Belgische politiek #22 Met politieke zelfmoorden ...

quote:

Op woensdag 31 december 2008 09:59 schreef Bolkesteijn het volgende:
Ik zou die Yves Leterme gelijk aan de kant schuiven, wat een eigenaardige vent is dat toch. Het zou toch absurd zijn als Leterme nog terug komt in de politiek.

quote:

Op woensdag 31 december 2008 12:39 schreef Bolkesteijn het volgende:

[..]

Maar de scheiding der machten dan? Als je daar ook maar aan denkt om aan te tornen hoor je niet in de politiek thuis. Rechters moeten vrij hun werk kunnen doen, dat is zo enorm belangrijk. Leterme lijkt echt totaal niet te bevatten wat hij fout heeft gedaan.

quote:

Op woensdag 31 december 2008 12:55 schreef Bolkesteijn het volgende:

[..]

Zo'n situatie hou je natuurlijk wel in stand door als het er op aan komt een schending van de scheiding der machten door de vingers te zien. Het grote gevaar van die situatie is dat diverse mensen de overheid voor hun eigen karretje kunnen spannen als zij goede contacten hebben met de rechterlijke macht. Het gevolg is dat dan dat het leven van diverse burgers op een onrechtmatige weg zuur gemaakt kan worden zonder dat zij zich kunnen verdedigen. Dat zou een dramatische situatie zijn en die moet echt voorkomen worden.

quote:

Bloedbad bij CD&V

BRUSSEL - Analyse
Ontslag Vervotte verpest feestje De kersverse federale regering onder leiding van Herman Van Rompuy had CD&V een nieuw elan moeten geven. Het draaide echter anders uit. Na het onverwachte ontslag van Inge Vervotte als minister blijft de partij aangeslagen achter. 'Dit bloedbad is een nachtmerrie.'
Van onze redacteur

De overgang van de regering-Leterme I naar het kabinet-Van Rompuy I leek snel en bijna geruisloos te verlopen. Dat was goed nieuws voor de federale politiek. Na anderhalf jaar gehakketak en heibel was het alsof er eindelijk een lichtje aan het einde van de tunnel verscheen. De doorstart betekende ook een opsteker voor CD&V. Geen enkele partij reed zichzelf de voorbije maanden zo in de vernieling als de Vlaamse christendemocraten. Geen kartel meer, nog geen staatshervorming, weg het imago van goed bestuur en geloofwaardigheid,... en als klap op de vuurpijl de val van Yves Leterme en Jo Vandeurzen.

Maar wat een feestelijk moment voor de regering moest worden en een nieuwe start voor CD&V eindigde - alweer - in een drama met Shakespeariaanse allures. Inge Vervotte, de minister van Overheidsbedrijven en Ambtenarenzaken, kon zich niet vinden in de koers van de partijtop en liet voorzitster Marianne Thyssen dinsdagmiddag weten dat ze opstapte.

Aan de basis van het conflict ligt een fundamentele tegenstelling over de te volgen koers. Voor Vervotte kan de partij na het ontslag van Leterme en Vandeurzen niet zomaar overgaan tot de orde van de dag. Ze verkiest een beperkte regering, maar in juni 2009 moet de kiezer zich ook over het federale niveau kunnen uitspreken. In de persmededeling waarin ze haar ontslag toelichtte, maakte de gewezen vakbondsvrouw brandhout van de koers die de partijtop koos.

Na de demarche van Vervotte bleef CD&V in shock achter. De fractievergadering verliep dinsdagnamiddag in een bijzonder emotionele sfeer. Heel wat mandatarissen vonden het vertrek van drie boegbeelden en electorale goudhaantjes een stap te ver. Zeker omdat hun partij de enige lijkt te zijn die het gelag moet betalen. Want als kers op de taart verloor CD&V ook nog het voorzitterschap van de Kamer. Dat de post uitgerekend naar Patrick Dewael gaat, die hiermee een mooie exit versiert, was voor velen de druppel in de spreekwoordelijke emmer.

