Welke film heb jij vandaag/pas gezien? Deel CXXXIII

quote:

Op woensdag 5 november 2008 00:25 schreef donroyco het volgende:

[..]

Gezien die achterliggende gedachte..

je bedoelt het moraal van de film, het op de hak nemen van de US consumptiemaatschappij?
tja.... kinderen zullen daar niet zo op letten denk ik zo..

Ik denk dat kinderen die moraal bijna niet kunnen missen. Of je moet het echt over de allerjongsten hebben.

Tropic Thunder
Aardige film, soms best grappig. kon niet de kwaliteit halen die ik hoopte. Wel leuk om die knipoog naar de holywood scene te maken. al met al wel vermakelijk. 6,5/10

Star Trek: The Wrath of Khan (1982, VS. Nicholas Meyer)

Ik ben altijd meer een Warrie dan een Trekkie geweest. Maar omdat dit bekend staat als één van de betere Star Trek films, wilde ik er toch wel een keer eentje proberen. En om een andere reden
De special effects waren er erg gedateerd en nep. Vooral computers en dergelijke zager er erg achterhaald uit voor iemand uit onze tijd. Ook het acteerwerk viel me erg tegen voor een film uit zo'n befaamde franchise. Ondanks al dat was het een aangenaam tussendoortje op de zaterdagmiddag. Kirk, Spock en kornuiten mogen echter imho nog steeds niet de schoenen poetsen van Han, Luke, Chewie, Obi-wan en de rest.
cijfer: 7

Porky's (1982, VS, Bob Clark)

Het bewijs dat vroeger echt niet alles beter was. Toen werden er ook slechte komedies voor oversekste pubers gemaakt werden. De ene banale grap volgt op de volgende.
cijfer: 3.5

Poltergeist (1982, VS, Tobe Hooper)

Was goed spannend en eng.
cijfer: 8

WALL·E (2008, VS, Andrew Stanton)

Walle , walle , walle , walle .
cijfer: 8.5

First Blood (1982, VS, Ted Kotcheff)

Dit is de eerste keer dat ik hem in een ruk van begin tot eind zie. Door de vervolg delen zou je soms vergeten dat het eerste deel naast een gave actiefilm ook degelijke drama elementen bevat.
cijfer: 8

The Verdict (1982, VS, Sidney Lumet)

zeer degelijk rechtbankdrama met de wijlen Paul Newman op zijn allerbest.
cijfer: 7.5

Hellboy II: The Golden Army (2008, VS, Guillermo del Toro)

Het eerste deel was een leuke film in mijn herinnering, maar niet heel speciaal. Del Toro is door dat deel en daarna Pan's Labyrinth duidelijk gegroeid als regisseur. Want met Hellboy 2 levert hij een volwaardige blockbuster af.
Bij andere comicfilms hadden we al gezien, dat een vervolg zeker niet onder hoeft te doen voor het orgineel. Voornamelijk omdat je geen tijd hoeft te verdoen aan het achtergrond verhaal, maar meteen over kan naar de orde van de dag. Het verhaal stelt echter natuurlijk niet al te veel voor. Maar dat maakt de film meer dan goed, door de fantastische wereld die del Toro (en Mike Mignola) weten te schappen. Je komt ogen te kort, zoals in de trollenmarkt scene. Bovendien is de film ook nog eens erg grappig, met als hoogtepunt het duet van Hellboy en Abe.
Op naar deel 3.
cijfer: 8.5

quote:

Op woensdag 5 november 2008 00:33 schreef donroyco het volgende:

[..]

Ja, dat klopt Wat vond jij van de film?

ik vond em persoonlijk geweldig gedaan... (heb em 3x in bios gezien met m'n unlimited card)
wat ik zeer goed gedaan vond was het feit dat ze een verhaal baseren op robots die niet/nauwelijks praten.. en toch de film boeiend houden (zie de eerste 20/30 minuten van de film)
Er zaten zeer leuke/mooie scene's tussen (define dancing scene of b.v. de scene waar Wall-E voor stalker aan het spelen is). ik weet niet wat het was maar bijna alles leek te kloppen... alleen idd het moraal: dat ligt er inderdaad wel erg dik boven op, maar ik denk toch dat kinderen dat niet/half meekrijgen, kids zijn veels te gefocused op 'hun helden' (aka alle robotjes en hun avonturen)
ik heb em een 8-9 oid gegeven

scheelt wel dat ik een erge animatie fan ben (zie ook m'n collectie disney's en anime in m'n dvd collectie )

Gisteren:
Young Mr. Lincoln
Op de dag dat Amerika geschiedenis schreef door met Barack Obama hun eerste Afro-Amerikaanse president te kiezen leek het me wel leuk om eens terug in de geschiedenis te duiken en een film op te zetten over de eerste Republikeinse president en één van de grootste presidenten die de VS ooit gekend hebben: Abraham Lincoln.

Het gaat in deze eerste samenwerking tussen John Ford en Henry Fonda niet zozeer om de periode dat Lincoln president was en vermoord werd maar meer om de jaren er aan voorafgaand en een begin maakte met z`n advocatenwerk. Hier in is al mooi te zien hoe hij voor het eerst bekend maakt waar ie voor staat en tegen groepjes mensen praat. Hier worden al mooi de eerste kenmerken van een groot president en historisch figuur neergezet. Iets dat volledig op het konto geschreven kan worden van Henry Fonda die een geweldige prestatie neerzet als Lincoln. De volledige film zit je dan ook geboeid te kijken naar zijn acteerwerk.
Het verhaal van de film is opzich niet echt het meest interessante maar dat is ook niet waar deze film omgaat natuurlijk. Hij gaat in eerste instantie om de transformatie van Lincoln van advocaat naar iets dat veel groter is dan dat, het presidentschap.
De eerste Ford film die ik heb gezien is me bijzonder goed bevallen.

IMDB Cijfer: 7,6/10
Mijn Cijfer: 8,0/10

Casino Royale
Voor de tweede keer dat ik `m zag, voor de tweede keer in de bioscoop. Bij deze kijkbeurt beviel ie me nog beter dan de eerste keer. Al had het personage van Mathis wat mij betreft best geschrapt had kunnen worden.
Verder: veel toffe actie en een geweldig hoog tempo. Niet veel op aan te merken

IMDB Cijfer: 8,0/10
Mijn Cijfer: 8,0/10

Quantum Of Solace
En toen was het tijd voor de nieuwste film in de Bond reeks: Quantum Of Solace. Toen een tijd geleden de speelduur van ongeveer 100 minuten bekend werd vreeste ik al of dit wel goed zou gaan. Zou slechts 100 minuten wel genoeg zijn om een volledig Bond verhaal, een vervolg, te vertellen. Zou het verhaal goed genoeg uitgewerkt zijn? Helaas, het antwoord luidt: nee.
Het begint goed met een geweldige achtervolgingsscene. Maar naar mate de film vordert gaat het verhaal aan steeds meer kanten rammelen, om uiteindelijk uit te monden in een (redelijke) warboel. Het voelt te gehaast en niet goed uitgewerkt aan. Graig doet als Bond hetzelfde wat ie in het vorige deel ook deed, en dat doet ie goed. Mathieu Amalric vond ik niet echt geslaagd als bad guy, zoals Le Chiffre dat wel was in Casino Royale was.
Al met al lost Quantum Of Solace de verwachtingen allerminst in. In het vervolg kan Marc Forster zich waarschijnlijk beter bezig houden met drama films.

IMDB Cijfer: 7,6/10
Mijn Cijfer: 6,8/10

Sophie's Choice (1982, VS, Alan J. Pakula)
Dit sterke drama wordt gedragen door zijn drie hoofdrolspelers. Ten eerste Peter MacNicol die zeer geschikt is als de boy-next-door, waarmee je je als kijker perfect kan identificeren. Zodat vanuit zijn gezichtspunt het verhaal vertelt kan worden. Ten tweede Kevin Kline in één van zijn beste rollen is zeer charmant is als de wispelturige Nathan. Hij zorgt ervoor dat de film ook z'n vreugdevolle, luchtige momenten kent. Maar ook voor de spanning als die weer doorslaat. De film is vooral bekend om de derde, Meryl Streep. Die op het ene moment zeer aangrijpend is als de breekbare en dan weer zeer betoverend als een opgewekte Sophie. Zij zorgt daarmee voor het emotionele hart van de film.
De film is met 2,5 uur wel iets aan de lange kant. Vooral de flashback van Sophie in het concentratiekamp had van mij ingekort mogen worden.
cijfer: 8

28 Days Later / 28 Weeks Later - 8 / 7.5

De films hebben veel overeenkomsten, maar verschillen dusdanig in stijl dat het vervolg bijna net zo goed en spannend aanvoelt als het eerste deel. Het virus en de zombies doen sommigen misschien wat onwerkelijk aan, voor anderen is de hoeveelheid bloed iets te veel van het goede, maar niemand kan ontkennen dat beide films verrassend goed met een aantal filosofische en maatschappelijke aspecten weten om te gaan. En dan de muziek... super!

Het schijnt dat 28 Months Later in productie is. Of althans, er zijn geruchten.

Twister


Twee dagen geleden overleed schrijver en producer Michael Crichton. Voor mij niet speciaal een reden om deze film te zien, maar zijn naam viel me wel op bij de credits. Twister is een dol avontuur van een stel op tornado's jagende nerds met Helen Hunt. Laatstgenoemde ligt in een scheiding met Bill Paxton, maar toch is er iets onafscheidelijks tussen hen: de passie voor het jagen op tornado's! Beiden beleven doldwaze avonturen tijdens de verschillende confrontaties met dit bijzondere weerfenomeen. De verloofde van Bill Paxton, die ook mee is, kan zich niet vinden in deze hobby en peert hem drvandoor uiteindelijk. Tot zover het dramagedeelte. Dan het actiegedeelte: dat was wel gaaf. Het had meer te bieden dan het dramagedeelte hoe dan ook! Het grappig bedoelde onelinergehalte in deze film is vrij hoog overigens. Cijfer: 6

Gooische vrouwen seizoen 4

Dit seizoen van Gooische vrouwen is goed,Maar moet wel op gang komen en dat is nogal lastig met 8 aflervering.Willemijn is dood en daarmee lijkt ook de rek een beetje eruit.
Alleen vanaf het moment dat Tippi Wan back in business is wordt het weer goed.
Maar door het zwakke begin en het slechte einde toch het minste seizoen.

Cijfer: 6,8

quote:

Op donderdag 6 november 2008 20:50 schreef Falco het volgende:
Twister
[ afbeelding ]

Twee dagen geleden overleed schrijver en producer Michael Crichton. Voor mij niet speciaal een reden om deze film te zien, maar zijn naam viel me wel op bij de credits. Twister is een dol avontuur van een stel op tornado's jagende nerds met Helen Hunt. Laatstgenoemde ligt in een scheiding met Bill Paxton, maar toch is er iets onafscheidelijks tussen hen: de passie voor het jagen op tornado's! Beiden beleven doldwaze avonturen tijdens de verschillende confrontaties met dit bijzondere weerfenomeen. De verloofde van Bill Paxton, die ook mee is, kan zich niet vinden in deze hobby en peert hem drvandoor uiteindelijk. Tot zover het dramagedeelte. Dan het actiegedeelte: dat was wel gaaf. Het had meer te bieden dan het dramagedeelte hoe dan ook! Het grappig bedoelde onelinergehalte in deze film is vrij hoog overigens. Cijfer: 6

Die koeien zijn later door een tornado geraakt?

quote:

Op donderdag 6 november 2008 22:07 schreef trebremmit het volgende:

[..]

Die koeien zijn later door een tornado geraakt?

