Co
Vanaf hier en nu stopt het in DEF én op FOK!
Ik wil hier een normale SC zonder gebitch!
13:59:43 in DEF SC #282 aan AchJa & Co
Vanaf hier en nu stopt het in DEF én op FOK!
Ik wil hier een normale SC zonder gebitch!
|
|