Thyssen verdedigde zo goed en zo kwaad als het kon de gevolgde strategie. 'Dit is een crisis zonder voorgaande. In deze omstandigheden zijn we wel verplicht een regering te vormen en onze verantwoordelijkheid te nemen', klonk het. De onvrede over het verlies van het voorzitterschap van de Kamer werd in de kiem gesmoord door het bericht dat de volgende minister van Buitenlandse Zaken normaal gezien een christendemocraat wordt. CD&V kreeg immers de garantie dat ze de liberaal Karel De Gucht mag vervangen als die in 2009 Europees commissaris wordt.

De bijeenkomst van het politiek bestuur verliep dinsdagavond al iets minder emotioneel. 'Er was niet echt sprake van een hoerastemming. Maar de meeste aanwezigen beseften dat er weinig alternatieven waren', aldus een aanwezige. 'Natuurlijk werd het vertrek van Vervotte betreurd, maar het wordt toch eerder als een accident de parcours beschouwd.' Verschillende CD&V'ers wijzen er ook op dat een Freya van den Bossche-scenario dreigde voor Vervotte: te jong, te snel vicepremier worden en opbranden. 'Als vicepremier had Inge nooit een tegengewicht kunnen vormen voor premier Van Rompuy', klinkt het. 'Ze moest nu al op de toppen van haar tenen lopen.'

Anderen waren iets kritischer: 'Dit bloedbad is een nachtmerrie', aldus een mandataris. 'Iedereen beseft dat we hier niet goed uitkomen', merkte een andere op.

Van Rompuy krijgt voorlopig het voordeel van de twijfel. Hij wordt in zijn partij niet op handen gedragen. De houding is er eerder afwachtend: hij krijgt een kans en we hopen dat het goed afloopt.

Vraag is hoe het nu verder moet. De nieuwe regering heeft een sterke start nodig als ze de rit tot 2011 wil uitdoen. Het ontslag van Vervotte en het vertrek van Vlaams minister Steven Vanackere die in allerijl naar het federale niveau moest verkassen, vormen een eerste smet op het blazoen. Wordt de volgende weken voort geborduurd op dat elan, dan komen samenvallende verkiezingen in juni 2009 weer dichterbij.

De plooien tussen CD&V en Open VLD zijn alvast niet gladgestreken. De liberalen waren not amused over de uithaal van Vervotte naar Patrick Dewael. 'Het land heeft een stabiele regering nodig. Persoonlijke frustraties moeten daar ondergeschikt aan zijn', klonk het op het Open VLD-hoofdkwartier. Bij CD&V leeft dan weer een pak wantrouwen tegenover Open VLD. Gevreesd wordt dat de coalitiepartner over enkele maanden toch de stekker zal uittrekken. Maar zelfs als er over zes maanden alleen Vlaamse en Europese verkiezingen worden georganiseerd, dan nog dreigt CD&V zware electorale averij op te lopen. Zeker als de partij niet kan rekenen op de stemmen van de West-Vlaamse, Antwerpse en Limburgse stemmenkanonnen Leterme, Vervotte en Vandeurzen.

quote:

Twaalf Wijzen om België te splitsen

De onderhandelingen zijn dood, leve de onderhandelingen. Ruim anderhalf jaar na de verkiezingen van juni 2007 zijn de communautaire onderhandelingen helemaal in het slop geraakt. Premier Leterme heeft de handdoek al in de ring gegooid; Vlaams minister-president Kris Peeters probeert de sputterende gemeenschapsdialoog weer aan de praat te krijgen.

Panorama bracht zelf twaalf ‘wijzen’ bij elkaar om België te ‘splitsen’. De twaalf trokken zich op een druilerige zondag terug in het kasteel Groenenberg in Gaasbeek. Ze debatteerden een hele dag over de toekomst van het land.

Welke economische instrumenten moeten de deelstaten absoluut in handen krijgen? Is splitsen wel de oplossing voor de problemen waarmee Vlaanderen te kampen heeft? Hoe groot is de schade aan het imago van ons land mocht het gesplitst worden? Zal de Europese Unie Vlaanderen wel als een nieuwe, onafhankelijke lidstaat aanvaarden? En maakt Brussel België niet onsplitsbaar?