Ja

On Dangerous Ground
M`n eerste film van Nicholas Ray is geen normale film noir zoals je die zou verwachten. In het eerste deel van de film lijkt het nog op een (enigzins) normale film noir uit te draaien: 3 politie agenten die op zoek gaan naar de moordenaar van een collega politie agent. Het lijkt uit te draaien op een normale noir, maar wanneer één van de agenten wordt weg gestuurd omdat hij zich aan de regels houdt en moet gaan helpen bij een moordzaak in een klein gehucht, veranderd de toon van de film. Het wordt meer een melodramatische karakterstudie film dan een politie film. Dit komt in het begin een beetje vreemd over maar achteraf gezien werkt het goed. Alle normale "cliche`s "die je verwacht komen hier niet voorbij, of tenminste niet in de vorm zoals je ze verwacht.
Wat verder opvalt is het, vooral voor een film noir, ongebruikelijke camerawerk waarbij regelmatig gebruik wordt gemaakt van een handheld camera. Iets dat niet vaak te zien is bij een film noir. Het acteerwerk is geweldig, waarbij Robert Ryan een prachtige rol neerzet als de getormenteerde cop Jim Wilson. Ook Ida Lupino is geweldig.
Als je een keer een ander soort film noir wilt zien dan gebruikelijk is dan is On Dangerous Ground absoluut aan te raden.
Een meesterwerk

IMDB Cijfer: 7,4/10
Mijn Cijfer: 8,8/10

[ Bericht 0% gewijzigd door Timo20 op 07-11-2008 12:46:44 ]

W. (Oliver Stone, 2008)
Na JFK en Nixon moet nu George W. Bush er aan geloven, hij ziet zijn eigen levensverhaal in beeld gebracht worden door Oliver Stone. Nou ja, eigen levensverhaal? De mening van Stone zit hier wel goed in verwerkt en het moge duidelijk zijn, Stone is geen fan van Bush. Hierdoor wordt Bush als een domme dronken redneck geportretteerd en al ben ik ook geen groot fan van de beste man, dit gaat net iets te ver. Het brengt overigens wel enkele vermakelijke scènes met zich mee. Net als in JFK en Nixon kiest Stone ervoor om ruim de tijd te nemen, aangezien het echter aan diepgang ontbreekt was dit in mijn ogen niet nodig. Het acteerwerk is wel erg sterk. Josh Brolin mag dan qua uiterlijk niet heel erg veel overeenkomsten vertonen met Bush toch weet hij wel te overtuigen. Dit gaat ook op voor bijna alle bijrollen. Alleen Thandie Newton vond ik erg irritant als Condoleezza Rice, maar goed ik weet verder ook niet hoe de echte Rice was (kan me alleen niet zo’n mega irritant stemmetje herinneren). Aardige film, maar van Oliver Stone had ik iets meer verwacht. Zeker omdat hij al heeft bewezen prima films over dit onderwerp te kunnen maken. 7.0

Little Britain USA (Matt Lucas & David Walliams, 2008)
Na het succes in eigen land maakt ook Little Britain nu de overstap naar de US, een geslaagde excursie. Het betreft hetzelfde concept (lees dezelfde sketches/ personages) en dezelfde cast, echter wordt nu niet alleen Engeland in haar hemd gezet maar krijgen de Amerikanen er ook flink van langs. Meer van hetzelfde dus in een andere setting. Indien je de vorige seizoenen van Little Britain kon waarderen dan zal Little Britain US je ook zeker bevallen en vliegen de slechts zes afleveringen voorbij. 8.0

Space Chimps
tja...
animatie film over een stel apen die op zoek gaan naar buitenaards leven.
idee is oud, maar wel leuk uitgevoerd opzich. nederlands is geen hit (as usual zo'n beetje).
verhaal is op zich zelf dus wel redelijk uitgekauwd maar kinderen zullen et vast leuk vinden
5-6/10

Quatum of Solance
note: heb niet eerder bond film gezien.

leuke actiefilm, maar te standaard actiescenario..
7/10

The Black Dahlia
De film begint erg goed.
De hele bokswedstrijd en het gevolg dat de boksers samen een politie duo vormen is erg veel belovend.
Dan denderd de film lekker door als een politie film in de jaren 40.
Maar helaas eindigt de film met een vreemd plot ik raakte zelf de weg een beetje kwijt en ik vond het einde dan ook onnodig. 4.7

Taken (Pierre Morel, 2008)

Wat is Liam Neeson heerlijk meedogenloos in deze film. Dankzij zijn overtuigende rol wordt je in deze thrill-ride gezogen. Dat het allemaal niet bijster origineel is wordt door het hoge tempo en prima actiescenes al snel vergeten. Dat Morel actiescenes goede actiescenes kon regisseren liet hij al zien in Banlieue 13. Hier zijn deze ook nog eens verpakt in een realistischere omgeving wat de film pakkender maakt. ****

Quantum of Solace (Marc Forster, 2008)

Quantum of Solace is misschien wel de mooiste Bond-film ooit. Esthetisch gezien dan. Tussen de vele actiescenes door brengt Marc Forster alles heel gelikt in beeld, wat in contrast staat met de rauwe actiescenes. Deze actiescenes zijn in overmaat aanwezig, misschien wel te nadrukkelijk. Camille zegt het ook in de film: "There is something horribly efficient about you". Dat kan ook gezegd worden over de film. To the point, zonder overbodige subplotjes waar wat relativering en humor in gestopt kan worden. Zeker in het begin is het te veel een aaneenschakeling van lijk naar volgend lijk. Maar Daniel Craig is een heerlijke 007, Olga een lekkere Bond-girl en Mathieu Amalric een prima bad-guy. ***½

[ Bericht 0% gewijzigd door Gorro op 08-11-2008 14:46:35 ]

Gisteren Die Hard 4 gezien

Op de paar leuke momenten na vond ik het toch een bedroevende poep film
De badguy heeft nul komma nul charisma, die stomme asian chick nog veel minder.
Ongeloofwaardig is tot daar aan toe .. maar soms gaat dat echt te ver. Soms probeert de film namelijk wel serieus te zijn ..
4/10

[Rec] is al een aantal keren besproken in dit topic, maar dat weerhoudt mij er niet van om er ook een stukje aan te wijden. Ook ik vind het een van de betere horrorfilms van de afgelopen jaren. Het begin is erg effectief als inleiding, de documentairestijl zorgt voor een hele realistische setting. De hysterie wanneer het verhaal daadwerkelijk aanvangt lijkt irritant, maar tegelijkertijd reageren sommige mensen (zeker Spanjaarden!) in zo'n situatie in het echt niet heel anders wat alleen maar bijdraagt aan het realisme. Vanaf dat moment wordt de film steeds meer creepy tot aan de climax van de zenuwslopende zolderscene. Manuela Velasco is perfect gecast als reporter en de combinatie van naiviteit en assertiviteit die ze in haar rol legt draagt de film en sleept de kijker mee op een claustrofobische trip door het afgesloten appartementencomplex. 8/10

The Real Blonde (1997, VS, Tom DiCillo)
Tja echt zo'n film, die niet hahaha-dijen kletsen leuk is, maar toch leuk genoeg om constant met een glimlachje op mijn gezicht te zitten. Wat vooral te danken is aan de altijd betrouwbare Catherine Keener. Zo'n film die ik morgen waarschijnlijk al weer vergeten ben.
cijfer: 6

How to Lose Friends & Alienate People (2008, VK, Robert B. Weide)

Deze film maakt een goede gooi naar meest tegenvallende film van het jaar. Het zou zogenaamd een scherpe satire op het celebrity-wereldje en het circus daaromheen moeten zijn. Maar het is even scherp als een doos ongeslepen kleurpotloden. Die paar grapjes, die dan met wat goede wil als satire betiteld kunnen worden, getuigen niet van echte lef. Waardoor ze geen impact maken. Dit komt ook doordat de andere karakters in de film te overduidelijk eendimensionale karikaturen van bestaande types zijn, waar we om zouden moeten lachen.
Maar de grootste fout, die Weide begaat is dat hij geen toon durft te kiezen. Het is niet duidelijk of we nou om het tegendraadse, onbeschofte gedrag van Simon Pegg moeten lachen of met hem om zijn tegendraadse, nuchtere kijk op het elitaire gedrag van de rest. Vergelijk dat met The Devil Wears Prada, waarin we wel samen met een nieuweling een frisse, nuchtere kijk krijgen op de mores van het (mode)wereldje en met haar lachen daarom.
Met heel dat onbeschofte gedrag valt het ook wel mee. Of celebrity feesten zijn niet half zo opwindend als we moeten geloven en eigenlijk ongeveer even saai als de verjaardag van je oma.
Bovendien wordt zijn triomftocht naar de top (het moment waarop neem ik aan de titel slaat) vertoond in een montage van enkele minuten. Halverwege verandert de film ook steeds meer in een wanneer-krijgen-ze-elkaar plot.
Ik heb niks tegen Simon Pegg. _{(Al kan ik hem moeilijk serieus nemen sinds de comic the Boys)} Maar hij weet zich duidelijk geen raad met de rol. Wat onbezorgd weerzinwekkend, buitensporig gedrag moet voorstellen komt meer over als aandoenlijk in zijn dom- en onervarenheid. Zo lijkt zijn obsessie met Megan Fox i.p.v. de jacht van een vlijmscherpe journalist om sex te hebben met de heetste actrice van het moment meer op een kalverliefde van een puber.
Die Megan Fox is goed in lekker zijn, maar meer kan ze niet. Het grootste lichtpuntje van de film is zonder twijfel Kristen Dunst. Al heeft zij weinig om mee te werken. Jeff Bridges en Gillian Anderson brengen gelukkig nog wat extra in hun bijrollen, die daardoor beter zouden passen in een aflevering van Entourage dan dit gedrocht.
cijfer: 4

A Complete History of My Sexual Failures (2008, VK, Chris Waitt)

Aan inspiratieloze beginnende schrijvers en filmmakers wordt altijd het advies gegeven: schrijf/film over wat je kent en weet. Chris Waitt heeft dat advies wel heel letterlijk genomen. Nadat hij weer gedumpt is door zijn vriendin, beseft hij dat al zijn vriendinnen hem hebben gedumpt. Daarom besluit hij een documentaire te maken over waar het misging in zijn relaties en zo opzoek te gaan naar wat hij misschien fout doet. Hij besluit om zijn ex-en op te gaan bellen mee te werken aan de docu. Dan al wordt het duidelijk dat er iets grondig mis is met Chris, want geen één vriendin is in eerste instantie bereid mee te werken. De film is dan nog geen vijf minuten bezig. Met hulp van nota bene zijn moeder weet hij uiteindelijk toch een interview te regelen. Gaandeweg werd het mij steeds duidelijker waarom al die vriendinnen hem hebben gedumpt. Chris is namelijk een onvolwassen, onzekere, luie, gedesillusioneerde eikel.
Maar dit is nog maar het topje van de ijsberg. Want de problemen van Chris zitten nog dieper dan we wisten. Hij blijkt namelijk al jaren geen erectie meer te kunnen krijgen. Wat pijnlijk duidelijk wordt na een confrontatie met een ex. Nog meer als hij in zijn zoektocht naar een nieuwe vriendin een leuk meisje naar bed weet krijgen, maar weer faalt. Alles lijkt uiteindelijk te draaien om zijn onverwerkte emoties over "the one that got away". De film eindigt met een hoopvolle toon, waarin Chris lijkt om te kunnen gaan met die emoties en een beginnende relatie heeft met een leuk nieuw meisje.
Misschien verklap ik nu wel heel de film, maar dat is ook niet de reden om hem te kijken. Evenmin zou ik hem aanzetten om het vele navelstaren dat Chris doet. De reden om deze film te kijken is, omdat Chris soms zo ongelofelijk idioot is, dat ik dubbel lag van het lachen. Dan heb ik het over momenten dat hij onbedoeld grappig is door zijn gedrag en niet eens over overduidelijk in scene gezette momenten, zoals wanneer hij een stuk of 6 viagra pillen met bier, waarna hij botergeil en straalbezopen op straat elke willekeurige vrouw aanspreekt met de vraag om sex te hebben. Of bijvoorbeeld als hij via internet een date heeft met een SM meesteres, die hem straft om al zijn wangedrag. Eigenlijk is het allemaal zo onwerkelijk, dat ik me afvraag of ik er niet ingetuind ben en het allemaal verzonnen is. (Extra credit naar Chris als dat het geval is.) Maar nep of niet, vermakelijk is het iig.
cijfer: 7.5

quote:

Op zaterdag 8 november 2008 15:14 schreef sitting_elfling het volgende:
Gisteren Die Hard 4 gezien

Op de paar leuke momenten na vond ik het toch een bedroevende poep film
De badguy heeft nul komma nul charisma, die stomme asian chick nog veel minder.
Ongeloofwaardig is tot daar aan toe .. maar soms gaat dat echt te ver. Soms probeert de film namelijk wel serieus te zijn ..
4/10

Ga je mond spoelen het is Die-hard wat verwacht je van een bad guy. Bruce gaat weer kompleet naar de klote in deze film net als in de vorige die hards.

quote:

Op zaterdag 8 november 2008 19:41 schreef Wooldoor het volgende:

[..]

Ga je mond spoelen het is Die-hard wat verwacht je van een bad guy. Bruce gaat weer kompleet naar de klote in deze film net als in de vorige die hards.

Ok, dus in een Die Hard films zijn de badguys charismaloos? WAT een klinklare onzin. In Die Hard 1 en 3 heb je schoolvoorbeelden van prima badguys die enorm charisma hebben (in deel 2 vond ik dat minder). En ZO compleet naar de klote gaat Bruce nou ook weer niet.

Ook ik vond Die Hard 4 een aardige actiefilm, maar totaal los van de eerdere delen. De film is te braaf, te schoon en onorigineel.

Vicky Cristina Barcelona
Een aparte Woody Allen-film. Er wordt nog steeds wat afgeluld, maar Allen houdt zich deze keer wat in. De gespreksonderwerpen kwamen ook voor in zijn andere films (relaties dus), maar deze keer wordt het minder zwaarwichtig aangepakt, zonder sarcastische oneliners. Hier leunt men veel meer op een vrij prettige vakantie-vibe waardoor de film rustig voort kabbelt en niet verzuipt in neurotisch gekwetter.

2 Amerikaanse toeristes raken betoverd door een charismatische Spaanse schilder, dat vat het hele plot wel samen. Bardem is overtuigend als coole schilder en Rebecca Hall verrast aangenaam als controlefreak Vicky. Johansson is niet slecht als Cristina, maar toch het zwakste element. Helemaal wanneer Penelope Cruz ten tonele verschijnt als de chaotische ex van de schilder. Sommigen noemen het de beste Allen van de laatste 10 jaar, dat vind ik wat overdreven, maar het is zeker een charmante film, geholpen door de mooie Spaanse omgeving. Geen film om te analyseren, maar om te ondergaan.

The Bad and the Beautiful
Sterke film over de filmindustrie. Een producer die al een hele tijd geen successen meer heeft gehad, vraagt zijn favoriete regisseur, actrice en schrijver om nog één keer samen te werken. Ze zijn echter alle drie erg kwaad op hem en weigeren. Door middel van flashbacks zien we hoe het is fout gelopen tussen de vier.

Men krijgt een interessante blik op de filmindustrie van de jaren '40-'50, waarbij de hoofdrolspelers zich moeten opwerken via allerlei rommelige B-films (inclusief belachelijke SFX) tot ze de kans krijgen om een goed script te verfilmen en een gevestigde waarde te worden. De film won trouwens 5 oscars, waaronder script en beste vrouwelijke bijrol voor de schattige Gloria Grahame. Ook de andere rollen worden goed vertolkt door onder meer Kirk Douglas, Lana Turner en Walter Pidgeon. Zeker een aanrader voor de fans van film over film.

The Fountainhead
Verfilming van het gelijknamige, redelijk succesvolle boek van Ayn Rand. Het gaat over een idealistische jonge architect die weigert te "conformeren" en eist dat zijn gebouwen exact gebouwd worden zoals hij ze getekend had, anders heeft hij liever dat zijn plannen worder verscheurd. Het zou een getrouwe verfilming van het boek zijn, aangezien de schrijfster zelf haar boek adapteerde tot een script en net als haar protagonist stond ze er op dat haar werk tot in het kleinste detail authentiek bleef.

Het is een boeiende uiteenzetting over principes en integriteit met pakkende acteerprestaties van Patricia Neil en vooral Raymond Massey. Minpuntje is helaas de hoofdrol die wordt vertolkt door Gary Cooper. Die is zwaar miscast en is veel te oud voor zijn rol, een probleem dat geldt voor 80% van de films waarin hij meedoet. Ook staat hij hier zoals altijd weer erg houterig te acteren (al past het hier soms wel bij de rol) en zorgt hij ervoor dat de slotmonoloog minder impact heeft dan hij eigenlijk verdient. Al bij al wel een goede film, jammer van Cooper.

[ Bericht 0% gewijzigd door SaintOfKillers op 09-11-2008 11:26:09 ]

quote:

Op zaterdag 8 november 2008 20:30 schreef Morrigun99 het volgende:

[..]

Ok, dus in een Die Hard films zijn de badguys charismaloos? WAT een klinklare onzin. In Die Hard 1 en 3 heb je schoolvoorbeelden van prima badguys die enorm charisma hebben (in deel 2 vond ik dat minder). En ZO compleet naar de klote gaat Bruce nou ook weer niet.

Ook ik vond Die Hard 4 een aardige actiefilm, maar totaal los van de eerdere delen. De film is te braaf, te schoon en onorigineel.

Dankjewel voor het met me eens zijn :p Die hard 4 was inderdaad lekkere actie, alleen de badguys .. pfft die dame en die oliphant hebben niks om het lijf. Terwijl die Hans Gruber in deel 1 toch wel iets 'maniakaals' over hem had

La 317ème section - 1965; Pierre Schoendoerffer

Documentaire-achtige film over de belevenissen van een Franse groep soldaten tijdens de oorlog in Indochina. De groep probeert in de jungle van Vietnam uit de handen van de vijand te blijven. Binnen de groep is er de idealistische jonge luitenant die vooral steun zoekt bij de ervaren en oudere sergeant. Schoendoerffer was als cameraman aanwezig tijdens de oorlog en hij heeft de film ook gebaseerd op zijn eigen ervaringen uit die tijd. De cinematografie (zwart/wit) is dik in orde en het verhaal over het door ziekte en dood geplaagde peloton soldaten doet zeer realistisch aan. Deze vroege Vietnam film kon mij daarom wel bekoren

Net Taken gekeken, zeer vette film!

Beetje a la Man on Fire, alleen dan wat minder hollywood-like, en hij was sneller.

7.9 op imdb. Zou hem zelf een 8,5 geven. Weinig dingen waar ik me aan ergerde

http://www.imdb.com/title/tt0936501/

My Little Eye
Een aantal jongeren doet mee met een soort van Big Brother: ze kunnen hiermee 1 miljoen dollar verdienen, als 1 van het het huis zou verlaten, heeft iedereen verloren. Hun doen en laten wordt op een website life vertoond. Op een gegeven moment gebeuren er vreemde dingen, er vliegt een vogel door het huis, er worden teksten op het raam geschreven, etc.

Ze komen erachter dat de website wel heel moeilijk te vinden is.

Nogal standaard horrorfilm, er was 1 moment dat ik schrok, daarna werd het allemaal heel erg voorspelbaar.

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

Wel aardig, kleine 7.

The Chronicles of Narnia: Prince Caspian (Andrew Adamson, 2008)

Dit vervolg op The Lion, the Witch and the Wardrobe is een lichte verbetering. Het is allemaal net wat volwassener. Het blijft echter wel een light versie van Lord of the Rings. Zeker nu ook wat fantasie elementen uit die serie in deze serie sluipen (soort van ents die de veldslag redden, de scene met de brug en het water). Toch is een vergelijking met dat fantasie epos niet geheel eerlijk. Deze serie richt zich duidelijk op een jonger publiek en voldoet prima in die behoefte. Het acteerwerk is soms wat matig, maar het is verder een zeer degelijk fantasie film. ***½

Harsh Times (David Ayer, 2005)

Fikse tegenvaller. Christian Bale is totaal miscast als geweldadige nietsnut. Het accent zet hij veel te dik aan en hij heeft een te intelligente blik in z'n ogen om zijn personage geloofwaardig te maken. De straattaal die uitgeslagen wordt komt ook nogal ongeloofwaardig over. Het is nog net niet zo erg als in Bound by Honor, maar het komt in de buurt. **½

Koyaanisqatsi (1982, VS, Godfrey Reggio)
Deze zeer ongewone documentaire heeft geen tekst en ook geen verhaal. Het begint met prachtige beelden van landschappen, water en lucht. Maar dan verschijnen er opeens oliepijpen en elektriciteitsmasten in dat landschap. We verplaatsen ons van de natuur naar de bewoonde wereld. Waarin we via beelden van steden, verkeer, normale mensen enz. een beeld krijgen van het hectische leven van de moderne tijd. De film is dan ook overduidelijk een ietswat makkelijke aanklacht tegenen hoe men de natuur verpest heef, wat ook blijkt als op het einde de definitie van Koyaanisqatsi wordt gegeven: ko.yaa.nis.qatsi, n. (Hopi). 1. crazy life. 2. life in turmoil. 3. life disintegrating. 4. life out of balance. 5. a state of life that calls for another way of living.
Het klinkt misschien saai. In het begin vroeg ik me ook af hoe ik dit ooit anderhalf uur ging uitzitten, maar door de beelden en de muziek van Philip Glass raakte ik in een soort gehypnotiseerde trance en was de film voorbij voor ik het door had.
cijfer: 8

Pineapple Express (2008, VS, David Gordon Green)
De Apatow clan flikt het weer. Weer nemen ze een genre dat redelijk uitgemolken lijkt en geven ze daar een nieuwe frisse draai aan. Dit keer met een zeer geslaagde combinatie van stoner komedie- en buddy actiefilm. Seth Rogen en Evan Goldberg zijn weer samen verantwoordelijk voor het verhaal. De regie is in handen van David Gordon Green, die de film op een nog hoger niveau weet te tillen.
De film zit vol met zeer grappige dialogen, hilarische situaties en coole actie. Seth Rogen en James Franco, die eindelijk weer terugkeert naar zijn Freak & Geeks vriendjes, hebben een geweldige chemie samen.
Eigenlijk was ik een beetje bevreesd, want als mensen zoveel films achter elkaar afleveren gaat dat meestal ten koste van de kwaliteit. Maar Pineapple Express is imho de beste Apatow film tot nu toe en één van de leukste komedies in jaren.
cijfer: 8.5

Step Brothers (2008, VS, Adam McKay)
Ook Will Ferrell (al heeft Apatow ook weer een handje in deze film ) levert nu al een paar jaar de ene na de andere geslaagde komedie af. In deze werkt hij weer samen met John C. Reilly. De twee zijn compleet op elkaar ingespeeld. Wat goed van pas komt, aangezien de meeste scené weer voor het grootste gedeelte geïmproviseerd lijken. Jammer genoeg zakt de film na een leuk begin in.
cijfer: 7

Pink Floyd The Wall (1982, VK, Alan Parker)
Mooie lange clip die hoort bij Pink Floyd's The Wall album. Al is het iets anders dan het album. Want Roger Waters gaat hier, ongehinderd door de rest van de band, verder in het verwerken van zijn verleden en emoties. De live-action stukken met Bob Geldof als Pink worden afgewisseld met de fantastische animaties van Gerald Scarfe.
cijfer: 8

'Spetter! en het Romanov raadsel
Spetter en het Romanov een actractie film in het Dolfinarium.
Qua verhaal natuurlijk bagger het is immers een Nederlandse kinderfilm.
Maar ook qua acteerwerk erg droevig. Ik ben eerder de zaal uitgelopen bah .

3.2

WALL·E

Wauw, dat zag er weer genialer uit. Die mensen van Pixar blijven nieuwe grenzen overschrijden op het gebied van animatie. De film zelf was ook goed opgezet met een klein maar stoer hoofdpersonage. Wel was er weer het nodige moralisme, maar gelukkig niet op een al te vervelende en belerende wijze. Cijfer: 7,5

Before Night Falls


Geweldig. Bardem blijft verbazen, leuke bijrollen van Sean Penn en Johnny Depp, indrukwekkend verhaal, mooie soundtrack en achter elkaar mooie beelden. Deze heeft een speciaal plaatsje in mijn filmhart verovert

IMDb score: 7.2/10
Mijn score: 8/10

quote:

Op zondag 9 november 2008 20:26 schreef Lonewolf2003 het volgende:
Pink Floyd The Wall (1982, VK, Alan Parker)
Mooie lange clip die hoort bij Pink Floyd's The Wall album. Al is het iets anders dan het album. Want Roger Waters gaat hier, ongehinderd door de rest van de band, verder in het verwerken van zijn verleden en emoties. De live-action stukken met Bob Geldof als Pink worden afgewisseld met de fantastische animaties van Gerald Scarfe.
cijfer: 8

Ik blijf het een van de beste films ooit gemaakt vinden. Maar misschien scheelt het dat ik enorm PF fan ben.