Niet alle Vlamingen willen het land gesplitst zien, zoveel werd duidelijk tijdens de kasteeldiscussie, maar waarom hebben de Franstaligen dan de indruk dat de Vlamingen de Belgische staat al lang uitgekleed hebben? Wie heeft hen angst aangejaagd, en waartoe leidt die angst? En op hoeveel wijzen kun je een land als België splitsen ?

De twaalf ‘wijzen’ zijn:

Karl_Heinz Lambertz: Eupen, 56 jaar, minister-president Duitstalige gemeenschap

Marc Eyskens: Leuven, 75 jaar, minister van Staat CD&V

Eric Defoort: Gent, 65 jaar, voorzitter Vlaamse Volksbeweging

Dorothée Klein: Namur, 48 jaar, hoofdredactrice Le Vif/L’Express

Bart De Wever: Berchem, 38, voorzitter N-VA

Rudy Aernoudt: Deurle, 48 jaar, oprichter LIDé

Remi Vermeiren: Zottegem, 68 jaar, voorzitter Warandegroep

Philippe Van Parijs: Brussel, 57 jaar, filosoof

Annemie Neyts :Brussel, 64 jaar , Europees parlementlid Open Vld

Johan Vande Lanotte: Oostende, 53 jaar, senator Sp.a

Bea Cantillon: Mortsel, 52 jaar, professor sociologie

Paul De Grauwe: Leuven, 62 jaar, professor economie

Twaalf wijzen om België te splitsen. Een reportage van Ivan De Vadder, Mark De Visscher en Jan Puype. Panorama op zondag 11 januari 2009. Canvas, 20u10.

quote:

Op zondag 11 januari 2009 14:17 schreef Heero87 het volgende:
Interessant, lijkt me zeker de moeite. .

quote:

Op zondag 11 januari 2009 19:43 schreef reem het volgende:
Hmm, ik kan het vanavond niet zien, is er iets als een belgische uitzendinggemist.nl?

quote:

Op vrijdag 16 januari 2009 19:13 schreef rubbereend het volgende:
is er nu weer een rel rond SP.A?

quote:

Op vrijdag 16 januari 2009 19:26 schreef zagevent het volgende:

[..]

Dan zal het vroeg of laat gedaan zijn met de sossen in Vlaanderen. Ik geef ze 3.5 jaar. Tegen de verkiezingen in 2014 bestaan ze niet meer.

quote:

Op vrijdag 16 januari 2009 19:32 schreef rubbereend het volgende:

[..]

maar wilde de voorzitter nou speciaal voor hem de naam van de partij aanpassen?

quote:

Op vrijdag 16 januari 2009 19:34 schreef katerwater het volgende:

[..]

...wat betekent dat er een groot electoriaal gat valt tussen Groen! en de centrumpartijen. Want eventuele nieuwe partijtjes zullen dan nog geen groots succes halen en vechten met de kiesdrempel.

Dat wordt nog interessant

quote:

Peiling: Lijst Dedecker derde partij in Vlaanderen

za 17/01/09 10:38 - Als er nu verkiezingen zouden zijn, dan haalt geen enkele partij nog 20 procent. In een peiling van Het Laatste Nieuws blijft CD&V wel de grootste partij, maar is het Lijst Dedecker die een enorme sprong vooruit maakt.

CD&V blijft de grootste partij met 19,9 procent. Bij de verkiezingen in juni 2007, toen nog in kartel met de N-VA, haalden de christendemocraten 29,6 procent van de stemmen.

Open VLD volgt met 18,3 procent. De opvallende derde partij is Lijst Dedecker, die zijn opmars voorzet. De partij haalt in de peiling 16,3 procent van de stemmen.

Een forse klap is voor Vlaams Belang. De partij haalt 15,2 procent. Ook de SP.A boert achteruit. De socialisten hebben nog 13,4 procent. De peiling werd afgenomen voor de huidige crisis.

Groen krijgt 7,2 procent. De N-VA haalt met 5,3 procent nipt de kiesdrempel. De Sociaal-Liberale Partij, opvolger van VlaamsProgressieven, doet dat met 2,6 procent niet.

Het is de eerste peiling onder de nieuwe regering-Van Rompuy. De nieuwe premier krijgt net 50 procent vertrouwen. 80 procent van de respondenten wil nu of in juni federale verkiezingen.