SubUrbia (Richard Linklater, 1996)

Een typische film van Richard Linklater in de lijn van Dazed and Confused en Slacker. Er is nauwelijks een plot te bekennen dus, maar de tijd wordt voornamelijk gevuld met dialogen tussen een stel jongeren die niet meer doen dan wat rondhangen rond een convenient store. Ze hebben het over hun plannen, over hun idealen en over vroeger. De gesprekken zijn niet zo leuk als in Dazed and Confused, maar onderhoudend is het allemaal wel. ***½

Mamma Mia! (Phyllida Lloyd, 2008)

Mijn verwachtingen waren al niet hoog gespannen, aangezien ik niet van de muziek van ABBA houdt en ook zeker niet van musicals. Maar zelfs die lage verwachtingen lostte de film niet in. Voornamelijk de regie is nogal doelloos en met name het einde is onbevredigend en rommelig afgewerkt. Er wordt ook slecht gebruik gemaakt van de mooie locatie. Op zich zijn de nummers redelijk geïntegreerd in het verhaal, maar ik krijg altijd last van stuiptrekkingen zodra mensen als een dolle achter elkaar aan gaan rennen en dansen in "spontane" feestpartijen zoals bij het nummer Dancing Queen. Nee, dit is echt niet aan mij besteedt. **

The X-Files: I Want to Believe (Chris Carter, 2008)

Als fan van de tv-serie keek ik toch wel uit naar een reunie van Mulder en Scully. Helaas komt de film niet eens in de buurt van waar ik op hoopte. Ik miste het X-Files gevoel. Inhoudelijk heeft de film nauwelijks wat te bieden. Voor fans zijn er een paar verwijzingen naar de serie, maar de plot van de film is niet erg boeiend. De nieuwe personages van Amanda Peet en Xzibit zijn ook zo één-dimensioneel als ze maar kunnen zijn. De paranormale zaken kwamen ook maar zeer beperkt naar voren. Gemiste kans. **½

Dead Reckoning 1947

Film noir met Humphrey Bogart in de hoofdrol.
Rip Murdock zijn dienstmaat Johnny Dark wordt verdacht van moord maar later zelf dood aangetroffen. Murdock gaat op onderzoek en hij ontmoet Coral, Johnny's liefje. Murdock raakt onder de indruk van haar maar is zij wel zo eerlijk en onschuldig als ze beweert.
Top noir , spannend verhaal, vele plotwendingen , lekkere sfeer en een hoog aantal one-liners van Bogart, verhaal is soms wat moeilijk te volgen maar dat maakt niet uit het is gewoon genieten van Bogart.
8,5/10

The Woman on the Beach - 1947; Jean Renoir

Leuke film-noir van Renoir die ondertussen al een tijdje in de VS verbleef, maar na deze film het land alweer verliet. Een verloofde veteraan (Ryan) wordt verliefd op een een vrouw die is getrouwd met een blinde schilder. De sfeer die mede gemaakt wordt door het camerawerk en de muziek is sterk, maar het plot blijft hier helaas wat bij achter. Dat laatste is vermoedelijk het gevolg van het feit dat Renoir werd gedwongen door de studio om flink te snijden in de film (speeltijd van 70 minuten). Toch weet hij er wel zijn stempel om te drukken en de film is dan vooral een aanrader voor de noir-fan.

Eden Lake


Deze gisteravond gekeken. Ik wist niet echt wat ik hier nou van kon verwachten, had wel 1 erg positieve recensie in Empire gelezen. Maar hij was het kijken helemaal waard. Eden Lake gaat over een jong stel dat in het weekend naar, jawel, Eden Lake gaat, een mooi natuurgebied. Daar hebben ze het aanvankelijk naar hun zin, maar al snel maken ze kennis met een groep jongeren die hun rust verstoren met o.a. harde muziek, harde woorden en een vervelende hond. Allemaal heel onschuldig, maar dan stelen ze hun auto en lopen de zaken uit de hand.

Tot zover het verhaal, verder ga ik er niet op in. Zo lijkt de film in het begin dan ook vrij 'generic' en vrij basic voor een gemiddelde horror, maar uiteindelijk blijft een van de donkerste en nare thrillers over die ik in tijden heb gezien. Zo heeft de film gelukkig een aantal scenes die je nog een tijd bij zullen blijven. De boel escaleert tot het bittere, maar zeer geslaagde einde volledig. Absoluut aanbevolen.

IMDb score: 6.8/10
Mijn score: 8/10

RocknRolla
De nieuwe film van Guy Ritchie is een stuk grimmiger dan Lock, Stock... en Snatch, maar daarom zeker niet slechter. De film start wat traag en de stukjes over domme acties van kleine Britse criminelen en stereotype lompe Russen kennen we nu wel, maar vooral tegen het eind heeft de film veel diepgang. Ritchie neemt ruim de tijd om de grote hoeveelheid karakters tot ontwikkeling te laten komen en tekent ondertussen een interresant en realistisch misdaadverhaal uit. Vooral Toby Kebbell, Tom Wilkinson en Mark Strong zetten sterke rollen neer. 8/10

The Dark Knight
Zonder twijfel de beste superheldenfilm ooit en de beste film van de afgelopen jaren. 10/10

A Quantum of Solace

Gister in de bioscoop gezien en afgelopen vrijdag nog even Casino royale omdat ik hoorde dat het eigenlijk een sequel wordt en ik Casino Royale alleen maar brak in een bus heb gezien.

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

Een 7.5

quote:

Op zaterdag 8 november 2008 20:30 schreef Morrigun99 het volgende:

[..]

Ok, dus in een Die Hard films zijn de badguys charismaloos? WAT een klinklare onzin. In Die Hard 1 en 3 heb je schoolvoorbeelden van prima badguys die enorm charisma hebben (in deel 2 vond ik dat minder). En ZO compleet naar de klote gaat Bruce nou ook weer niet.

Dat mag jij vinden maar ik vind een cactus al meer Charisma hebben dan de bad-guys in Die-hard, en vooral die Gruber met zijn verschrikkelijke nep Duitse accent. The Joker in the dark knight, dat is pas charisma.

quote:

Op zaterdag 8 november 2008 19:23 schreef Lonewolf2003 het volgende:
How to Lose Friends & Alienate People (2008, VK, Robert B. Weide)
[ afbeelding ]
Deze film maakt een goede gooi naar meest tegenvallende film van het jaar. Het zou zogenaamd een scherpe satire op het celebrity-wereldje en het circus daaromheen moeten zijn. Maar het is even scherp als een doos ongeslepen kleurpotloden. Die paar grapjes, die dan met wat goede wil als satire betiteld kunnen worden, getuigen niet van echte lef. Waardoor ze geen impact maken. Dit komt ook doordat de andere karakters in de film te overduidelijk eendimensionale karikaturen van bestaande types zijn, waar we om zouden moeten lachen.
Maar de grootste fout, die Weide begaat is dat hij geen toon durft te kiezen. Het is niet duidelijk of we nou om het tegendraadse, onbeschofte gedrag van Simon Pegg moeten lachen of met hem om zijn tegendraadse, nuchtere kijk op het elitaire gedrag van de rest. Vergelijk dat met The Devil Wears Prada, waarin we wel samen met een nieuweling een frisse, nuchtere kijk krijgen op de mores van het (mode)wereldje en met haar lachen daarom.
Met heel dat onbeschofte gedrag valt het ook wel mee. Of celebrity feesten zijn niet half zo opwindend als we moeten geloven en eigenlijk ongeveer even saai als de verjaardag van je oma.
Bovendien wordt zijn triomftocht naar de top (het moment waarop neem ik aan de titel slaat) vertoond in een montage van enkele minuten. Halverwege verandert de film ook steeds meer in een wanneer-krijgen-ze-elkaar plot.
Ik heb niks tegen Simon Pegg. _{(Al kan ik hem moeilijk serieus nemen sinds de comic the Boys)} Maar hij weet zich duidelijk geen raad met de rol. Wat onbezorgd weerzinwekkend, buitensporig gedrag moet voorstellen komt meer over als aandoenlijk in zijn dom- en onervarenheid. Zo lijkt zijn obsessie met Megan Fox i.p.v. de jacht van een vlijmscherpe journalist om sex te hebben met de heetste actrice van het moment meer op een kalverliefde van een puber.
Die Megan Fox is goed in lekker zijn, maar meer kan ze niet. Het grootste lichtpuntje van de film is zonder twijfel Kristen Dunst. Al heeft zij weinig om mee te werken. Jeff Bridges en Gillian Anderson brengen gelukkig nog wat extra in hun bijrollen, die daardoor beter zouden passen in een aflevering van Entourage dan dit gedrocht.
cijfer: 4

Megan Fox! ! .

quote:

Op maandag 10 november 2008 20:37 schreef Orbeatle het volgende:

[..]

Megan Fox! ! .

Haha, Transformers FTW.

Låt den rätte komma in (2008)



Mooi verhaal over de vriendschap tussen Oskar, een jongen die ontzettend vaak gepest word, en zijn nieuwe buurmeisje Eli. Eli is een apart verschijnsel. Ze komt alleen s'nachts naar buiten en eet geen normaal voedsel. Ze draagt een groot geheim met zich mee.
Deze Zweedse film is een goede mix tussen een donkere fantasy film, coming-of-age en ook de nodige horror. Een van de betere films die ik de laatste tijd gezien heb.
Cijfer: 9

Dance of the Dead (2008)



Vermakelijke horror komedie over een klein stadje dat geteisterd word door zombies. De lokale jeugd neemt het tegen de zombies op. Ik vond de film leuker dan ik verwacht had. De mix tussen horror en komedie was aardig gelukt. Het is allemaal natuurlijk over-the-top, maar het was wel een vermakelijke film.
Cijfer: 7

Para entrar a vivir (2006)



Een van de films uit de " Films to Keep You Awake-series" en naar mijn mening de beste. De film, geregiseerd door Jaume Balagueró, de man achter [Rec], is een soort "Pacific Heights", maar dan veel bloediger. Een jong echtpaar is op zoek naar een nieuw appartment. Ze hebben een appartement op het oog en krijgen een rondleiding door een vrouw. En dan begint de nachtmerrie...." Para entrar a vivir " bewijst maar weer eens dat de Europese horror op dit moment beter is dan de Amerikaanse en ik kijk nu al uit naar Balaguero's nieuwste film.
Cijfer: 7,5

quote:

Op maandag 10 november 2008 21:58 schreef MaartenGrendel het volgende:

[..]

Haha, Transformers FTW.

Is Megan Fox een transformer? .

quote:

Op maandag 10 november 2008 22:24 schreef Orbeatle het volgende:

[..]

Is Megan Fox een transformer? .

Ja, ze verandert van een lekker wijf in een heel lekker wijf.

quote:

Op maandag 10 november 2008 22:54 schreef Lonewolf2003 het volgende:

[..]

Ja, ze verandert van een lekker wijf in een heel lekker wijf.

Inderdaad, dat is wel zo ja. .

Casino Royale (Martin Campbell, 2006)
Als voorbereiding op Quantum of Solace nog maar even weer Casino Royale herkenen op Blu-ray. De eerste Bond met Daniel Craig en naast een nieuw acteur ook een andere aanpak. Het is een prequel op de reeks en Bond heeft net zijn 00 status verkregen, in dit deel gaat hij achter Le Chiffre aan (een bankier voor terroristen). Na de openingsscene (in zwart-wit) de titelsong, met stip de minste Bond-song maar de beelden bij de openingscredits waren wel zeer mooi. Enkele geslaagde en fraai in beeld gebrachte aktiescenes (vooral de achtervolging in het begin van de film). Het verhaal blijft boeien, echter is de film aan het eind wel wat langdradig en maakt men wel heel erg gebruik van de huidige poker rage. Al met al geslaagde vernieuwing van de Bond-reeks. 7.8

Quantum of Solace (Marc Forster, 2008)
Na de geslaagde vernieuwing van de Bond reeks waren de recensies over de nieuwste Bond film een stuk minder positief. Daardoor lagen de verwachtingen bij mij al wat minder hoog en viel deze 22e Bond me uiteindelijk toch nog wel mee. Het moge duidelijk zijn dat de film minder is dan Casino Royale, maar een slechte film is het zeker niet. Daniel Craig laat ook ditmaal weer zien een prima Bond te zijn en gelukkig ditmaal weer een Bondwaardige titelsong. Ondanks dat Quantum of Solace verder gaat waar de vorige film eindigde zit er toch wel een aardig groot verschil tussen de twee films. Ditmaal staat de aktie wat meer centraal en diept men het verhaal en de personages wat minder uit. Verder zien we ook steeds minder traditionele Bond kenmerken terug, een standaard schurk (normaal zijn het in de Bond films toch wat excentrieke figuren) en helaas ook minder typische Bond humor. Marc Foster heeft inmiddels een paar aardige films op zijn naam staan, maar dat waren geen aktiefilms en je kan goed zien dat hij dit genre nog niet goed onder de knie heeft. De keuze voor de handheld camera kan goed uitpakken, maar dan moet men het wel goed toepassen (iets wat Paul Greengrass bijvoorbeeld wel lukt), nu komen de aktiescènes af en toe wat rommelig over. Neem niet weg dat er ook enkele zeer geslaagde scènes inzitten. Ander pluspunt; eindelijk heeft Judi Dench een behoorlijke rol iets wat de film zeker ten goede komt. Laten we hopen dat de volgende film weer een stuk beter is. 7.0

Ballon Rouge (1956)
Terecht een klassieker. Volgens menigeen speelt het zich af in een niet meer bestaande Parijs.

Jongentje vindt een rode ballon. De ballon blijkt een eigen karakter te hebben en volgt het jongetje. Het bevat nagenoeg geen conversaties. Des al niet te min is uitermate boeiend.

cijfer 8 / imdb 8.1

Alien Resurrection (1997)
mmm was altijd in de veronderstelling dat ik deze gezien had. Niet dus.
Tot mijn verbazing is de film die Jeunet gemaakt heeft voor Amelie. Weaver begint hier toch wel wat ouder te worden.

Om eerlijk te zijn mist het het mysterieuze van de eerde delen.

cijfer 6.5 / imdb 6.1

California Dreamin' (Nesfarsit) (2007)
Een groep Amerikaanse militairen worden met hun treinconvoy tegengehouden in een klein Kosovaans dorpje tijdens de Kosovo oorlog. Op een gegeven moment is er een feest en is er een nepElvis optreden. De militairen dansen met de tienermeisjes. Echt boeiend wordt het nooit

cijfer 7 / imdb 8.1

(#209) Die Büchse der Pandora (Pandora's Box) (Georg Wilhelm Pabst, 1929)

Erg sterke silent van Georg Wilhelm Pabst. Van het Duitse expressionisme uit die tijd is niet veel meer te herkennen. Hoewel het grootste deel van de negen aktes visueel verteld worden, ontbreken de schaduwpartijen en decors die zo kenmerkend zijn voor Duitse films uit de stille periode. Nee, hier is het maar één iemand die alle aandacht op zich vestigd, Louise Brooks. In een innemende performance neemt deze prachtige vrouw, misschien wel één van de mooiste actrices ooit in mijn ogen, je mee in een wereld vol verleiding, sex en corruptie. De film doet met de natuurlijkheid waarmee deze dingen behandelt worden zeer modern aan. Ze weet iedereen in te pakken, zelfs vrouwen. Jammer dat de score die ik er bij zag nogal matig was. De piano-improvisatie die ook op de Criterion Collection DVD staat is veel beter. ****½

Taken
Vol verwachting ging ik deze film kijken nadat ik gezien had dat-ie een 7.9 op IMDB heeft. Dat cijfer maakte de film helaas niet waar. De dochter van een ex-CIA agent wordt ontvoerd in Parijs en pa gaat eigenhandig daar de hele Albanese maffia aanpakken. Er zit geen enkele verrassing in het verhaal en pa ondervindt ook vrijwel geen last van de overmacht waar hij tegenover staat. Ondanks het voorspelbare verhaal is de film nog wel vermakelijk en zit het technisch allemaal vrij goed in elkaar. Redelijk onderhoudend dus, maar verwacht niks bijzonders.

[ Bericht 1% gewijzigd door Mike op 12-11-2008 11:27:17 ]

The Bands Visit is een simpele film. We volgen de Alexandria Ceremonial Police Orchestra - dat zijn de mannen in de blauwe pakjes - die uitgenodigd zijn in Israël. Ze stranden en brengen de nacht door bij een restaurant. De kijker volgt hoe de orkestleden de nacht doorkomen. De ervaren kijker ziet dat het dat is waar de film naartoe werkt: het observeren van vreemde mensen in een vreemde situatie. Veel films komen daarop neer. Ik kan niet zeggen dat The Band's Visit daarvan de beste was, maar het was erg prettig kijken.

300
Historische film over het volk de spartians uit het griekse Sparta.
Veel toffe actie effecten veldslagen en onthoofdingen.
Het verhaal is voor het genre te doen maar niet al te boeiend.
Een goeie popcorn film die ik niet nog een keer hoef te zien.
7.3

De film vertelt het verhaal van Clay, een man die slachtoffer is van bewuste verdoving, dat wil zeggen: volledig bij bewustzijn maar wel verlamd zijn tijdens een operatie. Deze traumatische ervaring heeft grote gevolgen voor zijn verdere leven en dat van zijn jonge vrouw, die bovendien zo haar eigen problemen heeft.

quote:

Op woensdag 12 november 2008 22:44 schreef Bengeenklusser het volgende:
[ afbeelding ]

De film vertelt het verhaal van Clay, een man die slachtoffer is van bewuste verdoving, dat wil zeggen: volledig bij bewustzijn maar wel verlamd zijn tijdens een operatie. Deze traumatische ervaring heeft grote gevolgen voor zijn verdere leven en dat van zijn jonge vrouw, die bovendien zo haar eigen problemen heeft.

Je plaatje is stuk

Heb zojuist Zomerhitte gekeken. Ik vond hem vies tegenvallen. Ik had er al niet al te veel van verwacht, want ik hou niet zo van Nederlandse films. Ik geef hem een 5.

Verder heb ik ook nog A walk to remember gezien, maar dat is een film die ik al 100 keer gezien heb; een van mijn favorieten. Als je van drama's houdt is het een dikke aanrader. Ik kan mijn ogen na 100 keer nog steeds niet helemaal droog houden. A walk to remember krijgt van mij een dikke 9.

Ik heb nog vier films hier liggen die ik nog niet gezien heb. Waarschijnlijk ga ik er morgen eentje kijken, maar ik kan niet goed kiezen. Misschien hebben jullie er een mening over?
1. The hills have eyes
2. Munich
3. Out of sight
4. An officer and a gentleman

Munich is de beste film van die 4 maar het is wel een stevige zit. IMHO

quote:

Op donderdag 13 november 2008 02:11 schreef HostiMeister het volgende:
Munich is de beste film van die 4 maar het is wel een stevige zit. IMHO

Munich was een lange zit, maar kon mij niet echt overtuigen. Daarentegen kwam het in feite vrij dunne verhaallijntje dat An officer and a gentleman kent wel overtuigend over maar misschien omdat ik een zwak heb voor Richard Gere en Debra Winger (die ik voor het eerst iets eerder zag in Terms of endearment - hoewel die film iets later uitkwam -; ze lijkt ook een beetje op mijn zus vond ik altijd). Dat verhaal gaat over Gere die de naval officiersopleiding doet bij sergeant en ijzervreter Louis Gossett jr. Winger werkt in een fabriek en behoort tot een groep groupies van die aankomende officieren. Doel 1 van die aankomende officieren te strikken in hun liefdesnetten, waarna zij de kans krijgen om hun deprimerende fabrieksbestaan, als vrouw van een naval officer, te ontsnappen. Enfin Winger en haar vriendin strikken Gere en zijn vriend op de opleiding. Die vriend is iemand die van goede huize komt, Gere zelf is zoon van 1 of ander verlopen type. De vriend komt er gaande weg achter dat die roeping om naval officer te worden nep is, alsook zijn relatie met de vriendin van Winger. En eenvoudige, maar stuurse jongen Gere, die het ook hard te verduren krijgt van Louis Gossett jr. tijdens de opleiding, houdt echt van Winger en slaagt voor de opleiding. Oid. Lang geleden dat ik de film zag hoor.
De score is wel aardig met: Up where we belong.
Hier de trailer.


Joe Cocker volgens mij. .

[ Bericht 4% gewijzigd door Ryan3 op 13-11-2008 02:50:04 ]

quote:

Op donderdag 13 november 2008 02:07 schreef melvddonk het volgende:


Ik heb nog vier films hier liggen die ik nog niet gezien heb. Waarschijnlijk ga ik er morgen eentje kijken, maar ik kan niet goed kiezen. Misschien hebben jullie er een mening over?
1. The hills have eyes
2. Munich
3. Out of sight
4. An officer and a gentleman

Officer and a gentleman is een klein meesterwerkje, dus die moet je zeker gaan zien. Debra Winger en Richard Gere in hele mooie rollen! De rest kun je wel skippen.
'A walk to remember is idd een mooie film, maar je blijft niet echt achter met een prettig gevoel.

Casino royale
De 'nieuwe versie' Bond film, met Daniel Craig als 007. De eerste keer dat ik de film zag vond ik het helemaal niets. Het zwart/wit begin, de zwaar serieuze ondertoon, het ontbreken van veel herkenbare Bond-kenmerken.... het speelde allemaal mee om deze film vanaf het begin te haten. Het verhaal was ook nog eens erg vaag allemaal en kwam dus niet echt overtuigend over die eerste keer dat ik de film zag. Twee jaar later, gisteren, heb ik de film opnieuw gekeken aangezien QoS verdergaat waar CR eindigt. Dan moet je dus CR nog wel goed kennen en ik wist er eigenlijk niets meer van. Daarom de film opnieuw gekeken en wat schetst mijn verbazing: opeens bleek het gewoon een hele sterke actiefilm te zijn. Een Bondfilm mag het eigenlijk niet meer heten, aangezien het erg weinig met de vorige 20 bondfilms te maken heeft. Dus fans van Connery, Moore, Lazenby, Dalton en Brosnan komen wat bedrogen uit. Dat is misschien wat me eerst ook zo enorm tegen stond aan deze film. Dit is veel meer een nieuwe 'Bourne' film, dan dat het een echt Bond is. De humor is in deze film ook erg ver te zoeken.... en dat schijnt in de nieuwe QoS nog erger te zijn.
Qua actiefilm is Casino Royale een hele sterke film, die wat mij betreft - na een tweede keer gekeken te hebben - een dikke 8 verdient. Helaas heeft het weinig of niets meer met de Bond te maken die we al 46 jaar kennen van het witte doek. Misschien wel van de boeken, maar dit is de Bond van het witte doek.... dus NIET van de boeken. Craig doet het goed en Eva Green is prachtig, dus iedere actie liefhebber zal wel genieten. Iedere échte Bondliefhebber móet er wel enigszins problemen mee hebben. Waarin Die another day misschien doorsloeg aan ongeloofwaardgheid is Casino royale juist véél te serieus. QoS had een mix moeten zijn van Casino Royale en Godeneye wat mij betreft. Helaas hebben de makers anders besloten. De humor moet er blijkbaar uit.

Qua actiefilm: 8.0
Qua Bondfilm: 6.0

edit: oh ja, en als dit een prequel is van ale Bond avonturen, dan is het vreemd dat je op een gegeven moment in beeld krijgt dat het gewoon 2006 is. Maar ja...

[ Bericht 1% gewijzigd door scanman01 op 13-11-2008 11:29:56 ]

Sister Emanuelle

Ben al sinds een tijdje die Black Emanuelle films aan het sparen.
Sommige zijn heel erg slecht en sommige zijn erg vermakelijk. Deze valt in de laatste categorie.
Waarom weet ik niet maa rLaura Gemser is een Non geworden die een nogal rebelse tiener naar haar kost school moet brengen(Ze heeft liggen flikflooien met haar stief mama en dat vind papa niet leuk. Die man is homo ik zweer het).

Anyway daar aangekomen naait ze de boel bij elkaar(letterlijk en figuurlijk). Dat is zo'n beetje de film(al zal ik de twist niet noemen). Verder zien we de interne struggle van Emanuelle die eigenlijk geen nympho meer wil zijn maar hier niet in slaagd.

Fout maar dan ook lekker fout. En hij is niet eens van Joe D'Amato.

James Bond 007: Quantum of Solace


Land: Verenigde Staten / Verenigd Koninkrijk
Genre: Actie / Thriller
Tijd: 106 minuten
Regisseur: Marc Forster
Acteurs: Daniel Craig, Mathieu Amalric en Judi Dench
IMDb-score: 7,2/10

Vervolg van de film Casino Royale, na het verraad van Vesper Lynd moet James Bond (Daniel Craig) moeite doen om zijn gevoelens buiten zijn missie te houden. Samen met M (Judi Dench) ondervraagt hij Mr White (Jesper Christensen), wiens bekentenissen tot meer inzicht leiden wat betreft de complexe afperspraktijken waar Lynd mee te maken had. Een nieuwe ontdekking brengt Bond naar Haiti, waar hij de even mooie als mysterieuze Camille (Olga Kurylenko) ontmoet.

Kort gezegd zat het met de actie, mooie locaties en visuele effecten wel goed, ik las ergens in een tijdschrift dat er bij deze film aardig wat botten gebroken en bloed gevloeit heeft en dat is er ook wel aan af te zien, de actie was rauw, niet perfect, een bond die er niet even zonder kleerscheuren vandaan komt (wat het ook wel iets realistischer maakt). Maar misschien dat het ook aan de invloed van Daniël Graig ligt..
De bad guy Mathieu Amalric ken ik nog van de film Scaphandre et le papillon, Le waar die echt een compleet andere rol speelde, in bond was een ie een bad guy met rare gifzwarte puplillen die je een beetje scheef aankeek, wat em dan toch nog enigzins wat "creepy" maakte..

Echter vond ik het net wat chaotisch gefilmd waardoor het voor mij wat steken liet vallen in het verhaal, bij het einde had ik echt het gevoel van, is dit het nou
Bond-girls vond ik ook erg ondervertegenwoordigd, die Kurylenko was leuk, maar verder

Score: 7,0/10

Lost Highway
Verontrustend en raar! Lynch ten voeten uit natuurlijk, maar helemaal wild ben ik nou niet van Lost Highway. Zo'n heel groot puzzelliefhebber tijdens filmkijken ben ik namelijk ook weer niet. Die Patricia Arquette is wel hot. Zomaar wat flarden die me binnenschieten na het zien van deze film. Cijfer: 7

Shaolin Si (The Shaolin Temple)
Ik keek de Amerikaans nagesynchroniseerde versie en dat werkte menigmaal op de lachspieren. De dialogen worden niet echt passend gebracht en dat is vooral te merken bij de spaarzame dramatische scenes die deze film rijk is . Maar afgezien daarvan was het geheel ook niet dermate boeiend en kwam nogal standaard over. Het eerste kungfu-gevecht met de enige echte Jet Li wist mijn aandacht nog wel te trekken, maar bij andere dommelde ik soms in slaap. Een oorzaak daarvan kan ook het trage tempo zijn, waarmee de film zich van de ene langdurige kungfu-actie naar de volgende langdurige kungfu-actiescene zich voortsleept. Cijfer: 6

Rushmore
Vaag figuur, die hoofdpersoon van deze film. Hij deed me denken aan een bepaalde ftr'er. Verder had het wel zijn grappige momenten. Cijfer: 7

[ Bericht 2% gewijzigd door Falco op 13-11-2008 23:15:50 ]

Quantum of Solace (2008, VK, Marc Forster)

Quantum of Solace is heel erg lekker actiefilm geworden. Mensen die Casino Royale te rustig vonden, kunnen gerust zijn. QoS bevat volop actie. Gelukkig wordt dezelfde wat grovere realistischere stijl van CR voorgezet. Maar hoewel die actie erg gaaf was, was het imo een stukje minder strak gefilmd dan in CR. Het leidde iets te veel aan dat moderne hectische geëdit, zodat ik soms geen flauw idee had wat er nu gebeurde.
Maar al die actie gaat, zeker door de relatief korte speelduur, wel ten koste van het verhaal en karakterontwikkeling. Iets waardoor CR juist zo positief opviel.
Daniel Craig is weer ontzettend stoer als een wat grovere, brutere en minder charismatische, gelikte Bond. Olga Kurylenko is ontzettend heet. Ze is hierdoor vast de doorbraak-babe van het jaar. Gemma Arterton mocht er trouwens ook wel zijn. Mathieu Amalric is een goede moderne schurk, die goed past in het verhaal dat goed is verplaatst naar de 21e eeuw.
Maar het grote minpunt is dat afgezien dat de held toevallig James Bond heet, de film weinig te doen heeft met een Bond-film. In CR was dat al een beetje zo, maar daar werd er omdat het een soor prequel was nog met een vleugje humor mee omgegaan. Dat Bond geen gadgets heeft, is vergeven. Want dat past niet in deze nieuwe stijl van Bond. Maar geen Martini? Er kan zelfs geen "Bond,... James Bond" van af.
cijfer: 7.5

Ben het helemaal met je eens Lonewolf, maar bij mij zou het op een zesje uitkomen. Die actiescenes waren idd vreselijk irritant. En het 'woohoo Bond is back' gevoel van Casino Royale kwam geen moment terug. Alleen dankzij Craig en Kurylenko heb ik me nog wel vermaakt.

quote:

Op vrijdag 14 november 2008 01:03 schreef JelleS het volgende:
Ben het helemaal met je eens Lonewolf, maar bij mij zou het op een zesje uitkomen. Die actiescenes waren idd vreselijk irritant. En het 'woohoo Bond is back' gevoel van Casino Royale kwam geen moment terug. Alleen dankzij Craig en Kurylenko heb ik me nog wel vermaakt.

Het is ook een redelijk korte film voor de Bond serie. Bond films duren gemiddeld 2,5 uur, waar deze maar 1 uur 45 minuten is.

quote:

Op vrijdag 14 november 2008 01:03 schreef JelleS het volgende:
Ben het helemaal met je eens Lonewolf, maar bij mij zou het op een zesje uitkomen. Die actiescenes waren idd vreselijk irritant. En het 'woohoo Bond is back' gevoel van Casino Royale kwam geen moment terug. Alleen dankzij Craig en Kurylenko heb ik me nog wel vermaakt.

*mee aansluits....

Had dit ook wel verwacht, want Casino Royale is eigenlijk een beetje boven de stand van de James Bond reeks. QoS is zelfs weer onder dat niveau.

Waltz with Bashir - 2008; Ari Folman

Een autobiografische animatiefilm over de Israëlische Ari die last heeft van een terugkerende nachtmerrie. Via een gesprek met een vriend komt hij erachter dat er een connectie is met zijn verleden als soldaat in de eerste Libanon oorlog. Die periode in zijn leven kan hij zich echter niet meer herinneren. Via gesprekken met vrienden probeert hij die periode te reconstrueren in zijn gedachten. Een vrij ruw getekende/geanimeerde animatiefilm waarvan de stijl uiteindelijk wel recht doet aan het plot. Het gebruik van het kleurenpalet, de muziek en het verhaal (enerzijds een politiek gevoelig onderwerp, maar anderzijds ook een film over het menselijk geheugen en herinneringen) maken dit een film, in de trend van Persepolis, waarmee de animatiefilm een nieuwe en interessante weg is ingeslagen. Aanrader.

quote:

Op vrijdag 14 november 2008 08:59 schreef jslavenburg het volgende:

[..]

Het is ook een redelijk korte film voor de Bond serie. Bond films duren gemiddeld 2,5 uur, waar deze maar 1 uur 45 minuten is.

Is niet helemaal waar. De gemiddelde Bondfilm duur iets langer dan 2 uur. Meestal 125 of 130 minuten.
Maar dat is nog altijd zo'n 25 minuten langer dan deze.

Wall-E
Erg vermakkelijke film. Het verhaal verloopt verrasend en kudos voor Pixar op de manier hoe ze het verhaal vertellen terwijl de twee hoofdpersonages niet veel meer zeggen dan de eigen naam.
Wat ik ook leuk gedaan vond hoe PIxar kritiek uit op de hedendaagse maatschapij waar alles maar makkelijker voor de mens wordt gemaakt met als gevolg dat er over 700 echt alleen nog maar dikke mensen bestaan.,

Al met al een 7,8

disney animatie film Jungle Book,
vriendin en ik waren in een nostalgische bui vanmiddag:)

Gisteren in de sneak:
Body Of Lies
Het terrorisme en het bevechten ervan is de afgelopen jaren een dankbaar onderwerp geweest in Hollywood voor geslaagde en minder geslaagde films. Ook Ridley Scott kiest in z`n nieuwste film ervoor zich in dit onderwerp te verdiepen. Met een redelijk geslaagde film tot gevolg.

Leonardo DiCaprio speelt een in het Midden-Oosten gestationeerde CIA agent die, onder leiding van z`n eigenzinnige en koppige baas Russel Crowe, op zoek moet naar het brein achter een stel aanslagen in Europa. De zoektoch hem langs verschillende landen en steden in het Midden-Oosten brengt. Hij raakt steeds dieper in een web van intriges, leugens en rare figuren.

Dat Scott een uiterst ervaren regisseur blijkt uit alles, en dan vooral uit het feit dat de film er eigenlijk iets te glad en flashy uitziet om écht geloofwaardig te worden. Het ziet er allemaal net iets te Hollywood uit. De ontploffingen zien er te mooi uit, de badguys zijn te cliché. Het acteerwerk daarentegen is erg sterk. Over de hele lijn is dat van erg hoog niveau te noemen, waarbij vooral DiCaprio opnieuw een fenomenale rol neerzet. Ook Russel Crowe is goed als de irritante eikel van een baas.
Het verhaal zit opzich wel goed in elkaar maar is te voorspelbaar om echt te kunnen verassen. Bovendien duurt de film met ruim 2 uur toch iets te lang voor een actie thriller.

Scott levert dus een ontzettend degelijke actiethriller af die zeker genietbaar is maar toch iets te gelikt is om een echte klassieker te zijn.

IMDB Cijfer: 7,6/10
Mijn Cijfer: 7,8/10

Saw V (2008)
Het vijfde deel alweer van dee horrorserie. Dit deel hangt aan elkaar van de flashbacks. Op die manier kan Jigsaw toch nog een beetje meedoen. Er zitten weer een paar lekker gruwelijke 'games' in dit deel. Mensen komen weer gruwelijk aan hun einde. Het einde van de film is ook wel lekker heftig, hoewel je ditkeer niet op een uiterst verrassende twist hoeft te wachten.

Redelijk vervolg, maar meer niet. Voor de Saw liefhebbers wel de moeite waard denk ik. Zesje.

Changeling
Onvoorbereid naar deze film toe gegaan; wist alleen dat Angelina Jolie er in speelde. Het verhaal begon vrij duidelijk naar mijn mening, maar nam een verrassende wending richting een bizarre geschiedschrijving. Enkele pluspunten voor de film zijn favoriete onderwerpen van mij als Los Angeles, jaren '20 & corrupte systemen, dus dat is makkelijk scoren. Verder is het hele bizarre aspect van het verhaal zoals gezegd erg onverwacht & zijn scènes als die in de inrichting erg indrukwekkend.

Quantum of Solace
Eerste (!) Bond-film die ik in de bioscoop heb gezien. Vermakelijke film over het algemeen; niet echt veel diepgang, maar het keek lekker weg. Alleen de actiescènes waren zodanig snel & chaotisch gemonteerd dat ik er niet heel veel mee kon.

Zack & Miri Make A Porno
Oké, deze film zet mijn persoonlijke ontwikkeling onmiddelijk tien jaar terug, maar ik heb mij toch prima vermaakt. Geen idee wat ik er verder nog over kan schrijven, want het verhaal is eigenlijk niet heel denderend, maar grappig genoeg uitgevoerd. Verstand op nul & kijken maar.

Paar weken terug:
Rachel Getting Married
Weer een film waarbij ik geen verwachtingen had. Sterk verhaal & goed gefilmd doordat het heel waarheidsgetrouw overkomt; alsof het een documentaire is. Ook opvallend is dat je moeilijk een echt favoriet personage uit kunt zoeken, maar dat identificatie vrij gemakkelijk is. Aangename verrassing.

Boy A (John Crowley, 2007)

Mooie Britse film over een herintreder in de samenleving na sinds zijn jeugd al in de gevangenis te hebben gezeten. In Engeland met het huidige gedrag van de jeugd in veel buitenwijken een bekend thema. Dat de film zo goed werkt is voornamelijk te danken aan de innemende acteerprestatie van Andrew Garfield. Hij maakt van Boy A een schuchtere jongen die je nauwelijks identificeert met een moordenaar. Ook zijn aandeel in de moord blijft vaag en daardoor komt de sympathie al snel bij hem te liggen. Met een sterke montage en goed gebruik van muziek wordt langzaam zijn verleden ontrafeld en zijn toekomst geschetst. Geen rooskleurig plaatje, maar hoop blijft altijd om de hoek gluren. Het is voornamelijk het avondje uit wat indruk maakt. Zeker het moment waar hij spastisch danst op de muziek is beklemmend. ****

voorpremiere van Madagascar: Escape 2 Africa

we volgen Alex, Marty, Melman & Gloria op hun tocht richting new york zoo, die hopeloos strandt in afrika.

weer een geslaagde dreamworks animatie film.
madagascar was al erg leuk (mede door de pinguins)
en Madagascar 2 doet er nog een klein schepje bovenop..
Ik heb genoten van de film, en de zaal met mij
De pinguins zijn weer hilarisch, marty's familieleden hebben ze erg leuk verzonnen
verhaal opzich is niet heel spectaculair maar de grappen en grollen maken het een prima film

waardige opvolger: 7,9/10

Los Amantes del Círculo Polar
De thematiek van deze Spaanse film betreft toeval! Interessant natuurlijk, want toeval speelt vaak een rol in films. Soms kan ik me gruwelijk ergeren aan al die filmische toevalligheden, andere keren accepteer ik het maar. In het geval van deze film koos ik gelukkig voor de laatste optie. Los Amantes... is een mooie film over Otto en Ana, waarvan respectievelijk zijn gescheiden vader en haar moeder (wiens man overleden is) met elkaar gaan trouwen. De ouders willen dat de twee kinderen zich als broer en zus gaan gedragen, maar zelf zien ze toch meer in elkaar! Opvallend is de vertelstructuur waarbij de ene keer Otto en de andere keer weer Ana aan bod komt. Geeft wel een extra meerwaarde aan deze film . Cijfer: 8

Outlaw of Gor

Erg simpel en treurig is dit, tenzij je van afzichtelijke kostuums en opgeblazen jaren '80-kapsels houdt. Het plot is vrij standaard: kerel met vervelende sidekick komt plots terecht op een vreemde fantasy-planeet en bindt de strijd aan tegen het kwade. Grootste afknapper is een scene, waarbij een koning ogenschijnlijk twee keer vermoord wordt en het uit de lucht gegrepen vegetariër-zijn van onze held. Tot slot valt de heroïsche John Williams-wannabe-muziek op, in negatieve zin dus. Cijfer: 2,5

Quantum of Solace (2008)
Beetje tegenvallende Bond. Geen gadgets. Het had geen Bond gevoel. De villans was niet uitgediept. En in wat voor simpele wijk woont M.

Het enige bond-indicatie was het ondergedompelde wicht in olie het is duidelijk een verwijzing naar Goldfinger (?).

Oke qua actie is het wel oke, maar naar mijn idee is het gewoon een mislukte Bourne.

cijfer 6 / imdb 7.2

The Incredible Hulk (2008)
Edward Norton die de hulk is. Ach ja. Het was vermakelijk. De graphics blijven houterig, al is het wel een verbetering t.o.v. The Hulk, met Eric Bana.

cijfer 6.5 / 7.4

Max Payne


Max Payne is een typische film waar je al allemaal verwachtingen bij hebt voor je de film ziet.
Ik moet zeggen voor mij worden de verwachtingen meer dan waar gemaakt.
Max Payne is zo als het hoort te zijn een harde rouwe emotionele triller.
Max de hoofdpersoon is een detective die het gevoel heeft nergens meer voor te leven en als enige doel heeft uitzoeken wie zijn vrouw en dochter heeft vermoord.
De acteurs zijn goed gecast en het is verfrissend om te zien hoe jonge tv acteurs als Mila Kunis en Amaury Nolasco zich ook op het grote doek prima redden.
Voeg daar bond girl Olga aan toe en het hele geheel zit gewoon erg goed in elkaar. Deze film gaf mij bij vlagen het bekropen meeslepende gevoel wat ik vooral had bij het spelen van Max Payne twee.
Helaas had ik dit niet vaak genoeg en ik miste toch een paar typische Max Payne dingen uit de game die ik niet in de film zag. Al met al is het toch een lekkere wegkijk film geworden met een goed plot .
Ik zeg een 8.5

Kiss Me Deadly
Geweldige film noir met een op het eerste gezicht normaal "film noir verhaal". Maar hoe verder de film vordert hoe mysterieuzer het geheel wordt. Ralph Meeker speelt hierin een geweldige rol van de private detective die niet weet wat `m overkomt maar toch de zaakjes tot op de bodem wilt uitzoeken.
Het camerawerk is prachtig, vooral wanneer er trappen(huizen) in een scene voorkomen geeft het je echt een "ruimtelijk" gevoel, een echt diepte gevoel.
De laatste acte is daarentegen niet echt normaal te noemen binnen het noir genre maar was wel erg goed. Het lijkt wel een directe inspiratie op Tarantino`s Pulp Fiction koffertje.
Al met al een heerlijke film noir waar ik zeker van heb genoten en die (zeker naar het einde toe) weer eens wat anders bied dan we gewend zijn.

IMDB Cijfer: 7,7/10
Mijn Cijfer: 8,0/10

Timo20, zou je niet eens een topic kunnen openen met een college over de film noir. Nu heb ik nog weinig films gezien naar aanleiding van je posts, maar het zijn wel altijd stuk voor stuk intrigerende films waar ik meer over wil weten.

Gister Azuloscurocasinegro gekeken. Film fascineerde me altijd al, door de titel en een geweldige still. Toch wist ik maar weinig van het verhaal en ik was zelfs in de veronderstelling dat het een Argentijnse film was. Uiteindelijk werd het precies wat ik verwachtte: een mooi licht drama met sterk spel en een fijne sfeer. Vooral de belichting en de muziek waren bijzonder. Misschien worden er teveel doodlopende zijweggetjes in geslagen, waardoor het intrigerende hoofdverhaal - jongen moet 'vriendin' van broer in de gevangenis zwanger maken' - niet de aandacht krijgt die het verdient.

Maar gelukkig zijn de subplotjes wel degelijk boeiend. De hoofdpersoon is een sterk karakter en alle keuzes die hij dient te maken (hij probeert zijn leven als conciërge te ontvluchten) zijn interessant. Toch had het een briljante film kunnen zijn als regisseur Daniel Sánchez Arévalo keuzes had durven maken. Nu blijft Azuloscurocasinegro steken op 'gewoon goed'.

A complete history of my sexual failures

Nou euhm, waar te beginnen... Het is een docu, hoe surrealistisch dit ook klinkt, over een slacker die zich afvraagt waarom hij altijd gedumpt wordt. Dus daar gaat ie een docu over maken. Het begint met opsnorren van exen om ze te interviewen, en gaat uiteindelijk via erectie problemen over na sm, met een viagra induced boner dronken door London zwerven na een conclusie.

Ik vond het af en toe pijnlijk om te kijken, erg knap dat je jezelf zo neer durft te zetten. Maar aan de andere kant twijfel ik ook of de filmmaker zelf wel alle knikkers op een rijtje heeft. Aan de andere kant is het misschien ook wel een mooi streven om jezelf te verbeteren, ik zou het alleen anders aanpakken en ik weet ook niet of dit uiteindelijk het doel was van de filmmaker, maar ik hoop het van wel.

imdb: 6.8
ik: 7.3

Whisper of the Heart (Mimi wo sumaseba)

Een animatie van de Ghibli studio, die gaat over een meisje dat in de buitenwijken van Tokyo woont. Ze leest veel en leeft een beetje in haar wereldje maar is een typisch meisje dat op een middelbare zit. Omdat ze veel leest merkt ze dat alle boeken die ze huurt bij de bieb ook allemaal door een jongen gelezen worden. Dus heeft ze een voorstelling van die jongen, uiteindelijk komt ze hem tegen en wordt langzaam verliefd. Deze jongen heeft een andere visie op het leven waardoor zij uiteindelijk ook dingen anders aanpakt dan ze normaal gesproken zou doen.

Nou waar te beginnen, de film is prachtig geanimeerd, en ik werd er helemaal ingezogen terwijl het verhaal voor "Ghibli-standaarden" toch heel gewoontjes is. En dat vond ik er juist zo mooi aan. Het is gewoon een verhaal over een meisje dat zichzelf uitvindt met behulp van een jongen. In mijn hoofd ging het dan ook over het feit dat ze liever een boek schrijft om te kijken of ze creatief is en iets kan wat niet voorgeschreven wordt door haar ouders of door school en of ze iets moois kan maken net zoals de jongen waar ze verliefd op is. Gewoon een mooi verhaal eigenlijk

imdb: 8.1
ik: 8

The Dark Crystal (1982, VS, Jim Henson & Frank Oz)

Respect voor de moeite, die er in is gestoken met al die poppen. Maar het zag er allemaal toch iets te nep uit. De inhoud was dan ook weer niet van zulke kwaliteit, dat ik dat kan vergeven. Daarvoor is het een te kinderachtige matige standaard fantasy film.
cijfer: 6

Tropic Thunder (2008, VS, Ben Stiller)

De film begon heel leuk. Eerst de nep-trailers, waarin we kennis maken met de verschillende soorten acteurs, waarmee we te maken krijgen. Daarna de scene op de set, waarin we leuk het verschil te zien krijgen tussen de actieheld en de serieuze acteur. Gevolgd door een iets diepere introductie in de verschillende karakters in een stukje op tv. Maar dan verplaatst de film zich naar de jungle. Vanaf de twist zakte de film langzaam in. De film blijft een leuke satirische kijk hebben op de zelfingenomenheid van acteurs. Maar jammer genoeg werd het steeds meer een standaard actie-komedie.
Het is vooral Downey jr. die een leuke parodie blijft op het soort acteur dat hij speelt.Ben Stiller geeft zich zelf een te grote rol, terwijl met het karakter van Jack Black en de rapper bijna niks wordt gedaan. De alom geprezen bijrol van Tom Cruise vond ik iets te veel een "kijk ons een Tom Cruise in een onherkenbare absurde bijrol stoppen" gehalte hebben. Wat helemaal irritant was met het rare dansje op het einde. Matthew McConaughey doet een wannabe-Ari Gold. Maar de meest onderschatte is Jay Baruchel, die het ankerpunt is waaraan we de waanzin van de andere karakters kunnen spiegelen.
cijfer: 7.5

The King of Comedy (1982, VS, Martin Scorsese)

Was weer een prachtige samenwerking tussen Scorsese en De Niro. Net als in Taxi Driver gaat de film over iemand, die langzaam de greep op de realiteit steeds meer kwijt raakt en daardoor tot een uiterste daad wordt gedreven. De Niro weet weer perfect op de lijn te balanceren van gestoordheid en normaalheid van iemand, die op het eerste gezicht een saaie doodnormale loser lijkt, maar in werkelijkheid in een gevaarlijke fantasie wereld leeft. Jerry Lewis is daar tegenover een perfecte tegenpool als de alom geliefde talkshow host Jerry Langford, die in werkelijkheid een eenzame, bittere man is.
De film is een goede kijk op bekendheid, de fans, de wens om bekend te worden en de rol van de media daarin.
cijfer: 8.5

quote:

Op maandag 10 november 2008 17:06 schreef Jeeh het volgende:
Eden Lake
[ afbeelding ]

Deze gisteravond gekeken. Ik wist niet echt wat ik hier nou van kon verwachten, had wel 1 erg positieve recensie in Empire gelezen. Maar hij was het kijken helemaal waard. Eden Lake gaat over een jong stel dat in het weekend naar, jawel, Eden Lake gaat, een mooi natuurgebied. Daar hebben ze het aanvankelijk naar hun zin, maar al snel maken ze kennis met een groep jongeren die hun rust verstoren met o.a. harde muziek, harde woorden en een vervelende hond. Allemaal heel onschuldig, maar dan stelen ze hun auto en lopen de zaken uit de hand.

Tot zover het verhaal, verder ga ik er niet op in. Zo lijkt de film in het begin dan ook vrij 'generic' en vrij basic voor een gemiddelde horror, maar uiteindelijk blijft een van de donkerste en nare thrillers over die ik in tijden heb gezien. Zo heeft de film gelukkig een aantal scenes die je nog een tijd bij zullen blijven. De boel escaleert tot het bittere, maar zeer geslaagde einde volledig. Absoluut aanbevolen.

IMDb score: 6.8/10
Mijn score: 8/10

deze film gekeken aan de hand van jou mening, en ik moet toegeven dit is zeker een goede maar donkere film!
één van de beste horrors welke ik heb gezien!!

quote:

Op zondag 16 november 2008 18:43 schreef HostiMeister het volgende:
Whisper of the Heart (Mimi wo sumaseba)
[ afbeelding ]
Een animatie van de Ghibli studio, die gaat over een meisje dat in de buitenwijken van Tokyo woont. Ze leest veel en leeft een beetje in haar wereldje maar is een typisch meisje dat op een middelbare zit. Omdat ze veel leest merkt ze dat alle boeken die ze huurt bij de bieb ook allemaal door een jongen gelezen worden. Dus heeft ze een voorstelling van die jongen, uiteindelijk komt ze hem tegen en wordt langzaam verliefd. Deze jongen heeft een andere visie op het leven waardoor zij uiteindelijk ook dingen anders aanpakt dan ze normaal gesproken zou doen.

Nou waar te beginnen, de film is prachtig geanimeerd, en ik werd er helemaal ingezogen terwijl het verhaal voor "Ghibli-standaarden" toch heel gewoontjes is. En dat vond ik er juist zo mooi aan. Het is gewoon een verhaal over een meisje dat zichzelf uitvindt met behulp van een jongen. In mijn hoofd ging het dan ook over het feit dat ze liever een boek schrijft om te kijken of ze creatief is en iets kan wat niet voorgeschreven wordt door haar ouders of door school en of ze iets moois kan maken net zoals de jongen waar ze verliefd op is. Gewoon een mooi verhaal eigenlijk

imdb: 8.1
ik: 8

al een hele tijd geleden gezien: simpel, realistisch en wat een heerlijke wegkijk ghibli

vandaag gezien:

Nights in Rodanthe

geen spectaculaire film met een bijzonder goed element.. maar keek gewoon lekker weg
7/10

W.

wat deed Josh Brolin bush toch goed na

hele aparte film en vond het wel leuk gedaan, helaas was hij wat te langdradig waardoor ik m'n hoofd er slecht bij kon houden..
6/10

Son of Rambow (2007, VK, Garth Jennings)

Aan de ene kant hebben we Will met overbeschermende strikt christelijke moeder, die zelfs het klaslokaal uit moet als daar tv gekeken wordt. Aan de andere kant hebben we Lee Carter , wiens moeder er nooit is en alleen met zijn grote broer leeft. Will heeft een hele grote fantasie en maakt allemaal tekeningen in zijn boek en op de wc-muren. Lee Carter, de probleem jongen van de school, is bezig met het filmen van zijn eigen film. Nadat de twee elkaar voor het eerst ontmoeten op school, gaat Will met Lee mee naar huis. Daar krijgt Will voor het eerst een film te zien, First Blood. Zijn fantasie slaat nu helemaal op hol. Samen besluiten ze een film te maken over de zoon van Rambo. De twee buitenbeentjes worden hierdoor goede vrienden.
De film geeft een goed inzicht in het verschil tussen de twee opvoedingen van de twee jongens. En hoe de afwezigheid van beide vaders daar bij beide een rol in speelt. Niet voor niks moeten ze een vader redden in de film, die ze maken.
Maar het is bovenal een prachtige herinnering en ode aan die tijd dat je nog jong was en je je compleet kon verliezen in een fantasie wereld. Een wereld waar alles mogelijk was en je samen met je vriendjes de held was.
De twee kindacteurs, Bill Milner en Will Poulter, zijn absoluut geweldig. Hun karakters komen heel natuurlijk en realistisch over.
De zeer creatieve manier waarop Will's fantasieën in een mix van live-action en animatie in beeld worden gebracht zijn om van te genieten.
cijfer: 8.5

(#371) A Hard Day's Night (Richard Lester, 1964)

Snel gemaakte film die onderdeel uitmaakte van de publiciteitsmachine rondom de populairste band van toen, The Beatles. Doordat de film zo snel gemaakt is, komt hij heel spontaan over. Bij tijd en wijlen is het een soort screwball comedy in een Nouvelle Vague jasje. Dat levert lekkere spontane taferelen op, maar sommige dingen hadden wel net iets meer aandacht mogen krijgen. Het komt wat rommelig en gehaast over, maar dat is misschien ook de charme van het geheel. Lekker een kleine anderhalf uur kijken naar grappen en grollen van een stel jonge twintigers die leuke muziek maken. ***½

Kong saan mei yan
Chinese, "historische", film.

Nadat haar vader is overleden (vermoord eigenlijk) neemt een jonge prinses zijn plaats in als keizerin. Er wordt een moordaanslag op haar gepleegd, maar ze wordt gered door een leuke dokter en keert terug als keizerin. Daarna volgt er een machtstrijd.

Ik had wat meer gevechten verwacht, op een gegeven moment werd het toch een beetje zoetsappig allemaal. Jammer.


[ Bericht 1% gewijzigd door Karina op 17-11-2008 13:13:45 ]

Wat was Wall-E een ontzettend schattige film zeg. Ongelofelijk hoe ze het bij Pixar voor elkaar hebben gekregen om een robotje dat amper wat zegt zo veel uitstraling mee te geven. Gedurende de hele film vloegen de "oeh's" en "aaaah's" door de kamer. Geweldig!

Als er al een minpuntje zou zijn; ik vraag mij af wat de herkijkwaarde van de film is.

Across the Universe (Julie Taymor, 2007)
Across the Universe is een originele musical met enkel liedjes van The Beatles. Men heeft een selectie gemaakt uit de vele nummers van deze groep en dit tot een mooi liefdesverhaal verwerkt ten tijde van de Vietnam oorlog. Een originele aanpak dus en ook de uitvoering is prima. Goed acteerwerk (en zang) en mooi geschoten beelden. In de hoofdrollen zien we Evan Rachel Wood en Jim Sturgess, verder leuke bijrollen van Bono en Joe Cocker. De film was voor mij echt een aangename verrassing een aanrader voor muziekliefhebbers. 8.0

The Good German (Steven Soderbergh, 2006)
The Good German is wederom een samenwerking tussen Steven Soderbergh
en George Clooney, de twee bewezen eerder al samen geslaagde projecten te kunnen afleveren. En al is The Good German zeker geen meesterwerk, een vermakelijke film vond ik het wel. Soderbergh weet een lekker sfeertje te creëren en ook het acteerwerk is prima (met name door George Clooney en Cate Blanchett, ben zelf niet echt fan van Tobey Maguire). Het tempo had wat hoger mogen liggen en het script is niet echt bijzonder te noemen, maar een kijkbeurt is de film zeker waard. 7.0

Butch Cassidy and the Sundance Kid (George Roy Hill, 1969)
Prima western met in de hoofdrollen Paul Newman en Robert Redford. Het script is misschien wat magertjes, het acteerwerk en de regie zeker niet. Newman en Redford vormen een prima duo en verder viel vooral de regie mij in positieve zin op. Zeker voor een film van bijna veertig jaar oud wordt alles prachtig in beeld gebracht. Wat verder opvalt is dat er veel te lachen valt tijdens de film, toch niet echt iets wat je verwacht tijdens een western. Prima film! 7.8

Max Payne
Deze film is hier al eens langs gekomen, ik ga dus niet het verhaal nogmaals vertellen. Wat me wel opviel is dat de film mij, ondanks alle slechte recensies, toch goed kon boeien. Heb beide Max Payne games ook uitgespeeld destijds. Misschien dat dat helpt. Overall een goede actiefilm met een lekker grimmig (Max Payne) sfeertje. De muziek onder de film vond ik soms wat irritant en ook de acteerprestaties waren niet groots. Daarom een 6,8/10

Mummy 3
Hier een beetje hetzelfde idee. Slechte recensies en toch vond ik deze goed te kijken. Hij is gewoon slechte dan de voorgaande mummy films, de grappen zijn minder, het acteren is minder en ook de bad guy vond ik niet zo bad. Toch heb ik deze goed kunnen kijken. Iets minder dan Max en dus een 6,5/10

Tropic Thunder (2008)
Tjeeezus wat is dit triest. Na 10 minuten is het al duidelijk wat een fartfilm met Jack Black wordt
Why o why heeft dit een 7,5. Het is slaapverwekkend saai.

cijfer 5 / imdb 7.5

Angst (1983) - Gerald Kargl

Een nihilistische en donkere film die is gebaseerd op de daden van de Oostenrijkse seriemoordenaar Werner Kniesek die in 1980 een familie van drie personen op brute wijze om het leven bracht. In deze film hebben we een naamloos hoofdpersonage (op Imdb aangeduid als 'The Psychopath') die net nadat hij uit de gevangenis is gekomen direct weer op zoek gaat naar nieuwe slachtoffers.Het hoofdpersonage horen we vrjwel alleen via een voice-over waarin we zijn verleden en gedachten te horen krijgen. Erg sterk in de film is het camerawerk waarbij veel gebruik wordt gemaakt van een high- en low-angle tracking shots en extreme close-ups (we zitten soms letterlijk op de huid van onze hoofdpersoon). De camera is daardoor soms net zo onrustig als het personage en als kijker worden we door de high- en low-angle shots in de ongemakkelijke rol van de voyeur gedrukt. Erwin Leder als doorgedraaide seriemoordenaar is uitstekend gecast. De film is gemonteerd op basis van de de synthesizer muziek van Klaus Schulze. Zonder meer een goede film die later ook model zou staan voor o.a. de films van Gaspar Noe.

National Treasure
Voor de tweede keer gezien, vond ` m nog steeds ontzettend vermakelijk. Het verhaal is te belachelijk voor woorden maar het is toch leuk dat de kijker nog wat dingetjes leert over de Amerikaanse geschiedenis.
Nicolas Cage is helemaal top in z`n heerlijk overdreven rol en ook de bijrollen van onder andere Sean Bean, Jon Voight en Harvey Keitel zijn erg tof.
Een heerlijk vermakelijke film, ben benieuwd naar deel 2.

IMDB Cijfer: 6,8/10
Mijn Cijfer: 7,8/10

Heb de film op blu-ray gekeken, de eerste film die ik op blu-ray heb gezien en ik moet zeggen dat het me absoluut positief verrast heeft. Een ontzettend strak beeld en geluid, waarbij het verschil met dvd toch echt een stuk groter is dan ik vooraf had verwacht.

In a Lonely Place (Nicholas Ray, 1950)
Script-schrijver Dixon Steele heeft de onplezierige taak een matige 'bestseller' te scripten. Hij heeft Mildred Atkinson om hem het verhaal in haar eigen woorden te vertellen. Later die nacht is Mildred vermoord en is Steele de hoofdverdachte. Maar gelukkig voor hem geeft zijn buurvrouw Laurel Gray hem een alibi.Prima film-noir met in de hoofdrol Humphrey Bogart. Van alle films die ik tot nu toe heb gezien met Bogey is dit naar mijn mening zijn beste rol. Naast hem zien we Gloria Grahame schitteren, prachtige verschijning en ook nog eens een goed actrice. Verder behalve goed acteerwerk ook een prima script. Kortom, heerlijke film! 8.0

I was born when she kissed me. I died when she left me. I lived a few weeks while she loved me....

Trailer

The Transporter


Jason Statham ,Jason Statham , Jason Statham.
Ik dank god terwijl ik niet gelovig ben voor deze man.
Wat een acteur is het toch ook deze keer levert hij voor mij weer een geweldige film af waarbij de actie weer lekker overdreven en genieten is.
Crank heb ik een tijdje terug gezien en die was toch iets beter maar ook The Transporter zorgt voor genoeg over de top actie.
En zo als altijd bij een Jason Statham actie film is het verhaal niet al te dik maar dik genoeg om te boeien. Voeg daar de over de top actie aan toe die tegen alle wetten ingaat en je hebt weer een geweldig film. Er is een Jezus en zijn naam is Jason Statham. Morgen deeltje twee kijken en dan waarschijnlijk die recensie tegelijk plaatsen met deze.

Cijfer 9,9


The Transporter 2.
Ja ach de laatste jaren is een deeltje twee niet altijd slechter dan het origineel.
Bij the Transporter is dat echter wel zo. Waar deel een lekker wegkeek en een lekkere actie film was daar vind ik deel twee teveel over de top. The Transporter zelf woont zonder enig uitleg opeens in Amerika zijn Japanse vriendinnetje is nergens te bekennen. En hij heeft opeens weer een nieuwe auto. Als kijker moet je dit maar voor lief nemen. Ook het verhaal is op zijn zachts gezegd wazig het heel veel twists die elkaar kort achter elkaar opvolgen. Jason Statham steekt er samen met professor sneep ver boven de rest uit qua acteer werk. Tot nu toe de slechtste film die ik van Jason heb gezien daarom als Cijfer 6±

The Sound of Fury (1950) - Cy Endfield

Goede noir gebaseerd op dezelfde premisse als het veertien jaar oudere Fury van Fritz Lang. Familieman Howard Tyler kan geen baan vinden en komt in contact met de rijke Jerry Slocum (Lloyd Bridges) die hem op het verkeerde pad brengt. Samen beroven ze een aantal winkels, maar Tyler krijgt steeds meer moeite met zijn daden en wanneer Jerry dan ook nog iemand vermoord raakt hij helemaal de weg kwijt.

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

De film is een duidelijk statement tegen het 'yellow journalism' van de boulevardpers, maar is evenzeer een film over klassenverschillen. Bridges zit hier goed in zijn rol en de tragische eindscène maakt in deze tijd nog steeds indruk. Een van de betere noirs uit de periode.